1 Ομιλία Μιχάλη Παπανικολάου, Γενικού Γραμματέα Συντεχνίας Οικοδόμων ΠΕΟ στο 23 ο Παγκύπριο Συνέδριο της Συντεχνίας Οικοδόμων ΠΕΟ Σύντροφε Γενικέ Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, Συνάδελφε Γενικέ Γραμματέα της ΠΕΟ, Συνάδελφε Πρόεδρε της Τουρκοκυπριακής Οργάνωσης Devis, Συνάδελφε Πρόεδρε της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδος, Συνάδελφε εκπρόσωπε της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Αυστραλίας, Συνάδελφοι βετεράνοι, Αγαπητοί υποψήφιοι του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις, Εκπρόσωποι του Υπουργείου Εργασίας, Εκπρόσωποι των Εργοδοτικών Οργανώσεων, Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, Στην δεκαετία του 1930-1940 και λιγότερο στην δεκαετία 1940-1950, το σημαντικότερο πρόβλημα για την εργατική τάξη του τόπου μας, ήταν η αναγνώριση και η κατοχύρωση του δικαιώματος της οργάνωσης. Στα χρόνια της αδίστακτης Παλμερικής δικτατορίας, θα έπρεπε ένας εργάτης να είχε μεγάλη πίστη και πολλή τόλμη, για να ήταν οργανωμένος στην Συντεχνία. Μόλις ένας εργάτης οργανωνόταν στη Συντεχνία, κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του η απειλή για διώξιμο από την δουλειά του. Οι λέξεις Συντεχνία, αιτήματα, απεργία, ήταν ικανές, για να βρεθεί ο εργαζόμενος χωρίς δουλειά στο δρόμο και να ορθώνεται μπροστά του και μπροστά στην Οικογένεια του, το φάντασμα της πείνας και της εξαθλίωσης. Οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι κατατρεγμοί της αποικιακής αστυνομίας, με τη συνεργασία των ντόπιων εργοδοτών και του κυπριακού κατεστημένου, ενάντια στους πρωτοπόρους συνδικαλιστές, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Παρόλα αυτά, οι συνάδελφοι πρωτοπόροι, τόλμησαν και σήκωσαν το ανάστημα τους και κατάφεραν να βάλουν τις βάσεις, για το κτίσιμο της Συντεχνίας μας.
2 Πέρασαν 80 ολόκληρα χρόνια, που παρά την συνασπισμένη αντίδραση των Άγγλων αποικιοκρατών, της πλουτοκρατίας, της εργοδοσίας, του αστικού τύπου, της ιεραρχίας της εκκλησίας, της αστυνομίας και των δικαστηρίων της τότε εποχής, εγγράφεται επιτέλους και επίσημα στην Αμμόχωστο το 1936, η πρώτη Συντεχνία Κτιστών και Εργατών Κτιστών. Αυτή η Συντεχνία, έμελλε να είναι η βάση του οικοδομήματος, της Παγκύπριας συντεχνίας των Οικοδόμων, Ξυλουργών, Μεταλλωρύχων και Γενικών Εργατών Κύπρου ΠΕΟ, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, που διαχρονικά διαδραμάτισε και συνεχίζει να διαδραματίζει, καθοριστικότατο ρόλο, στην ιστορική πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος της ΠΕΟ και των αγώνων των εργαζομένων γενικότερα. Μπορεί οι αντικειμενικές συνθήκες να μην ευνοούσαν τους συνάδελφους πρωτοπόρους, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την τότε καλά οργανωμένη αποικιοκρατική κυβέρνηση και το κυπριακό κατεστημένο, όμως οι συνάδελφοι διέθεταν το πιο ισχυρό όπλο που τους καθιστούσε ανίκητους στον αγώνα για τα δίκαια του καταφρονημένου εργάτη. Το όπλο αυτό ήταν οι νέες ιδέες, οι πιο επαναστατικές που έπλασε ο άνθρωπος ποτέ, που μιλούσαν για ένα κόσμο αλλιώτικο, για τους πολλούς και αδικημένους, για ένα κόσμο για τους ανθρώπους του μόχθου, αυτούς που παράγουν τον καθημερινό πλούτο. Ένα νέο κόσμο, που οι καταφρονημένοι και δυστυχισμένοι από την καθημερινή άγρια εκμετάλλευση, επιτέλους θα έσπαζαν τις αλυσίδες τους και θα γίνονταν οι πραγματικοί νοικοκύρηδες σε μια νέα κοινωνία, όπου δε θα υπήρχε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η βαριά κληρονομιά που μας άφησαν οι συνάδελφοι πρωτοπόροι, βάζει στους ώμους όλων εμάς, της νεότερης γενιάς στελεχών, βαρύ φορτίο. Εκείνο που μπορούμε να υποσχεθούμε με την ευκαιρία των εορτασμών των 80 χρόνων από την Ίδρυση της Συντεχνίας μας είναι ότι θα προσπαθήσουμε να παραμείνουμε άξιοι συνεχιστές αυτής της ένδοξης ιστορίας, μέχρις ότου ο ήλιος της δικαιοσύνης θα ανατείλει πάνω από ολόκληρο τον κόσμο, μέχρι ότου θα κτίσουμε μια νέα ανθρώπινη κοινωνία. Εκφράζοντας την μεγάλη εκτίμηση και θαυμασμό προς τους συνάδελφους πρωτοπόρους, θέλουμε παράλληλα να δηλώσουμε, ότι είναι απέραντη η ευγνωμοσύνη της Συντεχνίας μας, για τον ρόλο που διαδραμάτισαν σε αυτούς τους αγώνες, τα μέλη και στελέχη πρώτα του Κ.Κ. Κύπρου και στην συνέχεια του ΑΚΕΛ που το διαδέχτηκε. Προς το πρόσωπο του Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε του ΑΚΕΛ, που παρευρίσκεται στο σημερινό μας συνέδριο, θέλουμε να επαναλάβουμε
3 την μεγάλη εκτίμηση μας, για την διαχρονική στάση και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, του κόμματος των κυπρίων εργαζομένων, σε όλους τους αγώνες της Συντεχνίας μας, και να δηλώσουμε ότι αυτή η ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει, θα συνεχίζεται και στο μέλλον, προς όφελος πάντοτε των εργαζομένων και του λαού της πατρίδας μας γενικότερα. Συνδέλφισσες και συνάδελφοι, την περίοδο που ανασκοπούμε από το προηγούμενο συνέδριό μας, ο κόσμος, περνά μια βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, προέρχεται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που παράγει και αναπαράγει κρίσεις, στην προσπάθεια του κεφαλαίου, για ολοένα μεγαλύτερα κέρδη. Η βαθιά ύφεση της κυπριακής οικονομίας, προήλθε λόγω των επιπτώσεων της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, σε συνδυασμό με τα προβλήματα που επέφερε η απληστία του ντόπιου, τραπεζικού συστήματος, αλλά και τις εγκληματικές παραλείψεις, αναφορικά με την εποπτεία των τραπεζών, από την Κεντρική Τράπεζα. Μέσα στην περίοδο που μεσολάβησε από το προηγούμενο μας Συνέδριο μέχρι σήμερα, στον τομέα της οικονομίας και στον βιομηχανικό κλάδο των κατασκευών, έχουμε ζήσει πρωτόγνωρα πράγματα. Τα συμπτώματα της κρίσης άρχισαν γύρω στο 2010, ιδιαίτερα όμως μετά την αλλαγή της διακυβέρνησης στη χώρα και το κούρεμα των καταθέσεων που υπήρξε τον Μάρτιο του 2013, παρουσιάζεται μια αποτελμάτωση στον τομέα των κατασκευών. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της Δεξιάς που έχει εκλεγεί από το 2013, με τις πολιτικές της λιτότητας που εφαρμόζει, πετσοκόβοντας τους αναπτυξιακούς προϋπολογισμούς, έχει προκαλέσει στη δική μας βιομηχανία τις χειρότερες συνέπειες. Όταν δημιουργήθηκαν αυτές οι τραγικές συνθήκες μπροστά στη Συντεχνία μας βρέθηκε αντιμέτωπη με πολύ σοβαρές προκλήσεις. Από τη μια, έπρεπε να καταφέρουμε να διατηρήσουμε το αξιόμαχο της Συντεχνίας, μέσα στο γενικότερο κλίμα φόβου και απογοήτευσης που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στους εργαζόμενους, γεγονός πολύ σημαντικό, που εάν το πετυχαίναμε, θα μας βοηθούσε να συνεχίζαμε την πορεία μας προς τα εμπρός.
4 Από την άλλη, έπρεπε να βρούμε τους τρόπους να σταθούμε δίπλα στους συναδέλφους που έμειναν άνεργοι και αντιμετώπιζαν τραγικές συνθήκες τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειές τους. Επιπρόσθετα, έπρεπε να υπάρξει ένας γενικότερος σχεδιασμός με στόχο τη διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων, που είναι και η μεγαλύτερη κατάκτηση των εργαζομένων, και την απόκτηση νέων, βοηθητικών εργαλείων στην καθημερινή μας δουλειά, για να αποκατασταθεί η ισορροπία, που είχε γείρει ουσιαστικά υπέρ των εργοδοτών. Μέσα από τον σχεδιασμό αυτό, δεν αποκλείστηκε η πραγματοποίηση οργανωμένων αγώνων εκεί και όπου επιβαλλόταν ούτε κάποιες οργανωμένες, προσωρινές, τακτικές υποχωρήσεις εφόσον πετυχαίναμε τους στόχους μας. Εκτιμούμε ότι στην περίοδο που αναφερόμαστε, έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε το αξιόμαχο της Συντεχνίας σε ικανοποιητικά επίπεδα. Σήμερα που βρισκόμαστε ενώπιον του Συνεδρίου, θέλουμε να δηλώσουμε για ακόμα μια φορά ότι, ακόμα και κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες που περνούμε, είμαστε σε θέση να αντιδρούμε και να δίνουμε καθημερινά με αξιοπρέπεια, εκεί και όπου επιβάλλεται, αγώνες, υπερασπιζόμενοι τους εργαζόμενους. Τα κύρια στοιχεία που μας βοηθούν σε αυτή την προσπάθεια, είναι η ταξική μας ενότητα, η πίστη και η προσήλωση στους στόχους και η παντελής έλλειψη ηττοπάθειας και μοιρολατρίας. Αναφορικά με το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας που επηρέασε μεγάλο αριθμό συναδέλφων μας, από την πρώτη στιγμή, δεν κλείσαμε τα αυτιά και τα μάτια μπροστά σε αυτό το μεγάλο δράμα που αντιμετωπίζουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Απεναντίας, προσπαθούμε καθημερινά, με διάφορες ενέργειες, αποφάσεις και πρακτικά μέτρα, αυτό το μεγάλο σαράκι που λέγεται ανεργία, που κατατρώει τα σωθικά των συναδέλφων μας, να το περιορίσουμε. Αυτή η στάση, μας βοηθά να αναπτύσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό και επίσης, μας δίνεται η ευκαιρία να αναλύουμε τα αίτια της ανεργίας και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για να βρίσκονται οι άνεργοι σ αυτή τη θέση. Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε το Συνέδριό μας ότι, η ομάδα των ανέργων συναδέλφων, που προέρχονται από τη Συντεχνία Οικοδόμων της ΠΕΟ, είναι ένα πολύ αξιόμαχο κομμάτι των εργαζομένων που ποτέ δεν έχασε
5 το ηθικό και την πίστη σε αυτό που κάνουμε και ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τη Συντεχνία. Είναι δε έτοιμο, οποιαδήποτε στιγμή και εάν χρειαστεί, να συμμετέχει μαζί με τους συναδέλφους που εργάζονται, στους καθημερινούς αγώνες. Όπως έχουμε προαναφέρει, εξαιτίας των συνθηκών, οι εργοδότες επιχείρησαν να παραμερίσουν τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων, δηλαδή τις συντεχνίες, και χρησιμοποιώντας εκφοβισμούς και έντονες πιέσεις στους εργαζόμενους, επιδίωξαν να τους υποχρεώσουν να αποδεχτούν απαράδεκτες παραχωρήσεις. Είναι γεγονός και θα πρέπει να το παραδεχτούμε ότι σε μερικές περιπτώσεις, τα έχουν καταφέρει. Ως απάντηση στις ενέργειες αυτές των εργοδοτών, δηλώναμε πάντοτε την ετοιμότητα για να προχωρήσουμε σε οργανωμένους αγώνες και παράλληλα προβάλλαμε τις θέσεις μας για νομική κατοχύρωση βασικών όρων της Συλλογικής Σύμβασης, την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, την απορρόφηση ανέργων στον κλάδο και την εφαρμογή του προτύπου πιστοποίησης προσόντων εργαζομένων. Απέναντί μας όμως, βρήκαμε την εργοδοτική πλευρά εντελώς αδιάλλακτη και αρνητική, για συζήτηση επί των θεμάτων που είχαμε υποβάλει, και επιπρόσθετα παρουσίαζε νέες θέσεις, επιχειρώντας να πλήξει βασικά άρθρα της συλλογικής σύμβασης. Έτσι, υποχρεωθήκαμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη στάση με οργανωμένους αγώνες. Η πενταετία την οποία ανασκοπούμε, αποτελεί μια περίοδο έντασης μεταξύ των συντεχνιών και της ομοσπονδίας συνδέσμων εργολάβων οικοδομών, η οποία συνεχίζει να υφίσταται μέχρι και σήμερα. Μέσα σ αυτήν την περίοδο, υποχρεωθήκαμε ως εργαζόμενοι να πραγματοποιήσουμε 3 απεργίες γενικής φύσεως: μια 24ωρη, μια 48ωρη, καθώς και μια μεγάλη παγκύπρια απεργία, που διήρκησε συνολικά 21 μέρες. Μέσα από τις κινητοποιήσεις αυτές, οι εργαζόμενοι στην οικοδομική βιομηχανία, κατάφεραν να ανακόψουν σ ένα βαθμό την εργοδοτική επιθετικότητα, να πετύχουν μερικούς από τους στόχους που είχαν θέσει και να υπογράψουν την ανανεωμένη συλλογική σύμβαση. Το περιεχόμενο της συμφωνίας μετά την απεργία διαρκείας του 2013, ήταν σημαντικό για τους εργαζόμενους, γιατί για πρώτη φορά οι εργοδότες, αποδέχτηκαν να παρθούν επιπρόσθετα μέτρα για εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης από όλους τους εργολάβους.
6 Συμφωνήθηκαν επίσης μέτρα για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, με την εφαρμογή της βεβαίωσης έναρξης απασχόλησης μισθωτού. Συμφωνήθηκε όπως γίνει η τροποποίηση του νόμου περί εγγραφής και ελέγχου εργοληπτών, για να μπορούν να επιβάλλονται ποινές σε εργολάβους που παραβιάζουν τη Συλλογική Σύμβαση. Τέλος, συμφωνήθηκε για πρώτη φορά η δημιουργία θεσμικού οργάνου που θα εκδίδει άδειες για εξάσκηση επαγγέλματος για όλους τους εργαζόμενους της βιομηχανίας, θέτοντας έτσι τέρμα στην ανεξέλεγκτη είσοδο στη βιομηχανία, το λεγόμενο πρότυπο επαγγελματικών προσόντων. Ο ιστορικός αγώνας της μεγάλης απεργίας διαρκείας του 2013, προσφέρεται για άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων πολύτιμων εμπειριών για το μέλλον. Ήταν ένας αγώνας υπεράσπισης του συνδικαλιστικού κινήματος, από την ολόπλευρη επίθεση που δέχτηκε, η οποία συνοδευόταν και από την έντονη αμφισβήτηση του ρόλου των συντεχνιών. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά, ότι στους οργανωμένους αγώνες που διεξάγουμε, αν εκτιμούμε ορθά τις συνθήκες, αν κάνουμε κατάλληλη προετοιμασία και αν θέτουμε στόχους στα πλαίσια της ταξικής γραμμής, οι οποίοι αγγίζουν τις καρδιές και τις συνειδήσεις των εργαζομένων, θα έχουμε επιτυχίες. Η αποφασιστικότητα και η ενότητα που επιδείξαμε σε όλα τα στάδια αυτού του αγώνα ήταν εξαιρετικής σημασίας. Εάν λάβουμε υπόψη ότι οι απεργοί που συμμετείχαν αποτελούνταν από Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Ελληνοπόντιους, Βούλγαρους, Ρουμάνους και άλλες εθνικότητες, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό επίτευγμα ήταν η ενότητα όλων αυτών των εργαζομένων. Τους απεργούς ένωνε το πιο σημαντικό στοιχείο: η ταξική τους προέλευση και κατά τη διάρκεια αυτής της μεγάλης μάχης, τίποτα δεν μπορούσε να μπει υπεράνω, ούτε η θρησκεία, ούτε η εθνικότητα, ούτε το χρώμα, ούτε η γλώσσα. Αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά μέσα από αυτή την απεργία, ότι όταν ακολουθούμε το δρόμο του ταξικού αγώνα και αγωνιζόμαστε οργανωμένα και μαχητικά, όσο δύσκολες και εάν είναι οι συνθήκες, αν παραμένουμε σταθεροί στους σχεδιασμούς, στο τέλος δικαιωνόμαστε. Αναφορικά με τους στόχους που είχαμε θέσει, καταφέραμε να έχουμε στα χέρια μας το βελτιωμένο πρότυπο συμβόλαιο για τα έργα του
7 Δημοσίου, μέσα από το οποίο καταγράφεται η υποχρέωση των εργολάβων και των υπεργολάβων, στις περιπτώσεις που δημιουργείται ανάγκη για πρόσληψη επιπρόσθετου εργατικού δυναμικού, να γίνεται από τους καταλόγους των ανέργων. Οι αγώνες αυτοί όμως, δεν ήταν το τέλος του δρόμου, αφού παρά τις σημαντικές επιτυχίες, έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε μέχρις ότου εφαρμοστούν στην πράξη όλα τα συμφωνηθέντα. Ιδιαίτερα το προσχέδιο νομοσχεδίου για την νομική ρύθμιση βασικών όρων της συλλογικής σύμβασης της οικοδομικής βιομηχανίας, που βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα πρέπει να προωθηθεί τάχιστα στη Βουλή προς ψήφιση. Στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτή την περίοδο ενώπιον του Υπουργείου, η πλευρά μας θα επιδείξει όλη την καλή θέληση για να επιλυθούν οι διαφορές που παραμένουν στο τραπέζι. Το γεγονός όμως αυτό, δεν πρέπει να παρεξηγηθεί από κανένα, και ενώπιον του Συνεδρίου, δηλώνουμε με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι δε θα επιτρέψουμε, στο όνομα του οποιουδήποτε δήθεν εκσυγχρονισμού, να καταργηθεί ή να καταστεί η Συλλογική Σύμβαση ανενεργή. Τέτοιες προθέσεις, θα μας βρουν αντιμέτωπους και έτοιμους να διεξάγουμε οιασδήποτε μορφής αγώνα προς αποτροπή τους. Αναφορικά με τη συμφωνία για την επαγγελματική πιστοποίηση όλων των εργαζομένων, θέλουμε να τονίσουμε ότι η απόκτηση του πρότυπου επαγγελματικών προσόντων, αποκτά μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους της οικοδομικής βιομηχανίας όλων των ειδικοτήτων, γιατί από τη μια θα τους κατοχυρώνει επαγγελματικά και από την άλλη, θα τους προστατεύει από την εκμετάλλευση εκ μέρους των εργοδοτών. Προς την κατεύθυνση της πρακτικής εφαρμογής αυτής της συμφωνίας, η Συντεχνία μας, έχει προχωρήσει μαζί με την αντίστοιχη Συντεχνία Οικοδόμων της ΣΕΚ και την Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων, στην δημιουργία μιας κοινοπραξίας, για τη λειτουργία του κέντρου εκπαίδευσης και πιστοποίησης «Ο Οικοδόμος». Το κέντρο αυτό ήδη προωθείται και ευελπιστούμε ότι πολύ σύντομα θα βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία. Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, Η Συντεχνία μας, ως ένα κίνημα ταξικό, που έχει στο επίκεντρο της ύπαρξής του τον άνθρωπο-εργαζόμενο και τα προβλήματά του, θα πρέπει
8 να έχει ενεργό συμμετοχή και να λαμβάνει συνειδητά μέρος στις οποιεσδήποτε πολιτικές αναμετρήσεις που έχουν σχέση με την οικονομική, κοινωνική και εργατική πολιτική. Μας προκαλεί μεγάλο θυμό, ως εργαζόμενους, όταν κάποιοι επιχειρούν να περάσουν το μήνυμα ότι, βασικός αίτιος αυτής της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας, είναι ο ίδιος ο Κύπριος πολίτης, που υιοθέτησε πολλές υπερβολές στην προσωπική του ζωή. Αυτή η προσέγγιση, είναι ένα μεγάλο ψέμα, είναι ανιστόρητη και αταξική, και προσπαθεί να καλύψει τις ευθύνες ενός ολόκληρου συστήματος αλλά και των απολογητών του. Είναι γι αυτούς τους λόγους, που εμείς ως εργαζόμενοι, μέλη και στελέχη της Συντεχνίας Οικοδόμων της ΠΕΟ, όχι μόνο θα υποστηρίξουμε, αλλά και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, ούτως ώστε το ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις, που διαχρονικά, από την ίδρυσή του, συντάσσεται με τα συμφέροντα των εργαζομένων, να ενισχυθεί εκλογικά, για να μπορεί να προωθεί σύγχρονες προοδευτικές λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας γενικότερα. Οι οποιεσδήποτε αντίθετες απόψεις που ακούγονται, ότι για παράδειγμα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να παραμένουν μακριά από την πολιτική και να ενδιαφέρονται μόνο για τα οικονομικά τους αιτήματα, είναι εκ του πονηρού. Εκ του πονηρού είναι επίσης αυτό που επιχειρείται να περάσει ανάμεσα στους εργαζόμενους, ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις, είναι ίδιες. Ως απάντηση προβάλλουμε ότι οι πολιτικές δυνάμεις διαφέρουν, γιατί εξυπηρετούν και εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα. Για εμάς, είναι ξεκάθαρο ότι το ΑΚΕΛ, ως πολιτική δύναμη που εμφανίζεται από τις αρχές του περασμένου αιώνα, προέρχεται από το λαό του οποίου τα συμφέροντα υπερασπίζεται και εκπροσωπεί διαχρονικά. Αυτό είναι ιστορικό γεγονός δεν μπορεί να απαλειφθεί από κανένα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εμείς ως στελέχη και μέλη αυτού του μεγάλου κινήματος, δεν έχουμε κάνει λάθη και δεν παρουσιάσαμε αδυναμίες στην καθημερινή μας δράση. Γι αυτό αν σκεφτούμε για μια στιγμή, ποια μπορούσε να είναι η θέση του Κύπριου εργαζόμενου αν δεν υπήρχε αυτό το κίνημα, και ποιο ρόλο έπαιξαν οι πρωτοπόροι σύντροφοί μας, μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ, σε όλες τις κατακτήσεις του κυπριακού λαού, επιβάλλεται να κλείνουμε τα αυτιά μας σε τέτοιες δηλώσεις και να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή αυτού του μεγάλου, πολιτικού αγώνα.
9 Είμαστε σίγουροι, ότι το σκηνικό που έχουν στήσει από καιρό, συμπαραστατούμενοι απόλυτα από την πλειοψηφία των ΜΜΕ που ανήκουν σε εκατομμυριούχους, θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος και θα συμπαρασύρει μαζί του και όλους αυτούς τους κακής ποιότητας ηθοποιούς, που προσπαθούν να ξεγελάσουν τον απλό άνθρωποεργαζόμενο και να του υποκλέψουν την πολιτική του δύναμη. Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, Κλείνοντας την ομιλία μου θα ήθελα να αναφέρω και τα εξής: Η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης της Δεξιάς ενάντια στους εργαζόμενους θα αναχαιτιστεί, φτάνει όλοι μας να συμμετέχουμε με αποφασιστικότητα στους αγώνες. Να μην ξεχνούμε ποτέ ότι ο δρόμος που επιλέξαμε είναι ο δύσκολος δρόμος της ταξικής πάλης και των αγώνων, που για δεκαετίες ολόκληρες, χαράσσει και βαδίζει περήφανα η Συντεχνία μας. Με βασικότερα όπλα τις συσσωρευμένες εμπειρίες που αποκτήσαμε στο καμίνι της ταξικής πάλης, και με πυξίδα το δίκαιο των εργαζομένων, θα προχωρήσουμε μπροστά και, ξεπερνώντας κάθε δυσκολία, θα κερδίσουμε και αυτές τις μάχες. Όλοι μαζί, ενωμένοι, ανεξάρτητα θρησκείας, εθνικότητας ή χρώματος, θα καταφέρουμε να ανεβάσουμε τη Συντεχνία μας ακόμα πιο ψηλά στις συνειδήσεις και στις καρδιές των εργαζομένων. Το χρέος αυτό το οφείλουμε στους πρωτοπόρους συναδέλφους που έκτισαν τη Συντεχνία αλλά και στους εργαζόμενους που μας παρακολουθούν και περιμένουν από εμάς περαιτέρω στήριξη και καθοδήγηση. Συνεχίζουμε με πίστη και αισιοδοξία και προχωρούμε στην αντεπίθεση, για να βγούμε από την κόλαση που μας έβαλαν αυτοί, που υποσχέθηκαν στον κυπριακό λαό ότι θα του έφερναν, δήθεν, την άνοιξη. Ζήτω τα 80χρονα της Συντεχνίας μας! Ζήτω οι ταξικοί αγώνες των εργαζομένων στην Οικοδομική βιομηχανία!
10 Ζήτω η ΠΕΟ!