ΔΙΑΝΟΜΗ ΟΡΤΥΚΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

ΔΙΑΝΟΜΗ ΟΡΤΥΚΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

ΦΑΣΙΑΝΟΣ Ο φασιανός είναι γένος πτηνών, που ανήκει στην οικογένεια Φασιανίδες. Το μήκος του φθάνει τα 80 εκατοστά περίπου και έχει χαλκόχρωμο φτέρωμα, με μαύρες ραβδώσεις. Ο θηλυκός φασιανός είναι μικρότερος σε μέγεθος από τον αρσενικό και δεν έχει εντυπωσιακά χρώματα. Το υπόλοιπο φτέρωμα έχει αποχρώσεις κοκκινωπές και κιτρινοκαστανές. Τα αρσενικά των απελευθερωμένων πληθυσμών έχουν ένα λευκό, στενό περιλαίμιο. Πιο απλός σε εμφάνιση ο θηλυκός, μήκους 53-64 εκατοστά και βάρους περίπου 1,2 κιλά, με σχεδόν ομοιόμορφο ανοιχτό καφετί πτέρωμα, αλλά και με κοντύτερη ουρά. Και χωρίς περιλαίμιο. Αυτό το βοηθά να περνά απαρατήρητο κατά την διάρκεια της φωλιάς, όταν κλωσάει. Όταν νιώσει τον κίνδυνο, ο φασιανός προτιμάει να κρυφτεί μέσα στους θάμνους παρά να πετάξει. Το φτερούγισμα του είναι δυνατό.

ΕΙΔΗ Κολχικός Φασιανός(Phasianus colchicus)

Φασιανός Lady

Κίτρινος Φασιανός

Φασιανός Reeves

Χρυσός Φασιανός

Ασημένιος Φασιανός

ΤΡΟΦΗ Ο φασιανός είναι είδος παμφάγο. Τρέφεται με σπόρους φυτών, χυμώδεις καρπούς θάμνων όπως κουμαριές, κρανιές, βάτα, αγριοκλήματα κλπ, χλωρά φύλλα από πόες, καθώς επίσης και με ακρίδες, σκουλήκια, μεγάλα έντομα κλπ. Οι ημερήσιες ανάγκες του σε τροφή φτάνουν τα 60 70 γραμμάρια.ο φασιανός τρέφεται κυρίως κατά τις πρώτες πρωινές και κατά τις τελευταίες απογευματινές ώρες. Είναι είδος ημερόβιο.

Είναι είδος πολυγαμικό. Στις αρχές της άνοιξης σχηματίζονται οι οικογένειες που αποτελούνται συνήθως από 1 αρσενικό και 3 4 θηλυκά άτομα. Η αναπαραγωγική περίοδος αρχίζει τον Φεβρουάριο Μάρτιο. Τη φωλιά τη φτιάχνει στο έδαφος συνήθως στις παρυφές θάμνων. Το θηλυκό γεννάει συνήθως 8-15 αυγά. Τα αυγά τα επωάζει μόνο το θηλυκό και η διάρκεια της επώασης είναι 23 25 ημέρες. Οι νεοσσοί αμέσως μετά την εκκόλαψή τους είναι ευθέως βαδιστικοί. Το φτέρωμά τους αποκτά το χρώμα των ενήλικων μετά την ηλικία των 5 6 μηνών. ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Στην αρχαία Κολχίδα, κοντά στον ποταμό Φάση, σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, οι Αργοναύτες βρήκαν το Φασιανό και το έφεραν μαζί τους στην Ελλάδα. Ονομάστηκε έτσι, Φασιανός ο κολχικός και από εδώ διαδόθηκε και σε άλλες χώρες. Είναι γνωστός ως έδεσμα διαλεχτό. Στην Ρώμη τον πλήρωναν πολύ ακριβά. Φασιανοί συναντώνται βέβαια και στα ανάκτορα των Πτολεμαίων και στην Αλεξάνδρεια.

ΠΙΘΑΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ Το κυνήγι τους απαγορεύεται εδώ και πολλά χρόνια, όμως στην Ελλάδα έχει σχεδόν αφανιστεί. Λίγοι φασιανοί ζουν σε κάποιες παραποτάμιες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΑΝΟΥΣ

ΠΕΡΔΙΚΑ

ΕΙΔΗ Κόκκινη (Alectoris Rufa) Barbara (Alectoris Barbara)

Πέρδικα η γνήσια Πέρδικα η κοινή (Chucar) Πετροπέρδικα (Alectoris graeca) Σταχτιά πέρδικα (Perdix perdix) Λευκή πέρδικα. Πέρδικα της Σαρδηνίας

ΠΕΡΔΙΚΑ ALECTORIS GRAECA Η πέρδικα μαζί με το λαγό αποτελούν τις κυρίαρχες μορφές του ενδημικού μας θηράματος. Οι κυνηγοί κυνηγούν το λαγό και την πέρδικα όμως η πέρδικα είναι εκείνη που δίνει στο άθλημα του κυνηγού όλη τη γοητεία κι όλο το έπαθλο της προσπάθειας. Γιατί το λαγό δεν τον κυνηγά ο κυνηγός, αλλά ο σκύλος τους. Ενώ το κυνήγι της πέρδικας είναι πολύ δύσκολο. Ο κυνηγός, τις πέρδικες δύσκολα θα τις φέρει στο σπίτι του, τρυγόνια, ορτύκια και φάσες όμως πολλές. Γι αυτό και κάποιο σατυρικό τετράστιχο λέει : Της Θανάσαινας ο γιος, ο περδικοκυνηγός, όλη μέρα στο κυνήγι και το βράδυ τρώει κρεμμύδι. Κανένα άλλο πουλί, ούτε ο βασιλιάς αετός, δεν τραγουδήθηκε όσο η πέρδικα. Ο Κ.Παλαμάς στο Δωδεκάλογο του Γύφτου,, ονομάζει περδικόστηθη,, την όμορφη τσιγγάνα. Κάποιο Θεσσαλικό δημοτικό τραγούδι με το στίχο της πέρδικας αρχίζει : Τρικαλινή μου πέρδικα και Λαρσινή τρυγόνα Η αγάπη και η λαχτάρα της πέρδικας για τα μικρά της είναι μοναδική. Ο Αριστοτέλης αναφέρει πως, όταν καταλάβει ότι βρήκαν τη φωλιά της με τα μικρά της, βγαίνει έξω και κυλιέται στα πόδια του κυνηγού, σα να του προσφέρεται να την πιάσει ζωντανή. Το κάνει αυτό, για να δώσει καιρό στα περδικόπουλα να πετάξουν ένα-ένα και όταν αυτό γίνει, τότε το σκάει ξαφνικά και η ίδια.

ΤΡΟΦΗ

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ Η πέρδικα είναι μονογαμικό πουλί, αν κι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις, όπου η αρσενική, ανάλογα με το κοπάδι, μπορεί να ζευγαρώσει με περισσότερες θηλυκές.

Το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα επιλέγει το πιο προφυλαγμένο σημείο της περιοχής του και σκάβει τρύπες στη γη. Το θηλυκό διαλέγει μία από αυτές και γεννά 10-15 αυγά, τα οποία επωάζει για σχεδόν έναν μήνα. Σε δύο ημέρες τα μικρά πουλιά είναι ικανά να πηγαίνουν μαζί με τη μητέρα τους σε αναζήτηση τροφής. Η οικογένεια μένει ενωμένη ως το φθινόπωρο, οπότε τα μικρά είναι ικανά να αυτοπροστατεύονται, ενώ την επόμενη άνοιξη είναι έτοιμα για αναπαραγωγή. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, από το Φεβρουάριο μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου, απαγορεύεται το κυνήγι της πέρδικας.

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Ο ιστορικός Θεόφραστος αναφέρει ότι οι πέρδικες εντεύθεν του Κορυδαλλού κακαρίζουν ενώ οι οι υπόλοιπες τιτιβίζουν. Επομένως διακρίνει δύο είδη πέρδικας στην αρχαία Ελλάδα. Η μυθολογία θέλει την πέρδικα νύμφη που μεταμόρφωσε σε πουλί η θεά Αθηνά για να σωθεί, όταν την γκρέμισε από την Ακρόπολη η Ήρα, ζηλόφθονος σύζυγος του Δία.

ΠΙΘΑΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΦΑΝΗΣΗΣ Εχθροί της πέρδικας είναι τα γεράκια, η αλεπού, τα φίδια.τα κοράκια, το τσακάλι. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι τα σαρκοβόρα ζώα που τις κυνηγούν για το νόστιμο κρέας τους. Το πτηνό αυτό απειλείται στην Ελλάδα, καθώς ο αριθμός της έχει μειωθεί σημαντικά. Ως αποτέλεσμα αυτού, το κυνήγι της πέρδικας σε αρκετές ελληνικές περιοχές είναι εντελώς απαγορευμένο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν την Ελληνική πέρδικα "κουτορνίθι" παραφράζοντας την λέξη "κοθόρνιθα" που προέρχεται από τους "κοθόρνους" τα πολεμικά σανδάλια που ήταν κόκκινα όπως τα πόδια της πέρδικας. Η απόδοση του σημερινού νοήματος της λέξης "κουτορνίθι" στην πέρδικα, της οποίας η εξυπνάδα είναι κοινά θαυμαστή από όσους γνωρίζουν τη συμπεριφορά της είναι μάλλον άστοχη.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ

Κατά την εκπόνηση του προγράμματός μας πραγματοποιήσαμε εκπαιδευτική επίσκεψη στις ορεινές Πέντε Βρύσες του Δήμου Λαγκαδά, του Νομού Θεσσαλονίκης, στο εκτροφείο πτερωτών θηραμάτων Άρτεμις,,. Μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας κάναμε μια στάση ξεκούρασης για κέϊκ και κολοκυθόπιτα. Με υπεύθυνο τον κ.γιώργο Ανανιάδη γνωρίσαμε μια επιχείρηση που εφαρμόζοντας τους κατάλληλους κανόνες υγιεινής, εγγυάται τη σωστή εκτροφή και διάθεση των προϊόντων της (ορτύκια) στο κοινό. Είδαμε το χώρο με τις κλωσσομηχανές, το σύγχρονο αυτόματο σφαγείο. Οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με τα ορτύκια και το περιβάλλον τους. Ευαισθητοποιήθηκαν ως προς τον κόσμο των πτερωτών ζώων. Άρχισαν να ενδιαφέρονται για την αρμονική συνύπαρξή τους με τους ανθρώπους.

Εποικοδομητική ήταν στις 20-3-15 και η επίσκεψη στην Ιερά Μονή Ανατολής Νομού Λαρίσης. Εκεί περιηγηθήκαμε στους χώρους του μοναστηρίου και η μοναχή Θεοφάνη (μια από τις 11 μοναχές) μας πληροφόρησε για τον οικολογικό τρόπο εκτροφής των ζώων εκεί. Διατηρούν κοπάδια με αγελάδες, πρόβατα, κατσίκια, αγριογούρουνα, πουλερικά και κουνέλια. Χρησιμοποιούν μόνο φυσικά προϊόντα, χωρίς αντιβιώσεις, ορμόνες και χημικά. Διατηρούν φυλές ζώων που κινδυνεύουν όπως ελάφια, σκυριανά αλογάκια και διάφορες ράτσες άγριων χοίρων.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ Οι μαθητές /τριες απέκτησαν με βιωματικό τρόπο γνώσεις, ήρθαν σε επαφή με τα πουλιά, αφουγκράστηκαν τις φωνές τους, γνώρισαν τις ανάγκες τους και το περιβάλλον όπου ζούν, ανέπτυξαν στάσεις σεβασμού προς τον κόσμο των πτερωτών. Ευαισθητοποιήθηκαν επίσης στην συνύπαρξη ανθρώπων και πτερωτών φίλων. Κατανόησαν ότι τα πουλιά αποτελούν τον πιο φανερό δείκτη υγείας του περιβάλλοντος. Έμαθαν τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει τα πουλιά και το οικοσύστημά τους συμμετέχοντας σε σχετικές δράσεις και προγράμματα.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΟΡΤΗ Στις 7-5 -2015 έγινε και η αποχαιρετιστήρια γιορτή μας όπου η περιβαλλοντική ομάδα των πτερωτών θηραμάτων πέρασε υπέροχα...