ΠΟΛ.2005/ Διοικητική ερμηνεία των διατάξεων για την ποινικοποίηση της μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο

ΠΟΛ.2005/23.5.1990 Διοικητική ερμηνεία των διατάξεων για την ποινικοποίηση της μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο ΠΟΛ. 2005/23.5.1990 Διοικητική ερμηνεία των διατάξεων για την ποινικοποίηση της μη καταβολής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο Εγκ. 2034468/4759/0016/Πολ. 2005/23.5.90 υπουργ. Οικονομικών Κοινοποιήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, η εγκύκλιος με οδηγίες και διευκρινίσεις των άρθρων 25, 26, 27, 28, 29, 30 και 31 του Ν. 1882/1990 που αναφέρονται στην ποινικοποίηση των αδικημάτων λόγω μη καταβολής των βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο: Σας κοινοποιούμε κατωτέρω τις διατάξεις των πιο πάνω άρθρων του ν. 1882/1990 (ΦΕΚ 43Α/23.3.90) και σας παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες, για την ενιαία, ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους. ΓΕΝΙΚΑ Με τις διατάξεις των κοινοποιούμενων άρθρων ποινικοποιείται η μη καταβολή των βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο από οποιαδήποτε αιτία, παρέχεται νέα εξουσιοδότηση για τη διερεύνηση του θεσμού του αποδεικτικού ενημερότητας των χρεών προς το Δημόσιο, καθιερώνεται η δυνατότητα απαγόρευσης της εξόδου από τη χώρα των εκπροσώπων νομικών προσώπων, για τα προς το δημόσιο χρέη των νομικών προσώπων και αναπροσαρμόζονται, κατά κατηγορία χρεών, τα ποσοστά των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής και τα ανώτατα όρια αυτών. Επίσης με τις ίδιες διατάξεις, ρυθμίζονται θέματα απόδοσης πλειστηριάσματος στο Δημόσιο, διαγραφής βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο και προς τρίτους, που συμβεβαιώνονται και συνεισπράττονται μ' αυτά και παρέχεται εξουσιοδότηση για να καθορίζονται με αποφάσεις τα δικαιώματα και έξοδα της διοικητικής εκτέλεσης, τα δικαιώματα για την εκτέλεση αποφάσεων προσωπικής κράτησης οφειλετών του Δημοσίου, τα δικαιώματα για την επίδοση ατομικών ειδοποιήσεων στους οφειλέτες του Δημοσίου ή τρίτων, καθώς και του τρόπου είσπραξης αυτών από τα δικαιούχα πρόσωπα. Ειδικότερα, για καθένα από τα κοινοποιούμενα άρθρα, σας παρέχουμε τις ακόλουθες διευκρινίσεις: Άρθρο 25 1. Με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού χαρακτηρίζεται ως ποινικό αδίκημα η παραβίαση της προθεσμίας των βεβαιωμένων, στις αρμόδιες υπηρεσίες (Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, τοπικά γραφεία και τελωνεία), χρεών προς το Δημόσιο από κάθε αιτία, εφόσον αυτή αναφέρεται στη μη καταβολή τριών συνεχών δόσεων, όταν πρόκειται για χρέη που από το νόμο καταβάλλονται σε δόσεις, ή σε καθυστέρηση καταβολής πέραν των δύο μηνών από τη λήξη του χρόνου καταβολής τους, προκειμένου για τα χρέη που καταβάλλονται εφάπαξ. Συνεπώς, προσδιοριστικό στοιχείο του αδικήματος είναι η μη καταβολή τριών συνεχών δόσεων ή η καθυστέρηση πληρωμής χρέους, που καταβάλλεται εφάπαξ, πάνω από δύο μήνες από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής του. Η παραβίαση αυτή τιμωρείται με ποινή φυλάκισης: α) τεσσάρων (4) τουλάχιστον μηνών προκειμένου για παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους και εφόσον το ποσό της ληξιπρόθεσμης για την καταβολή της οφειλής μαζί με τις κάθε είδους προσαυξήσεις, υπερβαίνει τις 100.000 δρχ. Και με φυλάκιση δύο (2) τουλάχιστον μηνών προκειμένου για τους λοιπούς φόρους και χρέη προς το Δημόσιο, εφόσον το ληξιπρόθεσμο για καταβολή ποσό, μαζί με τις κάθε είδους προσαυξήσεις, υπερβαίνει τις 300.000 δρχ. β) έξι (6) τουλάχιστον μηνών προκειμένου για παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους και τεσσάρων (4) μηνών τουλάχιστον για τους λοιπούς φόρους και χρέη γενικά εφόσον το ποσό της ληξιπρόθεσμης για καταβολή οφειλής, μαζί με τις κάθε είδους προσαυξήσεις, υπερβαίνει τις 500.000 δρχ. ή το 1.000.000 δρχ. αντίστοιχα, γ) ενός (1) τουλάχιστον έτους προκειμένου για παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους και έξι (6) τουλάχιστον μηνών για τους λοιπούς φόρους και χρέη γενικά, εφόσον το ποσό της ληξιπρόθεσμης για καταβολή οφειλής, μαζί με τις κάθε είδους προσαυξήσεις, υπερβαίνει το 1.000.000 δρχ. ή το 1.500.000 δρχ. αντίστοιχα. 2. Το αδίκημα διώκεται ύστερα από αίτηση του προϊστάμενου της υπηρεσίας, που είναι βεβαιωμένα τα χρέη προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας της υπηρεσίας (ΔΟΥ, τοπ. γραφείου ή τελωνείου). Η αρμοδιότητα αυτή δεν επηρεάζεται από τον τόπο κατοικίας ή διαμονής του προσώπου του οποίου ζητείται

η ποινική δίωξη. Ειδικά, για τα χρέη που ήσαν ληξιπρόθεσμα κατά την έναρξη της ισχύος του ν. 1882/90 (23.3.90), το ποινικό αδίκημα διαπράττεται μόλις συμπληρωθούν τέσσερις μήνες από την ισχύ του νόμου αυτού, σύμφωνα και με την παράγρ.6 του άρθρου 25 του ίδιου νόμου. Συνεπώς για τα χρέη αυτά, η αίτηση για την ποινική δίωξη, εφόσον θα συντρέχουν και οι άλλες προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 25, μπορεί να υποβληθεί μετά τη συμπλήρωση τετραμήνου, με αφετηρία την 23.3.90, ημερομηνία ισχύος του νόμου, δηλ. από 23.7.90 και μετά. Η προθεσμία αυτή ισχύει χωρίς καμιά παράταση, από οποιοδήποτε λόγο ακόμη δε και σε περίπτωση εναλλαγής μέσα σ' αυτή των προσώπων της παρ. 2. Σημειώνουμε, ότι ο χρόνος παραγραφής του αδικήματος, που είναι ανεξάρτητος από το χρόνο παραγραφής της οφειλής, είναι πέντε χρόνια και αρχίζει από την ημερομηνία που συντελέσθηκε η αξιόποινη πράξη σύμφωνα και με τις διατάξεις των άρθρων 111 και 112 του Ποινικού Κώδικα. Ενόψει των ανωτέρω επιβάλλεται συνεχής έλεγχος των χρεών κάθε οφειλέτη και εφόσον διαπιστωθεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου θα πρέπει να κινείται, σε εύλογο χρονικό διάστημα, η διαδικασία υποβολής της σχετικής αίτησης. 3. Η ποινική δίωξη για τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγρ. 2 του άρθρου αυτού (διευθύνοντες, συμπράττοντες ή εντεταλμένοι σύμβουλοι Α.Ε. - διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ ή ΕΕ - διευθυντές ή αντιπρόσωποι ή πράκτορες αλλοδαπών επιχειρήσεων κλπ.), που μπορεί να είναι σωρευτική, δεν ασκείται για όλα τα χρέη του νομικού προσώπου, αλλά μόνο για εκείνα: α) που ήταν βεβαιωμένα κατά το χρόνο της απόκτησης της συγκεκριμένης ιδιότητας, β) που βεβαιώθηκαν κατά τη διάρκεια που είχαν την ιδιότητα αυτή, ανεξάρτητα αν μεταγενέστερα την απέβαλαν με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιαδήποτε αιτία και γ) για τα χρέη που βεβαιώθηκαν μετά τη λύση των νομικών προσώπων, αλλά γεννήθηκαν ή ανάγονται στο χρόνο που είχαν μια από τις ιδιότητες, που αναφέρονται στις περιπτώσεις α'-στ' της παρ. 2 του ίδιου άρθρου. Ειδικά, για τα χρέη που ήσαν ληξιπρόθεσμα κατά την απόκτηση, από τα πρόσωπα της παραγρ.2 της συγκεκριμένης ιδιότητας, η ποινική δίωξη ασκείται εφόσον συμπληρωθούν τρεις μήνες, από την απόκτηση της ιδιότητας (παρ. 3 άρθρο 25). 4. Η αίτηση για ποινική δίωξη θα πρέπει να περιέχει τα στοιχεία της Υπηρεσίας και του προϊσταμένου που ζητά τη δίωξη, τα στοιχεία του οφειλέτη (ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, αρ. ταυτότητας) και όταν η δίωξη γίνεται για χρέη νομικού προσώπου, τα στοιχεία του προσώπου του οποίου ζητείται η ποινική δίωξη, καθώς και την επωνυμία και την έδρα του νομικού προσώπου. Στην αίτηση, στην οποία θα αναγράφεται και το συνολικό ποσό που έχει βεβαιωθεί σε βάρος του οφειλέτη (φυσικού ή νομικού προσώπου) καθώς και το ποσό για το οποίο έχει παραβιασθεί η προθεσμία, με διαχωρισμό αυτού σε παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους και σε λοιπούς φόρους και χρέη γενικά, θα επισυνάπτεται και πίνακας χρεών, όπως το συνημμένο υπόδειγμα, που περιέχει τα προσδιοριστικά στοιχεία του αδικήματος. Επίσης, προκειμένου για τα πρόσωπα της παραγρ. 2, θα πρέπει να αναγράφεται η ιδιότητα και ο χρόνος απόκτησης αυτής και εφόσον συντρέχει περίπτωση το χρόνο που διατήρησαν την ιδιότητα αυτή. Όταν η δίωξη ζητείται και για χρέη που ήσαν ληξιπρόθεσμα κατά την απόκτηση της ιδιότητας του εκπροσώπου των νομικών προσώπων, θα πρέπει να αναφέρεται στην αίτηση ότι παρήλθε χρονικό διάστημα τριών μηνών από την απόκτηση της ιδιότητας αυτής (άρθρο 25 παρ. 3). Προκειμένου για τα χρέη που ήταν ληξιπρόθεσμα κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου 1882/90 (23.3.90) θα πρέπει να αναφέρεται στην αίτηση, ότι συμπληρώθηκε χρονικό διάστημα τεσσάρων μηνών από την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού. Εάν έχει χορηγηθεί διευκόλυνση τμηματικής καταβολής από τα κατά νόμο αρμόδια όργανα και ο οφειλέτης δεν συμμορφώθηκε με τους όρους της σχετικής απόφασης, στην αίτηση θα επισυνάπτεται και αντίγραφο της απόφασης και θα επισημαίνεται το γεγονός αυτό. Για τους οφειλέτες που είναι συνεχώς ενήμεροι στις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων, για τμηματική καταβολή των ληξιπρόθεσμων χρεών τους, η αίτηση θα υποβάλλεται εφόσον θα συντρέχει περίπτωση. Επειδή, με την παροχή διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής του χρέους, αναστέλλεται η ποινική δίωξη για όσο χρόνο διαρκεί η ρύθμιση και ο οφειλέτης είναι συνεπής με τους όρους αυτής (παρ. 4 άρθρο 25), για τα πρόσωπα που έχει ήδη υποβληθεί η σχετική αίτηση, εφόσον ζητήσουν τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών τους και θα είναι συνεπείς σ' αυτή θα ενημερώνετε άμεσα για το θέμα αυτό τον αρμόδιο Εισαγγελέα. Η ενημέρωση θα γίνεται και όταν παύσει να ισχύει, για οποιοδήποτε λόγο χωριστά για κάθε πρόσωπο.

Εάν τα πρόσωπα αυτά έχουν παραβιάσει την προθεσμία και για τις ατομικές τους οφειλές, γι' αυτές θα υποβάλλετε στον Εισαγγελέα ξεχωριστή αίτηση. Σημειώνουμε, ότι δεν είναι δυνατή η υποβολή νέας αίτησης, για άσκηση ποινικής δίωξης κατά των οφειλετών ή των εκπροσώπων των νομικών προσώπων για τα ίδια ποσά των οφειλών, που με προγενέστερη αίτησή σας είχατε ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης, ανεξάρτητα από την τύχη της αρχικής αίτησης, εκτός αν δεν κινήθηκε ή κηρύχθηκε απαράδεκτη η ποινική δίωξη με αμετάκλητη απόφαση, για λόγους αταξίας της αίτησης (άρθρο 58 ΚΠΔ). 5. Για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού, το τμήμα Εσόδων κάθε ΔΟΥ, όταν θα συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, θα ενημερώνει αμέσως το δικαστικό τμήμα και θα παραδίδει σ' αυτό τα απαραίτητα στοιχεία, προκειμένου να συντάσσει και να υποβάλλει τη σχετική αίτηση μαζί με τον αναλυτικό πίνακα χρεών, στον αρμόδιο Εισαγγελέα. Επίσης το δικαστικό τμήμα, θα τηρεί φάκελο για κάθε πρόσωπο του οποίου έχει ζητηθεί η ποινική δίωξη, καθώς και ειδικό βιβλίο στο οποίο θα καταχωρούνται οι σχετικές αιτήσεις, καθώς και κάθε στοιχείο που θα αφορά την πορεία της συγκεκριμένης υπόθεσης. Τέλος, πρέπει να επισημανθεί, ότι οι διατάξεις του ν. 1867/1989 (ΦΕΚ Α' 277) δεν θίγονται από τις διατάξεις του άρθρου αυτού. Στην παρούσα επισυνάπτονται και υποδείγματα αιτήσεων, στις οποίες, κατά περίπτωση, θα συμπληρώνετε τα απαραίτητα στοιχεία, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα. Άρθρο 26 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού παρέχεται η δυνατότητα επιβολής στους οφειλέτες, που δεν έχουν εκπληρώσει τις βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο από οποιαδήποτε αιτία, περιορισμών και απαγορεύσεων που ανάγονται στις κάθε φύσεως συναλλαγές, πράξεις ή ενέργειές τους, είτε με τους ιδιώτες, είτε με το Δημόσιο, Δήμους, Κοινότητες, ΝΠΔΔ, Τράπεζες, Δημόσιες Επιχειρήσεις, Οργανισμούς και γενικά με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός έχει καθορισθεί με ισχύουσα νομοθεσία. Η εκπλήρωση των οφειλών προς το Δημόσιο θα αποδεικνύεται με αποδεικτικό ενημερότητας, που θα εκδίδεται από τον αρμόδιο προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (ΔΟΥ). Σημειώνεται, ότι η δυνατότητα επιβολής περιορισμών ή απαγορεύσεων σε βάρος οφειλετών που δεν έχουν εκπληρώσει τις φορολογικές τους υποχρεώσεις υπάρχει και σήμερα με βάση την εξουσιοδότηση που παρέχεται από το άρθρο 9 του νόμου 2097/1952, με την οποία και έχει εκδοθεί η απόφαση αρ. 247793/1956 (ΦΕΚ 199/56 τ. Β), όπως ισχύει σήμερα μετά τις τροποποιήσεις και συμπληρώσεις αυτής με μεταγενέστερες αποφάσεις, που προβλέπει την υποχρεωτική προσκόμιση αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας (ΑΦΕ) για την διενέργεια ορισμένων συναλλαγών ή πράξεων (π.χ. εξόφληση τίτλων πληρωμής από το Δημόσιο, δημόσιους υπολόγους, Δήμους, Κοινότητες, ΝΠΔΔ, Δημόσιες Επιχειρήσεις κλπ. -εκτελωνισμό εμπορευμάτων- υπογραφή μεταβιβαστικού ακινήτων Α.Ε. και Ε.Π.Ε. ή σύστασης σ' αυτά εμπραγμάτων δικαιωμάτων). Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού παρέχεται νέα εξουσιοδότηση για την επέκταση του κύκλου των περιορισμών και απαγορεύσεων και παράλληλα η ενημερότητα θα αναφέρεται σε όλα τα χρέη προς το Δημόσιο, ανεξάρτητα από την αιτία της προέλευσής τους. Η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 26 θα αρχίσει μετά την έκδοση και δημοσίευση της απόφασης ή των αποφάσεων, που προβλέπονται από την παράγ. 1 του ίδιου άρθρου, με τις οποίες, εκτός των άλλων, θα καθοριστούν και τα της ισχύος του αποδεικτικού ενημερότητας, τα έντυπα ή βιβλία που θα τηρηθούν, τα του ελέγχου του μέτρου αυτού, οι εξαιρέσεις ή απαλλαγές, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση της παραγρ. 4 του ίδιου άρθρου. Συνεπώς, μέχρι την έκδοση των αποφάσεων αυτών, εξακολουθεί να ισχύει η απόφασή μας αρ. 247793/1956, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα και το αποδεικτικό ενημερότητας θα ζητείται μόνο για τις περιπτώσεις, που προβλέπει η απόφαση αυτή. Άρθρο 27 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού καθιερώνεται η δυνατότητα απαγόρευσης της εξόδου από τη χώρα των προσώπων που εκπροσωπούν ανώνυμες εταιρίες, εταιρίες περιορισμένης ευθύνης, σωματεία ή συνεταιρισμούς και αλλοδαπά νομικά πρόσωπα, για τα προς το Δημόσιο χρέη των παραπάνω νομικών προσώπων από οποιαδήποτε αιτία εφόσον τα πρόσωπα αυτά έχουν την ελληνική υπηκοότητα και ταυτόχρονα συντρέχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις των παραγρ. 1 και 2 του ίδιου άρθρου. Ειδικότερα, τα πρόσωπα κατά των οποίων επιτρέπεται απαγόρευση της εξόδου από τη χώρα θα πρέπει να έχουν, ανάλογα με τη νομική μορφή του νομικού προσώπου, μια από τις ιδιότητες που αναφέρονται στις περιπτώσεις α-δ της παραγρ. 1 του άρθρου 27 και τα χρέη του νομικού προσώπου προς το Δημόσιο να υπερβαίνουν, χωρίς τον υπολογισμό των προσαυξήσεων, το ποσό του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών.

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγρ. 2 του ίδιου άρθρου το μέτρο της απαγόρευσης της εξόδου από τη χώρα των εκπροσώπων, που μπορεί να ληφθεί σωρευτικά, λαμβάνεται για τα ακόλουθα χρέη των νομικών προσώπων: α) Για τα χρέη που ήσαν βεβαιωμένα στη Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία ή το Τελωνείο κατά το χρόνο της ανάληψης των αρμοδιοτήτων ή καθηκόντων τους ως εκπροσώπων και προκειμένου για τα πρόσωπα που δεν έχουν κάποια από τις ιδιότητες που αναφέρονται στην περίπτωση της παραγράφου 1, αλλά έχουν αναμιχθεί ενεργώς στη διοίκηση ή διαχείριση της ανώνυμης εταιρίας, για εκείνα που ήσαν βεβαιωμένα κατά το χρόνο της ανάμιξής τους. β) Για τα χρέη που βεβαιώθηκαν ή και απλώς γεννήθηκαν κατά το χρόνο που αυτά είχαν μια από τις ιδιότητες που αναφέρονται στις περιπτώσεις α-δ της παραγρ. 1 (π.χ. διευθύνων ή εντεταγμένος ή συμπράττων σύμβουλος, διαχειριστής, πράκτορας, αντιπρόσωπος κλπ.), έστω και αν έληξε η ιδιότητά τους ή την απόβαλαν μεταγενέστερα με οποιαδήποτε αιτία. γ) Για τα χρέη τα οποία βεβαιώθηκαν μετά τη λύση των νομικών προσώπων, έστω και λόγω πτώχευσης, με την προϋπόθεση όμως ότι αυτά έχουν γεννηθεί ή ανάγονται στο χρόνο που είχαν τη συγκεκριμένη ιδιότητα. Η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού θα αρχίσει μετά την έκδοση και δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της κανονιστικής απόφασης, που προβλέπεται από την παράγρ.4 του ίδιου άρθρου, με την οποία και θα καθορισθεί η διαδικασία για τη λήψη του μέτρου, οι προϋποθέσεις για την άρση της απαγόρευσης, καθώς και οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών. Σημειώνεται ότι, για χρέη νομικών προσώπων που από τις ισχύουσες φορολογικές ή άλλες διατάξεις καθιερώνεται και ατομική ευθύνη των διοικούντων αυτά για την καταβολή τους (π.χ. άρθρα 4 και 17 ν.δ. 3843/58), το μέτρο της απαγόρευσης της εξόδου μπορεί, να ληφθεί, εφόσον συντρέχουν και οι σχετικές προϋποθέσεις, βάσει των διατάξεων του ν. 395/76 «περί απαγορεύσεως εξόδου εκ της χώρας, ένεκα χρεών προς το Δημόσιο», που δεν θίγονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Άρθρο 28 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού αντικαθίσταται η παράγραφος 1 του άρθρου 6 του ν.δ. 356/74 (ΚΕΔΕ), που αναφέρεται στα ποσοστά της προσαύξησης εκπρόθεσμης καταβολής των χρεών προς το Δημόσιο και τα ανώτατα όρια αυτής, καθώς και στον χρόνο έναρξης του υπολογισμού των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής. Σύμφωνα με την παραπάνω που έχει εγκατασταθεί με την παραγρ. 2 του άρθρου 50 του ν. 1591/86 (ΦΕΚ Α 50), το ποσοστό προσαύξησης ήταν μέχρι σήμερα 2% για κάθε μήνα καθυστέρησης και προκειμένου για χρέη από φόρους κληρονομιών, δωρεών και γονικών παροχών 1,5% το μήνα, ενώ τα ανώτατα όρια των προσαυξήσεων ήταν 75% και 50% αντίστοιχα. Με τη νέα ρύθμιση διαφοροποιήθηκαν και αναπροσαρμόσθηκαν τα ποσοστά των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής και τα ανώτατα όρια αυτών, ανάλογα με την κατηγορία της οφειλής. Συγκεκριμένα, για το μεγαλύτερο μέρος των χρεών προς το Δημόσιο, το ποσοστό της προσαύξησης ορίσθηκε σε 2,5% για κάθε μήνα καθυστέρησης, που δεν μπορεί να υπερβεί το 100% του οφειλόμενου χρέους, ενώ για χρέη που αφορούν παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους το ποσοστό της προσαύξησης ορίζεται σε 3% το μήνα και το ανώτατο όριο αυτής στο 12% του οφειλόμενου χρέους. Όπως σας γνωστοποιήθηκε και με την αριθ. 2021981/2951-20/0016/28.3.90 τηλεγραφική εγκύκλιο, με τα νέα ποσοστά των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής και τα ανώτατα όρια αυτών, που ισχύουν από 1.4.90, βαρύνονται και τα βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο που εκκρεμούσαν για είσπραξη κατά την έναρξη της ισχύος των διατάξεων του άρθρου αυτού, σύμφωνα και με τα οριζόμενα στις παραγρ. 2 και 3 του ίδιου άρθρου. Επειδή δημιουργήθηκαν ορισμένα ερωτήματα, όσον αφορά τον τρόπο υπολογισμού των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής μετά την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 28 του ν. 1882/90, σας παραθέτουμε τα ακόλουθα παραδείγματα: 1. Δόση οφειλής που έχει γίνει ληξιπρόθεσμη στις 31.1.90 καταβάλλεται από τον υπόχρεο μέσα στο μήνα Μάιο του τρέχοντος έτους. Η δόση αυτή θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση 9% και αν η οφειλή αφορά παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο με προσαύξηση 10%. 2. Οφειλή, που από το νόμο καταβάλλεται εφάπαξ και η οποία έγινε ληξιπρόθεσμη στις 28.2.90, πληρώνεται από τον οφειλέτη μέσα στο μήνα Μάιο του τρεχ. έτους. Η οφειλή αυτή θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση 7% και αν πρόκειται για παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο με προσαύξηση 8%. 3. Ληξιπρόθεσμη οφειλή από φόρο κληρονομιάς, για την οποία έχει συμπληρωθεί στις 31.12.88 το ανώτατο όριο της προσαύξησης (50%), καταβάλλεται από τον υπόχρεο μέσα στο μήνα Μάιο 1990. Η οφειλή αυτή θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση 55%. Εάν η ίδια οφειλή είχε καταβληθεί μέχρι την τελευταία

εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του μηνός Μαρτίου 1990, θα έπρεπε να επιβαρυνθεί με προσαύξηση 50%. 4. Οφειλή, για την οποία στις 30.6.89 είχε συμπληρωθεί το ανώτατο όριο της προσαύξησης (75%), καταβάλλεται από τον υπόχρεο μέσα στον μήνα Ιούνιο 1990. Η οφειλή αυτή θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση 82,5% και αν αφορά παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο με προσαύξηση 84%. Άρθρο 29 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, που ισχύουν από 23.3.90 και αναφέρονται στην απόδοση πλειστηριάσματος στο δημόσιο, προστίθενται στα άρθρα 29 Κ 45 του ν.δ. 356/74 (ΚΕΔΕ) παράγραφος 3 και 4 αντίστοιχα, με τις οποίες ρυθμίζεται η απόδοση στο δημόσιο του ποσού για το οποίο έχει καταταγεί σε πλειστηριασμό κινητών ή ακινήτων των οφειλετών του. Η απόδοση αυτή γίνεται με απλή εντολή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού και δεν απαιτείται η σύνταξη συμβολαιογραφικής ή οποιασδήποτε άλλης πράξης. Η ρύθμιση αυτή αποβλέπει στην άμεση απόδοση στο δημόσιο των σχετικών ποσών που δικαιούνται από την κατάταξη σε πλειστηριασμό, επειδή, σε ορισμένες περιπτώσεις, είχαν προβληθεί απαιτήσεις για σύνταξη εξοφλητικών πράξεων και καταβολής με αυτές δικαιωμάτων και άλλων επιβαρύνσεων, προκειμένου στην συνέχεια να δοθεί εντολή αρμοδίως για την απόδοση του πλειστηριάσματος. Για τις περιπτώσεις που δεν σας έχουν αποδοθεί μέχρι σήμερα ποσά από την κατάταξή σας, λόγω μη σύνταξης της σχετικής εξοφλητικής απόδειξης, θα ζητήσετε την άμεση απόδοσή τους, σε εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου. Άρθρο 30 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού προβλέπεται η διαγραφή παλαιών χρεών προς το Δημόσιο, καθώς και χρεών που από τον νόμο συμβεβαιώνονται και συνεισπράττονται με αυτά, εφόσον έχουν βεβαιωθεί μέχρι τις 31.12.80 και το ποσό αυτών, κατά εγγραφή ή σύνολο εγγραφών, δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες (20.000) δραχμές. Η διαγραφή των οφειλών αυτών γίνεται με την προϋπόθεση, ότι έχει διακοπεί ο χρόνος παραγραφής τους, όπως καθορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 87 του ν.δ. 321/69 «Περί Κώδικος Δημοσίου Λογιστικού», μόνο με κατασχέσεις κινητών πραγμάτων, ελλείψει άλλων περιουσιακών στοιχείων, που η αξία τους, σύμφωνα με την κατασχετήρια έκθεση, δεν καλύπτει το ποσό των 20.000 δραχμών και τα προγράμματα πλειστηριασμού και εντάλματα προσωπικής κράτησης, που είχαν εκδοθεί για την είσπραξή τους, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Εφόσον συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, η διαγραφή των οφειλών αυτών θα γίνει με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 96 του Π.Δ. 16/89 «Κανονισμός λειτουργίας ΔΟΥ και Τοπικών Γραφείων», σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παραγρ. 2 του ίδιου άρθρου και Δ/τος. Άρθρο 31 Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού αντικαταστάθηκε το άρθρο 76 του ν.δ. 356/74 (ΚΕΔΕ), που αναφέρεται στα έξοδα και δικαιώματα της διοικητικής εκτέλεσης. Με τη νέα ρύθμιση τα δικαιώματα και έξοδα της διοικητικής εκτέλεσης, τα δικαιώματα για την εκτέλεση αποφάσεων προσωπικής κράτησης, καθώς και τα δικαιώματα για την επίδοση ατομικών ειδοποιήσεων στους οφειλέτες του Δημοσίου ή τρίτων που τα έσοδά τους εισπράττονται μέσω των ΔΟΥ θα καθορίζονται με αποφάσεις μας και όχι με Π.Δ., όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Εξυπακούεται ότι, μέχρι την έκδοση των σχετικών αποφάσεων, τα δικαιώματα και έξοδα της διοικητικής εκτέλεσης θα καταβάλλονται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Π.Δ. 316/1988 (ΦΕΚ 146/30.6.88 τ. Α), που σας κοινοποιήθηκε με την εγκύκλιο αριθ. 68191/ΙΙΙ-54/21.7.88. Τέλος σας πληροφορούμε, ότι με την παράγρ. 6 του άρθρου 51 κυρώνονται και αποκτούν ισχύ νόμου οι αποφάσεις αριθ. 2062621/7284-20/27.7.89, 2037935/4200-20/27.4.89, 2063736/7392-20/2.8.89, 2066053/7708-20/18.8.89, 2066054/7709-20/17.8.89, 2066110/7715-20/17.8.89, 2069053/8122-10/1.9.89, 2068320/8039/30.8.89, 2069610/8181-20/4.9.89, 2072221/8498-20/12.9.89, 2076289/8911-20/29.9.89, 2076835/8969/3.10.89 και 2076836/8990-20/3.10.89. Οι παραπάνω αποφάσεις, που σας έχουν κοινοποιηθεί, αναφέρονται σε ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων χρεών, προς το Δημόσιο και παρατάσεις καταβολής βεβαιωμένων χρεών, στην αναστολή εκτέλεσης ενταλμάτων προσωπικής κράτησης που είχε δοθεί πριν από την ισχύ του ν. 1867/89, καθώς και την αύξηση του ποσού που επιστρέφεται από φόρο εισοδήματος Φ.Π. με επιταγή του ν. 277/76.

https://www.taxheaven.gr