2 - µεταδιηγητικό ή υποδιηγητικό επίπεδο = δευτερεύουσα αφήγηση που εγκιβωτίζεται στη κύρια αφήγηση, π.χ η αφήγηση του Οδυσσέα στους Φαίακες για τις π

Σχετικά έγγραφα
Αφηγηματικές τεχνικές -αφηγηματικοί τρόποι

Βασικά στοιχεία Αφηγηματολογίας

15/9/ ποίηση & πεζογραφία στρέφονται προς νέες κατευθύνσεις Νέα εκφραστικά μέσα

ΑΦΗΓΗΣΗ 1. Ποιος αφηγείται; 2. Τι αφηγείται; 3. Πώς αφηγείται;

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΒΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Μέτρο ιαμβικό (U _ ) : αργά ντυθεί, αργά αλλαχθεί, / αργά να πάει το γιόμα U- / U- / U- / U- / U- / U-/ U-/ U Μέτρο τροχαϊκό ( _ U ) : Έπεσε το πούσι

και απευθύνεται σε ένα άλλο μέλος αυτού τον κόσμου, τον λεγόμενο αποδέκτη της α- φήγησης. Μ άλλα λόγια, τα ζεύγη συγγραφέα/αναγνώστη και

Θεωρία σχετικά με την αφήγηση

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ Ο χρόνος σε μια λογοτεχνική αφήγηση μπορεί να διακριθεί στο χρόνο της ιστορίας και στο χρόνο της αφήγησης:

φιλολογικές σελίδες, λογοτεχνία

Η Λογοτεχνία είναι «μια ακολουθία λέξεων», ο κινηματογράφος «μια ακολουθία εικόνων». Ωστόσο και οι δυο αυτές τέχνες διατήρησαν κοινά αφηγηματικά

Δεκατέσσερις ιστορίες ζητούν συγγραφέα

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΣΤΗ Β ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 1

Τεχνικές, εκφραστικοί τρόποι και εκφραστικά μέσα στη λογοτεχνία

ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ. Το κίνημα του ρομαντισμού κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2016 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)

Η ΤΑΞΗ ΩΣ «ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ» «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ»

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2014

Φροντιστήρια "ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ" 1. Οδηγίες για την αξιολόγηση των φιλολογικών μαθημάτων στο Γυμνάσιο

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. Βασικά σημεία στο Αμάρτημα της μητρός μου

Βιογραφικά είδη. Σοβαρό, επίσηµο, τυπικό

ηµοτικό τραγούδι: [Της έσπως] (25 εκεµβρίου 1803) (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Ερωτήσεις ( ΣΤΙΧΟΙ 1-13) 1.Να χαρακτηρίσετε τον Οδυσσέα με βάση τους στίχους 1-13, αιτιολογώντας σύντομα κάθε χαρακτηρισμό σας

ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Βασικά χαρακτηριστικά

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ/ΓΝΩΣΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ Η ΜΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ IB LANGUAGE AND LITERATURE H/SL

Η Δημιουργική Γραφή στο σχολείο: Θεσμικό πλαίσιο. Μαρία Νέζη Σχολική Σύμβουλος

Από τη θεωρία της αφήγησης στη διδακτική πράξη

ΤΑΞΗ Α ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΛΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2016 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Οι ενότητες 2,3,5,6,7,8,10,11,12,13,14,16,18,19,21,22,23,24,25,29,30,37.

«Η θάλασσα μάς ταξιδεύει» The sea travels us e-twinning project Έλληνες ζωγράφοι. Της Μπιλιούρη Αργυρής. (19 ου -20 ου αιώνα)

Μίλτου Σαχτούρη: «Η Αποκριά» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Σχολ. Έτος: 2016 Β Τετράμηνο Τάξη: Α Λυκείου Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Ζωγράφου Ιωάννα. Μαθήτριες: Ντασιώτη Μαρία Ντρίζα Τζέσικα Τσιάρα Αλεξάνδρα

Παραλογή: Του Νεκρού Αδελφού (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Φροντιστήρια Εν-τάξη Σελίδα 1 από 5

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Γεννήθηκε το 1883 στο Ηράκλειο της Κρήτης Υπήρξε φιλόσοφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας Έργα: µυθιστορήµατα, ποίηση, θεατρικά,

Scenario How-To ~ Επιμέλεια: Filming.gr Σελ. 1. Το σενάριο, είναι μια ιστορία, ειπωμένη σε κινηματογραφικές εικόνες.

Ύλη Ενδοσχολικών Εξετάσεων Α Τάξης. Εξετάσεις περιόδου Μαΐου-Ιουνίου 2013 ΑΓΓΛΙΚΑ

Νικηφόρου Βρεττάκου: «ύο µητέρες νοµίζουν πως είναι µόνες στον κόσµο» (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σ )

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ. Β ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ Νικολέτα Βίτση Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΛΙΑΡΤΟΥ Ειρήνη Γκραμόζι Σοφία Ντασιώτη

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΪΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ Ιδ. Γεν. Λύκειο Ηρακλείου «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ»

Απαντήσεις λυρισµό 2.

Στον πνευματικό τομέα: Αγώνας για την επικράτηση της δημοτικής Ανάπτυξη λαογραφίας: μελέτη λαϊκού πολιτισμού (ήθη, έθιμα, παραδόσεις)

A ΛΥΚΕΙΟΥ : ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΜΑΪΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Υροντιστήριο Μ.Ε. Υιλολογικό & Οικονομικό Ιωαννίδης Άρης Ντανοπούλου Ιωαννίδου Όλγα

ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ- ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Από το μυθιστόρημα Ε.Π. (Ενωμένες Πάντα)

(πεζού ή ποιητικής συλλογής) θεωρείται από τη διδάσκουσα κέρδος χρόνου και ποιότητας για το «µάθηµα» της Λογοτεχνίας συνοπτικά, διδακτική πρακτική

Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Η-Βαγγελιώ-δεν-είσαι-εντάξει

[Ήλιε µου και τρισήλιε µου] (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σ. 101)

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ 2015 Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΓΕΛ ΑΛΙΑΡΤΟΥ Σχ. Έτος ΟΜΑΔΑ: Κατερίνα Αραπίτσα Κατερίνα Βίτση Ειρήνη Γκραμόζι Σοφία Ντασιώτη

Γιώργος Σεφέρης: Τελευταίος Σταθµός (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Τηλ./Fax: , Τηλ: Λεωφόρος Μαραθώνος &Χρυσοστόµου Σµύρνης 3,

Νεοελληνική Λογοτεχνία. Β Λυκείου

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ. Δ.Ε. 6,7,8,10,11,13,14,15,16,18,19,21,22 και 23.

Εξεταστέα ύλη στο μάθημα «Βιολογία» Α τάξης : Εξεταστέα ύλη στο μάθημα «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» Α τάξης

Μανόλης Αναγνωστάκης: Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 µ.χ. (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Το αξιακό περιεχόμενο του ΑΠ Λογοτεχνίας. Α και Β Γυμνασίου Λογοτεχνικός γραμματισμός

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΣ

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗ Μ.Ε.

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ. Δ.Ε. 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 18, 21 και 23. Η Καθηγήτρια Χ.

Διάρκεια: 2Χ80 Προτεινόμενη τάξη: Δ -Στ Εισηγήτρια: Χάρις Πολυκάρπου

αριάγνη Στρατής Τσίρκας Π Ρ Ο Τ Σ Η Δ Ι Λ Ι Γ Λυκείου Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνέλλος Ε.Μ.Ε.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Παν. Μουλλά για τη θεατρικότητα στο έργο του Γ. Βιζυηνού: «Ο θεατρικός χαρακτήρας των διηγημάτων του Βιζυηνού

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ Ι ΑΣΚΑΛΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΟΡΜΑΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ στοιχεία θεωρίας της αφήγησης

Οδυσσέας Ελύτης: Η Μαρίνα των βράχων (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Από το 0 μέχρι τη συγγραφή ενός σεναρίου μυθοπλασίας. (βιωματικό εργαστήρι) Βασισμένο σε μια ιδέα του Γιώργου Αποστολίδη

Σχολικοί Σύµβουλοι Π.Ε.

Γιάννης Ρίτσος: Ανυπόταχτη Πολιτεία (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Στρατή Τσίρκα: Μνήµη (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Τέλλου Άγρα: «Αµάξι στη βροχή» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σ. 270)

Φιλαναγνωσία Δραστηριότητες. Χρύσα Κουράκη (Ph.D) Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Ανατολικής Αττικής

«Οι σελίδες αφηγούνται»

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ :ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

Κριτική για το βιβλίο της Άννας Γαλανού Όταν φεύγουν τα σύννεφα εκδ. Διόπτρα, από τη Βιργινία Αυγερινού

ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. 22/5/2012 INTERNATIONAL SCHOOL OF ATHENS Κεφαλληνού Λουκία

ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ: ΟΔΥΣΣΕΙΑ

«ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328» Ηλίας Βενέζης

Ακριτικό τραγούδι: Ο γιος της χήρας (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ - ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΟΥΔΑΣ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΑΞΗ: Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Οι μαθητές και οι μαθήτριες να είναι σε θέση να:

Μακρυγιάννης: Αποµνηµονεύµατα (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου σσ )

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

«Ζάβαλη Μάικω» (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

Βιτσέντζου Κορνάρου: Ερωτόκριτος β. [Ήρθεν η ώρα κι ο καιρός] (στίχοι ) (Κ.Ν.Λ. Α Λυκείου, σσ )

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. Α1. Η επίδραση του Ευρωπαϊκού Ρομαντισμού είναι πρόδηλη στο έργο του

Λογοτεχνία Α Λυκείου Κοινού Κορμού

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ -

«Κριτήρια αφηγηματολογικά στον έλεγχο της μετάφρασης λογοτεχνικών κειμένων: Η περίπτωση των Svevo και Pavese»

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑΥΛΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το μυθιστόρημα «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς» της Μαρούλας Κλιάφα

Κωνσταντίνος Καβάφης: Η Σατραπεία (Κ.Ν.Λ. Γ Λυκείου, σσ )

Αντώνης Σαµαράκης: «Το ποτάµι» (Κ.Ν.Λ. Β Λυκείου, σσ )

Εξεταστέα ύλη - Α Λυκείου

Transcript:

1 ΟΡΟΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ Εστίαση (πρόκειται για τη σχέση του αφηγητή µε τα πρόσωπα της ιστορίας). Μηδενική = όταν έχουµε αφηγητή έξω από τη δράση (αφηγητής παντογνώστης). Εξωτερική = ο αφηγητής γνωρίζει λιγότερα από τα πρόσωπα.της αφήγησης. Εσωτερική = ο αφηγητής γνωρίζει όσα και τα πρόσωπα. της ιστορίας. Οπτική γωνία (πρόκειται για τη σχέση του αφηγητή µε την υπόθεση) Εσωτερική οπτική γωνία = όταν η αφήγηση γίνεται από το βασικό ήρωα ή κάποιο άλλο πρόσωπο του έργου. Εξωτερική οπτική γωνία = όταν η αφηγητής δεν υπάρχει µέσα στο έργο. Ο τύπος του αφηγητή 1. σε σχέση µε τη συµµετοχή του στη ιστορία : οµοδιηγητικός = λαµβάνει µέρος στην ιστορία που αφηγείται ως πρωταγωνιστής, ως παρατηρητής ή αυτόπτης µάρτυρας ετεροδιηγητικός = δεν λαµβάνει καθόλου µέρος στην ιστορία που αφηγείται. 2. σχετικά µε το αφηγηµατικό επίπεδο Αφηγηµατικά επίπεδα - Το εξωδιηγητικό επίπεδο = αφήγηση γεγονότων που είναι εξωτερικά σε σχέση µε το κείµενο, π.χ η επίκληση στη µούσα του Οµήρου. - ιηγητικό ή ενδοδιηγητικό επίπεδο = τα γεγονότα που ανήκουν στην κύρια αφήγηση, π.χ οι περιπέτειες του Οδυσσέα

2 - µεταδιηγητικό ή υποδιηγητικό επίπεδο = δευτερεύουσα αφήγηση που εγκιβωτίζεται στη κύρια αφήγηση, π.χ η αφήγηση του Οδυσσέα στους Φαίακες για τις προγενέστερες περιπέτειες του.. Με κριτήριο το αφηγηµατικό επίπεδο και τη συµµετοχή τους στην ιστορία οι τύποι του αφηγητή είναι: - εξωδιηγητικός-ετεροδιηγητικός = αφηγητής πρώτου βαθµού και αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο µια ιστορία στην οποία δεν συµµετέχει, π.χ ο αφηγητής της Ιλιάδας. - εξωδιηγητικός-οµοδιηγητικός = αφηγητής πρώτου βαθµού που αφηγείται την κύρια ιστορία, η οποία αποτελεί και τη δική του ιστορία, π.χ ο αφηγητής στην ιστορία ενός αιχµαλώτου - ενδοδιηγητικός-ετεροδιηγητικός = ο αφηγητής δεύτερου βαθµού που ανήκει στην κύρια ιστορία και αφηγείται σε µεταδιηγητικό επίπεδο µια δευτερεύουσα ιστορία στην οποία δε συµµετέχει, π.χ Η Σεχραζάτ στις χίλιες και µια νύχτες. - ενδοδιηγητικός-οµοδιηγητικός αφηγητής = αφηγητής δευτέρου βαθµού που ανήκει στην κύρια ιστορία και αφηγείται σε µεταδιηγητικό επίπεδο την προσωπική του ιστορία, π.χ η µάνα του Γιωργή στο αµάρτηµα της µητρός µου. Ο αφηγηµατικός χρόνος * ο χρόνος της ιστορίας = δείχνει το πόσο και το πότε διαδραµατίστηκαν τα γεγονότα της αφήγησης. ο αφηγηµατικός χρόνος µπορεί να είναι ως προς τη σειρά παρουσίασης των γεγονότων: - ευθύγραµµος ( παρουσιάζει τα γεγονότα σε φυσική σειρά). - Με αναχρονίες (παρουσιάζει τα γεγονότα σε διαφορετική χρονική σειρά). Είτε ως αναδροµικές αφηγήσεις ( φλας µπακ) είτε ως πρόδροµες αφηγήσεις.

3 ο αφηγηµατικός χρόνος µπορεί να είναι ως προς το ρυθµό παρουσίασης των γεγονότων: - µε επιτάχυνση - µε επιβράδυνση - µε παράλειψη ή έλλειψη. ο αφηγηµατικός χρόνος µπορεί να είναι ως προς το σηµείο έναρξης της υπόθεσης. - από την αρχή της υπόθεσης. - στο µέσο των πραγµάτων Τεχνικές µε τις οποίες παραβιάζεται η φυσική χρονική σειρά: - στο µέσο των πραγµάτων = ο αφηγητής µας µεταφέρει στο πιο κρίσιµο σηµείο της αφήγησης και ύστερα µε αναδροµή στο παρελθόν παρουσιάζεται ό,τι προηγήθηκε. - εγκιβωτισµός = οι µικρότερες δευτερεύουσες αφηγήσεις µέσα στην κύρια αφήγηση. - Παρέκβαση ή εµβόλιµη αφήγηση = η αναφορά σε άλλο θέµα που δεν έχει σχέση µε την υπόθεση. - Προϊδεασµός =- η ψυχολογική προετοιµασία του αναγνώστη για ό,τι θα επακολουθήσει. - Προοοικονοµία = ο συγγραφέας δηµιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε η πλοκή να εξελίσσεται φυσικά. Τι αφηγείται ο αφηγητής - Ο µύθος = η ιστορία και η υπόθεση ενός λογοτεχνικού έργου. - Η µορφή = τα υλικά που χρησιµοποιεί ο λογοτέχνης για να φτιάξει το έργο, η γλώσσα, τα εκφραστικά µέσα. - οµή = η οργάνωση των µερών του ώστε να αποτελέσουν ένα καλοδοµηµένο σύνολο. - Πλοκή = ο τρόπος µε τον οποίο µε τον οποίο προωθείται ο µύθος.

4 Οι κυριότεροι αφηγηµατικοί τρόποι η αφήγηση = είναι η έκθεση των γεγονότων που διακρίνεται σε: - διήγηση = τριτοπρόσωπη αφήγηση µε παντογνώστη αφηγητή - µίµηση = πρωτοπρόσωπη ή τριτοπρόσωπη αφήγηση µε αφηγητή που παίρνει µέρος στην αφήγηση. - σε µεικτό τρόπο = συνδυασµός µίµησης και διήγησης ο διάλογος = το µέρος της αφήγησης όπου τα πρόσωπα συνοµιλούν σε ευθύ λόγο και χαρίζει ζωντάνια στο έργο. Η περιγραφή = αναπαράσταση προσώπων, τόπων. εν µεταβάλλεται όπως η αφήγηση. Σχόλιο = παρεµβάλλονται σχόλια, σκέψεις, γνώµες του αφηγητή έξω από τη ροή της αφήγησης. Ο ελεύθερος πλάγιος λόγος = ο αφηγητής αποδίδει σε γ πρόσωπο και σε ιστορικό χρόνο κρυφές σκέψεις και συναισθήµατα, που δεν έχουν εξωτερικευτεί, κάποιου από τα πρόσωπα της αφήγησης. Ο εσωτερικός µονόλογος= απόδοση σκέψεων, συνειρµών του ήρωα σε α πρόσωπο και χρόνο Ενεστώτα, χωρίς την παρέµβαση αφηγητή. Μοιάζει µε τον ευθύ λόγο, αλλά λείπουν παύλες, ρήµατα λεκτικά και εισαγωγικά.. Τα σηµαντικότερα λογοτεχνικά ρεύµατα Κλασσικισµός = το κλασσικό έργο τέχνης είναι τέλειο σχετικά µε τη µορφή και το περιεχόµενό του. Ροµαντισµός = χαρακτηριστικά του το πάθος, η λύπη, η νοσταλγία και παρουσιάστηκε τον 18 ο αιώνα ως αντίδραση στον κλασσικισµό. Παρνασσισµός = εµπνέεται από την κλασσική αρχαιότητα, παρουσιάστηκε ως αντίδραση στον ροµαντισµό. Τα ποιήµατα έχουν τελειότητα µορφής χωρίς πάθος.

5 Ρεαλισµός = ο συγγραφέας αφηγείται αντικειµενικά τα γεγονότα και τηρεί απόσταση από αυτά., ενώ όταν κρίνει την αστική κοινωνία και τα ιδεώδη της έχουµε τον κοινωνικό ρεαλισµό. Νατουραλισµός = αναπαριστά την ωµή πραγµατικότητα και την ανήθικη συχνά πλευρά του ανθρώπου. εν πρέπει να συγχέεται µε τον ρεαλισµό. Εµπρεσιονισµός = περιγράφεται η πραγµατικότητα όχι αντικειµενικά αλλά µέσα από φευγαλέες εντυπώσεις. Αναπτύχθηκε στη ζωγραφική και τη λογοτεχνία Συµβολισµός = αναπτύχθηκε στη Γαλλία τον 19 ο αιώνα και µεταχειρίζεται σύµβολα για να εκφράσει συναισθήµατα και απόψεις. Παρουσιάζει καταστάσεις που βιώνονται βαθιά µέσα µας. Μοντερνισµός = από τα τέλη του 19 ου αιώνα γεννήθηκε ως αντίδραση σε γενικά παραδεκτά αξίες και απόψεις, έχουµε ελεύθερο στίχο και αντιποιητικές λέξεις. Εξπρεσιονισµός = ο κόσµος αποτυπώνεται µέσα από µια ανανεωµένη τέχνη. χρησιµοποιούνται η παροµοίωση και η µεταφορά, ενώ υπάρχουν στοιχεία φαντασίας πέρα από τη λογική. Υπερρεαλισµός = δέχεται µια υπερπραγµατικότητα µακριά από τη λογική. Υπέστη επιρροή από την ψυχανάλυση. Στην ποίηση λείπει η στίξη, οι στίχοι κόβονται σε πολλές σειρές και οι λέξεις γίνονται αυτόνοµες.

6 Βιβλιογραφία: Μπαλάσκας Κ. : «Νεοελληνική ποίηση», Αθήνα, Επικαιρότητα, 1980. Παρίσης Ι. Παρίσης Ν., «Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων», Ο.Ε..Β. «Κείµενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», (το βιβλίο του καθηγητή), Ο.Ε..Β εκδ. ε, 1990.