2ο ηµοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου Λεύκωµα µαθητών της Ε και ΣΤ τάξης σχολικό έτος 2010-2011
2
Τα παιδιά της ΣΤ τάξης του δηµοτικού εκφράζουν τα συναισθήµατα και τις σκέψεις τους τώρα που τελειώνουν το δηµοτικό σχολείο. τµήµα ΣΤ2 3
«Ο χρόνος κυλάει γρήγορα. Κυλάει σαν το γάργαρο νερό κι αφήνει ίσω του σωρούς αναµνήσεις. Πέρασαν έξι χρόνια α ό τότε ου ήρθα για ρώτη φορά στο 2 ο ηµοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου! Μια ολόκληρη ζωή! Μέσα σ αυτό το κτίριο, ζήσαµε τα οµορφότερα χρόνια της αιδικής µας ζωής. Κάναµε τόσες γνωριµίες και φιλίες και µάθαµε τόσα σ ουδαία ράγµατα! Μάθαµε να ενδιαφερόµαστε για τον εαυτό µας και τους άλλους, να ξεχωρίζουµε το καλό και να µην λέµε ψέµατα. Μάθαµε να σεβόµαστε τους γονείς µας και να υ ακούµε τους µεγαλύτερους. Α οκτήσαµε τα ρώτα εφόδια για να αγωνιστούµε στο δύσκολο αγώνα της ζωής. Μιας ζωής ου κανείς δεν ξέρει τι κρύβει για τον καθένα µας. Αντίο ηµοτικό µου σχολείο! Αξέχαστοι δάσκαλοι! Στη µνήµη µου θα µείνεις σαν η ιο γλυκιά ανάµνηση! Ποτέ δεν θα σβήσουν οι χαρούµενες ώρες ου έρασα κοντά σου και όσα µε δίδαξες θα µε οδηγούν στο δρόµο της ζωής!!! Η καλύτερη µου στιγµή στο δηµοτικό σχολείο ήταν όταν γνώρισα για ρώτη φορά του συµµαθητές µου. Όταν έφτασα στο σχολείο είχα ολύ άγχος γιατί δεν ήξερα τι συµµαθητές θα είχα. Ευτυχώς µου έτυχαν οι καλύτεροι και ως σήµερα έχω ολλούς α ό αυτούς φίλους και ελ ίζω να είµαστε όλοι µια αρέα για ολύ καιρό ακόµα. Έχουµε εράσει τόσα ολλά µαζί γι αυτο θα ήθελα µια µέρα να άµε όλοι µαζί στο Alloy-fun-park και να διασκεδάσουµε ή να έρθουν όλοι στην Summer Fun την ιο τρελή κατασκήνωση. H χειρότερή µου στιγµή στο ηµοτικό σχολείο ήταν όταν κατά τη διάρκεια ενός αιχνιδιού χτύ ησα κατά λάθος ένα συµµαθητή µου. Ήταν στην Πέµ τη ηµοτικού σε κά οιο διάλειµµα ου αίζαµε στο άνω µέρος του Σχολείου εκεί ου είναι τα εύκα. Κλωτσούσαµε κάτι κουκουνάρια, εγώ έβαλα λίγο αρα άνω δύναµη και το κουκουνάρι χτύ ησε το αυτί ενός συµµαθητή µου. Το αυτί αµέσως µελάνιασε και εγώ στεναχωρήθηκα ολύ. Τραυµάτισα χωρίς να το θέλω ένα φίλο µου γι αυτό και θεωρώ αυτή τη στιγµή τη χειρότερή µου στο δηµοτικό.» «Όλα άρχισαν στην ρώτη δηµοτικού!! Όταν µε σήκωσε η µαµά µου να άω σχολείο, εγώ δεν ήθελα... αλλά δεν ήξερα τι έχανα!! Μόλις έφτασα µε τα χίλια ζόρια ήγα στην τάξη και κατάλαβα τι έχανα!! Ήταν ολύ ωραία όλες οι δασκάλες ήταν ολύ φιλικές µαζί µου και κατευθείαν έκανα ολλούς φίλους α ό τότε το αγά ησα ολύ το δηµοτικό και µου έγινε η καλύτερη ανάµνηση της ζωής µου!! Το σχολείο µου είναι τέλειο δεν έχω αρά ονο αλλά και εγώ κά οτε είχα µια κακιά ανάµνηση Ήταν ριν ερί ου µερικές µέρες όταν η διευθύντρια, η κυρία µου και όλοι οι δάσκαλοι είχαν σκεφτεί να µας κάνουν µια λάκα <<και καλά ότι η κυρία µας έ αιρνε µετάθεση>>. Εµείς αρχίσαµε να κλαίµε µε µαύρο δάκρυ αλλά στο τέλος µας εί αν ότι είναι ρωτα ριλιά µόνο ου εµείς το ήραµε στα σοβαρά!!» «Πέρασα άρα ολύ ωραία, αλλά ό ως λένε ο καιρός ερνά γρήγορα. εν θα ξεχάσω οτέ τις δασκάλες ου µε δίδαξαν ως να µιλώ, να γράφω και να διαβάζω και φυσικά ούτε το κυλικείο µε τις λιχουδιές του. Ήταν µια αξέχαστη εµ ειρία την ο οία θα θυµάµαι για άντα! Θα ήθελα να είµαι ακόµα στο σχολείο αυτό αλλά όσο µεγαλώνω γίνοµαι ιο έξυ νος και ιο ώριµος. Για αυτό ρέ ει να ροχωρήσω στη ζωή µου. Για µένα η καλύτερη ανάµνηση ου είχα ήταν όταν αίζαµε µ άλα στο γή εδο. εν είναι όµως µόνο αυτή. Ήταν και όταν είχα µάθηµα υ ολογιστών γιατί ήταν καινούριο µάθηµα και είχαµε µια δασκάλα, η ο οία ήταν αυστηρή, αλλά µας άφηνε να αίζουµε και λίγο µε τους υ ολογιστές. Η χειρότερη ανάµνηση ήταν όταν είχαµε διαγώνισµα σε ένα α ό τα µαθήµατα γιατί έ ρε ε να εράσω όλη την ώρα µε το να είµαι συγκεντρωµένος µε το διαγώνισµα. Και όταν έλει ε κά οια δασκάλα δεν µοιραζόµασταν ό ως κάνουµε συνήθως, αλλά συνεχίζαµε το µάθηµα. Μόνο µια φορά ου κατεβήκαµε κάτω να αίξουµε και τρεις φορές ου µοιραστήκαµε. Αυτά είχα να ω.»
«Σε λίγους µήνες ρέ ει να α οχαιρετίσω το ηµοτικό και να εγκατασταθώ στο Γυµνάσιο. Νιώθω ότι µεγαλώνω, γίνοµαι ιο υ εύθυνος και ιο σοβαρός. Το κακό είναι ως θα α οχαιρετίσω τους φίλους µου ου άνε µικρότερη τάξη και κά οιους άλλους φίλους µου ου ρόκειται να άνε σε άλλο γυµνάσιο. Μ ορώ να θυµηθώ ακόµη την ρώτη µου µέρα του σχολείου µε την δασκάλα µου. Ήταν ωραίες ε οχές, ου ακόµα τις θυµάµαι. Εδώ έµαθα τα ρώτα µου γράµµατα, τις ρώτες µαθηµατικές µου ράξεις. Κάθε χρόνο µάθαινα κά οια καινούρια ράγµατα. Θα µου λείψει και το γή εδό µας, ου αίζαµε οδόσφαιρο στα διαλείµµατα µε τους φίλους µου. Ε ίσης και το κυλικείο µε τις νοστιµιές του. Φεύγοντας στο γυµνάσιο, άντα θα θυµάµαι το αλιό µου σχολείο.» «Η καλύτερη στιγµή µου στο σχολείο ήταν όταν στη γυµναστική έβαζα γκολ και όλοι µου έλεγαν Μ ράβο. Η χειρότερη στιγµή µου ήταν στο σχολείο ήταν όταν είχα τραυµατιστεί και έβλε α την οµάδα µου να χάνει.» «Όταν ήρθα σε αυτό το σχολείο ενθουσιάστηκα µε αυτό ου είδα. Αντίκρισα ένα τεράστιο σχολείο µε τρία ε ί εδα ροαυλίων. Την ρώτη µέρα µου φαινόταν ωραία, αλλά µε το καιρό άρχιζε να µου κακοφαίνεται. Μετά α ό λίγο καιρό όµως άρχισα να κάνω φίλους. Μετά ήρθε το διάβασµα, το ο οίο κατάντησε για όλους βαρετό!» «Τώρα ου φεύγω α ό το δηµοτικό είναι µια ώρα δύσκολη. Ακόµα δεν µ ορώ να το ιστέψω, ως 6 χρόνια α ό την ζωή µου έφυγαν!!! Στο δηµοτικό έρασα ολύ όµορφες στιγµές της αιδικής µου ηλικίας, αλλά αυτά έχει η ζωή α ό τη µια σε ανεβάζει κι α ό την άλλη σε κατεβάζει!!!» «Α ό το δηµοτικό, έχω άρα ολλές αναµνήσεις, καλές και κακές!!! Μία α ό τις καλύτερες αναµνήσεις µου, είναι όταν γνώρισα τους καινούριους µου συµµαθητές και έκανα νέους φίλους!!! Αλλά έχω και κακές αναµνήσεις, ό ως τότε ου έ εσα στο µικρό δάσος του σχολείου µου. Αλλά και µια άλλη φορά, ου γλίστρησα στο γή εδο ενώ έτρεχα!!! Αλλά κατά τα άλλα, έχω ολύ ωραίες και ευχάριστες αναµνήσεις!!!» «Όταν ρωτοήρθα στο δηµοτικό σχολείο δεν είχα φίλους, αλλά µε τον καιρό γνωριστήκαµε µε κά οια αιδιά και γίναµε καλοί φίλοι. Όλα αυτά τα χρόνια ου είµαι στο δηµοτικό έχω εράσει καλές και κακές στιγµές. Μια α ό τις καλύτερες µου στιγµές είναι όταν τελειώνει η σχολική χρονιά και έρχεται το καλοκαίρι. Οι χειρότερες µου στιγµές είναι όταν τσακώνοµαι µε ένα φίλο µου και δεν µιλάµε ο ένας στον άλλο για κά οιο χρονικό διάστηµα. Ε ίσης όταν έ αιζα οδόσφαιρο και ένα αιδί ήρθε και µε έσ ρωξε α ό ίσω άθελα του, έ εσα κάτω και έσ ασα την µύτη µου. Όταν τελειώσω το δηµοτικό θα στεναχωρηθώ λίγο γιατί θα φύγω α ό το ρώτο µου σχολείο και θα χάσω κά οιους α ό τους φίλους αλλά και τους δασκάλους ου µου έµαθαν όσα γνωρίζω ως τώρα.» «Στο ηµοτικό έρασα υ έροχα, ειδικά στην 6 η τάξη ου είχα όλους τους συµµαθητές µου, γιατί κάθε χρόνο ερχόταν κά οιο καινούριο αιδί. Στην αρχή της χρονιάς όλοι χαβαλεδιάζαµε γιατί ήµασταν οι µεγαλύτεροι του σχολείου, αλλά µετά µαζευτήκαµε όλοι γιατί Η χρονιά όµως έρασε ολύ γρήγορα µε τις α εργίες και τις αρελάσεις. 5
Οι τιµωρίες όµως δεν έλειψαν, ό ως η τελευταία τιµωρία ( ρος το αρόν) ου η κυρία µας α αγόρευσε τη µ άλα ( οδόσφαιρο) µέχρι να συµµορφωθούµε δηλαδή µέχρι το τέλος της χρονιάς. Αλλά δεν ειράζει, γιατί θα το έχω σαν ανάµνηση του ηµοτικού. Η καλύτερη ανάµνηση ου είχα στο σχολείο ήταν όταν ήµουν 9 χρονών ου οι κυρίες µας άφηναν για δυο εβδοµάδες να ήµαστε έξω για όλο το µάθηµα. Η χειρότερη ανάµνηση ου είχα στο δηµοτικό ήταν όταν ήγαινα 1 η τάξη και έσ ρωξα ένα αιδί ου έ εσε κι έσ ασε το χέρι του.» 6
Τα παιδιά της Ε τάξης του δηµοτικού µας αναφέρουν τις αναµνήσεις τους από το σχολείο. τµήµα Ε1 τµήµα Ε2 7
«Σε ένα χρόνο θα α οχαιρετήσω το δηµοτικό και ολλούς α ό τους φίλους µου. εν είµαι και τόσο χαρούµενος µε αυτό το θέµα. ε θα ήθελα οτέ να τελειώσουν οι στιγµές ου ερνούσα όταν έ αιζα, όταν διασκέδαζα κι όταν χτυ ιόµουν. Με βοηθούσαν οι φίλοι µου και µε αρηγορούσαν και όταν ήµουν µόνος, µου έκαναν συντροφιά. Μόλις άω στο γυµνάσιο θα είναι όλα διαφορετικά γιατί θα ρέ ει να ξανα εράσω όλα αυτά ου έκανα στο δηµοτικό. ηλαδή να ξαναγνωριστώ αλλά να χάσω τους φίλους µου ου έκανα στο δηµοτικό. Όταν ήγαινα ρώτη δηµοτικού, γνωρίστηκα µε τους συµµαθητές µου και γίναµε όλοι άρα ολύ καλοί φίλοι. Ακόµα και τώρα είµαστε άρα ολύ καλοί φίλοι. Και όταν τσακωνόµαστε, µετά α ό λίγο τα ξαναβρίσκουµε. Θα είναι άρα ολύ δύσκολο να α οχαιρετήσω τους φίλους µου και δε θα ήθελα να αλλάξουν οι «δρόµοι» µας οτέ. Θα µου λείψει το γή εδο ου αίζαµε σε κάθε διάλειµµα οδόσφαιρο, θα µου λείψει και το κυλικείο µε τα υ έροχα φαγητά και ε ίσης θα µου λείψουν και οι δασκάλες µας ου µας δίδαξαν όλα τα ράγµατα ου ξέρουµε τώρα. Χωρίς αυτές δε θα ξέραµε τί οτα. Και για αυτούς τους λόγους δε θα ήθελα να α οχαιρετήσω οτέ το δηµοτικό.» «Θυµάµαι µια φορά στην Πρώτη τάξη, ου ήθελα να καθαρίσω το θρανίο ενός συµµαθητή µου και αυτός δε µε άφηνε. Τότε εγώ ε έµενα και το καθάρισα και αυτός µε έσ ρωξε και χτύ ησα το χέρι µου. Μετά του έδωσα µια σφαλιάρα και µ ήκα τιµωρία. Μια φορά στη ευτέρα όταν ήγαινα ολοήµερο, έταγα έτρες µε έναν φίλο µου. Αυτός δε έταγε έτρες, αλλά όταν µας είδαν την λήρωσε αυτός κι εγώ όµως τη γλίτωσα γιατί τα κανα άνω µου. Στην Τρίτη τάξη θυµάµαι ότι είχα βάλει το χάρακα στο ερβάζι και άνω του ένα κέρµα. Μετά χτύ ησα το χάρακα και το κέρµα ετάχτηκε στον αέρα. Τότε έτυχε µια λάµ α κι αυτή έ εσε κάτω. Τελικά µ ήκα τιµωρία και αραλίγο να χτυ ήσω. Στην Πέµ τη τάξη ήταν µια φορά είχε η κυρία µας γενέθλια και την ε όµενη µέρα της κάναµε ένα άρτι έκ ληξη. Τότε η κυρία µας ξαφνιάστηκε και κόψαµε την τούρτα για να φαµε. Φάγαµε, ή ιαµε και το γιορτάσαµε. Ήταν υ έροχα! Ε ι λέον χάσαµε την ώρα της γλώσσας.» «Τα χρόνια ου έρασα στο ηµοτικό Σχολείο ήταν τα ιο όµορφα. Οι αναµνήσεις ολλές και ευχάριστες. Καινούργιες φιλίες, καινούργιοι συµµαθητές, σχολικές και εκ αιδευτικές εκδροµές, θεατρικές αραστάσεις, γυµναστικές ε ιδείξεις και φυσικά οι αγα ηµένοι µας δάσκαλοι ου µε τις γνώσεις και την εµ ειρία τους µας βοήθησαν και µας βοηθούν στην ερίοδο αυτή της ζωής µας!!!» «Οι αναµνήσεις µου α ό το σχολείο είναι άρα ολλές και ευχάριστες, αλλά και λίγες δυσάρεστες. Εγώ θα θυµάµαι µε αγά η µόνο τις ολλές ευχάριστες. Θα θυµάµαι όλους τους δασκάλους και τις δασκάλες µου, το όσο καλοί και καλές ήταν όλοι και για όλα τα ωραία και χρήσιµα ράγµατα ου µου έµαθαν. Αξέχαστες θα µου µείνουν και οι ερισσότερες εκδροµές. Εκείνη ου µου άρεσε ερισσότερο και θα την θυµάµαι άντα είναι η ε ίσκεψη στην Ακρό ολη. Όλα αυτά τα χρόνια στο σχολείο γνώρισα ολλά αιδιά σε διάφορες τάξεις µα ιο ολύ θα θυµάµαι τους συµµαθητές µου και τις συµµαθήτριές µου στην τάξη µου. Με όλους και όλες είµαστε φίλοι και ελ ίζω να κρατήσω κά οιες φιλίες και αργότερα όταν θα είµαι στο γυµνάσιο.» 8
«Η καλύτερη ανάµνηση ου έχω α ό το δηµοτικό είναι η ρώτη µέρα στο σχολείο. Τότε ου ρωτογνώρισα τους φίλους µου και µέχρι σήµερα συνεχίζουµε να κάνουµε αρέα. Αντίθετα, η χειρότερη ανάµνηση µου ήταν όταν έ εσα και χτύ ησα το κεφάλι µου και χρειάστηκε να άω στο νοσοκοµείο για να µε δει ο γιατρός.» «Όλα αυτά τα χρόνια στο δηµοτικό έχω εράσει φανταστικά. Έχω ολύ καλούς φίλους ου µε έχουν βοηθήσει στις δύσκολες στιγµές ου τους χρειαζόµουν και δεν υ ήρχε κά οιος να µε στηρίξει. Έχω ολύ καλούς δασκάλους ου µας µαθαίνουν ολλά ράγµατα ου θα µας είναι χρήσιµα αργότερα αλλά και για τώρα. Ε ίσης µας µαθαίνουν το ώς να συµ εριφερόµαστε καλά στους συνάνθρω ούς µας. Όλα αυτά τα χρόνια θα µου µείνουν αξέχαστα!» «Τα χρόνια στο δηµοτικό τα έρασα φίνα. Μάθαµε ολλά ράγµατα α ό τους δασκάλους µας. Ιδιαίτερα µου αρέσει εµένα η φετινή χρονιά! Φέτος είχαµε και καινούριους µαθητές στην τάξη και η αρέα µας έγινε µεγαλύτερη. Μ ορώ λοι όν να ω τώρα µε βεβαιότητα ότι η φετινή χρονιά θα µας µείνει αξέχαστη!!!» «Η καλύτερη µέρα µου στο ηµοτικό ήταν όταν έκανα έντε συνεχόµενα κα άκια στον φίλο µου τον Σ ύρο. Την ίδια µέρα αίξαµε µε το 2 και νικήσαµε 7-0. Η χειρότερη µέρα µου στο ηµοτικό ήταν όταν τραυµάτισα το όδι µου όταν είχαµε Γυµναστική. Μετά το σχολείο, ήγα στο νοσοκοµείο γιατί το είχα σ άσει.» «Η ιο όµορφη ανάµνησή µου α ό το δηµοτικό είναι όταν όλοι µαζί οργανώσαµε ένα άρτι για τα γενέθλια της δασκάλας της τάξης µας. Η ιο άσχηµη ανάµνησή µου α ό το δηµοτικό είναι όταν οι δύο φίλοι µου, ο Αντώνης και ο Χρήστος χτύ ησαν σοβαρά στο κεφάλι και στο χέρι.» «Στο σχολείο µου έχω ολύ ωραίες εµ ειρίες, µα η ιο καλή α ό όλες είναι η εκδροµή στην Ακρό ολη. Ήταν ένας ανέµορφος χώρος. Πριν φτάσουµε στα ρο ύλαια είδαµε ένα µονο άτι γεµάτο λουλούδια, θάµνους και άλλα φυτά. Ακολουθώντας την ξεναγό βρεθήκαµε σε ένα ψηλό σηµείο ό ου είδαµε ένα αρχαίο θέατρο. Τέλος εράσαµε κάτι µεγάλες κολώνες και φτάσαµε στον Παρθενώνα και τις Καρυάτιδες. Ήταν τέλεια.» 9
Ευχαριστώ θερµά όλους τους µαθητές και µαθήτριές µου για την αφοσίωση και τις ροσ άθειές τους κατά τη διάρκεια εκ όνησης αυτής της εργασίας στα λαίσια του µαθήµατος των Ηλεκτρονικών Υ ολογιστών ΤΠΕ. Κατερίνα Σταµατίδου Εκ αιδευτικός Πληροφορικής ΠΕ 19 Μάιος 2011 10