Κατάψυξη ωάριων Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι η κατάψυξη των ωαρίων μιας γυναίκας για τη διατήρηση της γονιμότητάς της. Είναι η πλέον κατάλληλη για περιπτώσεις γυναικών που θέλουν να διατηρήσουν την γονιμότητα τους και να έχουν πιθανότητες μελλοντικά να βιώσουν τον ρόλο της Μητέρας Οι πιο συχνοί αιτιολογικοί παράγοντες που οδηγούν σε αυτήν την επιλογή κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας είναι σοβαρές παθήσεις (ενδομητρίωση στάδιο 3-4 - Ca μαστού όγκοι ωοθηκών). Με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε χειρουργικές επεμβάσεις με ή χωρίς χημειοθεραπεία-ακτινοβολία κατά τις οποίες ελαττώνεται ο όγκος των ωοθηκών και συνεπώς των εναπομενόντων ωοθυλακίων ωαρίων, κατάσταση πολλές φορές μη αναστρέψιμη. Η σύγχρονη κοινωνική τάση θέλει τις γυναίκες να δίνουν έμφαση και προτεραιότητα στις σπουδές και στην επαγγελματική τους καταξίωση δημιουργώντας μια γενιά γυναικών που αποφασίζουν να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία (πάνω από 35 ετών). Πολλές φορές υπάρχουν και λόγοι ηθικής του ζευγαριού όπου δεν επιθυμούν κατάψυξη εμβρύων αλλά και την καθυστέρηση τεκνοποίησης της γυναίκας αφού δεν βρίσκει τον κατάλληλο σύντροφο. Όμως, παρότι οι κοινωνικές συνθήκες έχουν αλλάξει, η φυσιολογία του σώματος της γυναίκας παραμένει σταθερή με την γονιμότητα να αρχίζει να εξασθενεί μετά τα 35.. Οι γυναίκες γεννιούνται με συγκεκριμένο αριθμό ωοθυλακίων (σε κάθε κύκλο περίπου 900 ωάρια χάνονται) στις ωοθήκες τους. Ένα ωάριο ωριμάζει κάθε μήνα και μπορεί να γονιμοποιηθεί. Όσο περνάνε τα χρόνια, τα διαθέσιμα ωάρια σιγά σιγά λιγοστεύουν σε αριθμό γιατί οι ωοθήκες δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν νέα ωάρια (μετά τα 35 απομένει 10% του αποθεματικού). Επίσης μειώνεται και η ποιότητα τους, γιατί δημιουργούνται αλλοιώσεις στο γενετικό τους υλικό με το πέρασμα του χρόνου. Οι πιθανότητες χρωμοσωμιακής ανωμαλίας (σύνδρομο down) σε γυναίκες ηλικίας 35 ετών είναι 1:11.999, ενώ αντίστοιχα σε ηλικίες 42 είναι 1:1766 και 45 1:352. Η ιδέα της διατήρησης της γονιμότητας μέσω της κρυοσυντήρησης κυττάρων δεν είναι καινούρια, εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες για τα σπερματοζωάρια αλλά και τα έμβρυα. Η δυσκολία ήταν ότι τα ωάρια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα κύτταρα και δεν είχε αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνική που να εξασφαλίζει ότι τα ωάρια θα καταψυχθούν σωστά και θα επιβιώσουν κατά την απόψυξη. Πλέον αυτό το εμπόδιο έχει ξεπεραστεί με τη μέθοδο της υαλοποίησης (vitrification). Η κατάψυξη ωαρίων προτείνετε να γίνεται σε ηλικία έως 38 ετών, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε γυναίκας (παθολογικό ορμονικό έλεγχο, χαμηλή Αντιμυλλεριανή ορμόνη (ΑΜΗ),χαμηλό απόθεμα ωοθυλακίων μετά από υπερηχογραφικό έλεγχοκ.α). Σίγουρα όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο. Ουσιαστικά αποτελείται από 3 στάδια : Διέγερση των ωοθηκών με ενέσιμη φαρμακευτική αγωγή για την παραγωγή αρκετών ωαρίων καλής ποιότητας.
Ωοληψία. Προετοιμασία των ωαρίων και κρυοσυντήρηση τους με τη μέθοδο της υαλοποίησης (vitrification). Τα ωάρια που καταψύχονται περιμένουν πότε η γυναίκα θα είναι έτοιμη, χωρίς τον χρόνο πια να επηρεάζει την ποιότητα τους, να γίνει μητέρα. Στην ουσία με αυτό τον τρόπο παγώνουμε τον χρόνο όσον αφορά την γονιμότητα. Όταν μια γυναίκα αποφασίσει να μείνει έγκυος, τα ωάρια αποψύχονται και γονιμοποιούνται (με μικρογονιμοποιήση) από το σπέρμα του συζύγου/συντρόφου. Τα έμβρυα καλλιεργούνται στο εργαστήριο και μεταφέρονται πίσω στο σώμα της ακριβώς όπως συμβαίνει σε ένα κύκλο θεραπείας με εξωσωματική γονιμοποίηση. Έχουν πλέον γεννηθεί πολλά παιδιά από καταψυγμένα ωάρια και όλες οι επιστημονικές μελέτες συμφωνούν ότι δεν παρατηρούνται ιδιαίτερες διαφορές ως προς την υγεία τους σε σχέση με τα παιδιά που έχουν γεννηθεί από εξωσωματική με φρέσκα ωάρια.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΣΠΑΡΕΥΝΊΑ Είναι η επώδυνη σεξουαλική επαφή. Η γυναίκα, είτε όταν την εξετάζει ο γυναικολόγος είτε κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης, νιώθει λιγότερο ή περισσότερο δυνατούς πόνους, που μπορεί να εντοπιστούν στην είσοδο ή στο βάθος του κόλπου. Τα αίτια της δυσπαρευνίας μπορεί να είναι οργανικά αλλά και ψυχολογικά ή συνδιασμός και των δύο. Μπορεί να οφείλεται σε κάποια φλεγμονή, για παράδειγμα σε κολπίτιδα, τραχηλίτιδα ή και έρπη των γεννητικών οργάνων. Μια άλλη σοβαρή πάθηση που δημιουργεί πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή είναι η ενδομητρίωση. Όμως, τις περισσότερες φορές η δυσπαρευνία οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους, που κάνουν τη γυναίκα να αντιδρά στη σεξουαλική πράξη ή σε κάθε απόπειρα εξέτασης από το γιατρό με σπασμούς και πόνους. Αυτή η αντίδραση είναι καθαρά συγκινησιακής φύσης.σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και εμμηνοπαυσιακές η επώδυνη σεξουαλική επαφή (λόγω απουσίας παραγωγής οιστρογόνων) είναι αναγκαία η λίπανση (ύγρανση) του κόλπου ή ακομα και η θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης εφόσον κρίνεται ασφαλής για τη συγκεκριμένη γυναίκα. ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η λήψη ενός προσεκτικού ιστορικού το οποίο πρέπει να κατευθύνεται στην πλήρη καταγραφή της έναρξης και της διάρκειας αυτής της δυσάρεστης ενόχλησης είναι σπουδαιότατης σημασίας. Εν κατακλείδι ο θεράπον ιατρός δε θα πρέπει να λησμονεί πως σε περιπτώσεις που δεν αναγνωρίζεται κάποιο παθολογικό αίτιο η αιτία θα πρέπει να ερευνάται στην ψυχική σφαίρα. Είναι προφανές πως εξαιτίας της πολυπαραγοντικής προέλευσης της δυσπαρεύνιας ειδική θεραπευτική αγωγή δεν υπάρχει. Η μόνη θεραπεία είναι η αναγνώριση και η αντιμετώπιση της αιτίας που την προκαλεί. Σε περίπτωση φλεγμονής (κολπίτιδα- τραχηλίτιδα) μετά από διενέργεια συνταγογραφείται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Ενώ σε περίπτωση ενδομητρίωσης η θεραπεία εξειδικεύεται ανάλογα την ηλικίατης γυναίκας και την ανάγκη τους να αποκτήσουν παιδί. Πιο συγκεκριμένα μπορεί να είναι συντηριτική φαρμακευτική ή χειρουργική εφόσον υπάρχουν υπερηχογραφικά ευρύματα (κύστη ενδομητρίωση). ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΣΜΗΝΟΡΡΟΙΑ
Το 25% περίπου των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία υποφέρει από έντονο πόνο λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της εμμηνόρρυσης.ο πόνος αυτός ονομάζεται δυσμηνορροια. Χαρακτηρίζεται συνήθως από κοιλιακές κράμπες που αντιστοιχούν σε συσπάσεις της μήτρας.tο κοιλιακό αυτό άλγος μπορεί να είναι συνεχές και να προβάλλει στην μέση, στα κάτω άκρα, ή σε όλη την κοιλιακή χώρα. Μερικές φορές μπορεί ακόμη να συνοδεύεται από ναυτίες και πονοκεφάλους.η παθοφυσιολογία αυτού του άλγους οφείλεται κυρίως στην έκκριση προσταγλανδινών και άλλων παραγόντων φλεγμονόδους αντίδρασης, που έχουν ως κύριο ρόλο την παραγωγή της εμμήνου ρύσεως από τη μήτρα. Οι κυριότερες παθήσεις που προκαλούν πόνο στην περίοδο (δυσμηνόρροια) : Ενδομητριωση Ινομυώματα (καλοήθεις όγκοι του μυομητρίου) Αδενομύωση Κύστες ωοθηκών Φλεγμονώδεις παθήσεις της πυέλου (οξεία σαλπιγγίτιδα) Συμφύσεις (κυρίως μετά από σαλπιγγίτιδα ή χειρουργική επέμβαση) ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Αντιφλεγμονώδη χάπια, ακόμα και 1-2 ημέρες πριν την έμμηνο ρύση μετριάζουν την ένταση της δυσμηνόρροιας, αφού ελαττώνουν την παραγωγή των προσταγλανδινών. Αντισυλληπτικά χάπια, σε περιπτώσεις ορμονο-εξαρτώμενων παθήσεων όπως η ενδομητρίωση. Συμπληρώματα διατροφής (αντιοξειδωτικές βιταμίνες, ω3 και ω6 λιπαρά οξέα) και βελονισμός μπορούν να βοηθήσουν σε κάποιες περιπτώσεις. Σε περιπτώσεις δυσμηνόρροιας τρίτου βαθμού χωρίς προφανή αιτιολογία, προτείνεται διαγνωστική Λαπαροσκόπηση. Σε περιπτώσεις Ενδομητρίωσης, ινομυωμάτων μήτρας, συμφύσεων προτείνεται η επεμβατική λαπαροσκοπηση. Υπάρχει επίσης μία νέα γενιά αναλγητικών χαπιών, οι αναστολείς της COX-2, που, ενώ αρχικά αναπτύχθηκαν για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας, έχουν φανεί αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της δυσμηνόρροιας.αν η γυναίκα δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή, θα πρέπει να αναζητηθεί η παθολογική αιτία των συμπτωμάτων με υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία και, σπανιότερα, λαπαροσκόπηση.αν διαγνωσθεί κάποια γυναικολογική πάθηση που προκαλεί τη δυσμηνόρροια, όπως ινομυώματα, ενδομητρίωση, αδενομύωση κλπ., τότε μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος. ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΑΠΌ ΤΑ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ Για την ανακούφιση από τα συμπτώματα της δυσμηνόρροιας συνιστώνται: επαρκής ξεκούραση και ύπνος
μασάζ, η τοποθέτηση ζεστής θερμοφόρας ή άλλου επιθέματος στην κάτω κοιλιακή χώρα το ζεστό μπάνιο, αφού η θερμότητα καταπραΰνει τον πόνο. Γενικότερα, συνιστάται η συστηματική άσκηση, ο περιορισμός της κατανάλωσης καφέ, αλατιού και ζάχαρης, διατροφή πλούσια σε κάλιο (μπανάνες, καρότα κλπ.), διακοπή του καπνίσματος και περιορισμός του στρες. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ Κολπίτιδα ονομάζεται κάθε φλεγμονή που αναπτύσσεται στην περιοχή του κόλπου. Σπάνια υπάρχει μόνο φλεγμονή του κόλπου, συχνότερα συνυπάρχει με φλεγμονή του τραχήλου (τραχηλίτιδα) ή και του αιδοίου (αιδοιίτιδα), Συνήθως προκαλείται από μύκητες και διάφορα μικρόβια τόσο της χλωρίδας του κόλπου όσο και από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ Ανάλογα με τον υπεύθυνο μικροοργανισμό, υπάρχουν οι εξής κατηγορίες:
Μυκητιασική κολπίτιδα Συνήθως ευθύνεται ο μύκητας Candida albicans αλλά πολλές φορές στην καλλιέργεια των κολπικών υγρών ανευρίσκονται και άλλης κατηγορίας μύκητες. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο κνησμός και μερικές φορές ο πόνος μέσα και γύρω από την είσοδο του κόλπου. Ακόμη, οι παχύρρευστες υπόλευκες εκκρίσεις, που θυμίζουν κομμένο γιαούρτι αλλά δεν έχουν δυσάρεστη οσμή, το πρήξιμο στα χείλη του αιδοίου, το τσούξιμο κατά την ούρηση. Τριχομοναδική κολπίτιδα Οφείλεται σε ένα παράσιτο, την τριχομονάδα. Εμφανίζεται λεπτόρρευστη δύσοσμη έκκριση, κιτρινοπράσινου χρώματος, συχνά αφρώδης, που συνοδεύεται από ερυθρότητα και φαγούρα. Στις πιο πολλές περιπτώσεις μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Βακτηριδιακή κολπίτιδα Θεωρείται και σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και οφείλεται σε διάφορους μικροοργανισμούς, με συχνότερο την Gardnerella vaginalis που ενοχοποιείται για το 95% των περιπτώσεων. Αρκετές γυναίκες δεν έχουν συμπτώματα, αλλά παρατηρείται λιγοστό το κολπικό έκκριμα, γκριζόλευκο, με δυσάρεστη οσμή ψαριού. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με το είδος του μικροοργανισμού που προκαλεί την κολπίτιδα. Ο κνησμός (φαγούρα) αποτελεί το πιο συχνό σύμπτωμα και μπορεί να είναι ιδιαιτέρα ενοχλητικός. Άλλα ενοχλήματα περιλαμβάνουν την αύξηση της ποσότητας των κολπικών υγρών, και αλλαγές στο χρώμα ή και στην οσμή τους. Μπορεί να συνυπάρχει ερυθρότητα στην περιοχή του αιδοίου και μερικές φορές πόνος ή και αιμορραγία κατά τη σεξουαλική επαφή και ενοχλήματα κατά την ούρηση (αίσθημα καύσου) ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΩ ΤΙΣ ΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ Ιδιαίτερη σημασία έχει η σωστή υγιεινή της περιοχής. Πρέπει να επιλέγονται προϊόντα καθαρισμού που δεν επηρεάζουν τη φυσιολογική χλωρίδα της περιοχής.
Ο καθαρισμός της περιοχής θα πρέπει να γίνεται με φορά από τον κόλπο προς τον πρωκτό και όχι αντίθετα, για να αποφεύγεται η μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό προς τον κόλπο. Ο καθαρισμός της περιοχής θα πρέπει να γίνετε και κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση ταμπόν, ενώ όταν αυτή είναι απαραίτητη να γίνετε συχνή αλλαγή τους. Η χρήση προφυλακτικού προστατεύει από τη μετάδοση λοιμώξεων. Τα βαμβακερά εσώρουχα επιτρέπουν στο δέρμα να αερίζεται καλύτερα και για τον ίδιο λόγο προσπαθούμε να μη φοράμε στενά παντελόνια. Κατά την σεξουαλική επαφή πρέπει να χρησιμοποιούμε πάντα προφυλακτικό. Δεν χρησιμοποιούμε πότε ξένα εσώρουχα και πετσέτες. Η ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού μας μέσω της σωστής ισορροπημένης διατροφής βοηθάει στην πρόληψη τους. Προσπαθούμε να μην καταναλώνουμε συχνά ζάχαρη και γλυκά. Προσθέτουμε στη διατροφή μας περισσότερα γιαούρτια και προβιοτικά προϊόντα. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑΣ Η εκτίμηση από το γυναικολόγο είναι απαραίτητη, για να αναγνωριστεί το αίτιο που την προκαλεί και για να χορηγηθεί εφόσον απαιτείται η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Δε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται φάρμακα χωρίς τις οδηγίες του γυναικολόγου, καθώς η χρήση ακατάλληλων φαρμάκων μπορεί καθυστερήσει τη διάγνωση και να επιδεινώσει την φλεγμονή τόσο στην ίδια την γυναίκα όσο και στον σύντροφο της, η οποία με την σειράτης μπορεί να δημιουργήσει σαλπιγγγίτιδα ή συμφύσεις στην μητρική κοιλότητα,που είναι σοβαρός παράγοντας υπογονημότητας. Συχνά μπορεί να απαιτηθεί η λήψη κολπικών υγρών από τον κόλπο και τον τράχηλο για εξέταση στο μικροσκόπιο, καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα, ώστε να διαπιστωθεί πιο είναι το μικρόβιο πουπροκαλεί την κολπίτιδα και να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία αφορά συνήθως τη λήψη κάποιου συνδυασμού αντιβιοτικών από το στόμα ή κολπικά υπόθετα και κρέμες. Ωστόσο, ακόμη και μετά τη θεραπεία οι κολπίτιδες σε ένα σεβαστό ποσοστό των ασθενών υποτροπιάζουν, κάτι που μπορεί να οφείλεται σε ανθεκτικότητα στελέχη απέναντι στα φάρμακα ή σε επαναμόλυνση. Συνήθως προτείνουμε να ακολουθήσει και ο σύντροφος την ίδια σγωγή για την ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων υποτροπής. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σωστή πρόληψη και η έγκαιρη επίσκεψη στον γυναικολόγο μόλις εντοπίσετε τα πρώτα συμπτώματα βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ (ΣΜΝ) Στην ομάδα αυτή ταξινομείται κάθε πάθηση της οποίας η μετάδοση γίνεται με την σεξουαλική επαφή. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει βακτηριακές,πρωτοζωικές,παρασιτικές και μυκητιασικές παθήσεις.η πραγματική συχνότητα των ΣΜΝ φαίνεται ότι είνα 3-4 φορές μεγαλυτερη από εκείνη που προκύπτει από τα δηλωμένα στις Υπηρεσίες Υγείας κρούσματα.μετά την εμφάνιση του HIV και την εκστρατεία ενημέρωσης το κοινού, τη χρησιμοποίηση του προφυλακτικού οι καμπύλες της συχνότητας των ΣΜΝ παρουσιάζουν κάμψη. Ας γνωρίσουμε ποιες είναι αυτές: Βακτηριακές λοιμώξεις Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα ή βλεννόρροια Χλαμυδιακές λοιμώξεις Λοιμώξεις από μυκόπλασμα - ουρεόπλασμα Αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα Σύφιλη Μαλακό έλκος Βουβωνικό κοκκίωμα Ιογενείς λοιμώξεις AIDS Γεννητικός έρπητα Οξυτενή κονδυλώματα Μολυσματική τέρμινθος Ηπατίτιδα B,C Κυτταρομεγαλοίωση Λοιμώξεις από πρωτόζωα
Τριχομονάδωση Αμοιβάδωση Λαμβλίαση Λοιμώξεις από μύκητες Καντιντίαση Παρασιτικές λοιμώξεις Ψώρα Φθειρίαση εφηβαίου ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Δυστυχώς οι ασθένειες που μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής επαφής, αυξάνονται με πολύ γρήγορο ρυθμό παγκοσμίως, θεαματική είναι η αύξηση ασθενειών, όπως η σύφιλη και η βλενόρροια καθώς επίσης και η μόλυνση από χλαμύδια, τα οποία εκτός των άλλων είναι υπεύθυνα για το 33% των περιπτώσεων στειρότητας στις γυναίκες. Μερικοί από τους λόγους που οδήγησαν στην αλματώδη αύξηση των αφροδισίων νοσημάτων, είναι: Πρώιμη βιολογική ωρίμανση Έναρξη των σεξουαλικών επαφώνσε μικρότερη ηλικία Πρωιμότερη έναρξη των σεξουαλικών επαφών για της γυναίκες Η αδιαφορία για τους κινδύνους που κρύβει το σεξ χωρίς προφυλάξεις Αποφυγή χρήσης προφυλακτικού Υπερεκτίμηση του θεραπευτικού αποτελέσματος των σύγχρονων φαρμάκων Η εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων Ομοφυλοφιλία, αμφιφυλοφιλία Ναρκωτικά Ασυμπτωματικές μολύνσεις (βλεννόροια, χλαμυδιακές λοιμώξεις AIDS,έρπητας)
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Η ύπαρξη των παρακάτω συμπτωμάτων δεν σημαίνει υποχρεωτικά την προσβολή του ατόμου από σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια. Όμως η γονόρροια, τα χλαμύδια, η σύφιλη και ο έρπης των γεννητικών οργάνων μπορούν να τα προκαλέσουν. Στους άνδρες Στις γυναικες Εκκρίσεις από το πέος που έχουν χρώμα όπως το πύον, ή ακόμη διαυγή υγρά που εξέρχονται από την ουρήθρα. Πόνος ή αίσθημα καύσου κατά τη διούρηση. Συχνουρία. Εξελκώσεις στο πέοςή σε άλλα σημεία της γεννητικής ή πρωκτικής περιοχής. Εκκρίσεις από τον κόλπο: Αλλαγή στην ποσότητα, το χρώμα και την οσμή των κολπικών υγρών. Πόνος ή αίσθημα καύσου κατά τη διούρηση και συχνουρία Έλκη στην περιοχή των γεννητικών οργάνων: Ο έρπης των γεννητικών οργάνων όπως και η σύφιλη μπορούν να προκαλέσουν έλκη στη γεννητική και πρωκτική περιοχή. Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή: Οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες είναι συχνή αιτία δυσπαρεύνιας. Αυτή η δυσπαρεύνια συνοδεύεται και από ανώμαλες εκκρίσεις από τον κόλπο, απώλεια αίματος, δυσουρία ή ακόμη από έλκη των γεννητικών οργάνων. Μη φυσιολογικές αιμορραγίες από τον κόλπο: Η εμφάνιση αίματος μεταξύ των περιόδων, ιδιαίτερα όταν αυτή ακολουθεί τη σεξουαλική επαφή. Πολλά ΣΜΝ προκαλούν στειρότητα,( η σαλπιγγίτιδα που συχνά οφείλεται στα χλαμύδια οδηγεί σε μόνιμη στειρότητα) αποβολή κύησης, πολλές φορές δημιουργούν ένταση στη σχέση.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΘΟΡΊΖΕΤΑΙ ΑΠΟ Τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων Τις σεξουαλικές πρακτικές Τις γενικές πρακτικές υγιεινής Η συστηματική χρήση προφυλακτικού Επιπλέον μπορεί να επιτευχθεί με: Τακτική επίσκεψη στο γυναικολόγο και εξετάσεις (π.χ. τεστ Παπανικολάου, καλλιέργειες κολπιού και τραχηλικούν υγρού) Το ασφαλές σεξ Αποφυγή ερωτικής επαφής εάν υπάρχουν πληγές Αποφυγή ανταλλαγήςσωματικών υγρών με τον σύντροφο εάν κάποιος από τους δύο νοσεί Εξέταση κάθε χρόνο για αυτά τα νοσήματα και κάνε τη σωστή θεραπεία αν χρειάσθεί. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΥΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Η φυσική εξέταση και ο μικροβιολογικός έλεγχος για τα ΣΜΝ θα πρέπει να κατευθύνεται προς τις στοματοφαρυγγικές,πρωκτικές και ουρογεννητικές περιοχές Οι περισότερες από αυτές τιςλοιμώξεις προκαλούν πρώιμες αλλοιώσεις τόσο στα όργανα του γεννητικού συστήματος (όπως έλκη,κονδυλώματα φυσαλίδες, ογκίδια άφθονες και δύσοσμες εκκρίσεις)όσο και σε άλλους εκτεθημένους,κατά την σεξουαλική επαφή,βλενογόννους Ευρεία εξάπλωση του λοιμογόνου παράγοντα των ΣΜΝ μπορεί να συμβεί και σε άλλα όργανα και ιστούς του σώματος, μιμούμενος μη λοιμώδες νόσημα
Όλα τα ΣΜΝ έχουν υποκλινικές 'η λανθάνουσες περιόδους και μπορεί να είναι ασυμπτωματικά, γεγονός που παίζει σημαντικό ρόλο στη διασπορά και στη δυσκολία ελέγχου τους Στην παρουσία ενός ΣΜΝ πρέπει να εξετάζουμε και το ενδεχόμενο παρουσίας και άλλων μικροοργανισμών της κατηγορίας αυτής, απαραίτητα όμως πρέπει τα άτομα αυτά να εκτιμώνται για τυχόν παρουσίας γονόρροιας και σύφιλης. Εάν το test για σύφιλη είναι αρνητικό θα πρέπει να επαναληφθεί μέσα σε 3 μήνες για την πιθανότητα καθυστερημένης ορομετατροπής Οι σεξουαλικοί σύντροφοι θα πρέπει να εξετάζονται και να θεραπεύονται μαζι για αποφυγή αναμόλυνσης και εξάπλωσης της λοίμωξης Όχι σεξουαλική δραστηρότητα στη διάρκεια της θεραπείας Ανοσία δεν εμφανίζεται στις παθήσεις που μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή Η παρακολούθηση με καλλιέργειες και οι ορολογικές μεθόδους μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας είναι απαραίτητες για την επιβεβαίωση της ίασης Αποτυχία της θεραπείας σε ΣΜΝ συνηγορεί για: α)αναμόλυνση β)μη διαγνωσθείσα συνυπάσχουσα άλλη ΣΜΝ γ)ανθεκτικά στελέχη δ)ελλειπές θεραπευτικό σχήμα Σε περιπτωση εγκυμοσύνης πρέπει τουλάχιστον να εφαρμόζεται ο παρακάτω πίνακας στα πλαίσια του αναγκαίου check-up εγκυμοσύνης Γενική αίματος Γενική ούρων Ομάδα αίματος Rhesus Έμμεση Coombs Σάκχαρο Ουρία Κρεατινίνη Fe ορού Φερριτίνη Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης test δρεπανώσεως Μυκόπλασμα Ουρεόπλασμα Αερόβοα αναερόβια καλλιέργεια κολπικού υγρού VDRL Λιστέρια AIDS Ηπατίτιδα C Αυστραλιανό αντιγόνο (HbsAg) ΗΚΓ (ηλεκτροκαρδιογραφημα) Αντισώματα IgM, IgG, Ερυθρά,Τοξόπλασμα, CMV
Ο ετήσιος γυναικολογικός έλεγχος που περιλαμβάνει: 1.Τεστ Παπανικολαου 2.Γυναικολογική αμφίχειρη εξέταση 3.Επισκόπηση της ουρογεννητικής περιοχής 4.Υπέρηχο έσω γεννητικών οργάνων (σε κάποιες περιπτώσεις τρισδιάστατος 3D/4Dγια καλύτερη διερεύνηση της μητρικής κοιλότητας) 5.Ψηλάφηση μαστού (υπέρηχο και μαστογραφία εάν αυτό κρίνεται αναγκαίο και ανάλογο το ιστορικό της γυναίκας) 6.Κολποσκόπηση (επί παθολογικού τεστ παπανικολάου όπως τραχηλίτιδα HPV ιός των κονδυλομάτων) ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ Με κύριο εκφραστή της την κυστίτιδα, της οποίας τα συμπτώματα είναι πόνος ή τσούξιμο κατά την ούρηση, δύσοσμα ούρα, συχνοουρία, σε περίπτωση μη έγκυρης διάγνωσης και αντομετώπισης του αιτιολογικού παράγοντα μπορεί να οδηγήσει σε υψηλό πυρετό, ταλαιπωρεί πολύ συχνά της γυναίκες. Οφείλεται στη χρήση ακάθαρτων τουαλετών και στο γεγονός ότι οι γυναίκες αποφεύγουν την αυξξημένη κατανάλωση υγρών, που έχει ως συνέπεια την αθροιστική αύξηση των ούρων στην ουροδόχο κύστη και την ανάπτυξη μικροβίων. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ Είναι συνήθως ορμονικής αιτιολογίας και η αντιμετώπιση τους είναι εύκολη και φαρμακευτική τις περισσότερες φορές εφόσον αποκλεισθούν παθήσεις μήτρας ωοθηκών που ποικιλλούν για κάθε ηλικία.