1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 1 Το έγγραφο αυτ συνιστά βοήθηµα τεκµηρίωσης και δεν δεσµε ει τα κοινοτικά ργανα "B Ο ΗΓΙΑ96/77/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 2ας εκεµβρίου 1996 περί θεσπίσεως ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας για τα πρ σθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (Κείµενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 339 της 30.12.1996, σ. 1) Τροποποιείται απ : Επίσηµη Εφηµερίδα αριθ. σελίδα ηµεροµηνία "M1 Οδηγία 98/86/ΕΚ της Επιτροπής της 11ης Νοεµβρίου 1998 L 334 1 9.12.1998
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 2 Ο ΗΓΙΑ96/77/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 2ας εκεµβρίου 1996 περί θεσπίσεως ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας για τα πρ σθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (Κείµενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, Έχοντας υπ ψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοιν τητας, την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συµβουλίου, της 21ης εκεµβρίου 1988, για την προσέγγιση των νοµοθεσιών των κρατών µελών σχετικά µε τα πρ σθετα που επιτρέπεται να χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή ( 1 ), πως τροποποιήθηκε απ την οδηγία 93/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκο Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου ( 2 ), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α), Μετά απ διαβο λουση της επιστηµονικής επιτροπής για την ανθρώπινη διατροφή, Εκτιµώντας: τι είναι αναγκαίο να θεσπιστο ν κριτήρια καθαρ τητας για λα τα πρ σθετα πλην των χρωστικών και γλυκαντικών υλών που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκο Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 1995, για τα πρ σθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών ( 3 ). τι είναι αναγκαίο να αντικατασταθο ν τα κριτήρια καθαρ τητας που θεσπίστηκαν στην οδηγία 65/66/ΕΟΚ του Συµβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 1965, περί θεσπίσεως ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας των συντηρητικών που µπορο ν να χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα τα οποία προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή ( 4 ), πως τροποποιήθηκε τελευταία απ την οδηγία 86/604/ΕΟΚ ( 5 ). τι είναι αναγκαίο να αντικατασταθο ν τα κριτήρια καθαρ τητας που θεσπίστηκαν στην οδηγία 78/664/ΕΟΚ του Συµβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, περι θεσπίσεως ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας για τις ουσίες που έχουν αντιοξειδωτική δράση και µπορο ν να χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα ( 6 ), πως τροποποιήθηκε απ την οδηγία 82/712/ΕΟΚ ( 7 ). τι είναι σκ πιµο, συνεπώς, να καταργηθο ν οι οδηγίες 65/66/ΕΟΚ και 78/664/ΕΟΚ. τι είναι αναγκαίο να ληφθο ν υπ ψη οι προδιαγραφές και οι αναλυτικές τεχνικές για τα πρ σθετα που περιέχονται στον Codex Alimentarius πως καταρτίσθηκε απ την κοινή επιτροπή εµπειρογνω- µ νων των FAO/ΠΟΥ για τα πρ σθετα τροφίµων (JECFA). τι τα πρ σθετα τροφίµων που παρασκευάζονται µε µεθ δους παραγωγής ή απ πρώτες λες σηµαντικά διαφορετικές απ εκείνες που καλ πτει η αξιολ γηση της επιστηµονικής επιτροπής τροφίµων ή διαφορετικές απ τις αναφερ µενες στην παρο σα οδηγία, πρέπει να παραπέµπονται στην εν λ γω επιτροπή για πλήρη αξιολ γηση, µε ιδιαίτερη έµφαση στα κριτήρια καθαρ τητας. τι τα µέτρα που προβλέπονται στην παρο σα οδηγία είναι σ µφωνα µε τη γνώµη της µ νιµης επιτροπής τροφίµων, ( 1 ) ΕΕ αριθ. L40της 11. 2. 1989, σ. 27. ( 2 ) ΕΕ αριθ. L 237 της 10. 9. 1994, σ. 1. ( 3 ) ΕΕ αριθ. L61της 18. 3. 1995, σ. 1. ( 4 ) ΕΕ αριθ. 22 της 9. 2. 1965, σ. 373. ( 5 ) ΕΕ αριθ. L 352 της 13. 12. 1986, σ. 45. ( 6 ) ΕΕ αριθ. L 223 της 14. 8. 1978, σ. 30. ( 7 ) ΕΕ αριθ. L 297 της 23. 10. 1982, σ. 31.
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 3 ΕΞΕ ΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ Ο ΗΓΙΑ: Άρθρο 1 Τα κριτήρια καθαρ τητας που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ για τα πρ σθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών, που καλ πτονται απ την οδηγία 95/2/ΕΚ, καθορίζονται στο παράρτηµα.!m1 Άρθρο 2 Τα κριτήρια καθαρ τητας που αναφέρονται στο άρθρο 1αντικαθιστο ν τα κριτήρια καθαρ τητας που καθορίζονται στις οδηγίες 65/66/ΕΟΚ, 78/663/ΕΟΚ και 78/664/ΕΟΚ. Άρθρο 3 1. Τα κράτη µέλη θέτουν σε ισχ τις αναγκαίες νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συµµορφωθο ν µε την παρο σα οδηγία πριν την 1η Ιουλίου 1997. Πληροφορο ν αµέσως την Επιτροπή σχετικά. ταν τα κράτη µέλη θεσπίζουν τις εν λ γω διατάξεις, οι τελευταίες αυτές περιέχουν παραποµπή στην παρο σα οδηγία ή συνοδε ονται απ παρ µοια παραποµπή κατά την επίσηµη δηµοσίευσή τους. Ο τρ πος της παραποµπής καθορίζεται απ τα κράτη µέλη. 2. Επιτρέπεται η εµπορία των προϊ ντων που δεν ανταποκρίνονται µεν στην παρο σα οδηγία αλλά έχουν διατεθεί στην αγορά ή επισηµανθεί πριν απ την 1η Ιουλίου 1997, µέχρι να εξαντληθο ν τα αποθέµατα. Άρθρο 4 Η παρο σα οδηγία αρχίζει να ισχ ει την εικοστή ηµέρα απ τη δηµοσίευσή της στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Άρθρο 5 Η παρο σα οδηγία απευθ νεται στα κράτη µέλη.
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 4 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ε 200 ΣΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ Σορβικ οξ Trans-trans-2,4-εξαδιενικ οξ Αριθ. EINECS 203-768-7 C 6 H 8 O 2 Μοριακ βάρος 112,12 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρο Άχρωµες βελ νες ή λευκή ρέουσα σκ νη, µε ελαφρά χαρακτηριστική οσµή, της οποίας το χρώµα δεν µεταβάλλεται µετά απ θέρµανση στους 105 C επί 90 λεπτά Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως 133 C έως 135 C µετά απ ξήρανση υπ κεν επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικο οξέος Β. Φασµατοµετρία Μέγιστο απορρ φησης διαλ µατος σορβικο οξέος σε ισοπροπαν λη (1:4 000 000) σε µήκος κ µατος 254±2 nm Γ. Θετική δοκιµή ανίχνευσης διπλών δεσµών. Σηµείο εξάχνωσης 80 C Υγρασία Θειική τέφρα Αλδε δες 0,5 % κατ ανώτατο ριο (µέθοδος Karl Fischer) 0,2 % κατ ανώτατο ριο 0,1% κατ ανώτατο ριο (ως φορµαλδε δη) Ε 202 ΣΟΡΒΙΚΟ ΚΑΛΙΟ Σορβικ κάλιο (Ε,Ε)-2,4,-εξαδιενικ κάλιο Άλας µε κάλιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικο οξέος Αριθ. EINECS 246-376-1 C 6 H 7 O 2 K Μοριακ βάρος 150,22 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρο Λευκή κρυσταλλική σκ νη, της οποίας το χρώµα δεν µεταβάλλεται µετά απ θέρµανση στους 105 C επί 90 λεπτά
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 5 Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του σορβικο οξέος, λαµβαν µενου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 C έως 135 C µετά απ ξήρανση υπ κεν επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικο οξέος Β. Θετικές δοκιµές ανίχνευσης καλίου και διπλών δεσµών 1,0 % κατ ανώτατο ριο (105 C, 3 ώρες) Οξ τητα ή αλκοολικ τητα 1,0 % περίπου κατ ανώτατο ριο (ως σορβικ οξ ή K 2 CO 3 ) Αλδε δες 0,1% κατ ανώτατο ριο, εκφραζ µενο σε φορµαλδε δη Ε 203 ΣΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ Σορβικ ασβέστιο Άλας µε ασβέστιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικο οξέος Αριθ. EINECS 231-321-6 C 12 H 14 O 4 Ca Μοριακ βάρος 262,32 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρο Λευκή λεπτή κρυσταλλική σκ νη, της οποίας το χρώµα δεν µεταβάλλεται µετά απ θέρµανση στους 105 C επί 90 λεπτά Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του σορβικο οξέος, λαµβαν µενου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 C έως 135 C µετά απ ξήρανση υπ κεν επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικο οξέος Β. Θετικές δοκιµές ανίχνευσης ασβεστίου και διπλών δεσµών Αλδε δες Φθ ριο 2,0 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπ κεν επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικο οξέος 0,1% κατ ανώτατο ριο, εκφραζ µενο σε φορµαλδε δη
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 6 Ε 210 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ Βενζοϊκ οξ Βενζολοκαρβονικ οξ Φαινυλοκαρβονικ οξ Αριθ. EINECS 200-618-2 C 7 H 6 O 2 Μοριακ βάρος 122,12 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρο Λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 121,5 C-123,5 C Β. Θετική δοκιµή εξάχνωσης και θετική δοκιµή βενζοϊκών ι ντων ph Θειική τέφρα 0,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση επί 3 ώρες υπεράνω θειικο οξέος Περίπου 4 (υδατικ διάλυµα) 0,05 % κατ ανώτατο ριο Χλωριο χες οργανικές ενώσεις 0,07 %, κατ ανώτατο ριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,3 % εκφρασµένο σε χλωροβενζοϊκ οξ Ε κολα οξειδο µενες ουσίες Ε κολα απανθρακο µενες ουσίες Πολυκυκλικά οξέα Προστίθενται 1,5 ml θειικο οξέος σε 100 ml νερο, το διάλυµα θερµαίνεται µέχρι βρασµο και προστίθενται σταγ νες διαλ - µατος KMnO 4 0,1 N, µέχρις του το ροζ χρώµα διατηρείται επί 30 δευτερ λεπτα. Στο θερµ διάλυµα διαλ εται 1 g δείγµατος, ζυγισµένο µε ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκοµέτρηση µε διάλυµα KMnO 4 0,1 N µέχρι να εµφανιστεί ροζ χρώµα που να διατηρείται επί 15 δευτερ λεπτα. εν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσ τερα απ 0,5 ml Το ψυχρ διάλυµα 0,5 g βενζοϊκο οξέος σε 5 ml θειικο οξέος πυκν τητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωµατίζεται εντον τερα απ ένα υγρ αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριο χου κοβαλτίου TSC ( 1 ), 0,3 ml τριχλωριο χου σιδήρου TSC ( 2 ), 0,1 ml θειικο χαλκο TSC ( 3 ) και 4,4 ml νερο Το πρώτο ίζηµα που σχηµατίζεται µε κλασµατική οξίνιση εξουδετερωµένου διαλ µατος βενζοϊκο οξέος, δεν πρέπει να έχει διαφορετικ σηµείο τήξεως απ του βενζοϊκο οξέος Ε 211 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΝΑΤΡΙΟ Βενζοϊκ νάτριο Άλας µε νάτριο του βενζολοκαρβονικο οξέος Άλας µε νάτριο του φαινυλοκαρβονικο οξέος Αριθ. EINECS 208-534-8 C 7 H 5 O 2 Na
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 7 Μοριακ βάρος 144,11 Περιεκτικ τητα σε C 7 H 5 O 2 Na ή τουλάχιστον 99 % µετά απ ξήρανση στους 105 C επί 4 ώρες Λευκ, σχεδ ν άοσµο, κρυσταλλικ στερε σε σκ νη ή κ κκους Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτο στο νερ, ελάχιστα διαλυτ σε αιθαν λη Β. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του βενζοϊκο οξέος Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του βενζοϊκο οξέος, λαµβανοµένου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 C-123,5 C µετά απ ξήρανση σε ξηραντήρα θειικο οξέος Γ. Θετικές δοκιµές βενζοϊκών ι ντων και νατρίου 1,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 105 C επί 4 ώρες Ε κολα οξειδο µενες ουσίες Πολυκυκλικά οξέα Προστίθενται 1,5 ml θειικο οξέος σε 100 ml νερο, το διάλυµα θερµαίνεται µέχρι βρασµο και προστίθενται σταγ νες διαλ - µατος KMnO 4 0,1 N, µέχρις του το ροζ χρώµα διατηρείται επί 30 δευτερ λεπτα. Στο θερµ διάλυµα διαλ εται 1 g δείγµατος, ζυγισµένο µε ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκοµέτρηση µε διάλυµα KMnO 4 0,1 N µέχρι να εµφανιστεί ροζ χρώµα που να διατηρείται επί 15 δευτερ λεπτα. εν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσ τερα απ 0,5 ml Το πρώτο ίζηµα που σχηµατίζεται µε κλασµατική οξίνιση εξουδετερωµένου διαλ µατος βενζοϊκο νατρίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικ σηµείο τήξεως απ του βενζοϊκο οξέος Χλωριο χες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ ανώτατο ριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασµένο σε χλωροβενζοϊκ οξ Οξ τητα ή αλκαλικ τητα Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκο νατρίου παρουσία φαινολοφθαλε νης, δεν πρέπει να απαιτο νται περισσ τερα απ 0,25 ml διαλ µατος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl Ε 212 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΚΑΛΙΟ Βενζοϊκ κάλιο Άλας µε κάλιο του βενζολοκαρβονικο οξέος Άλας µε κάλιο του φαινυλοκαρβονικο οξέος Αριθ. EINECS 209-481-3 C 7 H 5 KO 2. 3H2 O Μοριακ βάρος 214,27 Περιεκτικ τητα σε C 7 H 5 KO 2 τουλάχιστον 99 % µετά απ ξήρανση στους 105 C µέχρι σταθερο βάρους Λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του βενζοϊκο οξέος, λαµβανοµένου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 C- 123,5 C µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 8 Β. Θετικές δοκιµές βενζοϊκών ι ντων και καλίου 26,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 105 C Χλωριο χες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ ανώτατο ριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασµένο σε χλωροβενζοϊκ οξ Ε κολα οξειδο µενες ουσίες Ε κολα απανθρακο µενες ουσίες Πολυκυκλικά οξέα Οξ τητα ή αλκαλικ τητα Προστίθενται 1,5 ml θειικο οξέος σε 100 ml νερο, το διάλυµα θερµαίνεται µέχρι βρασµο και προστίθενται σταγ νες διαλ - µατος KMnO 4 0,1 N, µέχρις του το ροζ χρώµα διατηρείται επί 30 δευτερ λεπτα. Στο θερµ διάλυµα διαλ εται 1 g δείγµατος, ζυγισµένο µε ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκοµέτρηση µε διάλυµα KMnO 4 0,1 N µέχρι να εµφανιστεί ροζ χρώµα που να διατηρείται επί 15 δευτερ λεπτα. εν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσ τερα απ 0,5 ml Το ψυχρ διάλυµα 0,5 g βενζοϊκο οξέος σε 5 ml θειικο οξέος πυκν τητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωµατίζεται εντον τερα απ ένα υγρ αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριο χου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριο χου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικο χαλκο TSC και 4,4 ml νερο Το πρώτο ίζηµα που σχηµατίζεται µε κλασµατική οξίνιση εξουδετερωµένου διαλ µατος βενζοϊκο καλίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικ σηµείο τήξεως απ του βενζοϊκο οξέος Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκο καλίου παρουσία φαινολοφθαλε νης, δεν πρέπει να απαιτο νται περισσ τερα απ 0,25 ml διαλ µατος NaOH 0,1 N ή HCl 0,1 N Ε 213 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ Βενζοϊκ ασβέστιο ιβενζοϊκ ασβέστιο Αριθ. EINECS 218-235-4 Άνυδρο: C 14 H 10 O 4 Ca Ένυδρο µε 1 µ ριο νερο : Ένυδρο µε 3 µ ρια νερο : C 14 H 10 O 4 Ca. H 2 O C 14 H 10 O 4 CA. 3H 2 O Μοριακ βάρος Άνυδρο: 282,31 Ένυδρο µε 1 µ ριο νερο : Ένυδρο µε 3 µ ρια νερο : 300,32 336,36 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % µετά απ ξήρανση στους 105 C Λευκοί ή άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή σκ νη Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του βενζοϊκο οξέος, λαµβανοµένου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 C- 123,5 C µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 9 Β. Θετικές δοκιµές βενζοϊκών ι ντων και ασβεστίου Ύλες αδιάλυτες στο νερ 17,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 105 C µέχρι σταθερο βάρους 0,3 % κατ ανώτατο ριο Χλωριο χες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ ανώτατο ριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασµένο σε χλωροβενζοϊκ οξ Ε κολα οξειδο µενες ουσίες Ε κολα απανθρακο µενες ουσίες Πολυκυκλικά οξέα Οξ τητα ή αλκαλικ τητα Φθ ριο Προστίθενται 1,5 ml θειικο οξέος σε 100 ml νερο, το διάλυµα θερµαίνεται µέχρι βρασµο και προστίθενται σταγ νες διαλ - µατος KMnO 4 0,1 N, µέχρις του το ροζ χρώµα διατηρείται επί 30 δευτερ λεπτα. Στο θερµ διάλυµα διαλ εται 1 g δείγµατος, ζυγισµένο µε ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκοµέτρηση µε διάλυµα KMnO 4 0,1 N µέχρι να εµφανιστεί ροζ χρώµα που να διατηρείται επί 15 δευτερ λεπτα. εν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσ τερα απ 0,5 ml Το ψυχρ διάλυµα 0,5 g βενζοϊκο οξέος σε 5 ml θειικο οξέος πυκν τητας 94,5-95,5 %, δεν πρέπει να χρωµατίζεται εντον τερα απ ένα υγρ αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριο χου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριο χου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικο χαλκο TSC και 4,4 ml νερο Το πρώτο ίζηµα που σχηµατίζεται µε κλασµατική οξίνιση εξουδετερωµένου διαλ µατος βενζοϊκο ασβεστίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικ σηµείο τήξεως απ του βενζοϊκο οξέος Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκο ασβεστίου παρουσία φαινυλοφθαλε νης, δεν πρέπει να απαιτο νται περισσ τερα απ 0,25 ml διαλ µατος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl Ε 214 p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΙΘΥΛΙΟ Ethylparaben p-οξυβενζοϊκ αιθ λιο p-υδροξυβενζοϊκ αιθ λιο p-υδροξυβενζοϊκ ς αιθυλεστέρας Αριθ. EINECS 204-399-4 C 9 H 10 O 3 Μοριακ βάρος 166,8 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,5 % µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες Σχεδ ν άοσµοι, µικροί άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 115 C-118 C Β. Θετική δοκιµή p-υδροβενζοϊκών ι ντων Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκο οξέος, λαµβανοµένου µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 213 C έως 217 C µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος Γ. Θετική δοκιµή αλκο λης
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 10 Θειική τέφρα p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ Υδράργυρις 0,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες 0,05 % κατ ανώτατο ριο 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ Ε 215 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΑΙΘΥΛΙΟΥ Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο αιθυλίου Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο αιθυλεστέρα Αριθ. EINECS 252-487-6 C 9 H 9 O 3 -Na Μοριακ βάρος 188,8 Περιεκτικ τητα σε p-υδροξυβενζοϊκ αιθυλεστέρα τουλάχιστον 83 % επί ξηρο Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 115 C-118 C µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος Β. Θετική δοκιµή p-υδροξυβενζοϊκών ι ντων Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκο οξέος που παρέχει το δείγµα, 213 C έως 217 C Γ. Θετική δοκιµή νατρίου. Το ph υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 0,1% πρέπει να κυµαίνεται µεταξ 9,9 και 10,3 5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος Θειική τέφρα 37-39 % p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ Ε 216 p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΠΡΟΠΥΛΙΟ Propylparaben p-οξυβενζοϊκ προπ λιο p-υδροξυβενζοϊκ προπ λιο p-υδροξυβενζοϊκ ς προπυλεστέρας
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 11 Αριθ. EINECS 202-307-7 C 10 H 12 O 3 Μοριακ βάρος 180,21 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,5 % µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες Σχεδ ν άοσµοι, µικροί άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 95 C-97 C µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες Β. Θετική δοκιµή p-υδροξυβενζοϊκών ι ντων Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκο οξέος που παρέχει το δείγµα, 213 C έως 217 C Θειική τέφρα p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ 0,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες 0,05 % κατ ανώτατο ριο 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ Ε 217 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΠΡΟΠΥΛΙΟΥ Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο προπυλίου Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο προπυλεστέρα Αριθ. EINECS 252-488-1 C 10 H 11 O 3 Na Μοριακ βάρος 202,21 Περιεκτικ τητα σε p-υδροζυβενζοϊκ προπυλεστέρα τουλάχιστον 85 % επί ξηρο Λευκή ή σχεδ ν λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκ νη Α. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του εστέρα που λαµβάνεται µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 94 C έως 97 C µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος Β. Θετική δοκιµή νατρίου Γ. Το ph υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 0,1% πρέπει να κυµαίνεται µεταξ 9,8 και 10,2 5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπ κεν σε ξηραντήρα θειικο οξέος Θειική τέφρα 34-36 % p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 12 Ε 218 p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΜΕΘΥΛΙΟ Methylparaben p-οξυβενζοϊκ µεθ λιο p-υδροξυβενζοϊκ µεθ λιο p-υδροξυβενζοϊκ ς µεθυλεστέρας Αριθ. EINECS 243-171-5 C 8 H 8 O 3 Μοριακ βάρος 152,15 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες Σχεδ ν άοσµοι, µικροί άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 125 C-128 C Β. Θετική δοκιµή p-υδροξυβενζοϊκών ι ντων Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκο οξέος που παρέχει το δείγµα, 213 C έως 217 C µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες 0,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες Θειική τέφρα p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ Υδράγρυρος 0,05 % κατ ανώτατο ριο 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ Ε 219 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-υ ΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΜΕΘΥΛΙΟΥ Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο µεθυλίου Άλας µε νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκο µεθυλεστέρα C 8 H 7 O 3 Na Μοριακ βάρος 174,15 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρο Λευκή υγροσκοπική σκ νη
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 13 Α. Το λευκ ίζηµα που σχηµατίζεται µε οξίνιση µε υδροχλωρικ οξ υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) της ένωσης µε νάτριο του p- υδροξυβενζοϊκο µεθυλίου (µε δείκτη χαρτί ηλιοτροπίου) πρέπει, µετά απ έκπλυση µε νερ και ξήρανση στους 80 C επί 2 ώρες, να τήκεται στους 125 C έως 128 C Β. Θετική δοκιµή νατρίου Γ. ph διαλ µατος συγκεντρώσεως 0,1% σε νερ απαλλαγµένο απ διοξείδιο του άνθρακα: τουλάχιστον 9,7 και χι υψηλ τερο απ 10,3 Υγρασία Θειική τέφρα p-υδροξυβενζοϊκ οξ και σαλικυλικ οξ 5 % κατ ανώτατο ριο (µέθοδος Karl Fischer) 40 %-44,5 % επί ξηρο 0,35 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε p-υδροξυβενζοϊκ οξ Ε 220 ΙΟΞΕΙ ΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ιοξείδιο του θείου Ανυδρίτης του θειώδους οξέος Αριθ. EINECS 231-195-2 SO 2 Μοριακ βάρος 64,07 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % Άχρωµο, άφλεκτο αέριο µε έντονη αποπνικτική οσµή Α. Θετική δοκιµή θείου Υγρασία Μη πτητικ υπ λειµµα Τριοξείδιο του θείου Σελήνιο Αέρια που, υπ κανονικές συνθήκες, δεν περιέχονται στον ατµοσφαιρικ αέρα 0,05 % κατ ανώτατο ριο 0,01% κατ ανώτατο ριο 0,1% κατ ανώτατο ριο Κανένα ίχνος
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 14 Ε 221 ΘΕΙΩ ΕΣ ΝΑΤΡΙΟ Θειώδες νάτριο (άνυδρο ή ένυδρο) Αριθ. EINECS 231-821-4 Άνυδρο: Na 2 SO 3 Ένυδρο µε επτά µ ρια νερο : Na 2 SO 3 7H 2 O Μοριακ βάρος Άνυδρο: 126,04 Ένυδρο µε επτά µ ρια νερο : 252,16 Άνυδρο: Περιεκτικ τητα σε Na 2 SO 3 τουλάχιστον 95 % και σε SO 2 τουλάχιστον 48 % Ένυδρο µε επτά µ ρια νερο : Περιεκτικ τητα σε Na 2 SO 3 τουλάχιστον 48 % και σε SO 2 τουλάχιστον 24 % Λευκή κρυσταλλική σκ νη ή άχρωµοι κρ σταλλοι Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και νατρίου Β. Το ph διαλ µατος συγκεντρώσεως 10 % (άνυδρη ουσία) ή 20 % (ένυδρη ουσία) κυµαίνεται µεταξ 8,5 και 11,50 Θειοθειικά ι ντα 0,1% κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 222 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩ ΕΣ ΝΑΤΡΙΟ ξινο θειώδες νάτριο ιθειώδες νάτριο Αριθ. EINECS 231-921-4 NaHSO 3 σε υδατικ διάλυµα Μοριακ βάρος 104,06 Περιεκτικ τητα σε NaHSO 3 τουλάχιστον 32 % ιαυγές, άχρωµο έως κίτρινο διάλυµα Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και νατρίου
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 15 Β. Το ph υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 10 % κυµαίνεται µεταξ 2,5 και 5,5 Σίδηρος 50 mg/kg Na 2 SO 3 κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 223 ΠΥΡΟΘΕΙΩ ΕΣ ΝΑΤΡΙΟ Πυροθειώδες νάτριο Πενταοξοδιθειικ νάτριο Αριθ. EINECS 231-673-0 Na 2 S 2 O 5 Μοριακ βάρος 190,11 Περιεκτικ τητα σε Na 2 S 2 O 5 τουλάχιστον 95 % και σε SO 2 τουλάχιστον 64 % Κρ σταλλοι ή κρυσταλλική σκ νη λευκο χρώµατος Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και νατρίου Β. Το ph υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 10 % κυµαίνεται µεταξ 4,0 και 5,5 Θειοθειικά ι ντα 0,1% κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 224 ΠΥΡΟΘΕΙΩ ΕΣ ΚΑΛΙΟ Πυροθειώδες κάλιο Πενταοξοδιθειικ κάλιο Αριθ. EINECS 240-795-3 K 2 S 2 O 5 Μοριακ βάρος 222,33
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 16 Περιεκτικ τητα σε K 2 S 2 O 5 τουλάχιστον 90 % και σε SO 2 τουλάχιστον 51,8 % ενώ το υπ λοιπο είναι σχεδ ν εξ ολοκλήρου θειικ κάλιο Άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και καλίου Θειοθειικά ι ντα 0,1% κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 226 ΘΕΙΩ ΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ Θειώδες ασβέστιο Αριθ. EINECS 218-235-4 CaSO 3. 2H2 O Μοριακ βάρος 156,17 Περιεκτικ τητα σε CaSO 3. 2H2 O τουλάχιστον 95 % και σε SO 2 τουλάχιστον 39 % Άχρωµοι κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και ασβεστίου Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 227 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩ ΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ξινο θειώδες ασβέστιο ιθειώδες ασβέστιο Αριθ. EINECS 237-423-7 Ca(HSO 3 ) 2 Μοριακ βάρος 202,22
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 17 6 έως 8 % (w/v) διοξειδίου του θείου και 2,5 έως 3,5 % (w/v) διοξειδίου του ασβεστίου, που αντιστοιχο ν σε 10 έως 14 % (w/v) οξίνου θειώδους ασβεστίου [Ca(HSO 3 ) 2 ] ιαυγές πρασινοκίτρινο υδατικ διάλυµα µε χαρακτηριστική οσµή διοξειδίου του θείου Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και ασβεστίου Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητς σε SO 2 Ε 228 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩ ΕΣ ΚΑΛΙΟ ξινο θειώδες κάλιο ιθειώδες κάλιο Αριθ. EINECS 231-870-1 KHSO 3 σε µορφή υδατικο διαλ µατος Μοριακ βάρος 120,17 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 280 g KHSO 3 ανά λίτρο (ή 150 gso 2 ανά λίτρο) ιαυγές άχρωµο υδατικ διάλυµα Α. Θετικές δοκιµές θειωδών ι ντων και καλίου Σίδηρος 50 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Σελήνιο επί της περιεκτικ τητας σε SO 2 Ε 230 ΙΦΑΙΝΥΛΙΟ 1,1- ιαφαιν λιο Αριθ. EINECS 202-163-5 C 12 H 10 Μοριακ βάρος 154,20 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,8 %
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 18 Λευκ ή ωχροκίτρινο έως κεχριµπαρ χρωµο κρυσταλλικ στερε µε χαρακτηριστική οσµή Α. Σηµείο τήξεως 68,5 C-70,5 C Β. Θερµοκρασία αποστάξεως Αποστάζει πλήρως στην περιοχή 252,5 C-257,5 C µε ε ρος σ.ζ. 2,5 C Βενζ λιο Αρωµατικές αµίνες Φαινολοπαράγωγα Ε κολα απανθρακο µενες ουσίες Παράγωγα τριφαινυλίου και πολυφαινυλίων ανωτέρων 2 mg/kg (ως ανιλίνη) 5 mg/kg (ως φαιν λη) Το ψυχρ διάλυµα 0,5 g διφαιν λιο σε 5 ml θειικο οξέος πυκν τητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωµατίζεται εντον τερα απ ένα υγρ αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριο χου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριο χου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικο χαλκο TSC και 4,4 ml νερο 0,2 % κατ ανώτατο ριο Πολυκυκλικοί αρωµατικοί υδρογονάνθρακες Απουσία Ε 231 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΗ (1,1- ιφαινυλ)- λη-2 2-Υδροξυ-διφαιν λιο o-υδροξυ-διφαιν λιο Αριθ. EINECS 201-993-5 C 12 H 10 O Μοριακ βάρος 170,20 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 56 C-58 C Β. Θετική δοκιµή φαινολών Με την προσθήκη διαλ µατος τριχλωριο χου σιδήρου συγκεντρώσεως 10 % σε αιθανολικ διάλυµα της ουσίας (1 g σε 10 ml), εµφανίζεται πράσινη χρώση Θειική τέφρα ιφαινυλαιθέρας p-φαινυλοφαιν λη 0,05 % κατ ανώτατο ριο 0,3 % κατ ανώτατο ριο 0,1% κατ ανώτατο ριο Ναφθ λη-10,01% κατ ανώτατο ριο
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 19 Ε 232 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ ο-φαινυλοφαινικ νάτριο, άλας µε νάτριο της o-φαινυλοφαιν λης ο-φαινυλοφαινολικ νάτριο Αριθ. EINECS 205-055-6 C 12 H 9 ONa. 4H 2 O Μοριακ βάρος 264,26 Περιεκτικ τητα σε C 12 H 9 ONa. 4H 2 O τουλάχιστον 97 % Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκ νη Α. Θετικές δοκιµές φαινολών και νατρίου Β. Πεδίο τιµών σηµείου τήξεως της ο-φαινυλοφαιν λης που παρέχει το δείγµα µε οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 56 C-58 C µετά απ ξήρανση σε ξηραντήρα θειικο οξέος Γ. Το ph υδατικο διαλ µατος συγκεντρώσεως 2,0 % πρέπει να κυµαίνεται µεταξ 11,1 και 11,8 ιφαινυλαιθέρας p-φαινυλοφαιν λη 0,3 % κατ ανώτατο ριο 0,1% κατ ανώτατο ριο Ναφθ λη-10,01% κατ ανώτατο ριο Ε 233 ΘΕΙΑΒΕΝ ΑΖΟΛΙΟ 4-(2-Βενζιµιδαζολυλ) θειαζ λιο 2-(4-Θειαζολυλ)-1Η-βενζιµιδαζ λιο Αριθ. EINECS 1205-725-8 C 10 H 7 N 3 S Μοριακ βάρος 201,26 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρο Λευκή ή σχεδ ν λευκή άοσµη σκ νη Α. Σηµείο τήξεως 296 C-303 C
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 20 Β. Φασµατοµετρία Μέγιστα απορρ φησης σε περιβάλλον HCl 0,1 N (0,0005 % w/v) σε µήκη κ µατος 302 nm, 258 nm και 243 nm E 1% 1cm στα 302 ±2 nm: περίπου 1230 E 1% 1cm στα 258 ±2 nm: περίπου 200 E 1% 1cm στα 243 ±2 nm: περίπου 620 Λ γος απορρ φησης 243 nm/302 nm = 0,47 έως 0,53 Λ γος απορρ φησης 258 nm/302 nm = 0,14 έως 0,18 Υγρασία Θειική τέφρα Σελίνιο 0,5 % κατ ανώτατο ριο (µέθοδος Karl Fischer) 0,2 % κατ ανώτατο ριο Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ Η νισίνη συνίσταται απ πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται απ άγρια στελέχη Streptococcus lactis, οµάδα N Lancefield Αριθ. EINECS 215-807-5 C 143 H 230 N 42 O 37 S 7 Μοριακ βάρος 3 354,12 Περιεκτικ τητα του συµπυκνώµατος νισίνης τουλάχιστον 900 µονάδες ανά mg σε µείγµα στερεών υπολειµµάτων χωρίς λίπος γάλακτος και ελάχιστη περιεκτικ τητα σε χλωριο χο νάτριο 50 % Λευκή σκ νη 3 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 102 C-103 C µέχρι σταθερο βάρους Ε 235 ΝΑΤΑΜΥΚΙΝΗ Πιµαρικίνη Η ναταµυκίνη είναι µυκητοκτ νο της οµάδας των πολυενικών µακρολιδών και παράγεται απ άγρια στελέχη Streptomyces natalensis ή Streptococcus lactis Αριθ. EINECS 231-683-5 C 33 H 47 O 13 N Μοριακ βάρος 665,74 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρο Λευκή έως υπ λευκη κρυσταλλική σκ νη
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 21 Α. Χρωστικές αντιδράσεις Μερικοί κρ σταλλοι ναταµυκίνης, ταν προστεθο ν επάνω σε πλάκα σταγονοµετρικής ανάλυσης σε µία σταγ να: πυκνο υδροχλωρικο οξέος, παρέχουν µπλε χρώση, πυκνο φωσφορικο οξέος, παρέχουν πράσινη χρώση, η οποία, µετά απ λίγα λεπτά, µεταβάλλεται σε ανοικτή κ κκινη Β. Φασµατοµετρία Το φάσµα διαλ µατος συγκεντρώσεως 0,0005 % w/v σε µεθανολικ διάλυµα οξικο οξέος συγκεντρώσεως 1%, παρουσιάζει µέγιστα απορρ φησης σε µήκη κ µατος 290 nm, 303 nm και 318 nm, µια µικρή κορυφή στα 280 nm περίπου και ελάχιστα απορρ φησης στα 250 nm, 295,5 nm και 311 nm Γ. ph 5,5-7,5 (διάλυµα συγκεντρώσεως 1% w/v σε µείγµα 20 µερών διµεθυλοφορµαµιδίου και 80 µερών νερο που έχει προηγουµένως εξουδετερωθεί). Ειδική στροφική ικαν τητα ½αŠ 20 D = + 250 έως + 295 (διάλυµα συγκεντρώσεως 1% w/v σε παγ µορφο οξικ οξ στους 20 C και υπολογισµ ς επί ξηρο ) 8 % κατ ανώτατο ριο (υπ κεν στους 60 C, υπεράνω P 2 O 5, µέχρι σταθερο βάρους) Θειική τέφρα Μικροβιολογικά κριτήρια: καταµέτρηση λων των ζώντων µικροοργανισµών 0,5 % κατ ανώτατο ριο 100 ανά γραµµάριο κατ ανώτατο ριο Ε 239 ΕΞΑΜΕΘΥΛΕΝΟΤΕΤΡΑΜΙΝΗ Εξαµίνη, µεθεναµίνη 1,3,5,7-Τετρααζω-τρικυκλο [3.3.1.1 3,7 ]-δεκάνιο, εξαµεθυλενοτετραµίνη Αριθ. EINECS 202-905-8 C 6 H 12 N 4 Μοριακ βάρος 140,19 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρο Άχρωµη ή λευκή κρυσταλλική σκ νη Α. Θετικές δοκιµές φορµαλδε δης και αµµωνίας Β. Σηµείο εξάχνωσης: 260 C περίπου 0,5 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπ κεν στους 105 C υπεράνω P 2 O 5, επί 2 ώρες Θειική τέφρα 0,05 % κατ ανώτατο ριο Θειικά ι ντα 0,005 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε SO 4
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 22 Ι ντα χλωρίου Άλατα αµµωνίου 0,005 % κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένο σε Cl εν ανιχνε ονται Ε 242 ΙΚΑΡΒΟΝΙΚΟ ΙΜΕΘΥΛΙΟ DMDC Πυροκαρβονικ διµεθ λιο ικαρβονικ διµεθ λιο Πυροκαρβονικ ς διµεθυλεστέρας Αριθ. EINECS 224-859-8 C 4 H 6 O 5 Μοριακ βάρος 134,09 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99,8 % Άχρωµο υγρ, διασπώµενο ταν διαλυθεί σε νερ. Είναι διαβρωτικ για το δέρµα και τα µάτια και τοξικ µέσω της εισπνοής και της κατάποσης Α. ιάσπαση Θετικές δοκιµές CO 2 και µεθαν λης µετά απ αραίωση Β. Σηµείο τήξεως Σηµείο ζέσεως 17 C 172 C µε διάσπαση Γ. Πυκν τητα στους 20 C 1,25 g/cm 3 περίπου. Φάσµα υπερ θρου Μέγιστα απορρ φησης σε µήκη κ µατος 1156 και 1832 cm 1 Καρβονικ διµεθ λιο Ολικ χλώριο 0,2 % κατ ανώτατο ριο Ε 249 ΝΙΤΡΩ ΕΣ ΚΑΛΙΟ Νιτρώδες κάλιο Αριθ. EINECS 231-832-4 KNO 2 Μοριακ βάρος 85,11 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρο ( 4 ) Λευκοί ή ελαφρώς κίτρινοι κ κκοι, υγροποιο µενοι κατ πιν απορροφήσεως υδρατµών
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 23 Α. Θετικές δοκιµές νιτρωδών ι ντων και καλίου Β. ph διαλ µατος συγκεντρώσεως 5 % Τουλάχιστον 6,0 και χι υψηλ τερο απ 9,0 3 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπεράνω silica gel 4 ώρες Ε 250 ΝΙΤΡΩ ΕΣ ΝΑΤΡΙΟ Νιτρώδες νάτριο Αριθ. EINECS 231-555-9 NaNO 2 Μοριακ βάρος 69,00 Περιεκτικ τητα τολάχιστον 97 % επί ξηρο ( 4 ) Λευκή κρυσταλλική σκ νη ή υποκίτρινοι σβώλοι Α. Θετικές δοκιµές νιτρωδών ι ντων και νατρίου 0,25 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση υπεράνω silica gel επί 4 ώρες Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ Νίτρο της Χιλής Νικτρική σ δα Νιτρικ νάτριο Αριθ. EINECS 231-554-3 NANO 3 Μοριακ βάρος 85,00 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % µετά απ ξήρανση στους 105 C επί 4 ώρες Λευκή, κρυσταλλική, ελαφρώς υγροσκοπική σκ νη
1996L0077 EL 29.12.1998 001.001 24 Α. Θετικές δοκιµές νιτρικών ι ντων και νατρίου Β. ph διαλ µατος συγκεντρώσεως 5 % Τουλάχιστον 5,5 και χι υψηλ τερο απ 8,3 Γ. Σηµείο τήξεως ±308 C 2 % κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 105 C επί 4 ώρες Νιτρώδη ι ντα 30 mg/kg κατ ανώτατο ριο, εκφρασµένα σε NaNO 2 Ε 252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ Νίτρο Νιτρικ κάλιο Αριθ. EINECS 231-818-8 KNO 3 Μοριακ βάρος 101,11 Περιεκτικ τητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρο Λευκή κρυσταλλική σκ νη ή διαφανή πρίσµατα µε ψυχρή, αλµυρή και δριµεία γε ση Α. Θετικές δοκιµές νιτρικών ι ντων και καλίου Β. ph διαλ µατος συγκεντρώσεως 5 % Τουλάχιστον 4,5 και χι υψηλ τερο απ 8,5 1% κατ ανώτατο ριο µετά απ ξήρανση στους 105 C επί 4 ώρες Νιτρώδη ι ντα 20 mg/kg κατ ανώτατο ριο (ως KNO 2 ) Ε 260 ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ Οξικ οξ Αιθανικ οξ Αριθ. EINECS 200-580-7 C 2 H 4 O 2 Μοριακ βάρος 60,05