ΤΟ Α *ΤΥ Β τ ο = Ε ' ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΝ Α ρ ι 2 4 4

Μ'»».1 Ί^.. ^«^Ι '» ^' >( Τ(^η β»;. ^.β 1«>Γ μ 0 >ή»ί>~' «τ -.^^.Τ ( Τ ^, ),^ :«-» ν»-._;1ν [«ν,η^οΐτ0^» ^» 1»)! ^1 5Γ Τ»Π-^>^ ΤΟ Α ΤΥ Β τ ο = Ε ' ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΝ Α ρ ι 2 4 4 2 3 Γρα^εΐον όδ&ς Φ ιλ ελλή νω ν. Ο ίκία Δ. Ζαχαρίου ά π έ ν α ν τ ι τ ή ς Ρ ω σ σ ικ ή ς έκ κ λ η σ ία ς 2 0 Η τ4 (? >ι Ι Ι τ η» ι «\ 5 κ λ η ι«- τ ί ί. 4 τ 4 ; Α ή «; \ τ4 Π ι? ι ίο. 1» 1 Α τ Α : Έ χ ^ «ς ί ο χ. 1 5 \ ια τ4 Ε ζ» τ ρ ι 4 ν Ϊ Ο. Ά γ γ ΐ λ < «ι «Λ (ί^ «ΐιή τ «ις «< ίζ»τ««ι'< ι τ λ ϊ «ν «ι λ ι! ο4ί 50 λ ικ τα 4 «Τ ΐ ς Τ ι «&ΙΊΟΤ ΑβΠΤΑ 20 ^ 1 ΑθΗΚΛΙΓ ΤΗΝ 3 ΙΟΤΝΙΟΤ 1890 ΤίΜΗ ΤΑΑΟΤ ΔΚΠ1Λ 20 Ό π ρ ω το κ ω λυσ ιερ γό ς X

2 Τ ό Ά σ τ ν Τό Ά ο ΐυ 3 Ε Θ Ν ΙΚ Η Φ ΙΛ Ο Λ Ο ΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΝ ΠΕΖΩ, ΔΟΓΩ. Oe ηερίζλανώ μενοι Οηβαείοε. Βοά μακρόθεν δ Κιθαιρών καί Ονέγει προς τον 'Υμηττόν: Μωρ μή τους είδατε,τούς απαντήσατε,τούς δύο λεβέντας τών Θηβών, οί οποίοι έξεκίνησαν άπό τόν τόπων των πλήρεις έκλογικοΰ μένους ; Ποΰ νά είνε, τί νά κάμνουν, εις ποϊον συνδυασμόν νά εϋρίσκωνται ; Και άπαντά ό Υμηττός : Τους εγδαμεν τούς δύο λεβέντας τών θηβών ήλθαν κατ ευθείαν εις τόν Τρικούπην καί του έζήτησαν θέσιν. Καί τούς είπεν ό Τρικούπης : Τί προσόντα έχετε ; Καί τοΰ άπήντησαν έκεΐνοι : Δέν θέλομεν θέσιν υπαλλήλου, θέλομεν θέσιν εις τόν συνδυασμόν σας" θέλομεν τόν Δοαγούμην κάτω άπό ήαάς καί τόν ψύλλαν ύποπόδιον τών ποδών μας. Και ό Τρικούπης τούς είπε : θεσις δέν υπάρχει. Καί τότε ύπαγαν κατ' ευθείαν εις τόν Δηλιγιάννην. Καί τούς εϊπεν δ Δηλιγιάννης : Θέσιν δέν ϊγω ' εΐπέτε είς τόν Πετούσην νά σάς κάμφ ολίγον τόπον, διότι εγμεθα πολύ και θά στενοχωρηθήτε. - Καί ήθέλησαν νά έπιστρέψουν όπίσω μέ τό τραμβάϋ εις τόν Τρικούπην, άλλά δέν εύρον θέσιν ούτε είς τό τραμβάϋ. Καί ήθέλησαν νά ύπάγουν είς τό θέατοον νά διασκεδάσουν, άλλά δέν υπήρχε θέσις ούτε είς τό θέατρον' καί ήθέλγισαν νά ύπάγουν είς τό ξενοδοχείον ν άναπαυθοϋν, άλλά καί έκεί εύοον τάς θέσεις κατειλημμένας. Καί περιφέρονται,περιφέρονται, καί κανείς άχόμη δέν είξεύοει είς ποιαν θέσιν εύρίσκονται. Τότε δ Κιθαιρών έφώναξε πρός τό μέρος τής Θεσσαλίας : Τά δύο τέκνα τών θηβών μένουσι μετέωρα, διότι δέν εύρέθνι δι αύτά θέσις. ίίαραλάβετέ τα, σείς, ώ βράχοι τών Μετεώρων καί φιλοξενήσατέ τα, διότι εινε κρίμα διά τήν ΙΙατρίδα τοιοϋτοι νέοι πολιτευταί νά ΐλεοιάζωνται. Καί τά οστά τοΰ Επαμεινώνδα καί τοΰ Πελοπίδα καί τών Βοιωταρχών έσκίρτησαν είς τούς τάφ υς των. Καί δ λίθινος λέων τής Χαιρωνείας ά<ρήκε φοβεράν ώρυγήν άπειλής κατά τοΰ Μπουφίδη καί τοΰ Μακουγιάννη. Β' Τ ό μανδύλιον. Ώ μανδύλιον, Ιερόν μανδύλιον, ώ κομψόν καί μυροβόλον μανδύλιον, τοΰ όποιου τό άβρόν καί γυναικώδες άρωμα εκαμε γνωστόν γηραιόν Βουλευτήν ν άνασκιρτήσφ έπί τής έδρας του! Ό θεάνθρωπος, κατά τυιν παράδοσιν, άπομάξας τόν ιδρώτα κατά τήν ώραν τοΰ Πάθους του, άπετύπωσε τήν θείαν μορφήν του έπί τοΰ άγιου Μκνδυλίου τής Έδέσσνις. Καί σύ έπισης, ώ μανδύλιον, θά μείνης ώς κειμήλιον, διότι έπί σοΰ άπετυπώθη καί ή μορφή καί τό ύφος τοΰ 'Ηγέτου τής Αντιπολιτεύσεως. Οτε άνέβλυσε τό δάκρυ έκείνο τό φλογερόν άπό τά ευαίσθητα βλέφαρα τοΰ βουλευτοΰ τών Κυκλάδων κ. Τόμαν, τό δάκρυ τό όποιον Ιπιπτεν ώ; ευσεβής σπονδή έπί τοΰ τάφου τής γηραιάς Αμαρτωλής Άτμοπλοϊκής ' Ε τ α ι ρίας, άνηλεής έξετάθη ή χειρ τοΰ 'Ηγέτου άπό τοΰ βήματος κρατούσα τό μανδύλιον διά ν άπομάξφ τό δάκρ( μέ λόγους σκληράς ειρωνείας. Καί δ Τόμαν έσίγησε καί ό Τόμαν Ιμεινεν άφωνος ώ νά ήτο Πτώμα ν... Έπρεπε τότε, ώ μανδύλιον, ή ψυχή τοΰ δρμητιχοΰ Μπο γίατζόγλου, τοΰ Τυδείδου τών Κυκλάδων, νά είσέλθη χ νά ζωογονήσϊ) τόν νέκυν τοΰ Τόμαν καί νά είπφ διά στό ματος αυτοΰ πρός τόν Ήγέτγιν, δστις σέ έσειε κλασαυ χενιζόμενος : Φύλαξε τό μανδύλιον σου, ώ Ήγέτα, φύλαξέ το εί τούς αβρούς σου κόλπους. Καί όταν έλθφ ή ημέρα καθ'ή άπό τά μυστηοιώδη βάθη τών καλπών θ άναπηδήσγ) δ άγ γελος τοΰ ολέθρου, καθ' ού οΰκ έσται ένστασις καί κωλν σιεργία, καί δεκατίσγι μέ τό φάσγανόν του τάς άραιάς τά ξεις τών { μετέρων σου, τότε έν τή γή, ένθα άναπαύετα δ Αλέςανδρος καί άκμάζει δ Άομενόπουλος, έν Φρυγία, έν Κοίλιρ Συρία, έν Πόντψ καί έν Κιλικίρι, πανταχοΰ που ύπάρχουσιν Ελληνες καί μετοχαί τοΰ πατριωτικού δανείου, δι έθν ικοΰ έράνου θ' άγορασθώσι πολλαί δωδ«. κάδες μανδυλίων καί θά σοί προσφερθώσι διά ν' άπομάξας τ' όςπαρηγόρητα δάκρυά σου! Ό Ή Άτη, ή σκληρά μοίρα, κυβερν^ τόν κόσμον. Ύπήρξεν ατυχής δ Πρίαμος, ύπήρξεν ατυχής ό Πομ πή'ίος, απηνής έφραξεν ή Ειμαρμένη τήν όδόν τής δόζ ης είς τόν Κορσικανόν στρατηλάτην. 'Αλλά τίς ύπήρξεν άτυχέστεοος τοΰ Πούπουλη, τοΰ μ,όνου άνακηρυγθέντος ύπο ψηφίου διά τήν χηοεύουσαν θέσιν ένός τών βουλευτών τοί νομού Αττικής καί Βοιωτίας ; Ό Πούπουλης γράφε το ώ Κλειώ είς τάς δέλτους σον έχρημάτισε δήμαρχος' Κρωπίας' άλλ ή εύγενής φιλο δοξια πάντοτε πρός τά ύψη ατενίζει καί δ Πούπουλης ή- θέλησε νά γείνιρ βουλευτής, Άλλά δέν τό έσκέφθη δ δει λαιος πρό ένός μηνός, δτε ήτο άκόμη καιρός' ή θυγάτης τοΰ Διός δέν έφώτισε πρότερον τό πνεύμα τοΰ πρώτου χοντος τής Κρωπίας. Καί Ιδωκε τήν άναφοράν του καί κατέβαλε τό γραμμάτιον τών 2 0 0 δραχμών, καί άνεχη ρύχθη ύποψήφιος καί προσήγγιζεν ήδη είς τό ποθητοί τέρμα. Άλλά φεΰ! πνεύμα τυφώνος ένέσκυψε καί πρόρριζ«άνεσπάσθησαν αϊ γλυκείαι έλπίδες τοΰ σταδιοδρόμου. Η σύνοδος έληξεν, ή Βουλή δέν θά συνεδριάσφ πλέον, Χαίρετε όνειρα! Ό Πούπουλης θά έκλεχθή βουλευτής VI άλλά δέν θά είσέλθφ είς τό Βουλευτήριον, άντί τών 2 άς κατέθηκε, δέν θά λάβφ τάς 1800, δέν θά παρακαθή, : μεταξύ τής πλειονοψηφίας, δέν θά είπγι ν ναι, ούτε όχι' δέν θά δεχθή μούντζαις άπό τόν Ράλλην, τοΰ δποίον ποτέ έχοημάτισε φίλος καί δέν θ άνταλλάξ /) ραβδισμό μέ τόν Φλέσσαν' δέν θά φάγφ είς τό έστιατόοιον τής Bow λής, δέν θά κομισθή έπί άρματος συοομένου ύπό άσθμαινόντων ΐππων πρός συμπλήρωσιν τής απαρτίας, δέν θ έχη τό δικαίωμα νά δίορισθή ποτε νομάρχης. Κλαΰσε πατρίς δύστηνε! Τίς οϊδεν άν δ Πούπουλης δ έφεοεν έν τφ νφ σωστικά σχέδια περί τοΰ μέλλοντος σον θρηνήσατε, ώ μελανόφθαλμ.οι καί Αλβανόφωνοι κόρ«τής Κρωπίας' τό ταπεινόν χωρίον σας δέν θά κλεϊσθ άντιπροσωπευόμενον είς τήν δμήγυριν τών Άμφικτυόν«τοΰ Έθνους. Άλλ όχι μή θρηνήσητε.. Τό μέλλον εινε άδηλον. Παρηγορήσατε τόν άτυχή ύποψήφιον, ώ εκλογείς τής Λττικής, συρρεύσατε άθρόοι είς τήν κάλπην του καί δότε πέρ αυτοΰ τήν ψήφόν σας. Άς ίκανοποιηθή τουλάχιστον διά τής ένδειξεως τής αγάπης καί τής συμπάθειας σας. Σώσατέ τον έκ τής οδύνης, σώσατέ τον έκ τής θλι ψ5ως. Τό σύνθημά σας άς είνε. ω έκλογεϊς Αττικής καί βοιωτίας Salus PUPULi suprema lex esto ' ΩΔΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ Ώ "Ηλιε, Οτολίδι τ' οτίοανοΰ, I Προστάτα. άνωνύμου εταιρίας, Ώ δργανον τού ΙΙύρλα τοΰ κλεινού Κ' έπόπτα τής τοΰ σΰμπαντος.. μωρίας, ΤΩ "Ηλιε, ποΰ ψώς μάς χορηγεί; Άλλά και ζέοτην άμετρη μάς δίνεις. II' άκόλουθος έτάχθιις τής Αΰγης Καί άντικαταστάτης τής Σελήνης, Ώ Ήλιε, ποΰ είδες τήν θανή Τοΰ θείου φιλοσόφου μας Σωκράτους Καθώς και τίιν ρεμούλα τήν δεινή Ποΰ στά ταμεία έγεινε τοΰ κράτους, ΤΩ Ήλιε. ποΰ είδες τόν στρατόν Τών Πρώσσων στό Παρίσι νά όδευη, Ώς και τών Αθηνών τόν έκλεκτόν Γεράνια καί ρύα νά φυτεύη, Ώ "Ηλιε, ποΰ είδες τοΰ Ίησοΰ Τήν σταύρωσιν στόν τόπον τοΰ Κρανίου, Ιΐοΰ έστεψες τήν νίκην τής Ίσσοΰ Καθώς καί τής έβδομης Απριλίου, ΤΩ Ήλιε, ποΰ ξηραίνεις τάς πηγάς Άλλά καί νερουλιάζεις τά μυαλα μας, 1 1 ' άκοΰς τών βουλευτών μας τάς κραυγάς Καί βλέπεις τά καλά καί τά κακά ιιας, ΤΩ Ήλιε, μέ έκλειψιν μισή Μεθαύριον τό πρόσωπόν σου σκέπεις!... Ώ Ήλιε, βαρέθηκες καί σ ύ Τάς τόσας πλειά μωρίας μας νά βλέπης I Η ΕΚΤΑΚΤΟΣ Φ ρ ιχ ώ δ η $ χωλνοΐίργια. ΐ'ιίτάϋεια για τήν άτταρτϊα, χιλιάδες όυό έπερωτήοεις, περ'ι αέρων Ουζτ,τήΰεις, ολίγοι λόγοι τον Η γέτου με ατάαιν χι νφος Περικλέτου. αναίδεια με τό ταουβά/.ι, άιίυνταξία πειό μεγάλη, αφόρητος άνοηΰι'α, φευγάλα είς τ'ι,ν έργααία χι' ϋ,τι άλλο χάνουν οί τρεώοί σημαίνει : "Κικταητος Βοολή. Και π η ϋ neprac r? c ßpaieiaic σου ; Κ.Ιεισμ/π) aro anrjn μου. Γιατί ; Γΐα ti eic ra xerrpixa μέρν σε σχοτώrovr. tic τα μισ"χεντρτιχα σέ εξαφανίζουν xai etc τά απόκεντρα σέ χχίπτοο ν. Δ Η Μ Ο Σ Θ Ε Ν Η Σ «Ι Η Ι Γ Α Κ Η Σ Πρό ολίγων ημερών ή ήμετέρ πόλις έκήδίυσε μετά συγκινήσεως τόν Δημοσθένη Μητσάκην μίαν έκ τών περιέργων έκείνων προσωπικοτήτων αϊτινες όσημέραι έκλείπουσι άφ ήμών, περιέργων δέ ύπό τε τήν Ιποψιν τής ίδιαρρυθμίας τοΰ χαρακτήρος, τής δράσεως έν τφ σταδίφ, όπερ ήχολούθησκν, καί τής έν γένει βιώσεως «ύτών. Ό Δημοσθένης Μητσάκης έχων μόρφωσιν ο χι τυχοΰσαν, έστρεψεν ένωρίς τά βλέμματά του είς τόν κύκλον τής προξενικής ύπηρεσίας, ής έγένετο δραστηριότατος καί έντιμωτατος θεράπων. Καί πάσαι μέν αί άλλαι ύπηρεσίαι αύτοΰ έν τφ κλάδω τούτφ ούδεμίαν θά Ιδιδον αφορμήν είς τήν έλληνικήν κοινωνίαν νά γνωρίσφ τόν Μητσάκην άλλως ή ώς τίμιον καί εύσυνείδητον ύπάλληλον,ή έν Άβυσσινία όμως αποστολή αύτοΰ ώς προξένου τής ήμετέρας χώρας ένωρίς κατέστησε γνωστόν τούτον ού μόνον έν Έλλάδι, άλλά καί έκτός αυτής. Παρά τφ Βασιλεϊ Ίωάννφ τής Άβυσσινίας τυχών πρώτος τής εξαιρετικής τιμής ν' άντιπροσωπεύσγ τόν ήμέτερον Ηγεμόνα κατωρθωσεν ού μόνον αύτος άτομικώς ν άποκτήσιρ τήν άπειρον τοΰ Βασιλέως έκείνου εμπιστοσύνην, άλλά καί νά έμπνεύσγι αύτφ τοιοΰτον έρωτα, τοιαύ-

Τ ό Ά στ ν δ ΤΑ ΛΑΤΡΙΑ ε ίς ύψ ω μ α. Τό Ιστορικόν ρινόμακτρον. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ την λατρείαν πρός την Ελλάδα, ώστε νά μή θέλγ νά πιστεύγ, δτι τό ήμέ τερον χράτος δέν είνε τό ίσχυρότερον τής Ευρώπης. 01 πρόξενοι τών άλλων Δυνάμεων χατ οϋδέν Γσχυον χαΐ τάς διαφόρους αυτών υποθέσεις έλυον χατά τάς θελήσεις τοΰ Δημοσθένους Μητσάκη, Ιερείς Άβυσσινοί έστάλησαν ΰπό τοΰ Βασιλέως, ϊνα έπισχεφθώσι την ήμετέραν χώραν, δώρα άπέστειλεν ό Βασιλεύς 'Ιωάννης πρός τόν Βασιλέα ήμών, έξ Ελλάδος έζητήθη Ιατρός διά τόν Βασιλέα τής Άβυσσινίας, έξ 'Ελλάδος έζητήθη γεωπόνος χαί τέλος χάρις είς τόν άποβιώσαντα Μητσάχην ή 'Ελλάς ΰπό τοΰ Άβυσσινοΰ μονάρχου έθεωρεγτο ώς τό πρότυπον τοΰ κόσμου Βασίλειον. Διά λόγους πολιτικούς, τούς άποίους ό χώρος τοΰ ήμετέρου φύλλου δέν έπιτρέπει νά έκθέσωμεν ένταΰθα, ό πρό- ξένος ήμών ήναγχάσθη ν άναχωρήσφ έκ τής Άβυσσινίας, ύποπεσών ε ις την δυσμένειαν τοΰ Μονάρχου έχείνου, άλλά τοΰτο δέν σημαίνει, δτι ό Δημοσθένης Μητσάχης δέν συνέδεσε τό όνομα αΰτοΰ μετά τής χώρας έχείνης, δέν έ πρεπε δέ νά έμποδισγ καί ήμάς, όπως δημοσιεύσωμεν τήν ανωτέρω αΰτοΰ εικόνα μέ τήν περίεργον στολήν του, έχ πληροΰντες χαθήχον πρός τήν μνήμην τοΰ πρώτου έν Ά- βυσσινίο: προξένου τής Ελλάδος καί άνταποχρινόμενοι πρός τήν περιέργειαν τών αναγνωστών ήμών. ΤΟ ΔΑΚΡΤ!! 1 1 ιο μ ω δ ι ε ίς π ρ ά ξιν μ ία ν κ α ί τό μ α ν 2να. ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΙΝ τ ή ς είκ ο σ ιπ εντα ετο ύ ς γρ α μ μ α τεία ς του.

β Τό Ά β τν Τ ό Ά στυ 7 ΤΟ Κ Υ Κ Ν Ε Ι Ο Ν ΤΗΣ Β Ο Υ Λ Η Σ Δέν ποοείδομεν ά».;ιβώ; τόν βίον τη;. μ.ό'λις δέ τή,ν παρελ.θούσχν πέμπτη» τίναξε τά πέτα/α, ώ; ρόδυν έκ τού κήπου τών Μουσών. Ήδη δέ» φοβούμεθα πλέον ν άπχτη,θώμεν, διότι έν τϊΐ Έφημεοίδι τή; Κυβεονήσεω; έδημοσιεύθη καί τι άδεια τού νεκροσκόπου, ίιρξατο δέ καί ή άποσύνθεσι; τών μελών τη;.. άναχωρησάντων εις του; νομούς των. V Ή ταλαίπωρος κατά τό τελευταίο» ατάδιόν τη; ήτο ώς έάν Ιπαθεν έξ ήμιπληγίας. Ή δεξιά πλευρά τη; δέν ή,σθάνετο τίποτε, ούτε τού; νυγμού; του κ. Μπογιατζόγλου' τό δεξιόν ού; τη; δέν ήουεν, ούτε τά; φωνά; τών 'Αθηναίων- 6 δεξιό; αύτϊΐ; οφθαλμό; δέν έβλεπεν, ούτε τά έν Συοψ γενόμενα'ό δεξιό; τη; βραγιών εκαμνε μόνον σπασμωδικά; τινα; κινήσει; καί, μή χντέχοντο; του δεξιού ποδό; αύτή;, κατέπεσεν. 0 1 συνελθόντες πρό; έπίσκεψιν ιατροί έγνωμοδότησαν, δτι θ' άναβιώση καί θά ζή ή όμαλώ;, έάν άντικατασταθώσιν δλα τά βεβλαμμένα μέλη τη;. Ένφ εί; δλα τά ίγκλήματα οι δράσται προσπαθούσε νά κρύπτωνται, τουναντίον εΐ; τόν στραγγαλισμόν τή; Εκτάκτου Συνόδου εύρέθησαν πολλοί πρόθυμοι ν ά»αλάβωσι τήν ευθύνην ένώπιον τού λαού καί τούτο, διότι γνωρίζουσιν, δτι θ άθωωθώσιν υπό τή; κοινωνία; ώ; ακαταλόγιστοι ΑΙ όλίγαι δμω; αύταί ή(έραι τή; αγωνία; είχον καί τά περίεργα έπεισόδιά των. Λόγου χάριν δ κ. Κούστας υπέβαλε πρότασιν νά φέρ») τό ύδωρ έκ Στυμφχλία; καί νά χιινατίόΐι μόνον 3 Εκατομμύρια, άντί τών ΰπολογισθέτων 35. Ή Βουλή απέναντι τοιαύτη; προτάσεω; άπεφάσισε νά τόν ατείλγι, δπου άρμόζει μετά χνυοτοδία^. Κατά τα; τελευταία; ταύτα; ημέρα; ήκούσθησαν τόσοι λυγμοί, τόααι ψυχικαί διαχύσεις καί έορευσαν τόσα δάκρυα, ώστε τά έπίσημα πρακτικά τή; έκτάκτου συνόδου δύνανται νά φέρωσιν, ώς λυρική συλλογή, τόν τίτλον : Στόνοι χαϊ δάκρυα. Ήκούσθη εί; τόν διάδρομον ; Άν ό Δηλιγιάννη; έδιδε εί; έμέ τό μανδύλι θά τού έλεγα : Φιλε μου, κράτησέ τυ νά τό μεταχειρίζεσαι γΐά τά ϋάλία, πού μά; άραδειάζεις. "Αξιόν παρατηρήσεω; είνε ίπίση;, δτι ή έκτακτο; περάτωσε τόν βίον τη; χωρίς καί ό κ. Μπογιατζόγλου; νά περατώσγ) τόν λόγον του. Έμεινε ακριβώς άναλύων τή,ν γελοιογραφίαν τού πρό παρελθόντος φύλλου μα;, καθ ή» παρίστατο 6 'Αρχηγός έπί δνου μέ άλεξήλιον λευκόν διά τά; /,λιακά; ακτίνας καί υφιστάμενο; ολας τάς έκ τών ανωμαλιών τού έδάφους δονήσεις. Όταν έλθη 4 κ Μπογιατζόγλου; καί πάλιν βουλευτής, Ττρέπει νά έξ] κολουθήση τή,ν άγόρευσίν του ώ; έξής : Κύριοι εγχομεν αφήσει τόν Αρχηγόν τή; Άντιπο λιτεύσεω; Ιπί όνου κλπ Ό κ. Φιλήμων καί πάλιν έγένετο άντικείμενον τώι συζητήσεων τής Βουλής, άλλά τώρα τή, είσηγήσει τού κ. 'Αρχηγού, δστις μάς άπεκάλυψε περίεργον ιδιότητά τον κατά τάς παρελθούσας δημοτικά; έκλογάς. Ό κ. Φιλήμων κατ αΰτά; καί ήτο καί δέν ήτο υποψήφιος τής άντιπολιτεύσεως. Δέν ήτο, διότι πολλοί έκλογετς τόν έπέβαλον εις τόν κ. Δηλιγιάννην, ήτο, διότι 4 κ. Δηλιγιάννης συγκατετέθη εί; τήν ύποστήριξιν του. 'Ημείς δταν έλεγε ταύτα ό κ. 'Αρχηγό; έσκέφθημεν έπί πολύ, έάν ήτο ή δέν ήτο έχίφρων καί κατελήξαμεν εί τό συμπέρασμα, δτι ήτο καί δέν ήτο. Ίατο^ιχόν : Εί; 2ν τών δωματίων κάθηνται πολλοί βουλευταί έ, οίς καί ό κ. Ζωγλοπίτης. Ένφ γίνεται συζήτηαι; είσιρχεται άσθμαίνων εί; διανομεύς τηλεγραφημάτων καί μετ μεγάλη; βί«ς : Είνε έδώ κανένα; βουλευτή; ξωοχλο«ι'τ») ; Ένφ ήδύναντο νά ώσι πολλοί, έν τούτοι; έπί μακρό» έσκέφθη καί 6 κ. Ζωγλοπίτη; ν άπαντήσγι καταφατικώς Επειδή, εγθισται εί; τό τέλος έκάστη; συνόδου ν άναγράφωσι τά; έργασίας τής Βουλή; καί ήμεϊς ύπείκοντε; είς τόν γενικόν τούτον κανόνα σημειούμεν τάς κυριωτέρας: Έγένοντο έπερωτήσεις περίπου τρισχίλιαι. Ό κ. Λεβίδη; όιμίλησε περί τής τιμή; τή; πατρίδο; δεκάκις. Ό κ. Πκλαμήδη; έσπασε τό κεφάλι τού κ. Φλέσοα άπαξ. Ό συντομώτεοος λόγος τού κ. Πετρίδου διήρκεσεν έπί δύο ώρα;" Πρίν ή λήξγΐ ή Σύνοδος δλοΐ οί βουλευταί είχον λάβει τή,ν έπιχορήγησίν των. ΤΗΛΕΓΡΑΦΗ Μ Α 11 άκρύασις πού ΐικήρ. Κ ωνσταντινονπολι; 1 Ιουνίου 1890 Σήμερον ό Σουλτάνος έδέχθη είς άκρόασιν τόν Σακτ,ρ πασσάν, δστις κατέθηκε τή,ν έντολή» του ώ; διοικητή; τή,; Κρήτη; είπών, δτι είνε περιττός νά μένιρ έκεϊ. άφο5 άνέλαβε τήν ύπεράσπισιν τής νήσου ό έξ 'Ηπείρου Άγαθο πουλος τή; Ελληνικής δημοσιογραφίας. Ό Σουλτάνο; έμεινε σύμφωνο;. (ΠραχίπριΤον γοβ ιχοΰ μ α ς Χ αβλέ, I ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΙ»Γνωρίζει δ κύριος ψιλός μ ο υ, δτι ήμεΐς, οίτινες δίν ννάμε&α va εΐμε&α ΈρμουπολΙται καί να αυμβιώμεν ιτά τής Ε λληνικής άτμοπλοίας div είαάγομεν ημάς α υ τούς εις τής μ ελ έτη ν. Δ η λ ιγ ιά ν ν η ς «0 ά παραβτα&ή, ότι είμε&α όΰο δμάδες α υγχ ροτφ έν- ίκ ίντα vftu διά vit βυχκρουώμίθα». επρ(3ης»θέλετε λοιπόν να πιω μεν τό ποτ ήριον τής ατερήαεως χής πρωτοβουλίας μέχρι τρυγάς ;» ΙΙα πγι»ννα όπο\ > λος Σ η μ. "Αατεος». 'Αγάπη τί άναγνώότα, aol παρέχιψεν ολίγους μόνον μαργαρίτας κοινοβουλευτικούς' τό j-νωριξομιν, αλλά λάβε ύπ δφιν, ότι δ χ. Βαλααμάχης δέν ήτο είς τήν Βουλήν. ΑΙΑΜΑΡΤΥΡΗΣΙΣ Φίλτατον Ά ατυ, 7 ΑΑΙΚΗΕΜΕΝΟΥ Δέν είμαι θυμωμένον μαζί σου, ούτε σκέπτομαι νά κηρό ξ ω καί πάλιν τόν πόλεμον τών ρόδων, άλλά μετά συντριβής. - τών πετάλων μου σου ξομολογούμαι, δτι έλυπήθην πολύ, όταν είδα καί σέ, έν χοροδ α τών λοιπών συναδέλφων σου. νά μού ψάλλης άδίκω; τόν άναβαλλόμενον καί νά μέ πεθαίνει; εί; τήν χοριιδείαν, ένφ έγώ τό πτωχόν, μέχοι τή; στιγμή; τουλάχιστον καθ ή» σοί γράφω, έπ οϋδεμιά; παρόδου τού άκανθώδου; σταδίου τού Δημάρχου σα; έτόλμησα νά έμφανισθώ- πιθανόν δ κύριος αυτός καθ' ύπνου; νά τά βλέπγ δλα ρόδιυ«, άλλ έν τφ κτιπψ τών Μουσών καί τού κ. Άντωνιάδου» μόνον γεράνια βλέπει καί γεράνια καλλιεργεί, φιλοδοξών νά μεταφερη τόν άλλοτε περίβλεπτον καί νΰν παρηγκωνισμένον κήπον τον γερανιού, παρά τΐΐ πλατεία τού Συντάγματος καί είνε μέν αληθές, δτι δι αύτήν τήν μεγαλεπήβολον Ιπιχείρησιν απασχολεί υπέρ τούς εγκοσιν υπαλλήλους καί Ιδιαίτερον ανώτατοι» ειδικόν έπόπτην, άλλά δι αΰτά ας τόν κρίνη ή μέλλουσα Ιστορία, ή ποία πιθανόν νά εύρτρ καί καμμίαν όμοιότητα, ώς έπιβαρυντικήν πεοίπτωσιν, τών γερανίων τού χ. Φιλήμονος μέ τούς... γερανούς τού Ί βύχου! Έγώ τούτο μόνον γνωρίζω, κάί τό λέγω πρό; έπαινόν του, δτι είνε δλως αδύνατον νά αισθάνεται καί τήν έλαχίστην έστω συμπάθειαν πρός έμέ, τά ρόδον,άνθρωπο; δστις καθ' έκάστην ακούει νά τφ λέγουν, δτι δλα τά μέχρι τούδε δημοτικά έργα του είνε παρυόίαι καί νά τόν ποοκαλοΰν είς τή,ν έκτέλεσιν τών καθ'έκάστην έπαγγελλομένων καί ουδέποτε έκτελουμένων σχεδίων του φωνυϋντε; πρός αυτόν : δον τό ροδον. ιδού χα'ι τό πήδημα! Τ ανωτέρω σέ παρακαλώ θερμώς νά τά δημοσιεύσεις χάριν τή; άκριβεία; καί τών μεταγενεστέρων. Ο Τ Υ Π Ο Σ Μ Α Σ Κν ά δ ικ ν,μ ίν ο ν ρ 6<ον. Διά τήν άντιγριφήν Έκ τή; Πρωίας, (δηλαδή έκ τού κ. Δηλιγιάννη): «Άγνοοϋμεν πόθεν ( ντληαεν ή συνάδελφος Έψημερις τάς περί άντιπολιτευομένου συνδυασμού έν τφ νομφ Ά- χαίας καί Ήλιδος ειδήσεις της, άλλά βεβαίως όέν ( ντληοε ταύτας έχ τού αρχηγού τής άντιπολιτεύσεως, δστις καθ έμάθαμεν άγνοεϊ πάντα ταύτα. Έκ τού Αχελώου : «'Υπάρχει δύναμις ν' άνατινάξη τήν γήν άπασαν έν τφ κενφ είς κόνιν. Τί; ή δύναμις αύτη ; Ό θεός! ή σοφί=ε ί Άλλ δ θεός, ή σοφία, δέν είναι δύναμις καταστρεπτική, άλλά δημιουργική, καί μόνον δταν άλλη δύναμις έλθνι μετ' αυτής βες ένωσιν, δυνατόν νά γίνγι έκρηξις καταστρεπτική πρός άνακαινισμόν πάντοτε είτε πολλών έξ ένός, είτε δι'ένώσεω; πολλών πρό; άνακαινισμόν ένός». ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΗ Μ Α ΡΧ Ο Γ Λ Η 2 0 Γ Ρ Ι 0 Γ Άγγέλον Τ ν. itàjôtiv ΊαχωβάνΟυ χτλ. Έ ν Κιιραλλην.οι τύποι;»tlpoosou» 1890. Τό φυλλάβιον τούτο εινε τώ όντι άξιον άνπγνώσιω; καί συνιστώμεν αυτό ώ ; άξιομίμητον παράόειγμα εί; τού; δημάρχου; τού Κράτους. Περιέχει Ôάφορα ίγγοαφα, οτον πρωτόκολλον παραδόσιι»; καί παίαλαβής, πρόγραμμα δημοτικών λογαοιαομών, άπόοπασμα προκαταρκτικού πρακτικού του δημοτικού συμβουλίου AijÇouplou καί ΐόο λιπτονεριτ; έκθίαει; Τά ίγ - γραβα ταύτα φίρουοι πάντα τόν χαρακτήρα λιπτομιρεστάτη; περί τήν διαχιίρησιν άκριδεία;. Ό κ. Ά γ γ ελ ο ; Τ υπάλϊο; Ίακωδάτο; άνήκει ε ί; μίαν τών πρώτο,ν τή; Κ ιραλληνία; οίκογενειών, τή; όποια; τό δνομα συνδέεται μετά τί.; πολιτική; τοΰ τόπου Ιστορία; Q; δήμαρχο: τή; Ιδιαιτέρα; α ϊ τού πατρίδο; β ακρίνε ια ι όμολογουμένοι; διά τε τόν ζήλον καί τήν άκρί- 6ειαν αύτοϊ. Τα φύλλα του ίάστεοζϊ δέν πωλουνται πλέον ε?ςτό Π ρα κ τ ορεiον τών Εφημερίδων.

β Τό Ά σ τυ ΤΟΜΟΙ u i ΠΑΡΕΑΘ0ΝΤ0Ν ETÛN Α Ζ ι 1 L U Z l,, δ ε μ έ ν ο ι, π ω λ ο υ ν τ α ι έ ν τ ώ Γ ρ χ φ ε έ ω τ ι μ ώ ν. ΛΥΚΕΙΟΝ ΑΙΟΣΚΟΡΙΑΟΥ Τό γνιοοτότατον roüto Λύκειον μεταφέρεται άπο τής πρώτης προσεχούς Σεπτεμβρίου εις τήν έπι τής δβον Σταδίου και Παρθεναγωγείου κειμϊνην μεγάλην οικίαν τον κ. Χ.«.ταθπόλο\», χρηβιμενσαααν άλλοτε ós κατάντημα τής γαλλικής πρεσβείας. Α. KÜNÍ ΤΑΝΤΙΝΙΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΑΙΙίΛΰΙΑΤϋΥΚΟΣ ΤΗΣ ΕΝϊίΑΡΙΣΙΟΙΣ ΑΝΑΤΕΡΑΣ T H E Τ Η Λ Λ Γ Ρ Α Φ Ι Α Ε Σ Χ Ο Λ Η Ε Odoc Kaltrixap/ac IS- Η λεκτρικούς χώδωνας, τηλιγράφονς, ήλεχτρικόν φώς, άλεξιχέραυνα, όργα νκ Ιναντιον τής ΧορκαΙάς, Ιατρικός ήλιχτριχάς οοοχευάς, τηλέφωνα 8Γ οίχιαχας χρήαεις χι μιγαλας άχοοτάαεις, ήλεχτρικά ωρολόγια, πνευματικού; αωληνχς, μ ιθ' όλων τών αομχκρομαρτουντων αΰτοΐς Οργάνων. Πωληαις οργάνων Τοποθετήσεις χατ'άποκοχήν Επιστημονική έρλασία. Κκταχτος εύθηνια. ΕΡΓΟ ΣΤΑΣΙON Γ Υ Ν Α Ι Κ Ε Ι Ω Ν ÏÏIA Û I Η Λ I Α ΧΠΡΑΦΑ Ο Λ Ο Ε Π Ε Ρ Ι Κ Λ Ε Ο Τ Ε SO Α Ν Τ Ι Κ Ρ Υ Τ Ο Υ Ε Ε Ν Ο Α Ο Χ Ε Ι Ο Υ ΛΠΟΛΛΟΝΟΕ Έ π ιδ ιο ρ θ ο ϋ ντα ι γ υ ν α ικ ε ίο ι π ίλ ο ι π α ν τό ς εί δ ο υς πρός δραχ μ- ν έκαστος. Ε π ίσ η ς ταρι γ ε ύ ο ν τ α ι π τη ν ά. Έ κτχχτος ευχαερέ-κ. ΑΡΑΒΟΥΡΓΗΜΑΤΑ Εις τό κατάστημα I. Κ Ο Υ Τ Ζ Ο Υ Κ Ο Υ Ί κ έ ν α ν τ ι ιή ς Η ιγά λ η ς ο ΐχ ία ς Μ ιλι. ΑΡϋΗΗΟΓΙΙΜ Σ1ΔΙΙΡ0ΛΡ0Μ11Χ ΠΚΙΡΑΙΩΣΑβΙΙΪ^ΠΙΙΟΙΜΣΟΪ Τ μ ήμ α ΙΙειρ α ιώ ς-ϊο ρ Ινθ ο υ -ϋ α τ ρ ώ ν 1 3 3 I 2 4 32 Ιίειραιεύς άν. 6.3 0 π 1 ΙΙΟ π 12.30 ΪΙάτραιάν 6.45π 11.30 Ά βήναι» 7 11.45 1 1 Αίγιον 8.2 5 12.46 Κόοινθος αφ. 9 52 2. 5 ^ 4.17 Κόρινθος 12. μ 4.25 6 50 Αίγιον 1.36μ 6.1 5 Ά θήναι ρ 3.0 7 7.25 10.10 Πάτραι 2.5 5 7 55 Π ειραιεύς 3.3 5» 7.55 ΐ0.40 Τμήμα ϊορινθου-ϋαυαλ.ιονι-μ'ιλων Κόρινβος άν. 3.20 μ.μ. Μ ύλοι ά ν. 7.4 0 μ μ. Ά ρ γο ς αφ. 5.30 Ναόχλιον 8 4 5 Ν αύχλιον 6.05 - Ά ρ γο ς αφ. 9 20 Μύλοι» 6 08 Κόρινβος 11.30 Τ μ ή μ» α χ ρ β ν -Π ύ ρ γ ο ο ΙΙάτραι ά. 7,0 5 π μ 3 3>>μμ. 5 30 ΙΙόργος άν. 6,10 πμ. 3,35 μ.τΐ Ά γ αία αρ 7,55 4,2 0 6.30 ' Αμαλιάς 7,35 5, Μ ανωλάς 9. 5,24 Γαστούνη 8,0^ 5.3 2 Γαατούνη 10., 6,21 Μανωλάς 9.02 6,30 Αμαλιάς 10,31 6,52 Ά γα ία 10,07 7.35 Πύργος 11.55 8,15 Πάτραι άφ.10,55 8,25 Α\ άμαζοατοιγ'ιαι 33 χχ\ 32 ημέραν παρ'ήμέραν έναλλάξ. Τοχιχαί άμαξοστ. χαθ έχάστην είς όλα τά τμήματα. Ό λίαν γνοητός μεταξύ των Ιταλομαθών καθηγητής τίω ς τής έν Πάτραις ιταλικής σ/ολής χ Γίώ ρ γιο η Σ. Χοϋαι, άπολυθείς ύχό τής Ιταλικής χη6ι:ιήτ(οις, 8ιότι όέν Α/ει τήν Ιταλικήν Ιθαγένειαν, (άπεφαι ιοθη 81 μόνον Ιταλοί Ιν αύταΐς νά διδχβχωοιν) ήλθιν ήδη ίνταΰθχ οχοπών ν άποχαταιταθή καί παραδιδη τήν Ιταλικήν, όπιο ιτνι ίΰτύ/ημα 8ιά τούς θέλοντας νά τύγοιοι καλόν 8 δάσκαλον αυτής. Ή 81 πιπεδευμένη σύζυγός τοο κυρία Ζαιρα (née Fubre) θά παραδίβη μαθήματα τής γαλλικής, πάντοτε διαχριθείαα ώς διδασχάλιασχ τής γλώοσης ταύτη; έχ τών άρίοτων. Γ ΤΛ I ϊ)γιί1 ί Ουνιοτΰ τοΐς πωροφίλοις, τ<> ίν ι I ' S \ I V vftf àyoçù όπωροναιλεΐον Μεγάλ I I / i I 1»λαιά Παράγχα.» οπνν εϋρ 1 1 / Í I m I 1 βκυι/ταιολα άνεξαιρε'τως tie εΐ'όη τ έκλεκτών όπωρών και tig μεγάλην ποσότητα. μαύρο πρώτιστης χοιότητος πω λείται ιίς τό γνωοτόν χαντοχωλιγον τού TvnoxpaytTor Κ ο ρ Ι ν ν η ς, Προαοτιίον αρ W