ΚΑΠΝΙΣΜΑ Η εξάρτηση ερμηνεύει τη δυσκολία διακοπής του με ποικίλες τεχνικές όπως ο υπνωτισμός, ο βελονισμός, η ομαδική ψυχοθεραπεία και η θεραπεία υποκατάστασης με νικοτίνη (κατά την οποία γίνεται λήψη νικοτίνης με φαρμακευτικά προϊόντα όπως τσίχλες, αυτοκόλλητα, ταμπλέτες κ.λπ.). Υποστηρίζεται ότι η τελευταία είναι αποτελεσματικότερη από τη χρήση placebo (Eisenberg et al 2008). Eisenberg MJ, Filion KB, Yavin D, Bélisle P, Mottillo S, Joseph L, Gervais A, O'Loughlin J, Paradis G, Rinfret S, Pilote L. Pharmacotherapies for smoking cessation: a meta-analysis of randomized controlled trials. CMAJ 2008, 179:135-44.
Tο κάπνισμα ενοχοποιείται για σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο ίδ αυτόματων αποβολών, υπολειπόμενη ανάπτυξη των εμβρύων (Detmar et al 2008), προωρότητα, χαμηλό βάρος γέννησης, αιφνίδιο νεογνικό θάνατο (Duroseau & Blakemore 2002, Kochenour 1996), για πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα (Ιατράκης 2013) και προδρομικό πλακούντα (Rodriguez-Thompson 2014). Detmar J, Rennie MY, Whiteley KJ, Qu D, Taniuchi Y, Shang X, Casper RF, Adamson SL, Sled JG, Jurisicova A. Fetal growth restriction triggered by polycyclic aromatic hydrocarbons is associated with altered placental vasculature and AhRdependent changes in cell death. Am J Physiol Endocrinol Metab 2008, 295:E519-30. Duroseau P, Blakemore K. Preconception counseling and prenatal care. In: The Johns Hopkins Manual of Gynecology and Obstetrics. Bankowski BJ, Hearne AE, Lambrou NC, Fox HE, Wallach EE. Philadelphia, Lippincott Williams & Wilkins 2002. Ιατράκης Γ. Κύηση Υψηλού Κινδύνου. Αθήνα, Εκδόσεις «Δεσμός» 2013. Kochenour NK. Normal Pregnancy and Prenatal Care. In: Danforth s Handbook of Obstetrics and Gynecology. Philadelphia, Lippincott-Raven 1996. Rodriguez-Thompson D. Smoking and pregnancy. UpToDate 2014.
Πρόσφατα στοιχεία έδειξαν αντίστροφη σχέση μεταξύ της καπνιστικής συμπεριφοράς στη διάρκεια της κύησης και του μήκους του νεογνού κατά τη γέννηση, με μικρότερο μήκος στις ενεργείς καπνίστριες συγκριτικά με τις παθητικές καπνίστριες μητέρες (Titova et al 2012). Titova OE, Ayvazova EA, Bichkaeva FA, Brooks SJ, Chumakova GN, Schiöth HB, Benedict C. The influence of active and passive smoking during pregnancy on umbilical cord blood levels of vitamins A and E and neonatal anthropometric indices. Br J Nutr 2012, 108:1341-5.
Το κάπνισμα της μητέρας στη διάρκεια της κύησης είναι ένας ισχυρός χρςδοσοεξαρτώμενος παράγοντας κινδύνου για χαμηλό βάρος γέννησης. Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού (<37 εβδομάδες κύησης), αν και φάνηκε να επηρεάζει περισσότερο την εμβρυϊκή ανάπτυξη παρά τη διάρκεια της κύησης). Suzuki K, Tanaka T, Kondo N, Minai J, Sato M, Yamagata Z. Is maternal smoking during early ypregnancy a risk factor for all low birth weight infants? J Epidemiol 2008, 18:89-96.
Η αυξημένη πιθανότητα πρόωρου τοκετού (ΠΤ) ενδεχομένως να σχετίζεται με τις επιπλοκές με τις οποίες συνδέεται το κάπνισμα, όπως η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα και η υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου (και ιατρογενή πρόκληση η ΠΤ). ) Φάνηκε,, όμως, ότι υπάρχει και άμεση σχέση του καπνίσματος με την έναρξη του ΠΤ. Preterm labor. UpToDate 2013.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί θίότι το 40% όλων των περιπτώσεων χαμηλού βάρους γέννησης συμβαίνει λόγω κληρονομικών παραγόντων και το 60% λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων, μεταξύ των οποίων το κάπνισμα στα αρχικά στάδια της κύησης είναι ένας κύριος παράγοντας. Suzuki K, Tanaka T, Kondo N, Minai J, Sato M, Yamagata Z. Is Maternal Smoking during Early Pregnancy a Risk Factor for All Low Birth Weight Infants? Journal of Epidemiology 2008, 18:89-96.
Τα παιδιά με υπολειπόμενη ανάπτυξη βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων παθήσεων κατά την ενήλικο ζωή, όπως υπέρταση, διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία καρδιακή νόσο. Suzuki K, Tanaka T, Kondo N, Minai J, Sato M, Yamagata Z. Is Maternal Smoking during Early Pregnancy a Risk Factor for All Low Birth Weight Infants? Journal of Epidemiology 2008, 18:89-96.
Μεμονωμένες μελέτες έδειξαν απουσία σχέσης καπνίσματος και μικρού βάρους γέννησης!! αλλά αυτό το συμπέρασμα έρχεται σε αντίθεση με σχεδόν το σύνολο της ββλ βιβλιογραφίας. Driul L, Londero AP, Della Martina M, Papadakis C, Campana C, Pontello D, Citossi A, Marchesoni D. [Intrauterine growth restriction and pregnancy outcome]. Minerva Ginecol. 2008, 60:231-8.
Επίσης, το κάπνισμα της μητέρας δεν φάνηκε να ενοχοποιείται για αύξηση των λοιμώξεων του αναπνευστικού στη νεογνική περίοδο. Duijts L, Jaddoe VW, Hofman A, Steegers EA, Mackenbach JP, de Jongste JC, Moll HA. Maternal smoking in prenatal and early postnatal life and the risk of respiratory tract infections in infancy. The Generation R study. Eur J Epidemiol. 2008, 23:547-55.
Στους βλαπτικούς παράγοντες που ενοχοποιούνται για τις δυσμενείς επιδράσεις του καπνίσματος περιλαμβάνονται το μονοξείδιο ξίδ του άθ άνθρακα και η νικοτίνη (Duroseau &Blakemore 2002).
Η νικοτίνη προκαλεί σπασμό των αρτηριών, περιλαμβάνοντας εκείνες που στέλνουν αίμα στον πλακούντα. Αυτό ελαττώνει την εμβρυϊκή οξυγόνωση και την προμήθεια θρεπτικών ουσιών, που μπορεί να συνεπάγονται υπολειπόμενης ανάπτυξης έμβρυα.
Υπάρχουν επίσης σαφείς ενδείξεις δίξ ότι η νικοτίνη έχει άμεση δυσμενή επίδραση στα αναπτυσσόμενα νευρικά κύτταρα. Στα ζώα, ακόμα και μικρές δόσεις νικοτίνης που ενίενται στη μητέρα στη διάρκεια της κύησης είχαν ως αποτέλεσμα διαμαρτίες του εγκεφάλου, εφάλου, κακή ήλειτουργικότητα και προβλήματα μάθησης.
Επειδή το μονοξείδιο του άνθρακα υποκαθιστά το οξυγόνο στο αίμα στη διάρκεια του καπνίσματος, τα έμβρυα μπορεί να προσπαθούν να αντεπεξέλθουν σε αυτή την έλλειψη με την παραγωγή γή επιπλέον ερυθροκυττάρων ρ ρ για τη μεταφορά περισσότερου οξυγόνου. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτή η υπερπαραγωγή ερυθροκυττάρων μπορεί να διακόψει την αιματική παροχή σε ζωτικά όργανα, με μοιραία αποτελέσματα (στη διάρκεια της κύησης και μετά τον τοκετό).
Η διακοπή του καπνίσματος στη διάρκεια της κύησης βελτιώνει το βάρος γέννησης του νεογνού.
Υπολογίστηκε ότι αν όλες οι γυναίκες σταματούσαν να καπνίζουν, θα γινόταν ελάττωση των εμβρυϊκών και νεογνικών θανάτων κατά 10% (Duroseau & Blakemore 2002).
Στην Αγγλία, το μήνυμα στα πακέτα των τσιγάρων είναι σαφές «Smoking kills».
Aπό την αρχή της κύησης, επομένως, συνιστάται στην έγκυο να αποφεύγει το κάπνισμα (ή τουλάχιστον να το περιορίσει στο ελάχιστο). Ιατράκης Γ. Κύηση Υψηλού Κινδύνου. Αθήνα, Εκδόσεις «Δεσμός» 2013.
ΑΛΚΟΟΛ Το βασικό συστατικό όλων των οινοπνευματωδών ποτών είναι η αιθυλική αλκοόλη (ή αιθανόλη) που αποτελεί προϊόν αλκοολικής ζύμωσης των υδατανθράκων. Η αιθυλική αλκοόλη είναι ένα από τα ισχυρότερα γνωστά τερατογόνα. Η περιεκτικότητα οινοπνεύματος σε συνηθισμένα ποτά του τόπου μας είναι: μπύρα ~4-5 g%, κρασί ~12 g%, τσίπουρο 30 g%, whisky 40 g%.
Αλκοολισμός είναι η «καταναγκαστική» τακτική χρήση του αλκοόλ, με συμπτώματα μ στέρησης ης όταν σταματά η κατανάλωση. Το άτομο που είναι εξαρτημένο από το αλκοόλ νιώθει μια ακατανίκητη παρόρμηση να πιει, δίνει σ αυτή του την επιθυμία σχεδόν απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με οτιδήποτε άλλο στην ζωή του.
Μέθη Τη φάση διέγερσης ακολουθούν κινητικές διαταραχές, δυσαρθρία και μυϊκή υποτονία που μπορεί να καταλήξει σε πλήρη αδράνεια. Η μέθη ηχαρακτηρίζεται από ευφορία και υποκειμενικό αίσθημα αύξησης της δυναμικότητας. Ακολουθεί ασυναρτησία του λόγου. Η μέθη μπορεί να καταλήξει σε κώμα. Η αμνησία είναι εξαιρετικά συχνή. Ο αλκοολικός χαρακτηρίζεται από ακρισία, αμνησία, αβουλία, κυνισμό και αδιαφορία. Πολλά από τα «αδικαιολόγητα» και αποτρόπαια εγκλήματα έγιναν από αλκοολικούς.
Κύρια επίδραση του οινοπνεύματος είναι η καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, η μείωση του συντονισμού των κινήσεων και η αύξηση του χρόνου αντίδρασης του πότη. Μερικές φορές, το οινόπνευμα προκαλεί κάποια ευχάριστη άρση των αναστολών και η κρίση μπορεί να είναι μειωμένη, γι αυτό είναι επικίνδυνη η οδήγηση ή η χρήση μηχανημάτων.
-Το οινόπνευμα προκαλεί αγγειοδιαστολή των αγγείων του δέρματος. Παρότι αυτή η αυξημένη ροή αίματος, μπορεί να κάνει αυτούς που έχουν καταναλώσει αλκοόλ να νιώθουν ότι είναι ζεστοί, στην πραγματικότητα το σώμα έχει απώλεια θερμότητας. -Επίσης, προκαλεί αυξημένη διούρηση και πιθανόν ο πότης να νιώθει αφυδατωμένος. -Το ποτό αυξάνει συνήθως τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά στον άνδρα ελαττώνεται η ικανότητα διατήρησης της στύσης.
Χρόνιες επιπτώσεις -Δεδομένου ότι το οινόπνευμα περιέχει πολλές θερμίδες, οι τακτικοί πότες συχνά παίρνουν βάρος. -Το οινόπνευμα καταστρέφει τα περισσότερα συστήματα και αποτελεί μείζον αίτιο ηπατοπάθειας (3 τύποι ηπατικής νόσου: λιπώδης εκφύλιση του ήπατος, αλκοολική ηπατίτιδα και κίρρωση). -Τέλος, η κατανάλωση οινοπνευματωδών σε τακτική βάση μπορεί να καταστρέψει κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις και προκαλεί μεγάλο στρες και εντάσεις στην οικογένεια του αλκοολικού ατόμου.
Οι Ethen και συνεργάτες (2009), δημοσιεύοντας στοιχεία από την Εθνική Μελέτη Πρόληψης των Συγγενών Ανωμαλιών, ανέφεραν φρ ότι το 30 τοις εκατό των γυναικών αναφέρουν κατανάλωση αλκοόλ στη διάρκεια της κύησης. Αυτό το ποσοστό είναι περίπου τριπλάσιο από εκείνο που βρέθηκε από την ανάλυση στοιχείων του 2002 από τα Κέντρα για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Νόσων (Centers for Disease Control and Prevention) (2004). Ethen MK, Ramadhani TA, Scheuerle AE, Canfield MA, Wyszynski DF, Druschel CM, Romitti PA; National Birth Defects Prevention Study. Alcohol consumption by women before and during pregnancy. Matern Child Health J 2009, 13:274-85. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Alcohol consumption among women who are pregnant or who might become pregnant--united States, 2002. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2004, 53:1178-81.
Η μεγάλη κατανάλωση οινοπνεύματος ελαττώνει τη γονιμότητα και είναι επικίνδυνη σε περίοδο εγκυμοσύνης. Μία έγκυος που καταναλώνει πάνω από 1 μονάδα αλκοόλ την ημέρα στα πρώτα στάδια της κύησης μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο έμβρυο. Ωστόσο, δεν είναι γνωστή η ελάχιστη ασφαλής ποσότητα αλκοόλ για το έμβρυο.
Η αιθανόλη διέρχεται δέ ελεύθερα λύθ από τον πλακούντα και τον εμβρυϊκό αιματο-εγκεφαλικό φραγμό.
Η αιθανόλη είναι ένα γνωστό τερατογόνο και η εμβρυϊκή της τοξικότητα είναι δοσοεξαρτώμενη.
Tο αλκοόλ είναι μια από τις συχνότερες μη γενετικές αιτίες διανοητικής καθυστέρησης όπως και η κύρια αιτία συγγενών διαμαρτιών στις ΗΠΑ που μπορούν να προληφθούν. Cunningham FG, Leveno KJ, Bloom SL, Hauth JC, Rouse DJ, Spong CY. Teratology and Medications That Affect the Fetus. In: Williams Obstetrics, New York, The McGraw-Hill Companies 2010.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος παρατηρείται στη δά διάρκεια του πρώτου τριμήνου αλλά επηρεασμός της ανάπτυξης του εμβρυϊκού εγκεφάλου συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της κύησης.
Η μεγάλη κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών (οκτώ συνηθισμένα ποτά την ημέρα) προκαλεί χαρακτηριστικό σύνδρομο ύδ (εμβρυϊκό β ϊ ό αλκοολικό λ σύνδρομο-fetal Alcohol Syndrome-FAS).
Η περιοχή κάτω από τη μύτη μέχρι το άνω χείλος δεν έχει φυσιολογική εμφάνιση και είναι επίπεδη.
Σ β ϊ ό λ λ ό ύδ ί Στο εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο, η περίμετρος του κεφαλιού είναι κάτω από τη 10η εκατοστιαία θέση.
Ο επιπολασμός του FAS εκτιμήθηκε σε 0,5 to 2 περιπτώσεις σε κάθε 1.000 γεννήσεις στις ΗΠΑ στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και 1990 (May & Gossage 2001). Ωστόσο, από περιορισμένα στοιχεία της Αυστραλίας, το FAS εκτιμήθηκε ότι βρίσκεται σε μικρότερο ποσοστό (<0,015/1000). 015/1000) May PA, Gossage JP. Estimating the prevalence of fetal alcohol syndrome. A summary. Alcohol Res Health 2001, 25:159-67. Allen K, Riley M, Goldfeld S, Halliday J. Estimating the prevalence of fetal alcohol syndrome in Victoria using routinely collected administrative data. Aust N Z J Public Health 2007, 31:62-6.
Τα άτομα που εκτέθηκαν προγεννητικά σε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ μπορεί να έχουν καθυστέρηση της ανάπτυξης (κατά ά την εμβρυϊκή ζωή, μετά από τον τοκετό ή και τα δύο-fas), ανωμαλίες (της μεσότητας) του προσώπου (FAS), και ανατομικέςλειτουργικές ανωμαλίες του κεντρικού νευρικού συστήματος (FAS) του εμβρύου. Μπορεί επίσης να υπάρχουν ανωμαλίες των αρθρώσεων και της καρδιάς όπως και ανωμαλίες από τα νεφρά, τα μάτια και τα αυτιά.
Το πλήρες φάσμα των ανωμαλιών από το αλκοόλ (Fetal alcohol spectrum) είναι ένας όρος «ομπρέλλα» που περιλαμβάνει το πλήρες φάσμα της προγεννητικής βλάβης από το αλκοόλ (που μπορεί να μην αντιστοιχεί στα κριτήρια για το εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο). Cunningham FG, Leveno KJ, Bloom SL, Hauth JC, Rouse DJ, Spong CY. Teratology and Medications That Affect the Fetus. In: Williams Obstetrics, New York, The McGraw-Hill Companies 2010.
Αναλυτικότερα: Καρδιά Έλλειψη μεσοκολπικού ή μεσοκοιλιακού διαφράγματος, μετάθεση μεγάλων αγγείων, άλλες καρδιακές ανωμαλίες Weitzman C, Rojmahamongkol P. Fetal alcohol spectrum disorder: Clinical features and diagnosis. UpToDate 2014.
Ουροποιητικό σύστημα Απλαστικοί ή υποπλαστικοί νεφροί, δυσπλαστικοί νεφροί, πεταλοειδής νεφρός, διπλασιασμός ουρητήρα. Weitzman C, Rojmahamongkol P. Fetal alcohol spectrum disorder: Clinical features and diagnosis. UpToDate 2014.
Μάτια Στραβισμός, βλεφαρόπτωση, ανωμαλίες των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, υποπλασία του οπτικού νεύρου, διαθλαστικές ανωμαλίες λόγω μικροφθαλμίας, νυσταγμός. Weitzman C, Rojmahamongkol P. Fetal alcohol spectrum disorder: Clinical features and diagnosis. UpToDate 2014.
Αυτιά Ανατομική ή νευροαισθητική απώλεια της ακοής
Να σημειωθεί ότι τα παιδιά με υπολειπόμενη ανάπτυξη βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων παθήσεων κατά την ενήλικο ζωή, όπως υπέρταση, διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία καρδιακή νόσο. Suzuki et al Is Maternal Smoking during Early Pregnancy a Risk Factor for All Low Birth Suzuki et al. Is Maternal Smoking during Early Pregnancy a Risk Factor for All Low Birth Weight Infants? Journal of Epidemiology 2008, 18:89-96.
Μεμονωμένες μελέτες έδειξαν απουσία σχέσης κατανάλωσης αλκοόλ και υπολειπόμενης ανάπτυξης! (Driul et al 2008) αλλά αυτό το συμπέρασμα έρχεται σε αντίθεση με εκτεταμένη βιβλιογραφία Driul L, et al. Intrauterine growth restriction and pregnancy outcome. Minerva Ginecol 2008; 60:231-8.
Η μεγάλη κατανάλωση οινοπνεύματος μπορεί, επίσης, να ευθύνεται για τον θάνατο της μητέρας και του νεογέννητου (Ηaessler & Rosenthal 2003).
Δεν έχει καθοριστεί με ακρίβεια η μικρότερη ασφαλής δόση αλκοόλ για το έμβρυο και η κατανάλωση οινοπνεύματος συστήνεται, γενικά, να αποφεύγεται στη διάρκεια της κύησης (Duroseau & Blakemore 2002).
Η έκθεση του εμβρύου στο αλκοόλ μπορεί να μετρηθεί και με ανάλυση του μηκωνίου. Garcia-Algar, et al. Alarming prevalence of fetal alcohol exposure in a Mediterranean city. Ther Drug Monit 2008, 30:249-54.
Η λήψη εθισμογόνων ουσιών αντενδείκνυται στη διάρκεια της κύησης, όπως και εκτός κύησης, για λόγους ιατρικούς και "κοσμοθεωρητικούς".
Η κοκαΐνη, το crack (παράγωγο της κοκαΐνης), η ηρωίνη (αλλά πιθανόν και η αγωγή με υποκατάστατα, όπως η μεθαδόνη) μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στη μητέρα και στο έμβρυο-νεογνό.
Κοκαΐνη Δυστυχώς, σε αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, η χρήση της κοκαΐνης είναι πολύ δημοφιλής λόγω εύκολης προσπέλασης και σχετικά χαμηλού κόστους.
Κοκαΐνη Η κοκαΐνη προέρχεται από την πολτοποίηση των φύλλων του φυτού ερυθρόξυλο κόκα.
Κοκαΐνη Η κοκαΐνη μπορεί να προκαλέσει έντονη αγγειοσυστολή που να οδηγήσει σε κακοήθη ήηυπέρταση, καρδιακή ισχαιμία και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κοκαΐνη Μπορεί επίσης να έχει άμεση καρδιοτοξική δράση και να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο (Duroseau & Blakemore 2002).
Κοκαΐνη H κοκαΐνη έχει ισχυρότερη θανατηφόρο δράση από την ηρωίνη η και καταστροφικές συνέπειες για το έμβρυο (Beckman et al 2002).
Κοκαΐνη Η χρήση κοκαΐνης στη διάρκεια της κύησης μπορεί να συνεπάγεται αυτόματη έκτρωση, εμβρυϊκό θάνατο, πρόωρη ρήξη των υμένων, πρόωρο τοκετό, ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης, χρώση του αμνιακού υγρού με μηκώνιο και αποκόλληση του πλακούντα (λόγω της οξείας ξί υπέρτασης και της αύξησης της συσταλτικότητας του μυομητρίου που προκαλεί η κοκαϊνη). Η αγγειοσυστολή που προκαλείται στον πλακούντα ελαττώνει την αιματική ροή στο έμβρυο προκαλώντας εμβρυϊκή υποξία. Ιατράκης Γ. Κύηση Υψηλού Κινδύνου. Αθήνα, Εκδόσεις «Δεσμός» 2014.
Κοκαΐνη Οι τερατογόνες (;) επιδράσεις της επηρεάζουν τη μεσοδερματική ανάπτυξη (λόγω της εμβρυϊκής υποξίας και των αγγειακών διαταραχών).
Κοκαΐνη Έτσι, ηκοκαΐνη θεωρήθηκε τερατογόνος και η χρήση της έχει συσχετιστεί με εμβρυϊκά εγκεφαλικά έμφρακτα, μικροκεφαλία, υποπλαστικές ανωμαλίες ανάπτυξης των άκρων, ανωμαλίες του ουρογεννητικού συστήματος του εμβρύου, ατρησία εντέρου και νεκρωτική εντεροκολίτιδα (κάποιες διαταραχές, περιλαμβανόμενων εκείνων που είναι γραμμένες με magenta, μπορεί να είναι δευτεροπαθείς λόγω του αγγειόσπασμου που προκαλεί η κοκαΐνη).
Κοκαΐνη Οι ανωμαλίες της ουρογεννητικής οδού και του νευρικού σωλήνα προκαλούνται στις πρώτες 5 εβδομάδες της κύησης.
Κοκαΐνη Η έκθεση του εμβρύου στην κοκαϊνη μπορεί να εκτιμηθεί και με ανάλυση του μηκωνίου. Garcia-Algar O, Kulaga V, Gareri J, Koren G, Vall O, Zuccaro P, Pacifici R, Pichini S. Alarming prevalence of fetal alcohol exposure in a Mediterranean city. Ther Drug Monit 2008, 30:249-54.
Κοκαΐνη Τα νεογνά που γεννήθηκαν από μητέρες που έκαναν χρήση κοκαΐνης παρουσιάζουν νευρολογικές ανωμαλίες, διαταραχές προσανατολισμού και κινητικές διαταραχές (Duroseau & Blakemore 2002)
Κοκαΐνη Τα νεογνά τα οποία εκτέθηκαν ενδομητρίως σε κοκαΐνη, όπως και κατά τον θηλασμό, μπορεί να είναι ληθαργικά, αδιάφορα σε ερεθίσματα και αποδιοργανωμένα (όσον αφορά τη σίτιση και τον ύπνο) ) ενώ μπορεί να παρουσιάσουν το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου.
Κοκαΐνη Μακροπρόθεσμα, οι απόγονοι των μητέρων που τη χρησιμοποιούν παρουσιάζουν συχνά ψυχοκινητικές διαταραχές.
Ωστόσο, τα προηγούμενα, σχετικά με τις επιδράσεις δά της κοκαΐνης, αμφισβητήθηκαν η έντονα και θεωρήθηκε ότι μπορεί να είναι συνέπειες παράλληλης λ χρήσης άλλων βλαπτικών παραγόντων, όπως του αλκοόλ και του καπνίσματος (Frank et al 2001).
Το κρακ είναι μια μορφή κοκαΐνης που μπορεί να καπνιστεί. Η χρήση του κρακ γίνεται με εισπνοή του καπνού του μετά από θέρμανση. Επηρεάζει τη χημεία του εγκεφάλου προκαλώντας ευφορία, υπερβολική αυτοπεποίθηση, αυξημένη ενεργητικότητα, απώλεια της όρεξης, αϋπνία και ενδεχομένως παράνοια (που υποχωρεί μετά τη χρήση). Ωστόσο, οι δυσμενείς επιδράσεις του στο έμβρυο-νεογνό ( crack baby ) αμφισβητήθηκαν έντονα.
Μεγάλη κατηγορία ουσιών με ενδεχόμενη εξαρτησιογόνο δράση και κατά την κύηση είναι τα οπιούχα. Τα οπιούχα είναι ναρκωτικά φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου.
Στις φυσικές οπιούχες ουσίες ανήκουν τα αλκαλοειδή λ που λαμβάνονται από τη ρητίνη της παπαρούνας οπίου (συμπεριλαμβανομένης της μορφίνης και της κωδεΐνης), οι ημισυνθετικές οπιούχες χςουσίες που δημιουργούνται από τα φυσικά οπιούχα (όπως η ηρωίνη), τα πλήρως συνθετικά οπιούχα (όπως η φαιντανύλη-fentanyl, η πεθιδίνη θδί και η μεθαδόνη) ) και τα ενδογενή οπιούχα που παράγονται στο σώμα, όπως οι ενδορφίνες.
Η χρήση οπιούχων κατά την κύηση σχετίστηκε με προεκλαμψία, ανησυχητικά ευρήματα της κατάστασης του εμβρύου, πέρασμα μηκωνίου, αιμορραγία του τρίτου τριμήνου, αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, χαμηλό βάρος γέννησης, περιγεννητική θνησιμότητα (Chang 2011) και, ενδεχομένως, νεογνικές λοιμώξεις. Δυστυχώς, η διακοπή της χρήσης από τη μητέρα μπορεί να προκαλέσει στερητικό σύνδρομο (με ρινόρροια, χασμουρητό, διάρροια, μυαλγία κ.λπ.) με σοβαρές συνέπειες τόσο για την ίδια όσο και για το έμβρυο-νεογνό. Chang G. Substance use in pregnancy. UptoDate. February 2011.
Επίσης, μερικά οπιούχα έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο ανωμαλιών της συμπεριφοράς των απογόνων πειραματόζωων που είχαν εκτεθεί σε αυτά (Nelson et al 1996, Nelson et al 1997).
Η ηρωίνη προκαλεί μεγάλη ψυχολογική και σωματική εξάρτηση. Σε υπερβολική δόση μπορεί το άτομο να εμφανίσει καταστολή της αναπνοής, καρδιακή αρρυθμία, πνευμονικό οίδημα, κωματώδη κατάσταση και μπορεί να συνεπάγεται τον θάνατο.
Λόγω των συνηθειών των χρηστών που περιλαμβάνει και την κοινή χρήση σύριγγας, υπάρχει παράλληλα κίνδυνος λοίμωξης από αιματογενώς μεταδιδόμενες ασθένειες, όπως ηπατίτιδα Β και C, HIV λοίμωξη-aids και τέτανο. Επίσης, υπάρχει κίνδυνος επιμολύνσεων με συνέπεια αποστήματα και/ή σηψαιμία.
Η μορφίνη είναι ένα ισχυρό αναλγητικό με ισχυρή ηρεμιστική δράση και υψηλό κίνδυνο εξάρτησης. Η χορήγηση μορφίνης (και άλλων οπιούχων, όπως η πεθιδίνη και η κωδεΐνη) στη διάρκεια του τοκετού σχετίζεται με αναπνευστική καταστολή του νεογνού. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται αντιμετώπιση από ομάδα εξειδικευμένου προσωπικού.
Η κωδεΐνη είναι παράγωγο της μορφίνης με πιο περιορισμένη αναλγητική και ηρεμιστική δράση από τη μορφίνη. Η κωδεΐνη είναι διαθέσιμη μόνη της (κυρίως ρ ς ως αντιβηχικό) ή σε συνδυασμό με παρακεταμόλη ή ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ως αναλγητικό).
Η χρήση κωδεΐνης στη διάρκεια της κύησης είναι πιθανό να σχετίζεται με εγκεφαλικό επεισόδιο του νεογνού (Reynolds et al 2007).
Και η κωδεΐνη μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση και κάποιες γυναίκες μπορεί να τη χρησιμοποιούν ως υποκατάστατο της ηρωίνης.
Η πεθιδίνη θεωρείται ότι έχει ασύγκριτη γ ρ η σπασμοαναλγητική δράση στη διάρκεια του τοκετού και είναι το αναλγητικό εκλογής κατά τον τοκετό. Αναφέρεται ότι η πεθιδίνη δεν ελαττώνει τις συστολές του μυομητρίου (αν και υποστηρίχτηκε και το αντίθετο), δεν παρατείνει τον τοκετό, και δεν αυξάνει τη σοβαρότητα της αιμορραγίας ή την παλινδρόμηση της μήτρας μετά τον τοκετό.
Ωστόσο, υποστηρίχτηκε ότι η συστηματική χορήγηση πεθιδίνης (και άλλων οπιοειδών) δεν έχει αναλγητική δράση στον πόνο του τοκετού, αλλά χρησιμεύει κυρίως ως ηρεμιστικό της μητέρας.
Η φαιντανύλη μπορεί να χορηγηθεί με διαφόρους τρόπους ως αναλγητικό (όπως διαδερμικά, ενδοφλέβια, επισκληρίδια και από το στόμα). Η φαιντανύλη χρησιμοποιείται και στη μαιευτική. Στις περισσότερες μελέτες, δεν παρατηρήθηκε αναπνευστική καταστολή του νεογνού ή δυσμενής επηρεασμός του Apgar σκορ μετά από χορήγηση η του φαρμάκου στη μητέρα.
Η ναλοξόνη μπορεί να αναστρέψει την αναπνευστική καταστολή των οπιούχων. Στα παιδιά των οποίων οι μητέρες χρησιμοποιούσαν οπιούχα στη διάρκεια της κύησης μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα στέρησης.
Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η κωδεΐνη, η πεθιδίνη, η μορφίνη, η φαιντανύλη και η ναλοξόνη (που ανταγωνίζεται τα οπιούχα) αυξάνουν τη συχνότητα των συγγενών διαμαρτιών στον άνθρωπο (αν και έχει παρατηρηθεί τερατογόνος δά δράση της μορφίνης σε ζώα). ) Ιατράκης Γ. Κύηση Υψηλού Κινδύνου. Αθήνα, Εκδόσεις «Δεσμός» Δ ό 2012.
Το ίδιο ισχύει για τη μεθαδόνη (που είναι διαθέσιμη σε ενέσιμη μορφή, στοματικό διάλυμα και δισκίο). Ωστόσο, με τη μεθαδόνη διαπιστώθηκε μεγαλύτερη συχνότητα μη αντιδρώντων NST και μεγαλύτερο μγ μεσοδιάστημα μέχρι μχρτην επίτευξη αντιδρώντος NST. Seligman NS, Weiner SM, Berghella V. Methadone maintenance therapy during pregnancy. UptoDate. February 2011.
Eρωτηματικά υπάρχουν για τη λήψη μαριχουάνας.
Το ενεργό συστατικό της είναι η τετραϋδροκαναβινόλη. ρ
Καναβοειδείς μεταβολίτες ςμπορεί να ανιχνεύονται στα ούρα των χρηστών για ημέρες έως εβδομάδες μετά τη χρήση, δηλαδή για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του οινοπνεύματος και των περισσότερων απαγορευμένων ουσιών.
Η παρουσία αυτών των μεταβολιτών στα ούρα μπορεί να προσδιορίσει τις ασθενείς που είναι πιθανό να χρησιμοποιούν αυτές και άλλες απαγορευμένες ουσίες (Duroseau & Blakemore 2002).
Η μαριχουάνα δεν έχει σαφείς τερατογόνες επιδράσεις, αλλά έχει υποστηριχτεί κάποια ασθενής και ασταθής σχέση με τον πρόωρο τοκετό, την ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης και τη νευροαναπτυξιακή καθυστέρηση. Ιατράκης Γ (Μετάφραση-Επιμέλεια-Σχόλια). Τερατολογία. Στο: Αλγόριθμοι στη Μαιευτική: Αντιμετώπιση και Τεκμηρίωση των Norwitz ER, Belfort MA, Saade GR, Miller H. Αθήνα, Εκδόσεις Παρισιάνος 2011.
Η συνέχιση της κατάχρησης εθισμογόνων ουσιών κατά τη διάρκεια της κύησης είναι επικίνδυνη για το έμβρυο, αλλά & η απότομη διακοπή τους μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο στέρησης ης στην έγκυο & στο έμβρυο,, με συχνή συνέπεια τον ενδομήτριο θάνατο, μετά από μια περίοδο υπερδραστηριότητας του εμβρύου. βύ
Οι ουσίες αυτές έχουν επίσης ενοχοποιηθεί για αυτόματες εκτρώσεις, πρώιμη ρήξη των υμένων, πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα, πρόωρο τοκετό, οξύ τοκετό, έμβρυα υπολειπόμενου βάρους κ.λπ.
Φυσικά, άσχετα από τις φαρμακολογικές παρενέργειες αυτών των ουσιών,, η χρήση τους είναι καθολικά απαράδεκτη.