Ημερομηνία 24/01/2017 Μέσο Συντάκτης Link nyctophilia.gr Αργυρώ Χαρίτου http://nyctophilia.gr/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5% CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85- %CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7- %CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CF%83%CE%B7/ NIGHTCRAWLINGS Συνέντευξη με τον συγγραφέα Βαγγέλη Γιαννίση ΑΡΓΥΡΩ ΧΑΡΙΤΟΥ Όταν το αστυνομικό θρίλερ «Το Κάστρο» έπεσε στα χέρια μου, το έκλεισα πολλές φορές για να επιβεβαιώσω ότι ο συγγραφέας ήταν Έλληνας. Σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να μιλήσω με τον συγγραφέα του, τον Βαγγέλη Γιαννίση και όχι μόνο για το καταπληκτικό βιβλίο του. Σε ευχαριστώ για την τιμή να μου παραχωρήσεις συνέντευξη για τη Νyctophilia. Διαβάστε την κριτική μου για «Το Κάστρο» ΕΔΩ.
1. Πώς σε κέρδισε η αστυνομική λογοτεχνία; Θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω. Η πρώτη μου επαφή με το είδος ήταν μέσω των βιβλίων της Αγκάθα Κρίστι, εκείνα τα κίτρινα βιβλία με την δυσανάγνωστη, μικρή γραμματοσειρά την οποία κόπιαζες να διαβάσεις. Μου άρεσε η πρόκληση του γρίφου, το παιχνίδι που έπαιζε η Κρίστι με τον αναγνώστη, σαν να του έλεγε «Έχω φτιάξει ένα αίνιγμα για σένα, το οποίο πάω στοίχημα πως δεν θα το λύσεις». Και τσιμπούσα το δόλωμα. Αρκετά χρόνια αργότερα, η επίλυση του γρίφου δεν μου ήταν αρκετή, ήθελα να δημιουργήσω τον δικό μου, να μπω στη θέση του «οδηγού» και να παίξω το παιχνίδι από τη μεριά του δημιουργού της ιστορίας. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. 2. Πόση έρευνα χρειάζεται για να γράψεις ένα αστυνομικό βιβλίο; ΠΑΡΑ πολλή! Φυσικά, κάθε συγγραφέας έχει τον δικό του τρόπο με τον οποίο ερευνά και τις δικές του προτιμήσεις σχετικά με το πόσο ρεαλιστική θέλει να κρατήσει την ιστορία του. Προσωπική μου προτίμηση είναι να αποδίδω ρεαλιστικά τα λεγόμενα forensics για παράδειγμα, δεν θα γράψω πως βρέθηκε ο κάλυκας, ενώ ο δράστης πυροβόλησε με περίστροφο, καθώς ο συγκεκριμένος τύπος όπλου δεν φτύνει τους κάλυκες αλλά να έχω μία περισσότερη ελευθερία στην μεθοδολογία της έρευνας, καθώς εκεί υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας. 3. Πόσο εύκολο είναι να μπεις στο μυαλό ενός δολοφόνου; Πόσο εύκολο είναι να τοποθετείς τον αστυνομικό ώστε να σκέφτεται πολύπλευρα, όπως κάνει ο Οικονομίδης; Θα έλεγα πως είναι τρομακτικά εύκολο αρκεί να αναζητήσεις τα κίνητρα, τα οποία μπορούν να ωθήσουν κάποιον άνθρωπο να περάσει στην απέναντι πλευρά. Το ίδιο εύκολο είναι να μπεις και στο μυαλό του αστυνομικού, είναι κι αυτοί συνηθισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν στη διάθεσή τους κάποια εργαλεία, τα οποία τους βοηθούν στην έρευνα. Αν υπάρχει γνώση των εργαλείων, από εκεί και πέρα, αποφασίζεις το πώς θα τα χρησιμοποιήσεις. 4. Έχεις διαβάσει βιογραφίες δολοφόνων; Αν ναι πόσο σε βοήθησαν; Θα έλεγα αρκετές. Και βοήθησαν όχι τόσο στη δημιουργία του γρίφου, αλλά στον τρόπο με τον οποίο λύνεται: όταν ερευνώ έναν δολοφόνο, δεν με ενδιαφέρει τόσο
ο τρόπος με τον οποίο έδρασε, αλλά ο τρόπος με τον οποίο συνελήφθη, οι μικρές λεπτομέρειες, τα λάθη. Στη δημιουργία ενός λογοτεχνικού εγκλήματος, αυτή είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση: όχι η δημιουργία του τέλειου εγκλήματος, αλλά το πώς θα το στήσεις, έτσι ώστε να αφήσεις τα κατάλληλα στοιχεία, στο κατάλληλο μέρος, τα οποία θα επιτρέψουν την επίλυσή του. Και οι βιογραφίες δολοφόνων είναι πραγματικός θησαυρός για τέτοιες μικρές λεπτομέρειες. 5. Αν σου ζητούσε ένας εγκληματίας, ένας δολοφόνος, να γράψεις την ιστορία του, θα την έγραφες; Αν πίστευα πως είχε ενδιαφέρον, ναι, αλλά θα επέλεγα να την παρουσιάσω ως true crime, όχι ως μαρτυρία του. 6. Μέσα στο βιβλίο σου αρκετές φορές τονίζεται η θέση των γυναικών, ιδίως σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο, όπως είναι της αστυνομίας. Γράφοντάς το θέλεις να περάσεις κάποια μηνύματα; Όχι, δεν μου αρέσει αυτός ο ρόλος του δασκάλου μέσα από ένα κείμενο. Παρουσιάζω μία κατάσταση, η οποία είναι υπαρκτή: η αστυνομία είναι ένας ανδροκρατούμενος χώρος. Από εκεί και πέρα, είναι στο χέρι του αναγνώστη να ερμηνεύσει την κατάσταση. 7. «Το Κάστρο» διαδραματίζεται στην Σουηδία. Σου είναι πιο εύκολο να διαδραματίζεται η ιστορία σε εκείνα τα μέρη; Αν ναι, γιατί; Ξεκίνησα να γράφω τις ιστορίες του Άντερς ζώντας στη Σουηδία, οπότε το μέρος δεν θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο. 8. Αγαπημένος συγγραφέας και για ποιο λόγο; Δύο αγαπημένοι συγγραφείς: ο Γιου Νέσμπε, επειδή η γραφή του με παρακίνησε να δημιουργήσω την πρώτη μου ιστορία, και ο Σάμιουελ Μπγερκ, επειδή θα ήθελα να γράφω σαν κι αυτόν.
9. Θα ήθελες να συνεργαστείς με κάποιον Έλληνα ή ξένο συγγραφέα; Φυσικά! Θα ήταν μία καλή ευκαιρία να βελτιώσω τη γραφή μου και μία καλή άσκηση δημιουργικότητας, πέρα από την ευκαιρία που θα είχα να δω πώς δουλεύει ένας άλλος συγγραφέας. 10. Θα συνεχίσεις να γράφεις μόνο αστυνομικά βιβλία; Κατά πάσα πιθανότητα, ναι. Πέρα από το γεγονός πως το συγκεκριμένο είδος με ενδιαφέρει περισσότερο, γνωρίζω τα όριά μου, γνωρίζω ότι πιθανότατα δεν θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο με το οποίο θα είμαι ευχαριστημένος, αν ασχοληθώ με κάποιο άλλο είδος. 11. Πολλοί συγγραφείς πιστεύουν ότι πρέπει να τα αναλύουν όλα. Θεωρείς ότι χρειάζεται τόση λεπτομέρεια; Να εξηγήσεις πού βρέθηκε ο κάλυκας ή ποιο είναι το όπλο που χρησιμοποιεί ο δράστης; Αυτό εξαρτάται από το πόσο λεπτομερής θέλει να είναι ο κάθε συγγραφέας ταυτόχρονα, εξαρτάται και από το είδος αστυνομικής λογοτεχνίας που πρεσβεύει. Ένα police procedural έργο, για παράδειγμα, πρέπει να έχει αυτή τη λεπτομέρεια. Είναι ενσωματωμένη στο DNA του. Η λεπτομέρεια λειτουργεί μεγεθυντικά στη ρεαλιστικότητα ενός βιβλίου. 12. Τελευταία ερώτηση: τι μας ετοιμάζεις στο μέλλον; Για αρχή, η τρίτη περιπέτεια του Άντερς θα έρθει την Άνοιξη. Η τέταρτη είναι έτοιμη να πάρει τη σειρά της, όταν με το καλό έρθει η ώρα της και αυτή τη στιγμή είμαι στο στάδιο της έρευνας για ένα νέο βιβλίο. Βιογραφικό Βαγγέλης Γιαννίσης γνωρίστηκε με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη ταξιδεύοντας με το τρένο από το Έρεμπρο στη Στοκχόλμη. Είναι ο συγγραφέας των Σκανδιναβικών αστυνομικών μυθιστορημάτων «Το Μίσος» και «το Κάστρο», από τις Εκδόσεις Διόπτρα. Από το 2014 ασχολείται παράλληλα με μεταφράσεις ξένων έργων στα ελληνικά.
Βιβλιογραφία Ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης αισθάνθηκε την κούραση να επιστρέφει ξανά και να καταβάλλει το σώμα του. Ξάπλωσε στο πάτωμα και έκλεισε τα μάτια του. Τρεις γυναίκες δολοφονήθηκαν από έναν άγνωστο, μια σκιά. Ένας μαθητής δολοφονήθηκε από τον Γιόχαν Λινέ, ενώ ο μόνος ζωντανός μάρτυρας που μπορεί να τον καταδικάσει φοβάται να καταθέσει. Ένας μεθυσμένος καρφώνει ένα σπασμένο μπουκάλι στην καρωτίδα μιας γυναίκας για μερικές κορόνες και στη συνέχεια κόβει το μισό αυτί ενός ανθρώπου που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα. Ένας αστυνομικός εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν. Τι σκατά συμβαίνει στον κόσμο; Ένας οπλισμένος άντρας εισβάλλει ένα πρωινό στο πολυκατάστημα της περιοχής Μαριεμπέρι, σκοτώνοντας όποιον είχε την ατυχία να βρεθεί μπροστά του, και στη συνέχεια εξαφανίζεται. Η Αστυνομία του Έρεμπρο εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του και, πράγματι, ύστερα από μερικές ημέρες τον βρίσκει. Νεκρό. Η υπόθεση κλείνει και όλοι επιστρέφουν στην κανονική τους ζωή όλοι εκτός από έναν. Η ζωή του επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη έχει ανατραπεί. Έπειτα από μια έκρηξη θυμού, η καριέρα του παίρνει την κάτω βόλτα και η οικογένειά του διαλύεται. Οι εμμονές του τον στοιχειώνουν, αποτελούν ωστόσο τη μοναδική του ελπίδα για να λύσει την υπόθεση και ταυτόχρονα να σώσει την οικογένειά του από έναν αόρατο κίνδυνο.