Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής μας. Η θέση της Ελλάδας. Εισήγηση στην εκδήλωση της Επ. Ειρήνης Ανατολικού Τομέα του Δ. Θεσσαλονίκης, 19/04/2017 Ν. Ζώκας, Αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές, Φίλες και Φίλοι, Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη συνεχίζει σε όλη τη χώρα την προσπάθεια πλατιάς ενημέρωσης των μελών και των φίλων των τοπικών επιτροπών ειρήνης, των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, για την επικίνδυνη κατάσταση, που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις κι αντιπαραθέσεις στην περιοχή μας και στον πλανήτη ολόκληρο, ειδικά μάλιστα κάτω από τη σκιά των γεγονότων έντονης όξυνσης των τελευταίων ημερών: - την επίθεση των ΗΠΑ ενάντια σε θέσεις του συριακού στρατού στις 07/07, - η ρίψη της τερατώδους, λεγόμενης «Μητέρας Όλων των Βομβών» στο Αφγανιστάν, - οι στρατιωτικές απειλές και η κλιμάκωση της παρουσίας αεροπλανοφόρων κι άλλων δυνάμεων των ΗΠΑ δίπλα στις ακτές της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας. Σ όλες αυτές περιπτώσεις οι ενέργειες των ΗΠΑ έχουν την πλήρη αποδοχή και στήριξη των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης και δείχνουν τη θέληση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να κλιμακώσουν την παρουσία τους και τον έλεγχο παντού, σε αντιπαράθεση με τη δράση των νέων, αναδυόμενων ιμπεριαλιστικών χωρών, ειδικά με την Κίνα και τη Ρωσσία. Την πολιτική αυτή στηρίζει πρόθυμα και η ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία δηλώνει «παρούσα» στα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Η προθυμία των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να «διευκολύνουν» τις ΗΠΑ στα επόμενα στάδια κλιμάκωσης του πολέμου στην Ανατολική Μεσόγειο, εκφράζεται ποικιλοτρόπως, με πιο χαρακτηριστική την πολύμορφη αξιοποίηση της βάσης στη Σούδα ή την κατάστρωση σχεδίων για «αναβαθμισμένο», στρατιωτικά, ρόλο της Ελλάδας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Τα τελευταία γεγονότα οξύνουν ακόμη περισσότερο τις αντιθέσεις μεταξύ παλαιών και νέων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αντιθέσεις, που σχετίζονται με τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων, των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών, αλλά και με τη δράση τοπικών και περιφερειακών δυνάμεων, καθώς και με τη δράση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών διεθνώς ΝΑΤΟ, ΕΕ, Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, Οργάνωση Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας κ.α. Αντιθέσεις, που γεννούν ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους για την ειρήνη, για τους λαούς στην περιοχή μας και όχι μόνο, αντιθέσεις που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια γενικευμένη σύρραξη. Είναι γνωστό, όσο κι να προσπαθεί η άρχουσα τάξη της χώρας μας και οι πολιτικοί της εκφραστές να το συσκοτίσουν, ότι οικονομία και πολιτική είναι άμεσα δεμένες μεταξύ τους. Η πολιτική είναι η έκφραση της οικονομίας και καθορίζεται άμεσα από τις διακυμάνσεις και τα προβλήματά της. Είναι γνωστό επίσης, ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Όπως έχει πει και ο μεγάλος Γερμανός, κομμουνιστής ποιητής Μπέρτολντ Μπερχτ:
«Ο πόλεμος γεννιέται απ' την ειρήνη τους, καθώς ο γιος από τη μάνα. Έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά. Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους.» Η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση, βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η υπερσυσσώρευση τεράστιων κεφαλαίων στα θησαυροφυλάκιά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Κεφάλαια, που δεν βρίσκουν πεδίο για να επενδυθούν ξανά και να αποφέρουν καινούργια υπερκέρδη. Κεφάλαια, που λιμνάζουν κι απαξιώνονται. Αυτό ακριβώς σημαίνει κρίση για τους κεφαλαιοκράτες και το κεφαλαιοκρατικό σύστημα! Η κατάσταση αυτή μπορεί να βρει διέξοδο μόνο στην ευρεία καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και κεφαλαίων, η οποία όμως είναι προφανές, ότι δεν μπορεί να προέλθει ως μια διαδικασία συνεννόησης μεταξύ των διαφόρων τμημάτων των κεφαλαιοκρατών και των διαφόρων αστικών τάξεων διεθνώς. Έτσι η αστική τάξη της κάθε χώρας, με την προσδοκία να σωθεί από αυτήν τη διαδικασία, αναζητά την προστασία του κράτους το οποίο έχει ως εθνικό της κέντρο, καθώς επίσης και από τη διεθνή οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ένωση στην οποία είναι ενταγμένο το κράτος αυτό. Επιδιώκουν την καταστροφή των άλλων, για να σωθούν αυτοί! Ο θάνατός σου η ζωή μου, ο βασικός νόμος του καπιταλισμού! Αυτή είναι η «συνταγή», που οδηγεί στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων κι αντιπαραθέσεων και που σε τελική ανάλυση φέρνει τον πόλεμο. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία του 20 ου αιώνα, κατά τον οποίο έγιναν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Ταυτόχρονα ένα ακόμη στοιχείο, που έρχεται να προστεθεί στις αίτιες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, είναι η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και το ξαναμοίρασμα των αγορών. Είναι η διαπάλη για: - τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς του πετρελαίου και του αερίου, - τον έλεγχος των αγορών και των διαύλων μεταφοράς εμπορευμάτων, - τον έλεγχος του πλούτου στο υπέδαφος της αρκτικής ζώνης, των σπάνιων γαιών, όπως και των αποθεμάτων πόσιμου νερού. - την αξιοποίηση του διαστήματος για στρατιωτικούς σκοπούς. Η αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών, προκειμένου να πετύχουν αυτές τους τις στοχεύσεις, δημιουργούν συμμαχίες, συγκροτούν άξονες και αντιάξονες. Το ΝΑΤΟ συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί την ισχυρότερη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία, παρά τα εσωτερικά του προβλήματα. Οι αποφάσεις της λυκοσυμαχίας το καλοκαίρι του 2016 στη Βαρσοβία, δείχνουν τις προθέσεις και την αποφασιστικότητα των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών μονοπωλίων να υπερασπιστούν τα συμφέροντα και τις θέσεις τους έναντι των αντίστοιχων ρωσσικών και κινεζικών. Για το σκοπό αυτό είναι αποφασισμένοι ν αξιοποιήσουν όλα τα πολεμικά μέσα, που διαθέτουν κατά μήκος των ρωσσο-νατοϊκών συνόρων, αλλά και στον Ατλαντικό, στη Μαύρη Θάλασσα και στο Αιγαίο. Ανάλογα σχέδια ενίσχυσης της παρουσίας τους έχουν εκπονήσει το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ και στην περιοχή του Ειρηνικού περιοχή αντιπαράθεσης με την Κίνα, αλλά κι αλλού. Στον αντίποδά τους Ρωσσία, Κίνα και οι άλλες χώρες των BRIKS δημιουργούν τους δικούς τους άξονες. Πολλές είναι οι εστίες έντασης, στρατιωτικών επεμβάσεων και πολεμικών συρράξεων διεθνώς. Ξεχωρίζουν η Ν.Α. Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή, η Βόρεια και η Υποσαχάρια Αφρική, η Ν.Α. Ασία και ο Αρκτικός Κύκλος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βεβαίως τον Καύκασο και τον Περσικό Κόλπο. Ταυτόχρονα οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στην Ευρώπη στη Νοτιοανατολική Ουκρανία και την Κριμαία, η ενίσχυση του ΝΑΤΟ στη Βαλτική και στη Μαύρη Θάλασσα,
στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο, αποτελούν παράγοντες, που συνηγορούν υπέρ του ενδεχόμενου ξεσπάσματος πολεμικών αναμετρήσεων και στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ανταγωνισμοί, αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις παντού όπου υπάρχει πλούτος, τον οποίο τα μονοπώλια θέλουν να κλέψουν από τους νόμιμους κατόχους του, που δεν είναι κανείς άλλος από τους ίδιους τους λαούς! Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, 8 και 9 Ιούλη 2016 Πολύ ενδεικτικές στην κατεύθυνση αυτή και γι αυτό πολύ ανησυχητικές είναι οι αποφάσεις της ΝΑΤΟϊκής λυκοσυμμαχίας στη Σύνοδο Κορυφής της Βαρσοβίας, στις 8 και 9 Ιούλη 2016, οι οποία μπορεί να πραγματοποιήθηκε στη σκιά μιας υποβόσκουσας κρίσης με την Κίνα, είχε ωστόσο σε πρώτο πλάνο την ολοένα και αυξανόμενη αντιπαράθεσή με τη Ρωσσία για την επιχειρούμενη διείσδυσή του ΝΑΤΟ στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Ας μην ξεχνάμε, μπορεί η Κίνα ν αποτελεί το βασικό οικονομικό ανταγωνιστή για τις ΗΠΑ, ωστόσο η δύναμη, που μπορεί να τις απειλήσει ουσιαστικά, στρατιωτικά λόγω ειδικά και του πυρηνικού της οπλοστασίου είναι η σημερινή καπιταλιστική Ρωσσία. Από αυτήν την άποψη μπορούμε να πούμε, ότι η αποφάσεις της συγκεκριμένης Συνόδου είναι από τις πιο σημαντικές από το 1992 και μετά, από τις ανατροπές του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Στη Σύνοδο της Βαρσοβίας οι ηγέτες των χωρών του ΝΑΤΟ αποφάσισαν συγκεκριμένα: - Την παραπέρα συγκέντρωση και μετακίνηση ετοιμοπόλεμων στρατιωτικών δυνάμεων προς τις χώρες, που συνορεύουν με τη Ρωσία την Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Πολωνία, απόφαση που έχει μπει ήδη σε εφαρμογή. - Τη συγκρότηση πολυεθνικής ταξιαρχίας στη Ρουμανία, με άμεση υποστήριξη από Βουλγαρία, για τον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας. - Την ολοκλήρωση της εγκατάστασης και λειτουργίας της λεγόμενης «Πυραυλικής Ασπίδας» με τη χρήση ακόμη και πυρηνικών όπλων. Η απόφαση προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Ρωσσίας, η οποία απείλησε, ότι θα προωθήσει τα δικά της πυραυλικά συστήματα τύπου «ISKADER» στη Κριμαία και στο Καλίνινγκραντ, που κι αυτά έχουν δυνατότητα μεταφοράς κι εκτόξευσης πυρηνικών κεφαλών,. - Τη μονιμοποίηση κι ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, στη Βαλτική, στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Επίσης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, με πρόσχημα τον «έλεγχο των προσφυγικών ροών», που οι ίδιοι προκαλούν με τις επεμβάσεις και τους πολέμους στην ευρύτερη περιοχή. Στη Σύνοδο ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ δήλωνε χαρακτηριστικά, ότι «το ΝΑΤΟ θα εξαπλώσει την παρουσία του στη Μεσόγειο, χτίζοντας πάνω στην επιτυχία, που έχει στο Αιγαίο συνεργαζόμενο με ΕΕ, Τουρκία, Ελλάδα». - Αποφάσισαν τη συνέχιση της παρουσίας των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, αλλά και τα Δυτικά Βαλκάνια, στον Καύκασο, στη Βόρεια Αφρική. Παρουσία, που συνδέεται με τη συνέχιση των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία και την προετοιμασία νέων επεμβάσεων στη Λιβύη κι αλλού. Ειδικά για την τελευταία να σημειώσουμε, ότι έχουν εντοπιστεί σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου που, όπως ειπώθηκε «θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανοικοδόμηση της χώρας». Ποιας χώρας; Αυτής της χώρας, που διέλυσαν και ρήμαξαν οι αμερικανονατοϊκοί βομβαρδισμοί και η επέμβαση, για να βάλλουν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα στο χέρι. - Τέλος στη Σύνοδο ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο οι δεσμοί μεταξύ ΝΑΤΟ κι ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. Άλλωστε είναι γνωστό η ασφάλεια και η κερδοφορία των μονοπωλίων είναι το πραγματικό ζητούμενο των ευρωνατοϊκών ιμπεριαλιστών. Ιδιαίτερα δραστήρια ήταν η ελληνική αντιπροσωπεία στη Σύνοδο αυτή. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας Ν. Κοτζιά και Π.
Καμμένο, επέδειξαν πλούσια δραστηριότητα, με σκοπό την υλοποίηση των σχεδιασμών των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων για τη γεωστρατηγική αναβάθμισή τους μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στην υλοποίηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθέτησαν όλη τη ΝΑ- ΤΟϊκή προπαγάνδα για την ανάπτυξη της δράσης της λυκοσυμμαχίας, αναδεικνύοντας και την πρεμούρα της κυβέρνησης να συμβάλλει στην υλοποίηση των σχετικών αποφάσεων. Κάτω από όλες τις εγκληματικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία βρίσκετε φαρδιά-πλατιά η υπογραφή του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Στις συνθήκες αυτές θα ήταν παράληψη να μην αναφερθούμε στη δράση της λεγόμενης «ισλαμικής τρομοκρατίας», η οποία αποτελεί συστατικό στοιχείο και παράγοντας των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και πολέμων τα τελευταία χρόνια και προφανώς θα συνεχίσει να παίζει αυτόν το ρόλο. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το εάν η οργανώσεις αυτές εμφανίζονται και δραστηριοποιούνται με τη βοήθεια και καθοδήγηση ή και την ανοχή ακόμη των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων ή αν εκδηλώνονται κάποια στιγμή αυτονομημένες από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που τα στήριξαν στο παρελθόν. Σε τελική ανάλυση το αντικειμενικό είναι, ότι η δράση τους, ως «σύμμαχοι» στην αρχή και ως «αντίπαλοι» στη συνέχεια, αξιοποιείται ως χρήσιμο πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Το είδαμε άλλωστε πρόσφατα στο βομβαρδισμό της αεροπορικής βάσης της Συρίας. Με τον κλασικό τρόπο οι ιμπεριαλιστές «πρώτα βομβαρδίζουν και μετά ερευνούν» για να νομιμοποιήσουν τα εγκλήματά τους. Μήπως το ίδιο δεν έγινε στη Βοσνία Ερζεγοβίνη και στο Κόσσοβο της πολύπαθης Γιουγκοσλαβίας, στο Ιράκ και σε τόσες άλλες περιπτώσεις παλαιότερα; Η προβοκατόρικη δράση τους δίνει το πολύ βολικό και αναγκαίο επιχείρημα στις διάφορες κυβερνήσεις για την επιβολή κατασταλτικών μέτρων, που κατά κύριο λόγο στρέφονται ενάντια στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες. Η δράση τους δίνει τα αναγκαία επιχειρήματα, για τη χειραγώγηση των λαών και των εργαζόμενων, για την απόσπαση της συναίνεσής τους για νέες ιμπεριαλιστικές εκστρατείες κι επεμβάσεις στο όνομα της δήθεν αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας», αλλά και για την εφαρμογή νέας κατασταλτικής νομοθεσίας. Συναγωνιστές και φίλοι, Στο φόντο αυτών των εξελίξεων έχει προστεθεί τους τελευταίους μήνες και η «αλλαγή φρουράς» στο Λευκό Οίκο. Η πολιτική του νέου Προέδρου, όσον αφορά το εσωτερικό της χώρας του, φαίνεται να ευνοεί τον προστατευτισμό. Δηλαδή την προστασία των εγχώριων, αμερικανικών προϊόντων στον ανταγωνισμό τους με τα ξένα, κατά κύριο λόγο με τα εισαγόμενα κινέζικα εμπορεύματα. Όπως φαίνεται ήδη θα ακολουθήσει μία πολιτική, όχι εθνικής περιχαράκωσης όπως λένε ορισμένοι, αλλά προστατευτισμού, που έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και από άλλα καπιταλιστικά κράτη. Από αυτή τη σκοπιά η νέα αμερικανική διοίκηση ευνοεί αντίστοιχες τάσεις και στην ΕΕ, οι οποίες διακρίνονται από ευρωσκεπτικισμό, που βρίσκεται σε αντιδραστική κατεύθυνση, όπως έγινε με το δημοψήφισμα στη Μ. Βρετανία. Μέτρα τέτοιου είδους αντικειμενικά δρουν αντιφατικά, αφού έρχονται σε αντίθεση με την κυρίαρχη τάση της καπιταλιστικής διεθνοποίησης. Στρέφονται κατά της κίνησης κεφαλαίων, ενάντια στις άμεσες ξένες επενδύσεις και το διεθνές εμπόριο. Από αυτήν τη σκοπιά δεν μπορούν να αποτελέσουν αντίδοτο στον φαύλο κύκλο της κρίσης. Αντίθετα μάλιστα, νομοτελειακά θα ανατροφοδοτήσουν την ήδη πολύ προβληματική παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία και θα οξύνουν ακόμη παραπάνω τις αντιθέσεις της.
Να το ξαναπούμε ξανά και αναλυτικότερα: στη σημερινή φάση είναι έντονες οι αλλαγές και ανακατατάξεις στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία. Είναι φανερό, ότι και ο Τραμπ και οι ΗΠΑ συνολικά ανησυχούν για τις εξελίξεις με την Κίνα. Η Κίνα έχει ανέλθει στη δεύτερη θέση, είναι η δεύτερη οικονομική δύναμη διεθνώς. Υπάρχει αρνητική αλλαγή του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ σε σχέση με την Κίνα, η οποία έχει γίνει ο πρώτος πιστωτής των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ χρωστούν στην Κίνα πάνω από 1,5 τρις δολάρια. Γι αυτό και ή διοίκηση Τραμπ θεωρεί ως νούμερο ένα απειλή και οικονομικό αντίπαλό της την Κίνα. Όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να εμποδίσει την πιο στενή συνεργασία Ρωσίας Κίνας. Το είπαμε και πριν, η Ρωσσία μπορεί να μην είναι δύναμη ικανή να απειλήσει οικονομικά τις ΗΠΑ, είναι όμως η δεύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο και η μόνη, που μπορεί να τις απειλήσει στρατιωτικά. Ήδη οι πιέσεις αυτές, είχαν ένα πρώτο αποτέλεσμα στις οικονομικές συνομιλίες, που είχαν οι αρχηγοί των ΗΠΑ και της Κίνας κατά την πρόσφατη συνάντησή τους, ενώ αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η στάση της Κίνας στο ΣΑ του ΟΗΕ, όπου μετά από αρκετό καιρό δεν ακολούθησε το «βέτο» της Ρωσσίας κι επέλεξε να τηρήσει στάση αποχής στα σχέδια, που αφορούν τον πόλεμο κατά της Συρίας. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης οι δηλώσεις του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, σχετικά με τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες των υπολοίπων χωρών του ΝΑΤΟ, η αναφορά του ότι «το ΝΑΤΟ είναι μια ξεπερασμένη οργάνωση» και άλλα παρόμοια, που ενέχουν έντονο το στοιχείο της αντιφατικότητας. Μη μας διαφεύγει όμως ποτέ, ότι η αμερικανική διοίκηση έχει συνέχεια, ανεξάρτητα αν στο τιμόνι βρίσκεται εκπρόσωπος των Δημοκρατικών ή των Ρεπουμπλικάνων. Η εκάστοτε αμερικανική διοίκηση εκφράζει κι εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου. Ο Τραμπ θα συνεχίσει και θα βαθύνει την αντιδραστική και αντιλαϊκή πολιτική, σε βάρος του αμερικανικού λαού, αλλά και την επικίνδυνη, πολεμοχαρή πολιτική σε βάρος των άλλων λαών, ιδιαίτερα εδώ στην περιοχή μας. Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Μέσα σ αυτό το διεθνές περιβάλλον εξελίσσονται οι σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία, που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε φάση έντονης όξυνσης. Η όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής αστικής τάξης επηρεάζεται άμεσα από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και μπορεί να αποτελέσει βασικό παράγοντα για την άμεση πολεμική εμπλοκή της χώρας μας. Τ αποτελέσματα του πρόσφατου δημοψηφίσματος αποτελούν μία πύρρειο νίκη για τον Ερντογκαν και τις δυνάμεις που τον στηρίζουν. Θα συνεχίσει την προσπάθεια ενδυνάμωσης του ρόλου της ως μεγάλης περιφερειακής δύναμης, την επιθετική πολιτική στον περίγυρό της και την αντιλαϊκή πολιτική στο εσωτερικό της χώρας. Η Τουρκία είναι και σήμερα μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, κατέχει την 18 η θέση διεθνώς στο παραγόμενο ΑΕΠ (756 ΔΙΣ Δολάρια) και είναι μέλος των G-20. Την ίδια στιγμή η χώρα μας με ΑΕΠ 196 ΔΙΣ Δολάρια το 2016 βρίσκεται στην 49 η θέση. Σε στρατιωτική ισχύ η Τουρκία βρίσκεται στην 8 η θέση διεθνώς ενώ η χώρα μας στην 28 η. Την ίδια στιγμή η χώρα μας «καλά να ναι» όλες οι κυβερνήσεις, πρώην και νυν είναι η 10 η πιο στρατιωτικοποιημένη χώρα του κόσμου με βάση ένα σύνολο δεικτών στρατιωτικές δαπάνες, ΑΕΠ, στρατιωτικές δυνάμεις, πληθυσμός, βαρέα όπλα. Η Ελλάδα ήταν πριν την κρίση και παραμένει και σήμερα στις 3 πρώτες θέσεις στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες, ως ποσοστό του ΑΕΠ της. Η ελληνική κυβέρνηση, παρότι συμμετέχει σε όλους τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενάντια στη Ρωσσία, επιδιώκει να διαμορφώνει ιδιαίτερες σχέσεις με τη χώρα αυτή, αλλά και με την Κίνα, στο πλαίσιο των επιδιώξεων αναβάθμισης της θέσης της ελληνικής αστικής τάξης μέσω του ιδιαίτερου ρόλου της Ελλάδας στη διασύνδεση της ασιατικής με την ευρωπαϊκή αγορά. Διαφημίζει το ρόλο της ως «γε-
φυροποιού» ανάμεσα σε Ρωσσία και Δύση, ρόλο στον οποίο είχε την ανοχή ή ακόμα και τη στήριξη των ΗΠΑ. Μέσα από την αξιοποίηση του γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος της χώρας, η ελληνική αστική τάξη προσπαθεί να πλασαριστεί καλύτερα, να ανακτήσει απώλειες, να πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από την κλοπή του πλούτου και του μόχθου των λαών της περιοχής. Συνάπτει σχέσεις οικονομικές, εμπορικές, πολιτικές και στρατιωτικές με το Ισραήλ. Υπογράφει συμφωνίες με την Αίγυπτο. Όλη αυτή η δραστηριότητά της όμως δεν αποτελεί παράγοντα ειρήνης στην περιοχή, το αντίθετο μάλιστα θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του λαού και της νεολαία μας, μέσα από τις διάφορες συμφωνίες συνεργασίας, που υπογράφονται. Η τουρκική αστική τάξη την οποία σε μεγάλο βαθμό προσπαθούν να αποδυναμώσουν άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη προσπαθεί να αναβαθμίσει τη θέση της μέσω του ελέγχου και της απόκτησης νέων εδαφών και θαλάσσιων περιοχών. Συνεχίζει τη στρατιωτική κατοχή τμήματος του κυπριακού κράτους, καθώς και τις προκλητικές αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού κράτους: αμφισβήτηση συνόρων, εναέριες και θαλάσσιες παραβιάσεις, «γκριζάρισμα ζωνών» του Αιγαίου και άλλα παρόμοια. Αποκορύφωμα αποτελούν οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις Ερντογάν περί αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λοζάνης. Το Αιγαίο και η Θράκη αποτελούν τα πιθανά πεδία πολεμικής σύγκρουσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Πιθανή είναι και η εμπλοκή της Αλβανίας και της ΠΓΔΜ, που τα τελευταία χρόνια για τους δικούς τους σκοπούς αναπτύσσουν στενή πολιτική και στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία. Η ενίσχυση του αλβανικού εθνικισμού σε βάρος της Ελλάδας και άλλων χωρών της περιοχής τροφοδοτεί εθνικιστικούς κύκλους στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη. Οι τελευταίες εξελίξεις στην ΠΓΔΜ με την έντονη εμπλοκή Ρωσσίας, ΗΠΑ, Αλβανίας και την χρησιμοποίηση της αλβανικής μειονότητας είναι επίσης πολύ ανησυχητικές. Όπως πολύ ανησυχητική σ αυτήν την κατεύθυνση είναι και η πρόσφατη ένταξη του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ. Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία μετά από μια περίοδο έντονης αντιπαράθεσης και αντιπαλότητας αναπτύσσει σχέσεις προσέγγισης και συνεργασίας με τη Ρωσία. Είναι ένα στοιχείο στον πολιτικό χάρτη της περιοχής που χαρακτηρίζεται από αστάθεια κι αντιφατικότητα και γι αυτό χρήζει στενής παρακολούθησης. Το γεγονός ότι και η Ελλάδα και η Τουρκία, είναι μέλη του ΝΑΤΟ, περιπλέκει την κατάσταση. Μία ενδεχόμενη κλιμάκωση της μεταξύ τους αντιπαράθεσης θα σήμαινε ρήγμα στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, που θα αξιοποιηθεί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για την ενίσχυση του ρόλου και της παρουσίας τους στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Το Κίνημά μας συναγωνιστές και φίλοι, καταγγέλλει σταθερά την παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων, στην περιοχή των Ιμίων, από τα τουρκικά πολεμικά σκάφη. Είναι επικίνδυνες οι θέσεις όλων όσων παρουσιάζουν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως δήθεν εγγυητές ή μιλούν και για «ευρωπαϊκά» ή και «Νατοϊκά» σύνορα στο Αιγαίο. Αυτές οι θέσεις δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Η ΝΑΤΟϊκή παρουσία στο Αιγαίο, όχι μόνο δεν εμποδίζει, αλλά επιπλέον αποθρασύνει την τουρκική επιθετικότητα. Σημαντικό ζήτημα επίσης αποτελεί και η στάση της ελληνικής αστικής τάξης μπροστά σε ένα ενδεχόμενο πιο έντονης και γενικευμένης αντιπαράθεσης Ρωσίας - ΗΠΑ ή και Κίνας - ΗΠΑ. Σήμερα η ελληνική αστική τάξη, μέσω και της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συμμετέχει ενεργά στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, που στρέφονται ενάντια στη Ρωσσία. Στηρίζει τις αποφάσεις, που παίρνονται εναντίων της, συμμετέχει σε κοινές αεροπορικές δραστηριότητες με τη Βουλγαρία για την αποτροπή της «ρωσικής απειλής» στη Μαύρη Θάλασσα και διευκολύνει την αυξημένη παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα τη διαχείριση των προσφυγικώνμεταναστευτικών ροών. Ωστόσο πραγματικός στόχος είναι ο καλύτερος έλεγχος των διελεύσεων του ρωσικού στόλου προς τη Μεσόγειο.
Στο αυτό το πλαίσιο συναγωνιστές και φίλοι και ανάμεσα στις μυλόπετρες των ανταγωνισμών μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου προωθείται η επίλυση του κυπριακού προβλήματος το οποίο παραμένει άλυτο για 42 χρόνια. Η ΕΕΔΥΕ με συνέπεια υποστήριξε και υποστηρίζει, ότι το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου. Ο διεθνής χαρακτήρας του αποτυπώνεται στις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι νέες διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα, οδηγούν στην οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου, ουσιαστικά στη συγκρότηση δύο ξεχωριστών κρατικών οντοτήτων, που ελάχιστη έως και καμία σχέση δε θα έχουν με την έννοια της Ομοσπονδίας. Όπως σταθερά και αταλάντευτα αντιταχθήκαμε το 2004 στο σχέδιο Ανάν κι εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στον κυπριακό λαό, που το απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία, έτσι και σήμερα είμαστε αντίθετοι στις όποιες προσπάθειες για επιβολή μιας λύσης, που θα διαιωνίζει και θα νομιμοποιεί τη διχοτόμηση και δε θα δίνει βιώσιμη και φερέγγυα λύση για το σύνολο του κυπριακού λαού: Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Λατίνους, Μαρωνίτες. Για την ΕΕΔΥΕ παραμένει ο στόχος για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς εγγυητές και προστάτες. Στόχοι του Κινήματός μας της ΕΕΔΥΕ και των τοπικών Επιτροπών Ειρήνης. Φίλοι και Συναγωνιστές, Σε όλο αυτό το πλαίσιο είναι μεγάλες οι ευθύνες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων. Με την πολιτική τους βαθαίνουν την εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Βάζουν το λαό και τη νεολαία μας σε νέες, μεγάλες περιπέτειες. Σε μία περίοδο έντονης ανέχειας για το λαό η κυβέρνηση δαπανά τεράστια ποσά για Νατοϊκές στρατιωτικές δαπάνες, για τους εγκληματικούς Νατοϊκούς σχεδιασμούς. Δεν θα σταματήσουμε ν αποκαλύπτουμε στο λαό τις επικίνδυνες αποφάσεις του ΝΑΤΟ, να καταγγέλλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που συναποφασίζει με τους «συμμάχους» της, την ενεργή συμμετοχή της χώρας στα επικίνδυνα σχέδια και τις προετοιμασίες νέων πολεμικών συγκρούσεων, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, που ζητούν συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας από το πλιάτσικο σε βάρος των λαών! Έχει μεγάλη σημασία να επιμείνουμε, να ξεσκεπάζουμε, να καταγράφεται στη σκέψη και στη συνείδηση των λαϊκών δυνάμεων ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, γιατί οι λαοί δεν θα πρέπει να δεχθούν τη σφαγή τους, γιατί επιβάλλεται να παλέψουν για τα δικά τους συμφέροντα. Η ΕΕΔΥΕ στέκεται αποφασιστικά στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και καταγγέλλει την ενίσχυση των οικονομικών, εμπορικών, πολιτικών και στρατιωτικών σχέσεων που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το Ισραήλ, το κράτος δολοφόνο το οποίο συνεχίζει την κατοχή και τη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των χιλιάδων παλαιστίνιων πολιτικών προσφύγων. Μας ανησυχούν ιδιαίτερα η ξενοφοβία και η εναντίωση στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ιδιαίτερά όταν αυτά προέρχονται από απλούς ανθρώπους, μεροκαματιάρηδες, που και αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα αυτής της εκμεταλλευτικής πολιτικής. Μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους οι φωνές εθνικιστικού και φυλετικού μίσους, που ακούγονται από τα φασιστικά αποβράσματα της εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους των απλών λαϊκών οικογενειών, τις οργανώσεις του λαϊκού κινήματος, της νεολαίας και των γυναικών να αγωνιστούμε από κοινού, να σταθούμε δίπλα στους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, να ορθώσουμε τοίχο στους φασίστες εγκληματίες.
Η ΕΕΔΥΕ καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε ετοιμότητα κι επαγρύπνηση. Δεν πρέπει να δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στις «φιλειρηνικές» διακηρύξεις της κυβέρνησης. Καμία επανάπαυση! Απαιτείται η μέγιστη λαϊκή συσπείρωση και πάλη, ένταση της προσπάθειας για ενημέρωση και αποκάλυψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ενίσχυση της πάλης του λαού μας ενάντια στους πολεμικούς σχεδιασμούς. Το αμέσως επόμενο διάστημα η ΕΕΔΥΕ και οι Τοπικές Επιτροπές θα πάρουμε νέες πρωτοβουλίες από κοινού με το εργατικό λαϊκό κίνημα, τους μαζικούς φορείς του κινήματος για να δυναμώσουμε τα αιτήματα: - Για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. - Για να κλείσουν οι αμερικανο-νατοϊκές βάσεις και τα στρατηγεία. - Για επιστροφή στη χώρας μας όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων, που βρίσκονται σε αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. - Για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. - Για να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ. - Για να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. - Για να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στην Ξενοφοβία και το Ρατσισμό, ενάντια στον Εθνικισμό και το Φασισμό. Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος της χώρας να ενισχύσουν ολόπλευρα τις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις του ΠΑΜΕ και των συνεπών ταξικών κι αγωνιστικών συνδικαλιστικών δυνάμεων της πατρίδας μας ενάντια στην εκμετάλλευση και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ιδιαίτερα πρέπει να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους, στη νεολαία, στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου θα είναι αυτοί που θα κληθούν να γίνουν το «κρέας για τα κανόνια» των ιμπεριαλιστών. Να τους καλέσουμε και μαζί τους να καλέσουμε κι όλο το λαό σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου να κλείσουν τα αυτιά τους στις πατριδοκάπηλες ιαχές και τα κελεύσματα της αστικής τάξης, να μην στοιχηθούν κάτω απ τις σημαίες της. Να απορρίψουν κάθε σύνθημα για δήθεν «εθνική ενότητα». Στην περίπτωση αυτή το Κίνημά μας, μαζί με όλες τις άλλες οργανώσεις του λαϊκού κινήματος, πρέπει να αγωνιστεί, για να βγει η Ελλάδα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να αγωνιστούμε υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα της πατρίδας μας ενάντια στον ξένο εισβολέα, αλλά και ενάντια στη ντόπια αστική τάξη, που με την πολιτική της, με τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις επεμβάσεις είναι συνυπεύθυνη και προετοιμάζει από σήμερα το ξέσπασμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Να αγωνιστούμε για τη συναδέλφωση των λαών! Αγώνας για να γίνει ο λαός μας αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του! Αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους πολέμους που γεννά! Αγώνας για ειρήνη, με κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα όλων των ανθρώπων!