Τι έγινε και γιατί έγινε

Τεύχος 21ο Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2009 Ένα χρόνο πριν, το ΔΕΚΕΜΒΡΗ του 2008, ένα πρωτοφανές φαινόμενο συντάραξε την ελληνικήκοινωνία. Κάποιοι μίλησαν για εξέγερση, κάποιοι άλλοι για επεισόδια από κουκουλοφόρους. Οι περισσότεροι όμως δε μίλησαν φοβού- μενοι δεν ξέρω τι. Τα γεγονότα των ημερών θάφτηκαν ένα χρόνο μετά και ελάχιστοι θυμό- μαστε την ύπαρ- ξήτους. Ας ξε- θάψουμε για λί- γο λοιπόν την τόσο πρόσφατη ιστορία μας. Έ- πειτα ας επιλέ- ξουμε αν θα την αφήσουμε να κοιμάται ήόχι 6/12/08 (Εξάρ- χεια): Ο 15χρο- νος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονείται από εξοστρα- κισμένη / εποστρακισμένη σφαίρα ειδικού φρουρού. Το ίδιο βράδυ αλλά και την επό- μενη ημέρα ξεσπούν διαδηλώσεις και βανδα- λισμοί σε όλη τη χώρα. 8/12/2008: Σε όλη τη χώρα αυθόρμητες μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις με ειρηνικές διαδηλώσεις. Στην Κατερίνη πορεία από την πλατεία στο Αστυνομικό Τμήμα με συμμετοχήπερίπου 1000 μαθητών. 9 έως 19/12/2008: Οι κινητοποιήσεις των μαθητών συνεχίζονται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα με ειρηνικές πορείες και παραστάσεις διαμαρτυρίας μπροστά από αστυνομικά τμήματα. Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης έξω από πρεσβείες και προξενεία της Ελλάδας σε: Αργεντινή, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Αγγλία, ΗΠΑ, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Τουρκία και αλλού. Με μια πρόχειρη ανάγνωση της ιστορίας μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι μαθητές κινητοποιήθηκαν λόγω της δολοφονίας ενός συνομήλικου τους και εν δυνάμει συμμαθητή τους. Αυτήόμως ήταν η αφορμή, η σπίθα που άναψε τη φλόγα. Ποιες ήταν όμως η αιτίες; Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε για εκείνες τις μέρες: «Η νεολαία καταγγέλλει την κλοπή Τι έγινε και γιατί έγινε του μέλλοντός της. Κλήρος και λαός στέκο- νται αυτοκαταστροφικά βολεμένοι. Τα παιδιά μας δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο». Το μέλλον μας κλέβεται συνεχώς. Κλέβεται από τη βία εναντίον μας. Από την ψυχολο- γικήβία του άγχους των εξετάσεων. Από την απώ- λεια της εφη- βείας μας από το εκπαιδευ- τικό σύστημα που μας με- γαλώνει πριν την ώρα μας. Από τη λεκτι- κήβία για τους νέους που «δεν έ- χουν όρια, ό- νειρα και σχεδιασμό για το μέλλον». Από τους νέους που δεν έχουν χρόνο για σχεδιασμούς. Που προσαρμόζουν τα όνειρά τους στη μαυρίλα της εποχής. Που η κοινωνία τους έβαλε μέσα σε ένα άχαρο σχολείο με πληκτικά μαθήματα που μικραίνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες. Που τους έβαλαν σε τόσο στενά όρια που σε κάθε ευκαιρία τα σπάνε (και πολύ καλά κάνουν), απλώς μερικές χάνουν το μέτρο. Αλλά ποιος καθορίζει το μέτρο και το όριο; Το καθορίζουν αυτοί που το παραβιάζουν εναντίον μας Η ανέχεια και η ανο- χήτων νέων εξαντλήθηκε πέρυσι το Δεκέμβρη. Τότε από την ψυχολογικήκαι τη λεκτική βία το καταπιεστικό σύστημα πέρασε και στη σωματικήβία. Δε μας άγχωναν απλώς. Δε μας έβριζαν απλώς. Μας χτυπούσαν χωρίς έλεος και σκότωσαν έναν από εμάς, γιατί δεν τους γέμισε το μάτι. Όλο το μίσος τους εναντίον μας το έβγαλαν τότε. Εμείς τους χαλάσαμε την εκπαιδευτικήμεταρρύθμιση και τους ενοχλούσαμε συχνά, όταν μας καταπίεζαν. Νόμισαν πως με τη βία και τις συκοφαντίες τους θα μας κάνουν να σωπάσουμε μια για πάντα. Έκαναν λάθος. Περάσαμε στην αντεπίθεση και τους χτυπήσαμε με τα πιο ισχυρά όπλα μας. Αυτά που σιχαίνονται και τρέμουν ταυτόχρονα. Την αλληλεγγύη, την ειρήνη και κυρίως με τα όνειρά μας. Την αλληλεγγύη μας: όταν μας χτυπάνε, γινόμαστε Διαβάστε ακόμη: Μαθήματα ζωής, σελ. 2 Χριστούγεννα - το δράμα μιας αγάπης, σελ. 5 TEENAGERS ΓΟΝΕΙΣ... Σελ.6 Πρωταθλητές Πιερίας σε τρία αθλήματα!!! σελ. 8-9 Το εγχειρίδιο του καλού ανακυκλωτή, Σελ. 10 «Αικατερίνεια 2009», σελ 14-15

02 Αφιέρωμα σε μια μεγάλη αγάπη Κοίταζα το φεγγάρι και σκεφτόμουν εμάς. Τους δυο. Η απουσία σου δε μ' αφήνει πια να ζω. Τα αστέρια είναι τόσο μακριά. Δεν έχω συντροφιά. Είμαι μόνη τώρα, μιας κι εσύ δεν είσαι δω κοντά... Και αναγκάζομαι να ζω. Να τριγυρνώ. Να πονώ. Να θέλω να γελώ και να μην μπορώ. Να προσπαθώ. Κι όμως δεν μπορώ. Και να αναγκάζομαι να ζω... Ένα ψεύτικο χαμόγελο, μια κενήματιά, που δεν μπορεί κι όμως θέλει να πει τόσα πολλά. Κρύβουν το δάκρυ που αργοκυλά. Ραγίζουν την καρδιά. Τόσα φιλιά, μα τι ειρωνεία; Όλα ένα ψέμα. Τέρμα... κουράστηκα να προσπαθώ για δυο Κι όμως κοίτα! Ακόμη περιμένω. Κι ας μην ήσουν ποτέ στ' αλήθεια εδώ. Βαστάζου Μαρία, Γ1 «Εν ώρα μαθήματος» Περιοδικήέκδοση των μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου Κατερίνης Ηπείρου 10 - Κατερίνη Συντακτική ομάδα: Βήμα Μαθητή Γάτου Βικτωρία Γεωργοπούλου Αικατερίνη Γκόντα Ευσεβία Καϊδαντζής Θεοφάνης Κοινωνία - Κατερίνη Μπέλη Μαρία Γιώτα Άννα-Μαρία Σκρέτα-Κοζάκη Κωνσταντίνα Πολιτισμός Γιαννούλη Μαρία Δαλαλάκης Θωμάς Πανταζής Κωνσταντίνος Τσικλιάς Φοίβος Οικολογία - Περιβάλλον Περδίκης Ιωάννης Πολυχρονίου Ιωάννης Σκρέτα-Κοζάκη Κων/ντίνα Δημόσιες σχέσεις - Οικονομική διαχείριση Καϊδαντζής Θεοφάνης Συμεωνίδης Γεώργιος Ηλεκτρονική σελιδοποίηση: Μπεϊνάς Γεώργιος Υπεύθυνος καθηγητής: Φανιάδης Ευστάθιος (Συνέχεια από την 1η σελίδα) ένα σώμα, μια φωνή. Την ειρήνη μας: στη ζωώδη βία απαντάμε με λουλούδια, γιατί είμαστε ανώτεροι. Τα όνειρά μας: που δε χωράνε στο μαύρο κόσμο που μας ετοιμάζουν, στη ζωήμε το κλεμμένο μέλλον. Τα ΜΜΕ μας αντιμετώπισαν σαν ένα τσούρμο νέων που γυρνάνε στις πόλεις με κουκούλες και καίνε τα καταστήματα. Παρουσίασαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη σαν την επίθεση των κουκουλοφόρων στη Δημοκρατία μας. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι τηλεοράσεις κατά κύριο λόγο πρόβαλαν μόνο τις εικόνες με τα φλεγόμενα καταστήματα και όχι με τις τεράστιες ειρηνικές πορείες. Πρόβαλαν μόνο τα καμμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και όχι τις καμμένες ψυχές των νέων. Τις ψυχές των νέων που κάηκαν μεταξύ φροντιστηρίου και σχολείου, μεταξύ διαγωνίσματος και Πανελλαδικών. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού στάθηκε αν όχι εχθρικά τουλάχιστον ουδέτερα απέναντι στα γεγονότα. Το πρόβλημα είναι η απάθεια αυτήκαθαυτή. Ο Έλληνας του 2009 δεν απασχολεί το μυαλό του με περίπλοκους συλλογισμούς, παρά δέχεται την ήδη μασημένη τροφήαπό την TV. Τροφήαμφιβόλου διανοητικής αξίας και ποιότητας που ως κύριο αποτέλεσμα έχει τη νέκρωση του εγκεφάλου και την επιλογήτου εύκολου δρόμου σε όλα τα ζητήματα. Για το Δεκέμβρη του '08 δόθηκαν και θα Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε: -Είναι γεμάτο το βάζο; Και οι μαθητές απάντησαν: - Ναι, είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: - Είναι γεμάτο το βάζο; Και οι μαθητές απάντησαν: - Ναι είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε: - Είναι γεμάτο το βάζο; Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: - Ναι είναι γεμάτο. Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε: - Είναι γεμάτο το βάζο; Οι μαθητές αυτήτη φορά γέλασαν και είπαν: - Ναι, είναι γεμάτο. - Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωήσας 1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή Μαθήματα ζωής δοθούν πολλές ερμηνείες και πολλές αλήθειες. Ένα είναι το σίγουρο: δεν εξαγριωθήκαμε χωρίς λόγο. Οι αιτίες για ένα νέο ξέσπασμα της νεανικής οργής υπάρχουν. Όσο το εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα μας πνίγει, θα υπάρχουν. Το κέρδος μας από το Δεκέμβρη δεν ήταν η πραγματοποίηση των αιτημάτων μας για δικαιότερη κοινωνία και επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης. Ήταν η απόδειξη της ύπαρξης δεσμών μεταξύ των μαθητών της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Αυτήείναι η «κληρονομιά» του Δεκέμβρη. Η αλήθεια που κρατώ εγώ; Πέρσι το Δεκέμβρη εξεγερθήκαμε, αλλά λίγο. Εξεγερθήκαμε περιορισμένα και φοβισμένα. Εξεγερθήκαμε, αλλά με λάθος στόχευση. Με τις εν θερμώ γενικεύσεις μας είδαμε γκρίζο το δέντρο της λύπης. Χάσαμε δυστυχώς το μαύρο δάσος της καταχνιάς, την πηγήτου θλιβερού νερού που θρέφει τα βλαστάρια της οργής μας. Την επόμενη φορά (που θα υπάρξει, τα προβλήματα δε λύθηκαν) θα στοχεύσουμε αυτούς που μας πονάνε και, όπως είπε και ο Άσιμος, «θα χτυπήσουμε εκεί που σας πονάει». Και θα χτυπήσουμε με αυτό που σας πονάει: την καρδιά και τα όνειρά μας. Καληνύχτα Αλέξη Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει κάποτε... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ-Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος 6-12-2008 Φοίβος Τσικλιάς, Β5 σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωήσας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη. 2. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωήμας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής. 3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωήσας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δε θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε το(η) σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες. Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε: - Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει; Ο καθηγητής γελώντας του απαντά: - Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωήσας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ! Καϊδαντζής Φάνης, Γ2

«ΚΛΟΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ» Ύμνος εις την Δημοκρατίαν 03 Για να κάνεις ένα παιδί να γελάσει δεν πρέπει να καταβάλεις ιδιαίτερη προσπάθεια. Όταν όμως το παιδί χάσει πρόωρα το χαμόγελό του, επειδήείναι ασθενές ήεγκαταλελειμμένο, λίγα είναι τα πράγματα που μπορούν να το επαναφέρουν στο πρόσωπό του. Το γέλιο ενδυναμώνει το σύστημα άμυνας του οργανισμού και μειώνει το στρες. Τα άτομα τα οποία γελούν εύκολα και έχουν την αίσθηση του χιούμορ, σε αντίθεση με τα άτομα που θυμώνουν ή στεναχωριούνται εύκολα, φαίνεται να παρουσιάζουν λιγότερα καρδιακά επεισόδια. Δημιουργεί αλλαγές στο μεταβολισμό του οργανισμού, που είναι ενεργητικές για διάφορα όργανα του σώματος και για τα αιμοφόρα αγγεία. Επίσης αυξάνει το αίμα στις ενδορφίνες, μειώνει τις ορμόνες που έχουν σχέση με το στρες και αυξάνει τις ορμόνες που σχετίζονται με τη χαλάρωση και την ευχαρίστηση. Γι' αυτόν το λόγο υπάρχει μια ομάδα παιδαγωγών από την Καταλονία της Ισπανίας. Πιστεύουν πως τα καλλιτεχνικά εκπαιδευτικά προγράμματα μπορούν να βελτιώσουν την ψυχολογικήκατάσταση των παιδιών στα ορφανοτροφεία των ασθενών και εγκαταλελειμμένων παιδιών, και ταυτόχρονα να ενθαρρύνουν τη συμπόνια της κοινωνίας. Έτσι το 1993 ιδρύθηκε η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα». Ήδη εδώ και 16 χρόνια ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να προσφέρουν το χαμόγελο και τη χαρά στα παιδιά. Η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα» δουλεύει με παιδιά που εκτοπίστηκαν ήζουν σε καταυλισμούς προσφύγων ήσε περιοχές με πλημμύρες, πυρκαγιές και σεισμούς. Η οργάνωση αυτήδε λύνει Περιουσιακά και οικονομικά προβλήματα. Θεραπεύει την ψυχήκαι τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Το γέλιο δε λύνει τα προβλήματα, αλλά κάνει τους ανθρώπους να τα βλέπουν από άλλη οπτικήγωνία. Με το γέλιο ξεχνά κανείς τον πόνο και τη λύπη ήακόμα ψυχολογικά τραύματα που υπέστησαν. Όλο το σώμα χαλαρώνει και νιώθει κανείς καλύτερα. Η οργάνωση «Κλόουν χωρίς σύνορα» έχει ηθοποιούς-παλιάτσους σε όλο τον κόσμο. Κάποιοι από εκείνους βρίσκονταν στον πάτο της κοινωνίας, ζούσαν στους δρόμους, ήταν κλέφτες ή ναρκομανείς. Σήμερα είναι τελείως διαφορετικοί άνθρωποι και δουλεύουν ως κλόουν. Βοηθούν τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο βγάζουν το ψωμί τους, αλλά ακολουθούν και τη φιλοσοφία της οργάνωσης «Κλόουν χωρίς σύνορα». Γάτου Βίκυ, Β1 Γυναίκα ευθυτενής, με μακριά λυγερά σκέλια σαν δοκούς, που σπαρταρούν καθώς η σκιά του βιαστήτης ισορροπεί στο σκοτάδι και χάνεται στην ορθάνοιχτη πόρτα του σπιτιού σου. Μάνα με γλυκιά ασυμμετρία στο στήθος και πρόσφορα, ιδρωμένα χέρια, που μυρίζουν γη και ουρανό φωτιά και ύδωρ. Τόσο ισορροπημένα ονειροπόλα, ουτοπικά. Ερωμένη με χείλη ευφράδη, ευπόρθητα, μα πάντα άπιστα και αδέσμευτα. Αγαπημένη, καρτερικά με αυτιά αντίλαλο τα λόγια σου. Ω ρακένδυτη, φτωχήμου Ελισάβετ η βασίλισσα της νηστείας από τα πάθη Αγία πατρίδα, Δημοκρατία. Σουούτ... με φανφάρες καλείς το όνομά μου. Τρομάζουν τα περιστέρια μου. Με θυμό και χολήμην προσμένεις να ανταποκριθώ, καθώς αναμοχλεύεις τις μνήμες, αρχαίες, ένδοξες. Τα αισθήματα ξέφυγαν απ' την ψυχή μου και τα λησμόνησα, όπως το πρόσωπό μου. Όμως θυμάμαι με χρυσό λώρο δεμένη την ιστορία, με το όνομά μου. Μπουσούλισα αργά και σκόνταψα και χτύπησα και με αίμα βάφτηκαν τα μάγουλά μου και μαλλιά και δόντια. Αλλά θεριέψει στις ψυχές των ανθρώπων. Τότε περπάτησα ξανά, κάλπασα, και τώρα είμαι εδώ όπου στις ρυτίδες τη ρωγμήτης εποχής μετράω. Και ιδανικό είναι μέγα στις πλουραλιστικές πολιτείες των ανθρώπων. Θεμελίωση στην ύπαρξήτους και τροχαλία στην ανάπτυξήτους. Χάρη σε με όλοι οι άνθρωποι ευαγγελίζονται τις απόψεις τους, η φωνήτους είναι σεβαστήκαι μάλιστα επιδιωκόμενη, καθώς είναι μοναδική. Αποτελώ οδοδείκτη για την κοινωνία. Έτσι δεν είναι; Η σιωπήμαστίγωσε τον ωραιοπαθήλόγο της. Βροχή. Στάλες αλμυρές. Καθρέπτες όπου είδε το είδωλό της και θυμήθηκε κι ένιωσε για πρώτη φορά οργήγια σένα! «Αχάριστε», σπάραξε. Αφέθηκα στην παλάμη σου που βροντούσε δίκαιο και τα δάχτυλά του έσταζαν μοναδικότητα. Η ανοχήδε συμβαδίζει με την αλήθεια και τον πολιτισμό παρά μόνο με την υποδούλωση, δηλαδήτην παρακμή. Μα τι να προσμένει κανείς από σε που το αδιέξοδο της ψήφου σου φαντάζει στα μικροπρεπήαστικά ματιά σου δικαίωμα. Υποταγήστο υποβλητικό βλέμμα της κάλπης. Ελευθερία θαρρείς πως είναι η κραυγήτης συνείδησης σε διαδήλωση χωρίς τον τηλεβόα; Επιλογή θαρρείς την αδιαφορία; Συνοχήστην τρομοκρατία είναι! Ξύπνα από το λήθαργο, καμωμένη. Δε σε αντιπροσωπεύουν. Δεν σε ξέρουν και ούτε θέλουν να σε μάθουν. Ένα τεράστιο κραχ είναι και οι αποφάσεις τους οδοστρωτήρας που σε λιώνει κι όταν λύσουν το μοβ σατέν μαντίλι απ' τα μάτια είσαι πια μάζα. Βουβή. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις αλλά όχι, όχι, το όνομά μου δε θα το μοιάζεις. Σε παρθένες σκέψεις και οράματα θα μετοικήσω. Παιδιά θα ταΐσω με το γάλα μου και θα τα γαλουχήσω με τις αξίες μου. Δικαιοσύνη, Διαφορετικότητα, Ελευθερία και... Και ζητιάνα ξυπνώ στην αυλήτου σχολείου με τις ελιές και τα χόρτα. Δεν είναι η γλώσσα μου εριστική μόνο οι τσίμπλες των ματιών μου που δεν αντέχουν το σκοτάδι. Σε ευχαριστώ όμως. Γιατί αν με άκουσες Μπορώ ακόμη να ελπίζω... Κοντσέ Αφροδίτη, Β2

04 ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ Ποτέ μη μιλάς άσχημα για τον εαυτό σου. Οι φίλοι σου μπορούν να καλύψουν πλήρως αυτό το θέμα! Αν ο Θεός ήταν φιλελεύθερος δε θα έδινε δέκα εντολές, θα έδινε δέκα προτάσεις προς συζήτηση! Η τύχη χτυπά μόνο μια φορά την πόρτα μας, αλλά η ατυχία έχει μεγαλύτερη υπομονή! Μετριοφροσύνη είναι η τέχνη να ενθαρρύνεις τους ανθρώπους να ανακαλύψουν μόνοι τους πόσο υπέροχος είσαι! Ο άνθρωπος που χαμογελά, όταν όλα πάνε στραβά, έχει σκεφτεί κάποιον να του ρίξει το φταίξιμο! Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσεις! Ομαδική δουλειά: Η δυνατότητα να ρίχνουμε το φταίξιμο για τα λάθη στους άλλους! Με τα λεφτά δεν μπορείς να κάνεις φίλους. Όμως κάνεις εχθρούς καλύτερου επιπέδου! Οι γυναίκες μπορούν να συγχωρέσουν έναν άντρα που εκμεταλλεύτηκε μια ευκαιρία, ποτέ όμως κάποιον που την έχασε! Η εμπειρία είναι μια χτένα που σου δίνει η ζωή, αφού όμως έχεις χάσει τα μαλλιά σου! Τα προβλήματα των άλλων είναι για να ξεχνάμε εμείς τα δικά μας! Το αληθινό ενδιαφέρον απέχει απ' την υποκρισία όσο απέχουν οι πράξεις με τα λόγια! Εάν συνεχίσεις να κάνεις ό,τι κάνεις, θα συνεχίσεις να παίρνεις ό,τι παίρνεις! Η ευτυχία δημιουργεί φίλους. Η δυστυχία τους δοκιμάζει! Αυτός που δεν καταλαβαίνει την σιωπή σου, δε θα μπορεί να καταλάβει ούτε και τα λόγια σου! Μπορείς να καταλάβεις την ποιότητα ενός ανθρώπου, αν παρατηρήσεις πώς φέρεται σε αυτούς που δεν έχουν να του προσφέρουν τίποτα! Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος που να μην έχει ανάγκη ένα χαμόγελο, και κανείς δεν είναι τόσο φτωχός που να μην μπορεί να το δώσει! Όταν κάνεις μια ερώτηση, είσαι ανόητος για 5 λεπτά. Αν δεν κάνεις ποτέ ερωτήσεις, θα μείνεις ανόητος για όλη σου την ζωή! Γάτου Βίκυ, Β1 ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ Αυτά τα πράσινα μάτια διαβάζουν την ψυχή μου Κάθε σου λέξη κυριεύει την καρδιά μου Είσαι εσύ ένας άγγελος Ο δικός μου φύλακας άγγελος Με κράτησες όταν έπεσα Με καθοδήγησες όταν δεν έβλεπα Μου μίλησες όταν δεν άκουγα Εσύ Καρδιά μου εσύ Ανάσα εσύ Τα πάντα εσύ Αγάπη εσύ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ Βαδίζω αργά σε ένα μακρύ δρόμο Πού πηγαίνω; Έρχομαι κοντά σου για λίγο Η λάμψη των ονείρων σου με οδηγεί Όνειρα που δεν πρόφτασες να κάνεις Μοναξιά Κι εγώ βαδίζω αργά στο μακρύ δρόμο Από πού γυρίζω; Ήρθα να σε βρω Δεν ήσουν εκεί Έχεις φύγει για πάντα Δεν σου άρεσε εδώ Έφυγες Το τέλος του δρόμου είναι εδώ Τι είναι εδώ; Εσύ δεν είσαι εδώ ΕΣΥ Τα αστέρια τριγυρίζουν στο μυαλό μου Οι σκέψεις χάνονται στο φως του φεγγαριού Μόνο η μορφή σου μένει Το γλυκό σου χαμόγελο που δίνει πνοή σε έναν νεκρό Αυτά τα χείλη που προφέρουν μία μόνο λέξη Αγάπη Όλα λάμπουν και ξάφνου χορεύεις Το κάλεσμά σου προσταγή Κι αντίσταση καμία Ένα όνειρο ζω που το αποκαλούν έρωτα Εσύ. Μια ζωή. Μ.Κ.

05 Χριστούγεννα - το δράμα μιας αγάπης Συνηθίζεται να λέγεται, όταν κάποιος είναι κάπως κοντόφθαλμος και βλέπει μονάχα τις αντιξοότητες, πως «τα δένδρα τού κρύβουν το δάσος», μα θα μπορού- σα να το πω, παραφράζοντάς το λιγάκι, γιατί το πιστεύω, πως «το δένδρο των Χριστουγέννων μπορεί να κρύβει τα Χριστούγεννα» από πολλούς Χριστια- νούς. Είναι δυνατόν, το δένδρο των Χριστουγέννων με τις όμορφες γυαλι- στερές του μπάλες και τα φωτάκια του να κλέβει για μερικούς την αληθινήέννοια της γιορτής; Πολύ πιθανόν. Αυτό το δέν- δρο καθώς υψώνεται μέσα σε χώρους διασκέδασης, σε σύγχρονες γιορτές μπορεί τάχα να αναγγέλλει τον ερχομό κάποιου Σωτήρα που άφη- σε τον ουρανό της δόξας Του και κατέβηκε στη γη «να ζητήσει και να σώσει το απο- λωλός». Ας σκεφ- θούμε πρώτα απ' όλα πως Χριστού- γεννα σημαίνουν δράμα. Ενας πα- τέρας, ο Ουράνι- ος Πατέρας, από αγάπη για τον κόσμο δίνει, το μονογενήτου Γιο, «ώστε πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλά όπως έχει ζωήν αιώνιον». Χριστούγεννα λοιπόν είναι η θυσία του Πατέρα που ξέρει τι θα συμβεί και τι θα στοιχίσει στο Γιο Του. Ακόμη είναι η θυσία του Γιου Του, ο οποίος εν μορφή Θεού υπάρχων εκκένωσε εαυτόν λαβών δούλου μορφήν και γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους... εταπεινώθη και έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Ναι, λοιπόν, τα Χριστούγεννα είναι η ανάμνηση μιας τραγωδίας, ενός δράματος, αλλά πόσοι και ποιοι μέσα από τις μελωδίες των ορχηστρών, μέσα από το θόρυβο των ρεβεγιόν και των ποτηριών που τσουγκρίζονται ανταλλάσσοντας ευχές, κάνουν κάποια σκέψη για το θείο Εκείνο παιδί που γεννήθηκε στη φάτνη. Η συγκινητική ιστορία της Βηθλεέμ χάνεται μέσα στους καπνούς και στους θορύβους, μέσα στα πήγαινε και έλα μέσα στον πυρετό των ετοιμασιών, των επισκέψεων, της ανταλλαγής των δώρων. Θα βρούμε άραγε κάποιες στιγμές περισυλλογής για να προσφέρουμε τη λατρεία μας σ' Αυτόν που «ήρθε να κατοικήσει μεταξύ μας πλήρης χάριτος και αληθείας». Είμαστε απασχολημένοι με τα δώρα που πρέπει να προσφέ- ρουμε και πόσο απέχουν αυτά από εκείνα των μάγων... αυτοί άνοιξαν μπροστά στον Ιησού τους θησαυρούς τους... αφού πρώτα είχαν ανοίξει τις καρδιές τους. Τα μάτια μας τα θαμπω- μένα από τις φωτεινές γιρλάντες και τις στολισμένες βιτρίνες των μαγαζιών, θα μπορέσουν να δουν το εκπληκτικό φως που φώτισε τις κοιλάδες της Βηθλεέμ; Η άνεση στα σπίτια μας, δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε το στάβλο όπου ο Ιωσήφ και η Μαρία βρήκαν άσυλο γι' αυτούς και το Παιδί. Κι ήταν στην κυριολεξία ένας στάβλος με τις βρωμιές του και τη δυσοσμία του. Όχι σαν κι αυτούς που παρουσιάζουμε στις βιτρίνες μας. Δεν υπήρχε θέση γι' αυτούς στο κατάλυμα. Δύσκο-λα μπορούμε να καταλάβουμε τις τραγικές συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε Αυτός που «τα πάντα συντηρούνται με το ρήμα της δυνάμεως Αυτού». Το ίδιο ακριβώς και σήμερα δεν υπάρ- χει θέση γι' Αυτόν στη σύγχρονη κοι- νωνία μας, στις γιορτές, που γιορτάζουν Χριστούγεννα δίχως Χριστό αλλά με έναν συμπαθητικό παπούλη με κόκκινα ρούχα. Μήπως όμως υπάρχει στην καρδιά μας; Τότε η γιορτήθα είναι τέλεια και η χαρά μας δε θα διαρκέσει μονάχα μια βραδιά. Δεν Τον δέχθηκε το θρησκευτικό κατε- στημένο της εποχής Του. Δεν Τον δέχ- θηκαν οι πλούσιοι στα σπίτια τους που να εμπιστευόντουσαν τους τόσους γήινους θησαυρούς τους; Τον δέχθηκαν οι φτωχοί, οι περιφρονημένοι, οι παρίες, οι περιθωριακοί της θρησκείας και της κοινωνίας αφού πρώτα Τον δέχθηκέ ο στάβλος με τις ακαθαρσίες του. Βρήκε θέση στις καρδιές τελωνών, πορνών, χαμένων αμαρτωλών που Τον δέχθηκαν και τους καθάρισε, τους έσωσε, τους μεταμόρφωσε τη ζωή, έτσι που κι αυτοί σαν τους μάγους «δι' άλλης οδού επέστρεψαν εις τον τόπον αυτών». Δια της οδού της χάριτος, του ελέους και της σωτηρίας απέκτησαν ειρήνη με τον Θεόν και χαρά μέσα στην καρδιά τους. Εμείς τι θα κάμουμε, πώς θα σταθούμε μπροστά σ' αυτό το δράμα της αγάπης που ονομάζεται Χριστούγεννα, «διότι τόσον ηγάπησε ο θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιόν αυτού τον μονογενήδια να μην απολεσθήπας ο πιστεύων εις Αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον». Καϊδαντζής Φάνης, Γ2 Αλλάζω γνώμη Από τη μία είμαστε αντιφατικοί, δεν ξέρουμε τι θέλουμε, αλλάζουμε γνώμες κι επιθυμίες. Από την άλλη η ζωήμας είναι έτσι οργανωμένη, ώστε κάθε απόφαση είναι ουσιαστικά ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Αν αλλάξεις γνώμη, τίποτα δεν μπορεί να ξαναγίνει όπως πριν την απόφαση. Δεν μπορείς να φύγεις από τη σχολήσου, από τις παρέες σου, από το διαμέρισμά σου, από το σύντροφό σου, από την οικογένειά σου, από τη δουλειά σου, από τη χώρα σου και να επιστρέψεις μετά από καιρό σαν να μην τρέχει τίποτα. Θα έχουν αλλάξει πολλά. Μάλλον δε θα είσαι πια ευπρόσδεκτος. Κάθε απόφαση, κάθε επιλογή, κάθε αλλαγήείναι αυτόματα και το κλείσιμο μιας πόρτας. Είναι ένα ρίσκο που φοβόμαστε να πάρουμε. Είναι μια φυλακή. Πόσο πιο ελεύθεροι θα ήμασταν σε έναν κόσμο που σου επιτρέπει να αλλάζεις προσανατολισμό, να αλλάζεις δρόμους, να αλλάζεις αποφάσεις. Να δοκιμάζεις διάφορα πράγματα και μετά να επιλέγεις αυτό που σου ταιριάζει πιο πολύ. Ακόμα όμως κι αν συνέβαινε αυτό, ακόμα κι αν μπορούσαμε να αλλάζουμε αποφάσεις χωρίς συνέπειες, πώς θα κερδίζαμε το "χαμένο" χρόνο; Όσο ο χρόνος κινείται προς μία μόνο κατεύθυνση κάθε απόφαση θα είναι οριστική. Καϊδαντζής Φάνης, Γ2

06 TEENAGERS ΓΟΝΕΙΣ... Ευχαριστώ: Οι νέοι με μωρά δεν είναι μια τριτοκοσμικήπραγματικότητα που αφορά μόνο τα παιδιά της Μαλαισίας, αλλά και τις καλύτερες οικογένειες. Πολλοί ερευνητές έχουν αποδείξει πως τα παιδιά που αναγκάζονται να πιάσουν τις πάνες, πριν αφήσουν το playstation, δεν προέρχονται από υποβαθμισμένες οικογένειες της επαρχίας και των προαστίων. Τα κρούσματα της εφηβικής εγκυμοσύνης είναι μοιρασμένα ακριβοδίκαια, τόσο στα ανήλια καταγώγια της κοινωνικής ιεραρχίας όσο και στα ρετιρέ. Ωστόσο και στις 2 περιπτώσεις φαίνεται ότι οι γονείς δεν είχαν ενημερώσει τα παιδιά τους. Πού είστε όταν πρέπει να μιλήσετε στα παιδιά σας για το θεάρεστο έργο των προφυλακτικών; Πολλές φορές πίσω από μια «άγουρη εγκυμοσύνη» κρύβεται η ελλιπής ενημέρωση, η άγνοια, μια παιδικήαφέλεια και το γεγονός πως τα 15χρονα μπορεί να ξέρουν τι πάει να πει προφυλακτικό, αλλά δεν ξέρουν τι ακριβώς λένε οι οδηγίες χρήσης και τοποθέτησής τους! Ίσως ένας άλλος λόγος των «άγουρων εγκυμοσύνων» να είναι ότι οι έφηβοι, ο εφηβικός εγκέφαλος, δεν έχει ταυτίσει το σεξ με την τεκνοποίηση! Και αυτό το αντιλαμβάνεται όταν βγει το τεστ θετικό! Τότε που χάνεται η γη κάτω από τα πόδια τους! Παρομοίως φταίνε και οι γονείς που δεν πιάνουν τα παιδιά τους να τους ανοίξουν τα μάτια, αλλά και το γεγονός ότι τα κοριτσάκια έχουν την πρώτη τους περίοδο στα 12,5 και όχι στα 17,5 που την είχαν τα κορίτσια πριν 150 χρόνια (σε αυτό έχει συμβάλλει και η φύση)! Επίσης φταίει και η καριέρα στα μυστικά του οργασμού που ξεκινάει από τα 15 με 16 και μάλιστα με παραπάνω από 1 παρτενέρ το χρόνο. Και καλά όσοι δεν πρόλαβαν Οι άλλοι τι θέλουν να μπουν στον μπελά όταν η ζωήτους περιμένει εκεί έξω με ξέφρενα πάρτι, έρωτες να φάνε και οι κότες και άλλες χίλιες δυο λαχταριστές εμπειρίες της ανεμελιάς; Καλά όλα αυτά, αλλά τι κάνουμε όταν έχουμε φτάσει σε σημείο που δεν έχει γυρισμό; Συνήθως ο υποψήφιος μπαμπάς, όταν ακούσει τα κακά μαντάτα, παίρνει τον πλάγιο δρόμο της λαμογιάς και αποχωρεί από τη σκηνήστην κλασικήεκδοχήτου «μην τον είδατε τον Παναγή». Άλλοι είναι πιο χαλαροί και πολύ λίγοι είναι αυτοί που έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μπουν στα βάσανα. Επιπλέον, οι μικρομανάδες δε γνωρίζουν τους κινδύνους που διατρέχουν πριν πάρουν την απόφαση να ολοκληρώσουν μια σχέση. Πλήθος ανθρώπων εκεί έξω περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις άπειρες μαμάδες και τα αγέννητα παιδιά τους. Μια τεράστια έφεση στην κατάθλιψη θα παρουσιαστεί, θα επωμιστούν μια τεράστια κρίση με την οικογένεια, τα μαθήματα και τις φιλενάδες τους. Το σώμα τους θα κινδυνέψει, καθώς οι μικρομανάδες απειλούνται από αναιμία, κακήανάπτυξη του εμβρύου, κακήλειτουργία της μήτρας, κακώσεις στον κόλπο, μεγαλύτερες πιθανότητες να γεννήσουν με καισαρικήκαι έχουν και πιθανότητες να πάθουν προεκλαμψία. Πώς μεγαλώνει όμως ένα μωρό δίπλα σε 2 γονείς που δεν έχουν απογαλακτιστεί από τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη; Πολλές έρευνες δείχνουν πως τα μωρά των εφήβων κινδυνεύουν περισσότερο από δυσλεξία, ψυχοκινητικά προβλήματα, υπερκινητικότητα, καθυστερημένη ανάπτυξη, χρόνια αναπνευστικά προβλήματα και βρεφική θνησιμότητα. Πώς να φροντίσεις ένα μωρό όταν μέχρι χθες φοβόσουν το σκοτάδι; Μια μεγάλη βοήθεια για τους έφηβους Ο «Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, Η ΑΓΚΑΛΙΑ» τηλ. 210-88.28.788 απαντά στα τηλέφωνα όλες τις ημέρες εκτός Σαββάτου, από τις 9 το πρωί ως τις 8 το βράδυ. Η «ΑΓΚΑΛΙΑ» αγκαλιάζει από το 1998 όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με την αντισύλληψη, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ήπροβλήματα που σχετίζονται με ένα μωρό που δεν ήρθε στην «ώριμη» ώρα του προσφέροντας όχι μόνο καθοδήγηση και στήριξη αλλά και πρακτικήβοήθεια. Επίσης στο διαδίκτυο: www.unborn.gr Καϊδαντζής Φάνης, Γ2 Όσους με την προδοσία τους μου απέδειξαν ότι δεν τους έχω ανάγκη Όσους με μίσησαν και με ανάγκασαν να συμμαχήσω με τον εαυτό μου Όσους με υποτίμησαν και με ανάγκασαν να πιστέψω στον εαυτό μου Όσους με βοήθησαν και με κάνουν να αμφισβητώ τι είναι πραγματικά δικό μου Όσους με ξέχασαν, γιατί συνεχίζουν να μου προσφέρουν τη δικιά τους ανάμνηση ανιδιοτελώς Όσους με νίκησαν, γιατί με λύτρωσαν από την αγωνία του αήττητου Όσους με ενοχλούν, γιατί με βοηθούν να ανακαλύψω τι θέλω Όσους με πολεμούν, γιατί με κρατάνε σε εγρήγορση Όσους με αντιπαθούν, γιατί με κάνουν να αισθάνομαι ότι αξίζω προσοχής Όσους με κλέβουν, γιατί με κάνουν να αισθάνομαι πλούσιος. Γιατί μια τόσο δα μικρήστιγμή ευδαιμονίας μπορεί να δικαιώσει τα πάντα! Καϊδαντζής Φάνης, Γ2

Μια 90χρονη συμβουλεύει Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από μια κυρία 90 ετών σήμερα, τη Regina Brett, πρώην δημοσιογράφο στο Κλίβελαντ του Οχάιο. «Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 44 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ: 1. Η ζωήδεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είν' ωραία. 2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα. 3. Η ζωήείναι πολύ μικρήγια να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε. 4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι. 5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα. 6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς. 7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' ό,τι αν κλαις μόνος. 8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το αντέχει. 9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξήσου από τον πρώτο σου μισθό. 10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη. 11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου, για να μην καταστρέφει το παρόν σου. 12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άσ' τα να το κάνουν. 13. Μη συγκρίνεις τη ζωήσου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι. 14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ. 15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του. 16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό. 17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά. 18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο. 19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδικήηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα. 20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι. 21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς. για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδικήπερίπτωση. 22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα. 23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα! 24. Kανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ. 25. Σε κάθε αποκαλούμενη "καταστροφή" σκέψου: "Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;" 26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή. 27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα. 28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα δεν είναι δικήσου δουλειά. 29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο. 30. Όσο καλήήκακήκι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει. 31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει. 32. Πίστευε στα θαύματα. 33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδήείσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ήδεν έκανες. 34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα. 35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτικήλύση: να πεθαίνεις νέος. 36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή. 37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ότι αγάπησες. 38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού. 39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω. 40. Η ζήλεια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι. 41. Τα καλύτερα έπονται. 42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας. 43. Ενέδωσε. 07 Η ΑΥΞΗΣΗ της εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια δε δημιουργεί μόνο θλίψη αλλά και απορίες! Πολλές απορίες! Δεν υπάρχουν πραγματικές αιτίες για μια αποτρόπαιη πράξη. Τα γιατί πολλά. Ωστόσο δεν παίρνουν ποτέ απάντηση! Τα αποτελέσματα τραγικά! Κανένας δεν μπορεί να πιστέψει ότι ένας νέος μπορεί να γίνει δολοφόνος ήέστω να προσπαθήσει να σκοτώσει κάποιον. Και πάντα όλος ο περίγυρος κοιτάει το αποτέλεσμα και όχι την αιτία που έφτασε τον νέο να κάνει αυτήν την πράξη. Κάποτε ο κ. Γιώργος Γκολφινόπουλος, ψυχολόγος είπε: «τα πράγματα είναι πιο απλά απ' όσο νομίζουμε. Τα ψυχικά τραύματα, η έλλειψη παιδείας, τα οικογενειακά προβλήματα που υπάρχουν δεν είναι απαραίτητα οδηγοί των νέων. Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι, αν και παιδιά, έχουν γίνει δολοφονίες, επειδήκάποιος έβρισε τον άλλο, επειδήο άλλος ίσως χρωστούσε λεφτά, επειδήτου ενόχλησε την κοπέλα κ.λπ. Θα μου πείτε: δολοφονία; Μα φυσικά. Ένας νέος που δεν ξέρει να ελέγξει τις ορμές του, έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να βάψει κόκκινα τα χέρια του» Δε θα ήθελα να αναφερθώ σε παραδείγματα γιατί βλέπουμε καθημερινά περιστατικά νεανικής εγκληματικότητας. Ας δώσουμε λοιπόν μεγαλύτερη βαρύτητα, την επόμενη φορά που θα δούμε ένα ανάλογο γεγονός, στην αιτία και όχι στο αποτέλεσμα. Και ας μην κατακρίνουμε αμέσως τον «νέο εγκληματία» από μια πράξη που μπορεί να ήταν μια διέξοδος Ας προσπαθήσουμε να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι για να διορθωθεί αυτήη κατάσταση. Μην γυρνάτε την πλάτη σε τέτοια περιστατικά, γιατί μπορεί αύριο να είναι το δικό σας παιδί θύμα μιας τέτοιας πράξης και τότε θα είστε εσείς που θα ζητάτε το γιατί, αλλά δε θα παίρνετε απάντηση! Και στην τελική, μην χτυπάτε τα παιδιά του μέλλοντος! Χτυπήστε αυτούς που δεν κάνουν κάτι γι' αυτά!

08 Πρωταθλητής και φέτος το 2ο ΓΕΛ: Το 2ο ΓΕ.Λ Κατερίνης κατέκτησε την κορυφή του Χάντμπολ Το πρωί της Τρίτης 24 Νοεμβρίου 2009 διεξήχθη ο τελικός Χάντμπολ μεταξύ του σχολείου μας και του 4ου ΓΕΛ Κατερίνης. Οι οπαδοί του σχολείου μας ήταν λιγοστοί, παρ' ολ' αυτά. προσπαθούσαν να εμψυχώσουν την ομάδα μας. Η καλήεμφάνιση των παικτών της ομάδας μας, και η μεγάλη διαφορά του σκορ, από τα πρώτα ήδη λεπτά του παιχνιδιού, ανάγκασαν τον προπονητήτου 4ου ΓΕ.Λ να πάρει αρκετά time out για να ανασυγκροτήσει την ομάδα. Δυνατά χτυπήματα, πετυχημένες αποκρούσεις του τερματοφύλακά μας, θεαματικά γκολ συνθέτουν την εικόνα του αγώνα. Το σχολείο μας παίρνει για μια ακόμα φορά την πρωτιά σε σχολικό πρωτάθλημα και έπεται συνέχεια. Το 2ο ΓΕ.Λ Κατερίνης πάλι πρωταθλητής στο Μπάσκετ Ήταν 1 Δεκεμβρίου του 2009 και ενώπιον πολλών θεατών το σχολείο μας υποδέχτηκε στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης το ΓΕΛ Λεπτοκαρυάς για τον τελικό καλαθοσφαίρισης των λυκείων του νομού μας. Ήταν μία από τις καλύτερες εμφανίσεις μας στους φετινούς σχολικούς αγώνες. Στην αρχήτου αγώνα τίποτα δεν προμήνυε όσα θα επακολουθούσαν. Ο πίνακας του σκορ άλλαζε συνεχώς, πότε υπέρ μας και πότε όχι. Στο πρώτο ημίχρονο αν και γηπεδούχοι δεν κρατήσαμε τα ηνία και φύγαμε στα αποδυτήρια όντας πίσω στο σκορ, έστω και με μόλις 5 πόντους διαφορά. Το γήπεδο ωστόσο στο δεύτερο μισό του αγώνα πήρε «φωτιά» και παρέσυρε και τους θεατές. Ασφυκτικήπίεση σε όλη τη διάρκειά του από το σχολείο μας και η διαφορά μειώνεται και σιγά σιγά ανεβαίνει υπέρ μας. Τα μάτια των παικτών μας «γυαλίζουν» και ευστοχούν σε πολλά τρίποντα βλέποντας το καλάθι σαν βαρέλι. Στα τελευταία 120 δευτερόλεπτα οι παίκτες της Λεπτοκαρυάς παθαίνουν επιθετικό και αμυντικό μπλακ άουτ! Τελικό σκορ λοιπόν, μοιραία, το 61 50. Καϊδαντζής Φάνης, Γ2

09 Χάντμπολ, Βόλεϊ, Μπάσκετ Πρωταθλητές και στο Βόλεϊ Παρασκευή27 Νοεμβρίου, ώρα 13.00 Ο τελικός του πρωταθλήματος βόλεϊ αγοριών Πιερίας ξεκινά. Αντίπαλοι οι «αιώνιοι», 1ο ΓΕΛ εναντίον 2ου. Τις κερκίδες γεμάτες δεν τις λες, άδειες δεν τις λες, εεε κάτι στη μέση. Μέχρι το πρώτο μισό του 1ου σετ δεν δείξαμε το καλύτερο πρόσωπό μας και οι αντίπαλοι πήραν λίγο αέρα. Από εκεί και έπειτα ξαναμπήκαμε γερά στο ματς και καταφέραμε να έρθουμε ισοπαλία 24-24 και 25-25. Λάθη βιασύνης και σιγουριάς μας στέρησαν τη συντομότερη νίκη, αφού χάσαμε το πρώτο σετ με 25-27. ΣΚΟΡ 0-1 Από την έναρξη του 2ου σετ τα παιδιά έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Η ομάδα του 1ου ήταν ανίκανη να αντιδράσει στo μεγάλο comeback μας. Τα νεύρα από την απώλεια του πρώτου σετ λειτούργησαν ευεργετικά από όσο φάνηκε. Το σετ έληξε άνετα με 25-9 (!) υπέρ μας. ΣΚΟΡ 1-1 Το τρίτο σετ δεν ήταν για καρδιακούς και ευσυγκίνητους (σαν εμένα). Αφού πιστεύαμε πως η νίκη κλείδωσε από το 14-6, η κατάσταση άλλαξε. Το 1ο με ένα σερί 0-6 μας πλησίασε στο 14-12. Δε θα ξεχάσω τη Μαρία, που φώναζε «ρε σεις, έναν πόντο θέλουμε!». Τα επιπόλαια λάθη τελείωσαν και όταν η μπάλα έπεσε για τελευταία φορά στο παρκέ, ο φωτεινός (λέμε τώρα) πίνακας έγραφε 15-12. ΤΕΛΙΚΟ ΣΚΟΡ 2-1 Πρέπει να σημειώσω πως μετά τη νίκη οι πανηγυρισμοί ήταν χλιαροί, ίσως λόγω της απουσίας των φιλάθλων. Και χωρίς αυτούς πάντως εμείς το ευχαριστηθήκαμε, και πολύ περισσότερο από εμάς τα μέλη της ομάδας. ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Τσικλιάς Φοίβος, Β5

10 ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΤΗ Αν και έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από τότε που ενεργοποιήθηκε επίσημα στη χώρα μας η ανακύκλωση συσκευασιών, η σχέση των Ελλήνων μ αυτήν παραμένει ένα μυστήριο. Οι περισσότεροι από εμάς δεν ξέρουν τι ακριβώς πετάμε στους μπλε κάδους και πώς. Ας δούμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε: Τι φροντίζουμε πριν πετάξουμε συσκευασίες: Να είναι άδειες από τροφές και υγρά. Να τις ξεπλύνουμε, αν χρειαστεί, ώστε να μην έχουν υπολείμματα τροφών, λάδια κ.λπ. Να τσακίζουμε τις χαρτόκουτες για να μην πιάνουν όλο το χώρο. Οταν υπάρχει χώρος, να ρίχνουμε χύμα τις συσκευασίες και όχι μέσα σε σφιχτοδεμένες σακούλες, για να βοηθάμε τη διαδικασία του διαχωρισμού στο εργοστάσιο. Στους φακέλους για εύθραυστα αντικείμενα - αυτούς που έχουν πλαστικήεπένδυση με τις φουσκαλίτσες αέρα για ασφάλεια- είναι καλύτερα να διαχωρίζουμε μόνοι μας το χαρτί από το πλαστικό. Στην ίδια λογική, βγάζουμε τα καπάκια από τις γυάλινες συσκευασίες - στις πλαστικές δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί διαχωρίζονται αργότερα στη διαδικασία ανάκτησης. Να συμπιέζουμε τα πλαστικά μπουκάλια, όταν μπορούμε, για να εξοικονομούμε χώρο. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πετάμε σπασμένα τζάμια ήκαθρέφτες, γιατί η διαλογήγίνεται στο χέρι και είναι επικίνδυνο για τους εργάτες. Τι δεν ανακυκλώνουμε στους μπλε κάδους: Τα υλικά που ανήκουν σε άλλα συστήματα ανακύκλωσης: μπαταρίες, κάθε είδους ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, ελαστικά, μέταλλα, ρούχα, παπούτσια, πλαστικά δοχεία από λάδια αυτοκινήτων ή από φυτοφάρμακα, οικοδομικά υλικά, στρώματα, παλιά έπιπλα, την παλιά δερμάτινη τσάντα, τα οργανικά υπολείμματα των τροφών, τα κλαδιά από τα δέντρα. τις βιοδιασπώμενες σακούλες (αυτές θεωρούνται συμβατικά σκουπίδια και δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στην ανακύκλωση. Είναι καλύτερα να τις χρησιμοποιούμε στα κοινά σκουπίδια γιατί, όταν η σακούλα διασπάται, επιταχύνεται ο χρόνος αποδήμησης). τα μικρά χαρτάκια, εισιτήρια και σκισμένες σελίδες (όχι γιατί δεν ανακυκλώνονται, αλλά επειδήδεν έχει μεριμνήσει η ΕΕΑΑ για την ανακύκλωσή τους). Αποτσίγαρα από έτοιμα ήαπό στριφτά τσιγάρα. Χρησιμοποιημένες χαρτοπετσέτες και χαρτομάντιλα. Τι πετάμε στους μπλε κάδους: Χαρτιά: κουτιά από τσιγάρα, λογαριασμούς, εφημερίδες, βιβλία, χαρτοκιβώτια όλων των ειδών, όλα τα περιοδικά, ακόμα και αυτά με τις γυαλιστερές σελίδες, όλους τους φακέλους αλληλογραφίας. Αλουμινένιες και λευκοσίδηρες συσκευασίες: κουτάκια από αναψυκτικά και μπίρες, κονσέρβες κάθε είδους, σακουλάκια μέσα στα οποία αγοράζουμε τον καφέ, αλουμινένια μπολ μιας χρήσης, τα μεταλλικά ταψάκια μιας χρήσης, το κομμάτι από το αλουμινόχαρτο που χρησιμοποιήσαμε χθες αλλά δεν χρειαζόμαστε πια, μεταλλικά αντικείμενα γραφείου, τα κλειδιά που δεν χρειαζόμαστε κ.λπ. Ολες τις γυάλινες συσκευασίες: βαζάκια από τρόφιμα, μπουκάλια από ποτά, από αρώματα, από χυμούς, από φάρμακα κ.λπ. Ολες τις πλαστικές συσκευασίες από: αναψυκτικά, λάδι, αποσμητικά, απορρυπαντικά, δοχεία από τις μπογιές που βάφουμε, σακουλάκια από καπνό. Επίσης, τα σπασμένα χαρακάκια του παιδιού, τα νάιλον από το πακέτο των τσιγάρων, το φιλμ περιτυλίγματος από τα τρόφιμα ήτα έντυπα, τα πλαστικά από τα είδη διατροφής (αλλαντικά, τυριά κ.λπ.) που πωλούνται συσκευασμένα στο σούπερ μάρκετ, το κεσεδάκι από το γιαούρτι, το σακουλάκι από το ρύζι ήτα μακαρόνια, το περιτύλιγμα από τις πάνες και όλα τα σχετικά είδη, τη σακούλα από το απορρυπαντικό πλυντηρίου που τελείωσε, τα παλιά γάντια κουζίνας που τρύπησαν κ.λπ. Πλαστικά αντικείμενα: κρεμάστρες σπασμένες, την πλαστικήκουτάλα που χάλασε, τις πλαστικές σακούλες που δεν θα χρησιμοποιήσουμε, τα πλαστικά εργαλεία γραφείου, τις θήκες από τα CD, τις παλιές κασέτες που δεν ακούμε κ.λπ. Συσκευασίες τετραπάκ Ξύλινες συσκευασίες: κουτάκια από ποτά ήδώρα, οδοντογλυφίδες, ξύλινες κουτάλες που χάλασαν, κρεμάστρες ρούχων κ.λπ. CD, DVD - ανεξάρτητα από το είδος της μουσικής που έχουν... Επίσης, φροντίζω... Να συμπιέζω: Τα πλαστικά μπουκάλια του νερού είναι καλό να συμπιέζονται, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, προκειμένου να μην πιάνουν χώρο. Στην περίπτωση των μπουκαλιών αυτών δεν χρειάζεται να βγάζετε το καπάκι. Να πλένω: Πλαστικές συσκευασίες από γιαούρτια, όπως αυτή, αλλά και μπίρες, αναψυκτικά ή άλλα τρόφιμα, θα πρέπει να ξεβγάζονται ώστε να μην έχουν υπολείμματα τροφών, λάδια ήάλλα υγρά. Δεν σκίζω: Αποκόμματα εισιτηρίων, αποδείξεις, σκισμένες σελίδες και γενικά, χαρτιά που είναι μικρότερα του μεγέθους Α4 δεν ανακυκλώνονται - όχι γιατί δεν γίνεται, αλλά γιατί δεν έχει μεριμνήσει η ΕΕΑΑ για την ανακύκλωσήτους. Να βγάζω καπάκια: Καλό είναι να ξεπλένετε τα γυάλινα μπουκάλια αναψυκτικών ήποτών, ενώ όταν διαθέτουν μεταλλικά καπάκια, θα πρέπει να τα βγάζετε για να διευκολύνετε τον διαχωρισμό των υλικών. Τα πιο συνηθισμένα λάθη: 1. Βρόμικες συσκευασίες Είναι ένα λάθος που εντοπίσαμε σχεδόν σε όλους τους κάδους. Μπουκάλια μισογεμάτα με χυμούς και αναψυκτικά, κεσεδάκια με απομεινάρια από γιαούρτι, σκεύη αλουμινίου από έτοιμα αγορασμένα γεύματα -με το φαΐ που περίσσεψε-, συσκευασίες με το λάδι που έχει μείνει από το περιεχόμενό τους, καλαμάκια με το σουβλάκι που δεν φάγαμε και πολλά άλλα. Το πρόβλημα που δημιουργείται από αυτά είναι ότι αυξάνουν το μικροβιακό φορτίο στα

Αν και έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από τότε που ενεργοποιήθηκε επίσημα στη χώρα μας η ανακύκλωση συσκευασιών, η σχέση των Ελλήνων μ αυτήν παραμένει ένα μυστήριο. Οι περισσότεροι από εμάς δεν ξέρουν τι ακριβώς πετάμε στους μπλε κάδους και πώς. Ας δούμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε: Τι φροντίζουμε πριν πετάξουμε συσκευασίες: Να είναι άδειες από τροφές και υγρά. Να τις ξεπλύνουμε, αν χρειαστεί, ώστε να μην έχουν υπολείμματα τροφών, λάδια κ.λπ. Να τσακίζουμε τις χαρτόκουτες για να μην πιάνουν όλο το χώρο. Οταν υπάρχει χώρος, να ρίχνουμε χύμα τις συσκευασίες και όχι μέσα σε σφιχτοδεμένες σακούλες, για να βοηθάμε τη διαδικασία του διαχωρισμού στο εργοστάσιο. Στους φακέλους για εύθραυστα αντικείμενα -αυτούς που έχουν πλαστική επένδυση με τις φουσκαλίτσες αέρα για ασφάλεια- είναι καλύτερα να διαχωρίζουμε μόνοι μας το χαρτί από το πλαστικό. Στην ίδια λογική, βγάζουμε τα καπάκια από τις γυάλινες συσκευασίες - στις πλαστικές δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί διαχωρίζονται αργότερα στη διαδικασία ανάκτησης. Να συμπιέζουμε τα πλαστικά μπουκάλια, όταν μπορούμε, για να εξοικονομούμε χώρο. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πετάμε σπασμένα τζάμια ήκαθρέφτες, γιατί η διαλογή γίνεται στο χέρι και είναι επικίνδυνο για τους εργάτες. Απλά μέτρα σωτηρίας της γης Ο άνθρωπος χρειαζόταν πάντα ενέργεια για να ζήσει.ο πρωτόγονος άνθρωπος χρειαζόταν περίπου 2000 μονάδες ενέργειας για να ζήσει.ο αρχαίος άνθρωπος χρειαζόταν 6000 μονάδες ενέργειας για ζήσει και να φτιάξει τα απαραίτητα εργαλεία.ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται 90000 μονάδες ενέργειας για να ζήσει και να εξασφαλίσει στον εαυτό του όσα θεωρεί απαραίτητα (το μεγαλύτερο μέρος από αυτήτην ενέργεια το εξασφαλίζει από πετρέλαιο κάρβουνο και πυρηνικήενέργεια). Άραγε είναι απαραίτητη όλη αυτήη ενέργεια που ξοδεύουμε; Αυτό το τεράστιο ποσό ενέργειας κάνει τη ζωήμας καλύτερη; Είναι γνωστό ότι η καύση υδρογονανθράκων είναι επιβλαβής για το περιβάλλων και ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να σκεφτεί τρόπους να περιορίσει τη χρήση των μη ανανεώσιμων και ρυπογόνων πηγών ενέργειας.ένας τρόπος να το καταφέρει αυτό είναι με τη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.οι ανανεώσιμες πήγες ενέργειας (είναι η ηλιακή, η αιολική, η γεωθερμική και η υδροηλεκτρική ενέργεια) δεν εξαντλούνται και δεν ρυπαίνουν καθόλου το περιβάλλον. Η χρήση τους μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για το περιβάλλον. Ωστόσο για να μην ρυπαίνουν πρέπει να βρεθεί άλλο τρόπος αποθήκευσης της ενέργειας, επειδή οι μπαταρίες είναι τοξικές και επιβλαβής για το περιβάλλον.είναι απαραίτητη η αποθήκευσήτης, επειδήδεν παράγουν όλο το εικοσιτετράωρο ενέργεια και εξαρτούνται από τις καιρικές συνθήκες. Συγκεκριμένα η χρησιμοποίηση φωτοβολταϊκών είτε σε σπίτια είτε σε εκτάσεις γης είναι ένας τρόπος για να μειωθεί η λειτουργία των εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που δουλεύουν με λιγνίτη και είναι εξαιρετικά επιβλαβής για το περιβάλλον. Επίσης η εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών στις στέγες των σπιτιών είναι ένας τρόπος να βγει ένα μηνιαίο κέρδος σε κάθε σπίτι, αλλά βοηθάει και στην μείωση της χρήσης του λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας. Στην περίπτωση αυτήη ενέργεια δε χρειάζεται αποθήκευση, επειδήπηγαίνει κατευθείαν στο δίκτυο της ΔΕΗ. Αυτό απαιτεί γενναίες αποφάσεις από τα κράτη, αλλαγήσυνηθείας των ανθρώπων αλλά και μείωση των κερδών στους ανθρώπους που έχουν τον έλεγχο των βασικών πηγών ενέργειας. Συμεωνίδης Γεώργιος, Α5 11 Τι δεν ανακυκλώνουμε στους μπλε κάδους: Τα υλικά που ανήκουν σε άλλα συστήματα ανακύκλωσης: μπαταρίες, κάθε είδους ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, ελαστικά, μέταλλα, ρούχα, παπούτσια, πλαστικά δοχεία από λάδια αυτοκινήτων ή από φυτοφάρμακα, οικοδομικά υλικά, στρώματα, παλιά έπιπλα, την παλιά δερμάτινη τσάντα, τα οργανικά υπολείμματα των τροφών, τα κλαδιά από τα δέντρα. τις βιοδιασπώμενες σακούλες (αυτές θεωρούνται συμβατικά σκουπίδια και δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στην ανακύκλωση. Είναι καλύτερα να τις χρησιμοποιούμε στα κοινά σκουπίδια γιατί, όταν η σακούλα διασπάται, επιταχύνεται ο χρόνος αποδήμησης). τα μικρά χαρτάκια, εισιτήρια και σκισμένες σελίδες (όχι γιατί δεν ανακυκλώνονται, αλλά επειδήδεν έχει μεριμνήσει η ΕΕΑΑ για την ανακύκλωσή τους). Αποτσίγαρα από έτοιμα ήαπό στριφτά τσιγάρα. Χρησιμοποιημένες χαρτοπετσέτες και χαρτομάντιλα. Τι πετάμε στους μπλε κάδους: Χαρτιά: κουτιά από τσιγάρα, λογαριασμούς, εφημερίδες, βιβλία, χαρτοκιβώτια όλων των ειδών, όλα τα περιοδικά, ακόμα και αυτά με τις γυαλιστερές σελίδες, όλους τους φακέλους αλληλογραφίας. Αλουμινένιες και λευκοσίδηρες συσκευασίες: κουτάκια από αναψυκτικά και μπίρες, κονσέρβες κάθε είδους, σακουλάκια μέσα στα οποία αγοράζουμε τον καφέ, αλουμινένια μπολ μιας χρήσης, τα μεταλλικά ταψάκια μιας χρήσης, το κομμάτι από το αλουμινόχαρτο που χρησιμοποιήσαμε χθες αλλά δεν χρειαζόμαστε πια, μεταλλικά αντικείμενα γραφείου, τα κλειδιά που δεν χρειαζόμαστε κ.λπ. Ολες τις γυάλινες συσκευασίες: βαζάκια από τρόφιμα, μπουκάλια από ποτά, από αρώματα, από χυμούς, από φάρμακα κ.λπ. Ολες τις πλαστικές συσκευασίες από: αναψυκτικά, λάδι, αποσμητικά, απορρυπαντικά, δοχεία από τις μπογιές

12 "Ατρόμητος ο Έλλην Στρατάρχης, κοίταξε κατάματα τον εισβολέα και με τα λίγα περσικά που ήξερε του είπε: Μολών Λαβέ" "Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτήσώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα." "Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ." "Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελικήτου πτώση." "Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτίνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας. "Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσήστην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες." "Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η ΔιαβολικήΤριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά." "Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας Νόμπελ." "Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες αλλά Κουστωδίες." Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιο. "Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι." "Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια. "Ο κύκλος είναι μία στρογγυλήγραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει." "Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη." "Η ελονοσία καταπολεμήθηκε και εξαφανίσθηκε δια των προσπαθειών της επιστήμης. Και η γρίπη; Πέρα βρέχει." Το εκτάριο βρίσκεται ακριβώς μεταξύ πενταρίου και επταρίου. Φοίβος Τσικλιάς, Β5 Dust in the wind... Πόσο ελεύθεροι είμαστε; Πόσο έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας; Τι είναι δικό μας; Τι μας καθορίζει; Πόσο σημαντικοί είμαστε σε σχέση με το σύμπαν; Θυμάσαι τα μαθήματα της φυσικής και της χημείας στην δευτέρα λυκείου; Θυμάσαι την κίνηση των μορίων ενός αερίου μέσα σε κλειστό δοχείο; Θυ- μάσαι ένα σχεδιάκι που έδειχνε πόσο τυχαία (σχεδόν σαν τρελά) κινούνται τα μόριο του αερίου; Πώς συγκρού- ονται μεταξύ τους και στα τοιχώματα του δοχείου; Κάπως έτσι βλέπω κι εγώ τις ανθρώπινες ζωές. Η κίνησήτους, η διαδρομήτους, είναι τόσο απρόβλε- πτη, τόσο ανεξέλεγκτη, τόσο τυχαία. Οι δυνάμεις τόσο απροσδιόριστες. Τι είναι αυτό που καθορίζει τη συνει- δητήσυνεισφορά μας σε αυτήτην πορεία; Εδώ θα μπλέξουμε σε έναν κυκεώνα ορισμών. Βούληση, χαρακτήρας, ένστικτα, επίδραση περιβάλλοντος... Σύμφωνα με τους δικούς μου ορισμούς, αυτό που καθορίζει την συνειδητήσυμπεριφορά μας είναι οι προτεραιότητές μας. Πες μου τις προτεραιότητές σου να σου πω ποιος είσαι. Η κατανόηση των προτεραιοτήτων μας είναι το κλειδί για το γνώθι σαυτόν. Καϊδαντζής Φάνης, Γ2 Ευχές για Καλά Χριστούγεννα Και Ευτυχισμένο το 2010 από τους μαθητές του 2ου Γενικού Λυκείου Κατερίνης

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Ψηφίστηκε το Βραβείο Αναγνωστών ΕΚεΒι 2009 13 Δημήτρης Στεφανάκης «Μέρες Αλεξάνδρειας», Εκδόσεις Πατάκη Στηπόλητης Αλεξάνδρειας, στις αρχές του 20ου αιώνα μας μεταφέρει με το βιβλίο του αυτό συγγραφέας. o Πρόκειται για την εποχήπου μια ισχυρή ελληνικήπαροικία αναπτυσσόταν εκεί, με μεγάλη οικονομικήισχύ και έντονη πατριωτικήσυνείδηση. Επίκεντρο της ιστορίας του είναι ο καπνοβιομηχανος Αντώνης Χάραμης και η οικογένεια του, μια από τις επιφανέστερες οικογένειες της ομογένειας. Μπορούμε να δούμε τον τρόπο ζωής των μελών της οικογένειας και της παροικίας, τον τρόπο που δρουν και αναπτύσσονται σε ένα ξένο κράτος. Διαβάζοντας το βιβλίο έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε τους δυο παγκόσμιους πολέμους και τον τρόπο με τον οποίο επιδρούν αυτοί στην ανάπτυξη της κοινότητας και το ρόλο που παίζουν τα μέλη της σε αυτούς. Άριστα δομημένοι χαρακτήρες αποτυπώνουν ανάγλυφα το περιβάλλον της εποχής και της πόλης την συγκεκριμένη ιστορικήπερίοδο. Η ανάπτυξη του βιβλίου άψογα δομημένη μας δίνει αρκετά ιστορικα στοιχεία και τον τρόπο με τον οποίο οι χαρακτήρες δρουν κάτω από τις συγκεκριμένες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ, http://www.ekebi.gr), ανακοίνωσε το α- ποτέλεσμα της επιλογής των αναγνωστών μετά από ψηφοφορία, για την ανάδειξη του αγαπημένου ελληνικού μυθιστορήματος της χρονιάς. Η «βρα- χεία λίστα» των 15 βιβλίων που κατάρτισαν με την ψήφο τους μέλη Λεσχών Ανάγνωσης από τις 230 που λειτουργούν σ όλη την Ελλάδα και την Κύ- προ, είναι η εξής (με αλφαβητική σειρά, σύμφωνα με το επώνυμο κάθε συγγραφέα): 1. Κόκκινο στην πράσινη γραμμή, του Βασίλη Γκουρογιάννη, εκδόσεις Μεταίχμιο 2. Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε, του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, εκδόσεις Μεταίχμιο 3. Το πάθος χιλιάδες φορές, της Ζυράννας Ζατέλη, εκδόσεις Καστανιώτη 4. Οι αλήθειες των άλλων, του Νίκου Θέμελη, εκδόσεις Κέδρος 5. Ξιφίρ Φαλέρ, της Αθηνάς Κακούρη, εκδόσεις Καστανιώτη 6. Φίλοι και εραστές, του ΘοδωρήΚαλλιφατίδη, εκδόσεις Γαβριηλίδη 7. Ιμαρέτ-Στη σκιά του ρολογιού, του Γιάννη Καλπούζου,εκδόσεις Μεταίχμιο 8. Ο βιολονίστας, του Κώστα Καρακάση, εκδόσεις Ψυχογιός 9. Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου, του Νίκου Κουνενή, εκδόσεις Μεταίχμιο 10. Υγρό φεγγαρόφωτο, της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, εκδόσεις Κέδρος 11. Οι οδοιπόροι της καρδιάς, της Εύας Ομηρόλη, εκδόσεις Λιβάνης 12. Αν ήταν όλα... αλλιώς, της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδόσεις Καλέντης 13. Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας, του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 14. Για να δει τη θάλασσα, της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις Καστανιώτη 15. Λόγια φτερά, του Χρήστου Χωμενίδη, εκδόσεις Πατάκη. Από τα παραπάνω, ψηφίστηκε αγαπημένο ελληνικό μυθιστόρημα και του α πονέμεται το Βραβείο Αναγνωστών 2009, το μυθιστόρημα «Ιμαρέτ - Στη σκιά του ρολογιού» Σημειώνεται ότι, με την ψήφο τους οι αναγνώστες συμμετείχαν κατά 50% με χρήση sms στο τελικό αποτέλεσμα ενώ το υπόλοιπο 50% βγήκε από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης. Τα αγαπημένα μυθιστορήματα των προηγούμενων ετών ήταν: 2005 Η μέθοδος της Ορλεάνης, της Ευγενίας Φακίνου, 2006 Αμίλητα βαθιά νερά, της Ρέας Γαλανάκη, 2007 Ο κύριος Επισκοπάκης, του Ανδρέα Μήτσου και 2008 Όλα σου τα 'μαθα μα ξέχασα μια λέξη, του Δημήτρη Μπουραντά. Α λ μ π έ ρ Κ α μ ύ «Από τη στιγμή που όλοι θα πεθάνουμε, είναι προφανές πως το πού και το πότε δεν έχει σημασία» Είναι ο άνθρωπος ο οποίος είπε το σοφό ρητό: «ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ». Αλλά και ότι «το σχολείο μάς προετοιμάζει για έναν κόσμο που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα». Ο Αλμπέρ Καμύ, γαλλοαλγερινός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ το 1957. Γεννήθηκε στις 07-11-1913 στο Μοντοβί της Αλγερίας και πέθανε Σανς της Γαλλίας στις 04-01-1960. Έζησε στην Αλγερία και στη Γαλλία. Ο Αλμπέρ κάνει τις σπουδές του έχοντας την υποστήριξη των καθηγητών του (μεταξύ των οποίων βρίσκουμε και τον Ζαν Γκρενιέ, που θα παρουσιάσει στο μαθητήτου το έργο του Νίτσε). Ξεκινάει να γράφει πολύ νέος και τα πρώτα του κείμενα φιλοξε- νούνται στο περιοδικό Sud το 1932. Μετά από το απολυτήριο λυκείου (bac), παίρνει πτυχίο ανωτάτων σπουδών της φιλοσοφικής σχολής στη φιλολογία (lettres), αλλά η φυματίωση τον εμποδίζει να περάσει τον διαγωνισμό πιστοποίησης που θα του επέτρεπε να ασχοληθεί με την εκπαίδευση (agrégation). Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αλγερίας (1935). Ήταν ενταγμένος στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα όπως και στο Κόμμα των Πολιτών της Αλγερίας. Ιδρυτής του Theatre du Travail (1935) για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής, ηθοποιός και θεωρητικός, χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του «Ο Ξένος» και «Η Πανούκλα» όσο και στα θεατρικά του έργα «Καλιγούλας», «Οι Δίκαιοι» αλλά και στα φιλοσοφικά του δοκίμια «Ο Μύθος του Σισσύφου», «Ο Επαναστατημένος άνθρωπος». Έγραψε μάλιστα στην Ελένη Καζαντζάκη: «Και ακόμα δεν ξεχνώ ποτέ πως τη μέρα που λυπόμουν να δεχθώ μια διάκριση, που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, επήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο από όλα τηλεγράφημα» Γεωργοπούλου Κατερίνα, Β1

14 Πολιτισμός - Κατερίνη Τα αρχαία ελληνικά στη σημερινή Γαλλία Πώς να πείσεις 14χρονα και 15χρονα Γαλλάκια να επιλέξουν τα αρχαία ελληνικά ως μάθημα στο σχολείο του υποβαθμισμένου προαστίου όπου ζουν και φοιτούν; Τι ελπίδες μπορεί να έχεις, δεδομένου ότι στο άκουσμα της λέξης grec το μυαλό τους πηγαί- νει αποκλειστικά στο sandwich grec (ελληνιστί σουβλάκι); «Υπο- ψήφιους πελάτες». Έτσι αποκαλεί, σύμφωνα με Τα Νέα (27.10. 2009), ο Ογκιστέν ντ Ιμιέρ τους μαθητές της Γ Γυμνασίου στο Μο, το «δύσκολο» προάστιο του Παρισιού στο οποίο διδάσκει. Δεκαπέντε χρόνια τώρα, ο Ντ Ιμιέρ δίνει μάχη προκειμένου να παραμείνει ζωντανήμια νεκρήγλώσσα όπως τα αρχαία ελληνικά στο σχολείο της περιοχής του και για να το επιτύχει, εφευρίσκει διάφορες μεθόδους ώστε να «στρατολογήσει πελάτες» μεταξύ των τάξεων της Γ Γυμνασίου, οπότε και αρχίζουν να προσφέ- ρονται τα αρχαία ελληνικά ως μάθημα επιλογής. Ένας ηράκλειος άθλος, ο οποίος - επισημαίνει η «Figaro»«ξεπέρασε τα όρια της μυθολογίας και έγινε πραγματικότητα» χάρη στο βιβλίο που έγραψε ο Ντ Ιμιέρ με τις εμπειρίες του: «Ηomere et Shakespea- re en banlieue» (Ο Όμηρος και ο Σαίξπηρ στα υποβαθμισμένα προάστια). - Λοιπόν, τι είναι για εσάς τα ελληνικά (le grec); - Σάντουιτς! - Όχι, σοβαρά τώρα, έχετε ακούσει ποτέ να γίνεται λόγος για τα αρχαία ελληνικά ήτα λατινικά; - Αυτές είναι νεκρές γλώσσες! - Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα! - Αυτά είναι για τους κεσβλά! (τους βλάκες). Κάθε χρονιά, ο ίδιος διάλογος. Πολλοί άλλοι στη θέση του Ντ Ιμιέρ θα είχαν καταθέσει τα όπλα. Εκείνος όμως επιμένει. Ψάχνει μεταξύ των μαθητών να βρει κάποιον να φοράει Νike. Και τους επισημαίνει πως βγαίνει από τα ελληνικά, από τη νίκη. Τους εξηγεί πως τα αρχαία ελληνικά μπορούν να τους βοηθήσουν να κάνουν πρόοδο στα γαλλικά, τις επιστήμες ή και στις «ζωντανές γλώσσες». Δεν διστάζει να επικαλεστεί και τον Ζιντάν αν χρειαστεί, τον θρυλικό ποδοσφαιριστή. «Ξέρετε πως έχει ιδρύσει μια οργάνωση κατά της leucodystrophie; (της λευκοδυστρο- φίας)», τους ρωτάει. Και βλέποντας πως «τσιμπάνε», τους αναλύει την ετυμολογία της λέξης που περιγράφει μια σπάνια νευρολογικήπάθηση, και είναι φυσικά ελληνική. Ο Ντ Ιμιέρ έμαθε να αγαπά τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά όταν ήταν ακόμα παιδί. Και οι δύο γονείς του ήταν καθηγητές, επιμένει όμως πως δεν τον πίεσαν ποτέ να ενδιαφερθεί γι αυτά. Τελείωσε το σχολείο, σπούδασε πολιτικές επιστήμες, κλασικές γλώσσες και θέατρο, πέρασε τον ειδικό διαγωνισμό που διοργανώνεται στη Γαλλία για τις θέσεις καθηγητών, έκανε το stage του σε ένα προνομιούχο προάστιο του Παρισιού, το ΣενΖερμέν-αν-Λε, κατόπιν διορίστηκε σε ένα λύκειο του Μο, ενός υποβαθμισμένου προαστίου περίπου 40 χιλιόμετρα από το κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας, τοποθετημένου μεταξύ εργατικών πολυκατοικιών και χωραφιών. Εκεί, αναφέρει η «Figaro», «βιώνει για πρώτη φορά την απόλυτη ακινησία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που έχει ξεχάσει τους μαθητές». Ο επιθεωρητής εκπαίδευσης που διορίζεται να τον αξιολογήσει «καταγγέλλει» στην ΠεριφερειακήΔιεύθυνση Εκπαίδευσης πως ο εν λόγω Ντ Ιμιέρ ακολουθεί «παιδαγωγικές μεθόδους μιας άλλης εποχής». Κι αυτό, διότι δεν ανέχεται από τους μαθητές του καμία καθυστέρηση, ούτε στην ώρα προσέλευσης ούτε στις εργασίες για το σπίτι, και τους υποχρεώνει να ξαναγράφουν 25 φορές κάθε λάθος. Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα, που τα αρχαία ελληνικά «δεν συμπεριλαμβάνονται στις προτεραιότητές του». Πόσω μάλλον αφού η πρώτη επαφήτου νεαρού καθηγητή με τον υποδιευθυντήτού σχολείου καταλήγει με τον τελευταίο να λέει: «Α, τα (αρχαία) ελληνικά... αυτά είναι για τους pedes (τους ομοφυλόφιλους)». Όταν τίθεται ωστόσο θέμα «επιβίωσής» τους στο σχολείο, ελλείψει ενδιαφερόμενων γι αυτά μαθητών, «αντέδρασα ενστικτωδώς. Έπρεπε να πολεμήσω γι αυτό το μάθημα που μου είχε προσφέρει τόση ικανοποίηση στα δικά μου σχολικά χρόνια». Χρειαζόταν μια «μέθοδο στρατολόγησης», με τα χρόνια την Εγκαινιάστηκε το αρχοντικό πρώην οικία Τσαλόπουλου Εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009 το μεσημέρι σε μια λαμπρήτελετήπου διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Κατερίνης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Αικατερίνεια», το αναπαλαιωμένο διατηρητέο αρχοντικό, πρώην οικία Τσαλόπουλου. Ανήμερα του εορτασμού της πολιούχου Αγίας Αικατερίνης, οι πύλες του αρχοντικού άνοιξαν ξανά μετά από πολλές δεκαετίες, μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμήγια την πόλη, όπως τη χαρακτήρισε ο Δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης επισημαίνοντας παράλληλα: «είναι μέρα συγκίνησης, μέρα χαράς σε μια πόλη που δεν έχει ιστορία, να χτίζεις ιστορία και σήμερα χτίζουμε την ιστορία της πόλης, «ανασταίνοντας» κυριολεκτικά ένα μνημείο αρχιτεκτονικής που για πολλές δεκαετίες ήταν έρμαιο στη φθορά του χρόνου. Είναι σημαντικό που όνειρα και σκέψεις δεκαετιών γίνονται πραγματικότητα, σηματοδοτώντας μια συστηματική προσπάθεια από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής να δημιουργήσει ένα τρίγωνο πολιτισμού στο κέντρο της πόλης, παράλληλα με την αξιοποίηση της Αστικής Σχολής (πρώην 1ο Δημοτικό) και τις ενέργειες του δήμου να κηρυχθεί διατηρητέο και το οίκημα της οικογένειας Τσουπλή, στην οδό 25ης Μαρτίου» τόνισε ο Δήμαρχος Κατερίνης, ο οποίος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όσους συνέβαλαν στο δύσκολο έργο της αναπαλαίωσης του διατηρητέου. Το νεοκλασικό κτίριο είχε χαρακτηριστεί με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατικήπροστασία. Μετά από εξαγορά, περιήλθε στην κυριότητα του Δήμου Κατερίνης, ο οποίος προχώρησε στην αναπαλαίωσήτου. τελειοποίησε. Σήμερα, καλεί συχνά παλιούς μαθητές να έρθουν να πουν «έναν καλό λόγο» για τα αρχαία ελληνικά στους 15χρονους «υποψήφιους πελάτες»: «Είναι καλύτεροι πρεσβευτές τους από μένα», εξηγεί. Στη Γαλλία, το δημοτικό έχει πέντε τάξεις, το γυμνάσιο τέσσερις και το λύκειο τρεις. Η Τroisieme, που αντιστοιχεί στην ελληνικήγ Γυμνασίου, είναι η πρώτη τάξη όπου οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν ως μάθημα επιλογής τα αρχαία ελληνικά, κάνοντας τρεις ώρες την εβδομάδα. Ανάλογη επιλογήυπάρχει και στη Seconde, που αντιστοιχεί στην ελληνικήα Λυκείου ενώ αρχίζοντας την Ρremiere, τη Β Λυκείου, οι μαθητές έχουν πλέον επιλέξει αν θα ακολουθήσουν οικονομικοκοινωνική, λογοτεχνική ή επιστημονικήκατεύθυνση. Ακόμα και στη λογοτεχνική κατεύθυνση, πάντως, τα αρχαία ελληνικά παραμένουν έως και στην Τerminale, την τελευταία τάξη του λυκείου, ως μάθημα επιλογής.

Κατερίνη 15 O πολιτιστικός Νοέμβρης της Κατερίνης Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η πόλη μας ζωντάνεψε πολιτιστικά. Στους δρόμους του σήμερα συναντήθηκαν οι στιγμές της μεταπολεμικής Κατερίνης. Οι μουσικές του τώρα έσμιξαν με τις φωτογραφίες του χθες και το θέατρο του αύριο. Οι παλιοί θυμήθηκαν και οι νέοι έμαθαν. Όλοι ξέφυγαν για λίγο από την τηλεόραση και γεύθηκαν έστω και για λίγο τι είναι η ποιοτική, εποικοδομητική ψυχαγωγία. «Η Κατερίνη μέσα από το φακό του ΣάΤσι» Ο Σάββας Τσιλιγγιρίδης γεννήθηκε στη Φάτσα του Πόντου το 1924 και μεγάλωσε στον Τρίλοφο και την Κατερίνη. Από το Γυμνάσιο ασχολείται με τη ζωγραφική και επαγγελματικά με τη μουσική. Το '45 εισάγεται στην Ιατρική Θεσσαλονίκης, αλλά διακόπτει τις σπουδές του μετά την επιστράτευσή του στον εμφύλιο. Αμέσως μετά αρχίζει η ενασχόλησή του με την τέχνη της φωτογραφίας και έτσι εκδηλώνει την καλλιτεχνική του φύση. Αφού μαθήτευσε κοντά σε μεγάλους φωτογράφους της εποχής, ανοίγει το 1952 το φωτογραφείο «Φώτο ΣάΤσι» επί της οδού 25ης Μαρτίου. Ο Σάββας Τσιλιγγιρίδης διακρίθηκε και βραβεύτηκε για τις φωτογραφίες των τοπίων του Ολύμπου και των Πιερίων αλλά και τις εικόνες από τη ζωή των κατοίκων της Κατερίνης. Έφυγε από κοντά μας διακριτικά 5 χρόνια πριν, το Νοέμβριο του 2004. ανθρώπινων ονείρων. Επικεντρώνεται στον άνθρωπο μέσα στην εικόνα και τον κάνει πρωταγωνιστή της και όχι απλό κομπάρσο. Κάνοντας μια βουτιά στο μαγευτικό ασπρόμαυρο είχαμε μια δωρεάν ξενάγηση στην παλιά, όμορφη Κατερίνη και στα πέριξ Η οικία του Χιάμπου, επί της οδού Παρμενίωνος. Αυτό το αρι- στούργημα, αυτό το αρχιτεκτο- νικό κομψοτέχνημα δεν υπάρχει πια. Στη θέση του υπάρχει πια μια ωραιότατη τετραώροφη πολυκατοικία. Ακολούθησε την παράδοση της Κατερίνης, όπου τα πανέμορφα νεοκλασικά δίνουν τη θέση τους σε πολυκατοικίες. Όπου η ταυτότητα της πόλης αναδημιουργείται και οι αποκαταστήσουμε. Μια χαμένη αθωότητα που δύσκολα θα ξαναζήσουμε. Ο ΣάΤσι ήταν φρουρός του τόπου, διαβάζω στο www.satsi.gr. Θα έλεγα πως ήταν φρουρός της μνήμης της Κατερίνης. Ήταν αυτός που δεν αποτύπωνε απλώς το πρόσωπο της πόλης, αλλά αποτύπωνε την ανάσα της και τον παλμό της, τον ιδρώτα και τη χαρά της. Και όλα αυτά δοσμένα με μια εξαιρετική, μια καλλιτεχνική ματιά που κανένας δε μπόρεσε να μιμηθεί έως τώρα. Ο Σάββας Τσιλιγγιρίδης, ο «φωτογράφος της Κατερίνης» όπως πρωτάκουσα το όνομά του μας έδωσε μια Κατερίνη και μια Πιερία πιο πλούσια και πιο όμορφη. Έναν τόπο που αξίζει να τον ανακαλύψουμε και να το θυμόμαστε. Όπως άλλωστε κάνουν οι πραγματικά ποιοτικοί καλλιτέχνες. Από 1 έως 22 Νοεμβρίου φιλοξενήθηκε στο κτήριο της Αστικής Σχολής Κατερίνης (πρώην 1ο Δημοτικό) η έκθεση φωτογραφίας του ΣάΤσι «Κατερίνη 1951-1975». Οργανωμένη σε 24 ενότητες μας ταξίδευε στη μεταπολεμική Πιερία. Μέσα από τις φωτογραφίες ξεπηδούσαν οι κρυμμένες ομορφιές του νομού μας και οι άγνωστες στους νεότερους γωνιές της πόλης. Γιατί όμως να αξίζει την προσοχής μας μία ακόμη έκθεση από τοπικούς φωτογράφους; Ο ΣάΤσι δεν ήταν ένας απλός φωτογράφος της Πιερίας. Οι φωτογραφίες του έχουν μια καλλιτεχνική ματιά. Δεν απεικονίζουν μόνο αυτό που βλέπουμε, αλλά αυτό που θα θέλαμε να δούμε. Μας αποκαλύπτει μια Πιερία των ομορφιές που την έκαναν ξεχωριστή έδωσαν τη θέση τους σε άχαρες και άσχημες πολυκατοικίες. Ο Δήμος όφειλε να διατηρήσει όλα αυτά τα κτήρια που έκαναν την Κατερίνη ξεχωριστή και της έδιναν ένα χρώμα, ένα χαρακτηριστικό, κάτι που δυστυχώς δεν έκανε. Το πιο όμορφο κομμάτι του κτηρίου είναι οι λεπτομέρειες στον όροφο και γύρω από την οροφή και ιδιαίτερα το αέτωμα με τα αρχικά του ιδιοκτήτη «Α Χ». Η πλατεία Ελευθερίας μεταξύ '50 και '60.Τα μικρά, χαμηλά κτήρια και οι μεγάλοι δρόμοι μας κάνουν να οραματιστούμε μια άλλη Κατερίνη με μουσικές και μυρωδιές και όχι με τους θορύβους και τα καυσαέρια του καθημερινού μποτιλιαρίσματος στο ίδιο σημείο. Η καλλιτεχνική ματιά του ΣάΤσι αποδεικνύεται από την απεικόνιση του σύννεφου πάνω από την πλατεία. Μοιάζει περισσότερο με ζωγραφικό πίνακα παρά με φωτογραφία. Μια χαμένη Οφείλω ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον κ. Σπύρο Τσιλιγγιρίδη για την ευγενική παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού. Φοίβος Τσικλιάς, Β5

16 Συνέντευξη από το διευθυντή του σχολείου μας Α. Νούλα Θεωρήσαμε καλό ως μαθητές που συμμετέχουμε στη συντακτικήομάδα της εφημερίδα του σχολείου μας να ζητήσουμε να έχουμε μια συνάντηση με το διευθυντήμας και να συζητήσουμε μαζί του διάφορα θέματα σχετικά με την παιδεία και να γνωρίσουμε τις προσωπικές του θέσεις. Θέλαμε να τον γνωρίσουμε όχι όπως κάθε πρωί στη συγκέντρωση στην αυλή, αλλά ως παιδαγωγό. Μάθαμε ότι έχει μεγάλη εμπει- ρία σε θέματα παιδείας και της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Ήταν ευκαιρία να μάθουμε από τις εμπειρίες του αυτές. Δέχτηκε ευχαρίστως μια τέτοια συνάντηση και έτσι εγώ ο Φάνης Καϊδαντζής του Γ2 και η Γεωργοπούλου Κατερίνα του Β1 πήγαμε να του πάρουμε συνέντευξη. Ερώτηση: Έχετε μεγάλη εμπειρία σε θέματα σχολικής υποδομής, έχετε ταξιδέψει σε πολλές χώρες, έχετε δει πολλά σχολεία, πιστεύετε ότι η υλική υποδομήπου έχουμε στο σχολείο μας είναι αρκετή ώστε να μπορεί να βοηθήσει το μάθημα, να το κάνει πιο ενδιαφέρον; Απάντηση: Ο εξοπλισμός που έχουμε στο σχολείο μας, με τα ελληνικά δεδομένα και συγκριτικά με τα άλλα σχολεία της περιοχής, νομίζω ότι επαρκεί. Αυτή τη στιγμήέχουμε στην διάθεση μας 4 εργαστήρια πληροφορικής. Εμάς μας φτάνουν τα 2. Μακάρι να υπήρχε ελεύθερος χρόνος από εσάς και να ήταν και ανοιχτό το απόγευμα το σχολείο, να έρχεστε να χρησιμοποιείτε αυτούς τους υπολογιστές και το απόγευμα.η βιβλιοθήκη νομίζω είναι ικανοποιητικά εξοπλισμένη, αλλά δεν αξιοποιείται όσο θα έπρεπε να αξιοποιείται από τους μαθητές. Το πολυγωνικό αμφιθέατρο είναι πλήρως εξοπλισμένο με οπτικοακουστικά συστήματα για προβολές. Με τους 6 μόνιμα εγκατεστημένους βιντεοπροβολείς καλύ- πτουμε ικανoποιητικά τις ανάγκες μας. Το Γραφείο Σχολικού Επαγγελματικού προσανατολισμού, λειτουργεί σε καθημερινήβάση. Το κλειστό γυμνα- στήριο έχει ανακαινιστεί, καθώς και τα υπαίθρια γήπεδα Μπάσκετ, 5Χ5, και Βόλεϊ. Η αίθουσα πολλα- πλών δυστυχώς χρησιμοποιείται 3-4 φορές το χρόνο για εκδηλώσεις, ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολύ περισσότερο. Δεν αξιοποιείται όμως επαρκώς γιατί δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα από το πρόγραμμα. διαβάζουν συγκεκρι- μένα μαθήματα, ό- πως μαθηματικά, φυ- σική, χημεία, και φιλο- λογικά μαθήματα με κατεύθυνση να πάνε όλοι στην τριτοβάθ- μια εκπαίδευση. Χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να ανα- δεικνύουν τις δεξιό- τητές τους. Η πολιτεία ενδιαφέ- ρεται μόνο για το εξε- ταστικό σύστημα εισ- αγωγής στα πανεπιστήμια χωρίς να έχει δώσει κατάλληλη υ- ποδομήκαι προγράμματα σπουδών ώστε οι μαθητές που αποτυγχάνουν να μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε σχολές κατάρτισης με επαγγελματικήκατοχύρωση και επαγγελματικά δικαιώματα. Μια χώρα δεν είναι σωστά οργανωμένη, όταν δεν υπάρχουν μεσαία στελέχη τεχνολογίας για να στελεχώσουν τον παραγωγικό ιστό της. Επομένως πρέπει να γίνουν σαρωτικές αλλαγές ώστε το εκπαιδευτικό μας σύστημα σε μια κοινωνία η οποία θέλει να στηρίζεται στη μόρφωση και στην εξειδικευμένη εργασία. Επιγραμματικά να αναφέρω ειδικά για το Λύκειο ότι πρέπει: Να μειωθεί η ύλη και το ωρολόγιο πρόγραμμα. Να μειωθούν δραστικά τα μαθήματα. Είμαστε η μόνη χώρα με διπλάσιο αριθμό μαθημάτων. Τα μισά μαθήματα επιλεγόμενα από μεγάλη λίστα επιλεγόμενων μαθημάτων Ευελιξίας στα προγράμματα σπουδών Νέες μέθοδοι διδασκαλίας Πολλαπλές πηγές πληροφόρησης Ανάδειξη των δεξιοτήτων των μαθητών στο σχολείο κυρίως το να «μάθει κανείς πώς να μαθαίνει». Ανοιχτό σχολείο κατά τις απογευματινές ώρες Τα Σχολικά κτίρια να αποτελούν ελκυστικό μαθητικό περιβάλλον. Ε: Πριν λίγες ήμερε επισκεφτήκατε ένα σχολείο στο εξωτερικό. Τι διαφορετικό παρατηρήσατε στη σχολικήζωήεκεί, απ' ό,τι εδώ; Α: Καταρχάς, το σχολείο εκεί είναι ανοιχτό πρωίαπόγευμα. Υπάρχει σχολικήζωήέντονη με πολλές δραστηριότητες. Τα παιδιά διδάσκονται στο σχολείο, εκτός των θεωρητικών μαθημάτων, μουσική, χορό, μπαλέτο, θέατρο, ζωγραφικήκλπ. Δεν υπάρχουν φροντιστήρια. Τα πάντα διδάσκονται στα σχολεία. Οι αίθουσες είναι διαφορετικές, δεν είναι άδεια δωμάτια. Είναι διακοσμημένες με εκθέματα μαθητών, λουλούδια, κλπ, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα φιλικό και ελκυστικό περιβάλλον. Τα θρανία δεν είναι όπως είναι εδώ σ' εμάς, γραμμένα και μουτζουρωμένα. Στο σχολείο υπάρχει ένα μικρό μουσείο. Διαθέτει υπο- στηρικτικό προσωπικό για ψυχολογικήυποστήριξη, 2 νοσοκόμους σε ειδικό χώρο με δύο κρεβάτια για πρωτοβάθμια περίθαλψη, εστιατόριο, χώρους για εκδηλώσεων κλπ. Ε: Πιστεύετε ότι αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν εδώ λόγω οικονομικού προβλήματος; Α: Το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Γίνονται μεγάλες δαπάνες χωρίς προγραμματισμό, χωρίς την ανάλογη απόδοση. Θα μπορούσαμε με καλύτερη διαχείριση να έχουμε καλύτερα σχολεία. Βέβαια για να αποκτήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και προσδοκίες των νέων πρέπει να διατεθούν περισσότερα χρήματα. Δεν αρκούν όμως μόνο τα χρήματα. Πρέπει ταυτόχρονα να γίνουν μεγάλες ανατροπές στη διδασκαλία στα προγράμματα σπουδών, στα βιβλία, στην επιμόρφωση και αξιολόγηση των καθηγητών, και το κυριότερο να κάνουμε το σχολείο πιο ελκυστικό. Ε: Τι πιστεύετε ότι απωθεί το μαθητήαπό το σχολείο; Α: Ο μαθητής σήμερα δε θέλει όλο αυτό το βαρύ πρόγραμμα. Αυτό το τελείως κλισέ πρόγραμμα, που έρχεται το πρωί στο σχολείο, κάθεται στο θρανίο, μπαίνει ο καθηγητής, εξετάζει και στη συνέχεια παραδίδει, μετά διάλειμμα για 5-10 λεπτά, στη συνέχεια μπαίνει στην αίθουσα ο επόμενος καθηγητής, κ.ο.κ, μέχρι να συμπληρωθεί το 7ωρο. Νομίζω όμως ότι τις καλύτερες απαντήσεις θα τις δώσετε εσείς και οι συμμαθητές σας. Ε: Ένα άλλο θέμα που έχουμε στο σχολείο είναι τα κάγκελα. Α: Ένας λόγος που αναγκαστήκαμε να υπερ- υψώσουμε τα κάγκελα δεν ήταν για να μην μπορείτε να βγαίνετε εσείς έξω, εμείς τα κάναμε κυρίως για να μην μπορούν να μπουν άλλοι μέσα. Για παράδειγμα, μπήκαν στο σχολείο εξωσχολικοί το καλοκαίρι, μόλις τελείωσε μια συναυλία τα μεσάνυχτα, και έβαλαν φωτιές σε κάδους, έσπασαν τζαμαρίες. Ξοδέψαμε αρκετά χρήματα για να αποκαταστήσουμε τις ζημιές. Πριν λίγο καιρό επίσης έγινε διάρρηξη στο σχολείο και μας έκλεψαν όλα τα ηχεία που ήταν το- ποθετημένα στις αίθουσες. Πρέπει να ξέρετε ακόμη ότι υπήρχε πρόταση του δήμου για την υπερύψωση της περίφραξης για την καλύτερη ασφάλεια και προστασία τόσο των μαθητών όσο και των εγκαταστάσεων του σχολείου. Στιγμιότυπα από την επίσκεψη σε σχολείο του Βίλνιους της Λιθουανίας, στα πλαίσια Εκπαιδευτικού προγράμματος Comenius στο οποίο συμμετέχει και το σχολείο μας. Ε: Ποια είναι η γνώμη σας για το σύστημα εκπαί- δευσης της χώρα μας; Α: Η χώρα μας διαθέτει ένα από τα πιο συγ- κεντρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα. Ένα σύστημα κατ' επίφαση δωρεάν παιδείας, που στην ουσία αποτελεί δυσβάστακτο οικονομικό βάρος για την πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών. Το δημόσιο σχολείο και ιδιαίτερα το Λύκειο περνάει βαθιά κρίση και απαξίωση. Οι μαθητές του Λυκείου κατευθύ- νονται στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα μαθήματα, με αποτέλεσμα να είναι οι πιο σκληρά εργαζό-μενοι Έλληνες πολίτες. Οδηγούνται όλα τα παιδιά στο να