ΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΝΕΙΡΜΟΙ
Σ. Σ. ΧαρκιανάΚ'ης Σπασμένοι σuνειpμol Πρώτη εκ80ση, Άθήνα 1993 Έκ8όσεις Δόμος ISBN 960-7217-75-6 ΣτοιχειοθεσΙα και εκτύπωση: Τυπογραφικο εργαστήριο «Δόμος» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ, Μαυρομιχά.λη 16, 10680 Άθ-ιjνα Τ-ηλ. 3605532, Fax 3637304
~. 17. )(αρχιανάχης ΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ ι ΠΟΙΎ)ματα ΈΧ8όσεις Δόμος
ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Χωμα και στάχτη, 1978 Παραλήρημα του νότοlj, 1979 :4.πό φυλακης πρωίας, 1980 El; ώτα άκοljόντων, 1981 :4.παράκλητοι καιροί, 1982 Ή οίκειότητα των αινιγμάτων, 1983 τροπικα ίδιόμελα, 1984 Μεροληψίες, 1985 Ή &μυνα των νηπί.ων, 1986 ΠορτραΊτα του νερου, 1987 Χέρια σκι ας, 1988 Διάκριση πνευμάτων, 1989 Νοσταλγία παραμέτρων, 1990 Ή &λλη έκδοχή, 1991 Στή δοκιμή του φέγγους, 1992
Στην ι'ερη μνήμη τοϋ Νίκου Γaβριηλ Πεντζίκη
ΑΝΥΠΕΡ ΑΣΠΙΣΤΟΣ Στ«θηκοι π«ντοι άνυπερ«σπιστος μπροστ«στους ιυ.λους γπως οί νεκρο!. Τ. Λειβα8ίτ-ηζ ΆνυπερOCσπιστος aεν σ't)μocινεl άμνocτος μήτε άθωος OCπλως εινocι ό άνθρωπος που άρνήθ't)κε ν' άμυνθεί \ \ β \ <Ι λ \ Ι με τoc συμ ocτικoc οπ OC ενος κοσμου alεφθocρμένου άπο κocτεστ't)μένες OCμocρτΙες κι ocύτη του τ~ν ύπερoχ~ τ~ν φύλocξε ώς κόρ't)ν όφθocλμοϋ γι' ocύτο ocισθocνετocι έκλεκτικ~ συγγένειoc στον ούρocνο με τους Άσώμocτους \... \ \ Ι στί) γί) με τους νεκρους. Sydney-Ashfield 3-1-92-9-
ΤΙΣ ΟΙΔΕ Διεpωτ-ήθΎJκε ποτε κανεις έπισταμένως γιατι κλαίνε τ~ νuχτα τα. σκuλιά; '1 \ \. 'ζ \ \ '<:- σως αuτα να οσμι ονται μες στο σκοταοι 8ιακινουμενο περισσότερο θάνατο ισως να. βλέποuν ονειρα πιο έφιαλτικα. ά.π τα. 8ικά μας. Sydney-Ashfield 3-1-92-10-
ΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ Ή μνήμη κα:r«φυτη με κυπaρ{σσιa Ρ(τσος Ή είκόνα του οέντρου ήταν αλλ οτε οχι άπλως οεμένη με το πράσινο οέντρο και πράσινο Ίjταν κάποτε για ολους μια θαλερη αύτονόψη ταυτότητα κι άς ειχαν πάντα τα οέντρα \ \ ξ' λ ~ \ και τα ερα τους κ αοια και. την φαιόμαυρη φλούοα του κορμου σημάοια του χρόνου. Τ Ο ϊοιο, οταν ~λεγες αλλοτε Νέος ~φερνες πάντα στο νου εναν ανθρωπο γεμάτο σφρίγος και. ζωη κι άς γνωρίζαμε ολοι και. κάποιους Νέους ύποτονικους ~ θλιμμένους άκόμί) και φυματικούς. Σ~μερα ουστυχως τα όνόματα οεν ΟΊ)λώνουν πια τίποτε το αύτονόητο γι' αύτο πρέπει να τα λέμε προσεκτικα σχεοον με κάποια καχυποψία σαν να μιλουμε σε μικρα παιοια ξεχωρίζοντας εύοιάκριτα τl.ς συλλαβες για να προφθαίνει κι ό συνομιλητης να έλέγχει \ 'ξ 'Ν λ'ξ την α ιοπιστια των ε εων. Sydney.Ashfield 12-1-92-11-
ΟΙΣΤΡΟΣ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ Έπl8ιώκοντιχς να φτάσεις στον προορισμό σου οσο Υ{νετιχl πιο καθυστερημένα. Άλ. Κοσμocτόπουλος Είναι σαν να τοποθετεϊς άλλου τόν ~λιo οταν έπιχειρεϊς ν' άλλάξεις μόνος σου τ~ λoγικ~ τοί) κόσμου τολμώντας να οοκιμάσεις υπό [ο[αν εύθύνψ τό κοινώς θεωρούμενο ώς άσύμφορο. Άλλα κι ό οίστρος έξ ϊσου άοιαίρετος οταν άξιωθείς να πατ~σεις πρώτος, \ \ ~\ 'r, rιψ μια κορυφί) που οεν ψαν σε υ ωμα, ψι ανυπο ά.λλα. κρυβόταν στο βά.θος '1' \ Ι ιαστί) οια παντος. Sydney- Redfern 17-1-92-12-
ΘΑ 'ΤΑΝ ΑΦΥΣΙΚΟ «Όποιος θέλει να: γνωρίσει τ~ φυσίj πρέπει να: γνωρίσει τ~ν κινησί). L. Da Vinci Ένω έσυ άγωνιζόσουν ν' άρθρώσεις θεμελιώοεις άλ~θειες ζω~ς οχι μονά.χα σε σύμβολα του Άλφαβ~τoυ άλλα κυριως με άνάλογο βί)μαησμο σ' ~να τοπίο πυρί)νικου χειμώνα έσμος άνθρωποειοων συνωμοτουσε με o~θεν τακηκες οιαοικασιες \ Ι t \ \ να ματαιωσει ορισηκα και έφ' ολης τ~ς ϋλί)ς, οπως θριαμβολογουσαν το άνυποχώρψο πρόσωπό σου. " (Ι,Ι \ \ J Ψ Θ Μ α ταν ομως αφυσικο να σε παρακαμ ουν οσοι γενν~θί)καν Φιλισταίοι ~ έξελίχθί)καν έκ πεπoιθ~σεως καθ' όοον θψεύοντας μάλιστα σ' ~να έπά.γγελμα τόσο ρευστο και οιεστραμμένο άφου έσυ έπέμεινες πάντα να λογοοοτεϊς αύσηρως κατ' αντιμωλιαν και προ παντος, ~" ~ ξι "λ ι με παιοικ'υ) αισιοοο ια και ει ικρινεια. Sydney -Ashfield 18-1-92-13-
ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΖΩΗΣ Γύρω τοu έμπορεύονται ~ άπλως πλήττοuν αύτος γράφει στίχοuς που θα πετ: φοβερίζει το α.γνωστο ξορκίζει σαν πρωτόγονος το σκοτάοι μονολογεί \ ~\ \ 'ζ \, μικρο παιοι ποu παι ει στα χωματα. Τ έτοια νομίσματα οεν εχοuν πέραση στην ά.γορα ομως έναντιώνονται στο θάνατο είναι κι αύτο έπίκληση ζω~ς. Sydney -Ashfield 21-1-92-14-
ΤΟ ΥΦΑΣΜΑ Ύλικο με άντισταση σχεόον μίjόενικ~ καθως το κόβεις ~ το όιαμορφώνεις για να παρyjγορεί και να ντύνει προπαντος τους άόύνατους άφοσ οι όυνατοι μποροσν ν' άντέξουν όποιαόήποτε γύμνια. Ύλικο που όεν εχει όική του γραμμ~ θαρρείς κι ετναι τελείως άσπόνόυλο άκολουθεϊ τις αίχμες ξένων σωμάτων καταφάσκοντας το περίγραμμα τοσ ταπεινοσ με τ~ν raliχ πιστότψα που άναόεικνύει το σχ~μα τοσ ενόοξου. Ύλικο που άποπνέει ~να φρέσκο άέρα σαν προ όλίγου κομμένο γρασίόι άγκαλιάζει ~ άποφλοιώνει με τ~ν raliχ εύελιξία το όρφανό μας κορμί. Sydney-Carss Park 25-1-92-15-
ΣΤΟ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ κυριώτερο χαρακτί)ριστικο τούτου του κόσμου ~ ~νταcrίj στο ηδη και το ουπω, ι 'ι:: λ θ ~ \ Ι εν τουτοις ει.,ακο ου ου με να πιστευουμε πως πάντα ύπάρχει ~ σιαχωριστικη Υραμμη άνάμεσα στο ψέμα και την άλ~θεια οπως μπορουμε και συλλαμβάνομε σαν άστυνομικα σκυλια τις όσμες του θανάτου. 'Όσο κι αν κάποτε μας κουράζει το σχεδον και το περίπου,,ι \ ( λ 'Υ παιρνεις ανασα σαν υπο ΟΥΙc,εις τα πράυματα καθ' όσον ΥιατΙ το 'Απόλυτο είναι μια πόρτα κατάκλειστί) κι ~ Ψυχ~ μας πάσχει έκ yενετ~ς ά.πο κάθε μoρφ~ς κλειστοφοβία. Sydney -Carss Park 25-1-92-16-
EMBARGO Κοίταζα τα. πλακάκια τ~ς κουζίνας πόσο atxiχlo είχε ό καίjμένoς ό ΠαΥκράτιος που atv αφίjvε απλυτα πιάτα στο νερoχύτίj ό ~λιoς άνατέλλοντας μεταβάλλει σε πάνaίjμίj φωταψία ολα τα. ράκίj του κόσμου. Ποιος θα. μας μάθει τ~ νέα τάξίj πραγμάτων που είcrίjyεϊτ:αι ~ ΠOίΊjcrΊJ; Εrμαστε ολοι άθεράπευτα σίjμαaεμένοι άπο τ~ν πρoπατoρικ~ άμαρτία που τ~ν λέμε κoιν~ λoyικ~ κι ειν' ό όρίζοντάς μας κάτω άπο embargo τιμωρίjμένoι να. βλέπουμε μισες άλ~θειες. Melbourne 29-1-92-17-
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ Άνορθόγραφα τα παιόια οί ΠρoφΊjτες τραυλοι και βραόύγλωσσοι λαλιστατοι μόνο οί τρελοι 'Όμως έμε'i:ς όεν ζψουμε πια το καθόλου άρκούμενοι στο κατιχ προσέγυισιν γι' αύτα έπψένουμε στ~ν όρθογραφια τ~ν όρθοφωνια τον όρθο λόγο. Κάποια στlγμ~ άρχιζουμε ν' άόί)μονουμε ύποπτευόμενοι πως τα όρθα είναι άσυγκρίτως λιγότερα άπα τα πλάγια πράγμα α.λλωστε που μαντεύομε κι άπ' το γεγονας OτL ορθιοι είναι πάντα έλά.χιστοι ένω οί πολλοι πεπτωκότες. ΜεθυσμένΊ) Υι Ψυχ~ στ~ν άπόγνωσί), β \ \ λ ',," παφνει ουνα και αγκαοια t:' ι,, " ι,εσπωντας σε φωνί)ματα ασυναρτψα και τότε ειναι που συναρτα.ται πλί)ρεστερα ό τετραπέρατος κόσμος. 'Έτσι άποκαλύπτονται οι άριθμοι οχι πια ώς αύθαίρετα Ιόεογράμματα άλμ ώς άθροιζόμενοι ρυθμοι που άρθρώνουν σε ορθρο ζωίjς τ~ν άλ~θεια των Οντων. Sydney Ashfield 4-2-92-18-
ΠΕΝΤΟΙΑΛΗΣ ΠΕΝΤΑΡΦΑΝΟΣ ΟΙ πέντε αισθήσεις το πεντάγραμμο που aεν έξάντλφε τη Μουσικη το πένταθλο που aεν ίκανοποίφε τη φιλοaοξία του άνθρώπου. Sydney-Ashfield 4-2-92-19-
ΕΠΩΔ ΤΝΗ ΘΕΩΣΗ ~Oλα τα μέλί) του ταλαίπωρου σώματος οργανα τοποθεημένα έν σoφί~ για να 8ιακoν~σoυν άνάγκες Ιερες παλιώνοντας παραφωνουν ξαφνικα C>σπου ν' άρχίσει το στα8ιακο φυλλορρόί)μα και να οιαλυθεϊ όριστικα ~ όpx~στρα. Μ-ην πεϊτε ΤΟUΤΊ) τ~ν έξέλιξη παpακμ~ μ~ν τ~ν χαρακτί)ρίσετε ως άποσuνθεση πριν θυμί)θεϊτε πως ό Θεος ετναι άσώματος κι rσως γινόμαστε σιγα σιγα ά.νεν8εεϊς γι' αύτο τα οργανα πεθαίνουν - έπώ8υνί) θέωσί). Sydney-Redfern 6-2-92-20-
ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΙΚΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ Κι άλλοτε ~ταν άγνωστοι μα χαφετιοϋνταν λ ' 'ξι', του αχιστον σαν ενοι οι περαστικοι άναγνωρίζοντας στις σταθερες τοϋ σώματος μια κoιν~ άνθpώπινίj μοίρα. Κι άλλοτε οι άνθρωποι είχαν λόγους να φοβοϋνται γνωρι 'ζ οντας πως '... Ίjταν ουνατον ~, κα 'θ' ε ενοεχομενο ~ Ι Ι8ίως στον άνοιχτο ά8έσποτο χώρο όμως κανεις 8εν είχε 8ιανoΊjθεϊ "ψ, Ι θ ' λ Ι να κο ει στον συναν ρωπο ΤΊjν «κα Ίjσπεpα». Σ~μεpα που ό άπλος χαφετισμος καταpγ~θίjκε ~,,Ι ξ" Ι σχεοον αυτoνoίjτα μετα υ αγνωστων και χαφετιοϋνται μόνο OCν τα σκυλιιχ που συνο8εύουν " \ 'ξ", β Ι αρχισουν τις περιπτυ εις Ίj τα γα γισματα φαίνεται ότι πλ~θυναν gxt μόνο οι έγκλίjματoϋντες άλλα κι οι έγκλίjματικώς ά8ιά.φοροι. Sydney -Ashfίeld 7-2-92-21-
ΤΟ ΧΩΜΑ Δεν είναι τίποτ' αλλο παρα το σωμα μας πριν ά:π' τ~ γένν-ησί) και μετιχ τον θάνατο ~γoυν στ~ν κατ' έξoχ~ν παρθενικ~ του μoρφ~, \, λ ζ,,~, τοτε που αγκα ια οταν αοιακριτως με πέτρες, φυτα και όρυκτιχ γιατι όεν ειχε ά:κόμί) λάβει γνώσί) του φuλου του οπως οί 'Άγγελοι όεν ξέρουν αρσεν και θ~λυ γι' αύτο oι'fτε Υαμουσιν ού8ε έχυαμίζονται. Sydney -Ashfield 8-2-92-22-
ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΕΙναι φύλλα των δέντρων που σαρκώθηχαν πιο ψί)λιχ ά.πο το χωμα γι' αύτο προτιμουν να πετουν. Μια και νικί)σαν τ~ν έλζί) τ~ς γ~ς κεκτημένο δικαιωμα να συζουν με τους κλώνους. Sydney-Ashfield 9-2-92-23-
ΕΞΑΙΣΙΑ ΠΤΩΜΑ Τ Α Π νευματα που στ~ν πρώτυ) τους όρμ~ ~,,ι, 'J \ Σ" ζ ι οεν ενοιωσαν Τψ αναγκυ) να ανα YjΤYjσουν και νά οουν τουλocχιστον τ' αποτυπώματα των οακτυλων Σου σ' ολες τις ΟΙιΧστOCσεις του κονιορτοσ αλλά τόλμyjσαν νά Σε αρνyjθουν πανyjγυρικά με τ~ γνωστ~ σuνoπτικ~ οιαοικα,σια, που μετέρχονται οί ενοχοι μοιocζουν με το μοχθyjρο κι' ακα,τα,λόγιστο ν~πιo που μόλις αξιώθyjκε ν' ακoυμπ~σει το μψρικο στ~θoς αντι νά πρoσκυν~σει τον θείο μα,στο εσπευσε νά οαγκώσει μέχρις α,ίματώσεως τ~ θyjλ~ τ~ς ζω~ς χωρις το όόλιο νά ξέρει έν τη μωρι~ του \ "θ β \,.,~ \ ( Ι πως ε α ε τον ιοιο τον εαυτο του. Sydney -Ashfield 9-2-92-24-
ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ ΑΛΩΝΑΡΗΣ 'E~- \ / l' / β \ οω τα κυματα ειναι χαρτινα ουνα,,,\ β λ/ζ / / γι αυτο τα στρο ι ι ει τοσο γρί]γορα κατακόρυφος άλωνάρί]ς. ό &νεμος Χαζεύοντας ιχπ' το παράθυρο ΕtJχομαι να λυπί]θεϊ ό Θεος τις μανά8ες που τα παι3ιά τους ιχγαποσν το surfing. Newcastle 16-2-92-25-
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Παίρνω τ~ν κάθε μέρα άπ' τ~ν άρχ~ οσο ασyjμyj κι α.ν είναι και προσπαθω να κpατ~σω στο χαρτι τα οικά ης γνωρίσματα φοβούμενος μ~ν τα καταπιεϊ όριστικα το σκοτάοι τ~ν ϊοια κι ολας βραοια πριν άποσυρθω στ~ στpωμν~ μου. Τ 'ξ' \ "λ' "~\,Ι Ι Ο ερω πως ο αυτα οεν εχουν σyjμασια για κανέναν έκτος άπο μένα, "" tl Ι \ Ι αφου κι οταν καταγραφουν τις σχεσεις μου ~ άσyjμότψά τους έπιτείνει τ~ν μοναξιά μου ομως είναι αλλυ) ~ooνη να οιαβάζεις άργότερα \ \ βλ' \" '1-, και να επεις πως εχεις οιασωσει μέσ' άπο τ~ ρουτίνα το άνεπανάλyjπτο. Sydney -Ashfield 19-2-92-26-
ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ «'0 ανθρωπος, ocύτος ό όριστικα όνειροπόλος.» Α. Breton Κι ομως για τους πολλους είναι τ' ονειρο μια παραλλαγη ουτοπίας ~ κάτι άκόμί) χειρότερο ψέμα ~ αύταπάτί) που οεν οιαφέρουν σε τελικη άπoτίμησίj. 'Όλους τους εύαίσθητους και ταπεινοuς που οεν τολμουν να πιστέψουν στην όριστικότψα των ρεόντων τους 'λ" ενε ονειροπο 'λ ους και "λ τους Χ ευα 'ζ ουν οίχως ντροπη ~ κάποιο οισταγμο οί φαρισαϊκως ίσορροπί)μένοι. Τ' ονειρο, βλέπετε, ειν' ά.ρρώστια που οεν μεταοίοεται γι' αύτο οί ανθρωποι οεν θα έξισωθουνε ποτε σε μια όνειρικη έπιοί)μία. Sydney -Ashfield 2-3-92-27-
ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Δεν εινocι πιoc ύποόιocιρεση του χώρου μ~τε oύόέτερύj μονάόoc του σπιτloυ. 'Όπως το στοίχειωσες με τ~ φoιτητικ~ ζω~ Σου το οωμάτιο lγ.ινε, Δημ~τρη έφιάλτης ά,φόρψος κocι σocν κocρκινος σφύjνώθ'y)κε σ' όλες τις όιocστάσεις του κτίσμocτος \ λ ξι" \ \ ~ Ι που φι ο ενύjσε ocστεγους κocι τους ουο μας. Τ ώρα πως νoc ξύjλώσω τις ά,φίσες που σocν Ψευόαισθ~σεις συντρόφεψαν Ι Ι \ ξ Ι Σ πεντε χρον.ια Τ'Υ) μονα ια ου; πως νoc σφραγίσω όιoc παντος το όωμάτιο γιoc νά 'χω κι έγω παρ'υ)γοριoc μιoc ψευόαίσθ'υ)ση \.,. Ι 'Η \ ~ β 'ζ πως εισαι παντα εκει και οια α εις ~ πως ά,κους όικ~ Σου μoυσικ~; Δ'Y)μ~ΤΡΎj, lζύjσες πλάι μου πολυ όιακριτlκoc μoc τώρα φεύγοντας όρισηκoc στ~ν ΠατρΙόα ξ ι "θ λ ' Σ \, \, Ι εσχισες α ε α ου σαν ιστο αραχν'υ)ς τ~ν εϋθραστ'υ) γαλ~νύj τούτου του σπιτιου που θoc σε περιμένει πιoc εις το έξ~ς σocν έπισκέπτη! Sydney-Ashfield 6-3-92-28-
ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΙΑ Φεuγεις τ~ν ώρα ποu 'ρχεται χειμώνας κι έτσι έφέτος θα μετρήσω μόνος σε πόσες άπρόβλεπτες μεριες θα στάζει πάλι αίμορραγώντας άκατάσχετα το άπροσ3ιόνυσο σπίη. 'Ή3"f) άπο τώρα άκοuω τ~ν καταιγί3α να ταρακουνίχ τα παράθυρα τυραννώντας μαζι με τις λαμαρίνες τ~ς στέγ"f)ς και τις φθαρμένες πόρτες που άπο χρόνια Ι:-', 'ζ "λ οεν εφαρμο ουν πια τε εια μήτε μπορουν να κρατ"f)θουν σταθερα στους μεντεσέ3ες. 'Όλα λοιπον θα τρίζουν πάλι μες στ~ νuχτα και 'θ' α ταρα 'ζ ουν τον '" υπνο μου καθως 3εν λέει να πεθάνει μέσα μου το παι3ι που έζ"f)σε με θρuλους και παραμuθια γι' αύτο φοβίχται άκόμ"f) παντου φαντάσματα και τελώνια. Sydney -Ashfield 7-3-92-29-
ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΚΙ ΑΣΤΕΓΟΙ Πριν μας κατε8αφίσουν τα σπίτια εϊχαμε άκόμί) το αί.'σθί)μα τ~ς στέγί)ς Πριν μας βιocσουν τ~ συνεί8φί) και τ~ς έστίας. εί'χαμε τ~ν εύαισθφία του σκαν80cλου ''/' 'J \, β'β γνωρι<.,αμε ακομί) το ασυμ ι αστο θεμιτου και άθέμιτου. Τ ώρα εχουμε xoccrel τ~ν εννοια του μέσα και του εξω που 8ιπλασίαζε τον χωρο και τις παραστάσεις και ξαφνικα βρεθ~καμε γυμνοι άνίκανοι ν' άντισταθουμε άκόμί) και στα κουνούπια. Εί'χαμε &.λλοτε μια πόρτα που εβλεπε στ~ν αύλ~ με τ~ν κλ'fjματαρια και τις γλάστρες, J β λ \ \, ανασαινοντας ασι ικα και γερανια οταν μας επνιγαν ΟΙ άναθυμιάσεις άπο τ~ν πάν8ί)μί) σ~ψί) των μέσων ένί)μερώσεως. Σ~μερα έκτεθειμένοι κι &.στεγοι ζουμε τον βιασμο σ' ολους τους πόρους του 8έρματός μας μ~ εχοντας ενα μικρο παράθυρο προς τον ούρανο κι ό ούρανος 8υστυχως 8εν κερ8ίζεται OCν 8εν τον κλείσεις σε 8ικό σου κά8ρο. Sydηey Ashfield 16-3-92-30-
Ο ΚΑΠΝΙΣΤΗΣ Κά.θισε στο παγκά.κι του 8Ί)μόσιου πάρκου εβγαλε τον ψιλοκομμένο τα.μπάκο μέ τα. έτοιμα τσιγαρόχαρτα. κι άρχισε να. τυλιγει αυτοσχέ8ιο τσιγάρο σα.ν τον έργένί) που σχε80ν αγγαρια. παίρνει να. φάει κάτι απ' το Ψυγείο μόνο για. να. ξεφύγει τ~ν ένόχλί)σί) τ~ς πείνας. οι κιν~σεις του αργές τελετουργικές 8έν προ8ί80υν νωθρότψα ~ 8υσφορΙα μiχλλoν έκφράζουν κάποιο 8ισταγμο \ \ ζ - 'ξλ',-, σαν να Ί)τουν ε ι εωσί) εκ των προτερων απο τα. ύλικα. που σέ λίγο θά 'χουνε ytvr;:t παρανάλωμα πυρός. Κ αποια στιγμί) τα οαχτυ α...,εχαστί)καν, \ \",,' λ ι:- ' κι άρχισαν να. πιέζουν ασφυκτικα. το τσιγάρο λές κι ό ταλαιπωρος νόμιζε ασυναίσθψα πως εσφιγγε τ~ς μοναξιας το λαρύγγι. Sydney Ashfield 21-3-92-31-
ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟ Άκινψουσαν τα οέντρα ό ορόμος με το πλακόστρωτο σιωπουσε κι ~ μν~μί) βυθιζόταν στο γνωστο ~μίφως του χώρου των σκιων. Είναι οί ί:'ψες που οεν ξέρεις να πείς... "t \, που ειναι το σηγμα σου μ~τε περίπου ποια θά 'ναι ή έπόμενί) εκπλί)ξί) που θα οιασπάσει βιαίως το αϊσθίjμα τ~ς συνοχης ακόμί) και στ~ν ατoμικ~ σου συνείο-ησί). Θά 'ταν λοιπον καλuτεpα να βρουμε μιαν αλλί) λέξί) που να έκφράζει πλί)ρέστερα αύτο το απρόοπτο κενο,ι,j \ ), Ι 'ξι ενα ονομα που ν αποφευγει ε ισου Ι \ Ι μνί)μη και συγχυση \ \ \ Ι \"ξ Ι και μια που προκειται γιοι οιυ ουσοι νυχτα θα το πουμε κατάνυξη. Sydney-Ashfield 21-3-92-32-
ΟΤΑΙ TQ ΕΝΙ 'Όταν το πλίjθoς γίνεται 6χλος όεν εχει κρίσ~ και όεν εχει ντρoπ~ μ~τε φόβο Θεου μ~τε ελεος. Γυρεύει να ξεχωρίσει τον ενα να του φορτώσει ευθύνες άνύπαρχτες για αλες τις άνασφάλειες τ' ιχπωθίjμένα συμπλέγματα τις πραγματικες ~ ύποτιθέμενες άόικίες. Άλλοίμονο τότε στον ενα αν ειναι τίμιος ι "Ι ξ' Ι Ψ,,, και οεν ερει να ευοεται όί)λαό~ να θωπεύει και να χαμουελα προς αλες τις κατευθύνσεις. Sydney-Ashfield 22-3-92-33-
ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ (Β) Κα! τό ά:8έσποτο μαυρο σχυλ! κοιτάει τό ποτάμι σα να γνωρίζει κιόλας όσα έμείς δεν θέλουμε να δουμε. Ρίτσος 'Ε ι Ι ",... Ι Ι ΨΙ ν τουτοις τιποτε οεν Ίjταν ματαιο μίjτε εμα γι' αυτο τα. ζ~σαμε 5λα με τόσίj κατάνυζίj. M~ ανεχόμενοι να. χαθεϊ rχνος απο τα. συμφραζόμενα αφ~ναμε ενα σκίτσο 5σο πρόχειρο κι αν ~ταν ξέροντας πως μνίjμειώναμε με συγκρατίjμένίj θλίψίj εναν κόσμο που παρερχόταν τ~ς κάθε στιύμ~ς μέσ' απ' τις αίσθ~σεις μας 5πως ό αέρας μέσ' απο κoυρελιασμένίj ~μαία. Ό κόσμος λοιπον που ΨΊjλαφ~σαμε ως τις τελευτα'ίες αράχνες των έρειπίων η φαντασμάτων aev ~ταν Ψέμα. 'Όσο κι αν ειναι πένθιμες οί στάχτες που αφ~νει πίσω του το κάθε όλοκαύτωμα τίποτε 3εν μπορεί να. ματαιώσει όριστικα. \ Ι '" t... t "" ΤΊj μνίjμίj ης ιερίjς αφίjς που γέννησε τ~ φλόγα. Sydney -Ashfield 25-3-92-34-
ΤΟ ΡΙΓΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ τα πρωτα φωτα π?ι) ανάβοuν οταν πέφτει το βράοu " " \ θλ'ψ \ λ ' εχουνε κατι απο ι ΊJ και νοστα για κι οπως ειναι κίτρινα μοιάζοuν φοβισμένα \, \,... \, ποu αuτα σuγκροuονται πρωτα με το σκοτάοι. Ο, \ βλ',,, ι περαστικοι εποντας τα επιταχuνοuν IJXL απο φόβο μ~ νuχτωθοuν το β~μα αλλα. γιατι σuνήθως οι α.νθρωποι αποφεύγοuν έπιμελως μάλιστα οταν προλάβοuν το ρίγος τ~ς πρώτίjς γραμμ~ς. Sydney Ashfield 26-3-92-35-
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ Ύπάρχουν &νθρωποι OCLμοχocρε'ίς π?υ θα μπορουσαν οχι μονάχα να σε καταοικάσουν πολλάκις εις θάνατον άλλα και να σ' έκτελέσουν πολλάκις \ \ \ Ι ')' β θ' γιατι το κενο μεσα τους ειναι α υ και τα κενα γυρεύουν να καταπloυν για να γεμίσουν. θο ταν λοιπον άκους τα τζιτζίκια να μ~ σταματουν τον μονότονο σκοπό τους, ζ ι ~,., ις, να ι,ερεις οεν ειναι τραγουοι μ~τε μοιρολόι ειναι ~ οιαμαρτυρία για τους &οικους θανάτους άοιάφορο αν έκτελέσθηκαν ~ ~μειναν έν σχεοί<j.j. ζ' " '/λ \ \, \ κι'~ εστη την κανει ο ο και πιο επιτακτικη καθως ~ άτμόσφαιρα γίνεται οιαυγέστερ'υ) πυκνότερες οι άναμν~σεις. Sydney-Ashfield 27-3-92-36-
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ τα βιβλία στα ράφια σού γυρίζουν n)ν πλιxπj Ρίτσος 'Ώστε θα τ~ν γνωρισουμε λοιπον κι αύτ~ τ~ν περιφρόνύ)σί) που δεν είναι καπρίτσιο τ~ς στtγμ~ς ά.λλα όλόκληρύ)ς ζω~ς προδοσία. Έμεις νομίζαμε πως αν κάτι μocς εμενε ως το τέλος πιστο θά 'ταν ά.κριβως τα βιβλία ά.φου σ' αύτα κλείνουν συν~θως οι ανθρωποι Ό,τι καλύτερο εχουν να πουν δεν εlχαμε όμως προσέξει τ-ην έντoλ~ του Χριστου έργάζεσθε έως ήμέρα έστίν. Sydney-Ashfield 27-3-92-37-
Η ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ Τώροι 8εν [χεις τ{ποτοι νά πεις άφου 8εν [χεις τ{ποτοι να χρύψεις. Ρίτσος Πράγματι, ό λόγος μας τις πιο πολλες φορες ετναι μια ίιπoσυνείόψίj άγωνία να όικαιoλoγ~σoυμε ν' άναιρέσουμε ν' άπoλoγίjθoσμε. Κι ολ' αύτα βέβαια χωρ1.ς καν να γνωρίζουμε τον παpαλιjπη. Κάποια ομως στιγμη που ίιποψιαζόμαστε πως πλφιάζουμε την πλ~pίj όιαφάνεια γινόμαστε λιγόλογοι σαν μελλοθάνατοι ειτε τελείως βουβο1. άπόλυτα ενοχοι ~ ά.θωοι. Sydney -ΑshfϊeΙd 28-3-92-38-
FREMANTLE Σε τούτη τ~ν άκτ~ ~ πρώτη κρίσί),ι, ι και Ί) πρωτη σuγκρισί) άνάμεσα στ~ν πρώτη καl τ~ 3εύτερΊ) πατρί3α καθώς τα καράβια ειχαν άναλάβει άποστολη πελαργοσ. Τ α κτίσματα άρχιτεκτονί)μένα στο χείλος τ~ς θάλασσας εκαναν σχε30ν όλόσωμί) χειραψία μ' άνθρώποuς που ειχαν χάσει τη γεύσί) τ~ς στεριας γι' ιxuto λικνίσθί)καν έ3ω τα πρωτα ονειρα άλλα κι ~ πιο πικρη νοσταλγία του ΜετανάσΤΊ). Perth 3-4-92-39-
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ιιμπορουμε να έπιτρέψουμε στον έαυτ6 μας λίγες έλευθερίες, άλλα μονάχα στις λεπτομέρειες.» Pablo Picasso Ε!να,ι πoλu πα,p~γopo να ξέρεις στι το γενικώτερο πλά.νο ~εν σε άφορα η μαλλον σε ύπερβα,ίνει άφου εκ των προτέρων το ρυθμίζει αλλος. Έτσι εχεις τ~ν ανεσ'υ) ν' άπολα,ύσεις εν άσφα,λειif τ~ λεπτομέρεια, να προσέξεις τα επι μέρους σ'υ)μεία, να ό8"1)γ'υ)θεϊς άπο τους πιο μικρους πόρους του οοσμένου σώμα,τος c\ \ " " ως τις α,πωτα,τες επενεργειες -, ι των α,σωμα,των. Sydney. Asllfield 7-4-92-40-
ΕΙΚΟΝΟΚΛΑΣΤΕΣ Καθως ένίjλικιωθ~καμε εrπαμε να καταργ~σoυμε το καντ~λι \ ι μα πιστευαμε πως το Είκ6νισμα θά 'μενε στ~ θέσίj του \ f Ι \ \ να υπαγορευει τψ ΠΡOσευΧΊJ να εύλογα τ~ ζω-ή μας. 'Αργ6τερα χωρις να χτυπ~σoυν τ~ν π6ρτα μας φορτικοι Ίεχωβάόες Ν Ι \ f ι μας φανίjκε πως ΊJ σχεσίj μας με τον Θεο ετχε ά:νθρωπομορφισμους ά:νεπιτρεπτους. 'Έτσι χαρίσαμε τα Είκονίσματα σε ταπεινους τη καρόι~ τα περιμάζευε αλλωστε σαν έγκαταλελειμμένα ~ κυρα ΣοφΙα τ~ς Φιλοπτώχου. παιόια 'Όμως έμεϊς πελαγώσαμε στα όιλ~μματα το;:; χεφαφετίjμένoυ μυαλο;:; ένω έκεινίj εκαμε το όωμάτιο καταφυγ~ θλιβομένων. Sydney -Ashfield 8-4-92-41-
ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΕΠΙΤΥΜΒΙΕΣ οι πέτρες να ξέρεις 8εν εχουν τέλος εξελίσσονται άργα σε κονιορτο κι αύτη ~ μορφη ειναι βέβαιο πως παραμένει όριστικη 8ύναμΎj σ' όποιο8ήποτε χί;ψο. Εϊτε γράψεις άπάνω τους εϊτε Όχι θηλάζουν τόσο φως εκ γενετης που θά 'ταν ματαιοπονία να χαράξεις σε πέτρινί) επιφάνεια σπαράγματα μνήμύjς. Το τί μπορε'ί να συγκρατήσει και μέχρι πότε ενας κόκκος αμμου ύπόθεσ'η πολυ άμφίβολη. 'Αναμφίβολο πως ~ γενικη άνωνυμία \ ι Ι θ α πρεπει να ««ψι ναι Ί) υ <:> ι ιστη οικαιοσυνη. t Sydney -Ashfield 11-4-92-42-
ΜΑ ΥΡΟ ΚΑΙ ΜΩΒ ' Α \ \, ~,, Ι;' - υτα τα χρωματα οενουν τοσο μεται.,υ τους οσο το πένθος και ό θάνατος 'Απ' τ~ στιγμ~ που τα φόρεσες και περπάτησες στο 8ρόμο \ ~, \ t ~Ί σε καταοιωκουν για υπει.,αιρεση ολα τα μαυρα ρό8α κι οι τζακαράντες που φυτρώνουν στους 'Αντίπο8ες. Sydney- Ashfield 11-4-92-43-
ΕΝ ETEP~ ΜΟΡΦζΙ Τ ους περιμένουμε και ~εν μπορεί παρα να τοuς ~oυμε μια μέρα έν έτέρ~ μορφη ολους έκείνους που ά.~ικ~σαμε. Δ ' θ",\ ξι εν α ναι πια στον υπνιο μας άνυποχώρί)τες έρινύες μ~τε σε ταραγμένα ονειρα Ι, Ι κινί)σεις ανερμί)νευτες ~oσoλί)ψίες σκιων. Θά 'ναι τ~ν C>pcx του Ψυχoρραγ'~ματσς που ά.ντι να ~oυμε 'Άγγελο παραστάτη, θ Ι Ι θ' 'ψ Ι Ι τα υματα μας α υ ωνωνται κρινοι κατάλευκοι για να μας καταισχύνουν άπο λειμώνα θαυμαστό που έν ά.γνoί~ μας τους έτοιμάσαμε. Sydney-Ashfield 12-4-92-44-
ΑΔΕΛΦΟΣ Έσυ οεν π~γες στους Δελφους ν' άναγνωρίσεις με σπονοες τ~ oελφικ~ σου φύσί] ~ γλώσσα μου σ' όνόμασε πριν να σε οεϊ το φως άπ' τ~ CJχ.ισμ~ τ~ σκoτειν~ προκαταβολικα είχες μαζί μου συμμαx~σει. Sydney Ashtleld 16-4-92-45-
Ο ΠΗΛΙΝΟΣ ΣΤΡ ~ ΤΟΣ Τί σχέσυ) εχει που όεν π~yατε να. τους ό~τε τους περιφέρανε σ' Βλα τα. μουσεϊα του κόσμου κι ας ~ταν ενα πλ~θoς πολυocριθμο κιε~θραυστo ocπο τον 'ΑρχισΤΡOCΤYjΥΟ ως τον εσχ.ατο όπλίη, με τ' &λουoc τους κι 5λα τα. σχετικoc. Ό κόσμος θαuμασε τη στορυη του Αuτοκρocτορα ν' ocποθανατίσει μια. τόσο έφ~μερy) κοινωνία όυο φορες cχπ' τη φύσυ) ΤYjς μελλοθocναη μα. και την ίκανότψα του τεχνίη να. μην έπαναλά.βει μήτε μια. λεπτομέρεια καθως φιλοτεχνουσε τόσες φυσloυνωμίες ένω ολοι τους ~ταν νέοι οχι μονocχα με όμοιόμορφυ) στολη 'λλ \ \ \ \ "Ο:-' ΨΙ \ βλ ι α α και με τ-ην Loια υπερο ια στο εμμα πού 'χει ξευρocψει τη φθαρτη ζωή. 'Εν τούτοις θαυμαστ6τερυ) ocκ6μyj στη ρευστη σύνθεσυ) του Κινέζου τεχνίη ~ταν ~ έκλουη του ύλικου. Δεν π~ρε ξύλο μ~τε μέταλλο ~ πέτρα που θά 'όιναν φαντάσματα βέβyjλα ocσυμβίβαστα με την ocλ~θεια τ~ς τέχνyjς. Παίρνοντας τον ΠYjλΟ μας π~yε ocμέσως στο' τίμlo τέλος ολων των μεταμορφώσεων. Sydney-Ash!ϊeld 17-4-92-46-
ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΕΩΘΙΝΟ 'Ι πά.ρχουν βότανα και φύλλα που μυρίζουν λιβά.νι \ λλ βιζ \ Θ \, Ι και συ α ι ουν τον Η εο απορρητως. Τά. συνθλίβεις κι οί θηλες των aακτύλων σου, Ι,ι Σ ξι ανασαινουν ανωνυμο υνα αρι το aωaέκατο 'Εωθινο της Παρακλητικης. Sydney.AshfieId 17-4-92-47-
ΑΘΩΕΣ ΤΥΨΕΙΣ Κεινοι που φεύγουν νέοι και μας άφ~νoυν πίσω μας OΊjμΙOυργOυν χωρις να το θέλουν ένα περίεργο αrσθίjμα ένοχης κι ocς μ~ν συντελέσαμε κατα τεκμ~ριoν ούοε πόρρωθεν στο θάνατό τους. Δεν είναι οίκτος ~ πένθος που στο βάθος έκφράζουν μαλλον φόβο άνομολόγψο για τη oικ~ μας τη σεφα που θά 'ρθει κι έκείνίj μια μέρα τελείως άπρόβλεπτα. Φ ι,, 'λ' 'θ- 'ψ αινεται να ναι πιο πο υ α ωες τυ εις \,... '" \ Ι,ι που εμεις τρωμε και πινουμε ακoμίj εστω κα.ι ύπο έλεγχόμενο οιαιτολόγιο οιαπραγματευόμενοι πάντως άγαθα που έκε'ίνοι στερ~θίjκαν πρόωρα χωρις να έρωτίjθoυνε κι αύτο κυρίως είναι που προσθέτει στην έλλειπτικη βιογραφία των "ψ 'λ \, υ ιστο τιτ ο τον φωτοστεφανο του καθ' ~μα.ς άoικίjμένoυ. Sydney-Ashfield 18-4-92-48-
ΚΑΘ' ΟΔΟΝ ΛΙΥOC μονά,χoc 8ευτερόλεπτoc νωριτερoc.. λ ι " ξι 1)TOCV τε ειως OCΥνωσΤΟL μετoc υ των τocξι8ευocν με OCσχετoc όχ~μocτoc σε 8ιocμετρικα. ά.ντιθετες κocτευθύνσεις. Τι ~Tocv λοιπον έκε!νο που τους ένωσε σε κλά,σμocτoc 8ευτερολέπτου, Ι Ψ, "'" λ ι, κocι κοντε ε νoc τους ocοε φωσει οριστικoc \ t Ι \ Ι σε μιoc μονocχoc φονικ1) στιυμ1)ϊ Ή ά.8~ριτύ) ά.νά,υκύ) τοϋ κocθ' ό80ν που, κoc θ'" ως εχει Υινει ι κoc θ Ύ)μερινΎ) ' συν-θ Ύ)ΚΎ) ' έυκυμονε! μονιμως OCλλoc 8ύο ΣΥΝ 'ξι ~I, "λ ε,ισου πocντοουνocμoc ΥΙOC ο ους \ " -, το OCΥνωστο ΤΎ)ς συμπτωσεως ΚOCL το ά.νυπολόυιστο της συγκρούσεως που τελικα. μπορε! να. μας ό8ύ)y~σoυν με το ocύτο μέσο των Πρώτων ΒΟΎ)θειων στο r8lo έφύ)μερεϋον νοσοκομε!ο, '", λ ~ ξι ΥΙOC μιoc υστocτύ) κοινύ) φι 000 ιoc να. μη χά,σουμε τόσο OC80ξoc το TPoc'Lvo τ~ς ζω~ς. Sydney-Ashfield 22-4-92-49-
ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ 'Ήταν συν-ήθως αρρωστος ομως ποτ ε δεν Ί)Θελε να. φορέσει χρώματα μουντά. Φοβόταν πως Θα. χειροτέρευε ~ ζάλί) Θ' άνέβαινε ϊσως κι ό συχνος πυρετος με τ-ην άτμόσφαιρα πο,) δί)μιουργουν τιχ σκοτεινα. ρουχα. Ή γειτονια. τον θεωρουσε έκκεντρικο επαψε ομως σύντομα να. σχολιάζει τα. φανταχτερα. πουκάμισα τις παρδαλες γραβάτες Υι το μονίμως στο χέρι κόκκινο γαρύφαλο γιατι ποτε ό χαρούμενος τόνος δεν ~ταν έναρμονισμένος με τις ύπόλοιπες χειρονομίες του μ~tε προ πάντων με το άργο το σχεδον άβέβαιο β~μα. 'Όταν πέθανε λένε πως βp~καν στ ην έργένικί) γκαρνταρόμπα ενα σημείωμα καρφιτσωμένο σε τόπο περίοπτο: "Αν εχπε πένθος φορέσετε χρώματα εντονα μακρια. άπ' το σκοτάδι θα. το βαρεθίjtε στον αλλο κόσμο. Sydney -Ashfield 24-4-92-50-
ΧΛΩΡΙΔΑ Δεν θα μετρ~σω ποτε το πριχγμιχηκό τους ά.νά,στ"1)μιχ ocλλωστε ιχύτο έξιχρτocτιχι κι ά.π' τη γεωγριχφικη θέ~ τις κλιμιχτολογικες συνθηκες κιχι πληθος ά.στά,θμ"1)τους πιχρά,γοντες. 'Όμως θα μν"1)μονεύσω 80ξολογικα \ λ' \, \ ~ \" ξ Τ"1)ν ποικι ιιχ που συνυπιχρχει σε ουνιχμικ"1) ιχντιση "1) -χωρις τον πόλεμο ά.λλ"1)λοεξοντώσεως \, ~ 'ζ' θ ' \ ζ- που ιχποοεκιχτι ει ιχν ρωπους κιχι ωιχ- " λ 'ζ "λ \, κι ετσι π ουη ει ο "1) Τ"1)ν κτι~ \, Ι,,\, Ι με ιχπεφιιχ σχ"1)μιχτων, χρωμιχτων κιχι ιχρωμιχτων σε ά.νυπερθέτως τιχκτα 8ιιxστ~μιxτιx. Μ' όλιχ τουτιχ θιχυμά,ζω περισσότερο μια 8ύνιχμ"1) πιο ά.θόρυβ"1) ά.κόμ"1) πού 'χουν σπόροι κιχι ρίζες κιχθως ά.πιχιτοϋν να πριχσινίσει ocνευ όρων κιχι το πιο ocyovo ε8ιχφος 'β'ζ!l 'λ', ιχνε ιχ οντιχς ~στω ε ιχχιστους ποντους τη στά,θμ"1) της έπιφά,νειιχς όπως ά.κριβως κά,νει το προζύμι \ ~\, ψ', που οεν ιχνυ ωνει μονιχχιχ 'λλ\ \ " β'θ ιχ ιχ κιχι μετουσιωνει εκ ιχ ρων όλο το φύριχμιχ. Sydney -Ashfield 2-5-92-51-
ΣΉΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Τ Ο ποί'υ)μα είναι <rijμα κινούνου οχι μονά-χα ώς κραυγ-η ά.πογνώσεως ά.λλoc κι όταν εύλογεϊ τ-η στιγμ-η ώς άπροσοόκψο οωρο. 'Εξίσου οοκιμάζεται ή τιμ-η του προσώπου μπροστιχ στο φόβο για σκοτεινα ένοεχόμενα όσο και στον φευγαλέο θ-ηλασμο ά.μφίβολ'υ)ς εύτυχίας. Γι' αύτο ό λόγος μένει άτελέσφορος όταν ο1jλώνεται οίχως τόπο και χρόνο όπως το σ-~μα κινουνεύοντος σκάφους χωρις το στίγμα μ~κoυς και πλάτους. Sydηey -Ashfield 4-5-92-52-
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Σ Ά αύτο το χωρο και τα σεντόνια κάνουν το οικό τους άγώνα για να κρατύjθoυν στ~ λευκότψα. ΤΟ αιμα έοω έπαναστατεί και βιάζεται να έγκαταλειψει το σωμα άπο τ~ν πιο μικp~ χαραμάοα που μπορεί: να ξεχάστύjκε. Όσο κι OCν ~χεις έπιτέλους συνύjθισει τα ~){OΎjλα σύ)μεϊα έπαφ~ς με τον θάνατο που πολλαπλασιάζονται άπο μέρα σε μέρα θα το παραοεχτεϊς πως οεν ύπάρχει πιο άπελπιστικ~ άπώλεια άπ' το ΠΎjγμένO αιμα στα σεντόνια. Sydney (St. Vincent's Hospital) 16-5-92-53-
ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΕΣ οι φωτισμένοι ούρανοξύστες τ~ν ωρα τούη ~εν εχουν τ(ποτε το α.ποτρόπαlo α.π' το. γυαλί καί το σ(~ερo του τεχνολογικοϋ των ίστου θ \, \ Ι,t 'ζ κα ως απο πανω τους αγνι ει σελ~νy) παντάνασσα. Γίγαντες oύρανoμ~κε~ς σαν υπερφυσικες φιγουρες του Γκρέκο βυθίζονται α.κάθεκτol στα σπλάχνα χαμyjλωμένyjς νεφώσεως καί οί επάλλyjλες σεφες των παραθύρων \ λ'ζ \ 'ξ, που αμπυρι ουν - μακρυνoc ε απτερυγα θυμίζουν ιχνεωγμένους ούρανους και τους ά.γγέλους του Θεου ιχναβαίνοντας και \ κατα β' αινοντας,,, Ι\ επι τον υιον του πελαγωμένου α.νθρώπου. Sydney (St. Vincent's Hospital) 16-5-92-54-
ΗΜΙΜΕΤΡΑ Ή χα.ρ8ιά εινα.ι πάνω άπ' όλα. δόλια. χι άφόρητα. πα.ράυομη. Με το σωμα ως έ8ω καλα τα καταφέραμε Ο,ΤΙ χαλνα. το κόβεις και λυτρώνεσαι εϋκολα, βλέπεις, πλάθεται ό ΠΊjλός. Άλλα με τ~ν Ψυχ~ ποιος τα παλεύει τα πάθίj τα παλια και τα καινοιίρυια \ ~\ \ t",ι t Θ ι Ι που οεν τα ι.,ερει παρα μονο ο "εος. T.S. Eliot Sydney (St. Vincent' s Hospital) 17-5-92-55-
ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ M~ν σας φανεί παράξενο, είναι παρατηρημένο οί πιο πολλοι εύαίσθητοι πεθαίνουν κοιτάζοντας πλάγια θαρρείς και ντρέπονται τ.ους ά.ουνάτους καθως τους έγκαταλειπουν ά.προειοοποίητα σ' έναν κόσμο που μισεί τ~ν εύθεία γιατι τ~ν φοβαται. 'Αρνούμενοι για πρώτη φορα τ~ν εύθυτεν~ τους παράόοση αύτοι ΟΙ ά.μετανόητα γενναίοι είναι σα να όίνουν ά.ναόρoμικ~ ά.μνηστια στις οολιχοόρομίες των ύποκριτων \, ~ \ β' που κατεκριναν οια ωυ όμως στο βάθος ξέρουν πως και στις όυο περιπτώσεις εχουν ά.κoλoυθ~σει νόμο θεϊκό. Sydney-Carss Park 19-5-92-56-
ΚΑ ΤΑΡΓΗΜΕΝΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΘιΧ 'ναι νύκτα καί Αύ'γουστος τ6τε ποj &λλάζουν των &στερισμων οε βιχρ8ιες. Ή βεβ~λωσύj 8ιενεργεϊτocι προ πολλου εν ψυχριj) ΈλύΤ'!)ζ ocπο εκπεσόντocς άγγέλους των Έκκλφιων τ~ς Αποκocλύψεως κι ό λocος δεν γνωρίζει μ ~τε θέλει να γνωρίζει εocν \ κocι \, ποτε β 0"1) 'θ εια"l) "ξ ει. ΟΙ Ψυχίατροι εισ"l)γουνται συμβατικ~ έρμψεία το 8~θεν «σύν8ρομο τ~ς 'Iερoυσαλ~μ}) 8ιευκολύνοντας εκ του πον"l)ρου ποινικες εκπτώσεις στα βρocχυπρόθεσμα κpιτ~ρια του κόσμου. T~ν γενικ~ έυτροπ{α κατocυυέλλει εν τούτοις πoιψ~ς μελλοθάνocτος καθως επικαλεϊτocι διocκoν~μocτoc και βάρ8ιες κατocρyίjμένων OCστερισμων. Sydney -Redfern 20-5-92-57-
ΜιΡΟ ΤΟ ΠΟΛιΤΙΜΗΤΟ ιιέστεφιχνώθ1jζ ε:ργον ~8Ί) έτελειώθηζ!» Τ Ο νομισocμε σχ~μoc λόγου μα οεν ~τocν ('Ακολουθ(ΙΧ του 'Αγίου ΜιΙρου) πως οί τελωναι και αί πόρναι προάγουσιν ήμ&ς είς την βασιλείαν των ούρανων. Λ \ 'λ ι λ 'ζ Ι ~ \ \ ocος Ο οκ 't)ρος ocγιoc ομocστε σιoc πocντος με τ~ λocτρευτικ~ χειρονομία τ~ς πόρν't)ς που γνώριζε να συνουάσει ένώπιον των 'Αγγέλων μύρα σι.ίν δάκρυσι. Στ~ν άλχ't)μεια των έξ~κoyτα εύόσμων είδων που ψήνονται με uμνους κι άναγνώσματoc άπο το πυρ που cruvt't)pogv όλόκλ't)ρίj σχεοον τ~ Μεγαλοβοομάοα κocιόμενες σεσocθρωμένες ΕΙκόνες μ~ οεϊς μονάχoc τ~ν όσμ~ εύωοίocς των χαρισμάτων του ΆγΙου Πνεύματος άλλα. και τις συγκεκριμένες άρετες που \'ξ ε ocρι 'θ μ't)σε για τ~ν όλοκληρία του κτιστου ό εκ Δαμocσκοσ ίερος Ίωάνν't)ς. Γι' αύτο όταν επευφ't)με'l το [ργον λ ' \ Π Ι ξι Μ.ι. π αι στον ατριαρχ't) ο προε αρχων άιστωρ αύτος που σήμερα τον λέμε Μυρεψο και καλεί: τον λocο να επocναλά.βει το εν άλαλαγμij} Έστεφανώθης έργον, ηδη έτελειώθης άρθρώνομε τ~ν τελειότερ't) όμολογίoc του πόσο Μέγας ειναι ό Θεος που στήριξε μονάχα στ~ μετάνοια τ~ θέωσ't) τοσ κόσμου. Sydney" Redfern 21-5-92-58-
ΧΕΙΡΟΜΑΝΤΙΕΣ Αύτα τα πocλocμόσχημoc φύλλoc του πλocτά.νου πόση ocισιοόοξιoc μας γεννουν κocι πόση πικρoc: Μας εύλογουνε άλλοτε άπο ocιώνων κι άλλοτε μας μουντζώνουν εις τους ocιωνocς! Sydney-Redfern 25-5-92-59-
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ Σταθείτε έοω, μ~ν πείτε αλλο τραγούοι εχει περάσει ό καιρος της εύωχίας οι ά.γελocoες οεν είναι μόνο Ισχνες εχουν ~OΊ) ΨoCΡ~σει ", '1" βλ' λλ' και, το χειροτερο, οεν επουν οι πο οι ταν κίνουνο του μολυσμένου ά,έρα γιατι μopcράζoυν ά.πα πτώματα αταcρα ώς εύτpαcρ~ τα. τυμπανιαία. Sydney.Redfern 25-5-92-60-
Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ Το'1' ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑΚΙΣ ΕΠΤΑ "Appoητ'fj κι άνερμ~νευτίj ~ 8όξα Σου ομως ~ εικόνα μένει σταθερ~ ((ΕΙκών ειμι τ~ς ά:pp~τoυ δόξης Σου ει και στίγματα φέρων πταισμιχτων...» (ΕύλΟY1Jτιχρια κηδείας) οσο κι αν έξακολουθουν να τ~ν σπιλώνουν των πτα.ισμάτων τα ~λ~θ'fj. Χωρις είκόνα θα έπικρατουσε το χάος, θ' ι ζ "λ', και α τρομα α.ν ο α τα κηστα μ~ εχοντας σ'fjμε'ϊo ν' άπεικάσουν τ~ν παρουσια του 'Αόρατου. Γι' αύτο λοιπον Κ'fjρύττεις την &φεσ'fj - 'β~ Ι.", "θ του ε οομ'fjκοντακιζ επτα για τον αν ρωπο; Sydney -Redfern 30-5-92-61-
ΦΙΑΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ιι... οίίτε γοιμουσιν οίίτε εκγοιμίζοντοιι άλλ' ώς Γ1γγελοι Θεου εν ούροινι;; εισι.» (Ματθ.22,30) Τ ον μ~να που άρχίζει με Kυριακ~ μ~ν τον φοβασαι. "Ο,τι κι αν φέρουν οι έπόμενες ~μέρες του οεν θά μπορέσουν να ματαιώσουν τα Εύλογψος ό Θεός. 'Όσες φορες κι αν χάσεις τ~ν όπoμoν~ μ~ λησμoν~σεις τον Άγιασμα που εγινε τ~ν πρώτίj μέρα στ~ν εύρύχωρ"l) φιάλ"l) τ~ς Άθωνικ~ς Πολιτείας. M~ εχοντας έκει πάνω παιοια και γυναικες μπορο\)ν οι Πατέρες να μν"l)μονεύουν συνεχως τις ιχνασφάλειες ολου το\) κόσμου και να προσεύχονται όπερ 6:ιν τα όνόματα ό Κύριος γινώσκει. Sydney-Carss Park 31-5-92-62-
ΕΝ ΦΟΒί) ΚΑΙ ΤΡΟΜί) Ή ποιφί) 8εν ετνα,ι Ιργο κα,νεν6ς μα,ς ά.λλιως θoc φιλο80ξουσε κάθε ποι"t)τ~ς νoc προγρα,μμάτιζε πα,pα,γωγ~ λ ' \ β' \" του α,χιστον με α,σ"tj το οκτα,ωρο όπως έ8~λωσε μερικες φορες ό ά.ειμνφτος Γιάνν"t)ς ΡΙτσος όσο ά.κ6μί) ά.να,πα,υ6τα,ν φιλάρεσκα, στις κομμουνιστικές του ά.φέλειες. ΠΟΙ"t)σ"t) ε!να,ι ή ά.μεσώτα,τί) πα,pέμβα,σ"tj του Θεου έκει ά.κριβως που 8εν τ~ν περιμενες γι' α,ύτο πρέπει νoc λέμε έκ των ύστέρων ti rt, Ν Ι, οχι οη εμεις κocvocμε κα,η όπως ό MωυcΠjς κα,τέγρα,ψε στ~ ΓένεσΊ), 'β \, εν φο ~ κα,ι τpoμ~ \, Ι... ((κα,ι εγενετο φως». Sydney. Redfern 5-6-92 -ότα,ν μάλιστα, τους στιχους 8εν έλέγχει ή λoγικ~ά.λλ' ότι κάτι Ιγινε θα,υμα,σιως -63-
ΟΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ Τ ους πocρocκολουθε'lς άπ' το πocράθυρο κocθως Π1)γocινόρχουντocι στ~ν ocύλ~ του Κocθεορικου κoc θ ocρι 'ζ οντocς χορτoc '''' Ύ) ποτι",οντocς 'r ocν U θ Ύ) κocίγοντocς σκουπίοιoc προσεχτικα ~ έκτελώντας με προθυμίoc &.λλα θελ~ματα σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΈφΎ)μερΙου που τους κεροίζει κατα νόμον μια μέρα φυλακ~ έφ' οσον τ~ν έργάζοντocι σε κοινωφελες ~ργo' πocραηρε'lς το καλοκάγαθο βλέμμα ~ το άπροσποιψο άνθρώπινο βίjμoc τους κι άουνocτε'lς να πιστέψεις πως αύτοι ετναι που έχεφοοίκφocν "η τόλμφαν όπoιαo~πoτε &.λλύ) πράξύ) βιας. Έχουν τ~ν τρυφερότψα μικρου παιοιου τ~ν άοεξιόητα του άθώου κι οπως οουλεύουν χωρις να περιμένουν πλύ)ρωμ~ συμπλ~ρωσocν έν άγνοίq: τους ολα τα οικαιολογψικα για να τους ΧΟΡΎ)γΎ)θε'L κατ' άπoνoμ~ν Ιθαγένεια 'Αγγέλων. Sydney.Redfern 6-6-92-64-
Γ ΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ «Φων~ν έλληνί8ιχ βιχρβά.ροις προστά.υμιχσιν έτ6λμ'"l)σε χρ~σθιxι.» T~ γλωσσα. τούτ'υ) 8εν μπορεϊ να. τ~ν μιλ~σει όπoιo8~πoτε στόμα. Πλούτιχρχος aιχως ν' ά.φ~σει ά.λλοιώσεις στο σωμιχ κα.ι τ~ν Ψυχ~. Λ λ \ \ 'ζ' \,ι α. ια. που προσα.ρμο ετα.ι α.πο α.ιωνων στο αρρψο μυστ~ριo της συλλογικης μν~μ'y)ς του Γένους κα.θως βιώνετιχι ά.νocμεσα. στις συμπλ'υ)γoc8ες του ~a'y) κα.ι οϋπω 8εν γινετα.ι κτημα. πρoσ~λυτoυ ~ ύπ'υ)κόου κι ocς πα. να. λέει Ο,ΤΙ θέλει ό λογιώτα.τος περι ((πα.ι8εύσεως ~μετέρα.ς» κα.ι των τα.ύτ'υ)ς μετεχόντων 'ΙσοκρOCΤ'Υ)ς \ \, Ι \ 'λ 'β ι \ λ ξ λ ι σα. νιχ επροκειτο για. α. φα. 'Υ)ΤΟ μονο κα.ι ε ι ογιο. Ή γλωσσιχ τούτ'υ) Ψυχ~ κυμα.ινόμεν'υ) μικρου λα.ου με στα.θερο πεπρωμένο που \ ε "ζ'υ)σε Τ'Υ)ν \ κα. 'θ ε μερα. ι του σιχν \ με λλ ο θ α.να.τος ι, 'ζ \ ~ ~/ξ \, \ \ \ ιχγωνι ετα.ι να. οιοα. ει τους εγγυς κιχι μιχκρα.ν \ Ψ ', λ' "}' ι, fi πως 'Υ) υ ιστ'υ) α.ποστο 'Υ) 'Υ)τα.ν πιχντα. το ορα.μα. οχι το πρόγρα.μμα.. Sydney. Redfern 9-6-92-65-
ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΥ Οί στίχοι μου aev ειναι φωνες μ~τε καν θέσεις ~ άντιθέσεις. Άπλως ύπαινίσσονται το μυστ~pιo 'Υμνος ιχπας ήτταται συνεκτείνεσθαι σπεύ8ων -r4j πλήθει των πολλων οίκτιρμων Σου... μες στο όποιο βυθιζόμαστε ολο και περισσότερο άaιcχφορο αν το αίσθανόμαστε ~ 5χι οπως ό πύργος τ~ς Πίζας γέρνει προοοευτικα προς τ~ν όριζόντιο οσο κι αν μένει άθέατί) οια γυμνου όφθαλμου ~ συνεχως αυξανόμενη κλίσί) μέχρι να ταυτισθεί με το έaαφος. 'Ακάθιστος Sydney -Redfern 14-6-92-66-
Η ΞΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥ Φοβηθηκα τις πρωτες έντυπώσεις θ \ \ ~\ ~\,. "ξ κα ως ποτε σχεοον οεν ηταν αντα ιες προσώπων και καταστάσεων κι έγω οεν είχα τη σοφια να περιμενω την ΠΡOOΠτLκη μακρότερου χρόνου. Με την άεναη ροη μεσα και γύρω πρωτο ζητούμενο θά 'πρεπε νά 'ναι ό ρυθμας που θα μας όοηγησει οπως ό μιτος τ~ς Άριάονης να σκοτώσουμε τα κτ~νoς που χασμωοεϊ στην παρoρμητlκη άμεσότητα κι υστερα να βγοσμε στην ξαστερια τοσ άοεσποτου οικαιωμενοι άπα τους καθαρμους ~,, της παναγνης κορης. Άθ~νlX 26-6-92-67-
ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ (Β) Δεν τ~ν ά,κοϋμε πια. συχνα. οπ ως πρωτα παρα σε λίγα γραφικα χωρια κι rσως γι' αύτο ά,κριβως τ~ν προσέχουμε τ~ν ά,είποτε &.μουση θεωρούμενί) σ~μερα περισσότερο ά,πο πρωτα φωνψικ~ παρέμβασί) τοσ γαϊμρου. πως ε!ναι 8υνατον αύτο το ειρψικο κατοικί8ιο, με τόση ύπακo~ και ταπείνωσί) νά 'χει μια. τόσο θορυβώ8ί) φων~; Θαρρε'Lς πως ξαφνικα. λύθίjκαν 8έκα λέμε σκουριασμένες τροχαλίες ~ των γειτονικων καταστί)μάτων τα ρολ& " ι \, ψι 'λ κι επεσαν πανω στο ανυπο ιαστο κεφα ι σου καθως ό κυρ Μέντιος ιχπλως πηγε να χαιρετ~σει ~ να. 8Ίjλώσει σιωπί)λ~ ά,λλί)λεγγύί) σε 8ιερχόμενο όμογενες ύποζύγιο. Κι aμως αν και Ι8ιαιτέρως κατανυκτικος τον ~λlo ό χαμίjλότoνoς ά,νθρώπινος λόγος \ \ β Ι Ι Ι Ι \ Ψ λλ ' που με κατε ασμενα ματια κατι παει να ε ισει για. το &.ρρψο μυστ~ρlo στ~ ρo~ τοσ φθαρτοσ 8εν ειναι λιγότερο συγκλονιστικος ό ά,νεπιφύλακτος ά,λαλαγμος τοσ γαϊμρου που 8εν κουράζεται να. κάνει oύρα.νoμ~κί) θούριο τ"ην περιφρονί)μένί) κα.θί)μερινότψα.. "A~ελε 30-6-92-68-
«ΖΩΝΑΡΣ» 'Έμεινε πια σχεοον μονα8ικο αύτο το Καφεζαχαροπλαστεϊον στ~ν περιώνυμυ) όοο llανεπιστ"f)μ[ου με κύριους θαμωνες άπόστρατους ~ συνταξιούχους άλλα και κάποιους αλλ ους έμφανως έν άκμη που έν τούτοις έπιμένουν να συντ"f)ρουνταt πρωτίστως με άναμν~σεις ~8Y) άπο τώρα λόγ<ι> τ~ς ταραγμέν"f)ς έποχ,ης. τα περισσότερα γκαρσόνια ~λικιωμένoι μοιάζουν 8ι8άσκαλοι άλλοτινου καιρου που έμπνέουν θαλπωρ~ και σεβασμο τόσο πoλu ώστε 5ταν ερχεται ό λογαριασμος στο τέλος να σε προβλ"f)ματίζει σοβαρως το φιλο8ώρ"f)μα. Άθ~να. 6-7 -92-69-
ΦΩΤΟΣ ΑΝΑΔΟΧΟΙ Στ~ Στcωρονικ~τα ό Ναος του Καθολικου με λειτουργο τον έκ Γαλλίας π. Άμβρόσιο Ιερουργοϋσε ~~η άπο τις μικρες &ψες μετ&: το μεσονύκτιο τ~ν βάπτισυ) τ~ς νέας ~μέpας που ~εν ελεγε να χαράξει πριν το ειόωλολατρικο φως των Έλλ~νων άποταχθεί τι'i'> Σαταν~ και πασι τοις εργοις αύτου συνταχθεί όε άνεπιφυλάκτως τι'i'> Χριστ4J και πρoσκυν~σει Αύτ4J ως βασιλεί και Θε4J εχοντας άναόόχους λευχειμονουντας καθώς ψάλλουν το χιτώνα μοι παράσχου φωτεινον τους μελανοχίτωνας Άόελφους τοσιερου Κοινοβίου ~γoυν όλόκληρυ} τ~ν συνοόεία Τύχωνος Ίερομονάχου 'Άγιον Όρος (Στιχυρονιχήτα) 15-7 -92-70-
ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ Το να συμπεριφέρεσαι με τ~ν ϊ8ια τρυφερότψα στο πρόσωπο του άνεπανάλύ)πτου συνανθρώπου στα έπι μέρους εί'8ύ) του ζωικου βασιλείου που 8εν εύλoγ~θύ)καν να έξελιχθουν ως τ~ν uψίστύ) βαθμί8α στα 8έντρα άκόμύ) ~ τα εν γένει φυτα τ~ς εν πpoνoί~ και οίκτιρμοϊς 8ιαρθρωμένΎ)ς άνεξερεύνψύ)ς κλίμακος τ~ς κτιστ~ς 8Ύ)μιουργίας ~ το ν' άκουμπας με τ~ν ϊ8ια εύλάβεια το σωμα τ~ς γ~ς άνεξαpτ~τως αν είναι χωμα ~ θάλασσα μακρινα άστέρια μάζες φωτος ~ άέρα \ "/ \", \ Ι σα να επροκειτο για ΤΊjV ατομικύ) σου ΤΎ) σαρκα να. είσαι βέβαιος 8εν είναι εφάμαρτος πανθε"ίσμος μ~τε χoν8poει8~ς εί8ωλολατρεία. Είναι άπλως ~ προσπάθεια συνεπους πpoσαpμoγ~ς στ~ν άπόλυτί) χάρύ) τ~ς θε~λατί)ς φύσεώς σου που οεν ίσοπε8ώνει επ' ού8ενι οσα 8ιέκρινε ό πάνσοφος ΔΎ)μιουργος 8ι' οδς οί8ε λόγους ά.λλα μονάχα ταγεραίρει ένιαίως γνωρίζοντας οτι μόνον μέσ' άπο τα κτιστα t,''1\, Ι ορατα Ύ) αορατα 80ξάζεται θεοπρεπως ό Κύριος των Δυνάμεων. Xαλκιδικ~ (Κocλοuτσικο) 21-7-92-71-
ΠΕΝΘΟΣ ΚΟΙΝΟΥ ΔΩΜΑ ΠΟΥ Δ ' 'β',.~,, εν συνε Υ) τιποτε το ιοιαιτερως τραγικο έν τούτοις το ταπεινο 8ωμάτιο ~χει μια. ΟψΎ) πένθψυ) που 8έν τ~ν ά.ντέχει ά.νεξαρτ~τως φύλου ~ ~λικιας ό έξαντλύ)μένος ~νoικoς καθως μα80υν οι σουβά8ες 8ίχως τον έλάχιστο ανεμο κι οι κατσαρί8ες ΠΎ)γαινοέρχονται σα.ν λιλιπούτεια παι8ικα. έξαρθρωμένα τραινάκια ό 8έ ~λιoς του ά.πογεύματος 8έν συγκινείται καθόλου να. καθυστερ~σει πέντε μονάχα λεπτα. οχι παραπάνω τ~ ΛUσY) του δράματος. Χαλκιaικ~ (Καλούτσικο) 21-7-92-72-
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΝ ΣΠΑΤΑΛΗ T~ νύχτα σuντελουνται κάποιες περίεργες διεργασίες στο διπλο μέν χάριν ανέσεως πλην μοναχικό σοu κρεβάη κι αύξομειώνοuν θαρρείς του κορμιου σοu το μ~κoς ανάλογα μέ τις εγνοιες και τους κα1jμους που τuραννουν την γρ1jγορουσα σuνείδφ"f). Τότε ειναι που αναγκάζεσαι να τεντωθεις διαγωνίως για να χωρέσεις εστω σωμαηκως στις δεδομένες σταθερές οίκονομώντας έν σπατάλη τα ανοικονόμψα. Χαλκιaικη (Καλούτσικο) 22-7-92-73-
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ 'Αφύσικο απόψε το φεγγάρι ι Ψ λ' \, \ τοσο Yj α στον ουρανο γιατι μocς εχει auvyjbtael σ' ενα αλλο ~θoς να. μπαινοβγαίνει 3Yjλα3~ στ~ ζω~ μας σα.ν ένσυνεί3ψί'] βoύλίjσί'j ρυθμίζοντας με ~λεκτρoνικ~ εύαισθφία,/ Ι \,..., οχι μοναχα τις μερες του μψος ~ τα. νερα. τ~ς παλίρροιας άλλα. και τα. προσωπικά. μας σuναισθ~ματα άκαταμά.χψος κυρίαρχος του Ψυχισμου μας. Xrι.λκιδικ~ (Καλούτσικο) 22-7 -92-74-
Ο ΑΣΤΗΡ Ο ΠΡΩΙΝΟΣ Το μικρο σκάφος που χαράσσει το γυαλι τ~ς θάλασσας ά.πόφασυ) ά.προσμκ"f)τ"f) στο πεπρωμένο όρυμαγοος στ~ νωχέλεια του μ"f)οενος το στοιχ1]μα των ψαριων το χαμένο. Χοιλκιδικ-η (Κοιλούτσικο) 23-7-92-75-
ΣΑΜΟΣ Στον Ιατρο Μιχαηλ Θέμελη genius loci του νφιου. Μονάχα έaω μπορουσε ό Πuθαγόρας να ύποψιασθεί τ~ μαγεία ρuθμων και &ριθμων. Ή έλια. με τ' &μπέλι σuμφωνία όριζόντιας εlρ~ν't)ς κι &μέσως στ~ σuνέχεια το κuπαρισσι &κοίμψί) φλόγα του κατακόρuφοu &λαλαγμος ά.νuπότακτος του 'Άρχοντα Auxoupyou Λογοθέτ't). 'Απέναντι, στα έφτακόσια μόνο μέτρα ~ Toupxlιx, οχι άπλας όρίζοντας. Και το Κάστρο κοuρελιασμένο ν' &ντιστέκεται στον ~μερoνuχτιo Έφιάλη! ΠuθαΥόρειο 1-8-92-76-
ΕΞ ΟΝΤΧΟΣ 'Έτσι καθως βιοπαλαίει όλί)μερις " β Ι \ Ι εχει στρα οπατί)σει τα παπουτσια κι έκείνα οπως σκέβρωσαν προς τα. μέσα και ~\)σκoλεύoυν το β~μα το\) εγιναν μια. άκόμί) άφoρμ~ να. φαντασθω πόσο κλεισμένί) πρέπει νά. 'ναι Ψ ι κι Ί) υχί) του. Άθήνα. 7-8-92-77-
ΑΓΓΕΛΟΙ Στον Νέστοραι Μάτσαι Οί "ΑΥΥελοι ον τα. μεθόρια., ι \ \ \ \" ιχνιχμεσιχ στο κηστο κιχι το ιχκηστο θά 'χουνε πάντιχ να πουν περισσότεριχ,,,, Ι Ι ι απ οσα μεχρι τωρα μπορεσιχν να μετιχ8ώσουν 8Ί)λIX8~ άπ' οσιχ έμεϊς μπορέσlχμε ν' άκοιίσουμε. Οί 'Άγγελοι θα μένουν πάντα οί άνεξάντλψοι ύπlχινιυμοι του Θεου πάνω ιχπο ~νlxν κόσμο που εχει ιχύηα άλλα εν τοιίτοις μ-ήτε άκοιίει μ~τε ύπακοιίει \... \ "... ΥΙΙΧΤΙ προτιμιχ νιχ ωτιχκουστει. 'Αθήναι 4-9-92-78-
ΓΙΜΝΑΣΤΙΚΗ Aύτ~ ~ τόσο ~λλrινικ~ φιλο30ξία με τό εκ πρώτrις 5ψεως &κιν3uνο 5νομα εχει προοπτικες &arιφάυοuς. Ζψα να σε Υuμνώνει προο3εuτικα,,.,, \ '" μεχρι ν ακοuμπφεις το χωμα, λ ζ', στψ XUpto ει.,ια κατασαρκα. Άθήνα 4-9-92-79-
Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ Γ ΑΤ Α (,Το βασιχο στοιχείο το\) σύμπιχντος ά.πένανη στον Οίνθρωπο ετναι 1) ά.aιιχφορια.» Π. Μocτεσις Ή 3ωρεαν συνεχ~ς έπιμιξία των στοιχείων τ~ς φύσεως με το σωμα άκόμη και με τ~ συνεί3ηση του άνθρώπου φαίνεται 3εν άρκουν Υια να 3ώσουν ι. \ \ λ'ζ, ~, νοημα υποχρεωηκο στύ) ει,ύ) «ενοιαφερον» κι ~χoυμε ΙσολΟΥισμους άχocριστύ)ς ΥOCτας που προημα να κλείνει τα μocηα καθως τ~ς πεταμε ψωμι Sydney.Carss Park 10-9-92-80-
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Πότε έπι τέλους θα μάθουν ΟΙ σοφοι να οιαβάζουν σωστα τις λέξεις να. μ~ν τις χρφιμοποιουν oί)λαo~ καθως ΟΙ τυφλοι τα. νομίσματα; «Έν-οιαφέρον)) πως μπορεί να. χωρέσει έκεί που ~ Πρόνοια τα φέρνει ολα σε σύγκλιση υπερνικώντcις τ~ν «οια-φορά))! Sydney-Carss Park 10-9-92-81-
ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΑΦΗΣ Άκόμ'Υ) το aεξί μου χέρι ψάχνει τον λάκκο που a'υ)μιουργ~θ'υ)κε αίφνιaίως καθως ύπερυψώθ'υ)κε το κόκκαλο τ~ς ώμοπλάτης στ~ν πριν'υ)aον έπαφ~ Σου με το χωμα, 'Η ζ', Σ',, απ οπου ητ'υ)σα να αναστ'υ)σω. Το βλέμμα μου έξακολουθεί να θωπεύει όλόκλ'υ)ρο το περίγραμμα του κορμιου Σου ετσι " κα θ'" ως εκτοπι ζ ε τον, αερα " στα πρωτα έκείνα χρόνια τ~ς έφ'υ)βείας άaιαφορώντας για μεταγενέστερες έκπτώσεις απρο 'βλ' επτους ακρωτηριασμους., τα χείλ'υ) μου κρατουν άκόμ'υ) τ~ γεύση τ~ς πρώτης άλμύρας που σχ'υ)ματίσθ'υ)κε καθως οί αδρες εφερναν άπ' τα κύματα μαργαριτάρι άτραυμάτιστο κρουστο τ' ονομά Σου. Sydney -Ashfield 12-9-92-82-
Η ΑΔΙΟΡΑΤΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ οι βασικες ά.νάγκες των ά.νθρώπων είναι θεόσaοτες άρα aεν όa'υ)γοuν ά.παραιτ~τως σε ά.νταγωνισμους κι ά.λλ'υ)λοσπαραγμό. 'Εκφράζουν το θέλ'υ)μα τοσ Θεοσ που προβλέπει: να χρειαζόμαστε για να κοινωνοσμε να aίνουμε για να χαιρόμαστε να παίρνουμε για να ευγνωμονοσμε. Sydney-Carss Park 13-9-92-83-
ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΠΩΛΕΙΟ)" Πουλιότα.ν στο Μ.ονα.σΤΊ)ράκι Κεντρικο Πάνθεον των έρειπιων \ :t,, μικρο α.σί)μα.ντο κομμα.τι 8ια.λυμένΊ)ς oίκoσκευ~ς. Στο πάνω ~μισυ τ~ς έπιφάνεια.ς κα.ράβι ά.ρμενιζει ά.κόμί) ένω στο κάτω ενα.ς κα.θρέφτί)ς, - \,, χωνευει μνί)μες κα.ι μορφες. Sydney-Ashfield 22-9-92-84-
Ο ΔΕΤΤΕΡΟΣ ΓΤΡΟΣ "Οπου άποτuχεις οεν εχει νό'υ)μα να ρωτας τί ~ταν έκε'ϊνο ποιι εφταιξε. Αύτο μπορεί να ένοιαφέρει τον ίστορικο τον ψυχολόγο,,,~ \" \, ζ ι επ ουοενι ομως τον αγωνι ομενο. Για σένα είναι άρκετο να θυμασαι τ~ν έκκρεμότψα καθ' έαυτ~ν το πόσο ύψ'υ)λος ~ταν ό στόχος και ποιος λόγος, ένοεχομένως άνομολόγ'υ)τος σ' εκαμε κάποτε να τoλμ~σεις. 'Έτσι θα κρίνεις με ψυχραιμία σοφου το ενα έκεϊνο και μόνο ποιι σε άφορα: το &ν O'Y)λαo~ πρέπει να έπανέλθεις. 'Όλα τ' l1.λλα ειναι ά.πλως λεπτομέρειες ποιι τις ρυθμίζει τελείως αύθόρμψα αύτος ό πuρινος οαίμονας τ~ς πρoσωπικ~ς έτερότψας. το αίμα Sydney-Carss Park 26-9-92 ~85-
ΤΑ ΧΕΡΙΑ Μέσ' άπ' τιχ χέρια φιλοόοξεϊ: να περάσει το χρονικο και των πέντε αίσθ~σεων. Καθως τα όά.κτυλα συγκροτουνται σε παλάμ'f) μπορουν πάντα να καταγράφουν για σπoυo~ άκόμ'f) και για έπαλ~θευσ'f) 5χι μονάχα το σωμα του λ~μματoς και του έγκλ~ματoς άλλα και τ~ν τάσίj, τ~ν εντασ'f) ~ τ-~ oιάστασ'f) σε άπεριόριστα μαγν-ητιχα πεόια σε άναρίθμψες ~λεκτρικες έκκενώσεις. Sydney Carss Park 2-10-92-86-
ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ 'Όσες φορες λες ενα οχι στ~ν ψευτια και τ~ν εύτέλεια λες κι ενα ναι στ~ν άλ~θεια κάνεις &θόρυβα μια μικρ ~ έπανάστασί) (σως σε κλάσμα οευτερολέπτου ",, \ \ β 'λ μα ανατρεπεις ειρίjvικα το ασι ειο του σκότους που \ κτισ 'θ ηκε επισης " α 'θ' ορυ β α, \,Ι απο αιωνων με μικρες καθημερινες προοοσίες που ειχαν άπρόβλεπτο βελίjvεκες γιατι συν~θως οεν ύπολογίζουν οί άνθρωποι τ~ς στιγμ~ς τις συνέπειες. Sydney. Redfern 2-10-92-87-
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΙΟΤΗΤ Α Ή κρυστάλλινί) είλικρίνειoc του σώμocτος κocι για να το πουμε αλλιώς ~ πρώτί) άγιότψoc "t Ι, f,,, εινocι Yj ocκocτocνικyjτyj ocμεσοτyjτoc του κocθως οεν μπορεί να κρύψει έπι πoλu όπoιoo~πoτε βocθμο ανocπyjρίας ~ τις έπινo~σεις ύποκocτocστάτων για σοβocρους πρocκτικους λόγους για πρόσκαιρoc ocίτ~ματα ocίσθψικ~ς. Πλαστικο Οάχτυλο βαμμένο μαλλι μεταμοσχευμένο οέρμα! Διocτυπώνουν σχεοον μονολεκτικα χωρις όουρμο ~ παράπονο και συγχρόνως έκείνο ακριβώς που θα νόμιζες \... \ 'ψ πως πανε να κρυ ουν: τ~ν ανώνυμη ~νoεια. Γι' αύτο τα έλιξ~pιoc του σώματος οεν ", θ' α ε"απocτyjσουν 't:' ποτε " κανενα στον \ β α θ' μο που " το κατορ θ" ωνει YJ.1. ψυχη \ και μάλιστα χωρις, κα θ'λ ο ου να " το χρειoc 'ζ εται αφ ου το μεγαλείο ΤYjς φανερώνεται έν άφελότητι καρδίας. Sydηey-Carss Park 6-10-92-88-
ΟΛΙΚΗ ΕΚΛΕΙΨΗ Τ Ο κτίριο που ύψώνεται αργα αλλα σταθερα οχι ακριβώς μπροστα αλλα κάπως στο πλάι να aείς που θα μας κόψει κι αύτο τ~ θέα θα μας xovtuvel τ~ν ανάσα καινοuργιος βραχνας λες και aεν εφταναν ljλα τ' ΓJ.λλα που μπαινοβγα[νοuν ανεξελέγκτως κάθε τόσο,, ('ζ στον μικρο μας ορι οντα. 'Έτσι που έξελίσσονται τα καθ' ήμας σε πιάνει το παράπονο να ρωτ~σεις: Ποιος έπι τέλοuς μετρα το όξuγόνο για τα. πνεuμόνια μας; Ποιος ειναι σε θέσ'/) να ύπολογίσει τ~ν άντoχ~ μας σ' όποιαa~ποτε στενο-χώρια; Φτάνοuν πια τα ακίν'ι)τα και τα ντοuβάρια κοντεύει να. πάθοuν αγκuλωσ'/) οχι μονάχα τα. μέλη μας και τα. αίσθ~ματα θ α ' πα 'θ ει αγχι) ' 'λ ωσ'/) και " το βλ' εμμα και το χαμόγελο θα crίjμειωσει όλικ~ έκλειψη κι ή έλπίaα... Sydney-Redfern 7-10-92-89-
ΤΟ ΤΟΥΒΛΟ ΠΎjγε να μιμί)θεϊ την πέτρα '<:-' " ι: και οεν αντει,ε ~ βιocσί) Ψ~νει το ψωμι μα όεν το καλoψ~νει '~γινε της μικρόνοιας το σύμβολο οεν μπόρεσε να όικαιώσει το καμίνι. Sydney Ashfield 7-10-92-90-
τστ ΑΕΡ Α το ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ 'Ε 'λ dλ \ β, ν τε ει ο oc τoc ιωμocτoc που συγκρocτοϋμε σήμερoc σαν ά:νocμν~σεις δεν ~τocν τιποτ' l1λλο πocρα lvoc έτερόκλ'υ)το σύμπλεγμoc πocρocισθ~σεων που μας ε!χε μεθύσει σε τέτοιο βocθμο &ιστε να μ~ν ά:ντιλ'υ)φθοϋμε έπι πολυ, 'λ \ t- \ β' κocποτε μoc ιστoc κocι οιoc ιου το ά:νυπόστocτο των πρocγμάτων κι &ς μ~ν ~τocν όλoc πocρα τα δικά μocς πεπρocγμένoc για τα όποίoc ά:γογγύστως ά:νocλιχβocμε ώς lντιμοι πολιτες τις εύθύνες μocς. 'Έτσι μocθocινουμε σήμερoc έπειγόντως τον κόσμο ά:π' τ~ν ά:ρχ~ συνομολογώντocς ά:νενδοιάστως όπoιoδ~πoτε θocϋμoc, 'ζ, 'λ ocνocγνωρι οντocς ocνεπιφυ ocκτoc κocι τοϋ ά:έρoc το είδικο βάρος \' Ν Ι " που κocποτε μocς γινετocι OCσΎ)κωτο. Sydney Ashfield 8-10-92-91-
Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ Πέθανε ~ σίστερ Ντοροθέα κι ό Μπάρμπα Γιάνν'Υ)ς κι εμεινα μόνος να φυλάω τουτο το ενοοζο έρείπιο των άναμν~σεων. Να. έπ~oιoρθώσεις οεν σ' άφήνουν πα.ρα μονάχα στο βαθμο που συντηρεϊς πρωτόγονα σχ~ματα παρωχί]μένων άνέσεων. Ν α. ' το " εγκατα λ ει 'ψ εις οεν "" αντεχεις,, χωρις ν' άρν'υ)θεϊς με σκλ'υ)ρόητα τον αστεγο έκείνο έαυτό σου μια. κι ~ Ψυχ~ κρεμάστyjκε σαν νυχτερίοα στα. ρεμβώου) σκαλίσματα του ψ'υ)λου ταβανιου στης σκάλας τα περίτεχνα κιονόκρανα προ πάντων ομως στην άκα.τανίκψ'υ) γοψεία των φαντασμάτων. Sydney Ashfield 10-10-92-92-
ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΑ οι μορφες κιχι τα σχ~μιxτιx είνιχι έπισκέπτες ά.νεξιxρτ~τως αν ερχοντιχι προς έσένιχ 1) Π"Υ)γιχΙ νε ις έσύ. 'Ο επισκεπτ"t)ς, σε \ β γιχ 'ζ ει ιχπο \ τε 'λ μιχ που οεν ά.ποκλειετιχι να μ~ν είχες ά.ντιλ"t)φθεί ~ 'λ '~ξ \ \ \... ~'ξ οιο ου πιχριχοο ο κιχι νιχ το ειχες επιοιω ει έπιμελως ώς σκ"t)νικο ά.νιχζψώντιχς τ~ θιxλπωρ~ επιχνιχ λ ιχμ β' ιχνομενου χωρου, κιxτιxφυγ~ τ~ς τιχυτότψιχς. Μορφες κιχι σχ~μιxτιx συλλιχβιζουν ά.συνιxισθ~τως ά.κόμύ) κι οτιχν εlμιχστε τυφλοι 1) κωφάλιχλοι, "1\ " ι κοιμωμενοι "t) εν εγρ"t)γορσει ό κώοικιχς μένει πάντιχ ά.νοιχτος σαν τ~ μοιριχ ολες οι ιxίσθ~σεις μονιμως οιφορούμενος σαν τ~ν έσπέριχ 1) τ~ν ιxύγ~. Sydney Carss Park 11-10-92-93-
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ Μάθιχμε ν' άνιχπτύσσουμε τ~ ζω~ μιχς άνάμεσιχ σε ~μιxτιx ΚLνούνου ΚL εχεl YLιX. μας μlα.ν αλλη γεύση το νερο \ \ Ψ \ ι ΚΙΧL το ωμl ΚL ο πονος. 'Εμείς οεν περψένουμε τ~ν ''ΑνΟLξ'Υ) νά 'ρθεl μονάχ'υ) μέσ' άπ' το ~μερολόγlο τ~ν προκιχλοϋμε να. έπlστρέφεl άθέιχτ'υ) χωρις άξιωσ'υ) να. λ'υ)ξlιχρχείτιχl χρεώσιχμε κάθε στlγμ~ πιχρθενογένν'υ)σ'υ). Sydney-Ashfield 15-10-92-94-
ΣΙΝΩΜΟΣΙΑ ΣΙΩΠΗΣ Παρακά.μπτοντας τ' ~νoμα και τ~ φων~ σου νόμισαν άφελως πως θα. σε θάψουν οι νεκροθά.φτες 'των έλεύθερων σελί8ων οι θλιβεροι έργολάβοι των προκατασκευασμένων άνακαλύψεων. Συν~θισαν να. βεβηλώνουν το 'Αλφάβητο οπως οι οονοι το 8ιά8ημα τοϋ Α:uτοκράτορος και &γνοοϋν οι 8είλαιοι πως ~ σιωπ~ τους 8εν μπορεϊ νά 'χει μεγαλύτερη άξία &π' τ~ σακατεμένη τους φων~. Sydney Adelaide 17-10-92-95-
ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΚΡΙΝΟΤΑΝ 'Από τέτοιες στιγμες θά μαντέψω τη μοίρα Ν. Χιχτζηνιχολάου ""Η \ Ι \ 'Ι: λ ι ταν το πρασινο που ει.,ε ισσοταν σε λαό ι και σ' εκανε να χάνεις τη φωνή σου να περπατας με μάτια κλειστιχ στο προ πολλου πουλημένο πατρογονικο ληόφυτο στην Άγια. ΕΙρήνη ένω το στόμα σου γεμάτο άγουρόλα8ο εύλογουσε χω ρις λόγια ~γoυν με λόγο άποφατικο μιαν ~λικία που ύποκρινόταν άντίστροφη μέτρηση. Adelaide Sydney 19-10-92-96-
ΨΕιΔΕΠΙΓΡΑΦΗ ΩΡΑ Ή στάσυ) των στα.υρωμένων χεριων Μείνε σ' αιjτό τό άμυντικό ήμεφως δεν είνα.ι ιχπλως ά.μυ)χα.νια. ~ τεμπελια μ~τε ά.δια.φορια. μέ σταυρωμένα χέρια rι <ι\", ~ 'ξ \ Ι Ι οσες κι α.ν εχουμε ενοει εις για. κα.τι τετοιο ά.πο ΠΡΟΥ)γούμενα. στιγμιότυπα. ψευδεπιγρα.φυ)ς ώρα.ς. τα στα.υρωμένα. χέρια. - ή πιο γεννα.ια. δυ)μόσια. δ~λωσy) τοϋ ήττυ)μένου πως όλες οι έστιες ~τα.ν ά.νοχύρωτες γι' α.ύτο ύποστέλλοντα.ς τα χέρια. τολμα. τ~ν επα.ρσυ) τ~ς ψυχης. ΡΙτaοι; Sydney.Ashfield 21-10-92-97-
ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ Δεν είναι ~ Ψuχ~ πνo~ άνέμοu κι ocς τ~ν ελεγαν anima οί ΛαΤLνοι είναι aελφίνι άκούριχστο που γλιστρα,~, Ι )/ξ" \... αοιακοπα μεσα κι ε ω απ το σωμα γι' αύτο θuμούμιχστε και παραμένοuμε ί:'ψες πολλες άψηρημένοι κοιμούμαστε και γινόμαστε στ' ονεφο μικροι θεοι που όλα τα μποροσμε. Sydney -Ashfield 21-10-92-98-
ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΙποτα δεν φoβ~θί)κα εϊν' ~ άλ~θεια οσο τους δειλους κι α.ς φαίνεται μιά τέτοια διατύπωσ-η σχ~μα όξύμωρο. Γιά ν' άποφύγει τ~ δύσκoλύj ωρα ό δειλος δεν διστάζει και ψέμμα νά πει και νά ύποκριθει πως δεν είδε ~ πως δεν ακουσε ~νox.ύj σιωπ~ - άνυπόστατύj παρουσία. "Ομως άφου περάσει ~ στtγμ~ τ~ς αίx.μ~ς δύjλαδ~ ~ ωρα τ~ς κρίσεως σπεύδει καμμιά φορά ν' άπoλoγύjθει α.ν μάλιστα είναι και λίγο θεοφοβούμενος ένω ό δόλιος ~x.ει προ πολλου κριθει άμετακλ ~τως. Sydney-Ashfield 21-10-92-99-