ΕΥ-ΑΙΣΘΗΣΙΑ Tην τρυφερή σου την καρδιά που είδε κι' έπαθε πολλά πως να την πλησιάσω; Mέσα στην µέρα της γιορτής, πως νά 'ζησες αλήθεια; Tηλέφωνα χρόνια πολλά, ευχές, και παραµύθια. Tο πρόσωπο σου γελαστό, µοίραζε γύρω ευχαριστώ. Mα της καρδιάς τα µύχια, ήταν θλιµµένα κι' έρηµα, έβλεπαν την συνήθεια.
ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ, ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΕΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ Aνοίγοντας τα φτερά ατενίζεις το άγνωστο µε έλπιδα. H καρδιά της Aνοιξης κάνει το ίδιο. Όντας ερωτευµένος τείνεις να καταλάβεις το Σύµπαν. Eποικοινώντας αναπλάθεις το είναι σου: Oι οικογενειακές σου αρχές Oι συµβάσεις της κοινωνίας που βρέθηκες Oι πολιτισµικές σου καταβολές Oι γονιδιακοί σου περιορισµοί Προσεγγίζουν τα ελάχιστα δυνατά τους όρια, µεταλάσσονται, γκρεµίζονται, ή ισχυροποιούνται. Που θες να φθάσεις; Στο ωραίο; Στη γνώση; Στο άπειρο; Eρωτεύσου, αµοιβαία εάν µπορείς, κι αν η τύχη σε ευνοήσει.
ΠΑΝΤΟΥΜ 1 Tι θέλουµε από την ζωή µας; Tα µύχια µας µέσα πρέπει προσεκτικά να ψάξουµε. Tον ωκεανό της φαντασίας µας Mε την αλήθεια και το σπινθηροβόλο συν-αίσθηµα σε κόσµο πραγµατικό να µετατρέψουµε. Tα µύχια µας µέσα πρέπει προσεκτικά να ψάξουµε. Πως τις αντιπαλότητες θα συµφιλιώσουµε; Mε την αλήθεια και το σπινθηροβόλο συν-αίσθηµα σε κόσµο πραγµατικό να µετατρέψουµε. Γεφυρώνοντας το χθες µε το αύριο. Πως τις αντιπαλότητες θα συµφιλιώσουµε; O πλανήτης Γη θα συνεχίσει να κινείται, περιστρεφόµενος και περιφερόµενος, στην τροχιά του Γαλαξία, Γεφυρώνοντας το χθες µε το αύριο. Ποιός ή τι θα δεί τον Nέο Kόσµο; 1 Παντούµ. Γιαπωνέζικη µορφή ποίησης. Ο πρώτος και ο τελευταίος στίχος πρέπει να είναι ίδιοι. Επίσης, ο δεύτερος και τέταρτος στίχος µίας στροφής πρέπει να είναι ίδιοι µε τον πρώτο και τρίτο της εποµένης.
O πλανήτης Γη θα συνεχίσει να κινείται, περιστρεφόµενος και περιφερόµενος, στην τροχιά του Γαλαξία. H Aντιγόνη θα επιβιώσει της κίνησης; Ποιός ή τι θα δεί τον Nέο Kόσµο; O δυνατός; O νοήµων; O Θέος; Tο Γκόλεµ του ανθρώπου; Oι ηθικοί που επιβίωσαν; H Aντιγόνη θα επιβιώσει της κίνησης; Oταν ο φόβος νικηθεί από το καλοδεχούµενο άγνωστο. O δυνατός; O νοήµων; O Θέος; Tο Γκόλεµ του ανθρώπου; Oι ηθικοί που επιβίωσαν; Αυτός που κατέχει τη διαχρονική αρµατωσιά του Eρωτα, της Γνώσης, και της Πράξης. Oταν ο φόβος νικηθεί από το καλοδεχούµενο άγνωστο, H κατάκτηση της ευτυχίας θα πραγµατώνεται Αυτός που κατέχει τη διαχρονική αρµατωσιά του Eρωτα, της Γνώσης, και της Πράξης. Tι θέλουµε από τη ζωή µας;
ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ; Kοίτα λίγο έξω. O ήλιος έχει ανατείλει, πριν από λίγο, και οι σκιές είναι ακόµα µακριές και λιγνάτες. Aκόµα και οι χοντροί, οι χοντρές, και τα χοντρά πράγµατα ρίχνουν µια χαριτωµένη σκιά. Eίναι ο τρόπος της Φύσης να δείξει ότι κάθε µέρα είναι µία καινούργια αρχή. Πήρε να ψηλώνει. Tο φως να σκληραίνει. Πλησιάζει η ώρα µιάς άλλης αλήθειας, απογυµνωµένης από φτιασίδια.
ΛΕΦΚΕΣ Ασύµµετρα πέτρινα πολύγωνα, Θαλασσί του νερού Πινελιές από πράσινα χρώµατα: Ανοικτό, ανοικτότερο, ανοικτότατο. Βαθύ πράσινο. Σκούρο-πράσινο, Λίγο γκρί σαν από βράχους, Λίγο γκρί σαν από ιδέες που αντιστέκονται. Μπροστά σου κατεβαίνει τρέχοντας η κοιλάδα προς τη θάλασσα Στο σκούρο µπλέ της. Και πέρα, Λίγο µακρύτερα, το µώβ των βουνών του άλλου νησιού. Απλώνεις το χέρι σου, και το φτάνεις. Απλώνεις το χέρι σου και απορροφάσαι στη Φύση.
ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Παραµονή του Αγίου Σωκράτη κατέβηκα στο παζάρι της Aλήθειας. Είδα τον µικρο-επιστήµονα, σοβαρό και περισπούδαστο, µέσα στην κατευθυνόµενη έρευνα του, να µοσχοπουλάει τα κατασκευασµένα φύκια του. Αναγνώρισα τη φωνή του πολιτικάντη, να πουλάει Ελπίδα χωρίς αντίκρυσµα, στους ανάγκες έχοντας. Συνάντησα τον Ηγούµενο των Ηθικολόγων, Ν αραδιάζει στους πάγκους του παραδείγµατα κατάλληλης συµπεριφοράς των άλλων! Κι έφυγα. Πέρα µακρυά στο Μεθαύριο- διέκρινα ν αχνοφέγγουν οι καρποί του ιδρώτα των Ποιητών: Αλήθειες χωρίς µεταξωτές κορδέλλες. Οράµατα που γίνονταν πράξεις. Τις Δεύτερες Ευκαιρίες που µας προσφέρουν οι πίνοντες το Κώνειον.