Χ Ρ Υ Σ Α Δ Η Μ Ο Υ Λ ΙΔ Ο Υ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Χ Ρ Υ Σ Α Δ Η Μ Ο Υ Λ ΙΔ Ο Υ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ"

Transcript

1 Χ Ρ Υ Σ Α Δ Η Μ Ο Υ Λ ΙΔ Ο Υ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΒΑΝΗ ΑΘΗΝΑ 2003

2 Β ΙΒ Λ ΙΟ Π Ρ Ω Τ Ο

3 1 Ε κ ε ίν ο τ o π ρω ινό του Μ άη του 1959 η Αργυρώ ξύπνησε με πολύ κακή διάθεση. Η κοιλιά της ήταν παραφουσκωμέ νη κα ι ο καιρός που θα γεννούσε πλησίαζε. Ή τα ν οχτώ μηνών έγκυος. Ό μω ς δεν ήταν κα ι σίγουρη. Μ πορεί να ήταν κα ι παραπάνω. Μήπως είχε πάει ποτέ της σε γιατρό; Κ αι τα τέσσερα παιδιά της τα ξεγέννησε η Μάρω, η μαμή του χωριού, κα ι ήταν όλα υγιέστατα. Ο Στρατής, ο άντρας της, επέμενε να μείνει στο σπίτι, ό μως η γυναίκα αρνήθηκε κα ι τον ακολούθησε όπως πάντα στο χωράφι. Θα έμεναν εκεί όλη μέρα, να ξεβοτανίσουνε τη γη και να την προετοιμάσουν για τον καινούριο σπόρο που θα δεχόταν. Π ριν τη δύση του ήλιου θα επέστρεφαν στο σπίτ ι τους, για να συνεχίσουν τα ίδια την επομένη. Ο καιρός από το πρωί ήταν μουντός κα ι αυτό της χαλούσε ακόμη περισσότερο τη διάθεση. Έζεψε τις δυο γελάδες του ο Στρατής στο κάρο και βοήθησε την Αργυρώ να α νέβει πρώτη. Αμέσως μετά ανέβηκε και η πρωτότοκη κόρη 11

4 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ τους, η δεκαεννιάχρονη Τασούλα, ο αρραβωνιαστικός της ο Δημητρός, η δεκαεξάχρονη Π ασχαλίτσα κα ι η δεκατετράχρονη Πολυξένη. Την εφτάχρονη Κωστούλα την είχανε αφήσει στο σπίτι της θείας της της Κατίγκως, αδελφής του Στρατή. Ή τα ν πολύ μικρή ακόμη για να τους ακολουθήσει. Η Αργυρώ, που είχε κλείσει τα τριάντα οχτώ πριν από μια εβδομάδα, είχε χάσει, όπως κ ι ο άντρας της, κάθε ελπίδα πως θα αποκτούσαν τον πολυπόθητο γιο. Ο καημένος ο Στρατής, που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος της, το χε πάρει πια απόφαση ότι η γυναίκα του ήταν κοριτσομά να. Κ ι έτσι, όταν έμαθε για την καινούρια εγκυμοσύνη, της είπε να πάει στη Μάρω, τη μαμή, κα ι να το ρ ίξει. Η Αργυρώ όμως, βαθιά θεοσεβούμενη γυναίκα, αρνήθηκε. Αρχισε, παρ όλα αυτά, να κάνει βαριές δουλειές μέσα στο σπίτι, μπας κα ι το θέλημα του Κυρίου ήταν να μην έρθει στον κόσμο αυτό το μωρό. Ο Κύριος όμως, καθώς φ αίνεται, είχε διαφ ορετική γνώμη, γ ια τί το μωρό μεγάλωνε συνεχώς, κάνοντας τη μυτερή κοιλιά της να φαντάζει πιο μεγάλη από ποτέ. Δύσκολα τα χρόνια εκείνα στο μικρό χωριό της Ηπείρου κοντά στα Γιάννενα. Η οικογένεια του Στρατή Κόκκινου τα έφερνε βόλτα με το ζόρι. Είχαν ένα χωραφάκι που άλλοτε τους έδινε καρπούς και άλλοτε όχι. Ό τα ν η σοδειά ήταν καλή, τότε φόρτωνε ο Στρατής το εμπόρευμά του στο κάρο και πήγαινε στη χώρα, δυο ώρες δρόμο απ το χωριό, να το πουλήσει στους εμπόρους. Μ ε τα χρήματα που έπαιρνε, αγόραζε 12

5 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ αρκετό λάδι, ζυμαρικά, γλυκίσματα κα ι άλλα πράγματα που δεν τα βρισκες στο χωριό. Ακόμη κ ι όταν τα κέρδη ήταν λ ί γα, ποτέ μα ποτέ δεν παρέλειπε ν αγοράσει δώρο για τη γυν α ίκ α του ^ά λλοτε ένα χάντρινο κο λιέ κ ι άλλοτε μ ια πολύχρωμη μαντίλα ή κανένα ξύλινο εικόνισμα, που το βάζε πάνω από το τζά κ ι του πετρόχτιστου σπιτιού τους, μεγαλώνοντας τη συλλογή της. Ό μω ς κ α ι για τις κόρες του φρόντιζε να έχουν ζεστά ρούχα κα ι γερά παπούτσια. Η Αργυρώ, παρ όλες τις δυσκολίες, ποτέ δεν παραπονέθηκε. Τσα ίσα θεωρούσε τον εαυτό της τυχερό που είχε πάρ ει άντρα προκομμένο κ α ι δουλευταρά όπως ο Στρατής. - Τ ι έχεις σήμερα; τη ρώτησε η Τασούλα σαν έμεινε α μ ίλητη πάνω από δεκαπέντε λεπτά η Αργυρώ. Τ ι να χω, θυγατέρα; Τίποτε. Θα φ τα ίει ο καιρός... ή και τ όνειρο που δα ψες. - Π ο ιο όνειρο, καλέ μάνα; Τ ο βλέμμα της Αργυρώς ζωντάνεψε ξαφνικά. - Ν α, είδα ψες βράδυ πως είχα χαθεί, λέει, σ ένα δάσος. Έ βρεχε κ α ι ήμουν σκιασμένη. Τ ότε φάνηκε ξαφνικά ένας καλόγερος κ α ι μου πε να μη σκιάζομαι. Μ ετά μου δείξε το δρόμο. Τον ρώτησα κ ι εγώ ποιος είναι, για να τον φχαρι στήσω, κ ι εκείνος μου πε ότι ήταν ο Αϊ-Αντώνης και πως σύντομα θα γεννούσα γιο. Ν α μου τον τάξεις, είπε, κα ι χάθηκε σαν αερικό. Ο Στρατής έβαλε τα γέλια. - Καλό το χωρατό του Αϊ-Αντώνη, βρε γυναίκα, όμως συ 13

6 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ μόνο θηλυκά γεννάς. Να ναι ευλογημένα τα κορίτσια μου, και ούτε με νοιάζει, σα θες να μάθεις. Καθώς φαίνεται το χεις μαράζι, γ ι αυτό είδες τούτο τ όνειρο. - Μη βλασφημάς, Στρατή, του πε η γυναίκα του και σιώπησε, μέχρι που φτάσανε στο χωράφι. Ή ταν εννιά το πρωί. Αρχισαν οι γυναίκες το ξεβοτάνισμα, ενώ ο Στρατής με τον Δημητρό σκάλιζαν τη γη, για να δεχτεί τον καινούριο σπόρο που θα βλαστούσε το καλοκαίρι. Λίγη ώρα αργότερα τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν όλο και πιο πολύ κ ι ένα σμάρι πουλιών πέταξε τόσο χαμηλά, που σχεδόν άγγιξαν τα κεφάλια τους. - Μπα, δεν τη γλιτώνουμε τη βροχή, είπε ο Δημητρός. Τσάμπα πάει η μέρα. - Σαν να χεις δίκιο, Δημητρό, του είπε ο πεθερός του. Α δικα ήρθαμε. Εκείνη τη στιγμή η Αργυρώ διπλώθηκε στα δύο και ένα υπόκωφο βογκητό βγήκε απ το στόμα της. - Τ ι είναι, καλέ μάνα; ρώτησε η Τασούλα αλαφιασμένη. - Τασούλα, μου φ αίνεται πως γεννάω. Σύρε κα ι πες στον Δημητρό να στρώσει το μουσαμά που έχουμε στο κάρο καταγής, για τί δε θέλω να γεννήσω στα χώματα. - Να φύγουμε για το χωριό αμέσως, της είπε η κόρη της, ενώ τη βοηθούσε να σταθεί στα πόδια της. - Δεν προλαβαίνω. Νιώθω κιόλας το κεφάλι του παιδιού να κατεβαίνει. Μ η χολοσκάς για μένα. Θα γεννήσω μόνη μου. Δε θα ναι δα η πρώτη φορά. 14

7 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Ο Στρατής με τον Δημητρό, που κατάλαβαν πως κάτι συνέβαινε, πλησίασαν ανήσυχοι. - Μου πες πως γεννάς τον άλ\ο μήνα, βρε γυναίκα. Αλλιώς θα σ άφηνα στο σπίτι. - Έ κανα λάθος, καθώς φ αίνεται. Καλύτερα να λευτερωθώ πιο νωρίς, είπε κρατώντας την κοιλιά της κα ι πήγε κοντά στο κάρο, όπου η κόρη της είχε στρώσει το μουσαμά. Εκείνη τη στιγμή οι πρώτες σταγόνες της βροχής έπεσαν πάνω στο σκαμμένο από τον ήλιο πρόσωπό της. -Α υ τό δα μας έλειπε, είπε η Τασούλα. Η Αργυρώ θυμήθηκε το όνειρο που είχε δει και πήρε κουράγιο. Αν ο άγιος της είχε τά ξει πως θα γένναγε γιο, δεν υ πήρχε λόγος να φοβάται. Ό λ α θα πήγαιναν κατ ευχήν. Ο ι άντρες με τα δυο μικρότερα κορίτσια απομακρύνθηκαν κα ι η Τασούλα τη βοήθησε να βγάλει το λερωμένο από τα σπασμένα νερά εσώρουχό της. Μ ετά η Αργυρώ ξάπλωσε ανάσκελα κα ι άνοιξε τα πόδια της, ενώ η βροχή άρχισε να δυναμώνει. - Π άγαινε, κόρη μου, της είπε. Θα τα καταφέρω... - Τ ι λες, μάνα, τώρα; Δε σ αφήνω μόνη σου. Εδώ θα μαι, να σου κρατάω το χέρι. Η αγωνία της Αργυρώς κράτησε πολύ λίγο. Πες οι προηγούμενες γέννες, πες η κατασκευή της λεκάνης της, πες ή ταν θέλημα Θεού, αυτή τη φορά γέννησε πιο εύκολα από τις άλλες. Την ώρα που ξεπρόβαλλε το κεφαλάκι του μωρού, η βροχή δυνάμωσε ακόμη πιο πολύ κα ι μια αστραπή διέσχι 15

8 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ σε τον ουρανό απ άκρη σ άκρη, αφήνοντας λίγα δευτερόλεπτα αργότερα το δυνατό μπουμπουνητό της. - Έλα, αδελφούλα, βγες επιτέλους, είπε η Τασούλα καθώς πρόβαλαν κα ι οι ώμοι του μωρού, ενώ η μάνα της έ σφιγγε τα δόντια για να μην ουρλιάζει. Σε πέντε λεπτά το σωματάκι του μωρού είχε προβάλει, πασαλειμμένο α ίμ α τα κ α ι υγρά, που η δυνατή βροχή ξ έ πλυνε μονομιάς. Η Τασούλα το σήκωσε. Κ α ι τότε, ξαφνικά, άρχισε να τσιρίζει. - Είναι καλά το παιδί; ρώτησε ξεψυχισμένα η μάνα της. Η Τασούλα, παρατώντας το μωρό κάτω, έτρεξε προς τη μεριά των άλλων, που περίμεναν υπομονετικά δίπλα στα ζώα. - Π ατέρα, πατέρα, τάξε μου! είπε φουριόζα κα ι του έ δωσε ένα δυνατό φ ιλ ί στο μάγουλο, παραξενεύοντας τον, γ ια τί η πρωτότοκη κόρη του είχε κόψ ει εδώ κα ι πολλά χρόνια τέτοιου είδους διαχύσεις. - Τ ι είναι, Τασούλα; - Τ άξε μου, σου λέω, τάξε μου! - Ω ραία, σου τάζω. - Γιος, πατέρα, η μάνα γέννησε αγόρι! Π αραλίγο να πάθει συγκοπή ο καημένος ο Στρατής. - Είσαι σίγουρη, θυγατέρα; - Μ α τον Αϊ-Αντώνη που δε η μάνα στο όνειρό της! Αγόρι, σου λέω! Ό λ η η οικογένεια έτρεξε προς το μέρος της Αργυρώς, 16

9 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ που μόλις είχε κόψ ει με ένα μαχα ίρι τον ομφάλιο λώρο κα ι τον είχε δέσει σφιχτά στην κοιλιά του μωρού, ενώ το σκούπιζε με το φόρεμά της. Ο Στρατής, χωρίς να πει τίποτε, άρπαξε το νεογέννητο κ α ι το σήκωσε ψ ηλά, θέλοντας να βεβαιω θεί γ ι αυτό το θαύμα. Η βροχή έπεσε ανελέητη στο δερματάκι του, κ ι εκείνο, σαν να αφυπνίστηκε, έβγαλε μια δυνατή τσιρίδα. - Σ ευχαριστώ, ά γ ιέ μου, είπε σχεδόν κλαίγοντας. Ευλογημένο το όνομά σου. Σου τάζω το γιο μου. Από σήμερα θα λέγεται Αντώνης. Αντώνης Κόκκινος, πρόσθεσε κα ι έσφιξε με δύναμη τον μικρό στην αγκαλιά του. Τ ι κάθεστε, μωρέ; Άντε, ανεβείτε όλοι στο κάρο κ α ι σκεπαστείτε με το μουσαμά. Γυρίζουμε στο χωριό. Τ ρ ικο ύβ ερ το γλέντι θα γενεί σήμερα! Λ ίγο πριν φτάσουν στο χω ριό, ένας ολόλαμπρος ήλιος βγήκε κ α ι το τερ ά σ τιο ουράνιο τόξο πρόβαλε απ άκρη σ ά κρη, βάφοντας με χρώ ματα τον ουρανό αλλά κ α ι τη διά θ ε ση όλων. - Δεν ξέρω γ ια τί, αλλά αυτό είν α ι καλό σημάδι, είπε ο Στρατής. Μ έχρι να βραδιάσει, είχαν μ ά θ ει όλοι ο ι χω ριανοί τα ευχάριστα μαντάτα κ α ι είχαν μ α ζευ τεί στο σπίτι του Σ τρατή για τις ευχές. Ό λ ο ι γνώ ριζαν τον καημό του κ α ι χάρηκαν π ραγματικά. Ο Σ τρατής έσφαξε το ένα από τα τρ ία γουρούνια που είχε κ α ι έστησαν γλέντι που κράτησε μέχρι το πρωί. Η Αργυρώ, παρά τη μεγάλη χαρά της, έμεινε στο κρ ε βάτι α γκα λιά με το γιο της. Ή τ α ν η πρώτη φορά που συνέ- 17

10 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ βαίνε αυτό. Συνήθως λίγες ώρες μετά τη γέννα μπορούσε να περπατήσει. Έ μεινε εκεί να χαζεύει τον μικρό κα ι να παρακολουθεί το γλέντι από το παράθυρό της. Ο γιος της είχε μαύρα πυκνά μαλλάκια, σκούρα καστανά μάτια με πράσινες πιτσιλιές, γενικά όμορφο προσωπάκι και κορμάκι χωρίς ελαττώματα. Δεν έμοιαζε ούτε στον άντρα της ούτε στην ίδια. Κ α ι οι δυο τους είχαν ανοιχτόχρωμα μαλλιά και μάτια. Σε ποιον έμοιαζε ο Αντώνης της; Μ ετά θυμήθηκε τον καπετάν Μανολιό, τον παππού του άντρα της από την Κρήτη, έναν λεβεντοάντρα που ερωτεύτηκε τη γιαγιά του Στρατή, τη Μαλάμω. Είχε έρθει να δει ένα φίλο του για λ ί γες μέρες και, σαν είδε τη Μαλάμω, έμεινε για πάντα εκεί. Η ίδια δεν είχε προλάβει ν πι τον γνωρίσει, όμως θυμότανε τη μία κα ι μοναδική φωτογραφία που φύλαγε η κουνιάδα της στο σεντούκι του σπιτιού. Ν αι, φτυστός ο καπετάν Μανολιός ήτανε. Τον λέγανε «καπετάνιο» γ ια τί είχε κάνει στα βαπόρια για λίγα χρόνια, όμως κουράστηκε κα ι τα παράτησε. Χάιδεψε τα μαύρα μαλάκια του μωρού, ενώ αυτό κοιμόταν αμέριμνο στην αγκαλιά της. Την επομένη η Αργυρώ ξύπνησε με πυρετό. Φώναξαν τη Μάρω, τη μαμή, μια κα ι γιατρός στο χωριό δεν υπήρχε. Η μαμή είπε ότι είχε κρυώσει και παρήγγειλε της Τασούλας να ετοιμάσει ζεστή σούπα. Τ ρ εις μέρες μετά ο πυρετός δεν έ λεγε να πέσει, παρά τα μύρια γιατροσόφια της κυρα-μάρως. Στο τέλος η Αργυρώ λιποθύμησε κα ι τότε ο Στρατής έζεψε το κάρο να την πάνε στα Γιάννενα. Ό τα ν έφτασαν, την πή- 18

11 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ γαν στο μοναδικό γυναικολόγο. Εκείνος, σαν την είδε, κούνησε το κεφάλι του απελπισμένος. - Γ ια τί αργήσατε τόσο πολύ να τη φέρετε; ρώτησε τον Στρατή. Η γυναίκα σου πεθαίνει, το ξέρεις; Ο Στρατής χλόμιασε, τον έπιασε ζάλη. Κάθισε σε μια καρέκλα, ενώ η Τασούλα άρχισε να κλαίει με λυγμούς στο στήθος του Δημητρού. - Σώσ τη, γιατρέ, και θα σου δώσω όλο το βιος μου, είπε σχεδόν τραυλίζοντας ο άντρας. Δεν έχω πολλά, όμως κάτι είναι... - Θα κάνω ό,τι μπορώ, αν κα ι γνώμη μου είναι ότι πρέπει να τη μεταφέρουμε στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη. Ό μω ς φοβούμαι ότι θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο, είπε, καθώς της έμπηγε τη βελόνα με τον ορό στο χέρι. Μ έχρι να ρθει το ξημέρωμα η Αργυρώ άφησε την τελευταία της πνοή, δίχως να ξαναβρεί τις αισθήσεις της. Ο Στρατής, που στιγμή δεν έπαψε να της κρατάει το χέρι, κατέρρευσε, ενώ η Τασούλα άρχισε να ουρλιάζει σαν τρελή: - Μάνα... πού πας, μάνα μου; Δε σκέφτηκες τα παιδιά σου... το γιο σου, που δεν πρόλαβες να χαρείς... Αχ, μάνα μου, γύρνα πίσω κα ι δε θα αντιμιλήσω ποτέ ξανά κι ούτε έ να ποτήρι δε θα σ αφήσω να πλύνεις. Σήκω, μάνα... σήκω... Συνέχισε έτσι το μοιρολόι, μέχρι που έφτασαν πίσω στο χωριό, γύρω στις πέντε το απόγευμα. - Σηκωθείτε, χωριανοί... άρχισε να φωνάζει δυνατά, κλαίγοντας, με το που αντίκρισε τα πρώτα σπίτια. Π ά ει η μάνα 19

12 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ μου, η ΑρΥυρώ Χ άθηκε, πέθανε... Έ χασα τη μάνα μου! Ο ι χωριανοί ξεσηκωθήκανε από τις φωνές κα ι βγήκαν στο δρόμο. Ό τα ν κατάλαβαν τ ι είχε συμβεί, ακολούθησαν το κάρο. Μ έχρι να φτάσουνε στο σπίτι, είχε μαζευτεί από πίσω του όλο το χωριό. Τ ο δυσάρεστο νέο είχε αγγίξει τις καρδιές όλων. Τ ην αγαπούσαν την Αργυρώ κα ι παίνευαν τη νοικοκυροσύνη της, την καλοσύνη, τους γλυκούς της τρόπους. Δεν είχε ανταλλάξει ποτέ άσχημη κουβέντα με κανέναν, δεν είχε εχθρούς, δεν ήξερε τ ι πά να πει κουτσομπολιό. Ο Στρατής ούτε να κλάψ ει δεν μπορούσε. Κάθισε εκ εί δίπλα της στο νεκροκρέβατο, φροντίζοντας να ξεσκεπάζει το πανιασμένο'πρόσωπό της από τα φρέσκα λουλούδια που πέταγαν επάνω της. Ή τα ν τόσο ήρεμος, που σε τρόμαζε. Τ α κορίτσια κάθονταν κ ι εκείνα δίπλα της κα ι μοιρολογούσαν όλη την ώρα. Π ιο πολύ την έκλαψε η Τασούλα. Τώρα, ως πρωτότοκη, έπρεπε να την αντικαταστήσει. Να φ ροντίσει τα μικρότερα αδέλφια της. Π ιο πολύ, όμως, της είχε στοιχίσει που τόσα χρόνια έβγαζε γλώσσα κα ι δε βοηθούσε τη μακαρίτισσα όσο έπρεπε στις δουλειές, ώσπου το σώμα της κουράστηκε πια κα ι την πρόδωσε. Είχε βάλει και η ίδια το χεράκι της σ αυτό το θάνατο, έτσι σκεφτόταν. Αφού την έθαψαν και γύρισαν στο σπίτι, ο Στρατής κλεί- % στηκε στην κάμαρή τους, αρνούμενος να δει το γιο του. - Ό σ η χαρά μού έδωσε με τη γέννησή του τόση λύπη έ σπειρε με το θάνατό της. Κ αλύτερα να μην είχε γεννηθεί 20

13 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ποτέ. Καλύτερα τα κορίτσια. Δε θέλω να τον δω. Π άρτε τον απ εδώ, είπε κα ι κλείστηκε στον εαυτό του. Η Τασούλα ανέλαβε προσωπικά τον αδελφό της σαν να ήτανε δικό της παιδί. Τον μετέφερε στο δωμάτιο που μ οιραζότανε με τις αδελφές της, δίνοντας εντολή να μην τον βγάζουνε από κει όταν βρισκόταν στο σπίτι ο πατέρας. Ο Σ τρατής βυθίστηκε σ ένα πένθος περίεργο. Από χαρούμενος άντρας κ α ι κουβαλητής έγινε σκυθρωπός κ α ι α διάφορος. Α ντί να πηγαίνει στο χωράφι, άραζε στον καφενέ του χωριού πίνοντας ρ α κ ί όλη την ώρα. Μ ετά με μπερδεμένο βήμα γύριζε στο σπίτι κ α ι έπεφτε για ύπνο. Τίποτε δεν τον ενδιέφερε πια. Ο Δημητρός μ α ζί με την Τασούλα ανέλαβαν να προστατέψουν την οικογένεια. Έ να χρόνο μετά παντρεύτηκαν και μετακόμισαν στο σπίτι του, δυο βήματα πιο πέρα, παίρνοντας μαζί τους τον Αντώνη. Τ α του σπιτιού ανέλαβε η δευτερότοκη, η Πασχαλίτσα, υπό την επίβλεψη της Τασούλας, που είχε πάντα το νου της. 21 Λ?/ < ' ^

14 Δ υ ο χ ρ ο ν ιά μ ε τ ά τ ο θ α ν α το της Αργυρώς, εκείνο το κυριακάτικο πρωινό έβρεχε ασταμάτητα, λες κα ι είχαν ανοίξει οι καταρράκτες τ ουρανού. Η Τασούλα, έγκυος στο πρώτο της παιδί, ήταν στον τελευταίο μήνα, πράγμα που δυσκόλευε πολύ τις κινήσεις, αλλά κα ι επηρέαζε τη διάθεσή της. Είχε βάλει πάνω της τριάντα ολόκληρα κιλά κ α ι δεν έβλεπε την ώρα να λευτερωθεί κα ι να της κοπεί αυτή η καταραμένη ό ρεξη, που δεν έλεγε να σταματήσει από την ώρα που είχε συλλάβει. Για τρεις έτρωγε πια η Τασούλα και, παρόλο που δεν υπήρξε ποτέ της κοκέτα, η εμφάνισή της είχε αρχίσει να την ανησυχεί. Σηκώθηκε με αργές κινήσεις από το κρεβάτι της και κρατώντας τη θεόρατη κοιλιά της πήγε στην κουζίνα να ψήσει καφέ. Ο Δημητρός, όπως πάντα, είχε πάει στον καφενέ να τα πιει με τους φίλους του, κά τι που συνήθιζε να κάνει μετά τον εκκλησιασμό. Είχε αρ χίσ ει να ψ ιλοπ ίνει, κ ι αυτό την ενοχλούσε, για τί φοβόταν μη μοιάσει στον πατέρα της, που δύο χρόνια τώρα είχε γίνει μόνιμος επισκέπτης του καφενείου. Άκουσε τα μπουμπουνητά και κατσούφιασε περισσότερο. Ο ι αστραπές, οι βροντές, η βροχή τής θύμιζαν πάντα τη συγ χωρεμένη τη μάνα της. 22

15 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Ή τα ν μόνη της. Α κόμη κ ι η Π ασχαλίτσα δεν την επισκεπτόταν πια τόσο συχνά όσο παλιά, εδώ κα ι έξι μήνες, α πό τότε που παντρεύτηκε. Τυχερή ήταν η Πασχαλίτσα. Την ερω τεύτηκε ο δάσκαλος του χωριού, ένα λεβεντόκορμο παλικά ρ ι που.ήρθε λίγο μετά το θάνατο της μάνας τους στο χωριό. Π έρυσι αρραβωνιάστηκαν κα ι πριν βγει ο χρόνος παντρεύτηκαν, γ ια τί ο Γιώργης πήρε μετάθεση στα Γιάννενα κα ι δεν ήθελε με τίποτε ν αφήσει μόνη της την Πασχαλίτσα. Έ μειναν πίσω οι δύο άλλες αδελφές, να προσέχουν τον πατέρα τους. Ζέστανε το γάλα του μικρού Αντώνη. Σε λίγο θα τον ξυπνούσε, αν κα ι της έκανε εντύπωση που δεν ήταν ήδη ανάι μέσα στα φουστάνια της. Ο ι χοντρές σταγόνες της βροχής προσγειώθηκαν στο παραθύρι της κουζίνας κι η Τασούλα α ναστέναξε. Π άντα φοβόταν μήπως γεννήσει μέρα βροχερή και πεθάνει όπως η μάνα της. Κούνησε το κεφάλι πέρα δώθε να διώ ξει τις σκιές που το βάραιναν και έριξε μια ματιά έξω, να βεβαιωθεί ότι είχε μαζέψει χθες όλα τα ρούχα της μπουγάδας. Π αραλίγο να της φύγει το ποτήρι με το γάλα α πό το χέρι. Ο Αντωνάκης, στη μέση της αυλής, φορώντας μόνο μια φανελίτσα κα ι με τα χέρια ψηλά στον ουρανό, είχε σκάσει στα γέλια, ενώ βρεχότανε για τα καλά. Η Τασούλα παράτησε το γάλα και βγήκε όσο πιο γρήγορα επέτρεπε η κατάστασή της έξω στην αυλή. - Για όνομα του Θεού, Αντωνάκη, τι κάνεις εδώ; Δε βλέπεις ότι βρέχει; Γ ια τί βγήκες έξω, παιδί μου; 23

16 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ - Νερό, νερό... Ό μορφ α είναι, είπε ο μικρός και άρχισε να χοροπηδάει στις λάσπες στριγκλίζοντας χαρούμενα. Η Τασούλα του έδωσε ένα ελαφρό χτύπημα στον πισινό και μετά τον τράβηξε με το ζόρι μέσα στο σπίτι. Ο μικρός, χωρίς να ενοχληθεί από το μάλωμα, άρχισε να ουρλιάζει, ε πιμένοντας πως θέλει να βγει έξω. - Αυτό να το ξεχάσεις. Αυτό δα μας έλειπε τώρα, ν αρρωστήσεις και να τρέχουμε στους γιατρούς στη χώρα! Ο μικρός, χωρίς να δώσει προσοχή στα λόγια της, άρχισε να κλαίει δείχνοντας την πόρτα. Είδε κ ι έπαθε να τον η ρεμήσει η αδελφή του, προσπαθώντας να τον πείσει ότι αυτό που ζήταγε ήταν κακό. 'Οταν γύρισε ο Δημητρός, δυο ώρες μετά, ο μικρός έκλαιγε ακόμη. Παραξενεμένος εκείνος τον πήρε αγκαλιά και ζήτησε εξηγήσεις από τη γυναίκα του. Τ ο παιδί σπάνια έκλαιγε κι αυτό κράταγε ελάχιστα, ενώ τώρα είχε πλαντάξει στο κλάμα. - Μ α τ ι έγινε εδώ; Τον χτύπησες; Τ ι έκανε; - Ό χ ι δα κα ι να τον χτυπήσω! Δεν ξέρω τ ι έπαθε. Τον βρήκα γυμνό στη βροχή κα ι από την ώρα που τον πήρα μέσα δε σταμάτησε να κλαίει. - Μήπως πονάει; - Ξέρω γώ; Άσε με, καημένε Δημητρό, και έχω το δικό μου πρόβλημα... Μόνο μόλις σταμάτησε η βροχή λίγο αργότερα, ο μικρός ηρέμησε. Τόση ώρα είχε κολλήσει στο τζάμι, να κοιτά ζει τις χοντρές σταγόνες να το χαστουκίζουνε. 24

17 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Τ ο γεγονός θα είχε περάσει απαρατήρητο, αν λίγο καιρό αργότερα ο μικρός δεν έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Βγήκε χωρίς να τον πάρουν είδηση έξω στη βροχή κα ι ποιος ξέρει πόση ώρα θα έμενε, αν δεν τον έβλεπε ένας γείτονας. Η Τασούλα, που μόλις είχε γεννήσει, ήταν απασχολημένη με την κόρη της κα ι ο Δημητρός έλειπε στα χωράφια. Με το που τον έμπασαν στο σπίτι, άρχισε να ουρλιάζει σαν σειρήνα πριν απ το βομβαρδισμό κα ι δε σταμάτησε παρά μόνο όταν σταμάτησε η βροχή. Τ ην τρ ίτη φορά βεβαιώθηκαν ότι το π αιδί είχε κά τι σαν ψύχωση με τη βροχή, κα ι όποτε έβρεχε, κλείδωναν όλες τις πόρτες κ α ι τον μάντρωναν στην κουζίνα. Ο Αντωνάκης, ό ταν κατάλαβε ότι οι τσιρίδες του δεν έπιαναν, τις έκοψε. Δεν έκοψε όμως κ α ι την προσφιλή του συνήθεια να κάθεται στο παραθύρι μέχρι να σταματήσει η βροχή, πάντα εκστασιασμένος μα κα ι θλιμμένος. 25

18 Σ τ α π ε ν τ ε t o y χ ρ ο ν ιά ο Αντωνάκης ήταν ένα παιδάκι με ν» γεροδεμένο κορμί, πυκνά ίσ ια μαλλιά, καστανά μ άτια με πρασινωπές πιτσιλιές κα ι όμορφα αστραφτερά δόντια, που έσφυζε από ζωή και έτρεχε πάνω κάτω, παίζοντας πότε τον καουμπόη με ξύλινα πιστόλια κα ι πότε τον ποδοσφαιριστή με μια μπάλα από κουρέλια. Η Τασούλα, που είχε γεννήσει και δεύτερη κόρη, δεν έπαυε να τον καμαρώ νει κρυφά κα ι να χαίρεται τη ζωντάνια του. Ένιωθε μεγάλη αγάπη \ ία τον αδελφό της κα ι του χε α δυναμία. Γ ι αυτήν δεν ήταν ο μικρός της αδελφός αλλά ο μεγάλος της γιος. Ο Αντωνάκης τη φώναζε «τατά», κάτι σαν μαμά, κα ι τον Δημητρό «θείο». Δεν είχε καταλάβει ακόμη ότι δεν είχε μάνα κα ι ποιος ήταν ο πατέρας του. Ο πατέρας του... Στα πέντε αυτά χρόνια ζήτημα αν τον είχε δει τρεις φορές, κι αυτές τυχαία. Σπάνια ερχότανε ο Στρατής στο σπίτι της Τασούλας, κι όταν αυτή πήγαινε να τον επισκεφθεί, δεν έπαιρνε ποτέ μ α ζί της τον μικρό. Π ε ρίμενε από τον πατέρα της να της το ζητήσει αυτός. Ό μω ς ο Στρατής φ αίνεται ότι είχε θάψει το γιο του μ α ζί με τη γυναίκα του. Αραγε, θυμόταν ότι υπήρχε; Έ τσ ι σουρωμένος όπως ήταν, ξεχνούσε κα ι τ όνομά του. Τουλάχιστον ήταν ή- 26

19 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ συχος. Δεν είχε ξεσπάσματα, δεν ενοχλούσε κανέναν, δεν τους έκανε ρεζίλι. Κύριος έφευγε, με την πλάτη στητή, και κύριος ερχότανε πίσω παραπατώντας. Τον είχε συνηθίσει πια όλο το χωριό. Τόσο πολύ, που αν πήγαινε με ίσια και σταθερά βήματα, όλοι απορούσαν. Η Πασχαλίτσα είχε αποκτήσει κι αυτή μια κόρη και την προηγούμενη χρονιά είχαν παντρέψει κα ι την Πολυξένη με έ ναν αξιω ματικό του στρατού που γνώρισε σε μια από τις επισκέψεις της στα Γιάννενα, στην αδελφή της. Είχε μείνει πια στο πατρικό μόνο η δωδεκάχρονη Κωστούλα να φροντίζει τον πατέρα με μια στοργή και μια αφοσίωση που τους είχε αφήσει όλους άφωνους. Αλλά και ο Στρατής την υπεραγαπούσε. Ή τα ν το αποκούμπι του, η παρεΐτσα του, όταν, αποκαμωμένος από το πιοτί, γύριζε στο σπίτι, ελπίζοντας να βρει την Αργυρώ του να τον περιμένει. Της έμοιαζε πολύ της συγχωρεμένης η μικρή του κόρη. Τσως γι αυτό της είχε τόση αδυναμία. Η ζωή στο χωριό κυλούσε σε μια ατελείωτη ρουτίνα. Κ ά θε μέρα ήταν ακριβώς παρόμοια με την προηγούμενη. Μ ό νο οι Κυριακές κα ι το χτύπημα της καμπάνας σε κάθε γιορτή τούς θύμιζαν ότι ήταν μια διαφορετική μέρα. Καθώς ό μως τα χρόνια περνούσαν, άρχισαν οι πρώτες ενοχλήσεις στο συκώτι του Στρατή. Σηκωτό τον πήγαν ένα βράδυ στη χώρα. Έ γιναν οι απαραίτητες εξετάσεις κι ο γιατρός ήταν κατηγορηματικός. - Ή κόβεις το ποτό ή πεθαίνεις. Εσύ αποφασίζεις, του ε ί πε όσο πιο αυστηρά μπορούσε. 27

20 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ - Κ όφ το πια, πατέρα, του είπε αγανακτισμένη η Π α σχαλίτσα. Δέκα χρόνια τώρα μεθοκοπάς. Φτάνει πια. Η μάνα έφυγε, και όσο κι αν πίνεις, δε θα γυρίσει. -Δ ίκ ιο έχει η Πασχαλίτσα, του είπε η Πολυξένη, που περίμενε το δεύτερο παιδί της. Τόσα εγγόνια σε περιμένουν κ ι εσύ ούτε που τα γνωρίζεις. Ο Στρατής δεν είπε τίποτε. Γύρισε στο σπίτι κα ι άδεια σε στην αυλή όσα μπουκάλια ρ α κ ί είχαν μείνει. Από κείνη τη μέρα ούτε που ξαναπάτησε στον καφενέ. Μ όλις συνήλθε από την περιπέτεια της υγείας του κα ι στάθηκε στα πόδια του, ζήτησε από τον Δημητρό να πάει μ α ζί του στα χωράφια. Δέκα χρόνια είχε να πατήσει εκεί το πόδι του. Με το που έφτασαν, πήγε κα ι στάθηκε στο σημείο που είχε γεννήσει η Αργυρώ κα ι έκανε το σταυρό του. Ε κεί την είχε δει για τε λευταία φορά να στέκεται στα πόδια της. Λίγο καιρό αργότερα έγιναν τα προξενιά. Η Ανθούσα ή ταν μια τριαντατριάχρονη χήρα με δυο μικρά παιδιά. Ή τα ν από το διπλανό χωριό, όμως εγκαταστάθηκε στο σπίτι του με τέτοια άνεση, λες κα ι ζούσε χρόνια εκεί. Ζήτησε αμέσως από τον άντρα της να το βάψουν κα ι να πάρουν καινούριο σαλόνι κα ι κρεβατοκάμαρα. Ο Στρατής δεν της χάλασε το χατίρι. Τ α τελευταία χρόνια οι σοδειές πήγαιναν πολύ κα λά, περίσσευαν χρήματα. Έ βαψαν το σπίτι με φωτεινά χρώματα, το στόλισαν με τα καινούρια έπιπλα. Η δεκαεφτά- % χρονη Κωστούλα, μην αντέχοντας αυτή την κατάσταση, πήγε να ζήσει στα Γιάννενα, στο σπίτι της Πολυξένης, κα ι δύο 28

21 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ μήνες μετά αρραβωνιάστηκε με ένα συνάδελφο του γαμπρού της. Ό τα ν έκοψε το ποτό ο Στρατής, η Τασούλα άρχισε να ελπίζει ότι επιτέλους ο πατέρας της θα αποκαθιστούσε τις σχέσεις του με~το δεκάχρονο γιο του. Εκείνος όμως δε ζήτησε και πάλι να τον δει. Επισκέφτηκε τον πατέρα της μαζί με τα παιδιά της αποφασισμένη. Π ήγε κα ι ο μικρός μ α ζί της. Τον κοίταξε ο Στρατής κα ι δεν τον γνώρισε. - Ε ίναι ο Αντώνης, πατέρα, του είπε η Τασούλα. - Τ ι κάνεις; τον ρώτησε εκείνος χωρίς χαρά, δίχως να τον σ φ ίξει στην αγκαλιά του, κ α ι μετά αμέσως το ενδιαφ έ ρον του στράφηκε στις εγγον,ές του. Η προσπάθειά της ήταν μ άταιη. Ο μ ικρός είτε βρισκόταν εκ εί είτε όχι ήταν το ίδιο. Ο Αντώνης έφυγε πληγωμένος. Είχε μ ά θ ει βέβαια από καιρό ποιος ήταν ο πατέρας του, τ ι είχε συμβεί στη μάνα του κα ι πόσο είχε πληγωθεί εκείνος, όμως περίμενε πως κάποια μέρα... Ό μω ς, όχι, είχε κά νει λάθος. Από κείνη τη στιγμή συνειδητοπ οίησε ό τι όχι μόνο δεν είχε μάνα, αλλά ούτε κ α ι πατέρα. Είχε βέβαια την αδελφ ή του, όμως στην π ραγματικότητα αισθανόταν ολομόναχος. Ούτε οι δυο τρεις φ ίλοι που είχε στο χωριό μπορούσαν να καλύψουν αυτό το κενό στην ψυχή του. Τ ο πρώτο πράγμα που είχε κά νει η Ανθούσα μόλις ε γκαταστάθηκε στο σπ ίτι ήταν να ξεκρεμάσει τη φωτογραφ ία της Αργυρώς από τον ΐο ίχ ο, γεγονός που έκανε έξα λ \η την Τασούλα. Τ ι να έλεγε, όμως; Μπορούσε να πει κά τι; 29

22 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ Ή τα ν η καινούρια νοικοκυρά κ α ι όριζε το σπιτικό της ό πως επιθυμούσε. Ό τα ν, δύο χρόνια μετά, γέννησε κ α ι το γιο, η θέση της εδραιώ θηκε περισσότερο, με τις ευλογίες του άντρα της.

23 2 To κα λοκα ίρ ι του 1974 ήρθε στο χωριό ο Αριστείδης, ένας ξάδελφος του Δημητροΰ που έλειπε σχεδόν τριάντα χρόνια στην Αμερική και είχε προκόψει. Έμεινε στο σπίτι τους και συμπάθησε πολύ τον Αντώνη. Είχε φύγει παλικάρι και τώρα κόντευε τα πενήντα. Είχε παντρευτεί σε μεγάλη ηλικία μια Π ορ τορι^άνα και είχε δύο μικρά παιδιά. Σχεδόν τον είχαν ξεχάσει όλοι, όταν μια μέρα εμφανίστηκε με μια βαλίτσα στο χέρι. Χάρηκε ο Δημητρός, χάρηκαν οι χωριανοί που κάποιος δ ι κός τους είχε γίνει μεγάλος και τρανός στα ξένα. Έσκαγε ο τζίτζικας εκείνο το μεσημέρι κι η οικογένεια μόλις είχε τελειώσει το μεσημεριανό φαγητό. Χάιδεψε ο Αριστείδης το στομάχι του, που είχε παραφουσκώσει, με ευχαρίστηση. - Αυτό θα πει πατρίδα: Ό,τι τρως έχει γεύση. Ο ι Ντομάτες είναι ντομάτες, ενώ στην Αμερική μόνο στο χρώμα θυμίζουν ντομάτες. - Σου λείψε το χωριό σου ή μου φαίνεται; τον ρώτησε ο Δημητρός. 31

24 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ - Εσύ τι λες; - Γ ια τί δεν ήρθε και η γυναίκα σου μαζί; - Είναι άρρωστη η μάνα της κα ι έπρεπε να την προσέχει. Θα τη φέρω, όμως. Να μεγαλώσουν λίγο και τα παιδιά. Ρε Αντώνη, δε μου φέρνεις ένα ποτήρι νερό; Σηκώθηκε ο Αντωνάκης πρόθυμος κοπ. του φερε κρύο νερό από το ψυγείο, ενώ ο Δ ημητρός πήγε να ψ ή σ ει καφέ. Ή π ιε ο Αριστείδης νερό κ ι ύστερα κοίταξε τον νεαρό με προσοχή. - Πολύ σε συμπάθησα εσένα. Είσαι καλό παιδί. Πώς τα πας με το σχολείο; - Π οιο σχολείο, κυρ Α ριστείδη; Έπρεπε να σηκώνομαι από τις πέντε το πρωί κάθε μέρα για να είμ α ι στην ώρα μου στα Γιάννενα. Π έρασα τη δεύτερη γυμνασίου. Φέτος έμ εινα στα αρχαία, στα λα τινικά κα ι στην ιστορία. Δεν έχω σκοπό να δώσω εξετάσεις ούτε να ξαναπατήσω εκεί. Π ρέπ ει να βοηθάω το γαμπρό μου στα χω ράφ ια. Τσως πάω σ τις α δελφάδες μου στη χώρα να δουλέψω εκεί. - Πόσο χρονών είσαι τώρα; - Στα δεκαπέντε. - Κ α ι τ ι δουλειά μπορείς να κάνεις; - Οποιαδήποτε δουλειά. Κ α ι χέρια έχω και πόδια. Ούτε είμ α ι τεμπέλης. Ξέρεις τ ι ιδρώτα ρίχνω στα κτήματα; - Δε μου λες, καφέδες μπορείς να σερβίρεις; Ο Αντώνης γέλασε, ενώ σχημάτιζε με το δάχτυλό του νοητούς κύκλους πάνω στο τραπέζι. 32

25 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - Κ α ι γ ια τί να μην μπορώ; Κουλός είμαι; - Τ ι λες να ρθεις στην Α μέρικο να δουλέψεις για μένα; Θα μένεις σπίτι μου, τσάμπα φαγητό, τσάμπα ύπνος κα ι ο μισθός στο χέρι. Τ α μάτκττου μικρού φωτίστηκαν σαν αναμμένα κάρβουνα. - Αλήθεια το λες; Έχω ακούσει ότι η Α μερική είναι χώρα μαγική! - Ε ίναι μαγική. Αμέσως το πρόσωπό του συννέφιασε. Αρχισε να σβήνει με μ ανία τους νοητούς κύκλους. - Κ α ι πώς θα ρθω; Δεν έχω χρήματα... - Μ η σκας γ ι αυτό. Θα πληρώσω εγώ το εισιτήριό σου και θα κρατήσω τα χρήματα από το μισθό σου. Α ρκεί να συμφωνήσει ο πατέρας σου κα ι να υπογράψει τα χαρτιά, για τί είσ αι ανήλικος. - Αυτός όχι μόνο θα συμφωνήσει, αλλά θα χαρεί κιόλας. Βλέπεις, έτσι κι αλλιώς, από την ώρα που γεννήθηκα, για κείνον είμαι ένα βάρος, που δε βλέπει την ώρα να ξεφορτωθεί. Ο Αριστείδης ξερόβηξε. Τ α ήξερε όλα. Έ κανε πως δεν άκουσε. - Θα του μιλήσω εγώ αύριο κιόλας. Ο Δημητρός, που είχε πάει στην κουζίνα να ψήσει τους καφέδες, μπαίνοντας εκείνη τη στιγμή κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε. - Γ ια τί αυτά τα μούτρα, Αντώνη; ρώτησε τον νεαρό. Του εξήγησε ο Αριστείδης και ο Δημητρός συμφώνησε: 33

26 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ - Αν είναι να κάνει την τύχη του όπως εσύ, ξάδελφε, εγώ δεν έχω αντίρρηση. Έ τσ ι κ ι αλλιώς στο σχολείο δε θέλει να συνεχίσει. Καλύτερα εκεί, μ α ζί σου, να προκόψει. Μίλησε ο Αριστείδης κα ι με τον Στρατή κι εκείνος δεν έ φερε καμία αντίρρηση. - Αν είναι για το καλό του, να πάει, ίπε. Ό μως η Τασούλα στενοχωρήθηκε πολύ. Μ πορεί ο Αντώνης να ήταν ένα στόμα παραπάνω, όμως τον πόναγε όπως κανείς άλλος. Ο Δημητρός την έπεισε να σ κεφ τεί λογικά. Δέχτηκε κι εκείνη με βαριά καρδιά. Λίγες μέρες μετά ο Α ριστείδης έφυγε κα ι ένα μήνα αργότερα τους ήρθε ένας φάκελος με το εισ ιτήριο κα ι τα χαρτιά που έπρεπε να υπογραφούνε. Ο Αντώνης την ίδια κιόλας μέρα πήγε στο σπίτι του πατέρα του. Ο Στρατής υπέγραψε αμέσως, αποφεύγοντας να τον κοιτάξει. - Καλύτερα έτσι. Θα προκόψεις εκεί, θα γίνεις πλούσιος. Να, πάρε πέντε κατοστάρικα για το τα ξίδ ι, του είπε κα ι έ βγαλε τα λεφτά από την τσέπη του. Ή τα ν η πρώτη φορά που του έδινε λεφτά. Π οτέ του δεν είχε τόσα λεφτά ο Αντώνης δικά του. Δίστασε. - Π ά ρ τα, σου είπα, είπε απότομα κα ι τα έχωσε στην τσέπη του παντελονιού του. - Θέλω μια χάρη από σένα, είπε ο μικρός. - Χάρη; Τ ι χάρη; - Θέλω τη φωτογραφία της μάνας, αυτήν που ξεκρέμασε η γυναίκα σου. 34

27 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - Κ α ι δεν την παίρνεις, στην αποθήκη είναι. Π ήγε και βρήκε τη φωτογραφία με την παλιά κορνίζα πεταμένη σε μια γωνιά. Την πήρε και έφυγε χωρίς να γυρίσει πίσω το κεφάλι. Στο σπίτι την ξεσκόνισε, έτριψε με λάδι το θαμπό"ξύλο, κα ι μετά, αφού την κοίταξε αρκετή 6)ρα, την τύλιξε σε μ ια εφημερίδα κα ι την έδεσε γύρω γύρω με σπάγκο. Η πρώτη αποσκευή ήταν έτοιμη. Μ άζεψε τα πράγματά του προσεκτικά σε μια μικρή πάνινη καρό βαλίτσα με υφασμάτινα λουριά, πήρε και το δια βατήριό του, που το χε φ έρει πριν δύο μέρες από τη χώρα ο Δημητρός, κ α ι μια εβδομάδα μετά αποχαιρέτησε όλους τους συγγενείς κα ι φίλους. Η Τασούλα, που είχε σπαράξει από το κλάμα, είχε ετοιμάσει μια τσάντα με κεφτεδάκια, τυρί, ψωμί, ντομάτες, κρέας, φρούτα κα ι του. έδωσε χίλιες δραχμές ^ ια το τα ξίδι. Έ φυγε βράδυ από τα Γιάννενα με το λεωφορείο της γραμμής για την Αθήνα. Ταξίδεψ ε όλη νύχτα, κρατώντας σ φ ιχτά τη φω τογραφία της μάνας του στην α γκαλιά και ελέγχοντας κάθε λίγο και λιγάκι αν ήταν το διαβατήριο στη θέση του με τις χίλιες πεντακόσιες δραχμές. Έ φτασε στην Αθήνα στις εφτά το πρωί, θεονήστικος, χωρίς να έχει κοιμηθεί λεπτό. Τελευταία στιγμή, ίσως από την ένταση, αρνήθηκε να πάρει την τσάντα με το φαγητό και τώρα το μετάνιωνε. Για καλή του τύχη συνάντησε έναν κουλουρά και αγόρασε πέντε σουσαμένια ζεστά κουλούρια και χόρτασε κάπως την πείνα του. Μετά ρώτησε πώς θα πάει στο αεροδρόμιο με το λεωφορείο. Τ ο αεροπλάνο του έφευ 35

28 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ γε στη μία το μεσημέρι και του είχαν πει να είναι εκεί από τις έντεκα. Είχε χρόνο. Τ ρ ία λεωφορεία άλλαξε, κόντεψε να χαθεί, όμως έφτασε στο αεροδρόμιο στην ώρα του. Κούρνιασε σε μια γωνιά κα ι περίμενε να πάει έντεκα. Κάποια στιγμή τον πήρε ο ύπνος. Ένιωσε όμως κάτι ζεστό κα ι υγρό στο μάγουλο του και ξύπνησε. Ένας σκύλος τον έγλειφε. Αλαφιασμένος σηκώθηκε κα ι ρώτησε κάποιον τ ι ώρα ήταν. Δώδεκα και μισή. Τ α χάσε ο Αντώνης. Πώς θα έβρισκε το αεροπλάνο; Εκείνη τη στιγμή άκουσε απ τα μεγάφωνα: «Ο Αντώνης Κόκκινος, επιβάτης για Νέα Υόρκη, να προσέλθει στην αίθουσα αναχωρήσεων». Προχώρησε λίγο σαν χαμένος κα ι μετά ρώτησε ένα ζευγάρ ι που ταξίδευε: - Φωνάζουνε το όνομά μου. Πού να πάω; Τ ελικά μπήκε στο αεροπλάνο αναψοκοκκινισμένος από την αγωνία κα ι μια κοπέλα με στολή τον έβαλε να καθίσει δ ί πλα σε μια χοντρή κυρία με τρ ία παιδιά που έκλαιγαν συνεχώς. Ό τα ν ηρέμησε, άρχισε να π αρατηρεί το χώρο. Π οτέ του δεν είχε δει αεροπλάνο κα ι του φαινόταν παράξενο που αυτό το πράγμα μπορούσε να πετάξει. Ευτυχώς, καθόταν στο παράθυρο και θα χάζευε τον κόσμο από ψηλά. Τ ο αεροπλάνο άρχισε να τροχοδρομεί κα ι η κοπέλα με τη στολή τού έδεσε τη ζώνη. Ό τα ν απογειώθηκαν, έμεινε ά λαλος να θαυμάζει τα σπίτια που όλο μίκραιναν, μίκραιναν, και μετά τα κομματάκια γης στη θάλασσα, ώσπου όλα χάθηκαν και από το τζά μ ι έβλεπε μόνο τεράστια άσπρα μπα 36

29 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ μπάκια σαν αυτά που μάζευαν στο χωριό. Π ερίμενε μήπως δει πάλι κανένα σπιτάκι, όμως εκτός από μπαμπάκια δεν είδε τίπ οτ άλλο. Τ ην προσοχή του τώρα τράβηξε το σερβίρισμα του φαγητού σε δίσκους που πρόσφεραν οι κοπέλες σε κάθε επιβάτη κα ι αναρωτήθηκε πόσο να στοίχιζε το φαγητό. Κ ι αν ήταν ακριβό; Έ παιρναν, όμως, όλοι. Ό τα ν η αεροσυνοδός πήγε να του δώσει το δικό του δίσκο, αυτός αρνήθηκε και είπε πως δεν πεινάει. Εκείνη τον πήρε πίσω κι ο Αντώνης έ μεινε να κοιτά ζει με την άκρη του ματιού του τη γυναίκα δ ί πλα του να τρώ ει με όρεξη το φαγητό της. Ένιωσε τα έντερά του να γουργουρίζουν δυνατά. Θ υμήθηκε τότε ότι είχε μ είν ει μισό κουλούρι στην τσέπη του σακακιού του. Τ ο έ βγαλε με τρόπο κα ι άρχισε να το μασουλάει αργά. Μ ετά το φαγητό τα φώτα έσβησαν κα ι άρχισε να παίζει κινηματογράφ ος. Άλλο πάλι κ α ι τούτο! Σ ινεμ ά στο αεροπλάνο; Τέλειωσε το έργο, όλοι το ριξαν στον ύπνο, εκτός α πό το στομάχι του. Σηκώθηκε όσο πιο αθόρυβα μπορούσε να πάει στην τουαλέτα. Καθώς περνούσε μπροστά από τις κουζίνες του πληρώ ματος, είδ ε μ ια ψ ω μιέρα γεμ ά τη λαχταριστά ψωμάκια κα ι αρπάζοντας κρυφά μερικά τα έχωσε στις τσέπες του. Μ ετά μπήκε στην τουαλέτα και τα έφαγε λαίμαργα. Γύρισε στη θέση του και κοιμήθηκε. Ξύπνησε από κάτι φωνές. Απ τα μεγάφωνα έλεγαν πως θα σερβίρουν πρωινό. Αρνήθηκε για άλλη μια φορά να πάρει το δίσκο του. 37

30 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΑΙΔΟΥ - Μήπως είσαι άρρωστος; τον ρώτησε γλυκά η κοπέλα που σέρβιρε. Δεν ήπιες ούτε νερό. Θέλεις να σου φτιάξω τσάι? - Ν αι, της είπε ψιθυριστά. - Πόσο κάνει; τη ρώτησε όταν το έφερε. Το κορίτσι χαμογέλασε. - Τίποτε, είναι στην τιμ ή του εισιτηρίου. - Κ α ι το φαγητό; - Ν αι, φυσικά, απάντησε κ α ι έφυγε, να συνεχίσει τη δουλειά της. Ο Αντώνης τσατίστηκε με τον εαυτό του, ήταν όμως πολύ περήφανος για να ζητήσει το δίσκο του. Δύο ώρες μετά το αεροπλάνο έγλειφε το διάδρομο του αεροδρομίου Κένεντι της Ν έας Υόρκης. Μ ισ ή ώρα αργότερα, αφού είχε περάσει όλους τους ελέγχους, έβγαινε έξω, ψ ά χνοντας με αγωνία ανάμεσα στο πλήθος. Δεν είδε πουθενά τον Α ριστείδη κα ι τον έπιασε πανικός. Κ ι αν τον είχε ξεχάσει; Αν δεν τον ήθελε πια; Κάθισε σε μ ια μεριά, προσπαθώντας από τη μ ια να κατευνάσει την πείνα του κα ι από την άλλη να μετριάσει τον πανικό του. Σαράντα λεπτά αργότερα είδε τον Α ριστείδη να έρχεται προς το μέρος του φουριόζος. - Εδώ είσαι, βρε Αντώνη, κι εγώ σε ψάχνω, του είπε κα ι τον αγκάλιασε. Π αραλίγο να βάλει τα κλάματα. Τ έτο ια ήταν η ανακούφισή του. - Ν όμιζα ότι δε θα ρθεις. 38

31 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - Αργησα λίγο, είναι η αλήθεια, όμως, ξέρεις, με το μαγαζί ξεχάστηκα. Πώς ήταν το τα ξίδ ι; Έ φαγες καλά; Ο Αντώνης ντράπηκε να του πει την αλήθεια. - Δεν έφαγα πολύ, για τί ζαλίστηκα. - Π εινάς; - Ουου, είπε με λαχτάρα. - Άντε, πάμε να φας σπίτι. Η γυναίκα μου μπορεί να είναι λίγο περίεργη, αλλά κάνει κάτι φαγητά μούρλια. Μ πήκανε στο αυτοκίνητο του Αριστείδη, μια παλιά M u stang, που στον Αντώνη φ άνηκε τεράσ τια. Καθώς πλησίαζαν προς την καρδιά της Νέας Υόρκης, τα κτίρια γίνονταν όλο κα ι πιο ψηλά. - Θα περάσουμε από το Μανχάταν και μετά θα πάμε στο Μπρονξ. ->* Τ ι είναι αυτά; - Τ ο Μανχάταν είναι η καρδιά της Νέας Υόρκης. Εκεί είναι όλα τα καταστήματα κα ι ζούνε αυτοί που έχουν λεφτά. Εγώ μένω στο Μπρονξ, έξω από το Μανχάταν. - Για τί, εσύ δεν έχεις λεφτά; - Μωρέ, έχω, όχι όμως τόσα ώστε να ζω στο Μανχάταν. Θα μου πεις τώρα, γ ια τί ζω στο Μπρονξ, που μένουν οι Λατινοαμερικάνοι κ ι οι μαύροι, και όχι στην Αστάρια, που μένουν Έλληνες... Γιατί; - Να ρωτήσεις την Πορτορικάνα τη γυναίκα μου, την κυρία Ροζαλίτα. Θέλει, λέει, να ζει εκεί. Τέλος πάντων... Να, τώ 39

32 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ ρα μπαίνουμε σ αυτή την υπόγεια γέφυρα. Περνάμε το ποτά μι, ξέρεις. Μ όλις βγούμε από δω, α ρ χίζει το Μ ανχάταν., Με το που βγήκανε, ο Αντώνης είχε μείνει άλαλος να χαζεύει τα πελώρια κτίρια,, άλλοτε πέτρινα κα ι άλλοτε γυάλινα, τους πολύχρωμους περίεργους ανθρώπους, τις φανταχτερές βιτρίνες, τα τερ άσ τια αυτοκίνητα, τα πράσινα πάρκα. - Σ αρέσει η Νέα Υόρκη; τον ρώτησε ο Αριστείδης, που διασκέδαζε με την έκφραση του μικρού. - Ποπό! Π οτέ μου δε φαντάστηκα ότι θα είναι έτσι. Πόσο διαφορετική είναι η Αμερική! Δε θέλω να φύγω ποτέ από δω! - Μ ην το λες αυτό. Αν τη ζήσεις, τότε θα καταλάβεις ότι σαν την Ελλαδίτσα μας τίποτε. - Μωρέ, σιγά μη συγκρίνω αυτό το πράγμα με το χωριό μου! - Κ α ι το χωριό είνα ι ωραίο... - Τ ι είνα ι αυτό; ρώτησε ξαφ νικά ο Αντώνης, δείχνοντας ένα πελώριο ασημένιο αυτοκίνητο με μαύρα τζάμια. - Α, τη λιμουζίνα λες. - Υπάρχουν τόσο μεγάλα α υτο κίνη τα εδώ; - Αυτά τα αυτοκίνητα τα αγοράζουνε μόνο οι πολύ πλούσιοι ή οι ηθοποιοί. Έχουν μέσα τηλεόραση, μπαρ με ποτά, και μέχρι να φτάσεις εκεί που θες, έχεις δει την τα ινία σου πίνοντας το ποτό σου. -Α λ ή θ ε ια ;! είπε με θαυμασμό. Ω ραίο πράγμα να είσαι πλούσιος. Έ χεις κι εσύ τέτοιο αυτοκίνητο; - Μ α εγώ δεν είμ α ι τόσο πλούσιος. Μπορώ να νοικιάσω 40

33 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ όμως όποτε θέλω ένα κα ι να κάνω τις βόλτες μου. Θα το κάνουμε μαζί. - Θα το κάνεις αυτό για μένα; - Γ ια τί όχι; Αν το αξίζεις, πολλά θα κάνω για σένα. Είχαν πια διασ χίσ ει το Μ ανχάταν κα ι κατευθύνονταν προς το Μπρονξ. Τ ο τοπίο άρχισε ν αλλάζει. Τ α ψηλά κ τίρια χαμήλωσαν, οι αστραφτερές βιτρίνες έγιναν μικρότερες κ α ι σκοτεινές, τα αυτοκίνητα μίκρυναν, ο ι καλοντυμένοι άνθρωποι αντικαταστάθηκαν με κά τι περίεργους μελαψούς τύπους που έμοιαζαν με αστείους ζητιάνους. Ό μω ς ο Αντώνης στιγμή δεν έπαψε να είναι ενθουσιασμένος. Τ ι κι αν υ πήρχε τόσο μεγάλη αντίθεση; Γ ι αυτόν όλα, άσχημα ή ό μορφα, ήταν εξίσου ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά. Καθώς διέσχιζαν ένα δρόμο, είδε κά τι αγόρια να παίζουν ένα περίεργο παιχνίδι με μια μπάλα, που την πέταγαν ψηλά σ έ να καλάθι που κρεμόταν από ένα στύλο. - Τ ι κάνουν αυτοί εκεί; - Π αίζουν μπάσκετ. - Μπάσκετ; Τ ι είναι αυτό; - Α, δεν ξέρεις; - Ό χ ι, εγώ ξέρω μόνο ποδόσφαιρο. - Κ ά τι σαν ποδόσφαιρο είναι κι αυτό, μόνο που παίζεται με τα χέρια. Κάποια μέρα θα σου δείξω. Τ ρ ία λεπτά μετά η παλιά Mustang παρκάριζε σε μια ξύλινη διπλοκατοικία με μικρή αυλή. Μια μελαψή, όμορφη γυναίκα άπλωνε έξω ρούχα. 41

34 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ -Α υ τή είναι η Ροζαλίτα, η γυναίκα μου, είπε ο Α ρισ τείδης. Ε, Ροζαλίτα, ήρθαμε, της είπε σε μ ια γλώσσα που ο, Αντώνης δεν καταλάβαινε. Η γυναίκα παράτησε το άπλωμα, έβαλε το ένα χέρι στη μέση και τους πλησίασε. Ο Αντώνης έμεινε έκθαμβος να την παρατηρεί. Είχε πλούσια μαύρα κυματιστά μαλλιά, μεγάλα καστανά μάτια, όμορφα χείλη και γεροδεμένο κορμί, με πλούσιο στήθος, που πεταγότανε από την μπλούζα της με αναίδεια. - Τ ελικά τον κουβάλησες σπίτι μας. Πού θα μ είνει τώρα; Μας περισσεύουν δω μάτια; είπε θυμω μένη στον άντρα της. - Θα κοιμ ά τα ι στο σαλόνι. - Κ α ι ποιος σου είπε ότι έχω όρεξη να βλέπω έναν άντρα να κοιμ ά τα ι στο σαλόνι μου; - Π α ιδ ί είναι, Ροζαλίτα. Ούτε που θα μας ενοχλήσει. - Εγώ έναν άντρα βλέπω, είπε εκείνη κα ι μπήκε στο σπίτ ι χωρίς να καλωσορίσει τον Αντώνη. Ο μικρός μπορεί να μην καταλάβαινε λέξη από την ά γνωστη γλώσσα, όμως το νιώσε ότι η παρουσία του δεν ή ταν τόσο επιθυμητή. Έσκυψε το κεφάλι κα ι ακολούθησε τον Αριστείδη μέσα. Δύο μικρά κοριΐσ ά κια γύρω στα εφτά κα ι πέντε έτρεξαν να κρεμαστούν στην αγκαλιά του Αριστείδη. Τον φίλησαν αρκετές φορές κα ι μετά εξαφανίστηκαν σ ένα δωμάτιο το ίδιο απρόσμενα όσο είχαν εμφανιστεί. - Θύμωσε η γυναίκα σου μαζί μου; ρώτησε ο Αντώνης δ ι στακτικά. 42

35 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - Μ η δίνεις σημασία. Γυναίκα είνα ι κα ι έχει τα νεύρα της. Τ ην κουράζουν και τα παιδιά. Δεν είναι κακός άνθρωπος, λίγο νευρική είναι. Ο Αντώνης περιεργάστηκε το σπίτι. Ή τα ν βαμμένο με τα πιο φωτεινά-χρώματα που είχε δει ποτέ του. Ο ένας τοίχος κίτρινος, ο άλλος πορτοκαλί, με πράσινες και μπλε πόρτες. Κλαρωτά στρωσίδια στους καναπέδες, πολλά κάδρα με μελαψούς ανθρώπους να χορεύουν ή να δουλεύουν. Περίεργο σπίτι. Ή τα ν όμως άνετο κα ι χαρούμενο. - Λοιπόν, Αντώνη, θα κοιμάσαι σ αυτό τον καναπέ, είπε ο Αριστείδης, σηκώνοντας το κάθισμα του καναπέ κα ι αποκαλύπτοντας τον απ οθηκευτικό χώρο από κάτω. Εδώ μπορείς να βάλεις τα πράγματά σου. Απ ό,τι βλέπω, δεν είναι πολλά κα ι θα έχεις κα ι περίσσιο χώρο. Δεν το περίμενε αυτό. Στο χωριό είχε δικό του δωμάτιο. Μ πορεί να ήταν μικρό, ήταν όμως πεντακάθαρο και αποκλειστικά δικό του. Δεν ήταν ότι τον ενοχλούσε που δεν είχε δικό του δωμάτιο, όσο ότι θα ένιωθε το βλέμμα αυτής της γυναίκας να τον παραμονεύει σε κάθε του κίνηση. Έπρεπε να είν α ι προσεκτικός κ α ι να μη δίνει δικαιώ ματα για παρατηρήσεις. Ή ρ θ ε να δουλέψει για μια καλύτερη ζωή και δε θα τον σταματούσε τίποτε. Ό νειρό του ήταν να αποκτήσει πολλά λεφτά και να βοηθήσει τις αδελφάδες του, και κυρίως την Τασούλα. - Δυστυχώς το σπίτι έχει μόνο δύο κρεβατοκάμαρες ε πάνω μαζί με την τουαλέτα. Όμως, όπως βλέπεις, το σαλό 43

36 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ νι είνα ι τεράστιο κ α ι η κουζίνα επίσης. Αυτά τα σπ ίτια έ χουν μεγάλα δωμάτια. Άντε να κάνεις ένα μπανάκι μέχρι να. ετοιμαστεί το τραπέζι. - Μπάνιο; Έ κανα πριν φύγω από το σπίτι μου. Ο Αριστείδης έβαλε τα γέλια. - Κάθε πότε κάνεις μπάνιο; - Μ ια φορά την εβδομάδα. Κάθε Σάββατο. - Εδώ όμως είναι Α μ ερ ική κα ι κάνουνε κάθε μέρα μπάνιο. - Κάθε μέρα; Κ α ι δε γδέρνεστε; Ξανάβαλε τα γέλια ο Αριστείδης. - Ό χ ι, βέβαια. Τ ο νερό είνα ι υγεία. Άντε, σύρε στο μπάνιο κα ι πλύσου καλά, γ ια τί η Ροζαλίτα έχει περίεργη μύτη. Μ πήκε στο μπάνιο το αγόρι κ α ι έμ εινε με το στόμα α νοιχτό. Η ροζ μπανιέρα με τις λουλουδάτες κουρτίνες ήταν τεράστια, όπως κ α ι όλος ο χώρος. Στο χωριό του, το χειμώ να πλενόντουσαν στη σκάφη μέσα στην κουζίνα κα ι το κα λοκαίρι στην αυλή με ένα λάστιχο. Άφησε το ζεστό νερό να κυλήσει στο καλοσχηματισμένο κορμί του κα ι μετά το έτριψε καλά με μ ια βούρτσα. Έ ψ α ξε για σαπούνι, αλλά δεν υπήρχε πουθενά. Μ ετά είδε δ ιά φορα μεγάλα πλαστικά μπουκάλια πάνω σ ένα ράφ ι και ά νοιξε το ένα διστακτικά. Μ ια υπέροχη μυρωδιά τρύπησε τα ρουθούνια του. Έ ρ ιξ ε λίγο υγρό στο σώμα του κ ι αυτό ά φρισε αμέσως. Άρχισε να σαπουνίζεται καλά, όταν ένιωσε την παρουσία κάποιου μέσα στο δωμάτιο. Σκούπισε με τα χέ 44

37 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ρια τις σαπουνάδες από τα μάτια του κα ι τότε διέκρινε τον Αριστείδη να τον κοιτάζει κρατώντας μια πετσέτα. - Τ α βρήκες όλα, απ ό,τι βλέπω, του είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Να, σου έφερα καθαρή πετσέτα. Άφησε την πετσέτα κα ι βγήκε έξω. Ο Αντώνης ένιωσε λίγο περίεργα. Ξεβγάλθηκε γρήγορα κα ι μετά ντύθηκε με τα καθαρά ρούχα που είχε πάρει από τη βαλίτσα του. Ούτε κα ι την ώρα του φαγητού η Ροζαλίτα του έδωσε την π αραμικρή σημασία. Μ ιλούσε συνεχώς με τον άντρα της κα ι από τον τόνο της φωνής της κατάλαβε πως πρέπει να ή ταν τσατισμένη. Έ φ αγε όλο, το φαγητό του με το κεφάλι σκυμμένο. Δε γνώ ριζε τ ι ακριβώ ς έτρωγε, όμως ήταν πε ντανόστιμο. Στο τέλος καθάρισε το πιάτο με το ψωμί. Π ε ι νούσε ακόμη, όμως ντρεπόταν να το πει. Ύστερα, ήταν τόσο κουρασμένος. - Ν υστάζεις; τον ρώτησε π ατρικά ο Αριστείδης. - Εεε... λιγάκι. - Άντε, πήγαινε να κοιμηθείς. Έ τσ ι κι αλλιώς εδώ νωρίς κοιμόμαστε όλοι. Αύριο πρωί πρωί έχει δουλειά. Μ έχρι να ακουμπήσει το κεφάλι του στον καναπέ τον είχε πάρει ο ύπνος. Εκείνο το πρώτο βράδυ στην Αμερική ο νειρεύτηκε τη μάνα του. Την είχε ονειρευτεί κι άλλες πέντ έξι φορές, όμως πάντα ήταν μ ια σκιά, μια απρόσωπη φ ι γούρα. Αυτή τη φορά την είδε πεντακάθαρα. Φορούσε ένα μπλε μακρύ φουστάνι και είχε τα ξανθά μαλλιά της πλεγμένα 45

38 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ κοτσίδες. Κρατούσε μια αγκαλιά άσπρα λουλούδια και τα γαλάζια μάτια της τον κοίταζαν με τόση αγάπη. Πόσο ό-, μορφή ήτανε η μάνα του! - Να ξέρεις ότι σ αγαπώ, γιε μου, του είπε κα ι του χάρισε ένα λουλούδι. - Γ ια τί τότε μ άφησες, μάνα; τη ρίήιησε. - Δε σ άφησα ποτέ. Π άντα είμ α ι πλάι σου, αγόρι μου. - Μου λείπεις, μάνα, της είπε με παράπονο. Η Αργυρώ του έδωσε ένα ακόμη λουλούδι. - Π άντα θα είμ α ι πλάι σου. Κάθε φορά που θα βρέχει ε ί ναι γ ια τί θα σ αγγίζω εγώ, είπε κα ι εξαφανίστηκε. - Μ η φεύγεις, μάνα... Γύρνα πίσω... Μάνα... Ξύπνησε λουσμένος στον ιδρώτα. Για μ ια στιγμή τρόμαξε. Πού βρισκόταν; Μ ετά θυμήθηκε. Σκούπισε τον ιδρώτα και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Ή τα ν ακόμη σκοτεινά. Έ βαλε τα χέρια πίσω από το κεφ άλι κα ι μετά σκέφτηκε το όνειρο. Η μάνα, ντυμένη όπως στη φωτογραφία, είχε έρθει να τον βρει. Πολλές φωτογραφίες δεν είχε η Αργυρώ από τα νιάτα της. Η φωτογραφία που είχε μ α ζί του ήταν ίσως η μοναδική. Η Τασούλα είχε πει ό τι την έβγαλε όταν ήταν δεκαεφ τά χρονών κοπελίτσα. Σήκωσε τον καναπέ και έβγαλε το κάδρο. Τ ο ξετύλιξε και άναψε το αμπαζούρ. Τ ο όμορφο κα ι καλοσυνάτο πρόσωπο της Αργυρώς του χαμογέλασε. Ένιωσε να παίρνει κουράγιο. Π όσο ήθελε να μπορούσε να κ ρ εμ ά σ ει κάπου τη φ ω τογραφ ία της. Ό μ ω ς, κ ι έτσι, μέσα στον καναπέ, θα τη ν έ 46

39 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ βλεπε κάθε μέρα όποτε ήθελε. Τ η φίλησε κα ι την ξανατο ποθέτησε ευλαβικά μέσα στον αποθηκευτικό χώρο. Τώρα μπορούσε να εξηγήσει γ ια τί του άρεσε τόσο πολύ η βροχή. Ή τα ν εξίμ ισ ι, όταν ο Αριστείδης ήρθε να τον ξυπνήσει. Ή π ια ν μαζ -καφέ κα ι έφυγαν για το μαγαζί. Μ ετά από δ ια δρομή μισής ώρας έφτασαν στο μικρό Deli στην περιοχή Σαν-Ν ικολάν, βορειοδυτικά του Μ ανχάταν. Όπως του ε ξήγησε ο Α ριστείδης, η περιοχή είχε πολλούς Έλληνες, ό πως φυσικά κα ι η Αστάρια. Είχε εκ εί ένα Deli, δηλαδή κάτ ι σαν καφέ, που σέρβιρε κα ι πρωινό κα ι είχε κα ι σάντουιτς. T o D eli ήταν ανοιχτό από τις εφ τάμισ ι μέχρι τις πέντε το απόγευμα, δηλαδή ώρες γραφείου κα ι καταστημάτων. Ε ί χε αρκετή πελατεία, αν σ κεφ τεί κανείς ότι τριγύρω υπήρχαν πολλά γραφ εία κ α ι αρκετά καταστήματα. Π ρω ί πρωί έρχονταν οι αγουροξυπνημένοι υπάλληλοι να πάρουν τον καφέ τους ή να φάνε πρωινό και, φυσικά, το μεσημέρι να τσιμπολογήσουν κάποιο από τα πλούσια σάντουιτς του μαγαζιού. Είχε, εκτός από ένα μικρό μπαρ, κα ι πέντ έξι τραπεζάκια. Μπήκαν στο μαγαζί κα ι δύο λεπτά αργότερα ήρθε και ο άλλος υπάλληλος. Π έταξε ένα γρήγορο καλημέρα και στρώθηκε στη δουλειά, ετοιμάζοντας σάντουιτς, ομελέτες κα ι καφέ με ταχύτητα αστραπής. Ο Αντώνης έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Μ α πόσα χέρια είχε αυτός ο άνθρωπος; Δηλαδή, έ τσι έπρεπε να δουλεύει κι εκείνος; Ο Αριστείδης διάβασε τις σκέψεις του και χαμογέλασε. 47

40 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ -Αντώ νη, του είπε, για σήμερα δε θα κάνεις τίποτε. Θ έ λω να παρακολουθείς προσεκτικά τον Α μίρ, να δεις πώς δουλεύει. Είναι από το Σουδάν κα ι είνα ι πολύ καλό παιδί. Σαν μάθεις λίγα αγγλικά, θα δεις πόσο θα τον συμπαθήσεις. Φτωχόπαιδο κι αυτό σαν κα ι του λόγου σου. Τ ι λέω, όμως, τώρα! Εσύ είσαι πλούσιος μπρος σ αυτόν. Τέλος πάντων. Κοίταξε να χεις τα μάτια σου ανοιχτά. - Εντάξει, αφεντικό. - Έ τσ ι μπράβο. Κάθισε ο Αντώνης δίπλα στον Α μίρ κα ι δεν τον άφησε λεπτό από τα μάτια του, παρακολουθώντας κάθε του κίνηση. Μ έχρι τις πέντε το απόγευμα είχε μάθει να αλλάζει τις κονσέρβες του καφέ στο μηχάνημα κα ι να κόβει κα ι να βουτυρώνει τα μεγάλα ψωμιά πριν τα γεμίσουν με τα διάφορα υ λικά οι δύο άντρες. Μ ετά, πριν φύγουν, βοήθησε στο καθάρισμα του μαγαζιού. Μ πορεί να μην είχε κάνει πολλά πράγματα, όμως δεν ε ί χε ξεκουραστεί ούτε λεπτό, που λέει ο λόγος. Γύρω στις ο χτώ το D eli είχε γεμ ίσ ει α σ φ υκτικά από ανυπόμονους ανθρώπους, που βιάζονταν να πάρουν τον καφέ κα ι το κολατσιό τους πριν πιάσουν δουλειά. Ο Αριστείδης κα ι ο Αμίρ δούλευαν σαν μηχανές, ενώ οι παραγγελίες έπεφταν βροχή. Ο μικρός είχε χάσει το κουράγιο του. Π οτέ του δε θα κατάφερνε να δουλέψει τόσο γρήγορα. Μ ετά τα πράγματα ησύχασαν, αλλά οι δύο άντρες συνέχισαν να ετοιμάζουν πολλά σάντουιτς κα ι να τα στοιβάζουν το ένα πάνω στο άλλο. Γύ- 48

41 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ρω στις δω δεκάμισι ο ίδιος πανικός επαναλήφθηκε, ακόμη πιο έντονος. Ό τα ν επέστρεψαν στο σπίτι κοντά στις εξίμ ισ η το απόγευμα, ο Αντώνης αισθανόταν τόσο κουρασμένος, που έφαγε με το ζόρι. Λίγο μετά τις οχτώ τον πήρε ο ύπνος.

42 Ε ξ ι μ ή ν ε ς μ ε τ α ο Αντώνης Κόκκινος είχε μάθει να συνεννοείτα ι στα αγγλικά, ετοίμ αζε σάντουιτς με ταχύτητα α στραπής, δεν ένιωθε πια τόση κούραση όση τις πρώτες μέρες και άρχισε να κερδίζει τα πρώτα χαμόγελα συμπάθειας της Ροζαλίτα. Τ ελικά είχε δίκιο ο Αριστείδης. Δεν ήταν κα κιά ούτε στριμμένη η γυναίκα του. Ν ευρική ήταν μόνο. Κ α ι πώς να μην είναι, όλη μέρα στο σπίτι με τα παιδιά κα ι τις δουλειές. Ούτε εξόδους είχανε. Η μόνη τους διασ κέδαση ή ταν η τηλεόραση κα ι οι οικογενειακές επισκέψεις κάθε Κυριακή στους γονείς της, στο Χάρλεμ, μ ια περιοχή πολύ κοντά στο Μπρονξ, ακόμη πιο κακόφημη, όπου κατοικούσαν κυρίως μαύροι. Τον πρώτο καιρό, όταν πήγαιναν εκεί, δεν τον έπαιρναν ποτέ μαζί τους και, απ ό,τι είχε υποψιαστεί, η απόφαση ή ταν της Ροζαλίτα. Εδώ καλά καλά δεν τον ήθελε στο σπίτι της, θα τον κουβαλούσε κα ι στους γονείς της; Μ ε τον καιρό όμως συνήθισε, καθώς φ αίνεται, την παρουσία του κα ι άρχισε να τον στραβοκοιτάζει όλο κα ι λιγότερο. Άλ\ω στε κα ι ο ίδιος ήταν πολύ προσεκτικός. Ξυπνούσε πάντα πρώτος, γύρω στις έξι παρά τέταρτο, ετοίμαζε φρέσκο καφέ, ξύπναγε τον Αριστείδη κα ι μετά φεύγανε για τη δουλειά. Ό τα ν ε- 50

43 Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ πέστρεφαν το απ ογευματάκι, έκανε το μπάνιο του, τα κ το ποιούσε τα πράγματά του, κα ι μετά, αντί να αράξει μπρος στην τηλεόραση σαν τον Αριστείδη, βοηθούσε τη Ροζαλίτα στο στρώσιμο του τραπ εζιού, ή πρόσεχε τα π αιδιά, ή μ ά ζευε τα στεγνά ρούχα από την αυλή, και ποτέ δεν της αρνήθηκε οποιαδήποτε βοήθεια. Τ α δύο κοριτσάκια, η Μ αρία κα ι η Αλίνα, του έδειχναν μεγάλη αδυναμία, γ ια τί έπαιζε με τις ώρες μαζί τους κα ι τις έκανε να γελάνε με τα αστεία του. "Υστερα, οι μικρές ήτανε που τον βοήθησαν να μάθει τις πρώτες λέξεις στα αγγλικά. Αφού μίλαγαν και ελληνικά, ή ταν εύκολο να μεταφ ράζουν στα αγγλικά, αλλά κ α ι στα ι σπανικά, που ήταν η μητρική γλώσσα της Ροζαλίτας. Στην αρχή δεν ήταν σίγουρος, σιγά σιγά όμως κατάλαβε ότι το ζευγάρι δεν ήταν τόσο δεμένο όσο του είχε φανεί στην αρχή. Η Ροζαλίτα ήταν μ ια γυναίκα με πάθος, δυναμική, / φωνακλού κα ι δε δίσταζε να βάζει τα χέρια στη μέση και να τα ψέλνει κανονικά στον Αριστείδη, που συνήθως έσκυβε το κεφάλι χωρίς να διαμαρτύρεται. Συνεννοούνταν μεταξύ τους χρησιμοποιώ ντας ένα συνονθύλευμα αγγλο-ισπανικών λέξεων που σιγά σιγά άρχισε να τις μεταφράζει. Διαπίστωσε ότι ο κύριος λόγος των καβγάδων τους δεν ήταν η έλλειψη υ λικών αγαθών ή διασκέδασης, όπως περίμενε, αλλά η έλλειψ η σεξουαλικής ζωής. Η θερμόαιμη Π ορτορικάνα ήθελε άντρα στο κρεβάτι της κάθε βράδυ και προφανώς δεν τον είχε. Κ ι όμως, παρά τις δύο γέννες της, το κορμί της κρατιόταν πολύ καλά. Τότε για τί την απέφευγε ο Αριστείδης; 51

44 ΧΡΥΣΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ Πάντως, γκόμενα δεν είχε. Ίσω ς, αν είχε, να την έβλεπε κάθε Τετάρτη βράδυ, γ ια τί κάθε Τετάρτη έμενε στο Deli κ α ι. κοιμόταν στο παταράκι πάνω από το μαγαζί. Όπως του ε ί χε πει, εκείνη τη μέρα είχε παραλαβή μέχρι αργά το βράδυ κα ι μετά ήταν συνήθως τόσο κουρασμένος, που προτιμούσε να κοιμ ηθεί εκεί. Μ έσα σ αυτούς τους έξι μήνες έμαθε πολλά κ α ι κ α τά λαβε ακόμη περισσότερα. Η ζωή του είχε αλλάξει προς το καλύτερο κα ι αυτό αντανακλούσε κα ι εξω τερικά πάνω του. Μέσα σ αυτό το διάστημα είχε ψηλώσει τρεις πόντους κα ι είχε πάρει πέντε κιλά. Τ ο παιδικό προσωπάκι του είχε αρχίσει να αλλάζει κα ι το αδύνατο κορμάκι του είχε αρχίσει να έχει καημούς, που τους έπνιγε κάθε πρωί στην τουαλέτα. Ωστόσο, υπήρχαν δύο π ράγματα που τον π ροβλημ ά τιζαν. Πρώτον, ότι στην καινούρια του πατρίδα δεν είχε κάποιο φίλο να συνομιλήσει μ α ζί του, να πάνε μ ια βόλτα, ένα σινεμά. Δεύτερον, δεν είχε χρήματα. Ό τα ν ξεκίνησε να δουλεύει, ο Α ρ ισ τείδ ης του έκανε συμφωνία. «Θα σου δίνω ε νάμισι δολάριο την ώρα», του είπε, «δηλαδή δεκαπέντε δολάρια τη μέρα», που σήμαινε ενενήντα δολάρια για έξι μ έ ρες της εβδομάδας και τριακόσ ια εξήντα το μήνα. «Καλά λεφτά για την η λικία σου. Για να είμ α ι λοιπόν σίγουρος ότι δε θα τα σπαταλάς εδώ κ ι εκεί, θα σου ανοίξω ένα λογαριασμό κα ι θα τα καταθέτω κάθε τέλος του μήνα. Ό τα ν ε νηλικιωθείς, μπορείς να τα πάρεις, αφού βέβαια αφ αιρεθεί το ποσό του εισιτηρίου σου. Έ τσ ι κ ι αλλιώς, εσύ μπορείς να 52

3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΧΤΑΜΟΝ ΜΙΧΑΛΗΣ 1 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΕΝΤΗ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ : «ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ» Το πρωί στις πέντε, σε ένα φτωχό χωριό

3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΧΤΑΜΟΝ ΜΙΧΑΛΗΣ 1 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΕΝΤΗ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ : «ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ» Το πρωί στις πέντε, σε ένα φτωχό χωριό 3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΧΤΑΜΟΝ ΜΙΧΑΛΗΣ 1 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΕΝΤΗ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ : «ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ» Το πρωί στις πέντε, σε ένα φτωχό χωριό στην Ελλάδα, ο Ανδρέας ξύπνησε να πάει στο ξυλουργείο,

Διαβάστε περισσότερα

Είκοσι χρόνια νωρίτερα, σε ένα νότιο χωριό της επαρχίας Πουντζάμπ.

Είκοσι χρόνια νωρίτερα, σε ένα νότιο χωριό της επαρχίας Πουντζάμπ. Εισαγωγή Αισθάνομαι κάποιον να με αρπάζει από το μπράτσο. Νομίζω ότι είναι μια γριά γυναίκα. Έχει δυσάρεστη, στριγκή φωνή. Μου λέει ότι αυτό θα διαρκέσει λίγα δευτερόλεπτα και δε θα πονέσει. Βουλιάζω σε

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1 η : Στο σπίτι της Ρήνης, πρωί Το λαθρεμπόριο της ζάχαρης

Σκηνή 1 η : Στο σπίτι της Ρήνης, πρωί Το λαθρεμπόριο της ζάχαρης Σκηνή 1 η : Στο σπίτι της Ρήνης, πρωί Το λαθρεμπόριο της ζάχαρης ΕΠΙΣΤΗΜΗ: Ε Ρήνη, τι έπαθες σήμερα! Ασηκώσου, μωρή κοπέλα! Με το νου πλουταίνει η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα. Δεν ακούς, ε! Ή κάνεις που

Διαβάστε περισσότερα

Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ Κ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ Κεφάλαιο Α Σαν καλή νοικοκυρά η σιόρα Επιστήμη η Τρινκούλαινα εσηκώθηκε πρωί πρωί από το κρεβάτι, εφόρεσε μόνο το μεσοφόρι της, έσιαξε λίγο τα μαλλιά της, άνοιξε την πόρτα

Διαβάστε περισσότερα

Γ. Ρίτσος: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ. (Ο Γρηγόρης ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ αποκλεισμένος στη σπηλιά της Μονής Μαχαιρά).

Γ. Ρίτσος: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ. (Ο Γρηγόρης ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ αποκλεισμένος στη σπηλιά της Μονής Μαχαιρά). Γ. Ρίτσος: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ (Ο Γρηγόρης ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ αποκλεισμένος στη σπηλιά της Μονής Μαχαιρά). Τέλειωσαν πια τα ψέματα δικά μας και ξένα Η φωτιά η παντάνασσα πλησιάζει. Δεν μπορείς πια Να ξεχωρίσεις αν καίγεται

Διαβάστε περισσότερα

ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Σε σένα. Μούσα της Ευαισθησίας

ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Σε σένα. Μούσα της Ευαισθησίας ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Σε σένα Μούσα της Ευαισθησίας Και προχώρα κάνοντας τον «πηλό αμφορέα Πλάθοντάς τον και αναπλάθοντας Γιάννης Κουτσοχέρας Ποιητής 1. Τα μπουμπούκια ανθίζουν ανοιγοκλείνουν στο χρυσό ήλιο

Διαβάστε περισσότερα

Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το

Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το εικονογράφηση Η Αθανασία Γαϊτανίδου γεννήθηκε στον Κορινό Πιερίας. Αποφοίτησε από τη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και πραγματοποίησε το μεταπτυχιακό της με θέμα Διοίκηση και Διαχείριση

Διαβάστε περισσότερα

Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη

Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη Το πλήρες κείμενο: Μεταγραφή από το πρωτότυπο του Γιάννη Βλαχογιάννη, επεξεργασμένη από τον καθηγητή Γιάννη Καζάζη. Αδελφοί αναγνώστες! Επειδή έλαβα αυτείνη την αδυναμία

Διαβάστε περισσότερα

Μίχος Κάρης. Υστερόγραφα

Μίχος Κάρης. Υστερόγραφα Μίχος Κάρης Υστερόγραφα ΑΘΗΝΑ 2008 Μίχος Κάρης Υστερόγραφα 2008 Εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ Σχεδιασμός έκδοσης και εξωφύλλου: Βίβιαν Γιούρη Εκτύπωση: Μητρόπολις ΑΕ Βιβλιοδεσία: Ευ. Άνδροβικ Εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ Φωκιανού

Διαβάστε περισσότερα

Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ. Μυθιστόρημα

Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ. Μυθιστόρημα Βάιος Φασούλας ΜΑΡΙΝΑ Μυθιστόρημα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΗ Θεσσαλονίκη 2009 www.ziti.gr Γερμανία. Φθινόπωρο του 2003. Δε φαίνεται σαν το περυσινό, που το πρόσωπό του άρχισε να το δείχνει προς το τέλος του Οκτώβρη

Διαβάστε περισσότερα

Παύλος Νιρβάνας. Το αγριολούλουδο

Παύλος Νιρβάνας. Το αγριολούλουδο Παύλος Νιρβάνας Το αγριολούλουδο μυθιστόρημα ένα ηλεκτρονικό βιβλίο από την Λέσχη του Βιβλίου το μεγαλύτερο ελληνικό διαδικτυακό φόρουμ για το διάβασμα. Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα "Πατρίς" 1922-1923 Αυτή

Διαβάστε περισσότερα

-The Thorn Birds. Колин Маккалоу Поющие в терновнике Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας Μετάφραση: Βικτώρια Τράπαλη

-The Thorn Birds. Колин Маккалоу Поющие в терновнике Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας Μετάφραση: Βικτώρια Τράπαλη -The Thorn Birds Колин Маккалоу Поющие в терновнике Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας Μετάφραση: Βικτώρια Τράπαλη Адаптированный текст подготовила Федорова Елена. Смотрите еще материалы на http://real-greece.ru/proza/knigi.html

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΡΙΟΔΟΣ Ε ΧΡΟΝΟΣ 36ος ΤΕΥΧΟΣ 161 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

ΠΕΡΙΟΔΟΣ Ε ΧΡΟΝΟΣ 36ος ΤΕΥΧΟΣ 161 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 ΠΕΡΙΟΔΟΣ Ε ΧΡΟΝΟΣ 36ος ΤΕΥΧΟΣ 161 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 Επέτειος 50 χρόνων Ο Σύνδεσμός μας άρχισε την πορεία του το 1961. Ήταν τότε που καταξιωμένοι χωριανοί μας διαπίστωσαν την ανάγκη να διατηρηθεί

Διαβάστε περισσότερα

Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι.

Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. Εφαρμογή Προγραμμάτων που προωθούν την Ισότητα στην Κοινωνία - ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ Από τα σπορ στην καθημερινή ζωή. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ (Δ', Ε, ΣΤ' Δημοτικού) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ. Προφήτισσα (Πυθία) Ορέστης Απόλλων Είδωλο Κλυταιμνήστρας Χορός (Ερινύες) Αθηνά Προπομποί

ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ. Προφήτισσα (Πυθία) Ορέστης Απόλλων Είδωλο Κλυταιμνήστρας Χορός (Ερινύες) Αθηνά Προπομποί ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ Προφήτισσα (Πυθία) Ορέστης Απόλλων Είδωλο Κλυταιμνήστρας Χορός (Ερινύες) Αθηνά Προπομποί ΠΡΟΦΗΤΙΣΣΑ: Τη Γαία επικαλούμαι, την πρώτη μάντισσα πρώτη απ' όλους τους θεούς.

Διαβάστε περισσότερα

23 του Νοέμβρη, ανοιχτά της Βαρκελώνης

23 του Νοέμβρη, ανοιχτά της Βαρκελώνης 1936 23 του Νοέμβρη, ανοιχτά της Βαρκελώνης Το αγκομαχητό των μηχανών έφτανε υπόκωφο στ αυτιά του, πνιγμένο στα σωθικά του βαποριού, αλλά το μονότονο τράνταγμα από τα βαριά σιδερικά που βολόδερναν εκεί

Διαβάστε περισσότερα

Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική. Το ποίημα στη σελίδα 5 είναι του Έκτορα Ιωάννου. www.ziti.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική. Το ποίημα στη σελίδα 5 είναι του Έκτορα Ιωάννου. www.ziti. Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική. Το ποίημα στη σελίδα 5 είναι του Έκτορα Ιωάννου. www.ziti.gr Ανάσα μου και σκέψη πια κατέλαβες, ξυπνώ μονάχα εσένα

Διαβάστε περισσότερα

«Ο αγιογράφος μόνον αποκαλύπτει. Αποκαλύπτει το αόρατο και το κάνει ορατό» Eπιμέλεια: Βάσω Β. Παππά (Vas_nikpap@yahoo.gr)

«Ο αγιογράφος μόνον αποκαλύπτει. Αποκαλύπτει το αόρατο και το κάνει ορατό» Eπιμέλεια: Βάσω Β. Παππά (Vas_nikpap@yahoo.gr) «Ο αγιογράφος μόνον αποκαλύπτει. Αποκαλύπτει το αόρατο και το κάνει ορατό» Eπιμέλεια: Βάσω Β. Παππά (Vas_nikpap@yahoo.gr) Η Νάγια Καπλανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από το Αμερικάνικο

Διαβάστε περισσότερα

Εξαρθρώθηκε κύκλωμα διαρρηκτών στη Φλώρινα

Εξαρθρώθηκε κύκλωμα διαρρηκτών στη Φλώρινα ΕΤΟΣ 2o ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 55 ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1,00 ΕΥΡΩ Η ηχώ σας εύχεται καλή Σαρακοστή! Εξαρθρώθηκε κύκλωμα διαρρηκτών στη Φλώρινα Υπογραφή Συμφωνίας ΔΕΥΑΦ & Θερμοϋδραυλικών για δωρεάν

Διαβάστε περισσότερα

ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΕΥΧΟΣ 24 - ΙΟΥΝΙΟΣ 1992 ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Λ ΓIΛ ΓΑΛΗΝΗ» ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Αγαπητοί Συγχωριανοί και φίλοι της Αγίας Γαλήνης, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, θεω ρεί υποχρέωσή του, λόγω της λήξης της

Διαβάστε περισσότερα

ο απογραφέας απόσπασμα από το επερχόμενο

ο απογραφέας απόσπασμα από το επερχόμενο ο απογραφέας απόσπασμα από το επερχόμενο ΠΑΝΟΣ ΜΑΝΑΦΗΣ: Ο απογραφέας, απόσπασμα από το επερχόμενο εκδόσεις δήγμα Μαντινείας 48, Τ.Κ. 54644, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, τηλ. 6937 160705 και 6937 108881 Ιστοσελίδα: http://www.ekdoseis-digma.gr/

Διαβάστε περισσότερα

Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν

Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν Χλωρίδα της Χλώρακας Κύρταμο, ή κρίταμο, ή κρίθαμνο. Το γνωρίζουμεν αμέσως από το ασπροπράσινο χρώμα των φύλλων του που είναι λεία και σαρκώδη. Ανθίζει το καλοκαίρι. Τα άνθη του σχηματίζουν «σκιάδιο» και

Διαβάστε περισσότερα

Πρόλογος. Άγιος Νικόλαος, Κρήτη Μάιος, 1964 ΤΖΟΝ ΛΕ ΚΑΡΕ

Πρόλογος. Άγιος Νικόλαος, Κρήτη Μάιος, 1964 ΤΖΟΝ ΛΕ ΚΑΡΕ Πρόλογος Κανένας από τους χαρακτήρες, τις λέσχες, τα ιδρύματα ή τις μυστικές υπηρεσίες που περιγράφω εδώ ή αλλού δεν υπάρχουν μήτε υπήρξαν στην πραγματικότητα, από όσο γνωρίζω. Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω

Διαβάστε περισσότερα

Ο Δρόμος. Νάσος Κτωρίδης Μ α ρ α θ ω ν ο δ ρ ό μ ο ς. Αγαπητοί απόφοιτοι δεν μπορώ να προχωρήσω αν δεν σας δώσω πρώτα αυτό που σας οφείλω.

Ο Δρόμος. Νάσος Κτωρίδης Μ α ρ α θ ω ν ο δ ρ ό μ ο ς. Αγαπητοί απόφοιτοι δεν μπορώ να προχωρήσω αν δεν σας δώσω πρώτα αυτό που σας οφείλω. Ομιλία της τελετής Αποφοίτησης των μεταπτυχιακών φοιτητών του Πανεπυστημίου Κύπρου. 10 Φεβρουάριος 2012 Ο Δρόμος Νάσος Κτωρίδης Μ α ρ α θ ω ν ο δ ρ ό μ ο ς Αγαπητοί φίλοι, Η είδηση ήρθε σαν αστραπή. Ανακάλυψαν

Διαβάστε περισσότερα

Βιζυηνός Γεώργιος. Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου

Βιζυηνός Γεώργιος. Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου Βιζυηνός Γεώργιος Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου (Από Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού) Σήμερα πια θα φάγω μια βούκα ψωμί να πάγη στην καρδιά μου! Είπεν η μήτηρ μου καθεζομένη μεταξύ εμού και του αδελφού

Διαβάστε περισσότερα

ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 έκδοση 50. ΟΙ ΟΡΝΙΘΕΣ - διήγημα

ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 έκδοση 50. ΟΙ ΟΡΝΙΘΕΣ - διήγημα ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 έκδοση 50 ΟΙ ΟΡΝΙΘΕΣ - διήγημα 1 ΟΙ ΟΡΝΙΘΕΣ - ΜΕΡΟΣ Α Σήμερα 21 Μαΐου εν έτει 2013 του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Ακούγοντας με την καρδιά και γράφοντας με το μυαλό, συνήθως καταφέρνω ώστε

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΟΡΙΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΡΕΝΑ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΟΡΙΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΡΕΝΑ Κεφάλαιο 1 πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι τα μάτια του αγνώστου Η είχαν ένα ασυνήθιστα ανοιχτό γαλανό χρώμα. Αντάμωσαν τα δικά μου για μερικά κενά δευτερόλεπτα, ανέκφραστα, σαφώς τρομαγμένα. Με το ξάφνιασμα

Διαβάστε περισσότερα

Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω

Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω 69 μ ι α μ έ ρ α σ τ η ζ ω ή μ ι α ς O l y m p i a Ξύπνησα το πρωί και το κεφάλι μου έλεγε να σπάσει. Τέρμα πια, δεν ξαναπίνω ποτέ!! Πρέπει να ακούσω επιτέλους τους «ειδικούς» που λένε ότι οι γυναίκες

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ. ΠΡΟΣΩΠΑ του ΕΡΓΟΥ. 425 π.χ. α Βραβείο ΑΧΑΡΝΕΙΣ. ΜΕΓΑΡΕΥΣ: Αγρότης από τα Μέγαρα. Έρχεται να πουλήσει προϊόντα στην αγορά του ικαιόπολη.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ. ΠΡΟΣΩΠΑ του ΕΡΓΟΥ. 425 π.χ. α Βραβείο ΑΧΑΡΝΕΙΣ. ΜΕΓΑΡΕΥΣ: Αγρότης από τα Μέγαρα. Έρχεται να πουλήσει προϊόντα στην αγορά του ικαιόπολη. ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΑΧΑΡΝΕΙΣ 425 π.χ. α Βραβείο ΠΡΟΣΩΠΑ του ΕΡΓΟΥ : Αθηναίος αγρότης. Εξασφαλίζει «ιδιωτική ειρήνη», ενώ η πατρίδα του βρίσκεται σε πόλεµο. ΜΕΓΑΡΕΥΣ: Αγρότης από τα Μέγαρα. Έρχεται να πουλήσει

Διαβάστε περισσότερα

Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο

Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο Iανουάριος - Φεβρουάριος 2011, Έτος 15ο - Τεύχος 83ο Εκδίδεται από το Γραφείο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Περιεχόμενα 3 6 7 8 9 10 11 12 14 15 16 17 17 19 20 23 25 27 29 Γιαγιάδες.

Διαβάστε περισσότερα

(Μπαίνουν ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι. Είναι ντυμένοι σαν παλιάτσοι.)

(Μπαίνουν ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι. Είναι ντυμένοι σαν παλιάτσοι.) 1. ΕΝΑΡΞΙΣ (Μπαίνουν ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι. Είναι ντυμένοι σαν παλιάτσοι.) ΡΩΜΙΟΣ : Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Επειδή η παράστασή μας ανατρέχει σε πολλά επεισόδια, εποχές, γεγονότα, η μικρή από

Διαβάστε περισσότερα

Η Πρέβεζα στο διάβα.. Οι γυναίκες του 21

Η Πρέβεζα στο διάβα.. Οι γυναίκες του 21 Η Πρέβεζα στο διάβα.. Αντί αναφοράς σε θέμα που αφορά άμεσα στην Πρέβεζα, παρατίθεται επίκαιρο αφιέρωμα στις Γυναίκες του 21. Λ.Σ. Οι γυναίκες του 21 Γράφει ο κ. Λάζαρος Συνέσιος Τη νύχτα που παράδερνες

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙ ΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙ ΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡ ΕΙΑΣ ΝΑΟΥΣΑ Σ «ΑΝΑΣΤΑ ΣΙΟΣ ΜΙΧΑ ΗΛ Ο ΛΟΕΙΟΣ» ΕΤΟΣ

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙ ΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙ ΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡ ΕΙΑΣ ΝΑΟΥΣΑ Σ «ΑΝΑΣΤΑ ΣΙΟΣ ΜΙΧΑ ΗΛ Ο ΛΟΕΙΟΣ» ΕΤΟΣ ΕΛΤΑ,Λ ΝΙΑΟΥΣΤΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΝΑΟΥΣΑΣ «ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΛΟΕΙΟΣ» ΕΤΟΣ36ο ΑΡ. ΤΕΥΧΟΥΣ 146 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ2014 ΙββΝ 1106-2118 Γ Μ 7 1βΓ&ΐ% 3 ρ ΐ Υ VI Μμ ΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΡΑΙΟΙ

Διαβάστε περισσότερα

Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο. Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου

Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο. Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Μάρτιος- Απρίλιος 2009, Έτος 13ο - Τεύχος 72ο Εκδίδεται από το Γρ α φ ε ί ο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Περιεχόμενα 3 4 5 6 8 9 10 11 12 14 17 18 20 22 24 Πασχαλινό Μήνυμα Σεβασμιωτάτου

Διαβάστε περισσότερα

ενώ πλέον είχαμε μπει στην πέμπτη δεκαετία από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, δεν βρέθηκε κάποιος να σηκώσει στην πλάτη του την χρόνια αυτή

ενώ πλέον είχαμε μπει στην πέμπτη δεκαετία από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, δεν βρέθηκε κάποιος να σηκώσει στην πλάτη του την χρόνια αυτή Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παρασκευή 9 Μαίου 2014, ομιλία με αφορμή την τελετή των αποκαλυπτηρίων γλυπτού στη μνήμη των Εβραίων που εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος του 65.

Διαβάστε περισσότερα

Φτεριάς. Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών. Αθήνα, Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 63

Φτεριάς. Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών. Αθήνα, Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 63 ΚΕΜΠΑΘ 2717 ΚΩΔΙΚΟΣ : 015378 Σύλλογος των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών Γ Σεπτεμβρίου 18, Αθήνα 104 32 Τριμηνιαίο περιοδικό των Απανταχού Μαραθοκαμπιτών Η Αγία Τριάδα με το καμπαναριό της. Αθήνα, Ιανουάριος

Διαβάστε περισσότερα

μπορούσαμε και θα έπρεπε να το αντισταθμίσουμε με νέες πολιτικές, με άλλες κατακτήσεις και ωφέλειες. Ο κίνδυνος της αποβιομηχάνισης ήταν βέβαια

μπορούσαμε και θα έπρεπε να το αντισταθμίσουμε με νέες πολιτικές, με άλλες κατακτήσεις και ωφέλειες. Ο κίνδυνος της αποβιομηχάνισης ήταν βέβαια ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ Κος ΘΩΜΑΔΑΚΗΣ Ευχαριστώ πάρα πολύ, συνάδελφε. Κυρίες και κύριοι, αντικρύζοντας τον τίτλο της σημερινής ημερίδας, 1962-2012, 50 χρόνια στην Ευρώπη, αναλογίστηκα αμέσως ότι το 62 ήμουν

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΕΜΦΥΛΙΟΣ

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΕΜΦΥΛΙΟΣ Στην περίοδο αυτή θα περιοριστώ να αναφέρω μόνον τις κρίσιμες ημερομηνίες στις οποίες συντελέστηκαν τα πλέον σπουδαία γεγονότα. 1. Η Συμφωνία της Πλάκας με την οποία τελείωσε ο

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑΤΙΑΝΑ ΝΟΣΤΡΑΚΗ ΕΚ ΟΣΕΙΣ. οσελότος

ΤΑΤΙΑΝΑ ΝΟΣΤΡΑΚΗ ΕΚ ΟΣΕΙΣ. οσελότος ΤΑΤΙΑΝΑ ΝΟΣΤΡΑΚΗ 33 ΕΚ ΟΣΕΙΣ οσελότος Τατιάνα Νοστράκη 33 ΕΚΔΟΣΕΙΣ οσελότος Τιτλος 33 Συγγραφέας Τατιάνα Νοστράκη Σειρα Λογοτεχνία [1358]0612/12 Copyright 2012 Τατιάνα Νοστράκη Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Ιούνιος

Διαβάστε περισσότερα

Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Η Σ Γ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ

Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Η Σ Γ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΑΡΕΥΞΕΙΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ Β ά λ ι α Μ π ο υ γ ά δ η Σχολικό έ τος 2012-13 Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Η Σ Γ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Ε ρ ω τ ή σ ε ι ς Π α ρ α θ έ μ α τ α Θ έ μ α τ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ, ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ

Διαβάστε περισσότερα

Από τον "Μύθο του Σίσυφου", μτφ. Βαγγέλη Χατζηδημητρίου, εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1973.

Από τον Μύθο του Σίσυφου, μτφ. Βαγγέλη Χατζηδημητρίου, εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1973. Αλμπέρ Καμύ Η ελπίδα και το Παράλογο στο έργο του Φραντς Κάφκα Από τον "Μύθο του Σίσυφου", μτφ. Βαγγέλη Χατζηδημητρίου, εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1973. Ο Κάφκα σε υποχρεώνει να τον ξαναδιαβάσεις. Κι

Διαβάστε περισσότερα

Φυσικό αέριο, χρήσεις, ασφάλεια και οικονομία Ομάδα Μαθητών: Συντονιστές Καθηγητές: Λύκειο Αγίου Αντωνίου Θεωρητικό υπόβαθρο Το Φυσικό αέριο

Φυσικό αέριο, χρήσεις, ασφάλεια και οικονομία Ομάδα Μαθητών: Συντονιστές Καθηγητές: Λύκειο Αγίου Αντωνίου Θεωρητικό υπόβαθρο Το Φυσικό αέριο 1 Φυσικό αέριο, χρήσεις, ασφάλεια και οικονομία Ομάδα Μαθητών: Γεδεών Στέλλα, Θεοφάνους Ρογήρος, Γεωργίου Μαρίνα, Ξενοφώντος Άννα, Μιχαήλ Αντρέας, Δήμου Ιωάννης, Παύλου Ειρήνη Συντονιστές Καθηγητές: Νικόλας

Διαβάστε περισσότερα

1 www.24grammata.com

1 www.24grammata.com 1 Στη Σία ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΙΚΕΣ ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΑΡΙΣΤΕΙ ΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ 7 - ΦΛΩΡΙΝΑ ΤΗΛ. 2385023777 Καλ/κή επιµέλεια: Ι. Σεϊδάρη Επιµέλεια Εξωφύλλων: Μπλάζα Συµεόνοφσκι 2 ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΝΤΕΜΟΣ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

1. ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ... 13 2. ΠΡΩΙΝΑ ΜΕΙΔΙΑΣΜΑΤΑ... 19

1. ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ... 13 2. ΠΡΩΙΝΑ ΜΕΙΔΙΑΣΜΑΤΑ... 19 Περιεχόμενα 1. ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ... 13 2. ΠΡΩΙΝΑ ΜΕΙΔΙΑΣΜΑΤΑ... 19 3. ΤΟ «Γαλόπαιδο» 1... 27 4. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ... 37 5. Ο ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ... 51 6. Η ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΓρΑφΩ αστυνομικές ιστορίες κι έτσι μου προέκυψε πάνω

ΓρΑφΩ αστυνομικές ιστορίες κι έτσι μου προέκυψε πάνω I ΓρΑφΩ αστυνομικές ιστορίες κι έτσι μου προέκυψε πάνω κάτω. Έβλεπα, που λέτε, μια ταινία, Ξέχνα ότι ο δολοφόνος ξεχνάει συγκεκριμένα, και σκέφτηκα πως ένα τέτοιο σενάριο, ίσως και καλύτερο μεταξύ μας,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΑΦΗΓΗΤΕΣ, ΛΟΓΙΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΑΦΗΓΗΤΕΣ, ΛΟΓΙΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ Βασίλης Ι. Γεργατσούλης * ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΑΦΗΓΗΤΕΣ, ΛΟΓΙΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ Πολλοί μελετητές διαπιστώνουν ότι η αστικοποίηση της ζωής, που εισέβαλε ακόμη και στα χωριά,

Διαβάστε περισσότερα

Κύριε Πρόεδρε, θα σας ρωτήσω ευθέως εάν πιστεύετε ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα του εμφυλίου.

Κύριε Πρόεδρε, θα σας ρωτήσω ευθέως εάν πιστεύετε ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα του εμφυλίου. Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Απόψε, καλεσμένος μας είναι ο Πρωθυπουργός ο κ. Αντώνης Σαμαράς, του οποίου καλεσμένοι είμαστε εμείς στο γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου. Καλησπέρα κ. Πρόεδρε.

Διαβάστε περισσότερα

Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ'

Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ' ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ (1959) Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ' Η ΓΕΝΕΣΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ το φως Και η ώρα η πρώτη που τα χείλη ακόμη στον πηλό δοκιμάζουν τα πράγματα του κόσμου

Διαβάστε περισσότερα

Για το Άμπου Ντάμπι της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν

Για το Άμπου Ντάμπι της Σαουδικής Αραβίας θα ξεκινήσουν ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΕΤΟΣ 3o ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 147 ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1,00 ΕΥΡΩ Στον Παγκόσμιο διαγωνισμό Ρομποτικής η ομάδα του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αμυνταίου Για το Άμπου

Διαβάστε περισσότερα

Ο ι κ α λ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς

Ο ι κ α λ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς Ο ιι κ α λ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς Οι εφημερίδες της εποχής φιλοξενούν συχνές αναφορές για τη Γυάρο. Είναι, όμως, εμφανές το άγχος της χουντικής προπαγάνδας να εμφανίσει αυτό το απάνθρωπο στρατόπεδο συγκέντρωσης

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΓΩΝΑΣ 1 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ - ΕΤΟΣ ΙΔ - ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 175 ΤΙΜΗ, 0,015 ευρώ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΙΟΛΟΥ 20 & ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΩΝ, 41221, ΚΩΔ. ΥΠ. 1603, ΛΑΡΙΣΑ - δεκεμβριοσ 2011 ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (13/12/1943)

Διαβάστε περισσότερα

Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά.

Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά. ΣΑΝΤΟ ΜΠΡΑΒΟ ΕΝΑ Ο γέροντας Ινοσένσιο είναι καθισμένος στην αμμουδιά. Με την πλάτη του στραμμένη προς τη ζούγκλα κοιτάζει τη θάλασσα κι ένα ηλιοβασίλεμα λεκιασμένο με αίμα, που σέρνεται στο μακρινό ορίζοντα.

Διαβάστε περισσότερα

«Το δη µόσιο αίσθη µα είναι το παν. Με αυ τό, τί πο τα δεν µπο ρεί να αποτύχει. Χωρίς αυτό, τίποτα δεν µπο ρεί να πε τύ χει»,

«Το δη µόσιο αίσθη µα είναι το παν. Με αυ τό, τί πο τα δεν µπο ρεί να αποτύχει. Χωρίς αυτό, τίποτα δεν µπο ρεί να πε τύ χει», Η Α ΞΙΑ & ΑΠΟ ΣΤΟΛΗ ΤΩΝ Η ΜΟ ΣΙΩΝ ΣΧΕ ΣΕ ΩΝ «Το δη µόσιο αίσθη µα είναι το παν. Με αυ τό, τί πο τα δεν µπο ρεί να αποτύχει. Χωρίς αυτό, τίποτα δεν µπο ρεί να πε τύ χει», Αβραάµ Λίνκολν ν 86 ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΜΠ ΕΛΟΣ. ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, AΜΠΕΛΙΚΟΥ. «Μπροστά στο Σπήλαιο»

ΑΜΠ ΕΛΟΣ. ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, AΜΠΕΛΙΚΟΥ. «Μπροστά στο Σπήλαιο» ΑΜΠ ΕΛΟΣ AΜΠΕΛΙΚΟΥ Ἐκδίδεται μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μυτιλήνης κ.κ. Ἰακώβου ΕΤΟΣ 12 ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 45 ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2010 «Μπροστά στο Σπήλαιο» ΟΧριστιανισμός, θα μπορούσε να πούμε, είναι

Διαβάστε περισσότερα

Θάνατος, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας 1 2 Ευτυχία Κανάρη Η Ευτυχία Κανάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982 και μεγάλωσε στη Σαλαμίνα, αφιερώνοντας κάποια έτη διαμονής σε αθηναϊκές γειτονιές. Εργάστηκε πίσω

Διαβάστε περισσότερα

Συζητώντας με τον ΕΡΜΗ Τόμος Β

Συζητώντας με τον ΕΡΜΗ Τόμος Β Συζητώντας με τον ΕΡΜΗ Τόμος Β Σειρά Ολιστικής Φιλοσουίας Άθως Όθωνος Ιατρος Ομοιοπαθητικης Ιατρικης 1 Σειρά Ολιστικής Φιλοσοφίας Συζητώντας με τον ΕΡΜΗ Τόμος Β Περί Δομής και Λειτουργίας του Ανθρώπου

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ Ο ΓΕΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου, το 1906, από ευσεβείς γονείς, το Νικόλαο και τη Μαργαρίτα, το γένος Χατζηγιώργη. Διαβάζοντας, όταν ήταν μικρός, το

Διαβάστε περισσότερα

Εκπαιδευτήρια «Ο Απόστολος Παύλος» Γ υ μ ν ά σ ι ο Π ρ ό γ ρ α μ μ α Υ π ο τ ρ ο φ ι ώ ν

Εκπαιδευτήρια «Ο Απόστολος Παύλος» Γ υ μ ν ά σ ι ο Π ρ ό γ ρ α μ μ α Υ π ο τ ρ ο φ ι ώ ν Εκπαιδευτήρια «Ο Απόστολος Παύλος» Γ υ μ ν ά σ ι ο Π ρ ό γ ρ α μ μ α Υ π ο τ ρ ο φ ι ώ ν Π υ λ α ί α, 24 Μ α ΐ ο υ 2 0 1 4 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥ ΜΑΘΗΤΗ Επώνυμο: Όνομα: Πατρώνυμο: Σχολείο στο οποίο φοιτώ:

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΦΙΑ ΓΚΙΟΥΣΟΥ ΤΑ ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ. μικρές ιστορίες, ψηφιακής ιδιοσυγκρασίας. Digital Era

ΣΟΦΙΑ ΓΚΙΟΥΣΟΥ ΤΑ ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ. μικρές ιστορίες, ψηφιακής ιδιοσυγκρασίας. Digital Era ΣΟΦΙΑ ΓΚΙΟΥΣΟΥ ΤΑ ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ μικρές ιστορίες, ψηφιακής ιδιοσυγκρασίας Digital Era ΣΟΦΙΑ ΓΚΙΟΥΣΟΥ Συλλογή διηγημάτων, ποιημάτων και flash fiction Τα Μεταμεσονύχτια έχουν εκδοθεί κυρίως στο blog μου.

Διαβάστε περισσότερα

23-08-2015 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἡ ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιµήσεως τῆς Θεοτόκου. Μνήµη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λούππου.

23-08-2015 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἡ ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιµήσεως τῆς Θεοτόκου. Μνήµη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λούππου. 23-08-2015 ΟΡΘΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΗΧΟΥ. ΑΟΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ 23-08-2015 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἡ ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιµήσεως τῆς Θεοτόκου. Μνήµη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λούππου. Ἦχος Ἑωθινόν Α Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος

Διαβάστε περισσότερα

ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ

ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ ΡΑΔΑΝΘΥΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ -ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΔΡΑΚΑΚΗΣ «Διάγομεν εν καλή καταστάσει επί του παρόντος το αυτό και δι υμάς ποθώ» Είναι η στερεότυπη εισαγωγή μιας σειράς επιστολών του μετανάστη Θεόφιλου Παρθενάκη στον

Διαβάστε περισσότερα

ΕNOTHTA 20 ΕΙΡΗΝΗ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΕNOTHTA 20 ΕΙΡΗΝΗ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕNOTHTA 20 ΕΙΡΗΝΗ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 1 1. Η βόµβα και ο στρατηγός Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα άτοµο. Και µια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κακός στρατηγός, Που φορούσε µια στολή γεµάτη µε χρυσά σιρίτια. Ο

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ Μηνιάτικη ηλεκτρονική έκδοση του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών Περίοδος Γ Τεύχος 53 εκέμβρης 2011 Ο Βάρναλης έχει γράψει κι άλλα διηγήματα «εις ύφος Παπαδιαμάντη», αλλά τούτο εδώ έχει το μοναδικό

Διαβάστε περισσότερα

Από ζώο ή φυτό. Η υφαντική πρώτη ύλη. Γίνεται. κλωστή. υφάδι. και. στημόνι. Ύ φ α σ μ α. χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό

Από ζώο ή φυτό. Η υφαντική πρώτη ύλη. Γίνεται. κλωστή. υφάδι. και. στημόνι. Ύ φ α σ μ α. χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό Από ζώο ή φυτό Η υφαντική πρώτη ύλη Γίνεται κλωστή υφάδι στημόνι και Ύ φ α σ μ α χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό 1 Σε ευχαριστώ παππού, σε ευχαριστώ γιαγιά. Οι Μαθητές & οι Μαθήτριες της Α Γυμνασίου Βελβεντού 2 Πολιτιστικό

Διαβάστε περισσότερα

Ο διάλογος του Σωκράτη όταν συνάντησε τον Ιησού

Ο διάλογος του Σωκράτη όταν συνάντησε τον Ιησού Ο διάλογος του Σωκράτη όταν συνάντησε τον Ιησού -Σωκράτης: Καλημέρα, Ιησού, έχω ακούσει τόσα για την θαυμαστή διδασκαλία σου. Με τον δικό μου σεμνό τρόπο είμαι ένας φιλόσοφος εδώ στην Αθήνα. Μου είπαν

Διαβάστε περισσότερα

Πολιτική κατάθεση του Χριστόφορου Κορτέση στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13

Πολιτική κατάθεση του Χριστόφορου Κορτέση στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13 Πολιτική κατάθεση του Χριστόφορου Κορτέση στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13 Όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία στη δεύτερη συνεδρίαση στις 24 του Οκτώβρη (2011) με είχατε ρωτήσει αν έχω να κάνω

Διαβάστε περισσότερα

Ένας αλλιώτικος καλικάντζαρος

Ένας αλλιώτικος καλικάντζαρος Ένας αλλιώτικος καλικάντζαρος Γεια σας! Είμαι ο Κατεργαρής κι είμαι ένας καλικάντζαρος! Δε χρειάζεται όμως να φοβάστε. Εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους καλικάντζαρους. Αλλά, ας σας διηγηθώ την ιστορία μου

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Βερολινέζικο Ημερολόγιο (Φθινόπωρο 1930)... 13. Σάλι Μπόουλς... 43. Στη νήσο Ρούγκεν (Καλοκαίρι 1931)... 125. Οι Νόβακ...

Περιεχόμενα. Βερολινέζικο Ημερολόγιο (Φθινόπωρο 1930)... 13. Σάλι Μπόουλς... 43. Στη νήσο Ρούγκεν (Καλοκαίρι 1931)... 125. Οι Νόβακ... Περιεχόμενα Βερολινέζικο Ημερολόγιο (Φθινόπωρο 1930)... 13 Σάλι Μπόουλς... 43 Στη νήσο Ρούγκεν (Καλοκαίρι 1931)... 125 Οι Νόβακ.... 161 Οι Λαντάουερ.... 219 Βερολινέζικο Ημερολόγιο (Χειμώνας 1932-1933)...289

Διαβάστε περισσότερα

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ -1- ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Π.Ι.Κ. (2011-2012) ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ < «Ημέρες του Εκπαιδευτικού», 23-24 Ιανουαρίου 2012 > Σχεδιασμός: Βασιλική Σελιώτη Φιλόλογος,

Διαβάστε περισσότερα

6o ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ Γρίφος Νο 1. Ακούγεται το τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ»

6o ΚΥΝΗΓΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ Γρίφος Νο 1. Ακούγεται το τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» Γρίφος Νο 1 Ακούγεται το τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» Γρίφος Νο 2 Κύριε Μπεκάτσα µου, δεν ήταν η πρώτη φορά που γύριζε σπίτι και µου αράδιαζε παραµύθια πως τάχατες συνάντησε τον Νιάρχο, νύχτα

Διαβάστε περισσότερα

Γονιδιακός ντετερμινισμός: κίνδυνος για την επιστήμη και την κοινωνία

Γονιδιακός ντετερμινισμός: κίνδυνος για την επιστήμη και την κοινωνία Γονιδιακός ντετερμινισμός: κίνδυνος για την επιστήμη και την κοινωνία Γεώργιος Θηραίος Διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο ITE Κρήτης ΕΙΣΑΓΩΓΗ (ΠΑ ΟΛΑ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ)

Διαβάστε περισσότερα

Μ. Ασία, Καππαδοκία,Πόντος, Κρήτη. Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Νησιά Ιονίου. Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Αιγαίου

Μ. Ασία, Καππαδοκία,Πόντος, Κρήτη. Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Νησιά Ιονίου. Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Αιγαίου 3ο ΓΕΛ Ιωαννίνων-Επιφάνειος Σχολή Σχολ.έτος 2011-12 Ερευνητική Εργασία Θέμα:Δημοφιλείς παραδοσιακοί χοροί της Ελλάδας και φορεσιές. Το λαογραφικό υπόβαθρο Υπεύθυνη εκπ-κός: Νίκη Λιαπίκου, κλ. ΠΕ2 ΟΜΑΔΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

Ενότητα 9 ΣΧΟΛΕΙΟ. Παρουσίαση της ενότητας. Περιεχόµενα της ενότητας

Ενότητα 9 ΣΧΟΛΕΙΟ. Παρουσίαση της ενότητας. Περιεχόµενα της ενότητας Ενότητα 9 ΣΧΟΛΕΙΟ Παρουσίαση της ενότητας Σε αυτή την ενότητα, παρακολουθούµε την Κατερίνα και τη Βασιλική, δύο µητέρες µικρών κοριτσιών, σε διαλόγους επικοινωνίας µε τη δασκάλα των παιδιών τους και άλλους

Διαβάστε περισσότερα

ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144

ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 144 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ. 4097 / 102 10 ΑΘΗ ΝΑ Τη

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1995 ΤΕΥΧΟΣ 14 ΔΡΧ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1995 ΤΕΥΧΟΣ 14 ΔΡΧ. ΑΜΦΙΒΙΟΝ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΟΤΟΠΩΝ-ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1995 ΤΕΥΧΟΣ 14 ΔΡΧ. 10 Λ ίμ ν η Κ ο ρ ώ ν ε ια : ά ρ α γ ε ε ίμ α σ τ ε έ τ ο ιμ ο ι γ ια τ η ν α ν ά

Διαβάστε περισσότερα

Διπλωματική Εργασία του φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών

Διπλωματική Εργασία του φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ & ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Συστημάτων και Μετρήσεων (Γενικής Ηλεκτροτεχνίας) Διπλωματική Εργασία του φοιτητή

Διαβάστε περισσότερα

3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Α ΛΥΚΕΙΟΥ

3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Α ΛΥΚΕΙΟΥ 3 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΙΤΛΟΣ: «ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ» «Και δηλαδή μόνο εγώ σε βλέπω τώρα;» αναφώνησα με ψεύτικο ενθουσιασμό σχετικά

Διαβάστε περισσότερα

Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη

Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη Χλώρακα 1924 1928. Επειδή η εκκλησία της Παναγίας της Χρυσελεούσης ήταν μικρή και δεν εχωρούσε τον κόσμο κατά τις μεγάλες εορτές όπου όλοι οι πιστοί πήγαιναν να λειτουργηθούν,

Διαβάστε περισσότερα

ΒΙΒΛΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟΥ «Νεοελληνική Γλώσσα Α-Γ Γυμνασίου»

ΒΙΒΛΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟΥ «Νεοελληνική Γλώσσα Α-Γ Γυμνασίου» ΥΠΕΠΘ / ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ» Γ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΡΓO ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝO ΚΑΤΑ 80% ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΤ ΚΑΙ ΚΑΤΑ 20% ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ «Ολοκληρωμένη

Διαβάστε περισσότερα

Μάρκους Σέτζγουικ. Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

Μάρκους Σέτζγουικ. Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Μάρκους Σέτζγουικ Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΟΡΑΤΗ Τίτλος πρωτοτύπου: SHE IS NOT INVISIBLE Συγγραφέας: Marcus Sedgwick Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο Επιμέλεια- ιόρθωση: Αλέξανδρος

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΈΠΕΙ ΑΡΧΊΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΩ ότι έχω έναν επιστήθιο

ΠΡΈΠΕΙ ΑΡΧΊΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΩ ότι έχω έναν επιστήθιο ΕΝΑ ΠΡΈΠΕΙ ΑΡΧΊΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΩ ότι έχω έναν επιστήθιο φίλο που του αρέσει να παίζει με τις λέξεις και τα νοήματα. Είναι καταβροχθιστής βιβλίων και εφημερίδων τα πρωινά αράζει σε στέκια του Κολωνακίου και

Διαβάστε περισσότερα

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΑΣ. που πήρε μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα. ο πρώτος Ναουσαίος ποδοσφαιριστής. του Αλέξανδρου Λυσιμάχου

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΑΣ. που πήρε μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα. ο πρώτος Ναουσαίος ποδοσφαιριστής. του Αλέξανδρου Λυσιμάχου ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΑΣ ο πρώτος Ναουσαίος ποδοσφαιριστής που πήρε μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα του Αλέξανδρου Λυσιμάχου Το γ ήπεδο τη ς πόλης μας θεωρούνταν ένα Δεν θυμάμαι να είδα τ ο ν Κάστρα αγων ιζόμε νο. Είνα

Διαβάστε περισσότερα

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ www.korinthia.net/foni

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ www.korinthia.net/foni Η ΠΡΩΤΗ ΣΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ Ετήσια συνδρομή 25 Τιμή φύλλου 0,50 e-mail: fonikor@oene.gr Κωδικός 2293 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Ιστορία του φεστιβάλ:

Ιστορία του φεστιβάλ: Ιστορία του φεστιβάλ: 2003: Η ΘΕατρική Συντροφιά Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΘΕ.Σ.Π.Ι.), γιορτάζοντας τα 20 χρόνια της επίσημης ύπαρξης της, προσκαλεί φοιτητικές θεατρικές ομάδες από όλη την Ελλάδα και διοργανώνει

Διαβάστε περισσότερα

Κεχαγιάς Στέργιο, /ντής Σχολείου 1

Κεχαγιάς Στέργιο, /ντής Σχολείου 1 Η ασφάλεια των µαθητών εντός και εκτός των σχολικών κτιρίων. Κεχαγιάς Στέργιος δάσκαλος -µετεκπαιδευµένος στο πρόγραµµα ιαχείριση των Φυσικών Καταστροφών και των Τεχνολογικών ατυχηµάτων του Καποδιστριακού

Διαβάστε περισσότερα

Αστυνομική τέχνη. με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ

Αστυνομική τέχνη. με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ Κεφάλαιο 1 Αστυνομική τέχνη Σ ύμφωνα με όλες τις πηγές, ο Τζέισον Στρανκ ήταν ένας ασήμαντος τύπος, άχρωμος και άοσμος, γύρω στα τριάντα, σχεδόν αόρατος για τους γείτονές του ίσως και άφωνος επίσης, αφού

Διαβάστε περισσότερα

ΓΚΙΛΓΚΑΜΕΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΟΥΚ ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΓΚΙΛΓΚΑΜΕΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΟΥΚ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΓΚΙΛΓΚΑΜΕΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΟΥΚ ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ω, Γκιλγκαµές, άρχοντα της Κουλάµπ, µεγάλη είναι η δόξα σου. Στάθηκε ο άνθρωπος που γνώριζε τα πάντα. Ηταν ο βασιλιάς που γνώριζε του κόσµου όλες τις χώρες. Ηταν

Διαβάστε περισσότερα

Ελευθερία είναι Σκλαβιά και Σκλαβιά είναι Ελευθερία

Ελευθερία είναι Σκλαβιά και Σκλαβιά είναι Ελευθερία Ελευθερία είναι Σκλαβιά και Σκλαβιά είναι Ελευθερία Δημοσιεύθηκε την 27 Απριλίου 2010 στα γερμανικά στο: http://alles-schallundrauch.blogspot.com Μετάφραση: Στέλιος.. (Σημείωση: Μη παρεξηγήσετε κάποιες

Διαβάστε περισσότερα

6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες

6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες 35 6. Ρ. Μούζιλ, Ο νεαρός Τέρλες Τα πάντα γύρω του έμοιαζαν τώρα άδεια και βαρετά. Στο μεταξύ είχε μεγαλώσει κάτι άγνωστο και σκοτεινό ένιωθε να ξυπνάει μέσα του: ήταν η εφηβεία που άρχιζε. Και την κρίσιμη

Διαβάστε περισσότερα

Ανδρέας Καρκαβίτσας H θάλασσα

Ανδρέας Καρκαβίτσας H θάλασσα Ανδρέας Καρκαβίτσας H θάλασσα Ο πατέρας µου -µύρο το κύµα που τον τύλιξε- δεν είχε σκοπό να µε κάµει ναυτικό. - Μακριά, έλεγε, µακριά, παιδί µου, απ' τ' άτιµο στοιχειό! εν έχει πίστη, δεν έχει έλεος. Λάτρεψε

Διαβάστε περισσότερα

Το Μήνυμα του Σίλο 1

Το Μήνυμα του Σίλο 1 Το Μήνυμα του Σίλο 1 Σημείωμα από τους εκδότες Το Μήνυμα που δόθηκε από τον Σίλο τον Ιούλιο του 2002 αποτελείται από τρία μέρη: Το Βιβλίο, την Εμπειρία και το Μονοπάτι. Το Βιβλίο είναι γνωστό από παλαιότερα

Διαβάστε περισσότερα

Τα παλαιά μονοπάτια και τα ιαματικά λουτρά του Αντιρρίου Γυμνάσιο Αντιρρίου

Τα παλαιά μονοπάτια και τα ιαματικά λουτρά του Αντιρρίου Γυμνάσιο Αντιρρίου ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΡ 2009 ΤΕΥΧΟΣ 03 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ σελ. 24 Συνέντευξη Παναγιώτης Γιαννάκης Ο κόσμος ανήκει στα παιδια μας και πρέπει να τον προστατέψουμε σελ. 6 Τα παλαιά μονοπάτια

Διαβάστε περισσότερα

Για το Ρότζερ και την Ντόλι

Για το Ρότζερ και την Ντόλι Για το Ρότζερ και την Ντόλι ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ Αυτό το βιβλίο παρουσιάζει τις γνώμες και ιδέες του συγγραφέα, και έχει σκοπό να δώσει χρήσιμο, πληροφοριακό υλικό για τα θέματα που εξετάζει. Ο

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΥΝΕ ΡΙΑΣΗΣ 24 ης /2010

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΥΝΕ ΡΙΑΣΗΣ 24 ης /2010 ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΠΡΟΕ ΡΟΙ ΤΟΠΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ 1. ΚΑΡΑΤΖΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 13. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ 2. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 14. ΜΠΑΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 3. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΛΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ 15. ΜΠΑΣΑΚΙ ΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 4.

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Μεταφρασμένο στη Δημοτική ΚΟΖΑΝΗ Μάρτιος 2006 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΜΟΣ Α...5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α...5 Παραίνεση των αγίων πατέρων για προκοπή στην τελειότητα...5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β... 12 Για

Διαβάστε περισσότερα

ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΜΕΣ. (Αποµαγνητοφώνηση της συνοµιλίας µου µαζί του. Αποσπάσµατα) (Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010)

ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΜΕΣ. (Αποµαγνητοφώνηση της συνοµιλίας µου µαζί του. Αποσπάσµατα) (Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010) ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΜΕΣ (Αποµαγνητοφώνηση της συνοµιλίας µου µαζί του. Αποσπάσµατα) (Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010) Ε = εγώ (ή αν θέλετε: Ερώτηση), Τ = Τεύκρος - 13.30: Για το µάτι του

Διαβάστε περισσότερα

«Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί

«Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί «Σε μια ρώγα από σταφύλι» Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για το Αμπέλι, το Σταφύλι & το Κρασί Κάκκου Μαρία Γ 1 τάξη του 6 ου Δ.Σ. Μεσολογγίου Μεσολόγγι 2013 Εισαγωγή Πληροφοριακό υλικό Το αμπέλι και το κρασί είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ τρεις συνεντεύξεις

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ τρεις συνεντεύξεις Η ΑΥΓΗ, 09/03/2008 ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ τρεις συνεντεύξεις Κλοντίν Μοντέιγ Αλίκη Μαραγκοπούλου-Γιωτοπούλου Σούλα Παναρέτου Της Ρένας Δούρου* 100 χρόνια από τη γέννηση της Σιμόν ντε Μποβουάρ, σαράντα χρόνια

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΪΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Β ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ)

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΪΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Β ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ) 2ος ΤΟΜΟΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΪΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Β ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ) 2 ος τόμος Ομάδα συγγραφής: I. Ν. Καζάζης Αμαλία Καραμήτρου Συνεργάστηκαν: Μαργαρίτα Σωτηρίου Κώστας Νιάφας Υπεύθυνος

Διαβάστε περισσότερα