Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων Εργαστήριο Διευθέτησης Ορεινών Υδάτων και Διαχείρισης Κινδύνου Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ΜΑΘΗΜΑ: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ Παναγιώτα Γαλιατσάτου Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Φώτιος Μάρης Αναπλ. Καθηγητής Δ.Π.Θ.
ENOTHTA VII ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ - ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Υδατικό δυναμικό Επιφανειακό Υπόγειο Η σωστή εκτίμηση του υδατικού δυναμικού αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο για μια επιτυχημένη διαχείριση. Πολλοί ακόμα νομίζουν ότι "διαχείριση" σημαίνει εκτίμηση του υδατικού δυναμικού. Τι ονομάζεται επιφανειακή απορροή Η ροή του νερού υπό την επίδραση της βαρύτητας κατά μήκος των φυσικών υδατορευμάτων. Στον ορισμό δε γίνεται διάκριση της κλίμακας των φυσικών υδατορευμάτων. Ποσοτικά εκφράζεται σε όρους παροχής ή όγκου ή ισοδύναμου ύψους
Επιφανειακή Απορροή Απορροή Μέτρηση απορροής Σταθμήμετρο (απλή σταδία) Σταθμηγράφος Καμπύλες στάθμης παροχής (H-Q) από ιστορικά στοιχεία στη συγκεκριμένη θέση. Με δεδομένη τη στάθμη που δίνει το σταθμήμετρο υπολογίζεται η παροχή του ποταμού στη θέση αυτή. Περιλαμβάνει μηχανισμό αυτοματισμού της μέτρησης της στάθμης και σύστημα καταγραφής Ο υδρομετρικός σταθμός μετρά το σύνολο της απορροής: Επιφανειακό Υδατικό Δυναμικό = Συνολική Απορροή = Βασική + Άμεση Απορροή
Επιφανειακή Απορροή
Επιφανειακή Απορροή Επιφανειακό Υδατικό Δυναμικό = Συνολική Απορροή = Βασική + Άμεση Απορροή Άμεση Απορροή ή Πλημμυρική Απορροή Η απορροή που σχετίζεται ευθέως με την ενεργό βροχόπτωση. Κατά τη διάρκεια γεγονότων έντονης βροχόπτωσης, ένα τμήμα των κατακρημνισμάτων ακολουθεί μια γρήγορη πορεία προς τα υδατορεύματα. Μικρή η συμμετοχή της υπόγειας ροής Βασική Απορροή ή Βραδεία Απορροή Σε πολλά υδατορεύματα παρατηρείται συνεχής ροή, η οποία δε σχετίζεται σημαντικά με το ρυθμό των κατακρημνισμάτων, αφού είναι ορατή και σε περιόδους ξηρασίας. Μέρος των κατακρημνισμάτων ακολουθεί μια αργή πορεία προς τα υδατορεύματα. Οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην υπόγειας ροή, γι αυτό δεν επηρεάζεται αισθητά κατά τη διάρκεια πλημμυρών
Υδρογράφημα Από τις διαδοχικές μετρήσεις παροχής σε μια θέση ποταμού προκύπτουν χρονοσειρές απορροής. Η ποσοτική απεικόνιση της μεταβολής με το χρόνο της απορροής (εκφρασμένης σε μονάδες παροχής m 3 /s) σε μια διατομή Α ενός υδατορεύματος ονομάζεται υδρογράφημα. Για να μεταφερθεί η πληροφορία (παροχή) από τη θέση του σταθμού μέτρησης σε ένα άλλο σημείο (πχ στην έξοδο της λεκάνης απορροής) γίνεται διόδευση του πλημμυρικού κύματος. Οι μέθοδοι διόδευσης χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: 1) Υδρολογικές μέθοδοι 2) Υδραυλικές μέθοδοι
Υδρογράφημα
Υδρολογικές μέθοδοι διόδευσης πλημμυρικού κύματος Χρησιμοποιούν ως εργαλεία για την διόδευση της πλημμύρας την εξίσωση συνέχειας και σε μια συνάρτηση της χωρητικότητας τους συστήματος (π.χ. ποταμός) Στην περίπτωση διόδευσης μέσω ταμιευτήρα απαιτείται και μια επιπλέον συνάρτηση που συνδέει την παροχή εκροής με την αποθήκευση του φορέα. Οι μέθοδοι αυτές δεν απαιτούν γνώσεις των χαρακτηριστικών του υδροφορέα και χρησιμοποιούν μόνο στοιχεία μακροσκοπικού χαρακτήρα.
Υδραυλικές μέθοδοι διόδευσης πλημμυρικού κύματος Βασίζονται στις εξισώσεις ασταθούς ροής σε ανοιχτούς αγωγούς (εξισώσεις Saint-Venant). Οι μέθοδοι αυτές δίνουν όλες τις πληροφορίες κατά τη διέλευση μιας πλημμύρας μέσω υδρογραφικού δικτύου. Χρησιμοποιούν όμως στοιχεία που σπάνια είναι γνωστά (λεπτομερείς πληροφορίες για τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά και την τραχύτητα). Οι παραδοχές που γίνονται για την απλοποίηση και επίλυση των εξισώσεων αυτών, ανατρέπουν σε κάποιο βαθμό την ακρίβεια και την αξιοπιστία τους. Είναι συνεπώς καλύτερες από τις υδρολογικές αλλά απαιτούν περισσότερα στοιχεία.
Εκτίμηση επιφανειακού υδατικού δυναμικού Μια χρονοσειρά 25-30 χρόνια αποτελεί δείγμα και δεν είναι ο πληθυσμός. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με επέκταση της φυσικής χρονοσειράς με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να διατηρούνται τα στατιστικά χαρακτηριστικά της φυσικής χρονοσειράς δηλαδή οι 4 στατιστικές ροπές (μέσος όρος, τυπική απόκλιση, συντελεστής ασυμμετρίας, κύρτωση). Συνθετικές χρονοσειρές Χρησιμοποιούνται δηλαδή κάποια στοχαστικά μοντέλα για την παραγωγή συνθετικών χρονοσειρών που διατηρούν κάποιες από τις στατιστικές ροπές της φυσικής σειράς (συνήθως 2-3 και σχεδόν πάντα ο μέσος όρος και η τυπική απόκλιση). Στη συνέχεια ακολουθούν τα παρακάτω 2 βήματα: 1) Βαθμονόμηση του μοντέλου 2) Επαλήθευση μοντέλου Π.χ. Σε μια σειρά 30 ετών τα 15 χρησιμοποιούνται για την βαθμονόμηση του μοντέλου και τα υπόλοιπα για την επαλήθευση του.
Εκτίμηση επιφανειακού υδατικού δυναμικού Άλλος τρόπος για την εκτίμηση του επιφανειακού υδατικού δυναμικού εκτός από την στοχαστική αναπαραγωγή είναι η ντετερμινιστική αντιμετώπιση με τη δημιουργία ενός εννοιολογικού μοντέλου (conceptual). Δημιουργούνται ξεχωριστά τμήματα που εκπροσωπούν φυσικές διαδικασίες. Οι διαδικασίες αυτές προσδιορίζονται με χρήση εξισώσεων. Επιτυγχάνεται η δημιουργία μοντέλων βροχής- απορροής. Οι παράμετροι τέτοιων μοντέλων βροχής- απορροής είναι καλύτερες όταν έχουν προκύψει από πραγματικά στοιχεία και αξιόπιστη βαθμονόμηση. Τα μοντέλα αυτά μπορούν να εφαρμοστούν και σε περιοχές χωρίς στοιχεία παροχών παρά μόνο βροχοπτώσεων τα οποία εν γένει είναι αξιόπιστα (Ε.Μ.Υ). Σε αυτή την περίπτωση για τη βαθμονόμηση των μοντέλων χρησιμοποιούνται στοιχεία από γειτονικές λεκάνες. Οι παράμετροι του μοντέλου δηλαδή προσδιορίζονται από τις παραμέτρους γειτονικών λεκανών ελέγχοντας πάντα το πόσο καλά συσχετίζονται τα διάφορα μεγέθη στις λεκάνες αυτές.
Εκτίμηση επιφανειακού υδατικού δυναμικού ΠΡΟΣΟΧΗ:Σε καμία περίπτωση δε συνίσταται η χρήση πολύπλοκων αβαθμονόμητων μοντέλων καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα αποτελέσματα. Προτιμότερο είναι να χρησιμοποιηθεί ένα απλό μοντέλο βροχήςαπορροής χωρίς πολλές παραμέτρους.
Εκτίμηση επιφανειακού υδατικού δυναμικού ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρόβλημα στην δημιουργία και την αξιοπιστία των διάφορων μοντέλων αποτελούν τα καρστικά πετρώματα καθώς δημιουργούνται πολλές υπόγειες ροές οι οποίες δεν μπορούν να εκτιμηθούν από τα μοντέλα. Στον Ελλαδικό χώρο που είναι σημαντικό το φαινόμενο καρστ πολλά μοντέλα που δημιουργήθηκαν σε Βόρειες χώρες αστόχησαν καθώς δεν λαμβάνεται υπόψιν το φαινόμενο καρστ.
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Για τον υπολογισμό της επιφανειακής απορροής, χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου στην ανώτερη επιφανειακή ζώνη του εδάφους (ζώνη ριζοστρώματος) (Giakoumakis et al., 1991). Μεγίστη χωρητικότητα εδάφους σε υγρασία Ύψος επιφανειακής απορροής Διαθέσιμη υγρασία κατά τον μήνα n
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Η διαφορά Smax - Sn είναι το μέσο μηνιαίο έλλειμμα υγρασίας στην επιφάνεια μιας μοναδιαίας λεκάνης. Το ύψος της διαθέσιμης εδαφικής υγρασίας αυξάνει από την βροχόπτωση Ρn και μειώνεται τόσο από την δυναμική εξατμισοδιαπνοή Ερn, όσο και από τη βαθιά διήθηση Dn.
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Εξίσωση απλού υδατικού ισοζυγίου: Ως δεδομένα εισόδου χρησιμοποιούνται μηνιαία ύψη βροχής και δυναμικής εξατμισοδιαπνοής. Sn : Διαθέσιμη εδαφική υγρασία (mm ύψους νερού), 0< S <Smax. Ρn : Ύψος βροχής (mm ύψους νερού). Εpn : Ύψος δυνητικής εξατμισοδιαπνοής (mm ύψους νερού). (n =1,2,...,12): Δείκτης που προσδιορίζει το χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρονται οι μεταβλητές. Εδώ κάθε τιμή του η αντιστοιχεί σε ένα μήνα. Ανάλογα με την τιμή της μεταβλητής S', το αντίστοιχο ύψος επιφανειακής απορροής του μήνα n, hon, εκτιμάται για τις ακόλουθες περιπτώσεις: Sn '<0 0 < Sn '< Smax Sn '> Smax
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Εάν Sn '<0: Sn = 0 hon = 0 Dn = 0 όπου Dn, ύψος βαθειάς διήθησης το μήνα n, (mm ύψους νερού). Εάν 0 < Sn '< Smax : Sn = Sn ' hon = 0 Dn = 0 Εάν Sn > Smax
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Στο μοντέλο περιέχονται δύο παράμετροι που πρέπει να προσδιοριστούν, (παράμετροι βαθμονόμησης): η μέγιστη διαθέσιμη εδαφική υγρασία Smax της επιφανειακής εδαφικής ζώνης, (mm ύψους νερού) και ο συντελεστής βαθειάς διήθησης Κ, που εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά της λεκάνης απορροής (ανάγλυφο, διηθητικότητα του εδάφους, φυτοκάλυψη κτλ). Βαθμονόμηση Προσδιορισμός του συντελεστή βαθιάς διήθησης, Κ: Μεγάλες κλίσεις Διαπερατά εδάφη Μεγάλη κατείσδυση D Μεγάλες κλίσεις Αδιαπέρατα εδάφη Μικρή κατείσδυση D
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου Για τον περιορισμό του αριθμού των παραμέτρων βαθμονόμησης, η μέγιστη διαθέσιμη εδαφική υγρασία Smax, μπορεί να εκτιμηθεί από την παρακάτω εξίσωση της Soil Conservation Service, (Mutreja, 1986): CN : είναι ο αριθμός καμπύλης, ( Curve Number), που προσδιορίζεται από πίνακες, με βάση τις συνθήκες εδάφους, γεωλογίας, φυτοκάλυψης και χρήσης γης της λεκάνης απορροής, (0 < CN < 100).
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου (Δ. Κουτσογιάννης, Θ Ξανθόπουλος, 1997) Απευθείας υπολογισμός του συνολικού προς εκμετάλλευση υδατικού δυναμικού (άμεση απορροή R+ κατείσδυση Ι). Διαχωρισμός 2 περιπτώσεων: S i, S i-1 : αποθήκευση εδαφικής υγρασίας κατά τους μήνες i και i-1 αντίστοιχα (mm) Ρ : το ύψος βροχής κατά το μήνα i (mm) ΕΤ : το ύψος δυνητικής εξατμισοδιαπνοής του μήνα i (mm) (R+I) i : πλεόνασμα νερού το μήνα i για άμεση απορροή + κατείσδυση (mm) S max = μέγιστη αποθηκευτική ικανότητα εδάφους (mm)
Μοντέλο απλού υδατικού ισοζυγίου (Δ. Κουτσογιάννης, Θ Ξανθόπουλος, 1997) Για κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις, η πραγματική εξατμισοδιαπνοή του μήνα i προκύπτει από την εξίσωση:
Σχεδιασμός ταμιευτήρα Για το σχεδιασμό των ταμιευτήρων και των λιμενοδεξαμενών στην Ελλάδα χρησιμοποιείται συνήθως η μέθοδος της προσομοίωσης λειτουργίας ενός ταμιευτήρα και η εκτίμηση της πιθανότητας ικανοποίησης δεδομένης κατανάλωσης. Σύμφωνα με τη μέθοδο χρησιμοποιούνται ως δεδομένα εισόδου οι εισροές ενός σημαντικού αριθμού ετών (ή αν κριθεί απαραίτητο παράγονται από το υπάρχον δείγμα συνθετικά δεδομένα με τα ίδια στατιστικά χαρακτηριστικά). Εξίσωση λειτουργίας ταμιευτήρα με μηνιαίο χρονικό βήμα: V i,v i-1 : Ο αποθηκευμένος όγκος νερού στον ταμιευτήρα τους μήνες i και i- 1 αντίστοιχα(m 3 ) Q i : Η εισροή στον ταμιευτήρα τον μήνα i (m 3 ) E i : Η καθαρή απώλεια του ταμιευτήρα το μήνα i (m 3 ) A i : Η πραγματική απόληψη κατά το μήνα i (m 3 ) Y i : Η υπερχείλιση κατά το μήνα i (m 3 )
Σχεδιασμός ταμιευτήρα Για μια δεδομένη τιμή της ωφέλιμης χωρητικότητας S του ταμιευτήρα, ισχύουν οι παρακάτω εξισώσεις:
Σχεδιασμός ταμιευτήρα Απώλειες Ei Οι απώλειες από τη λεκάνη κατάκλισης (ταμιευτήρας φράγματος), οφείλονται σε εξάτμιση από την ελεύθερη επιφάνεια του νερού στο χώρο που αυτή καταλαμβάνει. Συνήθως, για τον υπολογισμό της εξάτμισης, χρησιμοποιούνται μετρημένες τιμές από εξατμισίμετρο ή ημιαναλυτικές υπολογιστικές μέθοδοι. Η καθαρή απώλεια του μήνα i, Ei, υπολογίζεται τελικά από την εξίσωση: Εi=E0,i +Ri+Qi E0,i : η εξάτμιση του μήνα ί, όπως προκύπτει από την εξίσωση του Penman, (mm) Ri : η βροχόπτωση του μήνα i στην ελεύθερη επιφάνεια της λεκάνης κατάκλισης, (mm) Kατά τη διάρκεια των "βροχερών" μηνών του έτους, η απώλεια που δίνεται από Qi : το τη ύψος σχέση της είναι απορροής στην του πραγματικότητα μήνα i, (mm), αρνητική, που αντιστοιχεί γιατί ή βροχόπτωση στην επιφάνεια που καταλαμβάνει είναι, κατά τη ο ταμιευτήρας διάρκεια των του μηνών φράγματος, αυτών, πολλαπλάσια (λεκάνη κατάκλισης). της εξάτμισης.
ENOTHTA VIII ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
Διαχειριστικό μοντέλο Το Διαχειριστικό μοντέλο αποτελεί το βασικό και καθοριστικό παράγοντα στην αξιοποίηση όλων των δεδομένων (είτε αυτά είναι ιστορικά δεδομένα είτε συνθετικά με βάση την επέκταση των χρονοσειρών). Το Διαχειριστικό Μοντέλο πρέπει να περιέχει τρεις διαφορετικούς τύπους (διατεταγμένους κατά χρονολογική σειρά που χρησιμοποιούνται): 1) Μοντέλο διαλογής επιλογής (preliminary screening model) 2) Μοντέλο προσομοίωσης (simulation model) 3) Μοντέλο διαδοχής των κατασκευών (sequencing model) Πρέπει να είναι ικανό να προσομοιώνει την χωροχρονική κατανομή ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων προσφοράς και ζήτησης.
Διαχειριστικό μοντέλο Μοντέλο Προσομοίωσης Ένα τέτοιο μοντέλο που έχει αναπτυχθεί πρόσφατα και είναι διαθέσιμο στην αγορά ονομάζεται ΚΑΝΑΤ περιλαμβάνει την προσομοίωση των λειτουργιών του υδρολογικού κύκλου χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο κόμβων επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων με τα κέντρα κατανάλωσης. Άλλα γνωστά εμπορικά πακέτα είναι το Mike- SWE, το WATERWARE, το NAIAS κ.α.
Διαχειριστικό μοντέλο Τι είναι η πολυκριτηριακή ανάλυση; Είναι μια διαδικασία αξιολόγησης για την επίλυση προβλημάτων όπου εμφανίζονται αντικρουόμενοι στόχοι και η βελτίωση κάποιου κριτηρίου έχει σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση κάποιου άλλου. Κάθε σενάριο (scenario) στο μοντέλο Διαλογής - Επιλογής μπορεί να περιλαμβάνει πολλές περιπτώσεις (cases). Τα σενάρια μπορούν να συνυπάρχουν οι περιπτώσεις όμως στο ίδιο σενάριο είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες.
Διαχειριστικό μοντέλο Στόχοι Διαχειριστικού Μοντέλου Επάρκεια συμβατικών υδατικών πόρων (επιφανειακά ή υπόγεια νερά) 1) Ικανοποίηση των αναγκών (κυρίως αυτών που θα υπάρξουν στο μέλλον) 2) Ικανοποίηση των αναγκών (με οικονομικά κριτήρια βέλτιστη λύση, Πολυκριτηριακή προσέγγιση) 3) Επιλογή σεναρίου με το καλύτερο αποτέλεσμα της πολυκριτηριακής προσέγγισης Μη επάρκεια συμβατικών υδατικών πόρων (Δυνατότητα συμπλήρωσης με μη συμβατικούς πόρους ή/και μεταφοράς πόρων από άλλες περιοχές) 1) Ικανοποίηση των βασικών αναγκών (κυρίως της ύδρευσης) 2) Ικανοποίηση των βασικών αναγκών και των αναγκών προσοδοφόρας δραστηριότητας (ύδρευση, τουρισμός) 3) Διερεύνηση συμπλήρωσης των αναγκών και για άλλες δραστηριότητες (π.χ. γεωργία)
Διαχειριστικό μοντέλο Στόχοι Διαχειριστικού Μοντέλου Μη επάρκεια συμβατικών υδατικών πόρων (Χωρίς δυνατότητα συμπλήρωσης με μη συμβατικούς πόρους ή/και μεταφοράς πόρων από άλλες περιοχές) 1) Ιεράρχηση των αναγκών και ικανοποίηση των βασικών (ύδρευση > τουρισμός > βιομηχανία > γεωργία > αναψυχή) 2) Οικονομική βελτιστοποίηση διανομής των υδατικών πόρων 3) Πολυκριτηριακή προσέγγιση για την επιλογή του βέλτιστου σεναρίου Στη μονοκριτηριακή προσέγγιση λαμβάνεται υπόψη μόνο το οικονομικό κριτήριο και οι υπόλοιποι παράμετροι (κοινωνικοί - περιβαλλοντικοί) μπαίνουν μόνο ως περιορισμοί. Στη πολυκριτηριακή προσέγγιση λαμβάνονται υπόψη όλες οι παράμετροι (οικονομικοί, κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί).
Το πρόγραμμα KANAT Μέθοδος Συμβιβαστικού Προγραμματισμού Το πακέτο λογισμικού ΚΑΝΑΤ είναι ευέλικτο και χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα των μοντέλων προσομοίωσης όλων των βασικών παραμέτρων διαθεσιμότητας υδατικών πόρων και αναγκών σε νερό. Σύγκριση μεταξύ σημερινής κατάστασης με τη μελλοντική κατάσταση. Το πρόγραμμα Kanat χρησιμοποιεί για την ιεράρχηση των σεναρίων τη μέθοδο του Συμβιβαστικού Προγραμματισμού.
Το πρόγραμμα KANAT Σχηματοποίηση Δικτύου Κόμβοι Διαθεσιμότητας Νερού: Κανονικός κόμβος (πχ γενικού ενδιαφέροντος, συμβολή υδατορεύματος) Κόμβος εκτροπής (πχ μικρό φράγμα εκτροπής) Κόμβος ταμιευτήρα αποθήκευσης Κόμβος ταμιευτήρα αντιπλημμυρικής προστασίας Κόμβος ταμιευτήρα παραγωγής ενέργειας Κόμβος ταμιευτήρα πολλαπλού σκοπού Κόμβος άντλησης υπόγειων νερών Κόμβος πηγών Κόμβος Λίμνης Κόμβος Λιμενοδεξαμενής Κόμβος Βιολογικού Καθαρισμού Κόμβος Μονάδας Αφαλάτωσης Κόμβος Περιβάλλοντος (πχ υγρότοπος)
Το πρόγραμμα KANAT Σχηματοποίηση Δικτύου Σημεία Κατανάλωσης Νερού: Αρδευτική περίμετρος Οικισμός Βιομηχανική Ζώνη Τουριστική περιοχή Αθλητικά κέντρα/ Αναψυχή Κόμβοι Περιβάλλοντος: Ευαίσθητο οικοσύστημα Εκβολή ποταμού/ ρέματος Εκροή από Βιομηχανική ζώνη, γεωργική χρήση Εγκαταστάσεις Βιολογικού καθαρισμού
Το πρόγραμμα KANAT Ιεράρχηση εναλλακτικών σεναρίων Οικονομικά Κριτήρια: Ελάχιστο ανηγμένο κόστος ανά μονάδα όγκου παραγόμενο υνερού Ελάχιστο συνολικό κόστος (Cost Benefit analysis) Μέγιστη καθαρή ωφέλεια Μεγαλύτερος λόγος ωφέλειας προ ςκόστος Κριτήρια ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης
Το πρόγραμμα KANAT Ιεράρχηση εναλλακτικών σεναρίων Περιβαλλοντικά Κριτήρια: Σήμερα όλα τα μη μετρήσιμα κριτήρια χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες με μια "βαθμολογία 2-10" ως εξής: Πολύ δυσμενείς: 0-2, Δυσμενείς: 2-4, Μέσες: 4-6, Θετικές: 6-8, Πολύ θετικές: 8-10 Ποιότητα νερού Α ποιότητα άριστη για κάθε χρήση Β ποιότητα κατάλληλη για όλες τις χρήσεις C ποιότητα κατάλληλη μόνο για άρδευση D χαμηλής ποιότητας, ακατάλληλο για χρήση
Το πρόγραμμα KANAT Σύστημα Διαχείρισης: 1) Ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης (για μέσες και δυσμενείς συνθήκες) 2) Μελλοντικά σενάρια ανάπτυξης (για μέσες και δυσμενείς συνθήκες) 3) Καθορισμός βαρών των δεικτών αξιολόγησης 4) Αξιολόγηση - ιεράρχηση - επιλογή (μέσω κατάλληλης τεχνικής) Για την επιλογή της βέλτιστης λύσης το πακέτο χρησιμοποιεί πολυκριτηριακή προσέγγιση και βασίζεται σε μια σειρά κριτηρίων και δεικτών αξιολόγησης όπως: Οικονομικών Περιβαλλοντικών Ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης Κοινωνικών