ΚλασκΩ ΣΥΛΛ Ο ΓΗ 31: ΜΟΤΣΑΡΤμελωδκά αρστουρύ'ίματα Μ()ΤΣΑΡΤ Η ΜΟΥΣΚΗ Κοντσέρτο Υα Κλαρνέτο σε Λα μείζονα Κ622 Κοντσέρτο Υα όρνo Αρ. 4 σε Μ ύφεση μείζονα Κ495 Συμφωνία Αρ. 31 σε Ρε μείζονα Κ297 "του Παρσού"" ΤΟΠΕΡΟΔΚΟ Ο συνθέτης Μότσαρτ ένα παδί θαύμα 31/1 Μουσκό σημείωμα Οδηγός γα τη μουσκή 31/4 Μουσκή εκτέλεση Μα απλή παρττούρα από το Κοντσέρτο γα Κλαρνέτο 31/5 ΑκούΥοντας τη μουσκή Ανάλυση των αρστουργημάτων του Μότσαρτ 31/9 Αλλες συνθέσες Η Συμφωνία της ΠράΥας ένα πληθωρκό έργο 31/12 Η ορχήστρα Το κλεδόχορδο ένα έγχορδο Εγγύηση Μουσκής Ποότητας Οπσθόφυλλο Η MOS. λόγω των αυστηρά επλεγμένων κα μεγάλων σε όγκο αγορών που πραγματοποεί σας εγγυάτα κορυφαία ποότητα κλασκής μουσκής σε απίστευτα χαμηλή τμή. Καμία απολύτως παραχώρηση δεν έχε γίνε ως προς την ποότητα. Ο δίσκο D έχουν τς υψηλότερες δυνατόν προδαγραφές (DDD σημαίνε ότ έχε γίνε ψηφακή εγγραφή κα επεξεργασία ώστε να έχουμε τέλεα αναπαραγωγή του ήχου). Γα την έκδοση της σεράς συνεργάστηκαν: Μετάφραση: Επμέλεα: Δεύθυνση Έκδοσης: Εκτύπωση: Γάννης Χαραλαμπίδης Γώργος Β. Βασίλης Μονεμ6ασίτης Θυμανός ΑΦΟ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΠΕ Τίτλος πρωτοτύπου: MOZART melαiic ma"erpiece8 1993 Orbis Pllblishing Limied London 1993 γα την Ελληνκή γλώσσα : Α. ΑΛΕΞΑ & ΣΑ Q.E. Εθν. Αντστάσεως 10 141 23 Λυκό6ρυση Τηλ. : 282 2040 284 1898 ISSN l06207x ISBN 9607354540 Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ υπ11ρξε ο αγαπημένος των Θεών. Αυτό Γλλωστε σημαίνε κα το εκ των ονομά" των του ''AmadellS''. Σ11μερα είνα αναμφί60λα ο αγαπημένος των ανθρώπων. Τα έργα του δομημένα με τα πολύτμα αποστάγματα της τεχνοτροπίας του κλασκσμού κατέλαόαν από τη στγμή της δημουργίας τους μα ξεχωρσ111 θέση στη σκέψη κα την καρδά των φίλων της μουσκ11ς. Η τέλεα εφαρμογ11 των κανόνων συνδυασμένη με μοναδκ11 ευρηματκότητα η οποία υλοποείτα σε πανέμορφες μελωδίες ευεργέτησαν τα έργα του Μότσαρτ με τη σπάνα κανότητα να προκαλούν την άμεση τέρψη κα του πλέον ανυποψίαστου ακροα111. Η μουσκ11 η οποί.α εκπορεύτηκε από τη γόνμη κα αστείρευτη φαντασία του έχε ημερομηνία γέννεσης δεν έχε όμως ημερομηνία θανάτου. Ο ποητκές της προδαγραφές ο αυθορμητσμός του μουσκού λόγου κα η αμεσότητα της λετουργκότητας του αποτελούν προκίσματα εκτίμησης κα αποδοχίς αλώυητα από το χρόνο. Ο Μότσαρτ δεν υπ11ρξε κανοτόμος ούτε δεκδίκησε το χρίσμα του μουσκού οραματσ111. Οτ υπέγραψε όμως το δωροδότησε με αρμονία ανυπέρ 6λ1]111 κα με τελεότητα μορφ11ς κα περεχομένου χαρίσματα αντάξα της μεγαλοφυ'ας του. Ο μουσκός κόσμος θα 11ταν ασφαλώς λγότερο φωτενός λγότερο πλούσος χωρίς το δκό του μκρό σε δάρκεα μ::γάλο όμως σε προσφορά πέρασμα από τη γη. Γvργος Β. Μοl'εμΌασίτης
ΕΝΑ ΠΑΔ ΘΑΥΜΑ Ως παδί ο Μότσαρτ ήταν ο αδαμφσ6ήτητος πρίγκπας της μουσκής κα ο αγαπημένος των αυλών της Ευρώπης. Τα εκπληκτκά πρώτα χρόνα του αποτέλεσαν την αφετηρία της εξέλξης μας μουσκίς μεγαλοφυίας. ανέκαθεν αφερωμένη στη μουσκή. Ο Μότσαρτ δεν ακολούθησε ποτέ μα κανονκή εκπαίδευση. Σαν να είχε προβλέψε τον πρόωρο θάνατό του στα 35 χρόνα του γέμζε ασφυκτκά τς μέρες της ζωής του με μουσκή. Α γαπημένος του Θεού ο Μότσαρτ βαφτίστηκε στον Καθεδρκό ναό του Ζάλτσμπουργκ με τα ονόματα Γοχάνες Κρωόστομους Βόλφγκανγκ Γκότλμπ. Σύντομα εγκατέλεψε τα δύο πρώτα κα άλλαξε το τελευταίο αρχκά σε Τεόφλους κα μετά σε Αμαντέους που σημαίνε στα λατνκά "αγαπημένος του Θεού". Ο πατέρας Λέοπολντ γεννημένος το 1719 είχε την εξαρετκή μόρφωση των ησουτών κα ήταν ο πρώτος μουσκός στην οκογένεά του ο πρόγονοί του ήσαν ΌΌλοδέτες ή αρχτέκτονες. Ήταν ήδη αρκετά γνωστός όταν γεννήθηκε ο Βόλφγκανγκ. Το ΌΌλίο του Η Μέθοδος του Βολού είχε μεγάλη επτυχία κα αργότερα μεταφράστηκε σε οκτώ δαφορετκές γλώσσες. Μουσκό περ6άλλον Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ γεννήθηκε στς 27 ανουαρίου του 1756 στο Ζάλτσμπουργκ κα ήταν το έόδομο παδί του Λέοπολντ κα της ' Α ννα Μαρίας. Από όλα τα παδά τους δυστυχώς επόίωσαν μόνο ο Βόλφγκανγκ κα η Μαρία 'Αννα που ήταν τέσσερα χρόνα μεγαλύτερή του κα τη φώναζαν με το χα 'ίδευτκό "Νάνερλ". Πάνω: Ο Μότσαρτ νέος. Η δόξα κα η αναγνώρση ήρθαν πολύ νωρίς. Ο Μότσαρτ υπήρξε ένα από τα πρωμότερα ταλέντα της μουσκής. Σε ηλκία που τα άλλα παδά αρχίζουν το σχολείο εκείνος έπαζε μουσκή στς αυλές της Ευρώπης καταπλήσσοντας τους πάντες με την δοφυα του. Η ζωή του ήταν Το 1757 ο Λέοπολντ δορίστηκε αυλκός συνθέτης στο Ζάλτσμπουργκ πόλη μκρή αλλά με πολτωμό κα ημανεξαρτησία δοκούμενη από τον Πρίγκπα Αρχεπίσκοπό της. Τα καθήκοντα του Λέοπολντ περελάμβαναν τη δδασκαλία της χορωδίας του Καθεδρκού ναού κ έτσ ο μκρός Μότσαρτ μεγάλωσε σε ένα απόλυτα μουσκό περβάλλον. Ο Λέοπολντ άλλωστε δίδασκε μουσκή στην ταλαντούχα κόρη του Νάνερλ στο σπίτ. Συνεδητοποίησε γρήγορα όμως ότ ο γος του ήταν πολύ
ο πο ταλαντούχος από την κόρη του. ''Ο μκρός Βόλφγκανγκ έμαθε οκτώ μνουέτα κα είνα μόνο τεσσάρων χρονών" σημεώνε με θαυμασμό ο Λέοπολντ στο ημερολόγό του το 1759. Το 1760 ο Λέοπολντ ανακαλύπτε το Μότσαρτ να συνθέτε. Παίρνε την παρττούρα κα χαμογελάε με τς "μουντζουρωμένες νότες" κα τς μελανές του παδού. Αρχίζε να δ.αοάζε κα η δασκέδαση μετα6άλλετα σε θαυμασμό "καθώς δάκρυα χαράς κυλάνε στα μάτα του". Το έργο αυτό έχε χαθεί αλλά η επόμενη σύνθεση του Μότσαρτ ένα Andaneπου έγραψε το 1761 αόθηκε σε χερόγραφο του Λέοπολντ. Το ίδο φθνόπωρο ο Μότσαρτ έκανε την πρώτη δημόσα εμφάνσή του στο Πανεπστήμο του ΖάλτσμπουργΥ.. σε ηλκία πέντε χρονών. Ο Λέοπολντ αποφάσσε ότ αυτό το ασυνήθοτο παδ δεν έπρεπε να περορστεί στο Ζάλτσμποψ'(..: αλλά να εμφανοτεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα χρόνα του ταξδού Τον ανουάρο του 1762 ο Μότσαρτ επσκέφθηκαν το Μόναχο όπου ο Βόλφγκανγκ έπαξε τσέμπαλο γα τον Εκλέκτορα. Το ΣεπτέμΌρο ταξίδεψαν στη Βένη. Η εμφάνσή του στην αυλή συγκίνησε τόσο τη συγκρατημένη συνήθως Αυτοκρατόρσσα Μαρία Θηρεσία που πήρε το μκρό Μότσαρτ στην αγκαλά της κα του έδωσε "ένα θερμό φλί". Μετά το 130 κοντσέρτο ο Μότσαρτ αρρώστησε γα πρώτη φορά. Θα ακολουθούσαν κα άλλες αρρώστες στα παδκά του χρόνα. Σύντομα όμως έγνε καλά κα ο Μότσαρτ επέστρεψαν θραμόευτκά στο Ζάλτσμπουργκ το 1763. Ο Λέοπολντ προγραμμάτσε αυτή τη φορά μα μεγάλη περοδεία στο Παρίσ κα το Λονδίνο τς μεγαλύτερες πόλες της Ευρώπης. Η μεγάλη περοδεία Η οκογένεα μαζί με τη μητέρα τώρα ξεκίνησε με την άμαξα της κα έφτασε στη Γαλλία το Νοέμορο του 1763. Την πρωτοχρονά του 1764 έπαξαν γα το Λουδοοίκο XV στς Βερσαλίες. Τώρα ο Μότσαρτ μπορούσε να παίξε μουσκή με την πρώτη ματά όπως ανακάλυψε ο Βαρόνος Γκρμ που έγνε φίλος των Μότσαρτ. Τα πρώτα έργα του Μότσαρτ εκδόθηκαν την εποχή αυτής της επίσκεψης στο Παρίσ. Πάνω: Ένας πίνακας με θέμα την πρώτη φορά που ο νεαρός Μότσαρτ έπαξε στο εκκλησαστκό όργανο. Τον παρακολουθούν δυο μοναχοί στη Φραγκσκανή εκκλησία της πρ. Τον Απρίλο του 1764 η οκογένεα έφθασε στην Αγγλία. Στο Λονδίνο ο οκτάχρονος Μότσαρτ έπαξε γα τον μουσκόφλο Βασλά Γεώργο Π ο ο ποίος τον υπέοαλε σε σκληρές μουσκές δοκμασίες. Ο Μότσαρτ πέρασε τς εξετάσες με άνεση αφέρωσε έξ σονάτες στη Βασίλσσα Καρλότα κα κατέπληξε το Λονδίνο όπως είχε συμοεί προηγουμένως με το Παρίσ. Η παδκή γοητεία του μάγευε όσο κα η μουσκή του. Κάποτε γοήτευσε το ακροατίlρό του δακόπτοντας την ερμηνεία γα να χα'ίδέψε μα περφερόμενη γάτα. Από μουσκή άποψη ήταν πο σημαντκή γα αυτόν η γνωρμία του με τον Γόχαν Κρίσταν Μπαχ γο του μεγάλου Γ.Σ.Μπαχ που είχε έρθε στο Λονδίνο πρν από δυο χρόνα. Ο ΓΚΜπαχ ήταν προοδευτκός συνθέτης κα η δυναμκ1 ασθησακή επηρεασμένη από τους ταλούς μουσκή του εντυπωσίασε οαθά τον Μότσαρτ. Τον ούλο του 1764 ο Λέοπολντ αρρώστησε κα η οκογένεα μετακόμσε στο Τσέλσ χωρό εκείνη την εποχή κοντά στο Λονδίνο. Ο Βόλφγκανγκ που του είχε Δεξά: Ο Μότσαρτ παρακολουθεί ένα κοντσέρτο γα τον εορτασμό των γάμων του ωσήφ 11 της Αυστρίας με την σα6έλλα της Πάρμας το 1760. Kλαrnκές ' qiωες Το μεγαλύτερο θαύμα γα το οποίο μπορεί να καυχηθεί η Ευρώπη ή ακόμη κα η ανθρώπνη φύση είνα χωρίς αμφ60λία ο μκρός Γερμανός Βόλφγκανγκ Μότσαρτ. 1> Εφημερίδα Πάμπλκ Λόντον ΑντΌερτάζερ 9 ουλίου 1765. Α υτό το παδί θα μας 6υθίσε όλους στη λήθη. 1> Γόχαν Χάσε Γερμανό; συνθέτη; 1771.
Γεroνότα Ο Μότσαρτ000 εν συντομία 1756: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ γεννέτα στο Ζάλτσμπουργκ στς 27 ανουαρίου 1761: Πρώτες σωζόμενες συνθέσες 1762: Η οκογένεα Μότσαρτ επσκέπτετα το Μόναχο τον ανουάρο το Σεπτέμβρο ταξδεύουν στη Βένη κα παίζουν γα την Αυτοκράτερα ο Βόλφγκανγκ αρρωσταίνε 1763: Τον ούνο αρχίζε η μεγάλη περοδεία. Φθάνουν στη Γαλλία το Νοέμβρο 1 764: Η οκογένεα Μότσαρτ παίζε στς Βερσαλίες γα τον Λουδοβίκο XV. Ο Βόλφγκανγκ γνωρίζε τον Γ.Κ.Μπαχ κα γράφε τς πρώτες συμφωνίες του 1765: Η οκογένεα Μότσαρτ επσκέπτετα την Ολλανδία όπου ο Βόλφγκανγκ παθαίνε τύφο 1767: Ταξίδ στη Βένη. Ο Βόλφγκανγκ αρρωσταίνε σοβαρά από ευλογά 1768: Στη Βένη ο Βόλφγκανγκ συνθέτε την όπερα Η Ψευτοαπλοϊκή κα τη Γορταστκή Λετουργία 1769: Η οκογένεα Μότσαρτ επστρέφε στο Ζάλτσμπουργκ. Το Δεκέμβρο ο Λέοπολντ κα ο Βόλφγκανγκ φεύγουν γα την ταλία απαγορευτεί να εμφανίζετα δημόσα όσο ήταν άρρωστος ο πατέρας του συνέθεσε εκεί τς πρώτες συμφωνίες του. Μετά από μα σερά κοντσέρτων η οκογένεα ταξίδεψε στην Ολλανδία το 1765. Εκεί η Νάνερλκα ο Βόλφγκανγκ έπαθαν εντερκό τύφο. Αφού έγναν καλά επέστρεψαν στο Παρίσ το 1766 όπου ο &χρόνος Γκρμ έμενε κατάπληκτος από την πρόοδο του Βόλφγκανγκ. Άλλα παδά θα είχαν κακομάθε μετά από τέτοα επτυχία αλλά γα τον νεαρό Μότσαρτ έλεγαν ότ είχε "μα από τς γλυκύτερες προσωπκότητες που υπήρχαν". Εποτροφή οτο Ζάλτσμπουργκ Ο Αρχεπίσκοπος στον οποίο εξακολουθούσε να εργάζετα ο Λεοπολντ τον ανακάλεσε στο Ζάλτσμπουργκ κ έτσ ο Μότσαρτ επέστρεψαν στην πατρίδα το 1766 μετά από απουσία τρεσήμσ χρόνων. Γύρσαν φορτωμένο με χρυσά ρολόγα κα κοσμήματα. Η περοδεία αυτή δεύρυνε σημαντκά τους μουσκούς ορίζοντες του νεαρού Μότσαρτ. Ο Λέοπολντ ανυπομονούσε να επαναλάοε την προηγούμενη επτυχία. Το Σεπτέμορο του 1767 ταξίδεψε με τα παδά του γα άλλη μα φορά στη Βένη ελπίζοντας να κερδίσε κάτ με την ευκαρία των οασλκών γάμων. Η νύφη όμως πέθανε από ευλογά. Πανκός απλώθηκε στην πόλη ο Μότσαρτ κατέφυγαν στο γετονκό Όλμουτς αλλά ήταν πολύ αργά. Η Νάνερλ κα ο Βόλφγκανγκ είχαν κολλήσε ήδη την κονή γα την εποχή εκείνη ασθ ένεα. Ο Βόλφγκανγκ αρρώστησε οαρά κα παρ' όλο που ανέρρωσε έφερε τς ουλ ές της ασθένεας μέχρ το τέλος της ζωής του. Ο Μότσαρτ ξαναεμφανίστηκαν στη οεννέζκη αυλή τον ανουάρο του 1768. Αυτή τη φορά η Αυτοκράτερα Μαρία Θηρεσία παρέμενε ασυγκίνητη αλλά ο γος της ο νέος Αυτοκράτορας ωσήφ υπήρξε ενθουσώδης κα ενθάρρυνε τον 12άχρονο Μότσαρτ να γράψε την πρώτη του όπερα La Fina SempJice (Η Ψευτοαπλο ίκή). Ο Αυτοκράτορας όμως δεν τον υποστήρξε οκονομκά κα η προγραμματσμένη παραγωγή του έργου κατέρρευσε εξατίας των δολοπλοκών της αυλής. Τα χρόνα της εφη6είας Το Δεκέμορο του 1768 ο Μότσαρτ δηύθυνε τη Γορταστκή λετουργία του με την ευκαρία του καθαγασμού μας νέας εκκλησίας κα κατόπν η οκογένεα επέστρεψε στο Ζάλτσμπουργκ τον ανουάρο του 1769. Ο Λέοπολντ άρχσε να προγραμματίζε αμέσως την επόμενη περοδεία τους στην ταλία την πατρίδα της όπερας. Στα 13 του όμως ο Μότσαρτ δεν ήταν πα παδί. Ωστόσο αν κα στς μελλοντκές περοδείες του δε θα απολάμοανε πα τς τμές ενός παδού θαύματος το πρόωρο ταλέντο του εξακολουθούσε να καταπλήσσε τους ακροατές του. Ο Μότσαρτ δεν ήταν μόνο μα μουσκή μεγαλοφυτα. Στα δώδεκα χρόνα μλούσε άπταστα Γαλλκά Αγγλκά κα ταλκά εκτός από τη μητρκή του γλώσσα που ήταν τα Γερμανκά. Όταν ο Μότσαρτ γύρσε στο Ζάλτσμπουργκ το 1766 ο Αρχεπίσκοπος μη πστεύοντας ότ ένα 1Οάχρονο αγόρ μπορούόε να γράψε τόσο καλή μουσκή χωρίς βοήθεα τον κλείδωσε σε ένα δωμάτο ολόκληρο το πρωί ενώ συνέθεc τε. Ο Μότσαρτ πέρασε άνετα τη δοκμασία. Δεξά: Ο Μότσαρτ πα(ζε γα την Αυτοκράτερα Μαρία Θηρεσία το 1762 στο παλάτ του Σένμπρουν στη Βένη.
. ij{f2vglfκόn}fεί1!. a Κοντσέρτο γα Κλαρνέτο σε Λα μείζονα Κ622 Allegro [1] Adagio [2] Rondo: Allegro [3] 1 ΜΟΤΣΑΡΤ Κοντσέρτο γα Κόρνο Αρ.4 σε Μ ύφεση μείζονα Κ495 Allegro moderao [4] Romanza: Andane [5] Rondo: Allegro vivace [6] Η μουσκ1} στορία ορίθε από ονόματα δοφυών εκτελεστών που η δεξοτεχνία τους ενέπνευσε μεγάλα μουσκά έργα Αυστρακός κλαρνετίστας Ο Αντον Στάντλερ ενέπνευσε στον Μότσαρτ θαυμάσα έργα εδκά γα καρνέτo όπως ένα τρίο ένα κουντέτο καθώς κα αmό το κοντσέρτο. Ο Μότσαρτ συνέθεσε το Κοντσέρτο γα Κλαρνέτο σε Λα μείζονα πολύ γρήγορα στς αρχές του Οκτωορίου του 1791 μόλς δύο μήνες πρν από το θάνατο του. Το κοντσέρτο γράφτηκε γα το κλαρνέτο σε φα (άλτο) του Στάντλερ η έκταση του οποίου ορσκόταν αρκετές νότες χαμηλότερα από το σύ}χρονο κλαρνέτο δίνοντάς του ένα πλουσότερο κα σκοτενότερο τόνο. Αργότερα μεταγράφηκε γα το κανονκό όργανο. Σήμερα πάντως πληθαίνουν ο εκτελέσες του στο πρωτότυπο κλαρνέτο σε Φα. r..."""'l... J. "';....(H!. ' gξ Ένας άλλος ορτουόζος ενέπνευσε τον Μότσαρτ va συνθέσε τα τέσσερα κοντσέρτα του γα κόρνο. Α mός ήταν ο γκνάτς Αότγκεμπ ο οποίος έπαζε στην αυλκή ορχήστρα του 2άλ τσμπουργκ προτού μετqκομίσε στη Βένη. Εκεί δημούργησε μα επχείρηση εμπορίας τυρών ενώ εξακολουθούσε να παίζε κόρνο. Ο Μότσαρτ συνήθζε να αστεεύετα με τον Αότγκεμπ σε επστολές ή σε πρόχερα σηεώματα στς αυτόγραφες παρττούρες αυτών των κοντσέρτων. Παρ' όλα αυτά θα πρέπε να ήταν επαρκής εκτελεστής αν είχε πράγματ εκτελέσε αυτά τα έργα ε τα όργανα της εποχής του. Το κοντσέρτο αυτό γράφτηκε τον ούνο του 1786 τη χρονά της όπερας του Μότσαρτ Ο Γάμο του Φίγκαρο. ΣυlJφωνία Αρ. 31 "Του Παρσού" σε Ρε μείζονα Κ297 Allegro assai [7] Andane [8] Allegro [9] Πάνω: Ο Μότσαρτ στο πάνο. Πίνακας του Γόζεφ Λάνγκε (1782). του 1778 υπ1}ρξε πολύ καλή κα το ακροατήρο δέκοψε αρκετές φορές τη μουσκή με το του. αυθόρμητο χεροκρότηυά Ο Μότσαρτ δεν έμενε αρκε τά στο Παρίσ ώστε να εκμεταλλευτεί οκονομκά αυτήν την επτυχία Η μητέρα του πέθανε σύντομα κα έφυγε από το Παρίσ το Σεπτέμορο γα να αναλάοε μα ενδαφέρουσα θέση στην αυλή του Αρχεπσκόπου στο2άλ τσμπουργκ. Την άνοξη του 1778 ο Μότσαρτ ταξίδεψε στο Παρίσ με τη μητέρα του. Εκεί συνέθεσε δάφορα νέα έργα όπως κα αυτή τη συμφωνία Είπε ότ δεν τον ενδέφεραν ο ''επφανεακές'' προτμήσες των παρζάνων. Παρ όλα αυτά ογήκε από τα νερά του γα να δημουργήσε κάποα εντύπωση με αυτή τη συμφωνία Η υποδοχ17 της στην πρεμέρα τον ούνο Αρστερά: Σελίδα από την παρττούρα της Συμφωνίας Αρ. 31 που είνα γνωστή ως Συμφωνία του Παρσού. Φέρε την υπογραφή του Μότσαρτ. ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ Έκταση Το φάσμα από νότες που μπορεί να παράγε ένα όργανο ή μα φωνή από τς πο χαμηλές μέχρ τς πο ψηλές. Έκθεση Το πρώτο μέρος μας σύνθεσης όπου παρουσάζοντα τα κύρα θέματα πρν από την ανάπτυξή τους. 31;'+
/ c Κθάρα ' ADAGIO από το Κοντσέρτο γα Κλαρνέτο...... ""][..... Α JL. 'ο..' r 1 υ r_. ν f) G 1 mp 2 3 2 Ε 5 Ε D 5 4 5 G 3 2... G 1 2 Ε 2 3. θ '. υ./ '' U :J r. 2 G 5 4 Q... r r f) G F Ε 5 4 3 '.... 5 2 G L :J... r' r' D G Ε G D G Α Ε 2 5 3 5 2 5 1 5 5 2 5 G G ; ; i. 2...'. 811 7 Q.. '.Ii ; '... r "" J... 1 G ΒΑ G G F Ε D Β Ε D Β 1 3 2 1 1 5 4 3 2 1 5 4 3 2 ρ mp 1 1 1 5 3 2 1 D D D G D Ε......../ r " r.....' r
. Dm. '.. 10... / 1 I...... @)...... Α F Ε D Β 1 5 4 3 2 1 5 1 2 3 4 3 4 3 2 1 5 1 2 3 1 F F Ε D D D Ε F F # G G F Ε D... /'. "'... ;... 1"1_ " "' ""...... i i i i f 13 ' r'_ Ρ.! / f f).. 1Ir.... "'......... *_.... G F Ε D F F Ε Ε D F D ED 5 4 3 2 1 4 4 3 3 2 4 2 1 3 2 1 5 4 3 2 1 2 1 5 4 4 Ε F G G# Α Β 1 F G G 16... /.... /' '....... :V. @).. ii:::::i Ε G Ε Β D 1 3 1 5 3 1 2 4 Ρ πρ F Ε D Β 3 1 1 5 1 1 1 2 3 4 1 4 G G G G G 1Ir. "....
... 19. / I'r'. f) '.L.... U_.._ r. ο. Α F# D Ε D Α Α# Β D G F# Ε D Β 5 3 2 1 4 5 4 3 1 2 1 2 5 4 3 213 4 2 2 4 5 1 2 3 4 1 D F# Ρ# D G G D Β G '".... u..r!"';' '!"';'... r... r / ; 22...... r. '..:...... v.. r" f)...j Β G# Α Α Β D Ε F Β D 4 5 2 3 3 1 2 3 4 5 1 3 2 5 5 1 3 5 1 2 3 D Β G G Ε '. ο ""...... '. / I 1 i.... Q 25 U_.. / /.. ί.. r. r" 1. '........./ f) D Α F#D Α# Β # D Ε F# G D# Ε Α G G# Α D 1 5 3 2 1 2 1 2 3 1 3 4 5 4 5 2 1 2 3 1 4 5 3 5 3 2 1 1 D D Ρ# Α G Β...... 8.f. '. r fu '
/..' " ==ΞΞ......... "'".... @).....IJ...!.../. ' D Β D Ε F#G F# Ε D Β G# Α 3 4 3 2 1 2 34 3 2 1 5 4 2 1 Ρ 3 2 2 1 2 3 5 3 2 4 Ω# Ε Ε D Β G Β Α ομ '" i.............. n... i.. f1 31.H:;!./........... / :......... "J... 1 "'" "... ' i...::::: U Α# Β # D Ω# Ε F F# G G# Α Α G Α G 2 1 2 3 1 2 1 2 3 1 4 5 2/3 1 2 1 2Β "...:.! ο!_... 1 1 1 1 1 1 5 D D D D D D G...... '... 1"'" "'........ _ ". r mf!. OΔHJΓOΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Μα επλογή από εύκολα στην εκτλεση eματα από το D: Θση [2].Αν συμοουλευτείτε τς οδηγίες στη σελίδα ν του Αξία φθόγγου: ) =1/8 J= 1/4 )= 1/2 j= 1 J=2 0=4 1ου τεύχους της σε"'1άς θα μπορέσετε να παίξετε τς Παύσl: # = 1/8 =1/4 = 1/2 =1 _ = 2 W ' = παύση ολοκλήρου μελωδίες της παρττούρας ακόμη κ αν δεν έχετε Παρεστγ μένη νότα Ο.): εππλέ ον το lίμσυ της κανονκής χρονκής αξίας μουσκές γνώσες Κάθε νότα σημεώνετα με το όνομα της (αν ρρ = πολύ σγά mj' = μετρίως δυνατά (1 ) συνενώνε νότες σε μα φράση παίζετε πάνο κοτάξτε παρακάτω γα τς θέσες Ρ = σγά f = δυνατά (σύζευ ξη δαρκείας ) ή (2) ενώνε νότ ες συνώνυ mp = μετρίως σγά ff = πολύ δυνατά μ ε ς (σύζευξη) κα σ ε αυτήν την π ερίπτωση τους στα πλήκτρα). Ο αρθμοί δείχνουν τς θέσες των δαχτύλων αρχίζοντας από το 1 (αντίχερας) Δ & V (τόξα) δείχνουν τα σημεία στα οποία έχε συντομευτεί η μουσκή Το χρονκό σήμα στην αρχή του πενταγράμμου δείχνε τον αρθμό των χρόνων ανά μέτρο BIHII!I'I : ; D Ε F G Α Β c: D Ε F G Α Β > =περσσότερο τονσμένη νότα χτυπάμε μόνο την πρώτ1 νότα κα αφήνουμε τς =::::::::::: (cresc.) = αύξηση της έντασης ===== (Dim.) = ελ άττωση της έντασης Γ.' = κορόνα άλλες απλώς να δαρκέσουν. Τα μκρά όγδοαj) στα μέτρα 7 κα 15 δεν έχουν ΠΑΝΟ Δ ύοκολ ο γραπτή χρονκή αξία αλλά αφομοώνοντα από τς :νότες που ακο λουθούν. το σημείο r στο μέτρο 32 σημαίνε τρίλα: Εναλλάξτε τάχστα μεταξύ του Λα κα του Σ. ΕΓΧΟΡΔΑ ΞΥΛΝΑΠΝΕΥΣΤΑ ΚΘΑΡΑ Δύοκολ ο Δ ύσκολο Μέτρο
ΜΕΛΩΔΚΑ ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ Με ζηλευτή άνεση ο Μότσαρτ μπορούσε να αναπροσανατολίσε το σπάνο ταλέντο του κα να συνθέσε είτε γα τη λεπτότητα ενός σόλο οργάνου ή γα τη χρωματκή πολυπλοκότητα μας μεγάλης ορχήστρας. 1 Πάνω: Μα Μουσκή Εσπερίδα του Γάλλου ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΑ ΚΛΑΡΝΕΤΟ ζωγράφου Μσέλ Ανζ Χουάς. Τον 180 αώνα ήταν μα δημοφλής μορφή δασκέδασης. ΣΕ ΛΑ MEIZONA Κ622 εμφανίζετα ο σολίστ που επεξεργάζετα Ο φήμες γα την εξαθλίωση του Μότσαρτ Το πρώτο μέρος A//egro [1] αρχίζε το υλκό στο αληθνά κλασκό ύφος του τους τελευταίους μήνες της ζωής του είνα αμέσως με τη μελωδία στα βολά που κοντσέρτου. Μεγάλο τμήμα του μέρους ίσως υπερβολκές. Δεν υπάρχουν επαρκείς δατρέχε ολόκληρο το μέρος. Πρόκετα του σολίστ απηχεί την αγάπη του Μότσαρτ ενδείξες σε αυτό το κοντσέρτο μα από τς γα ένα απτό δείγμα της μεγαλοφυούς γα τς χαμηλότερες εκτάσες του κλαρνέτελευταίες του συνθέσες ότ βρσκόταν σε επνοητκότητας του συνθέτη μα ολόκλη του σε φα (μπασέ). Προσέξτε άλλωστε τα πλήρη απόγνωση. Μεγάλο μέρος του κον ρη σερά από συγγενείς δέες που αναβλύ άλματα ανάμεσα στς χαμηλές κα τς ψητσέρτου περέχε μερκές από τς φωτενότε ζουν από μα δυο απλές αρχκές φράσες. λές νότες. Αυτό το πρώτο μέρος έχε ένα ρες κα πο γαλήνες σελίδες του. Μετά από αυτή την ορχηστρκή έκθεση πλήρως επεξεργασμένο μέσο τμήμα ή
όπως αλλώς λέγετα τμήμα ανάπτυξης. Μελαγχολκές μελωδίες Το Adagio [2] που ακολουθεί αρχίζε με τον σολίστ που παίζε μα από τς ομορφότερες μελωδίες του Μότσαρτ. Ο ονερκός μελαγχολκός χαρακτήρας της ενέπνευσε δάφορους κατοπνούς συνθέτες ο οποίο δάλεξαν το κλαρνέτο γα να δημουργήσουν μα παρόμοα ρομαντκή δάθεση. Ένα μακρύ δεύτερο θέμα μας ξαναφέρνε στη θαυμάσα αρχκή μελωδία Στο τελκό Rondo: A//egro [3]. ο σολίστ ηγείτα κα πάλ με ένα ζωηρότερο θέμα. Ένα δεύτερο μουσκό θέμα δαγράφε περσσότερα άλματα στην έκταση του κλαρνέτου από τς ψηλές νότες στς χαμηλές. Αυτό οδηγεί σε μερκές γρήγορες κνήσες πάνω κα κάτω στην κλίμακα τς οποίες ο Μότσαρτ ήξερε να φορτίζε με εξαρετκό πνεύμα. Ο Μότσαρτ σε αυτό το πρωτοπορακό κοντσέρτο εξερεύνησε ταυτόχρονα τον τόνο κα την τεχνκή του κλαρνέτου της εποχής του ωθώντας το στα όρα του. 2ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΑ ΚΟΡΝΟ ΑΡ. 4 ΣΕ Μ ΥΦΕΣΗ MEIZONA Κ495 Τα κοντσέρτα γα κόρνο του Μότσαρτ είνα γραμμένα ακρβώς στα μέτρα του συγκρτκά απλού κόρνου της εποχής του κα βρίθουν από ευτυχείς μουσκές δέες. Αυτό εδκά το κοντσέρτο γα κόρνο είνα ανάλαφρα γραμμένο γα έγχορδα με συμπληρωματκά κόρνα καόμποε αλλά χωρίς τύμπανα Το πρώτο μέρος A//egro moderao [4]. αρχίζε με μα συνοmκή ορχηστρκή έκθεση. Στο τέλος της αναλαμβάνε το σόλο κόρνο γα να οδηγήσε τη μουσκή σε ένα δκό του κανούρο θέμα Το υπόλοπο μέρος αντπαραβάλλε σόλο τμήματα του κόρνου μαζί με μερκές έξυπνες τρίλες (γρήγορες εναλλαγές της κύρας νότας με την επόμενη νότα) με πο συνοπτκά ορχηστρκά τούτ. Η ΜΑΓΕΑ ΤΗΣ Το κλαρνέτο κα το κόρνο την εποχή του Μότσαρτ Το κλαρνέτο ήταν ένα σχετκά νέο όργανο την εποχή του Μότσαρτ. Το μουσκό του φάσμα ήταν άλλωστε περορσμένο μέχρ τον 190 αώνα που προσαρμόστηκε στο όργανο _ από τον Γερμανό φλαουτίστα Τέομπαλ ντ Μπεμ ένα νέο σύστημα κλεδών.. Το κόρνο της εποχής του Μότσαρτ ήταν ακόμη πο απλό. Ήταν στην πραγματκότητα ένα μονός σπερωτός κύλνδρος με εξαρετκά περορσμένο ηχητκό φάσμα. Παρ' όλα αυτά ένας καλός εκτελεστής μπορούσε να αυξ7]σε το φάσμα Προς το τέλος του πρώτου μέρους υπάρχε επίσης μα καντέντσα όπου ο σολίστ σύμφωνα με την παράδοση μπορούσε να αυτοσχεδάσε κα να επδείξε τη δεξοτεχνία του. Το αργό δεύτερο μέρος Romanza: Andane [5]. είνα βασκά μα μακρά μελωδία γα να επδείξε ο σολίστ την ευασθησία του με δακρτκή συνοδεία των εγχόρδων. Το φνάλε Rondo: A//egro vivace [6]. είνα πολύ γνωστό. Ο σταθερός ρυθμός του σε έξ χρόνους ανά μέτρο υποβάλλε τον καλπασμό του αλόγου κα τους ήχους του παλού κυνηγετκού κόρνου. Η εναρκτήρα μελωδία κα το δεύτερο μουσκό θέμα είνα επίσης δύο από τς χαρακτηρστκότερες μελωδίες του Μότσαρτ. ΜΟΥΣΚΗΣ του τοποθετώντας το χέρ ή τη γροθά του στην καμπάνα του οργάνου. Στη δάρκεα του 190υ αώνα προστέθηκαν στο όργανο υαλυίδες με τς οποίες ο εκτελεστής μπορούσε να αυξομεώσε το μήκος του κυλίνδρου. Έτσ το κόρνο έγνε ένα όργανο με πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες. Παρά τς τεχνκές αυτές Όελ τώσες ο συνθέτες συνέχσαν να γράφουν γα τα όργανα αυτά με τον ίδο τρόπο με τον οποίο το είχε κάνε ο Μότσαρτ. Χρησμοποίησαν δηλαδή το κλαρνέτο γα να δημουργήσουν έναν ονερκό ρομαντκό ήχο κα το κόρνο γα να υποοάλλουν την υπαίθρα ατμόσφαρα του κυνηγού. Πάνω; Πορτρέτο του Μότσαρτ όταν έγνε ππότης του Χρυσού Σπρουνού λίγο πρν συνθέσε τη Συμφωνία του Παρσού. Λεν υπάρχε αίσθημα ανθρώπνο ή κοσμκό 6άθος ή κορυφή του ανθρώπνου πνεύματος που να μην περέχετα στη μουσκή του Μότσαρτ. μ Λίλ Κράσς Νου Γόρκ Τάμς 1η Αυγούστου 1976. ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ Tui (τούτ) Στα ταλκά "όλο μαζί". Αναφέρετα σε μουσκά μέρη όπου ολόκληρη ή γ.άποο τμήμα της ορχήστρας παίζε χωρίς τον σολίστ.
3 ΣΥΜΦΩΝΑΑΡ.31 ΣΕ ΡΕ MEIZON Κ297 ΤΟΥ ΠΑΡΣΟΥ Η Συμφωνία του Παρσού έχε μόνο τρία μέρη αντί γα τα συνηθσμένα τέσσερα της κλασκής συμφωνίας. Από μα άλλη όμως άποψη ο Μότσαρτ συμπύκνωσε έναν αληθνό μουσκό πλούτο σε αυτά τα τρία μέρη. Έγραψε το έργο γα μα από τς μεγαλύτερες ορχήστρες των ημερών του με μέρη γα κλαρνέτα κόρνα τρομπέτες κα τύμπανα επτυγχάνοντας τα λαμπερά κα δραματκά αποτελέσματα που θεώρησε ότ προσδοκούσε το παρσνό κονό. Φαντασμαγορκό ύφος Στο εναρκτήρο A//egro assai [7] ο Μότσαρτ επεδίωξε να παρασύρε το ακροατήρό του από τα πρώτα μέτρα τρες δυνατές συγχορδίες που παίζε ολόκληρη η ορχήστρα ακολουθούντα από μα παλίρροα των εγχόρδων κα των ξύλνων πνευστών. Το μέρος συνεχίζε στο ίδο φαντασμαγορκό ύφος μέχρ την εμφάνση του δεύτερου θέματος. Αυτό περλαμβάνε μα Μετά από ένα κεντρκό τμήμα ανάmυξης Πάνω: 'Αποψη των Ηλυσίων Πεδίων του πο ευγενκή φράση από τα βολά κα τς το αρχκό υλκό επεξεργάζετα κα επεκτείνε Παρσού (1780) της πόλης που ενέπνευσε βόλες πρώτα σε μείζονα τρόπο κ έπετα τα με δύο κλμακώσες η μουσκή γίνετα στο Μότσαρτ μα από τς σημαντκές συμ μα επανάληψή της σε ελάσσονα τρόπο ξαφνκά δυνατότερη ενσχύοντας το σπνθηκάτ φωνίες του. που επίσης είχε σκοπό να συγκνήσε ροβόλο συνολκό αποτέλεσμα μεγαλύτερο τμήμα του κεντρκού Andane το αυτί των παρζάνων. Τα βολά στηρίζουν τη μελωδία στο [8] ανακαλώντας το ύφος κα τη χάρη του μνουέτου του 180υ αώνα. Αξίζε να αναλογστούμε ότ μόλς δέκα χρόνα μετά την αρστοκρατκή κα γοητευτκή αυτή σύνθεση του Μότσαρτ η Γαλλία συγκλονζόταν από μα από τς πολλές επαναστάσες της. Το A//egro [9] αρχίζε με ένα θαυμάσο μέρος των βολών που οδηγεί κατευθείαν σε ένα ηχηρό ορχηστρκό τούτ ένα από τα σημεία που ξεσήκωσαν το αυθόρμητο χεροκρότημα του κονού στην πρεμέρα της συμφωνίας. Το υπόλοπο μέρος είνα μα αστραφτερή ορχηστρκή επίδεξη. Η κεντρκή ανάπτυξη περέχε επίσης στοχεία φούγκας όπου δάφορα όργανα εσάγοντα δαδοχκά κα αλληλοϋφαίνοντα. Αυτό προαγγέλλε τη φούγκα που επεξεργάστηκε αργότερα ο Μότσαρτ στη Συμφωνία του Δός ένα άλλο έργο μεγάλης ορχηστρκής τέχνης. Αρστερά: Μα ορχήστρα του 180υ αώνα ατ:ό το Μουσκό Κολέγο της ένας σε υπαίθρα συναυλία.
Ο δοφυείς μετα60λές του ρυθμού κα της δάθεσης σε αυτή τη συμφωνία σηματοδοτούν την έναρξη της τελκής κα πο δημουργκής περόδου του Μότσαρτ. Μότσαρτ επσκέφθηκε την Πράγα πρωτεύουσα της Βοημίας ανταποκρνόμενος στην τεράστα επ Ο τυχία που είχε εκεί η όπερά του Ο Γάμο του Φίγκαρο. 'Ή Πράγα είνα πράγματ ένας πανέμορφος θαυμάσος τόπος " έγραψε ο Μότσαρτ τον ανουάρο [Ου 1787. Εμψυχωμένος από την εκτίμηση των Τσέχων τη στγμή που η Βένη θεωρούσε τη μουσκή του "δύσκολη" ο Μότσαρτ παρουσίασε γα πρώτη φορά αυτή τη συμφωνία στην Πράγα στς 17 ανουαρίου του 1787. Την είχε γράψε στη Βένη ένα μήνα νωρίτερα. Από τότε είνα γνωστή ως Συμφωνία της Πράγας. Το έργο έτυχε θερμότατης υποδοχής κα παίχτηκε 100 περίπου φορές τα επόμενα δυο χρόνα κ έτσ δεν είνα παράξενο που ο Μότσαρτ επέστρεψε στην πόλη το επόμενο φθνόπωρο γα την πρεμέρα της μεγάλης του όπερας Ντον ΤζοΌάν. Τρία μέρη Όπως η Συμφωνία του Δός (Αρ.41) η Συμφωνία της Πράγαςείνα γραμμένη γα ορχήστρα χωρίς κλαρνέτο αλλά με τρομπέτες κα τύμπανα γεγονός που ::ξηγεί τς λαμπερές αντηχήσες των δύο έργων. Παρ' όλα αυτά η δατερότητά της έγκετα στο γεγονός ότ έχε τρία μέρη. Είνα γραμμένη χωρίς το παραδοσακό Wnueo μεταξύ του Andane κα του Finale. Η τρμερής μορφή της συμφωνίας ήταν ασφαλώς ηθελημένη από τον συνθέτη κα δεν οφείλετα σε απώλεα της παρττούρας. Ασθάνθηκε ενδεχομένως ό τ είπε όσα είχε να πε σε τρία μέρη όταν μάλστα το πρώτο μέρος είνα τόσο σύνθετο κα δυνατό. Το έργο αρχίζε με ένα αργό αλλά σθεναρό θέμα. Αυτή η σχεδόν θυελλώδης εσαγωγή ακολουθείτα από ένα ευγενέστερο τμήμα που δίνε τη θέση του όμως σε μα μάλλον απελητκή μουσκή. Το ΣΥΜΦΩΝΑ ΑΡ.38 ΣΕ ΡΕ MEIZONA Κ504 Ρ9 Τ'ΗΣ ΠΡΑΓΑΣ 79. δεύτερο τμήμα του πρώτου μέρους είνα ζωηρό κα εσάγε έξ δαφορετκά θέματα μερκά από τα οποία προαγγέλλουν τον Ντον ΤζοΌάν ενώ άλλα το Μαγκό Αυλό την προτελευταία μεγάλη όπερα του συνθέτη που γράφτηκε τέσσερα χρόνα αργότερα. Εξαίσα θέματα Το δεύτερο μέρος είνα πο αργό κα πο χαλαρό. Δαθέτε μα σερά από εξαίσα σαγηνευτκά θέματα τα οποία καθώς η μουσκή εξελίσσετα γίνοντα οαθά συγκνητκά. Είνα χαρακτηρστκό του έργου του Μότσαρτ να δημουργεί αυτό το θαυμάσο μείγμα χαράς κα μελαγχολίας. Το τρίτο μέρος κελαρύζε δραστήρα στη μεγαλόπνοη σύλληψή του κα προσφέρε μα ευτυχσμένη κατάληξη επίσης χαρακτηρστκή των τελευταίων μερών πολλών συμφωνών του Μότσαρτ. Ο Φραντς Ν έμετσεκ δέκα χρόνα αργότερα περέγραψε σε κείμενό του τη Συμφωνία της Πράγας ως "μα αρστουργηματκή σύνθεση γεμάτη από εκπληκτκές μεταπτώσες". Αρστερά: Η Παλά Πλατεία Τν στην Πράγα. Ο Μότσαρτ εντυπωσάστηκε από την ο μορφά της Πράγας που είνα πασίγνωστη γα τς εκκλησίες κα την αρχτεκτονκή της. Η Συμφωνία Αρ. 38 πρωτοπαρουσάστηκε σε αυτή την πόλη έτσ της αποδόθηκε το προσωνύμο Συμφωνία της Πράγας με το οποίο είνα γνωστή μέχρ σήμερα. ΠΡΟΤΕΝΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑ Κοντσέρτο γα Πάνο Αρ. 9 σε Μ ύφεση μείζονα Κ271: Το έργο συνέθεσε ο Μότσαρτ το 1777 στο Ζάλτσμπουργκ. Φανερώνε την πρώτη πραγματκή ανάδυση της μεγαλοφυτας του Μότσαρτ στη μορφή του κοντσέρτου κα προαγγέλλε το ύστερο έργο του. Μερκές φορές ονομάζετα "Jeunehomme" (νεαρός) επεδή γράφτηκε γα μα Γαλλίδα πανίστρα που ονομαζόταν Mademoiselle Jeunehomme. Κοντσέρτο γα Πάνο Αρ. 26 σε Ρε μείζονα Κ537 "Της Στέψης": Ο Μότσαρτ έγραψε αυτό το κοντσέρτο λίγο καρό μετά την ολοκλήρωση του Ντον ΤζοΒάν. Αντίθετα από τη θυελλώδη όπερα το έργο αυτό είνα γαλήνο κα μεγαλοπρεπές. Η προσωνυμία του οφείλετα στην πρώτη μείζονα κα σπουδαία παρουσίασή του στη στέψη του Αυτοκράτορα Λεοπόλδου 11 το 1790. Τ α έργα αυτά θα δημοσευτούν σε προσεχές τεύχος.
ΤΟ ΚΛΕΔΟΧΟΡ ΔΟ νο ωτοδείχτηκε ανώτερο ωτό κάθε άποσφuρόκ ο oρδo εμφανίστηκε το 140 αώνα κα χρησμοποήθηκε ευρύτατα μέχρ το 180 αώνα Είνα ένα Τ επίμηκες πληκτροφόρο όργανο πσυ ωτστελείτα ωτό ένα α6αθές oρθσγώvo κουτί. Ο χoρδff; είνα τοποθετψένες παράλληλα προς το πληκτρολόγο κα σuνήθως κουρντίζοντα ανά ζείτγη. Το ζευγάρωμα των χορδών αυξάνε κατά το μέγστο δννατό τον ηχητκό όγκο του οργάνου. Το oρδo αναπτύχθηκε ωτό το Q{!Xαίo μονόχορδο ένα μάλλον επσrψoνκό παρά μουσκό όργανο με μα χορδή πσυ χρησμοποίησαν ο Q{!Xαίo Έλληνες γα τα ακουστκά του; πεl{>άματα Το μονόχορδο παζόταν με τη χρήση ενός κνητού καfxj).iρη (παρόμσσυ με τα τάστα) κα δεν είχε Γεroνότα Ο 'Αρνολντ Ντόλμετς εγκανίασε την αναγέννηση του κλεδόχορδου στη δεκαετία του 1880. ISBN 9607354540 9 789607 '354549 πλήκτρα. Όταν πρooαρμά:τrηκε το σύστημα των πλήκτρων το νέο όργανο πήρε το όνομά του ωτό τς λατνκές λέξες clavis που σψαίνε κλεδί πλήκτρο κα chorda που σψαίνε χορδή. Αρχκά το κλεδόχορδο ήταν αρκετά μκρό ώστε να στηρίζετα πάνω σε ένα τραπέζ σjj..ά αργότερα τα νέα μεγαλύτερα κα δελτωμένα όργανα δέθεταν τα δκά τους στηρίγματα. Ο ήχος του οργάνου είνα ωταλός κα ευγενκός κα γα αυτό είνα καταλληλότερο γα οκογενεακή ή φλκή αναψυχή παρά γα την αίθουσα συναυλών. Στα πρώτα όργανα αναλογσίόε μα χορδή σε κάθε τρία ή τέσσερα δαφορετκά πλήκτρα Κα έξ περίπου χoρδff; γαν περίπσυ είκοσ δαφορετκούς ήχου; Η αρχή αυτής τη; οκονομίας απορρέε ωτό το γεγονός ότ όταν μα χορδή κρουστεί σε δαφορετκό σημείο παράγε άλλο τόνο. Τα κλεδόχορδα που χρησμοποούσαν αυτό το σύστημα παραγωγής δαφορετκών τόνων ωτό μα χορδή ήταν γνωστά ως όργανα "δαστημάτων". Αντί θετα όμως ωτό τη σύγχρονη κθάρα που έχε σταθερά δαστήματα τα πλήκτρα λετουργούν σε σχέση με τς χορδές του οργάνου ως μεταολητά δαστήματα. Το κλεδόχορδο έπαψε σταδακά να χρησμοποείτα καθώς το πάνο γνόταν όλο κα πο δημοφλές κα μολονότ ήταν ένα μεγαλύτερο κα πο δυσκίνητο όργα 11 Η ΕΠΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΠΩΣ ΛΕΤΟΥΡΓΕ ΤΟ ΚΛΕΔΟΧΟΡΔΟ Το κεδόχορδο είνα δαφορετκό από τα άλλα πληκτροφόρα γατί όταν το ορεχάλκνο σφυρόκ χτυπήσε τη χορδή παραμένε σε επαφή μαζί της μέχρ να αφήσε ο εκτελεστής το πλήκτρο ελεύθερο. Το σφυρόκ πέζε τη χορδή χωρίζοντός τη σε δύο τμήματα. Έτσ δονείτα μόνο το μεγαλύτερο τμήμα της χορδής κα παρόγε τη νότα. Το υπόλοπο τμήμα της χορδή ηρεμεί με ένα τσόχνο παρέμβλημα. Όταν ο εκτελεστής μεταβάλλε την πίεση στο πλήκτρο το σφυρόκ μεταβάλλε με τη σερό του την πίεση της χορδής δημουργώντας ένα τρεμουλαστό ήχο. Αυτό το σπόνο αποτέλεσμα μπορεί να επτευχθεί μόνο στο κλεδόχορδο. ψη. Παρ' όλα αυτά το όργανο χρησμοποείτα κα πάλ στον αώνα μας με αφορμή την ανανέωση του ενδαφέροντος γα την εκτέλεση παλάς μουσκή με τα σπάνα όργανα εκείνης της περόδου.