Ημερομηνία 12/12/2015 Μέσο Συντάκτης Link http://now24.gr/ Μαίρη Γκαζιάνη http://now24.gr/i-singrafeas-giota-gouveli-ke-i-proti-kiria/ Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη και «Η πρώτη κυρία» Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου 2015-10:21
Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη «Αισθάνομαι μονίμως στη ζωή μου ελεύθερη πολιορκημένη» μας εξομολογείται η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη. ΕΡ. Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στο Μεσολόγγι. Τι σημαίνει για σας η ιδιαίτερη πατρίδα σας; ΑΠ. Άγια χώματα σημαίνει, από τα οποία είναι ζυμωμένη η ύπαρξή μου. Ίσως γι αυτό να αισθάνομαι μονίμως στη ζωή μου ελεύθερη πολιορκημένη ΕΡ. Σαν παιδί ποια ήταν τα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα; ΑΠ. Α, τα πάντα. Λουντέμης, Καζαντζάκης, Μπέττυ Σμιθ, Μπάρνετ κλπ. Πολύ νωρίς όμως ανακάλυψα τους Ρώσους και τους Γάλλους κλασσικούς κι από τότε επανέρχομαι σ αυτούς συχνά, για να βρω τις απαντήσεις μου. ΕΡ. Μεγαλώνοντας σπουδάσατε μαθηματικά. Πως από μια θετική επιστήμη στραφήκατε στη συγγραφή; ΑΠ. Το λέω συνεχώς κι ας ακούγεται παράξενο. Τα μαθηματικά χρειάζονται πολλή φαντασία, κάτι που το είχα ανεπτυγμένο (ίσως και υπεραναπτυγμένο!) από μικρή. Επίσης αναπτύσσουν τη λογική σκέψη και την επαφή με τον ρεαλισμό, γι αυτό νομίζω πως τα παραπάνω χαρακτηριστικά φαίνονται και στα μυθιστορήματά μου. ΕΡ. Έχετε εργαστεί ως εκπαιδευτικός. Από την εμπειρία σας, πιστεύετε ότι τα σημερινά παιδιά διαβάζουν λογοτεχνία; ΑΠ. Δεν εργάστηκα σε σχολείο ποτέ, όταν τελείωσα εγώ το Μαθηματικό η επετηρίδα είχε πρακτικά αχρηστευτεί. Έκανα κάποια ιδιαίτερα και μετά ξεκίνησα την πορεία μου στις πολυεθνικές της επικοινωνίας. Έχω όμως τρία παιδιά κι από αυτά το ένα διαβάζει πολύ και τα άλλα δυο καθόλου. Μάλλον αυτά τα ποσοστά ισχύουν και για το σύνολο. ΕΡ. Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε; ΑΠ. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αποτύπωνα σε χαρτιά ό,τι μου συνέβαινε ή φανταζόμουν ότι μου συνέβαινε και μετά τα κατέστρεφα. Όμως, για να μιλήσω σοβαρά, κανονικό μυθιστόρημα άρχισα να γράφω όταν τα παιδιά μου πήγαν στο γυμνάσιο και δεν ήταν πλέον τόσο εξαρτημένα από μένα. Τότε βρήκα χώρο και για τις δικές μου ανάγκες.
ΕΡ. Τι είναι για σας η συγγραφή; ΑΠ. Δημιουργία κάτι αληθινού μέσα από το φανταστικό. ΕΡ. Στο πρώτο βιβλίο σας «Η μουσική του κόσμου» αναφέρεστε σε δυο νέους που προσπαθούν ν αφήσουν πίσω το παρελθόν και ν ακολουθήσουν τη μουσική της ζωής. Πόσο εύκολο είναι να γίνει αυτό όταν κουβαλούν τραυματικές εμπειρίες; ΑΠ. Ό,τι έχουμε ζήσει μας προσδιορίζει, σαφώς. Όμως, όποια και να είναι τα τραύματά μας, η ζωή προχωράει κι εφόσον αποφασίζουμε να ζήσουμε οφείλουμε να προχωρήσουμε μαζί της. ΕΡ. Στο επόμενο βιβλίο σας «Το σκίτσο» δυο αδέρφια δίδυμα, ξένα μεταξύ τους, έχουν παράλληλη πορεία. Τελικά ο δεσμός μεταξύ δίδυμων αδερφών είναι στενός και άρρηκτος έστω κι αν μεγαλώνουν χωριστά και άγνωστα μεταξύ τους; ΑΠ. Απ ό,τι λένε οι ειδικοί, ναι, συνδέονται με πιο ισχυρούς δεσμούς τα δίδυμα. Στο Σκίτσο, διερευνούσα κυρίως την επιρροή του περιβάλλοντος και ειδικά της μητέρας στη διαμόρφωση των χαρακτήρων τους.
ΕΡ. Σύμφωνα με τον τίτλο του βιβλίου σας «Το κεντρί της πεταλούδας», σε ποια περίπτωση η άκακη πεταλούδα μπορεί να βγάλει κεντρί; ΑΠ. Στην περίπτωση της μοίρας, που έρχεται σαν κατάληξη μιας αλληλουχίας γεγονότων. Το κεντρί στην υπόθεση του βιβλίου είναι μια εγωκεντρική πεθερά και οι συνέπειες στη ζωή των παιδιών της. ΕΡ. «Το μαγεμένο ποτάμι» παρασύρει καλά κρυμμένα μυστικά; ΑΠ. Τα παρασύρει και τα ξεπλένει. Όταν μια ξένη κουλτούρα συναντά την ελληνική, δυο οικογένειες μπλέκουν τα μυστικά και τα κρίματά τους γύρω από το ποτάμι του μυθικού Λάδωνα, σ έναν κοινό αγώνα επιβίωσης, δικαίωσης και κυρίως αγάπης. ΕΡ. Το τελευταίο μυθιστόρημά σας «Η πρώτη κυρία» σε τι αναφέρεται; ΑΠ. Παρακολουθεί τη φανερή και την κρυφή ζωή τεσσάρων γυναικών, με έμφαση στον ερωτισμό τους, στις κρυφές πληγές που τις σημάδεψαν και στις επιδιώξεις τους στον επαγγελματικό στίβο. Η μια τους γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ελλάδας. ΕΡ. Πως το εμπνευστήκατε; ΑΠ. Θεώρησα πως κάποτε θα γίνει κι αυτό, θα έχουμε κι εδώ γυναίκα πρωθυπουργό. Το έφερα λοιπόν μια ώρα γρηγορότερα ΕΡ. Η ανθρώπινη αδυναμία, οι λάθος επιλογές ή μοίρα είναι υπεύθυνη για όσα άσχημα συμβαίνουν στη ζωή ενός ανθρώπου; ΑΠ. Στην Πρώτη κυρία φαίνεται πώς η παιδική ηλικία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή μας. Οι ηρωίδες μου πληρώνουν τα λάθη τους αλλά τα λατρεύουν κιόλας.
ΕΡ. Παρόλο που το βιβλίο σας αναφέρεται έντονα στην πολιτική, ο έρωτας και τα πάθη είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Εσείς οδηγήσατε τους ήρωες ή αφεθήκατε να σας οδηγήσουν εκείνοι; ΑΠ. Οι ήρωες της Πρώτης κυρίαςμεγαλώνουν σε ένα φορτισμένο περιβάλλον, που συδαυλίζει τα έντονα συναισθήματα, το μίσος, τον έρωτα, την ανάγκη για εκδίκηση-δικαίωση. Εγώ λοιπόν διαμόρφωσα τις συνθήκες της πρώιμης ηλικίας τους. Από κει και πέρα, μεγαλώνοντας, ανεξαρτητοποιήθηκαν, ξέφυγαν από μένα, όπως κάνουν τα παιδιά μας όταν ενηλικιωθούν. ΕΡ. Ποια από τις γυναίκες του βιβλίου είναι η αγαπημένη σας; ΑΠ. Όλες τους. Καθεμιά τους κουβαλάει κι από ένα κομμάτι μου. ΕΡ. Υπάρχουν πολλές ανατροπές στο βιβλίο, με τελευταία μια απρόβλεπτη επιλογή. Κάποια από τις γυναίκες επιβάλλεται και κάποια άλλη υποχωρεί, τελικά, ποια απ όλες «κόβει το νήμα της νίκης»; ΑΠ. Αυτή που η μοίρα έχει διαλέξει. ΕΡ. Υπάρχουν βιωματικά στοιχεία στα βιβλία σας; ΑΠ. Σε όλα. Καθώς γράφω, ξεπηδάνε συναισθήματα και περιστατικά της δικής μου ζωής. Και πάλι όπως με τα παιδιά μας. Δεν γίνεται να τα αναστήσεις χωρίς να τα τροφοδοτήσεις με τη δική σου προσωπικότητα, το δικό σου αξιακό σύστημα. ΕΡ. Διακρίνω ότι επιλέγετε κοινωνικά θέματα. Σε τι θα αναφέρεται το επόμενο βιβλίο σας; ΑΠ. Δεν μπορώ να σας πω, δεν με αφήνει ο εκδότης μου! ΕΡ. Τι θα θέλατε να πείτε ως επίλογο της κουβέντας μας; ΑΠ. Να είμαστε γεροί κι όλα θα τα αντιμετωπίσουμε. Καλές και χαρούμενες γιορτές.