Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας Κοπή Πρωτοχρονιάτικης πίτας Κλήρωση Λαχειοφόρου Αγοράς

ΜΗΝΙΑIΑ ΕΦΗΜΕΡIΔΑ ΚΩΔΙΚΟΣ 7812 Μάρτιος 2022 17 ο Έτος Φύλλο 192 ο Tηλ.: 2107763638 E-mail: info@sylfilon.gr Web Site: www.sylfilon.gr Οι Καλοί και οι Κακοί Πάντα στις ζωές μας υπάρχουν κάποιοι καλοί άνθρωποι στους οποίους είμαστε ευγνώμονες και κάποιοι κακοί τους οποίους μισούμε ή προσπαθούμε να συγχωρέσουμε για το κακό που μας έχουν κάνει. Το κριτήριό μας βέβαια είναι η οπτική γωνία από την οποία τους βλέπουμε. Αν μπορούσαμε να δούμε τη συνολική εικόνα του κάθε ανθρώπου θα βλέπαμε ότι ο καθένας μας έχει πολλές αρετές, αλλά και πολλές αδυναμίες. Εμείς όμως συνήθως βλέπουμε ένα μικρό μέρος των αρετών ή των αδυναμιών τους και έτσι τους χαρακτηρίζουμε στο σύνολο τους ανάλογα με αυτό που εμείς βλέπουμε. Σύλλογος Φίλων Περιθαλπομένων Νοσοκομείου Η ΣΩ ΤΗΡ ΙΑ Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας Κοπή Πρωτοχρονιάτικης πίτας Κλήρωση Λαχειοφόρου Αγοράς Στο μυαλό της μητέρας του εγκληματία δεν χωράει πώς το παιδάκι της έκανε αυτή την αποτρόπαια πράξη και βρίσκει χίλιες δικαιολογίες ή κατηγορεί τους άλλους που τον προκάλεσαν να εκφραστεί βίαια. Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αγιάσει ή να καταστραφεί. Η επιλογή είναι πάντα προσωπική υπόθεση και τα κριτήρια της επιλογής εξαρτώνται από πολλές συνιστώσες, όπως η κληρονομικότητα, ο τρόπος που ήρθε στον κόσμο, οι συνθήκες των παιδικών χρόνων, η εκπαίδευση, οι συναναστροφές, οι ατυχίες, οι συναισθηματικές σχέσεις, η σχέση του με τους γονείς, τα αδέλφια, τον εαυτό του και πολλά άλλα. Κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είμαστε κύτταρα του ίδιου σώματος και διαχωρίζοντας τη θέση τους εκτρέπονται σε καρκινικά κύτταρα με αποτέλεσμα να χάνονται καταστρέφοντας το σώμα που τους φιλοξενεί. Ίσως θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν ακολουθούσαν την οδό της συνεργασίας και να ήταν δημιουργικές μονάδες στο θαύμα της Ζωής. Πέρα από τις ατομικές σχέσεις υπάρχουν και διαμάχες μεταξύ κοινωνικών ομάδων, είτε σαν έθνη, θρησκείες, ομάδες, πόλεις, χωριά, οικογένειες που έρχονται σε σύγκρουση, με την πεποίθηση ότι το δίκαιο είναι με το μέρος τους. Ψάχνει ο άνθρωπος να βρει αιτία για να διαχωριστεί, να διεκδικήσει, να επιβληθεί Μήπως έτσι έχουμε εκπαιδευτεί από τα χρόνια που ζούσαμε στα σπήλαια; Ο θάνατος σου η ζωή μου; Οφθαλμός αντί οφθαλμού; Έχουμε άραγε αναρωτηθεί ποια είναι η δική μας προσωπική ευθύνη, καθώς και η ευθύνη του κοινωνικού συστήματος που επιτρέπει ή προωθεί μέλη της κοινωνίας μας να εκφραστούν με αυτό τον τρόπο; Δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία. Όλα έχουν ειπωθεί. Η Αλήθεια ήρθε και έδειξε τον δρόμο της σωτηρίας. Η μεγαλύτερη δύναμη στο Σύμπαν είναι η Αγάπη, όπως λέει και ο Αϊνστάιν. Μήπως ήρθε ή ώρα να διδαχθούμε και να διδάξουμε στα παιδιά μας την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη, τη συμπόνια, μπας και αλλάξουν τα πράγματα; Πέτρος Γαρζώνης Σχέδιο: Ρένα Καραλέκα Επι κοινωνία εν τύπω / 1

Μια ιδέα και όχι απλά μια έκδοση Απευθυνόμαστε σε όσους έχουν κουραστεί από την ατελείωτη κριτική, τη συγκρουσιακή ρητορική και την εν γένει έλλειψη λογικής (ορθού λόγου) στα καθημερινά πολιτικά και κοινωνικά πεπραγμένα, σε όλους όσοι αναζητούν και επιζητούν το θετικό και αισιόδοξο, σε όσους αναρωτιούνται και τώρα Τι; 2 / Επι κοινωνία εν τύπω Τεύχος 29 Ιανουάριος 2022 Στοχασμοί: Μια ακόμα Τριλογία περί της Λογικής, Ηθικής και Φυσικής Ζωής. Μέρος 1ο: Περί της Λογικής ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ Η Ανατομία της «Βλακείας» ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Η «Μωρία των Ανοήτων» και τι σημαίνει ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ Υπάρχει Λογική στο τρέχον Διεθνές Σύστημα; ΙΩΑΝΝΗΣ-ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΑΛΑΒΡΑΚΟΣ Μετάβαση στο «καθαρό μηδέν» με λογική ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ Ισότιμη πρόσβαση σε εμβόλια και θεραπείες ΝΑΤΑΣΑ ΣΤΑΣΙΝΟΥ -Φάκελος Παιδεία- Μια συζήτηση με τη Υφυπουργό Παιδείας Ζέττα Μακρή ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΟΥΠΑΚΗΣ Μπορεί να αντιμετωπισθεί η ανισότητα ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ

Διευθύντρια του ΔΙΕΚ κ. Βασιλική Κουρνέτα Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τη Διευθύντρια του ΔΙΕΚ του Νοσοκομείου μας κ. Κουρνέτα Βασιλική για την άμεση ανταπόκριση και τη συμπαράστασή της σχετικά με τη παραχώρηση αίθουσας του ΔΙΕΚ για την πραγματοποίηση της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου μας, που έλαβε χώρα την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022. Επι κοινωνία εν τύπω / 3

ΔΙΕΚ Βιταλάκης Κώστας Γαρζώνης Πέτρος Γιαλλελή Μάγδα Δεδούσης Γεώργιος Κουλουρίδης Αναστάσιος Κουτσοστάθης Ευστάθιος Παπαζαφείρη Θεοδώρα 23 20 14 5 12 18 Ο Ετήσιος Οικονομικός Ισολογισμός του Συλλόγου μας δημοσιεύε δημοσιεύε ται στην Eφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στο site του Συλλόγου μας www.sylfilon.gr Μηνιαία εφημερίδα. Εκδίδεται σε 2.500 φύλλα Ιδιοκτησία: «Σύλλογος Φίλων Περιθαλπομένων Νοσοκομείου Η ΣΩΤΗΡΙΑ» Έδρα: Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», Μεσογείων 152, Αθήνα 11527 Εκδότης: Πέτρος Γαρζώνης. Συντακτική Ομάδα: Μάγδα Γιαλλελή, Γιώργος Δεδούσης, Κυριακή Δημητρουλάκη, Τάσος Κουλουρίδης, Νίκος Παΐσιος, Δώρα Παπαζαφείρη, Ματίνα Σπυράτου και Άρης Στρατάκος. Εκτύπωση: Γεώργιος Κωστόπουλος, Σελλασίας 6, Αθήνα, Τ.Κ. 10439 Τηλ.: 2108813241 Για αυτό το τεύχος εργάστηκαν επίσης οι: Τζόγια Καππάτου, Ειρήνη Καραλέκα, Μπέση Κατσιμήτρου, Αθηνά Πέτση, Σπύρος Πουρίκης και Ανδρέας Σακκάς. Οι αρθρογράφοι φέρουν πλήρως την ευθύνη των κειμένων τους 4 / Επι κοινωνία εν τύπω

Κάποιος λέει για τον πατέρα του... Ο πατέρας μου, αν έμπαινε στο δωμάτιό μου, και έβρισκε το φωτιστικό αναμμένο ενώ ήμουν έξω μου έλεγε: Γιατί δεν το σβήνεις και γιατί όλη αυτή η σπατάλη στο ρεύμα; Αν έμπαινε στο μπάνιο και έβρισκε το νερό της βρύσης να τρέχει έλεγε: Γιατί δεν κλείνεις τη βρύση πριν φύγεις, γιατί τόση σπατάλη στο νερό; Πάντα με επικρίνει και με κατηγορεί για σπατάλη και απροσεξία, κι ότι αρκετοί άνθρωποι τα στερούνται... ακόμα και τώρα που είναι στο κρεβάτι άρρωστος!!! Μέχρι που μια μέρα βρήκα δουλειά. Ήταν η μέρα που περίμενα πάντα. Σ ή μ ε ρ α κάνω την πρώτη προσωπική μου σ υ ν έ ν τ ε υ ξ η για μια εξαιρετική δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία. Και αν με δεχτούν, θα φύγω από αυτό το σπίτι χωρίς επιστροφή, και θα ξεκουραστώ από τον πατέρα μου και τη μόνιμη επίπληξή. Ξύπνησα νωρίς το πρωί, ντύθηκα με τα πιο όμορφα ρούχα, αρωματικά, και βγήκα έξω. Γύρισα και βρήκα τον πατέρα μου να χαμογελάει παρά το ξεθώριασμα των ματιών του και τα συμπτώματα της ασθένειας του που είναι ορατά στο πρόσωπό του... Μου έδωσε μερικά χρήματα και μου είπε: Θέλω παλικάρι μου να είσαι θετικός και σίγουρος για τον εαυτό σου και να μην φοβηθείς μπροστά σε καμία ερώτηση, να ξέρεις ότι σ' αγαπώ!!! Του χαμογέλασα ενώ μέσα μου σκέφτηκα, ακόμα και σε αυτές τις στιγμές, δεν σταματά ποτέ να συμβουλεύει σαν να θέλει σκόπιμα να μου χαλάσει τη διάθεσή μου στις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Βγήκα από το σπίτι βιαστικά και μπήκα σε ένα ταξί και κατευθύνθηκα προς την εταιρεία. Μόλις έφτασα και μπήκα στην πύλη της εταιρείας, έμεινα έκπληκτος από όλα αυτά που είδα!!! Δεν υπήρχαν φύλακες στην είσοδο και κανένας ρεσεψιονίστ εκτός από πινακίδες που οδηγούσαν στο σημείο της συνέντευξης. Μόλις μπήκα μέσα στο προαύλιο του κτιρίου, παρατήρησα ότι το πόμολο της πόρτας είχε βγει από τη θέση του. Θυμήθηκα λοιπόν τις συμβουλές του πατέρα μου "να είμαι προσεκτικός και να διορθώνω ό,τι λάθος αντιλαμβάνομαι", οπότε αμέσως έβαλα το χερούλι της πόρτας στη θέση του. Εν συνεχεία είδα τις ξύλινες τάβλες στον κήπο της εταιρείας μουσκεμένες με νερό από τον νιπτήρα που είχε ξεχειλίσει. Έτσι θυμήθηκα το νερό και τον πατέρα μου, και έκλεισα τη βρύση.. Στη συνέχεια μπήκα στο κτίριο της εταιρείας... παρατήρησα την τεράστια ποσότητα φωτιστικών αναμμένων καθώς ήταν μέρα μεσημέρι και έτσι τα έσβησα από συνήθεια του πατέρας μου σπίτι μας... Μέχρι να φτάσω στον όροφο, μου έκανε εντύπωση ο μεγάλος αριθμός αιτούντων για αυτή τη δουλειά. Διάβασα το όνομά μου στη λίστα των αιτούντων και κάθομαι να περιμένω τη σειρά μου, κοιτάζοντας τα κομψά πανάκριβα ρούχα που φορούσαν και άκουγα που έλεγαν για τα πτυχία τους από αμερικάνικα πανεπιστήμια... Όλα αυτά που έβλεπα κομψά ενδύματα και άκουγα αμερικάνικα πανεπιστήμια, ένιωσα κατώτερος από τους άλλους. Μετά παρατήρησα ότι όλοι όσοι μπαίνουν στη συνέντευξη σε λιγότερο από ένα λεπτό βγαίνουν και φέγουν. Σκέφτηκα, αν αυτοί με αμερικάνικα πανεπιστήμια και καλό ντύσιμο απορρίπτονται, εγώ δεν θα έχω τύχη. Αποφάσισα να φύγω από αυτόν τον χαμένο ανταγωνισμό με την αξιοπρέπειά μου πριν μου πουν να ζητήσω συγγνώμη. Και ήδη σηκώθηκα και βγήκα έξω, τότε ο υπάλληλος φώναξε το όνομά μου. Είπα, Δεν υπάρχει περίπτωση, θα μπω. Μπήκα στο δ ω μ ά τ ι ο συνέντευξης και κάθισα στην καρέκλα απέναντι σε τρεις ανθρώπους που με κοίταξαν και χαμογέλασαν με ένα πλατύ χαμόγελο και μετά κάποιος είπε: είσαι τώρα μέλος της εταιρίας μας συγχαρητήρεια!!! Έμεινα έκπληκτος για μια στιγμή και νόμιζα ότι με κοροϊδεύουν ή ήταν μια από τις ερωτήσεις συνέντευξης πίσω από αυτή την ερώτηση. Θυμήθηκα λοιπόν τις συμβουλές του πατέρα μου όταν βγήκα από το σπίτι να είμαι θετικός και σίγουρος για τον εαυτό μου. Τους είπα ότι κανείς τους δεν μου έκανε ούτε μια ερώτηση: πώς είστε σίγουροι για μένα; Ο τρίτος είπε ότι: γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κάνοντας ερωτήσεις δεν θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τις δεξιότητες κανενός από τους υποψήφιους. Και έτσι αποφασίσαμε ότι η αξιολόγησή μας για το άτομο θα ήταν πρακτική... Σχεδιάσαμε ένα πρακτικό test group που αποκαλύπτει τη συμπεριφορά του εκλεγμένου, την έκταση της θετικότητας αντίληψής του, και την έκταση της ικανότητας να διορθώνει και την παραμικρή λεπτομέρεια για το συμφέρον της επιχείρησης, οπότε ήσουν ο μόνος που επεδίωξε να διορθώσει κάθε ελάττωμα που σκόπιμα βάλαμε στον δρόμο του κάθε υποψηφίου... ήσουν τεκμηριωμένος μέσω των φωτογραφικών μηχανών παρακολούθησης που βάλαμε σε όλες τις βεράντες και στο εσωτερικό της εταιρείας. Τότε όλα τα πρόσωπα εξαφανίστηκαν μπροστά από τα μάτια μου και ξέχασα τη δουλειά, τη συνέντευξη και τα πάντα... Και βλέπω μόνο μια φωτογραφία του πατέρα μου πια!!! Εκείνη η μεγάλη πόρτα που μου έδειξε ο πατέρας μου με σκληρότητα αλλά και με στοργή, την αγάπη, την τρυφερότητα και την ηρεμία του. Ένιωσα την επιθυμία να πάω σπίτι και να φιλήσω τα χέρια και τα πόδια του. Όταν έφτασα στην πόρτα του σπιτιού μου, είδα τους συγγενείς και τους γείτονές μου να είναι λυπημένοι. Κατάλαβα. Έφτασα αργά. Είναι πολύ αργά. Αντίο Πατέρα μου. https://www.alithianews.gr/more/bittertruth/6786-kapoios-milaei-gia-ton-patera-tou 5 / Επι κοινωνία εν τύπω

Θα σου πω όλη την ιστορία, από την αρχή... Θα σου πω όλη την ιστορία, από την αρχή. Για να μην αναρωτηθείς ξανά πώς ένα παιδί καταλήγει να σκοτώνει έναν άνθρωπο για ομάδες...να σκοτώνει έναν σκύλο, να βιάζει μια γυναίκα... Όλα ξεκίνησαν όταν τα αγόρια σου ήταν δύο- τρίων χρόνων. Είχατε πάει βόλτα σε μια καφετέρια. Και τα είδες να μαδάνε τη γλάστρα του μαγαζιού και να γεμίζουν τον τόπο χώματα και σκέφτηκες πως αυτό το παιχνίδι θα τα απασχολήσει για λίγο και ήπιες μια ακόμα γουλιά εσπρέσο. Και όταν ο σερβιτόρος προσπάθησε να τους μιλήσει, έγινες έξαλλη που ανακατεύεται με ξένα παιδιά. Και τότε που πετούσανε πετρούλες στην παραλία επάνω σε μια κοπέλα και εκείνη σε στραβοκοίταξε και σκέφτηκες πως δεν έχει ιδέα από παιδιά, η κακομαθημένη! Ίσως να φταίει και εκείνη η πρώτη φορά που ο μικρός άρπαξε το φτυαράκι από το χέρι ενός παιδιού, στο πάρκο κι εσύ έκανες ότι δεν είδες. Και μεταξύ μας, καμάρωσες που το παιδί σου είναι διεκδικητικό. Και όταν το παιδάκι αντέδρασε, το χτύπησε με το φτυάρι στο κεφάλι. Και κατά βάθος το ευχαριστήθηκες. Φταίει που μετά, στο νηπιαγωγείο, εσύ ο περήφανος μπαμπάς συμβούλεψες τα μικρά να ρίχνουν και από καμία ψιλή, αν χρειαστεί (αλλά μόνο αν χρειαστεί, δεν είσαι παράλογος), γιατί δεν είναι τίποτα φλώροι. Και κάθε που η δασκάλα προσπαθούσε να σου μιλήσει, την έβγαζες τρελή και έλεγες ότι τα έχει βάλει στο μάτι. Και τότε που ο μικρός έσπασε τα τουβλάκια στο σχολείο και σας ζήτησε να τα αντικαταστήσετε, χάιδεψες τη φράντζα του και είπες να μην ανησυχεί. Η μαμά θα πάρει καινούρια. Και τον έλουσες φιλιά και δεν είπες τίποτα άλλο. Και φεύγοντας, του πήρες παγωτό, σίγουρη ότι θα είχε μια δύσκολη μέρα, στα χέρια της. Και μετά, στο δημοτικό, που τα αγόρια έπαιζαν μπάσκετ με την παρέα τους και ήρθε εκείνος ο μικρός, ο Γιωργάκης, που έχει νανισμό. Και τα αγόρια δεν ήταν πρόθυμα να χάσουν το παιχνίδι, για ένα μπασμένο. Και τον έδιωξαν, τον κορόιδεψαν, και του πέταξαν την τσάντα. Και όταν σου εξιστόρησε το περιστατικό ο διευθυντής, εσύ, μπαμπά, καμάρωσες, γιατί τα αγόρια σου είχαν γίνει σκληρά αντράκια. Και είπες ότι φταίει ο Γιωργάκης που το πήρε κατάκαρδα, χωρίς λόγο. Μάλλον δεν είναι δυνατός χαρακτήρας, σαν τα δικά σου. Και έπειτα, στο γυμνάσιο, που ήρθε στην τάξη η Ελένη. Και ήταν ένα ανεπτυγμένο κορίτσι, σωστή γυναίκα. Και ο μεγάλος τη γούσταρε. Και του είπες ότι οι γκόμενες θέλουν και λίγο νταηλίκι. Και εκείνος το πήρε το μήνυμα (είχε χρόνια καταλάβει πώς να είναι σωστός γιος για σένα) και τη στρίμωξε στις τουαλέτες. Και την έβγαλε φωτογραφίες και τις έδειξε στην τάξη. Και όταν βρέθηκες μπροστά στους εξαγριωμένους γονείς της, τους είπες ότι έτσι είναι τα αγόρια, γεμάτα ορμόνες και ανώριμα. Και αν δεν θέλουν προβλήματα, να της μάθουν να μην προκαλεί. Και έφυγες με ψηλά το κεφάλι, γιατί ήσουν πια σίγουρος ότι τα αγόρια σου δεν είναι γκέι. Μεγάλη υπόθεση! Μετά όμως δεν ήταν πια μικρά παιδιά. Και δεν είχες απέναντι έναν κακομοίρη σερβιτόρο, μια κακομαθημένη άτεκνη, ένα μυξιάρικο στο πάρκο, μια ξινή δασκάλα, έναν ανίσχυρο διευθυντή, ένα ανήλικο κορίτσι. Είχες τον νόμο. Κι αν εσύ τους έμαθες ότι νόμοι δεν υπάρχουν, είσαι ο μόνος ένοχος. Αυτά τα γράμματα, δεν μ αρέσει να τα διαβάζω. Δεν συμπαθώ τον θυμωμένο εαυτό μου. Θα προτιμούσα να μπορώ να σε συγχωρώ που δεν ξέρεις τι κάνεις. Όμως δεν μπορώ να μην το παίρνω προσωπικά, όταν σε βλέπω να φτιάχνεις έναν κόσμο με τους δικούς σου όρους, χωρίς να σε νοιάζει ποιον κόσμο παλεύω εγώ να φτιάξω. Αυτόν που έχω τάξει στα δικά μου παιδιά κι εσύ συνεχώς με βγάζεις ψεύτρα. Θυμώνω, επειδή το παιδί σου το πήρα στα χέρια μου, τότε που όλα μπορούσαν να αλλάξουν. Και το έβλεπα να χάνει τον δρόμο του, μέρα με τη μέρα. Και έκανα τα πάντα για να σώσω την αθωότητά του, μα οι προσπάθειές μου έπεφταν στον δικό σου τοίχο. Μην αναρωτηθείς «γιατί», λοιπόν. Μην ζητήσεις τα ρέστα. Είχες φορέσει χειροπέδες στο παιδί σου, πολύ πριν το κάνουν αυτοί... Γράμμα μιας νηπιαγωγού σε μητέρα. https://www.instagram.com/p/csgtmiyiwdk/ 6 / Επι κοινωνία εν τύπω

«Βήματα που γοητεύουν» Η τόλμη της ελευθερίας! Ο νεαρός χορευτής, που, από έξι χρονών, ετοιμάζεται για πρώτος, στους προκριματικούς ενός διαγωνισμού χορού, τολμάει να χορέψει ελεύθερα κατά την έμπνευσή του!... Καταστροφή! Όλοι σχεδόν τον αποδοκιμάζουν και χάνει την έμπειρη, αναμφισβήτητη κι απαστράπτουσα παρτενέρ του Με μια αρχάρια παρτενέρ Λύση απελπισίας ή καλύτερα η «μοίρα» τον σπρώχνει σε μια αρχάρια, λίγο άγαρμπη, καθόλου εντυπωσιακή παρτενέρ. Αυτή όμως είναι και εξελίξιμη και μέσα σε λίγο διάστημα και, υπό την ευεργετική ατμόσφαιρα ενός αχνοφέγγοντος αισθήματος, μεταβάλλεται σε μιαν έκπληξη για όλους! Μα θα κερδίσουν τον διαγωνισμό; Όχι μόνο ένα πετυχημένο φιλμ Δεν είναι παρά ένα μουσικοχορευτικό αυστραλέζικο φιλμ του Μπαζ Λούρμαν. Μα έχει κάτι πολύ περισσότερο από τα χαρίσματα εκείνα που θα το καναν απλά ένα πετυχημένο φιλμ. Hθοποιία, σκηνοθεσία, σενάριο, φρεσκάδα, ευρηματικότητα, χιούμορ. Ατολμία μπροστά στο γελοίο κατεστημένο Πράγματι η δύναμη του πνεύματος εδώ φανερώνεται μ όλη της τη συνέπεια, μέσα από την τραγικότητα της ανθρώπινης ατολμίας, μπροστά στο τόσο άδειο, πληκτικό, κάλπικο ή γελοίο κατεστημένο Το φανερό ή κρυφό παιχνίδι τόλμηςφόβου Η ατολμία και η τόλμη παίζουν το φανερό ή κρυφό παιχνίδι τους, όπως παντού μες τη ζωή. Στιγμές ατολμίας, που οδηγούν σε μια ζωή πικρίας, απογοήτευσης, αποτυχίας. Και στιγμές τόλμης, που φέρνουν την ανανέωση, τη δημιουργία, την ελπίδα μέσα από το τέλμα και την κατάπτωση. Ένα φιλμ έμπνευσης για Δημιουργούς Το θέμα είναι βαθύτατα παιδαγωγικό. Δίνει έμπνευση σ όσους έχουν ταχθεί ν ασκούν έργο Αγωγής και Πολιτισμού. Σε όσους θα ένιωθαν την ανάγκη μιας εσωτερικής επανάστασης. Και ιδιαίτερα σ εκείνους τους νέους, που θα είχαν τη θέληση και τη Χάρη να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, μακριά από τις σειρήνες της «επιτυχίας» και της «προόδου» Ήβη Σταυροπούλου Από 1/1-31/12/2021 Σημειώνονται τα βιβλία με ** και * καθώς και τα προοριζόμενα για παιδιά ή εφήβους. Δυο φιλάνθρωποι γιατροί, Χ.Π. Χάας και Δημήτριος Χαροκόπος, Γεώργιος Παπαγεωργίου Από τον Ιησού στον Ιησού μέσω Δαρβίνου, Κριστιάν ντε Ντυβ Το παιδί μου δε μεγάλωσε ποτέ, Περλ Μπακ Μορφές τρεμάμενες (για εφήβους από14), Κίρα Σίνου Μάρθα Κουέστ, Ντόρις Λέσινγκ Ιωβ, Γιόζεφ Ροτ * Οι κόρες της Χάννα, Μαριάννε Φρέντρικσον Ωκεανός, Ηλίας Βενέζης Όταν μιλάει η σιωπή (για εφήβους), Σταυρούλα Σταμάτη * Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες Ο συμβολισμός στη Βίβλο, Πώλ Ντήλ Ανοιχτό γράμμα στο διάβολο, Ρομπέρ Εσκαρπίτ Μαρία Κάλλας, Αλφόνσο Σινορίνι Το σημειωματάριο της σιωπής, ΕλένηΓκουϊζάν-Δημητριάδη, * Ένας αφηρημένος άντρας, Μάρω Βαμβουνάκη Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας, Ανν Μίλλερ Μια νύχτα του Αυγούστου, Βικτόρια Χίσλοπ Οι ταξιδιώτες, Τζων Στάϊμπεκ Πώς να ξεπεράσεις το διαζύγιο, Πόλα Χολ Κάρυς, ο μικρός Κυκλαδίτης(για παιδιά 10-11 χρόνων), Κατερίνα Σέρβη Ο Μπεν στον κόσμο, Ντόρις Λέσινγκ * Σταυρωαναστάσιμο Πάσχα, Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος Συνομιλώντας με τον Γέροντα Πορφύριο, Άννα Κωστάκου-Μαρίνη Η αληθινή ταυτότητα, Ελένη Γκουζμάν-Δημητριάδη * Ψυχαγωγώντας και εκπαιδεύοντας τα μικρά παιδιά, Καρολάϊν Γιάνγκ Το δώρο, Στέφανος Ξενάκης Κόνδωρ, Κάρολ Φέρεϋ Η πιο πολύτιμη πραμάτεια, Ζαν-Κλωντ, Γκρούγκμπεργκ ** Σημείωση: Υπάρχουν στη Δανειστική Βιβλιοθήκη της Λέσχης. ΠΡΓ.ΛΕΣΧΗΣ / ΕΠΙΛΟ- ΓΗ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ Επι κοινωνία εν τύπω / 7

Επισκεφθείτε το νέο Site του Συλλόγου μας http://www.sylfilon.gr Ενημερωθείτε για τους σκοπούς του. Δείτε τις Ανακοινώσεις και τα Νέα του. Συμμετέχετε στις δραστηριότητές του. Διαβάστε όλα τα φύλλα της εφημερίδας "Επι κοινωνία εν τύπω". Μελετήστε το καταστατικό του. Επικοινωνήστε μαζί μας. Ανακοίνωση 8 / Επι κοινωνία εν τύπω Ανακοίνωση