Το σχολείο μας εντάχθηκε σε πρόγραμμα ανταλλαγής εκπαιδευτικών εμπειριών Erasmus+ με άλλες οκτώ χώρες της Ευρώπης. Το θέμα του προγράμματος είναι «Παραδεισένιοι κήποι της Ευρώπης» Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού μαθητές των Δ, Ε και ΣΤ τάξεων βρέθηκαν σε τρεις πραγματικά παραδεισένιες γωνιές της περιφέρειάς μας. ΟΛΥΜΠΟΣ Όλυμπος: το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας (2.918μ.) η κατοικία των δώδεκα θεών της αρχαιότητας, είναι η πρώτη περιοχή της χώρας μας που κηρύχθηκε το 1938 ως Εθνικός Δρυμός (προστατευόμενη περιοχή). Μέσα στο Δρυμό υπάρχουν δρόμοι και αρκετά μονοπάτια που δίνουν την ευκαιρία στον επισκέπτη να γνωρίσει την ποικιλία της χλωρίδας, πανίδας αλλά και να απολαύσει τη μοναδική ομορφιά του τοπίου και της θέας από ψηλά. Στα πλαίσια της συμμετοχής του σχολείου μας και της τάξης μας (ΣΤ1), στο ΕυρωπαΪκό Πρόγραμμα Erasmus+ In the Paradise garden of Europe, επισκεφθήκαμε τον ορεινό όγκο του Ολύμπου για να απαθανατίσουμε και να θαυμάσουμε τη μεγάλη ποικιλία φυτών (και ζώων) του θεϊκού βουνού. Αρωγός σ αυτήν την εξόρμησή μας ήταν ο Εθνικός
φορέας Διαχείρισης Ολύμπου, μέσω ενός οδηγού που μας διέθεσε, ο οποίος μας οδήγησε στο γνωστό μονοπάτι της Ουρλιάς και ανέλαβε κατά τη διάρκεια της ανάβασης την ενημέρωσή μας. Η ανάβαση ήταν διάρκειας περίπου 40 λεπτών και σχετικά εύκολη. Σε κάποια μόνο σημεία αναγκαστήκαμε να σκαρφαλώσουμε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Ο αρχικός φόβος που ποταμού που σχημάτιζε παντού μικρές λιμνούλες ή απότομους καταρράκτες και οι δικές μας φωνές γεμάτες από έκπληξη και θαυμασμό γι αυτά που βλέπαμε. Δέντρα με λεπτούς ή χοντρούς κορμούς, με σκαρφαλωμένα βρύα και αναρριχητικά φυτά σε παράξενα σχήματα. Λουλούδια σε μια πανδαισία χρωμάτων, σχημάτων άφηναν παντού το μεθυστικό τους άρωμα. Αλλά και η θέα του βουνού που απλωνόταν από πάνω μας ήταν μοναδική και μαγική. Σε κάποια σημεία είχαμε τη δυνατότητα να είχαμε για το εγχείρημα και ένα παράξενο συναίσθημα για το άγνωστο του τοπίου είχαν εξαφανιστεί στα πρώτα κιόλας λεπτά. Αυτό το βουνό έχει κάτι το ανεξήγητο, το μαγικό. Το μονοπάτι ήταν μέσα στη φύση και γύρω μας όλα ήταν καταπρ άσινα και ανθισμέ να. Ήχοι της φύσης παντού: το θρόισμα των φύλλων, τα παιχνιδιάρικα τιτιβίσματα των πουλιών, ο βόμβος ενός μικρού Ήταν μια αξέχαστη, συναρπαστική εμπειρία! Η απόλυτη ομορφιά! Η εύθραυστη φύση! Όλη η δημιουργικότητα της φύσης ήταν μπροστά μας! απολαύσουμε όλη την κορυφογραμμή του Ολύμπου και θαρρείς σαν να βλέπαμε το Θεό Δία να μας προσκαλεί στο θρόνο του, στη θέση Στεφάνι, για να μας διηγηθεί την ελληνική μυθολογία. Στο τέλος της περιπατητικής διαδρομής μας υπήρχε ένας καταρράκτης που σχημάτιζε μικρούτσικες λιμνούλες στον περιβάλλοντα χώρο. Το νερό έτρεχε ορμητικά, ενώ μικροί και μεγάλοι βράχοι «αγκάλιαζαν» τον καταρράκτη. Το γοργό, γλυκό κελάρυσμα του νερού, η γαλήνια όψη του μέρους εκείνου και οι περίτεχνες λεπτομέρειες της φύσης με τα τόσα διαφορετικά χρώματα σε ηρεμούσε και ξυπνούσε αυθόρμητα συναισθήματα ενθουσιασμού, αγαλλίασης και μια γλυκιά ποιητική διάθεση.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΧΟΛΟΜΩΝΤΑ Την Τετάρτη 29 Απριλίου 2015 τα τρία τμήματα της Πέμπτης τάξης επισκέφθηκαν τον ορεινό όγκο του Χολομώντα στη Χαλκιδική. Ο Χολομώντας, είναι βουνό του νομού Χαλκιδικής με μέγιστο υψόμετρο 1.165 μέτρα. Είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της χερσονήσου της Χαλκιδικής μετά τον Άθω και καλύπτει σχεδόν όλο το ανατολικό και κεντρικό τμήμα του νομού. Καλύπτεται από πυκνή βλάστηση κυρίως φυλλοβόλων δέντρων όπως δρυς και πλατυφύλλων. Μεγάλο τμήμα του βουνού έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000. Στόχος της επίσκεψης αυτής ήταν να γνωρίσουμε από κοντά το υπέροχο δάσος του Χολομώντα. Η διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ ευχάριστη, μέσα από τα όμορφα φυσικά τοπία της ορεινής Χαλκιδικής. Το τέρμα του ταξιδιού μας ήταν στο χωριό Ταξιάρχης, όπου και το ομώνυμο Πανεπιστημιακό Δάσος του Ταξιάρχη. Στο δάσος αυτό εργάζονται καθηγητές και φοιτητές από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μελετούν την χλωρίδα και την πανίδα του βουνού που, όπως μας είπαν είναι μοναδική, με πολύ μεγάλη ποικιλία. Εκεί, στον Ταξιάρχη, μαζί με τα κτίρια του πανεπιστημίου, είναι και οι εγκαταστάσεις του δασαρχείου όπου εργάζονται οι υπάλληλοι για την προστασία του δάσους. Ο δασάρχης με τους βοηθούς του μας περίμενε στο χώρο και μας οδήγησε σε ένα μικρό υπαίθριο αμφιθέατρο όπου και μας καλωσόρισε. Κατόπιν μπήκαμε σε ένα άνετο κλειστό αμφιθέατρο και παρακολουθήσαμε ένα φιλμάκι για τα ζώα και τα φυτά του Χολομώντα. Ακολούθησε ένας μικρός διαγωνισμός ερωτήσεων με έπαθλα αφίσες του δάσους. Βγαίνοντας από την αίθουσα επισκεφτήκαμε το μικρό αλλά
πολύ ενδιαφέρον μουσείο Φυσικής Ιστορίας πανεπιστημίου. Εκείνα δείτε, ζώα όπως λύκοι, πουλιά, φίδια, έντομα και πολλά άλλα. Φυτά και πετρώματα παράξενα αλλά και αναπαραστάσεις από δραστηριότητες των ανθρώπων. Αυτό ήταν πιο ενδιαφέρον από το ντοκυμαντέρ που είδαμε προηγουμένως. Αμέσως μετά χωριστήκαμε σε ομάδες για να περπατήσουμε σε ένα από τα μονοπάτια του δάσους. Ήταν παράξενα, πανύψηλα δέντρα και παράξενα φυτά που δεν είχαμε ξαναδεί. Το δάσος ήταν γεμάτο παράξενους ήχους από πουλιά που δεν μπορούσαμε να δούμε. Τα μόνα ζώα που καταφέραμε να δούμε ήταν αυτά που ήταν πολύ αργοκίνητα και δεν μπορούσαν να φύγουν όπως οι χελώνες αλλά και πολλά έντομα που δεν έδειχναν να μας φοβούνται. Σε κάποιο ξέφωτο της διαδρομής σταματήσαμε για να ξεκουραστούμε και ο κύριος Γιάννης ο διευθυντής μας μάς έδειξε διάφορα όργανα μετρήσεων που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες όταν δουλεύουν στο δάσος και που είχε φέρει μαζί του από το πανεπιστήμιο. Είδαμε πώς μετράμε το ύψος των δέντρων, το πάχος τους και την ηλικία τους. Ήταν λίγο ακαταλαβίστικα αλλά ο κύριος διευθυντής επέμενε να μας τα δείξει όλα. Συνεχίσαμε με όρεξη το μονοπάτι φωτογραφίζοντας φυτά μικρά και μεγάλα, ώσπου φτάσαμε σε μια τοποθεσία που λέγεται «Σχισμένη Πέτρα». Είδαμε, από ένα ψηλό σημείο πάνω σε ένα μεγάλο βράχο, την πανοραμική θέα του δάσους και ήπιαμε κρύο νερό από μια βρύση. Το τέλος της διαδρομής ήταν η μεγάλη έκπληξη. Ένας μεγάλος χώρος μια ταβέρνας με πράσινο χορτάρι όπου χορτάσαμε φαγητό, ήλιο και παιχνίδι μέχρι αργά το απόγευμα που σήμανε η ώρα της επιστροφής.
Η τάξη μας θέλοντας να γνωρίσει όμορφες και ενδιαφέρουσες γωνιές της πατρίδας μας επισκέφτηκε το παρατηρητήριο πουλιών στο Δέλτα του ποταμού Αλιάκμονα κοντά στο χωριό Αγαθούπολη του Δήμου Πύδνας Κολινδρού. Κάναμε τη διαδρομή από το Μουσείο μέχρι το Το παρατηρητήριο βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας από το Σχολείο μας και η Εθνική Οδός δε μας κούρασε καθόλου. Στη διαδρομή είδαμε και τα υπόλοιπα ποτάμια που όλα μαζί συνθέτουν έναν σπουδαίο υδροβιότοπο, Τον Γαλλικό, τον Αξιό και τον Λουδία. Μιλήσαμε για τη σημασία του υδροβιότοπου αυτού καθώς δέχεται κάθε χρόνο χιλιάδες πουλιά που έρχονται από βόρειες χώρες για να περάσουν τον χειμώνα. Στο χωριό επισκεφτήκαμε το μουσείο όπου οι ξεναγοί μας έδειξαν και μας μίλησαν για τα έντομα της περιοχής. παρατηρητήριο περπατώντας και παρατηρώντας τη φύση γύρω μας και μας εντυπωσίασαν τα ανθισμένα αγριολούλουδα αλλά και τα ζωάκια που συναντούσαμε. Μέχρι και φίδια είδαμε. Το παρατηρητήριο ήταν ένα πολύ όμορφο κτήριο που έμοιαζε με τα παραδοσιακά σπίτια της περιοχής. Αφού μας εξήγησαν ότι αυτήν την εποχή τα πουλιά είναι ελάχιστα με τα όργανα που υπήρχαν (τηλεσκόπια και κιάλια) παρατηρήσαμε κάποια από τα ελάχιστα που υπήρχαν. Για όσους ενδιαφέρονται μέσα στο χωριό υπήρχαν και όμορφοι χώροι όπου παίξαμε. Στην επιστροφή συζητήσαμε για τις εντυπώσεις μας και πολλά παιδιά είπαν ότι τους κάνει μεγάλη εντύπωση το πόσο κοντά μας υπάρχουν όμορφες γωνιές που δεν μπαίνουμε στον κόπο να επισκεφθούμε και μένουμε κλεισμένοι στο μπετόν της πόλης. Αποφασίσαμε να μιλήσουμε με τους γονείς μας για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus+ εκπαιδευτικοί του Σχολείου μας επισκέφθηκαν στην Πολωνία το Σχολείο της πόλης Έλμπλαγκ. Στις 5 μέρες του προγράμματος έγιναν συζητήσεις και ανταλλάχθηκαν απόψεις για την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία των 9 χωρών που παίρνουν μέρος στο πρόγραμμα. τον Διευθυντή του Σχολείου μας που είχε θέμα τα Μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα και η δεύτερη από την Ιταλίδα συνάδελφο και είχε θέμα τα καρστικά σπήλαια. Συνάδελφος από την Πορτογαλία παρουσίασε τη δουλειά που κάνουν με τα μικρά παιδιά του Σχολείου τους. Η φιλοξενία των Πολωνών συναδέλφων ήταν άψογη και το πρόγραμμα περιελάμβανε και επισκέψεις στα σπουδαιότερα αξιοθέατα της περιοχής (κάστρο του Μαλμπροκ, ενυδρείο στην Γκντύνια, επισκέψεις στο Γκντανσκ και τα Μουσεία της περιοχής και επίσκεψη σε μοναστήρι στο Φρομπορκ όπου παρακολουθήσαμε μουσική παράσταση από εκκλησιαστικό όργαν ο. Συνοπτική παρουσίαση των εντυπώσεων από αυτήν την επίσκεψη έγινε σε όλους τους συναδέλφους του Σχολείου μας. Παρακολουθήσαμε δύο διδασκαλίες που έγιναν στα Αγγλικά σε μαθητές του Σχολείου, η μία από