d delta δέλτα δ Δ e breve e epsilón ἔ ψιλόν ε Ε ds z desta ζῆτα ζ Ζ e larga e eta ἦτα η Η za,ce,ci,zo,zu th zeta θῆτα θ Θ i iota ίῶτα ι Ι c,k cappa κάππα κ Κ l lambda λάμβδα λ Λ m my µῦ µ Μ ga,gue.gui.go.gu g gamma γάμμα γ Γ b beta βῆτα β Β a alfa ἄλφα α Α EL ALFABETO SONIDO TRANSCRI NOMBRE LETRAS Griego Mayús Castellano Minúsc
EL ALFABETO EL ALFABETO LETRAS NOMBRE TRANSCRI SONIDO Mayús Minúsc Griego Castellano Ν ν νῦ ny n Ξ ξ ξῖ xi x Ο ο ὄ μικρόν omicrón o o breve Π π πῖ pi p Ρ ρ ῥῶ rho r Σ σ,ς σῖγμα sigma s Τ τ ταῦ tau t Υ υ ὔ ψιλόν ypsilón y u francesa Φ φ φῖ fi ph f Χ χ χῖ ji ch j Ψ ψ ψῖ psi ps Ω ω ὤ μεγα omega o o larga
EL ARTÍCULO Singular Plural Masculino Femenino Neutro Masculino Femenino Neutro Nominativo Acusativo Genitivo Dativo ὁ τόν τοῦ τῷ ἡ τήν τῆς τῇ τό τό τοῦ τῷ οἱ τούς τῶν τοῖς αἱ τάς τῶν ταῖς τά τά τῶν τοῖς
DECLINACIONES En -α Temática Atemática
DECLINACIONES En α Temática Atemática Femeninos Masc. Masc. y Neut Masc. y Feme Neutros pura mixta η pura η Feme. N S α α η ας ης ος ον ς o tema alargado Sin desin. V. α α η α α ε ον ς o tema alargado Sin desin. A. αν αν ην αν ην ον ον α o ν Sin desin. G ας ης ης ου ου ου ου ος ος D ᾳ ῃ ῃ ᾳ ῃ ῳ ῳ Ι ι N P αι αι αι αι αι οι α ες α V. αι αι αι αι αι οι α ες α A. ας ας ας ας ας ους α ας o ς α G ων ων ων ων ων ων ων ων ων D αις αις αις αις αις οις οις σι(ν) σι(ν)
Declinación en α Sustantivos y adjetivos femeninos en: α, genitivo en ας α, genitivo en ης η, genitivo en ης Sustantivos masculinos en: ας, genitivo en ου ης, genitivo en ου
Sustantivos y adjetivos femeninos en: α, genitivo en ας. Temas en α pura, es decir, precedida de ε, ι, ρ, conservan esta α en todos los casos del singular. Sustantivos Adjetivos Terminaciones Tema: ἡμερα Tema: δικαια N. S ἡ ἡμέρα P αἱ ἡμέραι S δικαία P δίκαιαι S α P αι V. ἡμέρα ἡμέραι δικαία δίκαιαι α αι A. τὴν ἡμέραν τάς ἡμέρας δικαία δικαίας αν ας G τῆς ἡμέρας τῶν ἡμερῶν δικαίας δικαίων ας ων D τῇ ἡμέρᾳ ταῖς ἡμέραις δικαίᾳ δικαίαις ᾳ αις
Sustantivos y adjetivos femeninos en: α, genitivo en ης. Temas en α mixta, es decir, precedida de consonante distinta de ρ, alargan la α en η en el genitivo y dativo singular. Sustantivos Tema: δοξα Adjetivos Tema: μελαινα Terminaciones N S ἡ δόξα P αἱ δόξαι S μέλαινα P μέλαιναι α αι V δόξα δόξαι μέλαινα μέλαιναι α αι A τὴν δόξαν τάς δόξας μέλαιναν μελαίνας αν ας G τῆς δόξης τῶν δοξῶν μελαίνης μελαινῶν ης ων D τῇ δόξῃ ταῖς δόξαις μελαίνῃ μελαίιναις ῃ αις
Sustantivos y adjetivos femeninos en: η. Alargan la α en η en todo el singular Sustantivos Tema: κεφαλη Adjetivos Tema: ἀγαθη Terminaciones N. S ἡ κεφαλή P αἱ κεφαλαί S ἀγαθή P ἀγαθαί S η P αι V. κεφαλή κεφαλαί ἀγαθή ἀγαθαί η αι A. τὴν Κεφαλήν τάς κεφαλάς ἀγαθήν ἀγαθάς ην ας G. τῆς κεφαλῆς τῶν κεφαλῶν ἀγαθῆς ἀγαθῶν ης ων D τῇ κεφαλῇ ταῖς κεφαλαῖς ἀγαθῇ ἀγαθαῖς ῃ αις
Sustantivos masculinos: El nominativo acaba en ς, el genitivo en ου y el vocativo en α Sustantivos en ας Tema: νεανια Sustantivos en ης Tema: πολιτα Terminaciones N. S ὁ νεανίας P οἱ νεανίαι S πολίτης P πολῖται S ας ης P αι V. νεανία νεανίαι πολῖτα πολῖται α αι A. τὸν νεανία τοὺς νεανίας πολίτην πολίτας αν ην ας G. τοῦ νεανίου τῶν κνεανιῶν πολίτου πολιτῶν ου ων D τῷ νεανίᾳ τοῖς νεανίαις πολίτῃ πολίταις ᾳ ῃ αις
Declinación temática Sustantivos y adjetivos masculinos y femeninos Sustantivos y adjetivos neutros
Sustantivos y adjetivos masculinos y femeninos Tema: ἀγαθο Tema: ἐνδοξο Tema: νησο Tema:λογο Termina Adjetivos Sustantivos ος ε ον ου ῳ οι οι ους ων οις ἔνδοξος ἔνδοξε ἔνδοξον ἐνδόξου ἐνδόξῳ ἔνδοξοι ἔνδοξοι ἐνδόξους ἐνδόξων ἐνδόξοις ἀγαθός ἀγαθέ ἀγαθόν ἀγαθοῦ ἀγαθῷ ἀγαθοί ἀγαθοί ἀγαθούς ἀγαθῶν ἀγαθοῖς νῆσος νῆσε νῆσον νήσου νήσῳ νῆσοι νῆσοι νήσους νήσων νήσοις ἡ τὴν τῆς τῇ αἱ τάς τῶν ταῖς λόγος λόγε λόγον λόγου λόγῳ λόγοι λόγοι λόγους λόγων λόγοις ὁ τὸν τοῦ τῷ οἱ τοὺς τῶν τοῖς S P N V. A. G D N V. A. G D Mas. Feme. Masculinos Femeninos Masculinos
Sustantivos y adjetivos neutros Tema: ἀγαθο Tema: ῥοδο Terminaciones Adjetivos Sustantivos ῥόδον ῥόδον ῥόδον ῥόδου ῥόδῳ ῥόδα ῥόδα ῥόδα ῥόδων ῥόδοις ον ον ον ου ῳ α α α ων οις ἀγαθόν ἀγαθόν ἀγαθόν ἀγαθοῦ ἀγαθῷ ἀγαθά ἀγαθά ἀγαθά ἀγαθῶν ἀγαθοῖς τὸ τὸ τοῦ τῷ τὰ τὰ τῶν τοῖς S P N V. A. G D N V. A. G D
Declinación atemática Sustantivos y adjetivos masculinos y femeninos Sustantivos y adjetivos neutros Desinencias Singular Plural Masculino y Femenino Neutro Masculino y Femenino Neutro N ς o tema alargado Sin desin. ες α V ς o tema alargado Sin desin. ες α A α o ν Sin desin. ας o ς α G ος ος ων ων D ι ι σι(ν) σι(ν)
Declinación atemática Temas en consonante Oclusiva (labial, dental, gutural) Nasal (ν) Ντ Líquida (ρ, λ) Espirante (ς) Temas en vocal Diptongo (αυ, ευ, ου) ι, υ
Temas en labial, dental y gutural. Sustantivos masculinos y femeninos. Todos ellos tiene ς en el nominativo. En el nominativo y dativo plural, labiales, dentales y guturales se combinan con la ς formando ψ, ξ y σ. Temas en labial: φλεβ Temas en dental: λαμπαδ Temas en gutural: φυλακ N S ἡ φλέψ ἡ λαμπάς ὁ φύλαξ V. φλέψ λαμπάς φύλαξ A. τὴν φλέβα τὴν λαμπάδα τὸν φύλακα G τῆς φλεβός τῆς λαμππάδος τοῦ φύλακος D τῇ φλεβί τῇ λαμπάδι τῷ φύλακι N P αἱ φλέβες αἱ λαμπάδες οἱ φύλακες V. φλέβες λαμπάδες φύλακες A. τάς φλέβας τάς λαμπάδας τοὺς φύλακας G τῶν φλεβῶν τῶν λαμπάδων τῶν φυλάκων D ταῖς φλεψί(ν) ταῖς λαμπάσι(ν) τοῖς φύλαξι
Temas en nasal (ν). Sustantivos masculinos, femeninos y neutros, y adjetivos masculinos, femeninos y neutros. Los masculinos y femeninos, menos los en ιν, que toman ς, alargan la vocal final del tema en el nominativo y a veces en vocativo de singular. La ν ante ς desaparece. Sustantivos masculinos y femeninos Tema: λιμεν Tema: ἀηδον Tema: ῥιν Nominativo con tema alargado Nominativo con ς N S ὁ λιμήν ἡ ἀηδών ἡ ῥίς V. λιμήν ἀηδόν ῥίς A. τὸν λιμέν-α τὴν ἀηδόν-α τὴν ῥῖν-α G τοῦ λιμέν-ος τῆς ἀηδόν-ος τῆς ῥιν-ός D τῷ λιμέν-ι τῇ ἀηδόν-ι τῇ ῥιν-ί N P οἱ λιμέν-ες αἱ ἀηδόν-ες αἱ ῥῖν-ες V. λιμέν-ες ἀηδόν-ες ῥῖν-ες A. τοὺς λιμέν-ας τάς ἀηδόν-ας τάς ῥῖν-ας G τῶν λιμέν-ων τῶν ἀηδόν-ων τῶν ῥιν-ῶν D τοῖς λιμέσι(ν) ταῖς ἀηδόσι(ν) ταῖς ῥισί(ν)
Neutros. La nasal procede de un antigua semivocal ν, posteriormente vocalizó en α. En el plural y en genitivo y dativo singular las desinencias están precedidas por un sufijo τ. Tema: σωμα N S τὸ σῶμα V. σῶμα A. τό σῶμα G τοῦ σώματ-ος D τῷ σώματ-ι N P τὰ σώματ-α V. σώματ-α A. τά σώματ-α G τῶν σωμάτ-ων D τοῖς σώμασι(ν)
Adjetivos Nom. Masc. y fem. con tema alargado Tema: εὐδαίμων Nomin. Masc. con ς Tema: μέλαν Masculino y Femenino Neutro Masculino Neutro N S εὐδαίμων εὔδαιμον μέλας μέλαν V. εὔδαιμον εὔδαιμον μέλαν μέλαν A. εὐδαίμονα εὔδαιμον μέλανα μέλαν G εὐδαίμονος εὐδαίμονος μέλανος μέλανος D εὐδαίμονι εὐδαίμονι μέλανι μέλανι N P εὐδαίμονες εὐδαίμονα μέλανες μέλανα V. εὐδαίμονες εὐδαίμονα μέλανες μέλανα A. εὐδαίμονας εὐδαίμονα μέλανας μέλανα G εὐδαίμονων εὐδαίμονων μελάνων μελάνων D εὐδαίμοσι(ν) εὐδαίμοσι(ν) μέλασι(ν) μέλασι(ν)
Temas en ντ. Sustantivos masculinos y femeninos y adjetivos masculinos y neutros, el femenino añade el sufijo yα-. El grupo ντ desaparece delante de ς, alargándose por compensación la vocal precedente: ε en ει, ο en ου, α en α y, a veces, α también en η. La τ no puede ser final de palabra. Sustantivos Temas γιγαντ ὀδοντ γεροντ N S ὁ γίγας ὁ ὀδούς ὁ γέρων V. γίγαν ὀδούς γέρον A. τὸν γίγαντ-α τὸν ὀδόντ-α τὸν γέροντ-α G τοῦ γίγαντ-ος τοῦ ὀδόν-ος τοῦ γέροντ-ος D τῷ γίγαντ-ι τῷ ὀδόντ-ι τῷ γέροντ-ι N P οἱ γίγαντ-ες οἱ ὀδόντ-ες οἱ γέροντ-ες V. γίγαντ-ες ὀδόντ-ες γέροντ-ες A. τοὺς γίγαντ-ας τοὺς ὀδόντ-ας τοὺς γέροντ-ας G τῶν γιγάντ-ων τῶν ὀδόντ-ων τῶν γερόντ-ων D τοῖς γίγα-σι(ν) τοῖς ὀδοῦσι(ν) τοῖς γέρουσι(ν)
Adjetivos άκοντ λυθεντ Tema λυθέν λυθέν λυθέν λυθέντ-ος λυθέντ-ι λυθέντ-α λυθέντ-α λυθέντ-α λυθέντ-ων λυθεῖσι(ν) λυθεῖσα λυθεῖσα λυθεῖσαν λυθείσης λυθείσῃ λυθεῖσαι λυθεῖσαι λυθείσας λυθεισῶν λυθείσαις λυθείς λυθέν λυθέντ-α λυθέντ-ος λυθέντ-ι λυθέντ-ες λυθέντ-ες λυθέντ-ας λυθέντ-ων λυθεῖσι(ν) ἄκον ἄκον ἄκον ἄκοντ-ος ἄκοντ-ι ἄκοντ-α ἄκοντ-α ἄκοντ-α ἀκόντ-ων ἄκουσι(ν) ἄκουσα ἄκουσα ἄκουσαν ἄκούσης ἀκούσῃ ἄκουσαι ἄκουσαι ἀκούσας ἀκουσῶν άκούσαις ἄκων ἄκον ἄκοντ-α ἄκοντ-ος ἄκοντ-ι ἄκοντ-ες ἄκοντ-ες ἄκοντ-ας ἀκόντ-ων ἄκουσι(ν) S P N V. A. G D N V. A. G D
Adjetivos Tema παντ N S πᾶς πᾶσα πᾶν V. πᾶν πᾶσα πᾶν A. πάντ-α πᾶσαν πᾶν G πάντ-ος πάσης πάντ-ος D πάντ-ι πάσῃ πάντ-ι N P πάντ-ες πᾶσα πάντ-α V. πάντ-ες πᾶσα πάντ-α A. πάντ-ας πᾶσαν πάντ-α G πάντ-ων πάσης πάντ-ων D πᾶσι(ν) πάσῃ πᾶσι(ν)
Temas en líquida (ρ, λ) Temas en ρ. Sustantivos masculinos, femeninos y neutros. Los masculinos y femeninos alargan, si es breve, la vocal final del tema en el nominativo singular. Sólo hay un tema en λ Tema: ῥητορ Tema: θηρ Tema: νεκταρ Tema: ἁλ N S ὁ ῥήτωρ ὁ θήρ τὸ νέκταρ ὁ ἅλ-ς V. ῥῆτορ θήρ νέκταρ ἅλ-ς A. τὸν ῥήτορ-α τὸν θῆρ-α τὸ νέκταρ τὸν ἅλ-α G τοῦ ῥήτορ-ος τοῦ θηρ-ός τοῦ νέκταρ-ος τοῦ ἁλ-ός D τῷ ῥήτορ-ι τῷ θηρ-ί τῷ νέκταρ-ι τῷ ἁλ-ί N P οἱ ῥήτορ-ες οἱ θῆρ-ες Los neutros de οἱ ἅλ-ες V. ῥήτορ-ες θῆρ-ες tema en ρ no ἅλ-ες A. τοὺς ῥήτορ-ας τοὺς θῆρ-ας suelen darse τοὺς ἅλ-ας G τῶν ῥητόρ-ων τῶν θηρ-ῶν en plural τῶν ἁλ-ῶν D τοῖς ῥήτορ-σι(ν) τοῖς θηρ-σί(ν) τοῖς ἁλ-σί(ν)
Temas en ρ con síncopa Algunos sustantivos en -τηρ, muy usados, experimentan la síncopa de ε en genitivo y dativo de singular, y tienen el dativo plural en -ασι. Son: ὁ πατὴρ ἡ μήτηρ ἡ θυγάτηρ ἡ γαστήρ 2. En ἀνήρ se verifica la síncopa incluso en el acusativo singular y en todo el plural; además se intercala una δ eufónica entre la ν y la ρ. Tema: πατερ Tema: ἀνερ N S πατήρ ἀνήρ V. πάτερ ἄνερ A. πατέρ-α ἄνδρ-α G πατρ-ός ἀνδρ-ός D πατρ-ί άνδρ-ί N P πατέρ-ες ἄνδρ-ες V. πατέρ-ες ἄνδρ-ες A. πατέρ-ας ἄνδρ-ας G πατέρ-ων ἀνδρ-ῶν D πατρά-σι(ν) ἀνδρά-σι(ν)
Temas en espirante (ς) 1. Sustantivos neutros con raíz alternante -οσ-/-εσ- 2. Adjetivos y sustantivos en -εσ- (muchos nombres propios) 3. Sustantivos neutros en ασ- 4. Sustantivos femeninos en οσ- La ς, precedida siempre de vocal, se pierde delante de la vocal de las desinencias por hallarse entre vocales. Las dos vocales en contacto se contraen normalmente.
Temas en espirante (ς) Sustantivos neutros con raíz alternante -οσ-/-εσ-. con ο en los tres casos iguales del singular La ε del tema alterna Tema: γένες-γενος N V. A. G D S τὸ τό τοῦ τῷ γένος γένος γένος γένους γένει [γένε(σ)ος] [γένε(σ)ι] N V. A. G D P τὰ τά τῶν τοῖς γένη γένη γένη γενῶν γένεσι [γένε(σ)α] [γένε(σ)ων] [γένε(σ)σι]
Temas en espirante (ς) Adjetivos y sustantivos en -εσ- (muchos nombres propios). Estos temas forman sustantivos y adjetivos masculinos y femeninos y adjetivos neutros. Los masculinos y femeninos prolongan la ε del tema en el nominativo singular. Sustantivos Tema: τριηρες Adjetivos Tema: ἀληθες S.N ἡ τριήρης ἀληθής ἀληθές V. τριῆρες ἀληθές ἀληθές A. τὴν τριήρη [τριήρε(σ)α] ἀληθῆ ἀληθές G. τὴς τριήρους [τριήρε(σ)ος] ἀληθοῦς ἀληθοῦς D. τῇ τριήρει [τριήρε(σ)ι] ἀληθεῖ ἀληθεῖ P.N αἱ τριήρεις [τριήρε(σ)ες] ἀληθεῖς ἀληθῆ V. τριήρεις ἀληθεῖς ἀληθῆ A. τὰς τριήρεις ἀληθεῖς ἀληθῆ G. τῶν τριήρων [τριήρε(σ)ων] ἀληθῶν ἀληθῶν D. ταῖς τριήρεσι [τριήρε(σ)σι] ἀληθέσι ἀληθέσι
Temas en vocal Temas en vocal ι, υ. Los temas en ι, sustantivos masculinos y femeninos. Los en υ, sustantivos masculinos, femeninos y neutros y adjetivos masculinos, femeninos y neutros. Ambos temas: con alternancia vocálica y sin alternancia. Sin alternancia vocálica (sustantivos masculinos y femeninos): Tema: οἰoveja Tema: ἰχθυ pez S N ἡ οἶς P αἱ οἶες S ὁ ἰχθύς P οἱ ἰχθύες V οἶες ἰχθύς ἰχθύες A τὴν οἶν τὰς οἶς τὸν ἰχθύν τοὺς ἰχθῦς G τὴς οἰός τῶν οἰων τοῦ ἰχθύος τῶν ἰχθύων D τῇ οἰί ταῖς οἰσί(ν) τῷ ἰχθύι τοῖς ἰχθύσι(ν)
Temas en vocal Con alternancia vocálica (en υ, sustantivos masculinos, femeninos y neutros, adjetivos masculinos, femeninos y neutros. En ι, sustantivos masculinos y femeninos ): en los casos en que ι o υ son intervocálicas, desaparecen ambas vocales y se producen contracciones. Afecta esta pérdida también al dativo plural. Sustantivos Tema: πολι (ποληι/πολει) Tema: πηχυ (πηχηυ/πηχευ) Tema: ἀστυ (ἀστηυ/ἀστευ) S N ἡ πόλις ὁ πῆχυς τὸ ἄστυ V πόλι πῆχυ ἄστυ A τὴν πόλιν τὸν πῆχυν τὸ ἄστυ G τὴς πόλεως τοῦ πήχεως τοῦ ἄστεως D τῇ πόλει τῷ πήχει τῷ ἄστει P N αἱ πόλεις οἱ πήχεις τὰ ἄστη V πόλεις πήχεις ἄστη A τὰς πόλεις τοὺς πήχεις τὰ ἄστη G τῶν πόλεων τῶν πήχεων τῶν ἄστεων D ταῖς πόλεσι(ν τοῖς πήχεσι(ν) τοῖς ἄστεσι(ν)
Temas en vocal Sin. N. V. A. G. D. γλυκύς γλυκύ γλυκύν γλυκέος γλυκεῖ Tema: γλυκυ (γλυκευ) El femenino de γλυκύς es γλυκεῖα, que se declina como δικαία Masculino Adjetivos γλυκύ γλυκύ γλυκύ Neutro γλυκέος γλυκεῖ Plu N. V. A. G. D. γλυκεῖς γλυκεῖς γλυκεῖς γλυκέων γλυκέσι(ν) γλυκέα γλυκέα γλυκέα γλυκέων γλυκέσι(ν)
Temas en vocal Temas en vocal ευ, ου, αυ. Son sustantivos masculinos y femeninos. Los en ευ presentan alternancia vocálica. Tema: βασιλευ Tema: γραυ Tema: βου S N ὁ βασιλεύς ἡ γραῦς ὁ βοῦς V βασιλεῦ γραῦ βοῦ A τὸν βασιλέα τὴν γραῦν τὸν βοῦν G τοῦ βασιλέως τὴς γραός τοῦ βοός P D τῷ βασιλεῖ τῇ γραῖ τῷ βοῖ N οἱ βασιλεῖς αἱ γρᾶες οἱ βόες V βασιλεῖς γρᾶες βόες A τοὺς βασιλέας τὰς γραῦς τοὺς βοῦς G τῶν βασιλέων τῶν γραῶν τῶν βοῶν D τοῖς βασιλεῦσι(ν) ταῖς γραυσί(ν) τοῖς βουσί(ν)
El adjetivo 1ª: los que se declinan por la declinación temática y la de α Clases 2ª: los que se declina por la atemática 3ª: los que se declinan por la atemática y la de α
El adjetivo Primera clase. Se declinan en el masculino y neutro por la declinación temática y en el femenino por la de α o por la temática. Ofrecen los siguientes tipos: Femeninos en α: δίκαιος, δικαία, δίκαιον Femeninos en η: άγαθός, ἀγαθή, ἀγαθόν Femeninos igual al masculino: ἔνδοξος, ἔνδοξος, ἔνδοξον
El adjetivo Segunda clase. Se declinan en los tres géneros por la declinación atemática. Tiene el femenino igual al masculino. Ofrecen los siguientes tipos: εὐδαίμων, εὐδαίμων, εὐδαίμον ἀληθής, ἀληθής, ἀληθές
El adjetivo Tercera clase. Se declinan en el masculino y neutro por la declinación atemática y en el femenino por la de α. Ofrecen los siguientes tipos: μέλας, μέλαινα, μέλαν πᾶς, πᾶσα, πᾶν γλυκύς, γλυκεῖα, γλυκύ
Adjetivos irregulares Adjetivos con doble tema: πολύς, πολλή, πολύ;; μέγας, μεγάλη, μέγα πολυ πολυ μεγα μεγα Temas πολλα μεγαλα πολλο πολλο μεγαλο μεγαλο N S πολύς πολλή πολύ μέγας μεγάλη μέγα V. A. πολύν πολλήν πολύ μέγαν μεγάλην μέγα G πολλοῦ πολλῆς πολλοῦ μεγάλου μεγάλης μεγάλου D πολλῷ πολλῇ πολλῷ μεγάλῳ μεγάλῃ μεγάλῳ N P πολλοί πολλαί πολλά μεγάλοι μεγάλαι μεγάλα V. A. πολλούς πολλάς πολλά μεγάλους μεγάλας μεγάλα G πολλῶν πολλῶν πολλῶν μεγάλων μεγάλων μεγάλων D πολλοῖς πολλαῖς πολλαῖς μεγάλοις μεγάλαις μεγάλοις
Grados del adjetivo Comparativos -τερος, -τέρα, -τερον -ίων (masculinos y femeninos), -ιον Superlativos -τατος, τάτη, τατον -ιστος, -ίστη, -ιστον * La mayoría de los adjetivos forman el comparativo y el superlativo mediante estas terminaciones
Comparativos en -τερος y superlativos en -τατος Los adjetivos en -ος (1ª clase) los forman añadiendo al tema: Cuando su penúltima sílaba es larga: el comparativo cambiando -ος en -ότερος. Ej. κοῦφος, κουφότερος ὑψηλός, ὑψηλότερος el superlativo cambiando -ος en -ότατος. Ej. κοῦφος, κουφότατος ὑψηλός, ὑψηλότατος Cuando su penúltima sílaba es breve: el comparativo cambiando -ος en -ώτερος. Ej. χαλεπός, χαλεπώτερος σοφός, σοφώτερος el superlativo cambiando -ος en -ώτατος. Ej. χαλεπός, χαλεπώτατος σοφός, σοφώτατος
Los adjetivos de la 2º y 3º clase los forman añadiendo al tema: Los en ων, las terminaciones -έστερος y -έστατος Ej. σώφρων, comp. σωφρον-έστερος, sup. σωφρον-έστατος Los en ης, ας y υς, las terminaciones -τερος y τατος Ej. σαφής, comp. σαφέσ-τερος, sup. σαφέσ-τατος μέλας, comp. μελάν-τερος, sup. μελάν-τατος βραχύς, comp. βραχύ-τερος, sup. βραχύ-τατος
Comparativos en -ίων y superlativos en -ιστος Ej.: ἡδύς, comp. ἡδίων, superl. ἥδιστος κακός, comp. κακίων, superl. κάκιστος Esta formación origina algún ligero cambio en el tema de ciertos adjetivos, que parecen entonces irregulares: αἰσχρός, comp. αἰσχίων, superl. αἴσχιστος ἐχθρός, comp. ἐχθίων, superl. ἔχθιστος καλός, comp. καλλίων, superl. κάλλιστος ῥᾴδιος, comp. ῥᾴων, superl. ῥᾷστος ταχύς, comp. θάττων, superl. τάχιστος
Declinación de los comparativos en -ίων Temas: ἡδιον, ἡδιος Masculino y Femenino Neutro N S ἡδίων ἥδιον V. ἥδιον ἥδιον A. ἡδίω y ἡδίονα ἥδιον G ἡδίονος ἡδίονος D ἡδίονι ἡδίονι N P ἡδίους y ἡδίονες ἡδίω y ἡδίονα V. ἡδίους y ἡδίονες ἡδίω y ἡδίονα A. ἡδίους y ἡδίονας ἡδίω y ἡδίονα G ἡδιόνων ἡδιόνων D ἡδίοσι ἡδίοσι Los temas en -ω y en -ους proceden del tema ἡδ-ιος
Comparativos y superlativos irregulares. Algunos adjetivos forman el comparativo y superlativo sobre temas distintos del tema del positivo Positivo Comparativo Superlativo ἀγαθός ἀμείνων βελτίων κρείττων ἄριστος βέλτιστος κράτιστος κακός κακίων χείρων ἥττων κάκιστος χείριστος ἥκιστα μέγας μείζων μέγιστος μικρός μικρότερος ἐλάττων μικρότατος ἐλάχιστος ὀλίγος μείων ὀλίγιστος πολύς πλείων πλεῖστος
EL VERBO 1. Verbos temáticos: A) Verbos cuyo tema termina en vocal I. verbos de tema en ι, υ II. verbos de tema en α, ε,ο B) Verbos cuyo tema termina en consonante (igual que los en vocal ι, υ) I. verbos de tema en oclusiva labial: β, π, φ, πτ dental: δ, τ, θ, ζ gutural: γ, κ, χ, σσ, ττ II. Verbos de tema en sonante: λ, ρ, ν
EL VERBO 2. Verbos atemáticos: A) verbos sin reduplicación ni sufijo B) verbos con reduplicación C) verbos con sufijo
EL VERBO. Presentes temáticos Ind. Imper Subju Opta Infi Partic Prt. Im. -ω -ω -οιμι -ειν -ων ἐ - -ον -εις -ει -ε -ετω -ῃς -ῃ -οις -οι -οντος -ουσα ἐ - -ες ἐ - -ε Presente activo -ομεν -ωμεν -οιμεν -ουσης ἐ - -ομεν -ετε -ετε -ητε -οιτε -ον ἐ - -ετε -ουσι(ν) - όντων -ωσι(ν) -οιεν -οντος ἐ - -ον -ομαι -ει -εται -ου -έσθω -ωμαι -ῃ -ηται -οίμην -οιο -οιτο -εσθαι -όμενος -ομένου -ομένη ἐ- -όμην ἐ- -ου ἐ- -ετο Presente medio-pasivo -όμεθα -ώμεθα -οίμεθα -ομένης ἐ- -όμεθα -εσθε -εσθε -ησθε -οισθε -όμενον ἐ- -εσθε -ονται -έσθων -ωνται -οιντο -ομένου ἐ- -οντο
EL VERBO. Presentes atemáticos Ind. Imper Subju Opta Infi Partic Prt. Im. -μι -ς -σι(ν) -θi -τω -ῶ -ῇς -ῇ -ίην -ίης -ίη -ναι -ντ-ς -ντος -ντ-yα ἐ- -ν ἐ- -ς ἐ- Presente activo -μεν -ῶμεν -ῖμεν -ντ-yης ἐ- -μεν -τε -τε -ῆτε -ἶτε -ντ ἐ- -τε -ασι(ν) -ντων -ῶσι(ν) -ἶεν -ντος ἐ- -σαν -μαι -σαι -ται -σο -σθω -ωμαι -ῃ -ηται -ίμην -ιο -ιτο -σθαι -μενος -μένου -μένη ἐ- -μην ἐ- -σο ἐ- -το Presente medio-pasivo -μεθα -ώμεθα -ίμεθα -μένης ἐ- -μεθα -σθε -σθε -ησθε -ισθε -μενον ἐ- -σθε -νται -σθων -ωνται -ιντο -μένου ἐ- -ντο
Verbos de tema en ι, υ Presente activo Indicativo Imperatv Subjunt Optativo Infinitivo Participio Prt. Impf. λύ-ω λύ-ω λύ-οιμι λύ-ειν λύ-ων ἐ -λυ-ον λύ-εις λῦ-ε λύ-ῃς λύ-οις λύ-οντος ἐ -λυ-ες λύ-ει λύ-ετω λύ-ῃ λύ-οι λύ-ουσα ἐ -λυ-ε λύ-ομεν λύ-ωμεν λύ-οιμεν λύ-ουσης ἐ -λύ-ομεν λύ-ετε λύ-ετε λύ-ητε λύ-οιτε λῦ-ον ἐ -λύ-ετε λύ-ουσι(ν) λύ- όντων λύ-ωσι(ν λύ-οιεν λύ-οντος ἐ -λυ-ον
Verbos de tema en ι, υ Presente medio-pasivo Indicativo Imperatv Subjunt Optativo Infinitivo Participio Prt. Impf. λύ-ομαι λύ-ωμαι λυ-οίμην λύ-εσθαι λυ-όμενος ἐ-λυ-όμην λύ-ει λύ-ου λύ-ῃ λύ-οιο λυ-ομένου ἐ-λύ-ου λύ-εται λυ-έσθω λύ-ηται λύ-οιτο λυ-ομένη ἐ-λύ-ετο λυ-όμεθα λυ-ώμεθα λυ-οίμεθα λυ-ομένης ἐ-λυ-όμεθα λύ-εσθε λύ-εσθε λύ-ησθε λύ-οισθε λυ-όμενον ἐ-λύ-εσθε λύ-ονται λυ-έσθων λύ-ωνται λύ-οιντο λυ-ομένου ἐ-λύ-οντο
Verbos de tema en α, ε,ο Particularidades: En todo el presente la vocal final del tema con la vocal de unión da lugar a contracciones. En el singular de optativo activo, ofrecen desinencias especiales: οιην, οιης, oιη. En infinitivo la desinencia es -εν Contracciones: Verbos en αω: Verbos en εω: Verbos en οω: α + ε, α + η se contrae en α α + ει, α + ῃ se contrae en ᾳ α + ο, α + ω, α + ου se contrae en ω α + οι se contrae en ῳ ε + ε se contrae en ει ε + ο se contrae en ου ε desaparece ante vocal larga o diptongo ο + ε, o + o, o + ου se contrae en ου o + η, ο + ω se contrae en ω o + ῃ, ο + ει, ο + οι se contrae en οι
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖμαι De esta clase son los siguientes verbos: Εἰμι (tema εσ-) Indicativo Imperatv Subjunt Optativo Infinitivo Participio Prt. Impf. εἰμί εἶ ἐστί(ν) ἐσμέν ἐστέ εἰσί(ν) ἴσθι ἔστω ἔστε ὄντων ὦ ἦς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσι(ν) εἴην εἴης ἔιη εἶμεν εἶτε εἶεν εἶναι ὤν ὄντος οὔσα οὔσης ὄν ὄντος ἦν ἦσθα ἦν ἦμεν ἦτε ἦσαν
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖμαι De esta clase son los siguientes verbos: Εἶμι (tema εἰ- ἰ-) Indicati Imperatv Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. εἶ-μι εἶ εἴ-σι ἴ-μεν ἴ-τε ἰ-ασι(ν) ἴ-θι ἴ-τω ἴ-τε ἰ-όντων ἴ-ω ἴ-ῃς ἴ-ῃ ἴ-ωμεν ἴ-ητε ἴ-ωσι(ν) ἴ-οιμι ἴ-οις ἴ-οι ἴ-οιμεν ἴ-οιτε ἴ-οιεν ἰ-έναι ἰ-ών ἰ-όντος ἰ-οῦσα ἰ-ούσης ἰ-όν ἰ-οντος ᾖα o ᾔειν ᾔεισθα o ᾔεις ᾔει o ᾔειν ᾔμεν o ᾔειμεν ᾔτε o ᾔειτε ᾖσαν o ᾔεσαν
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖμαι De esta clase son los siguientes verbos: Φημί (tema φα- φη-). Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. φη-μί φή-ς φη-σί(ν) φα-μέν φα-τέ φα-σί(ν) φα-θί φά-τω φά-τε φά-ντων φῶ φῇς φῇ φῶμεν φῆτε φῶσι(ν) φα-ίην φα-ίης φα-ίη φα-ῖμεν φα-ἶτε φα-ἶεν φά-ναι φάς φάντος φᾶσα φάσης φάν φάντος ἔφην ἔφης o ἔφησθα ἔφη ἔφαμεν ἔφατε ἔφασαν
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. verbos: εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖµαι De esta clase son los siguientes Ἠμί Sólo se emplea: ἠμί, digo;; ἦν, yo decía;; ἦ, decía él.
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖμαι De esta clase son los siguientes verbos: Κάθημαι (καθ-η-) Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. κάθη-μαι κάθη-σαι κάθη-ται καθή-μεθα κάθη-σθε κάθη-νται κάθη-σο καθή-σθω κάθη-σθε καθή-σθων καθῆσθαι καθή-μενος καθη-μένου καθη-μένη καθη-μένης καθή-μενον καθη-μένου ἐ-καθή-μην ἐ-κάθη-σο ἐ-κάθη-το ἐ-καθή-μηθα ἐ-κάθη-σθε ἐ-κάθη-ντο
Verbos atemáticos sin reduplicación ni sufijo. εἰμι, εἶμι, φημί, ἠμί, κάθημαι, κεῖμαι De esta clase son los siguientes verbos: Κεῖ-μαι (κει-) Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. κεῖ-μαι κεῖ-σαι κεῖ-ται κεί-μεθα κεῖ-σθε κεῖ-νται κεῖ-σο κεί-σθω κεῖ-σθε κεί-σθων κεῖ-σθαι κεί-μενος κει-μένου κει-μένη κει-μένης κεί-μενον κει-μένου ἐ-κεί-μην ἔ-κει-σο ἔ-κει-το ἐ-κεί-μηθα ἔ-κει-σθε ἔ-κει-ντο
Verbos atemáticos con reduplicación. De esta clase son los siguientes verbos: δίδωμι, ἵημι, ἵστημι, τίθημι τίθημι (θη-/θε-) Activo y medio Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. τί-θη-μι τί-θη-ς τί-θει τι-θῶ τι-θῇς τι-θε-ίη-ν τι-θε-ίη-ς τι-θέ-ναι τι-θείς τι-θέ-ντ-ος ἐ-τί-θη-ν ἐ-τί-θει-ς τί-θη-σι(ν) τι-θέ-τω τι-θῇ τι-θε-ίη τι-θεῖσα ἐ-τί-θει τί-θε-μεν τι-θῶ-μεν τι-θε-ῖ-μεν τι-θείσης ἐ-τί-θε-μεν τί-θε-τε τί-θε-τε τι-θῆ-τε τι-θε-ῖ-τε τι-θέ-ν ἐ-τί-θε-τε τι-θέ-ασι(ν) τι-θέ-ντων τι-θῶ-σι τι-θε-ῖ-εν τι-θέ-ντ-ος ἐ-τί-θε-σαν τί-θε-μαι τί-θε-σαι τί-θε-σο τι-θῶ-μαι τι-θῇ τι-θε-ίμην τι-θε-ῖο τί-θε-σθαι τι-θέ-μενος τι-θε-μένου ἐ-τι-θέ-μην ἐ-τί-θε-σο τί-θε-ται τι-θέ-σθω τι-θῇ-ται τι-θε-ῖτο τι-θε-μένη ἐ-τί-θε-το τι-θέ-μεθα τι-θῶ-μεθα τι-θε-ίμεθα τι-θε-μένης ἐ-τι-θέ-μεθα τί-θε-σθε τί-θε-σθε τι-θῆ-σθε τι-θε-ῖσθε τι-θέ-μενον ἐ-τί-θε-σθε τί-θε-νται τι-θέ-θων τι-θῶ-νται τι-θε-ῖντο τι-θε-μένου ἐ-τί-θε-ντο
Verbos atemáticos con reduplicación. De esta clase son los siguientes verbos: δίδωμι, ἵημι, ἵστημι, τίθημι δίδωμι (δω-/δο-) Activo y medio Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. δί-δω-μι δί-δω-ς δί-δου δι-δῶ δι-δῇς δι-δο-ίη-ν δι-δο-ίη-ς δι-δό-ναι δι-δούς δι-δό-ντ-ος ἐ-δί-δου-ν ἐ-δί-δου-ς δί-δω-σι(ν) δι-δό-τω δι-δῇ δι-δο-ίη δι-δοῦσα ἐ-δί-δου δί-δο-μεν δι-δῶ-μεν δι-δο-ῖ-μεν δι-δούσης ἐ-δί-δο-μεν δί-δο-τε δί-δο-τε δι-δῆ-τε δι-δο-ῖ-τε δι-δό-ν ἐ-δί-δο-τε δι-δό-ασι(ν) δι-δό-ντων δι-δῶ-σι δι-δο-ῖ-εν δι-δό-ντ-ος ἐ-δί-δο-σαν δί-δο-μαι δι-δῶ-μαι δι-δο-ίμην δί-δο-σθαι δι-δό-μενος ἐ-δι-δό-μην δί-δο-σαι δί-δο-σο δι-δῇ δι-δο-ῖο δι-δο-μένου ἐ-δί-δο-σο δί-δο-ται δι-δό-σθω δι-δῇ-ται δι-δο-ῖτο δι-δο-μένη ἐ-δί-δο-το δι-δό-μεθα δι-δῶ-μεθα δι-δο-ίμεθα δι-δο-μένης ἐ-δι-δό-μεθα δί-δο-σθε δί-δο-σθε δι-δῆ-σθε δι-δο-ῖσθε δι-δό-μενον ἐ-δί-δο-σθε δί-δο-νται δι-δό-σθων δι-δῶ-νται δι-δο-ῖντο δι-δο-μένου ἐ-δί-δο-ντo
Verbos atemáticos con reduplicación. De esta clase son los siguientes verbos: δίδωμι, ἵημι, ἵστημι, τίθημι ἵστημι Activo y medio Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. ἵστη-μι ἵστη-ς ἵστη ἱστῶ ἱστῇς ἱστα-ίη-ν ἱστα-ίη-ς ἱστά-ναι ἱστά-ς ἱστά-ντ-ος ἵστη-ν ἵστη-ς ἵστη-σι(ν) ἱστά-τω ἱστῇ ἱστα-ίη ἱστᾶ-σα ἵστη ἵστα-μεν ἱστῶ-μεν ἱστα-ῖ-μεν ἱστά-σης ἵστα-μεν ἵστα-τε ἵστα-τε ἱστῆ-τε ἱστα-ῖ-τε ἱστά-ν ἵστα -τε ἱ-στᾶσι(ν) ἱστά-ντων ἱστῶ-σι(ν) ἱστα-ῖ-εν ἱστά-ντ-ος ἵστα -σαν ἵστα-μαι ἵστα-σαι ἵστα-σο ἱστῶμαι ἱστῇ ἱστα-ίμην ἱστα-ῖο ἵστα-σθαι ἱστά-μενος ἱστα-μένου ἱστά-μην ἵστα-σο ἵστα-ται ἱστά-σθω ἱστῆται ἱστα-ῖτο ἱστα-μένη ἵστα-το ἱστά-μεθα ἱστώμεθα ἱστα-ίμεθα ἱστα-μένης ἱστά-μεθα ἵστα-σθε ἵστα-σθε ἱστῆσθε ἱστα -ῖσθε ἱστά-μενον ἵστα-σθε ἵστα-νται ἱστά-σθων ἱστῶνται ἱστα -ῖντο ἱστα-μένου ἵστα-ντο
Verbos atemáticos con reduplicación. De esta clase son los siguientes verbos: δίδωμι, ἵημι, ἵστημι, τίθημι ἵημι Activo y medio Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. ἵη-μι ἵη-ς ἵει ἱῶ ἱῇς ἱε-ίη-ν ἱε-ίη-ς ἱέ-ναι ἱείς ἱέ-ντ-ος ἵη-ν ἵει-ς ἵη-σι(ν) ἱέ-τω ἱῇ ἱε-ίη ἱεῖσα ἵει ἵε-μεν ἱῶ-μεν ἱε-ῖ-μεν ἱείσης ἵε-μεν ἵε-τε ἵε-τε ἱῆ-τε ἱε-ῖ-τε ἱέ-ν ἵε -τε ἱ-ᾶσι(ν) ἱέ-ντων ἱῶ-σι(ν) ἱε-ῖ-εν ἱέ-ντ-ος ἵε -σαν ἵε-μαι ἵε-σαι ἵε-σο ἱῶμαι ἱῇ ἱε-ίμην ἱε-ῖο ἵε-σθαι ἱέ-μενος ἱε-μένου ἱέ-μην ἵε-σο ἵε-ται ἱέ-σθω ἱῆται ἱε-ῖτο ἱε-μένη ἵε-το ἱέ-μεθα ἱώμεθα ἱε-ίμεθα ἱε-μένης ἱέ-μεθα ἵε-σθε ἵε-σθε ἱῆσθε ἱε -ῖσθε ἱέ-μενον ἵε-σθε ἵε-νται ἱέ-σθων ἱῶνται ἱε -ῖντο ἱε-μένου ἵε-ντο
Verbos atemáticos con sufijo. De esta clase es el siguiente verbo: δείκ-νυ-μι Activo y medio Indicati Imperat Subjunt Optativo Infinitiv Participio Prt. Impf. δείκ-νυ-μι δεικ-νύ-ω δεικ-νύ-οιμι δεικ-νύ-ναι δεικ-νύ-ς ἐ-δείκ-νυ-ν δείκ-νυ-ς δείκ-νυ δεικ-νύ-ῃς δεικ-νύ-οις δεικ-νύ-ντος ἐ-δείκ-νυ-ς δείκ-νυ-σι(ν) δεικ-νύ-τω δεικ-νύ-ῃ δεικ-νύ-οι δεικ-νῦ-σα ἐ-δείκ-νυ δείκ-νυ-μεν δεικ-νύ-ωμεν δεικ-νύ-οιμεν δεικ-νύ-σης ἐ-δείκ-νυ-μεν δείκ-νυ-τε δείκ-νυ -τε δεικ-νύ-ητε δεικ-νύ-οιτε δεικ-νύ-ν ἐ-δείκ-νυ-τε δεικ-νύ -ασι(ν) δεικ-νύ -ντων δεικ-νύ-ωσι(ν) δεικ-νύ-οιεν δεικ-νύ-ντος ἐ-δείκ-νυ-σαν δείκ-νυ-μαι δεικ-νύ-ωμαι δεικ-νυ-οίμην δείκ-νυ-σθαι δεικ-νύ-μενος ἐ-δεικ-νύ-μην δείκ-νυ-σαι δείκ-νυ-σο δεικ-νύ-ῃ δεικ-νύ-οιο δεικ-νυ-μένου ἐ-δείκ-νυ-σο δείκ-νυ-ται δεικ-νύ-σθω δεικ-νύ-ηται δεικ-νύ-οιτο δεικ-νυ-μένη ἐ-δείκ-νυ-το δεικ-νύ-μεθα δείκ-νυ-σθε δείκ-νυ-νται δείκ-νυ -σθε δεικ-νύ -σθων δεικ-νυ- ώμεθα δεικ-νύ-ησθε δεικ-νύ-ωνται δεικ-νυ-οίμεθα δεικ-νύ-οισθε δεικ-νύ-οιντο δεικ-νυ-μένης δεικ-νύ-μενον δεικ-νυ-μένου ἐ-δεικ-νύ-μεθα ἐ-δείκ-νυ-σθε ἐ-δείκ-νυ-ντο
PRONOMBRES - Personales ἐγώ σύ οὗ ἡμεῖς ὑμεῖς σφεῖς - Posesivos ἐμός, ἐμή, ἐμόν σός, σή, σόν ἡμέτερος, ἡμετέρα, ἡμέτερον ὑμέτερος, ὑμετέρα, ὑμέτερον - Demostrativos ὅδε, ἥδε, τόδε οὗτος, αὕτη, τοῦτο ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο Demostrativo αὐτός, αὐτή, αὐτό - Reflexivos ἐμαυτοῦ σεαυτοῦ ἑαυτοῦ ἡμῶν αὐτῶν ὑμῶν αὐτῶν σφῶν αὐτῶν o ἑαυτῶν - Relativos ὅς, ἥ, ὅ - Indefinidos τις, τι - Interrogativos τίς, τί
Pronombres relativos: ὅς, ἥ, ὅ Singular Plural N. ὅς ἥ ὅ οἵ αἵ ἅ A. ὅν ἥν ὅ οὕς ἅς ἅ G. οὗ ἧς οὗ ὧν ὧν ὧν D. ᾧ ᾗ ᾧ οἷς αἷς οἷς Otros relativos: ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ ὅστις, ἥτις, ὅ τι
Pronombres indefinidos: τις, τι Singular Plural Mas y Fem Neutro Mas y Fem Neutro N. τις τι τινές τινά / ἄττα A. τινά τι τινάς τινά / ἄττα G. τινός / του τινός / του τινῶν τινῶν D. τινί / τῳ τινί / τῳ τισί(ν) τισί(ν) Otros indefinidos:. ἄλλος, ἄλλη, ἄλλο ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον ἕκαστος, ἑκάστη, ἕκαστον οὐδείς, οὐδεμία, οὑδέν
Pronombres interrogativos: τίς, τί Singular Plural Mas y Fem Neutro Mas y Fem Neutro N. τίς τι τίνες τίνα A. τίνα τι τίνας τίνα G. τίνος / τοῦ τίνος / τοῦ τίνων τίνων D. τινί / τῷ τινί / τῷ τίσι(ν) τίσι(ν) Otros interrogativos: πότερος, πότερα, πότερον πόσος, πόση, ποσον ποῖος, ποῖα, ποῖον
Pronombres personales: ἐγώ, σύ, οὗ, ἡμεῖς, ὑμεῖς, σφεῖς 1ª persona 2ª persona 3ª persona Sing N. ἐγώ σύ A. ἐμέ o με σέ o σε ἕ o ἑ G. ἐμοῦ o μου σοῦ o σου οὗ o οὑ D. ἐμοί o μοι σοί o σοι οἵ o οἱ Plur N. ἡμεῖς ὑμεῖς σφεῖς A. ἡμᾶς ὑμᾶς σφᾶς G. ἡμῶν ὑμῶν σφῶν D ἡμεῖν ὑμεῖν σφίσι(ν)
Pronombres posesivos: ἐμός, σός, ἡμέτερος, ὑμέτερος 1ª persona 2ª persona S. ἐμός ἐμή ἐμόν σός σή σόν P. ἡμέτερος ἡμετέρα ἡμέτερον ὑμέτερος ὑμετέρα ὑμέτερον
Pronombres reflexivos: ἐμαυτοῦ, σεαυτοῦ, ἑαυτοῦ, ἡμῶν αὐτῶν, ὑμῶν αὐτῶν, σφῶν αὐτῶν o ἑαυτῶν 1ª persona 2ª persona 3ª persona S. A. ἐμαυτόν, -ήν σεαυτόν, -ήν ἑαυτόν, -ήν G. ἐμαυτοῦ, -ῆς σεαυτοῦ, -ῆς ἑαυτοῦ, -ῆς D. ἐμαυτῷ, -ῇ σεαυτῷ, -ῇ ἑαυτῷ, -ῇ P. A. G. D ἡμᾶς αὐτούς, ας ἡμῶν αὐτῶν ἡμῖν αὐτοῖς, -αῖς ὑμᾶς αὐτούς, ας ὑμῶν αὐτῶν ὑμῖν αὐτοῖς, -αῖς σφᾶς αὐτούς, -άς o ἑαυτούς, άς, -ά σφῶν αὐτῶν o ἑαυτῶν σφίσιν αὐτοῖς, -αῖς o ἑαυτοῖς, -αῖς
Pronombres demostrativos: ὅδε, ἥδε, τόδε; οὕτος, αὕτη, τοῦτο; ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο ὅδε, ἥδε, τόδε Singular Plural Mas Fem Neutr Mas Fem Neutr N. ὅδε ἥδε τόδε οἵδε αἵδε τάδε A. τόνδε τήνδε τόδε τούσδε τάσδε τάδε G. τοῦδε τῆσδε τοῦδε τῶνδε τῶνδε τῶνδε D. τῷδε τῇδε τῷδε τοῖσδε ταῖσδε τοῖσδε
Pronombres demostrativos: ὅδε, ἥδε, τόδε; οὕτος, αὕτη, τοῦτο; ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο οὕτος, αὕτη, τοῦτο Singular Plural Mas Fem Neutr Mas Fem Neutr N. οὕτος αὕτη τοῦτο οὕτοι αὕται ταύτα A. τοῦτον ταύτην τοῦτο τούτους ταύτας ταύτα G. τούτου ταύτης τούτου τούτων τούτων τούτων D. τούτῳ ταύτῃ τούτῳ τούτοις ταύταις τούτοις
Pronombres demostrativos: ὅδε, ἥδε, τόδε;; οὕτος, αὕτη, τοῦτο;; ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο Singular Plural Mas Fem Neutr Mas Fem Neutr N. ἐκεῖνος ἐκείνη ἐκεῖνο ἐκεῖνοι ἐκεῖναι ἐκεῖνα A. ἐκεῖνον ἐκείνην ἐκεῖνο ἐκείνους ἐκείνας ἐκεῖνα G. ἐκείνου ἐκείνης ἐκείνου ἐκείνων ἐκείνων ἐκείνων D. ἐκείνῳ ἐκείνῃ ἐκείνῳ ἐκείνοις ἐκείναις ἐκείνοις
Pronombres demostrativos: αὐτός, αὐτή, αὐτό αὐτός, αὐτή, αὐτό Singular Plural Mas Fem Neutr Mas Fem Neutr N. A. G. D. αὐτός αὐτόν αὐτοῦ αὐτῷ αὐτή αὐτήν αὐτῆς αὐτῇ αὐτό αὐτό αὐτοῦ αὐτῷ αὐτοί αὐτούς αὐτῶν αὐτοῖς αὐταί αὐτάς αὐτῶν αὐταῖς αὐτά αὐτά αὐτῶν αὐτοῖς
EL VERBO. EL FUTURO. Como regla general, se forma añadiendo a la raíz del verbo la característica σ- 1.- Futuro de verbos que acaban su raíz en vocal υ, ι Indicativo Optativo Infinitivo Participio λύ-σ-ω λύ-σ-εις λύ-σ-ει λύ-σ-οιμι λύ-σ-οις λύ-σ-οι λύ-σ-ειν λύ-σ-ων λύ-σ-οντος λύ-σ-ουσα Futuro activo λύ-σ-ομεν λύ-σ-οιμεν λυ-σ-ούσης λύ-σ-ετε λύ-σ-οιτε λῦ-σ-ον λύ-σ-ουσι(ν) λύ-σ-οιεν λύ-σ-οντος λύ-σ-ομαι λύ-σ-ει λυ-σ-οίμην λύ-σ-οιο λύ-σ-εσθαι λυ-σ-όμενος λυ-σ-ομένου λύ-σ-εται λυ-σ-όμεθα λύ-σ-οιτο λυ-σ-οίμεθα λυ-σ-ομένη λυ- σ-ομένης Futuro medio λύ-σ-εσθε λύ-σ-οισθε λυ-όμενον λύ-σ-ονται λύ-σ-οιντο λυ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO. Futuro pasivo Indicativo Optativo Infinitivo Participio λυ-θή-σ-ομαι λυ-θή-σ-ει λυ-θή-σ-εται λυ-θη-σ-όμεθα λυ-θή-σ-εσθε λυ-θή-σ-ονται λυ-θη-σ-όμην λυ-θή-σ-οιο λυ-θή-σ-οιτο λυ-θη-σ-οίμεθα λυ-θή--σ-οισθε λυ-θή-σ-οιντο λυ-θή-σ-εσθαι λυ-θη-σ-όμενος λυ-θη-σ-ομένου λυ-θη-σ-ομένη λυ- θη-σ-ομένης λυ-θη-όμενον λυ-θη-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO 2.- Futuros de verbos que acaban su raíz en vocal α, ε, ο. Igual que el grupo de υ, ι. La última vocal de la raíz alarga: α en η, ε en η, ο en ω. Indicativo Optativo Infinitivo Participio τιμή-σ-ω τιμή-σ-εις τιμή-σ-ει τιμή-σ-οιμι τιμή-σ-οις τιμή-σ-οι τιμή-σ-ειν τιμή-σ-ων τιμή-σ-οντος τιμή-σ-ουσα Futuro activo τιμή-σ-ομεν τιμή-σ-οιμεν τιμη-σ-ούσης τιμή-σ-ετε τιμή-σ-οιτε τιμῆ-σ-ον τιμή-σ-ουσι(ν) τιμή-σ-οιεν τιμή-σ-οντος τιμή-σ-ομαι τιμή-σ-ει τιμή-σ-εται τιμη-σ-οίμην τιμή-σ-οιο τιμή-σ-οιτο τιμή-σ-εσθαι τιμη-σ-όμενος τιμη-σ-ομένου τιμη-σ-ομένη Futuro medio τιμη-σ-όμεθα τιμη-σ-οίμεθα τιμη-σ-ομένης τιμή-σ-εσθε τιμή-σ-οισθε τιμη-σ-όμενον τιμή-σ-ονται τιμή-σ-οιντο τιμη-σ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO Indicativo Optativo Infinitivo Participio ποιή -σ-ω ποιή-σ-εις ποιή-σ-ει ποιή-σ-οιμι ποιή-σ-οις ποιή-σ-οι ποιή-σ-ειν ποιή-σ-ων ποιή-σ-οντος ποιή-σ-ουσα Futuro activo ποιή-σ-ομεν ποιή-σ-οιμεν ποιη-σ-ούσης ποιή-σ-ετε ποιή-σ-οιτε ποιῆ-σ-ον ποιή-σ-ουσι(ν) ποιή-σ-οιεν ποιή-σ-οντος ποιή-σ-ομαι ποιή-σ-ει ποιη-σ-οίμην ποιή-σ-οιο ποιή-σ-εσθαι ποιη-σ-όμενος ποιη-σ-ομένου ποιή-σ-εται ποιη-σ-όμεθα ποιή-σ-οιτο ποιη-σ-οίμεθα ποιη-σ-ομένη ποιη-σ-ομένης Futuro medio ποιή-σ-εσθε ποιή-σ-οισθε ποιη-σ-όμενον ποιή-σ-ονται ποιή-σ-οιντο ποιη-σ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO Indicativo Optativo Infinitivo Participio δηλώ-σ-ω δηλώ-σ-εις δηλώ-σ-οιμι δηλώ-σ-οις δηλώ-σ-ειν δηλώ-σ-ων δηλώ-σ-οντος δηλώ-σ-ει δηλώ-σ-ομεν δηλώ-σ-οι δηλώ-σ-οιμεν δηλώ-σ-ουσα δηλω-σ-ούσης Futuro activo δηλώ-σ-ετε δηλώ-σ-οιτε δηλῶ-σ-ον δηλώ-σ-ουσι(ν) δηλώ-σ-οιεν δηλώ-σ-οντος δηλώ-σ-ομαι δηλώ-σ-ει δηλω-σ-οίμην δηλώ-σ-οιο δηλώ-σ-εσθαι δηλω-σ-όμενος δηλω-σ-ομένου δηλώ-σ-εται δηλω-σ-όμεθα δηλώ-σ-οιτο δηλω-σ-οίμεθα δηλω-σ-ομένη δηλω-σ-ομένης Futuro medio δηλώ-σ-εσθε δηλώ-σ-οισθε δηλω-σ-όμενον δηλώ-σ-ονται δηλώ-σ-οιντο δηλω-σ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO 3.- Futuros de verbos que acaban su raíz en consonante oclusiva. Igual que el grupo de υ, ι. La oclusiva en contacto con la σ- se contrae: β, π, φ, πτ+σ > ψ γ, κ, χ, σσ, ττ+σ > ξ δ, τ, θ, ζ+σ > σ Indicativo Optativo Infinitivo Participio βλέψ-ω βλέψ-εις βλέψ-ει βλέψ-ομεν βλέψ-οιμι βλέψ-οις βλέψ-οι βλέψ-οιμεν βλέψ-ειν βλέψ-ων βλέψ-οντος βλέψ-ουσα βλεψ-ούσης Futuro activo (βλέπω) βλέψ-ετε βλέψ-οιτε βλέψ-ον βλέψ-ουσι(ν) βλέψ-οιεν βλέψ-οντος βλέψ-ομαι βλέψ-ει βλέψ-εται βλεψ-όμεθα βλεψ-οίμην βλέψ-οιο βλέψ-οιτο βλεψ-οίμεθα βλέψ -εσθαι βλεψ-όμενος βλεψ-ομένου βλεψ-ομένη βλεψ-ομένης Futuro medio (βλέπω) βλέψ-εσθε βλέψ-οισθε βλεψ-όμενον βλέψ-ονται βλέψ-οιντο βλεψ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO Indicativo πλέξ-ω πλέξ-εις Optativo πλέξ-οιμι πλέξ-οις Infinitivo πλέξ -εσθαι Participio πλέξ-ων πλέξ-οντος Futuro activo (πλέκω) πλέξ-ει πλέξ-οι πλέξ-ουσα πλέξ-ομεν πλέξ-οιμεν πλεξ-ούσης πλέξ-ετε πλέξ-οιτε πλέξ-ον πλέξ-ουσι(ν) πλέξ-οιεν πλέξ-οντος πλέξ-ομαι πλέξ-ει πλεξ-οίμην πλέξ-οιο πλέξ -ειν πλεξ-όμενος πλεξ-ομένου πλέξ-εται πλεξ-όμεθα πλέξ-εσθε πλέξ-οιτο πλεξ-οίμεθα πλέξ-οισθε πλεξ-ομένη πλεξ-ομένης πλεξ-όμενον Futuro medio (πλέκω ) πλέξ-ονται πλέξ-οιντο πλεξ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO Indicativo Optativo Infinitivo Participio σπεύσ-ω σπεύσ-εις σπεύσ-ει σπεύσ-οιμι σπεύσ-οις σπεύσ-οι σπεύσ-ειν σπεύσ-ων σπεύσ-οντος σπεύσ-ουσα Futuro activo (σπεύδω) σπεύσ-ομεν σπεύσ-οιμεν σπευσ-ούσης σπεύσ-ετε σπεύσ-οιτε σπεῦσ-ον σπεύσ-ουσι(ν) σπεύσ-οιεν σπεύσ-οντος σπεύσ-ομαι σπεύσ-ει σπεύσ-εται σπευσ-όμεθα σπευσ-οίμην σπεύσ-οιο σπεύσ-οιτο σπευσ-οίμεθα σπεύσ- εσθαι σπευσ-όμενος σπευσ-ομένου σπευσ-ομένη σπευσ-ομένης Futuro medio (σπεύδω) σπεύσ-εσθε σπεύσ-οισθε σπευσ-όμενον σπεύσ-ονται σπεύσ-οιντο σπευσ-ομένου
EL VERBO. EL FUTURO 4.- Futuros de verbos que acaban su raíz en sonante. Su característica es -εσ- entre la raíz y la vocal temática, con pérdida de la σ- y contracción de las vocales en contacto. En el optativo desinencias de presentes contractos. Futuro activo (ἀγγέλλω) Indicativo εσ-οίην>ἀγγελοίην ἀγγελ- έσ-ω>ἀγγελῶ έσ-εις>ἀγγελεῖς έσ-ει>ἀγγελεῖ έσ-ομεν>ἀγγελοῦμεν έσ-τε>ἀγγελεῖτε έσ-ουσι(ν)>ἀγγελοῦσι(ν) ἀγγελ- έσ-ομαι>ἀγγελοῦμαι έσ-ει>ἀγγελεῖ έσ-εται>ἀγγελεῖται εσ-όμεθα>ἀγγελούμεθα έσ-εσθε>ἀγγελεῖσθε έσ-ονται>ἀγγελοῦνται ἀγγελ- έσ-ων> ἀγγελῶν έσ-ουσα> ἀγγελοῦσα εσ-ον> ἀγγέλουν έσ-οντος> ἀγγελοῦντος εσ-ούσης> ἀγγελούσης έσ-οντος>ἀγγελοῦντος ἀγγελεσ-όμενος>ἀγγελούμενος εσ-ομένου>ἀγγελουμένου εσ-ομένη>ἀγγελουμένη εσ-ομένης>ἀγγελουμένης έσ-όμενον>ἀγγελούμενον εσ-ομένου>ἀγγελουμένου ἀγγελ- εσ-οίης>ἀγγελοίης εσ-οί>ἀγγελοίη έσ-οιμεν>ἀγγελοῖμεν έσ-οιτε>ἀγγελοῖτε έσ-οιεν>ἀγγελοῖεν Optativo ἀγγελ- ἀγγελεσ-οίμην>ἀγγελοίμην εσ-οίο>ἀγγελοῖο εσ-οίτο>ἀγγελοῖτο έσ-ιμεθα>ἀγγελοίμεθα έσ-οισθε>ἀγγελοῖσθε έσ-οιντο>ἀγγελοῖντο Infinitivo Futuro medio (ἀγγέλλω) έσ-εσθαι> ἀγγελεῖσθαι Participio ἀγγελεσ-εν>ἀγγελεῖν
EL VERBO. EL FUTURO Futuro activo (φαίνω) Indicativo Optativo Infinitivo Participio φαν- φαν- φαν- φαν- έσ-ω>φανῶ εσ-οίην>φανοίην εσ-εν>φανεῖν έσ-ων>φανῶν έσ-εις>φανεῖς εσ-οίης>φανοίης έσ-ουσα>φανοῦσα έσ-ει>φανεῖ εσ-οί>φανοίη εσ-ον>φάνουν έσ-ομεν>φανοῦμεν έσ-οιμεν>φανοῖμεν έσ-οντος>φανοῦντος έσ-τε>φανεῖτε έσ-οιτε>φανοῖτε εσ-ούσης>φανούσης έσ-ουσι(ν)>φανοῦσι(ν) έσ-οιεν>φανοῖεν έσ-οντος>φανοῦντος Futuro medio (φαίνω) φαν- φαν- φαν- φαν- έσ-ομαι>φανοῦμαι εσ-οίμην>φανοίμην έσ-εσθαι> εσ-όμενος>φανούμενος έσ-ει>φανεῖ εσ-οίο>φανοῖο φανεῖσθαι εσ-ομένου>φανουμένου έσ-εται>φανεῖται εσ-οίτο>φανοῖτο εσ-ομένη>φανουμένη εσ-όμεθα>φαν ούμεθα έσ-οιμεθα>φανοίμεθα εσ-ομένης>φανουμένης έσ-εσθε>φανεῖσθε έσ-οισθε>φανοῖσθε έσ-όμενον>φανούμενον έσ-ονται>φανοῦνται έσ-οιντο>φανοῖντο εσ-ομένου>φανουμένου
EL VERBO. EL FUTURO Futuro activo (σπείρω) Indicativo Optativo Infinitivo Participio σπερ- σπερ- σπερ- σπερ- έσ-ω>σπερῶ εσ-οίην>σπεροίην εσ-εν> σπερεῖν έσ-ων>σπερῶν έσ-εις>σπερεῖς εσ-οίης>σπεροίης έσ-ουσα>σπεροῦσα έσ-ει>σπερεῖ εσ-οί>σπεροίη εσ-ον>σπέρουν έσ-ομεν>σπεροῦμεν έσ-οιμεν>σπεροῖμεν έσ-οντος>σπεροῦντος έσ-τε>σπερεῖτε έσ-οιτε>σπεροῖτε εσ-ούσης>σπερούσης έσ-ουσι(ν)>σπεροῦσι(ν) έσ-οιεν>σπεροῖεν έσ-οντος>σπεροῦντος Futuro medio (σπείρω) σπερ- σπερ- σπερ- σπερ- έσ-ομαι>σπεροῦμαι εσ-οίμην>σπεροίμην έσ-εσθαι> εσ-όμενος>σπερούμενος έσ-ει>σπερεῖ εσ-οίο>σπεροῖο σπερεῖσθαι εσ-ομένου>σπερουμένου έσ-εται>σπερεῖται εσ-οίτο>σπεροῖτο εσ-ομένη>σπερουμένη εσ-όμεθα>σπερούμεθα έσ-οιμεθα>σπεροίμεθα εσ-ομένης>σπερουμένης έσ-εσθε>σπερεῖσθε έσ-οισθε>σπεροῖσθε έσ-όμενον>σπερούμενον έσ-ονται>σπεροῦνται έσ-οιντο>σπεροῖντο εσ-ομένου>σπερουμένου
EL FUTURO DE LOS VERBOS ATEMÁTICOS Con reduplicación o con sufijo en presente: A la raíz del verbo se añade la σ- más la vocal temática y las desinencias Indicativo Optativo Infinitivo Participio τίθημι θή-σω θή-σοιμι θή-σειν θή-σων δίδωμι δώ-σω δώ-σοιμι δώ-σειν δώ-σων ἵημι ἥ-σω ἥ-σοιμι ἥ-σειν ἥ-σων ἵστημι στή-ω στή-σοιμι στή-σειν στή-σων δείκνυμι δείξω δείξοιμι δείξειν δείξων
EL FUTURO PASIVO Indicativo Optativo Infinitivo Participio λυτιμαβλεππλεκπειθ- ἀγγελφανσπερ- λυθήσομαι τιμηθήσομαι βλεφθήσομαι πλεχθήσομαι πεισθήσομαι ἀγγελθήσομαι φανθήσομαι σπερθήσομαι λυθησοίμην τιμηθησοίμην βλεφθησοίμην πλεχθησοίμην πεισθησοίμην ἀγγελθησοίμην φανθησοίμην σπερθησοίμην λυθήσεσθαι τιμηθήσεσθαι βλεφθήσεσθαι πλεχθήσεσθαι πεισθήσεσθαι ἀγγελθήσεσθαι φανθήσεσθαι σπερθήσεσθαι λυθησόμενος τιμηθησόμενος βλεφθησόμενος πλεχθησόμενος πεισθησόμενος ἀγγελθησόμενος φανθησόμενος σπερθησόμενος
EL VERBO. EL AORISTO. Temático: εἶδον, ἔλιπον Atemático: Con sufijo σα: ἔλυσα De radical puro: Con alternancia: ἔδωκα Sin Alternancia: ἔβην
EL VERBO. EL AORISTO TEMÁTICO. 1.- Presenta los mismos sufijos y desinencias que los presentes temáticos. 2.- Se corresponde, en general, con verbos de presentes temáticos. 3.- Sólo aparece en verbos cuya raíz ofrece formas distintas en aoristo y en presente. 4.- Suele presentar grado cero en la raíz y normalmente no lleva sufijos. ἔβαλον (βάλλω): Raíz de aoristo βαλ-, raíz de presente βαλλ- ἔλαβον (λαμβάνω): Raíz de aoristo λαβ-, raíz de presente λαμβαν- ἔλιπον (λείπω): Raíz de aoristo λιπ-, raíz de presente λειπ- ἦλθον (ἔρχομαι): Raíz de aoristo ελθ-, raíz de presente ἐρχ- ἔτυχον (τυγχάνω): Raíz de aoristo τυχ-, raíz de presente τυγχαν- ἔφυγον (φεύγω): Raíz de aoristo φυγ-, raíz de presente φευγ
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. Con sufijo σα λύσας τιμήσας βλέψας πλέξας πείσας ἀγγείλας φήνας σπείρας λῦσαι τίμησαι βλέψαι πλέξαι πεῖσαι ἀγγεῖλαι φῆναι σπεῖραι λύσω τιμήσω βλέψω πλέξω πείσω ἀγγείλω φήνω σπείρω λύσαιμι τιμήσαιμι βλέψαιμι πλέξαιμι πείσαιμι ἀγγείλαιμι φήναιμι σπείραιμι λῦσον τίμησον βλέψον πλέξον πεῖσον ἀγγεῖλον φῆνον σπεῖρον ἔλυσα ἐτίμησα ἔβλεψα ἔπλεξα ἔπεισα ἤγγειλα ἔφηνα ἔσπειρα λυτιμαβλεππλεκπειθ- ἀγγελφανσπερ- Participio Infinitivo Subjuntivo Optativo Imperativo Indicativo Raíz
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. Con sufijo σα λυσάμενος τιμησάμενος βλεψάμενος πλεξάμενος πεισάμενος ἀγγειλάμενος φηνάμενος σπειράμενος λύσασθαι τιμήσασθαι βλέψασθαι πλέξασθαι πείσασθαι ἀγγείλασθαι φήνασθαι σπείρασθαι λύσωμαι τιμήσωμαι βλέψωμαι πλέξωμαι πείσωμαι ἀγγείλωμαι φήνωμαι σπείρωμαι λυσαίμην τιμησαίμην βλεψαίμην πλεξαίμην πεισαίμην ἀγγειλαίμην φηναίμην σπειραίμην λῦσαι τίμησαι βλέψαι πλέξαι πεῖσαι ἀγγεῖλαι φῆναι σπεῖραι ἐλυσάμην ἐτιμησάμην ἐβλεψάμην ἐπλεξάμην ἐπεισάμην ἤγγειλάμην ἐφηνάμην ἐσπειράμην λυτιμαβλεππλεκπειθ- ἀγγελφανσπερ- Participio Infinitivo Subjuntivo Optativo Imperati Indicativo Raíz
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. -σας -σαντος -σασα -σασης -σαν -σαντος -σαι -σω -σῃς -σῃ -σωμεν -σητε -σωσι -σαιμι -σαις -σαι -σαιμεν -σαιτε -σαιεν -σον -σατω -σατε -σαντων -σα -σας -σε -σαμεν -σατε -σαν Participio Infinitivo Subjuntivo Optativo Imperativo Indicativo ACTIVA -σαμενος -σαμενου -σαμενη -σαμενης -σαμενον -σαμενου -σασθαι -σωμαι -σῃ -σηται -σωμεθα -σησθε -σωνται -σαιμην -σαιο -σαιτο -σαιμεθα -σαισθε -σαιντο -σαι -σασθω -σασθε -σασθων -σαμην -σω -σατο -σαμεθα -σασθε -σαντο Participio Infinitivo Subjuntivo Optativo Imperativo Indicativo MEDIA
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. De radical puro Sin alternancia vocálica βη- (βαίνω) γνω- (γιγνώσκω) δρα- (διδράσκω) δυ- (δύω) στα- (ἵστημι) φυ- (φύω) Se corresponde, en general, con presentes temáticos Tiene algunas formas con vocal breve: 3ª persona plural imperativo Optativo Participio
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. βη- (βαίνω) Indica Impera Optati Subjunt Infinit Partic ἔβη-ν βαίην βῶ βάς ἔβη-ς βῆ-θι βαίης βῇς βῆναι βάντος ἔβη βή-τω βαίη βῇ βᾶσα ἔβη-μεν βαῖμεν βῶμεν βάσης ἔβη-τε βῆ-τε βαῖτε βῆτε βάν ἔβη-σαν βά-ντων βαῖεν βῶσι βάντος
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. De radical puro Con alternancia vocálica (larga/breve): Aoristos activos y medios de δίδωμι, τίθημι, ἵημι Indicativo activo en singular: -κ- Alternancia vocálica larga-singular/breve-plural Vocal breve: imperativo, optativo, infinitivo, participio, toda la media Subjuntivo: vocal larga Desinencia de infinitivo: -εναι
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. Raíz Indicativo Imperativo Optativo Subjuntivo Infinitivo Participio δω / δο ACTIVA ἔδωκα ἔδωκας ἔδωκε δός δότω δοίην δοίης δοίη δῶ δῷς δῷ δοῦναι M δούς δόντος F. δοῦσα ἔδομεν δοίμεν δῶμεν δούσης ἔδοτε δότε δοίτε δῶτε N. δόν ἔδοσαν δόντων δοίεν δῶσι δόντος MEDIA ἐδόμην ἔδου ἔδοτο δοῦ δόσθω δοίμην δοῖο δοῖτο δῶμαι δῷ δῶται δόσθαι M.δόμενος δομένου F. δομένη ἐδόμεθα ἔδοσθε ἔδοντο δόσθε δόσθων δοίμεθα δοῖσθε δοῖντο δώμεθα δῶσθε δῶνται δομένης N.δόμενον δομένου
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. Raíz Indicativo Imperativo Optativo Subjuntivo Infinitivo Participio θη / θε ACTIVA ἔθηκα ἔθηκας ἔθηκε ἔθεμεν ἔθετε ἔθεσαν θές θέτω θέτε θέντων θείην θείης θείη θεῖμεν θεῖτε θεῖεν θῶ θῇς θῇ θῶμεν θῆτε θῶσι θεῖναι M. θείς θέντος F. θεῖσα θείσης N. θέν θέντος MEDIA ἐθέμην ἔθου ἔθετο ἐθέμεθα ἔθεσθε ἔθεντο θοῦ θέσθω θέσθε Θέσθων θείμην θεῖο θεῖτο θείμεθα θεῖσθε θεῖντο θῶμαι θῇ θῆται θώμεθα θῆσθε θῶνται θέσθαι M. θέμενος θεμένου F. θεμένη θεμένης N. θέμενον θεμένου
EL VERBO. EL AORISTO ATEMÁTICO. Raíz Indicativo Imperativo Optativo Subjuntivo Infinitivo Participio ἡ / ἑ ACTIVA ἧκα ἧκας ἧκε ἕς ἕτω εἵην εἵης εἵη ὧ ᾗς ᾗ εἷναι M. εἵς ἕντος F. εἷσα εἷμεν εἷμεν ὧμεν εἵσης εἷτε ἕτε εἷτε ἧτε N. ἕν εἷσαν ἕντων εἷεν ὧσι ἕντος MEDIA εἵμην εἷσο εἷτο εἵμεθα εἷσθε εἷντο οὕ ἕσθω ἕσθε ἕσθων εἵμην εἷο εἷτο εἵμεθα εἷσθε εἷντο ὧμαι ᾗ ἧται ὥμεθα ἧσθε ὧνται ἕσθαι M. ἕμενος ἑμένου F. ἑμένη ἑμένης N. ἕμενον ἑμένου
EL VERBO. EL PERFECTO. Como regla general, se forma añadiendo a la raíz del verbo la característica κ- 1.- Perfectos de verbos que acaban su raíz en vocal υ, ι Perfecto activo Indicativo Imperativo Subjuntiv Optativo Participio Prt. Plusc. λέ-λυ-κα λέ-λυ κας λέ-λυ-κε(ν) λε-λύ-καμεν λε-λύ-κατε λε-λύ-κασι(ν) λελυκώς ἴσθι λελυκώς ἔστω λελυκότες ἔστε λελυκότες ὄντων λε-λύ-κω λε-λύ-κῃς λε-λύ-κῃ λε-λύ-κωμεν λε-λύ-κητε λε-λύ-κωσι λε-λύ-κοιμι λε-λύ-κοις λε-λύ-κοι λε-λύ-κοιμεν λε-λύ-κοιτε λε-λύ-κοιεν(ν) λελυκώς λελυκότος λελυκυῖα λελυκυίας λελυκός λελυκότος ἐ-λε-λύ-κειν ἐ-λε-λύ-κεις ἐ-λε-λύ-κει ἐ-λε-λύ-κειμεν ἐ-λε-λύ-κειτε ἐ-λε-λύ-κεσαν Infinitivo: λελυκέναι
EL VERBO. EL PERFECTO. Perfecto medio-pasivo Indicativo Imperatv Subjunt Optativo Participio Prt. Plusc. λέ-λυ-μαι λέ-λυ-σαι λέ-λυ-ται λε-λύ-μεθα λέ-λυ-σθε λέ-λυ-νται λέ-λυ-σο λε-λύ-σθω λέ-λυ-σθε λε-λύ-σθων λελυμένος ὦ λελυμένος ᾖς λελυμένος ᾖ λελυμένοι ὦμεν λελυμένοι ἦτε λελυμένοι ὦσι λελυμένος εἴην λελυμένος εἴης λελυμένος εἴη λελυμένοι εἶμεν λελυμένοι εἶτε λελυμένοι εἶεν λελυμένος λελυμένου λελυμένη λελυμένης λελυμένον λελυμένου ἐ-λε-λύ-μην ἐ-λέ-λυ-σο ἐ-λέ-λυ-το ἐ-λε-λύ-μεθα ἐ-λέ-λυ-σθε ἐ-λέ-λυ-ντο Infinitivo: λε-λύ-σθαι
EL VERBO. EL PERFECTO. 2.- Perfectos de verbos que acaban su raíz en vocal α, ε, ο. Igual que el grupo de υ,ι. La última vocal de la raíz alarga: α en η, ε en η, ο en ω. 3.- Perfectos de verbos que acaban su raíz en consonante oclusiva. Igual que el grupo de υ, ι. La oclusiva en contacto con la κ- de voz activa sufre modificaciones: β, π, φ, πτ + κ > φ γ, κ, χ, σσ, ττ + κ > χ δ, τ, θ, ζ + κ > κ En medio-pasiva se producen los siguientes cambios de la oclusiva: β, π, φ, πτ + µ > µµ /+σ> ψ / +τ > πτ /+σθ> φθ γ, κ, χ, σσ, ττ + µ > γμ /+σ> ξ / +τ > κτ /+ σθ> χθ δ, τ, θ, ζ + µ > σμ /+σ> σ / +τ > στ /+σθ> σθ 3ª persona plural indicativo y pluscuamperfecto son perifrásticas 4.- Perfectos de verbos que acaban su raíz en sonante. Algunas variaciones fonéticas
EL VERBO. EL PERFECTO. Perfecto activo Raíz Indicativ Imperatvo Subjunti Optativo Infinitivo Participi Pt. Plusc τιμα- τετίμηκα τετιμηκώς ἴσθι τετιμήκω τετιμήκοιμι τετιμηκέναι τετιμηκώς ἐτετιμήκειν βλεπ- βέβληφα βεβληφώς ἴσθι βεβλήφω βεβλήφοιμι βεβληφέναι βεβληφώς ἐβεβλήφειν πλεκ- πέπλοχα πεπλοχώς ἴσθι πεπλόχω πεπλόχοιμι πεπλοχέναι πεπλοχώς ἐπεπλόχειν πειθ- πέπεικα πεπεικώς ἴσθι πεπείκω πεπείκοιμι πεπεικέναι πεπεικώς ἐπεπείκειν ἀγγελ- ἤγγελκα ἠγγελκώς ἴσθι ἠγγέλκω ἠγγέλκοιμι ἠγγελκέναι ἠγγελκώς ἠγγέλκειν φαν- πέφαγκα πεφαγκώς ἴσθι πεφέγκω πεφάγκοιμι πεφαγκέναι πεφαγκώς ἐπεφάγκειν σπερ- ἔσπαρκα ἐσπαρκώς ἴσθι ἐσπάρκω ἐσπάρκοιμι ἐσπαρκέναι ἐσπαρκώς ἔσπαρκειν
EL VERBO. EL PERFECTO. Perfecto medio-pasivo Raíz Indicativ Imperat Subjuntivo Optativo Infinitivo Participio Pt. Plusc τιμα- τετίμημαι τετίμησο Partic.+ ὦ Partic.+εἴην τετιμῆσθαι τετιμημένος ἐτετιμήμην βλεπ- βέβλημμαι βέβληψο βεβλῆφθαι βεβλημμένος ἐβεβλήμμην πλεκ- πειθ- ἀγγελφανσπερ- πέπλεγμα ι πέπεισμαι ἤγγελμαι πέφασμαι ἔσπαρμαι πέπλεξο πέπεισο ἤγγελσο πέφανσο ἔσπαρσο πεπλέχθαι πεπεῖσθαι ἠγγέλθαι πέφανθαι ἐσπάρθαι πεπλεγμένος πεπεισμένος ἠγγελμένος πεφασμένος ἐσπαρμένος ἐπεπλέγμην ἐπεπείσμην ἠγγέλμην ἐπεφάσμην ἐσπάρμην
EL VERBO. LA REDUPLICACIÓN Consiste en anteponer a la raíz la primera consonante seguida de una ε, y se mantiene en todos los modos y voces: λύω, λέ-λυ-κα Si el verbo empieza por una aspirada, φ, χ, θ, se reduplica la sorda correspondiente, π, κ, τ: φονεύω, πε-φόνευκα; θύω, τέ-θυκα; χορεύω, κε-χόρευκα Los verbos que empiezan por vocal, ρ, por una consonante doble o por dos consonantes de las cuales no sea oclusiva la primera y líquida la segunda, toman aumento en vez de reduplicación: ὁρίζω, ὡρικα; ῥίπτω, ἔρριφα; ψαύω, ἔψαυκα; στρατεύω, ἐστράτευκα Si el verbo empieza por una oclusiva seguida por una líquida, se redobla sólo la oclusiva: κλείω, κέκλεικα Si el verbo empieza por γν, toma aumento en vez de reduplicación: γνωρίζω, ἐγνώρικα En los verbos compuestos de preposición, la reduplicación se coloca entre la preposición y el verbo, igual que el aumento: καταλύω, καταλέλυκα