Σχόλια και Παρατηρήσεις της Εταιρείας ΦΟΡΤΙΣΙΣ ΜΕΠΕ επί της πρότασης της ΡΑΕ για την αποσαφήνιση και οριοθέτηση του θεσμικού και λειτουργικού πλαισίου ένταξης των υποδομών φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων στην Ελλάδα Ηπρόταση της ΡΑΕ προσεγγίζει κατά την άποψη μας το θέμα της φόρτισης των Η/Ο μάλλον περιοριστικά και αποκλειστικά ως ζήτημα προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, χωρίς να λαμβάνει υπ όψιν της την κυρίαρχη σήμερα προσέγγιση, σε ότι αφορά την παροχή υπηρεσιών φόρτισης Η/Ο στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ και χωρίς να γίνεται σαφές ποιος θα θεωρηθεί ο τελικός καταναλωτής ενέργειας. Σε όλες τις αγορές των χωρών της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής, όπου και κυκλοφορούν ήδη αρκετές χιλιάδες Η/Ο (Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Νορβηγία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελβετία, Η.Π.Α. κ.ά.) δραστηριοποιούνται φορείς παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης (αλλού παράλληλα με τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, αλλού μόνοι τους), οι οποίοι αποτελούν βασικούς παράγοντες για τη λειτουργία των κοινόχρηστων υποδομών φόρτισης και για το συνολικό σύστημα ηλεκτροκίνησης. Οι συγκεκριμένες εταιρείες συμβάλλονται με τους κατόχους Η/Ο και τους παρέχουν τη δυνατότητα, μέσω αντίστοιχων συμβάσεων που συνάπτουν με ιδιοκτήτες κοινόχρηστων σημείων φόρτισης, να έχουν διαρκή και οποιαδήποτε στιγμή ή ad hoc πρόσβαση στα σημεία αυτά. Οι σταθμοί φόρτισης μπορεί και να μην ανήκουν (μερικοί ή και όλοι) στην κυριότητα των εταιρειών αυτών, οι οποίες στην περίπτωση των σημείων που δεν τους ανήκουν, πληρώνουν στους ιδιοκτήτες τους ένα συμφωνηθέν τίμημα για τις υπηρεσίες φόρτισης που παρέχουν στους κατόχους Η/Ο. Στην περίπτωση αυτή ο τελικός καταναλωτής ενέργειας είναι αυτές ακριβώς οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης, που έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν προμηθευτή ενέργειας με τον οποίο συμβάλλονται και από τον οποίο αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια. Οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν είναι και δεν θεωρούνται προμηθευτές ενέργειας δεν μεταπωλούν την ηλεκτρική ενέργεια, την οποία αγοράζουν από τον προμηθευτή ενέργειας με τον οποίο έχουν συμβληθεί, αλλά παρέχουν στους κατόχους Η/Ο μια ολοκληρωμένη υπηρεσία, στην οποία η προμήθεια ενέργειας είναι ένα τμήμα της μόνο και στην οποία περιλαμβάνεται η στάθμευση, η διαχείριση και χρέωση του λογαριασμού φορτίσεων, η χρήση και προσβασιμότητα των ειδικών υποδομών/ συσκευών φόρτισης, η ενημέρωση και ειδοποίηση των κατόχων Η/Ο για τη διαθεσιμότητα και την κατάσταση των σταθμών φόρτισης, η ασφαλή και αξιόπιστη παροχή ενέργειας, με βάση συγκεκριμένες προδιαγραφές και με διαφορετικούς τύπους και ταχύτητες 1
επαναφόρτισης. Στην πράξη άλλωστε η τιμολόγηση των υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης που παρέχουν οι συγκεκριμένες εταιρείες στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, βασίζεται στο χρόνο φόρτισης, ή στη χρέωση πρόσβασης / ενεργοποίησης του σταθμού, ή σε ένα ανώτατο / σταθερό όριο ενέργειας που δυνητικά μπορεί να λάβει ένα Η/Ο και όχι στην πραγματική ποσότητα της ενέργειας / kwh που λαμβάνει το όχημα από το σημείο φόρτισης. Επίσης η πρόταση της ΡΑΕ, ως προς τη Β Δραστηριότητα (Πώληση ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των υποδομών φόρτισης Η/Ο) φαίνεται να θεωρεί ότι ο κάτοχος ενός Η/Ο μπορεί να είναι ο τελικός καταναλωτής, όπως και στις περιπτώσεις οικιακής κατανάλωσης, όπου ο κάθε οικιακός καταναλωτής μπορεί να επιλέξει τον προμηθευτή ενέργειας του. Αυτό όμως δεν μπορεί να ισχύσει για την ηλεκτροκίνηση, καθώς εάν ο κάτοχος ενός Η/Ο θεωρηθεί για την κοινόχρηστη φόρτιση ως τελικός καταναλωτής ενέργειας, τότε θα δημιουργηθούν μια σειρά από σημαντικές επιπλοκές στη λειτουργία των κοινόχρηστων υποδομών φόρτισης. Γιατί ενώ ο κάτοχος ενός Η/Ο είναι πάντα ο τελικός καταναλωτής σε ότι αφορά την οικιακή φόρτιση του οχήματος του (έχει συμβληθεί με έναν τουλάχιστον προμηθευτή ενέργειας, για την ηλεκτροδότηση της οικίας του, από την εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση της οποίας επαναφορτίζει και το Η/Ο του και αναλόγως των κινήτρων που υπάρχουν, μπορεί να αποφασίσει να επαναφορτίζει το όχημα του σε ώρες ή με τρόπο που λαμβάνει υπόψιν τις απαιτήσεις του δικτύου ηλεκτροδότησης), σε σχέση με τη δημόσια φόρτιση θα πρέπει να συμβληθεί με πολλούς παρόχους υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης ή / και ιδιοκτήτες σταθμών φόρτισης. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κάτοχος Η/Ο μπορεί να είναι τελικός καταναλωτής ενέργειας μόνο όταν οι σταθμοί φόρτισης ανήκουν και στον προμηθευτή ενέργειας με τον οποίο έχει συμβληθεί, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι θα βρίσκει, παντού, όπου κινείται και σταθμεύει με το όχημα του σε κοινόχρηστους ή ημι- κοινόχρηστους χώρους, σταθμούς επαναφόρτισης, οι οποίοι θα ανήκουν στον ίδιο προμηθευτή ενέργειας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει, ειδικά σε ότι αφορά τη δημόσια φόρτιση, τελικοί καταναλωτές να θεωρηθούν οι φορείς παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης και οι ιδιοκτήτες των σταθμών φόρτισης, εφόσον συμβάλλονται οι ίδιοι με τους κατόχους των Η/Ο. Επίσης στην περίπτωση που στη δημόσια φόρτιση τελικός καταναλωτής ενέργειας θεωρηθεί ο κάτοχος του Η/Ο και κάθε κοινόχρηστο σημείο φόρτισης θα είναι προσβάσιμο οποιαδήποτε ώρα από τον οποιοδήποτε τελικό καταναλωτή, ο οποίος θα έχει συμβληθεί με συγκεκριμένο προμηθευτή ενέργειας (όχι πάντα τον ίδιο), θα είναι αδύνατη η πρόβλεψη από τους προμηθευτές ενέργειας της κατανάλωσης ενέργειας στα επιμέρους σημεία επαναφόρτισης, καθώς λόγω της συνεχούς κίνησης των οχημάτων δεν μπορεί να γνωρίζουν, που ο κάθε χρήστης θα επιλέξει 2
κάθε στιγμή να φορτίσει το όχημα του. Η πρόβλεψη αυτή είναι θεμελιώδης για τη σταθερότητα του δικτύου ηλεκτροδότησης και για την αποστολή του ΔΕΔΔΗΕ και άρα είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψιν κατά το σχεδιασμό των σχετικών μοντέλων. Η χρέωση των υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης / φόρτισης δε θα πρέπει να περιλαμβάνει απευθείας τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώθηκε από τον κάτοχο ενός Η/Ο σε κάθε επαναφόρτιση, είτε μέσω ενός προμηθευτή ενέργειας, είτε μέσω μια εταιρείας παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης, οι οποίοι όπως προαναφέρθηκε θα πρέπει να θεωρηθούν οι τελικοί καταναλωτές ενέργειας. Στην αντίθετη περίπτωση (εάν δηλαδή οι κάτοχοι των Η/Ο θεωρηθούν τελικοί καταναλωτές ενέργειας), το σύστημα και τα δίκτυα κοινόχρηστης φόρτισης θα καταστούν ιδιαίτερα περίπλοκα και το συνολικό κόστος υλοποίησης και λειτουργίας τους θα αυξηθεί σημαντικά, εμποδίζοντας έτσι τη μελλοντική ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα. Εξαίρεση θα μπορούσε ενδεχομένως να προβλεφθεί για την οικιακή φόρτιση, όπου αναλόγως και της εξέλιξης της αγοράς και της προώθησης στην αγορά από τους προμηθευτές ενέργειας, αντίστοιχων ειδικών πακέτων για κατόχους Η/Ο (π.χ. με πρόβλεψη αποθήκευσης και επιστροφής στο δίκτυο ενέργειας που δεν καταναλώθηκε από το όχημα), να μπορούν οι κάτοχοι Η/Ο, οι οποίοι όπως προαναφέρθηκε στην περίπτωση αυτή θα μπορούν να θεωρηθούν τελικοί καταναλωτές ενέργειας, αφού το σημείο επαναφόρτισης είναι ένα και γνωστό, να έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν ειδικά για την φόρτιση του Η/Ο τους διαφορετικό προμηθευτή ενέργειας από αυτόν που έχουν επιλέξει για την ηλεκτροδότηση του σπιτιού τους. Ο ρόλος των ιδιοκτητών των σημείων φόρτισης, ειδικά στην περίπτωση που δεν έχουν οι ίδιοι συμβληθεί με τους κατόχους των Η/Ο, πρέπει να είναι διακριτός από τους φορείς παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης και για λόγους που αφορούν την προστασία των προσωπικών δεδομένων των κατόχων Η/Ο, που θα προσεγγίζουν και ενεργοποιούν τους σταθμούς φόρτισης με αυτοματοποιημένο τρόπο (μηνύματα SMS, προσωποποιημένες κάρτες RFID κλπ.) χωρίς να είναι απαραίτητο ο ιδιοκτήτης του σταθμού φόρτισης να πληροφορηθεί τα προσωπικά τους στοιχεία (το αντίστοιχο θα ήταν κάθε οδηγός που ανεφοδιάζει το αυτοκίνητο του με καύσιμα από ένα πρατήριο υγρών καυσίμων να πρέπει να δηλώνει τα προσωπικά του στοιχεία στον ιδιοκτήτη του πρατηρίου). Οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης πάντως είτε είναι ίδιες ιδιοκτήτες σταθμών φόρτισης, είτε όχι θα πρέπει να συνεργάζονται στενά με το διαχειριστή του δικτύου ηλεκτροδότησης για θέματα που αφορούν τη διαχείριση της ζήτησης και τα διάφορα πλάνα ανταπόκρισης στη ζήτηση. 3
Σε ότι αφορά την πρώτη Δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στην πρόταση της ΡΑΕ (Κατασκευή και λειτουργία των υποδομών φόρτισης Η/Ο) σημειώνονται τα ακόλουθα: Προτείνεται ότι «Η Α δραστηριότητα αποτελεί ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία όμως θα πρέπει να γίνει σε στενή συνεργασία με το Διαχειριστή του Δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.). Η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. δεν θα είναι μεν ιδιοκτήτης των σημείων φόρτισης, θα έχει όμως την αποκλειστική ευθύνη για: - α) Το σχεδιασμό του Δικτύου Ηλεκτρικής Κινητικότητας (ΔΗΚ), βάσει των αιτημάτων των ιδιωτικών ή δημόσιων φορέων.» Η διατύπωση αυτή μπορεί να ερμηνευθεί ότι δίνει το δικαίωμα στη ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. να απορρίψει την εγκατάσταση νέων υποδομών φόρτισης, χωρίς μάλιστα διάκριση μεταξύ αυτών που αφορούν αργή φόρτιση σε ιδιωτικούς χώρους κατοικίας και γραφείων και αυτών που αφορούν δημόσια φόρτιση. Τέτοιο δικαίωμα της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. θα ήταν εύλογο να θεσμοθετηθεί κατ αρχήν μόνο σε ότι αφορά την επάρκεια του δικτύου να καλύψει τη ζήτηση για νέα φορτία με τα ίδια ακριβώς κριτήρια, που ισχύουν για οποιαδήποτε άλλο νέο φορτίο ζητείται να προστεθεί στο δίκτυο ηλεκτροδότησης. Η απόφαση για την εγκατάσταση υποδομών φόρτισης στο Α ή στο Β σημείο (πρέπει να) αποτελεί ιδιωτική πρωτοβουλία και αντίστοιχα ιδιωτικό επιχειρηματικό ρίσκο και δεν πρέπει να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια έγκρισης της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε., από τη στιγμή μάλιστα που το δίκτυο διαθέτει την απαραίτητη ισχύ. Ειδικά σε ότι αφορά τις υποδομές αργής φόρτισης, οι οποίες επιτρέπουν ροή ισχύος μέχρι 3,5 kw και εγκαθίστανται κυρίως σε πυλωτές και parking κατοικιών και χώρων εργασίας, τυχόν θεσμοθέτηση διαδικασίας έγκρισης της εγκατάστασής τους από τη ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε., εκτός του ότι θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία και θα ήταν ανασταλτικός παράγοντας για την διείσδυση των ηλεκτρικών οχημάτων (ποιος θα αγόραζε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, όταν η δυνατότητα του να το φορτίζει από την εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση του σπιτιού του, θα τελούσε υπό την αίρεση έγκρισης της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.), θα μπορούσε να δημιουργήσει και αρκετά ζητήματα νομικών αμφισβητήσεων (π.χ. γιατί να επιφυλάσσεται διακριτική μεταχείριση μεταξύ καταναλωτών που στην εσωτερική τους εγκατάσταση, συνδέουν μια συσκευή φόρτισης Η/Ο, έναντι άλλων που εγκαθιστούν άλλες αντίστοιχες ενεργοβόρες ηλεκτρικές συσκευές οικιακού εξοπλισμού, όπως κλιματιστικά μηχανήματα, θερμοσίφωνες, ηλεκτρικές κουζίνες κ.ά. ή με ποια κριτήρια η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. θα μπορεί να απορρίπτει την τοποθέτηση συσκευής οικιακής φόρτισης Η/Ο από μονοφασική παροχή με ασφάλεια 16 Α, σε ένα σπίτι έναντι κάποιου άλλου που έχει την ίδια ισχύ ηλεκτροδότησης). Εκτός αυτού παρόμοια πρόβλεψη θα αντέβαινε στην υποχρέωση της χώρας για 4
την προώθηση της ευρείας υιοθέτησης καθαρών και ενεργειακώς αποδοτικών οχημάτων, μέσω της υιοθέτησης σχετικών κινήτρων και ανάπτυξης υποδομών επαναφόρτισης των ηλεκτρικών οχημάτων. - «β) Τη διαχείριση των μετρητικών δεδομένων (ώστε να γνωρίζει ο Διαχειριστής πόσο θα φορτίζονται οι γραμμές σύνδεσης και οι τοπικοί μετασχηματιστές διανομής, άρα πόσο θα επιβαρύνεται το Δίκτυο).» Είναι σωστή προσέγγιση, ωστόσο η επιτυχής υλοποίηση της προϋποθέτει την εγκατάσταση ευφυών συστημάτων μέτρησης συνδεδεμένων μέσω διαδικτύου και εφοδιασμένων με το κατάλληλο πρωτόκολλο επικοινωνίας. - «γ) Τον ορισμό των τεχνικών κανόνων επικοινωνίας των σημείων φόρτισης των Η/Ο. Τα εν λόγω σημεία μετρούν ηλεκτρική κατανάλωση, αναγνωρίζουν τον ιδιοκτήτη της υποδομής φόρτισης και συνδέουν τον ιδιοκτήτη με τον πωλητή ηλεκτρικής ενέργειας.» Η πρόταση αυτή μπορεί να λειτουργήσει όταν οι σταθμοί φόρτισης είναι συνδεδεμένοι απευθείας στο δίκτυο και όχι στην εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση του χρήστη (δηλ. μετά το μετρητή του). Επίσης σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν η έννοια του «ιδιοκτήτη σημείου φόρτισης» συμπεριλαμβάνει εκτός από τον ιδιοκτήτη της υποδομής και το διαχειριστή των υποδομών φόρτισης. Στη συνέχεια αναφέρεται ότι «Ουσιαστικό ρόλο στο σχεδιασμό της εν λόγω δραστηριότητας θα διαδραματίσει η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε., βάσει των αιτημάτων των ιδιωτικών ή δημόσιων φορέων, προκειμένου α) να αποσαφηνίσει τον τρόπο διαχείρισης των μετρητικών δεδομένων και β) να καθορίσει τους τεχνικούς κανόνες επικοινωνίας των σημείων φόρτισης των Η/Ο, ώστε να μην επιβαρυνθεί υπέρμετρα το Δίκτυο Διανομής. Ο ρόλος της ΡΑΕ στην εν λόγω δραστηριότητα θα είναι, κατά βάση, συντονιστικός. Ο σχεδιασμός της εν λόγω δραστηριότητας περιλαμβάνει: Τους όρους και τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των εγκαταστάσεων φόρτισης των Η/Ο. Εάν δε προβλεφθούν διαφορετικές προϋποθέσεις από αυτές που ισχύουν για κάθε άλλη εγκατάσταση / συσκευή που συνδέεται από οποιοδήποτε ιδιώτη στο δίκτυο ηλεκτροδότησης τότε δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα με αυτήν την παρέμβαση της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. Τους όρους και τις προϋποθέσεις που αφορούν τη διαχείριση των ιδιωτικών και των δημόσιων εγκαταστάσεων φόρτισης Η/Ο. Για ποιο λόγο και σε ποια νομιμοποιητική βάση η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. θα έχει γενικώς δικαίωμα παρέμβασης στη λειτουργία των σταθμών φόρτισης που αποτελούν ιδιωτικές επενδύσεις; Θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να υπάρξει επαναδιατύπωση, έτσι που να περιορίζει την παρέμβαση της ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. στα θέματα διαχείρισης των εγκαταστάσεων 5
φόρτισης Η/Ο μόνο σε σχέση με την κατάσταση και τους περιορισμούς του δικτύου ηλεκτροδότησης και μόνον εφόσον υπάρχει θέμα μειωμένης ισχύος, λόγω δυσχερειών λειτουργίας του δικτύου ηλεκτροδότησης. Το σχεδιασμό των απαιτούμενων μοντέλων εμπορικής λειτουργίας και τρόπων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας των εγκαταστάσεων φόρτισης των Η/Ο από τις ως άνω δραστηριότητες Α και Β. Πουθενά στον κόσμο οι διαχειριστές των δικτύων ηλεκτροδότησης δεν ασχολούνται με την εμπορική λειτουργία και τις συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας των σταθμών φόρτισης. Το μοντέλο εμπορικής λειτουργίας είναι ζήτημα της αγοράς και θεσμικά δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. Το σχεδιασμό των τρόπων επικοινωνίας των σημείων φόρτισης, µε το απαραίτητο σύστημα επιτήρησης και διαχείρισης της λειτουργίας τους. Τα στοιχεία που θα συμπεριληφθούν εδώ θα πρέπει επίσης να επιλεγούν με προσοχή. Η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. δε θα χρειαστεί αναλυτικά στοιχεία από κάθε ένα ξεχωριστά σημείο φόρτισης που θα λειτουργεί στη χώρα, αλλά θα χρειάζεται να πληροφορηθεί για τα τρέχοντα και προσδοκώμενα φορτία που αφορούν σημεία με μεγάλη ζήτηση (πολλοί σταθμοί συγκεντρωμένοι σε έναν χώρο ή σημεία ταχυφόρτισης) για να αξιολογήσει την πιθανότητα περικοπών σε περίπτωση κρίσιμων καταστάσεων για το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Σε άλλο σημείο στη συνέχεια αναφέρεται ότι «Αναφορικά με την εμπορική λειτουργία των εν λόγω υποδομών φόρτισης Η/Ο, προτείνεται οι κατασκευαστές- ιδιοκτήτες τους να μπορούν να συνάπτουν σύμβαση προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας με τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας.» Ισχύει και για αυτό το σημείο η ανωτέρω παρατήρηση / ανάλυση για την πλήρη απουσία από το κείμενο προτάσεων της ΡΑΕ των εταιρειών παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης, καθώς και για το ότι θα πρέπει στην κοινόχρηστη φόρτισης τελικοί καταναλωτές ενέργειας να θεωρηθούν οι εταιρείες αυτές και δευτερευόντως και στο βαθμό που έχουν στην ιδιοκτησία τους σταθμούς φόρτισης και οι ιδιοκτήτες υποδομών φόρτισης Η/Ο. Σε σχέση με τις προτάσεις της ΡΑΕ που αφορούν τη Δραστηριότητα Β (Πώληση ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των υποδομών φόρτισης Η/Ο), το κύριο πρόβλημα είναι ότι πουθενά δεν γίνεται μνεία στις εταιρείες παροχής υπηρεσιών ηλεκτροκίνησης (π.χ. στο Πλαίσιο 2 και στο Πλαίσιο 3, όπου αναφέρονται μόνο οι ιδιοκτήτες υποδομών φόρτισης Η/Ο), που όπως προαναφέρθηκε αποτελούν βασικούς παράγοντες στις αγορές ηλεκτροκίνησης παντού αλλού στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. 6
Τέλος στο σημείο όπου αναφέρεται ότι «Οι όροι των αδειών προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας θα είναι σύμφωνοι με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο Πρώτο Μέρος του εν ισχύ Κανονισμού Αδειών Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας, κατ εφαρμογήν του άρθρου 135 του ν.4001/2011 (ΦΕΚ Β 2940/5.11.2012). Επιπρόσθετα, οι προμηθευτές θα πρέπει να διατηρούν και να δημοσιεύουν, ξεχωριστά, τεχνικά και οικονομικά στοιχεία για τη δραστηριότητά τους που αφορά τις υποδομές φόρτισης Η/Ο, έτσι ώστε να υπάρχουν διαθέσιμα, διαχρονικά, δεδομένα για τη στάθμη διείσδυσης των σχετικών υποδομών», πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ είναι κατανοητή η απαίτηση για δημοσίευση τεχνικών στοιχείων που αφορούν π.χ. τις τοποθεσίες όπου έχουν εγκατασταθεί τα σημεία φόρτισης, τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά κλπ., δεν μπορεί να απαιτείται η δημοσιοποίηση οικονομικών στοιχείων, εκτός από αυτά που ήδη προβλέπονται στο νόμο για όλες τις επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα (π.χ. ισολογισμοί), καθώς αυτά αποτελούν επιχειρηματικά μυστικά και κανένας επιχειρηματίας δε είναι υποχρεωμένος να τα δημοσιοποιεί. Επίσης τα τεχνικά δεδομένα που αφορούν τις ποσότητες ενέργειας που καταναλώθηκαν από κατόχους Η/Ο, τα φορτία και άλλα σχετικά θα πρέπει να κοινοποιούνται μόνο στη ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε., καθώς και αυτά αποτελούν σημαντικά εμπορικά δεδομένα που η δημοσιοποίηση τους θα μπορούσε να πλήξει μια επιχείρηση. 7