Το τίμημα της αθηναϊκής αλαζονείας ΟΜΑΔΑ Γ : ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ Αλεξίου Σπυρίδων Αλευράς Σπυρίδων Ανδρουτσέλη Αθηνά Αρχάκη Αικατερίνη Βελάι Ανδριανός 3 ο ΓΕΛ ΠΑΤΡΩΝ ΤΑΞΗ: Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΧΟΛ.ΕΤΟΣ: 2013-2014 ΥΠΕΥΘ. ΚΑΘΗΓ: ΝΤΟΥΜΑ ΜΑΡΙΑ
Ξενοφώντος Ελληνικά, Βιβλίο Β, κεφ. 2, 1-4 [2.2.3] ὥστ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων.
ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ-ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ Μετά τους Μηδικούς πολέμους η Αθήνα αποδείχθηκε ότι συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών και θεωρήθηκε εχέγγυος δύναμη και θα εξασφάλιζε την ειρήνη και την ελευθερία στο Αιγαίο. Επιπλέον η Αθήνα από φόβο για την ασφάλεια των Ελληνικών πόλεων της Μ.Ασίας ανέλαβε την πρωτοβουλία να ενώσει τις ελληνικές πόλεις και να δημιουργήσει συνασπισμό για την προστασία τους από τους Πέρσες. Έτσι δημιουργήθηκε η Δηλιακή Συμμαχία ή Α Αθηναϊκή Συμμαχία (478 / 477 π.χ.).κύρια αιτία για τη δημιουργία συμμαχίας ήταν οι ελληνικές πόλεις να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και να απελευθερώσουν τις ελληνικές πόλεις από την Περσική κυριαρχία. Τόπος για τη συνάντηση των αντιπροσώπων : το ιερό του Απόλλωνα στη Δήλο.
Στην αρχή, οι ελληνικές πόλεις αποδέχθηκαν την Αθηναϊκή ηγεμονία, αλλά σταδιακά, η Αθήνα εξελίχθηκε σε ιμπεριαλιστική δύναμη. Μετά τη νίκη των Ελλήνων επί των Περσών κάποιες πολιτείες δυσανασχέτησαν και αποφάσισαν να απομακρυνθούν από τη συμμαχία. Αποτέλεσμα ήταν η πλήρης και ωμή πολεμική ισχύς από μέρους της Αθήνας.
ΧΑΡΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ
Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ
Και τότε πάλιν οι Αθηναίοι, διαβάντες εις την Εύβοιαν υπό την αρχηγίαν του Περικλέους, την υπέταξαν ολόκληρον. Και των μεν άλλων πόλεων ερρύθμισαν διά συνθηκών τα πολιτεύματα, όπως τους εσύμφερε, τους Εστιαίους όμως εξεδίωξαν από τας εστίας των και κατέλαβαν το έδαφός των. (Θουκυδ. Ιστορία, 1.114 )
Κατά την διάρκειαν του ιδίου θέρους και περί την αυτήν εποχήν, οι Αθηναίοι, εξαναγκάσαντες τους Σκιωναίους δια πολιορκίας να παραδοθούν, εθανάτωσαν τους άνδρας, υπέβαλαν δε εις τάξιν δούλων τα γυναικόπαιδα, και παρεχώρησαν την χώραν εις τους Πλαταιείς, προς εγκατάστασιν. (Θουκυδ. Ιστορία, 5.32 )
Από τους Πελοποννησίους και Τορωναίους άλλους εφόνευσαν αμέσως κατά την συμπλοκήν, και άλλους, μεταξύ των οποίων και τον Αρμοστήν, συνέλαβαν αιχμαλώτους. Εν τω μεταξύ, ο Βρασίδας είχε σπεύσει εις βοήθειαν της Τορώνης, αλλά δεν επρόλαβε, διότι έμαθε καθ' οδόν την άλωσιν, όταν δεν απείχε πλέον παρά σαράντα περίπου στάδια, και επέστρεψε. Ο Κλέων και οι Αθηναίοι έστησαν δύο τρόπαια, το εν εις τον λιμένα, το άλλο πλησίον του νέου τείχους. Τα γυναικόπαιδα κατέστησαν δούλους, ενώ τους άνδρας της Τορώνης με όσους άλλους Χαλκιδείς έτυχε να ευρεθούν εκεί, καθώς και τους Πελοποννησίους εν όλω επτακοσίους περίπου άνδρας, απέστειλαν εις τας Αθήνας. Ο Κλέων, αφού εγκατέστησε φρουράν εις την Τορώνην, απέπλευσε, και κάμψας τον Άθω, διηυθύνετο εναντίον της Αμφιπόλεως. (Θουκ. Ιστορία, 5.3 )
Ο αποκλεισμός έγινεν ήδη στενώτερος και συγχρόνως μερικοί εξ αυτών των πολιτών ήλθαν εις μυστικάς συνεννοήσεις μετά των Αθηναίων. Οι Μήλιοι ηναγκάσθησαν ούτω να παραδοθούν εις την διάκρισιν των Αθηναίων, οι οποίοι τους μεν ενηλίκους των παραδοθέντων εφόνευσαν, τα δε γυναικόπαιδα κατέστησαν δούλους. Και πέμψαντες ύστερον πεντακοσίους εκ των ιδίων πολιτών απώκισαν την νήσον. (Θουκυδ. Ιστορία, 5.116 )
Και εβάδισαν αμέσως με όλον των τον στρατόν εναντίον της Θυρέας, την οποίαν και εκυρίευσαν. Και αφού διήρπασαν την πόλιν, την έκαυσαν και επέστρεψαν εις τας Αθήνας, φέροντες αιχμαλώτους τους Αιγινήτας, όσοι δεν είχαν φονευθή κατά την μάχην, και τον Λακεδαιμόνιον αρμοστήν της πόλεως, Τάνταλον, υιόν του Πατροκλέους, ο οποίος, τραυματισθείς, ηχμαλωτίσθη[..] Όλους όμως τους Αιγινήτας αιχμαλώτους, ένεκα της προηγουμένης πατροπαραδότου έχθρας των, απεφάσισαν να θανατώσουν, και να φυλακίσουν τον Τάνταλον μαζί με τους άλλους Λακεδαιμονίους, τους αιχμαλωτισθέντας εις την Σφακτηρίαν. (Θουκυδ. Ιστορία, 4.57 )
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Γενικότερα η συμπεριφορά των Αθηναίων απέναντι στις πόλεις που αποστάτησαν από αυτούς ήταν απάνθρωπη. Απέλαση των κατοίκων από τις πόλεις τους (Ιστιαίοι), εκτέλεση των αιχμαλώτων (Μήλιοι, Τορωναίοι), δουλεμπόριο γυναικοπαίδων, παραχώρηση της χώρας που καταλάμβαναν σε πιστούς συμμάχους τους.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ