Στεκόμαστε με δέος και θαυμασμό μπροστά σε όλους αυτούς που άντεξαν την πείνα ολόκληρους μήνες στα ξερονήσια, που πότισαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους τα τηλεγραφόξυλα, που βασανίστηκαν με καυτό λάδι και πυρωμένα σίδερα, που εκπαραθυρώθηκαν από τα κολαστήρια της κρατικής ασφάλειας και η μόνη λέξη που έβγαινε από το στόμα τους ήταν: Ζήτω το ΚΚΕ. Τα μέλη της ΚΝΕ φιλοδοξούμε με τη καθημερινή μας δράση, με τη πρωτοπόρα και μαχητική στάση ζωής να φανούμε άξιοι συνεχιστές των ηρώων που δημιούργησε το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ. Όλων αυτών που αγάπησαν τόσο πολύ τη ζωή που έδωσαν τη δική τους ώστε αυτή να ανθρωπέψει. Αυτών που στα θαμμένα κάτω από τη γη μπουντρούμια, σε σκοτεινά κελιά ονειρεύονταν, κρατούσαν ακλόνητη τη πίστη τους στο φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας, στο βασίλειο της ελευθερίας το σοσιαλισμό κομμουνισμό. Φέτος συμπληρώνονται 95 χρόνια από την ίδρυση της ΟΚΝΕ, που αποτέλεσε ένα πραγματικό λενινιστικό σχολείο νέων κομμουνιστών. Κάθε σελίδα ιστορικού αρχείου, η όποια συνομιλία με συντρόφους από αυτή τη δρακογεννιά που συνεχίζουν ακόμα στο στίβο της ταξικής πάλης, αποσπάσματα από λογοτεχνικά βιβλία αναδεικνύουν πλούτο γνώσης για τα μέλη της ΚΝΕ αλλά και για τον κάθε νέο άνθρωπο που προβληματίζεται, που δίνει καθημερινές μάχες για να καταφέρει να ζήσει και να ικανοποιήσει της ανάγκες του. Το μίσος απέναντι στο στους καπιταλιστές και το κράτος τους, δεν δημιουργήθηκε επειδή ήταν όντα του σατανά που δεν έκρυβαν την αγάπη του θεού στη ψυχή τους όπως τους κατηγορούσαν. Ο κόσμος που έζησαν και ζούμε και εμείς μέχρι σήμερα στηρίζεται σε μια βασική αρχή: ότι από τη μια μεριά θα υπάρχουν οι πολλοί που θα ιδρώνουν, που με τα χέρια και το μυαλό τους θα φτιάχνουν την ομορφιά της ζωής, και θα ζουν σαν σκλάβοι και από την άλλοι οι τότε μποδοσάκηδες και σημερινοί λάτσιδες και βαρδινογιάννηδες που τα πλούτη τους
αυγατίζουν από την δουλειά των προηγούμενων, σαν κοινωνικά παράσιτα. Όπως λοιπόν τότε οι εργατικές οικογένειες μετρούσαν χρόνο το χρόνο τους νεκρούς τους από φυματιώσεις, και μια σειρά ασθένειες που προκαλούνταν από τις άθλιες συνθήκες δουλειάς και ζωής. Έτσι και σήμερα η εργατική τάξη θρηνεί τους δικούς της νεκρούς στα ΕΛΠΕ στα ορυχεία της ΔΕΗ σε εργοτάξια και μια σειρά άλλα κάτεργα. Όπως τότε ήθελαν το λαό να είναι εθνικά υπερήφανος και να στηρίζει τα όπλα της χώρας που ήταν η παραγωγή καπνού τα υφαντουργεία και ο στόλος εφοπλιστών, άσχετα αν στηρίζονταν στην εκμετάλλευση της παιδικής και γυναικείας εργασίας σε άθλιους μισθούς και μια απέραντι μιζέρια στη ζωή της εργατικής τάξης. Έτσι και σήμερα θέλουν να είμαστε εθνικά υπερήφανοι για τα 17δις εσοδα των ξενοδόχων άσχετα που ο υπάλληλος παίρνει μέσο μισθό 225ευρώ. Να στηρίξουμε όλοι την μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφορών και ενέργειας άσχετα με το ότι μας μπλέκουν βαθύτερα στο κουβάρι των ανταγωνισμών, με το ότι οι 1500 θέσεις εργασίας στον ΤΑΠ είναι κακοπληρωμένες, με το ότι οι διαγωνισμοί για τα οικόπεδα πάνε καλά αλλά αλλά η ενεργειακή φτώχεια του λαού μεγαλώνει. Να είμαστε περήφανοι και να περιμένουμε καλύτερες μέρες αφού έχουμε τη τύχη να έχουμε τέτοιους εφοπλιστές, άσχετα που πληρώνουν 10 ευρώ τη μέρα φόρο για το κάθε τους καράβι, ενώ στις οικογένειες μας κάνουν κατασχέσεις για χρέη ως 500 ευρώ. Ο Αρίστος Βασιλείαδης που διατέλεσε γραμματέας της ΟΚΝΕ αλλά και της τοπικής οργάνωσης της Καβάλας μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα βροντοφώναξε δεν αναγνωρίζω κανένα νόμο σας ούτε το κράτος σας. Γιατί όλα αυτά είναι παράνομα. Δεν μας προκαλεί μόνο ανατριχίλα η συγκεκριμένη δήλωση αλλά αποτελεί και συμπύκνωση της στάσης που πρέπει να κρατά η εργατική τάξη και τα παιδιά της. Να διαχωρίζει πάντα τα συμφέροντα της, το δίκιο της, τις ελπίδες της από αυτά των αφεντικών.
Αυτοί οι ήρωες διαπαιδαγωγήθηκαν σε δύσκολά χρόνια. Η ΟΚΝΕ έδρασε σε συνθήκες που η πλειοψηφία του λαού δεν ήταν στους αγώνες, οι πρωτοβουλίες που έπαιρνε δεν αγκαλιάζονταν όλες από χιλιάδες κόσμου. Υπήρχε και τότε ο φόβος η μοιρολατρία. Πολλοί πίστευαν ότι ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος, ότι οι νέοι κομμουνιστές απλά χαραμίζουν τα νιάτα τους. Πολλοί από τα βάρη της καθημερινότητας, από τις δυσκολίες της ζωής που ήταν πολλοί οξυμένα δεν συμμετείχαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Τα μέλη και τα στελέχη της ΟΚΝΕ δεν ήταν τεμπέληδες που είχαν ελεύθερο χρόνο και είπαν να γίνουν ονειροπόλοι. Ήταν σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης την αδικία που βίωνε ο λαός την αισθάνονταν πρώτα και κύρια για τους εαυτούς τους. Δεν έκαναν πίσω στις κακουχίες και ανέπτυξαν πρωτοπόρα δράση γιατί η ψυχή τους φλογίστηκε από ένα ανώτερο ιδανικό. Πίστεψαν στη δυνατότητα να ξεμυρίσει η ανθρωπότητα από τη δυσοσμία που αναβλύζει η σήψη του καπιταλισμού, πίστεψαν στη δυνατότητα να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός κομμουνισμός. Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά η κοσμογονία της επανάστασης του Οκτώβρη. Πολλοί θα πουν ότι εντάξει τότε τα βάσανα ήταν απάνθρωπα, οι δυσκολίες ασύγκριτες σήμερα δεν είναι έτσι. Και τέλος πάντων αυτό που δημιούργησε ο Οκτώβρης σταμάτησε να δείχνει το δρόμο, δεν υπάρχει πλέον πουθενά στο κόσμο. Τους καλούμε να προβληματιστούν: Στο σήμερα μπορεί ένας μαθητής αντί να στέλνεται σε νέου τύπου μθητοδικεία επειδή διεκδικούσε βιβλία, να αξιοποιεί τα χέρια του όχι μόνο για να γράφει αποστεωμένους τύπους και να δουλεύει από τα 15 να τα αξιοποιεί για να ζωγραφίζει να παίζει μουσική και να μαθαίνει πως λειτουργούν σύγχρονες μηχανές?? Μπορεί να έχει τα πόδια του όχι μόνο για να τρέχει από το σχολείο στο φροντιστήριο αλλά και για να αθλείται να χορεύει να βρίσκει τη δική του περπατησιά στο κόσμο?? Να έχει ένα μυαλό που δεν θα αποθηκεύει μόνο πληροφορίες για παπαγαλία ή για το πώς θα μάθει να ζει με λίγα, αλλά θα το ακονίζει στη προσπάθεια να κατακτήσει την αληθινή γνώση, θα το αξιοποιεί για να
φαντάζεται και να ονειρεύεται ένα μέλλον όμορφο στο μπόι των πραγματικών του αναγκών. Στο σήμερα με τις δυνατότητες που υπάρχουν μπορεί ένας φοιτητής να κατακτά ολοκληρωμένα το επιστημονικό αντικείμενο, να έρχεται σε επαφή με όλες της σύγχρονες ανακαλύψεις, να βρίσκει δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασε και να συμβάλει με αυτό τον τρόπο στην απαλοιφή του ανθρώπινου πόνου στη δημιουργία κατασκευών και εργαλειομηχανών που συμβάλουν στην κατάκτηση μεγαλύτερης προστασίας της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος, στον εκμηδενισμό της όποιας μονομέρειας και επικινδυνότητας από την ανθρώπινη εργασία?? Εμείς απαντάμε ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν. Σε πολύ μεγάλο βαθμό παρά τα λάθη τέτοια ζητήματα προσέφερε η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20 ο αιώνα. Ανεξάρτητα από το προσωρινό πισωγύρισμα η ανθρωπότητα μπορεί να περάσει από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας. Ο δρόμος για να κατακτήσουμε τη ζωή που μας αξίζει για να έχει το παιδί το ψωμί του και το βιβλίο του, να μάθει να γράφει σ αγαπώ να κρατάει μπράτσο τον ήλιο σε ένα ανθισμένο περιβόλι.. αξίζει κάθε θυσία. Αυτός ο αγώνας εξυψώνει την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο κάθε νέος έχει την δική του ορμή που την αξιοποιεί για να προχωρήσει στη ζωή του μέσα από πραγματικές συμπληγάδες. Του απευθυνόμαστε με ειλικρίνεια και τον καλούμε στρατευτεί στον πιο όμορφο σκοπό που δημιούργησε το μυαλό της ανθρωπότητας, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η συλλογική και πειθαρχημένη δράση για το δίκιο του λαού δημιουργεί ακέραιους χαρακτήρες. Η πίστη ότι την ιστορία την έγραψαν την γράφουν και θα συνεχίσουν να την γράφουν οι μάζες που συγκρούονται ανειρήνευτα με τους εκμεταλλευτές σε κάνει να αποβάλεις το δηλητήριο του ατομισμού. Η κάθε σου προσωπική αρετή εξελίσσεται και γιγαντώνεται όταν αφιερώνεται στην υπόθεση της τελικής νίκης της εργατικής τάξης. Η αντοχή σου ατσαλώνεται όταν δεν μένεις
ένας αλλά γίνεσαι ένα με τους χιλιάδες που δεν έπαψαν ποτέ να αγωνίζονται για το δίκιο.. με αυτές τις σκέψεις καλούμε κάθε νέο να δυναμώσει την ΚΝΕ σήμερα σε κάθε χώρο. Αυτό θα αποτελεί και την μεγαλύτερη τιμή σε όλους αυτούς που σεμνά αναδείξαμε σήμερα πλευρές από τη δράση τους και τη ζωή τους Τους υποσχόμαστε ότι όσο σκοτάδι και αν ρίχνει η νύχτα θα κάνουμε τα πάντα ώστε περισσότεροι να ακολουθούν τα ματωμένα τους ίχνη