Νεοηµερολογιτικός Ο κουµενισµός καί παραδοσιακή ερά Μονή σφιγµένου

Νεοηµερολογιτικός Ο κουµενισµός καί παραδοσιακή ερά Μονή σφιγµένου Το πατρός Νικολάου ηµαρ ρος Νοµικ ς σχισµατοαιρετικός Νεοηµερολογιτισµός γεννήθηκε στηριγµένος πάνω σέ να ψε δος. πως λα τά σχίσµατα καί ο α ρέσεις βασίζονται στό ψε δος καί στήν συκοφαντία, στήν πλαστογράφηση τ ς λήθειας καί στήν πάτη, καί πιβάλλονται στούς διάφορους γιά τήν πίστη καί στούς µαθε ς, πό κείνους πού πηρετο ν νοχες σκοπιµότητες καί συσσχηµατίζονται µέ τόν κόσµο, πηρετώντας τήν κάστοτε κοσµική ξουσία. νάσταση το Χριστο µας θεωρήθηκε καί θεωρε ται ς νας µ θος, ξ φορµ ς νός ψεύδους µεταξύ τ ν βραίων. φο ο στρατι τες τ ς κουστωδίας ε παν στούς ρχιερε ς τά συγκλονιστικά γεγονότα τ ς ναστάσεως, τούς δωσαν πολλά χρήµατα καί τούς ε παν νά λένε, τι, ταν µε ς κοιµόµασταν, λθαν ο µαθητές Του καί Τόν κλεψαν. Καί συµπληρώνει Ε αγγελιστής Ματθα ος: "Καί διεφηµίσθη λόγος ο τος παρά το ς ουδαίοις µέχρι τ ς σήµερον". να µεγάλο ψε δος πέρασε µέσα στήν στορία. Τέτοια ψεύδη στόν κόσµο π ρξαν πολλά. να ψε δος, πίσης, ποτέλεσε τήν γενεσιουργόν α τίαν το Νεοηµερολογιτισµο, πού µέχρι σήµερα ποδυναµώνει τό ργον τ ς ρθοδοξίας, µέ τίς πιδράσεις τ ν σχισµατικ ν α τ ν στό πλ θος τ ν χριστιαν ν, πού ε ναι διάφοροι γιά τήν Πίστη πού σέ α τό τό ψε δος βρίσκουν καταφυγή λοι κε νοι πού πηρετο ν νοχες σκοπιµότητες καί χουν συσσχηµατισθε µέ τά πράγµατα καί τίς ξουσίες το κόσµου τούτου. στορία το Νεοηµερολογιτικο σχίσµατος ε ναι πλ, ν συντοµί : Μετά τό τέλος το Α Παγκοσµίου Πολέµου, κατά τό 1919, τά ρθόδοξα κράτη τ ς νατολ ς, γιά λόγους 1

µπορικούς, θελαν νά προσαρµοσθε τό ουλιανόν µερολόγιον στό λεγόµενον Γρηγοριανόν, πού προηγε το κατά 13 µέρες. Καί στήν λλάδα ρχισαν σχετικές ζυµώσεις τ ν τότε κυβερνήσεων µέ τήν κκλησία, ποία ρνε το σθεναρ ς µέχρι τότε νά ποστε το ουλιανο µερολογίου. παναστατική κυβέρνηση Πλαστήρα, παρά τίς ντιρρήσεις τ ς κκλησίας, προέβη διά Βασιλικο ιατάγµατος στήν καθιέρωση το Γρηγοριανο µερολογίου γιά τά πολιτειακά πράγµατα. κκλησία τ ς λλάδος στό σχετικό Βασιλικό ιάταγµα διατύπωσε τήν γνώµη, τι δέν ε ναι δυνατόν νά λλάξει τό µερολόγιον µόνη της, ναφορικά µέ τίς ορτές της. Μία τοπική κκλησία, πως α τή τ ς λλάδος, δέν ταν δυνατόν νά τό κάνει α τό, χωρίς νά καταστε σχισµατική ναντι τ ν λλων. δικαιολόγητα, µως, καί παρά τίς σοβαρότατες ντιρρήσεις τ ν λλων ρθοδόξων κκλησι ν, τραγικός ρχιεπίσκοπος θην ν Χρυσόστοµος Παπαδόπουλος, µαζί µέ τόν ποστάτη καί µασ νο Μελέτιο Μεταξάκη, πού ε χε ναρριχηθε στόν θρόνο το Ο κουµενικο Πατριαρχείου, ποδέχθηκαν στή συνέχεια τό Γρηγοριανόν µερολόγιον. Καί τήν 10ην Μαρτίου το 1924 νόµασαν 23ην. Τό Πάσχα θά ορταζόταν κατά τό Παλαιό µερολόγιο, τήν δια µέν µέρα Κυριακή µέ λες τίς λλες κκλησίες, πού κράτησαν τό Παλαιόν, λλά ο µεροµηνίες δέν θά συνέπιπταν πλέον, διότι ο µέν Νεοηµερολογίτες µετρο σαν τίς µέρες µέ βάση τό Νέον, Γρηγοριανόν µερολόγιον, τρέχοντας µπροστά 13 µέρες, ο δέ λλοι ρθόδοξοι πολόγιζαν τόν χρόνο κόµη µέ βάση τό Παλαιόν, ουλιανόν µερολόγιον, πού κκλησία ε χε σέ χρήση 1600 χρόνια. λες ο Ο κουµενικές Σύνοδοι καί λοι ο γιοι Πατέρες ναδείχθηκαν χοντας νια ο κκλησιαστικό ορτολόγιο καί µερολόγιο. Μέχρι τότε γνώριζαν λοι ο ρθόδοξοι, που καί νά βρίσκονταν, κε πού π ρχαν ρθόδοξες κκλησίες, τι γιόρταζαν τίς διες γιορτές, στίς διες µέρες, τ ν Χριστουγέννων, τ ν Θεοφανείων, το Ε αγγελισµο τ ς Θεοτόκου, τ ς Κοιµήσεως καί λες τίς κίνητες ορτές γενικά. Μέ τήν πραξικοπηµατική λλαγή πού συντελέστηκε, διασπάστηκε θαυµαστή νότητα πού π ρχε µέχρι τότε. λλοτε γιόρταζαν ο Νεοηµερολογιτικές κκλησίες, πως 2

α τή τ ς λλάδος, καί λλοτε α τές πού διακράτησαν καί κρατο ν κόµη µέχρι σήµερα, µετά πό σχεδόν ννεν ντα χρόνια, τό Παλαιόν µερολόγιον, πως κάνουν ο Σλαυικές κκλησίες. Σήµερα ε ναι λίου φαεινότερον, βέβαια, τι π ρχε σκοπιµότητα στήν λλαγή το µερολογίου, πως δειξε ξέλιξη τ ν πραγµάτων. σκοπός τ ς λλαγ ς ταν συνεορτασµός τ ν ρθοδόξων µετά τ ν Φράγγων. Α τή λλαγή ταν να πό τά πρ τα καί βασικά βήµατα πού ε χαν πονηρά σχεδιασθε, γιά νά γίνει ε κολότερα νωση τ ν ρθοδόξων µέ τούς Παπικούς. Τήν πονηρία τ ν Λατίνων ε χε ναµφίβολα διαγνώσει στό παρελθόν κκλησία, καί για τό ε χε λάβει ποφάσεις ν Συνόδ, µέ τίς πο ες ναθεµάτιζε κάθε λλαγή το Πατροπαραδότου µερολογίου καί κατ ξοχήν το ορτασµο το γίου Πάσχα. ν γινόταν µία τέτοια λλαγή θά κατέστρεφε τήν ορτολογική της α ώνια νότητα καί θά δηµιουργο σε σύγχυση, πως καί δηµιούργησε, µεταξύ τ ν ρθοδόξων. γραφε καί νεκρός καί σωµατικά πλέον µοναχός Θεόκλητος ιονυσιάτης, πως καί λλοι σχισµατοαιρετικοί στό παρελθόν, σχετικά µέ τά Σιγγίλια τ ν Συνόδων τ ν τ ν 1583 καί 1593, γιά νά πλήξει τό κίνηµα της ε σεβείας καί τήν παραδοσιακή καί ρθοδόξως γωνιζόµενη ερά Μονή σφιγµένου: " σον φορ τό "Σιγγίλιο" µέ τά ναθέµατα τ ς συνόδου το 1593 κατά το νέου Καλενδαρίου, πρέπει νά ληφθε π ψιν, τι ε ναι πλαστό. Φέρεται πογεγραµµένο πό τόν Σίλβεστρο λεξανδρείας, πο ος ε χε ποθάνει πρό το 1593!" 3

ποκατάσταση τ ς λήθειας Μετά τό 1924, µετά δηλαδή τήν πάρατη Νεοηµερολογιακή λλαγή, σοι κολούθησαν τό Νέο µερολόγιο γιναν σχισµατικοί. έν ποτελο σαν δηλαδή τήν ληθινήν κκλησίαν το Χριστο, πειδή κκλησία µέ τίς Πανορθόδοξες Συνόδους το 1583 καί 1593, ( λλά καί το 1587, περί ς Συνόδου βλ. κατωτέρω), καί πί 350 χρόνια ρνε το σθεναρ ς νά κολούθησει τό φράγκικο µερολόγιο, νά προσάρµοσει τό ορτολόγιό της στό παπικό καλενδάριο καί νά λλάξει τό Μηνολόγιον. Καί χι µόνον ρνε το ο ανδήποτε ορτολογικήν λλαγήν λλά ναθεµάτισε καί σους στό µέλλον θά δέχονταν τό φράγγικο µερολόγιο. 1η πόφασις τ ς Συνόδου το 1583, ποία πογράφεται πό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, ερεµία, λεξανδρείας, Σίλβεστρο, εροσολύµων, Σωφρόνιο καί πό τούς πόλοιπους παρόντες ρχιερε ς: Κανών Ζ': " ποιος δέν κολουθ τά θιµα τ ς γίας ρθόδοξου κκλησίας, καθώς α πτά γιαι Ο κουµενικαί Σύνοδοι θέσπισαν, καί τό γιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλ ς νοµοθέτησαν νά κολουθ µεν, καί θέλει νά κολουθ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί νέον Μηνολόγιον τ ν θέων στρονόµων το Πάπα, καί ναντιώνεται ε ς α τά λα καί θέλει νά νατρέψ καί νά χαλάσ τά πατροπαράδοτα δόγµατα καί θιµα τ ς γίας ρθόδοξου κκλησίας, ς χει τό νάθεµα καί ξω τ ς το Χριστο κκλησίας καί τ ς τ ν Πιστ ν µηγύρεως ς ε ναι. σε ς δέ ο ε σεβε ς καί ρθόδοξοι Χριστιανοί µένετε ν ο ς µάθετε, γεννήθητε καί νετράφητε καί, ταν τό καλέσ καιρός καί χρεία, καί α τό τό α µα σας νά χύνετε, διά νά φυλάξετε τήν πατροπαράδοτον πίστιν καί µολογίαν σας καί νά φυλάγεσθε πό τ ν τοιούτων, καί προσέχετε, να καί Κύριος ησο ς Χριστός σ ς βοηθ, µα καί ε χή τ ς µ ν µετριότητος ε η µετά πάντων µ ν. µήν." 1583 νδικτίων ιβ, Νοεµβρίου κ' " 2η πόφασις το 1593, ποία πογράφεται πό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, ερεµίαν, λεξανδρείας, 4

Μελέτιον Πηγ ν, ντιοχείας, ωακείµ καί εροσολύµων, Σωφρόνιον καί τήν περί α τούς εράν Σύνοδον τ ν ρχιερέων: " παρασάλευτον διαµένειν βουλόµεθα τό το ς πατρ σιν διορισθέν περί το γίου καί σωτηρίου Πάσχα. χει δέ ο τως: παντας τούς τολµ ντας παραλύειν τούς ρους τ ς γίας καί Ο κουµενικ ς πρώτης Συνόδου, τ ς ν Νικαί συγκροτηθείσης πί παρουσί το ε σεβο ς καί Θεο φιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου περί τ ς γίας ορτ ς το Σωτηρίου Πάσχα, κοινωνήτους καί ποβλήτους ε ναι τ ς κκλησίας, ε πιµένειν φιλονικώτερον, νιστάµενοι πρός τά καλ ς δεδιδαγµένα. Καί τα τα γήσθω περί τ ν λαϊκ ν, Ε δέ τις τ ν προεστώτων τ ς κκλησίας πίσκοπος Πρεσβύτερος, ιάκονος, µετά τόν ρον το τον, τολµήσειεν πί διαστροφ τ ν λα ν καί ταραχ τ ν κκλησι ν διάζειν, καί µετά τ ν Λατίνων καί ουδαίων πιτελε ν τό Πάσχα, το τον γία Σύνοδος ντε θεν δη λλότριον κανε τ ς κκλησίας. ε δέ στοιχε ν τ τ ν Πατέρων κανόνι, µέχρι καί σήµερον Θεο χάριτι,, καθ δε καί τά λοιπά το Θεο κκλησία διαφυλάττει. ν τει σωτηρί, Ζρα : αφηγ, Φεβρουαρίου ιβ 1593." Τό πρόβληµα πού νακύπτει µέ τό Σιγγίλιον, πως τό ντέγραψε Μοναχός άκωβος Νεοσκητιώτης καί βρίσκεται στήν. Μ. Παντελεήµονος στό γιον ρος µέ ριθµ. Κώδ. 772, ντοπίζεται στό τι φέρεται πό τόν Μοναχόν άκωβον νά τό πογράφει τό 1593 καί Πατριάρχης Σίλβεστρος, πο ος ε χε ποθάνει τό 1590 στή Ρόδο 1. Ο καινοτόµοι Νεοηµερολογίτες ποστηρίζουν κόµη τι µόνον σοι κολουθήσουν τό Νέον Πασχάλιον ναθεµα τίζονται πό τήν Σύνοδο το 1593 καί χι σοι κολουθήσουν Νέον µερολογιον Μηνολόγιον, τήν δέ Σύνοδον το 1583 πί ερεµίου το Β θέλουν νά τήν γνοο ν καί τήν πόφαση τ ς Συνόδου τήν θεωρο ν πλαστή (!), πως µ ς τήν διέσωσαν ο στορικοί. µοναχός άκωβος ντέγραψε σέ να καί τό α τό χειρόγραφο καί τίς δύο ποφάσεις, τόσο τήν το 1583 σο καί κείνη το 1593. Στό τέλος το χειρογράφου ναφέρει τά νόµατα τ ν Πατριαρχ ν, ερεµίου, Κωνσταντινουπόλεως, 1 ΘΗΕ, Μελέτιο Α Πηγ, Πάπα καί Πατριάρχη λεξανδρεία, σελ. 951 στ. II. 5

Σιλβέστρου, λεξανδρείας καί Σωφρονίου, εροσολύµων, ο πο οι, κατά τίς διάψευστες µαρτυρίες λων τ ν στορικ ν πέγραψαν τήν στορικήν πόφαση το 1583, µαζί µέ τούς Συνοδικούς ρχιερε ς. Τήν δεύτερη πόφαση το 1593 πέγραψαν ο Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, ερεµίας, λεξανδρείας, Μελέτιος Πηγ ς, ντιοχείας ωακείµ καί εροσολύµων Σωφρόνιος καί περί α τούς ερά Σύνοδος τ ν ρχιερέων. Ε ναι πέραν κάθε µφιβολίας τι στήν Σύνοδο το 1583, στήν Κωνσταντινούπολη, µετε χεν ντως καί Πατριάρχης Σίλβεστρος! Πρόκειται, λοιπόν, ξεκάθαρα γιά δύο διαφορετικές Συνόδους καί δύο ντίστοιχες ποφάσεις, πως δηµοσιεύονται νωτέρω. Ο ποφάσεις τ ν Μεγάλων α τ ν Πανορθοδόξων Συνόδων δέν µφισβητήθηκαν ποτέ µέχρι σήµερα πό κανένα σοβαρό στορικό! "...Ο Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, λεξανδρείας καί ντιοχείας συγκάλεσαν τό 1583 ερά Σύνοδο πό τόν Ο κουµενικό Πατριάρχη ερεµία Β, τόν Τρανό (1539 1595). ερά Σύνοδος καταδίκασε ς µή ναγκαία τή Γρηγοριανή µεταρρύθµιση, φο δηµιουργο σε πολλά προβλήµατα στό ορτολόγιο τ ς Χριστιανικ ς κκλησίας. Ο κουµενικός Πατριάρχης ερεµίας Β πείλησε τι θά φορίσει σους θά δέχονταν τή µεταρρύθµιση, καί πειλή το φορισµο παναλήφθηκε στή Σύνοδο το 1593, που λαβαν µέρος τόσο διος, σο καί ο Πατριάρχες λεξανδρείας, εροσολύµων καί ντιοχείας, καθώς καί πεσταλµένος το Ρώσσου Πατριάρχη." 2 κριβ ς, πειδή παναλήφθηκε φορισµός σων τολµήσουν νά καινοτοµήσουν χι µόνον ε ς τό Πασχάλιον λλά καί ε ς τό Μηνολόγιον ορτολόγιον καί στήν Σύνοδο το 1593, για τό τό λόγο µοναχός άκωβος ναφέρει καί τούς Κανόνες τ ς Συνόδου το 1583, πού πέγραψαν ο τρε ς Πατριάρχες, ερεµίας, Κωνσταντινουπόλεως, Σίλβεστρος, λεξανδρείας καί Σωφρόνιος, εροσολύµων, σέ να καί τό α τό χειρόγραφο µαζί µέ τόν φορισµό λων σοι τολµήσουν νά κολουθήσουν τό νέον παπικόν Πασχάλιον. µοναχός άκωβος παρέλειψε νά σηµειώσει τά νόµατα τ ν 2 Βλ. Σχετικά πρόσφατα: " δύσσεια τ ν µερολογίων", Στράτου Θεοδοσίου καί Μάνου ανέζη πίκουρων καθηγητ ν τ στροφυσικ το Πανεπιστηµίου θην ν, κδ. ίαυλο, θ να 1995, Τόµ. Β1, σελ. 140: ρθοδοξη ντίδραση στό Γρηγοριανό µερολόγιο. 6

Πατριαρχ ν Κωνσταντινουπόλεως, ερεµίου, λεξανδρείας, Μελετίου Πηγ, ντιοχείας, ωακείµ, καί εροσολύµων, Σωφρονίου, πού πέγραψαν τήν πόφαση τ ς Συνόδου το 1593 µέ τήν περί α τούς εράν Σύνοδον τ ν ρχιερέων. πίσης, τέως ρχιεπίσκοπος τ ς καινοτοµίας καί Λατινόφρων, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, νεκρός δη καί σωµατικά, στό βιβλίο του "Μελέτιος Πηγ ς", θ ναι 1971, σελ. 86 88 γραφε: "Κατά τήν ποχήν ταύτην, (1583), νεφύη καί τό καλούµενον " µερολογιακόν" ζήτηµα, κατόπιν τ ς πό το Πάπα Γρηγορίου ΙΓ ναληφθείσης πρωτοβουλίας περί διορθώσεως το µέχρι τότε ν σχύι ουλιανο µερολογίου... λλ Πατριάρχης ερεµίας Β, παντ ν δήλου τ πισκόπ τ ς Ρώµης, τι χι µόνον ποστέργει τά καινοτοµηθέντα, " λλ ο δ ε ς ψιλήν πίνοιαν φικέσθαι τα τα πιτρέπει''... " ερεµίας Β, νησυχ ν διά τήν ξέλιξιν το ζητήµατος καί διά τάς νδεχοµένας πιπτώσεις α το πί της κανονικ ς ν τ κκλησίᾳ τάξεως, συνεκάλεσεν ν τει 1583 Σύνοδον ν Κωνσταντινουπόλει ε ς ν λαβε µέρος καί λεξανδρείας Σίλβεστρος. Σύνοδος α τη ξέδωκε Τόµον κατά το Γρηγοριανο µερολογίου καταδικάσασα ο τω τήν παπικήν καινοτοµίαν. λλα καί Μελέτιος, ε καιρίας δοθείσης, κατεπολέµησε τήν παπικήν νέργειαν, συγγράψας τ προτροπ το Πατριάρχου Σιλβέστρου, ε δικην µελέτην, πονοµάσας ταύτην " τερον Τόµον λεξανδρινόν..." Στόν τόµον α τόν Μελέτιος νοµάζει τήν λλαγήν το µερολογίου Μηνολογίου 3 "δεκαθήµερον κτρωµα", Τόµος λεξανδρινός περί το Πασχαλίου, το µακαριωτάτου καί παναγιωτάτου πάπα λεξανδρείας κυρο Μελετίου περί το Πάσχα: "... ν πατήρ καί γεννήτωρ νεώτατος ο τος νεωτερισµός το Πασχαλίου, ν κίσσησεν ώµη πρεσβυτέρα, µή φησυχάζουσα τα ς τ ν πατέρων δόξαις, λλά τα ς δίαις κολουθο σα φροντίζουσα τ ν το προφήτου ηµάτων, σωφρονίζοντος τούς νεωτέρους µή φιλοτιµάσθαι, δοξάζεσθαι π τιµι πατέρων καί νή τ ληθές, ε κρίνειν φείλοµεν, ( ς κρίνειν φειλοµεν κατά τόν το Σωτ ρος λόγον), κ τ ν καρπ ν τό δένδρον, δένδρον ε η 3 Letres de Meletius Pigas, 286, 106 7

πάντως κακόν το πασχαλίου α τη διόρθωσις, πειδ περ κακ ν καρπ ν γέγονεν ο στή. γάρ λέγειν τό το τους δεκαθήµερον κτρωµα ο γάρ τ ς σελήνης µετασχηµατισµοί το ς µετέροις, (τουτέστι το ς παλαιο ς), νταποκρινόµενοι δ λον ς λέγχουσι τά παρ µ ν τ ν µέτρα, καί µερ ν µή δε σθαι φαιρέσεων προσθηκ ν." (Ο πογραµµίσεις καί ο ντονοι τονισµοί λοι δικοί µας). Καί στήν διδακτορική του διατριβή Λατινόφρων Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης " στορική καί Κανονική θεώρησις το Παλαιοηµερολογιτικο ζητήµατος κατά τε τήν γένεσιν καί τήν ξέλιξιν α το ν λλάδι", θ ναι 1982, στήν σελ. 24, παραπέµποντας στόν γιον οσίθεον, Τόµος γάπης, άσιον 1698. σελ. 538 547 γράφει: " τι πισηµώτερον λλ µµέσως, πεκρούσθη ν τ νατολ τό Γρηγοριανόν µερολόγιον πό τ ς ν Κων σταντινουπόλει συνελθούσης τ 1593 νδηµούσης Συνόδου, ς µετέσχον ο Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, ερεµίας Β, λεξανδρείας, Μελέτιος Πηγ ς, πέχων τόν τόπον καί το ντιοχείας, εροσολύµων Σωφρόνιος καί τεσσαράκοντα καί ε ς ρχιερε ς το Ο κουµενικο θρόνου". Γιά δέ τήν Σύνοδον το 1587 γράφει: " Καί ν τει 1587 πό τ ς ν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου κατεκρίθη µεταβολή το µερολογίου κατά τό παπικόν πρότυπον, ς πισφαλής καί ο κ ναγκαία." Γιά τά νωτέρω πιχειρήµατά µας καί τήν ξεκάθαρη διάκριση τ ν ποφάσεων τ ν δύο Συνόδων το 1583 καί τα 1593 βλ. διαιτερως: οσιθέου εροσολύµων, "Τόµος γάπης", άσιον 1698, σελ. 538, βλ. καί στήν " ωδεκάβιβλο", σελ. 209. πίσης διος γράφει: "Τέσσερα µεγάλα θηρία γέννησε ΙΣΤ α ών. Τήν α ρεσιν το Λουθήρου, τήν α ρεσιν το Καλβίνου, τήν α ρεσιν τ ν Γιεβουζιτ ν, καί τήν α ρεσιν το Νέου Καλενταρίου. Καί κατά µέν τ ν α ρέσεων Λουθήρου καί Καλβίνου γραψαν ο... κατά δέ τ ς α ρέσεως το Νέου Καλενταρίου πεφάνθη ν Κωνσταντινουπόλει µεγάλη Ο κουµενική Σύνοδος τό 1593". 4 4 Βλ. οσιθέου Πατριάρχου εροσολύµων, " µολογία ρθοδόξου Πίστεω ", Βενετία 1690, σελ. 4, καθώ καί Μελετίου το Πηγ, "Κέντρα τ ρθοδόξου κκλησία ", σελ. 21 καί 22. Βλ. πίση θανασίου Κοµνηνο ψηλάντου, "Τά µετά τήν λλωσιν", Βιβλίον Η\Θ καί Γ, ν 8

Λατινόφρων καί Ο κουµενιστής, νεκρός πλέον, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, στήν διδακτορική του διατριβή " στορική καί Κανονική θεώρησις το Παλαιοηµερολογιτικο ζητήµατος κατά τε τήν γένεσιν καί τήν ξέλιξιν α το ν λλάδι", θ ναι 1982, σελ. 19 20, παραδέχεται πίσης τι τό 1583 Πατριάρχης ερεµίας πέκρουσε τά δ ρα καί τίς προτάσεις τ ν δύο λλήνων πεσταλµένων το Πάπα Γρηγορίου ΙΓ, Μιχαήλ πάρχου καί ωάννη Βοναφέα, ναφερόµενος χι µόνον στόν ορτασµόν το Πάσχα λλά καί στό Μηνολόγιον ταν γράφει πί λέξει: " ν κατακλείδι Πατριάρχης Ε ερεµίας πεκάλει τήν πελθο σαν διά το Γρηγοριανο µερολογίου διόρθωσιν τ ν δέκα µερ ν "παγκόσµιον σκάνδαλον", παγόµενος ν συνεχεί τι "ο δέ µετατρέπειν δε τόν τ ν γίων Πατέρων κανόνα καί καινοτοµε ν καί ε ς α τίαν στάσεως τάς Χριστο κκλησίας κινε ν, ε περ ληθεί καί θεί Πνεύµατι περί ναγκαίων κυρίως σκόπουν, πολλά λλα ε σί τά ψυχωφελ καί ο χί τά παίγνια τ ν ρολογίων τούτων ο δέν ντων". 5 Κωνσταντινουπόλει 1870, σελ, 111 καί 112. Σάθα Κωνσταντίνου, Βιογραφικόν σχεδίασµα περί το Πατριάρχου ερεµίου Β, Τυπογραφε ον Λ. Κτεν καί Σ. Ο κονόµου, θ ναι, 1870, σελ. 32. πο ο ναφέρεται ρητ στήν Σύνοδο το 1583 καί στού Πατριάρχε Κωνσταντινουπόλεω, ερεµίαν καί λεξανδρεία, Σίλβεστρον καί στήν καταδίκην το Γρηγοριανο µερολογίου τήν 20ην Νοεµβρίου, νδικτι νο ιβ, διαστέλλοντά την σαφ πό τί Συνόδου του 1586 (1587), σελ. 34 καί 1593 σελ. 91-92. Βλ. πίση Φιλαρέτου Βαφείδη, κκλησιαστική στορία, Κωνσταντινούπολι, 1912, Τόµ. Γ, σελ. 124-125: " τε δέ περί τά τέλη το 16ου α νο, Γρηγόριο ΙΓ' διά το Καλαβρο Λουδοβίκου Λιλίου µετερρυθµισε τό ουλιανόν µερολόγιον καί ε σήγαγεν τό ο τω πικληθέν Γρηγοριανόν τ 1 κτωβρίου 1582, τήν 5 κτωβρίου ριθµήσα 15, πιθυµ ν καί τήν παρά τ ν λλων κκλησι ν παραδοχήν α το, καθόσον µάλιστα ο Προτεστάνται δέν πεδέχθησαν α τό µέσω, ποστέλλει πρό ερεµίαν τόν Β' πρεσβείαν µετά δώρων, παρακαλ ν να πινεύση καί ο το ε τήν ποδοχήν τ διορθώσεω. ερεµία χων π ψιν τά δυσκολία φαρµογ τ διορθώσεω, πορρίπτει τήν πρότασιν το Πάπα, κοιν δέ µετά το λεξανδρεία Σιλβέστρου κδιδωσι τ 1583 πιστολήν, ν καθορίζων τά τεσσάρα διατάξει τ ν Νικαί Συνόδου περί τ ορτ το Πάσχα, καταδεικνύει καί τά λλείψει το Γρηγοριανο µερολογίου. πιστολή α τη γράφη συνεπεί τ κατά τό το κε νο συγκροτηθείση ν Κωνσταντινουπόλει συνόδου, τι κυρίω καταδικάζει Τό Γρηγοριανόν µερολόγιον, ( ρα πρό τούτοι οσιθ. τόµο γάπη, σελ. 538 - Μ. Γεδεών Κανον. ιατάξει Α' σελ. 34 ψηλ. 111, Heineccius Γ', 180 καί Σάθα νθ. ν.)", βλ. καί Γρηγορίου Ε στρατιάδου, " Πραγµατική λήθεια περί το κκλησιαστικο µερολογίου", θ ναι 1929, σελ. 117 καί κυρίω 118 π., Κ. Μουρατίδου, "Κανονικόν ίκαιον Πανεπιστηµιακαί παραδόσει ", τόµο Α, θ ναι 1982, σελ. 111: "Κεφ. εύτερον: Πηγαί Κανονικο ικαίου... β') ευτέρα περίοδο 1580-1584: "Συνεζητήθη τό Γρηγοριανόν µερολόγιον καί πεκρούσθη", βλ. καί Β. Φειδ, στήν "Πάπυρο Λαρού Μπριτάνικα", 1987-1996 τ. 29ο, σελ. 88, ( ερεµία Β Τρανό ), δ) " ποδοκίµασε τήν µερολογιακή µεταρρύθµιση το Πάπα Γρηγορίου ΙΓ' (1583)". 5 Βλ. πίση καί Παντελεήµονο Ροδοπούλου, Μητροπολίτου Τυρολόη καί Σερεντίου, καθηγητο Θεολογικ Σχολ το Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκη, "Μαθήµατα Κανονικο ικαίου", Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 69: "Α πηγαί το Κανονικο ικαίου, β): κατά τήν περίοδον τ ν τ ν 1580-1584 συνεζητήθη τό Γρηγοριανόν µερολόγιον καί περρίφθη", καί 9

Τά λεγόµενα, λοιπόν, περί πλαστογραφίας ε ναι νας χαρος µ θος, πού προσφέρεται ς παυσίπονο σέ σους τρέµουν τά κκλησιαστικό α τό νάθεµα. παναλαµβάνουν τήν νυπόστατη κατηγορία, τήν ποία µαταίως προσπάθησε νά στήσει πρ τος ρχιεπίσκοπος τ ν Νεοηµερολογιτ ν τό 1924, κατά το Μοναχο ακώβου Νεοσκητιώτου, τί δ θεν α τός πλασε τό πιό πάνω νάθεµα κατά το Ν. µερολογίου! Τό νάθεµα, λένε, φορ µόνον τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον. δέ φράσις "καί Μηνολόγιον" ε ναι α θαίρετη προσθήκη το ακώβου, ε πε πρ τος ρχιεπίσκοπος Χρυσόστοµος Παπαδόπουλος καί τό παναλαµβάνουν σοι θέλουν νά παναπαύσουν τήν συνείδησή τους πού τούς τύπτει φοβερά. Κανένας δέν νιωσε τήν νάγκη νά τεκµηριώσει τήν κατηγορία σέ σοβαρή στορική πηγή. Πο νά βρεθε µως τέτοια σοβαρή µαρτυρία! Κανένας δέν ναρωτήθηκε, π ς ο τότε λόγιοι Μοναχοί του γίου ρους δέν κατηγόρησαν τόν δελφό τους άκωβο; ν άκωβος ε χε διαπράξει µία τόσο φοβερή πλαστογραφία, πως ε ναι παραποίηση ερ ν κειµένων, δέν θά λάµβανε τήν νάλογη τιµωρία; έν θά γινόταν σάλος τήν ποχή κείνη; Μοναχο Κυπριανο Λαχαν, "Ποιά διαφορά µεταξύ παλαιο καί νέου µερολογίου", κδ. Γ', 1999, σελ. 39, καί Κ. Γρηγοριάδου, κκλησιολογικαί παρατηρήσει, Θεσσαλονίκη 2000, σελ. 11. Στό χειρόγραφο το Μοναχο ακώβου ναφέρεται καί καθηγητή Σπυρίδων Λάµπρου στόν κατάλογο τ ν χειρογράφων Κωδίκων το γίου ρου καί τό πιβεβαιώνει µέ τό διαµφισβήτητο κ ρο του είµνηστο καθηγητή το Πανεπιστηµίου θην ν Πα λο Καρολίδη, βλ, "Σκρίπ", 15 Α γουστου 1929. Στή Μεγάλη λληνική γκυκλοπαίδεια, κδ. ργ. " Φο νιξ", τόµ ΙΒ', σελ. 274 γράφονται τά ξη : " ρθόδοξο κκλησία ε θύ µέσω κατεδίκασε τήν Γρηγοριανήν µεταρρύθµισιν. κριβ τό 1582 ο Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεω, λεξανδρεία καί ντιοχεία συνυπέγραψαν κοινήν διαµαρτύρησιν ναντίον τ ν Λατίνων, ο τινε νάγκαζον βί τού ν Παλαιστίν Χριστιανού νά τήν δεχθο ν. Ο κουµενικό Πατριάρχη ερεµία γραψεν ε τού ρθόδοξου τη Πολωνία φορίζων πάντα σοι θά τήν δεχοντο, τ δέ 1593, Σύνοδο ν Κωνσταντινουπόλει, µετέσχον ο 4 Πατριάρχαι καί πληρεξούσιο τ Ρωσία, πανέλαβεν τόν φορισµόν". (σ.σ. Καί Β. Στεφανίδη στήν κκλησιαστική του στορία, Ε' κδ. νατύπ. τ Β' κδ. το 1959, παρά τό γεγονό τι ταν σέ συνεργασία µέ τήν καινοτοµία, καί δίνει µ λλον βάρο στήν καταδίκη του Νέου Πασχαλίου, ναφέρεται σαφ καί στήν συνοδικήν πόρριψιν το νέου µερολογίου, ταν γράφει στί σελ. 698-699: " Ρώµη Γρηγόριο ΙΓ' στειλε ε τόν πατριάρχην Κων/πόλεω ερεµίαν τόν Β' (1583) ποστολήν καί δ ρα, να πείση α τόν ε τήν νωσιν καί τήν ποδοχήν το γρηγοριανο µερολογίου. Συνοδική πόφασι, κδοθε σα πρό τ φίξεω τ παπικ ποστολ καί φέρουσα τήν πογραφήν το λεξανδρεία Σιλβέστρου, πέρριψε τό νέον µερολογιον, κυρίω νεκα το ζητήµατο το ορτασµο το Πάσχα." ( λε ο νωέρω πογραµµίσει δικέ µα ). 10

έν θά ξαφανιζόταν µέσως τό πλαστογραφηµένο µέρος πό τόν Κώδικα 772 τ ς Μον ς το γίου Παντελεήµονος. Τέλος, καί τό πλέον συγχώρητο: Κανένας, µέχρι σήµερα, δέν κανε ο τε α τή τήν πλ σκέψη, τι άκωβος, πο ος ζησε κατό περίπου χρόνια πρίν τήν γενοµένην λλαγήν το µερολογίου στήν ρθόδοξη κκλησία, δέν ε χε κανένα λόγο τότε νά κάνει τέτοιο πρ γµα! ν ζο σε κατά τήν ποχή πού γινε... σοφή πινόηση, νά λλάξει τό µερολόγιο, λλά χι τό Πασχάλιο, τότε κατηγορία θά ποτελο σε ντικείµενο µελέτης. Τώρα χι! 6 Τό 1881 κυκλοφόρησε στή Σερβία, στήν Πολωνία, στή Ρουµανία καί στήν Ρωσσία τό κείµενο α τό µεταφρασµένο. Γιατί κανένας ρθόδοξος στορικός τ ς ποχ ς κείνης δέν τό χαρακτήρισε ς πλαστογραφηµένο; Γιατί ο τε διος Χρυσόστοµος Παπαδόπουλος δέν ε χε πε ποτέ, µέχρι τό 1924, τέτοιο πράγµα, καί µόνον ταν γινε καινοτόµος κανε τήν ν λόγ καταγγελία κατά το Μοναχο ακώβου; 7 ντιθέτως, µάλιστα, καινοτόµος Χρυσόστοµος Παπαδόπουλος, πρίν γίνει ρχιεπίσκοπος, καί πρό τ ς λλαγ ς το µερολογίου στήν λλάδα, γραφε στήν στορία τ ς κκλησίας εροσολύµων, σελ. 482 483: "Τ 1584 ( Πατριάρχης Σωφρόνιος) ξ λθεν πρός συλλογήν ράνων. Μεταβάς δέ ε ς Κωνσταντινούπολιν τ τει κείν συµµετέσχε τ ς κε συγκροτηθείσης συνοδικ ς διασκέψεως πρός ποκήρυξιν το Γρηνοριανο µερολογίου... ιότι κατ κείνου το χρόνου, µεγάλη π ρξεν ταραχή τ ς καθόλου ρθοδόξου κκλησίας... λλ ο ρθόδοξοι εράρχαι καί θεολόγοι, ν ο ς πρώτευε τότε Μελέτιος Πηγ ς... δραστηρίως πέκρουον τόν πό τ ς Λατινικ ς κκλησίας κίνδυνον. Τ ς ποκρούσεως ταύτης συµµετε χε καί Πατριάρχης Σωφρόνιος, στις, φαίνεται, µετά τήν καταδίκην το Γρηγοριανο µερολογίου µετέβη ε ς ερουσαλήµ..." Α τός καινοτόµος ρχιεπίσκοπος Χρυσόστοµος Παπαδόπουλος ε χε φοβερό τέλος, ψυχοραγώντας, 6 Βλ. σχετικά καί Basil Sakkas, The calendar question, "Orthodox Life", vol. 22, 1972, 6, p, 27. 7 Βλ. Λάµπρου Κτεν, Για νά δύσ ρθοδοξία, Πάτρα 2000, σελ. 44, καί Πίσω π',τι φαίνεται στό µερολογιακό, κδ. Γ, σελ. 140-150. 11

βασανιζόταν γιά πολύ καιρό καί δέν βγαινε ψυχή του. Πέθανε τελικά µέσα σέ φρικτούς καί βάστακτους πόνους, µολογώντας στόν πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο: " ποφέρω καί βασανίζοµαι γιατί σχισα τήν κκλησία", τυµπανίστηκε, κατά τίς µαρτυρίες ψευδ ν µαρτύρων, καί µεινε διάλυτος καί συγχώρητος... 8 τι ο τως χουν τά πράγµατα µαρτυρε ται πό πολλ ν στορικ ν, πως ε δαµε παραπάνω, ο πο οι ζησαν καί πολλά χρόνια πρίν πό τόν Μοναχόν άκωβον τόν Νεοσκητιώτην, πως µαρτυρε ται καί πό τόν Μητροπολίτην θην ν Μελέτιον, ( χι βέβαια τόν τυµπανια ον µασ νον Μεταξάκην). Μητροπολίτης θην ν Μελέτιος πέθανεν τό 1714 καί διετέλεσε Μητροπολίτης θην ν τά τη 1703 1714. 9 Στήν κκλησιαστικήν του στορίαν, στόν Γ τόµον, πού περιλαµβάνει "τ ς κκλησιαστικ ς στορίας τήν κολούθησιν πό τούς χιλίους διακοσίους χρόνους τ ς το Χριστο γεννήσεως, ως τούς χιλίους πτακόσιους", Βιέννη 1784, στή σελ. 402 9 ναφέρονται τά ξ ς πί λέξει: "Πατριαρχεύοντος τούτου το ερεµίου, σύνοδος Μητροπολιτ ν συνήχθη ν Κωνσταντινουπόλει τ αφπγ. (1583), πιδηµεύσαντος καί Σιλβέστρου το λεξανδρείας, τις κατακρίνασα τό καινοτοµηθέν πό Γρηγορίου το Ρώµης Καλενδάριον, δέν τό δέχθη, κατά τήν α τησιν τ ν Λατίνων." Σ ς ρωτ µεν, λοιπόν, γαπητοί Νεοηµερολογίτες δελφοί, Ρώµη καινοτόµησε µόνον ς πρός τό Πάσχα λλαξε λο τό ορτολόγιο, κινητές καί κίνητες ορτές; πότε, ο Σύνοδοι πού κολούθησαν τήν καινοτοµία το πάπα Γρηγορίου ΙΓ (1581 82), γιναν µόνον γιά νά καταδικάσουν τήν λλαγήν το Πάσχα τήν καινοτοµία το Νέου Καλενδαρίου Γρηγοριανο µερολογίου, πως νοµάζεται πό λους τούς στορικούς; κόµη, πως ε δαµε, δέν ε χε γίνει... σοφή πινόηση το 1924 νά λλάξει τό ορτολόγιον, σον φορ τίς κίνητες ορτές λλά χι τό Πασχάλιον... 8 Βλ. καί " σιο Φιλόθεο τη Πάρου", 1, 2001, σελ. 53 καί 56 καί πιστολέ το π. Φιλόθεου στό βιβλίο το Σ. Καραµήτσου Γαµβρούλια, "Α χειροτονίαι τ ν Γ.Ο.Χ. πό κανονικ πόψεω ", θ ναι 1997, σελ. 90-109 9 Βλ. ΘΗΕ, Μελέτιο ξ ωαννίνων, Μητροπολίτη θην ν, σελ, 955. 12

Σέ σάς καί λους τούς καινοτόµους πευθύνεται Πανορθόδοξος Σύνοδος το 1848 στήν Κωνσταντινούπολιν, ταν σφραγίζει τήν Πίστιν καί τήν Παράδοσιν τ ς κκλησίας καί ναθεµατίζει τούς νεωτεριστές καί τούς ποστάτες: "Κρατ µεν τ ς µολογίας, ν παρελάβοµεν δολον παρά τηλικούτων νδρ ν, ποστρεφόµενοι πάντα νεωτερισµόν, ς παγόρευµα το ιαβόλου. δεχόµενος νεωτερισµόν, κατελέγχει λλιπ τήν κεκηρυγµένην ρθόδοξον Πίστιν. λλ α τη πεπληρωµένη δη σφράγισται, µή πιδεχοµένη µήτε µείωσιν, µήτε α ξησιν, µήτε λλοίωσιν, ν τινα ο ν καί τολµ ν πρ ξαι συµβουλε σαι διανοηθ ναι το το, δη ρνήθη τήν πίστιν το Χριστο, δη κουσίως καθυπεβλήθη ε ς τό α ώνιον νάθεµα, διά τό βλασφηµ σαι ε ς τό Πνε µα τό γιον, ς τάχα µή ρτίως λαλ σαν ν τα ς Γραφα ς καί Ο κουµενικα ς Συνόδοις... " παντες ο ν ο νεωτερίζοντες α ρέσει σχίσµατι, κουσίως νεδύθησαν κατάραν ς µάτιον, κ ν τε Πάπαι κ ν τε Πατριάρχαι, κ ν τε κληρικοί, κ ν τε λαϊκοί, κ ν γγελος ξ ο ρανο ". νθιµος, λέ Θεο, ρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώµης καί Ο κουµενικός Πατριάρχης, ερόθεος, λέ, Θεο Πάπας καί Πατριάρχης λεξανδρείας καί πάσης γ ς Α γύπτου, Μεθόδιος, λέ Θεο Πατριάρχης ντιοχείας, Κύριλλος, λέ Θεο, Πατριάρχης εροσολύµων καί α περί α τούς εραί Σύνοδοι. πεδείχθη µέ βάση τίς στορικές πηγές τι: 1. Στή Σύνοδο το 1583 µετέσχε καί Πατριάρχης λεξανδρείας Σίλβεστρος. 2. Στή Σύνοδο το 1583 ναθεµατίσθηκε ποιος τολµήσει νά κολουθήσει τό Νέον Πασχάλιον καί τό νέον Μηνολόγιον, πού ε σήγαγε παπική κκλησία τό 1582. που ο Σύνοδοι µιλ νε γιά Καλενδάριον Γρηγοριανόν µερολόγιον, πως ε ναι α τονόητο, δέν ννοο ν µόνον τό Πασχάλιον, πως διαστρεβλώνουν τά πράγµατα ο Νεοηµερολογίτες καί ο Θεόκλητοι ιονυσιάτες. ταν καταδικάζεται τό Παπικόν Πασχάλιον, α τό ναφέρεται ρητ ς ς Πασχάλιον καί χι ς Καλενδάριον Γρηγοριανόν 13

µερολόγιον. Μέ τούς ρους Καλενδάριον Γρηγοριανόν µερολόγιον ννοε ται καί τό Πσχάλιον καί τό Μηνολόγιον, κινητές καί κίνητες ορτές! 3. Τό Σιγγίλιο πού περιέχει τό νάθεµα κατά το "Παπικο Καλενδαρίου", ( µερολογίου), καί το νέου Πασχαλίου, πού βρίσκεται καί στόν χειρόγραφο Κώδικα 281 το Κελλίου κάθιστος µνος τ ς ερ ς Σκήτης τ ν Καυσοκαλυβίων το γίου ρους καί στόν χειρόγραφο Κώδικα µέ ριθµό 772 τ ς ερ ς Μον ς γίου Παντελεήµονος, πίσης το γίου ρους, ε ναι γνήσιο! 4. Τό Σιγγίλιο α τό πέστειλε Πατριάρχης ερεµίας Β' πρός πάσας τάς ρθοδόξους κκλησίας. Τό κείµενον δέ το Σιγγιλίου τούτου χει ς ξ ς: "Σιγγίλιον Πατριαρχικ ς διατυπώσεως γκυκλίου το ς πανταχο ρθοδόξοις Χριστιανο ς ε ς τό µή παραδέχεσθαι τό νεώτερον Πασχάλιον καλενδάριον το καινοτοµηθέντος µηνολογίου λλ µµένειν το ς παξ καί καλ ς διατυπωθε σι παρά το ς γίοις (318) τριακοσίοις δέκα κτώ Θεοφόροις Πατρ σι τ ς γίας Ο κουµενικ ς Πρώτης Συνόδου µετ πιτιµίου καί ναθέµατος..." 10 5. σκοπός καί τό πνε µα τ ς ν Νικαί Συνόδου ταν χι µόνον νά ορτάζεται τό Πάσχα πό λους τούς Χριστιανούς µαζί, λλά τό νια ον τ ν ορτ ν, (κάθε ορτ ς), πό λες τίς κκλησίες. Καί πό το ερεµίου δευτέρα µεγάλη Σύνοδος το 1593, ς καί ο πιστολές του, µιλο ν περί τ ς πάτης το Νέου Καλενδαρίου. πό τό Σιγγίλιον δέ το 1583 τραν ς ποδεικνύεται καί τ ς δευτέρας α τ ς Συνόδου σκοπός. 11 6. λα τά νωτέρω ε ναι πασίδηλα. Παραθέτουµε καί πόσπασµα πό τήν πιστολήν το Μ. Κωνσταντίνου "Πρός τούς πολειφθέντας πισκόπους περί τ ν ν τ Συνόδ τυπωθέντων", 12 πό τήν ποίαν κφαίνεται καί σκοπός το καθορισµο τ ς µέρας το Πάσχα, πού δέν ταν λλος πό τό νά τελε ται τό Πάσχα πό λων τ ν πανταχο τ ς Ο κουµένης Χριστιαν ν ν µιé καί τ α τ µέρ, διότι "... σπερ περί πίστεως ο τω καί περί τ ς γιας ορτ ς, γέγονε συµφωνία. Καί το το ν τό α τιον τ ς ν Νικαί Συνόδου", κατά τόν Μ. θανάσιον καί "... πειδή δέ πρό το 10 Ε στρατιάδου..π, σελ. 119-20. 11 Ε στρατιάδου,.π, σελ. 123. 12 Θεοδωρήτου, πισκόπου Κύρου, κκλησιαστική στορία, κδ, 1679, σελ. 34. 14

Κωνσταντίνου τά σχίσµατα ν καί ν χλεύη λλήνων λεγόντων καί χλευαζόντων τήν ν τ κκλησί διαφωνίαν, πί Κωνσταντίνου διά τ ς τ ν πισκόπων σπουδ ς συνηνώθη µ λλον τό σχίσµα ε ς µίαν µόνοιαν". 13 Γράφει, λοιπόν, Μ. Κωνσταντ νος : "...Λογισάσθω δέ τ ς µετέρας σιότητος γχίνοια, πως στί δεινόν τε καί πρεπές κατά τάς α τάς µέρας, τέρους µέν τα ς νηστείαις σχολάζειν, τέρους δέ συµπόσια συντελε ν καί µετά τάς το Πάσχα µέρας, λλους µέν ορτα ς καί νέσεσιν ξετάζεσθαι, λλους δέ τα ς ρισµέναις κδεδόσθαι νηστείαις". µόνοια καί συµφωνία κατεστράφησαν µέ τήν ε σαγωγήν το Ν. µερολογίου, λλοτε νηστεύουν καί γιορτάζουν ο µέν, (Σλα οι, γιον ρος, εροσόλυµα), λλοτε ο δέ, ( λλάδα, Νέες χ ρες κλπ.), καί µ ς χλευάζουν ο πάντες, πως πρό τ ς Α Ο κουµενικ ς Συνόδου. πότε ε ναι α τονόητο τι θετε ται σκοπός καί τό πνε µα τ ς Α Ο κουµενικ ς Συνόδου µέ τήν λλαγήν του µερολογίου, καί α τό δέν διέλαθε τ ς προσοχ ς το µεγάλου Πατριάρχου ερεµία το Β καί τ ς Συνόδου το 1583. Τό Σιγγίλιον, λοιπόν, δέν προσφέρει κάτ ο σίαν τι τό νέον, λλά πηχε τά γνωστά. ιότι τό ναφερόµενον ν α τ Μηνολόγιον πάγεται στό ορτολόγιον. Ε ς τό ορτολόγιον, ς γνωστόν, νοο νται καί τό Πασχάλιον καί τό λοιπόν ορτολόγιον, δηλαδή τό Μηνολόγιον, λλά καί τό κκλησιαστικόν µερολόγιον, Καλανδάριον. λα δέ τά στοιχε α το ορτολογίου, δηλ. τό ορτολόγιον ς ν λον, διασφαλίσθηκαν πό τίς ρθόδοξες Συνόδους καί τούς γίους Πατέρας πανειληµµένως. Τό δέ νάθεµα, διά τούς τολµ ντας παραλύειν τούς ρους τ ς ορτ ς το Πάσχα, σχύει καί διά τούς καταλύοντας καί τά τερα µέρη το ρθοδόξου ορτολογίου, µέχρι καί το µετ α το συνηµµένου διασπάστως κκλησιαστικο µερολογίου. 7. έν ε ναι καθόλου πειστικές ο δικαιολογίες τ ν περασπιστ ν τ ν καινοτόµων, πως παλαιότερα τ ς ερ ς Μον ς Γρηγορίου καί το νεκρο Θεοκλήτου ιονυσιάτου, γιά τήν κοινωνία τους µέ τίς νεοπασχαλίτικες " κκλησίες", τ ς α τοκέφαλης κκλησίας τ ς Φινλανδίας (µέ 56.000 πιστούς, 14 13 γίου πιφανίου, ΡG. 42, 371. 14 Καλίστου Ware, ρθόδοξη κκλησία, θ να 1998, σελ. 21 καί 22. 15

λλά καί λλων τοπικ ν " κκλησι ν" 15, φο α τές καί ο κοινωνο ντες µέ α τές ποπίπτουν στό νάθεµα καί τόν φορισµόν το Α Κανόνος τ ς ν ντιοχεί Συνόδου (341 µ.χ.), καί λειτουργο ν δοκιµαστικά γιά τήν λλαγήν καί το ορτασµο το Πάσχα. 16 8. Τέλος, καί στή διεθν βιβλιογραφία βεβαιώνονται σα νωτέρω σηµειώσαµε: " πατριάρχης ερεµίας ξανέµισε ( σβησε) τίς λπίδες γιά νωση, ταν (σ.σ. στίς συνόδους) το 1583 καί 1593 πέκρουσε τήν ναθεώρηση το µερολογίου, (σ.σ. ναθεώρηση λου του µερολογίου καί το Μηνολογίου καί χι µόνον το Πασχάλιου, πως διαστρεβλωτικά γράφουν ο καινοτόµοι), το πάπα Γρηγορίου το ΙΓ'." 17 15 Καλίστου Ware,.π. σελ. 477. 16 " πισκεψι ", 537. 30.11.1996, σελ. 13, 14, " πενδυτή ", 30-31.03.1996. βλ. κτεταµένε ναφορέ στού " γίου Κολλυβάδε " στά φύλλα 11, 1996 καί 9, 1996. 17 : Βλ. Lexikon für Theologie und Kirche, Bd. 5, 1996. Herder, Freiburg Basel, Bonn, Wien, S. 775, "Er lehnte die Kalenderreform Papast Gregors XIII ab und machte auch Hoffnungen auf eine Union zunichte (1583 u. 1593". Βλ. καί G. Hofmann, Griechische Patriarchen u. römische Päpste, Bd. 2/4:Patriarch Jeremias II, Ro 1932. 16