συνέντευξη
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος «Ποτέ μη λες ποτέ» Ένας από τους καλύτερους κωμικούς της γενιάς του, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, μετά την περυσινή του επιτυχία ως Λυσιστράτης, συνεργάζεται ξανά με τον Γιάννη Κακλέα. Αυτή τη φορά μεταφέρεται στην Ιταλία της Αναγέννησης και σκορπίζει γέλιο σε όλους ως Υπηρέτης Δύο Αφεντάδων. φωτογραφιες: παναγιωτα καραστεργιου, παντελης ζερβος Απο τον Μαριο Καλλο Αnek Lines Χρυσος Χορηγος ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης Anekorama 35
συνέντευξη «Η φιλοξενία και η αγάπη που δείχνουν οι Κρητικοί είναι μοναδικές και τις γεύεσαι από την πρώτη στιγμή».
α τελευταία χρόνια συνεργάζεσαι αρκετά τακτικά με τον Γιάννη Κακλέα. Είναι μια συνεργασία που, μετά και την περυσινή Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο (Λυσιστράτη), έτυχε να ξανασυμβεί. Έχουμε μια πολύ ωραία συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια και ήταν ευχής έργον το ότι καταφέραμε και φέτος να είμαστε μαζί σε αυτό το έργο. Είναι πολύ σημαντικό να ταιριάζουν τα «χνότα» ενός ηθοποιού με του σκηνοθέτη του. Μίλησέ μου λίγο για το ρόλο σου. Ουσιαστικά, είναι ένας άνθρωπος αγαθός και πονηρός συνάμα. Είναι έξυπνος και προσπαθεί να επιβιώσει με δύο αφέντες που ο ένας δεν γνωρίζει την ύπαρξη του άλλου. Μέρος αυτής του της προσπάθειας είναι και το να ερωτευτεί. Εξάλλου, κανένας δεν θα μάθαινε πως ήταν υπηρέτης σε δύο αφέντες αν ο έρωτας δεν τον έκανε να το ομολογήσει. Ενώ είσαι εξίσου καλός στο δράμα, γιατί επιλέγεις κωμωδία; Ουσιαστικά, δεν τη διαλέγω εγώ. Εξαρτάται από τις προτάσεις που μου γίνονται. Δεν φοβάμαι το δράμα έτσι κι αλλιώς, έχω δοκιμαστεί και μου αρέσει εξίσου. Απλώς, επειδή εκ των πραγμάτων είναι στη φύση μου η κωμωδία, είναι πιο εύκολο και για τους άλλους να μου προτείνουν κάτι κωμικό. Γιατί, όμως, ο κόσμος κλαίει πιο εύκολα παρά γελάει; Και το δράμα και η κωμωδία έχουν έναν βασικό άξονα: την αλήθεια. Ό,τι ξεκινάει από μια αλήθεια μπορεί να φέρει πιο εύκολα το συναίσθημα στο θεατή, είτε αυτό είναι του γέλιου είτε του δράματος. Ένας ηθοποιός, όταν παίζει κωμωδία, όλα τα κύτταρά του το «γλεντάνε», ενώ στο δράμα αναγκάζονται τα κύτταρα να υποφέρουν. Γι αυτό και οι πιο πολλοί ηθοποιοί χαίρονται περισσότερο με την κωμωδία. Αλλιώς, υποφέρουν και οι ίδιοι προσπαθώντας να βγάλουν μια αλήθεια σε έναν δραματικό ρόλο. Για σένα ο έρωτας πόσο δυνατό συναίσθημα είναι; Είναι ό,τι πιο δυνατό για κάθε άνθρωπο. Δύο συναισθήματα που πηγάζουν από τον Yπηρέτη, η ανάγκη της επιβίωσης, δηλαδή η πείνα και ο έρωτας, υπάρχουν από την απαρχή του κόσμου. Είναι τα βασικότερα συναισθήματα και επιτακτικές ανάγκες της επιβίωσης. Πώς προέκυψε η συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης; Έπειτα από ένα κάλεσμα του καλλιτεχνικού διευθυντή, του Μιχάλη Αεράκη, στον Γιάννη Κακλέα και σε εμένα για να κάνουμε αυτό το έργο. Είναι μια συνεργασία που μας έχει χαροποιήσει, γιατί ο κ. Αεράκης μας απέδειξε από την πρώτη στιγμή πως ενδιαφέρεται να κάνει μια πάρα πολύ ωραία παράσταση και προσπαθεί να μας παρέχει τα πάντα τόσο ηθικά όσο και υλικά ώστε να το καταφέρουμε. Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που βρεθήκαμε σε αυτή τη συγκυρία και συνεργαζόμαστε. Μέσα από αυτή την εμπειρία, θα ήρθες και σε στενότερη επαφή με την Κρήτη. Τι εμπειρίες έχεις αποκομίσει; Είναι από τα αγαπημένα μου νησιά, αν όχι το αγαπημένο μου. Όποιος δεν έρθει, δεν γνωρίζει τι χάνει. Αλλά ακόμη κι αν κάποιος έχει έρθει για μία φορά, επιστρέφει. Μέσα από μία επίσκεψη δεν μπορείς να το ανακαλύψεις το νησί. Μπορείς να έρχεσαι για χρόνια και κάθε φορά να ανακαλύπτεις καινούριες ομορφιές. Είναι ένα νησί που δεν σε κερδίζει μόνο με τις ομορφιές του, όπως τα τοπία, τις παραλίες, το πολιτιστικό επίπεδο. Κυρίως σε κερδίζουν οι άνθρωποι. Οι Κρητικοί είναι μια πάστα ανθρώπων πολύ ιδιαίτερη. Η φιλοξενία τους και η αγάπη που δείχνουν στον κόσμο είναι μοναδικές και τις γεύεσαι από την πρώτη στιγμή. Είστε ακόμη ένας από τους θιάσους που θα περιοδεύσουν φέτος. Ναι, θα κάνουμε μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Εμείς θα «χορτάσουμε» πάρα πολύ. Ελπίζω να «χορτάσει» και ο κόσμος από το αποτέλεσμα που τόσο έχουμε προσπαθήσει να πετύχουμε. Αν η παράσταση έχει επιτυχία, μπορεί να σας δούμε και σε κάποια αθηναϊκή σκηνή το χειμώνα, όπως είχε γίνει πέρυσι με τη Λυσιστράτη; Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το γνωρίζουμε αυτό. Παρ όλα αυτά, όλα είναι πιθανά. Lines Αnek Χρυσος Χορηγος ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης Anekorama 37
συνέντευξη Σου έχει βγει η φήμη του καλού παιδιού. Ο κόσμος σε αντιμετωπίζει έτσι; Για μένα, η αντιμετώπιση του κόσμου είναι και το σημάδι που μου δείχνει πώς τα πηγαίνω σε αυτό που λέμε «καριέρα». Ο κόσμος μού εκφράζει την αγάπη και την εκτίμησή του για τις επιλογές που κάνω κάθε φορά, είτε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο είτε στην τηλεόραση, και για μένα αυτό είναι από τα μεγαλύτερα βραβεία. Ουσιαστικά, αυτό με κάνει να νιώθω πιο υπεύθυνος ως προς τις επιλογές μου και να τις προσέχω περισσότερο, για να μην προδώσω την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν. Μέχρι τώρα η αγάπη τους και ο τρόπος που με ακολουθούν στο θέατρο είναι τόσο συγκινητικά, που νιώθω πολύ όμορφα που κάνω αυτή τη δουλειά. Πέρυσι είχε γίνει πανικός με τη Λυσιστράτη. Υπάρχει η σκέψη να ξαναγίνει στο μέλλον; Ποτέ μη λες ποτέ! Νιώθω, όμως, πως αυτό που έζησα με τη συγκεκριμένη παράσταση ήταν τόσο μεγάλο, που δεν υπάρχει λόγος να ξαναγυρίσω σε αυτό. Θέλω κάθε φορά να κάνω καινούρια πράγματα, γι αυτό το βλέπω και λίγο δύσκολο. Άσε που δεν νομίζω να ξαναφορέσω τακούνια, γιατί μου άφησαν πολλά προβλήματα στη μέση! (γέλια) Του χρόνου θα σε δούμε στο θέατρο; Έτσι όπως το έχω προγραμματίσει, λίγο δύσκολο. Εξάλλου, έχω ξεκινήσει γυρίσματα για μια σειρά στο Mega με τίτλο Με Λένε Βαγγέλη. Επίσης, θα ήθελα να έχω λίγο χρόνο για να μπορώ να κάνω την προετοιμασία μιας ταινίας της οποίας έχω γράψει το σενάριο. Δεν είναι η πρώτη φορά που σε βλέπουμε ως σεναριογράφο. Είχες γράψει και το Bang Bank. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σου; Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό που έχω στο μυαλό μου θέλω να αφορά πολύ κόσμο. Θέλω να νιώθω πως αυτό που κάνω θα αρέσει πραγματικά στον κόσμο και θα έχει μια αξιοπρεπή θέση στα κινηματογραφικά δρώμενα. Οπότε το αγγίζω με έναν μεγαλύτερο σεβασμό. Ως μέρος του θεάτρου, πώς βλέπεις να το έχει επηρεάσει η κρίση; Θεωρώ πως είναι ευχάριστο που έχουμε ακόμα πολλά θέατρα, ώστε ο κόσμος να μπορεί να διαλέγει και να εκφράζεται. Εξάλλου, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, έχουμε μεγάλη ανάγκη το θέατρο, για να μας ανοίξει καινούριους δρόμους, να προκαλέσει σκέψεις που θα μας οδηγήσουν σε καλύτερα συμπεράσματα γύρω από την προσωπική και την κοινωνική μας ζωή. Νομίζω πως σε ό,τι αφορά στους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν θέατρο δεν υπάρχουν όρια. Σίγουρα, πάντως, γίνεται μεγάλος αγώνας, γιατί οι συνθήκες είναι πλέον δυσκολότερες από ό,τι παλιότερα. Το θέατρο ποτέ δεν θα πεθάνει. Παρ όλα αυτά, ελπίζω σε ένα μικρό «ξεσκαρτάρισμα». Ως Αθηναίος, βρήκες ευκαιρία να βρεθείς ανάμεσα στους «Αγανακτισμένους»; Δυστυχώς, λόγω δουλειάς, δεν έχω καταφέρει να συμμετάσχω. Περνάω, όμως, πολύ συχνά και με χαροποιεί αυτό το γεγονός. Μέχρι τώρα λέγαμε πως ο Έλληνας «κοιμάται». Τώρα, όμως, όλοι όσοι συμμετέχουν αποδεικνύουν πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Έχουν και πολιτικό λόγο και με τη στάση τους αποδεικνύουν πως είναι εκεί, έτοιμοι να επαναστατήσουν απέναντι σε ό,τι κακό συμβαίνει γύρω από τη ζωή των ανθρώπων. Είσαι από τα αγαπημένα παιδιά της θεατρικής κριτικής. Πάντα σε αντιμετωπίζουν θετικά. Ουσιαστικά, δεν κάνω κάτι συγκεκριμένο. Προσπαθώ να κάνω όσο πιο σοβαρά μπορώ τη δουλειά μου. Όμως, ακόμα και η κακή κριτική με βοηθάει, γιατί θα προσπαθήσω να την «αποκρυπτογραφήσω» ώστε να γίνω καλύτερος ηθοποιός. Όλα είναι θεμιτά. Εγώ, έτσι κι αλλιώς, τραβώ το δρόμο μου! Συχνά σε αναφέρουν ως έναν από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς σου. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό; Είναι ταυτόχρονα τίτλος τιμής και τίτλος ευθύνης. Δεν τον επιδίωξα, αλλά, προφανώς, η δουλειά μου μού τον έχει αποφέρει. Για μένα, είναι ένα πολύ καλό σημάδι πως τα πηγαίνω καλά, και συναισθηματικά με κάνει να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου. Η φύση, όμως, της δουλειάς είναι τέτοια που δεν σταματάς να κοιτάξεις πίσω σου. Αγωνιάς για το αύριο και προσπαθείς για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Όταν πρωτοξεκίνησες σε αυτό το δύσκολο επάγγελμα, τι συμβουλές άκουσες; Οι γονείς μου μού είπαν: «Αγόρι μου, κάνε αυτό που θέλεις, αλλά βρες και μια άλλη δουλειά». (γέλια) Ουσιαστικά, οι συμβουλές που μου δόθηκαν μέσα από τη δουλειά μου ήταν να σέβομαι το θέατρο, αυτό που κάνω και τους συναδέλφους μου πάνω και κάτω από τη σκηνή. Θα έμπαινες ποτέ στη διαδικασία της σκηνοθεσίας; Μέχρι στιγμής, όχι. Αυτό που κάνω με γεμίζει τόσο πολύ, που δεν μου έχει δημιουργηθεί μια τέτοια ανάγκη. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά ξέρω πως αυτός δεν είναι ο βασικός προορισμός μου και το θέλω μου. Από όλες τις δουλειές σου, ποια είναι η αγαπημένη σου; Είναι κοινότοπο αυτό που θα πω, αλλά ήταν όλες τους παιδιά μου. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία. Όλες με βοήθησαν πάρα πολύ. Είτε ήταν επιτυχίες είτε αποτυχίες, μου άνοιξαν καινούριους δρόμους και μου έδειξαν τον τρόπο να αποφεύγω σκοπέλους. Για μένα, καθετί που έχω κάνει ήταν σημαντικό! Υπηρέτης Δύο Αφεντάδων: Λίγα λόγια για το έργο Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας Παίζουν ακόμη: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Φαίη Ξυλά, Γιώργος Χρυσοστόμου, Μάρα Βλαχάκη, Αννίτα Κούλη, Μένη Κωνσταντινίδου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Κίμων Φιορέτος κ.ά. Πρόγραμμα περιοδείας: Χανιά (4, 5, 6/7), Ρέθυμνο (7, 8, 9/7), Ηράκλειο (11, 12, 13/7), Δίον Φεστιβάλ Ολύμπου (15/7), Καβάλα (Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, 16, 17/7), Σέρρες (19/7), Θεσσαλονίκη (21, 22/7), Θάσος (23/7), Μαρώνεια (24/7), Αλεξανδρούπολη (25, 26/7), Λάρισα (28/7), Βόλος (29/7), Ιωάννινα (1/8), Λευκάδα (2/8), Πρέβεζα (3/8), Οινιάδες (4/8), Ληξούρι (5/8), Αργοστόλι (6/8), Ζάκυνθος (8/8), Αμαλιάδα (10/8), Σπάρτη (11/8), Γαλάτσι (30/8), Παπάγου (31/8), Αιγάλεω (1/9), Πετρούπολη (2/9), Άργος (5/9), Πάτρα (6, 7/9), Ηλιούπολη (8, 9/9), Νέα Μάκρη (10/9), Πειραιάς (12, 13/9), Χαλάνδρι (14, 15/9), Ελευσίνα (17/9), Νίκαια (Κατράκειο Θέατρο, 19/9). 38 Anekorama
«Η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου με κάνουν να νιώθω πιο υπεύθυνος για τις επιλογές μου, ώστε να μην προδώσω την εμπιστοσύνη τους». Lines Αnek Χρυσος Χορηγος ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης