κατευθυνόμενοι πίσω από το σεράϊ)

Σκηνή 1 (Η σκηνή παριστάνει στο δεξιό μέρος του μπερντέ την καλύβα του Καραγκιόζη και στο αριστερό το Διοικητήριο) ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Ακούουουσατε, ακούσατε: Άγγλοι, Γάλοι, Ιρλανδοί, Ολλανδοί, Βέλγοι, Ιταλοί, Ισπανοί Γερμανοί, Πορτογάλοι κι όλοι οι άλλοιοιοιοι. Κατά διαταγήν του Πολυχρονεμένου μας Βεζίρη, σήμερον εθελοντής για να δοθεί στους δράκους είναι η Αγλαϊα, η γυναίκα του Καραγκιόζη. Ακούσατε. Οι δράκοι θα χορτάσουν ( Από το παρασκήνιο. Τρέχει και φωνάζει) Ωχ! Ωχ! ω! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Κι όλοι οι υπόλοιποι να είστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε. Μη βαράτε, ρε! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Ακούσατε, ακούoουσ (Πέφτει πάνω στον Χατζηαβάτη) Κάτσε δω, ρε (τον τραβάει μπροστά να κρυφτεί από πίσω του) Από κει, παιδιά. Στην απάνω γειτονιά. Από κει πήγε. Από κει. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Μη βρε Καραγκιόζη, εγώ τι φταίω. Μην κουνιέσαι. Θα σε φουσκώσω στο ξύλο. Μην κουνιέσαι, σου λένε (τον σφαλιαρώνει - ποδοβολητό ανθρώπων που προσπερνάνε κατευθυνόμενοι πίσω από το σεράϊ) ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Εγώ, βρε είμαι φίλος σου, και μου φέρεσαι. (τον ξανασφαλιαρώνει). ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα! Γιατί καλέ, τα μάτια σου είναι γουρλωμένα; Να βλέπω, ρε Χατζατζάρη. Να βλέπω γύρω - γύρω μην και κανα καθίκι πα να μου την φέρει. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Και τα μούτρα σου Σε δείρανε; 1

Τι λε, ρε! Για να σε δείρουνε, Χατζατζάρη, πρέπει και να σε βαρέσουνε και να σου δώκουνε και ξύλο και Ενώ, άμα είναι μόνο (τον σφαλιαρώνει) ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Τι βαράς, καλέ. Όχι, παιδί μου. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα. Ρε, άμα είναι μόνο βάρεμα ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα. δεν πειράζει, δεν βλάφτει ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα, καλέ! δεν είναι ανθυγιεινό, δεν ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα, σου λένε! Ρε συ, για να καταλάβεις. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα, λέω! Ντερβέναγα. Βοήθειαα, βοήθεια. Εγώ για να μαθαίνεις, ρε, που αμέσως. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Α, να χαθείς, με σακάτεψες. Για εκπαιδευτικούς λόγους. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Βρε άντε από κει, που ποιος ξέρει τι απατεωνιά έκανες πάλι και... Ποιοι είναι όλοι τούτοι που σε κυνηγάγανε, βρε αχαϊρευτε; Ποιοι; Δεν τους πήρα την ταυτότητα, ρε Χατζατζάρη.. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Τι τους έκανες, βρε, των ανθρώπων; Εγώ; Τίποτα. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Και πώς λοιπόν; Τόσοι που σε κυνηγάγανε; Ξέρω γω τι τους έπιασε ολουνούς, ρε, έτσι καλά καθούμενα. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Τότε να φωνάξουμε τον ντερβέναγά. Α μπα μπα μπα. Μπααα μπα.- μπα. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Να τους καταγγείλεις, παιδί μου. Γιατί να μη ; Άσε μωρέ. Χαράς το πράμα, τώρα, που με κυνηγήσανε κει πέρα καμιά ογδομηνταριά ανθρωπάκια ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Αμ πες ότι έφταιγες. Εγώ; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Τι τους έκανες, βρε ; 2

Τι λε, ρε Χατζατζάρη; Δεν ντρέπεσαι, ρε. Αμέσως να με κατηγορήσεις, να με καταρρακώσεις, να. Αλλά έτσι είναι, όλοι πάνω στον αθώο, στον αμνό! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Για πες μου τότε, πώς έγινε και..; Να μωρέ. Στο σουβλατζίδικο πέρα στη γωνία μετά την πλατεία το ξές; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Ναι. Ε εκεί. Μπήκα, που λες, κάθισα. Βαράω παλαμάκια. «Φέρε ένα με πίτα απ όλα» του λέω. Το φέρνει κείνος το τρώω γω... ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Και; Κάτσε ντε. Βαράω παλαμάκια «Φέρε ένα πίτα απ όλα». ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Το πες αυτό. Όχι, το ξανάπα. Και το ξανάπα ίσαμε κάμια εικοσαριά φορούλες ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Είκοσι σουβλάκια! Πού τα βαλες μωρέ.! Εγώ μέσα μου τα ριχνα. Τώρα πού πηγαίνανε κείνα, δικιά τους δουλειά. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Και; Τι και; Αφού έφαγα δεν έπρεπε να φύγω, ρε; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Φυσικά. Ε, το λοιπόν, μυστήριο πράμα, ρε Χατζατζάρη, με το που έκανα να φύγω, έγινε πατιρντί. Το «σώσε» έγινε. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Πλέρωσες βρε; Έ; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Βρε πλέρωσες; Α γι αυτό, λες, ρε Χατζατζάρη; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Βρε κακό χρόνο να χεις, πήγες κι έφαγες τα σουβλάκια του ανθρώπου και τον άφησες απλέρωτο; Και να δεις, ορμάνε όλοι μαζί Να έτσι (σφαλιαρώνει τον Χατζηαβάτη) ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα. ψήστες, λαντζέρηδες, αφεντικά ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα, μωρέ. 3

γκαρσόνια ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σταμάτα, βρε σου λένε. Μέχρι κι η κουτσή Μαρία, η καθαρίστρια. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Κακό χρόνο να χεις. Όχι, σου δείχνω, παιδί μου. Έτσι, έτσι. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ (φεύγει να γλιτώσει) Ά να χαθείς, μούργο. 4

ΣΚΗΝΗ 2 ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ (εξερχόμενος από το μέρος του Διοικητηρίου τραγουδάει)... εθελοντής για να δοθεί στους δράκους είναι η Αγλαϊα η γυναίκα του Καραγκιόζη. Ακούσατε. Οι δράκοι θα χορτάσουν. Και όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε. Ακούσατε, ακούσατεεεε. Τι λες ρε Χατζηαβάτη; Ακούς τι λες! Σας προσκυνώ, κύριε Χαρίλη μου, ο καημένος. ΧΑΡΙΛΗΣ Τι ευχαριστημένοι τσαμπουνάς μωρέ! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Έ τι να κάνουμε, κύριε Χαρίλη μου. Ο καημένος εγώ, αφού ο πολυχρονεμένος μας ο βεζίρης ΧΑΡΙΛΗΣ Ντροπή!, Ντροπή μωρέ. Ο κόσμος υποφέρει, κι ο βεζίρης δίνει συνέχεια ανθρώπους στους δράκους και συ μου λες να είμαστε ευχαριστημένοι ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Κύριε Χαρίλη μου, τι είναι αυτά που λέτε; Εγώ, και να με συγχωρείτε. Το ξέρετε, δα, που ααα όλα κι όλα εγώ, κύριε Χαρίλη μου, λέω πάντα την αλήθεια. Κι η αλήθεια είναι ΧΑΡΙΛΗΣ Ποια αλήθεια, μωρέ Χατζηαβάτη! Εδώ οι δράκοι ; Ζητάνε κείνοι κι ο βεζίρης σου τους δίνει κάθε μέρα ανθρώπους, ναι ή όχι; Τι σας έφταιξε, βρε, η γυναίκα του Καραγκιόζη, που την είπατε και εθελοντή την κακομοίρα! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Για την πατρίδα αφέντη μου. Για ΧΑΡΙΛΗΣ Την ρωτήσατε, βρε; ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Αφού είναι για την πατρίδα ΧΑΡΙΛΗΣ Και σήμερα την Καραγκιόζενα, χτες άλλον Και μου λες κι από πάνω να είμαστε ευχαριστημένοι. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Και γι αυτό είσαι στενοχωρημένος, κύριε Χαρίλη μου; ΧΑΡΙΛΗΣ Εμ τι θες να μαι, μωρέ! Που κάθε μέρα τους δίνετε να τρώνε ανθρώπους. Και τάχα να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν φάγανε εμάς. Αύριο όμως; Ποιον θα φάνε αύριο; Ποιοόν; Ποιος θα είναι αύριο ο εθελοντής του βεζίρη; 5

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Έ, αυτά τα έχω ακούσει κι εγώ ο καημένος.. ΧΑΡΙΛΗΣ Εσύ θα με τρελάνεις, βρε! Τι τα έχεις ακούσει μωρέ! Εσύ δεν μας τα λες, πως τάχα, επειδή σήμερα δίνετε άλλονα κι όχι εμάς... ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Κύριε Χαρίλη μου Για να πούμε και την αλήθεια. Να, δηλαδή, θέλω να πω, έτσι πως είναι... (γκριμάτσα για να υποδηλώσει την ασκήμια της Καραγκιόζενας) Έ ας μην στενοχωρηθούμε κιόλας που... Η Καραγκιόζενα είναι στο κάτω-κάτω. ΧΑΡΙΛΗΣ Χατζηαβάτη! ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Προσκυνώ, κύριε Χαρίλη μου. ΧΑΡΙΛΗΣ Φτάνει. Ως εδώ, βρε! Ως εδώ! Άκου να δεις. Εγώ δεν ανέχομαι.. Δεν μπορώ. Άκου, λέει, τάχα γλύτωσα και να κλείνω τα μάτια. Ε, λοιπόν, δεν θα πέσουμε στον φόβο και την κακομοιριά που θέλουνε να μας ρίξουνε οι δράκοι κι ο βεζίρης σου. Γι αυτό γύρνα να τελαλήσεις Να μαζευτούνε όλοι, πες, να κάνουν την ανάγκη τρόπο να σκοτώσουνε τους δράκους κι όποιος μπορέσει και το καταφέρει θα τον κάνουμε βεζίρη. Έτσι να πεις. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Τι λέτε, κύριε Χαρίλη μου! Κύριε Χαριλη μου και με το συμπάθειο, δηλαδή, ο καημένος, πώς να γυρίσω να τελαλήσω ότι θα κάνουμε άλλονε βεζίρη, ενώ έχουμε τον πολυχρονεμένο μας. Αλλά και για τους δράκους, κύριε Χαρίλη μου... ΧΑΡΙΛΗΣ Το παίρνω πάνω μου εγώ. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Πώς να Δεν γίνεται. Όχι, κύριε Χαρίλη μου; ΧΑΡΙΛΗΣ Να γλιτώσουμε από τους δράκους ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Κύριε Χαρίλη μου, ο καημένος και μη προς παρεξήγηση. ΧΑΡΙΛΗΣ Θα φάνε και σένα, βρε, στο τέλος. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Ε; ΧΑΡΙΛΗΣ Αυτό που ακούς. Όλους θα μας δώσει να μας φάνε ο βεζίρης σου.. Γι αυτό σου λέω ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Όχι. Όχι, κύριε Χαρίλη μου. ΧΑΡΙΛΗΣ Βρες μου άλλον. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Πώς κάνετε πια για την Καραγκιόζενα, κύριε Χαρίλη μου. 6

ΧΑΡΙΛΗΣ Φτου σου, μασκαρά. Φώναξέ μου, βρε τον Καραγκιόζη. Τον Καραγκιόζη. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Θα μου επιτρέψετε να μην ανακατωθώ καθόλου, εγώ ο καημένος. Καθόλου μα καθόλου Θα μου επιτρέψετε, κύριε Χαρίλη μου. (αποχωρεί και συνεχίζει το τελάλημα) Και όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε. Ακούσατε, ακούσατεεεε. ΣΚΗΝΗ 3 7

ΧΑΡΙΛΗΣ (στρέφεται από μόνος του να αναζητήσει τον Καραγκιόζη. Έτσι πάει στην παράγκα. Από μακριά ακούγεται ο Χατζηαβάτης «εθελοντής για να δοθεί στους δράκους είναι η Αγλαϊα η γυναίκα του Καραγκιόζη. Ακούσατε. Οι δράκοι θα χορτάσουν και όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε») Καραγκιόζη. Βρε Καραγκιόοοοζ. Καραγκιόζη. (μέσα από την παράγκα) Ρε σεις. Ποιος έκλασε, ρε ; ΧΑΡΙΛΗΣ Καραγκιόοοζ. (χτυπάει την πόρτα και σείεται όλη παράγκα) Σταμάτα, ρε και θα μου το γκρεμίσεις. ΧΑΡΙΛΗΣ Ρε Καραγκιόζ. Καραγκιόζηηη.. Γρήγορα ο κλανιάρης να μολογήσει που βρήκε τις φακές. ΧΑΡΙΛΗΣ Μέσα είσαι Καραγκιόζη; Όχι, στην Αμερική. ΧΑΡΙΛΗΣ Έλα έξω, βρε, κι είναι ανάγκη. Όχι, ρε, δεν έρχομαι. Ρώτηξα, ποιος έκλασε, γιατί με την κλανιά προδόθηκε ο μοναχοφάης ΧΑΡΙΛΗΣ Μωρέ είναι ανάγκη σου λέω. Ρε, και κόψιμο να ναι, εγώ δεν βγαίνω. ΧΑΡΙΛΗΣ Έλα μωρέ σου λένε. Άσε με, ρε κι εσύ! Ποιος έκλασε και πού τις βρήκε τις φακές, είπα. Η κλανιά αυτή ήτανε φακάτη κι εγώ δε γελιέμαι. ΧΑΡΙΛΗΣ Ρε Καραγκιόζη... Θα με παρατήσεις, ρε, κι εσύ. Εδώ διεξάγεται ανάκρισις ΧΑΡΙΛΗΣ Τότε για πες μου, τούτο το πορτοφόλι που βρήκα δω πέρα, μήπως είναι δικό σου; (βγαίνει από την παράγκα φουριόζος) Βεβαίως και βεβαιωτατώτατα δικό. Και καταδικό μου. Πού ναι το, ρε; ΧΑΡΙΛΗΣ Για το πορτοφόλι βγήκες, μπαγάσα. Πού ναι το, ρε; ΧΑΡΙΛΗΣ Ψέματα σου είπα. Τον κακό σου το φλάρο! Να σου (σηκώνει το χέρι να δώσει σφαλιάρα, αλλά το μαζεύει) Ρε γρουσούζη, ρε ρε ρε Κοίτα, ρε, που δεν μου ρχεται να σε βαρέσω, ρε. 8

ΧΑΡΙΛΗΣ Καραγκιόζη άκου. Όχι, ρε, δεν ακούω, ρε. ΧΑΡΙΛΗΣ Άκου, λέω. Θα σου πάρουνε τη γυναίκα. (γελάει) Ποιος λιμπίστηκε την ομορφάδα της; Ποιος, ρε; Να τονε περάσουμε από στραβίατρο και να του κάνουμε και κλίσμα με γιαούρτι. ΧΑΡΙΛΗΣ Σταμάτα τις καραγκιοζιές, μωρέ!. Οι δράκοι! Αυτό π ακούς. Ο βεζίρης θα δώσει σήμερα την Καραγκιόζενα στους δράκους. Άντε, ρε. ΧΑΡΙΛΗΣ Τον Χατζηαβάτη Να άκου (Από μακριά ακούγεται ο Χατζηαβάτης «εθελοντής για να δοθεί στους δράκους είναι η Αγλαϊα η γυναίκα του Καραγκιόζη Δεν... ΧΑΡΙΛΗΣ Άκου, λέω. ( Ακούσατε. Οι δράκοι θα χορτάσουν και όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε» ) ΧΑΡΙΛΗΣ Τ άκουσες; Δεν γίνεται. Δεν και δεν μου είπε τίποτα ο κερατάς, ο τσόγλανος, ο Ρε μπάρμπα, δε Δεν μπορεί, ρε συ. Άμα, ρε συ, η Αγλαϊα πιάσει τις κλανιές, ρε Δεν, σου λέω Δεν μπορεί, γαμώτο! ΧΑΡΙΛΗΣ Μπορεί. Βρε, είναι αξούριγη κι άνιφτη και βρωμάει ο στόμας της από την πείνα ΧΑΡΙΛΗΣ Καραγκιόζη, εγώ σου λέω σε βάλανε σημάδι. Ρε γέρο. Δεν είναι η Καραγκιόζενα για Ντάξει είπανε άντε ότι η Αγλαία έ δεν έχει δυσκοιλιότητες το πράμα Κι άμα τηνε πάρουνε, πες ότι, ξες πώς τον δουλεύει τον κόπανο η Αγλαϊα. ΧΑΡΙΛΗΣ Θα σ την πάρουνε, Καραγκιόζη. Έλα τώρα, ρε ΧΑΡΙΛΗΣ Και τα παιδιά σου, Καραγκιόζη... Τι πάλι με τα λιμάρικα ; 9

ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΡΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Σοβαρέψου, Καραγκιόζη. Κι άντε να τους μαζέψεις όλους. Όλοι μαζί Και το βεζιρέϊκο αντάμα; Τον λύκο με τα πρόβατα, μωρέ; Άκου και το βεζιρέϊκο! Τους άλλους, Καραγκιόζη. Τους άλλους. Για να γλιτώσουμε από τους δράκους, ρε. Μπάρμπα... Ναι! Θα τους λες να μαζευτούμε όλοι, γενναίοι και φοβητσιάρηδες, Ρε μπάρμπα Αυτό που σου λέω! Δυνατοί κι αδύνατοι, πεινασμένοι και χορτάτοι, Μπάρμπα αφού αύριο όλοι πεινασμένοι θα είμαστε. Όλοι-όλοι! Και δηλαδή; Να σκοτώσουμε τους δράκους Άααα κάτσε μπάρμπα, ως εδώ και μη παρέκει. Να μαζευτούμε όλοι μαζί, μπράβο και πολύ καλά και πάρα πολύ ωραία. Αλλά εσείς να τους σκοτώσετε. Εσείς, μπάρμπα. Εσείς. Έ, και μετά άμα θέτε δηλαδή, και εφόσον τους έχετε καρασκοτωμένους Καρα κάρασκοτωμένους, έ τότε με φωνάζετε κι εμένα να ρθω. (από μακριά) όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ ΣΚΗΝΗ 4 Βγάτε όξω, ρε μούλικα. Τι θε λε πλωϊνιάτικα; 10

ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Το καλό που σου θέλω, Καρατσόζη Ρε τσογλάνια Που το βρήκες, εσύ ρε, το κρεμμύδι, ρε ; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Α το κάτω, ρε. Ρε πού το βρήκες; ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Δο μου κι εμένα, λεεε. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Πίσω, ρε και θα σε τρουπήσω. Μπρδζ (κάνει ότι τραβάει σουγιά και πάει να τον σουγαδιασει) Σιγά. Σιγά, ρε. Έλα σκασμός, τώρα. Σκασμός! Αϊντε να χαθείτε. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Δο μου κι εμένα νια φλύδα κλεμμύδι, λε. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Όχι, ρε. Βουλώστε το, πια ρε! Βουλώστε το. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Πότε θα φέλεις φαϊ να φάμε, λε Καλατσόζη; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Καλά σου λέει, ρε. Σκασμός, ρε σας λένε. Η μάνα σας, ρε Θα μας την πάρουνε οι δράκοι ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Άσε τις καλατσοζιές, λε. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Καλά σου λέει, ρε. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Πατέλας είσαι συ; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Πε του κι άλλα, ρε. Ρε τσογλάνια, ρε Σκασμός! Σκασμός είπα, ρε. Ντάξει, ρε. Σήμερα θα φάμε. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Τον κώλο σου θα φάμε, απατεώνα Καρατσόζη. Ρε ρεεε ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Καλά σου λέει, λε απατεώνα. Φέλε λίγο κλεμύδι, λε κι εσύ. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Όχι, λέωωωω. Συχάστε, ρε! Δεν ακούσατε, ρε, τον Χατζατζάρη που τελαλάει ότι θα πάρουνε τη μάνα σας σήμερα να την δώσουνε στους δράκους ; ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Ααα, λε τσεύτη Θα ρθει ο Βεληγκέκας, ρε ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Ρε, ό,τι και να πεις εγώ το κρεμμύδι δεν το δίνω, ρε. Ρε, θα την πάρει να τηνε δώσει στους δράκους ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Χέστηκα. 11

Ντροπή, ρε! Για τη μάνα σου μιλάω, ρε. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Κι αφού, παιζάκι μου, άμα φοβάμαι, χέζουμαι. Να πάτε στα καφενεία και στις γειτονιές ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Ξες, ρε, ότι απαγορεύεται να βάνεις τα παιδάκια να δουλεύουνε. Τι λες, ρε κουγιάμπαλο! ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Αυτό π ακού ρε Καρατσόζη Θες να πέσει σφαλιάρα, τώρα; Όχι πες μου. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Φέλε λίγο κλεμμύδι, λε κι εσύ. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Φέγα, ρε. Το κρεμμύδι είναι δικό μου, ρε. Λοιπόν, τσογλάνια, θα γυρίσετε στις γειτονιές... ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Καρατσόζη. Άμα θε να δουλέτσω να πλερώσεις μιστά. Ντάξει, ρε και θα πλερώσω. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Άμα με ρίξει, θα σε τρουπήσω, ρε. Έλα, ρε. Ρε σεις. Ρεεεε. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Είσαι και φαίνεσαι, ρε, που θα με πεις εμένα «ρε». Αντί να μου πείτε «αμέσως και βεβαίως». Ρε θα ρθούνε να πάρουνε την μάνα σας να την δώσουνε στους δράκους. Το καταλαβαίνετε, ρε! ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Τι να τηνε κάνουνε, ρε; Ξέρω γω; Δράκοι είναι... ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Τη μάνα; Ναι, ρε. Γι αυτό να πάτε να πείτε «τώρα αμέσως» να πείτε. Σε όλους να το πείτε. «Μαζευτείτε» να τους πείτε. «μαζευτείτε να διώξετε τους δράκους». «Να τους σκοτώσετε» θα τους λέτε. «κι όποιος μπορέσει και τους σκοτώσει, θα τον κάνουμε βεζίρη κι άγαλμα θα τονε κάνουμε να τον προσκυνάμε» Και «Σήμερα τη μάνα τη δικιά μας» να τους πείτε «αύριο τα παιδιά σας». ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Τους πατεράδες γιατί δεν τους παίρνουνε, ρε ;. ΣΚΗΝΗ 5 (Μόνος του έξω από το σεράι, ενώ από μακριά γίνεται χαμός από τις φωνές των παιδιών του «να σκοτώσετε τους δράκους» «Σήμερα την 12

Αγλαϊα αύριο τα παιδιά σας» «θα τον κάνουμε βεζίρη». Παράλληλα με τα παιδιά, σα να αποτελεί «φόντο», ακούγεται και Χατζηαβάτης «να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε.») ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο Κουρναγκιοζπρια. Ω,τον κύριο Βεληγκέκα μας. Κακοχρονο να χεις. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο Κουρναγκιοζπρια δώκεις Κουρναγκιόζενα Δεν αντελήβην. Αλήθεια, δε μου πες. Τι κάνει η Βεληγκέκενα, καλά είναι τα Βεληγκεκόπουλα; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Δώκεις, ωρέ Κάτσε μωρέ. Τι θα πει δώκεις. Κι άμα δώκεις δηλαδή Πολλή υγρασία έχουμε σήμερα, λες να βρέξει; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Α; Λέω για τον καιρό,ρε παιδί μου, που πω-πω, πώς ψήλωσες, μωρέ, εσύ έγινες κοτζαμ Βεληγκέκας έγινες ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Ντράκοι, λέει. Πο λέει ντράκοι δώκεις Κουρναγκιόζενα, ρε. Σώπα, μωρέ. Θα παραπήρε τ αυτί σου Βεληγκέκα μου, δεν μπορεί. Αυτό είναι ενάντιο στην αρχή της αναλογικότητος, αντισυνταγματικόν ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο Ντράκοι, λέει. Τι ντράκοι; Ντράααακοι; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο ντράκοι, ρε. Ααα δράκοι. Πες το έτσι να καταλάβω. Και τι; Έχουμε δράκους εμείς; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο δώκεις Κουρναγκιόζενα, ντράκοι, Κουρναγκιοζπρια Όχι, εγώ άλλο λέω. Ντερβέναγά μου κι ασίκη και ; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Αα; Και ξερός να σου ρθει. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιόζπρια. Πο για, ρε δώκεις,ρε... Σιγά, ρε. Σιγά κύριε Βεληγκέκα μου ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πο για ορέ, λιέου. (εισέρχονται ο Κολλητήρης με τον Κατσουλίνο) Ρε, καλώς την οικογένεια! ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Λιέου δώκεις. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Ναι, ρε δώκεις τα μιστά μου, ρε. Πάλι κρεμμύδι, ρε; 13

ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιόζπρια ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Μπαγάσα Καρατσόζη τα μιστά, λέω. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Ναι, λε Καλατσόζη. Σιγά, ρε. Σιγά, που όλοι μαζί. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Μπλο, λε. Μπλο ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιόζπρια, δώκει Κουρναγκιόζενα, ρε. Δώκεις. Σταμάτα μωρέ κι εσύ. Δε βλέπεις που εδώ πέσαμε σε εργατικές διεκδικήσεις. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Λιέου, ρε! Δώκεις! ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Ναι, ρε, δώκεις. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Τα μιστά, Καλατσόζη! Σιγά, ρε μούλικα κι εσείς, δε βλέπετε. Κύριε Βελκηγκέκα μου, ξες πώς είναι αυτά τα πράματα τώρα Είναι, πώς να το πω. Έλα τώρα που εσύ είσαι που είσαι λεβέντης, λέω και ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Άσε τις καρατσοτζιές, ρε. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Καλατσόζη ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Δώκεις Κουρναγκιόζενα, ρε! Ααα, μη μ αγριεύεις. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Ρε, Πο για. ( Αρπάζει τον Καραγκιόζη εξαφανίζονται Ο Κολλητήρης με τον Κατσουλίνο ) Όχι, ρε, γιατί φοβάμαι, ρε, άμα με αγριεύεις. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Ρε πο (τον κοπανάει για τα καλά τον Καραγκιόζη) Σι-γά, ρε. Για- τι βα-ράς, ρε Βε-λη-γκέ-κα. Για-τί. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ (σταματάει να τον βαράει) Πο είναι δώκεις Κουρναγκιόζενα. Να την εδώκω. Να την εδώκω. Αλλά δεν είναι δω. Ναι, ναι, δεν είναι δω. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πού είναι να είναι; Πήγε στην τρανή ράχη να μαζέψει ραδικοβλάσταρα, πήγε. Κι άμα γυρίσει, μετά από καμιά δεκαπενταριά χρόνια ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιόζ. Φέρνεις, τάπα- τάπα, λιέου. Καλά, καλά, μπαρμπα- Τζουρβέναγα. 14

ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιοζπρια μεσημερ δώκεις Κουρναγκιόζενα. Δώκεις, ρε. Δώκεις! (απειλητικά και του δίνει μια τελευταία σφαλιάρα.τον παρατάει ο Βεληγκέκας κι επιστρέφει προς το σεράϊ) Α να χαθείς από κει πέρα. Κι άμα θες, ρε, να μαλώσουμε Άντε γιατί άμα θυμώσω ναι, ρε, άμα σου βαστάει, έλα ρε, έλα (βγαίνει πάλι στην πόρτα του σεραγιού ο Βεληγκέκας και το βάζει στα πόδια ο Καραγκιόζης και από την άκρη της σκηνής) έλα το πήρες κι εσύ στα σοβαρά. (τον κυνηγάει ο Βεληγκέκας γύρω γύρω στη σκηνή) Όχι που βαράς, έτσι ωραία, λέω. Και να είσαι καλά, Βεληγκέκα μου. (λαχανιασμένος άλλα έχει ξεφύγει) Να που δηλαδή εγώ ήθελα το τσάϊ μου και ήρθες εσύ, κυρ- Βεληγκέκα μου. (κάνει ένα βήμα απειλητικό ο Βεληγκέκας εξαφανίζεται ο Καραγκιόζης) (Ακούγεται ο Χατζηαβάτης Ακούσατε. Και όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε. Ακούσατε, ακούσατεεεε.) ΣΚΗΝΗ 6 15

ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ (οι 3 πρώτοι στίχοι Ιωάννη Πετρόπουλου εκδόσεις Αγκύρας) Φεγγάρι μου σπετάκολο Κατέβα πούου- Κατέβα πούλιο κάααατω Να δεις την τζόγια μου να δεις Το φιόροματο φιορομαντολάτο. Ώχου τζογούλες μου εβγάτε να δείτε το Νιόνιο, το καλόπαιδο, το φιόρο του λεβάντε, όπου είναι στις λεβεντίες του είναι. Βουρλισία σου ρχεται άμα τον εγλέπεις. Ναίσκε, το Νιόνιο, το Διονύσιο, το Διονυσάκη από του Τζάντε. Ουουου μεριάτε. Μεριάτε κι έφτακα. Μεριάτε, μωρέ, μεριάτε κι έφτακε ο Διονυσάκης. Μεριάτε δράκοι και δρακόπουλα. Μεριάτε κι έφτακε ο Νιόνιος. Ο Διονυσάκης έφτακε, ο Διονύσιος, ουρέ, και θα σας φάει. Ούλους σας θα σας φάει. Που θα μας ετρώτε τσ ανθρώπου μας κάθε μέρα. Θα σας εδώκω, μουρέ, μία στιλετία. Στην καρδία μέσα να σας την εδώκω να σας αφήκω ξερούς, να σας αφήκω. ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ (τραγουδώντας το γνωστό ρεμπέτικο του Μάρκου) Αν είσαι μά-να, Μάνα καιαιαια πονείς Έλα στ Ανά- Ανάπλι να με ιδείς Έ, ρε θεούλη μου και πώς κρατάς τα κεραμίδια ξεκάρφωτα μπροστά στο ασικλίκι του Σταυράκι! Τήρα, ρε κόσμε, τήρα με. Εμένα το Σταυράκι, εμένανες, ρε, το παιδί της μπάτσικας, το Σταύρακα το γιο της μαμής, τον ντερμπεντέρη. Τήρα με και καμάρωνέ με. Πάνω κει, που λες, που ήμανε άνευ παρεξήγησις! Ποιος εγώ ο Σταύρος, άνευ καυγά; Εκεί το λοιπό, που έλεγα, ρε κόσμε, κοίτα 16

που δεν βρίσκεται κανείς να μου πατήσει το ζωνάρι να τονε κοντύνω μια πιθαμή. Νάσου, να ουμ, και βρεθήκανε τα δρακάκια να ξεμουδιάσω σφάζοντας. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ ( Ιωάννου Μουστάκα) Πού σι θεια Παύλαιναααα. Για πάρ τα κλειδιά του σεντουκιού μ να μ συνιαρεις μια ψύχα τα σκουτιά, που σου λέω γω. Και δώσε μ τη σκούφια μ τη γαϊτανοφόρα, κείνη με τα πράσινα, τα κόκκινα, τα κίτρινα σεϊταρέλια τα γαλάζα, πού χα πάρμένο στο πανηγύρι στα Τατάρλα, εφτά δεκαρούλες. Δώσ μου μαθέ και τη φουστανέλλα μ την καινούργια με τα σαρανταεφτά μπαλώματα, τα τσαρούχια μ τα τελατινένια, δωσ μ και το σελάχι μ και να μην απολείπει από μέσα αλίσπανκος, αλλίφανκος, πέτρα των τριών αδερφιών, νυχτερίδας το κοκαλάκι, κατρεφτούλι, τσατσαρούλι, τσακμακόπετρα, μανόγαλο, ξυνόγαλο και λιγουλάκι μαντέκαααα. Σαν δεν έχει μαντέκα για το μουστάκι δος μου καραμπογιά του ίδιου κάνει. Και πες και του Γιωργούλα τάπα-τάπα Δημητρούλα, να χει το νου τ στη γίδα την κατσικοκέρατη να μην πέσ στα σπαρτά και κάν ζημιά στα ποτιστικά, γιατί θα ροβολήσω σα κει, σα κατ, μεσ τα παζαρολόγια, τι έχει καυγάδες ου τόπους και φουρτούνες κι αναβαϊσματα με κάτι φοβηχτερούς, λέει, βράκους, δράκους, τι κέρατου είναι φτούνο, και πάου να διώωωω. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ (τραγουδώντας γνωστή παρωδία αμανέ) Καταμεσής τη θάλασσα Ουϊτ Θα σπείρω μελιτζάνες Για να περνάει η αγάπη μου Ιμάμ μπαϊλντί να τρώει. Ουίτ. Ζουμ τριαλατριλαρό. 17

Εκεί που έβλεπα τον καθρέφτη και καμάρωνα πόσο ωραίος γινότανε από την ομορφιά μου, ήρθε η μαμά μου και μου είπε: Ουίιιιτ να γίνω βεζίρης. Και για αυτό με έστειλε να σκοτώσω τους δράκους Ουίτ Ζουμ τριαλαρί λαρό. Πού πας, ρε Νιόνιο. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Άσε με, άσε με. Και πάω να νετάρω τα δρακόπουλα, να νετάρω. Άσε με! Και γιατί μου λες να σ αφήκω, ρε Νιόνιο. Βλέπεις να σε κράτάω; ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Άσε με, δελέγκου. Άσε με λέου. Στάσου να ρθει και κανας άλλος, ρε Νιόνιο, κι είναι θερία οι δράκοι. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Κι εγώ τι είμαι ουρέ Χέστης είσαι. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Άμε καλία σου βάθρακα. Άμε. Εγώ είμαι ο Νιόνιος ουρέ. Ούλο το Τζάντε παινεύεται για λόγου μου. Ο αδερφός μου Άντζουλος, ουρέ, ο Άντζουλος δεν έχει τη σκύλα την Σουρτούκω και την περιβόλα την μεγάλη που βγάνει κομιντόρες διαλεχτές και κολοκυθόπουλα βγάνει και μπαμίες και μελιτσάνες βγάνει Και με τις μελιτζάνες του αδερφού σου, ρε Νιονιάκι ; ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Όσκε, μουρέ βαθρακομούρη. Έχω το στιλέτο μου. Τη στιλετία μου την παινεμένη να τους εδώκω μία και άλλη μία και άλλη ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Πέρα, μάγκες κι έφτασε ο Σταύρος, της Σύρας το καμάρι, ο γιος της μαμής. Πέρα κι έχει λυμένο το ζωνάρι. Για πού, ρε Σταυράκι; ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Ίσα Καραγκιοζέα και πάω να καθαρίσω τα δρακάκια. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Όσκε, σου λέου. Δικά μου είν τα δρακόπουλα. ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Τι λε, ρε χλελέ; Μισά ο καθένας, ρε. Μην τσακωνόσαστε 18

ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Όχι, ρε, εγώ τσακώνουμαι. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Κι εγώ μουρέ τσακώνουμαι. Τσακώνουμαι, τσακώνουμαι, τσακώνουμαι, τσακώκουμαι. Και μένα γιατί με σπρώχνετε, ρε. ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Ίσα, ρε. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Τόμου και σε πιάκω, ψευτονταή ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Καραγκιοζάκο, φέρε παπά, φέρε αρχιμαντρίτη Γιατί, ρε Σταύρο, βαφτίσια θα χουμε, ρε; ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Να ξεμολοηθεί ο τζες. Ρε αει σιχτίρ, που σπρώχνεις κιόλας. Αει άει (σφαλιαρώνει τον Σταύρακα που τον έσπρωχνε.) Έλα δω κι εσύ, ρε. Έλα μη μείνεις παραπονεμένος (σφαλιαρώνει και το Νιόνιο) ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ωχου και δε τηράς που με πήρε τσι παπαλίες; ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Καραγκιοζάκι, πόθανες. Ρε, αει σιχτιρ, πορδόμαγκες. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Αφήτε με! Αφήτε με να τον φινίρω τον ατιμόνε. Αφήτε με, λέου! (γελάει) Πάλι σε κρατάνε, ρε Νιόνιο; ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Αφήτε με λέου. Αφήτε ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ Ίσα, ρε, και είναι του Σταύρου. Του Σταύρου, του Σταυράκι, ρε μέσα απ τη Σύρας το Βροντάδο και τα παντρεμενάδικα, ρε. ΣΙΟΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Και θα κάνει πίσω το φιόρε του Λεβάντε, μουρέ; (αρπάζονται οι δύο ) Έτσι μπράβο, κοπρήτες, τσακωθείτε και βγάλτε τα ματάκια σας. ΣΚΗΝΗ 7 19

ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Ουιιιτ. Ζουμ τρια λαριλαρό. Ρεεεε. Πού πας, εσύ ρε ; ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Καλημέρα, κύριε Καραγκιόζη. Βρε, καλώς το Μορφονιό. Πού πας μωρέ; ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Με έστειλε, κύριε Καραγκιόζη, η μανούλα μου να φονεύσω τους δράκους δια να γίνω βεζίρης. Η ώρα η καλή κι ο κώλος σου βιολί. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Γνωρίζετε, κύριε Καραγκιόζη, πού είναι οι δράκοι. Ναι. Από δω είναι. Θα προχωρήσεις ευτεία κανα χιλιόμετρο, μετά θα στρίψεις αριστερά. Ο δρόμος πάει μόνο δεξιά, τον έχουνε χτίσει, τον έχουνε μαντρώσει και πάει μόνο δεξιά, αλλά εσύ αριστερά, πάντα αριστερά. Κι άμα συ πηγαίνεις αριστερά, μη φοβάσαι που δεν θα τους βρεις εσύ, θα σε βρουν οι δράκοι ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Τους έχεις δει τους δράκους, κύριε Καραγκιόζη; Από μακριά. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Και; Τι και; ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Και πώς είναι, λέω. Όμορφοι σαν κι εσένα δεν είναι. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Όχι για όμορφοι, βρε, ερωτώ για μεγάλοι, κύριε Καραγκιόζη. Είναι μεγάλοι; Ίσα με τον Λυκαβηττό τον Υμηττό, την Πάρνηθα, τη Γκιώνα, τον Παρνασσό και ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Ωωωωωωωωωωωωω. Καλα ντε μην κάνεις έτσι. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Είναι πολλοί; Όχι, μωρέ, μόνο τρεις είναι. ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Κι ο καθένας τους είναι σαν το Λυκαβηττό και... Τι έπαθες, ρε; ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ (τρέμει) Δεν ξεύρω κύριε Καραγκιόζη. Καλά, δεν είναι τίποτα. 20

ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Κύριε Καραγκιόζη, λέτε καλύτερα λέτε, κύριε Καραγκιόζη. Εγώ; Εγώ κοίτα τι λέω, άμα σε δούνε ξαφνικά πάει τους καθάρισες. Αδύνατο να αντέξουνε την ομορφάδα σου, αλλά το λίγο-λίγο είναι που με προβληματίζει... ΟΜΟΡΦΟΝΙΟΣ (κλαίγοντας) Θα πάω στη μαμά μου να της πω, ότι δεν θα γίνω βεζίρης, κύριε Καραγκιόζη. Ναι, άντε. Άντε και γρήγορα και πες της να σ αλλάξεις κιόλας, μην συγκαείς. ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ (από μακριά) «όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε» 21

ΣΚΗΝΗ 8 (Εισέρχεται ο Μπαρμπαγιώργος από την μεριά του σεραγιού και πάει στην παράγκα που την κλωτσάει γα να τον ακούσει ο Καραγκιόζης) ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ (τραγουδάει) Βλαχούλα εροβόλαγε, βλαχούλα εροβόλαγε από ψηλή ραχούλα Πού σ Καραγκιόζ Ξύπνα,ρεεεε. Σταμάτα, ρε βλάχο. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Έλα δω μπιδί μ ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Μπαλμπα Βώλγο βλωμιάλη. Έφελες μυτζήθλα, λε; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Μαζεφτου, για θα τ αφαλοκόψ. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Αφού βλωμάνε τα τσαλούχια σου, λε. Έχει μυτζήθλα Μπάρμπα δε μου λες τα έχεις βγάλει, ποτέ τα τσαρούχια; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Γιατί μπιδί μ Για να πάρουνε αέρα τα πόδια σου ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Τι λες μπιδι μ ; Να πουντιάσ ; ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Μυτζήθλα ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Φέγα σου λένε, ρε. Τι σου κανε το παιδάκι, ρε μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Θα του σβαρνίσου, λέουουου. ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Μυτζή - θλα (γυροφέρνει το ταγάρι του Μπαρμπαγιώργου) ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ααα ρα. (πάει να κλωτσήσει τον Κολλητήρη, χωρίς να τα καταφέρει) Μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Τάπα-τάπα κι αγρήκα μένανες. Τι γένεται με τις δράκοι, ρε ; Τι ναι φτούνα μπιδί μ ; Είναι μπάρμπα που παίρνουνε ανθρώπους και τους τρώνε. (Με νοήματα δείχνει στον Κολλητήρη να πάει από πίσω από τον Μπαρμπαγιώργο κι ενώ ο ίδιος κάνει χειρονομίες προσπαθεί να του δώσει τη δυνατότητα να κλέψει μυτζήθρα από το ταγάρι) 22

ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Α! Ναι, μπάρμπα και παίρνουνε ανθρώπους Θα πάρουνε, λέει.. τώρα, μπάρμπα, θέλουνε, λέει, να φάνε την Αγλαϊα. Τη γυναίκα μου, μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Μη την εδώκεις, μπιδίμ Μπάρμπα τηνε θέλουνε. Τους λέω δεν τρώγεται με τίποτα, αλλά αυτοί εκεί. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Κι οι δράκοι Ναι μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Είναι, μπιδίμ, λέου δρααάκοι Βόηθα, ρε μπάρμπα, βόηθα με, που θα ρθουνε να τηνε πάρουνε. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Σγα, ρε. Και τις ανθρώποι τις τρώνε, ρε; Ναι, ρε μπάρμπα. Κι είπανε, λέει, μπάρμπα, όποιος τους σκοτώσει ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Α; Θα τονε κάνουνε βεζίρη. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Τρανόνε. Ναι, μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Α-αα. Αλλά μι λες, για να γενς τρανός, πρέπει Ε, ναι. Να σκοτώσεις τους δράκους, μπάρμπα (Εν τω μεταξύ το Κολλητήρη έχει βουτήξει μια μυτζήθρα από το ταγάρι). Ρεεε. Φέρε κι εμένα, ρε (Ο Κολλητήρης εξαφανίζεται τρέχοντας) ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Α; Τίποτε, μπαρμπα. Τίποτε. Στη μάσα χώρια, τσόγλανε Κολλητήρη. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Τι, ρα; Τίποτα. Τίποτα, μπαρμπούλη. Λέω που πρέπει να τους σκοτώσει Και μετά θα τον προσκυνάνε και γυναίκα θα του δώσουνε και ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ξέρου μπιδί μ Ξέρου. Τι λες το λοιπόν: Θα γίνεις βεζίρης να με βάλεις και μένα παραμάγειρα, που ο κακομοίρης, μπάρμπα 23

ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Εγώ μπιδίμ τρανός να γένω, μα σκέβουμαι εφτούνοι τις δράκοι Τι μπάρμπα; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Θα κάτσουνε, ρε, να τις σκοτώσω; Έ. Τράβα να δοκιμάσεις και θα δούμε, ρε μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Τι λες καλό μ. Γιατί μπάρμπα; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Όχι λέου μην κι άμα, όντανες το διούμε, είναι αργά. Για φτούνο, μπιδιμ, τράβα συ να διεις, μου λιές μένανες και στερνά έρχουμι. Ίσα να διεις αν καθόνται να τις σκοτώσω, μαθές. Θα μου δώκεις μια μυτζήθρα μπάρμπα; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Δεν έχου μπιδάκι μ Μπάρμπα! ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ε καλά (του δίνει ) Σγά, ρε έρμου, θα πινιγείς. Μόνο άμα κολυμπάω πνίγομαι, ποτέ όταν τρώω, μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Αει τράβα τώρανες και να ρθεις να μου πεις. Ναι. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Να μένου ήσυχους, ρε; Το παμε, ρε μπάρμπα.. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ά, και σε καρτεράω. Α και. (εισέρχονται τρέχοντας ο Κολλητήρης με τον Κατσουλίνο) ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ Πέλα πατέλα, πέλα και μας φάγανεεεε! (Αρπάζει τον Κατσουλίνο, αφού ο Κολλητήρης εξαφανίστηκε) ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Άσε με, ρε σου λένε. Τι έγινε μωρέ, τι πάθατε; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Άσε με, μωρε, Οι δράκοι. Τι; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Φάγανε το Νιόνιο, σου λένε. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Μπωμπώ μπιδί μ! Τι λε, ρε; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Φάγανε και το Σταύρο 24

ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Μπωμπω Μπωμπώ μπιδί μ Τι λε...τι λε ρε; ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Και μας κυνηγήσανε και μας! Οι δράκοι σας κυνηγήσανε! ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Ναι, παιδάκι μου! Και μόνο που τ ακούω. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Και μεις ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Μπωμπω μπιδί μ Μπωμπώωω Σκάσε ρε μπάρμπα κι εσύ, μπωμπώ και μπωμπώ. ΚΑΤΣΟΥΛΙΝΟΣ Χεστήκαμε, σου λέω παιδάκι μου. Ήρωα Κατσουλινάκο μου ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Καραγκιόζ. Να (τον δέρνει) Κάτσε, ρε μπάρμπα, τι βαράς; Εδώ σου λένε, οι δράκοι. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ρε, να, να,να. Τι βαράς, ρε; ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Για τη μυτζήθρα, μπιδίμ. Μου την έφαγες τζάμπα. Μπάρμπα μου, μπαρμπούλη μου, θείε, θειούλη μου. Θα μου πάρουνε την Αγλαϊα, μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ρε, α, ρε. Μπάρμπα, παίρνω την οικογένεια κι ερχόμαστε να κρυφτούμε στη στάνη. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Να μην πατήκεις. Μπάρμπα είσαι συγγενής, μπάρμπα. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Αντίγιου και να κι άλλη μίνια για τη μυτζήθρα; Μπάρμπα ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Κιαρατά, που μο φαγες τη μυτζήθρα. Ε, κιαρατά. Κάτσε ρε βλάχο, που όλο βαράς. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Πάω, μαθες, σα παν μην λιέει ου κόσμους ότι είμαι καυγατζής. Μπάρμπα γω θα ρθω. ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ Ούτε αγνάντιο δε σε θέλου, αλπόπιασμα. 25

ΣΚΗΝΗ 9 Ώπα και χεστήκαμε. Ρε καλώς τον κύριο Βεληγκέκα. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Μεσημέρ είναι να είναι. Ά δεν μπορεί. Πηγαίνεις μπροστά. Άλλαξε η ώρα, έχουμε τη χειμωνιάτικη. Φέραμε τα ρολόγια δυο μήνες πίσω Α, δεν το ξερες. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Μεσημέρ είναι να είναι. Όχι, σου λέω ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Ου, ρε. Ούκρα να σε βρει. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Κουρναγκιόζενα Ρε συ, σοβαρά, μπορεί οι δράκοι να θέλουνε την Αγλαϊα; Καλαμπούρι κάνουνε, δεν γίνεται ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Α; Όχι λέω, δεν είναι δω η Αγλαϊα... ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πού να είναι, ρε. Όχι, δεν με κατάλαβες. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πού, ρε; (τον βαράει) Κάτσε, ρε. Τώρα, περίμενε. Η Την Αγλαΐα, θες; ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ Πού είναι να είναι, ρε; Έ, λοιπόν δεν ξέρω. ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ (Τον βαράει) Σιγά, μωρέ. Σιγά. Όχι που θα μου πάθεις τίποτα, λέω, και θα σε τρέχω στους γιατρούς. Πού είναι Κουρναγκιόζενα; Σοβαρά, κύριε Βεληγκέκα μου. Εξαφανίστηκε. Τι να σου πω. Δεν ξέρω. (τον βαράει) Έ μη βαράς, μωρέ. Με παράτησε, σου λέω. Με εγκατέλειψε. Βρήκε γκόμενο και με παράτησε. Ου ρε. Άμα σου λέω. 26

ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΒΕΛΗΓΚΕΚΑΣ ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ Ου. Κουρναγκιοζ Βάρα. Βάρα, ρε. Βάρα, να δω τι θα καταλάβεις.. Αα, φχαριστήθηκα πόσο φχαριστήθηκα. Α, ρε. Έτσι πάρε μιαν ανάσα, που κοψομεσιάστηκες με το βάραβάρα κι άκουσέ με. Το λοιπόν, που λες, πέρναγε ο Τζωρτζ ο Κλούνεϊ που λες, ο ηθοποιός, την είδε, την ερωτεύτηκε και την έκλεψε. Ου, ρε. Να σε νεκροφιλήσω, άμα σου λέω ψέματα. Εγώ πάντως τον προειδοποίησα «για να πας με την Αγλαία» του λέω «πρέπει να κάνεις όλα τα εμβόλια, αλλιώς θα βγάλεις την ποδόλυσσα», του λέω. Μην κοιτάς εγώ εγώ Πο, ρε. Έ τι σου λέω τόση ώρα. Και κείνη, Βεληγκέκα μου, και κείνη. Της λέω πού πας, μωρή; Της λέω. Το μεσημέρι, της λέω, πρέπει να σε δώκω στον κύριο Βεληγκέκα, της λέω. Τίποτα εκείνη. «Τον ερωτεύτηκα» μου λέει. Δώκεις, ρε. Δώκεις, δώκεις (τον βαράει). (από μακριά) όλοι οι υπόλοιποι να είσαστε ευχαριστημένοι και να μη φοβάστε 27