ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΙΑΣΩΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΗΟΣ Μαθητής Α3 Γυμνασίου, Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης Επιβλέπων Καθηγητής: Κωνσταντίνος Παρασκευόπουλος Καθηγητής Πληροφορικής Ελληνικού Κολλεγίου Θεσσαλονίκης ΠΈΡΙΛΗΨΗ: Στην παρακάτω εργασία αναφέρομαι στο ποδήλατο. Για το ποδήλατο δεν γνωρίζουμε ούτε ποιος το εφηύρε, ούτε πότε εφευρέθηκε. Είναι ένα δίτροχο ή τρίτροχο όχημα που μέσα στην πορεία εξέλιξής του άλλαξε πολλές μορφές. Μία από τις μορφές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, είναι η «draisienne». Το ποδήλατο ανήκει στην τεχνολογική ενότητα των «μεταφορών», στην οποία κατέχει μια σημαντική θέση. Αναδεικνύει τις δυνατότητες του τροχού μέσα από την κατασκευή του, μεταφέρει αυτόνομα τον χρήστη του σε μεγάλες ή μικρές αποστάσεις εύκολα και γρήγορα και αποτελεί ένα μέσο εκγύμνασης και ψυχαγωγίας. Πέρα από αυτά, αποτελεί μια «πράσινη» (οικολογική) λύση, στα δύο σημαντικότερα προβλήματα των σύγχρονων πόλεων, στο κυκλοφοριακό και στο πρόβλημα της ρύπανσης αφού παρκάρει, κινείται και μεταφέρεται πολύ εύκολα, ενώ παράλληλα είναι οικονομικό και καθαρό! Λέξεις κλειδιά: ποδήλατο, τροχός, μεταφορικό μέσο ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ Γενικά χαρακτηριστικά Μεταφορές, στον οικονομικό και εμπορικό χώρο, ονομάζονται γενικά οποιεσδήποτε μετακινήσεις επιβατών και φορτίων από έναν τόπο σε έναν άλλον. Συνήθως η μετακίνηση επιβατών και φορτίων γίνεται έναντι κάποιας αμοιβής που ονομάζεται εισιτήριο ή κόμιστρο ή ναύλος. Συνεπώς οι μεταφορές αποτελούν «εμπορικές πράξεις», παράγουσες οικονομική χρησιμότητα. Τα μέσα μεταφοράς χωρίζονται στις παρακάτω ομάδες: μέσα για χερσαίες μεταφορές
Στις χερσαίες μεταφορές είναι τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων στην ξηρά. Στα χερσαία μέσα μεταφοράς ανήκουν το ποδήλατο, το αυτοκίνητο, το λεωφορείο, το τρόλεϊ, το φορτηγό, το τρένο, το ασανσέρ κ.α. Τα παλιά χρόνια ο κυνηγός για τη μεταφορά ενός ζώου χρησιμοποιούσε ένα κλαδί δέντρου. Αργότερα παρατήρησε ότι τα πολύ βαριά αντικείμενα μπορούσε να τα μεταφέρει πιο εύκολα αν χρησιμοποιούσε ξύλινους κυλίνδρους. Μετά επινόησε τον τροχό και έφτιαξε τα πρώτα κάρα τα οποία τα έσερναν βόδια, γάιδαροι, άλογα. To ποδήλατο Το πρώτο ποδήλατο, η ντρεζίνα, ήταν από ξύλο και δεν είχε ούτε πετάλια ούτε φρένα. Το 1839 στην Αγγλία το ποδήλατο γίνεται από σίδερο και αποκτά πετάλια. Το πρώτο ποδήλατο με αλυσίδα κατασκευάστηκε από τον Λώσον το 1879. Αργότερα στο ποδήλατο προσάρμοσαν ένα μοτέρ για να γυρνά τις ρόδες. Έτσι δημιουργείται το πρώτο μοτοποδήλατο και αργότερα οι μοτοσικλέτες.
Το αυτοκίνητο Το 1770 ένας Γάλλος, ο Κυνιώ, έφτιαξε ένα αμάξι με μηχανή που δούλευε με ατμό. Το αυτοκίνητο αυτό είχε μέγιστη ταχύτητα τα τέσσερα χιλιόμετρα την ώρα. Ο ατμός και αργότερα ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιήθηκαν για την κίνηση των αυτοκινήτων μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, όμως δεν ήταν πρακτικά. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα για παράδειγμα έπρεπε να σταματούν συχνά για να επαναφορτίζουν τις βαριές μπαταρίες τους. Η επανάσταση επήλθε όταν ο Όττο επινόησε τον τετράχρονο κινητήρα εσωτερικής καύσης. Από τότε η πρόοδος στην εξέλιξη των αυτοκινήτων ήταν συνεχής. To τρένο Στα μουσεία υπάρχουν τα πρώτα τρένα που κινούνταν με ατμό, κάπνιζαν και έκαναν πολύ θόρυβο. Σήμερα τα τρένα είναι ντίζελ ή λειτουργούν με τον ηλεκτρισμό. Μεγάλη πρόοδος σημειώθηκε στον τομέα των τρένων που ταξιδεύουν ολοένα και πιο γρήγορα Ο Τζωρτζ Στέφενσον άρχισε πρώτος να κατασκευάζει σιδηροδρομικές ατμομηχανές και κέρδισε βραβείο 500 λιρών για τη σιδηροδρομική του ατμομηχανή που ένωσε το Λίβερπουλ με το Μάντσεστερ το 1829. Ύστερα από την επιτυχία της μηχανής αυτής η κατασκευή σιδηροδρόμων άρχισε να εξαπλώνεται γρήγορα. Σήμερα οι μηχανές καίνε πετρέλαιο αντί για κάρβουνο. Χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό μηχανής diesel και ηλεκτρομηχανής ή κινούνται με ηλεκτρισμό. Μεταφορές σε καλώδια Η πιο παλιά μεταφορά με σχοινιά έγινε από τους ξυλοκόπους που έστελναν τα κομμένα δένδρα από την κορυφή των βουνών χαμηλά. Έτσι φτιάχτηκε το τελεφερίκ. Το πιο τελειοποιημένο τελεφερίκ είναι ο σχοινοσιδηρόδρομος που χρησιμοποιείται στα βουνά για να μεταφέρει τουρίστες σε τοποθεσίες δύσκολες να τις ανεβούν με τα πόδια. Υπάρχουν και τα φυνικιλαίρ, τα οποία είναι οχήματα που ταξιδεύουν σε γραμμές αλλά σέρνονται από ατσάλινα σύρματα που τα φρενάρουν στην κάθοδο. Ακόμα, στα αεροδρόμια και στη βιομηχανία χρησιμοποιούνται κυλιόμενοι διάδρομοι, ασανσέρ και κυλιόμενες σκάλες. μέσα για θαλάσσιες μεταφορές Στις θαλάσσιες μεταφορές ανήκουν μέσα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων στη θάλασσα όπως τα πλοία και τα υποβρύχια. Το πλοίο
Ο πρωτόγονος άνθρωπος παρατήρησε ότι οι κορμοί των δένδρων επέπλεαν. Δοκίμασε να ανεβεί πάνω τους και είδε ότι ο κορμός κρατούσε καλά το βάρος του και μπορούσε να τον μεταφέρει άνετα στο ρεύμα. Οι κορμοί όμως δεν ήταν σταθεροί γι αυτό σκέφτηκε να σκάψει τον κορμό. Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη βάρκα Ένας άλλος τρόπος ήταν να δένονται πολλοί κορμοί μαζί. Έτσι φτιάχτηκε η πρώτη σχεδία. Για να κινηθούν χρησιμοποιούσαν στην αρχή κουπιά και αργότερα πανιά. Με τον καιρό κατασκευάστηκαν ολοένα και πιο μεγάλα πλοία, πάντοτε από ξύλο και ιστιοφόρα. Οι πρώτοι που έφτιαξαν καράβια ήταν οι Φοίνικες και ταξίδευαν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Ύστερα από αιώνες τα ιστιοφόρα γέμισαν τις θάλασσες αλλά ήταν αργοκίνητα και σε άπνοια έμεναν ακίνητα. Η εμφάνιση των πλοίων άλλαξε τελείως όταν άρχισαν να κινούνται με ατμό, όπως οι ατμομηχανές. Δημιουργήθηκαν έτσι τα πρώτα σιδερένια πλοία. Πολύ γρήγορα οι μηχανές των πλοίων τελειοποιήθηκαν και εμφανίσθηκαν οι ντίζελ, οι ηλεκτρικές και με ατομική ενέργεια. Σήμερα υπάρχουν πολεμικά πλοία, αεροπλανοφόρα, παγοθραυστικά, πλοία πορθμεία, πλοία ψυγεία, χόβερκραφτ. Το υποβρύχιο Πριν 200 χρόνια κατασκευάστηκε ένα παράξενο αυγό που ονομάστηκε χελώνα και ήταν από τα πρώτα υποβρύχια. Στα πρώτα αυτά υποβρύχια δεν υπήρχε αρκετός χώρος για το πλήρωμα γιατί τα καύσιμα καταλάμβαναν πολύ χώρο. Ύστερα ήρθαν τα υποβρύχια, ολοένα και μεγαλύτερα και πιο τέλεια. Σήμερα σχεδιάζονται ειδικά υποβρύχια για την μεταφορά εμπορευμάτων. Είναι ειδικά οχήματα με οδοντωτούς τροχούς που κινούνται στην άμμο του βυθού. μέσα για εναέριες μεταφορές
Στις εναέριες μεταφορές είναι τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων στον αέρα. Τέτοια είναι το αερόστατο, το αεροπλάνο, το ελικόπτερο, το ανεμόπτερο, το διαστημόπλοιο, το διαστημικό λεωφορείο. Το αεροπλάνο Τα πρώτα αεροπλάνα είχαν παράξενα σχήματα και ήταν φτιαγμένα από ξύλο και πανί, με λίγα σιδερένια μέρη. Η αιτία που τελειοποιήθηκε τόσο γρήγορα και τόσο πολύ το αεροπλάνο ήταν οι πόλεμοι. Σήμερα τα αεροπλάνα χρησιμοποιούνται για την μεταφορά εμπορευμάτων και ανθρώπων γρήγορα, σε μακρινές αποστάσεις. Συνεχίζονται όμως να κατασκευάζονται αεροπλάνα για στρατιωτικούς σκοπούς ολοένα και πιο γρήγορα. Το ελικόπτερο Το ελικόπτερο πρωτοεμφανίστηκε γύρω στο 1940 και αποτέλεσε ένα επαναστατικό μέσο μεταφοράς στον ουρανό. Σήμερα είναι αναντικατάστατο σε πολλές χρήσεις. Ο πρώτος που είχε σχεδιάσει ελικόπτερο ήταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Στην αρχή τα ελικόπτερα ήταν μικρά και εύθραυστα, αλλά σήμερα είναι ασφαλή, άνετα και μεγάλα. Το διαστημόπλοιο Τα πρώτα διαστημόπλοια δεν διέφεραν πολύ από εκείνο που είχε φανταστεί ο Ιούλιος Βερν. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιήθηκαν για περιφορά γύρω από τη γη και μετάβαση του ανθρώπου στη Σελήνη. Όμως κατασκευάζονται διαστημόπλοια για ταξίδια και σε άλλους πλανήτες. Εκτοξεύονται στο διάστημα με πυραύλους και προσεδαφίζονται με ανασχετικούς πυραύλους. Η κατασκευή τους είναι υπολογισμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, από πολλές ομάδες ειδικών. Τα πρώτα διαστημικά λεωφορεία έχουν ήδη κάνει δοκιμαστικές πτήσεις. Αιτίες εξέλιξης των τεχνολογικών δημιουργημάτων των μεταφορών Η ιστορία των μεταφορών είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής. Ο πρωτόγονος άνθρωπος μετακινούνταν βαδίζοντας σε αναζήτηση τροφής ή από περιέργεια να γνωρίσει το περιβάλλον του, ή ακόμα και για την προστασία του από τους διάφορους φυσικούς κινδύνους (όπως σε αναζήτηση κάποιου καταφυγίου - σπηλιάς). Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι οι φυσικές του αντοχές για να διανύει μεγάλες αποστάσεις ήταν περιορισμένες και πολύ περισσότερο περιορισμένη η ικανότητά του να μεταφέρει βάρη σε σημαντικές αποστάσεις.
Οι αδυναμίες αυτές οδήγησαν τον άνθρωπο σε αναζήτηση διαφόρων μέσων μεταφοράς τόσο για τον ίδιο όσο και για τα αγαθά του, ξεκινώντας αρχικά από την χρησιμοποίηση ζώων στη ξηρά και με το πρωτόγονο μονόξυλο στις λίμνες και τους ποταμούς βγήκε στη θάλασσα. Έτσι παράλληλα με τις καταπληκτικές του εφευρέσεις έφθασε από τον τροχό, το κουπί, το πανί και τον ατμό στους σύγχρονους αεροστρόβιλους των εξελιγμένων σύγχρονων μέσων μεταφορών. Τα κύρια ορόσημα στην ιστορία των μεταφορών ήταν ο τροχός το ιστίο η ατμομηχανή ο κινητήρας εσωτερικής καύσης ο ηλεκτροκινητήρας και το μεγάλο επίτευγμα της πτήσης ενώ ο πυραυλοκινητήρας στην αυγή του 21ου αιώνα υπόσχεται να καταργήσει την εξάρτηση του ανθρώπου απ τη γήινη ατμόσφαιρα και του επιτρέπει να οραματίζεται ταξίδια σε άλλους πλανήτες. Η θέση του ποδηλάτου στις μεταφορές Η θέση του ποδηλάτου στις μεταφορές είναι βασική γιατί αναδεικνύει μέσα από την κατασκευή του τις δυνατότητες του τροχού και μας δείχνει πώς μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα όχημα. Επίσης, διευκόλυνε την ζωή του ανθρώπου επειδή μία από τις κυριότερες ανάγκες του ήταν να μετακινείται εύκολα και γρήγορα. Έτσι με αυτό μπορούσε να διανύει μεγάλες αποστάσεις χωρίς να καταβάλλει μεγάλα ποσά ενέργειας και σε μικρότερο χρονικό διάστημα απ ότι αν ήταν πεζός καθώς και να μεταφέρει άλλους ανθρώπους. Άρα το ποδήλατο αποτέλεσε έναν σημαντικό εξελικτικό σταθμό στον χώρο των μεταφορών. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Το ποδήλατο αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταφορικό μέσο. Λίγα λόγια για τη χρήση του Το ποδήλατο επιτελεί πολλές λειτουργίες. Μπορεί να μεταφέρει ανθρώπους σε μεγάλες ή μικρές αποστάσεις. Επίσης, πολλοί άνθρωποι το βλέπουν ως μέσο άθλησης κι έτσι πολλοί από αυτούς το χρησιμοποιούν για να αθλούνται στους δρόμους και στη φύση, ενώ άλλοι (πιο φανατικοί) προπονούνται και συμμετέχουν σε αγώνες. Ακόμη, ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων και κυρίως τα παιδιά βλέπουν ένα παιχνίδι στο πρόσωπό του. Η ποδηλασία θεωρείται από τους ειδικούς ως η περισσότερο ιδεώδης μορφή σωματικής άσκησης. Από φυσιολογική άποψη, η ποδηλασία συνιστά μια άσκηση καθαρά αεροβική - αυτό σημαίνει ότι χτίζει ένα καλό κυκλοφορικό σύστημα, το οποίο αποτελεί την βασική
εγγύηση μιας καλής μακροχρόνιας υγείας. Από αθλητιατρική άποψη, οι ποδηλατικοί αγώνες συγκαταλέγονται στους αγώνες με την μεγαλύτερη χρονική διάρκεια. Στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι ποδηλάτες είναι οι αθλητές που μπορούν να επιδίδονται στον πρωταθλητισμό μέχρι ένα όριο ηλικίας που είναι το μεγαλύτερο σε σχέση με όλα σχεδόν τα αθλήματα που υπάρχουν. Είναι τέλος χαρακτηριστικό ότι η ποδηλασία κατά κανόνα επιδιώκεται ώστε να περιλαμβάνεται στα προγράμματα κινητικής αποκατάστασης ασθενών από διάφορες παθήσεις, μορφικές και φυσιολογικές. Ο ποδηλάτης δεν θα περιοριστεί στον συγκεκριμένο χώρο ενός γυμναστηρίου ή στίβου. Ολοένα και απομακρύνεται από τις μολυσμένες και κορεσμένες αστικές στενοτοπιές. Μαθαίνει έτσι σταδιακά να εκτιμά αυτό που η φύση μπορεί και πρέπει να του προσφέρει, την φυσική ζωή. Κακές συνήθειες, όπως το κάπνισμα και η κακή διατροφή, διαπιστώνει κανείς με χαρά ότι αρχίζουν σταδιακά να υποχωρούν. Η άσκηση στην ησυχία της υπαίθρου, η βαθειά αναπνοή και η καλή οξυγόνωση του αίματος και του εγκεφάλου ενεργοποιούν τις εσωτερικές διαδικασίες αυτοΐασης του ατόμου, επαναφέρουν την ισορροπία σε σωματικό, συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο, βοηθούν ώστε να ξεκαθαρίσει κανείς μέσα του κάθε κατάσταση, να αναθεωρήσει τα προβλήματά του. Ο ποδηλάτης αλλάζει παραστάσεις με τέτοιο ρυθμό και με τέτοιον τρόπο ώστε ο φυσικός χώρος επιδρά στον εσωτερικό του κόσμο άμεσα και θεραπευτικά. Άρα, το ποδήλατο εξυπηρετεί πολλούς ανθρώπους με τις διάφορες λειτουργίες του. Τα μέρη του ποδηλάτου Στην κλασική του μορφή, το ποδήλατο αποτελείται από δύο τροχούς, οι οποίοι βρίσκονται ο ένας πίσω από τον άλλο και συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικό σκελετό. Στο μέσο και στο πάνω μέρος βρίσκεται η σέλα όπου κάθεται ο ποδηλάτης και στο κάτω μέρος το σύστημα της κίνησης. Βασικά επίσης μέρη ενός τυπικού ποδήλατου, αποτελούν το τιμόνι, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης και τα φρένα. Ως συμπληρωματικός εξοπλισμός, χρησιμοποιείται ένα πλήθος από εξαρτήματα (φώτα είτε αντανακλαστικά είτε όχι, θήκη για το μπουκάλι με το νερό, στήριγμα, καθρέφτες). Σήμερα τα ποδήλατα κατασκευάζονται από σωλήνες χάλυβα ή άλλα ελαφρά κράματα που είναι ανθεκτικά.οι τροχοί έχουν πολλές ακτίνες από χάλυβα και αεροθάλαμο από καουτσούκ. Φωτογραφικό υλικό από το ποδήλατο και τα μέρη του
Ξύλινη draisienne Ποδήλατο βουνού 800 801 - konstadina1997.blogspot.com σέλα ρόδες 1920 1200 - itabloid.gr σύστημα μετάδοσης της κίνησης τιμόνι
φρένο και ταχύτητες ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ Λόγοι ανακάλυψης και συνεχής βελτίωσης του ποδηλάτου Ο λόγος ανακάλυψης του ποδηλάτου ήταν ότι οι άνθρωποι ήθελαν να βελτιώσουν το τότε κάρο. Ήθελαν να το κάνουν πιο γρήγορο, να μπορείς να αθλείσαι και να μπορείς να παίζεις με αυτό. Από την συνεχή βελτίωσή του καταλαβαίνουμε ότι οι άνθρωποι με την παραμικρή ευκαιρία προσπαθούσαν να εξαλείψουν τα μειονεκτήματα του προηγούμενου ποδηλάτου και να το αντικαταστήσουν με ένα πιο βολικό, πιο γρήγορο και γενικά με ένα πιο σύγχρονο. Έτσι εξέλιξη στην εξέλιξη έχουμε φτάσει στο σημερινό μας ποδήλατο με πολύ λίγα έως καθόλου μειονεκτήματα. Ιστορική αναδρομή με εικόνες 1817: Εφευρέθηκε η Draisienne. 1839: Macmillan velocipede - ήταν το πρώτο του είδους του το οποίο δεν απαιτούσε τα πόδια στο έδαφος.
1860:Michaux velocipede η πρώτη μηχανή προς ανάβαση σε μαζική παραγωγή. 1869:Το Phantom εμφανίζεται. 1870:Ariel το πρώτο μοντέλο που καθόρισε τα χαρακτηριστικά του συνηθισμένου ποδηλάτου.
1876:Salvo η εμφάνιση ενός ποδηλάτου εύκολου προς ανάβαση. 1877: Boneshaker - Φτιάχτηκε μικρότερο για να ταιριάζει στο Γιαπωνέζικο σώμα. 1878:Kangaroo κανονικό ποδήλατο που εφαρμόζει το πρώτο σύστημα ταχυτήτων και μικρή πίσω ρόδα.
1879:Το Bailys Thomas ήταν το πρότυπο ομορφιάς ενός κανονικού ποδηλάτου και ήταν το πιο ολοκληρωμένο ποδήλατο εκείνου του καιρού. 1880:Dicycle κέρδισε δημοσιότητα αντικαθιστώντας τα σχέδια των δίκυκλων με των τρίκυκλων. 1884:Lawson Bicyclette το πρώτο ποδήλατο προωθούμενο από τα πόδια που αλυσίδα στον πίσω τροχό. έχει
1885:Το Rover με τις ισομεγέθεις ρόδες, το πρωτότυπο για τα σύγχρονα ποδήλατα. 1892: Δοκιμαστικό Ποδήλατο ασφαλείας - Το πρώτο ποδήλατο ασφαλείας που παράγεται στην Ιαπωνία. 1928: Το καθημερινό ποδήλατο Fuji Hao που ήταν αντίγραφο του Αγγλικού μοντέλου.
1947: Jujigo - Το πλαίσιό του κατασκευάζεται από αλουμίνιο που χρησιμοποιείται στα αεροπλάνα. 1948: Το Everest Racer - Συνδύασε μέρη από αθλητικά και άλλα ποδήλατα. 1956: Smart Lady- Πωλείτο στους καταναλωτές βάση σχεδίου μηνιαίας εξόφλησης.
1965: Mini Ποδήλατο - Μονοκόμματο πλαίσιο για άνδρες και γυναίκες. ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ Στο ποδήλατο βρίσκουν εφαρμογή αρκετές αρχές της Φυσικής όπως η βαρύτητα, η τριβή, η αδράνεια, η αεροδυναμική, η ισορροπία κ.α. Καθώς κάνουμε ποδήλατο η δύναμη των ποδιών μας που ασκείται στα πηδάλια, διοχετεύεται στο μπροστινό γρανάζι (συμπεριλαμβάνεται στο σύστημα μετάδοσης της κίνησης, είναι κυκλικό με οδοντωτές προεξοχές στην άκρη) και δημιουργεί στροφική κίνηση. Με την βοήθεια μιας τεντωμένης αλυσίδας μεταφέρεται η στροφική κίνηση σε ένα άλλο γρανάζι, το οποίο είναι προσκολλημένο στον πίσω τροχό και το κινεί. Έτσι κινείται ο τροχός και άρα το ποδήλατο. Για να αυξήσουμε την ταχύτητά μας πρέπει είτε να αυξήσουμε την ακτίνα του πίσω τροχού, είτε να αυξήσουμε την συχνότητα περιστροφής των γραναζιών δηλαδή να κάνουμε πιο γρήγορα πηδάλι, είτε να μειώσουμε την ακτίνα του μπροστινού ή του πίσω γραναζιού. Έτσι δημιουργούμε τις «ταχύτητες» του ποδηλάτου. Με τις ταχύτητες μπορούμε να επιλέξουμε αν η αλυσίδα θα είναι περασμένη σε μεγάλο ή μικρό γρανάζι. Αν η αλυσίδα είναι περασμένη σε μεγάλο γρανάζι δεν μπορούμε να αναπτύξουμε μεγάλη ταχύτητα ενώ, αν είναι περασμένη σε μικρό γρανάζι τότε η ταχύτητα που μπορούμε να αναπτύξουμε είναι αρκετά μεγαλύτερη.
Ανάλογα επηρεάζεται και το «βάρος» των πηδαλιών, δηλαδή η δύναμη που πρέπει να ασκούμε σε αυτά για να κινούμαστε. Για να καθορίσουμε την πορεία μας χρησιμοποιούμε το τιμόνι. Αυτό είναι συνδεδεμένο με τον μπροστινό τροχό κι έτσι στρίβοντάς το αλλάζουμε την κατεύθυνσή μας. ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Το ποδήλατο έχει πολλές θετικές επιπτώσεις για τον άνθρωπο και την κοινωνία σε τομείς όπως ο οικονομικός, ο περιβαλλοντικός και ο κοινωνικός. Θετικές επιπτώσεις του ποδηλάτου -οικονομικές επιπτώσεις 1.Είναι οικονομικό καθώς δεν καταναλώνει καθόλου καύσιμα και επομένως αποτελεί μια συμφέρουσα και οικονομική λύση μεταφορικού μέσου, αντί π.χ. μιας μηχανής ή ενός αυτοκινήτου. -περιβαλλοντικές επιπτώσεις 1.Δεν συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη ή στην ρύπανση του περιβάλλοντος, καθώς δεν αποβάλλει ρύπους που είναι βασικό αίτιο του φαινομένου του θερμοκηπίου. 2.Είναι αθόρυβο και έτσι δεν αυξάνει την ηχορύπανση. 3.Δεν καταναλώνει ενέργεια με αποτέλεσμα να εξοικονομούνται σπάνιοι φυσικοί πόροι. 4.Μειώνει τη ρύπανση των υδάτων τα ποδήλατα δεν στάζουν υγρά φρένων, αντιψυκτικά, λάδια κλπ. 5. Απαιτεί πολύ λίγες πρώτες ύλες για να κατασκευασθεί. -κοινωνικές επιπτώσεις 1.Το να ποδηλατείς στη γειτονιά σου είναι ένας πολύ καλός τρόπος να συναντήσεις τους γείτονες σου. 2. Η συντροφικότητα των ποδηλατών είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να συναντήσεις
έναν ευγενικό ξένο με παρόμοια ενδιαφέροντα. -άλλες θετικές επιπτώσεις 1. Τα ποδήλατα αυξάνουν την κινητικότητα για αυτούς που δεν μπορούν να οδηγήσουν μηχανοκίνητα οχήματα. 2. Τα ποδήλατα αυξάνουν την κινητικότητα για αυτούς που δεν θέλουν να οδηγήσουν μηχανοκίνητα οχήματα. 3. Η ποδηλασία είναι θεραπευτική για το Μυαλό και το Πνεύμα. 4. Η ποδηλασία είναι θεραπευτική για το Σώμα καθώς χτίζει ένα πολύ καλό καρδιοαναπνευστικό σύστημα και γυμνάζει τους μυς των ποδιών. 5. Ευκολότερο παρκάρισμα 6. Το μικρό μέγεθος των ποδηλάτων μειώνει τη κυκλοφοριακή συμφόρηση 7. H ποδηλασία είναι απόλαυση!!! - Το ποδήλατο προσφέρεται για ψυχαγωγία καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τα δύο φύλα και από όλες τις ηλικίες. Τα πλεονεκτήματα του ποδηλάτου συγκριτικά με άλλα μέσα μεταφοράς 1. Ποδήλατο και αυτοκίνητο Η αγορά και συντήρηση ενός ποδηλάτου κοστίζει ελάχιστα. Το ποδήλατο κινείται με την ενέργεια που παίρνει ο άνθρωπος από την τροφή του. Δεν καταναλώνει λοιπόν καύσιμα και επιπλέον δεν έχει έξοδα λειτουργίας όπως παρκάρισμα, φόρους κλπ. Το ποδήλατο στην πόλη: - Ξεκινά αμέσως - Είναι το πιο ευέλικτο μέσο μεταφοράς (δεν σταματά στο μποτιλιάρισμα) - Μεταφέρεται εύκολα πάνω από σκάλες, πεζοδρόμια και πεζόδρομους 2. Ποδήλατο και μοτοσυκλέτα Το ποδήλατο είναι πιο ευέλικτο μέσα στην πόλη απ ότι τα μηχανάκια και οι μοτοσυκλέτες. Μεταφέρει τα ίδια περίπου φορτία με τις μηχανές ενώ μπορεί να μεταφερθεί πολύ πιο εύκολα πάνω από εμπόδια. Και αντιμετωπίζει μικρότερο κίνδυνο κλοπής απ ότι οι μηχανές (αποθηκεύεται εύκολα ακόμα και μέσα σε ένα
διαμέρισμα). Αρνητικές επιπτώσεις του ποδηλάτου 1.Το ποδήλατο δεν παρέχει παθητική ασφάλεια. 2.Σε περιπτώσεις κακοκαιρίας είναι δύσχρηστο. Συμπέρασμα για την χρησιμότητα του ποδηλάτου Συμπεραίνουμε λοιπόν από τα παραπάνω, ότι το ποδήλατο είναι αρκετά χρήσιμο για τον άνθρωπο, χωρίς ουσιαστικά μειονεκτήματά, διότι τον κοινωνικοποιεί, συμβάλλει στην καλή φυσική του κατάσταση, τον ψυχαγωγεί. Είναι ένα οικονομικό, ευέλικτο μεταφορικό μέσο, ενώ παράλληλα δεν ρυπαίνει το περιβάλλον πράγμα πολύ σημαντικό για την επιβίωση του πλανήτη μας. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: - el.wikipedia.org/ wiki/ Ποδήλατο 26/11/13 - el.wikipedia.org/wiki/μεταφορές 26/11/13 - www.greenpage.gr 26/11/13 - www.podilates.gr/?q=node/749 29/11/13 - www. podilatreis.gr/meso_metaforas.html 29/11/13 - www.cyclingnews.gr/?cat=1&subcat=34 29/11/13 - Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδόσεις «Πάπυρος», 2006 τόμος36, σελ. 51-62 - Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδόσεις «Πάπυρος», 2006 τόμος 43,σελ. 66-67