Τ.Ε.Ι. ΚΑΒΑΛΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΡΑΜΑΣ Σ.Τ.Ε.Γ. ΔΡΑΜΑΣ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Τ.Ε.Ι. ΚΑΒΑΛΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΡΑΜΑΣ Σ.Τ.Ε.Γ. ΔΡΑΜΑΣ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΠΛΑΣΗ, ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΡΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΔΡΑΜΑΣ. Επιβλέπων καθηγητής: Ελευθεριάδης Αλέξανδρος Υπεύθυνη Μελέτης: Δημοτάκη Αικατερίνη Δράμα, 2010

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦ.1 Εισαγωγή 1.1 Γενικά 1.2 Κλίμα της περιοχής 1.3 Γεωλογία Έδαφος 1.4 Αστικός ιστός Πράσινο 1.5 Χώρος προς ανάλυση Υφιστάμενη κατάσταση ΚΕΦ.2 Τεχνική περιγραφή 2.1 Αρδευτικό 2.2 Φυτευτικό 2.3 Κατασκευαστικό 2.4 Φωτιστικό ΚΕΦ.3 Αρδευτικό 3.1 Σκοπός και στόχοι 3.2 Περιγραφή του έργου Β ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Γ ΠΡΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ Δ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΙΜΩΝ -ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ Ε ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤ ΣΧΕΔΙΑ 2

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η μελέτη αυτή εκπονήθηκε στα πλαίσια της πτυχιακής εργασίας του προγράμματος σπουδών του τμήματος Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Η φοιτήτρια που εργάστηκε για αυτήν την εργασία είναι η Δημοτάκη Αικατερίνη. Τα δεδομένα και οι πληροφορίες συλλέχθηκαν κατά τους μήνες Ιούνιος 2010 έως Νοέμβριος 2010. Στις παρακάτω σελίδες γίνεται μια γενική εισαγωγή στο θέμα, απογραφή και ανάλυση της περιοχής του Πανοράματος Δράμας, συγκεκριμένη περιγραφή του αρδευτικού συστήματος που εφαρμόστηκε καθώς και των ειδών των φυτών που επιλέχτηκαν. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι ο σχεδιασμός και η κατασκευή αρδευτικού δικτύου, παράλληλα με την ανάπλαση περιαστικού πρασίνου και συγκεκριμένα στο πάρκο επί της Ρόδου, στο νομό Δράμας. Έμφαση δίνεται στην ανάλυση των πληροφοριών για τον τρόπο που θα αρδεύεται η περιοχή καθώς και η διαδικασία στην προετοιμασία και κατασκευή του αρδευτικού δικτύου. Τα στάδια που ακολουθήθηκαν για την διεκπεραίωση της εργασίας αυτής είναι η συλλογή στοιχείων, υλικών, φωτογραφήσεις τόσο του τοπίου όσο και των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Στη συνέχεια έγινε ανάλυση των δεδομένων και των στοιχείων και τέλος η εξαγωγή συμπερασμάτων. 3

Κεφάλαιο 1 ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 1.1 ΓΕΝΙΚΑ Εικόνα 1. ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΜΑΣ - ΧΑΡΤΗΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Ο νομός Δράμας ανήκει στη Βόρεια Ελλάδα και είναι ένας από τους τρεις νομούς της Ανατολικής Μακεδονίας. Tα βόρεια σύνορα του συμπίπτουν με την ελληνοβουλγαρική μεθόριο, ανατολικά βρίσκεται ο νομός Ξάνθης, νότια ο νομός Καβάλας και τέλος δυτικά ο νομός Σερρών. Διοικητικά υπάγεται στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και διαιρείται σε οκτώ δήμους (Δράμας, Κάτω Νευροκοπίου, Προσοτσάνης, Νικηφόρου, Παρανεστίου, Δοξάτου, Καλαμπακίου, Σιταγρών και μία κοινότητα (Σιδηρόνερου). Στο νομό θα φθάσουμε οδικά και σιδηροδρομικά μέσω Θεσσαλονίκης, ακτοπλοϊκά μέσω Καβάλας και αεροπορικά μέσω του αεροδρομίου "Μέγας Αλέξανδρος" της Χρυσούπολης. Αποτελεί τον πλουσιότερο νομό από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος. Περικλείεται από τα βουνά της Ροδόπης στα βόρεια, του Μενοικίου και του Ορβήλου στα δυτικά, του Παγγαίου στα νότια και τα όρη της Λεκάνης στα ανατολικά. Είναι ορεινός νομός, αφού το 70 % περίπου της επιφάνειας του καλύπτεται από τον όγκο της ΝΔ Ροδόπη. 4

Πρόκειται για έναν νομό με έντονα ιστορικά στοιχεία. Προς το τέλος των κλασικών ή στις αρχές της ελληνιστικών χρόνων (τέλη τετάρτου ή αρχές τρίτου αιώνα π.χ.) στη θέση της Δράμας δημιουργήθηκε η Πολίχνη, οι κάτοικοι της οποίας καλλιεργούσαν την άμπελο και λάτρευαν το θεό Διόνυσο. Κατά το Μακεδονικό Αγώνα, έδρασαν σπουδαίοι Δραμινοί οπλαρχηγοί Μακεδονομάχοι, όπως ο Κωνσταντίνος Ρίζος, ο Χρυσόστομος Παπαγεωργίου και ο Νικόλαος Πετρίκης. Η Δράμα περιήλθε στους Βουλγάρους κατά τον Α Βαλκανικό Πόλεμο (Οκτώβριος 1912). Απελευθερώθηκε και ενώθηκε με το ελληνικό κράτος στη 1 Ιουλίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (το 1916) καταλήφθηκε ξανά από τους Βουλγάρους οι οποίοι αποχώρησαν το 1918, με τη λήξη του πολέμου. Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, γερμανικά και βουλγαρικά στρατεύματα κατέλαβαν την Aνατολική Μακεδονία. Οι Βούλγαροι ξεκίνησαν τότε συστηματική επιχείρηση εκβουλγαρισμού του πληθυσμού της Δράμας και της περιοχής της, η οποία όμως συνάντησε τη σθεναρή αντίδραση των κατοίκων της. Οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν τη Δράμα τον Οκτώβριο του 1944. 5

Ο νομός διαιρείται από 8 δήμους και μία κοινότητα. Ο χώρος της μελέτης βρίσκεται στο δήμο Δράμας, ο οποίος έχει 57.033 κατοίκους. Η επιφάνεια του ανέρχεται σε 3.468.000 στρέμματα και τα περισσότερα αποτελούνται από δάση και βοσκότοπους, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα : Γεωργική γη 572.000 στρέμμ. 16,5% στρέμμ. Δάση 1.264.000 36,4% Βοσκότοποι 1.480.000 στρέμμ. 42,7% Νερά 34.000 στρέμμ. 1,0% Οικισμοί 72.000 στρέμμ. 2,1% Άλλες εκτάσεις 46.000 στρέμμ. 1,3% Σύνολο 3.468.000 στρέμμ. 100% Από τους χάρτες που ακολουθούν συμπεραίνουμε ότι ο νομός αποτελείται από σημαντικά οικοσυστήματα, τα οποία φιλοξενούν πολλά σπάνια είδη της ενχώριας πανίδας και χλωρίδας. Οι δασικές περιοχές καλύπτονται από ερυθρελάτη, πεύκη, σημύδα, οξιά και δρυ. Όσον αφορά την πανίδα, αποτελείται από αγριογούρουνο, ζαρκάδι, λύκο, αρκούδα, ελάφι και λαγό και τα αξίζει να σημειωθούν κάποια είδη της ορνιθοπανίδας, όπως τον αετό και την πέρδικα. 6

7

1.2 Κλίμα της περιοχής Για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικών με τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής παρουσιάζονται και αναλύονται τα στοιχεία των πλησιέστερων μετεωρολογικών σταθμών (Μ.Σ.): του Καπνολογικού Ινστιτούτου και της ΥΕΒ Δράμας. Τα στοιχεία, που αναφέρονται, παρακάτω αφορούν τη χρονική περίοδο 1966-1995/97. Η μέση μηνιαία θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 4,5 o C (Ιανουάριος) και 26 o C (Ιούλιος). Η υψηλότερη μέση μηνιαία μέγιστη θερμοκρασία παρατηρήθηκε τον Ιούλιο με 31 ο C και η χαμηλότερη μέση μηνιαία ελάχιστη θερμοκρασία έχει παρατηρηθεί τον Ιανουάριο με 0 o C (Πίνακας 1). Η μέση μηνιαία σχετική υγρασία διατηρείται συνεχώς σε υψηλά επίπεδα και κυμαίνεται μεταξύ 56% (Ιούλιος) και 78% (Δεκέμβριος)(Διάγραμμα 1). ΠΙΝΑΚΑΣ 1. Μέσο μηνιαίο θερμοκρασιακό εύρος Θερμοκρασία αέρος 0 C για τα έτη 1966-1997 ΙΑΝ. ΦΕΒ. ΜΑΡ. ΑΠΡ. ΜΑΙ Ο. ΙΟΥ Ν. ΙΟΥ Λ. ΑΥΓ. ΣΕΠ. ΟΚΤ. ΜΕΣΗ ΜΗΝΙΑΙΑ 4,5 6,5 9,3 13,7 19,5 23,7 26,0 25,7 22,0 16,4 ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ 26,0 22,0 26,5 29,5 36,0 39,0 41,5 42,0 38,0 36,0 ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΑΧΙΣΤΗ -15,5-11,5-10,5-4,5 2,0 3,0 10,0 8,5 3,5-1,0 ΜΕΣΗ ΜΕΓΙΣΤΗ 8,7 10,7 14,0 18,4 24,6 29,0 31,0 31,0 27,9 21,5 ΜΕΣΗ ΕΛΑΧΙΣΤΗ 0,0 1,3 3,5 7,0 11,6 15,2 17,4 17,3 13,9 9,6 ΜΕΣΗ ΕΤΗΣΙΑ 15,3 ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ 42,0 ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΑΧΙΣΤΗ -15,5 ΜΕΣΗ ΜΕΓΙΣΤΗ 20,8 8

ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΓΡΑΣΙΑ (%) Διάγραμμα 1 : Μέση μηνιαία σχετική υγρασία αέρα(%) (Μ.Σ Καπνολογικού Ινστιτούτου Δράμας) 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Ι Φ Μ Α Μ Ι Ι Α Σ Ο Ν Δ ΜΗΝΑ Το μέσο ετήσιο ύψος βροχοπτώσεων ανέρχεται στα 579,5mm, ενώ η μέγιστη ετήσια βροχόπτωση παρατηρήθηκε το έτος 1966 με ύψος βροχής 982,9mm και η ελάχιστη ετήσια το έτος 1993 με ύψος βροχής 376,9mm. Σύμφωνα με τη διακύμανση της μέσης μηνιαίας βροχόπτωσης, το ελάχιστο των βροχοπτώσεων παρατηρείται το Σεπτέμβριο με 26,9mm, ενώ την περίοδο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου παρατηρείται σημαντική αύξηση των βροχοπτώσεων με παρατηρούμενη μέγιστη μέση μηνιαία τιμή βροχοπτώσεων το μήνα Δεκέμβριο (65,6mm). Την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου παρατηρείται μικρή διακύμανση των βροχοπτώσεων (43,5mm έως 57,8 mm κατά μήνα). Κύριο χαρακτηριστικό της κατανομής των βροχοπτώσεων στην εν λόγω περιοχή είναι η διατήρησή τους σε σχετικά υψηλά επίπεδα μέχρι και το μήνα Ιούλιο (Πίνακας 2). Όσον αφορά τις ανεμολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, χαρακτηριστικό τους είναι η επικράτηση των σημαντικά χαμηλής έντασης ανέμων. Σημειώνεται ότι καθ όλη τη διάρκεια του έτους δεν ξεπερνούν, σε ένταση, τα 2,5 Beaufort (Πίνακας 3). Με βάση τα παραπάνω το κλίμα της περιοχής χαρακτηρίζεται ως μεταβατικό μεταξύ του ηπειρωτικού κλίματος της κεντρικής Ευρώπης και του μεσογειακού κλίματος. Ειδοποιός διαφορά είναι η μικρή ξηροθερμική περίοδος και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με εκείνες του τυπικού μεσογειακού κλίματος. 9

ΠΙΝΑΚΑΣ 2. Κατανομή βροχοπτώσεων στην ευρύτερη περιοχή Βροχόπτωση (mm) για τα έτη 1966-1997 ΕΤΗ ΙΑΝ. ΦΕΒ. ΜΑΡ. ΑΠΡ. ΜΑΙ. ΙΟΥΝ. ΙΟΥΛ. ΑΥΓ. ΣΕΠ. ΟΚΤ. ΝΟΕ. ΔΕΚ. 1966 126,4 20,0 51,4 65,2 72,1 88,9 22,9 16,4 40,7 197,8 176,6 104,5 1967 55,6 21,1 70,8 72,0 151,4 51,3 51,7 19,1 10,2 50,1 5,5 64,3 1968 77,7 124,8 61,9 9,4 19,3 43,5 34,7 5,6 27,9 33,7 83,2 71,3 1969 108,9 102,3 119,8 40,7 28,8 86,8 11,5 17,9 18,8 1,3 26,3 21,6 1970 94,8 36,1 55,2 44,0 19,5 79,2 43,0 38,2 0,2 70,7 23,0 69,4 1971 35,7 64,4 204,5 27,0 48,8 39,6 118,2 113,4 56,3 44,4 31,5 44,3 1972 32,2 69,7 7,2 118,3 48,2 49,7 78,1 19,1 69,0 120,7 12,0 1,5 1973 58,9 58,9 69,1 38,4 3,5 22,5 74,6 34,1 57,4 63,0 27,8 29,8 1974 52,2 26,5 54,2 73,4 52,7 61,0 9,2 15,1 16,5 31,2 52,0 88,6 1975 42,5 9,9 50,9 36,7 76,4 161,0 67,1 85,5 6,2 82,6 57,0 24,8 1976 18,1 22,4 39,7 23,4 54,9 37,9 81,8 35,5 22,6 118,4 12,5 56,3 1977 47,4 51,5 26,4 8,8 73,8 127,4 23,5 8,8 24,2 5,5 62,2 12,8 1978 23,5 41,0 71,0 93,2 89,8 17,0 19,4 89,6 56,4 25,8 42,3 1979 32,7 49,7 12,5 87,7 86,3 60,4 48,0 60,5 29,2 116,5 119,1 50,9 1980 68,4 11,3 32,0 61,0 161,4 56,7 45,5 30,0 27,0 42,8 38,1 39,5 1981 73,7 46,2 15,4 6,0 60,5 37,5 42,7 46,6 0,0 55,5 87,8 144,5 1982 30,1 50,4 55,5 58,9 35,4 15,2 55,5 16,9 7,7 21,1 74,1 86,4 1983 14,0 39,5 15,0 28,7 46,1 78,8 69,1 32,0 25,9 7,2 66,0 134,1 1984 67,5 104,9 92,4 71,5 23,1 29,5 30,5 47,1 16,7 0,7 49,4 48,2 1985 25,7 56,4 71,8 27,8 53,9 32,9 33,5 25,4 10,1 16,6 142,8 6,3 1986 38,5 177,1 10,7 5,5 57,8 144,6 21,0 19,4 0,0 21,9 34,8 18,6 1987 66,2 134,5 45,3 61,0 37,5 45,1 56,0 15,4 7,9 88,5 121,9 61,0 1988 10,6 82,2 120,3 51,3 38,6 54,9 6,9 1,3 7,5 7,7 133,4 58,0 1989 0,0 7,5 44,7 22,7 49,1 72,0 92,2 19,8 20,8 51,0 71,1 54,9 1990 0,0 5,6 20,0 51,0 40,1 21,6 19,9 28,6 69,1 33,3 11,8 144,5 1991 4,2 43,3 21,4 44,9 46,1 47,1 95,7 59,3 8,3 16,6 102,5 15,1 1992 0,0 2,0 35,9 44,8 37,6 55,5 28,9 9,9 5,8 54,6 54,8 59,1 1993 5,9 17,9 34,0 52,3 72,6 22,9 3,5 4,6 15,9 20,8 66,0 60,5 1994 100,3 43,3 26,0 63,4 36,0 32,8 17,5 2,8 5,7 44,9 34,8 96,3 1995 59,9 25,2 40,7 41,7 14,1 41,8 42,7 31,3 60,5 7,9 44,3 113,0 1996 56,0 111,8 61,2 77,0 56,5 23,6 22,2 18,3 98,4 13,6 104,2 136,7 1997 30,0 18,6 38,2 59,2 40,5 39,2 28,4 65,7 4,6 60,8 38,2 139,2 M.O 45,6 52,4 50,1 48,3 54,2 57,8 43,5 30,1 26,9 48,7 62,2 65,6 10

Πιν.3 Αναλυτικός Πίνακας Μέσης ταχύτητας ανέμου περιόδου 1966-1994 ΙΑΝ. ΦΕΒ. ΜΑΡ. ΑΠΡ. ΜΙΑ. ΙΟΥΝ ΙΟΥΛ ΑΥΓ. ΣΕΠ. ΟΚΤ. ΝΟΕ. ΔΕΚ... 1966 1,7 1,9 2 2,3 2,1 2,1 2,3 1,8 1,7 1,7 0,7 1,3 1967 1,9 1 2,2 1,5 1,3 1,8 1,2 1,3 1,8 1,2 0,7 0,9 1968 1,1 1,4 1,4 1,7 1,7 1,9 1,9 1,8 1,6 1,4 0,8 1,1 1969 1,2 1,4 1 1,6 1,5 1,1 1,1 0,9 1 0,7 7 9 1970 0,3 1,1 0,8 1 1,3 0,8 0,6 0,8 1 0,6 0,2 0,3 1971 0,9 0,6 1,1 1 0,7 1 0,5 0,7 0,7 0,8 0,3 0,5 1972 0,5 1 0,9 1,2 0,8 0,8 0,8 0,8 0,8 0,7 0,3 0,5 1973 0,7 1,1 0,8 1,1 1,2 1 1,1 0,8 0,8 0,8 0,7 0,7 1974 0,8 0,9 0,9 1,2 1,5 1,6 1,3 1,1 1,3 1,3 0,9 0,7 1975 0,6 1,4 1,4 1,3 1,1 1,2 1,2 0,8 1,2 1,1 1,1 0,9 1976 1,4 1,1 1,4 1,5 1,2 1,7 1,3 1,4 1,7 1,3 1 1,1 1977 1 1,2 1,5 1,8 1,9 1,6 1,6 2 2,5 1,3 1,2 1,1 1978 1,2 1,3 1,2 1,6 1,3 1,8 1,3 1,2 1,4 0,9 0,8 0,8 1979 0,8 1 1 1,2 1,1 1,4 0,8 1,1 0,9 0,4 0,7 0,6 1980 0,6 0,9 0,8 0,8 1,1 1,4 0,7 0,4 0,7 0,6 0,1 0,2 1981 1 0,3 0,4 0,8 0,5 0,5 0,5 0,5 0,5 0,4 0,4 0,4 1982 0,2 0,4 0,6 0,6 1 0,7 1,1 0,7 0,5 0,2 0,2 0,4 1983 0,2 0,7 9,8 0,8 0,9 1 1 0,6 0,6 0,6 0,6 0,2 1984 0,9 1 0,9 0,6 0,9 0,8 0,8 0,7 0,8 0,5 0,6 0,8 1985 1986 0,6 0,7 0,6 0,8 1 1,1 1 1,1 0,9 0,9 0,8 0,8 1987 1988 1989 0,3 0,4 0,4 0,4 0,4 0,2 0,2 0,3 0,3 0,2 0,1 0,3 1990 0,3 0,2 0,1 0,2 0,3 0,2 0,2 0,1 0,1 0,7 1991 0,2 0,2 0,1 0,2 0,2 0,2 0,1 0,1 0,2 0,1 0,1 1992 1993 0,1 0,1 0,1 0,1 0,2 0,2 0,2 0,1 0,1 0 0,2 1994 0,1 0,2 0,1 0,2 0,1 0,2 0,2 0,3 0 0,1 0,1 2,1 11

1.3 Γεωλογία Έδαφος Η περιοχή ανήκει εξολοκλήρου στην ημιορεινή ζώνη. Σε γενικές γραμμές, σε τέτοιου είδους ζώνες το εδαφικό υλικό έχει μικρό πάχος (0-2 m) και σχηματίζεται από την μηχανική, χημική και οργανική αποσάθρωση των συμπαγών πετρωμάτων του ανάγλυφου της αντίστοιχης περιοχής. Η σύνθεση και το πάχος του εδαφικού υλικού εξαρτάται βέβαια από την ορυκτολογική σύσταση των μητρικών πετρωμάτων, από τον βαθμό σκληρότητάς τους, από το είδος της διαγένεσης εάν και όπου υπάρχει αυτή, από την γενικότερη γεωμορφολογική δομή και τέλος από τις κλιματολογικές συνθήκες. Η αποσάθρωση των μαρμάρων όπως είναι γνωστό αφήνει ως υπόλειμμα συνήθως αργίλους ερυθρωπές έως ερυθρές. Ειδικότερα, τα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής (κυριαρχούν τα μάρμαρα) αναμένεται να δώσουν βαριάς σύστασης εδάφη με υψηλό ph. Συνεκτικά κροκαλολατυποπαγή και κώνοι των κορημάτων τους : οι κροκάλες και οι λατύπες αποτελούνται από μάρμαρο με συνδετικό υλικό κυρίως ασβεστιτικό και κατά θέσεις αργιλικό με λεπτόκοκκη άμμο. Καστανοκόκκινος πηλός με διάσπαρτες κροκάλες : αποτελείται από κόκκινες ψαμμούχες, αργίλους εώς πηλούς με διάσπαρτες κροκάλες, κυρίως από μάρμαρο και μερικώς από χαλαζία και γνεύσιο. 12

Οι αναλύσεις σε μεγάλο αριθμό δειγμάτων που έγιναν στο εργαστήριο Εδαφολογίας του Ιδρύματος επιβεβαίωσαν την ιλυο-αργιλώδη υφή και έδωσαν τιμές για ph από 7,3 έως 8,24 κατά θέσεις, με την πλειοψηφία των τιμών για τον Α ορίζοντα να κυμαίνεται από 7,95 έως 8,17. Η παρουσία ανθρακικών αλάτων (CaCO 3, MgCO 3 ) κυμαίνεται σε μικρά ποσοστά, καθώς οι τιμές βρέθηκαν από 1,124% σε gr έως 9,64% σε gr, με την πλειοψηφία των τιμών να κυμαίνεται κάτω του 4-5%. Η μικρή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία (0,91%-3,64% με πλειοψηφία των τιμών κάτω του 1,5%) δε βελτιώνει σημαντικά τις φυσικοχημικές ιδιότητες των μετρίως καταλλήλων αυτών εδαφών για την πλειοψηφία των φυτικών ειδών που θα εγκατασταθούν. Τα προβλήματα γονιμότητας δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικά (πιθανά προβλήματα με P, K, Mn), αλλά η περιορισμένη στράγγιση, ο ανεπαρκής αερισμός του εδάφους καθώς και οι υψηλές τιμές του ph αποτελούν περιοριστικούς παράγοντες ανάπτυξης φυτών. Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι το έδαφος δεν κρίνεται πολύ κατάλληλο για δένδρα και θάμνους, κυρίως για κωνοφόρα (λόγω της υψηλής τιμής του ph). Προτείνεται λοιπόν η βελτίωση του εδάφους κατά περίπτωση με ειδικές τεχνικές (εφαρμογή θείου, προσθήκη οργανικής ουσίας). 13

1.4 Αστικός ιστός - Πράσινο Ο αστικός ιστός της Δράμας, όπως φαίνεται και στην αεροφωτογραφία έχει ελάχιστους χώρους πρασίνου. Είναι μία πόλη στην οποία δεσπόζουν πολυκατοικίες. Τα κυρίαρχα υλικά που συναντάμε είναι το μπετόν και η άσφαλτος. Οι χώροι πρασίνου όπου μπορεί κάποιος να επισκεφθεί είναι : οι πηγές της Αγίας Βαρβάρας, ο δημοτικός κήπος ( και τα δυο βρίσκονται πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης ), τα πάρκα στην περιοχή της Νέας Κρώμνης, το δάσος στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Δράμας και το περιαστικό δάσος Κορυλόβου. 14

1.5 Χώρος προς ανάλυση Υφιστάμενη κατάσταση Η περιοχή μελέτης, έκτασης 5.301,8 στρεμμάτων, βρίσκεται Βορειοανατολικά της πόλης της Δράμας, 2 χιλιόμετρα περίπου από το κέντρο της πόλης και σε απόσταση 200 μέτρων από την λεωφόρο Στρατού, η οποία είναι προέκταση της οδού Παπανδρέου, που οδηγεί στο κέντρο της πόλης. Η προσπέλασή της περιοχής είναι εύκολη και εξασφαλισμένη καθ όλη τη διάρκεια του έτους. Η διαμόρφωση της περιοχής (μικροτοπίο) είναι σχεδόν επίπεδη και το υψόμετρο από τη θάλασσα περίπου 100 μέτρα. Η γύρω περιοχή (μεγατοπίο) περιβάλλεται από λίγους λόφους στα βόρεια ( Κορύλοβος ), όμως είναι κυρίως πεδινή. Πρόκειται για έναν μακρόστενο, ανοιχτό χώρο, ο οποίος βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή αλλά δεν έχει λειτουργικότητα. Παράλληλα λόγο της ελλιπής βλάστησης, το πάρκο φαίνεται άδειο. Βόρεια του πάρκου, βρίσκονται οι κατοικίες και μεγάλο πεζοδρόμιο ( περίπου 3 m. ), όπου συναντούμε είδη όπως Olea europea, Juglans regia, Ficus carica, ). Στη νότια πλευρά υπάρχει ένα στρατόπεδο, το οποίο είναι ορατό σχεδόν από κάθε σημείο του πάρκου. Όσον αφορά τις κατασκευές, παρατηρήσαμε φωτιστικά, κάδους απορριμμάτων, παγκάκια, συρματόπλεγμα, πέτρινο τοίχο ( στα σύνορα με το στρατόπεδο ), κολώνες της ΔΕΗ, κάγκελα ( που δεν εξυπηρετούν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ), μονοπάτια και παιδική χαρά με λίγα παιχνίδια, η οποία χρειάζεται συντήρηση. Τα κυρίαρχα υλικά είναι τα ακόλουθα : Χλοοτάπητας ( σε όλο το πάρκο ), λιθόστρωση, πέτρα, ξύλο ( στα παγκάκια και στην παιδική χαρά ), σίδερο και συρματόπλεγμα. Το πάρκο είναι σχεδόν επίπεδο, με πολύ μικρή κλίση εδάφους προς την ανατολική πλευρά. 15

Κεφάλαιο 2 ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 2.1 Αρδευτικό ( βλέπε Κεφ. 3 ) 2.2 Φυτευτικό Τα φυτικά είδη που τοποθετήθηκαν στο πάρκο, εξυπηρετούν όλα κάποιες συγκεκριμένες ανάγκες και ταιριάζουν με τα κλιματεδαφικά στοιχεία της περιοχής. Στο δυτικό τμήμα ( καθιστικός χώρος ) επιλέχθηκαν οι ιπποκαστανιές ( Aesculus hippocastanum ), οι οποίες έχουν ανοιχτή κόμη. Η τοποθετήθηση τους έγινε σε ομάδες των δύο ή τριών ατόμων, ώστε να προσφέρουν την κατάλληλη σκίαση στον χώρο. Παράλληλα, επιλέχθηκαν τα δενδρολίβανα ( Rosmarinus officinalis ), που είναι χαμηλοί θάμνοι, με σκοπό την πλαισίωση των διαδρομών. Α/Α ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ 1 Aesculus hippocastanum 2 Rosmarinus officinalis ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΕΝΔΡΟ ΘΑΜΝΟΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ Ιπποκαστανιά 7 Δενδρολίβανο 127 16

Στο μεσαίο κομμάτι το μεγαλύτερο τμήμα είναι καλυμμένο με πόες και εδαφοκαλυπτικά. Οι πόες και τα εφαδοκαλυπτικά που προτιμήθηκαν είναι η Καμπανούλα (Campanula garganica), το Κερατόστιγμα (Ceratostigma plubaginoides ) και η Γυψοφίλη ( Gypsophilla paniculata). Τα συγκεκριμένα είδη καλύπτουν τέλεια όλη την επιφάνεια, εφόσον η απόσταση μεταξύ τους είναι 1m, όσο δηλαδή και το πλάτος τους. Η Γυψοφίλη βρίσκεται στα τμήματα που είναι σε άμεση επαφή με το χώρο του σιντριβανιού προκαλώντας αντίθεση χρωμάτων ( μπλε του σιντριβανιού με τα ροζ άνθη της Γυψοφίλης ). Ο υπόλοιπος χώρος θα έχει Καμπανούλα και Κερατόστιγμα, τα οποία έχουν μπλε άνθη και οδηγούν τους επισκέπτες στο σιντριβάνι. Παράλληλα, υπάρχουν δύο δένδρα ( Κουκουναριές ) στην βόρεια πλευρά σε απόσταση 70m, τα οποία οριοθετούν αυτόν τον χώρο και δύο σειρές από θάμνους με Πυράκανθους ( μία στην ανατολική και μία στη δυτική πλευρά ),που παρεμποδίζουν την θέα προς τους άλλους χώρους του πάρκου. Α/Α ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΕΝΔΡΟ ΘΑΜΝΟΣ ΠΟΑ ΕΔΑΦΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΠΟΣΟΤΗΤΑ 1 Pinus pinea Κουκουναριά 2 2 Pyracantha Πυράκανθος 10 coccinea 3 Gypsophilla Γυψοφίλη 618 paniculata 4 Campanula Καμπανούλα 1024 garganica 5 Ceratostigma Κερατόστιγμα 450 plubaginoides 6 Buxus semprevirens Πυξάρι 159 17

Τέλος, στο ανατολικό τμήμα υπάρχουν δύο κυπαρίσσια ( Cupressus sempervirens ) στις άκρες του πέτρινου τοίχου, των οποίων ο λεπτός κορμός και η κόμη τους συντελεί στην ανάδειξη του. Επιπλέον, κυριαρχούν οι θάμνοι, όπως Φωτίνια ( Photinia fraseri ), Χρυσόξυλο ( Cotinus coggyria ), Ροδόδενδρο (Rhododendron sp. ) και Πικροδάφνη (Nerium oleander ), δυτικά και ανατολικά, προσφέροντας ποικιλία χρωμάτων και συντελούν στην συγκέντρωση των επισκεπτών στο κέντρο του χώρου, ενώ ο υπόλοιπος χώρος είναι καλυμμένος από χλοοτάπητα. Α/Α ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ 1 Cupressus sempervirens 2 Photinia fraseri 3 Cotinus coggyria 4 Rhododendron sp. 5 Nerium oleander ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΕΝΔΡΟ ΘΑΜΝΟΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ Κυπαρίσσι αειθαλές 2 Φωτίνια 4 Χρυσόξυλο 9 Ροδόδενδρο 6 Πικροδάφνη 3 18

Επομένως, τα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν είναι τα ακόλουθα : Α/Α ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΥΨΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΕΜΑΧΙΑ Α ΔΕΝΔΡΑ 1 Aesculus Ιπποκαστανιά 3,00-3,50m Δ6 7 hippocastanum 2 Pinus pinea Κουκουναριά 1,75-2,00m Δ5 2 3 Cupressus Κυπαρίσσι αειθαλές 3,50-4,00m Δ7 2 sempervirens Β ΘΑΜΝΟΙ 4 Rosmarinus Δενδρολίβανο 0,40-0,50m Θ1 127 officinalis 5 Pyracantha Πυράκανθος 0,60-0,80m Θ1 10 coccinea 6 Buxus Πυξάρι 0,30-0,40m Θ2 159 semprevirens 7 Photinia fraseri Φωτίνια 1,00-1,25m Θ5 4 8 Cotinus coggyria Χρυσόξυλο 0,50-0,70m Θ3 9 9 Rhododendron sp. Ροδόδενδρο 0,80-1,00m Θ4 6 10 Nerium oleander Πικροδάφνη 0,80-1,00m Θ2 3 11 Prunus Δαφνοκέρασο 0,80-1,00m Θ3 109 laurocerassus Γ ΠΟΕΣ 12 Campanula Καμπανούλα 0,20m Π1 1024 garganica 13 Ceratostigma Κερατόστιγμα 0,30m Π2 450 plubaginoides 14 Gypsophilla paniculata Γυψοφίλη 0,20m Π1 618 19

7 ΔΕΝΔΡΑ Δ6 Χ 77,25 = 540,75 (ΠΡΣ Δ1.6, ΚΑ ΠΡΣ 391.6) 2 ΔΕΝΔΡΟ Δ5 Χ 44,25 = 88,50 (ΠΡΣ Δ1.5, ΚΑ ΠΡΣ 391.5) 2 ΔΕΝΔΡΟ Δ7 Χ 110,25 = 220,50 (ΠΡΣ Δ1.7, ΚΑ ΠΡΣ 391.7) Πάσσαλοι στήριξης δένδρων ΠΡΣ Ε11.1 ΚΑ ΠΡΣ 5141 3,20/τεμ ΔΑΠΑΝΗ ΠΑΣΣΑΛΩΝ 11Χ3,20 = 35,20 Άνοιγμα λάκκων 0,5Χ0,5Χ0,5 ΠΡΣ Ε4.1 ΚΑ ΠΡΣ5114.1 ΤΙΜΗ 1,30/τεμ. ΔΑΠΑΝΗ ΛΑΚΚΩΝ 11Χ1,30 = 14,30 Φύτευση δένδρων ΠΡΣ Ε9.7 ΚΑ 5126 τιμή 4,20 ΔΑΠΑΝΗ ΦΥΤΕΥΣΗΣ 11Χ4,20 = 46,20 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΔΕΝΔΡΩΝ 945,45 127 ΘΑΜΝΟΙ Θ1 Χ 1,90 = 241,30 (ΠΡΣ Δ2.1, ΚΑ ΠΡΣ 392.1) 10 ΘΑΜΝΟΙ Θ1 Χ 1,90 = 19,00 (ΠΡΣ Δ2.1, ΚΑ ΠΡΣ 392.1) 159 ΘΑΜΝΟΙ Θ2 Χ 3,50 = 556,50 (ΠΡΣ Δ2.2, ΚΑ ΠΡΣ 392.2) 4 ΘΑΜΝΟΙ Θ5 Χ 28,00 = 112,00 (ΠΡΣ Δ2.5, ΚΑ ΠΡΣ 392.5) 9 ΘΑΜΝΟΙ Θ3 Χ 5,85 = 52,65 (ΠΡΣ Δ2.3, ΚΑ ΠΡΣ 392.3) 6 ΘΑΜΝΟΙ Θ4 Χ 11,70 = 70,20 (ΠΡΣ Δ2.4, ΚΑ ΠΡΣ 392.4) 3 ΘΑΜΝΟΙ Θ2 Χ 3,50 = 10,50 (ΠΡΣ Δ2.2, ΚΑ ΠΡΣ 392.2) Άνοιγμα λάκκων 0,3Χ0,3Χ0,3 ΠΡΣ Ε1.1 ΚΑ ΠΡΣ 5111.1 ΤΙΜΗ 0,60 ΔΑΠΑΝΗ ΛΑΚΚΩΝ 427 Χ 0,60 = 256,20 Φύτευση θάμνων ΠΡΣ Ε9.4 ΚΑ ΠΡΣ5123 ΤΙΜΗ 1,00 427 Χ 1,00 = 427,00 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΘΑΜΝΩΝ 1.745,35 1024 ΠΟΕΣ Π1 Χ 0,75 = 768,00 (ΠΡΣ Δ6.1, ΚΑ ΠΡΣ 396.1) 450 ΠΟΕΣ Π2 Χ 1,50 = 675,00 (ΠΡΣ Δ6.2, ΚΑ ΠΡΣ 396.2) 618 ΠΟΕΣ Π1 Χ 0,75 = 463,50 (ΠΡΣ Δ6.1, ΚΑ ΠΡΣ 396.1) Φύτευση με το άνοιγμα αντίστοιχου λάκκου ποωδών φυτών και βολβών ΠΡΣ Ε9.1 ΚΑ ΠΡΣ 5121.1 0,35 /τεμ. 2092 Χ 0,35 = 732,20 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΠΟΩΝ 2.638,70 20

Επιφάνεια χλοοτάπητα: 1472,625m 2 +1παρτέρι 1207,50m 2 ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΑ 2680,125m 2 ΠΡΣ Ε 13.1 ΚΑ ΠΡΣ 5210 Τιμή 2050 /στρ. 2,680125στρ. Χ 2050,00 = 5346,656 Πλήρωση με φυτική γη αμμοπηλώδους σύστασης ΠΡΣ Α6 ΚΑ ΠΡΣ1240 2680,125Χ 0,10 = 268,0125m³ Χ 2,80 /m³ = 750,435 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΑ 6.097,091 ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΦΥΤΕΥΤΙΚΟΥ 11.426,591 21

2.3 Κατασκευαστικό Οι επεμβάσεις που έγιναν στο δυτικό τμήμα του πάρκου στις κατασκευές είναι οι επιπλέον καθιστικοί χώροι, όπως οι κερκίδες, τα κιόσκια και τα παγκάκια και η δημιουργία μονοπατιών που εξυπηρετούν την διέλευση των επισκεπτών. Οι κερκίδες βρίσκονται στην γωνία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκδηλώσεις ή σαν χώρος συνάντησης. Αποτελούν ειδικές κατασκευές με πρίσματα και σταυρωτούς συνδέσμους από βαρέου τύπου χαλκού για την απαιτούμενη σταθερότητα και αντοχή στα βαρέα φορτία. Επιπρόσθετα, οι κερκίδες έχουν: α. Ειδικά κιγκλιδώματα για την προστασία του κοινού β. Σκαλοπάτια κερκίδων για την εύκολη πρόσβαση κοινού. Τα κιόσκια είναι διάσπαρτα και σε απόσταση το ένα με το άλλο, για να προσφέρουν την επιθυμητή απομόνωση. Το οκτάγωνο κιόσκι που έχει προτιμηθεί έχει διαστάσεις : μήκος 630 εκ., πλάτος 630 εκ., ύψος 340 εκ., και στηρίζεται σε οκτώ κολώνες διατομής 14,5Χ13,5 εκ. και ύψους 260 εκ. Οι κολώνες αποτελούνται από δύο ξύλα διατομής 4,5Χ14,5 εκ. τα οποία ενώνονται σε τρία μέρη, στις δύο άκρες και στη μέση, με τρεις τάκους διαστάσεων 4,5Χ14,5Χ30 εκ. σχηματίζοντας έτσι τη διατομή της κολώνας 13,5Χ14,5 εκ. Οι κολώνες στο επάνω μέρος τους ενώνονται με οκτώ (8) οριζόντιες δοκούς διατομής 4,5Χ14,5 εκ. και μήκους 240 εκ. Επάνω στις κεκλιμένες δοκούς τοποθετείται ραμποτέ διατομής 12Χ2 εκ. και επάνω σε αυτό ασφαλτόπανο (GLOBE SEAL). Το κιόσκι διαθέτει έξι (6) παγκάκια τα οποία αποτελούνται από δύο ξύλινα τμήματα διατομής 4,5Χ14,5 εκ. και μήκους 235 εκ. Το καθένα από τα οποία στηρίζεται σε δύο ξύλινα τμήματα διατομής 9Χ9 εκ. και μήκους 32 εκ. Το ξύλινο τμήμα συνδέεται με τις κολώνες του οκτάγωνου μέσω διαγωνίων ξύλινων τμημάτων διατομής 4,5Χ9 εκ. και μήκους 30 εκ. Η απόσταση του καθίσματος από το πάτωμα είναι 42 εκ. Η πλάτη του κάθε παγκακιού αποτελείται από ένα ξύλινο στοιχείο διατομής 4,5Χ20 εκ. και μήκους 235 εκ. Η κάθε πλάτη είναι τοποθετημένη σε απόσταση 82 εκ. από το έδαφος. ΒΑΣΕΙΣ ΠΑΚΤΩΣΗΣ Για τη στερέωση του οργάνου στο έδαφος με πάκτωση κάθε ξύλινη κολώνα διαθέτει ένα ζεύγος βάσεις πάκτωσης. 22

Οι βάσεις πάκτωσης αποτελούνται από δύο μεταλλικά ελάσματα γαλβανισμένα και στη συνέχεια βαμμένα με ηλεκτροστατική βαφή, σχήματος «Π» και διαστάσεων 100Χ12Χ4 εκ. περίπου και πάχους 0,5εκ., τα οποία αγκαλιάζουν την κολώνα και ενώνονται μεταξύ τους με περαστές βίδες 5/8"Χ15. Στο κάτω μέρος τους υπάρχει μεταλλική φλάντζα για τη συγκράτησή τους στο λάκκο από μπετό. Στο έδαφος πακτώνονται μόνο τα σίδερα πάκτωσης, τα οποία συγκρατούν την κολώνα σε απόσταση τουλάχιστον 5 εκ. πάνω από το έδαφος προκειμένου να αποφευχθεί η διάβρωση του ξύλου από την υγρασία του εδάφους. Όσον αφορά τα παγκάκια, η τοποθέτηση τους έγινε σε χώρους όπου υπάρχει σκίαση και μερικά κοντά στην παιδική χαρά, για να έχουν οι γονείς την εποπτεία των παιδιών τους. Το παγκάκι αποτελείται από μεταλλικά και ξύλινα στοιχεία. Έχει συνολικές διαστάσεις : πλάτος 63 εκ., μήκος 170 εκ. και ύψος 79 εκ. Αποτελείται από δύο πλευρικά μεταλλικά στοιχεία κατασκευασμένα από κουρμπαρισμένους σωλήνες. Ειδικότερα, το βασικό πλευρικό στοιχείο είναι ένας τουμποσωλήνας οβάλ διατομής 61Χ53 χιλ. και μήκους 100 εκ., κουρμπαρισμένος στο μέσο υπό ορθή γωνία κατά τέτοιο τρόπο ώστε στη μία πλευρά να προσαρμοσθούν τα ξύλα της πλάτης και στην άλλη τα ξύλα του καθίσματος του παγκακιού. Ο τουμποσωλήνας έχει δεχθεί κουρμπάρισμα και σε δεύτερο σημείο με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει σχήμα «S». Τα δύο ανοιχτά άκρα του κάθε τουμποσωλήνα σφραγίζονται με γαλβανισμένες τάπες διατομής 61Χ53 χιλ., έτσι ώστε να στεγανοποιείται το εσωτερικό του. Στην κάθε μία από τις δύο πλευρές των τουμποσωλήνων, αυτής που προορίζεται για κάθισμα και στο κάτω μέρος της συγκολλάτε με αργκόν ένα μεταλλικό στοιχείο όμοιο τουμποσωλήνα, μήκους 70 εκ. σε απόσταση 20 εκ. από την άκρη του τουμποσωλήνα μεταξύ τους, σχηματίζοντας με τον τουμποσωλήνα ημικύκλιο. Το άνοιγμα του ημικυκλίου στη βάση του είναι 40 εκ. Τα πάνω άκρα των ποδιών είναι κομμένα ελλειψοειδώς στην πρέσα έτσι ώστε κατά τη συγκόλληση να εφάπτονται απόλυτα με τον τουμποσωλήνα. Στην κάτω πλευρά του κουρμπαρισμένου τουμποσωλήνα τοποθετείται έτερος τουμποσωλήνας οβάλ διατομής 61Χ53 χιλ. και μήκους 80 εκ., στου οποίου τις δύο άκρες είναι συγκολλημένες οι φλάντζες στερέωσης του καθιστικού, οι οποίες είναι μεταλλικές και έχουν διάμετρο 12 εκ. και πάχος 6 χιλ. 23

Η τουμποσωλήνα συνδέεται με την αντίστοιχη άνωθεν της με τη βοήθεια δύο σωλήνων διατομής 26 χιλ. και μήκους 65 χιλ., οι οποίες βρίσκονται σε απόσταση 12,5 εκ. από το κέντρο της καμπύλης και η μεταξύ τους απόσταση είναι 27 εκ. Η τοποθέτηση των ξύλινων στοιχείων του καθιστικού γίνεται σε τρεις μεταλλικές λάμες διατομής 40Χ8 χιλ. και μήκους 77 εκ. που έχουν σχήμα ορθής γωνίας. Μία εξ αυτών είναι τοποθετημένη στο κέντρο της κατασκευής, ενώ οι άλλες δύο βρίσκονται 67 εκ. ένθεν και ένθεν της κεντρικής λάμας. Η σύνδεση των δύο πλευρικών στοιχείων γίνεται μέσω τεσσάρων μεταλλικών σωλήνων διατομής 34 χιλ. και μήκους 160 εκ., οι οποίες παρεμβάλλονται ενδιάμεσα των ξύλων. Η πρώτη σωλήνα είναι τοποθετημένη στην πλάτη του παγκακιού και σε σημείο τέτοιο ώστε να βρίσκεται στο ίδιο ύψος με το επάνω σημείο του πλευρικού στοιχείου, ενώ η δεύτερη είναι τοποθετημένη στη βάση της πλάτης και σε απόσταση 20 εκ. από την πρώτη. Στο κάθισμα του παγκακιού είναι τοποθετημένες οι άλλες δύο σωλήνες σε απόσταση 32 εκ. μεταξύ τους. Τα ξύλινα μέρη του παγκακιού αποτελούνται από έντεκα (11) στοιχεία σύνθετης ξυλείας. Τα έξι (6) από αυτά διατομής 4Χ4 εκ. και μήκους 169 εκ. αποτελούν το κάθισμα, τα τέσσερα (4) ξύλινα στοιχεία όμοιας διατομής και μήκους συνθέτουν την πλάτη του καθιστικού, ενώ το τελευταίο στοιχείο το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της πλάτης έχει διατομή 6Χ4εκ. και μήκος 169 εκ. Όλα τα ξύλα, τόσο της πλάτης όσο και του καθίσματος, εξέχουν 5,5 εκ. ένθεν και ένθεν του μεταλλικού σκελετού του παγκακιού. Επιπλέον, έγινε τοποθέτηση καινούργιας πλακόστρωσης στα μονοπάτια που ενώνουν τις εισόδους με τον ήδη υπάρχοντα διάδρομο που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του πάρκου και κατευθύνουν τους επισκέπτες προς την ξύλινη εξέδρα και τα κιόσκια. 24

Αναδημιουργήθηκε ο χώρος της παιδικής χαράς με τοποθέτηση δαπέδου ασφαλείας και καινούργιων οργάνων. Τα παραπάνω εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών κάθε ηλικίας και είναι πιστοποιημένα από τον ΕΛΟΤ. Τα όργανα που επιλέχθηκαν είναι πρωτότυπα και προσφέρουν ομαδικό παιχνίδι. Για την επιπλέον ασφάλειά των παιδιών τοποθετήθηκε περίφραξη στο τμήμα της παιδικής χαράς που συνορεύει με το πεζοδρόμιο. Ακολουθούν φωτογραφίες των οργάνων : Γενικές Ύψος: Μήκος: Πλάτος: διαστάσεις 1900 mm 3400 mm 1100 mm Γενική τεχνική περιγραφή Αποτελείται από πύργο, κλίμακα ανόδου, τσουλήθρα και δύο πλευρικές επιφάνειες με μορφή ελέφαντα. ΣΚΑΛΑ ΑΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΠΑΤΑΡΙ (h=950mm) Η κλίμακα ανόδου αποτελείται από τα πλαϊνά, τα σκαλοπάτια και τις κουπαστές. Τα πλαϊνά αποτελούνται από ξύλα 1200 x 145 x 45 mm, στα οποία συγκρατούνται με ειδικούς ξύλινους συνδέσμους οξιάς Φ10 x 70 mm και ισχυρή κόλλα θαλάσσης τέσσερα σκαλοπάτια 710 x 145 x 45 mm και δύο κάθετες δοκοί 900 x 70 x 45 mm που συγκρατούν τις κουπαστές. Οι κουπαστές αποτελούνται από τρία ξύλα 900 x 70 x 45 mm εκατέρωθεν. Το άνω μέρος της κλίμακας, απολήγει στον πύργο, στο αναφερόμενο ύψος. O πύργος, αποτελείται από πατάρι και τέσσερα υποστυλώματα 96 x 96 mm, ύψους 2100 mm. ΠΑΤΑΡΙ 1000x900mm (h=950 mm) Το πατάρι αποτελείται από δύο δοκούς διαστάσεων 1000 x 120 x 58 mm πάνω στις οποίες στηρίζονται σανίδες 900 x 95 x 45 mm. Το πατάρι στηρίζεται στα υποστυλώματα. Την κατασκευή συμπληρώνουν τέσσερα υποστυλώματα διατομής 96x96mm τα οποία συγκρατούν τις τραβέρσες και τις σανίδες. Η σύνδεση με τις τραβέρσες επιτυγχάνεται με σετ εξάγωνων βιδών Μ12, παξιμάδια ασφαλείας Μ12, πλαστικές τάπες, και πλαστικά καπάκια. To πατάρι βρίσκεται σε ύψος 950mm από την επιφάνεια του εδάφους. 25

ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΣΟΥΛΗΘΡΑΣ (ΙΣΙΑ L=2000mm (Πλακαζ)) Αποτελείται από την σκάφη, τα πλαϊνά ασφαλείας, την μπάρα κρατήματος, τις κουπαστές και τη βάση. Η σκάφη έχει μήκος 2000mm, πλάτος 570mm και κατασκευάζεται από PVC πάχους 1,5mm. Είναι διαμήκως στραντζαρισμένη στις δύο μεγάλες πλευρές και φέρει οπές μέσω των οποίων βιδώνεται στις κουπαστές με κατάλληλες βίδες. Οι κουπαστές της τσουλήθρας κατασκευάζονται από πλακάζ θαλάσσης πάχους 30mm. Τα πλαϊνά ασφαλείας σχήματος Γ, κατασκευάζονται από πλακάζ θαλάσσης πάχους 20mm. Στο κενό μεταξύ των πλαϊνών ασφαλείας και των υποστυλωμάτων προσαρμόζονται δύο ανοξείδωτες σωλήνες Φ27mm σε κάθε πλευρά. Στο άνω μέρος, σε ύψος 750 mm από τη σκάφη, τα πλαϊνά ασφαλείας ενώνονται με την μπάρα κρατήματος κατασκευασμένη από σωλήνα βαρέως τύπου Φ27mm. H μπάρα κρατήματος και τα πλαϊνά αναγκάζουν το παιδί να βρεθεί σε καθιστή θέση προκειμένου να κατέβει από την τσουλήθρα. Για την πάκτωση ή τη στήριξη της τσουλήθρας κατασκευάζονται ειδικά τεμάχια προσαρμοζόμενα στην τσουλήθρα. Οι πλευρικές επιφάνειες με μορφή ελέφαντα κατασκευάζονται από πλακάζ θαλάσσης πάχους 20 mm, και έχουν γενικές διαστάσεις 1900 x 1400 mm. Κάθε επιφάνεια αποτελείται από ένα κομμάτι πλακάζ θαλάσσης για το σώμα και δύο κομμάτια πλακάζ θαλάσσης για τα πόδια του ελέφαντα, καθώς και δύο επιπλέον κομμάτια πλακάζ θαλάσσης για τις λεπτομέρειες της μορφής που στερεώνονται στο σώμα με εξάγωνες βίδες Μ8 x 60. Οι επιφάνειες στηρίζονται στα υποστυλώματα με στριφώνια Μ8 x 120. ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΞΥΛΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ 1. ΞΥΛΕΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ Τα φέροντα ξύλινα στοιχεία κατασκευάζονται από πεύκη αρκτικού κύκλου, υγρασίας 16-18%. Η ξυλεία είναι υλοτομημένη σύμφωνα με το DIN 1052 (Μέρος 1) κλάση Α1 που ικανοποιεί τις συνθήκες καταλληλότητας του DIN 4074 ( Μέρος 1 & 2 - Πριστή ξυλεία με μεγάλη αντοχή σε φορτίσεις). ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ Ειδικό Βάρος: 500kg/m3 Συντελεστής συρρίκνωσης / διόγκωσης ανά 1% μεταβ. υγρασίας (μεταξύ (0-30%) Ακτινικά 0,0015 Εφαπτομενικά 0,003 Κατά μήκος 0,00007 Η θερμική διαστολή για κατασκευαστικούς σκοπούς είναι ασήμαντη. 2. ΔΟΚΟΙ (ΣΥΝΘΕΤΗ ΕΠΙΚΟΛΛΗΤΗ ΞΥΛΕΙΑ) Σύνθετη επικολλητή ξυλεία χρησιμοποιείτε σε δομικά στοιχεία στα οποία τα φορτία που αναπτύσσονται είναι σημαντικά. 26