Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ αγαπώ Λάμπουν τα μάτια σου τ αστέρια τραγουδούνε ξέρω πως αγκαλιά πάλι θα μας βρούνε κι όπως ο κόσμος γύρω μας περνάει μια νύχτα ακόμη σιγά σιγά κυλάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ αγαπώ Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ αγαπώ

Αστέρι μου Νύχτωσε στην πόλη άλλη μια φορά και γω στο νου μου έχω εσένα που έφυγες μια βραδιά μου φαίνεται σα να ναι ψέμα Άδειασαν οι δρόμοι κι είναι πια αργά δεν ξέρω πια αν θα μπορέσω να βρω και γω παρηγοριά κι ας έχω έν αστέρι συντροφιά Κατέβα αστέρι μου μικρό και πες της πως την αγαπώ μα αν σου πει πως τελειώσαμε πια μαζί μου σβήσε σαν σκιά Κατέβα από κει ψηλά μπαίς μες τα χέρια της γλυκά κι αν ένα δάκρυ της θα δεις να κυλά φέρ την σε μένανε ξανά Νύχτωσε στην πόλη άλλη μια φορά τη μορφή σου ψάχνω στο σκοτάδι μα νιώθω κρύα τη βραδιά χωρίς ένα δικό σου χάδι Άδειασαν οι δρόμοι κι είναι πια αργά τ όνειρο νιώθω να σβήνει έφυγες κι ούτ ένα γεια με σκέπασε η μοναξιά Κατέβα αστέρι μου μικρό και πες της πως την αγαπώ μα αν σου πει πως τελειώσαμε πια μαζί μου σβήσε σαν σκιά Κατέβα από κει ψηλά μπαίς μες τα χέρια της γλυκά κι αν ένα δάκρυ της θα δεις να κυλά φέρ την σε μένανε ξανά Κατέβα αστέρι μου μικρό και πες της πως την αγαπώ κι άμα σου πει πως τελειώσαμε πια μαζί μου σβήσε σαν σκιά Κατέβα από κει ψηλά μπαίς μες τα χέρια της γλυκά κι αν ένα δάκρυ της θα δεις να κυλά φέρ την σε μένανε ξανά

Άσε με να ζήσω Μου λεγες πως με νιώθεις μου λεγες πως μ αγαπάς όμως εσύ με καταδιώκεις και κάθε όμορφο χαλάς Μου λεγες πως δεν ξέρεις άλλον τρόπο ν αγαπάς σου δινα μόνο ευκαιρίες να φτιάξουνε τα πράγματα για μας γι αυτό Άσε με να ζήσω πλέον είν αργά γίναμε δυο ξένοι Άσε με να ζήσω τα λάθη σου πολλά δεν μπορώ πια να σε κρατήσω Μου λεγες πως οι δυο μας είχαμε μια σχέση ιδανική μα ξέχναγες να κοιτάζεις τον πόνο μου κάθε στιγμή Μου λεγες πως θ αλλάξεις και στα μάτια πως θα με κοιτάς σου δινα μόνο ευκαιρίες να φτιάξουνε τα πράγματα για μας γι αυτό Άσε με να ζήσω πλέον είν αργά γίναμε δυο ξένοι Άσε με να ζήσω τα λάθη σου πολλά δεν μπορώ πια να σε κρατήσω

Μ αγαπάς δε μ αγαπάς Εγώ σ αγαπώ πολύ μα εσύ δε μου μιλάς μια λέξη μόνο μου αρκεί κι εσύ δε με κοιτάς που το πας που το πας για πες μου που το πας σταμάτα πια να μου το χαλάς Μ αγαπάς δε μ αγαπάς πάψε να γελάς ξανά μου τα μασάς και δε μου απαντάς γιατί με τυραννάς Σε παίρνω στο τηλέφωνο μου λεν δεν είσαι κει δεν ξέρω τι να κάνω πια με σένα έχω τρελαθεί που το πας που το πας για πες μου που το πας σταμάτα πια να μου το χαλάς Μ αγαπάς δε μ αγαπάς πάψε να γελάς ξανά μου τα μασάς και δε μου απαντάς γιατί με τυραννάς και δε μου απαντάς γιατί με τυραννάς

Χαρισέ μου μια στιγμή Πάρε πάρε τ αστέρια στα δυο σου χέρια τα όνειρα μου νιώθω σαν τα σπουργίτια που μένουν μόνα μες τον χειμώνα χαρισέ μου μια στιγμή μια στιγμή παντοτινή και χαρισέ μου μια στιγμή μια στιγμή παντοτινή Σβήσε τη μοναξιά μου απ την καρδιά μου απ την καρδιά μου ίσως ίσως μια μέρα γίνει ο κόσμος για μένανε πιο φωτεινός χαρούμενος μα τόσο απλός Φεύγει φεύγει ο χρόνος και γω μαι μόνος μες τη ζωή μου είσαι μια οπτασία ουράνιο τόξο μες την ψυχή μου χαρισέ μου μια στιγμή μια στιγμή παντοτινή και χαρισέ μου μια στιγμή μια στιγμή παντοτινή Θέλω για ένα βράδι μες το σκοτάδι να ρθείς σε μένα ίσως ίσως μια μέρα γίνει ο κόσμος για μένανε πιο φωτεινός χαρούμενος μα τόσο απλός θέλω για ένα βράδι μες το σκοτάδι να ρθείς σε μένα ίσως ίσως μια μέρα γίνει ο κόσμος για μένανε πιο φωτεινός χαρούμενος μα τόσο απλός

Ένας χρόνος Ένας χρόνος που σαι μακριά μου και κάθε ώρα μαύρη που περνά μου ρχονται οι σκέψεις στο μυαλό μου και χάνεται ο κόσμος ξαφνικά ρώτησα παντού μήπως σε είδανε κι απελπισμένα ψάχνω να σε βρώ κι αν κάποτε οι δυό μας χωρίσαμε το μόνο που σου λέω σ αγαπώ Ναι ναι ναι να ρθεις σε μένα ήτανε λάθος μου που πήγες μακριά πες πες πες πως ήταν ψέμα για σένα θα ζήσω ξανά Ναι ναι ναι να ρθεις σε μένα ήτανε λάθος μου κι ας έκλαψα πικρά πες πες πες πως ήταν ψέμα συγχωρεσέ με άλλη μια φορά Ένας χρόνος που μαι μακριά σου και με τις αναμνήσεις τώρα ζω όταν πέφτω βράδι στο κρεβάτι νιώθω το κορμί σου να ναι δω ρώτησα παντού μήπως σε είδανε κι απελπισμένα ψάχνω να σε βρώ κι αν κάποτε οι δυό μας χωρίσαμε το μόνο που σου λέω σ αγαπώ Ναι ναι ναι να ρθεις σε μένα ήτανε λάθος μου που πήγες μακριά πες πες πες πως ήταν ψέμα για σένα θα ζήσω ξανά Ναι ναι ναι να ρθεις σε μένα ήτανε λάθος μου κι ας έκλαψα πικρά πες πες πες πως ήταν ψέμα συγχωρεσέ με άλλη μια φορά Ναι ναι ναι να ρθεις σε μένα ήτανε λάθος μου που πήγες μακριά πες πες πες πως ήταν ψέμα για σένα θα ζήσω ξανά

Θα σε περιμένω Κάθομαι και σκέφτομαι όλ αυτά που ζήσαμε και βλέπω πως ανήκουνε πια στο παρελθόν ήσουνα για μένανε αγάπη αληθινή κι αν έφυγες και χάθηκες σε μένα θα ρθεις να το δεις Θα σε περινένω στην ακρογιαλιά εκεί να νιώσουμε ξανά τον έρωτα που κρυφά μας πλάνεψε μα εσύ μου είπες γεια χαρά Θα σε περινένω στην ακρογιαλιά εκεί να νιώσουμε ξανά τον έρωτα που κρυφά μας πλάνεψε μα εσύ μου είπες γεια χαρά Κάθομαι και σκέφτομαι πως μπορεί να έσβησε το πάθος και να έγινε σκόνη και βροχή ήσουνα για μένανε αγάπη αληθινή κι αν έφυγες και χάθηκες σε μένα θα ρθεις να το δεις Θα σε περινένω στην ακρογιαλιά εκεί να νιώσουμε ξανά τον έρωτα που κρυφά μας πλάνεψε μα εσύ μου είπες γεια χαρά Θα σε περινένω στην ακρογιαλιά εκεί να νιώσουμε ξανά τον έρωτα που κρυφά μας πλάνεψε μα εσύ μου είπες γεια χαρά

Μόνο ένα παιδί Μόνο ένα παιδί ξέρει να σου πει αν υπάρχει αγάπη κι είν αληθινή μόνο ένα παιδί μπορεί να σε ρωτήσει γιατί να κλαίει ο ήλιος πάντα την αυγή Μια καινούργια μέρα αρχίζει ξανά και είναι χαρά ένα παιδί που γελά μια καινούργια μέρα αρχίζει ξανά μα κάπου υπάρχει κι ένα παιδί που πονά Μόνο ένα παιδί ξέρει να σου πει αν υπάρχει αγάπη κι είν αληθινή μόνο ένα παιδί μπορεί να σ αγαπήσει τόσο τρυφερά τόσο δυνατά Μια καινούργια μέρα αρχίζει ξανά γι αγάπη ένα παιδί γλυκά τραγουδά μια καινούργια μέρα αρχίζει ξανά μα κάπου υπάρχει κι ένα παιδί που πονά μα κάπου υπάρχει κι ένα παιδί που πονά μα κάπου υπάρχει κι ένα παιδί που πονά

Αν ερχόσουν Πίσω από το τζάμι όταν κοιτώ στον κόσμο ψάχνω τον περαστικό να βρω κάποια μορφή που να σου μοιάζει για λίγο έστω να σε θυμηθώ Ήρθες στη ζωή μου ξαφνικά μα χάθηκες μια μέρα έτσι απλά και μ άφησες να ζω με αναμνήσεις και έτσι να χω μια παρηγοριά Αν ερχόσουνα αν ερχόσουνα ξανά θα γραφα στον τοίχο με μπογιά πως γύρισε η αγάπη μου ξανά Αν ερχόσουνα αν ερχόσουνα ξανά μέσ από τη στάχτη μια φωτιά θα έκαιγε για μας παντοτινά Τις νύχτες πάντα είσαι η αφορμή που ξενυχτώ η σκέψη μου είσαι συ μια θέση στα ονειρά μου έχεις πάντα ποιος ξέρει αύριο αν είμαστε μαζί Αν ερχόσουνα αν ερχόσουνα ξανά θα γραφα στον τοίχο με μπογιά πως γύρισε η αγάπη μου ξανά Αν ερχόσουνα αν ερχόσουνα ξανά μέσ από τη στάχτη μια φωτιά θα έκαιγε για μας παντοτινά αν ερχόσουνα αν ερχόσουνα ξανά μέσ από τη στάχτη μια φωτιά θα έκαιγε για μας παντοτινά

Χαμένα όνειρα(la solitudine) Ανοίγω το παραθυρό μου αδιάφορα και ξέρω τι θα δω γι άλλη μια φορά και ψάχνω μες το πλήθος πρόσωπα γνωστά την ώρα μου κι αν χάνω δε με νοιάζει πια Χαζεύω τ όμορφο γαλάζιο τ ουρανού και βλέπω στο περβάζι του παραθυριού να κάθετ ένα σπουργιτάκι ξαφνικά μικρούλι τρομαγμένο με κοιτά Σπουργιτάκι μου τι θες σπουργιτάκι μου μην κλαίς κι αυτό δειλά μου απαντά πως έρχετ από μακριά πως είδε πόνο μοναξιά ανθρώπους μες την ερημιά απελπισμένα να ζητούν αγάπη λίγη ζεστασιά χαμένα όνειρα να να να Μαζί του βρίσκομαι τώρα και γω ψηλά πετάμε κι είναι όλα τόσο μαγικά μα ένας δυνατός αέρας μας χτυπά και πέφτουμε πάνω απ τα σπίτια χαμηλά Δεν το πιστεύω πως θα έφτανε εκεί η απανθρωπιά το μίσος η καταστροφή όσα μου είχες πει τα βλέπω καθαρά και είναι τόσο κρίμα όλ αυτά Σπουργιτάκι μου μην κλαίς το ξέρω πως εσύ δε φταίς ίσως να έρθει ο καιρός που δε θα υπάρξουνε ξανά ο πόνος και η μοναξιά άνθρωποι μες τη ερημιά απελπισμένα να ζητούν αγάπη λίγη ζεστασιά ξυπνάω βιαστικά και μια φωνή τόσο δυνατή μου λέει πως μπορώ ν αγκαλιάσω ολόκληρη τη γη Σπουργιτάκι μου μην κλαίς το ξέρω πως εσύ δε φταίς ίσως να έρθει ο καιρός που δε θα υπάρξουνε ξανά ο πόνος και η μοναξιά άνθρωποι μες τη ερημιά απελπισμένα να ζητούν αγάπη λίγη ζεστασιά Σπουργιτάκι μου μην κλαίς το ξέρω πως εσύ δε φταίς ίσως να έρθει ο καιρός που δε θα υπάρξουνε ξανά ο πόνος και η μοναξιά άνθρωποι μες τη ερημιά απελπισμένα να ζητούν αγάπη λίγη ζεστασιά χαμένα όνειρα