Προδιαγραφές εκπόνησης διπλωµατικών εργασιών

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ & ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ Προδιαγραφές εκπόνησης διπλωµατικών εργασιών ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ MΑΪOΣ 2008 1

ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΗΓΙΕΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ για το µεταπτυχιακό πρόγραµµα σπουδών Σχεδιασµός, Οργάνωση και ιαχείριση των Συστηµάτων Μεταφορών 1. Σκοπός της µεταπτυχιακής διπλωµατικής εργασίας Η µεταπτυχιακή διπλωµατική εργασία ( Ε) αποτελεί αυτοτελή επιστηµονική (συνθετική ή ερευνητική) εργασία µε εφαρµοσµένο προσανατολισµό. Στόχος της είναι η εµπέδωση και εφαρµογή των γνώσεων που απέκτησε ο µεταπτυχιακός φοιτητής (ΜΦ) κατά τη διάρκεια των προηγηθέντων δύο ακαδηµαϊκών εξαµήνων, µε ταυτόχρονη εµβάθυνση σε συγκεκριµένο γνωστικό αντικείµενο. Η Ε αποτελεί για όλους τους ΜΦ του Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) Σχεδιασµός, Οργάνωση και ιαχείριση των Συστηµάτων Μεταφορών (ΜΕΤ.Μ.) την τελική δοκιµασία, πριν από την απόκτηση του µεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. 2. ιαδικασία ανάθεσης, εκπόνησης και κρίσης των διπλωµατικών εργασιών Η διαδικασία ανάθεσης, εκπόνησης και κρίσης κάθε µεταπτυχιακής Ε γίνεται σύµφωνα µε τους παρακάτω κανόνες. 1. Η εκπόνηση της Ε γίνεται ατοµικά από κάθε ΜΦ. Για κάθε ΜΦ ορίζεται από την Ειδική ιατµηµατική Επιτροπή (Ε Ε) του Τµήµατος Πολιτικών Μηχανικών (ΤΠΜ) ένα µέλος ιδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού ( ΕΠ) για την επίβλεψη της Ε και δύο επιπλέον µέλη ΕΠ ως συνεξεταστές της. 2. Κάθε ΜΦ οφείλει να επιλέξει, το αργότερο εντός 10 ηµερών από τη δηµοσιοποίηση των θεµάτων, το θέµα της Ε του. Εναλλακτικά, οποιοσδήποτε ΜΦ που έχει ενδιαφέρον για κάποιο θέµα εκτός του καταλόγου, µπορεί να έρθει σε συνεννόηση µε µέλος ΕΠ του Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών, το οποίο έχει ενδιαφέρον και αναλαµβάνει την ευθύνη επίβλεψης Ε µε θέµα προτεινόµενο από τον ΜΦ, στο ίδιο χρονικό πλαίσιο µε την προηγούµενη περίπτωση. 3. Οι ιπλωµατικές Εργασίες πρέπει να αποτελούν αυτοτελείς επιστηµονικές εργασίες. Λεπτοµέρειες για το περιεχόµενο, τη δοµή και την παρουσίασή τους δίνονται στη συνέχεια. 4. Όταν περατωθεί η εκπόνηση και στη συνέχεια η συγγραφή κάθε Ε, κατατίθεται σε έξι αντίγραφα, και σε 2 CD-ROM (από τα οποία ένα CD-ROM και ένα αντίγραφο παραµένει στη βιβλιοθήκη του ΠΜΣ, ένα CD-ROM στη κεντρική βιβλιοθήκη του Πανεπιστηµίου), δύο αντίγραφα στις βιβλιοθήκες του Τµήµατος Πολιτικών Μηχανικών και Αγρονόµων Τοπογράφων Μηχανικών, ενώ τα άλλα τρία παραδίδονται στους εξεταστές. Η κατάθεση των Ε οφείλει να γίνει µέσα στο πρώτο δεκαήµερο του Οκτωβρίου ενώ η εξέτασή τους πραγµατοποιείται σε δηµόσια παρουσίαση έπειτα από 5 ηµέρες. 2

5. Η Ε πιστώνεται µε τρεις διδακτικές µονάδες. Βαθµός της Ε είναι ο µέσος όρος των βαθµών των τριών εξεταστών και κατατίθεται στο Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών µετά το πέρας της όλης διαδικασίας. Η Ε βαθµολογείται στην κλίµακα 0-10 και ως µικρότερος αποδεκτός βαθµός θεωρείται το 6. Σε περίπτωση που η Ε κριθεί ανεπαρκής και γενικά αξιολογηθεί µε βαθµό µικρότερο του 6, οι εξεταστές οφείλουν εντός τριών ηµερών να δώσουν γραπτές υποδείξεις στον ΜΦ για τον τρόπο βελτίωσης της Ε. Ο ΜΦ οφείλει εντός 15 ηµερών να υποβάλει το διορθωµένο κείµενο της εργασίας του και να εξετασθεί εκ νέου από την ίδια επιτροπή, η απόφαση της οποίας, τη δεύτερη αυτή φορά, είναι τελεσίδικη. 3. Τύποι και περιεχόµενο των διπλωµατικών εργασιών 3.1 Τύποι Ε Οι µεταπτυχιακές Ε εξ ορισµού αποτελούν αυτοτελείς επιστηµονικές εργασίες, σηµαντικής έκτασης, τόσο σε ό,τι αφορά το αντικείµενο που πραγµατεύονται όσο και σε ό,τι αφορά την τελική τους γραπτή παρουσίαση. Όπως αναφέρθηκε και εξ αρχής, οι δύο βασικές κατηγορίες κατάταξης των Ε από άποψη περιεχοµένου/αντικειµένου είναι οι εξής: α) συνθετικές εργασίες και β) ερευνητικές εργασίες. Ενδεικτικά αναφέρονται στη συνέχεια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάθε Ε, ανάλογα µε την κατηγορία στην οποία εντάσσεται. Συνθετικές εργασίες Εδώ περιλαµβάνονται: 1. Εργασίες που αφορούν σε εκτεταµένη βιβλιογραφική ανασκόπηση για κάποιο θέµα αιχµής ή ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Στην περίπτωση αυτή είναι απαραίτητη η κριτική παρέµβαση του υποψήφιου στο υπόψη θέµα και δεν αρκεί µια απλή παράθεση της βιβλιογραφίας. 2. Εργασίες που αφορούν σε κριτική ανάλυση ειδικών ερευνών, µελετών κτλ. που έχουν εκπονηθεί για την αντιµετώπιση ενός κρίσιµου περιβαλλοντικού προβλήµατος ή/και ενός µεγάλου έργου σχετικού µε την προστασία του περιβάλλοντος κτλ. 3. Εργασίες που αφορούν στην εµπεριστατωµένη ανάλυση και κριτική πολιτικών (στρατηγικών) αντιµετώπισης σε διαχειριστικό επίπεδο περιβαλλοντικών προβληµάτων που απασχόλησαν ή απασχολούν την κοινωνία στις διάφορες κλίµακες της (τοπική, εθνική, περιφερειακή, παγκόσµια). Ερευνητικές εργασίες Εδώ περιλαµβάνονται: 1. Εργασίες που αφορούν σε πρωτότυπα αποτελέσµατα προϊόντα ερευνητικής εργασίας οποιασδήποτε µορφής (πειραµατική, αριθµητική, θεωρητική). Η εργασία αυτή πρέπει να έχει εκτελεσθεί στο χρονικό διάστηµα εκπόνησης της Ε και να µην περιέχει αποτελέσµατα προηγούµενης εργασίας του ΜΦ, είτε στο πλαίσιο των σπουδών του στο Πρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών είτε νωρίτερα απ αυτές. 2. Εργασίες που έχουν εφαρµοσµένο ερευνητικό χαρακτήρα, δηλαδή χαρακτηρίζονται από τη χρήση γνωστών µεν µεθόδων και εργαλείων, που όµως εφαρµόζονται µε πρωτότυπα κατά προτίµηση συγκεκριµένα πραγµατικά και όχι ιδεατά δεδοµένα. 3

3.2 Περιεχόµενο των Ε Το περιεχόµενο των Ε, το οποίο παρουσιάζεται µέσω του γραπτού κειµένου τους, θα πρέπει κατ αρχήν να εναρµονίζεται µε τα γενικά χαρακτηριστικά των τύπων των δύο κατηγοριών εργασιών, που περιγράφηκαν πιο πάνω. Η µεταπτυχιακή Ε είναι ένα επιστηµονικό κείµενο και θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως προς τη γλώσσα και το ύφος από λιτότητα, ακριβολογία και σαφήνεια. Θα πρέπει λοιπόν να περιέχει τα απολύτως απαραίτητα και σηµαντικά στοιχεία επεξεργασίας του θέµατος, χωρίς πολυλογία και χρήση καταχρηστικού αριθµού πινάκων, σχηµάτων και βιβλιογραφικών αναφορών που, τελικά, δεν βελτιώνουν την ποιότητά της. Από την άλλη µεριά, θεωρείται ως απαράδεκτο δεοντολογικά και επιστηµονικά το να εισάγονται στο κείµενο µιας Ε και να οικειοποιούνται έννοιες, περιγραφές κτλ. που ήδη υπάρχουν στα τεύχη των σηµειώσεων που έχουν χρησιµοποιηθεί από τους διδάσκοντες του Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών ή εµφανίζονται σε συγγράµµατα ή άρθρα της σχετικής βιβλιογραφίας. Τέλος, είναι ακόµα πιο µεµπτό να αντιγράφονται αυτούσια κείµενα από οποιαδήποτε πηγή (άρθρα, λοιπές εργασίες, συγγράµµατα, ακόµα και κείµενα από το διαδίκτυο), χωρίς να υποδεικνύεται σαφώς ότι έγινε κάτι τέτοιο (µε χρήση δηλαδή εισαγωγικών στο σχετικό παρατιθέµενο κείµενο και, παράλληλα, αναφορά της σχετικής πηγής). Το ίδιο ισχύει βέβαια και για πίνακες, διαγράµµατα, εικόνες, φωτογραφίες, χάρτες κτλ. 4. Οδηγίες για τη συγγραφή των διπλωµατικών εργασιών 4.1 Εξώφυλλο - Βιβλιοδεσία Κάθε Ε περιλαµβάνει υποχρεωτικά τεύχος σε διάσταση φύλου Α4 (21x29.7 cm). Το εξώφυλλο πρέπει να είναι από σκληρό χαρτόνι και να έχει την διαµόρφωση που φαίνεται στο πρώτο υπόδειγµα που επισυνάπτεται. Στη ράχη του τεύχους πρέπει να αναγράφονται, αρχίζοντας από το πάνω µέρος της, το αρχικό του ονόµατος και το πλήρες επίθετο του εκπονήσαντος τη Ε, ο τίτλος του Προγράµµατος Μεταπτυχιακών Σπουδών καθώς και ο τίτλος της εργασίας και το έτος εκπόνησής της. Εφόσον στα τελικά παραδοτέα της Ε υπάρχουν σχέδια µεγάλων διαστάσεων, τα οποία δεν είναι δυνατό να ενσωµατωθούν στο τεύχος και παραδίδονται ξεχωριστά απ αυτό, τότε το σύνολο των παραδοτέων πρέπει να παραδίδεται σε σκληρό κουτί, στο εξωτερικό µέρος του οποίου πρέπει να αναγράφονται όλα τα στοιχεία που αναφέρθηκαν πιο πάνω για το τεύχος. 4.2 οµή του κειµένου Το τεύχος του κειµένου της διπλωµατικής εργασίας περιλαµβάνει κατά σειρά τα ακόλουθα : Σελίδα τίτλου (εσώφυλλο, το ίδιο µε το συνηµµένο υπόδειγµα του εξώφυλλου) Πρόλογο Πίνακα περιεχοµένων Περίληψη στα ελληνικά (ως 2 σελίδες) Περίληψη στα αγγλικά (ως 2 σελίδες) Πίνακα συµβόλων και εννοιών (εφόσον χρειάζονται) Κύριο µέρος της εργασίας (εισαγωγή, λοιπά κεφάλαια, συµπεράσµατα κτλ.) Βιβλιογραφία Παραρτήµατα (αν υπάρχουν) 4

Προαιρετικά και επιπλέον των παραπάνω µπορεί να περιλαµβάνει, πριν από το κύριο µέρος : Περίληψη και σε άλλη επίσηµη γλώσσα της Ε.Ε. Κατάλογο σχηµάτων Κατάλογο πινάκων Παροράµατα 4.3 Ενδεικτικές τεχνικές οδηγίες για την παρουσίαση του κειµένου της Ε 1. Η δακτυλογράφηση πρέπει να γίνει σε (νοητό) πλαίσιο 16x24.7cm µε τα ακόλουθα περιθώρια : άνω 2.5 cm, κάτω 2.5 cm, αριστερό 2.5 cm και δεξιό 2.5 cm. 2. Το µέγεθος των γραµµάτων του κειµένου πρέπει να είναι 12 pt, η γραµµατοσειρά Times New Roman ή παρόµοια και το διάστηµα µεταξύ των γραµµών µονό. 3. Οι παράγραφοι πρέπει να αρχίζουν στο αριστερό όριο του πλαισίου κειµένου. Μεταξύ διαδοχικών παραγράφων αφήνεται µια κενή γραµµή.. 4. Το κείµενο πρέπει να στοιχίζεται σ όλο το πλάτος του πλαισίου κειµένου (πλήρης στοίχιση). 5. Κάθε κεφάλαιο αρχίζει σε νέα σελίδα. Οι τίτλοι των κεφαλαίων, που αριθµούνται µε διαδοχική αραβική αρίθµηση (π.χ. Κεφάλαιο 1: Εισαγωγή), πρέπει να ισοστοιχίζονται στο µέσο της σελίδας και να γράφονται µε κεφαλαία έντονα γράµµατα µεγέθους 14 pt. 6. Οι τίτλοι των υποκεφαλαίων πρέπει να αρχίζουν από το αριστερό άκρο του πλαισίου, να διαχωρίζονται µε δύο κενές γραµµές από το κείµενο που προηγείται και µε µία από το κείµενο που έπεται και να γράφονται µε πεζά έντονα γράµµατα, π.χ. 2.1. Θεωρητική προσέγγιση. 7. Οι τίτλοι τρίτης τάξης πρέπει να αρχίζουν από το αριστερό άκρο του πλαισίου, να διαχωρίζονται µε µία κενή γραµµή από το κείµενο που προηγείται και µε µία από το κείµενο που έπεται και να υπογραµµίζονται, π.χ. 3.2.1 Αποτελέσµατα της πρώτης δοκιµής. 8. Η αρίθµηση των εξισώσεων πρέπει να γίνεται κατά κεφάλαιο (π.χ. 3.5, για την 5 η εξίσωση του 3 ου κεφαλαίου) και όχι συνεχόµενη σ όλο το κείµενο της Ε. Οι αριθµοί των εξισώσεων γράφονται µέσα σε παρένθεση στο δεξιό άκρο της γραµµής στην οποία παρατίθεται η εξίσωση. 9. Οι πίνακες πρέπει να παρατίθενται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην πρώτη αναφορά τους στο κείµενο και να διαχωρίζονται από αυτό µε µία κενή γραµµή. Ο τίτλος του κάθε πίνακα εµφανίζεται ως υπέρτιτλος, προηγείται δηλαδή του πίνακα, ενώ η αρίθµηση ακολουθεί και αυτή τη λογική των κεφαλαίων. Η λέξη Πίνακας πρέπει να γράφεται µε έντονα γράµµατα και να ακολουθείται από τον αριθµό και τον τίτλο του πίνακα, π.χ. Πίνακας 3.2 Αποτελέσµατα µετρήσεων. Αν ένας πίνακας ξεπερνά σε µήκος τη µία σελίδα, οι τίτλοι των στηλών πρέπει να επαναληφθούν στην αρχή της επόµενης σελίδας. 5

10. Όλα τα σχήµατα θα πρέπει να περιέχονται στο πλαίσιο των 16x24.7 cm, να τοποθετούνται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην πρώτη αναφορά τους στο κείµενο και να διαχωρίζονται από αυτό µε µία κενή γραµµή. Οι υπότιτλοί τους πρέπει να ισοστοιχίζονται στο µέσο της σελίδας και να αρχίζουν µε τη λέξη Σχήµα και τον αντίστοιχο αριθµό. Η αρίθµηση των σχηµάτων πρέπει να γίνεται κατά κεφάλαιο. Τα ίδια ισχύουν και για τις φωτογραφίες. Η σχεδίαση των σχηµάτων, των διαγραµµάτων και των χαρτών θα πρέπει να γίνεται είτε µε τη βοήθεια κατάλληλου λογισµικού, είτε µε σινική µελάνη σύµφωνα µε τους κανόνες του γραµµικού και τεχνικού σχεδίου. Σε περίπτωση που σχήµατα ή πίνακες λαµβάνονται αυτούσια από άλλη εργασία, θα πρέπει να σηµειώνεται στον υπότιτλο ή στον τίτλο αντίστοιχα η εργασία αυτή, π.χ. ή Σχήµα 1.2 Σηµερινοί κυκλοφοριακοί φόρτοι (Πηγή: ΥΠ.ΠΕΧΩ Ε (1987)) Σχήµα 1.2 Σηµερινοί κυκλοφοριακοί φόρτοι (Πηγή:[5]) 11. Οι βιβλιογραφικές παραποµπές στο κείµενο πρέπει να γίνονται είτε µε διαδοχικούς αριθµούς µέσα σε αγκύλες, π.χ. [2], είτε µε όνοµα συγγραφέα/ων και χρονολογία δηµοσίευσης, π.χ. Giannopoulos et al. 1999. Τα βιβλιογραφικά στοιχεία των αναφεροµένων εργασιών πρέπει να παρατεθούν στο τέλος του κειµένου, δηλαδή στο κεφάλαιο Βιβλιογραφία, σύµφωνα µε τα ακόλουθα υποδείγµατα (για βιβλίο, άρθρο σε περιοδικό, άρθρο σε πρακτικά συνεδρίου και διπλωµατική εργασία, αντιστοίχως). Στην περίπτωση που χρησιµοποιούνται αγκύλες και αριθµοί, η παράθεση των εργασιών στη βιβλιογραφία θα γίνεται κατ' αύξοντα αριθµό, ενώ στην άλλη περίπτωση η παράθεση των εργασιών στη βιβλιογραφία θα γίνεται µε αλφαβητική σειρά π.χ.: 1. Potter Stephen, Skinner J. Martin, On transport integration: a contribution to better understanding, Pergamon, Futures, 32(2000), 275-287. 2. Exel van Job, Rienstra Sytze, Gommers Michael, Pearman Alan, Tsamboulas Dimitrios, EU involvement in TEN development: network effects and European value added, Pergamon, Transport Policy, 9(2002), 299-311. 3. Mulley Corinne, Nelson D. John, Interoperability and transport policy: the impediments to interoperability in the organization of trans European transport systems, Pergamon, Transport Geography, 7(1999), 93-104. 4. Pinder A. David, Edwards B. Julia and Wise Mark, The European Investment Bank, transport investment and European Union objectives: an exploratory analysis, Butterworth Heinemann, Transport Geography, 3(1995), 167-178. 4.4 Γενικές παρατηρήσεις Στον πρόλογο, ο οποίος δεν θα πρέπει να ξεπερνά σε έκταση τις 2 σελίδες, αναγράφεται κυρίως ένα σύντοµο ιστορικό της εκπόνησης της Ε, από την ανάθεση µέχρι την ολοκλήρωσή της. Με εξαιρετικά σύντοµο τρόπο περιγράφονται τα κύρια στοιχεία της εργασίας (π.χ. τίτλοι κεφαλαίων) καθώς και η κατά την κρίση του συγγραφέα συµβολή της Ε στον ειδικό επιστηµονικό χώρο στον οποίο εντάσσεται. Στον πρόλογο αναφέρονται επίσης τα ονόµατα του επιβλέποντα, των άλλων δύο µελών της εξεταστικής επιτροπής καθώς και εκείνων που, κατά την άποψη του συγγραφέα, συνεπικούρησαν στην εκπόνηση της Ε. Εφόσον ο συγγραφέας κρίνει ότι πρέπει να ευχαριστήσει οποιονδήποτε για τη βοήθειά του στην εκπόνηση της Ε, το τέλος του προλόγου είναι το πιο κατάλληλο σηµείο για να το κάνει. 6

Στην περίληψη δίνεται µία σαφής και σύντοµη περιγραφή του περιεχοµένου του κειµένου. H περίληψη είναι συνήθως η δεύτερη ενότητα στην οποία ανατρέχει ο αναγνώστης της εργασίας µετά τον τίτλο και ως εκ τούτου πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγµένη. Η περίληψη πρέπει να δίνει µiα σφαιρική εικόνα του περιεχοµένου της Ε, χωρίς να επαναλαµβάνει τον τίτλο και χωρίς να περιέχει θέµατα που δεν εµφανίζονται στο κύριο µέρος της εργασίας. Επίσης, δεν πρέπει να περιέχει πίνακες, σχήµατα, τύπους και αναφορές στη βιβλιογραφία. Το κύριο µέρος της εργασίας µπορεί ενδεικτικά να αποτελείται από : Το πρώτο τµήµα, που αποτελεί το κεφάλαιο της εισαγωγής, όπου εξηγείται η γενική φύση του θέµατος και οι λόγοι που οδήγησαν στην εκπόνηση της εργασίας, γίνεται βιβλιογραφική επισκόπηση για το ίδιο ή, εφόσον έχουν ιδιαίτερη σηµασία, για συναφή θέµατα, σκιαγραφείται σε γενικές γραµµές η εργασία και αναφέρεται η διάρθρωση των κεφαλαίων που ακολουθούν. Το δεύτερο τµήµα, που αποτελείται από διάφορα κεφάλαια, τα οποία περιέχουν την κυρίως επεξεργασία τον θέµατος, π.χ. (µεταξύ άλλων) θεωρητικά στοιχεία και µαθηµατικές εξισώσεις, µεθοδολογία αντιµετώπισης, περιγραφή αλγορίθµων, δεδοµένα που χρησιµοποιήθηκαν και κάθε νέο θεωρητικό και πειραµατικό στοιχείο που παρουσιάζει ενδιαφέρον. Το τρίτο τµήµα, που επίσης µπορεί να αποτελείται από περισσότερα του ενός κεφάλαια, τα οποία περιλαµβάνουν την παράθεση των αποτελεσµάτων, σχετικούς πίνακες και σχήµατα µε σχόλια και επεξηγήσεις. Το τέταρτο τµήµα της εργασίας, που αποτελεί το κλείσιµό της µέσω ενός κεφαλαίου που µπορεί να έχει τον γενικό τίτλο Συµπεράσµατα και Παρατηρήσεις ή απλώς Συµπεράσµατα. Στο µέρος αυτό της Ε γίνεται προσπάθεια ερµηνείας των αποτελεσµάτων της εργασίας µε βάση τα προηγούµενα δεδοµένα, τις γνώσεις του συγγραφέα και τα συµπεράσµατα άλλων εργασιών. Στο τέλος της παράθεσης των συµπερασµάτων µπορεί να γίνεται εισήγηση για την παραπέρα µελέτη θεµάτων που αποτελούν φυσική συνέχεια αυτών που µελετήθηκαν ή θεµάτων που δεν µελετήθηκαν επαρκώς. 7

AΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ & ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Η ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ Α ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ιπλ. Πολιτικός Μηχανικός Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2008 8