Πρόταση για ορθή κατάληξη στο Θέμα της Κύπρου ISBN 978-9963-2215-0-9 Εκδότης: Πάνος Ιωαννίδης Email: panos.ioannides@cytanet.com.cy www.facebook.com/panos Ioannides www.facebook.com/κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Η νομική ευθύνη για το αυθεντικό κείμενο ανήκει στον εκδότη.
Με την πεποίθηση ότι πράττουμε το καθήκον μας, η πρόταση κατατίθεται ενώπιον του Κυπριακού Λαού, στον οποίο και ανήκει.
Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ Σελίδα Προοίμιο 5 Κεφάλαιο 1 Συνοπτική ιστορική τεκμηρίωση 6 Κεφάλαιο 2 Η Πρόταση 11 2.1 Το σκεπτικό της Πρότασης 11 2.2 Το αξίωμα της Πρότασης 12 2.3 Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης 12 Κεφάλαιο 3 Άμυνα & Ασφάλεια 15 Κεφάλαιο 4 Παιδεία & Πολιτισμός 17 Κεφάλαιο 5 Θρησκεία 18 Κεφάλαιο 6 Οικονομία 19 Κεφάλαιο 7 Η υλοποίηση της Πρότασης 21 Επίλογος 22
Προοίμιο Το Θέμα της Κύπρου είναι εθνικό, υπεράνω οποιασδήποτε κομματικής, προσωπικής ή άλλης σκοπιμότητας. Με απόλυτη δέσμευση προς αυτή την αρχή, η Πρόταση βασίζεται στην ιστορικά τεκμηριωμένη εξέλιξη πραγμάτων και θίγει βασικές παραμέτρους της κυπριακής πολιτείας, με αναφορές στο βιβλίο «Αιματηρή αλήθεια, 2009» και στο έγγραφο «η Πρόταση του ορθού ΝΑΙ, 2010», εκδόσεις της Κίνησης για Ελευθερία & Δικαιοσύνη στην Κύπρο, της οποίας ο υπογράφων υπήρξε Πρόεδρος (2008-2013). Η Πρόταση, επικαιροποιημένη, εκδίδεται υπό το υπερκομματικό, πολιτικό σχήμα «Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ», η νομική ευθύνη του περιεχομένου της αναλαμβάνεται από τον υπογράφοντα και κατατίθεται ενώπιον των νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, με σκοπό να συντελέσει καθοριστικά στην ορθή πορεία και κατάληξη για το εθνικό Θέμα της Κύπρου. Πάνος Ιωαννίδης Νομικός Κύπρος, 2015 5
1. Συνοπτική ιστορική τεκμηρίωση Η Πρόταση αποτελεί ρεαλιστική προσέγγιση για ορθή κατάληξη στο κυπριακό ζήτημα, στη βάση της τεκμηριωμένης εξέλιξης των κυπριακών πραγμάτων, της οποίας η πορεία κατά την περίοδο από 1945 μέχρι σήμερα ήταν επιγραμματικά η ακόλουθη 1 : 1945 Οι Βρετανοί αρνούνται στους Κυπρίους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. 1950-1955 Οι Βρετανοί πείθουν την Τουρκία να διεκδικήσει την Κύπρο και, κατά την περίοδο 1955-1963, υποκινούν και υποστηρίζουν τους Τούρκους να αναπτύξουν ισχυρή τρομοκρατική δραστηριότητα, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζουν και επιβάλλουν το Σύνταγμα-παγίδα του 1960. 1955-1960 Οι Βρετανοί υποχρεώνουν τον Κυπριακό Λαό να διεκδικήσει ενόπλως την απαλλαγή του από τον αποικιοκρατικό ζυγό. Διεξάγεται ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ 55-59 και οι Βρετανοί ηττώνται κατά κράτος. Η περίοδος ολοκληρώνεται με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, στη βάση του Συντάγματος-παγίδα που είχαν στο μεταξύ ετοιμάσει οι Βρετανοί. 1963 Οι Βρετανοί δημιουργούν την αφορμή 2 για ένοπλη τουρκική ανταρσία και απόσχιση-αυτοαπομόνωση των Τούρκων Κυπρίων από το νόμιμο Κράτος, με στόχο την κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας. 1964-1974 Οι Βρετανοί, με την ανοχή ή/και συνεργασία των Αμερικανών, συνεχίζουν τις μεθοδεύσεις, με επιστέγασμα το χουντικό Πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου 1974 κατά της νόμιμης κυπριακής κυβέρνησης και, με αυτή την αφορμή, την τουρκική Εισβολή [βλ. παράνομη Επιδρομή] κατά του κυπριακού κράτους στις 20 Ιουλίου 1974, την έναρξη εθνοκάθαρσης κατά των Ελλήνων Κυπρίων και την έκτοτε παράνομη Κατοχή κυπριακού εδάφους με όλα τα συνεπακόλουθα. 1 «Αιματηρή αλήθεια - 2009». 2 Οι Βρετανοί παροτρύνουν τον τότε Πρόεδρο, μ. Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, «να επιδιώξει συνταγματικές τροποποιήσεις», γεγονός που χρησιμοποίησαν αμέσως μετά ως αφορμή για να εξερεθίσουν τους Τούρκους. 6
1974-1983 Γίνονται επανειλημμένες προσπάθειες για «διευθέτηση του κυπριακού», με κύριο χαρακτηριστικό τη διαχρονική αδιαλλαξία των Τούρκων, παρά τις κατά καιρούς οδυνηρές υποχωρήσεις της ελληνικής κυπριακής πλευράς. 1983 Οι εγκάθετοι της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο ανακηρύσσουν παράνομο τουρκικό ψευδοκράτος με την ονομασία «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», επιδιώκοντας έκτοτε [ανεπιτυχώς] τη διεθνή αναγνώριση του και επιμένοντας, επίσημα πλέον, για διευθέτηση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), δηλαδή διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάσταση της με δύο ισότιμα και κυρίαρχα κράτη. 1983-2004 Οι μεθοδεύσεις για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω ΔΔΟ συνεχίζονται, με επιστέγασμα το βρετανικής επινόησης και προώθησης «Σχέδιο Λύσης Αννάν» 3. 2004-2008 4 Παρά την απόρριψη του Σχεδίου Αννάν στις 24 Απριλίου 2004, παρά την ισότιμη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ την 1η Μαΐου 2004 και παρά την επίσημη ένταξη της στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2008, η προσπάθεια από τους εντός και εκτός Κύπρου θιασώτες της κατάλυσης του κυπριακού κράτους και επιβολής ΔΔΟ ανασχεδιάζεται, με τις εξελίξεις πλέον να οδηγούνται προς μιαν «απατηλά ωραιοφανή νεκρανάσταση του Σχεδίου Αννάν», με σκοπό την αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οικοδόμηση μιας θνησιγενούς Συνομοσπονδίας δύο ισοτίμων κρατιδίων, την εξ ορισμού τουρκοποίηση της Κύπρου υπό βρετανική κηδεμόνευση και, μοιραία, την προσάρτηση της Νήσου στην Τουρκία. Ως «Στρατηγική Υλοποίησης» του νέου σχεδιασμού, καθορίστηκε το τρίπτυχο Πρόκληση Οικονομικής Δυσπραγίας / Κοινωνική Εξαθλίωση / Επιβολή Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. 3 Το «Σχέδιο Λύσης Αννάν», του οποίου η 1η Έκδοση παραδόθηκε στον τότε Πρόεδρο μ. Γλαύκο Κληρίδη στις 11 Νοεμβρίου 2002, επινοήθηκε και μεθοδεύτηκε από τους Βρετανούς, με τη συνεργασία των ΗΠΑ και συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων Ελλάδας και Κύπρου, υπογράφτηκε από τον τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφφι Αννάν και υποβλήθηκε για αποδοχή από τους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου σε δύο χωριστά δημοψηφίσματα (24 Απριλίου 2004). Το 64% των Τούρκων ψηφοφόρων, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων αποτελείτο από Τούρκους στρατιώτες και παράνομους εποίκους, αποδέχτηκε το Σχέδιο. Το 76% των Ελλήνων Κυπρίων το απέρριψε. Το σχέδιο προέβλεπε ότι, εάν απορριπτόταν από τους Έλληνες ή/και τους Τούρκους, θα εθεωρείτο ως μη υπάρχον. - Βλ. και υποσημείωση 20. 4 Αυτή την περίοδο, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος. 7
2008-2013 Η προεδρία Δημήτρη Χριστόφια άρχισε να υλοποιεί αυτή τη Στρατηγική, με σειρά καταστροφικών παραχωρήσεων, εκπτώσεων και προτάσεων 5, χάριν επίτευξης Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), η οποία προνοείται ως δήθεν «βάση» για επίλυση του κυπριακού ζητήματος στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών 6, αλλά και εφαρμόζοντας τακτική οικονομικής εξουθένωσης του κυπριακού λαού. Ειδικά ως προς την Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ): o 1982: Η Κυπριακή Δημοκρατία υπογράφει τη Συμφωνία του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας. o 1988: Η Κυπριακή Δημοκρατία κυρώνει τη Συμφωνία του Montego Bay. o 2003: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με την Αίγυπτο. o 2004: Θεσπίζεται η Κυπριακή ΑΟΖ. o 2007: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με τον Λίβανο. o 2010: Οριοθετείται η Κυπριακή ΑΟΖ με το Ισραήλ. 2013 μέχρι σήμερα Με καταγραμμένες τις συγκλήσεις Χριστόφια-Τούρκων από τον Αλεξάντερ Ντάουνερ 7, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ως «δεσμευτική αφετηρία για την παραπέρα πορεία συνομιλιών», ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης συνεχίζει την προσπάθεια για διευθέτηση ΔΔΟ, υποκρινόμενος ότι δήθεν επιμένει «στη βάση αρχών», όπως είναι η μία Κυριαρχία, η μία Ιθαγένεια και η μία Διεθνής Προσωπικότητα. Δηλαδή πράγματα, τα οποία κακώς τίθενται υπό την έγκριση της παράνομης Τουρκίας, καθ όσον αποτελούν υπαρκτά συστατικά του ευρωπαϊκά και διεθνώς 5 Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ (τότε Προέδρου του τουρκικού ψευδοκράτους) 23ης Μαΐου 2008, Μνημόνιο Συναντίληψης Χριστόφια-Γκόρτον Μπράουν (τότε Βρετανού Πρωθυπουργού) 5ης Ιουνίου 2008 και πληθώρα μειοδοσιών που ακολούθησαν προς εφαρμογή των συμφωνηθέντων. 6 Η ορολογία Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι άνομη. Δεν καθορίζεται πουθενά στον Διεθνή Νόμο, δεν εφαρμόστηκε ποτέ και, όταν προτάθηκε προς τους Νοτιο-Αφρικανούς την 10ετία του 80, απορρίφθηκε ως συνώνυμη του ρατσιστικού APARTHEID, που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είχε καταδικάσει ως Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Για να αποκτήσει «διεθνή νομιμοποίηση», η «ΔΔΟ» παρεισέφρησε -για πρώτη φορά και χωρίς να καθοριστεί η έννοια της- στο ψήφισμα 649/1990 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με εισήγηση της βρετανικής κυβέρνησης (Πρωθυπουργός μ. Μάργκαρετ Θάτσερ) και με την έγκριση του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργου Βασιλείου. Η άνομη αυτή πρόνοια του ψηφίσματος 649/1990 αντίκειται προς τις καθόλα έννομες και καταπελτικά υπέρ των δικαίων της Κυπριακής Δημοκρατίας πρόνοιες όλων των προηγούμενων Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, τα οποία το 649/1990 επιβεβαιώνει, αυτοκαταργώντας και καθιστώντας διεθνώς ανυπόστατη τη δική του πρόνοια περί ΔΔΟ. 7 Ειδικός αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο. 8
νόμιμου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα όσα δε δήθεν απαιτεί «ως προϋπόθεση για πρόοδο του διαλόγου με τους Τούρκους» ο νυν Πρόεδρος, είναι απόλυτα ασυμβίβαστα προς την έννοια της «διζωνικότητας», όπως την ερμηνεύουν οι στοχεύοντες τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και όπως την επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Πρόεδρος 8. Κατά τις δύο τελευταίες προεδρικές θητείες, τόσον ο τέως πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας (2008-2013) όσον και ο νυν Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης (2013-2018), με την αλληλο-υποστήριξη των παρατάξεων τους [του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ] και συνεπικουρούμενοι από κάποιους επαμφοτερίζοντες, υλοποιούν τη συνωμοτικά συμφωνημένη από το 2004 στρατηγική, περιφρονώντας τη Λαϊκή Ετυμηγορία του Δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου 2004 και ακολουθώντας πιστά τη μεθόδευση που ξένοι και ντόπιοι συναποφάσισαν προς εξουδετέρωση του ΟΧΙ του κυπριακού ελληνισμού στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο δε νυν Πρόεδρος προχώρησε και με δέσμευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, εντάσσοντας τον στο πλαίσιο της διζωνικής, δικοινοτικής ισοτιμίας, με αναστολή των ενεργειών αξιοποίησης των εντοπισμένων αποθεμάτων Φυσικού Αερίου. Ήδη, από την ώρα της «Τελετής Επανέναρξης των Διακοινοτικών Διαπραγματεύσεων» στις 11 Μαΐου 2015, η εικόνα που παρουσιάζουν οι κύριοι Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακιντζί 9 είναι καθαρά εικόνα δύο ισοτίμων Προέδρων, δύο ισοτίμων Κρατών. Συμπερασματικά, για έξι 10ετίες οι Βρετανοί, οι Τούρκοι και οι εκάστοτε συνεργάτες τους, μεθοδεύουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με πρώτο στόχο η Κύπρος να καταστεί τουρκικό προτεκτοράτο υπό μόνιμη βρετανική κηδεμόνευση. Μέχρι σήμερα, η διαχρονική αυτή μεθόδευση απέτυχε, για δύο λόγους: 1) Διότι το 63-64 το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κατάρρευσε λόγω της τουρκανταρσίας, αλλά παρέμεινε διεθνώς αναγνωρισμένο όπως ακριβώς το διαμόρφωσε πολιτειακά η ίδια η τουρκανταρσία 10. 8 Συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου 11ης Φεβρουαρίου 2014, όπου συμφωνήθηκε ότι το νέο, συνεταιρικό κράτος ΔΔΟ θα συνιδρυθεί από δύο ισότιμα και κυρίαρχα κράτη. 9 Ο Μουσταφά Ακιντζί είναι ο εκλεγείς τον Απρίλιο 2015 ως Ψευδοπρόεδρος της κατεχόμενης Κύπρου. 10 Το Κράτος που διαμορφώθηκε το 1963, μετά από τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία, την απόσχισηαυτοαπομόνωση των Τούρκων Κυπρίων και την αυτοκατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως, είναι το δημοκρατικά κυβερνούμενο από το 100% του ΝΟΜΙΜΟΥ Κυπριακού Λαού κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας (Ψήφισμα Σ.Α. ΟΗΕ186/1964). Αυτό είναι το Κράτος, που, ως ισότιμο κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου της νήσου Κύπρου, εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 και στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2008. 9
2) Διότι, με το Δημοψήφισμα της 24 ης Απριλίου 2004, ο κυπριακός λαός απέρριψε συντριπτικά το Σχέδιο Αννάν και διέσωσε το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο αμέσως μετά -την 1 η Μαΐου 2004 και πάντοτε όπως διαμορφώθηκε πολιτειακά από την τουρκανταρσία του 63- επισημοποίησε την ένταξη του στην ΕΕ, ως ισότιμο Κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου του εδάφους της Κύπρου και με αναστολή της εφαρμογής του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο τμήμα εκείνο του (ευρωπαϊκού πλέον) κυπριακού εδάφους, επί του οποίου το νόμιμο Κράτος δεν μπορούσε να ασκήσει την κυριαρχία του λόγω της παράνομης τουρκικής κατοχής 11. 3) Το ίδιο αυτό Κράτος εντάχθηκε και στην Ευρωζώνη την 1 η Ιανουαρίου 2008. Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες Κράτος-μέλος της ΕΕ, έχει από την 1η Μαΐου 2004 το αναφαίρετο δικαίωμα και τη σαφή υποχρέωση, να ενεργεί αυστηρά βάσει των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αρχών της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αξιοποιώντας κάθε θετικό στοιχείο που προέκυψε από την ένταξη στην ΕΕ, αλλά και να προωθεί ως μόνη ορθή πορεία για επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος, εκείνη της ομαλής επανένταξης του αποσχισθέντος τμήματος του νόμιμου κυπριακού λαού στο επίσημο κράτος, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η κυριαρχία της και να εφαρμοστεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο επί ολοκλήρου του κυπριακού εδάφους. 12 Όμως, η πορεία που ακολουθείται είναι αντίθετη και ακυρωτική κάθε ευρωπαϊκού πλεονεκτήματος. Σήμερα, ο κίνδυνος διάλυσης του Κυπριακού Κράτους είναι μεγαλύτερος, καθόσον η μεθόδευση για «διευθέτηση ΔΔΟ» αναπτύσσεται πλέον στο πλαίσιο οικονομικής δυσπραγίας και σοβαρής κοινωνικής αστάθειας, σε συνδυασμό με τη συζήτηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και της εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στοιχεία, τα οποία μεθοδεύτηκαν και υλοποιούνται, με στόχο να πλήξουν καταλυτικά τις αντοχές και το φρόνημα του κυπριακού λαού και να διευκολύνουν την επιβολή της καταστροφικής κατάληξης. 11 Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Κοπεγχάγη 12/13 Δεκεμβρίου 2002. 12 Το βασικό ευρωπαϊκό πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα για ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ των «προνοιών παγίδευσης» του θνησιγενούς Συντάγματος 1960, των αντι-ευρωπαϊκών προνοιών που περιέχουν οι ούτω καλούμενες «Συμφωνίες του 1977 και του 1979», της διεθνώς άνομης πρόνοιας που περιέχει το ψήφισμα 649/1990 περί ΔΔΟ, του «Σχεδίου Λύσης Αννάν» και κάθε άλλης προσπάθειας για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. 10
2. Η Πρόταση Σκοπός της Πρότασης είναι ο κυπριακός λαός να εμπεδώσει την ορθή πορεία προς τη δίκαιη, βιώσιμη και αξιοπρεπή κατάληξη του κυπριακού ζητήματος και να αναπτύξει την απαιτούμενη ευθυκρισία, προτού κληθεί να αποδεχθεί την όποια νέα «διευθέτηση» του προταθεί. 2.1. Το σκεπτικό της Πρότασης: Όπως τεκμηριώνεται, το κυπριακό ζήτημα εξελίχθηκε στη σημερινή του μορφή, αποκλειστικά λόγω της βρετανο-τουρκικής συνομωσίας και τουρκανταρσίας του 1963 και κατέληξε με την παράνομη εισβολή της Τουρκίας κατά της κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974 και την έκτοτε παράνομη κατοχή κυπριακού εδάφους, που από το 2004 αποτελεί και έδαφος της ΕΕ. Με στόχο την -σε 1η φάση- εθνοκάθαρση και εκτουρκισμό των κατεχόμενων κυπριακών εδαφών, η Τουρκία προβαίνει σε διεθνώς παράνομες επεμβάσεις 13 και έχει εγκαταστήσει παράνομο καθεστώς, για το οποίο επιδιώκει «διεθνή αναγνώριση». Στο πλαίσιο της «διευθέτησης ΔΔΟ» η Τουρκία -μεταξύ άλλων- επιδιώκει «δύο κράτη, δύο λαούς, δύο κυριαρχίες, δύο ιθαγένειες και πολιτειακή ισότητα 50%-50% μεταξύ των δύο κρατών, που θα αποτελούν δύο χωριστές διεθνείς οντότητες, υπό μίαν αδύναμη δήθεν «ομοσπονδιακή ομπρέλα». Επίσης, απαιτεί μη επιστροφή της πλειοψηφίας των προσφύγων και παραμονή όλων των εποίκων, άρα και διατήρηση όλου σχεδόν του κατεχόμενου εδάφους, αλλά και «χωριστή σχέση των δύο κρατών με την ΕΕ», η δε όλη «διευθέτηση» να καταστεί Πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο, δηλαδή «μη αναστρέψιμο ευρωπαϊκό κεκτημένο». Εάν όσα -ή περίπου όσα- επιδιώκει η Τουρκία εγκριθούν από τον Κυπριακό Λαό, θα πρόκειται για ακύρωση της Συνθήκης Ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, διότι το Κράτος που εντάχθηκε στην ΕΕ το 2004 θα καταλυθεί, οι δε πρόνοιες ίδρυσης και λειτουργίας του νέου πολιτειακού μορφώματος θα παραβιάζουν πολλαπλά και διαρκώς τις Θεμελιώδεις Αρχές της ΕΕ. Οι επιπτώσεις αυτής της σκόπιμα [Πολιτικά, Πολιτειακά, Νομικά, Οικονομικά και Ευρωπαϊκά] θνησιγενούς «διευθέτησης», θα είναι η πλήρης οικονομική 13 Παραδείγματα παράνομων επεμβάσεων είναι η εισαγωγή 100δων χιλιάδων Τούρκων εποίκων για αλλοίωση του δημογραφικού χάρτη του Νησιού, η καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων Κυπρίων, ο σφετερισμός, η εκποίηση και η καταστροφή ελληνικών περιουσιών, η αλλαγή των τοπωνυμίων (ακόμα και εκεί που βρίσκονται ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ Έλληνες Κύπριοι, όπως το Ριζοκάρπασο και η Αγία Τριάδα) και πολλά άλλα. 11
κατάρρευση 14, η απόλυτη ανασφάλεια 15, το πολιτειακό χάος 16 και η τελειωτική απο-ενοχοποίηση της Τουρκίας για την παράνομη εισβολή και κατοχή. Αυτά τα δεδομένα, θα οδηγήσουν σύντομα στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου υπό βρετανική κηδεμόνευση και -τελικά- στην προσάρτηση του Νησιού στην Τουρκία. 2.2. Το αξίωμα της Πρότασης: «Εξέλιξη που οδηγεί σε άμεση ή έμμεση κατάργηση του διεθνώς αναγνωρισμένου και ισότιμα ευρωπαϊκού κυρίαρχου Κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συζητείται. Κάθε άλλο θέμα συζητείται, νοουμένου ότι οι επί μέρους αποφάσεις δεν θα θίγουν την κυριαρχία του Κράτους και δεν θα πλήττουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων». 2.3. Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης: Η Πρόταση διέπεται αποκλειστικά από τις Θεμελιώδεις Αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα περί Κύπρου Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών 17 και έχει ως σκοπό την από κάθε άποψη ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την επιδίωξη της ομαλής επανένταξης των Τούρκων Κυπρίων στο νόμιμο Κράτος και την εναρμόνιση ολόκληρης της κυπριακής επικράτειας με τους θεσμούς της ΕΕ, με τους οποίους το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου είναι εναρμονισμένο. Με αυτά τα δεδομένα, η Πρόταση- Αποκλείει οποιανδήποτε «διευθέτηση», με φιλοσοφία ή περιεχόμενο που ο νόμιμος κυπριακός λαός ήδη απέρριψε. Απορρίπτει, ως βρετανικά κατάλοιπα με διχαστική σκοπιμότητα, τους χαρακτηρισμούς «δύο κοινότητες», «ελληνοκύπριοι», «τουρκοκύπριοι» και «τουρκική μειονότητα». Κηρύττει ως παράνομη και ποινικοποιεί κάθε ενέργεια, η οποία τείνει να πλήξει την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων, 14 Έξοδος από την Ευρωζώνη και αντικατάσταση του ΕΥΡΩ, με άλλο νόμισμα μηδενικής αξίας. 15 Η Κύπρος θα κατακλυστεί απ άκρου εις άκρον από Τούρκους εποίκους, χωρίς δικές της Ένοπλες Δυνάμεις και αξιόπιστη Δύναμη Αστυνόμευσης. 16 Θνησιγενής διακυβέρνηση ρατσιστικής διαρχίας, με διττό δικαίωμα αρνησικυρίας μέσω της «εκ περιτροπής προεδρίας» κλπ. 17 Εξαιρουμένης της άνομης πρόνοιας του ψηφίσματος Σ.Α. 649/1990 περί ΔΔΟ (βλ. υποσημείωση 6). 12
και προνοεί: Απόσυρση των Στρατευμάτων Κατοχής, αποχώρηση των Εποίκων και αποκλεισμό Συστήματος Ασφάλειας του τύπου των «Εγγυήσεων του 1960». Επαναφορά του Κράτους σε κατάσταση πλήρους ομαλότητας, πλήρη αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξουδετέρωση των επιπτώσεων από την παράνομη τουρκική Κατοχή, προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων. Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος Συντάγματος, της Νομοθεσίας και των Θεσμών, με τρόπο που να εμπεδώνεται το καθολικό αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Θετική προσέγγιση ως προς τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα άλλων χωρών στην περιοχή, αποκλειόμενης κάθε έκπτωσης ως προς την κυριαρχία και τα διεθνώς νόμιμα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των κυριαρχικών δικαιωμάτων επί της δικής της ΑΟΖ. Ειδικότερα: 1) Για τα Κατοχικά Στρατεύματα και τους Εποίκους προνοείται «ο άμεσος καθορισμός του απαραίτητου ελάχιστου χρονοδιαγράμματος, για απόσυρση των στρατευμάτων κατοχής και για αποχώρηση των Τούρκων εποίκων, καθώς και κάθε άλλου προσώπου που βρίσκεται παράνομα στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας». 2) Για το Κατεχόμενο έδαφος προνοείται «η άμεση παράδοση του εδάφους στην Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών, για την ελάχιστη απαιτούμενη μεταβατική περίοδο, μέχρι την υλοποίηση των υπολοίπων υποδομικών προνοιών». 3) Για τους Αγνοουμένους προνοείται «η άμεση άρση κάθε κωλύματος, ούτως ώστε να εξακριβωθεί η τύχη και οι συνθήκες, υπό τις οποίες χάθηκαν τα ίχνη όλων των Αγνοουμένων από την εισβολή του 1974». 4) Για τους Εγκλωβισμένους προνοείται «η άμεση και πλήρης ελευθερία κινήσεων και ο πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλων όσων διαμένουν στο κατεχόμενο έδαφος, μέχρι την υλοποίηση των υπολοίπων υποδομικών προνοιών». 5) Για τους Πρόσφυγες, τους Εκτοπισμένους και τους κατιόντες τους [χωρίς περιορισμό] προνοείται «ο άμεσος καθορισμός του ελάχιστου απαιτούμενου χρονοδιαγράμματος, για πλήρη αποκατάσταση όλων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Βασικών Ελευθεριών επιστροφής, εγκατάστασης, ανάκτησης και εκμετάλλευσης περιουσίας. Τα ίδια προνοούνται και για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας». 13
6) Για τις Περιουσίες και αποζημιώσεις προνοείται ότι «ο υπαίτιος για τον σφετερισμό, την αλλοίωση, την καταστροφή ή την απώλεια χρήσης περιουσίας χωρίς την άδεια του νόμιμου ιδιοκτήτη, θα καταβάλει ανάλογη και ακριβοδίκαιη αποζημίωση προς τον νόμιμο ιδιοκτήτη ή τον νόμιμο κάτοχο, για όσο χρόνο διάρκεσε η παρανομία». Η πρόνοια δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «νόμιμου ιδιωτικού διακανονισμού», με τρόπο που να μην θίγονται η κυριαρχία και τα νόμιμα συμφέροντα του Κράτους. Η νομιμότητα όλων των περιπτώσεων «ιδιωτικού διακανονισμού», θα κρίνεται από τα αρμόδια, ευρωπαϊκά Κυπριακά Δικαστήρια, τα οποία θα επικυρώνουν ή θα ακυρώνουν τον διακανονισμό. Οσάκις ο διακανονισμός είναι παράνομος ή ανέφικτος, θα εφαρμόζονται τις πρόνοιες του Νόμου. 7) Για το Σύνταγμα και τις Συνθήκες του 1960, προνοείται: o Απάλειψη όσων προνοιών του Συντάγματος και των συνοδευτικών Συνθηκών του 1960, των οποίων είτε η ισχύς κατέστη ανενεργή λόγω των συνεπειών της διαχρονικής βρετανο-τουρκικής συνομωσίας ή/και της τουρκανταρσίας του 1963 ή/και της τουρκικής εισβολής του 1974, είτε το περιεχόμενο τους παραβιάζει τις Θεμελιώδεις Αρχές της ΕΕ ή/και του Χάρτη του ΟΗΕ. o Γενική αναβάθμιση του Συντάγματος με κάθε αναγκαία προσθήκη ή τροποποίηση, με στόχο τον εκσυγχρονισμό και την πλήρη εναρμόνιση του προς το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην ΕΕ, δηλαδή τις αρχές της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 8) Για τη Διακυβέρνηση και τους Θεσμούς προνοείται: o Δημοκρατική διακυβέρνηση, με πλήρη ισονομία έναντι του Νόμου και της Πολιτείας, για κάθε νόμιμο Κύπριο Πολίτη. o Δίκαιη κοινωνική πολιτική, με κριτήρια επαρκών ωφελημάτων προς συγκεκριμένες κατηγορίες δυσπραγούντων πολιτών, περιλαμβανομένων ανάλογων προνοιών για την ομαλή επανένταξη των νομίμων Τούρκων Κυπρίων στο νόμιμο Κράτος και εναρμόνιση των κατεχομένων εδαφών με το ευρωπαϊκό κεκτημένο 18. o Ισορροπημένη ανάπτυξη, μέσα στις πραγματικές και αντικειμενικά προβλεπτές δυνατότητες του Κράτους, με ιδιαίτερη φροντίδα για τα θέματα δημόσιας ασφάλειας και υγείας. 18 Βλ. και «6. Οικονομία». 14
o Επιμελή προστασία του περιβάλλοντος και μεθόδευση ταχείας ανάπτυξης φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων παραγωγής ενέργειας. o Ουσιαστικά μέτρα στοργής και στήριξης της Νέας Γενιάς. o Οικονομική πολιτική λελογισμένης λιτότητας, χωρίς επηρεασμό της καλώς νοούμενης ευημερίας του λαού. o Άμεση αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με έμφαση στα υποθαλάσσια αποθέματα Φυσικού Αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ, προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων. o Αξιόπιστη διασφάλιση χρηστής και αποτελεσματικής διοίκησης, στο πλαίσιο Δίκαιου Κράτους. 3. Άμυνα & Ασφάλεια Η Κυπριακή Δημοκρατία, όπως όλα τα κράτη, οφείλει να διαθέτει αξιόπιστο Σύστημα Άμυνας & Ασφάλειας, για την προστασία των πολιτών και των συμφερόντων τους, την αντιμετώπιση απειλών και την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Λαμβάνοντας υπ όψη- ότι η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και η αμυντική ικανότητα του Κράτους κατά πάσης απειλής αποτελεί προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία και τη βιωσιμότητα του, ότι η γεωγραφική θέση της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνει τις απαιτήσεις ασφάλειας, ότι τα βιώματα από το σύστημα ασφάλειας του 1960 ήσαν τραυματικά 19, ότι οι πρόνοιες του «Σχεδίου Αννάν» ήσαν καταστροφικές 20, ότι από τη δεκαετία του 50 και διαρκώς, η Τουρκία έχει ως στρατηγικό στόχο 19 Οι «Συνθήκες Εγγυήσεως & Συμμαχίας του 1960» αποδείχθηκαν μόνιμη πηγή ανωμαλίας και κηδεμόνευσης και, με βρετανική ενθάρρυνση, εξυπηρέτησαν τον στρατηγικό στόχο της Τουρκίας για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου (βομβαρδισμοί Τυλληρίας-1964, εισβολή-1974 και έκτοτε κατοχή, εποικισμός κλπ). Επιπλέον, το άρθρο IV της Συνθήκης Εγγυήσεως περί «μονομερούς επεμβάσεως» παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του οποίου το Άρθρο 2(4) καθορίζει ότι «Όλα τα Μέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους, ή με οποιανδήποτε άλλη ενέργεια, ασυμβίβαστη προς τους Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών». 20 Είναι η 5η Έκδοση του «Σχεδίου Λύσης Αννάν» (υπό τον επίσημο τίτλο «Η συνολική Διευθέτηση του Κυπριακού Προβλήματος από τα Ηνωμένα Έθνη, Μάρτιος 2004», όπου η μεν Τουρκία επιδίωξε ενίσχυση των επεμβατικών δικαιωμάτων και του ρόλου κηδεμονίας επί της Κύπρου, επέκταση κυριαρχικών δικαιωμάτων στον θαλάσσιο και εναέριο κυπριακό χώρο, περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων και αφοπλισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομιμοποίηση του εποικισμού, η δε Βρετανία επιδίωξε νομιμοποίηση και μονιμοποίηση της απόλυτης κυριαρχίας των Βάσεων, επί του εδάφους, της θάλασσας και του αέρα της Κύπρου. 15
«τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου» 21, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες και ισότιμο Κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ, και ότι το περιβάλλον ασφάλειας έχει αλλάξει διεθνώς, η Πρόταση υιοθετεί ένα νέο Σύστημα Ασφάλειας ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που καλύπτει τη διαφύλαξη των κεκτημένων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμου και κυρίαρχου Κράτους-μέλους της ΕΕ και που -μεταξύ άλλων- προνοεί: Πλήρη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αυτοάμυνας και διάθεσης ιδίων Ενόπλων Δυνάμεων, κατά την εκάστοτε κρίση του Κυπριακού Κράτους 22. Αποκλεισμό του ενδεχομένου «πλήρους αποστρατιωτικοποίησης» 23. Κατάργηση των «Συνθηκών Εγγύησης & Συμμαχίας του 1960» 24 και άλλων αποικιοκρατικών κατάλοιπων που αντίκεινται προς το ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) 25. Κανένα περιορισμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας επί ολόκληρης της κυπριακής επικράτειας (ξηράς, θάλασσας και αέρα). Αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και των εποίκων 26. Συμμετοχή ή/και σύναψη συμφωνιών ασφάλειας και συνεργασίας και με 21 «Αιματηρή αλήθεια 2009», Κεφ. Β8, Β10 Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (1956), Σχέδιο «Ανάκτηση Κύπρου» Γραφείου Ειδικού Πολέμου τουρκικού Γενικού Επιτελείου (1958) και Κεφ. Β30-Β32. 22 Καταστατικός Χάρτης ΟΗΕ, άρθρο 51: «Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δεν θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας...». 23 Όχι μόνο για λόγους αξιοπρέπειας του Κράτους, αλλά και λόγω της μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας και αστάθειας που χαρακτηρίζουν την περιοχή στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, της αδυναμίας άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Κράτους, των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας και των βρετανικών σκοπιμοτήτων επί της Κύπρου. 24 Εξ άλλου, οι Συνθήκες του 1960 ΑΥΤΟ-ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ με τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία κλπ του 1963 (βλ. «Αιματηρή αλήθεια 2009», Κεφ. Β27 και Γ1), με τους τουρκικούς βομβαρδισμούς του 1964 (βλ. «Αιματηρή αλήθεια 2009», Κεφ. Γ7-Γ9) και με την παράνομη τουρκική εισβολή του 1974 και όλα τα συνεπακόλουθα (βλ. «Αιματηρή αλήθεια 2009», Κεφ. Δ1-Δ5). 25 Η ΚΕΠΠΑ θεσπίστηκε και διέπεται από τον τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει αντικαταστήσει την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία (ΕΠΣ) και προβλέπει τον καθορισμό μιας μελλοντικής, κοινής αμυντικής πολιτικής, η οποία στον κατάλληλο χρόνο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κοινή, ευρωπαϊκή άμυνα. 26 Ο εποικισμός κυπριακού εδάφους από την Τουρκία είναι διεθνές έγκλημα (Συνθήκη Γενεύης 1949). Οι παράνομοι έποικοι εισήχθησαν για αλλοίωση του Δημογραφικού Χάρτη της Κύπρου, ανέρχονται σε 100δες χιλιάδες και αποτελούν ισχυρή πλειοψηφία έναντι των νομίμων Τούρκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι έχουν συρρικνωθεί από 118.000 (1974) σε 88.000 (Δημογραφική Έκθεση Στατιστικής Υπηρεσίας Κυπριακής Δημοκρατίας, 2006). - Βλ. και «2.4. Οι κύριες πρόνοιες της Πρότασης». 16
άλλους Οργανισμούς Συλλογικής Ασφάλειας πέραν του ΟΑΣΕ 27, όπως ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη της ΕΕ (PfP). Πλήρης εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Montego Bay, 1982). Διακανονισμός των οικονομικών εκκρεμοτήτων και κατάργηση των παράνομων (από της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ) Βρετανικών Στρατιωτικών Βάσεων και αποκλεισμό τέτοιου ενδεχομένου προς όφελος οποιασδήποτε Χώρας. Ενδεχόμενο παροχής διευκολύνσεων, μόνο προς όφελος Χωρών ή/και Συλλογικών Οργανισμών, στους οποίους η Κυπριακή Δημοκρατία θα συμμετέχει ή/και θα συνάψει συμφωνία ασφάλειας και συνεργασίας, χωρίς να θίγονται τα κυριαρχικά και άλλα νόμιμα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αποκλεισμό της διασύνδεσης της επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. 4. Παιδεία & Πολιτισμός Η ΕΕ δέχεται τον κάθε ευρωπαίο πολίτη με την εθνική ταυτότητα και τον πολιτισμό του, χωρίς να ανατρέπει και να ισοπεδώνει τις παραδόσεις των ισότιμων Κρατώνμελών της. Με σεβασμό προς τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ιστορικά αποθέματα, τον πολιτισμό και γενικά την παιδεία όλων των Εθνών και με δεδομένο το γεγονός, ότι η μεγάλη πλειοψηφία του νόμιμου Κυπριακού Λαού είναι ελληνικής εθνικής καταβολής, η Πρόταση θεωρεί την Παιδεία ως θεμελιώδες κεφάλαιο για την επιβίωση του νόμιμου Κράτους και προνοεί: Απόρριψη οποιασδήποτε προσπάθειας, που σκοπό έχει την απομάκρυνση της νέας γενιάς Κυπρίων από τις εθνικές ρίζες, τη γλώσσα και την ιστορία. Διαφύλαξη της παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ελληνοκεντρική Παιδεία για τους Έλληνες της Κύπρου και αντίστοιχη δυνατότητα για κάθε άλλης εθνικής καταβολής, νόμιμο πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διδαχή της πραγματικής ιστορίας και περιφρούρηση της ιστορικής συνείδησης, με ίσο σεβασμό προς την πραγματική ιστορία όλων των εθνών. Ανάπτυξη διαλόγου, χρησιμοποίηση της τεχνολογίας, εκπαίδευση κοινής 27 Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη, στον οποίον η Κυπριακή Δημοκρατία συμμετέχει. 17
ψυχικής αναβάθμισης και ισορρόπηση και εξύψωση κοινών ιδεωδών, για τη διαμόρφωση κοινής πορείας προς όφελος όλων των νομίμων Κυπρίων. Παιδεία παροχής αξιών, που να δημιουργεί πολίτες αξιοπρεπείς και αληθινά δημοκρατικούς, οι οποίοι θα σέβονται τον εαυτό τους, τους συνανθρώπους τους και την καταβολή τους και θα αυτοπειθαρχούν με αυτοπεποίθηση, σε μία ευνομούμενη πολιτεία που θα τους παρέχει ισονομία και ίσες ευκαιρίες προόδου. 5. Θρησκεία Η Πρόταση ασπάζεται την αρχή, ότι «το καθήκον όλων των θρησκειών είναι να ενώνουν και όχι να διαιρούν τους λαούς» και υιοθετεί τα ακόλουθα: Η πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και ο Χριστιανισμός αποδέχεται και σέβεται κάθε θρησκεία και κάθε άνθρωπο, με τις ιδιαιτερότητες και τα πιστεύω του. Η συνύπαρξη Ορθοδοξίας και Ισλάμ δεν ήταν πάντα ομαλή, γεγονός που ουδέποτε οφειλόταν στη διαφορετική θρησκεία, αλλά στις τοπικές πολιτικές σκοπιμότητες και στα συμφέροντα ξένων δυνάμεων, οι οποίες υποκινούσαν τοπικές συγκρούσεις, επιστρατεύοντας και τις θρησκείες για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Από τον 16 ο μχ αιώνα που η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Τούρκους, η συνύπαρξη των πιστών των δύο θρησκειών υπήρξε αγαθή, γεγονός που μαρτυρείται από τη συνύπαρξη στην ίδια κοινότητα, αλλά και στον ίδιο χώρο της εκκλησίας ή του τεμένους. Τα φαινόμενα καταπίεσης ήσαν το αποτέλεσμα της βαρβαρότητας του κατακτητή και καμιά σχέση είχαν με τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των Κυπρίων. Η ειρηνική συνύπαρξη όλων των νομίμων Κυπρίων, μπορεί να στηριχθεί στον κοινό σεβασμό της «Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» και, ιδιαίτερα, της ελεύθερης συνείδησης, της ελεύθερης βούλησης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι Έλληνες της Κύπρου σέβονται τα Μουσουλμανικά τεμένη ως Μουσουλμανικά ιερά. Γι αυτό, οι ελληνικοί χώροι λατρείας που καταλήφθηκαν παράνομα το 1974 και αλλοιώθηκαν, ερημώθηκαν ή μετατράπηκαν σε τεμένη, πρέπει να επιστραφούν στους νόμιμους κατόχους τους. Η συνύπαρξη σε συνθήκες ειρήνης και δικαιοσύνης δεν σημαίνει υποβάθμιση της ταυτότητας οποιουδήποτε. Οι Έλληνες Κύπριοι αποδέχονται τους νόμιμους Τούρκους Κυπρίους ως συμπατριώτες τους, με τον πολιτισμό, τη θρησκεία και τις ιδιαιτερότητές τους, όπως και οι Τούρκοι Κύπριοι αποδέχονται τους Έλληνες Κυπρίους ως δικούς τους συμπατριώτες. 18
6. Οικονομία Αφού, πρωτίστως, η Κυπριακή Δημοκρατία απαλλαγεί με ορθούς χειρισμούς από τις συνέπειες της καταστροφικής οικονομικής δυσπραγίας, στην οποία σκόπιμα οδηγήθηκε, και λαμβάνοντας υπ όψη- ότι η διαδικασία εναρμόνισης της κυπριακής οικονομίας με το ευρωπαϊκό κεκτημένο ήταν πολυετής, επίπονη και δαπανηρή, ότι, υπό κανονικές συνθήκες και με διαχρονικά ορθή εσωτερική πολιτική, η ευρωπαϊκή μορφή και δομή της οικονομίας παρέχει τη δυνατότητα για ποιοτική, διατηρήσιμη και αναβαθμιζόμενη οικονομική ανάπτυξη για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, και ότι η λειτουργικότητα και η οικονομική βιωσιμότητα του κράτους επηρεάζει απόλυτα την πολιτική και πολιτειακή βιωσιμότητα της όποιας επίλυσης της Κυπριακού Ζητήματος, η Πρόταση υιοθετεί τη βασική αρχή, ότι η τελική εξέλιξη για το Κυπριακό Ζήτημα οριοθετείται και τροχοδρομείται προς ορθή κατάληξη, αφ ενός από το ότι «οι κατεχόμενες περιοχές ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και είναι εκτός του ελέγχου της επίσημης Κυβέρνησης λόγω της τουρκικής κατοχής» 28 και, αφ ετέρου, από το ότι «η επίλυση του κυπριακού ζητήματος πρέπει να είναι συμβατή με ορθολογιστικές οικονομικές αρχές, ιδιαίτερα εκείνες που διασφαλίζονται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Εξ ου και η Πρόταση προνοεί τις ακόλουθες οικονομικές αρχές, οι οποίες λειτουργούν προς όφελος όλων των νομίμων πολιτών και είναι απόλυτα συμβατές με λύση βασισμένη στην ύπαρξη της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας: Διατήρηση του συστήματος μεικτής οικονομίας με λελογισμένο κρατικό παρεμβατισμό, ο οποίος να βασίζεται μόνο σε οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια και όχι σε πολιτικά ή φυλετικά. Γενικότερη οικονομική πολιτική, η οποία θα εφαρμόζεται στα πλαίσια που καθορίζονται από την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης Σταθερότητας και Ανάπτυξης 29 και της Συνθήκης της Λισσαβόνας 30, τα οποία -υπό κανονικές συνθήκες- διασφαλίζουν τη λειτουργικότητα της οικονομίας, τη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του 28 Πρωτόκολλο 10 της Πράξης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 29 Είναι το Κανονιστικό Πλαίσιο συντονισμού των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών των χωρών που συμμετέχουν στην ΕΕ, με σκοπό τη διασφάλιση της ευρωστίας των δημοσίων οικονομικών, γεγονός που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία της ενιαίας, ευρωπαϊκής οικονομίας. 30 Αποτελείται από ένα σύνολο διαρθρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων, που βασίζονται στη συνεργασία μεταξύ των Κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με στόχο την επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης και την αύξηση της απασχόλησης στην ΕΕ. 19
συνόλου της οικονομίας. Ενδυνάμωση του κοινωνικού ρόλου του κράτους, για υποστήριξη ειδικών κατηγοριών δυσπραγούντων πολιτών και υποβοήθηση της ομαλής επανένταξης των νομίμων Τούρκων Κυπρίων στην ενιαία οικονομία 31. Διατήρηση ενιαίας οικονομίας και αγοράς, ως μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με ελεύθερη και χωρίς βασικούς περιορισμούς διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού και κεφαλαίου σε όλη την οικονομία 32. Ταυτόχρονα, προνοείται λελογισμένος κρατικός παρεμβατισμός σε θέματα που άπτονται του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, ιδιαίτερα λόγω του μικρού μεγέθους του πληθυσμού. Διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών του κράτους, των οποίων η δομή να διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η εύρυθμη λειτουργία των ανεξάρτητων θεσμών (όπως η Κεντρική Τράπεζα, τα Δικαστήρια, ο Γενικός Ελεγκτής και ο Γενικός Εισαγγελέας). Όπου, τα πλαίσια λειτουργίας των θεσμών καθορίζονται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τούτο είναι απαραβίαστο. Διασφάλιση της διαχρονικής βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, γεγονός ιδιαίτερης σπουδαιότητας και λόγω του κόστους που θα συνεπάγεται η επανένταξη των Τούρκων Κυπρίων στην ενιαία οικονομία. Το κόστος της ίδιας της επανένταξης, όσο και της εναρμόνισης των κατεχομένων περιοχών με το ευρωπαϊκό κεκτημένο θα κληθεί να χρηματοδοτηθεί (σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον) από το Κράτος. Συνεπώς, η διαχείριση της χρηματοδότησης αυτών των εξελίξεων οφείλει να γίνει με ιδιαίτερη επιμέλεια. Προς την κατεύθυνση του οικονομικά βιώσιμου μέλλοντος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η σπουδαιότητα της αξιοποίησης του φυσικού πλούτου της Κυπριακής ΑΟΖ είναι αναντίλεκτη. Οι πιο πάνω αρχές διασφαλίζουν την ευρωστία και λειτουργικότητα της ενιαίας οικονομίας, συνάδουν απόλυτα με την συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμο Κράτος-μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης και ικανοποιούν τις όποιες ανησυχίες των Τούρκων Κυπρίων, προβλέποντας ορθολογική συμμετοχή και εκπροσώπηση στη διαχείριση της οικονομίας και τις θεσμικές δομές, καθώς και 31 Τα μέτρα υποβοήθησης πρέπει να έχουν τη μορφή ενισχύσεων (λ.χ. αυξημένες και στοχευμένες κοινωνικές παροχές ή εκπαιδευτικά και άλλα προγράμματα κλπ) και όχι τη μορφή περιορισμών και στρεβλώσεων (λ.χ. ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση), τα οποία παρεμποδίζουν τη λειτουργία της αγοράς, πλήττουν το γενικότερο συμφέρον και παραβιάζουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. 32 Εχέγγυα του συστήματος είναι το ενιαίο νόμισμα (ΕΥΡΩ) και η ανεξάρτητη, ενιαία Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου (μέλος του Ευρωσυστήματος). Σ αυτό το πλαίσιο, η Κυβέρνηση θα μπορεί να ασκεί αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και να υποβοηθήσει τις σήμερα κατεχόμενες περιοχές να βελτιώσουν την αναπτυξιακή υποδομή τους. 20
επαρκή και ορθά στοχευμένη κοινωνικο-οικονομική ενίσχυση, ώστε να υπάρξει γρήγορη σύγκλιση εισοδημάτων όλων των νομίμων Κυπρίων, στο πλαίσιο της ενιαίας ευρωπαϊκής οικονομίας. Εγγύηση για την κυπριακή οικονομία αποτελεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο, από το οποίον οι τυχόν παρεκκλίσεις θα είναι καταστροφικές για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. 7. Η υλοποίηση της Πρότασης Η Πρόταση μπορεί να υλοποιηθεί ΜΟΝΟ από τον Πρόεδρο και τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αποκλειστικό γνώμονα τα κυριαρχικά συμφέροντα του Κράτους και τα δικαιώματα όλων των νομίμων, ευρωπαίων Κυπρίων πολιτών. Προς τούτο, η υπεύθυνη Κυβέρνηση θα πρέπει: 7.1. Να υιοθετήσει το Αξίωμα και τις Βασικές Πρόνοιες της Πρότασης. 7.2. Να αναπτύξει και επεξεργαστεί λεπτομερώς όλες τις παραμέτρους, καταλήγοντας σε πλήρη και επίσημη «Πρόταση της Κυπριακής Δημοκρατίας». 7.3. Να διαμορφώσει πολύπλευρη Στρατηγική Υλοποίησης. 7.4. Να καλέσει όλους τους νόμιμους Κύπριους ψηφοφόρους να εγκρίνουν την Πρόταση, σε ένα, κοινό Δημοψήφισμα. 7.5. Να τεκμηριώσει αναντίλεκτα την ορθότητα της Πρότασης προς τους ισότιμους εταίρους της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ. 7.6. Να καταθέσει την Πρόταση στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και να την υποστηρίξει ως απαραβίαστη γραμμή πλεύσης προς την ορθή πορεία και κατάληξη του κυπριακού ζητήματος. Το ισχυρότερο επιχείρημα για την επικράτηση της Πρότασης είναι το γεγονός, πως «οτιδήποτε άλλο συμβεί στην Κύπρο είναι απότοκο της παράνομης Εισβολής και Κατοχής και, συνεπώς, είναι εξ ορισμού ευρωπαϊκά και διεθνώς παράνομο και απορριπτέο». 21
Επίλογος: Η υλοποίηση της Πρότασης προβλέπεται επίπονη, με αναμενόμενα πολιτικά και άλλα κωλύματα και πιέσεις. Ιδιαίτερου χειρισμού θα πρέπει να τύχει η αναμενόμενη «τουρκική άρνηση», η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω πολυδιάστατης στρατηγικής συμμαχιών εντός και εκτός της ΕΕ, καθώς και της πλήρους αξιοποίησης του πολιτικού οπλοστασίου που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία ως Κράτος-μέλος της ΕΕ. Ο ηγέτης, προς τον οποίον ο Κυπριακός Λαός θα δώσει την εντολή υλοποίησης της Πρότασης, θα πρέπει να διαθέτει βούληση, πατριωτισμό, εντιμότητα και επιμονή, υπεράνω προσωπικών, κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την επικράτηση της Πρότασης είναι άγνωστος, καθόσον δεν δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα πρόταση που να προέρχεται υπεύθυνα από το επίσημο ευρωπαϊκό κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και να αφορά ολόκληρο τον νόμιμο Κυπριακό Λαό. Από της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ ο χρόνος είναι με το μέρος μας, γι αυτό και, όσος χρόνος και εάν χρειαστεί, θα είναι για πρώτη φορά χρόνος επένδυσης προς την ορθή κατεύθυνση. Νοουμένου, ότι δεν θα υπάρξει λιποψυχία, ολιγωρία και επάνοδος σε εκπτώσεις. Εάν ο Κυπριακός Λαός αναγάγει την Πρόταση σε «Απαράβατη Εντολή» προς τον κατάλληλο Ηγέτη, η Πρόταση θα αποδειχθεί ως η μόνη ευρωπαϊκά και διεθνώς νόμιμη, έντιμη, αξιοπρεπής, δίκαιη και βιώσιμη κατάληξη για το Κυπριακό Ζήτημα. Την ώρα που το Κράτος μας βιώνει τις επιπτώσεις της τρίπτυχης καταστροφικής πορείας «Οικονομική δυσπραγία / Κοινωνική και Ηθική Εξαθλίωση / Επιβολή μιας καταστροφικής διευθέτησης, έχουμε το χρέος να ανατρέψουμε την οικονομική δυσπραγία, να αρνηθούμε την ανθρώπινη εξαθλίωση και να διεκδικήσουμε μέχρι τέλους τα δικαιώματα μας, ως μια πολιτισμένη και αξιοπρεπής κοινωνία. Είναι το ύστατο χρέος μας προς το δικό μας παρελθόν, αλλά και το ύστατο χρέος μας προς το μέλλον των δικών μας παιδιών... 22