ΜΑΘΗΜΑ: ΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ

ΜΑΘΗΜΑ: ΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ 1. Οι καταγραφές για Μ.Ο. οδοντικής στήριξης πραγματοποιούνται σε θέση: Α Μέγιστης συγγόμφωσης Β Κεντρικής σχέσης Γ Προολίσθησης Δ Κεντρικής σύγκλισης Ε Πλαγιολίσθησης 2. Τα τεχνητά δόντια που παρουσιάζουν τα λιγότερα μειονεκτήματα στη χρήση τους σε Μ.Ο. είναι από: Α Πορσελάνη Β Ακρυλικό Γ Χρυσοπλατίνα (μασητικές επιφάνειες) Δ Φωτοπολυμεριζόμενη ρητίνη Ε Χρωμοκοβαλτιούχα κράματα 3. Τα πτερύγια στις Μ.Ο. πρέπει να καλύπτουν τη μέγιστη δυνατή επιφάνεια, εντός πάντοτε των λειτουργικών ορίων, στις εξής περιπτώσεις: Α I κατηγορία κατά Kennedy B II κατηγορία κατά Kennedy Γ IV κατηγορία κατά Kennedy Δ Α και Β Ε Α και Γ 4. Η θέση του μασητικού επιπέδου κατά την κατασκευή Μ.Ο. άνω γνάθου με ολική οδοντοστοιχία στην κάτω γνάθο προσδιορίζεται με βάση: Α Τις τροποποιημένες μασητικές επιφάνειες των υπαρχόντων δοντιών Β Το επίπεδο που διέρχεται από τις κόρες των ματιών Γ Το επίπεδο Camper Δ Α και Γ Ε Β και Γ 5. Στις περιπτώσεις των Μ.Ο. προσπαθούμε να επιτύχουμε: Α Σύγκλειση εναρμονισμένη με τα υπάρχοντα φυσικά δόντια Β Ισόρροπη σύγκλειση Γ Επίπεδη σύγκλειση Δ Σύγκλειση με επαφές μόνο στα τεχνητά δόντια Ε Συγκλεισιακές επαφές μόνο στα υπάρχοντα φυσικά δόντια

6. Αν λόγω σφάλματος κατά τη σχεδίαση μιας Μ.Ο. απολεσθούν τα δόντια στηρίγματα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την κατασκευή της, τότε: Α Μπορεί να παραμείνει μόνιμα η Μ.Ο. προσθέτοντας σ αυτήν τα απολεσθέντα δόντια Β Τροποποιείται ο μεταλλικός σκελετός της Μ.Ο., χρησιμοποιούνται άλλα δόντια στηρίγματα και προστίθενται τα απολεσθέντα δόντια στη Μ.Ο. Γ Γίνεται καινούργια σχεδίαση της Μ.Ο. και τροποποιείται η ήδη υπάρχουσα με βάση τα καινούργια στοιχεία Δ Γίνεται άλλη σχεδίαση και κατασκευή νέας Μ.Ο. Ε Εξάγονται και τα υπόλοιπα δόντια και κατασκευάζεται ολική οδοντοστοιχία 7. Αν η γλωσσική δοκός Μ.Ο. κάτω γνάθου έχει σχεδιαστεί σε απόσταση μικρότερη των 3-4mm από τα ελεύθερα ούλα, τότε: Α Σχηματίζεται εύκολα τρυγία και βλάβες στο περιοδόντιο Β Τερηδονίζονται εύκολα τα δόντια Γ Εμφανίζεται συχνά κινητικότητα των δοντιών Δ Α και Β Ε Α και Γ 8. Η πολύπλοκη αγκίστρωση των δοντιών στηριγμάτων δημιουργεί κρύπτες και συνήθως ενοχλείται ο ασθενής από τη συσσώρευση τροφών. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού: Α Καλύπτονται οι κρύπτες με ακρυλική ρητίνη Β Γίνεται αναπροσαρμογή της Μ.Ο. Γ Τροποποιείται ο μεταλλικός σκελετός της Μ.Ο. αφαιρώντας τα μικρά τμήματα που σχηματίζουν κρύπτες Δ Κατασκευάζεται νέα Μ.Ο. με διαφορετική σχεδίαση Ε Το πρόβλημα εξαφανίζεται με την πάροδο του χρόνου με τη βοήθεια του νευρομυϊκού συντονισμού 9. Ένα βασικό πλεονέκτημα των συνδέσμων ακριβείας είναι: Α Εξασφαλίζουν εύκολη τοποθέτηση και αφαίρεση της Μ.Ο. Β Συνιστώνται σε δόντια στηρίγματα με μικρό ύψος μύλης Γ Η συγκράτηση της Μ.Ο. είναι αρχικά καλύτερη, συγκρινόμενη με τα άγκιστρα Δ Η δαπάνη της αγοράς τους δεν είναι σημαντική Ε Ασκούν μικρότερες δυνάμεις στα δόντια στηρίγματα κατά τη λειτουργία της Μ.Ο., σε σχέση με τα άγκιστρα 10. Η επιλογή των δοντιών στηριγμάτων στις Μ.Ο. έχει άμεση σχέση με τα κάτωθι: Α Οικονομικός παράγων Β Αριθμός δοντιών στο στόμα του ασθενή Γ Εάν τα δόντια βρίσκονται στο πρόσθιο τμήμα των γνάθων Δ Αναλογία μύλης ρίζας Ε Το φύλο του ασθενή 2

11. Ο παραλληλογράφος είναι μία συσκευή με την οποία: Α Μετρούμε την κάθετη διάσταση του προσώπου Β Καθορίζουμε το μασητικό επίπεδο Γ Καθορίζουμε τη θέση της άνω γνάθου σε σχέση με τους κονδύλους Δ Καθορίζεται η παραλληλότητα δύο ή περισσοτέρων δοντιών στηριγμάτων μιας Μ.Ο. και εγγράφεται η μέγιστη περίμετρος των δοντιών Ε Καθορίζουμε το είδος και το μέγεθος των τεχνητών δοντιών που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σε Μ.Ο. 12. Μέγιστη περίμετρος στο δόντι στήριγμα είναι: Α Η περίμετρος που χαράζουμε στο δόντι στήριγμα εμείς, αυθαίρετα, κατά τη σχεδίαση της Μ.Ο. Β Η γραμμή του δοντιού όπου πρέπει να φθάνει το συγκρατητικό στέλεχος των αγκίστρων Γ Η γραμμή που καταγράφεται στο δόντι από τη γραφίδα του παραλληλιστή Δ Η γραμμή που υποδηλώνει το όριο του δοντιού κάτω από το οποίο δεν πρέπει να φθάσει το άγκιστρο Ε Η γραμμή που διαιρεί το δόντι σε δύο περιοχές, ώστε να γνωρίζουμε που πρέπει να σχεδιασθούν οι εφαπτήρες 13. Κύριο χαρακτηριστικό των μεγάλων συνδετήρων Μ.Ο. είναι: Α Να είναι εύκαμπτοι Β Να έχουν απόλυτη επαφή με τον βλεννογόνο Γ Να απέχουν από τα ούλα 8-10mm Δ Η επιφάνεια που καλύπτουν να είναι η απόλυτα αναγκαία για την καλή λειτουργία της Μ.Ο. Ε Να είναι όσο το δυνατόν λεπτότεροι 14. Ποιες παθήσεις από τις παρακάτω λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στο σχέδιο θεραπείας, κατά την κατασκευή Μ.Ο. Α Αναιμία Β Υπερχοληστεριναιμία Γ Κατάθλιψη Δ Αιμορροφιλία Ε Διαβήτης (μη ελεγχόμενος) 15. Ποια κράματα συνηθίζεται να χρησιμοποιούμε σήμερα για την κατασκευή μεταλλικών σκελετών Μ.Ο. Α Κράμα χρυσοπλατίνας Β Άργυρος Γ Τιτάνιο Δ Χρωμιοκοβαλτιούχα κράματα Ε Χρυσός 16. Συστατικά των χρωμιοκοβαλτιούχων κραμάτων είναι: Α Βηρύλλιο Β Νικέλιο 3

Γ Δ Ε Σίδηρος Τιτάνιο Άργυρος 17. Βασικοί μεγάλοι συνδετήρες της άνω γνάθου είναι: Α Δοκός γλωσσικού φύματος (Karlsen) Β Τύπος οριζόντιας περιστρεφόμενης δοκού Γ Ίππειο πέταλο Δ Χειλική δοκός Ε Υπογλώσσια δοκός 18. Η Lamina dura εξαφανίζεται πλήρως ακτινογραφικά όταν ο ασθενής πάσχει από: Α Αναιμία Β Διαβήτη Γ Οστεοπόρωση Δ Υπερθυρεοειδισμό Ε Αρθρίτιδες 19. Σε ποια από τις ακόλουθες περιπτώσεις ενδείκνυται η ναρθηκοποίηση των δοντιών στηριγμάτων τα οποία θα δεχθούν κλασσική αγκίστρωση και διαθέτουν φυσιολογικό περιοδόντιο Α 1 ης ομάδας κατά Kennedy B 2 ης ομάδας κατά Kennedy Γ 3 ης ομάδας κατά Kennedy Δ 4 ης ομάδας κατά Kennedy E Μεμονωμένων παρακείμενων δοντιών 20. Ποια πρέπει να είναι η κλίση του εκμαγείου μελέτης κατά την παραλληλογράφησή του, τόσο σε προσθιοπίσθιο όσο και σε πλάγιο επίπεδο ώστε οι δημιουργούμενες εσοχές να μην είναι πλασματικές, αλλά να συμβάλλουν ουσιαστικά στη συγκράτηση της Μ.Ο. Α 20 Β 15 Γ 30 Δ <10 Ε 25 21. Ποιο από τα ακόλουθα είδη ακρολοφίας ευνοεί την στήριξη μιας Μ.Ο. Α Ατροφική καλυπτόμενη από λεπτό βλεννογόνο Β Υψηλή και οξύαιχμη καλυπτόμενη από φυσιολογικό βλεννογόνο Γ Μικρού μεγέθους καλυπτόμενη από εύσειστο βλεννογόνο Δ Ογκώδης καλυπτόμενη από ευένδοτο βλεννογόνο Ε Μέσου μεγέθους καλυπτόμενη από φυσιολογικό βλεννογόνο 4

22. Γιατί η παραλληλογράφηση του εκμαγείου μελέτης Μ.Ο. γίνεται με το μασητικό του επίπεδο παράλληλο προς τη βάση του παραλληλογράφου; Α Για καλύτερη αισθητική απόδοση της Μ.Ο. Β Για διευκόλυνση της ομιλίας Γ Για καλύτερη συγκράτηση της Μ.Ο. Δ Για λιγότερα κλινικά στάδια Ε Για λιγότερα εργαστηριακά στάδια 23. Το στοιχείο που είναι βασικά υπεύθυνο για την υποστήριξη του άνω χείλους σε μια ολική άνω οδοντοστοιχία είναι: Α Το αυχενικό τριτημόριο των κυνοδόντων Β Το προστομιακό πτερύγιο της άνω οδοντοστοιχίας Γ Το αυχενικό τριτημόριο όλων των άνω προσθίων δοντιών Δ Σωστά α και β Ε Σωστά β και γ 24. Ποιο είναι το ελάχιστο χρονικό διάστημα που πρέπει να περιμένει ο οδοντίατρος πριν απομακρύνει τα γύψινα εκμαγεία από τα αποτυπώματα Α 35 λεπτά Β 25 λεπτά Γ 55 λεπτά Δ 45 λεπτά Ε 60 λεπτά τουλάχιστον 25. Ποιο είναι σωστό από τα ακόλουθα, στη διαδικασία κατασκευής ολικών οδοντοστοιχιών Α Είναι προτιμότερο ένα αρχικό αποτύπωμα να είναι υπερεκτατικό Β Είναι προτιμότερο ένα αρχικό αποτύπωμα να είναι υποεκτατικό Γ Σκοπός των αρχικών αποτυπωμάτων είναι να παραχθούν υποεκτατικά εκμαγεία Δ Σκοπός των αρχικών αποτυπωμάτων είναι να παραχθούν όσο το δυνατόν ακριβέστερα εκμαγεία Ε Σωστά α και δ 26. Πόσο πρέπει να είναι το ύψος άνω κέρινου τόξου καταγραφής στην πρόσθια περιοχή Α 20-22 χιλιοστά Β 16-17 χιλιοστά Γ 10-12 χιλιοστά Δ 5-6 χιλιοστά Ε 6-8 χιλιοστά 27. Τι πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει η παραμονή κεριού στο ατομικό δισκάριο κατά τη λήψη του αποτυπώματος. Α Εμποδίζει τον πολυμερισμό του αποτυπωτικού υλικού Β Εμποδίζει τον πολυμερισμό της ακρυλικής ρητίνης του δισκαρίου Γ Μειώνει τη συγκράτηση του αποτυπωτικού υλικού με το δισκάριο Δ Δημιουργεί υδρόφοβο περιβάλλον 5

Ε Δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα 28. Που γίνεται η τοποθέτηση της λαβής για το ατομικό δισκάριο της άνω γνάθου Α Το οπίσθιο όριο της λαβής πρέπει να βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή της φατνιακής ακρολοφίας των προσθίων δοντιών. Β Το οπίσθιο όριο πρέπει να βρίσκεται στην περιοχή της τομικής θηλής Γ Το οπίσθιο όριο πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της υπερώας. Δ Σε οποιοδήποτε σημείο αρκεί να βολεύει τον οδοντίατρο στους χειρισμούς Ε Σωστά α και δ 29. Οι φυσικοί παράγοντες που συντελούν στην συγκράτηση μιας άνω ολικής οδοντοστοιχίας είναι Α Η ατμοσφαιρική πίεση Β Η συνάφεια Γ Η συνοχή Δ Όλα τα παραπάνω Ε Όλα τα παραπάνω και ο νευρομυικός συντονισμός 30. Ποια είναι η κύρια επιφάνεια στήριξης μιας άνω ολικής οδοντοστοιχίας Α Η φατνιακή ακρολοφία Β Η σκληρή υπερώα Γ Η ουλοπαρειακή αύλακα Δ Η οπισθουπερώια απόφραξη Ε Σωστά α και β 31. Τι ισχύει; Α Κάθετη διάσταση στη σύγκλειση και ελεύθερη μεσοφραγματική απόσταση ισούται με κάθετη διάσταση στην ανάπαυση Β Κάθετη διάσταση στην ανάπαυση και ελεύθερη μεσοφραγματική απόσταση ισούται με κάθετη διάσταση στην σύγκλειση Γ Η κάθετη διάσταση στη σύγκλειση είναι μικρότερη της κάθετης διάστασης στην ανάπαυση Δ Σωστά α και γ Ε Τίποτα από τα παραπάνω 32. O φάκελος) του Posselt αποτελεί Α Τρισδιάστατο χώρο που περιλαμβάνει όλες τις κινήσεις της κάτω γνάθου Β Τρισδιάστατο χώρο που περιλαμβάνει όλες τις κινήσεις της κεφαλής Γ Δισδιάστατο χώρο που περιλαμβάνει όλες τις κινήσεις της κάτω γνάθου Δ Τρισδιάστατο χώρο που περιλαμβάνει μόνον τις ακραίες κινήσεις της κάτω γνάθου Ε Προβολή του μεσοτομικού σημείου της κάτω γνάθου στο μέσο οβελιαίο επίπεδο κατά τις οριακές κινήσεις της κάτω γνάθου 6

33. Η διαδικασία της απόξεσης του τελικού εκμαγείου για την δημιουργία οπισθοϋπερώιας απόφραξης: Α Αποτελεί ακριβή μέθοδο εξασφάλισης συγκράτησης στην άνω ολική οδοντοστοιχία Β Εξασφαλίζει σταθερότητα στην άνω ολική οδοντοστοιχία, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερος έλεγχος κατά την παράδοσή της στον ασθενή. Γ Έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία οπισθοϋπερώιας απόφραξης συγκεκριμένου εύρους και μήκους, χωρίς να εξασφαλίζεται το απόλυτα σωστό βάθος του Δ Αποτελεί αυθαίρετη μέθοδο εξασφάλισης οπισθοϋπερώιας απόφραξης, έστω και αν έχει γίνει επακριβής καθορισμός του εύρους και του μήκους του από τον οδοντίατρο κλινικά Ε Αποτελεί συμπληρωματική μέθοδο εξασφάλισης της οπισθοϋπερώιας απόφραξης, που έχει προσδιοριστεί κλινικά. 34. Οι μεταβολές διαστάσεων της βάσης της οδοντοστοιχίας: Α Είναι άμεσα συνδεδεμένες με το φαινόμενο της συστολής πολυμερισμού της ακρυλικής ρητίνης. Β Επηρεάζονται από τον χρόνο όπτησης και από την θερμοκρασία Γ Είναι μεγαλύτερες στην περιοχή της οπισθοϋπερώιας απόφραξης Δ Είναι αναπόφευκτες. Ε Όλα τα παραπάνω 35. Ποιο από τα παρακάτω αποτελεί πλεονέκτημα των πολυμεριζόμενων σε μικροκύματα ρητινών συγκριτικά με τις θερμοπολυμεριζόμενες ακρυλικές ρητίνες. Α Προσφέρουν σημαντικά αυξημένες μηχανικές ιδιότητες Β Προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια στην εφαρμογή Γ Μειώνεται σημαντικά ο χρόνος αποκήρωσης και όπτησης Δ Έχουν μεγάλο χρόνο εργασίας και στοιβάζονται εύκολα Ε Όλα τα παραπάνω 36. Η τεχνική εγκιβωτισμού του οριστικού αποτυπώματος έχει σαν αποτέλεσμα Α Τη δημιουργία ενός πιο συμπαγούς εκμαγείου Β Τη δημιουργία ενός λιγότερο ανθεκτικού εκμαγείου Γ Τη δημιουργία ενός εκμαγείου με πόρους Δ Τη δημιουργία ενός σκληρού εκμαγείου Ε Τη δημιουργία ενός ανθεκτικού εκμαγείου με σαφείς διαστάσεις των ορίων του πυθμένα των φατνιοχειλικών, φατνιοπαρειακών και φατνιογλωσσικών αυλάκων. 37. Το θερμοπλαστικό υλικό Α Δεν επηρεάζεται από το σάλιο Β Επιδέχεται εύκολα διορθώσεις μετά την σκλήρυνσή του Γ Δίνει λεπτομέρειες στο τελικό αποτύπωμα Δ Αποτυπώνει εύκολα τις διάφορες εσοχές, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στην απομάκρυνσή του ή στην επανατποθέτησή του στο στόμα Ε Σωστά α και β 7

38. Το αλγινικό ως υλικό αποτύπωσης Α Έχει χαμηλό κόστος Β Επιτρέπει την αποτύπωση εσοχών μικρού βάθους Γ Παρουσιάζει μεταβολές διαστάσεων σε σύντομο χρονικό διάστημα Δ Σωστά όλα τα παραπάνω Ε Σωστά α και γ 39. Ποιες τεχνικές αποτύπωσης για ολικές οδοντοστοιχίες εφαρμόζονται. Α τεχνική ανοικτού κλειστού στόματος Β τεχνική με εκλεκτική πίεση Γ τεχνική χωρίς πίεση Δ τεχνική συνδυασμού ανοικτού-κλειστού στόματος με εκλεκτική πίεση Ε Σωστά όλα τα παραπάνω 40. Η αναπροσαρμογή της βάσης ολικής οδοντοστοιχίας κρίνεται απαραίτητη όταν: Α η οδοντοστοιχία δεν παρουσιάζει επαρκή συγκράτηση και ευστάθεια. Β Διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική περιφερική απόφραξη Γ Η αισθητική της οδοντοστοιχίας δεν είναι καλή Δ Τα δόντια βρίσκονται εκτός ουδέτερης ζώνης Ε Σωστά α και β 41. Για την τελική αποτύπωση ολικής οδοντοστοιχίας με την χωρίς άσκηση πίεσης τεχνική προτιμούμε: Α Υλικό χαμηλής ρευστότητας Β Υλικό υψηλής ρευστότητας Γ Θερμοπλαστικό υλικό Δ Αποτυπωτικά κεριά Ε Σωστά α, γ και δ 42. Ποιες είναι τα κριτήρια επιλογής των ασθενών για κατασκευή άμεσης ολικής οδοντοστοιχίας; Α Το ενδιαφέρον τους για αισθητική εμφάνιση Β Η καλή κατάσταση της υγείας τους Γ Η ύπαρξη τουλάχιστον 6 προσθίων δοντιών της άνω γνάθου Δ Η μικρή ηλικία του ασθενή Ε Σωστά α, β 43. Το «σύνδρομο συνδυασμού» παρατηρείται Α Όταν στην άνω γνάθο χρησιμοποιείται μερική οδοντοστοιχία ελευθέρων άκρων, ενώ στην κάτω γνάθο ολική οδοντοστοιχία Β Όταν στην κάτω γνάθο χρησιμοποιείται μερική οδοντοστοιχία ελευθέρων άκρων, ενώ στην άνω ολική οδοντοστοιχία Γ Συνήθως σε ολικά νωδά άτομα, άσχετα με την υγιεινή φροντίδα του στόματος και των οδοντοστοιχιών. Δ Σωστά α και β Ε Σωστά α και γ 8

44. Στην κατασκευή μιας άμεσης ολικής οδοντοστοιχίας, η τελική αποτύπωση με ένα υλικό γίνεται με το: Α Φύραμα οξειδίου του ψευδαργύρου και ευγενόλης Β Με πολυαιθέρα Γ Με αλγινικό Δ Σωστά α και β Ε Σωστά α και γ 45. Στην κατασκευή μιας άμεσης ολικής οδοντοστοιχίας, χρησιμοποιούμε διπλή αποτύπωση (διαφορετικά υλικά σε δύο φάσεις), συνήθως όταν: Α Τα πρόσθια εναπομείναντα δόντια εμφανίζουν έντονη προστομιακή κλίση Β Τα πρόσθια εναπομείναντα δόντια εμφανίζουν έντονη κινητικότητα Γ Όταν επιθυμούμε πιο σωστή αποτύπωση του χειλικού προστομίου Δ Σωστά α, β και γ Ε Σωστά α και β μόνο 46. Κατά την αποτύπωση για την αναπροσαρμογή της βάσης μιας ολικής οδοντοστοιχίας υπάρχει κίνδυνος Α Να αυξηθεί η κάθετη διάσταση σύγκλεισης Β Να μετατοπιστεί η οδοντοστοιχία προς τα εμπρός Γ Να δημιουργηθούν περιοχές υπερπιέσεων Δ Να δημιουργηθούν ρωγμώσεις στην ακρυλική ρητίνη της βάσης Ε Σωστά α, β και γ 47. Ποια η σημασία της τέλειας επαφής των εγκλείστρων κατά την όπτηση της ακρυλικής ρητίνης; Α Η διατήρηση του σωστού πάχους της βάσης της οδοντοστοιχίας Β Η παρεμπόδιση εισόδου ύδατος προς την ακρυλική ρητίνη Γ Η αποφυγή δημιουργίας ρωγμώσεων στην ακρυλική ρητίνη, γύρω από τους αυχένες των τεχνητών δοντιών Δ Σωστά α και γ Ε Σωστά β και γ 48. Γιατί δυσχεραίνεται η κατασκευή μιας ολικής οδοντοστοιχίας σε ασθενή με υπερθυρεοειδισμό Α Γιατί ο ασθενής διακατέχεται από υπερκινητικότητα και εμφανίζει συναισθηματικές μεταπτώσεις Β Γιατί υπάρχει κίνδυνος κατάγματος της κάτω γνάθου του σε περίπτωση βίαιων χειρισμών Γ Γιατί παρουσιάζει χαρακτηριστικό τρόμο Δ Γιατί έχει συνεχή τάση προς έμετο Ε Σωστά α και δ 49. Πώς οι αρθρίτιδες της ΚΓΔ σχετίζονται με την κατασκευή μιας ολικής οδοντοστοιχίας; Α Η εμφάνιση πόνου, φλεγμονής, οιδήματος δυσχεραίνουν τη διάνοιξη του στόματος Β Η πιθανή αγκύλωση της ΚΓΔ δεν επιτρέπει τη διάνοιξη του στόματος Γ Δεν παρατηρούνται συνήθως συμπτώματα 9

Δ Ε Τα συμπτώματα δεν δυσχεραίνουν την κατασκευή Σωστά α και β 50. Παθολογική διόγκωση των γναθιαίων ογκωμάτων μπορεί να παρατηρηθεί Α Σε υπερπαραθυρεοειδισμό Β Σε υποπαραθυρεοειδισμό Γ Σε μεγαλακρία Δ Σε μακροχρόνια έλλειψη των οπισθίων δοντιών και απουσία ανταγωνιστών Ε Σε καταστάσεις γ και δ 51. Στην τεχνική αποτύπωσης με εκλεκτική πίεση Α Κατά την κατασκευή του ατομικού δισκαρίου τοποθετούμε κερί ή πλαστελίνη στις περιοχές που δεν επιδέχονται πίεση Β Δημιουργούμε οπές στο ατομικό δισκάριο με χοντρή στρογγυλή φρέζα αντίστοιχα με τις περιοχές που δεν είναι επιθυμητό να πιεσθούν Γ Κατασκευάζουμε ατομικό δισκάριο χώρου και αποτυπώνουμε με ένα σκληρό υλικό, π.χ. θερμοπλαστικό Δ Αποτυπώνουμε με το υλικό της αρεσκείας μας Ε Σωστά α και β 52. Η εξασφάλιση ικανοποιητικής επαφής των ιστών με τα περιφερικά όρια μιας ολικής οδοντοστοιχίας ονομάζεται Α Οπισθοϋπερώια απόφραξη Β Περιφερική απόφραξη Γ Τμηματική θέρμανση Δ Μεσοδιαστηματική επιφανειακή τάση Ε Περιφερική ανάλυση 53. Ασθενής προσέρχεται για την κατασκευή ολικών οδοντοστοιχιών και παρουσιάζει λευκή βλάβη στο βλεννογόνο της επιφάνειας έδρασης της οδοντοστοιχίας. Ποια η πρώτη σας ενέργεια Α Θα παραπέμψετε χωρίς καθυστέρηση τον ασθενή στον ειδικό στοματολόγο Β Θα φροντίσετε να πάρετε ένα λεπτομερές ιστορικό Γ Με ένα κομμάτι γάζα θα ελέγξετε αν η βλάβη μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα Δ Θα προβείτε σε αφαίρεση της βλάβης και αποστολή του ιστοτεμαχίου για βιοψία Ε Θα αναμείνετε την εξέλιξη της βλάβης, χωρίς να ερεθίσετε την περιοχή στο ελάχιστο 54. Ένα υλικό αποκατάστασης ιστών (tissue conditioner) κάθε πότε πρέπει να αντικαθίσταται Α Κάθε μέρα Β Τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα Γ Όποτε κρίνει απαραίτητο ο οδοντίατρος Δ Δεν υπάρχουν επίσημες προδιαγραφές Ε Μία φορά την εβδομάδα 10

55. Ποιοι οι ελεγκτικοί παράγοντες των κινήσεων της κάτω γνάθου Α Οι οπίσθιοι ανατομικοί ελεγκτές, ο πρόσθιος ανατομικός ελεγκτής και ο φυσιολογικός ελεγκτής. Β Ο οπίσθιος ανατομικός ελεγκτής, ο πλάγιος αριστερός ανατομικός ελεγκτής, ο πλάγιος δεξιός ανατομικός ελεγκτής και ο πρόσθιος ανατομικός ελεγκτής Γ Ο οπίσθιος ανατομικός ελεγκτής, ο πρόσθιος φυσιολογικός ελεγκτής και ο πλάγιος φυσιολογικός ελεγκτής. Δ Ο οπίσθιος φυσιολογικός ελεγκτής, ο πρόσθιος φυσιολογικός ελεγκτής και οι πλάγιοι φυσιολογικοί ελεγκτές Ε Ο νευρομυικός συντονισμός 56. Τι απετέλεσε σταθμό στο χώρο της Κινητής Προσθετικής κατά τον 19 ο αιώνα; Α Η τυχαία ανακάλυψη του βουλκανισμού από τον Charles Goodyear και το προνόμιο της εφεύρεσης του για την κατασκευή οδοντοστοιχιών από βουλκανίτη Β Η μαζική παραγωγή πορσελάνινων δοντιών με τη φίρμα S.S. White στην Αμερική, από το 1884. Γ Η Παρισινή γύψος, που πρωτοχρησιμοποιήθηκε ως αποτυπωτικό υλικό το 1844-45 Δ Η ανακάλυψη του θερμοπλαστικου αποτυπωτικού υλικού (Stent s) Ε Η μελέτη και περιγραφή των κινήσεων της κάτω γνάθου και των κινήσεων των κονδύλων στη διάνοιξη του στόματος, από τον Balkwill το 1866 57. Τι απετέλεσε σταθμό στο χώρο της Κινητής Προσθετικής κατά τον 20 ο αιώνα; Α Η κατασκευή του αρθρωτήρα και προσωπικού τόξου Hanau Β Η εφαρμογή του ευγενολούχου φυράματος ως αποτυπωτικού υλικού Γ Η περιγραφή των τύπων προσώπου και των ανάλογων τύπων τεχνητών δοντιών για την ευκολότερη εκλογή τους, από τον James Williams, το 1911 Δ Η ανακάλυψη της ακρυλικής ρητίνης Ε Η εφαρμογή των σιλικνών ως αποτυπωτικών υλικών 58. Από τι αποτελείται το οστούν της άνω γνάθου; Α Το σώμα και τις 4 αποφύσεις του μετωπιαία, ζυγωματική, φατνιακή, υπερώια Β Το σώμα και τις 3 αποφύσεις του μετωπιαία, κογχική, ρινική Γ Το σώμα και τις 4 αποφύσεις του ζυγωματική, ρινική, ηθμοειδή, μετωπιαία Δ Το σώμα και τις 3 αποφύσεις του γναθιαία, ζυγωματική, ρινική Ε Από 4 αποφύσεις ζυγωματική, φατνιακή, ηθμοειδή, μετωπιαία 59. Ποια είναι η διεύθυνση απορρόφησης της φατνιακής απόφυσης της άνω γνάθου μετά την απώλεια των δοντιών; Α Προς τα πάνω και μέσα Β Προς τα πάνω και έξω, δηλαδή φυγόκεντρα 11

Γ Δ Ε Η απορρόφηση είναι κεντρομόλος Προς τα κάτω και έξω, έτσι προοδευτικά το τόξο γίνεται πλατύτερο Σωστά α και γ 60. Που βρίσκεται η ζυγωματική αντηρίδα; Α Βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του υπερώιου οστού αντίστοιχα προς την περιοχή του πρώτου γομφίου. Β Βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του ζυγωματικού οστού, αντίστοιχα προς την περιοχή του δεύτερου γομφίου Γ Βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του οστού της άνω γνάθου αντίστοιχα προς την περιοχή του πρώτου γομφίου Δ Βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του οστού της άνω γνάθου αντίστοιχα προς την περιοχή του δεύτερου γομφίου Ε Βρίσκεται στην έσω επιφάνεια του υπερώιου οστού αντίστοιχα προς την περιοχή του πρώτου γομφίου 61. Ποια η δράση του βυκανήτη μυ; Α Με την ενέργειά του έλκει τη γωνία του στόματος προς τα πίσω και ωθεί το περιεχόμενο του στόματος προς τον φάρυγγα κατά την κατάποση Β Βοηθά στην ανάσπαση της κάτω γνάθου Γ Βοηθά στην εισπνοή του αέρα του στόματος Δ Βοηθά στην εκπνοή του αέρα του στόματος, όπως στο σάλπισμα Ε Σωστά α και δ 62. Ποια η ενέργεια του μασητήρα μυ; Α Με την ενέργειά του ανασπά την κάτω γνάθο Β Με την ενέργειά του κατασπά την κάτω γνάθο Γ Με την ενέργειά του προκαλεί πλαγιολίσθηση στην κάτω γνάθο Δ Με την ενέργειά του φέρει την κάτω γνάθο προς τα πίσω Ε Σωστά α και δ 63. Τι συμβαίνει στην οδοντοστοιχία κατά την ενέργεια της πρόσθιας μοίρας του μασητήρα Α Εκτοπίζεται η άνω οδοντοστοιχία Β Εκτοπίζεται η κάτω οδοντοστοιχία Γ Υπεγείρεται η κάτω οδοντοστοιχία στην περιοχή αυτή Δ Υπεγείρεται η κάτω οδοντοστοιχία στην αντίθετη περιοχή Ε Βοηθά στην προώθηση του περιεχόμενου του στόματος προς τον φάρυγγα 64. Ποιος μυς καθορίζει την έκταση του γλωσσικού πτερυγίου της κάτω οδοντοστοιχίας στην περιοχή της έσω λοξής γραμμής; Α Ο γναθοϋοειδής και ο διγάστορας της κάτω γνάθου Β Ο βελονοϋοειδής και ο γναθοϋοειδής Γ Ο γναθοϋοειδής Δ Ο γενειοϋοειδής Ε Ο διγάστορας της κάτω γνάθου 65. Στους νωδούς ασθενείς, ποιός ελεγκτής μπορεί να αποκατασταθεί με την κατασκευή και τοποθέτηση μιας οδοντοστοιχίας 12

Α Β Γ Δ Ε Ο πρόσθιος ανατομικός ελεγκτής Οι οπίσθιοι ανατομικοί ελεγκτές Ο φυσιολογικός ελεγκτής Ο νευρομυϊκός μηχανισμός Οι οπίσθιοι ανατομικοί ελεγκτές και ο φυσιολογικός ελεγκτής 66. Η τεχνική του Willis αναφέρει ότι Α Η απόσταση από την κόρη του οφθαλμού μέχρι τη βάση της ρινός είναι ίση με την απόσταση από τη γωνία του στόματος μέχρι τη βάση του πώγωνα, σε θέση μέγιστης συγγόμφωσης Β Η απόσταση από την κόρη του οφθαλμού μέχρι τη γωνία του στόματος είναι ίση με την απόσταση από τη βάση της ρινός μέχρι τη βάση του πώγωνα, σε θέση μέγιστης συγγόμφωσης Γ Η απόσταση από την κόρη του οφθαλμού μέχρι τη γωνία του στόματος είναι ίση με την απόσταση από τη βάση της ρινός μέχρι τη βάση του πώγωνα, σε θέση ανάπαυσης της κάτω γνάθου Δ Η απόσταση από την κόρη του οφθαλμού μέχρι τη γωνία του στόματος είναι ίση με την απόσταση από τη γωνία του στόματος μέχρι τη βάση του πώγωνα, σε θέση κεντρικής σύγκλεισης. Ε Η απόσταση από την κόρη του οφθαλμού μέχρι τη γωνία του στόματος είναι ίση με την απόσταση από τη γωνία του στόματος μέχρι τη βάση του πώγωνα, σε θέση ανάπαυσης της κάτω γνάθου 67. Η μέθοδος Silverman στηρίζεται στην άποψη ότι: Α Υπάρχει σχέση μεταξύ ομιλίας και κάθετης διάστασης σύγκλεισης. Β Υπάρχει σχέση μεταξύ μεσοφραγματικού χώρου και μασητικού επιπέδου Γ Υπάρχει σχέση μεταξύ ομιλίας και κεντρικής σχέσης των γνάθων Δ Υπάρχει σχέση μεταξύ ομιλίας, μεσοφραγματικού χώρου και μασητικού επιπέδου Ε Υπάρχει σχέση μεταξύ ομιλίας και θέσης μέγιστης συγγόμφωσης 68. Ως μασητικό επίπεδο σήμερα θεωρείται: Α Καμπύλη επιφάνεια, που διαμορφώνεται από το σύνολο των επιμέρους μασητικών και κοπτικών επιφανειών των δοντιών του κάθε οδοντικού τόξου Β Το επίπεδο που διέρχεται από τα πτερύγια της ρινός και τα κέντρα των έξω ακουστικών πόρων Γ Επίπεδο παράλληλο με το επίπεδο του Camper Δ Επίπεδο παράλληλο προς το επίπεδο που διέρχεται από το κατώτερο σημείο των έξω ακουστικών πόρων και το κατώτερο σημείο των πτερυγίων της ρινός Ε Όλα τα παραπάνω σωστά 69. Το επίπεδο του Camper Α Είναι απόλυτα παράλληλο προς το μασητικό επίπεδο Β Παρουσιάζει τη στενότερη σχέση παραλληλότητας με το φυσιολογικό μασητικό επίπεδο 13

Γ Διέρχεται από τα πτερύγια της ρινός και τα κέντρα των έξω ακουστικών πόρων Δ Αποτελεί ένα απλό και ασφαλές οδηγό επίπεδο, ιδιαίτερα στα χέρια του οδοντιάτρου με περιορισμένη εμπειρία στο θέμα των καταγραφών Ε Σωστά β, γ και δ 70. Μέθοδοι ενεργητικής καταγραφής της κεντρικής σχέσης των γνάθων Α Κατάποση Β Αμφίπλευρη καθοδήγηση της κάτω γνάθου κατά Dawson Γ Αμφίπλευρη σύλληψη και καθοδήγηση της κάτω γνάθου σε κεντρική σχέση Δ Καταγραφή Γοτθικού τόξου (ενδοστοματικά ή εξωστοματικά) Ε Σωστά α και δ 71. Ποιά μέθοδος καταγραφής της κεντρικής σχέσης βρίσκει την πλέον ευρεία εφαρμογή στην Κινητή Προσθετική Α Αμφίπλευρη καθοδήγηση της κάτω γνάθου κατά Dawson Β Καθοδήγηση με σύλληψη του πώγωνα Γ Αμφίπλευρη σύλληψη και καθοδήγηση της κάτω γνάθου σε κεντρική σχέση Δ Χρήση πρόσθιου αποπρογραμματιστή Ε Κατάποση 72. Από κλινικές παρατηρήσεις έχει βρεθεί ότι, για την κεντρική σχέση, σε ενόδοντες υγιείς χωρίς προβλήματα από την ΚΓΔ, ισχύουν τα ακόλουθα Α Η κεντρική σχέση, δεν συμπίπτει σε ποσοστό περίπου 88% περίπου με τη θέση μέγιστης συγγόμφωσης. Β Η θέση μέγιστης συγγόμφωσης βρίσκεται περίπου στη θέση της κεντρικής σχέσης. Γ Η θέση μέγιστης συγγόμφωσης βρίσκεται 1,25 ± 1 mm μπροστά από τη θέση της κεντρικής σχέσης. Δ Σωστά β και γ Ε Σωστά α και γ 73. Ποιες περιοχές πρέπει οπωσδήποτε να καλύπτονται από μια άνω ολική οδοντοστοιχία έτσι ώστε να επιτευχθεί καλή συγκράτηση Α Οι πτερυγογναθικές εντομές Β Τα γναθιαία ογκώματα Γ Οι πλάγιοι χαλινοί Δ Περιοχή 2-3 mm πίσω από το όριο σκληρής-μαλθακής υπερώας Ε Σωστά β και δ 74. Με τον όρο «λείες επιφάνειες» εννοούμε Α Όλες τις επιφάνειες μιας οδοντοστοιχίας που έρχονται σε επαφή με τις παρειές και τη γλώσσα μόνο Β Όλες τις επιφάνειες μιας οδοντοστοιχίας που έρχονται σε επαφή με τον υποκείμενο βλεννογόνο Γ Όλες τις επιφάνειες μιας οδοντοστοιχίας που έρχονται σε επαφή με τα χείλη, τις παρειές και τη γλώσσα 14

Δ Οι επιφάνειες μιας οδοντοστοιχίας που έρχονται σε επαφή με τις αύλακες (φατνιο-χειλικές-παρειακές -γλωσσικές) Ε Όλες τις επιφάνειες μιας οδοντοστοιχίας που έρχονται σε επαφή με τις παρειές και τα χείλη μόνο 75. Πως εκφράζεται η ικανότητα διαβροχής του υλικού κατασκευής μιας οδοντοστοιχίας από το σάλιο Α Εκφράζεται με τη γωνία Monson Β Εκφράζεται με τη γωνία Camper Γ Εκφράζεται με τη γωνία επαφής Δ Εκφράζεται με τη γωνία αντιστάθμισης Ε Εκφράζεται με τη γωνία ισοστάθμισης 76. Ποιος τύπος βλεννογόνου θεωρείται ο πιο κατάλληλος για τη λειτουργική σταθερότητα μιας ολικής οδοντοστοιχίας; Α Ο ογκώδης βλεννογόνος (παχύς βλεννογόνος) Β Ο μαλακός και ελαστικός βλεννογόνος Γ Ο λεπτός βλεννογόνος, που είναι στέρεα προσκολλημένος στο οστούν Δ Ο σχετικού πάχους βλεννογόνος Ε Ο ανελαστικός και ογκώδης βλεννογόνος (παχύς βλεννογόνος) 77. Ποιος τύπος υπερώας ευνοεί τη συγκράτηση μιας άνω ολικής οδοντοστοιχίας; Α Υπερώα επίπεδη που συνδυάζεται με μέτριου όγκου ακρολοφία Β Υπερώα τετράγωνη και βαθιά Γ Υπερώα τριγωνική και βαθιά που συνδυάζεται με ογκώδη ακρολοφία Δ Υπερώα αβαθής τετράγωνη που συνδυάζεται με μέτριου όγκου ακρολοφία Ε Υπερώα αβαθής τετράγωνη που συνδυάζεται με ογκώδη ακρολοφία 78. Τα ογκώματα της κάτω γνάθου (torus mandibularis) εμποδίζουν την καλή λειτουργία της ολικής οδοντοστοιχίας. Α Επειδή περιορίζουν τη σωστή επέκταση του γλωσσικού πτερυγίου Β Επειδή ευνοούν τη δημιουργία τραυμάτων στο βλεννογόνο Γ Επειδή προκαλούν θραύση της οδοντοστοιχίας Δ Επειδή περιορίζουν το χώρο λειτουργίας της γλώσσας Ε Όλα τα παραπάνω σωστά 79. Ποια ανατομικά στοιχεία της άνω γνάθου χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής κατά την αποτύπωση; Α Ζυγωματική αντηρίδα, οβελιαία ραφή υπερώας, τομική θηλή, μείζονα υπερώια τρήματα Β Πλάγιοι χαλινοί, τομική θηλή, χαλινός άνω χείλους, όριο σκληρής και μαλθακής υπερώας Γ Χαλινός άνω χείλους, γναθιαία ογκώματα, τομική θηλή, ζυγωματική αντηρίδα Δ Χαλινός άνω χείλους, πλάγιοι χαλινοί, ζυγωματική αντηρίδα, γναθιαία ογκώματα, όριο σκληρής και μαλθακής υπερώας, οβελιαία ραφή υπερώας, μείζονα υπερώια τρήματα, τομική θηλή 15

Ε Χαλινός άνω χείλους, γναθιαία ογκώματα, τομική θηλή, οπισθογόμφια προσκεφάλαια, ζυγωματική αντηρίδα 80. Γιατί προτιμάται δισκάριο από αλουμίνιο για την αρχική αποτύπωση στις ολικές οδοντοστοιχίες Α Είναι φθηνότερο Β Αποστειρώνεται εύκολα Γ Είναι εύκολη η προσαρμογή του στο στόμα Δ Είναι καλύτερα ανεκτό από τον ασθενή Ε Είναι φθηνότερο και αποστειρώνεται εύκολα 81. Γιατί προτιμάται το θερμοπλαστικό αποτυπωτικό υλικό, για την αρχική αποτύπωση στις ολικές οδοντοστοιχίες; Α Είναι φθηνότερο Β Αποστειρώνεται εύκολα Γ Παρέχει περισσότερο χρόνο για χειρισμούς Δ Είναι καλύτερα ανεκτό από τον ασθενή Ε Είναι φθηνότερο και αποστειρώνεται εύκολα 82. Από τι εξαρτάται η επιλογή του είδους του ατομικού δισκαρίου που θα χρησιμοποιηθεί για την τελική αποτύπωση (χώρου ή επαφής) Α Από τη μέθοδο και το υλικό αποτύπωσης, που θα χρησιμοποιηθεί Β Από ανατομικές ιδιομορφίες της αποτυπούμενης επιφάνειας Γ Από το υλικό αποτύπωσης και την εξοικείωση του οδοντογιατρού στις τεχνικές αποτύπωσης Δ Σωστά όλα τα παραπάνω Ε Σωστά α και β 83. Το οπίσθιο όριο του ατομικού δισκαρίου της άνω γνάθου πρέπει να καταλήγει: Α Στα γναθιαία ογκώματα και στο όριο της σκληρής μαλθακής υπερώας Β Στα γναθιαία ογκώματα και να καλύπτει 2-3 mm πέρα από το όριο της σκληρής μαλθακής υπερώας Γ Στις αγκιστρογναθικές εντομές και στο όριο της σκληρής μαλθακής υπερώας Δ Στις αγκιστρογναθικές εντομές και να καλύπτει 2-3 mm πέρα από το όριο της σκληρής μαλθακής υπερώας Ε Στο όριο σκληρής μαλθακής υπερώας 84. Σκοπός της περιφερειακής αποτύπωσης είναι: Α Η καταγραφή με ακρίβεια του βάθους και του εύρους των αυλάκων (ουλοπαρειακής χειλικής γλωσσικής) με άσκηση μικρής πίεσης για περιφερειακή απόφραξη Β Η καταγραφή με ακρίβεια του βάθους και του εύρους των αυλάκων (ουλοπαρειακής χειλικής γλωσσικής) με άσκηση μεγάλης πίεσης για καλύτερη περιφερειακή απόφραξη Γ Η καταγραφή με ακρίβεια του βάθους και του εύρους των αυλάκων (ουλοπαρειακής χειλικής γλωσσικής) χωρίς άσκηση πίεσης για περιφερειακή απόφραξη 16

Δ Η καταγραφή με ακρίβεια του βάθους των αυλάκων (ουλοπαρειακής χειλικής γλωσσικής) χωρίς άσκηση πίεσης για περιφερειακή απόφραξη Ε Η καταγραφή με ακρίβεια του βάθους των αυλάκων (ουλοπαρειακής χειλικής γλωσσικής) με άσκηση μεγάλης πίεσης 85. Γιατί, όταν ο ασθενής φοράει παλιές οδοντοστοιχίες, θεωρείται απαραίτητο να τις αφαιρέσει για ένα 24ωρο τουλάχιστον πριν τη λήψη του τελικού αποτυπώματος Α Επειδή ο βλεννογόνος εμφανίζει ιξώδη συμπεριφορά Β Επειδή ο βλεννογόνος εμφανίζει ελαστική συμπεριφορά Γ Επειδή ο βλεννογόνος εμφανίζει ιξωδοελαστική συμπεριφορά Δ Επειδή ο βλεννογόνος εμφανίζει ανελαστική συμπεριφορά Ε Επειδή ο βλεννογόνος εμφανίζει ελαστική συμπεριφορά 86. Προσδιορισμός της θέσης του επιθυμητού μασητικού επιπέδου. Α Να είναι παράλληλο με το προσθετικό επίπεδο Β Να είναι παράλληλο με το επίπεδο κορών οφθαλμών Γ Να είναι παράλληλο με το οβελιαίο επίπεδο Δ Να είναι παράλληλο με το προσθετικό επίπεδο και με το επίπεδο που διέρχεται από τις κόρες των οφθαλμών Ε Να είναι παράλληλο με το μετωπιαίο επίπεδο 87. Το επιθυμητό μασητικό επίπεδο, σε άτομα τρίτης ηλικίας με κανονικό μήκος άνω χείλους, σχετίζεται με το ελεύθερο άκρο του χείλους ως εξής: Α Πρέπει να βρίσκεται περίπου στο ίδιο ύψος με αυτό Β Πρέπει να βρίσκεται 1-2 mm κάτω από το ελεύθερο άκρο του άνω χείλους. Γ Πρέπει να υπολείπεται 1-2 mm του ελεύθερου άκρου του άνω χείλους. Δ Πρέπει να βρίσκεται 3-4 mm κάτω από το ελεύθερο άκρο του άνω χείλους Ε Πρέπει να υπολείπεται 3-4 mm του ελεύθερου άκρου του άνω χείλους 88. Έλεγχος της θέσης του μασητικού επιπέδου με ενδοστοματικά κριτήρια αναφοράς, κατά τη διάρκεια των καταγραφών Α Η μασητική επιφάνεια του κάτω κέρινου ύψους πρέπει να διέρχεται από το άνω τριτημόριο του οπισθογομφίου προσκεφαλαίου Β Τα πλάγια χείλη της γλώσσας, στη θέση ανάπαυσης της κάτω γνάθου, πρέπει να βρίσκονται πάνω από τη μασητική επιφάνεια του κάτω κέρινου ύψους Γ Τα πλάγια χείλη της γλώσσας, στη θέση ανάπαυσης της κάτω γνάθου, πρέπει να βρίσκονται κάτω από τη μασητική επιφάνεια του κάτω κέρινου ύψους Δ Τα πλάγια χείλη της γλώσσας, στη θέση ανάπαυσης της κάτω γνάθου, πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο ύψος με τη μασητική επιφάνεια του κάτω κέρινου ύψους Ε Σωστά τα α και β 89. Το προσωπικό τόξο είναι ένα όργανο που χρησιμεύει για τη μεταφορά στον αρθρωτήρα 17

Α Της τοπογραφικής σχέσης του μασητικού επιπέδου της κάτω γνάθου προς τους κονδύλους Β Της τοπογραφικής σχέσης της άνω γνάθου προς τους κονδύλους Γ Της τοπογραφικής σχέσης του προσθετικού επιπέδου προς τους κονδύλους Δ Της τοπογραφικής σχέσης του επιπέδου Camper προς τους κονδύλους Ε Της τοπογραφικής σχέσης του προσθετικού επιπέδου προς το οβελιαίο επίπεδο 90. Tο εύρος των 6 πρόσθιων δοντιών της άνω γνάθου αντιστοιχεί στην: Α Απόσταση των γραμμών θέσης των κυνοδόντων Β Απόσταση των γραμμών θέσης των κυνοδόντων αυξημένης κατά 2-3 mm Γ Απόσταση των γραμμών θέσης των κυνοδόντων αυξημένης κατά 5-6 mm Δ Απόσταση των γραμμών θέσης των κυνοδόντων μειωμένης κατά 2-3 mm Ε Σωστά όλα τα παραπάνω, ανάλογα με το σχήμα του προσώπου του ασθενή 91. Έλεγχος στον αρθρωτήρα της θέσης τοποθέτησης των προσθίων τεχνητών δοντιών Α Πρέπει στην κεντρική σύγκλειση να μην έρχονται σε επαφή και να υπάρχει ελευθερία κινήσεων τόσο στις πλάγιες όσο και στην προσθιοπίσθια κίνηση Β Πρέπει στην κεντρική σύγκλειση να έρχονται σε επαφή αλλά να υπάρχει ελευθερία κινήσεων στις πλάγιες και στην προσθιοπίσθια κίνηση Γ Πρέπει στην κεντρική σύγκλειση να έρχονται σε επαφή και να υπάρχει ελευθερία κινήσεων μόνο στις πλάγιες κινήσεις Δ Πρέπει στην κεντρική σύγκλειση να μην έρχονται σε επαφή και να υπάρχει ελευθερία κινήσεων μόνο στην προσθιοπίσθια κίνηση. Ε Πρέπει στην κεντρική σύγκλειση να έρχονται σε επαφή και να υπάρχει ελευθερία κινήσεων μόνο στην προσθιοπίσθια κίνηση. 92. Έλεγχος της θέσης των προσθίων τεχνητών δοντιών στο στόμα. Τι ισχύει από τα ακόλουθα: Α Η αυχενική τους μοίρα να βρίσκεται στη γραμμή γέλωτος. Β Η αυχενική τους μοίρα να βρίσκεται 1-2 mm πάνω από τη γραμμή γέλωτος Γ Οι άπω επιφάνειες των κυνοδόντων να αντιστοιχούν περίπου στις γωνίες του στόματος Δ Ο επιμήκης άξονας των κυνοδόντων να διέρχεται από τη γραμμή κυνοδόντων Ε Σωστά α, γ και δ 93. Οι γραμμές κατεύθυνσης χρειάζονται: Α Για τη σωστή τοποθέτηση των άνω κυνοδόντων Β Για την επιλογή του εύρους των έξι προσθίων Γ Για τη σωστή τοποθέτηση γενικά των οπισθίων δοντιών 18

Δ Ε Για τη σωστή τοποθέτηση των κάτω κυνοδόντων Σωστά γ και δ 94. Ελάχιστο κριτήριο ορθής απόδοσης της καμπύλης αντισταθμίσεως στον αρθρωτήρα είναι: Α Σε θέση προολίσθησης (τα πρόσθια δόντια σε κοπτική-κοπτική επαφή) να υπάρχουν σημεία επαφής και από τις δύο πλευρές τουλάχιστον στους β γομφίους άνω και κάτω οδοντοστοιχίας Β Σε θέση προολίσθησης (:τα πρόσθια δόντια σε κοπτική-κοπτική επαφή) να υπάρχουν σημεία επαφής στην εργαζόμενη πλευρά Γ Σε θέση προολίσθησης (:τα πρόσθια δόντια σε κοπτική-κοπτική επαφή) να υπάρχουν σημεία επαφής στην μη εργαζόμενη πλευρά Δ Σε θέση προολίσθησης (:τα πρόσθια δόντια σε κοπτική-κοπτική επαφή) να μην υπάρχουν σημεία επαφής στα οπίσθια δόντια Ε Σε θέση προολίσθησης (:τα πρόσθια δόντια σε κοπτική-κοπτική επαφή) να υπάρχουν σημεία επαφής και από τις δύο πλευρές σε όλα τα οπίσθια δόντια άνω και κάτω οδοντοστοιχίας 95. Το εγγύς-άπω μέγεθος των τεχνητών οπίσθιων δοντιών άνω ολικής οδοντοστοιχίας υπολογίζεται ως εξής: Α Με υποδεκάμετρο μετράμε την απόσταση από την άπω γωνία του κυνόδοντα μέχρι την αγκιστρογναθική εντομή, όπου είναι το οπίσθιο όριο της άνω οδοντοστοιχίας και από την απόσταση αυτή αφαιρούμε 8 mm περίπου Β Με υποδεκάμετρο μετράμε την απόσταση από την άπω γωνία του κυνόδοντα μέχρι το γναθιαίο όγκωμα, όπου είναι το οπίσθιο όριο της άνω οδοντοστοιχίας και από την απόσταση αυτή αφαιρούμε 8 mm περίπου Γ Με υποδεκάμετρο μετράμε την απόσταση από την θέση γραμμής κυνοδόντων μέχρι την αγκιστρογναθική εντομή, όπου είναι το οπίσθιο όριο της άνω οδοντοστοιχίας και από την απόσταση αυτή αφαιρούμε 4 mm Δ Με υποδεκάμετρο μετράμε την απόσταση από την θέση γραμμής κυνοδόντων μέχρι την αγκιστρογναθική εντομή, όπου είναι το οπίσθιο όριο της άνω οδοντοστοιχίας και από την απόσταση αυτή αφαιρούμε 2-4 mm Ε Με υποδεκάμετρο μετράμε την απόσταση από την γραμμή γέλωτος μέχρι τα γναθιαία κυρτώματα, όπου είναι το οπίσθιο όριο της άνω οδοντοστοιχίας και από την απόσταση αυτή αφαιρούμε 10 mm περίπου 96. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση κάτω ολικής οδοντοστοιχίας, ότι «αισθάνεται σαν να περνά ρεύμα» οφείλεται σε Α Πίεση της τομικής θηλής Β Πίεση της έσω λοξής γραμμής Γ Πίεση των υπερωίων τρημάτων Δ Πίεση του γενειακού τρήματος Ε Πίεση της ζυγωματικής αντηρίδας 97. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση άνω ολικής οδοντοστοιχίας, ότι «αισθάνεται τσίμπημα βελόνας» οφείλεται σε Α Πίεση της τομικής θηλής Β Πίεση της έσω λοξής γραμμής Γ Πίεση των υπερωίων τρημάτων Δ Πίεση του γενειακού τρήματος 19

Ε Πίεση της ζυγωματικής αντηρίδας 98. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση άνω ολικής οδοντοστοιχίας, ότι τα πρόσθια δόντια «φαίνονται μεγάλα» οφείλεται σε: Α Υπερώια τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών Β Χειλική τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών Γ Τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών με μεγάλη απόκλιση κατά το μετωπιαίο επίπεδο Δ Τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών σε μασητικό επίπεδο πολύ χαμηλό (απέχει από τη φατνιακή ακρολοφία) Ε Σωστά β και δ 99. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση άνω ολικής οδοντοστοιχίας, ότι τα πρόσθια δόντια «φαίνονται μικρά» οφείλεται σε: Α Υπερώια τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών Β Χειλική τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών Γ Τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών με μεγάλη απόκλιση κατά το μετωπιαίο επίπεδο Δ Τοποθέτηση των προσθίων άνω τεχνητών δοντιών σε μασητικό επίπεδο πολύ ψηλό (πλησιάζει τη φατνιακή ακρολοφία) Ε Σωστά α και δ 100. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση ζεύγους οδοντοστοιχιών, ότι κατά την πρόσληψη τροφής «δεν χωράει το κουτάλι στο στόμα» οφείλεται σε: Α Ελαττωμένη κάθετη διάσταση σύγκλεισης Β Μη ισοζυγισμό πιέσεων Γ Χαμηλό μασητικό επίπεδο (απέχει από τη φατνιακή ακρολοφία) της άνω οδοντοστοιχίας Δ Αυξημένη κάθετη διάσταση σύγκλεισης Ε Μη ισορροπημένη σύγκλειση 101. Κατά την προφορά του «σ» Α Τα πρόσθια δόντια πρέπει να εφάπτονται Β Τα πρόσθια δόντια πρέπει να αφίστανται 0.2-0.5 mm Γ Τα πρόσθια δόντια πρέπει να αφίστανται 2-5 mm Δ Τα πρόσθια δόντια πρέπει να αφίστανται 1-1.5 mm Ε Τα πρόσθια δόντια πρέπει να εφάπτονται μόνο με τους κεντρικούς τομείς 102. Η εμφάνιση τραύματος στην κορυφή των φατνιακών ακρολοφιών συνήθως υποδηλώνει: Α Λανθασμένη οριοθέτηση μασητικού επιπέδου Β Πρόωρες επαφές των τεχνητών δοντιών στην εργαζόμενη πλευρά Γ Πρόωρες επαφές των τεχνητών δοντιών στην μη εργαζόμενη πλευρά Δ Υπερέκταση πτερυγίων στην αντίστοιχη περιοχή Ε Ελαττωμένη κάθετη διάσταση σύγκλεισης 103. Το παράπονο του ασθενή, ότι «η άνω οδοντοστοιχία πέφτει στο σφύριγμα», οφείλεται σε: 20

Α Β Γ Δ Ε Στενή επαφή των προσθίων άνω και κάτω δοντιών Υποεκτατικά παρειακά πτερύγια της άνω ολικής οδοντοστοιχίας Υπερεκτατικά παρειακά πτερύγια της άνω ολικής οδοντοστοιχίας Υπερεκτατικό χειλικό πτερύγιο της άνω ολικής οδοντοστοιχίας Υπερεκτατικό χειλικό πτερύγιο της κάτω ολικής οδοντοστοιχίας 104. Το παράπονο του ασθενή, ότι «η άνω οδοντοστοιχία πέφτει στο χασμουρητό» οφείλεται κυρίως σε: Α Υπερεκτατικό χειλικό πτερύγιο της άνω ολικής οδοντοστοιχίας Β Υποεκτατικά παρειακά πτερύγια της άνω ολικής οδοντοστοιχίας Γ Παρειακή τοποθέτηση των οπισθίων άνω δοντιών Δ Ατελή κάλυψη των γναθιαίων κυρτωμάτων Ε Ατελή οπισθουπερώια απόφραξη 105. Το παράπονο του ασθενή, μετά την τοποθέτηση ζεύγους οδοντοστοιχιών, ότι «δαγκώνει εύκολα τη γλώσσα του» οφείλεται σε: Α Αυξημένη κάθετη διάσταση σύγκλεισης Β Μη ταύτιση κεντρικής σχέσης μέγιστης συγγόμφωσης Γ Παρειακή τοποθέτηση των οπισθίων δοντιών Δ Γλωσσική τοποθέτηση των οπισθίων δοντιών Ε Σε τοποθέτηση δοντιών με φύματα 30 ο 106. Τι είναι προτιμότερο να συστήνουμε σε ασθενείς με ολικές οδοντοστοιχίες Α Να τις αφαιρούν μόνο τη νύχτα Β Να τις φορούν συνεχώς για να συνηθίζουν Γ Να τις αφαιρούν 6-8 ώρες το 24ωρο, όποτε επιθυμούν Δ Να τις αφαιρούν μόνο όταν κουράζονται Ε Να αποφασίζουν μόνοι τους 107. Ο εκλεκτικός τροχισμός στις ολικές οδοντοστοιχίες είναι προτιμότερο να γίνεται: Α Στο στόμα με τη βοήθεια χαρτιού αρθρώσεως Β Στο στόμα με οπτικό έλεγχο Γ Στον αρθρωτήρα, όπου έγινε η τοποθέτηση των τεχνητών δοντιών, αφού προηγηθεί ενδοστοματική καταγραφή της κεντρικής σχέσης των γνάθων Δ Στο στόμα με τη βοήθεια χαρτιού αρθρώσεως και αποτριπτικής πάστας Ε Στο στόμα με οπτικό έλεγχο και με τη βοήθεια χαρτιού αρθρώσεως. 108. Ο τύπος ΙΙ, κατά την ταξινόμηση Newton, χαρακτηρίζει τη στοματίτιδα από οδοντοστοιχίες όπου ο βλεννογόνος: Α Εμφανίζεται με μικρά φλεγμαίνοντα σημεία, που εντοπίζονται σε όλη την επιφάνεια έδρασης της οδοντοστοιχίας Β Εμφανίζεται με μικρά φλεγμαίνοντα σημεία, που εντοπίζονται γύρω από τα στόμια των εκφορητικών πόρων των βλεννογόνων αδένων Γ Εμφανίζει διάχυτη φλεγμονή σε όλη την επιφάνεια έδρασης μιας άνω ολικής οδοντοστοιχίας 21

Δ Εμφανίζει διάχυτη φλεγμονή σε όλη την επιφάνεια έδρασης μιας κάτω ολικής οδοντοστοιχίας Ε Εμφανίζεται ως διάχυτη υπερπλασία του βλεννογόνου τμήματος της επιφάνειας έδρασης μιας άνω ή κάτω οδοντοστοιχίας 109. Η διάκριση μεταξύ στοματίτιδας μυκητιασικής αιτιολογίας και στοματίτιδας από οδοντοστοιχίες γίνεται από την Α Εμφάνιση κιτρινωπών πλακών που σχηματίζονται στην επιφάνεια του βλεννογόνου της επιφάνειας έδρασης της οδοντοστοιχίας Β Εμφάνιση κιτρινωπών πλακών που όταν αφαιρεθούν ή πέσουν αφήνουν μια ερυθρωπή περιοχή του βλεννογόνου της επιφάνειας έδρασης της οδοντοστοιχίας Γ Εμφάνιση ερυθρωπών πλακών που σχηματίζονται στην επιφάνεια του βλεννογόνου της επιφάνειας έδρασης της οδοντοστοιχίας Δ Εμφάνιση ερυθρωπών πλακών που όταν αφαιρεθούν ή πέσουν αφήνουν μια επίσης ερυθρωπή περιοχή του βλεννογόνου Ε Εμφάνιση ερυθρωπών και κιτρινωπών πλακών στην επιφάνεια του βλεννογόνου της επιφάνειας έδρασης της οδοντοστοιχίας 110. Η θεραπεία εκλογής για την στοματίτιδα από οδοντοστοιχίες είναι: Α Η συντηρητική θεραπεία με χρήση υλικών αποκατάστασης των ιστών (Tissue Conditioners) Β Η κατασκευή νέων οδοντοστοιχιών Γ Η συντηρητική θεραπεία με χρήση υλικών αποκατάστασης των ιστών (Tissue Conditioners) και η κατασκευή νέων οδοντοστοιχιών Δ Η μόνιμη αναπροσαρμογή της βάσης της οδοντοστοιχίας Ε Η χειρουργική θεραπεία 111. Ο έλεγχος ευστάθειας των οδοντοστοιχιών γίνεται με: Α Αμφίπλευρη άσκηση κάθετης δύναμης στην περιοχή των προγομφίων Β Μονόπλευρη άσκηση κάθετης δύναμης στην περιοχή των προγομφίων Γ Μονόπλευρη άσκηση οριζόντιας δύναμης στην περιοχή των προγομφίων Δ Αμφίπλευρη άσκηση οριζόντιας δύναμης στην περιοχή των προγομφίων-γομφίων Ε Μονόπλευρη άσκηση οριζόντιας δύναμης στην περιοχή των προσθίων και προγομφίων 112. Ο έλεγχος συγκράτησης μιας άνω ολικής οδοντοστοιχίας γίνεται με: Α Άσκηση πίεσης, πίσω από τους τομείς, προς τα εμπρός και κάτω, με τον δείκτη του χεριού μας Β Άσκηση πίεσης, πίσω από τους τομείς, προς τα εμπρός και άνω, με τον δείκτη του χεριού μας Γ Άσκηση πίεσης προς τα πίσω και άνω, με τον δείκτη του χεριού μας Δ Άσκηση πίεσης προς τα πίσω και άνω, με τον δείκτη και τον αντίχειρα του χεριού μας Ε Άσκηση πίεσης, πίσω από τους τομείς, προς τα εμπρός και κάτω, με τον αντίχειρα. 22

113. Η ελαττωματική προφορά του «β» είναι το αποτέλεσμα Α Της υπερέκτασης του χειλικού πτερυγίου της άνω οδοντοστοιχίας Β Της υπερέκτασης του παρειακού πτερυγίου της άνω οδοντοστοιχίας Γ Της υπερέκτασης του χειλικού πτερυγίου της κάτω οδοντοστοιχίας Δ Της ελαττωμένης κάθετης διάστασης σύγκλεισης Ε Της υπερώιας τοποθέτησης των προσθίων δοντιών 114. Η ελαττωματική προφορά του «κ» είναι το αποτέλεσμα Α Της υπερέκτασης του χειλικού πτερυγίου της άνω οδοντοστοιχίας Β Της υπερέκτασης του οπισθίου ορίου της άνω οδοντοστοιχίας Γ Της υπερέκτασης των παρειακών πτερυγίων της άνω οδοντοστοιχίας Δ Της υπερέκτασης του χειλικού πτερυγίου της άνω οδοντοστοιχίας Ε Της αυξημένης κάθετης διάστασης σύγκλεισης. 115. Χώρος του Daunders ονομάζεται ο χώρος που: Α Βρίσκεται μεταξύ της κορυφής της γλώσσας και της σκληρής υπερώας Β Βρίσκεται μεταξύ της ράχης της γλώσσας και της σκληρής και μαλθακής υπερώας Γ Βρίσκεται μεταξύ της κορυφής της γλώσσας και της μαλθακής υπερώας Δ Βρίσκεται μεταξύ πρόσθιου άνω τμήματος υπερώας και κάτω ακρολοφίας Ε Βρίσκεται μεταξύ της έσω λοξής γραμμής και παρισθμίων. 116. Πως αντιμετωπίζεται το αντανακλαστικό του εμέτου, κατά τη λήψη αποτυπώματος για ολικές οδοντοστοιχίες Α Με χρήση αποτυπωτικών υλικών μεγάλης ρευστότητας Β Με χρήση αποτυπωτικών υλικών μικρής ρευστότητας Γ Με την κατά το δυνατόν αύξηση του χρόνου των χειρισμών Δ Με την κατά το δυνατόν μείωση του χρόνου των χειρισμών Ε Σωστά β και δ 117. Με το υπερωιόγραμμα καταγράφεται Α Η ακριβής θέση της γλώσσας σε σχέση με την υπερώα κατά τη διάρκεια της ομιλίας Β Η ανατομική ιδιομορφία της υπερώας Γ Η ακριβής θέση της γλώσσας σε σχέση με την φατνιακή ακρολοφία της άνω γνάθου Δ Η ακριβής θέση της υπερώας σε σχέση με την φατνιακή ακρολοφία της κάτω γνάθου Ε Η ακριβής θέση της γλώσσας σε σχέση με την φατνιακή ακρολοφία της άνω γνάθου κατά τη διάρκεια της ομιλίας 118. Τι πρέπει να ισχύει για τη θέση του μασητικού επιπέδου στο μεσογναθικό χώρο 23

Α Με την κάτω γνάθο σε θέση ανάπαυσης, τα χείλη της γλώσσας να καλύπτουν ελαφρά το μισό περίπου της μασητικής επιφάνειας των κάτω γομφίων Β Με την κάτω γνάθο σε θέση ανάπαυσης, τα χείλη της γλώσσας να καλύπτουν πλήρως τις μασητικές επιφάνειες των κάτω γομφίων Γ Το μασητικό επίπεδο της κάτω οδοντοστοιχίας να διέρχεται πάνω από το οπισθογόμφιο προσκεφάλαιο Δ Στον αρθρωτήρα, το μασητικό επίπεδο να διχοτομεί τη μεσογναθική απόσταση Ε Σωστά α και δ 119. Σχετικά με την έσω λοξή γραμμή, το γλωσσικό πτερύγιο και τη λειτουργική σταθερότητα μιας κάτω ολικής οδοντοστοιχίας Α Η έσω λοξή γραμμή πρέπει να καλύπτεται πάντα στο βαθμό που το επιτρέπει η πρόσφυση του γναθοϋοειδή μυ Β Η έσω λοξή γραμμή δεν πρέπει να καλύπτεται Γ Η έσω λοξή γραμμή πρέπει να καλύπτεται πλήρως Δ Δεν σχετίζονται με την λειτουργική σταθερότητα της κάτω οδοντοστοιχίας Ε Η έσω λοξή γραμμή πρέπει να καλύπτεται κατά το πρόσθιο ήμισυ 120. Τα αίτια για το κρέμασμα των γωνιών του στόματος, σε περιπτώσεις ζεύγους ολικών οδοντοστοιχιών, είναι: Α Η αυξημένη κάθετη διάσταση Β Η ελαττωμένη κάθετη διάσταση Γ Το πολύ λεπτό χειλικό πτερύγιο Δ Σωστά α και γ Ε Σωστά β και γ 121. Τι είναι το "άγκιστρο συνεχείας" Α Τασεοθραυστικό άγκιστρο, που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις μερικών οδοντοστοιχιών στην κάτω γνάθο Β Έμμεσο συγκρατητικό στοιχείο Γ Η διπλή γλωσσική δοκός Δ Το οπισθενεργό άγκιστρο Ε Μεγάλος συνδετήρας κάτω γνάθου 122. Ποιά από τις παρακάτω προϋποθέσεις αφορούν στους μασητικούς εφαπτήρες Α Η μη παρεμβολή τους στη σύγκλειση των δοντιών Β Η τέλεια εφαρμογή τους σε κατάλληλα παρασκευασμένες υποδοχές Γ Το επαρκές πάχος της δίεδρης ομορομασητικής γωνίας, που τους συνδέει με το μικρότερο συνδετήρα Δ Η κάθετη φορά του εδάφους της υποδοχής τους ως προς τον επιμήκη άξονα του δοντιού-στηρίγματος Ε Όλα τα παραπάνω 123. Πόση πρέπει να είναι η περιβολή ενός δοντιού-στηρίγματος από ένα σωστά σχεδιασμένο άγκιστρο Α 180 ο 24

Β 270 0 Γ 360 0 Δ Μεγαλύτερη από το 1/2 της περιφέρειάς του Ε Δεν υπάρχει απόλυτη προϋπόθεση 124. Ποιες είναι οι αισθήσεις που επηρεάζονται πρώτες από το γήρας; Α Οσμή και όραση Β Αφή και ακοή Γ Ακοή και όραση Δ Γεύση και αφή Ε Όραση και αφή 125. Η επικάλυψη των δοντιών-στηριγμάτων με στεφάνες για την κατασκευή Μ.Ο. συνιστάται Α Για την καλύτερη διαμόρφωση της περιφέρειάς τους Β Για την προφύλαξη ιδιαίτερα φθαρμένων και πολυσφραγισμένων δοντιών Γ Για τη ναρθηκοποίησή τους Δ Σε περιπτώσεις πολυτερηδονισμού Ε Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις 126. H νόσος του Paget καλείται και Α Μεγαλοακρία Β Παραμορφωτική οστεΐτιδα Γ Υπασβεστιαιμία Δ Ιογενής οστεϊτιδα Ε Σκληροδερμία 127. Το σύστημα αγκίστρου RPI ενδείκνυται κυρίως για: Α Μερικές οδοντοστοιχίες ελευθέρων άκρων Β Μερικές οδοντοστοιχίες ελευθέρου άκρου Γ Μερικές οδοντοστοιχίες οδοντικής στήριξης Δ Νωδότητα IV κατά Kennedy Ε Σωστά α και γ 128. Στο σύστημα αγκίστρου RPI η όμορη πλάκα προσφέρει Α Στήριξη Β Συγκράτηση Γ Σταθερότητα Δ ορθή περιβολή του δοντιού στηρίγματος Ε Σωστά γ και δ 129. Ο παραλληλογράφος βοηθά στον καθορισμό Α Της φοράς ενθέσεως της μερικής οδοντοστοιχίας Β Της θέσης των εφαπτήρων Γ Του τύπου του μείζονα συνδετήρα Δ Του τύπου των τεχνητών δοντιών Ε Όλων των παραπάνω 130. Τα πλεονεκτήματα των συνδέσμων ακριβείας και ημιακριβείας είναι: 25

Α Β Γ Δ Ε Ευκολία στην επιδιόρθωση Καλύτερη συγκράτηση σε σχέση με τα κλασικά άγκιστρα Προσφέρουν καλύτερη οριζόντια σταθεροποίηση Προσφέρουν καλύτερη αισθητική Όλα τα παραπάνω 131. Κύρια προσφορά των εφαπτήρων είναι: Α Η στήριξη Β Η άμεση συγκράτηση Γ Στήριξη και έμμεση συγκράτηση Δ Στήριξη, οριζόντια σταθεροποίηση και έμμεση συγκράτηση Ε Στήριξη, αντιστήριξη, οριζόντια ακινητοποίηση και έμμεση συγκράτηση 132. Ένα έμμεσο συγκρατητικό στοιχείο: Α Εφαρμόζεται σε Μ.Ο. ελευθέρων άκρων Β Αποτελεί ένα βοηθητικό μασητικό εφαπτήρα Γ Εφαρμόζεται πάντοτε σε Μ.Ο. οδοντικής στήριξης Δ Σωστά όλα τα παραπάνω Ε Σωστά α και β 133. Σε περιπτώσεις μερικών οδοντοστοιχιών με ελεύθερα άκρα στην άνω γνάθο, δεν χρησιμοποιούμε έμμεση συγκράτηση όταν Α Η σύγκλειση δεν το επιτρέπει Β Η μεσογναθική απόσταση είναι περιορισμένη Γ Ο μεγάλος συνδετήρας καλύπτει ικανή επιφάνεια Δ Σωστά α και γ Ε Σωστά β και γ 134. Ο μεγάλος συνδετήρας του σκελετού μιας μερικής οδοντοστοιχίας Α Συνδέει το δεξιό με το αριστερό τμήμα της Μ.Ο. Β Πρέπει να είναι και εύκαμπτος Γ Πάντοτε, πρέπει να καλύπτει τη μεγαλύτερη δυνατή επιφάνεια, ώστε να εξασφαλίζεται καλύτερη συγκράτηση Δ Σωστά α, β και γ Ε Σωστά α και γ 135. Η χειλική δοκός χρησιμοποιείται ως μεγάλος συνδετήρας όταν Α Τα πρόσθια κάτω δόντια παρουσιάζουν μιαν ιδιαίτερα έντονη γλωσσική κλίση Β Υπάρχουν ιδιαίτερα έντονα και πολλαπλά γλωσσικά ογκώματα Γ Το λειτουργικό ύψος του εδάφους του στόματος στην πρόσθια γλωσσική περιοχή είναι μικρότερο από 3 mm. Δ Σωστά α, β και γ Ε Σωστά α και β 136. Ικανή επέκταση της βάσης μιας μερικής οδοντοστοιχίας με ελεύθερα άκρα στην οπισθογναθοϋοειδή περιοχή υποβοηθάει Α Στην σταθερότητα Β Στη συγκράτησή 26

Γ Δ Ε Στη στήριξή Σε όλα τα παραπάνω Σωστά α και β 137. Πρόσθια νωδά διαστήματα αποκαθίστανται καλύτερα με μερικές οδοντοστοιχίες όταν Α Η απορρόφηση της φατνιακής ακρολοφίας είναι ιδιαίτερα έντονη Β Υπάρχει χειρουργικό έλλειμμα Γ Αναμένεται αναδιαμόρφωση της φατνιακής ακρολοφίας Δ Σε άτομα κάτω των 18 ετών Ε Όλα τα παραπάνω σωστά 138. Τα οδηγά επίπεδα δοντιών στηριγμάτων μιας μερικής οδοντοστοιχίας Α Συντελούν στη σταθεροποίησή της Β Συντελούν στην αποφυγή ανεπιθύμητων πιέσεων κατά την τοποθέτηση και αφαίρεσή της Γ Συντελούν στην αποφυγή δημιουργίας αντιαισθητικών και ανθυγιεινών χώρων μεταξύ δοντιών-στηριγμάτων και μερικής οδοντοστοιχίας Δ Κατά τη διαμόρφωσή τους στο στόμα, συνιστάται να δίνεται μασητική απόκλιση 2 στις παρασκευαζόμενες επιφάνειες των δοντιών. Ε Σωστά όλα τα παραπάνω 139. Το κέρινο πρότυπο του μεταλλικού σκελετού μιας μερικής οδοντοστοιχίας διαμορφώνεται: Α Στο διαγνωστικό εκμαγείο Β Στο εκμαγείο εργασίας Γ Στο πυρίμαχο εκμαγείο Δ Στο διαγνωστικό εκμαγείο διαμορφώνονται οι ανασχέσεις, ενώ τα υπόλοιπα τμήματα στο πυρίμαχο εκμαγείο Ε Στο εκμαγείο εργασίας οι ανασχέσεις και οι εσωτερικές γραμμές τελειώματος του ακρυλικού, ενώ τα υπόλοιπα στο πυρίμαχο εκμαγείο 140. Τα άγκιστρα τύπου δοκού Α Είναι άγκιστρα μασητικής προσπέλασης Β Είναι άγκιστρα αυχενικής προσπέλασης Γ Αναφέρονται και ως έρποντα άγκιστρα Δ Σωστά α και γ Ε Σωστά β και γ 141. Τα περιβάλλοντα άγκιστρα Α Είναι άγκιστρα αυχενικής προσπέλασης Β Είναι άγκιστρα μασητικής προσπέλασης Γ Είναι πάντοτε χυτά Δ Σωστά α και γ Ε Σωστά β και γ 142. Το μέτρο ελαστικότητας ενός κράματος κοβαλτίου-χρωμίου για μερικές οδοντοστοιχίες Α Έχει άμεση σχέση με την αντοχή του κράματος 27