Für folgende Seiten: Musik: Alexis Agrafiotis 2012, Text: Dimitra Ch. Christodoulou 2005 Alle Rechte vorbehalten. Vervielfältigung jeglicher Art sind gesetzlich verboten. For the following pages: music: Alexis Agrafiotis 2012, text: Dimitra Ch. Christodoulou 2005 All rights reserved. Any unauthorized reproduction is prohibited by law. Για τις επόμενες σελίδες: μουσική: Αλέξης Αγραφιώτης 2012, κείμενο: Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου 2005 Απαγορεύεται απολύτως άνευ γραπτής αδείας του δημιουργού η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση, αναπαραγωγή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.
Αλέξης Αγφαφιώτης Alexis Agrafiotis 4 τραγούδια για τενόρο, κλαρινέτο και κουαρτέτο εγχόρδων ποίηση: Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου 4 Lieder für Tenor, Klarinette und Streichquartett Dichtung: Dimitra Ch. Christodoulou 2012 2012
τενόρος Tenor κλαρινέτο σε σι ύφεση και λα βιολί Ι βιολί ΙΙ βιόλα βιολοντσέλο Klarinette in B und A Violine I Violine II Viola Violoncello διάρκεια: 20' περ. [7' 4' 5' 4'] Dauer: ca. 20' [7' 4' 5' 4']
. KATAΞΙΩΣΗ Όχι δεν έχω χρόνο ελεύθερο. Έχω, όμως, χρόνο περιττό. Σκαλίζω μέσα εκεί και βρίσκω Τα δόντια, τα νύχια, τα κέρματα, Καμιά φορά και τα οστά. Χάφτω τη λεία μου κι ενθουσιάζομαι. Εκσφενεδονίζομαι προς το μέλλον. Και μέλλον έχω. Να το, εκεί. Το φουκαριάρικο, με τα παντελονάκια του Να στάζουν αίμα, το πουκάμισο μες στη λίγδα, Χάλια. Σηκώνω τους ώμους. Δεν θ' ασχοληθώ. Ας επιληφθούν Τίποτε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Δεν είναι μονάχα δικό μου. Κι αφού το παρελθόν περιλαμβάνει Ηρωισμούς και επναστάσεις για κλάματα, Βιδώνομαι σ' ένα παρόν για γέλια. Είναι, λεώ, δειλία να 'σαι άθλιος Και πιο παλικαριά να 'σαι γελοίος. Τουλάχιστον, έχεις πολλές ασχολίες Ωσπου να κάνεις όλο σου το χρόνο Περιττό. WÜRDIGUNG Nein, ich habe keine freie Zeit. Ich habe aber, überflüssige Zeit. Dort durchwühle ich und finde Die Zähne, die Nägel, die Münzen Manchmal auch die Knochen. Ich packe meine Beute und bin begeistert. Ich schleudere mich in die Zukunft. Und Zukunft habe ich. Dort ist sie. Die jämmerliche, mit ihren in Blut triefenden Kurzen Hosen, in ölbeflecktem Hemd, Abscheulich. Ich hebe meine Schultern. Intressiert mich nicht. Sollen doch irgendwelche Nichtregierungsorganisationen Abhilfe leisten. Es ist nicht nur meine. Und da die Vergangenheit Heroisches und Kümmerliche Revolutionen beinhaltet, Bohre ich mich in ein lächerliches Jetzt. Es ist, meine ich, feige ein Elender Und heldenhafter, lächerlich zu sein. Zumindest, hast du viel zu tun Bis du deine ganze Zeit überflüssig Gestaltest.
Η ΡΟΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Φώς πρωινού χωρίς πολλή υγρασία. Χαρτιά, κεφές, κάποια τηλεφωνήματα. Ο κόσμος σε ειρηνική προχειρότητα. Έπειτα, τα χιλιόμετρα εργασίας. Τάξη και μόχθος. Έχει κάποιο αποτέλεσμα: Γυμνάζεσαι σ' ένα πηγάδι. DER LAUF DER ZEIT Licht am Vormittag ohne viel Feuchtigkeit. Papiere, Kaffee, einige Telefongespräche. Die Welt in friedlicher Oberflächlichkeit. Dann, kilometerweise Arbeit. Ordnung und Mühe. Es gibt ein Ergebnis: Du trainierst im Brunnen. Τέλος, ένας λεκές τεράστιος. Πέφτεις ολόκληρος επάνω, τρίβεις, τρίβεις. Τα παρατάς, σβήνεις το φώς και κοιμάσαι. Αm Ende, ein riesiger Fleck. Du fällst auf ihm, reibst, reibst. Du lässt es sein, machst das Licht aus und schläfst ein.
ΕΥΡYΔΙΚΗ Σέρνεται σαν χαμένη ευκαιρία Η τελευταία ώρα του απογεύματος. Τέλος, το παίρνει απόφαση. Φεύγει. Τρέμω μη στραφεί να δει πίσω της Και μείνω εδώ για πάντα Με φανερή ακόμη την ταπείνωση Και χωρίς την προστασία της νύχτας. EURYDIKE Sie schleppt sich wie eine vergebene Chance, Die letzte Nachmittagsstunde. Ende, ihr Entschluss ist gefasst. Sie geht. Ich zittere, dass sie nicht zurückschaut Und ich hier für ewig bleibe Mit noch sichtbarer Erniedrigung Und ohne den Schutz der Nacht.
ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ Πέρα απ' τη γη, ίσως. Κάτω απ' τη γή, οπωσδήποτε. Μιλώ για τη ζωή που υπάρχει, Μικρό μου, φοβισμένο δευτερόλεπτο. Το στήθος μας δεν χωρά τον αέρα. Ούτε και ο αέρας μάς ανέχεται. Είμαστε τα πουλιά του Άδη, Μικρό μου, φοβισμένο δευτερόλεπτο. Ε, και; Δεν μου λείπουν οι άλλοι. Δεν έχουν χρόνο να μας αναστήσουνε. Μόνο ο δικός μας χωρισμός με θλίβει, Μικρό μου, φοβισμένο δευτερόλεπτο. Είσαι η πεταλούδα που τρέμει Στα δάχτυλα μου: Σ' αφήνω. Θυμήσου με όπου πας. Σου δίνω ζάχαρη, Για ν απαλύνω τη θνητότητα σου. Ακόμη λίγο απ' το φτερό σου θα βλέπω. GEFÄHRTEN Abseits der Erde, vielleicht. Unter der Erde, bestimmt. Spreche ich über das existente Leben, Meine kleine, ängstliche Sekunde. Unsere Brust füllt nicht die ganze Luft. Nicht mal die Luft hält uns aus. Wir sind die Vögel des Hades, Meine kleine, ängstliche Sekunde. Na und? Die anderen fehlen mir nicht. Sie haben keine Zeit uns aufzuerstehen. Nur unsere Trennung betrübt mich, Meine kleine, ängstliche Sekunde. Du bist der zitternde Schmetterling In meinen Fingern: Ich lasse dich. Erinnere dich meiner wo du gehst. Zucker gebe ich dir, Um deine Sterblichkeit zu versüßen. Noch ein wenig von deinem Flügel werde ich sehen. Übersetzung: Alexis Agrafiotis
πρώτη εκτέλεση: 19.11.12 Bielefeld (Rudolf-Oetker-Halle) Uraufführung: 19.11.12 Bielefeld (Rudolf-Oetker-Halle) τενόρος: κλαρινέτο: βιολί Ι: βιολί ΙΙ: βίολα: βιολοντσέλο: Eric Laporte Susanne Heilig Simon Monger Paula Poveda Mino Sasaki Jeanette Gier Tenor: Klarinette: Violine I: Violine IΙ: Viola: Violoncello: Eric Laporte Susanne Heilig Simon Monger Paula Poveda Mino Sasaki Jeanette Gier ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ Η ΡΟΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ WÜRDIGUNG 1 DER LAUF DER ZEIT 24 ΕURΥDΙKE 33 GEFÄHRTEN 37 όλα τα ποιήματα από τη Συλλογή «Ελάχιστα πρίν», Νεφέλη, Αθήνα 2005 Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου alle Gedichte entnommen aus dem Gedichtband Ελάχιστα πρίν, Nefeli Verlag, Athen 2005 Dimitra Ch. Christodoulou