ΕΙΣΗΓΗΣΗΣΤΗ ΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ Γ.Σ.Ε.Ε. (2.11.2004) 1. Η όξυνση των προβληµάτων των εργαζοµένων οφείλεται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκήθηκαν από την προηγούµενη κυβέρνηση και οι οποίες συνεχίζονται από την παρούσα κυβέρνηση. Το εισόδηµα των εργαζοµένων κατατρώγεται από την ακρίβεια σε βασικά είδη και το πετρέλαιο, οι εργασιακές σχέσεις χτυπιούνται στους χώρους δουλειάς, οι επιχειρήσεις κλείνουν και διευρύνονται οι απολύσεις. H ανεργία αυξήθηκε. Μετά τους Ολυµπιακούς Αγώνες, η ύφεση δραστηριότητας διογκώνει το πρόβληµα της απασχόλησης. Τα προεδρικά διατάγµατα για τους συµβασιούχους θα οδηγήσουν σε µεγάλη αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας. Οι αναδιαρθρώσεις στο χώρο τραπεζών και ΕΚΟ επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά συστήµατα και µειώνουν την απασχόληση. Το ασφαλιστικό ανακινείται εκ νέου στον πυρήνα του που είναι η υπoχρηµατοδότησή του ενώ αυτό θα επισύρει αρνητικές παραµετρικές αλλαγές. Η κυβέρνηση αναθέτει τη λύση των προβληµάτων στην αγορά και στον ιδιωτικό τοµέα, σχεδιάζει νέα έξαρση των ιδιωτικοποιήσεων και νέα προνόµια στο κεφάλαιο. Οι εργοδότες απαιτούν όλο και περισσότερα κέρδη µε µείωση του κόστους εργασίας και αντεργατικές ρυθµίσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει ώστε η στρατηγική της Λισσαβόνας εφαρµοζόµενη να οδηγήσει σε ακόµα µεγαλύτερο ακρωτηριασµό των εργασιακών σχέσεων, στη διεύρυνση του χρόνου του συνολικού εργάσιµου βίου στην εισαγωγή του κοινωνικού ντάµπιγκ στις 15 χώρες της Ε.Ε µε την περιβόητη οδηγία Volcenstein. Επιχειρεί επίσης να συνταγµατοποιήσει το νεοφιλελευθερισµό, αποδίδοντάς του καθολική και διαχρονική ισχύ. Η επίθεση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα αρχίζει και λαµβάνει πιο έντονο χαρακτήρα. Ασκούνται εντονότατες πιέσεις για απώλεια εργατικών δικαιωµάτων για µείωση των µισθών, για µείωση θέσεων εργασίας µε την απειλή της µετεγκατάστασης των επιχειρήσεων στις νέες χώρες της ΕΕ.Το συνδικαλιστικό κίνηµα πρέπει να δράσει σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η σηµερινή κυβέρνηση µέσω της διαδικασίας της απογραφής επιχειρεί να επενδύσει µε δραµατικούς τόνους στην κατάσταση της οικονοµίας και στοχεύει στο να αποκτήσει άλλοθι για επιβολές πολιτικών λιτότητας. Ο κρατικός προϋπολογισµός µε βάση το σχέδιο που κατατέθηκε αυτόν τον σκοπό υπηρετεί. Οι εργαζόµενοι, όλα τα προηγούµενα χρόνια αντιµετώπισαν στην ίδια πολιτική µε διαφορετικά επιχειρήµατα. Η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. µε αιχµή την ΟΝΕ και µε πρακτικές εξωραϊσµού της οικονοµίας, ενώ η κυβέρνηση της Νέας ηµοκρατίας µε σελίδα -1-
δραµατοποίηση της κατάστασης και την απειλή των ευρωπαϊκών ελέγχων επιβάλλει την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Σ αυτές τις πολιτικές πρέπει να αντισταθούµε. 2. Το συνδικαλιστικό κίνηµα έδωσε την προηγούµενη περίοδο µάχες όµως στο κεντρικό του επίπεδο, -όπως πολλές φορές επισηµάναµε και στο παρελθόν- ήταν κατώτερο των περιστάσεων. Συµβιβάστηκε πολλές φορές µε επιλογές αντίθετες µε τα συµφέροντα των εργαζοµένων µε συγκεκριµένες ευθύνες των δυνάµεων της ΠΑ.Σ.Κ.Ε. και ΑΚΕ. υνάµεις που κατά περίπτωση όψιµα θυµούνται ή όψιµα ξεχνούν τα προβλήµατα και την ανάγκη αγωνιστικής στάσης των συνδικάτων ανάλογα µε το ποια κυβέρνηση του δικοµµατισµού βρίσκεται στην εξουσία. Το συνδικαλιστικό κίνηµα είναι ανάγκη να χαράξει το δικό του αυτόνοµο διεκδικητικό δρόµο σε αγωνιστική κατεύθυνση µε συνέπεια και συνέχεια µε γνώµονα µόνο τα προβλήµατα της εργατικής τάξης. Χρειάζεται να γίνει µια νέα αρχή σε µία νέα αγωνιστική πορεία. Χρειάζεται να χτίσουµε ένα αντινεοφιλελεύθερο µέτωπο µε πρωτοβουλία των συνδικάτων. Αυτή η αγωνιστική πορεία δεν θα είναι η «κολυµπήθρα του Σιλωάµ» για κανένα αλλά και ούτε µπορούµε να σταθούµε αγκυλωµένοι στο τι έκανε ο καθένας στο παρελθόν για να µην κάνουµε τίποτε. 3. Η Αυτόνοµη Παρέµβαση σε ανύποπτο χρόνο είχε προτείνει να αποκτήσει η Γ.Σ.Ε.Ε. µια επιθετική στρατηγική µε ένα διευρυµένο πλαίσιο στόχων και να δηµιουργήσει τους όρους κινητοποίησης των εργαζοµένων. Προτείναµε να υπάρξει πανελλαδικού χαρακτήρα κινητοποίηση στις 15 εκέµβρη µε αφορµή και τα θέµατα που θέτει ο νέος προϋπολογισµός. Σ αυτά τα πλαίσια και µε βάση απόψεις που ακούστηκαν εντωµεταξύ και από άλλες δυνάµεις µπορούµε να καταλήξουµε σε ένα πρόγραµµα που ο ορίζοντας της πρώτης φάσης του να καταλήγει στις 13-15 εκέµβρη σε ένα τριήµερο µε µορφές Συλλαλητηρίων σε µεγάλες πόλεις που θα κορυφώνεται στις 15 εκέµβρη µε Παναττικό Συλλαλητήριο. Σ αυτό το τριήµερο όσες οργανώσεις πιστεύουν ότι µπορούν να ενταχθούν και µε απεργιακή µορφή τις καλούµε ως Γ.Σ.Ε.Ε. να το κάνουν. Για την επιτυχία αυτή της κινητοποίησης η Γ.Σ.Ε.Ε.:! Αναπτύσσει καµπάνια :! Πραγµατοποιεί περιοδείες σε χώρους δουλειάς και οργανώνει περιφερειακές συσκέψεις.! ίνει έµφαση σε περιοχές µε οξυµένα προβλήµατα απολύσεων (Νάουσα, Θράκη, κ.ά.).! Συντονίζει πρόσθετες δραστηριότητες των συµβασιούχων.! Παίρνει ειδικές πρωτοβουλίες για την ακρίβεια.! Ανοίγει συζήτηση µε ηµερίδα για το Ευρωσύνταγµα στις αρχές εκέµβρη, για την ανάλυση του κρατικού προϋπολογισµού, τις οδηγίες Volkenstein και εργάσιµου χρόνου. σελίδα -2-
4. Το πλαίσιο διεκδικήσεών µας προτείνουµε να είναι το παρακάτω: 1. ΕΙΣΟ ΗΜΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΙΕΚ ΙΚΗΣΗΣ Κανείς µισθός κάτω από το όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης (1100 ευρώ κατώτερος µισθός εντός τριετίας, ώστε να συγκλίνουµε µε τον µέσο ευρωπαϊκό όρο). Επίδοµα ανεργίας στο 80% του µισθού του ανειδίκευτου εργάτη και επέκταση χορήγησής του στα 2 χρόνια. Ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων. Καθιέρωση ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος για όσους άνεργους δεν έχουν τις προϋποθέσεις λήψης επιδόµατος από τον Ο.Α.Ε.., και τους ανήµπορους προς εργασία. Χτύπηµα του κοινωνικού αποκλεισµού. Κατώτερες συντάξεις στο 80% του µισθού του ανειδίκευτου εργάτη 80+20% πλήρης αναπλήρωση µισθού από τις κύριες και επικουρικές συντάξεις 2.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ 35ωρο (7ωρο-5νθήµερο) χωρίς µείωση αποδοχών εφαρµογή νοµοθεσίας και των συµβάσεων για το ωράριο Τακτοποίηση Μονιµοποίηση όλων των συµβασιούχων σύµφωνα µε τις προτάσεις της Γ.Σ.Ε.Ε.. Αυστηροποίηση απολύσεων Μείωση του αριθµού για τις µαζικές απολύσεις. Απαγόρευση απολύσεων στις ηλικίες πάνω από 50 χρόνια. Εξίσωση αποζηµίωσης εργατών µε αυτή των υπαλλήλων. Κοινωνική ρήτρα σε περιπτώσεις µετεγκατάστασης επιχειρήσεων (επιστροφή επιδοτήσεων και µέρους των κερδών αυξηµένες αποζηµιώσεις). Ενίσχυση απασχόλησης στον κοινωνικό τοµέα, το περιβάλλον, τον πολιτισµό. Κλαδικές, περιφερειακές πολιτικές όχι στο κλείσιµο επιχειρήσεων. Αναµόρφωση και αναβάθµιση του συστήµατος εκπαίδευσης κατάρτισης και συνολικά του Ο.Α.Ε.. 3.- ΑΚΡΙΒΕΙΑ Επίδοµα θέρµανσης σε ανέργους και εργαζοµένους. Μείωση της φορολογίας στο πετρέλαιο. Αλλαγή τρόπου υπολογισµού τιµαρίθµου (εργατικός τιµάριθµος). Μείωση ΦΠΑ στα είδη λαϊκής ανάγκης. Χτύπηµα της µονοπώλησης κλάδων και πάταξη κερδοσκοπίας. σελίδα -3-
4.- ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Κατάργηση ενοικιαζόµενης εργασίας και του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτηµένη εργασία. ραστικός περιορισµός υπεργολαβιών ίδια δικαιώµατα εργαζοµένων στις υπεργολαβίες και στα πλαίσια των οµίλων µε τις µητρικές εταιρίες. ραστικός περιορισµός στο 10% του προσωπικού όλων των ελαστικών µορφών απασχόλησης στις επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζόµενους µε ελαστικές µορφές. Σταθερό ωράριο εργασίας συλλογική διαπραγµάτευση του χρόνου εργασίας. Μειωµένες και ακριβές υπερωρίες. Ενίσχυση και εφαρµογή µέτρων υγιεινής και ασφάλειας αυστηροποίηση ποινών. Εφαρµογή της εργατικής νοµοθεσίας 5.- ΣΥΝ ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Όχι στις απολύσεις συνδικαλιστών ηµοκρατία στους χώρους δουλειάς Επιτροπές εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις 6.- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ! Προστασία και αναβάθµιση του Ι.Κ.Α.! Καθιέρωση της συµµετοχής του κράτους κατα 3/9.! Κάλυψη όλων των υποχρεώσεων του κράτους και των εργοδοτών.! Κατάργηση αντιασφαλιστικών διατάξεων.! Ενίσχυση του δηµόσιου χαρακτήρα της ασφάλισης.! Απόκρουση της ιδιωτικοποίησης του.! Πλήρης αναπλήρωση µισθού από κύρια σε επικουρική σύνταξη.! 35ετια χωρίς όριο ηλικίας. Ειδικές ρυθµίσεις για βαρέα ανθυγιεινά και ελαστικά απασχολούµενους. 7.- ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Αλλαγή σχέσης άµεσων έµµεσων φόρων Αύξηση του αφορολόγητου στα 13000 ευρώ. Τιµαριθµοποίηση φορολογικής κλίµακας. Αναδιάταξη και αύξηση του αριθµού των κλιµάκων. Αύξηση της φορολογίας στο µεγάλο κεφάλαιο. Επιβολή φόρου ΤΟΒΙΝ για τις βραχυπρόθεσµες κινήσεις κεφαλαίων. σελίδα -4-
8.- ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ Ι ΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ Αναστροφή κύµατος ιδιωτικοποιήσεων σε οργανισµούς κοινής ωφέλειας και στους τοµείς υγείας και παιδείας. ιατήρηση της δηµόσιας ιδιοκτησίας στις στρατηγικής σηµασίας επιχειρήσεις όχι εµπλοκή της αγοράς στον κοινωνικό τοµέα. Εκσυγχρονισµός και αποκοµµατικοποίηση των επιχειρήσεων και οργανισµών του δηµόσιου τοµέα αξιοποίηση του προσωπικού µε αναβάθµιση του. Ποιοτικές και φθηνές υπηρεσίες. 9.- ΑΥΞΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΠΑΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΑΙ ΕΙΑ: Αύξηση κρατικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ (12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθµια εκπαίδευση, ολοήµερα σχολεία µε πρόσθετες δραστηριότητες, ποιοτική αναβάθµιση των προγραµµάτων των σπουδών. Καθορισµός ζωνών εκπαιδευτικής προτεραιότητας σε περιοχές κατοικίας χαµηλόµισθων στρωµάτων, κατάργηση διπλοβάρδιας σχολείων και περιορισµός του αριθµού µαθητών ανά τάξη). ΥΓΕΙΑ: Κατοχύρωση, διεύρυνση και ποιοτική ολοκλήρωση του δηµόσιου συστήµατος Υγείας Πρόνοιας. Την παροχή, ισότιµα και δωρεάν, ποιοτικών υπηρεσιών υγείας πρόνοιας σε όλους που ζουν και εργάζονται σ αυτή τη χώρα. Χρηµατοδότηση του ηµόσιου Συστήµατος Υγείας σε ποσοστό 6% του ΑΕΠ. Ανάπτυξη ολοκληρωµένου δικτύου Πρωτοβάθµιας Υγείας, πρόληψης και προαγωγής της υγείας, καθιέρωση του Οικογενειακού Γιατρού, λήψη µέτρων στο πλαίσιο του ΕΣΥ για την Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους εργασίας, προώθηση πολιτικών για τη δηµόσια υγεία. Στελέχωση των µονάδων υγείας µε το απαραίτητο προσωπικό και στήριξη των δοµών τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Αντιµετώπιση των οικονοµικών και θεσµικών προβληµάτων των εργαζοµένων σε Υγεία-Πρόνοια. ιασφάλιση της λειτουργίας και των εργαζοµένων στις υπάρχουσες δοµές κοινωνικής προστασίας. Επιπλέον ανάπτυξη δοµών κοινωνικής προστασίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και οικονοµική στήριξη των δοµών που σήµερα λειτουργούν. ΑΝΕΡΓΙΑ: Αύξηση δαπανών τουλάχιστον στο 3% του ΑΕΠ που είναι ο µέσος κοινοτικός όρος σωστή αξιοποίηση εθνικών και κοινοτικών πόρων, απόκρουση των αθρόων επιδοτήσεων στους εργοδότες. ιεύρυνση προγραµµάτων για φθηνές και ποιοτικές εργατικές κατοικίες. 10.- α) Όχι στην οδηγία volkenstein και στην οδηγία για τον εργάσιµο χρόνο β) όχι στην αύξηση του δια βίου εργάσιµου χρόνου γ) δηµοψήφισµα για το Ευρωσύνταγµα όχι στην συνταγµατική κατοχύρωση του νεοφιλελευθερισµού σελίδα -5-