Ημερομηνία 28/09/2015 Μέσο Συντάκτης Link http://stonasterismotouvivliou.blogspot.gr/ Έλλη Δέδε http://stonasterismotouvivliou.blogspot.gr/2015/09/blog-post_14.html Δευτέρα, 28 Σεπτεμβρίου 2015 ΓΙΩΤΑ ΓΟΥΒΕΛΗ, Το Κεντρί Της Πεταλούδας Το Κεντρί Της Πεταλούδας, Γιώτα Γουβέλη Είδος: Aισθηματικό Βαθμολογία: 8/10
H Γιώτα Γουβέλη, εδώ και χρόνια έχει κατακτήσει το αναγνωστικό κοινο με τις δυναμικότατες ιστορίες της. Το καλοκαίρι, κέρδισε τις εντυπώσεις με το νεό της βιβλίο Η Πρώτη Κυρία! Φέτος τον χειμώνα, επανεκδόθηκε σε trade εκδοχή ένα από τα πιο ξεχωριστά της βιβλία, που αγαπήθηκαν πολύ, Το Κεντρί Της Πεταλούδας". Φέρνοντας στο προσκήνιο τη Γυναίκα, το βιβλίο αυτό έρχεται να διερευνήσει την επίδραση μιας στιγμιαίας απόφασης, που σα χιονοστιβάδα μπορεί να συμπαρασύρει και να σκορπίσει ζωές στον άνεμο. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Σόνια- Φωτεινή-Καίτη. Η μοίρα τους συνδεδεμένη άρρηκτα από το νήμα μιας στιγμιαίας Τρεις γυναίκες τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η 18χρονη Σόνια κάτοικος ενός επαρχιακού χωριού συμπαρασύρεται στη δίνη ενός φλογερού έρωτα για τον μηχανικό- ποιητή Σπύρο. Ωστόσο, τα σχέδια της μητέρας του,της δυναμικής Ρεββέκας, ανατρέπει τα όνειρα της Σόνιας, που ποτέ δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί στο ασφυκτικό πλαίσιο της στενής επαρχίας.μια τραγική εξέλιξη θα οδηγήσει τα βήματα της Σόνιας στην Αθήνα που αλλάζει διαρκώς. Πίσω θα μείνει η αδελφή της Φωτεινή, μια φιλήσυχη γυναίκα με ύψιστο ιδανικό την οικογενειακή αρμονία και την αποδοχή του κοινωνικού περίγυρού της. Στο όνομα αυτού του ονείρου της, θα ανεχτεί μια τυραννική πεθερά και τη νοσηρή της προσκόλληση στον γιο της, που ροκανίζει τον γάμο και τις αντοχές της... Παράλληλα, η Καιτούλα θα πασχίσει να ξεφύγει από μια δεσποτική μάνα και την παρουσία ενός εγωκεντρικού αδελφού. Κι όλα αυτά στη σκιά του γερο- πλάτανου κι ενός μπάτη σκανδαλιάρη που σκορπίζει πάθη και ζωές σύμφωνα με τα καπρίτσια του... ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ Η Γιώτα Γουβέλη με το "Κεντρί της Πεταλούδας" μάς χάρισε ένα ακόμη γυναικοκεντρικό μυθιστόρημα που στο επίκεντρο φέρνει τους
ρόλους της γυναίκας στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Μάνα, Αδελφή, Ερωμένη και Καριερίστρια. Ρόλοι απαιτητικοί, άλλοτε οδυνηροί, που αντιπροσωπεύονται σε τρεις διαδοχικούς μονολόγους της Σόνιας,της Φωτεινής και της Καίτης. Πρώτη τον λόγο παίρνει η Σόνια, μια αντικομφορμίστρια που οι επιθυμίες της έρχονται σε σφοδρή σύγκρουση προς τις επιταγές της επαρχίας κι εκείνη κόβει βίαια τον ομφάλιο λώρο προς την πατρογονική εστία χωρίς ποτέ να μισήσει τον Σπύρο. Η Σόνια εκπροσωπεί τη γυναίκα που παίρνει τη ζωή στα χέρια της και βιώνει τα προσωπικά της πάθη με όλες τις συνέπειες... Σε βαθύτερο επίπεδο, η Σόνια προσωποποιεί την ίδια την ελληνική κοινωνία αρχές του '80, όπωςμετασχηματίζεται, φέρνοντας νέες προκλήσεις για τη γυναίκα που βγαίνει δυναμικά στην αγορά εργασίας. Η Φωτεινή που παίρνει τη σκυτάλη της αφήγησης από εκεί που της την παρέδωσε η Σόνια παρουσιάζοντας μια άλλη πλευρά της ιστορίας και ένα συνταρακτικό μυστικό. Μέσα από τη Φωτεινή ξεμπροστιάζεται η οπισθοδρόμηση της επαρχίας που δεσμεύει τις ζωές στην υποκρισία και στον ετεροκαθορισμό. Κυρίως σκιαγραφείται η νοσηρή προσκόλληση μιας μάνας στον γιο που δεν του επετράπη να "ενηλικιωθεί"-φαινόμενο πολύ συχνό αστην ελληνική πραγματικότητα. Στη ιστορία της Φωτεινής που είναι η πιο ενδοσκοπική από όλες, κορυφώνεται η τραγωδία και η φρίκη κυριαρχεί. Η Καίτη έρχεται να ολοκληρώσει τον κύκλο, ιχνηλάτώντας την εποχή της επίπλαστης ευμάρειας, όπως αλλοτρίωσε τον Έλληνα -αρχές του 21ου αιώνα... Γενικά η Γιώτα Γουβέλη έχει την τάση να διαπραγματεύεται την πολιτική ατμόσφαιρα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και το παρασκήνιο μεγάλων πολιτικών σκανδάλων, τοποθετώντας τους ήρωες της στις μεγάλες ελίτ ( κόμματα, κανάλια-ως και στις Βρυξέλλες έφτασαν
ηρωίδες άλλου της βιβλίου). Στο Κεντρί τα πολιτικά παιχνίδια περιορίζονται κυρίως στο επίπεδο της μικροπολιτικής που κατευθύνει την πολιτική και οικονομική ζωή στην επαρχία, ενώ έχουμε μια ματιά στη διαφθορά του απλού πολίτη και στην έπαρση του νεοπλουτισμού, που κυριάρχησε στις αρχές του 2.000! Αυτή η διαδοχή των τριών αφηγητριών στο Κεντρί, επιτείνει την εξέλιξη των γεγονότων και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Η υφολογική ομοιογένεια ωστόσο δεν αφήνει να φιλοτεχνηθούν τα ψυχολογικά πορτρέτα των τόσο διαφορετικών ηρωίδων σε όλες τους τις διακυμάνσεις με τη Φωτεινή να είναι η πιο παραστατική. Θα μπορούσαμε ακόμη να έχουμε μια πιο διεισδυτική ματιά στο άνομο πάθος που τόσο τραγικά κατηύθυνε τη ζωή των ηρώων έστω κι ερήμην τους. Οι ηρωίδες στο Κεντρί, όπως είχε συμβεί και στην Πρώτη Κυρία, είναι γυναίκες δυναμικές, αρκετά σκληρές -χωρίς ξεχωριστές ευαισθησίες. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος ρομαντισμός στις ιστορίες της Γουβέλη ή σχέσεις που προσφέρουν αγαλλίαση ψυχής. Στα -δύο τελευταία τουλάχιστον- έργα της Γουβέλη συναντάμε παραφορά και μια τραγικότητα διατρέχει όλες τις ηρωίδες. Ζητήματα, όπως οι συγγενικές σχέσεις οι μονογονεικές οικογένειες και η θέση της γυναίκας σε ένα εναλλασσόμενο κοινωνικό γίγνεσθαι απασχολούν το βιβλίο αυτό. Το βιβλίο τελικά, πετυχαίνει να εμπνεύσει δυνατά συναισθήματα και να εστιάσει τον προβληματισμό του στον αρχικό στοχασμό: Σε μια σύγχρονη, φρενήρη παραβολή η συγγραφέας ξετυλίγει το περιώνυμο φαινόμενο της Πεταλούδας και πώς μια ασήμαντη παρόρμηση μπορεί να πυροδοτήσει διαδοχικές τραγωδίες με κοσμογονικές συνέπειες για πολλούς ανθρώπους πέραν του εμφανούς πεδίου επιρροής μας. Με άλλα λόγια το βιβλίο της Γουβέλη διερευνά το μοιραίο στη ζωή μας με ένα φινάλε που επαναφέρει την τάξη των πραγμάτων με τρόπο
που μόνο η ζωή ξέρει. Ένα ακόμη συγγραφικό εύρημα, είναι τα ιντερμέντζα που έδιναν το ίσο στην ιστορία: Μέσα απο ανιμιστική αφήγηση, έχουμε δυο προσωποποιημένα στοιχειά της φύσης να προοικονομούν με έμμετρους και παιγνιώδεις διαλόγους τις εξελίξεις. Αυτό παραπέμπει στον αλληγορικό τόνο της δημοτικής μας ποίησης, όπου η φύση συμπάσχει με τα πάθη και κρίνει στοχαστικά τα ανθρώπινα. Αυτό το στοιχείο "θυμοσοφίας" προσδίδει υποβλητικότητα και έναν ιδιότυπο λυρισμό στο έργο, προσεγγίζοντας έννοιες όπως η Ύβρις και ο Θάνατος με τη διορατικότητα των δημοτικών μας τραγουδιών. Ένα είναι βέβαιο:το Κεντρί της Πεταλούδας συνιστά ένα δυναμικό μυθιστόρημα που θα σας παρασύρει στη δίνη του, όπως μόνο το πανίσχυρο πέταγμα μιας φαινομενικά αδύναμης πεταλούδας μπορεί να κάνει. Αναρτήθηκε από ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ στις 8:29 π.μ.