Σύντροφοι και συντρόφισσες, σας καλωσορίζουμε στην σημερινή εκδήλωση προς τιμήν του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας! Καλωσορίζουμε τους απογόνους, τους συγγενείς και φίλους που βρίσκονται σήμερα εδώ. Η σημερινή εκδήλωση είναι ένας ακόμη σταθμός στην πορεία προς τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και μια ξεχωριστή στιγμή για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ. Και σημερα εδώ στην Λευκάδα στην ονομαζόμενη πλατεία Πάνου Γιαννούλη τιμάμε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του ΔΣΕ, όλους όσοι έπεσαν, τραυματίστηκαν στις ηρωικές μάχες του. Ιδιαίτερα τιμάμε σήμερα όλους εκείνους και εκείνες που πολέμησαν ηρωικά ενταγμένοι στο Αρχηγείο Ξηρομέρου Λευκάδας του ΔΣΕ που είχε διοικητή τον Πάνο Γιαννούλη, στρατιωτικό τον Λάκη Κατσαρό και πολιτικό επίτροπο τον Κώστα Παπαδόπουλο. Για το Κόμμα μας αποτελεί χρέος και καθήκον μας να αναδείξουμε την προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Ιδιαίτερα σήμερα, που τα διάφορα αστικά επιτελεία προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία από την αρχή και έχουν κάνει επιστήμη, τη διαστρέβλωση, την συκοφαντία, την παραχάραξη, μιας κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που είναι η πάλη του ΔΣΕ. Η βαθύτερη, ωστόσο, ουσία της αντιπαράθεσης σχετικά με την ιστορία του ΔΣΕ δεν αφορά τόσο το παρελθόν. Η αστική
τάξη και τα επιτελεία της, παρότι κάνουν ό,τι μπορούν να συσκοτίσουν και να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και τις αιτίες της ταξικής αναμέτρησης 46-49, στην ουσία τους απασχολεί το μέλλον. Η διασφάλιση και διαιώνιση της εξουσίας τους. Απαιτούν υποταγή και σήμερα και ταυτόχρονα σχεδιάζουν προληπτικά και κατασταλτικά την αντιμετώπιση της ταξικής πάλης. Φοβούνται και ξορκίζουν την κορύφωση της ταξικής πάλης, γιατί θέλουν το λαό φοβισμένο, υποταγμένο και ανήμπορο μπροστά στις συνέπειες των αντιφάσεων, της σαπίλας και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού ή να αρκεστεί στην αδιέξοδη πάλη της δήθεν "επιδιόρθωσής" του. Και όταν δεν τους παίρνει, καπηλεύονται ή νοθεύουν αυτόν τον αγώνα, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας στην Καισαριανή και στον Άη Στράτη. Επικαλέστηκε, μάλιστα, "τις ματωμένες κορφές του Γράμμου", όταν είναι γνωστό πως έχουν αποκηρύξει τον αγώνα του ΔΣΕ ως τυχοδιωκτισμό. Την ίδια ρότα ακολουθεί και η δημοτική αρχή της Λευκάδας που στην εκδήλωση για τους αδελφούς Γιαννούλη δεν ανέφερε κουβέντα ότι ο Πάνος Γιαννούλης πολέμησε στο ΔΣΕ και διετέλεσε διοικήτης του Αρχηγείου Ξηρομερου Λευκάδας. Φίλοι και φίλες Τιμάμε τους ήρωες και τις ηρωίδες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τους ήρωες και ηρωίδες της Λευκάδας και της Βόνιτσας, που εκείνη την περίοδο δίδαξαν στο λαό και στη νεολαία ότι μπροστά στην υποταγή, ο λαός πρέπει να ακολούθήσει το δρόμο του οργανωμένου αγώνα για να πάρει ο ίδιος την εξουσία στα χέρια του. Μπροστά στην δυστυχία, στην φτώχια, στην εκμετάλλευση και στα εγκλήματα της αστικής τάξης της Ελλάδας και των συμμάχων της, βάλανε το θάρρος και την παλικαριά τους στην οργάνωση του αγώνα για να σωθεί ο λαός μας.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι περήφανο για την ιστορία του, για την προσφορά του στην υπόθεση της εργατικής τάξης να απαλλάγεί από τα εκμεταλλευτικά της δεσμά. Είναι περίφανο για τα παιδιά που γέννησε, τα παιδιά του ΔΣΕ που ξεπέρασαν το θάνατο και τα ονοματά τους πέρασαν στην αθανασία. Αυτή η ηρωική προσφορά δεν ξεχνιέται, δε σβήνεται από τη μνήμη, όση προσπάθεια κι αν κάνει η αστική τάξη και τα παπαγαλάκια της (καθηγητάδες, δημοσιογράφοι κλπ) να αλλάξει το μεγαλείο του ηρωισμού του ΔΣΕ παρουσιάζοντας τον ως απλά έναν αδελφωκτόνο πόλεμο και να μας πει σήμερα ποσό απαραίτητη είναι η καλλιέργεια της εθνικής ομοψυχίας στα δύσκολα χρόνια που αντιμετωπίζει ο λαός μας. Σπιλώνουν τη μνήμη του ΔΣΕ και οι αναθεωρητές της ιστορίας, οι οπορτουνιστές που είτε βάζουν σε αντιπαράθεση την Εθνική Αντίσταση με τον αγώνα του ΔΣΕ, είτε μιλάνε ως εκπρόσωποι του για να τον τιμήσουνε, ενώ δεν έχουν βγάλει ούτε ένα συμπέρασμα από την τρίχρονη εποποιία του, ενώ απαρνήθηκαν τον σκοπό που οι μαχητές δώσαν μέχρι και τη ζωή τους και επιτίθενται στο ΚΚΕ με λάσπη. Φίλοι και φίλες Πριν 70 χρόνια και στην Λευκάδα η κατάσταση μετά τη Βάρκιζα ήταν αντίστοιχη όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εκατοντάδες λευκαδίτες μαχητές του ΕΑΜ ΕΛΑΣ ήταν κυνηγημένοι, όσους τους έπιαναν τους εκτελούσαν, άλλοι δεν άντεξαν από τα απάνθρωπα βασανιστήρια και πέθαναν, άλλους τους φυλάκιζαν, βίαζαν, ξυλοκοπούσαν αθώους πολίτες, καίγαν σπίτια. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Λευκάδα, έχασε εκατοντάδες
αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης τους μήνες Ιούλη -Αύγουστο του '44 στη μάχη στο Λαϊνάκι. Σ' αυτές τις αφόρητες και δραματικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή για ένα χρόνο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, τον Απρίλη του 1946 ο σ. Σπύρος Ντεμίρης (Νίκος), από τα Ζαγόρια Ηπείρου, όντας γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Λευκάδας, σε συνάντησή του με τους ένοπλους καταδιωκόμενους αγωνιστές Πάνο Γιαννούλη, τ' αδέλφια Νίκο και Κώστα Γαζή, Σπύρο Θερμό (Τίγρη), Αντώνη Καραμποΐκη, Τάσο Μανωλίτση και Σπύρο Βονιτσάνο (Δρόσος), που έγινε στη θέση Γράβαλα ή Κεραμιδάκι της Νικιάνας, έχοντας υπ' όψη τις αποφάσεις της 2ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (Φλεβάρης 1946) τους ενημερώνει για την ανάγκη συγκρότησης τμήματος του ΔΣΕ και τους ανακοινώνει ότι ο ίδιος, με εντολή του Κόμματος, αναχωρεί για την Ήπειρο. Τον Ιούλη του 1946 γίνεται παράνομη κομματική σύσκεψη στελεχών στο σπίτι του Στάθη Κονδυλάτου (Σβωλή) στη Νικιάνα, που περιφρουρείται από τους ένοπλους καταδιωκόμενους. Τον Οκτώβρη του 1946, ο Πάνος Γιαννούλης χρησιμοποιεί σαν σύνδεσμο τον Στάθη Βρεττό και επικοινωνεί με τον Γ. Γιαννούλη, ανώτατο στέλεχος του ΔΣΕ, ο οποίος σε γραπτό του σημείωμα προτρέπει τους καταδιωκόμενους αγωνιστές σε δράση και τους ενημερώνει για τη σύνθεση των διοικήσεων και τμημάτων του ΔΣΕ. Το φθινόπωρο του 1946 συμφωνείται η ανάγκη σχηματισμού ένοπλου τμήματος, για Αρχηγείο Λευκάδας Ξηρομέρου του ΔΣΕ, με προοπτική το τμήμα αυτό να
προσπαθήσει να περάσει στην Ήπειρο και να ενωθεί με τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα του μαχητή Τάσο Μανωλίτσης στο βιογραφικό σημείωμα του αγωνιστή όπου αναφέρει: μετά την παράδωση των όπλων μας στο χωριό Σαρδίνινα του Βάλτου έξω από την Αμφιλοχία άρχισαν οι διώξεις και εβγήκα ξανά στο βουνό ένοπλος, καταδιωκόμενος και επικηρυγμένος. Στον ΕΛΑΣ βγήκα από την σχολή υπαξιωματικών του Συντάγματος και διοικούσα ομάδα. Μετά την μάχη της Αμφιλοχίας ονομάστηκα ανθυπαστπιστής επί Ανδραγαθία. Το 1946 47 όλοι οι ένοπλοι καταδιωκόμενοι της Λευκάδας και του Ξηρόμερου ιδρύσαμε το Αρχηγείο Ξηρόμερου Λευκάδας του ΔΣΕ και ήμουν επικεφαλής της ομάδας Ασφάλειας του Αρχηγείου. Σαν ένοπλος καταδιωκόμενος και αντάρτης του ΔΣΕ εδώσαμε πολλές μάχες. Τις 19/6/47 κι ενώ προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τους διώκτες μας, ο Αρχηγός του Αρχηγείου Πάνος Γιαννούλης, εγώ κι ο ανηψιός μου Γιώργος Μανωλίτσης πέσαμε στη θάλασσα, έχοντας τον Γιώργο σε μια σχεδία από καλάμια, επειδή δεν ήξερε μπάνιο. Μετά από 17 ώρες και ενώ είμαστε έτοιμοι να πνιγούμε πέφτουμε πάνω σε καταδιωκτηκά. Σκοτώνεται ο Γιαννούλης και τραυματίζομαι εγώ. Πιάστηκα αιχμάλωτος. Καταδικάστηκα σε θάνατο. Κάθησα σχεδόν 16 χρόνια φυλακή και βγήκα το 1962. Tο 1967 με έπιασαν με την χούντα κι εκάθισα 3,5 χρόνια στην αρχή στη Γιούρα και στη συνέχεια στην Λέρο στο Λακί. Είμαι και θα παραμείνω μέλος του τιμημένου ΚΚΕ ώς την τελευταία μου πνοή για το καλό του λαού και της κοινωνίας.
Επίσης, ως πράξη απάνθρωπη του αντιπάλου, στη μνήμη του λευκαδιτικού λαού έχει μείνει ο αποκεφαλισμός των μαχητών. Τα κεφάλια εφτά μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού αφού τα έκοψαν τα έφεραν και τα κρέμασαν στο Πεντοφάναρο της κεντρικής πλατεία Λευκάδας. Οι εφτά αγωνιστές ήταν: Γεράσιμος Θερμός Τιλίλας από την Εγκλουβή, Νίκος Γαζής Παπλογιάννης από τη Βαυκερή, Κώστας Ζακυνθινός Ρέντζος από τους Πηγαδησάνους, Γιάννης Κοντογεώργης Μπαλέρτας από την Εγκλουβή, Τάσος Θ. Μανωλίτσης Βρακάς από τον Αλέξανδρο, Ζώης Παπαδόπουλος από το Πινακοχώρι και Παναγιώτης Μήνος από τη Μερόπη Πωγωνίου Ιωαννίνvων. Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Τιμάμε το ΔΣΕ γιατί ο τρίχρονος αγώνας του υπήρξε δίκαιος, ηρωικός, μεγαλειώδης. Γιατί ο ΔΣΕ εξέφραζε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού, ενάντια στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και καταπιεστών τους. Εξέφραζε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της βασικής δύναμης της συμμαχίας, της εξαθλιωμένης αγροτιάς και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων στρωμάτων των πόλεων. Η αστική κρατική εξουσία γνώρισε τότε τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξή της. Ο ΔΣΕ ήταν λαϊκός στρατός που στηρίχτηκε στην οργανωμένη - πολεμική πείρα του ΕΛΑΣ στην Κατοχή και στο Δεκέμβρη 1944. Είχε μεγάλους δεσμούς με το λαό, που τον τροφοδοτούσε με κάθε είδους βοήθεια, έμψυχο δυναμικό, τροφή και ρουχισμό, βοήθησαν οι κάτοικοι στην κατασκευή οχυρωματικών έργων, στη συγκέντρωση
πληροφοριών, στην οργάνωση της Λαϊκής Πολιτοφυλακής. Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει με υπερηφάνεια την ηρωική πορεία του. Ταυτόχρονα η δεκαετία 40-49 είναι πολύ πλούσια, ανεξάντλητη πηγή σε ιστορικά συμπεράσματα με μεγάλη αξία για την καθοδήγηση της ταξικής πάλης. Ορθώνουμε μέτωπο στο μηδενισμό και στη λαθολογία, που καλλιεργεί ο ταξικός εχθρός και ο οπορτουνισμός. Αντιμαχόμαστε τον καιροσκοπικό εξωραϊσμό, που συμβαδίζει με την αδυναμία και την άρνηση εξαγωγής διδαγμάτων, κάτι που επίσης βοηθάει τον ταξικό εχθρό. Μόνο εκείνοι που διδάσκονται από την Ιστορία του ΚΚΕ, το τιμούν πραγματικά. Όταν το ΚΚΕ κρίνει σήμερα την στρατηγική του στην περίοδο της κατοχής και την επόμενη, την κρίνει με βάση το ότι τότε ο απελευθερωτικός αγώνας δεν συνδέθηκε με το λόγο ίδρυσης και ύπαρξης του ΚΚΕ που είναι η πάλη για την εργατική εξουσία. Ο αγώνας του ΔΣΕ βρέθηκε εκείνη την περίοδο υπό την επίδραση των αντιφάσεων και αδυναμιών της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, άρα και του ΚΚΕ.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Σήμερα στο Κυριακάτικο Ρ κυκλοφορούν οι θέσεις της ΚΕ για το 20 Συνέδριο του ΚΚΕ που θα γίνει στο χρονικό διάστημα απο 30 Μάρτη έως 2 Απρίλη. Το ΚΚΕ στηριγμένο στο Πρόγραμμα με την επεξεργασμένη στρατηγική του, όπως αυτό ψηφίστηκε και διαμορφώθηκε στο 19ο Συνέδριό του το 2013, που έχει συναντήσει αποδοχή πέρα από τις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ και σε φίλους, οπαδούς, αλλά και ευρύτερες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, προχωρά προς το 20ό Συνέδριό του. Το ΚΚΕ επιδιώκει να αποτιμήσει τη δράση του, να θέσει τους στόχους για το επόμενο διάστημα με κριτήριο πώς καλύτερα θα υπηρετεί η καθημερινή δουλειά του Κόμματος τη στρατηγική, το Πρόγραμμά του. Τα προηγούμενα χρόνια συσσωρεύθηκε πολύτιμη πείρα από την πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση του Κόμματος, τη δράση των κομμουνιστών στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στους αγώνες που πραγματοποιήθηκαν. Πείρα που πρέπει να βοηθήσει για να βγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα, να επισημανθούν τα θετικά βήματα, αλλά και οι αδυναμίες της δουλειάς μας. Πολύ περισσότερο τώρα που οι εξελίξεις τόσο μέσα στη χώρα μας όσο και διεθνώς αναδεικνύουν νέες, σύνθετες δυσκολίες και εμπόδια, αλλά και νέες δυνατότητες για τη δουλειά του Κόμματος. Υπάρχουν, επίσης, νέα στοιχεία που πρέπει να αξιολογούνται, να μελετούνται συστηματικά, να παίρνονται υπόψη στο σχεδιασμό, έτσι ώστε να γίνεται πιο αποτελεσματική η δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Στο επίκεντρο του 20ού Συνεδρίου αντικειμενικά θα βρεθεί το ολόπλευρο ιδεολογικό - πολιτικό και οργανωτικό ατσάλωμα του ΚΚΕ ως κόμματος που παλεύει για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Θα συζητηθεί το πώς σήμερα, σε μη επαναστατικές συνθήκες, το ΚΚΕ δουλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, πώς πρωτοστατεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με προοπτική την εργατική εξουσία. Στις Θέσεις της ΚΕ ξεχωριστή θέση έχει το ζήτημα της κομματικής οικοδόμησης, φτιάχνοντας γερές Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ, πρώτα απ' όλα στους σημαντικούς κλάδους της οικονομίας, στους χώρους όπου βρίσκεται συγκεντρωμένη η εργατική τάξη, αλλά και στις εργατικές - λαϊκές περιοχές, στα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Καλούμε τους φίλους και οπαδούς τους Κόμματος κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που ανεξάρτητα απο επιμέρους απόψεις- κατανοεί την αναγκαιότητα ενός πολύ ισχυρού ΚΚΕ να μελετήσουν τις θέσεις και να τις συζητήσουμε με σκοπό να συγκεντρώσουμε γνώμες, παρατηρήσεις. Να κάνουμε όσο γίνεται πιο ισχυρό το ΚΚΕ με επιστημονικά επεξεργασμένες θέσεις, ισχυρό στο αγώνα για την αναγκαία ανασύνταξη του κινήματος, στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη φτώχεια,
στον αγώνα για την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για την κοινωνική ανατροπή και την εργατική εξουσία. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για το λαό. Οι εκπρόσωποι της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, που διατυμπανίζουν ως εναλλακτική λύση την ανάγκη για ένα άλλο "ευρωπαϊκό μοντέλο", εξαπατούν τους εργαζόμενους.