There are no translations available. Ν. 4072/2012 Λύση Ομόρρυθμης εταιρείας ως έσχατο μέσο αντιμετώπισης κατάστασης που ανακύπτει με τη συνδρομή σπουδαίου λόγου Προέχον μέλημα η διατήρηση της επιχείρησης Κριτήρια Ο λόγος λύσεως της εταιρείας ως λόγος αποκλεισμού εταίρου Αρμοδιότητα Περιεχόμενο κλήσης για λήψη ένορκης βεβαίωσης Αναγκαία η μνεία της ώρας * Δικαστής: Κυριακή Κεχαγιά Σαμσάκη Δικηγόρος του γραφείου μας: Κυριάκος Ε. Μακαρώνας * * * * * Εισάγονται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού οι με αριθμό κατάθεσης (...) και (...) αιτήσεις, οι οποίες λόγω της συνάφειας που υπάρχει μεταξύ τους, δεδομένου ότι οι δίκες διεξάγονται ανάμεσα στους αυτούς διαδίκους και δικάζονται με την ίδια διαδικασία, πρέπει 1 / 8
να συνεκδικασθούν γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31, 246 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Κατά το άρθρο 259 του Ν. 4072/2012, η ομόρρυθμη εταιρεία λύνεται: α) με την πάροδο του χρόνου διαρκείας της, β) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξη της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Από τον συνδυασμό δε των διατάξεων του άρθρου αυτού με εκείνες των άρθρων 249 και 294, όπως ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 330 Ν. 4072/2012 (Φ.Ε.Κ. Α 86/11.04.2012), συνάγεται ότι η ομόρρυθμη εταιρεία λύεται με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου. Λαμβάνοντας υπ όψιν την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης και δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, σύμφωνα με το άρθρο 261 του ως άνω νόμου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται επομένως μόνο σε περίπτωση που δεν ανευρέθη άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου (Μον.Πρ.Θεσ. 4842/2013 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας. Αυτή η οργάνωση θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης που δημιούργησε ο επικαλούμενος σπουδαίος λόγος. Η ύπαρξη του θα πρέπει πάντως να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας. Ο σπουδαίος λόγος πρέπει, κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι, υπό το πρίσμα των νέων διατάξεων που επικεντρώνουν στην οπτική της εμπορικής επιχείρησης, φορέας της οποίας είναι το νομικό πρόσωπο της εταιρείας παρά στον προσωποπαγή συμβατικό εταιρικό δεσμό, η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων και η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, οι διαρκείς διαφωνίες, η έλλειψη συνεργασίας, κατανόησης (Εφ.Αθ. 1715/2005 Δ/νη 2005.1726, Εφ.Αθ. 9131/2005 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Σύμφωνα εξ άλλου με το άρθρο 263 του ως άνω νόμου 4072/2012, αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας σύμφωνα με την περίπτωση δ της παραγράφου 1 του άρθρου 259, το μονομελές πρωτοδικείο, μετά δε την τροποποίηση του άρθρου 740 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δικ., με το άρθρο 8 του 4198/2013, στο οποίο ρητά ορίζονται οι υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, χωρίς να περιλαμβάνονται σ αυτές και οι αναφερόμενες στα άρθρα 259 και 263 του ν. 4072/2012, το Ειρηνοδικείο, μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου. Οι εταιρικές υποχρεώσεις, η παράβαση των οποίων παρέχει το δικαίωμα αποκλεισμού του εταίρου, εφόσον υπάρχει υπαιτιότητα του ως προς την παράβαση αυτή, είναι δυνατόν να επιβάλλονται από την εταιρική σύμβαση ή το νόμο (Α.Π. 585/2004, Δ.Ε.Ε. 2004, 1271). 2 / 8
Με την πρώτη αίτηση του ο αιτών εκθέτει ότι αυτός και ο καθ ου είναι οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι της (...) Ομόρρυθμης Εταιρείας» η οποία συστήθηκε με έδρα τη Βέροια, με το από (...)ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε με αριθμό (...) στα οικεία βιβλία του Πρωτοδικείου Βέροιας και κατατέθηκε με αριθμό (...) στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., σκοπό δε έχει την κατασκευή οικοδομών και τεχνικών εν γένει έργων, την πώληση ή εκμετάλλευση των οικοδομών, κτιρίων και λοιπών κατασκευών που έχουν ανεγερθεί καθώς και κάθε συναφή δραστηριότητα. Ότι αμέσως μετά τη σύσταση της εταιρείας η συνεργασία του με τον καθού κατέστη προβληματική λόγω, αποκλειστικώς και μόνον της παράβασης εκ μέρους του των από το νόμο και το καταστατικό οριζόμενων υποχρεώσεων του, ως προς τη συνδιαχείριση και τον τρόπο λήψης των αποφάσεων αναφορικά με την πορεία της εταιρείας και την πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού, συμπεριφορά εξ αιτίας της οποίας δεν είναι εφικτό να συνεχιστεί η λειτουργία της εταιρείας. Ζητεί δε, επειδή για τους αναφερόμενους σ αυτήν λόγους, συντρέχουν περιστατικά που συνιστούν υπαίτια παράβαση των εταιρικών του υποχρεώσεων, να αναγνωρισθεί ότι «υπάρχουν στο πρόσωπο του καθού, σπουδαίοι λόγοι που δικαιολογούν τη λύση της εταιρείας και επομένως και τον αποκλεισμό του από την εταιρεία, να αποκλεισθεί από εταίρος» της Ο.Ε. και να καταδικαστεί αυτός στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο η αίτηση η οποία είναι επαρκώς ορισμένη, αρμοδίως κατά τόπον αλλά και καθ ύλην, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην μείζονα σκέψη, φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, απορριπτομένων των περί αοριστίας του δικογράφου και περί αναρμοδιότητας του παρόντος δικαστηρίου για την εκδίκαση της ενστάσεων του καθού, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. Κ.Πολ.Δ.), και νόμιμη, εκτός από το αίτημα της να αναγνωρισθεί ότι «υπάρχουν στο πρόσωπο του καθού σπουδαίοι λόγοι που δικαιολογούν τη λύση της εταιρείας και τον αποκλεισμό του καθού» από αυτήν καθόσον αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής μπορεί να αποτελέσει μόνο η αναγνώριση της ύπαρξης ή ανυπαρξίας έννομης σχέσης (άρθρο 70 Κ.Πολ.Δικ.) δηλαδή βιοτικής σχέσης του προσώπου που αναφέρεται σε άλλο πρόσωπο ή πράγμα και ρυθμίζεται από το εξ αντικειμένου δίκαιο. Δεν μπορούν συνεπώς να αποτελέσουν αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής γιατί δεν είναι έννομες σχέσεις, η βεβαίωση απλών πραγματικών περιστατικών και ο νομικός χαρακτηρισμός τους, η λύση αφηρημένων νομικών ζητημάτων κ.λπ. (Πολ.Πρ.Αθ. 506/1994 Δ/νη 1995.892, Μον.Πρ.Θεσ. 4842/2013 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 263 και 294 παρ. 1 ν. 4072/2012. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και από ουσιαστική άποψη. Ο καθού με δήλωση του στο ακροατήριο που καταχωρίστηκε στα πρακτικά της συν/σης, πλην των περί αοριστίας του δικογράφου και περί αναρμοδιότητας του παρόντος δικαστηρίου για την εκδίκαση της υπόθεσης ενστάσεων του, οι οποίες έχουν ήδη απορριφθεί, αρνείται την αίτηση και το αίτημα της περί αποκλεισμού του από την εταιρία ως μη νόμιμα και υπέβαλε αίτημα για την αναβολή της υπόθεσης μέχρι την έκδοση απόφασης επί της ασκηθείσας εκ μέρους του, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βεροίας αίτησης για λύση της Ο.Ε.. Δεδομένου ότι η αναβολή της υπόθεσης, κατά το άρθρο 249 Κ.Πολ.Δικ., όταν δεν συντρέχει 3 / 8
περίπτωση εκκρεμοδικίας, όπως εν προκειμένω καθόσον η κρινόμενη αίτηση επιδόθηκε στον καθού στις 10.01.2014, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αίτηση του, δηλαδή σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν κατά τον οποίο άσκησε αυτός την αίτηση περί λύσης της εταιρίας ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βεροίας η οποία κατατέθηκες στις 17.01.2014 και επιδόθηκε στον αιτούντα στις 20.01.2014 (βλπ. προσκομιζόμενο εκ μέρους του ακριβές αντίγραφο της αίτησης με την με αριθμό (...) έκθεση κατάθεσης της Γραμματέα αυτού και την επ αυτής από 20.01.2014 σημείωση του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Βεροίας Χαράλαμπου Ανανιάδη), απόκειται στην κυριαρχική εξουσία του Δικαστηρίου (βλ. Ερμ. Κωδ.Πολ.Δικ. Β. Βαθρακοκοίλη άρθρο 249 αριθ. 6), το αίτημα του καθού είναι απορριπτέο γιατί, σύμφωνα με την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας αιτιολογία, λαμβάνοντας υπ όψιν την αρχή της διατήρησης της επιχείρησης, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που έχει ανακύψει με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται μόνο όταν δεν έχει ανευρεθεί άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αποκλεισμού του εταίρου. Ο καθού με την με αριθμό κατάθεσης (...) αίτηση του εκθέτει ότι με την από 10.01.2014 καταγγελία του, κατήγγειλε την συσταθείσα με το από 09.02.2005 ιδιωτικό συμφωνητικό ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία (...), της οποίας είναι ομόρρυθμος εταίρος «επειδή δε ο νόμος απαιτεί δικαστική απόφαση» και δεν είναι πλέον δυνατή η λύση της Ο.Ε. με καταγγελία του εταίρου, όσα «προσβλητικά» αναφέρει ο καθού στην ασκηθείσα κατ αυτού, πρώτη αίτηση συνιστούν σπουδαίο λόγο ο οποίος συντρέχει στο πρόσωπο του για τη λύση της εταιρίας. Ζητεί δε, κατ εκτίμησιν του δικογράφου της, να αποκλεισθεί ο καθού για σπουδαίο λόγο που συντρέχει στο πρόσωπο του από την εταιρία και «επικουρικώς να του απαγορευθεί να ασκεί πράξεις διαχείρισης και εκμετάλλευσης στο όνομα της και για λογαριασμό της» και να καταδικαστεί αυτός στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αίτηση αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. Κ.Πολ.Δ.) και είναι νόμιμη ως προς το κύριο αίτημα της. Ως προς το επικουρικά προβαλλόμενο να σημειωθεί πως δεν προβλέπεται από το Ν. 4072/2012 η απαγόρευση άσκησης μεμονωμένων πράξεων εκ μέρους του ομορρύθμου εταίρου. Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 263 και 294 παρ. 1 ν. 4072/2012. Πρέπει επομένως να εξεταστεί περαιτέρω και από ουσιαστική άποψη, συνεκδικαζόμενη, σύμφωνα με την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας αιτιολογία, με την πρώτη αίτηση. Ο καθού με δήλωση του στο ακροατήριο που καταχωρίστηκε στα πρακτικά της συν/σης, αρνείται την αίτηση ως νόμω και ουσία αβάσιμη. Περαιτέρω, νομότυπα, με δήλωση του στο ακροατήριο και καταχώριση στα πρακτικά της συν/σης, όπως απαιτείται για τη συζήτηση ενώπιον του Ειρηνοδικείου, όπου η υποβολή προτάσεων δεν είναι υποχρεωτική (άρθρα 256 παρ. 1 δ και 115 παρ. 3 Κ.Πολ.Δικ.), δεν υπέβαλε κανένα αίτημα (βλ. πρακτικά της συν/σης). Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων στο ακροατήριο και των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν με επίκληση, η ενώπιον του συμβολαιογράφου Βεροίας (...), με αριθμό (...) ένορκη κατάθεση, κατά την οποία δεν παρέστη ο αιτών της πρώτης αίτησης και καθού της δεύτερης, δεν λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο καθόσον δεν έχει δοθεί μετά από νομότυπη κλήτευση αυτού, αφού στην επιδοθείσα προς αυτόν κλήση δεν ορίζεται η ώρα εξέτασης των μαρτύρων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το από (...) ιδιωτικό συμφωνητικό σύστασης ομόρρυθμης εταιρίας που δημοσιεύθηκε με αριθμό (...) στο βιβλίο εταιρικών συμβολαίων Ο.Ε. του Πρωτοδικείου Βέροιας και κατατέθηκε με αριθμό (...) στη Δ.Ο.Υ. Βέροιας, συστάθηκε η ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία (...). 4 / 8
Έδρα της ορίσθηκε η πόλη της Βέροιας και η διάρκεια της αορίστου χρόνου. Σκοπός της είναι η, προς επίτευξη εμπορικού κέρδους, κατασκευή ανέγερση οικοδομών και τεχνικών εν γένει έργων, είτε σε ιδιόκτητα αυτής οικόπεδα, είτε σε οικόπεδα τρίτων με το σύστημα της αντιπαροχής ως εργολάβος ή υπεργολάβος ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή και σχέση με τρίτους που θα της αναθέτουν την εκτέλεση οποιουδήποτε τεχνικού έργου, καθώς επίσης και η πώληση σε τρίτους ή με οποιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση των περιερχομένων σ αυτήν διαμερισμάτων, καταστημάτων και λοιπών χώρων των κατασκευαζόμενων οικοδομών και κάθε άλλη συναφής δραστηριότητα. Ομόρρυθμα μέλη της είναι οι δύο μόνον διάδικοι με συμμετοχή στα κέρδη και τις ζημίες κατά ποσοστό 50% ο καθένας. Διαχειριστές και εκπρόσωποι της εταιρίας ορίστηκαν και οι δύο εταίροι, οι οποίοι «θα διαχειρίζονται τις εταιρικές υποθέσεις και θα εκπροσωπούν την εταιρία ενεργώντας μόνο από κοινού», όπως ρητά ορίζεται στο καταστατικό της. Με το με αριθμό (...) εργολαβικό συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Βεροίας (...) η Ο.Ε. ανέλαβε εργολαβικώς την ανέγερση τεσσάρων οικοδομών με το σύστημα της αντιπαροχής επί οικοπέδου ιδιοκτησίας του (...), ευρισκομένου στη Βέροια. Στην αρχή της εκτέλεσης ταυ συγκεκριμένου έργου οι σχέσεις των διαδίκων ομορρύθμων εταίρων ήταν καλές και η Ο.Ε. λειτουργούσε μέσα στα πλαίσια όσων όριζε το καταστατικό της, κατέβαλαν τις απαιτούμενες δαπάνες από κοινού, όπως παρακάτω ειδικότερα θα εκτεθεί και τα χρήματα που εισέπρατταν από τις πωλήσεις των διαμερισμάτων τα κατέθεταν σε κοινό λογαριασμό. Μετά την αποπεράτωση των εργασιών και της τρίτης οικοδομής και ενώ ήταν σε εξέλιξη η ανέγερση της τέταρτης, άρχισαν να διαφαίνονται προβλήματα στις σχέσεις των διαδίκων και ειδικότερα ο καθού της πρώτης αίτησης να ενεργεί μόνος του και όχι από κοινού με τον αιτούντα αυτής, όπως είχε υποχρέωση, να μην ενημερώνει τον αιτούντα για τις ενέργειες του, να παρεμβάλλει εμπόδια στις πωλήσεις διαμερισμάτων προς τρίτα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και προς τον πρώτο μάρτυρα αδελφό του αιτούντα, οι οποίοι προσέφεραν ικανοποιητικά ποσά για την αγορά τους, ενόψει μάλιστα και των δυσχερειών που επικρατούν στην αγορά ακινήτων, με αποτέλεσμα να βλάπτονται τα συμφέροντα της Ο.Ε. χωρίς στη συγκεκριμένη περίπτωση να απαιτείται να εκτεθεί με λεπτομέρεια το οικονομικό μέγεθος εκάστης δραστηριότητας. Οι σχέσεις των διαδίκων οξύνθηκαν περαιτέρω και έφθασαν σε σημείο η επικοινωνία τους, από τις αρχές του έτους 2012 να πραγματοποιείται με την ανταλλαγή εξωδίκων δηλώσεων και προσκλήσεων (βλ. σχετικά προσκομιζόμενες και από τις δύο πλευρές εξώδικες δηλώσεις προσκλήσεις διαμαρτυρίες). Μετά από συνεννόηση μάλιστα του καθού με την λογίστρια της Ο.Ε., δεν επέτρεπαν στον αιτούντα να ενημερώνεται για την πορεία της οικονομικής κατάστασης της Ο.Ε., αποκλείοντας την πρόσβαση του στο βιβλίο εσόδων και εξόδων της εταιρείας, στο βιβλίο καταχώρησης των εσόδων και εξόδων της (απολογιστικά), στα συμβόλαια πώλησης των διαμερισμάτων και τα παραστατικά δαπανών της, την οποία επέτυχε, κατά ένα μέρος, μετά την υποβολή μήνυσης εναντίον τους προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βέροιας για υπεξαίρεση εγγράφων (βλ. από (...) και με Α.Β.Μ. (...) μήνυση). Προβλήματα στην λειτουργία της Ο.Ε. διαπίστωσε και η ορκωτή ελεγκτής λογίστρια (...) όπως περιγράφονται στο από 23.12.2013 έγγραφο της και ειδικότερα ότι «στο βιβλίο εσόδων εξόδων δεν διαμορφώνεται η περιουσιακή διάρθρωση και τα αποτελέσματα της με βάση τους κανόνες της λογιστικής, ότι η κατάσταση δεν ήταν δυνατόν να ελεγχθεί γιατί δεν προσκομίστηκαν στον έλεγχο όλα τα πρωτότυπα δικαιολογητικά πληρωμών και εισπράξεων και πολλά από τα παραστατικά που αφορούν τις καταθέσεις στην τράπεζα φέρουν την υπογραφή μόνον του καθού και όχι και των δύο εταίρων, όπως προβλέπεται από το νόμο και το καταστατικό». Πλην των αμέσως 5 / 8
προαναφερομένων, ο οικονομολόγος μελετητής στην από 18.02.2014 έκθεση ενδιάμεσου ελέγχου αναφέρει και ότι διαπιστώθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό των δύο εταίρων που τηρείται για λογαριασμό της Ο.Ε. του οποίου την κίνηση διεκπεραίωνε αποκλειστικά ο καθού, όπως καταθέτει ο μάρτυρας γιος του, ποσού 38.000 από πρόσωπο που δεν είχε συμβατική υποχρέωση προς την εταιρεία και ότι είχαν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές ποσού 19.308,18 για εργασίες που δεν πραγματοποιήθηκαν, αρμοδιότητα την οποία επίσης κατά την κατάθεση του ιδίου μάρτυρα είχε αναλάβει αποκλειστικά ο καθού, πράξεις για τις οποίες ουδόλως είχε ενημερωθεί ο αιτών. Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη επίσης του αιτούντα ο καθού ενεργώντας μόνος του και όχι από κοινού με αυτόν, είχε αναθέσει συγκεκριμένες εργασίες στους δύο γιους του, τον Στέλιο δεύτερο μάρτυρα και τον Ιωάννη στους οποίους κατέβαλε μεγαλύτερη αμοιβή από αυτήν που πράγματι εδικαιούντο και πλήρωνε τις ασφαλιστικές εισφορές τους για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από αυτά κατά τα οποία παρείχαν την εργασία τους (βλ. την κατάθεση του πρώτου μάρτυρα στα πρακτικά της συν/σης). Εξ άλλου από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε ενέργεια του αιτούντα αντίθετη με τα οριζόμενα στο καταστατικό και εις βάρος των συμφερόντων της Ο.Ε., καθόσον σχετικά καταθέτει μόνον ο μάρτυρας γιος του καθού, του οποίου όμως η κατάθεση είναι αντιφατική. Ειδικότερα αυτός καταθέτει ότι «Από τον πέμπτο μήνα του έργου, το οποίο άρχισε το 2005, εξαφανίστηκε ο (...). Δεν ερχόταν στο έργο, Ούτε τις Παρασκευές στις πληρωμές δεν ερχόταν» ενώ συνεχίζει: «Ο (...) έβλεπε τι γινότανε. Κάθε μέρα ερχόταν (αναφερόμενος σε όλο το χρονικό διάστημα εκτέλεσης του έργου) από τις 7.30 στο εργοτάξιο». Περαιτέρω καταθέτει: «Κανένα κόστος δεν πλήρωνε ο (...). Όλα τα κόστη τα πλήρωνε ο (...) αλλά συνεχίζει: «Χρήματα έβαλε ο (...) για τις αγορές των υλικών». Με σαφήνεια μάλιστα ο αυτός μάρτυρας γιος του καθού, ο οποίος και έχει συνεργαστεί στην εκτέλεση του έργου της Ο.Ε. καταθέτει πως ο αιτών «δεν έπαιρνε χρήματα» από τις πωλήσεις των διαμερισμάτων και δεν πήρε κανένα χρηματικό ποσό «από τις πωλήσεις της τρίτης οικοδομής» και ενώ τα χρήματα από τις πωλήσεις διαμερισμάτων της δεύτερης οικοδομής τα εισέπραξε μόνον ο καθού, ο οποίος επίσης μόνος του και όχι σε συνεργασία με τον αιτούντα τα διέθεσε για να εκτελεσθούν οι εργασίες της τρίτης οικοδομής, τα χρήματα από τις πωλήσεις και των διαμερισμάτων αυτών, της τρίτης οικοδομής, τα εισέπραξε πάλι μόνον αυτός, χωρίς μάλιστα όπως αποδείχθηκε από τις προαναφερόμενες ενέργειες του αιτούντα (κατάθεση μήνυσης ανάθεση ελέγχου) να τον ενημερώνει. Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η Ο.Ε. δεν λειτουργεί ομαλά, ότι ο καθού έχει παραβεί υπαίτια τις υποχρεώσεις του, τις απορρέουσες από το καταστατικό της προς αυτήν και ότι εξ αιτίας της συμπεριφοράς του αυτής δεν είναι πλέον δυνατή η συνεργασία του με τον αιτούντα για την συνέχιση της λειτουργίας της και την προώθηση του οικονομικού σκοπού της καθόσον μάλιστα δεν έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση της τέταρτης οικοδομής ενώ διαθέτει ακίνητη περιουσία αποτελούμενη από διαμερίσματα και καταστήματα προς πώληση. Τα προπεριγραφόμενα περιστατικά επομένως συνιστούν, σύμφωνα με το νόμο και κατά την 6 / 8
αναφερομένη στην αρχή της παρούσας μείζονα σκέψη, σπουδαίο λόγο που δικαιολογούν τη λύση της εταιρίας και τον αιτούμενο με τη κρινόμενη αίτηση αποκλεισμό του καθού από την Ο.Ε.. Κατ ακολουθία των παραπάνω πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη η πρώτη αίτηση και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη εις βάρος του καθού (άρθρο 176 Κ.Πολ.Δικ.). Περαιτέρω σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν αποδεικνύεται ότι ο καθού της πρώτης αίτησης έχει προβεί σε όσες ενέργειες του αποδίδει και διαλαμβάνονται στο δικόγραφο της ο αιτών και επομένως η έκθεση των περιστατικών αυτών με την άσκηση της αίτησης για την προστασία των δικαιωμάτων του, χωρίς να παραβαίνει οποιαδήποτε διάταξη του ποινικού κώδικα ή άλλου ειδικού νόμου, δεν συνιστά προσβολή της προσωπικότητας του καθού αυτής και αιτούντα της δεύτερης αίτησης. Κατά συνέπειαν και δεδομένου ότι ο αιτών της δεύτερης αίτησης θεμελιώνει τον περί αποκλεισμού του καθού από την Ο.Ε. μόνο στον ισχυρισμό αυτόν ενώ σε κάθε περίπτωση δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του καθού περιστατικά που δικαιολογούν τη λύση της εταιρίας και επομένως σπουδαίο λόγο για τον αποκλεισμό του από την Ο.Ε., πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία η δεύτερη αίτηση. Η δικαστική δαπάνη ως προς αυτήν πρέπει να επιβληθεί εις βάρος του αιτούντα (άρθρο 176 Κ.Πολ.Δικ.), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Συνεκδικάζει τις με αριθμούς κατάθεσης (...) και (...) αιτήσεις, κατ αντιμωλία των διαδίκων. Δέχεται την πρώτη αίτηση. Διατάσει τον αποκλεισμό του καθού, ομόρρυθμου εταίρου από την ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία (...) Επιβάλλει εις βάρος του καθού τη δικαστική δαπάνη την οποία ορίζει σε 250. 7 / 8
Απορρίπτει την δεύτερη αίτηση. Επιβάλλει εις βάρος του αιτούντα τη δικαστική δαπάνη την οποία ορίζει σε 200. 8 / 8