ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΗΡΑ

Προς Το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας Μεσογείων 119, Τ.Κ. 10192 Αθήνα, Αποδέκτης: Συντονιστής Εθνικού Διαλόγου για το Κυνήγι κος Ντινόκας Δημήτριος, Δασολόγος Περιβαντολόγος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΑΣΟΦΥΛΑΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Τακτικό μέλος της ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ - Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Κουμουνδούρου 37 Τ.Κ. 10437 Αθήνα Τηλ. & Φαξ: 210.5244804 http://omospondiadasofylakon.blogspot.gr e mail: dasofylakes@gmail.com ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΗΡΑ 1 Θεματικές Ενότητες: Θεσμικό πλαίσιο (άδειες θήρας, εγγραφή σε σωματείο, έλεγχος, εκπαίδευση κυνηγών, δικαιώματα κυνηγού & σωματείου κτλ) 2 Οικονομικό πλαίσιο (συνδρομές, διάθεση εσόδων κ.λπ) Φύλαξη της φύσης και έλεγχος της λαθροθηρίας (ιδιωτικοί φύλακες θήρας, 3 παραβατικότητα στη φύση, κ.λπ.) 4 Διαχειριστικά σχέδια βιοποικιλότητας (προστασία πανίδας και χλωρίδας, περιοχών, κριτήρια καθορισμού κυνηγετικής περιόδου κτλ) Αθήνα Μάρτιος - Μάιος 2016

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Θεωρείται πλέον κοινό να ισχυριστούμε, ότι κρίνεται απαραίτητο να προχωρήσουμε σε αλλαγές του νομικού καθεστώτος για τη θήρα. Άλλωστε η πρωτοβουλία εκ μέρους του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας αποδεικνύει ότι ωρίμασαν οι συνθήκες, για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας που διέπουν την κυνηγετική δραστηριότητα της χώρας. Είμαστε μπροστά σε μια μοναδική ευκαιρία να εφαρμόσουμε πρακτικές και πολιτικές δράσεις, που στην Ευρώπη εφαρμόζονται εδώ και χρόνια. Σκοπός του νέου νομοθετικού πλαισίου θα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση του δημοσίου και λαϊκού συμφέροντος. Ο ισχύον Δασικός Κώδικας την εποχή που καταρτίστηκε (1969) εκτός των άλλων, εξυπηρετούσε και την πολιτική επιθυμία του Κράτους, να ελέγξει την οπλοφορία και την κυνηγετική δραστηριότητα των πολιτών και των σωματείων τους στην ύπαιθρο. Σήμερα αυτή η «ανάγκη» φυσικά δεν υφίσταται. Η μοναδική προϋπόθεση για την υλοποίησή των νέων ιδεών και δράσεων που προτείνονται είναι το ανοιχτό μυαλό και η πεποίθηση ότι δεν μπορεί να ισχύουν νομικές διατάξεις 60 ετών, που εξυπηρετούσαν κατά κύριο λόγο άλλους σκοπούς. Στη σκέψη μας πρέπει να έχουμε ότι η επόμενη αναθεώρηση του νομικού πλαισίου για τη θήρα στην Ελλάδα, ίσως να πραγματοποιηθεί μετά από άλλα 50 χρόνια. Οι παρακάτω προτάσεις εκφράζουν τις ανησυχίες μας ως Δασοφύλακες, πηγάζουν μέσα από την πολύχρονη παρουσία μας στους κυνηγότοπους και την επαφή μας με τους κυνηγούς και τις οργανώσεις τους. Για το σκοπό αυτό συνεστήθη στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Δασοφυλάκων σχετική Ομάδα Εργασίας. Αυτή, στο σύντομο χρονικό διάστημα που της διατέθηκε, αποτελούμενη από συναδέλφους με πολύχρονη εμπειρία στη κυνηγετική δραστηριότητα, συνέλεξε, τακτοποίησε, κωδικοποίησε και οργάνωσε όλες τις δυσχέρειες κατά τους ελέγχους και τους προβληματισμούς που κατατέθηκαν από τους συναδέλφους. Παρακολούθησε και μελέτησε επίσης το ανάλογο νομικό καθεστώς που ισχύει στις χώρες της Ε.Ε. και εξέτασε με προσοχή τη σχετική ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: Η ΘΗΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΠΟΡ» Κύριος σκοπός της Ομάδας Εργασίας και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Δασοφυλάκων ήταν η κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, με τεκμηριωμένες προτάσεις προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού των θεσμών, της διαφάνειας των διαδικασιών και την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Προϋπόθεση για την εφαρμογή οποιασδήποτε πρότασης θεωρούμε ότι πρέπει να είναι: 1. Η κατάλληλη οργάνωση και στελέχωση των δασικών υπηρεσιών. 2. Ο εκσυγχρονισμός και η κωδικοποίηση της θηρευτικής νομοθεσίας. 3. Η διασφάλιση της συμμετοχής όλων των εμπλεκόμενων φορέων. 4. Η διασφάλιση της οικονομικής εξυπηρέτησης της θήρας και προστασίας της άγριας πανίδας. Με τις προτάσεις που υποβάλλονται ικανοποιούνται στο μέγιστο η απαίτηση του Συντάγματος και των αποφάσεων του Σ.τ.Ε. τόσο για την αποτελεσματική προστασία της άγριας

πανίδας και των βιοτόπων της, όσο και στον έλεγχο της λαθροθηρίας και την διασφάλιση της παρακολούθησης των πληθυσμών των θηραματικών και μη ειδών της άγριας πανίδας. Τα παραπάνω είναι απαραίτητες συνθήκες για την νόμιμη άσκηση της θηραματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο της υποχρέωσης του Κράτους για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, συστατικό του οποίου είναι η άγρια πανίδα (βλ. Σ.τ.Ε. 366/1993, 1174/1994, 1592/1998, κ.α.). Πάντα στη διάθεσή σας. Με τιμή Για τη Διοίκηση της Π.Ο.Δ.Δ.Υ. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Παπαδιάς Γεώργιος Φλώτσιος Αλέξανδρος κιν: 6977285460 κιν: 6974347891 Για την Ομάδα Εργασίας Ο Συντάκτης Κων/νος Κατσούδας κιν: 6944645537

ΕΝΟΤΗΤΑ 1η: Θεσμικό πλαίσιο (άδειες θήρας, εγγραφή σε σωματείο, έλεγχος, εκπαίδευση κυνηγών, δικαιώματα κυνηγού & σωματείου κτλ) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΣΧΕΡΕΙΕΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ Η οργάνωση της θήρας στη χώρα μας προβλέπεται μέχρι σήμερα από τον τελευταίο ειδικό νόμο για τη θήρα τον Α. Ν. 525/1968 «Περί θήρας» (Φ.Ε.Κ. Α 198/9-9-1968). Οι διατάξεις του συμπεριλήφθηκαν στο ΒΙΒΛΙΟ 6ο «ΘΗΡΑ» του Ν.Δ. 86/1969 «Δασικός Κώδικας» (Φ.Ε.Κ. Α 7/18-1- 1969) άρθρα 251 έως 267 και 287 έως 289. Δασικός Κώδικας (Νόμος περί Θήρας). Όπως είναι γνωστό στις υφιστάμενες περί θήρας διατάξεις, εκτός από τα ζητήματα αυτής καθ αυτής της οργάνωσης της κυνηγετικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβάνονται και οι ρυθμίσεις για την προστασία, διαχείριση, εμπορία των ειδών της άγριας πανίδας, των βιοτόπων τους και της αυτοφυούς χλωρίδας. Εκτός από αυτά πρέπει να γίνει ειδική μνεία και στις διατάξεις, που προκύπτουν από διεθνής συμβάσεις και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως της Κ.Υ.Α. με αριθ. 414985/1985 «Μέτρα διαχείρισης της άγριας πτηνοπανίδας» (Φ.Ε.Κ. Β 757/1985), της Κ.Υ.Α. με αριθ. 87578/703 (Φ.Ε.Κ. Β 581/2007) της Κ.Υ.Α. με αριθ. Η.Π. 37338/1807/Ε. 103 «Καθορισμός των μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτημάτων..» (Φ.Ε.Κ. Β 1495/2010) κ.α. Το κυνήγι ως παραδοσιακό ελεύθερο «σπόρ» διέγραψε το κύκλο ζωής του. Η άσκησή του ως τέτοιο έχει ταυτιστεί με τις έννοιες της ψευδοοικολογίας και της δήθεν προστασίας των θηραμάτων. Με τη λήψη εφήμερων μέτρων και της στιγμιαίας αντιμετώπισης των θεμάτων που ανακύπτουν, χωρίς μακρόπνοο σχέδιο, αποδείχθηκε ότι διαχειριζόμαστε το θηραματικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ του τόπου μας τουλάχιστον τυχαία. Η αναφορές μας πλέον, όπως διατάσει η σύγχρονη Δασοπονία, πρέπει να γίνονται σε θηραματικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ και όχι πλούτο. Ως ΚΕΦΑΛΑΙΟ δέον να διαχειρίζεται και ως πόρος, που αποδίδει τον αναλογούντα τόκο (εφόσον προκύπτει) και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Α) ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΗΡΑ Σκεπτικό: Στο άρθρο 266 του Δασικού Κώδικα προβλέπεται ότι οι Κυνηγετικές Οργανώσεις έχουν το αποκλειστικό προνόμιο της συνεργασίας, με ειδική νομοθετική διάταξη, με το αρμόδιο Υπουργείο, νυν αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας (στο εξής Υ.Π.Ε.Ν.) κάτι το οποίο δεν προβλέπεται για καμία άλλη κατηγορία φορέων συλλόγων. Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι η αντιπροσώπευση του κυνηγετικού κόσμου, απορρέει μόνο μέσω των Κυνηγετικών Οργανώσεων, πρόβλεψη άκρως αναχρονιστική, η οποία αφενός δεν παρέχει δυνατότητα επιλογής του κυνηγού πολίτη, αφετέρου απαγορεύει ουσιαστικά την ίδρυση άλλων ανεξάρτητων παρόμοιων Οργανώσεων. Επιβάλλεται ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου των κυνηγετικών οργανώσεων. Παράλληλα

με την απόφαση 2235/1979 Σ.τ.Ε. άρχισαν να δημιουργούνται και άλλες ενώσεις κυνηγών που δεν είναι αναγνωρισμένες και συνεργαζόμενες. Η υποβληθείσα πρόταση αποσκοπεί στην αρτιότερη και εγκυρότερη διαχείριση των φυσικών πόρων, που σχετίζονται με το κυνήγι και τα θηράματα, σε συνάρτηση με την ανάμειξη των Κυνηγετικών και όχι μόνο Οργανώσεων και η πολυπόθητη συνεργασία τους με το Κράτος. Στοχεύει επίσης στην επιστημονικότερη αποτύπωση και ανάγνωση των προβλημάτων διαχείρισης και στην λήψη νόμιμων, έγκυρων και επιστημονικά τεκμηριωμένων μελετών, προκειμένου η θήρα να καταστεί ένα πραγματικό εργαλείο διαχείρισης σεβαστό από όλες τις εμπλεκόμενες κοινωνικές ομάδες. Πρόταση: Το άρθρο 266 του ν.δ. 86/1969 καταργείται. Οι κυνηγετικές οργανώσεις που υφίστανται μέχρι σήμερα, εμπίπτουν στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί σωματείων σύμφωνα με τα κατωτέρω: 1. Δύνανται να δημιουργούνται λέσχες, ομάδες, σύλλογοι φίλων και σωματεία πολιτών με σκοπό τη διατήρηση των θηραμάτων. Οι ομάδες αυτές αλλά και μεμονωμένοι πολίτες μπορούν να εκδίδουν άδειες θήρας απευθείας από τις Δασικές Υπηρεσίες, χωρίς να είναι υποχρεωτικά μέλη κάποιου σωματείου αναγνωρισμένου ή μη και με ταυτόχρονη απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών. 2. Στην Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος τηρείται Εθνικό Μητρώο Φορέων Διαβούλευσης για τη Θήρα, το οποίο αποτελείται από τις κυνηγετικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού και επιθυμούν την ένταξή τους. 3. Η ένταξη των οργανώσεων στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Διαβούλευσης για τη Θήρα πραγματοποιείται με απόφαση του Ειδικού Γραμματέα Δασών μετά από αίτησή τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για τα ανωτέρω είναι η αναγνώρισή τους από το αρμόδιο Πρωτοδικείο της έδρας τους. 4. Στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Διαβούλευσης για τη Θήρα καταγράφονται οι κυνηγετικές οργανώσεις όλων των βαθμίδων, των οποίων στους σκοπούς των καταστατικών τους θα περιέχεται και «η οργάνωση των κυνηγών, η κατάρτισή και προαγωγή αυτών, η συμβολή στην προσπάθεια της Πολιτείας για τη διατήρηση και ανάπτυξη του θηραματικού πλούτου, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος εν γένει καθώς και η υποχρέωση της παροχής κάθε αναγκαίας πληροφορίας και συνδρομής προς τις δασικές υπηρεσίες, για κάθε ζήτημα που αφορά τη θήρα και το θήραμα». Κάθε άλλος σκοπός του καταστατικού που θα αντίκειται στον ανωτέρω σκοπό, δύναται να αποτελεί λόγος μη συμμετοχής στο Μητρώο Φορέων. 5. Μεταξύ των σκοπών του καταστατικού των οικολογικών οργανώσεων θα περιέχεται και «η συμβολή στην προσπάθεια της Πολιτείας για τη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τη συνεργασία με όλους τους σχετικούς φορείς δημόσιους και μη, για την υλοποίηση των σκοπών αυτών». Κάθε άλλος σκοπός του καταστατικού που θα αντίκειται στον ανωτέρω σκοπό δύναται να αποτελεί λόγος μη συμμετοχής στο Μητρώο Φορέων. Οι κυνηγετικές και οικολογικές οργανώσεις που είναι ενταγμένες στο Μητρώο θα απαρτίζουν τις Επιτροπές Διαβούλευσης Εθνικού Φορέα Διαβούλευσης για τη Θήρα, σύμφωνα με τα κατωτέρω:

Σύσταση Επιτροπών Διαβούλευσης - Αρμοδιότητες. Στην έδρα κάθε Διεύθυνσης Δασών Νομού εκάστης Αποκεντρωμένης Διοίκησης και στην έδρα της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος λειτουργούν οι Επιτροπές Διαβούλευσης. Στις Επιτροπές Διαβούλευσης συμμετέχουν οι οργανώσεις που είναι καταχωρημένες στα μητρώα του Εθνικού Φορέα Διαβούλευσης για τη Θήρα σε ποσοστό 60% προς 40% μεταξύ κυνηγετικών και οικολογικών οργανώσεων αντίστοιχα. Σκοπός των Επιτροπών Διαβούλευσης είναι η έκφραση γνώμης προς τις αρμόδιες δασικές αρχές και η οποία υποχρεωτικά θα ζητείται, προκειμένου να εκδοθούν κανονιστικές ρυθμίσεις για ζητήματα των αρμοδιοτήτων τους. i. Στην έδρα του Νομού Την Επιτροπή Διαβούλευσης του Νομού απαρτίζουν τα πρωτοβάθμια κυνηγετικά σωματεία και οι πρωτοβάθμιες οικολογικές οργανώσεις του Νομού της Διεύθυνσης. Αρμοδιότητες των Επιτροπών Διαβούλευσης του Νομού θα είναι: a. Πρόταση την Επιτροπή Διαβούλευσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την ίδρυση καταφυγίων άγριας ζωής, εκτάσεων απαγόρευσης της θήρας, η παρακολούθησή τους και τα προτεινόμενα έργα. b. Η υποβολή προτάσεων στις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή και τήρηση των διατάξεων για τη θήρα και γενικότερα για τα διαχειριστικά μέτρα, για την προστασία και ανάπτυξη των ειδών της άγριας πανίδας, των βιοτόπων τους και της αυτοφυούς χλωρίδας. c. Η ίδρυση ειδικών εκτάσεων για την προστασία της άγριας ζωής. d. Κατά περίπτωση δύνανται να συμμετέχουν στην Επιτροπή, χωρίς δικαίωμα ψήφου, εκπρόσωποι των φορέων διαχείρισης, των αγροτικών συνεταιρισμών, των ΤΟΕΒ, των δήμων, κλπ. φορέων όπως των επαγγελματιών κυνηγετικών ειδών, εκτροφείων θηραμάτων, κλπ. ii. Στην έδρα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Την Επιτροπή Διαβούλευσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης απαρτίζουν τα δευτεροβάθμια κυνηγετικά σωματεία και οι δευτεροβάθμιες οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες έχουν εδαφική αρμοδιότητα την έκταση αρμοδιότητας της αντίστοιχης Αποκεντρωμένης Διοίκησης του Κράτους. Σε περίπτωση πρωτοβάθμιων οργανώσεων (κυνηγετικών ή οικολογικών) που δεν αντιπροσωπεύονται από δευτεροβάθμια όργανα, τότε είναι δυνατή η συμμετοχή τους στις Επιτροπές με την προϋπόθεση ότι έχουν ως εδαφική αρμοδιότητα την έκταση αρμοδιότητας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αρμοδιότητες των Επιτροπών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης θα είναι: a. Η ίδρυση των καταφυγίων άγριας ζωής, απαγόρευσης της θήρας, εθνικών πάρκων, κλπ. b. Η ίδρυση ελεγχόμενων κυνηγετικών περιοχών. c. Η ίδρυση και επαναοριοθέτηση των κυνηγετικών περιοχών καθώς και τα προτεινόμενα μέτρα διαχείρισης τους. d. Η ίδρυση εκτροφείων θηραμάτων. e. Η λήψη μέτρων για την ανάπτυξη προστασία της άγριας ζωής, κλπ f. Κατά περίπτωση δύνανται να συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου στην Επιτροπή εκπρόσωποι των φορέων διαχείρισης, των αγροτικών συνεταιρισμών, των ΓΟΕΒ, των δήμων, κλπ. φορέων όπως των επαγγελματιών κυνηγετικών ειδών, εκτροφείων θηραμάτων, κλπ.

iii. Σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος Την Επιτροπή Διαβούλευσης σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος απαρτίζουν οι τριτοβάθμιες κυνηγετικές και οικολογικές οργανώσεις. Είναι δυνατή και η συμμετοχή πρωτοβάθμιων ή δευτεροβάθμιων οργανώσεων που δεν αντιπροσωπεύονται από δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο αντίστοιχα πανελλαδικής εμβέλειας. Στην περίπτωση αυτή η οργάνωση πρέπει να είναι πανελλαδικής εμβέλειας. Οι αρμοδιότητες της Επιτροπής της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος είναι η παροχή γνώμης για: I. Οι αλλαγές του νομοθετικού πλαισίου για ζητήματα θήρας II. Υποβολή μελετών, προτάσεων και σχετικών εισηγήσεων προς τον Υπουργό Π.ΕΝ. με σκοπό την έκδοση απόφασης του Υπουργού για τις ρυθμίσεις θήρας. III. Κατά περίπτωση δύνανται να συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου στην Επιτροπή εκπρόσωποι των φορέων διαχείρισης, των αγροτικών συνεταιρισμών, των ΓΟΕΒ, των δήμων, κλπ. φορέων όπως των επιμελητηρίων, εκπρόσωπων των επαγγελματιών κυνηγετικών ειδών, εκτροφείων θηραμάτων, κλπ. Σε όλες τις Επιτροπές χρέη Προέδρου ασκεί υπάλληλος της αρμόδιας υπηρεσίας, που τοποθετείται με απόφαση του Διευθυντή Δασών του Νομού, του Γενικού Διευθυντή Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και του Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ αντίστοιχα. Στην ίδια απόφαση ορίζεται και ο αρμόδιος υπάλληλος για την τήρηση των πρακτικών των συνεδριάσεων τα οποία θα τηρούνται στην αρμόδια υπηρεσία. Η θητεία των Επιτροπών θα είναι διετής. Οι τακτικές συνεδριάσεις θα είναι τουλάχιστον ανά τρίμηνο ενώ ο Πρόεδρος θα μπορεί να συγκαλέσει έκταση συνεδρίαση. Η σύγκληση σε κάθε περίπτωση γίνεται με πρόσκληση του Προέδρου η οποία κοινοποιείται στα μέλη με κάθε πρόσφορο μέσο επτά (7) εργάσιμες ημέρες πριν τη συνεδρίαση. Η πρόσκληση περιλαμβάνει την ημερήσια διάταξη, τον τόπο, την ημερομηνία και ώρα της συνεδρίασης και συνοδεύεται από εισήγηση επί των υπό συζήτηση θεμάτων. Σε περίπτωση έλλειψης απαρτίας, η συνεδρίαση επαναλαμβάνεται την αμέσως επόμενη εργάσιμη ημέρα, οπότε θεωρείται σε κάθε περίπτωση ότι υφίσταται απαρτία. Οι συνεδριάσεις θα πραγματοποιούνται στην έδρα της αρμόδιας αρχής. Οι Επιτροπές Διαβούλευσης διατυπώνουν γνώμη μετά από συζήτηση στην οποία αναγράφονται όλες οι γνώμες των μελών της. Β) ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΥΝΗΓΩΝ Σκεπτικό: Το ημερολόγιο κυνηγού μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό εργαλείο διαχείρισης στη διάθεση του ΕΕΚΘΑΠ.. Έτσι καθίσταται ο κυνηγός συνυπεύθυνος στη διαχείριση των θηραμάτων, αναγνωρίζεται ως ισότιμο μέλος των διαδικασιών και νιώθει ότι συμμετέχει ενεργά στο κυνηγετικό γίγνεσθαι. Πρόταση: Με νομοθετική ρύθμιση θεσπίζεται η υποχρεωτική τήρηση από τον κυνηγό του «ημερήσιου κυνηγετικού ημερολογίου» στο οποίο θα καταγράφεται η ημερομηνία, η ώρα έναρξης και λήξη της θήρας, η περιοχή κυνηγιού, το είδος προς θήρα, ο αριθμός των θηραμάτων που είδε και τελικά αυτών που θήρευσε καθώς και ο αριθμός των φυσιγγίων που χρησιμοποίησε. Η αναγραφή του ημερολογίου θα γίνεται με την έναρξη του κυνηγίου και με αυτόν τον τρόπο ο ελεγκτής Δασοφύλακας, κατά τον έλεγχο του κυνηγού θα ελέγχει την σωστή τήρησή του. Η μη συμπλήρωση

των αναγκαίων υποχρεωτικών στοιχείων από τον κυνηγό θα αποτελεί παράβαση. Με ρύθμιση θα ορίζονται οι κυρώσεις. Τα ημερολόγια αυτά στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου θα αποστέλλονται με μέριμνα του κυνηγετικού συλλόγου ή ατομικά, στο «Ερευνητικό και Επιστημονικό Κέντρο για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα». (Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π. αναλύεται στην 4 η Θεματική Ενότητα) Αυτά μαζί με άλλα δεδομένα π.χ. μεσοχειμωνιάτικες καταμετρήσεις κ.λ.π. θα αποτελούν στοιχεία για την εξαγωγή συμπερασμάτων για το Κέντρο, σχετικά με την κυνηγετική κάρπωση των επόμενων ετών ή τη διάρκεια της περιόδου θήρας, κλπ. Γ) ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΥΝΗΓΩΝ Η πραγματικότητα κατέδειξε, με το πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η ελλιπής εκπαίδευση των κυνηγών, επιφέρει με τη σειρά της σωρεία λανθασμένων ενεργειών στο πεδίο του κυνηγιού. Η θανάτωση μη επιτρεπόμενων θηραμάτων. που θηρεύθηκαν παράνομα λόγω της αδυναμίας των κυνηγών να αναγνωρίσουν εγκαίρως το υποψήφιο θήραμα, είναι φαινόμενο που έχουμε διαπιστώσει στη πράξη. Η δημοσίευση εκ μέρους των Μ.Μ.Ε. φαινομένων σχετικά με δολοφονίες κυνηγών από συνάδελφο κυνηγό στο πεδίο, είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Πρόταση: Ρυθμίζεται εκπαίδευση των νέων κυνηγών μερίμνει των αρμόδιων δασικών αρχών. Θέματα της εκπαίδευσης μπορεί να είναι: 1. Εκμάθηση ορθής χρήσης του κυνηγετικού όπλου. 2. Εκπαίδευση στους κανόνες ασφαλείας κατά τη διάρκεια του κυνηγίου 3. Βασικά μαθήματα θηραματοπονίας με επίδειξη φωτογραφιών και άλλου παρόμοιου υλικού, για την έγκυρη και έγκαιρη αναγνώριση των θηραματικών ειδών στο πεδίο του κυνηγιού. 4. Ηλικιωμένοι κυνηγοί (άνω των 70 ετών) εξετάζονται (κυρίως όραση και αντανακλαστικά) κάθε διετία προκειμένου να βγάλουν άδεια θήρας. 5. Ενημέρωση για τις Γενικές και τις κατά τόπους Απαγορεύσεις και τις προβλεπόμενες κυρώσεις. 6. Ξενάγηση - γνωριμία με τους χώρους απαγόρευσης της θήρας (καταφύγια άγριας ζωής, εθνικά πάρκα, κλπ). 7. Ίδρυση πρόχειρων υπαίθριων σκοπευτηρίων σε κατάλληλους επιλεγόμενους χώρους κατόπιν σύμφωνης γνώμης της οικείας αστυνομικής, πυροσβεστικής αρχής και του δήμου, με σκοπό της σωστή εκμάθηση σκόπευσης και την άμεση καταβολή του θηράματος. Η πρακτική εξάσκηση στη σκόπευση δύναται να πραγματοποιείται και με ομοιώματα θηραμάτων προσομοιώνοντας τη κίνηση, τη ταχύτητα και τη φυσική συμπεριφορά εκάστου θηράματος. Κατά περίπτωση ως διδακτικό προσωπικό μπορεί να χρησιμοποιηθούν ιδιώτες, μέλη σκοπευτικών συλλόγων με πανελλήνιες ή διεθνείς διακρίσεις. Η σκοπευτική εξάσκηση διεξάγεται υποχρεωτικά παρουσία δασικού ή αστυνομικού οργάνου. Για τη μεταφορά των κυνηγετικών όπλων από και προς τους χώρους εξάσκησης θα ισχύουν οι κείμενες διατάξεις περί όπλων. 8. Για την διαδικασία εκπαίδευσης το κάθε Δασαρχείο καταρτίζει κατάλογο έμμισθων εκπαιδευτών, οι οποίοι θα είναι είτε δασικοί υπάλληλοι (Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες) είτε αστυνομικοί, είτε ιδιώτες κατά τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου. Ο κατάλογος αυτός θα καταρτίζεται έως το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου. 9. Η εκπαίδευση θα είναι διάρκειας 10 τρίωρων και στο τέλος οι υποψήφιοι θα εξετάζονται από τους αρμόδιους δασικούς υπαλλήλους, με εξετάσεις τύπου ερωτηματολογίου, με

φωτογραφίες ειδών για αναγνώριση, κλπ. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος & Ενέργειας καθορίζονται οι λεπτομέρειες της εκπαίδευσης και η αποζημίωση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Δ) ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΘΗΡΑΣ Σκεπτικό: Το κυνηγετικό δικαίωμα ανήκει στο Κράτος και τα θηράματα είναι φυσικός Εθνικός πόρος. Ως εκ τούτου πρέπει να διαχειρίζεται ως Δημόσιο Αγαθό. Σε χώρες της Ε.Ε. όπου η θήρα ασκείται με τον τρόπο που ασκείται στη χώρα μας, στην οποία το κυνηγετικό δικαίωμα ανήκει το Κράτος (η θήρα ασκείται κατόπιν άδειας από το Κράτος), το θήραμα είναι δημόσιο αγαθό και δεν ανήκει στον ιδιοκτήτη της γης, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (κατάλοιπο των φεουδαρχικών συστημάτων). Η δυνατότητα του αποκλειστικού δικαιώματος της θήρας σε δημόσιες εκτάσεις, έπαψε να ισχύει με την εφαρμογή του α.ν. 525/1968. Διατηρήθηκε όμως η δυνατότητα της ίδρυσης από ιδιώτες ή από διαφόρους φορείς, σε δημόσιες και μη εκτάσεις των «κυνηγετικών περιοχών» στις οποίες η θήρα μπορεί να διεξαχθεί, υπό ειδικό καθεστώς σε σχέση με την υπόλοιπη επικράτεια. Οι περιοχές αυτές με την εφαρμογή του άρθ. 4 του ν. 177/1975 ονομάστηκαν «ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές». Είναι σκόπιμο να συνδυαστεί η θέσπιση μίας τέτοιας καινοτομίας, με την παράλληλη αντιγραφή παρόμοιων μοντέλων διαχείρισης που ισχύουν σε χώρες της Ευρώπης. Η καινοτομία αυτή μπορεί να συνδυαστεί με τη δυνατότητα των εκάστοτε Υπουργών Οικονομικών και Υ.Π.ΕΝ. να παραχωρούν το δικαίωμα θήρας, μέσω της εκμίσθωσης με δημοπρασία για μία τριετία, ή της παραχώρησης σε κυνηγετικά σωματεία αντί μισθώματος, το αποκλειστικό δικαίωμα της θήρας, σε δημόσιες εκτάσεις. Η ανωτέρω ρύθμιση δυνητικά μπορεί να επεκταθεί και στους ιδιοκτήτες περιφραγμένων κτημάτων ή ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, ικανής βέβαια εκτάσεως, με σκοπό την αποκλειστική άσκηση της θήρας, ορισμένου αριθμού θηραμάτων ή ορισμένων ειδών, κατόπιν ειδικών αδειών ή κατόπιν ενοικιάσεως εκ μέρους του ιδιοκτήτη. Το δικαίωμα θήρας του ιδιοκτήτη δεν δύναται να παραχωρηθεί σε τρίτους, άνευ σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης των συναρμόδιων Υπουργών και κατόπιν σχετικής εισήγησης του «Επιστημονικού και Ερευνητικού Κέντρου για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα» «Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π.» (αναλύεται στην 4 η Θεματική Ενότητα) Η δυνατότητα όμως που δίνεται εκ νέου στο Κράτος, να παραχωρεί το δικαίωμα θήρας, του παρέχει ταυτόχρονα και τη δυνατότητα να αποτιμά και με οικονομικούς όρους το θηρευτικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ, μέσα από τις σχετικές διαχειριστικές μελέτες, αποκομίζοντας ταυτόχρονα μέγιστα οικονομικά οφέλη εν ώρα οικονομικής κρίσης. Πρόταση: Με νομοθετική ρύθμιση το δικαίωμα αυτό κατόπιν Κοινής Υπουργικής Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Υ.Π.ΕΝ. παραχωρείται σε κυνηγετικούς συλλόγους ή σε ομάδες κυνηγών έναντι συγκεκριμένου αντιτίμου. Το παραχωρηθέν δικαίωμα αφορά συγκεκριμένες κυνηγετικές περιοχές, συγκεκριμένο θήραμα και για συγκεκριμένη, περιορισμένη, χρονική περίοδο. Τα παραπάνω ορίζονται από το «Επιστημονικό και Ερευνητικό Κέντρο για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα» («Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π.» - αναλύεται στην 4 η Θεματική Ενότητα) αναλυτικά ανά περιοχή Καλλικρατικού Δήμου. Το μίσθωμα θα καταβάλλεται στην κατά τόπο αρμόδια Δασική Αρχή, μετά από έκδοση σχετικού χρηματικού εντάλματος κατατεθέν υπέρ («Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π.». Με την ίδια κοινή Υπουργική Απόφαση ρυθμίζονται περαιτέρω λεπτομέρειες.

ΕΝΟΤΗΤΑ 2η: Οικονομικό πλαίσιο (συνδρομές, διάθεση εσόδων κ.λπ) Ένα γνωστό επιχείρημα που προβάλλεται κατά καιρούς και συχνά από την πλευρά της κυνηγετικής κοινότητας, είναι η μη αξιοποίηση των χρημάτων που εισπράττει το Κράτος από τη θηρευτική διαδικασία. Όπως είναι γνωστό το ίδιο το Κράτος στηρίζει οικονομικά τις Κυνηγετικές οργανώσεις (στο εξής για συντομία Κ.Ο.) αλλά και την Ιδιωτική Θηροφυλακή τους (ή την ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΘΗΡΟΦΥΛΑΚΗ, γιατί στην ουσία γι αυτήν έχει σχεδιαστεί και υλοποιηθεί όλη αυτή η οργάνωση και οι νομοθετικές παρεμβάσεις με τροπολογίες). Με αποφάσεις του το Κράτος ουσιαστικά απαλλάσσει τις κυνηγετικές οργανώσεις από το άγχος να έχουν έσοδα, αφού ουσιαστικά «ωθούνται» οι κυνηγοί να γίνουν μέλη στους Κυνηγετικούς Συλλόγους και τους υποχρεώνει να καταβάλλουν τις τακτικές συνδρομές προς τους συλλόγους που επίσης το ίδιο το Κράτος καθορίζει. Για το λόγο αυτό το ποσοστό των κυνηγών που είναι μέλη στους κυνηγετικούς συλλόγους μπορεί να είναι περίπου 95 % και πλέον. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που καταβάλλουν οι κυνηγοί, από την έκδοση των αδειών θήρας, καταλήγει στις Κ.Ο. (περίπου 80% και πλέον). Αυτό ως γνωστόν, γίνεται με αποφάσεις του ίδιου του Κράτους, λαμβάνοντας υπόψη μάλλον ως πρόφαση, τη διατήρηση και λειτουργία της ΘΗΡΟΦΥΛΑΚΗΣ. Και αναφέρουμε «πρόφαση» γιατί πρέπει να έχουμε υπόψην μας ότι με βάση το άρθ. 19 του Ν. 3170/2003 και ιδιαίτερα με βάση την παρ. 3 του άρθρου αυτού, τα χρήματα αυτά η Κ.Σ.Ε. μπορεί να διαθέτει (και τα διαθέτει) σε όποιες άλλες δράσεις θέλει εκτός της Θηροφυλακής, αρκεί οι δράσεις αυτές να μπορούν να χαρακτηρίζονται με την ευρεία έννοια και αορίστως ως «φιλοθηραματικές», να συνδράμουν γενικά στην ανάπτυξη και αξιοποίηση του θηράματος, στην αναβάθμιση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ή της άγιας πανίδας, κλπ. Ταυτόχρονα η συνεχής και παράλληλη λειτουργία ενός μηχανισμού ιδιωτικών θηροφυλάκων, αποτελούσε πάντα την αιτία και το πρόσχημα να κατευθυνθούν μεγάλα οικονομικά ποσά, που εισρέουν από τη θηρευτική δραστηριότητα στις κυνηγετικές οργανώσεις, καθηλώνοντας τα αντίστοιχα τα ποσά που εισρέουν στο Κράτος. Εν τέλει οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες, οι απαιτήσεις και προκλήσεις που συνεχώς παρουσιάζονταν, στο πλαίσιο μίας σύγχρονης θηραματικής διαχείρισης, να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν από τις ίδιες της υπηρεσίες του Κράτους. Με τον τρόπο αυτό οι Δασικές Υπηρεσίες στον τομέα αυτόν έφτασαν πρακτικά να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν όπως πρέπει το αντικείμενο της θήρας, αφού στερούνται σημαντικών οικονομικών δυνατοτήτων και ουσιαστικά η άσκηση του κυνηγίου δεν αποδίδει στο Δημόσιο το οικονομικό αντίτιμο, λόγω της χρήσης του φυσικού και δημόσιου πόρου που είναι η άγρια πανίδα. Με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι στην πραγματικότητα οι Κ.Ο. έχουν αναχθεί επίσημα σε «κρατικά εκτελεστικά όργανα» και διαχειρίζονται με βάση τις προτεραιότητες τους και την προβολή τους, την πλειονότητα των χρημάτων που προκύπτουν από τη θηρευτική διαδικασία. Έτσι όμως

εμποδίζεται να υλοποιηθεί ενιαία από την Πολιτεία η θηρευτική πολιτική με βάση τις προτεραιότητες που θέτει η ίδια η κοινωνία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι χάνεται κάθε ευκαιρία να ανασχεδιαστεί και να αναδιοργανωθεί η θηρευτική δραστηριότητα και διαχείριση της άγριας πανίδας (ως οικονομική εισφορά της θήρας για τη χρήση αυτού του φυσικού πόρου της άγριας ζωής) από το ίδιο το Κράτος και τις υπηρεσίες του, καθώς κρατούνται καθηλωμένα τα έσοδα της Πολιτείας προκειμένου να εξυπηρετηθούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ικανοποιώντας τις διοικήσεις των κυνηγετικών οργανώσεων. Εδώ βέβαια η πλευρά των Κ.Ο. επικαλείται σχεδόν πάντα την ουσιαστική απουσία πολιτικής βούλησης να αξιοποιηθούν όπως πρέπει τα ήδη υπάρχοντα χρήματα από το Πράσινο Ταμείο (παλαιότερα Ειδικό Φορέα Δασών ή Κ.Τ.Γ.Κ.Δ.) τα οποία είτε καλύπτουν άσχετες ανάγκες, είτε στην καλύτερη περίπτωση λιμνάζουν ή δεν έχουν στοχευμένες δράσεις σχετικά με τη θηρευτική διαδικασία. Η άποψη όμως αυτή εκφράζει τη μισή αλήθεια διότι η άλλη μισή είναι ότι τροχοπέδη πολλές φορές στην ουσιαστική αξιοποίηση των χρημάτων αυτών, για τον σκοπό που επιβάλλεται να διοχετευθούν, είναι το μικρό τους ύψος σε σχέση με το πόσο μεγάλες ανάγκες πρέπει να εξυπηρετήσουν. Έτσι αποθαρρύνεται κάθε σκέψη ή συζήτηση από υπηρεσιακούς ή οποιουσδήποτε ενδιαφερόμενους για αναδιοργάνωση ή βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης, αφήνοντας το χρόνο να δείξει αν θα υπάρξουν ποτέ ώριμες συνθήκες. Μέχρι τότε όμως οι χαμένες δεν είναι σίγουρα οι Κ.Ο. Πολλές φορές έχουν τεθεί κατά καιρούς στο παρελθόν διάφορες σκέψεις και ιδέες για την αναδιοργάνωση της θηρευτικής διαδικασίας και δεν προχώρησε τίποτε εξαιτίας της αρνητικής στάσης των κυνηγετικών οργανώσεων, π.χ. Οργανισμός Θήρας, προσλήψεις θηροφυλάκων, εισαγωγή στη νομοθεσία της έννοιας του κυνηγότοπου, κλπ. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι η απροθυμία να υπάρξει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, γιατί αφενός οι διαθέσιμοι κρατικοί οικονομικοί πόροι φαντάζουν ανεπαρκείς και αφετέρου οι κυνηγετικές οργανώσεις, οι οποίες έχουν πλέον εγκαθιδρύσει ένα ιδιότυπο νομικό καθεστώς και δεσπόζουν με την πολιτική τους επιρροή και την οικονομική τους δύναμη, αντιδρούν πάντα γιατί δεν θέλουν να χάσουν τα «κεκτημένα» και τον απόλυτο έλεγχο. Άρθρο 265 του Ν.Δ. 86/69 «Οικονομική εξυπηρέτηση της θήρας Η οικονομική εξυπηρέτηση της θήρας υπηρετείται από τους οικονομικούς πόρους του Πράσινου Ταμείου (πρώην Ειδικού Φορέα Δασών του άρθ. 8 του ν. 3208/2003 όπως ισχύει μετά τον ν. 3889/2010 και ισχύει όπως έχει τροποποιηθεί.) Πρόταση: Για την καλύτερη παρακολούθηση των εισροών και των εκροών των οικονομικών πόρων, για την εξυπηρέτηση της θήρας, θα ήταν σκόπιμο να δημιουργηθεί στο Πράσινο Ταμείο (πρώην Ειδικό Φορέα Δασών) ειδικό Κεφάλαιο στον προϋπολογισμό «Θήρα», που θα αφορά όλα τα έσοδα από τη θήρα (έκδοση αδειών, πρόστιμα, έσοδα εκποιήσεων, κλπ), όπως και εκείνα που αφορούν τη μισθοδοσία των μετατασσόμενων ιδιωτικών φυλάκων θήρας.

ΕΝΟΤΗΤΑ 3η: Φύλαξη της φύσης και έλεγχος της λαθροθηρίας (ιδιωτικοί φύλακες θήρας, παραβατικότητα στη φύση, κ.λπ.) ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΦΥΛΑΞΗΣ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Σκεπτικό: Ο θεσμός των ιδιωτικών φυλάκων θήρας θεωρείται το απομεινάρι μίας σειράς παρόμοιων παρωχημένων θεσμών, που ίσχυαν ακόμη από τον 19ο αιώνα στη δασική νομοθεσία, όπως ήταν οι ιδιωτικοί δασοφύλακες, οι επόπτες πρασίνου, κλπ. θεσμοί που μετά την εφαρμογή του άρθ. 24 του Συντάγματος, για την υποχρέωση της προστασίας από το Κράτος του φυσικού περιβάλλοντος και των δασών, έχουν καταργηθεί είτε τυπικά είτε σιωπηρά (βλ. 204/2001 Ν.Σ.Κ.). Η πρόταση αποσκοπεί A. στην αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών, για την αποτελεσματικότερη εποπτεία της εφαρμογής και τήρησης των περί θήρας διατάξεων, με την ενσωμάτωση των ιδιωτικών φυλάκων θήρας στις Δασικές Υπηρεσίες. B. στη δημιουργία εκ νέου ενός δυνατού Σώματος με επαρκές προσωπικό, δυνάμενο να αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για την ουσιαστική εφαρμογή και παρακολούθηση των διαχειριστικών μέτρων και φυσικά και των ανάλογων κατασταλτικών μέτρων. C. στην εφαρμογή των Συνταγματικών επιταγών, που αναφέρουν ότι η αρχή της ισονομίας και της ισοπολιτείας κατά την οποία όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και συνεπώς είναι ασυμβίβαστο οι ελεγκτές να είναι και ελεγχόμενοι. D. το ασυμβίβαστο της ανάθεσης της αστυνόμευσης της θήρας ή της θηροφύλαξης στους κυνηγούς, αφού στην ουσία αυτοί είναι ελεγχόμενοι E. η απαξίωση, υποβάθμιση, αποσυντονισμός και κατακερματισμός των αρμοδιοτήτων των δασικών υπηρεσιών και η σύγχυση που δημιουργείται στους πολίτες για το ρόλο τους φορείς. F. η εμφάνιση συγκρούσεων συμφερόντων και ο ανούσιος ανταγωνισμός με ιδιωτικούς Στο άρθ. 267 του Δασικού Κώδικα στο οποίο υπήχθησαν οι διατάξεις του άρθ. 13 του Α.Ν. 525/1968, προβλέπεται η πρόσληψη κρατικών φυλάκων θήρας στις δασικές υπηρεσίες καθώς και η αναγνώριση από τον Υπουργό Γεωργίας των ιδιωτικών φυλάκων θήρας ως «φυλάκων θήρας», που προσλαμβάνουν οι κυνηγετικές οργανώσεις και οι ιδιοκτήτες μη δημοσίων εκτάσεων. Το καθεστώς πρόσληψης των κρατικών φυλάκων θήρας προέβλεπε ότι προσλαμβάνονταν με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας. Με μια σειρά νομοθετημάτων (Ν. 1476/1984, Ν. 1697/87, Ν. 1845/1989, Π.Δ. 242/1993) οι μέχρι τότε κρατικοί φύλακες θήρας ενσωματώθηκαν στο κλάδο ΔΕ Δασοφυλάκων, οι οποίοι ασκούσαν τα ευρύτερα καθήκοντα του κλάδου και όχι μόνο τις διατάξεις θήρας. Συν τω χρόνω όμως και μετά την ισχύ των παραπάνω, συνεχίζεται η αναγνώριση από τον Υπουργό Γεωργίας (ήδη ΥΠΕΝ) των ιδιωτικών φυλάκων θήρας, που προσλαμβάνουν οι κυνηγετικές οργανώσεις. Η ύπαρξη αυτών των οργάνων ιδιωτικής αστυνόμευσης, από την πρώτη στιγμή δημιούργησε σοβαρά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα την οποία εξυπηρετούν, ενώ παράλληλα πολλές φορές αμφισβητήθηκε και η νομιμοποίησή τους στα ποινικά δικαστήρια.

Μια σειρά, αποφάσεων ποινικών δικαστηρίων, γνωμοδοτήσεων του Ν.Σ.Κ. καθώς και γνωμοδοτήσεων του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (π.χ. 1130/1998 Εφετείου Πατρών, 204/2001 Ν.Σ.Κ., 02/138/18-1-2008 & 250/23-1-2009 Εισ. Αρείου Πάγου, και σειρά αποφάσεων ποινικών δικαστηρίων σε περί θήρας δίκες, έχει δημιουργήσει σύγχυση ως προς το αν οι ιδιωτικοί φύλακες θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων θεωρούνται ανακριτικοί υπάλληλοι για τις περί θήρας διατάξεις, όπως οι δασικοί υπάλληλοι αλλά και υπάλληλοι κατά το άρθρο 13 του Π.Κ. Να ληφθεί υπόψη ότι στον Δασικό Κώδικα από το 1923 και μετά και σε όλες τις σχετικές διατάξεις προβλέπεται η παράλληλη λειτουργία δασικών υπαλλήλων και φυλάκων θήρας, οι οποίοι λειτουργούν στο πλαίσιο των δασικών υπηρεσιών. Η διατήρηση παράλληλων θεσμών ιδιωτικής αστυνόμευσης για τη θήρα, σε κρίσιμα καθήκοντα όπως είναι τα ανακριτικά και αστυνομικά σε δημόσιες εκτάσεις, διασπά το ενιαίο της φύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος, δημιουργούνται προϋποθέσεις μετατόπισης του κέντρου βάρους της προστασίας σε ιδιώτες και τελικά στην απαξίωση των δασικών υπηρεσιών. Δεν πρέπει επίσης να αγνοηθεί η ρητή διάταξη του Συντάγματος ότι το Κράτος έχει την υποχρέωση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και δεν μπορεί να μεταβιβάζει την υποχρέωση αυτή σε ιδιώτες. Η διατήρηση των υφιστάμενων διατάξεων περί άσκησης αστυνομικών και ανακριτικών καθηκόντων, από ιδιωτικούς υπαλλήλους σε δημόσιες δασικές εκτάσεις, καταδεικνύουν μια «παγκόσμια πρωτοτυπία». Περαιτέρω το παγκόσμιο παράδοξο δύναται να εστιαστεί και στο ότι ουσιαστικά ο ελεγκτής είναι και ελεγχόμενος. Κατά πόσο νομιμοποιείται ένας ιδιώτης, να αυτορυθμίζει τα του οίκου του και ταυτόχρονα να ασκεί δημόσια εξουσία σε δημόσιες δασικές εκτάσεις; Εκτός αυτών, μία άλλη διάσταση που χρειάζεται να τονιστεί είναι αυτή της αντισυνταγματικότητας που εμφανίζει ο θεσμός της ιδιωτικής θηροφυλακής. Δηλαδή η αντισυνταγματικότητα της ανάθεσης σε ιδιώτες ή ν.π.ι.δ., κρισίμων καθηκόντων όπως τα ανακριτικά και αστυνομικά καθήκοντα που προορίζονται να ασκηθούν σε δημόσιες δασικές ή μη εκτάσεις σε κάθε πολίτη. Με την ίδια λογική θα μπορούσε ο Εμπορικός Σύλλογος να ιδρύσει δικό του Σ.Δ.Ο.Ε. και να αυτοελέγχεται, οι αλιευτικοί συνεταιρισμοί θα μπορούσαν να ιδρύσουν δικό τους «Λιμενικό Σώμα» για να αυτοελέγχονται κ.ο.κ. Σε πιο κράτος του σύγχρονου Κόσμου οποιοσδήποτε μπορεί να υποκαταστήσει τις κρατικές υπηρεσίες; Η αντισυνταγματικότητα επίσης έχει σοβαρά ερείσματα και μέσα από τη νομολογία του Σ.τ.Ε. με την γνωστή απόφαση της ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ του Σ.τ.Ε. με αριθ. 1934/1998, στην οποία έχουν κριθεί τα επίμαχα ερωτήματα από καιρό και μάλιστα κατά τρόπο που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Η Ολομέλεια του Σ.τ.Ε. με την απόφασή αυτή έκρινε ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα και μάλιστα με άρθρα τα οποία εξακολουθούν και ισχύουν αυτούσια μέχρι σήμερα, η ανάθεση αστυνομικής φύσεως καθηκόντων σε ιδιώτες ή ν.π.ι.δ. δεν είναι επιτρεπτή (βλ. σκεπτικό της παρ. 11 της απόφασης). Η πρακτική αυτή εκτός αυτών, υποκρύπτει και άλλα προβλήματα εξίσου σοβαρά. Επί παραδείγματι, δύναται να επιτρέψει φαινόμενα πρόκλησης επεισοδίων και αδικιών σε βάρος των κυνηγών πολιτών. Επίσης επιτρέπει στις κυνηγετικές οργανώσεις, να διατάσουν τους φύλακες θήρας αυθαίρετα να μεταβαίνουν οπουδήποτε αυτές θέλουν. Και τέλος δεν εγγυάται κανείς με

κανένα τρόπο το απόρρητο της υπηρεσιακής κίνησης των φυλάκων θήρας, γιατί οι διαταγές κίνησής τους μπορούν να τις γνωρίζουν οι κυνηγοί μέλη των κυνηγετικών Οργανώσεων. Αντικειμενικά λοιπόν μπορεί να θεωρηθεί αυτό το νομικό πλαίσιο ως παγκόσμια πρωτοτυπία γιατί απλά δεν υφίσταται και δεν μπορεί να υφίσταται παρόμοιό του πουθενά στον κόσμο. Πρόταση: Η ένταξη των πρώην αγροφυλάκων στις δασικές υπηρεσίες, κατέδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί η προτεινόμενη θεσμική αλλαγή. Η σχετική νομοθετική ρύθμιση μπορεί να βασιστεί και στο νομικό προηγούμενο που ακολουθήθηκε με τον Α.Ν. 525/1968, όταν προσλήφθηκαν τότε κρατικοί φύλακες θήρας στις δασικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με τον Α.Ν. 525/1968 οι ευδοκίμως υπηρετήσαντες αναγνωρισμένοι ιδιωτικοί φύλακες θήρας των κυνηγετικών συλλόγων (του άρθ. 11 του Α.Ν. 1926/1939) προσλήφθηκαν κατά προτίμηση ως φύλακες θήρας στις δασικές υπηρεσίες σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψηφίους (βλ. παρ. 3 άρθ. 13 του Α.Ν. 525/1968). Άρθρο 267 «Φύλακες Θήρας» Καταργούνται οι παράγραφοι 3 & 4 για τους ιδιωτικούς φύλακες θήρας. Πρόσληψη από τις δασικές υπηρεσίες κρατικών φυλάκων θήρας, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα για το θέμα αυτό. Ο θεσμός των αναγνωριζόμενων ιδιωτικών φυλάκων θήρας καταργείται. Οι κρατικοί φύλακες θήρας εντάσσονται στο κλάδο ΔΕ Γεωτεχνικών Δασοφυλάκων, ως τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, είναι ένστολοι μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και έχουν τα ίδια καθήκοντα και δικαιώματα με τους ήδη υπηρετούντες Δασοφύλακες των Δασικών Υπηρεσιών. Αμείβονται δε με τους οικονομικούς πόρους που προέρχονται από τη θηραματική δραστηριότητα. Τα ποσά των συνδρομών των κυνηγών, που διασφαλίστηκαν με υπουργικές αποφάσεις για τη στήριξη της Ιδιωτικής Θηροφύλαξης, μεταφέρονται προς το Πράσινο Ταμείο (πρώην Ειδικό Φορέα Δασών) για τη μισθοδοσία των μετατασσόμενων ιδιωτικών φυλάκων θήρας. ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΔΑΣΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ (Ν.Δ. 86/69) Άρθρο 252. Παρ. 5. «Μέσα ασκήσεως θήρας» 1) Να απαγορευθεί ρητώς η χρησιμοποίηση ασυρμάτων που προορίζονται για τον συντονισμό των κυνηγών, με παράλληλη πρόβλεψη κυρώσεων. Η συνδυασμένη χρήση από τους κυνηγούς GPS και VJF, κατά την διάρκεια της άσκησης θήρας, στερεί από τα θηράματα την δυνατότητα διαφυγής, λ.χ. όταν κάποιο καταδιωκόμενο θήραμα ξεφύγει από τα καρτέρια οι κυνηγοί δεν το χάνουν και συνεχίζουν να το κυνηγούν, αφού τα σκυλιά που το καταδιώκουν φέρουν κολάρο GPS και φαίνεται ξεκάθαρα η πορεία που ακολουθούν πίσω από το θήραμα. Σε συνδυασμό με τον ασύρματο συντονίζονται άμεσα και μεταφέρουν ταχύτατα τα καρτέρια στην πορεία των θηραμάτων, ώσπου να το εξαντλήσουν και να το θανατώσουν. 2) Να απαγορευθεί ρητώς η χρήση σπόρων, φυτών, καρπών κλπ που προορίζονται για την προσέλκυση των θηραμάτων, με παράλληλη πρόβλεψη κυρώσεων. Άρθρο 254 Για τους παραβάτες της παρ. 6 επιβάλλονται οι κυρώσεις της παρ. 9 του άρθ. 287 του Ν.Δ. 86/69. Σε διαφορετική περίπτωση αυτό να γίνει τουλάχιστον για τη θήρα και τη σύλληψη των ειδών εντός καταφυγίων άγριας ζωής.

Άρθρο 255. «Κυνηγετικοί σκύλοι Εκγύμναση» Να απαλειφθούν οι φράσεις «περιορισμένες» και «καθ όλο το έτος» της παρ. 10. Ρύθμιση σύμφωνα με την οποία να δύνανται τα Δασαρχεία, να ορίζουν μεγαλύτερες εκτάσεις προς εκγύμναση κυνηγετικών σκύλων, με δυνατότητα κατάργησης ή περιοδικής εναλλαγής τους. Νομοθετική ρύθμιση για την ρητή και αυστηρή απαγόρευση εκγύμνασης κυνηγετικών σκύλων. Πρόβλεψη αυστηρότερων κυρώσεων για τους παραβάτες. Να διευκρινισθεί ότι «κατά τον καθορισμό των εκτάσεων εκγύμνασης δέον να λαμβάνονται όλα τα μέτρα, για την προστασία των ειδών της άγριας πανίδας, ειδικά δε αυτών που δεν αποτελούν αντικείμενο της θηρευτικής δραστηριότητας». Να διευκρινίζεται ότι για την εκγύμναση και ιδιαίτερα για την διεξαγωγή Αγώνων Κυνηγετικών Ικανοτήτων (Α.Κ.Ι.) θα ισχύουν στην πράξη οι περιορισμοί του νόμου, σχετικά με την άσκηση της θήρας σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Συγκεκριμένα θα πρέπει να προβλέπεται ρητώς η μη χορήγηση στους Κυνοφιλικούς Ομίλους σχετικών αδειών διεξαγωγής Αγώνων Κυνηγετικών Ικανοτήτων (Α.Κ.Ι.) χωρίς την εκ των προτέρων διασφάλιση της απαιτούμενης άδειας των ιδιοκτητών καλλιεργήσιμων εκτάσεων, εντός των οποίων πρόκειται να διεξαχθούν οι συγκεκριμένοι αγώνες. Να απαγορευθεί ρητώς για δύο μήνες η εκγύμναση όλων των σκύλων και η διεξαγωγή Α.Κ.Ι. ακόμη και σε χώρους εκπαίδευσης, κατά την διάρκεια της άνοιξης (από 1 η Μαρτίου έως και τέλη Μαΐου) περίοδος ζευγαρώματος και φωλεοποίησης. Οι χώροι εκγύμνασης κυνηγετικών σκύλων να μην εφάπτονται με τα όρια καταφυγίων άγριας ζωής. Θα πρέπει μεταξύ τους να παρεμβάλλεται ικανή χωρική απόσταση, δημιουργώντας έτσι μια νοητή ζώνη διαφυγής. Οι αποφάσεις των Δασαρχείων για τον ορισμό των χώρων εκγύμνασης να έχουν την ισχύ Αστυνομικής Περί Θήρας Διάταξης και οι παραβάτες να διώκονται σύμφωνα με την παρ. 18 του άρθ. 287 του Ν.Δ. 86/1969 «Δασικός Κώδικας». Εναλλακτικά μπορεί να προστεθεί στην παρ. 10 του άρθ. 255 η φράση «οι παραβάτες τιμωρούνται σύμφωνα με την παρ. 18 του άρθ. 287 του παρόντος». Άρθρο 256 «Απαγορευμένοι στη θήρα χώροι» Επίσης εκτός των απαγορεύσεων που αναφέρονται στο σχετικό άρθρο (για την απαγόρευση της θήρας σε καλλιεργημένες εκτάσεις, κλπ) η απαγόρευση της θήρας, σχετικά με τις μεμονωμένες οικείες και τους οικισμούς πρέπει να καθορισθεί ως εξής: «απαγορεύεται η θήρα σε απόσταση 300 μέτρων από τις μεμονωμένες κατοικίες, τους οικισμούς, τις ποιμενικές εγκαταστάσεις και γενικά από σημεία που υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα». Να προβλεφθεί ότι η τοποθέτηση των πινακίδων σήμανσης και προειδοποίησης των κυνηγών. Η σήμανση δέον να είναι υποχρεωτική με μέριμνα των αρμοδίων δασικών αρχών. Οι δασικές υπηρεσίες καταρτίζουν πενταετή σχέδια διαχείρισης των καταφυγίων άγριας ζωής και των εκτάσεων απαγόρευσης της θήρας, με σκοπό την ανάπτυξη και μετά από γνώμη της οικείας Επιτροπής Διαβούλευσης και του «Επιστημονικού και Ερευνητικού Κέντρου για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα» («Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π» αναλύεται στην 4 η Θεματική Ενότητα). Άρθρο 258 «Γενικές απαγορεύσεις θήρας» Να απαλειφθεί η διάκριση των ωφέλιμων και μη ειδών (επιβλαβών). Να απαγορεύεται η αγοραπωλησία κάθε θηράματος. Να προβλέπεται (με απειλή κυρώσεων) η υποχρεωτική συλλογή από τον κυνηγό των χρησιμοποιημένων φυσιγγίων από την ύπαιθρο καθώς και των κενών υλικών συσκευασίας των φυσιγγίων.

Να προβλεφθεί η υποχρεωτική χρήση του φωσφορούχου γιλέκου στη κυνηγετική περιβολή και να ισχύει κατά την άσκηση θήρας όλων των επιτρεπόμενων ειδών. Στο άρθρο 258 παρ.3 περ.δ προβλέπεται «Απαγορεύεται η άνευ αδείας της δασικής ή αστυνομικής αρχής μεταφορά κυνηγετικών όπλων εις υπαιθρίους τόπους κατά την περίοδον, καθ'ην απαγορεύεται η θήρα, κατά δε τον χρόνον της κυνηγετικής περιόδου άνευ αδείας θήρας» Να προβλεφθεί εκ νέου η δυνατότητα ελέγχου των δελτίων κατοχής των κυνηγετικών όπλων από δασικούς υπαλλήλους, αρμοδιότητα η οποία καταργήθηκε (εσφαλμένα) στον Ν.2168/1993. Η πράξη έχει αποδείξει το εξής: Δασοφύλακας ελέγχει δύο άτομα που βρίσκονται εντός οχήματος με δυο όπλα (λυμένα και εντός θηκών). Ο ένας έχει μόνο άδεια θήρας ενώ ο άλλος ισχυρίζεται ότι βγήκε για περίπατο. Σε αυτήν την περίπτωση ο δασοφύλακας δεν έχει την αρμοδιότητα να ελέγξει τα δελτία κατοχής των κυνηγετικών οπλών. Συνεπώς δεν δύναται να διαπιστώσει ούτε τους ιδιοκτήτες των όπλων, ούτε αν κάποιο εκ των δυο οπλών είναι αυτού που δεν έχει άδεια θήρας. Σε αυτήν την περίπτωση ο δασοφύλακας δεν μπορεί να βεβαιώσει την παράβαση σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην ως άνω παραγράφου του Δασικού Κώδικα. Άρθρο 260 «Κυνηγετικές περιφέρειες» Τα όρια ευθύνης των κυνηγετικών περιφερειών να επανακαθοριστούν ώστε να συμπίπτουν με εκείνα των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Άρθρο 261 «Χρόνος θήρας» Η διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου για κάθε είδος καθορίζεται για διάστημα πέντε ετών, με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού Π.ΕΝ. κατόπιν σχετικής εισήγησης του «Επιστημονικού και Ερευνητικού Κέντρου για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα». Να διευκρινισθεί ότι απαγορεύεται η χρήση κάθε μη επιλεκτικού μέσου, για την άσκηση της θήρας ή τη θανάτωση ή τη σύλληψη κάθε είδους της άγριας πανίδας (να γίνει σε αντιστοιχία με τη σχετική διάταξη για τα πτηνά). Η κυνηγετική περίοδος του αγριόχοιρου και του λαγού να αρχίζει ταυτόχρονα στις 15-9- κάθε έτους και να τελειώνει στις 31-12-κάθε έτους. Έτσι αποφεύγονται παράνομες συμπεριφορές λ.χ. ενώ το κυνήγι του λαγού τελειώνει στις 10-1-κάθε έτους, ορισμένοι εκμεταλλεύονται το γεγονός του ότι το κυνήγι του αγριόχοιρου συνεχίζεται έως τις 20-1-κάθε έτους και κυνηγούν λαγό, αφού και οι δυο κυνηγετικές δραστηριότητες πραγματοποιούνται με σκυλιά δίωξης. Έχει παρατηρηθεί και διαπιστωθεί οι θηλυκοί αγριόχοιροι ότι έχουν αρχίσει να κυοφορούν ακόμη και από τον Ιανουάριο. Το κυνήγι όλων των επιτρεπόμενων στη θήρα υδροβίων να λήγει την ίδια ημερομηνία κάθε έτος. Έχει παρατηρηθεί ότι δύσκολα μπορεί να γίνει η διάκριση μεταξύ των ειδών των υδροβίων, όταν μάλιστα είναι γνωστό η ταχύτητα πετάγματος τους, ιδιαίτερα δε όταν η θήρα τους γίνεται με χαμηλό φυσικό φωτισμό, τόσο νωρίς το πρωί όσο και λίγο πριν την δύση (ώρες που κυρίως θηρεύονται τα υδρόβια). Άρθρο 262 «Άδειες θήρας» Να καταργηθούν όλες οι παράγραφοι, που συνδέουν την έκδοση της άδειας θήρας με την ιδιότητα του μέλους των κυνηγετικών συλλόγων όπως και το τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθ. 19 του ν. 3170/2003. Άρθρο 264 «Απαγόρευση χορήγησης αδειών θήρας» Να προβλεφθεί ότι οι διοικητικές κυρώσεις που αφορούν την στέρηση της άδειας θήρας, επιβάλλονται ανεξάρτητα της τυχόν αναστολής, που θα επιβάλει το αρμόδιο δικαστήριο κατά τη περίπτωση καταδίκης του κατηγορουμένου. Όποιος κυνηγός τελεσίδικα τιμωρείται με οποιαδήποτε ποινή (ακόμη και με αναστολή) να μην μπορεί να βγάλει άδεια θήρας για μία πενταετία. Σε περίπτωση υποτροπής δύναται να του αφαιρείται ισόβια η άδεια θήρας. Παρατηρείται το φαινόμενο κάποιοι ενώ έχουν καταδικαστεί

τελεσίδικα για παραβάσεις θήρας με τριετή αναστολή παρόλα αυτά συνεχίζουν να εκδίδουν άδεια θήρας, χωρίς να τους επιβάλλεται η 5ετης στέρηση αδείας. Άρθρο 258 παρ.2 περ. ε «Γενικαί απαγορεύσεις θήρας» Να απαγορεύεται η έκθεση σε κοινή (επιδεικτική) θέα των νεκρών (και όχι συλληφθέντων όπως αναφέρει ο Δασικός Κώδικας) θηραμάτων. Πολλοί κυνηγοί διέπονται από αισθήματα ανταγωνισμού και επίδειξης με αποτέλεσμα να προσπαθούν να επιδείξουν με κάθε τρόπο τα θηράματα που σκότωσαν. Παρατηρείται συχνά ο νεκρός αγριόχοιρος ή λαγός να μεταφέρεται με αγροτικό αυτοκίνητο επάνω στο καπό της μηχανής ενώ η καρότσα είναι άδεια. Το θέαμα ενός νεκρού ζώου που ταλαντεύεται με το καπό βαμμένο από το αίμα του, δεν συνάδει με τον οφειλόμενο σεβασμό προς την άγρια πανίδα. Αποτελεί άκρως προκλητική αντιαισθητική εικόνα. Εκτός αυτού με τέτοια περιστατικά ελλοχεύει και ο κίνδυνος αυτοκινητιστικού ατυχήματος, λόγω του μειωμένου οπτικού πεδίου του οδηγού. Άρθρο 266 «Κυνηγετικές οργανώσεις» Καταργούνται οι υφιστάμενες διατάξεις και αντικαθίστανται με τις προαναφερόμενες για τον Εθνικό Φορέα Διαβούλευσης για τη Θήρα. Άρθρο 287 «Ποινικές Κυρώσεις» Προσδιορισμός συγκεκριμένων κυρώσεων για την θανάτωση εκ προθέσεως κάθε θηράματος με κάθε ένα παράνομο μέσο. Με απόφαση του Υπουργού Π.ΕΝ. δύναται να επανακαθοριστούν τα παράνομα μέσα θήρας. Στους παραβάτες πταισματικών παραβάσεων θήρας (βλ. άρθρο 287 του Δασικού Κώδικα) δηλαδή οι παραβάσεις που τιμωρούνται με κράτηση ή πρόστιμο ή και δυό, τα δασικά όργανα επιβάλουν χρηματικό διοικητικό πρόστιμο. Για το λόγο αυτό το αρμόδιο Υπουργείο εκδίδει και προμηθεύει, μέσω των Γενικών Διευθύνσεων Δασών & Αγροτικών Υποθέσεων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων σχετικό έντυπο βιβλίο. Αυτό θεωρείται από τις κατά τόπους αρμόδιες Δ.Ο.Υ. και ο παραβάτης καταθέτει το επιβληθέν πρόστιμο στο Δημόσιο Ταμείο του Δήμου, όπου κατοικεί. Η άρνηση πληρωμής του επιβληθέντος διοικητικού προστίμου ή η αμφισβήτηση της επιβολής του εκ μέρους του κυνηγού, σημαίνει την εκδίκαση της υπόθεσης στο αρμόδιο δικαστήριο. Με την ίδια διαδικασία να τιμωρούνται με πρόστιμο όσοι κυνηγοί (κι άλλοι εκδρομείς) συλληφθούν να ρυπαίνουν την ύπαιθρο με κάλυκες, πλαστικά -αλουμινένια σκουπίδια, κ.λ.π. Οι ομάδες κυνηγών αγριόχοιρου να αποτελούνται από 12 άτομα ανά ομάδα. Επίσης ομάδα από ομάδα (το τελευταίο καρτέρι της μίας, από το πρώτο της άλλης) να απέχει 500 μέτρα τουλάχιστον, έτσι ώστε να δημιουργείται μεταξύ τους μια ικανοποιητική ζώνη διαφυγής θηραμάτων. Συχνό δυστυχώς φαινόμενο είναι οι πολυπληθείς ομάδες κυνηγών, προκειμένου να κλείσουν όσες περισσότερες μπορούν διόδους διαφυγής των θηραμάτων. Σε περιπτώσεις ελέγχου ως προς την για υπέρβαση του ορίου των 10 ατόμων/ομάδα, διαπιστώσαμε ότι οι κυνηγοί δικαιολογούμενοι, ισχυρίζονται ότι ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες κι όχι σε μία.

ΕΝΟΤΗΤΑ 4η: Διαχειριστικά σχέδια βιοποικιλότητας (προστασία πανίδας και χλωρίδας, περιοχών, κριτήρια καθορισμού κυνηγετικής περιόδου κτλ) Α) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΓΡΙΑΣ ΠΑΝΙΔΑΣ Στο άρθρο 261 του Δασικού Κώδικα με το οποίο παγίως καθορίζεται η κυνηγετική περίοδος των θηρεύσιμων ειδών, ουσιαστικά τείνει να αυτοκαταργηθεί, εξαιτίας των συνεχόμενων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας. (Σχετικές Αποφάσεις Σ.τ.Ε. 366/1993, 1174/1994, 1592/1998). Με βάση λοιπόν τη νομολογία που έχει αναπτυχθεί από το Σ.τ.Ε., η έκδοση της υπουργικής απόφασης περί ρυθμίσεως της θήρας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη νόμιμη άσκηση της θηρευτικής δραστηριότητας καθ έκαστον έτος. Κρίνεται ως απαραίτητη η εκπόνηση μελετών τουλάχιστον 5ετούς διάρκειας, έτσι ώστε να ορίζεται η διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, η κάρπωση των θηρεύσικων ειδών με γνώμονα της αειφόρο ανάπτυξη και διατήρηση των ειδών, που αποτελούν αντικείμενο θήρας. Η εκπόνηση των μελετών αυτών γίνεται από ειδικούς κρατικούς ερευνητικούς φορείς, με σκοπό την ανάπτυξη της θηραματοπονίας και της άγριας πανίδας. Η ίδρυση τέτοιων φορέων στα πλαίσια λειτουργίας της αρμόδιας Δ/νσης Αισθητικών Δρυμών & Θήρας του Υ.Π.ΕΝ. με τη συμμετοχή των κυνηγετικών οργανώσεων, επιστημόνων από τις Σχολές Δασολογίας, Οικολογικές οργανώσεις (Ορνιθολογική Εταιρία, WWF κ.λ.π.) και επιστημονικού προσωπικό των Καλλικρατικών Δήμων. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για τη κυνηγετική δραστηριότητα, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την κοινωνική και οικολογική διάσταση της θήρας, αλλά και το δημόσιο συμφέρον. Οι μελέτες αυτές θα είναι καθοριστικές για την έκδοση της σχετικής υπουργικής απόφασης του Υ.Π.ΕΝ. και θα ισχύει για μια πενταετία, εκτός και αν άλλες μελέτες του φορέα προβλέπουν διαφορετικά. Νομολογία του Σ.τ.Ε. (366/1993) έχει καταδείξει την απαραίτητη συμμετοχή και των οικολογικών οργανώσεων, στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων για τη θήρα. Πρόταση: Ιδρύεται το ίδρυμα με την επωνυμία «Επιστημονικό και Ερευνητικό Κέντρο για τη Θήρα και την Άγρια Πανίδα» εν συντομία «Ε.Ε.Κ.Θ.Α.Π.» ως ν.π.δ.δ. υπαγόμενο στη Γενική Δ/νση Ανάπτυξης Δασών του Υ.Π. ΕΝ. το οποίο θα είναι αρμόδιο για: Την κεντρική ευθύνη της συλλογής και επεξεργασίας των στατιστικών δεδομένων. Την εκπόνηση σχεδίων και ερευνών σχετικά με την ανάπτυξη της θηραματοπονίας της άγριας πανίδας και των βιοτόπων τους. Τη παρακολούθηση των θηραματικών πληθυσμών και τη διατήρηση βάσης δεδομένων για την τεκμηρίωση της θηραματικής δραστηριότητας. Την παρακολούθηση του κυνηγετικού ημερολογίου. Τη συνεργασία με όλους τους φορείς που είναι απαραίτητο για την άντληση στοιχείων (π.χ. από τις μεσοχειμωνιάτικες καταμετρήσεις) με σκοπό τη διαμόρφωση πρότασης για την κυνηγετική περίοδο, την κάρπωση κλπ. Τη σύνταξη ετήσιων εκθέσεων που θα δημοσιεύονται στον τύπο και στο διαδίκτυο, με τις οποίες θα φαίνονται τα στατιστικά δεδομένα της θηραματικής δραστηριότητας, οι διαπιστωμένες παραβάσεις, οι έλεγχοι για τη θήρα και γενικότερα το έργο των δασικών υπηρεσιών, σχετικά με την άσκηση φιλοθηραματικών ή φιλοπεριβαλλοντικών δράσεων. Για το σκοπό αυτό όλες