Μελέτες ελέγχου εφαρμοσιμότητας του ΚΑΝΕΠΕ Case studies on the applicability of KANEPE

3 o Πανελλήνιο Συνέδριο Αντισεισμικής Μηχανικής & Τεχνικής Σεισμολογίας 5 7 Νοεμβρίου, 2008 Άρθρο 1944 Μελέτες ελέγχου εφαρμοσιμότητας του ΚΑΝΕΠΕ Case studies on the applicability of KANEPE Γεώργιος Πενέλης 1, Γρηγόρης Πενέλης 2, Βασίλης Παπανικολάου 3, Κώστας Πασχαλίδης 4 ΠΕΡΙΛΗΨΗ : Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται μια εφαρμογή των διατάξεων του Κανονισμού Επεμβάσεων (KANΕΠΕ Σχέδιο Κειμένου 2) σε δύο κτίρια, στα πλαίσια της διαδικασίας αποτίμησής του, κατόπιν πρόσκλησης, από την αρμόδια επιτροπή σύνταξης του ΟΑΣΠ. Πιο συγκεκριμένα ελέγχθηκε το κεντρικό κτίριο του attica στην Αθήνα καθώς και το πρότυπο κτίριο Γ που προσδιορίσθηκε από την επιτροπή του κανονισμού. Για την διενέργεια των υπολογισμών βελτιώθηκε καταλλήλως διαθέσιμο λογισμικό έτσι ώστε να μπορούν να καλυφθούν οι ιδιαίτερες απαιτήσεις του ΚΑΝΕΠΕ. Από τις δύο πιλοτικές εφαρμογές προέκυψαν ορισμένοι προβληματισμοί και διερευνήθηκαν λύσεις για τα εξής θέματα: Μειωμένοι συντελεστές ασφάλειας υφισταμένων υλικών (σε σχέση με την επιτόπου και εργαστηριακή έρευνα), διαθέσιμοι συντελεστές συμπεριφοράς υφισταμένων κτιρίων και συσχέτισή τους με τον ΕΑΚ και ΕC8, όρια εφαρμογής ελαστικής ανάλυσης, όρια και έκταση μετασεισμικής εφαρμογής του ΚΑΝΕΠΕ, συνολικός συντελεστής ασφάλειας, υπολογισμός διαθέσιμων οπλισμών υφισταμένων δοκών και εξάρτησή τους από τα μήκη αγκύρωσης καθώς και το συνεργαζόμενο πλάτος, έλεγχος επάρκειας κόμβων σε ενισχυμένους με τοιχώματα φορείς, υπολογισμός δυσκαμψιών σταδίου ΙΙ με διαδοχικούς κύκλους, διαστασιολόγηση ενισχύσεων (σύνθετες διατομές) και ενισχύσεις με ινοϋφάσματα (FRP). ABSTRACT : In this paper, a pilot application of the newly drafted Code for the Intervention to Concrete Buildings (KANEPE Draft 2) on two R/C buildings is presented, within the context of its appraisal by the Code Drafting Committee. More specifically, the central building of the attica Department Store in Athens and the prototype building C were analysed. In order to apply the several clauses of the Code, existing design software was enhanced to fulfil the Code requirements. From the two pilot studies, the following problems were investigated and partially tackled: Reduced safety factors for existing materials, available behaviour factor compared to EAK and EC8, limits of applicability of elastic analysis, limits of Code applications to post earthquake interventions, overall safety factor, calculation of available reinforcement taking into account the anchorage lengths, joint capacity checks for wall or dual systems, iterative calculations of section cracked stiffness (mode II), design of strengthened sections and strengthening with FRPs. 1 Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Α.Π.Θ, email: penelis@penelis.com 2 Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, MSc DIC, email: penelis@penelis.com 3 Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, MSc DIC, email: billy@civil.auth.gr 4 Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, email: kostas@pashalidis.gr

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στα πλαίσια αποτίμησης της εφαρμοσιμότητας των διατάξεων του υπό σύνταξη Κανονισμού Επεμβάσεων Κτιρίων (ΚΑΝΕΠΕ Σχέδιο Κειμένου 2) η επιτροπή σύνταξής του προσκάλεσε μελετητικά γραφεία με εμπειρία στις επεμβάσεις σε υφιστάμενα κτίρια να διεξαγάγουν πιλοτικές μελέτες εφαρμογής. Οι μελέτες αυτές μπορούσαν να βασίζονται είτε σε κάποια από τα πρότυπα κτίρια που υπέδειξε η επιτροπή είτε σε πραγματικά κτίρια. Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της εφαρμογής του ΚΑΝΕΠΕ σε ένα πρότυπο κτίριο (κτίριο Γ) καθώς και σε ένα πραγματικό, το κτίριο του πολυκαταστήματος attica στην οδό Σταδίου στην Αθήνα. Κτίριο Γ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ Το Κτίριο Γ έχει γενικές διαστάσεις κάτοψης 10.00 x 15.00 m με ορθογώνιο σχήμα (Σχήμα 1), ενώ καθ' ύψος συντίθεται από 8 ορόφους. Ο φέρων οργανισμός του Κτιρίου Γ έχει ως υλικό κατασκευής το Οπλισμένο Σκυρόδεμα. Συντίθεται από πλάκες, δοκούς και υποστυλώματα, τα οποία συνθέτουν ένα πλαισιακό χωρικό σύστημα με διαφραγματική λειτουργία στη στάθμη των πατωμάτων των ορόφων. Η θεμελίωση του κτιρίου συντίθεται από μεμονωμένα πέδιλα τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με πεδιλοδοκούς ύψους 1.80 m και συνδέονται στην άνω επιφάνειά τους με την πλάκα γενικής κοιτόστρωσης του ισογείου πάχους 0.15 m. Σύμφωνα με τη διαθέσιμη τεχνική έκθεση, η κατασκευή ολοκληρώθηκε σε μια φάση και δεν έγιναν μεταγενέστερες επεμβάσεις. Στην διάρκεια ζωής του συνέβησαν δύο ισχυροί σεισμοί, από τους οποίους προκλήθηκαν ελαφρές βλάβες σε τοίχους πληρώσεως (οι οποίες επισκευάστηκαν), καθώς επίσης και τριχοειδείς ρωγμές σε στοιχεία του φέροντος οργανισμού, οι οποίες δεν έχουν επισκευαστεί. Επειδή ο στόχος Ανασχεδιασμού συνεπάγεται σεισμικές δράσεις μεγαλύτερες από αυτές της αρχικής μελέτης και θεωρείται αναγκαία η ενίσχυση, οι βλάβες δεν θα ληφθούν υπόψη κατά την αποτίμηση. Κτίριο attica Το κτίριο βρίσκεται επί της Πανεπιστημίου, έχει γενικές διαστάσεις κάτοψης 20.00 x 27.40 m με σχήμα κάτοψης (ανάποδο ταυ). Καθ' ύψος συντίθεται από 6 ορόφους και τρία υπόγεια. Ο 6ος όροφος βρίσκεται σε εσοχή από την οικοδομική γραμμή κατά 3.05 m. Από την οροφή ισογείου και κάτω οι δημιουργούμενοι φωταγωγοί στην ανωδομή ανάμεσα στο σκέλος του και των γειτονικών κτιρίων Ι και ΙΙΙ κατόψεως αντίστοιχα C και C, καλύπτονται πλήρως. Ο φέρων οργανισμός του Κτιρίου ΙΙ έχει ως υλικό κατασκευής το Οπλισμένο Σκυρόδεμα. Συντίθεται από πλάκες, δοκούς και υποστυλώματα τα οποία συνθέτουν ένα πλαισιακό χωρικό σύστημα με διαφραγματική λειτουργία στη στάθμη των πατωμάτων των ορόφων. 2

Σχήμα 1. Κάτοψη τυπικού ορόφου κτιρίου Γ Το 3ο υπόγειο είναι διαμορφωμένο σε καταφύγιο με πυκνή διαίρεση του χώρου με τοιχώματα, με πλάκα οροφής 3ου υπογείου πάχους 45 cm και δάπεδο υπό μορφή γενικής κοιτόστρωσης πάχους 40-45 cm. Η θεμελίωση του κτιρίου συντίθεται από μεμονωμένα πέδιλα εδραζόμενα επί αόπλου διευρυμένου θεμελίου πάχους 0.30 m και συνδέονται στην άνω επιφάνειά τους με την πλάκα γενικής κοιτόστρωσης του υπογείου πάχους 0.40-0.45 m. Τόσο η γενική κοιτόστρωση όσο και τα πέδιλα εδράζονται απ' ευθείας σχεδόν στο βραχώδες 3

υπόβαθρο. Το κτίριο δεν παρουσιάζει ρήγματα στο φέροντα οργανισμό ενδεικτικά υπέρμετρων σεισμικών καταπονήσεων κατά τη διάρκεια της ζωής του, αν και εκδηλώθηκαν στην περιοχή δύο ισχυροί σεισμοί (1981 1999). Δεν παρουσιάζει καν ρηγματώσεις σοβαρές λόγω σεισμού στον οργανισμό πληρώσεως. Οι εκδηλωθείσες βλάβες στους παραπάνω σεισμούς εντοπίζονται σε ελαφρές σποραδικές αποκολλήσεις του σώματος πληρώσεως από το περιβάλλον πλαίσιο Ο/Σ, με πολύ μικρό εύρος ρωγμής αποκολλήσεως και σε δύο ή τρία λοξά τριχοειδή ρήγματα σε κάποιες τοιχοποιίες. Σχήμα 2. Κάτοψη τυπικού ορόφου κτιρίου attica 4

Η φθορά του φέροντος οργανισμού από το χρόνο είναι πάρα πολύ περιορισμένη και εντοπίζεται σε ορισμένες οξειδώσεις - αποφλοιώσεις στα υπόγεια σε θέσεις διαρροής υδάτων σε ακμές αρχιτεκτονικών προεξοχών στις όψεις του κτιρίου. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΕΠΕ ΣΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΤΙΡΙΟ Γ Από την πιλοτική αυτή εφαρμογή του ΚΑΝΕΠΕ στο συγκεκριμένο πρότυπο κτίριο προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα και θέματα προς διερεύνηση: Παρά την αμιγώς πλαισιακή διαμόρφωση του υφιστάμενου φέροντος οργανισμού, η επιρροή των τοιχοπληρώσεων στη συμπεριφορά του ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη (της τάξης του 5% - 10%). Το παραπάνω αφορά τόσο στις μετακινήσεις όσο και στους συντελεστές εξάντλησης των υποστυλωμάτων. Ο έλεγχος κόμβων που διενεργήθηκε έδειξε υπερεπάρκεια των άοπλων κόμβων ακόμα και για ικανοτικά μεγέθη έντασης. Επίσης, δοθέντος ότι το συντριπτικό ποσοστό της σεισμικής διέγερσης παραλαμβάνεται από νέα στοιχεία, θεωρείται σκόπιμο να υπάρχει δυνατότητα απαλλαγής του μελετητή από τον έλεγχο αυτό συναρτήσει π.χ. του ποσοστού παραλαβής τέμνουσας από νέα στοιχεία. Δεν έχει γίνει έλεγχος διεπιφανειών για τις ενισχύσεις. Ο έλεγχος αυτός είναι εξαιρετικά απαιτητικός υπολογιστικά και δύσκολο να τυποποιηθεί υπό μορφή λογισμικού, λόγω ακριβώς της φύσης του προβλήματος (ποικίλες μορφολογίες ενισχύσεων με μανδύες σε στοιχεία Ο/Σ). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΕΠΕ ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΠΟΛΥΩΡΟΦΟ ΚΤΙΡΙΟ Ο/Σ ( ATTICA ) Από την πιλοτική αυτή εφαρμογή του ΚΑΝΕΠΕ στο συγκεκριμένο κτίριο προέκυψαν τα παρακάτω συμπεράσματα και θέματα προς διερεύνηση: Η εισαγωγή της έννοιας των αντιπροσωπευτικών τιμών αντοχής των υλικών οδηγεί σε αύξηση των διαθέσιμων αντοχών και μείωση των συντελεστών ασφαλείας, ειδικά για το σκυρόδεμα. Αυτό με τη σειρά του αυξάνει τα διαθέσιμα περιθώρια αντοχής ειδικά σε φορείς με μικρές διατομές υποστυλωμάτων. Γενικά υιοθετούνται πολύ συντηρητικές τιμές του q κατά την ανάλυση των υφιστάμενων φορέων, με αποτέλεσμα να προκύπτει πάντα ανάγκη ενίσχυσης. Ακραίο παράδειγμα είναι η απαίτηση για έλεγχο ενός κτιρίου μελετημένου με τους σύγχρονους κανονισμούς (νεότερο του 1995) το οποίο δεν έχει τοιχοποιίες, με τιμή q = 2.30, ήτοι μιάμιση φορά μεγαλύτερη σεισμική διέγερση από ότι σχεδιάσθηκε. Ειδικά για το κτίριο που εξετάστηκε στην παρούσα εργασία, υιοθετείται συντελεστής q = 1.30 ή 1.80, ανάλογα με τη θεώρηση ευμενούς ή δυσμενούς λειτουργίας των τοιχοπληρώσεων. Το αποτέλεσμα είναι να προκύπτει εξάντληση της φέρουσας 5

ικανότητας των υποστυλωμάτων κατά 200 % έως 400 %. Σημειώνεται ότι μετά από 60 χρόνια λειτουργίας και δύο ισχυρούς σεισμούς (1981 και 1999), το αμιγώς πλαισιακό αυτό κτίριο δεν παρουσίασε την παραμικρή βλάβη, ούτε καν στις τοιχοποιίες. Τα αυστηρά όρια εφαρμογής των ελαστικών μεθόδων ανάλυσης (σύμφωνα με την 5.6.1) οδηγούν ακόμα και σε πρώιμο στάδιο αποτίμησης της συμπεριφοράς του φορέα σε πολύπλοκες ανελαστικές μεθόδους. Το όριο εφαρμογής των ελαστικών μεθόδων θα μπορούσε να εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση που δεν προκύπτουν ανεπάρκειες/ενισχύσεις. Η υιοθέτηση πολλών επιμέρους συντελεστών, τόσο αύξησης των εντάσεων όσο και μείωσης των αντιστάσεων, αυξάνει σημαντικά την πολυπλοκότητα της ανάλυσης. Ο υπολογισμός διαθέσιμων οπλισμών των δοκών είναι αρκετά επίπονος, καθώς εξαρτάται σημαντικά από τα διαθέσιμα μήκη αγκύρωσης. Τα μεγάλα συνεργαζόμενα πλάτη που προβλέπονται δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τον υπολογισμό αυτό. Ο υπολογισμός των δυσκαμψιών σταδίου ΙΙ των μελών απαιτεί πολλαπλούς κύκλους επίλυσης και προσαρμογής των δυσκαμψιών, με επιδιωκόμενη ακρίβεια ανάλυσης περιορισμένης αξίας. Η διαδικασία αυτή δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο κατά τον υπολογισμό της δυσκαμψίας των ενισχυμένων μελών, καθώς δεν είναι γνωστός εκ των προτέρων ο οπλισμός τους, ο οποίος εξαρτάται τελικά από την ένταση. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΜΕ ΙΝΟΠΛΙΣΜΕΝΑ ΠΟΛΥΜΕΡΗ ΣΕ ΚΑΜΨΗ ΔΙΑΤΜΗΣΗ Τα αποτελέσματα ελέγχου δοκού Ο/Σ ενισχυμένης σε κάμψη με ινοπλισμένα πολυμερή, με βάση διαφόρους μεθόδους και προδιαγραφές, συνοψίζονται στα εξής: σ : jd A : f L : e Η ενεργός τιμή της τάσης με βάση την οποία γίνεται η διαστασιολόγηση του ΙΟΠ Ο απαιτούμενος οπλισμός ΙΟΠ για την ενίσχυση της διατομής Το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης του ΙΟΠ V : Η αντοχή σε τέμνουσα στο άκρο απόληξης του ΙΟΠ με βάση την οποία γίνεται ο Rd,απολ έλεγχος για την περίπτωση της πρόωρης διατμητικής αστοχίας του αρχικού στοιχείου στο άκρο απόληξης του ΙΟΠ Πίνακας 1: Παράθεση συγκριτικών μεγεθών σ jd (kn/mm2) A f (mm2) L e (mm) V Rd,απολ (kn) ΚΑΝΕΠΕ (2005) 101 2380 230 56 Teng et al.(2002) 297 876 420 108 S&P (ε fmax =0.6%) (1999) 860 303 270 - S&P (ε fmax =0.8%) (1999) 1145 230 270 - SIKA (1999) 1220 213 228 79.2 ACI 440.2R (2004) 829 360 - - 6

BETON KALENDER (2005) 762 342 267 - Σύμφωνα με τον παραπάνω Πίνακα, είναι φανερό ότι η μέθοδος διαστασιολόγησης ακολουθώντας τις οδηγίες των S&P, SIKA, ACI 440.2R και BETON KALENDER (Αυστριακές Προδιαγραφές) δίνει παραπλήσια αποτελέσματα, τα οποία διαφέρουν πάρα πολύ σε σχέση με τα αντίστοιχα τα οποία προκύπτουν από τους ΚΑΝΕΠΕ και Teng et al. Κύρια αιτία θεωρείται η διαφορετική φιλοσοφία σχεδιασμού που ακολουθείται στις προδιαγραφές των S&P, SIKA, ACI 440.2R και BETON KALENDER, σύμφωνα με την οποία ορίζεται μια μέγιστη τιμή της παραμόρφωσης θραύσης (ε fmax ) του ΙΟΠ, της τάξης του 0.6-0.85 %, με βάση την οποία υπολογίζεται η αντίστοιχη τιμή της ενεργού τάσεως σ jd. Οι πολύ μικρές τιμές της τάσης σ jd που γίνονται δεκτές από τους ΚΑΝΕΠΕ και Teng et al οδηγούν σε εξαιρετικά μεγάλη τιμή απαιτούμενου οπλισμού ΙΟΠ με συνέπεια οι λύσεις που προκύπτουν να είναι πρακτικά μη εφαρμόσιμες. Επιπλέον, οι τιμές της σ jd είναι πολύ μικρότερες από τις αντίστοιχες του χάλυβα Β500c (S500), η τιμή μάλιστα του ΚΑΝΕΠΕ είναι μικρότερη από την αντίστοιχη χάλυβα S200, γεγονός που εντείνει τις αμφιβολίες γιατί να προτιμηθεί η ενίσχυση της διατομής με τη χρήση με ΙΟΠ αντί με τη χρήση συμβατικών μανδυών, αφού το πλεονέκτημα της μεγάλης εφελκυστικής αντοχής των ΙΟΠ δεν μπορεί κανείς να το εκμεταλλευτεί. Όσον αφορά το μήκος αγκύρωσης παρατηρείται ότι όλες οι μέθοδοι δίνουν παραπλήσιες τιμές, εκτός από αυτή που προτείνεται από τους Teng et al. στην οποία εφαρμόζεται ένας επιπλέον συντελεστής ασφάλειας προκειμένου η παραμένουσα τάση στο επίπεδο του ΙΟΠ να παραμείνει η μέγιστη δυνατή σε περίπτωση απώλειας συνάφειας ΙΟΠ σκυροδέματος. Η μέγιστη τιμή της αντοχής σε τέμνουσα με βάση την οποία γίνεται ο έλεγχος για την περίπτωση της πρόωρης διατμητικής αστοχίας του αρχικού στοιχείου στο άκρο απόληξης του ΙΟΠ προκύπτει από την εφαρμογή της προτεινόμενης μεθόδου των Teng et al, κυρίως γιατί υιοθετείται ένας αυξητικός συντελεστής της τάξης του 40%. Η τιμή της αντοχής σε τέμνουσα με βάση τον ΚΑΝΕΠΕ προκύπτει η μικρότερη από τις προτεινόμενες διότι ως αντοχή θεωρείται αυτή που παραλαμβάνεται από το σκυρόδεμα. Πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί ο έλεγχος και απαιτείται πρόσθετος εξωτερικός οπλισμός διάτμησης. Σημειώνεται τέλος ότι στις προδιαγραφές της S&P, του αμερικάνικου κανονισμού και του BETON KALENDER δεν πραγματοποιείται ο έλεγχος της πρόωρης διατμητικής αστοχίας του αρχικού στοιχείου στο άκρο απόληξης του ΙΟΠ, για αυτό το λόγο και δεν αναγράφονται οι αντίστοιχες τιμές στον Πίνακα1. Τα αποτελέσματα ελέγχου σε διάτμηση δεν παρατίθενται καθότι δεν παρατηρήθηκαν αποκλίσεις του ΚΑΝΕΠΕ από τις λοιπές διαθέσιμες μεθόδους. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο Κανονισμός Επεμβάσεων (ΚΑΝΕΠΕ) Σχέδιο Κειμένου 2 αποτελεί ένα σχέδιο ολοκληρωμένο, συνεκτικό, χωρίς σοβαρές εσωτερικές αντιφάσεις, ούτε σοβαρές ασυνέπειες με άλλους συναφείς Κανονισμούς. Παρ όλα αυτά αποτελεί εκτίμηση των συγγραφέων ότι σε πρώτη φάση, αφού γίνουν όσες αλλαγές αποφασισθούν, πρέπει να τεθεί σε ισχύ υπό μορφή «Συστάσεων» και όχι «Κανονισμού» ώστε να δοκιμασθεί επί μία πενταετία. Μια τέτοια 7

διαδικασία θα καταστήσει δυνατή τη άρση από μια «διαρκή επιτροπή», που πρέπει να λειτουργήσει παράλληλα, όσων τυχόν προβλημάτων προκύψουν κατά την 5ετία κατά την ευρεία εφαρμογή του κειμένου. Μια τέτοια διαδικασία κρίνεται αναγκαία γιατί πρόκειται για κείμενο πρωτοποριακό με μόνα ανάλογα αυτά της FEMA και της ASCE και κατά συνέπεια η δοκιμαστική περίοδος εφαρμογής θα αποτελούσε πράξη σωφροσύνης. Επιπλέον είναι απαραίτητο η Επιτροπή «ΚΑΝΕΠΕ» να ξεκαθαρίσει την ακολουθητέα πολιτική μετασεισμικώς σε πληγείσες περιοχές αναφορικά με το αν θα ακολουθηθεί ο ΚΑΝΕΠΕ τόσο σε διαγνωστικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επέμβασης στο σύνολο των κατασκευών π.χ. με σοβαρές βλάβες του σκελετού με μικρές βλάβες του σκελετού με βλάβες μόνο στις τοιχοποιίες χωρίς καθόλου βλάβες ; Αυτή η απόφαση θα πρέπει να περιληφθεί στις διατάξεις του ΚΑΝΕΠΕ, λαβάνοντας υπόψη όλες τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Οι γράφοντες διατηρούν έντονες επιφυλάξεις για το κεφάλαιο 8 «Διαστασιολόγηση Επεμβάσεων» για τους εξής λόγους: Η διασφάλιση των διεπιφανειών παλαιού στοιχείου ενίσχυσης στηρίζεται βάσει ΚΑΝΕΠΕ αποκλειστικώς σε υπολογιστικές διαδικασίες χωρίς να επιβάλλονται ελάχιστες αποστάσεις διάμετροι βλήτρων, πάχη και μήκος κολλήσεων κ.λ.π. Η παραδοχή για την συνολική αντίσταση της διεπιφάνειας ως αθροίσματος των μεγίστων τιμών αντίστασης κάθε διαθέσιμου μηχανισμού ( 8.1.2.2. (β), (γ), (δ)) είναι άκρως απλοποιητική και ενδεχομένως επικίνδυνη, δοθέντος ότι η ανάπτυξη των μεγίστων τιμών όλων των μηχανισμών μπορεί να οδηγεί λόγω παραμορφώσεων μετακινήσεων στην πρόωρη αστοχία ορισμένων από αυτούς. Πολύ περισσότερο που μια τέτοια διαδικασία δεν συνοδεύεται από κανόνες «ελαχίστων», δοκιμασμένων εργαστηριακώς που διασφαλίζουν την λειτουργία της διεπιφάνειας. Κανείς άλλος «Κανονισμός» ή «Συστάσεις» Ενίσχυσης εν ισχύ διεθνώς δεν έχει «τολμήσει» μέχρι σήμερα να εμπιστευθεί τις «ενισχύσεις» αποκλειστικώς σε υπολογιστικά μοντέλα. Συνήθως τις στηρίζουν σε εργαστηριακά αποτελέσματα, που αποτελούν τη βάση για προδιαγραφές λεπτομερειών όπλισης. Η υποχρέωση λογιστικής απόδειξης της επάρκειας κάθε διεπιφάνειας λόγω της ποικιλίας των περιπτώσεων δεν μπορεί εύκολα να τυποποιηθεί και οδηγεί σε ατέρμονες υπολογισμούς «δια χειρός». Ανακεφαλαιώνοντας προτείνουμε τα εξής: Προδιαγραφή «ελαχίστων» ανεξαρτήτως υπολογισμών (βλήτρα, συγκολλήσεις, συνδετήρες κ.λ.π.) Απαλλαγή από λογιστική τεκμηρίωση επάρκειας διεπιφανειών σε περιπτώσεις συνήθων διατομών δομικών στοιχείων στα οποία τηρείται ένα ελάχιστο πλέγμα 8

μέτρων και για τις οποίες περιπτώσεις υπάρχει σχετική εργαστηριακή τεκμηρίωση στη διεθνή βιβλιογραφία. ΑΝΑΦΟΡΕΣ ή ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΠΕ Σχέδιο Κειμένου 2 (2005), ΟΑΣΠ. Teng, J.,G., Chen, J.,F., Smoth, S., T., Lam, L., (2002) FRP strengthened R.C. structures, Willey S&P, (1999), FRP Faser Reinforcement Polymer, S&P SIKA (1999) Carbodur Structural Strengthening Systems, 1999 ACI 440.2R 02, (2004), Guide for the design and construction of externally bonded FRP Systems for strengthening Concrete Structures, Reported by ACI Committee 440, ACI Manual of Concrete Practice BETON KALENDER BAND II (2005), Kosntruieren mit Fertigteilen, Konrad Bergmeister, p.p. 199-201 9