Στοιχεία Βλαβών σε Κατασκευές από τον Σεισμό της 7 ης Σεπτεμβρίου 1999 στην Αθήνα

Στοιχεία Βλαβών σε Κατασκευές από τον Σεισμό της 7 ης Σεπτεμβρίου 1999 στην Αθήνα Α.Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Εργαστήριο ΩΣ/ Τμήμα ΠΜ/Δ.Π.Θ. Α.Ι. ΚΑΡΑΜΠΙΝΗΣ Καθηγητής, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Εργαστήριο ΩΣ/ Τμήμα ΠΜ/Δ.Π.Θ. Περίληψη Η παρούσα εργασία αφορά σε συμπεράσματα από την επεξεργασία δεδομένων ως προς τα αποτελέσματα της σεισμικής διέγερσης μεγάλης έντασης σε σημαντικό αριθμό οικοδομικών κατασκευών. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει στοιχεία από την συλλογή, επεξεργασία και δημιουργία μιας ενιαίας βάσης δεδομένων με τα αποτελέσματα από καταγραφές σεισμικών βλαβών 180.945 οικοδομικών κατασκευών σε διάφορες περιοχές της Αττικής από τον σεισμό της Πάρνηθας (7-9-1999). Στόχο αποτελεί η αξιολόγηση των παραμέτρων εκείνων που επηρεάζουν την δημιουργία της δομικής βλάβης από σεισμική ένταση κοντινού πεδίου και η αποτίμηση της σεισμικής τρωτότητας συνόλων υφισταμένων οικοδομικών κατασκευών με ομοειδή χαρακτηριστικά. Το πλήθος των στοιχείων της βάσης δεδομένων και η ποικιλία των τύπων των οικοδομικών κατασκευών και των σεισμικών χαρακτηριστικών και κανονιστικών δεδομένων συμβάλει στην χρησιμότητα των παραγόμενων αποτελεσμάτων. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η αντισεισμική θωράκιση των υφιστάμενων κατασκευών αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Είναι γεγονός ότι η ικανή και αξιόπιστη εκτίμηση της αναμενόμενης βλάβης και η αποτελεσματική αποτίμηση της σεισμικής διακινδύνευσης σε μεγάλα αστικά κέντρα καθώς και η δυνατότητα επίλυσης των προβλημάτων που ανακύπτουν μετά από έναν καταστροφικό σεισμό είναι θέμα με μείζονα κοινωνική και οικονομική σημασία. Οι σεισμοί των τελευταίων δεκαετιών στην χώρα μας κατέδειξαν ότι ένας μεγάλος αριθμός υφιστάμενων κατασκευών, οι οποίες έχουν κατασκευαστεί με διατάξεις προγενέστερων κανονισμών, δεν καλύπτουν το αντίστοιχο επίπεδο σεισμικής ασφάλειας των σύγχρονων κανονισμών με αποτέλεσμα να εμφανίζουν τα κτίρια αυτά σημαντικά χαμηλότερη σεισμική ικανότητα. Άλλωστε, αυτοψίες σε κατασκευές που παρουσίασαν εκτενείς βλάβες μετά από ισχυρή σεισμική καταπόνηση, τεκμηριώνουν την ουσιαστική τρωτότητα σημαντικού αριθμού υφιστάμενων κτιρίων. Όμως τα υπάρχοντα σήμερα στοιχεία σεισμικής τρωτότητας και διακινδύνευσης των κατασκευών της χώρας μας είναι σχετικά ελλιπή τόσο ως προς την συστηματική καταγραφή των βλαβών μετά από ένα έντονο σεισμικό γεγονός (βαθμού, έκτασης, είδους κ.λπ.) αλλά και ως προς τα δομικά χαρακτηριστικά του οικιστικού αποθέματος. Η βλάβη αποτελεί την ρεαλιστικότερη εκτίμηση της τρωτότητας αφού στηρίζεται σε γεγονότα κλίμακας 1:1 και εμπεριέχει την πραγματική απόκριση του κτιριακού αποθέματος λαμβάνοντας υπόψη την επιρροή των δομικών χαρακτηριστικών, την τοπογραφία, τις εδαφικές συνθήκες, την αλληλεπίδραση εδάφους - κατασκευής και την σεισμική κίνηση. Η δυσκολία αξιοποίησης της έγκειται στην έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων τα οποία να αφορούν σε σημαντικό αριθμό κατασκευών και να καλύπτουν ένα εκτεταμένο εύρος σεισμικών κινήσεων. Η εργασία περιλαμβάνει στοιχεία από την συλλογή, επεξεργασία και δημιουργία μιας ενιαίας βάσης δεδομένων με τα αποτελέσματα από καταγραφές βλαβών του Ελλαδικού χώρου που υπέστησαν έντονη σεισμική διέγερση [1, 2, 3]. Στόχος είναι η αξιολόγηση των παραμέτρων εκείνων που επηρεάζουν την δημιουργία της δομικής βλάβης και η αποτίμηση της σεισμικής τρωτότητας συνόλων υφισταμένων κατασκευών με ομοειδή χαρακτηριστικά. Αναζητήθηκαν στοιχεία υφιστάμενων οικοδομικών κατασκευών που ανέπτυξαν διαφόρου τύπου, βαθμού και έκτασης σεισμικές βλάβες. Οι κατασκευές αυτές αφορούν σε χαρακτηριστικούς τύπους κτιρίων της Νότιας Ευρώπης. Για τον σκοπό αυτό διενεργήθηκε έρευνα σε αρχεία καταγραφών των σεισμικών βλαβών (Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων ΤΑΣ και Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων - ΥΑΣ). Από την έρευνα διαπιστώθηκε πως η πιο ευρεία βάση δεδομένων μετασεισμικών ελέγχων, σε ότι αφορά στις κατηγορίες των δομικών τύπων αλλά και στο πλήθος των καταγεγραμμένων κτιρίων ανά κατηγορία, προήλθε μετά τον σεισμό της 7 ης -9-1999 στην Αθήνα. Ο σεισμός της Πάρνηθας ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε κοντά σε μεγάλο αστικό κέντρο (20 Km από το επίκεντρο) με μέγεθος 5.9R (μέτριο προς μεγάλο) [4]. - 1 -

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία των παραγόμενων αποτελεσμάτων στην ανάπτυξη σχέσεων τρωτότητας, η έρευνα επικεντρώθηκε στην επεξεργασία των καταγραφών των βλαβών που προήλθαν από τον σεισμό της Πάρνηθας, ο οποίος αποτέλεσε την κύρια πηγή προέλευσης των στοιχείων. Συγκεντρώθηκαν στοιχεία από τα αποτελέσματα του σεισμού αυτού στις οικοδομικές κατασκευές της ευρύτερης περιοχής τα οποία και παρουσιάζονται στην εργασία. Το πλήθος των στοιχείων της βάσης δεδομένων και η ποικιλία των τύπων των οικοδομικών κατασκευών και των σεισμικών χαρακτηριστικών και κανονιστικών δεδομένων συμβάλει στην χρησιμότητα των παραγόμενων αποτελεσμάτων. Σχήμα 1: Χωρική προέλευση των κατασκευών με βλάβες. Figure 1: Regional derivation of the damaged structures. 2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ Την 7 η Σεπτεμβρίου 1999 έπληξε την περιοχή της Αττικής ένας καταστροφικός σεισμός με μέγεθος M w = 5.9R, σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών. Το επίκεντρο του σεισμού προσδιορίστηκε στους νοτιοανατολικούς πρόποδες του ορεινού όγκου της Πάρνηθας. Ο υπόψη σεισμός, όπως όλοι σχεδόν οι ισχυροί σεισμοί κοντινού πεδίου σε αστικά κέντρα, είχε καταστροφικά αποτελέσματα με 143 ανθρώπινες απώλειες, περίπου 1000 σοβαρούς τραυματισμούς, καταρρεύσεις κτιρίων και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές. Οι βλάβες στις κατασκευές παρουσιάσθηκαν στα βόρεια και βορειοδυτικά προάστια της Αθήνας και παρουσίασαν ανομοιόμορφη γεωγραφική κατανομή, κυρίως στις περιοχές που επλήγησαν έντονα [5]. Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από τους ελέγχους, που διενεργήθηκαν μετά τον σεισμό της Αθήνας (7-9- 1999), προήλθαν κυρίως από την Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΥΑΣ) και περιελάμβαναν τον Α Βάθμιο και Β Βάθμιο έλεγχο ολόκληρης της Αττικής. Για την επαλήθευση των στοιχείων και την δημιουργία μιας αξιόπιστης βάσης δεδομένων, τα συλλεχθέντα από την ΥΑΣ στοιχεία ελέγχθηκαν, και όπου απαιτήθηκε συμπληρώθηκαν, με τα στοιχεία που αντλήθηκαν από τον ΤΑΣ Πειραιά (περιλαμβάνοντας τους ΤΑΣ Πειραιά Αθηνών Περιστερίου - Ελευσίνας) και από τον ΤΑΣ Αχαρνών (περιλαμβάνοντας στοιχεία από τους ΤΑΣ Φιλαδέλφειας - Αχαρνών - Λιοσίων). Ο αρχικός συνολικός αριθμός των στοιχείων που συγκεντρώθηκε από τις παραπάνω πηγές, με βάση τους μετασεισμικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν στον σεισμό των Αθηνών (7-9-1999), αφορά σε 535.152 καταγραφές οικοδομικών κατασκευών με βλάβες. Κατά την επεξεργασία έγινε έλεγχος και φιλτράρισμα των αρχικών στοιχείων, ώστε στην δημιουργηθείσα βάση δεδομένων, το κάθε κτίριο να αναγράφεται μία φορά. Τελικά διαμορφώθηκε μια ενιαία βάση δεδομένων με όλες τις καταγραφές του Α Βάθμιου, του Β Βάθμιου ελέγχου και όλων των Πρωτοκόλλων Επικινδύνων Ετοιμορρόπων (ΠEE) κτιρίων, που παρήχθησαν. Η βάση αυτή αφορούσε σε 296.919 καταγραφές (αυτοψίες) που αντιστοιχούν σε 180.945 οικοδομικές κατασκευές που ανέπτυξαν διαφορετικό τύπο, έκταση και βαθμό βλάβης και αφορούν σε 117 δήμους της Αττικής [1, 6, 7]. Έγινε αντιστοίχιση του αριθμού των διατιθέμενων στοιχείων της βάσης δεδομένων με τον συνολικό αριθμό των κτιρίων των επί μέρους περιοχών, όπως λήφθηκε από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδος (ΕΣΥΕ) [8] σύμφωνα με την απογραφή του 2000. Να σημειωθεί ότι η ημερομηνία της απογραφής των κτιρίων βρίσκονταν πολύ κοντά στην ημερομηνία του σεισμού (7-9-1999). Από την ανάλυση του δείγματος και συγκρίνοντας το σύνολο των κτιρίων των περιοχών, στις οποίες διενεργήθηκαν μετασεισμικοί έλεγχοι, με τον αριθμό των κτιρίων για τα οποία διενεργήθηκαν αυτοψίες, προέκυψε πως τα διαθέσιμα στοιχεία βλαβών (180.945 κτίρια - Σχήμα 1) αφορούν περίπου στο 25.47% του συνολικού αριθμού των κτιρίων της περιοχής από όπου προήλθαν (συνολικός αριθμός οικοδομικών κατασκευών της περιοχής 710.556). Αν θεωρήσουμε το σύνολο των κτιρίων (753.078) για όλους τους δήμους που αναφέρθηκαν στο στατιστικό δείγμα, ανεξαρτήτου δομικού τύπου, το ποσοστό των κατασκευών με βλάβες αποτελεί το 24.03% ποσοστό το οποίο αποτελεί ένα σημαντικότατο και ευρέως αποδεκτό στατιστικό δείγμα [9]. Η έκταση της βλάβης προκύπτει από την θεώρηση πως στην αναφερόμενη περιοχή έχει γίνει πλήρης καταγραφή των βλαβών του κτιριακού αποθέματος και πως όλες οι μη καταγεγραμμένες κατασκευές αντιστοιχούν σε κτίρια με πρακτικά μηδενική βλάβη. Σημειώνεται πως μεταξύ των 180.945 κτιρίων δεν υπήρχε πάντα πλήρης περιγραφή των δομικών χαρακτηριστικών, με απουσίες πληροφοριών, όπως: ο φέρων οργανισμός, το έτος κατασκευής, ο αριθμός - 2 -

Πίνακας 1: Κατάταξη των κτιρίων σε δομικούς τύπους. Table 1: Classification of buildings in structural types. Δομικός τύπος Χρονική περίοδος σχεδιασμού Σ1 1959-1985 (ΒΔ59) ή χωρίς Αντισεισμικό Κανονισμό Ωπλισμένο Σκυρόδεμα (Πλαισιακό ή Μικτό Δομικό Σύστημα) Σ2 1985-1995 (ΒΔ59 & Πρόσθετα άρθρα 1985) Σ3 Μετά το 1995 (ΝΕΑΚ 1995) Μικτός M1 1959-1985 (ΒΔ59) ή χωρίς Αντισεισμικό Κανονισμό (Κατακόρυφα Φέροντα Στοιχεία αποτελούμενα από M2 1985-1995 (ΒΔ59 & Πρόσθετα άρθρα 1985) Ωπλισμένο Σκυρόδεμα και Φέρουσα Τοιχοποιία) M3 Μετά το 1995 (ΝΕΑΚ 1995) Φέρουσα Τοιχοποιία (Κατακόρυφα στοιχεία από Φέρουσα Τοιχοποιία και οριζόντια από ΩΣ ή Ξύλο ή Χάλυβα ή Άλλο) Άλλος (Οποιαδήποτε άλλη κατηγορία πλην των αναφερομένων) Κ Α ορόφων κ.λ.π. ανά χαρακτηρισμό βλάβης. Για τον λόγο αυτό δεν ήταν δυνατή η ταξινόμηση του συνόλου των κτιρίων στους αντίστοιχους δομικούς τύπους, καθώς επίσης και η περαιτέρω επεξεργασία τους. 2.1 Διακριτοποίηση σε δομικούς τύπους Για την ανάπτυξη των σχέσεων τρωτότητας είναι απαραίτητη η κατηγοριοποίηση των κτιρίων σε διάφορους δομικούς τύπους, οι οποίοι εμφανίζουν παρόμοια σεισμική συμπεριφορά σε ενδεχόμενο σεισμικό σενάριο. Το δομικό σύστημα και τα υλικά κατασκευής θεωρούνται πως σχετίζονται άμεσα με την συνολική συμπεριφορά του κτιρίου. Επίσης, η κανονιστική περίοδος σχεδιασμού και κατασκευής και οι διάφορες τεχνικές δόμησης που χρησιμοποιούνται κατά την χρονική περίοδο της κατασκευής, καθορίζουν τις λεπτομέρειες όπλισης, την διαθέσιμη ικανότητα παραμόρφωσης και απορρόφησης ενέργειας και εκφράζουν γενικότερα την φιλοσοφία του αντισεισμικού κανονισμού κάθε περιόδου. Επιπλέον, η ύπαρξη στοιχείων υπερκαταπόνησης, όπως η απουσία τοιχοποιίας πλήρωσης στο ισόγειο (pilotis) ή η ύπαρξη κοντών υποστυλωμάτων, οριζόντιων ή κατακόρυφων μη κανονικοτήτων ή η κανονική διάταξη των τοιχοποιιών πλήρωσης, επηρεάζουν σημαντικά την ανάπτυξη της σεισμικής βλάβης. Ο ρόλος του ύψους της κατασκευής που θεωρούνταν παλαιότερα ως μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους επιρροής της τρωτότητας [9, 10] είναι σήμερα αμφιλεγόμενος [11]. Η στατιστική επεξεργασία αφορούσε κατηγορίες κτιρίων (Πίνακας 1): 1. με σκελετό από ωπλισμένο σκυρόδεμα (Σ) με πλαισιακό ή/και τοιχωματικό δομικό σύστημα (ΔΣυ), 2. μικτών κατασκευών (Μ) με κατακόρυφα φέροντα στοιχεία (ΦΣτ) αποτελούμενα από ωπλισμένο σκυρόδεμα (ΩΣ) και φέρουσα τοιχοποιία (Φ.Τ.), 3. φέρουσας τοιχοποιίας (Κ) με κατακόρυφα στοιχεία από φέρουσα τοιχοποιία και οριζόντια στοιχεία από ΩΣ ή ξύλο ή χάλυβα (κ.λπ.) και 4. που ανήκουν σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία (Α), όπως με μεταλλικό ή ξύλινο ΔΣυ, κ.λπ. Για τα κτίρια από ΩΣ έγινε περαιτέρω διάκριση ως προς την περίοδο σχεδιασμού: α) χωρίς Αντισεισμικό Κανονισμό (ΑΚ) ή σχεδιασμένα κατά την περίοδο 1959-1985, β) 1985-1995 και γ) μετά το 1995. 3. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Μετά από συστηματική επεξεργασία και ανάλυση των στοιχείων της βάσης δεδομένων που δημιουργήθηκε, έγινε δυνατή η αναγνώριση του κτιριακού αποθέματος μιας ευρύτατης περιοχής, αντιπροσωπευτικής των συνθηκών δόμησης του 20 ου αιώνα, της Ελλάδας και γενικότερα της Ν. Ευρώπης. Αφού διαχωρίστηκαν τα 180.945 κτίρια της σε χαρακτηριστικούς δομικούς τύπους, βάσει της διακριτοποίησης του Πίνακα 1, μελετήθηκαν οι παράγοντες εκείνοι που επηρεάζουν την σεισμική συμπεριφορά - τρωτότητα (δομικό σύστημα, κανονιστική περίοδος κ.λ.π.) και σχετίστηκαν με το επίπεδο της αναπτυχθείσας βλάβης. Προέκυψαν, επίσης, χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με τα ενδεχόμενα αίτια που καθιστούν τις κατασκευές επισφαλείς έναντι της σεισμικής δράσης. Τα βασικότερα αποτελέσματα όπως προέκυψαν από την διερεύνηση των καταγεγραμμένων παραμέτρων είναι [1]: 1. Οι 180.427 κατασκευές οι οποίες εμφάνισαν καταγεγραμμένες βλάβες αντιστοιχούν στο 25,39% του συνολικού αριθμού των κτιρίων (710.556) της περιοχής των ΟΤΑ ή στο 23,96% του συνολικού κτιριακού αποθέματος (753.078 κατασκευές). Σύμφωνα με τον Πίνακα 2: α) 2.716 κατασκευές παρουσίασαν οιονεί κατάρρευση (1,51%) ως προς το αναφερθέν πλήθος των κτιρίων με βλάβες, β) 6.423 κατασκευές σοβαρές μη επισκευάσιμες βλάβες στον φέροντα οργανισμό (3,56%), γ) 56.533 κατασκευές μέτριου βαθμού επισκευάσιμες βλάβες (31,33%) και τέλος δ) 114.755 κατασκευές παρουσίασαν ελαφριές και επισκευάσιμες βλάβες (63,60%) (Σχήμα 2). 2. Για 80.011 κατασκευές για τις οποίες υπήρχε η καταγραφή ως προς το είδος του δομικού συστήματος εμφανίζεται ότι: α) η πλειονότητα (41.051 κατασκευές Σ) αφορούσε σε δομικό σύστημα (πλαισιακό ή μικτό) ωπλισμένου σκυροδέματος, οι οποίες αποτελούν το 51,31% ως προς το αναφερθέν πλήθος των κτιρίων με ΔΣυ, β) αρκετές (18.756 κατασκευές Μ) ήταν οι κατασκευές με μικτό δομικό σύστημα αποτελούμενο από ΩΣ και φέρουσα τοιχοποιία, οι οποίες αποτελούν το 23,44% καθώς και γ) τα κτίρια από φέρουσα τοιχοποιία - 3 -

Πίνακας 2: Κατανομή 180.427 κατασκευών ως προς τον βαθμό βλάβης από τον σεισμό της Πάρνηθας (7-9-1999). Table 2: Distribution of 180.427 buildings according to the degree of damage after Parnitha s earthquake (7-9-1999). Βαθμός βλάβης Αριθμός κτιρίων (Ν i ) Ν i /N ολ (%) Ν i /753.078 (%) Ελαφριά 114.755 (Ν 1 ) 63,60% 15,24% Μέτρια 56.533 (Ν 2 ) 31,33% 7,51% Σοβαρή 6.423 (Ν 3 ) 3,56% 0,85% Υπό κατάρρευση 2.716 (Ν 4 ) 1,51% 0,36% Σύνολο 180.427 (Ν ολ ) 100,00% 23,96% Σχήμα 2: Κατανομή 180.427 κατασκευών ως προς τον βαθμό βλάβης από τον σεισμό της Πάρνηθας (7-9-1999). Figure 2: Distribution of 180.427 buildings according to the degree of damage after Parnitha s earthquake (7-9-1999). 120000 114755 (63.60-15.24%) ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 100000 80000 60000 40000 56533 (31.33-7.51%) 20000 6423 (3.56-0.85%) 2716 (1.51-0.36%) 0 Ελαφριά Μέτρια Σοβαρή Υπό Κατάρρευση ΕΠΙΠΕΔΟ ΒΛΑΒΗΣ Πίνακας 3: Κατανομή 80.011 κτιρίων ως προς το είδος του δομικού συστήματος. Table 3: Distribution of 80.011 buildings according to the structural system. Δομικό σύστημα Αριθμός κτιρίων (Ν i ) Ν i /N ολ (%) Ν i /753.078 (%) Σ (Πλαισιακό ή μικτό Δομικό Σύστημα ΩΣ) 41.051 (Ν 1 ) 51,31% 5,45% Μ (Μικτό Δομικό Σύστημα με κατακόρυφα Φέροντα Στοιχεία από ΩΣ και Φέρουσα Τοιχοποιία) 18.756 (Ν 2 ) 23,44% 2,49% Κ (ΔΣυ με κατακόρυφα στοιχεία από Φ.Τ. και οριζόντια στοιχεία από ΩΣ ή ξύλο ή χάλυβα ή άλλο) 14.580 (Ν 3 ) 18,22% 1,94% Α (ΔΣυ με χαρακτηρισμό «άλλο» υλικό) 5.624 (Ν 4 ) 7,03% 0,75% Σύνολο 80.011 (Ν ολ ) 100,00% 10,62% 45000 40000 Σχήμα 3: Κατανομή 80.011 κτιρίων ως προς το είδος του δομικού συστήματος. Figure 3: Distribution of 80.011 buildings according to the structural system 41.051 (51.31-5.45%) ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 35000 30000 25000 20000 15000 10000 18.756 (23.44-2.49%) 14.580 (18.22-1.94%) 5.624 (7.03-0.75%) 5000 0 Σ Μ Κ Α ΔΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ - 4 -

Πίνακας 4: Κατανομή 74.734 κτιρίων ως προς την χρονική περίοδο σχεδιασμού. Table 4: Distribution of 74.734 buildings according to the period of design. Χρονική περίοδος σχεδιασμού Αριθμός κτιρίων (Ν i ) Ν i /N ολ (%) Αριθμός κτιρίων ΕΣΥΕ (Κ i ) Ν i / ΕΣΥΕ (Κ i ) (%) Πριν το 1985 66.729 (Ν 1 ) 89,29% 580.956 (Κ 1 ) 11,49% 1985-1995 5.989 (Ν 2 ) 8,01% 115.612 (Κ 2 ) 5,18% Μετά το 1995 2.016 (Ν 3 ) 2,70% 56.510 (Κ 3 ) 3,57% Σύνολο 74.734 (Ν ολ ) 100,00% 753.078 (Κ ολ ) 9,92% Πίνακας 5: Κατανομή 164.391 κτιρίων σύμφωνα με τον αριθμό ορόφων. Table 5: Distribution of 164.391 buildings according to the number of floors. Αριθμός Ορόφων Αριθμός κτιρίων (Ν i ) Ν i /N ολ (%) Ν i /180.945 (%) Ν i /753.078 (%) 1 43.488 (Ν 1 ) 26,45% 24,03% 5,77% 2 48.967 (Ν 2 ) 29,79% 27,06% 6,50% 3 34.280 (Ν 3 ) 20,85% 18,94% 4,55% 4 14.096 (Ν 4 ) 8,57% 7,79% 1,87% 5 11.221(Ν 5 ) 6,83% 6,20% 1,49% 6 8.166 (Ν 6 ) 4,97% 4,51% 1,08% 7 2.710 (Ν 7 ) 1,65% 1,50% 0,36% 8 1.463 (Ν 8 ) 0,89% 0,81% 0,19% ΣΥΝΟΛΟ 164.391(Ν ολ ) 100,00% 90,85% 21,83% (14.580 κτίρια Κ), τα οποία αποτελούν το 18,22%, ενώ υπήρχαν δ) 5.624 κατασκευές (7,03%) με φέροντα οργανισμό με χαρακτηρισμό «άλλο» υλικό (Πίνακας 3 και Σχήμα 3). 3. Για 74.734 κατασκευές με γνωστή την χρονική περίοδο σχεδιασμού προέκυψε ότι (Πίνακας 4): α) 66.729 κτίρια (89,29%) κατασκευάστηκαν πριν από το 1985 χωρίς αντισεισμικό κανονισμό ή βάσει του Βασιλικού Διατάγματος του 1959 και τον Κ.Ω.Σ 1954, β) 5.989 κτίρια (8,01%) κατασκευάστηκαν κατά την περίοδο 1985 1995 με βάση τα Πρόσθετα Άρθρα του 1985 και μόνο γ) 2.016 κτίρια (2,70%) κατασκευάστηκαν μετά το 1995 με βάση τον Ν.ΕΑΚ. 1995, ως προς το πλήθος των κτιρίων με βλάβες με γνωστή την περίοδο σχεδιασμού. Για όσα κτίρια δεν είναι γνωστή η περίοδος κατασκευής εικάζεται ότι πρόκειται για κατασκευές με περίοδο σχεδιασμού πριν το 1985. 4. Για 164.391 κατασκευές (για τις οποίες ήταν δυνατή η διακρίβωση του αριθμού των ορόφων) βρέθηκαν: α) 43.488 κατασκευές (26,45%) με 1 όροφο, β) 48.967 κατασκευές (29,79%) με 2 ορόφους, γ) 34.280 κατασκευές (20,85%) με 3 ορόφους, δ) 14.096 κατασκευές (8,57%) με 4 ορόφους, ε) 11.221 κατασκευές (6,83%) με 5 ορόφους, στ) 8.166 κατασκευές (4,97%) με 6 ορόφους, ζ) 2.710 κατασκευές (1,65%) με 7 ορόφους και η) 1.463 κατασκευές (0,89%) με πάνω από 8 ορόφους (Πίνακας 5), ως προς το αναφερθέν πλήθος των κτιρίων με γνωστό τον αριθμό των ορόφων. Τα κτίρια με δομικές βλάβες αφορούν στο μεγαλύτερο ποσοστό (77,09%), ως προς το αναφερθέν πλήθος των κτιρίων με γνωστό τον αριθμό ορόφων, χαμηλόροφες κατασκευές (από έναν έως τρεις ορόφους). 5. Από 73.659 κτίρια που διακριτοποιήθηκαν σε δομικούς τύπους (με βάση τον Πίνακα 1) προέκυψε ότι: α) η πλειονότητα (46.645 κτίρια Σ1 & Μ1 με 63,33%) αποτελείται από μη-πλάστιμα κτίρια αναφορικά με τον αντισεισμικό κανονισμό σχεδιασμού, δομημένα πριν το 1985 (με το ΒΔ 1959 ή άνευ Α.Κ.), β) μετρίως πλάστιμα (5.099 κτίρια Σ2 & Μ2 με 6,92%) δομημένα την περίοδο 1985 1995 (με τα Πρόσθετα άρθρα του 1985) και γ) πλάστιμα κτίρια (1.711 κτίρια Σ3 & Μ3 με 2,32%) ωπλισμένου σκυροδέματος και μικτών κατασκευών, αντίστοιχα, δομημένα μετά το 1995 (με τον ΝΕΑΚ). Επίσης, ένας σημαντικός αριθμός των κτιρίων είναι από δ) φέρουσα τοιχοποιία (14.580 κτίρια με 19,79%) ή ανήκει σε ε) άλλο (5.624 κτίρια με 7,64%) δομικό σύστημα. Στον Πίνακα 6 παρουσιάζεται η κατανομή των κτιρίων συνολικά ανά είδος δομικού συστήματος (ΔΣυ) και χρονική περίοδο σχεδιασμού. Τα ποσοστά του Πίνακα έχουν προκύψει από την αναγωγή ως προς το αναφερθέν πλήθος των κτιρίων με βλάβες με γνωστή την - 5 -

Πίνακας 6: Κατανομή 73.659 κτιρίων ως προς το είδος του δομικού συστήματος και την χρονική περίοδο σχεδιασμού. Table 6: Distribution of 73.659 buildings according to the structural system and the period of design. Δομικό σύστημα & χρονική περίοδος σχεδιασμού Αριθμός κτιρίων (Ν i ) Ν i /N ολ (%) Αριθμός κτιρίων ΕΣΥΕ (Κ i ) Ν i / ΕΣΥΕ (Κ i ) (%) Σ1 & Μ1 (Πριν το 1985) 46.645 (Ν 1 ) 63,33% 424.621 (Κ 1 ) 10,99% Σ2 & Μ2 (1985-1995) 5.099 (Ν 2 ) 6,92% 99.511 (Κ 2 ) 5,12% Σ3 & Μ3 (Μετά το 1995) 1.711 (Ν 3 ) 2,32% 47.114 (Κ 3 ) 3,63% Κ 14.580 (Ν 4 ) 19,79% 117.580 (Κ 4 ) 12,40% Α 5.624 (Ν 5 ) 7,64% 64.156 (Κ 5 ) 8,77% Σύνολο 73.659 (Νολ) 100,00% 752.982 (Κολ) 9,78% Πίνακας 7: Συσχέτιση του είδους του ΔΣυ με το επίπεδο της εμφανισθείσας βλάβης (για 79.840 κτίρια). Table 7: Correlation of the structural system with the developed damage level (for 79.840 buildings). Βαθμός βλάβης Δομικό σύστημα Σ (Πλαισιακό ή Μικτό ΔΣυ ΩΣ) Μ (Μικτό ΔΣυ με κατακόρυφα ΦΣτ αποτελούμενα από ΩΣ και Φ.Τ.) Ελαφριά Μέτρια Σοβαρή Υπό κατάρρευση Σύνολο 14.079 25.201 1.182 479 40.941 (N Σ, ολ ) 17,63% 31,56% 1,48% 0,60% 51,28% (Ν i /ΣN) 34,39% 61,55% 2,89% 1,17% 100,0%(Ν i /N Σ, ολ ) 1,87% 3,35% 0,16% 0,06% 5,44% (Ν i /753.078) 5.058 12.179 1.024 472 18.733 (N Μ, ολ ) 6,34% 15,25% 1,28% 0,59% 23,46% (Ν i /ΣN) 27,00% 65,01% 5,47% 2,52% 100,0%(Ν i /N Μ, ολ ) 0,67% 1,61% 0,13% 0,06% 2,49% (Ν i /753.078) 2.991 10.030 1.062 472 14.555 (N Κ, ολ ) 3,75% 12,56% 1,33% 0,59% 18,23% (Ν i /ΣN) 20,55% 68,91% 7,30% 3,24% 100,0%(Ν i /N Κ, ολ ) Κ (ΔΣυ με κατακόρυφα στοιχεία από Φ.Τ. και οριζόντια από ΩΣ ή Ξύλο ή Χάλυβα ή Άλλο) 0,40% 1,33% 0,14% 0,06% 1,93% (Ν i /753.078) Α (ΔΣυ με χαρακτηρισμό «άλλο» υλικό) Σύνολο 658 3.401 1.094 458 5.611 (N Α, ολ ) 0,82% 4,26% 1,37% 0,58% 7,03% (Ν i /ΣN) 11,73% 60,61% 19,50% 8,16% 100,0%(Ν i /N Α, ολ ) 0,09% 0,45% 0,15% 0,06% 0,75% (Ν i /753.078) 22.786 50.810 4.330 1.914 79.840 (ΣN) 28,54% 63,64% 5,42% 2,40% 100,00% (Ν i /ΣN) 3,03% 6,75% 0,57% 0,25% 10,6% (Ν i /753.078) Σχήμα 4: Συσχέτιση του είδους του ΔΣυ με το επίπεδο της εμφανισθείσας βλάβης για (79.840 κτίρια). Figure 4: Correlation of the structural system with the developed damage level (for 79.840 buildings). 28000 24000 25201 (61.55%) Ελαφριά Μέτρια Σοβαρή ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 20000 16000 12000 14079 (34.39%) 12179 (65.01%) 10030 (68.91%) Υπό Κατάρρευση 8000 4000 5058 1182 (27.00%) (2.89%) 479 (1.17%) 1024 2991 (5.47%) (20.55%) 472 (2.52%) 1062 (7.30%) 472 (3.24%) 658 (11.73%) 3401 (60.61%) 1094 (19.50%) 458 (8.16%) 0 Σ (ΔΣυ ΩΣ) Μ (Μικτό ΔΣυ από ΩΣ και Κ (ΔΣυ από Φ.Τ.) Φ.Τ.) ΔΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Α (ΔΣυ άλλης κατηγορίας) - 6 -

Πίνακας 8: Συσχέτιση του βαθμού βλάβης με την χρονική περίοδο (κανονισμού) σχεδιασμού (για 74.607 κτίρια). Table 8: Correlation of the degree of damage with the period code of design (for 74.607 buildings). Χρονική περίοδος Βαθμός βλάβης σχεδιασμού Ελαφριά Μέτρια Σοβαρή Υπό κατάρρευση Σύνολο 18.600 43.856 2.904 1.262 66.622 (N <1985 ) Πριν το 1985 24,93% 58,78% 3,89% 1,69% 89,30% (Ν i /ΣN) (ΒΔ59) 27,92% 65,83% 4,36% 1,89% 100,00%(Ν i /N <1985 ) 1985 1995 (ΒΔ59 & Π.Α.1985) Μετά το 1995 (ΝΕΑΚ 1995) Σύνολο 3,20% 7,55% 0,50 0,22% 11,47% (Ν i /580.956 (Κ 1 )) 1.979 3.632 285 83 5.979 (N 85-95 ) 2,65% 4,87% 0,38% 0,11% 8,01% (Ν i /ΣN) 33,10% 60,75% 4,77% 1,38% 100,00%(Ν i /N 85-95 ) 1,99% 3,65% 0,29% 0,08% 6,01% (Ν i /99.511 (Κ 2 )) 779 1.134 71 22 2.006 (N >1995 ) 1,04% 1,52% 0,10% 0,03% 2,69% (Ν i /ΣN) 38,83% 56,53% 3,54% 1,10% 100,00%(Ν i /N >1995 ) 1,38% 2,01% 0,12% 0,04% 3,55% (Ν i /56.510 (Κ 3 )) 21.358 48.622 3.260 1.367 74.607 (ΣN) 28,63% 65,17% 4,37% 1,83% 100,00% (Ν i /ΣN) 2,84% 6,46% 0,43% 0,18% 9,91% (Ν i /753.078 (Κ ολ )) Σχήμα 5: Συσχέτιση του βαθμού βλάβης με την χρονική περίοδο (κανονισμού) σχεδιασμού (για 74.607 κτίρια). Figure 5: Correlation of the degree of damage with the period code of design (for 74.607 buildings). 50000 45000 43856 (58,78%) Ελαφριά Μέτρια 40000 Σοβαρή ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 35000 30000 25000 20000 18600 (24,93%) Υπό Κατάρρευση 15000 10000 5000 0 2904 (3,89%) 1262 (1,69%) Πριν το 1985 (ΒΔ59) (89,30%) 1979 (2,65%) 3632 (4,87%) 1985-1995 (ΒΔ59 & Π.Α.1985) (8,01%) 285 (0,38%) 83 (0,11%) ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 779 (1,04%) 1134 (1,52%) 71 (0,10%) Μετά το1995 (ΝΕΑΚ 1995 & ΕΑΚ 2000) (2,69%) 22 (0,03%) περίοδο σχεδιασμού και το είδος του δομικού συστήματος αλλά και ως προς το σύνολο των κτιρίων ανά χρονική περίοδο σχεδιασμού και είδος ΔΣυ όλων των αναφερόμενων δήμων σύμφωνα με την ΕΣΥΕ. Η ομαδοποίηση των κτιρίων από ωπλισμένο σκυρόδεμα (Σ & Μ) έγινε διότι δεν ήταν δυνατή από την ΕΣΥΕ η διακριτοποίηση των μικτών κατασκευών. 6. Οι κατασκευές από φέρουσα τοιχοποιία ή άλλο δομικό σύστημα, ανέπτυξαν βαρύτερες βλάβες σε αντίθεση με τα κτίρια ΩΣ που παρουσίασαν καλύτερη σεισμική συμπεριφορά στον αναφερόμενο σεισμό, όπως μπορεί να διαπιστωθεί στον Πίνακα 7. Από την συσχέτιση του δομικού συστήματος με τον βαθμό της αναπτυχθείσας βλάβης σε 79.840 κατασκευές παρουσιάζονται αναλυτικά τα ποσοστά των κτιρίων ανά κατηγορία δομικού συστήματος και βαθμό βλάβης (Σχήμα 4). Τα ποσοστά αυτά έχουν προκύψει από την αναγωγή ως προς το αναφερθέν σύνολο των κτιρίων με βλάβες και χαρακτηρισμό δομικού συστήματος, ανά κατηγορία ΔΣυ. Συγκεκριμένα μεταξύ των 79.840 κτιρίων βρέθηκαν: α) 40.941 (51,28%) κατασκευές με πλαισιακό ή μικτό ΔΣυ ΩΣ Σ, εκ των οποίων: το 0,60% (479 κατασκευές) αφορά σε κτίρια υπό κατάρρευση, το 1,48% (1.182 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με σοβαρές - 7 -

βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 31,56% (25.201 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με μέτριες βλάβες και το 17,63% (14.079 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με ελαφριές βλάβες. β) 18.733 (23,46%) κατασκευές με μικτό ΔΣυ Μ με κατακόρυφα ΦΣτ αποτελούμενα από ΩΣ και Φ.Τ., εκ των οποίων: το 0,59% (472 κατασκευές) αφορά σε κτίρια υπό κατάρρευση, το 1,28% (1.024 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με σοβαρές βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 15,25% (12.179 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με μέτριες δομικές βλάβες και το 6,34% (5.058 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με ελαφριές βλάβες. γ) 14.555 (18,23%) κατασκευές με ΔΣυ Κ με κατακόρυφα στοιχεία από Φ.Τ. και οριζόντια στοιχεία από ΩΣ ή ξύλο ή χάλυβα ή άλλο, εκ των οποίων: το 0,59% (472 κατασκευές) αφορά σε κτίρια υπό κατάρρευση, το 1,33% (1.062 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με σοβαρές βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 12,56% (10.030 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με μέτριες δομικές βλάβες και το 3,75% (2.991 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με ελαφριές βλάβες. δ) 5.611 (7,03%) κατασκευές με ΔΣυ Α οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας κτιρίων πλην των προαναφερομένων, εκ των οποίων: το 0,58% (458 κατασκευές) αφορά σε κτίρια υπό κατάρρευση, το 1,37% (1.094 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με σοβαρές βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 4,26% (3.401 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με μέτριες δομικές βλάβες και το 0,82% (658 κατασκευές) αφορά σε κτίρια με ελαφριές βλάβες. 7. Από την συσχέτιση της χρονικής περιόδου σχεδιασμού (και συνεπώς του κανονισμού) με τον βαθμό της αναπτυχθείσας βλάβης για 74.607 κτίρια παρουσιάζονται αναλυτικά τα ποσοστά των κτιρίων στον Πίνακα 8 και στο Σχήμα 5. Τα ποσοστά αυτά έχουν προκύψει από την αναγωγή ως προς το σύνολο των κτιρίων με βλάβες και γνωστή την περίοδο σχεδιασμού, ανά κατηγορία περιόδου. Διαπιστώνεται ότι τα κτίρια που κατασκευάστηκαν με βάση παλαιούς κανονισμούς ανέπτυξαν βαρύτερη βλάβη σε σύγκριση με αυτά που σχεδιάστηκαν με πιο σύγχρονες αντισεισμικές διατάξεις. Συγκεκριμένα μεταξύ των 74.607 κτιρίων τα: α) 66.622 (89,30%) κατασκευάστηκαν πριν το 1985 με βάση το ΒΔ59, εκ των οποίων: το 1,69% (1.262 κτίρια) αφορά σε υπό κατάρρευση κατασκευές, το 3,89% (2.904 κτίρια) αφορά σε κατασκευές με σοβαρές μη επισκευάσιμες βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 58,78% (43.856 κτίρια) αφορά σε κτίρια με μέτριες επισκευάσιμες δομικές βλάβες και το 24,93% (18.600 κτίρια) αφορά, αντίστοιχα, σε ελαφριές βλάβες. β) 5.979 (8,01%) κτίρια κατασκευάστηκαν την χρονική περίοδο 1985 1995 με βάση το ΒΔ59 και τα Πρόσθετα Άρθρα του 1985, εκ των οποίων: το 0,11% (83 κτίρια) αφορά σε υπό κατάρρευση, το 0,38% (285 κτίρια) αφορά σε σοβαρές και μη επισκευάσιμες βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 4,87% (3.632 κτίρια) αφορά σε μέτριες επισκευάσιμες δομικές βλάβες και το 2,65% (1.979 κτίρια) σε ελαφριές βλάβες. γ) 2.006 (2,69%) κατασκευάστηκαν μετά το 1995 με βάση το ΝΕΑΚ 1995 ή τον ΕΑΚ 2000, εκ των οποίων: το 0,03% (22 κτίρια) αφορά σε υπό κατάρρευση κατασκευές, το 0,10% (71 κτίρια) σε σοβαρές μη επισκευάσιμες βλάβες στον φέροντα οργανισμό, το 1,52% (1.134 κτίρια) σε μέτριες επισκευάσιμες δομικές βλάβες και το 1,04% (779 κατασκευές) αφορά σε ελαφριές βλάβες. 8. Τα περισσότερα στοιχεία βλαβών αφορούν σε μη πλάστιμα κτίρια ωπλισμένου σκυροδέματος και μικτών κατασκευών καθώς και σε κτίρια από τοιχοποιία που ανέπτυξαν μέτριο επίπεδο βλάβης. Αντίθετα, στα μετρίως πλάστιμα και στα πλάστιμα κτίρια το επίπεδο της αναπτυχθείσας σεισμικής βλάβης είναι μικρότερο. Συγκεκριμένα μεταξύ των 73.537 κατασκευών υπήρχαν: α) 46.576 (63,34%) με πλαισιακό ή μικτό ΔΣυ ΩΣ (Σ1 & Μ1) σχεδιασμένες με το ΒΔ59, εκ των οποίων: το 0,9% (665 κτίρια) αφορούν σε κατασκευές υπό κατάρρευση, το 1,82% (1.338 κτίρια) σε σοβαρές βλάβες, το 40,9% (30.076 κτίρια) αφορά σε μέτριες δομικές βλάβες και το 19,71% (14.497 κτίρια) σε ελαφριές βλάβες. β) 5.091 (6,92%) με πλαισιακό ή μικτό ΔΣυ ΩΣ (Σ2 & Μ2) σχεδιασμένες με το ΒΔ59 και τα Π.Α. 1985, εκ των οποίων: το 0,09% (64 κτίρια) αφορά σε καταρρεύσεις, το 0,33% (239 κτίρια) σε σοβαρές βλάβες, το 4,15% (3.054 κτίρια) σε μέτριες δομικές βλάβες και το 2,36% (1.734 κτίρια) αφορά σε κατασκευές με ελαφριές βλάβες. γ) 1.704 (2,32%) με πλαισιακό ή μικτό ΔΣυ ΩΣ (Σ3 & Μ3) σχεδιασμένες με βάση σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς (ΝΕΑΚ 1995), εκ των οποίων: το 0,02% (18 κτίρια) αφορά σε κατάρρευση, το 0,06% (44 κτίρια) σε σοβαρές βλάβες, το 1,31% (963 κτίρια) σε μέτριες βλάβες και το 0,93% (679 κτίρια) αφορά σε κατασκευές με ελαφριές βλάβες. δ) 14.555 (19,80%) με ΔΣυ από φέρουσα τοιχοποιία, εκ των οποίων: το 0,64% (472 κτίρια) σε κατάρρευση, το 1,44% (1.062 κτίρια) σε σοβαρές βλάβες, το 13,64% (10.030 κτίρια) σε μέτριες βλάβες και το 4,07% (2.991 κτίρια) αφορά σε ελαφριές βλάβες. δ) 5.611 (7,63%) με ΔΣυ οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας κτιρίων πλην των προαναφερομένων, εκ των οποίων: το 0,62% (458 κτίρια) αφορά σε κατάρρευση, το 1,49% (1.094 κτίρια) αφορά σε σοβαρές βλάβες, το 4,62% (3.401 κτίρια) σε μέτριες δομικές βλάβες και το 0,89% (658 κτίρια) αφορά σε κατασκευές με ελαφριές βλάβες (Πίνακας 9 - Σχήμα 6). Πρέπει να παρατηρηθεί πως σύμφωνα με το Σχήμα 2 η πλειονότητα των καταγεγραμμένων βλαβών στο σύνολο του δείγματος αφορά σε ελαφριές βλάβης. Εντούτοις, από την επιμέρους συσχέτιση του επιπέδου βλάβης με διάφορες παραμέτρους προκύπτει πως οι μέτριες βλάβες εμφανίζονται σε μεγαλύτερο αριθμό κτιρίων. Τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν αφενός μια σχετική συσχέτιση της κατανομής του πλήθους των κτιρίων, ανάλογα με την εξεταζόμενη παράμετρο και το διατιθέμενο πλήθος κτιρίων και δεν αντικατοπτρίζουν το σύνολο του δείγματος. Για τα κτίρια αφετέρου που παρουσίαζαν ελαφριές βλάβες η αποτύπωση των διαφόρων χαρακτηριστικών κατά τον ταχύ οπτικό έλεγχο εμπεριείχε περισσότερες ελλείψεις. Αντίθετα, στις περιπτώσεις σοβαρότερων βλαβών ο έλεγχος ήταν περισσότερο λεπτομερής και με μεγαλύτερη ακρίβεια. - 8 -

Δομικός τύπος Πίνακας 9: Συσχέτιση του επιπέδου βλάβης με τον δομικό τύπο (για 73.537 κτίρια). Table 9: Correlation of the damage level with the structural type (for 73.537 buildings). Επίπεδο βλάβης ανά δομικό τύπο Ελαφριά Μέτρια Σοβαρή Υπό κατάρρευση Σ1 (ΩΣ - ΒΔ59) 10.556 14,35% 19.215 26,13% 692 0,94% 305 0,41% 30.768 41,84% (Ν i /N ολ ) Σ2 (ΩΣ - ΒΔ59 & Π.Α. 1985) 2,19% 3,77% 0,14% 0,07% 6,17% (Ν i /N ολ ) 1.609 2.775 101 51 4.536 Σ3 (ΩΣ - ΝΕΑΚ 1995) 652 910 36 17 1.615 0,89% 1,24% 0,05% 0,02% 2,20% (Ν i /N ολ ) Μ1 (Μικτό ΔΣυ - ΒΔ59) 3.941 10.861 646 360 15.808 5,36% 14,77% 0,88% 0,49% 21,50% (Ν i /N ολ ) Μ2 (Μικτό ΔΣυ - ΒΔ59 & 125 279 138 13 555 Π.Α. 1985) 0,17% 0,38% 0,19% 0,02% 0,75% (Ν i /N ολ ) Μ3 (Μικτό ΔΣυ - ΝΕΑΚ 1995) 27 53 8 1 89 0,04% 0,07% 0,01% 0,00% 0,12% (Ν i /N ολ ) Κ (ΔΣυ από Φ.Τ.) 2.991 4,07% 10.030 13,64% 1.062 1,44% 472 0,64% 14.555 19,80% (Ν i /N ολ ) Α (ΔΣυ άλλης κατηγορίας) 658 3.401 1.094 458 5.611 0,89% 4,62% 1,49% 0,62% 7,63% (Ν i /N ολ ) Σύνολο 20.559 47.524 3.777 1.677 73.537 (N ολ ) 27,96% 64,63% 5,14% 2,28% 100,00% Σχήμα 6: Συσχέτιση του επιπέδου βλάβης με τον δομικό τύπο (για 73.537 κτίρια). Figure 6: Correlation for 73.537 buildings of the damage level with the structural type for (73.537 buildings). 20000 19215 Ελαφριά 18000 16000 Μέτρια Σοβαρή Υπό Κατάρρευση ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 14000 12000 10000 8000 10556 10861 10030 6000 4000 2000 0 1609 692 305 2775 101 652 910 51 36 17 3941 646 279 360 125 138 13 27 53 8 1 2991 1062 472 658 Σ1 Σ2 Σ3 Μ1 Μ2 Μ3 Κ Α ΔΟΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 3401 1094 458 Τέλος, στο Σχήμα 7 παρουσιάζεται η συσχέτιση της κατανομής του πλήθους των κτιρίων αναφορικά με την μακροσεισμική ένταση Ι αφενός με τους δομικούς τύπους και αφετέρου με την αναπτυχθείσα βλάβη. Από την συσχέτιση αυτή προέκυψαν σχέσεις τρωτότητας με την μορφή των Μητρώων Πιθανότητας Βλάβης και Καμπυλών Τρωτότητας για καθορισμένους δομικούς τύπους κτιρίων [1, 6, 7]. 4. ΣΥΝΟΨΗ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η εργασία αφορά στη δημιουργία, ομογενοποίηση και στατιστική αξιοποίηση μιας σημαντικής βάσης δεδομένων, η οποία περιλαμβάνει 180.945 οικοδομικές κατασκευές, με καταγραφές βλαβών από πραγματικές κατασκευές που αφορούν στα σεισμολογικά χαρακτηριστικά και το σύστημα δόμησης του Ελλαδικού χώρου. Τα στοιχεία της βάσης αυτής προήλθαν από μετασεισμικούς ελέγχους για τους πληγέντες δήμους από τον σεισμό της Πάρνηθας (7-9-1999) και αποτελούν ένα από τα πληρέστερα δείγματα με εκτεταμένο περιεχόμενο ως προς την ποικιλία των τύπων των κατασκευών και τα κανονιστικά δεδομένα. - 9 -

Σχήμα 7: Συσχέτιση (a) του δομικού τύπου και (β) του βαθμού βλάβης με την μακροσεισμική ένταση Ι. Figure 7: Correlation (a) of the structural type and (β) the damage level with the macroseismic intensity I. 18445 V VΙ VΙΙ VΙΙΙ IX ΠΛΗΘΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 20000 18000 16000 14000 12000 10000 8000 6000 4000 2000 0 1761 1712 136 4405 1317 4422 229 30 859 448 18 1135 1993 337 1038 9615 781 2205 250 27 6 24 1 1807 1276 8031 208 46 10 21 1345 366 Σ1 Σ2 Σ3 Μ1 Μ2 Μ3 Κ Α ΔΟΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ (α) 354 2112 51 1772 489 3102 V VΙ VΙΙ 1284 VΙΙΙ IX ΜΑΚΡΟΣΕΙΣΜΙΚΗ ΈΝΤΑΣΗ I ΠΛΗΘΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ 22000 20000 18000 16000 14000 12000 10000 8000 6000 4000 2000 0 26166 8749 12479 2308 3030 1171 394 290 1706 878 3064 6409 1385 3092 258 46 1337 VΙ 243 33 V ΠΡΑΣΙΝΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΟ ΚΚΙΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣEΙΣ ΒΑΘΜΟΣ ΒΛΑΒΗΣ (β) 430 VΙΙ VΙΙΙ ΙΧ V VΙ VΙΙ VΙΙΙ ΙΧ ΜΑΚΡΟ ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ I Αναλύοντας το κτιριακό απόθεμα που προέκυψε από την βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε με τα στοιχεία από τον σεισμό της Αθήνας διαπιστώθηκε πως: 1. Από το σύνολο 80.011 κτιρίων που παρουσίασαν βλάβες: η πλειονότητα (51,31%) αφορούσε σε δομικό σύστημα (πλαισιακό ή μικτό) ΩΣ, αρκετές (23,44%) ήταν οι κατασκευές με μικτό δομικό σύστημα αποτελούμενο από ΩΣ και φέρουσα τοιχοποιία καθώς και τα κτίρια από φέρουσα τοιχοποιία (18,22%), ενώ υπήρχαν κτίρια (7,03%) με άλλο φέροντα οργανισμό. Όπως αναμενόταν, τα κτίρια ΩΣ είναι τα πλέον πολυάριθμα στις αστικές περιοχές με ποσοστό 74,75% συμπεριλαμβανομένου των μικτών κατασκευών, ενώ αυτά της φέρουσας τοιχοποιίας αποτελούσαν το σύνηθες σύστημα δόμησης των αγροτικών περιοχών έως τη δεκαετία του 80. Το είδος του δομικού συστήματος σχετίζεται άμεσα με το επίπεδο της αναπτυχθείσας σεισμικής βλάβης. 2. Το υπόψη κτιριακό απόθεμα σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε σύμφωνα με παλαιούς κανονισμούς. Από το σύνολο 74.734 κτιρίων τα περισσότερα (89,29%) κατασκευάστηκαν πριν από το 1985 με χρήση του ΒΔ59, κάποια (8,01%) κατασκευάσθηκαν κατά την χρονική περίοδο 1985 1995 με βάση το ΒΔ59 και τα Π.Α. 1985 (ΦΕΚ 266/9-5-85) και ένας μικρός αριθμός κτιρίων (2,70%), συγκριτικά με το σύνολο των υφιστάμενων κατασκευών, κατασκευάστηκε μετά το 1995 με βάση τον ΝΕΑΚ 1995. Από την ανάλυση του δείγματος προκύπτει πως η συντριπτική πλειονότητα των υφιστάμενων κτιρίων έχει μελετηθεί και κατασκευασθεί με παλαιούς κανονισμούς που απέχουν από την φιλοσοφία των σύγχρονων διατάξεων. Οι κατασκευές αυτές θεωρούνται πως διαθέτουν περιορισμένη πλαστιμότητα ενώ από την συμπεριφορά των κτιρίων παλαιάς τεχνολογίας, ιδιαίτερα για σεισμικές δράσεις, παρουσιάζονται και ως κατασκευές με αυξημένη τρωτότητα. - 10 -

3. Τα στοιχεία με δομικές βλάβες αφορούν στο μεγαλύτερο ποσοστό (77,09%) του συνόλου των κτιρίων χαμηλόροφες κατασκευές από 1 έως 3 ορόφους. Από το σύνολο 164.391 κτιρίων που παρουσίασαν βλάβες αρκετά (26,45%) αφορούσαν σε μονώροφα, διώροφα (29,79%) και τριώροφα κτίρια (20,85%), ένας σημαντικός αριθμός του συνόλου του δείγματος (20,37%) αφορούσε σε κτίρια από 4 έως 6 ορόφους και μόνο κάποια (2,75%) αφορούσαν σε κτίρια με πάνω από 7 ορόφους. Διαπιστώνεται πως περίπου τα ¾ του δείγματος (77.09%) κατανέμεται από 1 έως 3 ορόφους. Το ύψος των κτιρίων μπορεί να σχετισθεί με την χωρική προέλευση του δείγματος και τους αντίστοιχους όρους δόμησης των περιοχών από όπου αντλήθηκαν τα στοιχεία. Σε παλαιότερες μελέτες σεισμικής τρωτότητας ο ρόλος του ύψους της κατασκευής θεωρούνταν μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους επιρροής της τρωτότητας [9, 10] ενώ σήμερα είναι αμφιλεγόμενος [11]. Η απόκριση της κατασκευής στα κτίρια που δεν είναι κανονικά τοιχοπληρωμένα στο ισόγειο (με pilotis) μπορεί να θεωρηθεί πως δεν εξαρτάται από το ύψος από το ύψος ενώ στα υπόλοιπα (χωρίς pilotis) ο ρόλος του ύψους βρίσκεται υπό διερεύνηση. Η αναπτυχθείσα βλάβη, λοιπόν, εξαρτάται από τον αριθμό των ορόφων (και κατά συνέπεια το ύψος) σε συνδυασμό με την μορφολογία του κτιρίου. 4. Από 73.659 κτίρια του δείγματος υφιστάμενων κατασκευών με βλάβες: η πλειονότητα αποτελείται από μη-πλάστιμα (63,33%), μετρίως πλάστιμα (6,92%) και πλάστιμα κτίρια (2,32%) ΩΣ και μικτών κατασκευών, αντίστοιχα. Εντούτοις, σε σημαντικό αριθμό των κτιρίων το ΔΣυ είναι από φέρουσα τοιχοποιία (19,79%) ή ανήκει σε άλλο δομικό σύστημα (7,64%). Όπως αναφέρθηκε, το είδος του δομικού συστήματος των κτιρίων σε συνδυασμό με τα εκάστοτε κανονιστικά πλαίσια και την φιλοσοφία που αυτά διέπονται καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο της σεισμικής τρωτότητας. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της βάσης δεδομένων αναφορικά με την συσχέτιση διαφόρων παραμέτρων με την αναπτυχθείσα βλάβη προέκυψε: 5. Μεταξύ 180.427 κατασκευών ένας μη αμελητέος αριθμός (1,51%) βρισκόταν σε οιονεί κατάρρευση ή παρουσίασε σοβαρές μη επισκευάσιμες βλάβες στον φέροντα οργανισμό (3,56%), αρκετές (31,33%) εμφάνισαν μέτριες επισκευάσιμες βλάβες ενώ η πλειονότητα του δείγματος (63,60%) αφορά σε κατασκευές με ελαφριές επισκευάσιμες βλάβες. Παρατηρείται πως η πλειονότητα των κατασκευών ανέπτυξε ελαφριές και μέτριες δομικές βλάβες. Εντούτοις, σημειώθηκε σημαντικός αριθμός κτιρίων με σοβαρές βλάβες στον φέροντα οργανισμό ή οιονεί κατάρρευση. Επιπλέον, οι σεισμικές βλάβες παρουσίασαν ανομοιόμορφη γεωγραφική κατανομή, κυρίως στις περιοχές που επλήγησαν έντονα [5]. 6. Τα κτίρια, για όλα τα δομικά συστήματα, ανέπτυξαν ομοιόμορφη κατανομή μέτριας και ελαφριάς βλάβης, παρά το γεγονός πως αναφέρεται ένας σημαντικός αριθμός κτιρίων με εκτεταμένες βλάβες ή/και καταρρεύσεις, όπως αναφέρθηκε αναλυτικά παραπάνω. Εντούτοις, παρατηρήθηκε πως οι κατασκευές από φέρουσα τοιχοποιία (Κ) ή άλλο (Α), μη προσδιορισμένο δομικό σύστημα, ανέπτυξαν βαρύτερες βλάβες σε αντίθεση με τα κτίρια ΩΣ που ανέπτυξαν ελαφρύτερες βλάβες (πράσινα ή κίτρινα). Όπως διαπιστώνεται από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της επιρροής του δομικού συστήματος στην αναπτυχθείσα βλάβη οι κατασκευές με ΔΣυ από φέρουσα τοιχοποιία ή άλλο (Α) δομικό σύστημα, ανέπτυξαν βαρύτερες βλάβες σε αντίθεση με τα κτίρια ΩΣ που ανέπτυξαν ελαφρύτερες βλάβες. Γενικά, οι κατασκευές που ανήκουν στους δομικούς τύπους από ΩΣ ή μικτά κτίρια παρουσίασαν συνολικά καλύτερη σεισμική συμπεριφορά. 7. Η επιρροή των κανονισμών σχεδιασμού και κατασκευής είναι άμεση στον βαθμό της αναπτυχθείσας βλάβης. Διαπιστώνεται από τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν παραπάνω πως τα κτίρια που κατασκευάστηκαν με βάση παλαιούς κανονισμούς (κυρίως πριν το 1985) ανέπτυξαν βαρύτερη βλάβη σε σύγκριση με αυτά που σχεδιάστηκαν με πιο σύγχρονες αντισεισμικές διατάξεις (την χρονική περίοδο 1985-1995 και κυρίως μετά το 1995). 8. Τέλος, o δομικός τύπος έχει άμεση επιρροή στην αναπτυχθείσα βλάβη. Διαπιστώνεται από τα παραγόμενα αποτελέσματα πως τα περισσότερα στοιχεία αφορούν σε μη πλάστιμα κτίρια ωπλισμένου σκυροδέματος και μικτών κατασκευών καθώς και σε κτίρια από τοιχοποιία που ανέπτυξαν μέτριο επίπεδο βλάβης. Αντίθετα, στα μετρίως πλάστιμα (Π.Α. 1985) και στα πλάστιμα (ΝΕΑΚ 1995) κτίρια το επίπεδο της αναπτυχθείσας σεισμικής βλάβης είναι μικρότερο. - 11 -

5. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Ελευθεριάδου Α.Κ., Συμβολή στην Αποτίμηση της Σεισμικής Τρωτότητας Κατασκευών Ωπλισμένου Σκυροδέματος, Διδακτορική Διατριβή, Εργαστήριο Ωπλισμένου Σκυροδέματος, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δ.Π.Θ., Ξάνθη, 2009. 2. Karabinis A.I., Eleftheriadou A.K., Vulnerability assessment derived from earthquake damage data, Proceedings of the ECCOMAS Thematic Conference on Computational Methods in Structural Dynamics and Earthquake Engineering, Paper No.1264. Rethymno, Crete, Greece, 2007. 3. Eleftheriadou A.K., Karabinis, A.I., Empirical seismic vulnerability evaluation based on earthquake damage data, Proceedings of the International Conference on Earthquake Engineering and Disaster Mitigation 2008, Paper No.ICEED08-159, Jakarta, Indonesia, 2008. 4. Ioannidou E., Voulgaris N., Kalogeras I., Hutchings L., Stavrakakis G., Analysis of site response in the Athens area from the 7 September 1999, Mw=5.9 Athens earthquake and aftershock recordings and intensity observations, Bollettino di Geofisica Teorica ed Applicada, vol.42, no.3-4, pp.183-208, 2001. 5. ΙΤΣΑΚ - Τμήμα Πολ/κων Μηχ/κων Α.Π.Θ, Ο Σεισμός της Αθήνας 7-9-99: Εκτίμηση της τρωτότητας στην πλειόσειστη περιοχή και σύγκριση με την πραγματική κατανομή των βλαβών των κατασκευών από το Σεισμό, Τελική έκθεση του ερευνητικού προγράμματος, ΟΑΣΠ, Θεσσαλονίκη, 2004. Αναστασία Κ. Ελευθεριάδου Διδάκτωρ Πολ/κος Μηχ/κος, Εργαστήριο Ω/Σ, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δ.Π.Θ., Β.Σοφίας 12, Ξάνθη 67100, aelefthe@civil.duth.gr 6. Eleftheriadou A.K., Karabinis A.Ι., Damage Probability Matrices Derived from Earthquake Statistical Data, in Proceedings of the 14 th World Conference on Earthquake Engineering, paper ID no. 07-0201, Beijing, China, 2008. 7. Eleftheriadou A.K., Karabinis A.Ι., Development of damage probability matrices based on Greek earthquake damage data, Journal of Earthquake Engineering & Engineering Vibration, 10(1), DOI: 10.1007/s11803-011-0052-6, 2011. 8. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδος (ΕΣΥΕ). Απογραφή Κτιρίων 2000. http://www.statistics.gr/. 9. Κάππος, Α.Ι., Μορφίδης, Κ., Χατζηνικολάου, Ν., Μελέτη τρωτότητας και σεισμικής διακινδύνευσης της πόλης του Βόλου, Πρακτικά 2 ου Πανελλήνιο Συνέδριο Αντισεισμικής Μηχανικής και Τεχνικής Σεισμολογίας, τόμος Β, σελ. 239-248, Θεσσαλονίκη, 2000. 10. Ομάδα εργασίας ΤΕΕ αρ.ι.2, Εκτίμηση σεισμικής τρωτότητας των κτιρίων, Τελική Έκθεση, ΟΑΣΠ, Αθήνα, 2001. 11. ΕΠΑΝΤΥΚ.-ΤΕΕ, Προσεισμική Ενίσχυση Υφιστάμενων Κατασκευών, Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, Αθήνα, 2006. Αθανάσιος Ι. Καραμπίνης Καθηγητής, Δρ. Πολ/κος Μηχ/κος Εργαστήριο Ω/Σ, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δ.Π.Θ., Β.Σοφίας 12, Ξάνθη 67100, karabin@civil.duth.gr - 12 -

Extended summary Damage Data Derived after the September 7, 1999 Athens Earthquake A.K. ELEFTHERIADOU PhD Civil Engineer, Laboratory of RC Department of Civil Engineering/ D.U.Th. A.I. KARABINIS Professor, Laboratory of RC Department of Civil Engineering/ D.U.Th. Abstract The present research presents the results which came from the processing of a large set of statistical data of typical building types, representative of the building stock of Southern Europe. The observational database is obtained from post-earthquake surveys carried out after the 7-9-1999 Athens earthquake and comprises 180.945 damaged buildings. Important conclusions are drawn on the parameters that influence the seismic vulnerability and their correlation to the distribution of damage in near field earthquakes, pointing out their effect on the seismic response of structures. The wide homogeneous database provides confidence on the quality of the collected information and on the produced results. 1. INTRODUCTION Earthquake damage estimation is a developing research field. The development of a systematic form in the recording of damage after a major earthquake could turn out important tool in the mitigation of losses due to future seismic events, and contribute to the improvement of seismic security (government policies and regulations for management of the seismic risk). The major damages which suffered the existing buildings during the recent earthquakes proved that the majority of the building stock is designed and constructed with older codes and regulations and it is generally characterized by lower seismic ability in comparison with the contemporary structures. The current methodology refers to the processing of a large set of statistical data of typical building types which developed damage after a near field earthquake. Important conclusions are drawn on the parameters that affect the seismic vulnerability, pointing out their effect in the structure s seismic response, while the wide homogeneous database provides an enormous advantage on the quality of the collected information reducing the scatter on the produced results. The observational source is the most realistic as it includes the real response of the exposed stock, taking into account all the structural characteristics, topography, site, soil-structure interaction and the ground motion. It represents a physical experiment in 1:1 scale. In this case, the difficulty focuses on the existence of a large reliable empirical data covering a wide range of ground motions and on being applicable in different regions with similarities of the building stock and of the soil conditions. The present research has the advantage of satisfying the need of the pre-mentioned homogeneity in the presented large amount of damage data all derived from Athens post-earthquake surveys after the occurrence of a large magnitude seismic event (7-9-1999) in an extended urban region [1, 2, 3]. 2. CONSTRUCTION OF STATISTICAL DATABASE On the 7 th of September, 1999 at 14:56 local time (11:56 GMT), a strong and unexpected earthquake with moderate to strong magnitude, M = 5.9, according to the institute of geodynamics of the national observatory of Athens, occurred at a small epicentral distance (18 km) from the historical centre of the city of Athens in Greece [4]. About 40 buildings collapsed, causing 143 casualties. In addition, 1000 people were injured. From the point of view of economic loss, it is the worst natural disaster reported in the modern history of Greece. The most serious damages were observed at the northern suburbs, which are closer to the epicentral area [5]. The observational database derived from postearthquake surveys carried out after the 7-9-1999 Athens earthquake [Mw=5.9]. The damage dataset is developed after the first or/and the second round of inspections, which have been conducted in several regions of Athens, based on instructions provided by Earthquake Planning and Protection Organization (EPPO) of Greece. The entire collected observational data came from different sources. Hence, the initial files (535.152 records) of the statistical dataset needed to be filtered and unified in a total database wherein each in situ inspection is reported once. After this complex and time-consuming work and - 13 -

after eliminating duplicate reports, the unified total database is derived referring to the extended urban region of Attica. This dataset consists of 296.919 unique inspections with the inscriptions of the first or/and the second round of inspections and the files with the characterization of collapse. It is essential to clarify that the number of the pre-mentioned inscriptions refers to the number of autopsies and does not coincide with the number of buildings. A new process of the unified database has been followed, resulting that the 296.919 inspections are associated to 180.945 damaged buildings. It is noted that many of the 180.945 buildings were not fully described and hence the corresponding buildings have been disregarded from the process. The damage data derived from the regions which are presented in Figure 1 [1, 6, 7]. Information about the total number of buildings per structural type for the regions mentioned in the database is provided by the National Statistics Agency of Greece according to the results of the 2000 statistical census [8]. Comparing the total number of damaged buildings (180.945) to the total number of buildings in the affected area (753.078) it is concluded that the dataset addresses the 24,03% of the total local population of buildings, which is a wide statistical sample [9]. The extent of damage can also be estimated from this information by making the reasonable assumption that in the concerning area, the damaged building stock has been thoroughly investigated and recorded and that almost all the nonsurveyed buildings refer to nearly undamaged structures. 3.1 Classification in structural types: A classification system to characterize the earthquakeexposed building stock and describe its damage is a necessary step to develop vulnerability models in order to achieve a uniform interpretation of data and results. The vulnerability assessment requires the division of buildings into groups with similar seismic behaviour due to a probable earthquake. In the current research, apart from the characteristics that affect the seismic response of a structure, the proposed classification system is also dependent on the provided information collected from the post-earthquake surveys. Unfortunately, the existence or not of pilotis (ground levels without infill panels) or other irregularities, which may influence the development of earthquake damage, is not known. In the statistical database, the structural systems are divided into four groups (Table 1): 1) Reinforced concrete buildings (RC) with moment resisting frames or framewall; 2) Mixed buildings (MIX) with vertical bearing structure constituted by elements of both masonry and reinforced concrete; 3) Masonry buildings (MAS) with vertical elements of masonry and horizontal elements of Anastasia K. Eleftheriadou PhD Civil Engineer, Laboratory of Reinforced Concrete, Department of Civil Engineering, DUTh B.Sofias 12, Xanthi 67100, aelefthe@civil.duth.gr reinforced concrete, metal or wood and 4) Other buildings (OTH), which typically include any buildings not belonging to the previous groups. The reinforced concrete structures are further classified based on the different seismic code periods at the time of their design: RC1: without a seismic code or during the period 1959-1985; RC2: during the period 1985-1995; and RC3 after 1995. In many reports some very important information of statistical data was missing and hence the corresponding buildings have been disregarded. 3. DATA PROCESSING - RESULTS After the classification of the damaged buildings in structural types, representative of the building stock of Southern Europe, important conclusions are drawn on the parameters that influence the seismic vulnerability and their correlation to the distribution of damage, pointing out their effect on the seismic response of structures [1]: 1. The distribution of 180.427 buildings according to the degree of damage is presented in Table 2 and in Figure 2. 2. The distribution of 80.011 buildings according to the structural system is presented in Table 3 and in Figure 3. 3. The distribution of 74.734 buildings according to the period of design is presented in Table 4. 4. The distribution of 164.391 buildings according to the number of floors is presented in Table 5. 5. The distribution of 73.659 buildings according to the period of design and the structural system is presented in Table 6. 6. The correlation for 79.840 buildings of the structural system with the developed damage level is presented in Table 7 and in Figure 4. 7. The correlation for 74.607 buildings of the degree of damage with the structural system is presented in Table 8 and in Figure 5. 8. The correlation for 73.537 buildings of the damage level with the structural type is presented in Table 9 and in Figure 6. 9. The correlation of the structural types and the damage levels according to the macroseismic intensity I is presented in Figure 7. From this correlation Damage Probability Matrices and vulnerability curves have derived. 5. REFERENCES Athanasios I. Karabinis Professor D.U.TH., PhD Civil Engineer, Laboratory of Reinforced Concrete, Department of Civil Engineering, DUTh B.Sofias 12, Xanthi 67100, karabin@civil.duth.gr - 14 -