ΕΙ ΙΚΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕ ΙΟ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 1 ΕΙ ΙΚΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕ ΙΟ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 1 ΟΜΑ Α ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΝ ΙΑΙΤΗΜΑ Σύµβουλοι ιαχείρισης Αποκατάστασης Οικοσυστηµάτων Συντονισµός Μελέτης Άννα Γκατζέλια Βιολόγος DEA Οικολογίας Συντονισµός Αξιολόγηση - Προτάσεις ιοικητικής ιαχείρισης, Θέµατα Χωροταξίας Τάσος ηµαλέξης Βιολόγος - PhD Οικολογίας Συντονισµός Αξιολόγηση Προτάσεις ιαχείρισης Νίκος ηµητρακόπουλος Πολ. Μηχανικός ΕΜΠ Θέµατα Τεχνικών Υποδοµών Ροδόπη Στέφα Νοµικός Σύµβουλος Θέµατα Νοµοθεσίας ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ Κώστας Γρίβας Γεωπόνος, MSc Χρήσεις γης Παραγωγικές δραστηριότητες Γιώργος Γωνιανάκης Πολ. Μηχανικός ΕΜΠ Παραγωγή Χαρτών GIS Μιχάλης ρετάκης Βιολόγος, MSc Οικολογίας Ορνιθοπανίδα Άννα Καγιαµπάκη Περιβαλλοντολόγος Βλάστηση - Χλωρίδα Πέτρος Λυµπεράκης Βιολόγος - Ζωολόγος Πανίδα Σπονδυλόζωα Μιχάλης Προµπονάς Φυσικός- Περιβαλλοντολόγος, PhD Ανθρωπογενές περιβάλλον Χαράλαµπος Φασουλάς Γεωλόγος, PhD Γεωλογία Υδρογεωλογία - Υδρολογία Σταύρος Ξηρουχάκης Βιολόγος, MSc ιαχείρισης Άγριας Ζωής Αρπακτικά Γυπαετός

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 2 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η παρούσα µελέτη εκπονήθηκε, στα πλαίσια προγράµµατος LIFE B4-3200/98/444, «Προστασία του Γυπαετού στην Ελλάδα», που ξεκίνησε το 1998 και ολοκληρώνεται στα τέλη του 2001. Το πρόγραµµα έχει διάρκεια 38 µηνών και υλοποιείται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστηµίου Κρήτης (ΜΦΙΚ) σε συνεργασία µε την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ). Στόχος του προγράµµατος είναι η λήψη µέτρων για τη διατήρηση του είδους σε ολόκληρη την Ελλάδα. Συγκεκριµένα το πρόγραµµα υλοποιείται σε 10 ορεινές περιοχές της χώρας που αποτελούν προτεινόµενες περιοχές του ικτύου «NATURA 2000», 7 στην Κρήτη (Όρη Σελίνου, Λευκά Όρη, Ασή Γωνιά- Καλλικράτης- Ασφένδου, Ψηλορείτης, Κέδρος, Αστερούσια, ίκτη) και 3 στην ηπειρωτική Ελλάδα (Παρνασσός, Γκιώνα, Όλυµπος). Το πρόγραµµα εστιάζεται στη διατήρηση προστασία του Γυπαετού και των ενδιαιτηµάτων του και για το σκοπό αυτό έχει αναλάβει µεταξύ άλλων την εκπόνηση ιαχειριστικών Σχεδίων και Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (που θα οδηγήσουν σε Προεδρικά ιατάγµατα θεσµοθέτησης της προστασίας) στις πλέον σηµαντικές για το είδος περιοχές. Η παρούσα µελέτη αποτελεί µέρος της συγκεκριµένης δράσης. Η µελέτη έχει συνταχθεί σύµφωνα µε τις προδιαγραφές του άρθρου 11 και τον πίνακα 4 του άρθρου 16 της υπ' αριθµ. 69269/5387/1990 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ 678/Β 25-10-90), οι οποίες επεξεργάστηκαν από την οµάδα µελέτης, προτάθηκαν στις αρµόδιες διευθύνσεις των Υπουργείων ΠΕ.ΧΩ..Ε και Γεωργίας και έγιναν αποδεκτές. Όσον αφορά τις προτάσεις διατήρησης του Γυπαετού, ακολουθούν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Κοινοτικό Σχέδιο ράσης για το είδος της αρµόδιας Επιτροπής ( Ornis Committee).

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 3 ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Ευχαριστούµε θερµά τις πιο κάτω αναφερόµενες υπηρεσίες που µε την συνεργασία τους και την παροχή στοιχείων συνέβαλλαν στην αρτιότερη εκπόνηση αυτής της µελέτης ιεύθυνση ασών Περιφέρειας Κρήτης ιεύθυνση ασών Νοµού Ηρακλείου ιεύθυνση ασών Νοµού Ρεθύµνου ΚΓ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων ΚΕ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων 13 η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων 7 η Εφορεία Νεώτερων Μνηµείων Τεχνικές Υπηρεσίες Νοµαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου Τεχνικές Υπηρεσίες Νοµαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύµνου Περιφέρεια Κρήτης Γενική ιεύθυνση Υπουργείο Γεωργίας ιεύθυνση Αισθητικών ασών ρυµών και Θήρας Υ.ΠΕ.Χ.Ω..Ε ιεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασµού, Τµήµα ιαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 1 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Το Ειδικό Σχέδιο ιαχείρισης Ψηλορείτη εκπονήθηκε στα πλαίσια του προγράµµατος LIFE B4-3200/98/444, «Προστασία του Γυπαετού στην Ελλάδα», που υλοποιείται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστηµίου Κρήτης σε συνεργασία µε την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, µε στόχο τη λήψη µέτρων διατήρησης του είδους στην Ελλάδα. Οι εξειδικευµένες οικολογικές απαιτήσεις, και η ανάγκη για ευρείες επικράτειες, καθιστούν το γυπαετό εξαιρετικά ευάλλωτο σε ανθρωπογενείς αιτίες θνησιµότητας όπως τα δηλητηριασµένα δολώµατα και η λαθροθηρία, αιτίες που έχουν οδηγήσει στη σχεδόν πλήρη εξαφάνιση του είδους από την ηπειρωτική Ελλάδα και την υπόλοιπη Βαλκανική τα τελευταία έτη. Το νησί της Κρήτης αποτελεί ουσιαστικά το τελευταίο προπύργιο του γυπαετού στα Βαλκάνια. Για το λόγο αυτό, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη προστασίας και διαχείρισης για τη διασφάλιση της βιωσιµότητας του υπάρχοντος πληθυσµού, ώστε µελλοντικά να υπάρξουν δυνατότητες επανεποικισµού του ευρύτερου ελληνικού και βαλκανικού χώρου. Η σηµασία του Ψηλορείτη για τον κρητικό πληθυσµό του γυπαετού αποτέλεσε την αιτία που οδήγησε στην εκπόνηση της παρούσας µελέτης για την περιοχή. Περιοχή εφαρµογής του παρόντος διαχειριστικού σχεδίου είναι ο προτεινόµενος για ένταξη στο δίκτυο NATURA 2000 τόπος µε την ονοµασία Όρος Ίδη και κωδικό GR 4330005 στον οποίο περιέχεται η Ζώνη Ειδικής Προστασίας SPA µε την ονοµασία Κρουσώνας Βρωµόνερο Ίδης και κωδικό GR 4310009. Η περιοχή υπάγεται διοικητικά στους Νοµούς Ρεθύµνου και Ηρακλείου ενώ σηµαντικό τµήµα της έχει ήδη περιληφθεί στα πρόσφατα θεσµοθετηθέντα «Καταφύγια Άγριας Ζωής» των δύο Νοµών. Η περιοχή περιλαµβάνει 36 κοινότητες που ανήκουν σε 4 εδαφικές περιφέρειες στο νοµό Ρεθύµνης και 2 στο νοµό Ηρακλείου, και σε 5 δήµους για το νοµό Ρεθύµνου και 6 δήµους για το νοµό Ηρακλείου. Το µεγαλύτερο τµήµα της έκτασης της καταλαµβάνεται από βοσκοτόπους και καλλιέργειες. Κατά την περίοδο 1961-1991 η σταδιακή µείωση του πληθυσµού των ορεινών κοινοτήτων οδήγησε στην αντικατάσταση µεγάλου ποσοστού της καλλιεργούµενης γης από βοσκοτόπους, γεγονός που σε συνδυασµό µε την επέκταση του οδικού δικτύου και την υπερβόσκηση, επιδείνωσε την κατάσταση των ενδιαιτηµάτων των σηµαντικότερων ειδών της περιοχής µεταξύ των οποίων και του γυπαετού. Στον ορεινό όγκο του Ψηλορείτη διακρίνονται συνολικά 19 τύποι οικοτόπων, σύµφωνα µε την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, δύο από τους οποίους (οροµεσογειακοί θαµνώνες 4090* και ασβεστολιθικές πλάκες 8240*) είναι οικότοποι προτεραιότητας. Η περιοχή φιλοξενεί, αξιόλογο πληθυσµό Γυπαετού (αν και τα τελευταία χρόνια δεν καταγράφεται αναπαραγωγή του είδους), 70 είδη σπάνιων ή ενδηµικών φυτών, 3 από τα οποία προστατεύονται από διεθνείς συµβάσεις, καθώς και αρκετά σπάνια και προστατευόµενα είδη ζώων, µεταξύ των οποίων ένα αµφίβιο

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 2 (Rana cretensis), τουλάχιστον ένα θηλαστικό (Felis sylvestris cretensis), καθώς και 45 είδη πτηνών προτεραιότητας για τα οποία η περιοχή αποτελεί σηµαντικό τόπο φωλιάσµατος ή σταθµό κατά τη µετανάστευση. Σηµαντικότερα ενδιαιτήµατα για τη βιοποικιλότητα της περιοχής θεωρούνται οι λιθώνες, γκρεµνά και φαράγγια, καθώς και τα οροµεσογειακά φρύγανα. Η αξιολόγηση των φυσικών και ανθρωπογενών στοιχείων της περιοχής, κατέδειξε το υψηλό δυναµικό της για τη στήριξη της βιοποικιλότητας αλλά και την ιδιαίτερη σηµασία της για τη διατήρηση του γυπαετού. Ως σηµαντικότερες κατευθύνσεις διαχείρισης για τη διασφάλιση της διατήρησης του γυπαετού, αναγνωρίσθηκαν η θεσµοθέτηση και υλοποίηση της προστασίας στα κρίσιµα για το γυπαετό και τη βιοποικιλότητα ενδιαιτήµατα, η εξάλειψη των ανθρωπογενών αιτίων θνησιµότητας από την ευρύτερη περιοχή, η διαχείριση για βελτίωση της κατάστασης των ενδιαιτηµάτων του γυπαετού (αύξηση διαθεσιµότητας τροφής, λειτουργία ταϊστρών) και η προώθηση σε µεσοµακροπρόθεσµη βάση του επαναπροσανατολισµού του υφιστάµενου µοντέλου διαχείρισης του αγροτικού χώρου σε µια πιο αειφορική µορφή, ανάλογη της επικρατούσας µέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η υλοποίηση της τελευταίας αυτής κατεύθυνσης, η οποία έχει σαφή κοινωνικο-οικονοµική διάσταση, πρέπει να υποστηριχθεί από τα γεωργοπεριβαλλοντικά προγράµµατα της Ε.Ε. (Καν. 1257/99), τα οποία προωθούν την εκτατικοποίηση του πρωτογενή τοµέα. Ταυτόχρονα µπορεί να ενισχυθεί µέσω της προώθησης δραστηριοτήτων οικοτουρισµού και αγροτουρισµού στην περιοχή. Με βάση τις παραπάνω κατευθύνσεις σχεδιάσθηκε η προτεινόµενη οριοθέτηση της περιοχής και διαµορφώθηκαν οι όροι προστασίας. Προτείνεται η δηµιουργία µίας Ζώνης Α «Προστασίας της Άγριας Ζωής», εντός των ορίων των υφιστάµενων Καταφυγίων Άγριας Ζωής, στην οποία περιλαµβάνονται τα πλέον κρίσιµα για το γυπαετό και άλλα είδη προτεραιότητας ενδιαιτήµατα, καθώς και µίας «Περιφερειακής Ζώνης» στην υπόλοιπη έκταση της περιοχής µελέτης. Λήφθηκε πρόνοια ώστε οι όροι προστασίας να είναι αποτελεσµατικοί και ταυτόχρονα να διασφαλίζουν στο µέγιστο βαθµό την κοινωνική αποδοχή των προστατευτικών διατάξεων. Για το θέµα του υπεύθυνου για την υλοποίηση του σχεδίου διαχείρισης Φορέα, προτείνονται αρκετές εναλλακτικές λύσεις, µε βάση το υφιστάµενο νοµικό πλαίσιο, µε επικρατέστερη αυτή της ανάληψης της ευθύνης από τις τοπικές /νσεις ασών, επικουρούµενες κατά περίπτωση από άλλες υπηρεσίες, ΟΤΑ και το ΜΦΙΚ. Τέλος, προτείνεται επιχειρησιακό σχέδιο διαχείρισης για την επόµενη πενταετία, συνολικού προϋπολογισµού περίπου 1,2 δις. ρχ., το οποίο καλύπτει σε µεγάλο βαθµό τις άµεσες ανάγκες του αντικειµένου προστασίας, ενώ ταυτόχρονα µεγιστοποιεί την κοινωνική αποδοχή και την κοινωνική και οικονοµική βιωσιµότητα των προτεινόµενων διαχειριστικών κατευθύνσεων.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 3 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1. Το πρόγραµµα LIFE για τη διατήρηση του Γυπαετού στην Ελλάδα: Στόχοι-Επιδιώξεις Ο Γυπαετός είναι το σπανιότερο είδος γύπα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο αλλά και στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου. Αποτελεί το µεγαλύτερο αρπακτικό σε µέγεθος (>110 cm, λόγω της µακριάς του ουράς) ενώ το άνοιγµα των φτερούγων ξεπερνά τα 2,50 µ. Το βάρος του σε σχέση µε το µέγεθος του είναι µάλλον µικρό και κυµαίνεται ανάλογα µε το φύλο σε 5-7 κιλά (Cramp & Simmons 1980; Brown 1989). Είναι είδος προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και προστατεύεται από την Κοινοτικής Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ (Παράρτηµα I). Έχει επίσης καταχωρηθεί στα είδη που κινδυνεύουν µε εξαφάνιση στο Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο Απειλούµενων Σπονδυλοζώων. Η Κρήτη φιλοξενεί σήµερα το µοναδικό βιώσιµο πληθυσµό Γυπαετού στην Ελλάδα µε µόλις 4 αναπαραγωγικά ζευγάρια και όχι περισσότερα από 25 άτοµα. Η µείωση του είδους ήταν δραµατική τις τελευταίες δύο δεκαετίες και ειδικότερα στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το είδος κατανέµεται σε όλους τους ορεινούς όγκους της Κρήτης (13 επικράτειες), αλλά δυστυχώς εκτός από τα αναπαραγωγικά ζευγάρια όλες οι υπόλοιπες περιοχές φιλοξενούν µοναχικά πουλιά χωρίς ταίρι. Το µέσο µέγεθος επικράτειας είναι 350 τετρ. χιλιόµετρα όπου το είδος ψάχνει καθηµερινά την τροφή του. Οι φωλιές βρίσκονται σε υψόµετρο που κυµαίνεται από 350-1.500 µέτρα, πάντα µέσα σε µικρές σπηλιές σε κάθετους βράχους. Στην Ελλάδα καµία µελέτη και διαχείριση µε εθνική πρωτοβουλία δεν πραγµατοποιήθηκε µέχρι τα µέσα της περασµένης δεκαετίας. Το 1995 ένα κοινοτικό πρόγραµµα LIFE µε ανάδοχο την εταιρεία Άµεση Επέµβαση για την Προστασία της Άγριας Φύσης (ΑΕΠΑΦ) υλοποίησε µονοετή µελέτη για το είδος στην Κρήτη. Το 1998 ξεκίνησε το παρόν πρόγραµµα LIFE B4-3200/98/444, µε τίτλο «Προστασία του Γυπαετού στην Ελλάδα», διάρκειας 38 µηνών που υλοποιείται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστηµίου Κρήτης (ΜΦΙΚ) σε συνεργασία µε την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ). Στόχος του προγράµµατος είναι η λήψη µέτρων για τη διατήρηση του είδους σε ολόκληρη την Ελλάδα (Xirouchakis 1998). Συγκεκριµένα το πρόγραµµα ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1998 και ολοκληρώνεται στα τέλη του 2001.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 4 Υλοποιείται σε 10 ορεινές περιοχές της χώρας που ανήκουν στο ίκτυο «Φύση 2000», 7 στην Κρήτη (Όρη Σελίνου, Λευκά Όρη, Ασή Γωνιά-Καλλικράτης-Ασφένδου, Ψηλορείτης, Κέδρος, Αστερούσια, ίκτη) και 3 στην ηπειρωτική Ελλάδα (Παρνασσός, Γκιώνα, Όλυµπος), που αποτελούν τα τελευταία καταφύγια του είδους στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράµµατος δίνεται έµφαση στα ακόλουθα σηµεία: ιατήρηση προστασία του Γυπαετού και των ενδιαιτηµάτων του σε ορισµένες περιοχές του προγράµµατος µέσω της εκπόνησης ιαχειριστικών Σχεδίων και Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (που θα οδηγήσουν σε Προεδρικά ιατάγµατα θεσµοθέτησης της προστασίας). Η παρούσα µελέτη αποτελεί µέρος της συγκεκριµένης δράσης. Έρευνα και παρακολούθηση της κατάστασης του πληθυσµού του είδους και της αναπαραγωγικής του δραστηριότητας σε εθνικό επίπεδο. ιερεύνηση των δυνατοτήτων αποκατάστασης βιώσιµων πληθυσµών ή επανεισαγωγής του είδους, όπου κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Λήψη ειδικών µέτρων δράσεων για την επιβίωση του Γυπαετού τόσο στην Κρήτη όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπως: Ενίσχυση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας και προώθηση των βιώσιµων συστηµάτων βόσκησης και χρήσεων γης. Παροχή επιπρόσθετης τροφής για τους Γυπαετούς σε κατάλληλα επιλεγµένες θέσεις. Φύλαξη των σηµαντικότερων περιοχών για το είδος, όπως θέσεις αναπαραγωγής, κουρνιάσµατος και τροφοληψίας. Συνεργασία µε Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, Συλλόγους και Οργανισµούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις περιοχές υλοποίησης του προγράµµατος, ώστε να καταστεί αποτελεσµατικότερη η προστασία του Γυπαετού. Ενηµέρωση και ευαισθητοποίηση του τοπικού πληθυσµού µέσω διαφόρων δραστηριοτήτων (παραγωγή ενηµερωτικού υλικού και βίντεο, πραγµατοποίηση σεµιναρίων και διαλέξεων, λειτουργία Κέντρων Ενηµέρωσης κ.ά.). Υλοποίηση προγράµµατος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 5 Η µέχρι τώρα υλοποίηση του προγράµµατος έδειξε ότι το είδος έχει πάψει να φωλιάζει στην Στερεά Ελλάδα και η πιθανότητα ύπαρξής του στους ορεινούς όγκους της Γκιώνας, του Παρνασσού και των Βαρδουσίων καθώς επίσης και του Ολύµπου θεωρείται µηδαµινή. Κύρια αιτία εξαφάνισης του θεωρείται η χρήση δηλητηριασµένων δολωµάτων για την εξολόθρευση του λύκου. Η επανεισαγωγή του είδους αποτελεί την µοναδική λύση επανάκαµψης του αλλά απαιτείται η κατάλληλη υποδοµή, η ύπαρξη γενετικού υλικού (γεννήτορες) και η βασική προϋπόθεση να εξαλειφθούν οι λόγοι που το οδήγησαν στην εξαφάνιση. Στην Κρήτη ο πληθυσµός του Γυπαετού ήταν 10 ζευγάρια µέχρι τουλάχιστον τα τέλη του 1997 και τις αρχές του 1998. Σήµερα ο αριθµός των µοναχικών ατόµων χωρίς ταίρι έχει αυξηθεί και δεν υπάρχουν περισσότερα από 4 αναπαραγωγικά ζευγάρια. Ο συνολικός αριθµός ατόµων είναι 23 (17 ενήλικα και 6 νεαρά και ανώριµα). Η διεθνής εµπειρία και πρακτική σε θέµατα προστασίας του Γυπαετού Όσο αφορά την διατήρηση του είδους, σε όλες τις περιοχές της Ευρώπης όπου αυτό ενδηµεί έχουν υλοποιηθεί διαχειριστικά προγράµµατα για την επιβίωση του µε εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους. Στα Πυρηναία, δράσεις όπως παρακολούθηση και µελέτη του πληθυσµού, προγράµµατα ενηµέρωσης, επεξεργασία θεσµικού πλαισίου προστασίας, παροχή τροφής µέσω της λειτουργίας ταϊστρών, φύλαξη των θέσεων φωλιάσµατος κ.λ.π βρίσκονται σε εξέλιξη από την δεκαετία του 1980. Στην Κορσική, οι περισσότερες επικράτειες και κυρίως οι θέσεις φωλιάσµατος βρίσκονται στο εθνικό πάρκο του νησιού και υπόκεινται σε συνεχή παρακολούθηση και προστασία από το 1983 (Seguin 1999). Οι κυριότερες δράσεις εκτός από την παρακολούθηση (monitoring), που υλοποιούνται πανευρωπαϊκά για την διατήρηση του πληθυσµού του είδους είναι: 1. Θεσµοθέτηση της προστασίας των περιοχών που ενδηµεί το είδος µε ιδιαίτερη έµφαση στις θέσεις φωλιάσµατος. Με βάση την κοινοτική οδηγία 79/409/ΕC όλες οι περιοχές αναπαραγωγής του Γυπαετού θα πρέπει να ανακηρυχθούν σε Ειδικές Ζώνες Προστασίας (SPA: Special Protection Areas). 2. Mελέτη της βιολογίας του είδους, µε έµφαση στη διευκρίνιση των αιτίων απώλειας των νεοσσών και των αποτυχηµένων προσπαθειών φωλιάσµατος. 3. ιαχείριση για αποκατάσταση του βιοτόπου του είδους και αύξηση της διαθεσιµότητας τροφής µε την τόνωση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, την εισαγωγή άγριων οπληφόρων, τη θεσµοθέτηση και αποτελεσµατική φύλαξη

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 6 καταφυγίων άγριας ζωής, την λειτουργία ταϊστρών και τον έλεγχο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, κυρίως της παράνοµης χρήσης των δηλητηριασµένων δολωµάτων κ.λ.π 4. ιαχείριση για ανάκαµψη του πληθυσµού του είδους όπως το πρόγραµµα επανεισαγωγής στις Άλπεις, ή µέσω αύξησης της αναπαραγωγικής επιτυχίας µε την διάσωση του δεύτερου νεοσσού, την ανατροφή του σε αιχµαλωσία και την απελευθέρωσή του σε επιλεγµένες περιοχές. Αποτελέσµατα των παραπάνω δράσεων ήταν: 1. Η αύξηση της κατανοµής του είδους και ο επανεποικισµός πολλών παραδοσιακών περιοχών του. Το 1985 η εξάπλωση του είδους στα Πυρηναία κατελάµβανε 21.000 km 2 µε πληθυσµιακή πυκνότητα 2,3 ζευγάρια ανά 1.000 km 2 ενώ το 1998 έφτασε τα 29.400 km 2 µε πυκνότητα 3,2 ζευγών ανά 1000 km 2. Μέσα σε ένα διάστηµα 14 χρόνων το είδος κατέλαβε 8,400 km 2 κατάλληλου βιοτόπου µε 45 νέες επικράτειες εκ των οποίων οι 15 ήταν αποτέλεσµα των ταϊστρών (Heredia & Razin 1999). 2. Η αύξηση του αναπαραγόµενου πληθυσµού των Πυρηναίων κατά 2,5% ετησίως από το 1985 µέχρι σήµερα. ηλαδή κάθε χρόνο έχουµε την δηµιουργία σχεδόν 2 καινούργιων ζευγαριών. Από 49 ζευγάρια το 1985 φτάσαµε σε 90 το 2000. (Heredia & Razin 1999). 3. Η αύξηση της βιωσιµότητας των νεαρών ατόµων τα οποία αποτελούν σχεδόν το 50% του συνολικού πληθυσµού του είδους (Antor 1999). 4. Η αύξηση του πληθυσµού της Κορσικής από 8 σε 10 ζευγάρια που πλησιάζουν την φέρουσα ικανότητα του νησιού (Sequin προσ. εποικ.) Τα κύρια διαχειριστικά συµπεράσµατα που προέκυψαν από την υλοποίηση και αξιολόγηση των παραπάνω δράσεων συνοψίζονται στα εξής: 1. Είναι απολύτως απαραίτητη η µόνιµη παρακολούθηση του είδους και της εξέλιξης των πληθυσµών του, 2. Απαιτείται ο αποτελεσµατικός έλεγχος των παράνοµων δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα µέσω της δηµιουργίας και αποτελεσµατικής λειτουργίας Προστατευόµενων Περιοχών, όπου ο έλεγχος και η φύλαξη ελαχιστοποιούν τις δραστηριότητες αυτές Μέχρι την πλήρη αποκατάσταση των συνθηκών ενδιαιτήµατος του είδους και την επαναφορά των πληθυσµών του σε επίπεδα υψηλότερα από το κρίσιµο µέγεθος,

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 7 απαιτείται η σταθερή µακροχρόνια λειτουργία ταϊστρών για αύξηση της διαθεσιµότητας τροφής και της επιτυχίας αναπαραγωγής του Γυπαετού (π.χ. 16 ταϊστρες στην Ισπανία που λειτουργούν πάνω από δέκα χρόνια). 1.2. Γενικοί Στόχοι του ιαχειριστικού Σχεδίου Σκοπός της µελέτης είναι ο προσδιορισµός και περιγραφή των απαραίτητων ενεργειών και µέτρων (θεσµικών, πολιτικών και διαχειριστικών) που απαιτούνται για τη διασφάλιση, µε τρόπο συµβατό προς την τοπική κοινωνική και οικονοµική ανάπτυξη, της διατήρησης ή και αποκατάστασης : α) βιώσιµου πληθυσµού του Γυπαετού στην περιοχή του Ψηλορείτη β) της οικολογικής ακεραιότητας των οικοσυστηµάτων της περιοχής και της εξαρτώµενης από αυτά βιοποικιλότητας σε όλα τα επίπεδα (τοπίο, ενδιαιτήµατα, είδη και πληθυσµοί). Η κρισιµότητα της σηµερινής πληθυσµιακής κατάστασης του είδους στο νησί, επιβάλλει το συνολικό σχεδιασµό των µέτρων προστασίας και την κατά προτεραιότητα θεσµοθέτηση και λειτουργία προστατευόµενων περιοχών στους ορεινούς όγκους που συνεχίζουν να αποτελούν ενδιαιτήµατα του είδους. Στο πλαίσιο αυτό, η εκπόνηση ιαχειριστικού Σχεδίου για τον ορεινό όγκο της Ίδης, περιοχής µε ιδιαίτερη σηµασία για το είδος αλλά και για άλλα σηµαντικά είδη αρπακτικών του νησιού, αναµένεται ότι θα αποτελέσει ένα πρώτο σηµαντικό βήµα για τη δροµολόγηση των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στην αποτελεσµατική διαχείριση και προστασία των σηµαντικών ενδιαιτηµάτων της περιοχής και θα βελτιώσουν τις προοπτικές αποκατάστασης βιώσιµων πληθυσµών του Γυπαετού και άλλων ειδών προτεραιότητας στο νησί. Ταυτόχρονα, µέσω του ιαχειριστικού σχεδίου, παρέχεται η δυνατότητα προστασίας άλλων σηµαντικών ειδών φυτών και ζώων αλλά και οικοτόπων προτεραιότητας που απαντώνται στην περιοχή της Ίδης, αλλά και µέσω των οµόλογων Σχεδίων και Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που εκπονούνται από το πρόγραµµα για πέντε άλλους ορεινούς όγκους, στο µεγαλύτερο τµήµα της ορεινής και ηµιορεινής ζώνης της Κρήτης. ίνεται έτσι µια µοναδική ευκαιρία, ολοκληρωµένου σχεδιασµού, σε επίπεδο Περιφέρειας, στην κατεύθυνση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας των χερσαίων οικοσυστηµάτων της Κρήτης. Υπό αυτή την έννοια, ο Γυπαετός, αλλά και τα άλλα σηµαντικά είδη αρπακτικών ειδών πτηνών, κυρίως το Όρνιο και ο Χρυσαετός, µπορούν να χρησιµοποιηθούν κατά το σχεδιασµό της διαχείρισης ως «είδη οµπρέλες», η εξασφάλιση της προστασίας των οποίων θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη για τη χερσαία βιοποικιλότητα του νησιού, σε όλα της τα επίπεδα.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 8 Σαν ανώτεροι θηρευτές τα αρπακτικά πτηνά βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής πυραµίδας και για αυτό το λόγο οι πληθυσµοί τους είναι σχετικά µικροί. Από τα 46 είδη αρπακτικών που απαντώνται στην Ευρώπη, τα 38 παρατηρούνται και στην Ελλάδα, ενώ τα 26 από αυτά αναπαράγονται. Στην Κρήτη απαντώνται όλα τα ελληνικά είδη, ενώ φωλιάζουν τα 13. Οι οικολογικές απαιτήσεις των αρπακτικών καθώς και η γενικότερη βιολογία τους (µεγάλες επικράτειες κυνηγίου, ειδικές θέσεις φωλιάσµατος, µεγάλος κύκλος αναπαραγωγής, µικρή παραγωγικότητα κλπ.) τα καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτα τόσο στις αλλαγές του περιβάλλοντος όσο και στην υποβάθµιση των βιοτόπων τους. Έτσι, σήµερα, τα αρπακτικά πτηνά κατατάσσονται σε µια από τις πιο απειλούµενες οµάδες του ζωικού βασιλείου. Στην Ελλάδα, µε βάση το Κόκκινο Βιβλίο των απειλούµενων σπονδυλοζώων (Χανδρινός, 1992), σχεδόν το 20% των απειλούµενων πουλιών είναι αρπακτικά. Η Κρήτη φιλοξενεί 8 σηµαντικά είδη αρπακτικών: τον Γυπαετό (Gypaetus barbatus), o oποίος κατατάσσεται στα κινδυνεύοντα αφού απειλείται µε εξαφάνιση, το Όρνιο (Gyps fulvus), το Χρυσαετό (Aquila chrysaetos), το Σπιζαετό (Hieraaetus fasciatus) και το Χρυσογέρακο (Falco biarmicus), που ανήκουν στην κατηγορία των τρωτών ειδών (δηλαδή είδη που οι πληθυσµοί τους βρίσκονται υπό συνεχή πίεση), την Αετογερακίνα (Buteo rufinus), που κατατάσσεται στα σπάνια είδη, τον Πετρίτη (Falco peregrinus) και τον Μαυροπετρίτη (Falco eleonorae), που δεν γνωρίζουµε ακριβώς την κατάστασή τους. Από τα προαναφερόµενα είδη, η Κρήτη αποτελεί το τελευταίο προπύργιο για τον Γυπαετό, το Όρνιο και το ενδηµικό υποείδος του Χρυσαετού. Πίνακας 1.1 Πληθυσµιακή κατάσταση (σε ζεύγη) φωλεαζόντων αρπακτικών της Κρήτης στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Είδος Ευρωπαϊκός Πληθυσµός Ελληνικός Πληθυσµός Πληθυσµός Κρήτης Γυπαετός 109 4 (25 άτοµα) 4 (23 άτοµα) Όρνιο 9.500-11.000 300 (600 άτοµα) 180-200 (400-450 άτοµα) Xρυσαετός 5.000-7.200 180 15-20 (60-65 άτοµα) Σπιζαετός 850-1000 85-105 8-10 ζεύγη Χρυσογέρακο 200-330 20-40 6-8 ζεύγη Αετογερακίνα 2.000-12.000 80-120 3-5 ζεύγη Πετρίτης 6.200-10.000 100-250 Άγνωστο Μαυροπετρίτης 6.500 4.500 1.500 ζεύγη 1.3. Αναγνώριση της περιοχής µελέτης Ως περιοχή µελέτης για το ιαχειριστικό Σχέδιο ορίζεται η προτεινόµενη περιοχή του δικτύου NATURA 2000 του Εθνικού καταλόγου, µε την ονοµασία Όρος Ίδη και κωδικό GR 4330005 στην οποία περιέχεται η Ζώνη Ειδικής Προστασίας SPA µε την

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 9 ονοµασία Κρουσώνας Βρωµόνερο Ίδης και κωδικό GR 4310009.Τα όρια της περιοχής περιγράφονται στο σχετικό χάρτη του παραρτήµατος. Ο τόπος περιλαµβάνει τον ορεινό όγκο της Ίδης που εκτείνεται στους Νοµούς Ρεθύµνου και Ηρακλείου. Πρόκειται για ορεινή και ηµιορεινή περιοχή. Ευρύτερη περιοχή µελέτης, για τον γυπαετό που είναι ένα είδος µε ευρεία επικράτεια µπορεί να θεωρηθεί όλο το νησί της Κρήτης και µε αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η συνολική θεώρηση του χώρου µε τον οποίο αλληλεπιδρά η περιοχή. 1.4. ιάρθρωση του Σχεδίου ιαχείρισης Το παρόν Σχέδιο ιαχείρισης διαρθρώνεται σε έξι κεφάλαια, συµπεριλαµβανόµενης και της παρούσας Εισαγωγής (κεφάλαιο 1). Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται αναγνώριση και περιγραφή της υφιστάµενης κατάστασης της περιοχής µελέτης, για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον και παρατίθενται αναλυτικά στοιχεία για την κατάσταση και τις προοπτικές του Γυπαετού, των άλλων σηµαντικών ειδών και ενδιαιτηµάτων της περιοχής, τις χρήσεις γης, τις κοινωνικές και οικονοµικές συνθήκες που διαµορφώνουν το κοινωνικο-οικονοµικό πλαίσιο που αλληλεπιδρά µε το φυσικό περιβάλλον και το προστατευτέο αντικείµενο. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναλυτική αξιολόγηση της υφιστάµενης κατάστασης και των προοπτικών της περιοχής µελέτης, αναλύονται οι δυνατότητες και οι περιορισµοί τους οποίους θα πρέπει να λάβει υπόψη της η διαχείριση της περιοχής, έτσι ώστε αυτή να καταστεί ρεαλιστική, αποδεκτή και τελικά αποτελεσµατική και βιώσιµη. Στο τέταρτο κεφάλαιο καθορίζονται οι γενικοί και ειδικοί στόχοι και οι κατευθύνσεις του Σχεδίου ιαχείρισης µε βάση την αξιολόγηση του προηγούµενου κεφαλαίου, εξειδικεύονται περιγράφονται και τεκµηριώνονται οι δέσµες των µέτρων διαχείρισης. Στο πέµπτο κεφάλαιο περιγράφεται το σύστηµα παρακολούθησης, αξιολόγησης της αποτελεσµατικότητας των προτεινόµενων µέτρων και περιοδικής ανατροφοδότησης της διαχείρισης της περιοχής µε την απαραίτητη πληροφορία που θα επιτρέπει την αναπροσαρµογή των διαχειριστικών µέτρων για βελτιστοποίηση της αποτελεσµατικότητάς τους. Στο έκτο κεφάλαιο κωδικοποιούνται υπό µορφή επιχειρησιακού σχεδίου τα προτεινόµενα µέτρα διαχείρισης για την περιοχή σε ορίζοντα πενταετίας. Ακολουθεί η παράθεση της βιβλιογραφίας, στην οποία βασίστηκε το ιαχειριστικό Σχέδιο και τα Παραρτήµατα όπου παρατίθενται οι αναλυτικοί κατάλογοι των ειδών της περιοχής καθώς και οι χάρτες του Σχεδίου ιαχείρισης.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 10 2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 2.1. Γενικές πληροφορίες 2.1.1. Γεωγραφική θέση, όρια περιοχής µελέτης, διοικητική υπαγωγή Η περιοχή µελέτης είναι ο ορεινός όγκος της Ίδης στα διοικητικά όρια των Νοµών Ρεθύµνου και Ηρακλείου, επαρχίες Μυλοποτάµου και Αµαρίου και επαρχίες Μαλεβιζίου και Καινουργίου αντίστοιχα. Η υψηλότερη κορυφή του είναι ο Τίµιος Σταυρός 2.456 µ. Άλλες ψηλές κορυφές είναι τα Αγκάθια 2.425µ, Σέλι 2.354µ, Στολίστρα 2.330µ, Χουσαµάκας 2.209µ, Μαύρη 1.917µ και άλλες. Στο Π.. 241 ορίζονται οι έντεκα (11) εδαφικές περιφέρειες, οι έδρες και οι ονοµασίες των συµβουλίων περιοχής, του Ν. Ηρακλείου, µε έδρες τους ακόλουθους ήµους ή κοινότητες: Κ. Άνω Βιάννου,. Αρκαλοχωρίου, Κ. Πύργου,. Μοιρών,. Γαζίου, Κ. αφνές,. Αρχανών,. Καστελλίου, Κ. Λιµένος Χερσονήσου,. Ηρακλείου και. Γουβών. Στο Π.. 243, ορίζονται οι εννέα Ε.Π. του Ν. Ρεθύµνης, µε έδρες τους ήµους ή κοινότητες: Κ. Αξού, κ. Περάµατος, Κ. Σπηλίου, Κ. Αγ. Γαλήνης, Κ. Βισταγής,. Επισκοπής,. Ρεθύµνης, Κ. Άδελε, και Κ. Ατσιπόπουλου. ( ΦΕΚ 140Α 3.6.95 και 167Α 17.8.95) Σύµφωνα µε το Ν. 2539 Συγκρότηση Πρωτοβάθµιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Φ.Ε.Κ. Α 244 4/12/1997). Ο Νοµός Ηρακλείου περιλαµβάνει τους δήµους: Αγίας Βαρβάρας, Αρκαλοχωρίου, Αρχανών, Αστερουσίων, Βιάννου, Γαζίου, Γοργολαϊνης, Γόρτυνας, Γουβών, Επισκοπής, Ζαρού, Ηρακλείου, Θραζάνου, Καστελλίου, Κόφινα, Κρουσώνα, Μαλίων, Μοιρών, Νέας Αλικαρνασσού, Ν. Καζατζάκη, Τετραχωρίου, Τυλισού, Τυµπακίου, Χερσονήσου, Ρούβα και Τεµένους.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 11 Στο Ν. Ρεθύµνης, συνιστώνται οι ήµοι: Ανωγείων, Αρκαδίου, Γεροποτάµου, Κουλουκώνα, Κουρητών, Λάµπης, Λαππαίων, Νικηφόρου Φωκά, Ρεθύµνης, Σιβρίτου και Φοίνικα. 2.1.2. Ιδιοκτησιακό και νοµικό καθεστώς Η περιοχή αποτελείται τόσο από ιδιόκτητες όσο και δηµόσιες εκτάσεις. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν είναι ξεκάθαρο και είναι περίπλοκο, καθώς µεγάλες εκτάσεις είναι βοσκότοποι που ανήκουν σε συγκεκριµένες οικογένειες για πολλές δεκαετίες. Σύµφωνα µε το Ν. 998/79, οι κάτοικοι της Κρήτης και ορισµένων νησιών του Αιγαίου απαλλάσσονται της υποχρέωσης να αποδείξουν το «εµπράγµατον ή µη δικαίωµα επί των δασών, των δασικών εκτάσεων ή των χορτολιβαδικών εκτάσεων», δηλαδή πρακτικά όπου δεν ορίζεται αλλιώς, οι βοσκότοποι που νέµονται οι κτηνοτρόφοι θεωρούνται ιδιωτικοί. Το πολύπλοκο και ιδιόµορφο ιδιοκτησιακό καθεστώς που διέπει τα δάση και δασικές εκτάσεις της Κρήτης, έχει ως συνέπεια η πλειοψηφία των εκτάσεων αυτών να διακατέχεται από ιδιώτες, χωρίς αυτοί να διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας, τις οποίες το κράτος θεωρεί ως δηµόσιες. 2.1.3. Κάλυψη - χρήσεις γης. Υφιστάµενες χρήσεις και δραστηριότητες Η περιοχή µελέτης εκτείνεται σε δύο εδαφικές περιφέρειες του νοµού Ηρακλείου (4 η,5 η ) και τέσσερις του νοµού Ρεθύµνου (1 η, 2 η, 4 η, 5 η ). Στην περιοχή Σκινιά της 4 ης εδαφικής περιφέρειας Ηρακλείου προβλέπονται αρδευόµενες εκτάσεις. Επίσης αρδευόµενες εκτάσεις προβλέπονται στην περιοχή Αγ. Γαλήνης της 4 ης και περιοχή Φουρφουρά της 5 ης εδαφικής περιφέρειας Ρεθύµνου. Οργανωµένες παραδοσιακά κτηνοτροφικές ζώνες βρίσκονται στις παρυφές της Ίδης. υναµικές από την πλευρά της οργάνωσης της κτηνοτροφικής δραστηριότητας εµφανίζονται οι εδαφικές περιφέρειες της περιοχής µελέτης 4 η και 5 η νοµού Ηρακλείου και 1 η, 2 η, 4 η και 5 η νοµού Ρεθύµνου. 2.1.4. Θεσµικό πλαίσιο. Ρυθµίσεις και περιορισµοί για το σχεδιασµό των παρεµβάσεων στην περιοχή µελέτης Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται καταγραφή της νοµοθεσίας που έχει θεσπίσει η Ελληνική Πολιτεία για την προστασία σηµαντικών φυσικών περιοχών, των ειδών και των ενδιαιτηµάτων τους, των κειµένων του διεθνούς δικαίου για την προστασία της άγριας ζωής που έχει κυρώσει η χώρα µας και το ευρύτερο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής για την προστασία της φύσης και την αειφορική χρήση των φυσικών

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 12 πόρων, όπως υλοποιείται µέσα από σχετικές κοινοτικές οδηγίες και αποφάσεις για την εφαρµογή τους. Η καταγραφή επικεντρώνεται κυρίως σε θέµατα που αφορούν άµεσα την περιοχή µελέτης. Ελληνική Νοµοθεσία Ν.. 996/1971 : Εθνικοί δρυµοί, Αισθητικά δάση και διατηρητέα µνηµεία της φύσης (ΦΕΚ 192/4) ιατηρητέα Μνηµεία της Φύσης κηρύσσονται εκτάσεις, δηµόσιες η µη που παρουσιάζουν παλαιοντολογικό, γεωµορφολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς και συστάδες δένδρων ή δένδρα ή και σπάνια είδη φυτών που έχουν ιδιαίτερη βοτανική, φυτογεωγραφική, αισθητική και ιστορική σηµασία. Τα µέτρα προστασίας που προβλέπονται για τα διατηρητέα µνηµεία φύσης είναι ότι απαγορεύεται : η κάθε µορφής παραχώρηση εκτάσεων σε φυσικά ή νοµικά πρόσωπα και δηµόσιες υπηρεσίες, για σκοπό άλλον από αυτόν της ανακήρυξής των η ανόρυξη και εκµετάλλευση µεταλλείων και λατοµείων η ανασκαφή, η επιχωµάτωση, η δειγµατοληψία και κάθε άλλη ενέργεια που µπορεί να αλλοιώσει τους γεωµορφολογικούς σχηµατισµούς και το φυσικό κάλλος η τοποθέτηση διαφηµιστικών πινακίδων και αγγελιών η βιοµηχανική δραστηριότητα γενικά η εγκατάσταση οικισµών, οικιών, αγροικιών και παραπηγµάτων, καθώς και η κατασκευή οποιουδήποτε έργου, εκτός από αυτά που είναι απαραίτητα για τη προστασία και τη λειτουργία της προστατευόµενης περιοχής η υλοτοµία, η κοπή, η εκρίζωση, η καταστροφή, η συλλογή ή η µεταφορά φυτικών ειδών και δασικών προϊόντων η βοσκή σε όλη τη διάρκεια του έτους και η κατασκευή έργων απαραίτητων για την κτηνοτροφία το κυνήγι, µε εξαίρεση το κυνήγι των επιβλαβών ζώων, το οποίο επιτρέπεται υπό συγκεκριµένες προϋποθέσεις, και η αλιεία σε όλη τη διάρκεια του έτους

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 13 Στην ευρύτερη περιοχή µελέτης υπάρχουν δύο θέσεις που έχουν χαρακτηρισθεί ως Μνηµεία της Φύσης σύµφωνα µε το Ν. 996/1971. Πρόκειται για τον αειθαλή πλάτανο της Γόρτυνας, κοντά στη Φαιστό και για τµήµα του βιοτόπου της ορχιδέας Cephalanthera cuculata, έκτασης 2 στρεµµάτων στη θέση «Μάνα νερού», σε υψόµετρο 1400 µ. επάνω από τα χωριά Καµάρες και Βορίσια του Ψηλορείτη. Π.. 67/1981 : Για τη προστασία της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας και καθορισµού διαδικασίας συντονισµού και ελέγχου της έρευνας αυτών. (ΦΕΚ 23,43/Α) Με το διάταγµα αυτό κηρύσσονται προστατευόµενα 775 είδη αυτοφυούς χλωρίδας και 225 είδη άγριας πανίδας (εκτός από πουλιά), τα οποία αναγράφονται µε την επιστηµονική τους ονοµασία σε συνοδευτικά παραρτήµατα. Σύµφωνα µε το εν λόγω Π., απαγορεύεται σε όλη τη χώρα και για όλο το έτος : η συλλογή, η µεταφύτευση, η εκρίζωση, η κοπή, η µεταφορά, η πώληση και η αγορά, η εξαγωγή και η καταστροφή γενικά, των 775 ειδών αυτοφυούς χλωρίδας. Ο φόνος, η απόπειρα φόνου, η κακοποίηση, ο τραυµατισµός, η πρόκληση βλάβης, η κατοχή, η σύλληψη, η ταρίχευση, η αγορά, η πώληση, η µεταφορά και η εξαγωγή των 225 ειδών της άγριας πανίδας (εκτός από τα πουλιά). Η έρευνα σχετικά µε τα είδη επιτρέπεται αλλά µε όρους. Απαγορεύεται για την καταπολέµηση των εκάστοτε καθορισµένων επιβλαβών ειδών, η χρησιµοποίηση τοξικών ουσιών, και γενικότερα δηλητηριωδών ουσιών, εφ όσον αυτές θέτουν σε κίνδυνο τα προστατευόµενα είδη. Αρµόδιος φορέας για την επιβολή των παραπάνω µέτρων ορίζεται από το Υπουργείο Γεωργίας. Ν. 1335/1983: Κύρωση διεθνούς σύµβασης (Βέρνη, 19.9.1979) για την διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης. (Σύµβαση Βέρνης, ΦΕΚ32/Α) Με την σύµβαση της Βέρνης προστατεύονται είδη της άγριας πανίδας και της αυτοφυούς χλωρίδας που παρατίθενται στα συνοδευτικά παραρτήµατα Ι,ΙΙ και ΙΙΙ. Επίσης προστατεύονται οι περιοχές στις οποίες ζουν τα είδη αυτά, καθώς και οι φυσικοί βιότοποι που απειλούνται µε εξαφάνιση. Σύµφωνα µε την σύµβαση :

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 14 Λαµβάνονται τα κατάλληλα και αναγκαία νοµοθετικά και κανονιστικά µέτρα για την προστασία των ενδιαιτηµάτων των αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας, ιδιαιτέρως αυτών που απαριθµούνται στα παραρτήµατα Ι & ΙΙ και για τη διαφύλαξη των φυσικών ενδιαιτηµάτων που απειλούνται µε εξαφάνιση. Λαµβάνεται υπ όψιν, κατά την χάραξη της χωροταξικής και αναπτυξιακής πολιτικής η ανάγκη της διατήρησης των προστατευόµενων φυσικών περιοχών. Αναλαµβάνεται η υποχρέωση να αποδοθεί περισσότερη προστασία στις περιοχές που έχουν σηµασία για τα µεταναστευτικά είδη, τα οποία παρατίθενται στα παραρτήµατα ΙΙ & ΙΙΙ. Απαγορεύεται η ηθεληµένη συγκοµιδή καρπών, η περισυλλογή, η κοπή ή η εκρίζωση και εφ όσον είναι ανάγκη, η κατοχή ή η εµπορία των ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας που παρατίθενται στο παράρτηµα Ι. Απαγορεύεται για τα είδη άγριας πανίδας που παρατίθενται στο παράρτηµα ΙΙ, η σύλληψη, η κατοχή και η θανάτωσή τους, η βλάβη ή η καταστροφή των τόπων αναπαραγωγής ή ανάπαυσής τους, η ενόχληση κατά τη περίοδο αναπαραγωγής, εξάρτησης και χειµερίας νάρκης, η καταστροφή, συλλογή ή κατοχή των αβγών τους και η κατοχή ή το εµπόριο των ειδών αυτών ζωντανών η νεκρών. Για τα είδη της άγριας πανίδας που παρατίθενται στο παράρτηµα ΙΙΙ καθιερώνεται περίοδοι απαγόρευσης κυνηγιού, απαγορεύεται προσωρινά ή τοπικά η εκµετάλλευση, αν χρειάζεται, ούτως να αυξηθούν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Απαγορεύεται η χρήση των µέσων που παρατίθενται στο παράρτηµα ΙV, όπως : δόκανα, µαγνητόφωνα, εκρηκτικές ύλες, δηλητήρια, πηγές τεχνητού φωτός, παγίδες, καθρέπτες, ηµιαυτόµατα ή αυτόµατα όπλα µε γεµιστήρα που µπορεί να περιέχει πάνω από δύο φυσίγγια, κ.α. Ν. 1650/1986: Για τη προστασία του περιβάλλοντος άρθρο 20, 22 (ΦΕΚ 160/Α) Τα είδη της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας προστατεύονται και διατηρούνται (µαζί µε την βιοκοινότητα και τον βιότοπο ή το ενδιαίτηµά τους) ως βιογενετικά αποθέµατα και ως συστατικά στοιχεία των οικοσυστηµάτων. Ιδιαιτέρως προστατεύονται και διατηρούνται είδη που είναι σπάνια ή απειλούνται µε εξαφάνιση. Ακόµη, προστατεύονται τα είδη των οποίων ο πληθυσµός χωρίς να διατρέχει άµεσο κίνδυνο εξαφάνισης, εµφανίζει τάση µείωσης λόγω υποβάθµισης ή αλλοίωσης των βιοτόπων όπου διαµένουν τα είδη αυτά ή λόγω υπερεκµετάλλευσης του είδους.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 15 Τέλος, προστατεύονται τα είδη που έχουν ιδιαίτερη οικολογική, επιστηµονική, γενετική, παραδοσιακή ή οικονοµική αξία. Τα άρθρα προβλέπουν σχετικά µε τα µέτρα προστασίας τα εξής : Η άσκηση της γεωργίας, της δασοπονίας, της θήρας και της αλιείας καθώς επίσης η φυτοπροστασία και η υγειονοµική προστασία των ζώων εναρµονίζονται µε τις ανάγκες προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας. Με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Γεωργίας, ΠΕΧΩ Ε και άλλου κατά περίπτωση αρµοδίου υπουργού, καθορίζονται οι αναγκαίοι προς τούτο όροι και προϋποθέσεις. Για τις υλικές ζηµιές που προκαλούνται σε γεωργικές, κτηνοτροφικές ή άλλες αγροτικές εκµεταλλεύσεις ή εγκαταστάσεις ή αλιευτικά εργαλεία από είδη άγριας πανίδας που έχουν χαρακτηριστεί ως σπάνια ή απειλούµενα µε εξαφάνιση, µπορούν να χορηγούνται, µε απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, αποζηµιώσεις, επιδοτήσεις ή άλλες κατά περίπτωσιν παροχές. Η εκτίµηση των ζηµιών γίνεται από την αρµόδια υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας και η καταβολή των αποζηµιώσεων από το Κεντρικό Ταµείο Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και ασών του ίδιου υπουργείου ή από άλλες πηγές χρηµατοδότησης. Ν. 1650/1986 : Για τη προστασία του περιβάλλοντος άρθρο 18, 21 (ΦΕΚ 160/Α) Η φύση και το τοπίο προστατεύονται και διατηρούνται, ώστε να διασφαλίζονται οι φυσικές διεργασίες, η αποδοτικότητα των φυσικών πόρων, η ισορροπία και η εξέλιξη των οικοσυστηµάτων, καθώς και η ποικιλοµορφία, η ιδιαιτερότητα ή η µοναδικότητα τους. Ο χαρακτηρισµός περιοχών, στοιχείων η συνόλων της φύσης και του τοπίου ως προστατευόµενων, καθώς και ο καθορισµός των ορίων και των τυχόν ζωνών προστασίας τους γίνονται µε Προεδρικό ιάταγµα, που εκδίδεται µετά από πρόταση των Υπουργών Γεωργίας, ΠΕΧΩ Ε, Βιοµηχανίας Έρευνας και Τεχνολογίας και του, κατά περίπτωσιν αρµόδιου υπουργού, µετά από γνώµη του αρµόδιου νοµαρχιακού συµβούλου. Σε κάθε περίπτωση η σύνταξη Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης είναι απαραίτητη για να τεκµηριωθεί η σηµασία του προστατευµένου αντικειµένου και η σκοπιµότητα των προτεινόµενων µέτρων προστασίας.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 16 Τα σχέδια των Προεδρικών ιαταγµάτων ανακοινώνονται πριν την οριστική διατύπωση τους στους ενδιαφερόµενους. Το Προεδρικό διάταγµα χαρακτηρισµού καθορίζει αναγκαίους για την προστασία του συγκεκριµένου αντικειµένου γενικούς όρους, τις απαγορεύσεις και τους περιορισµούς, ρυθµίζει τα σχετικά µε την αρµοδιότητα και τη διαδικασία έκδοσης και το περιεχόµενο των κανονισµών ή ειδικών σχεδίων ανάπτυξης και διαχείρισης και, τέλος, καθορίζει τις, κατά περίπτωσιν, αρµόδιες για τη εφαρµογή τους υπηρεσίες. Ανάλογα µε τον χαρακτηρισµό τους οι περιοχές προστατεύονται σε απόλυτο ή µικρότερο βαθµό ως εξής : Στις περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα. Στις περιοχές προστασίας της φύσης απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα ή επέµβαση που είναι δυνατόν να µεταβάλλει ή να αλλοιώσει τη φυσική κατάσταση του χώρου, τη σύνθεση ή την εξέλιξη του. Στα εθνικά πάρκα απαγορεύονται οι ανθρώπινες ενέργειες, οι επεµβάσεις και οι δραστηριότητες που υποβαθµίζουν το φυσικό περιβάλλον. Επιτρέπεται να εκτελούνται έργα, να γίνονται έρευες και να ασκούνται δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, µε τους όρους και τους περιορισµούς, που καθορίζονται ειδικότερα από τον οικείο κανονισµό λειτουργίας του Εθνικού Πάρκου. Ενέργειες ή δραστηριότητες που µπορούν να επιφέρουν καταστροφή, η φθορά ή αλλοίωση των προστατευόµενων φυσικών σχηµατισµών, των προστατευόµενων τοπίων ή των στοιχείων του τοπίου απαγορεύονται, σύµφωνα µε τις ειδικότερες ρυθµίσεις των οικείων κανονισµών. Στις περιοχές οικοανάπτυξης επιτρέπεται η άσκηση δραστηριοτήτων που εναρµονίζονται µε τη προστασία και τη βελτίωση των ιδιαίτερων φυσικών και πολιτιστικών γνωρισµάτων, µε βάση ειδικά σχέδια ανάπτυξης και διαχείρισης. Αν για την προστασία των παραπάνω περιοχών, των στοιχείων ή των συνόλων, επιβάλλεται παράλληλα η εφαρµογή ειδικών µέτρων σε γειτονικές εκτάσεις, τα µέτρα προστασίας επεκτείνονται και σε αυτές. Κατ αυτόν τον τρόπο οι παραπάνω προστατευόµενες περιοχές αποτελούν το κεντρικό τµήµα µιας ευρύτερης περιοχής, στην οποία τα αναγκαία µέτρα προστασίας κλιµακώνονται κατά ζώνες. Υπάρχει δυνατότητα να καθορίζονται µε Υπουργική Απόφαση απαγορεύσεις, όροι και περιορισµοί για επεµβάσεις και δραστηριότητες, οι οποίες είναι δυνατόν να έχουν

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 17 βλαπτικά αποτελέσµατα σε περιοχές, στοιχεία ή σύνολα της φύσης και του τοπίου, για το οποία έχει αρχίσει η διαδικασία χαρακτηρισµού τους ως προστατευόµενων. Η ισχύς της Υπουργικής Απόφασης δεν µπορεί να υπερβαίνει τα δύο έτη. (Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, η προθεσµία αυτή µπορεί να παρατείνεται, µε όµοια Υπουργική Απόφαση, για ένα ακόµη έτος). Τέλος, όποιος παραβιάζει τα µέτρα, τις απαγορεύσεις, τους όρους και τους περιορισµούς που επιβάλλονται µε τα προαναφερθέντα Προεδρικά ιατάγµατα ή Υπουργικές αποφάσεις τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον ενός µήνα. Αν ο παραβάτης ενήργησε από αµέλεια τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι τριών µηνών ή µε χρηµατική ποινή. Αν οι επιβαλλόµενοι από τις πράξεις χαρακτηρισµού όροι, περιορισµοί και απαγορεύσεις είναι εξαιρετικά επαχθείς, µε αποτέλεσµα να παρακωλύεται υπέρµετρα η άσκηση των εξουσιών που απορρέουν από το δικαίωµα της ιδιοκτησίας, το δηµόσιο, ύστερα από το αίτηση των θιγοµένων, µπορεί, κατά το µέρος του δυνατού, να αποδεχθεί είτε την ανταλλαγή των ιδιωτικών εκτάσεων µε εκτάσεις του ηµοσίου είτε την καταβολή εφ άπαξ ή περιοδικής αποζηµίωσης, είτε τη µεταφορά συντελεστή δόµησης σε άλλη ιδιοκτησία. Είναι δυνατή επίσης η αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιωτικών εκτάσεων υπέρ του ηµοσίου, εφ όσον είναι απολύτως αναγκαία για την επίτευξη των σκοπών της προστασίας, η οποία αναγνωρίζεται ως σκοπός δηµόσιας ωφελείας. Στο Ν. Ηρακλείου υπάρχουν δέκα περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, µεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η περιοχή µελέτης. Πρόκειται για τις περιοχές: Αστερούσια όρη Γιούχτας Όρος ίκτη Τσούτσουρος ή Ιγνάτιος Μάταλα Όρµος Αγίας Πελαγίας Περιοχή Μπουγάδα Μετόχι Το Κακό Όρος Χερσόννησος

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 18 Χόνδρος Ν. 2204/1994: Κύρωση σύµβασης για την βιολογική ποικιλότητα, που υπεγράφη στο Ρίο Ντε Τζανέιρο στις 5 Ιουνίου 1992 (Φεκ 59/Α) και Απόφαση 93/626/ΕOK του Συµβουλίου. Αριθ. L309, 13.12.1993 Σκοπός της σύµβασης είναι, σύµφωνα µε το άρθρο 1, η διατήρηση της Βιολογικής ποικιλότητας, η αειφορική χρήση των στοιχείων της και ο δίκαιος και ισότιµος καταµερισµός των πλεονεκτηµάτων που θα προκύψουν από τη χρήση των γενετικών πόρων. Οι υποχρεώσεις που αναλαµβάνουν τα συµβαλλόµενα κράτη ταξινοµούνται σε δύο ενότητες. Η πρώτη ενότητα (άρθρα 6-14) περιλαµβάνει τις υποχρεώσεις εκείνες που αφορούν στη διατήρηση, την προστασία και την αειφορική χρήση της βιολογικής ποικιλότητας. Η δεύτερη ενότητα (άρθρα 15-20) αφορά στους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης της βιολογικής ποικιλότητας για τους βιοτεχνολογικούς σκοπούς. N. 2637/ 98 «Σύσταση Οργανισµού Πιστοποίησης Λογαριασµών, Οργανισµού Πληρωµών και ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισµού και Εγγυήσεων, Οργανισµού Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων Γενικών ιευθύνσεων και θέσεων προσωπικού στο Υπουργείο Γεωργίας και Εταιρείας Αξιοποίησης Αγροτικής Γης Α.Ε και άλλες διατάξεις» Άρθρο 57: Τροποποίηση και συµπλήρωση διατάξεων του ν.δ 86/1969 ασικός Κώδιξ Τα υφιστάµενα καταφύγια θηραµάτων σύµφωνα µε τον εν λόγω νόµο µετονοµάζονται σε καταφύγια άγριας ζωής. Με απόφαση του οικείου Γενικού Γραµµατέα της Περιφέρειας, που δηµοσιεύεται στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως, ιδρύονται καταφύγια άγριας ζωής σε δασικές, δασοσκεπείς, χορτολιβαδικές, ελώδεις, υγροτοπικές, αγροτικές, παρόχθιες, παραλίµνιες και παράκτιες εκτάσεις, καθώς και σε ερηµονησίδες, µε την προϋπόθεση ότι οι εκτάσεις αυτές, είτε είναι απαραίτητες για την διατροφή, διαχείµαση, αναπαραγωγή ή διάσωση των ειδών της άγριας πανίδας ή αυτοφυούς χλωρίδας, είτε είναι απαραίτητες για την επιβίωση ενός ή περισσότερων ειδών της άγριας πανίδας ή αυτοφυούς χλωρίδας που είναι µοναδικά, σπάνια ή απειλούνται µε εξαφάνιση, είτε αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγµα τύπου βιοτόπου. Στη συνέχεια αναφέρονται συνοπτικά ορισµένες από τις δραστηριότητες που επιτρέπονται και τις απαγορεύσεις στα καταφύγια άγριας ζωής:

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 19 Απαγορεύεται το κυνήγι κάθε ζώου και η καταστροφή κάθε είδους ζώνης µε φυσική βλάστηση, των φυτοφρακτών, ή αµµοληψία, η αποστράγγιση και αποξήρανση ελωδών εκτάσεων, η ρύπανση των υδατικών πόρων και η ένταξη έκτασης καταφυγίου άγριας ζωής σε πολεοδοµικό ή ρυµοτοµικό σχεδιασµό. Επιτρέπεται η εκτέλεση έργων ή εργασιών και ιδίως αλιευτικά έργα, έργα αναδασµού, τουριστικές και βιοµηχανικές εγκαταστάσεις, κατασκηνώσεις, λατοµεία, µεταλλεία και δρόµοι αφού προηγουµένως έχει υποβληθεί µελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων τύπου Α και έχει χορηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Επιτρέπεται η σύλληψη ζώων και η συλλογή φυτών για επιστηµονικούς σκοπούς. Η µεταφορά άγριας πανίδας για τον εµπλουτισµό άλλων περιοχών επιτρέπεται να εκτελείται µόνο, από τη ασική Υπηρεσία. Καθορίζονται από τη ασική Υπηρεσία, ειδικά έργα βελτίωσης του βιοτόπου των καταφυγίων άγριας ζωής και έργα ικανοποίησης των οικολογικών αναγκών τους. Επιτρέπεται η τοποθέτηση µπάρας ελέγχου της πρόσβασης σε δασικούς δρόµους που οδηγούν εντός του καταφυγίου, κατά την κρίση του αρµόδιου δασαρχείου. Οι παραβάτες τιµωρούνται µε πρόστιµο. Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες τροποποίησης ορίων και ίδρυσης νέων καταφυγίων άγριας ζωής. Με βάση σχετικό έγγραφο της ιεύθυνσης ασών Ηρακλείου, ο κατάλογος των νέων καταφυγίων άγριας ζωής του νοµού έχει ως εξής: Ονοµασία καταφυγίου Περιοχή ήµου Έκταση (στρ.) Παρατηρήσεις Γιούχτας Αρχανών 10.300 NATURA Αλµυρού-Κέρης Γαζίου-Τυλίσσου 21.000 Τροποποίηση ορίων κατά 6.000 στρ. Γούρνος Κρουσώνα 6.700 Πρόταση ήµου Άνω Λιµνιών Μαλίων 10.000 Πρόταση ήµου Αποσελέµη Χερσονήσου 2.500 Πρόταση ήµου Ψηλορείτη Ρούβα-Ζαρού 48.500 NATURA, Προτάσεις ήµων Βιάνου- Αµιρών-Κεφαλ/σίου Βιάνου 44.000 Τροποποίηση ορίων κατά 31.000 στρ. Μελεσσών Καζαντζάκη 1.000 Πρόταση ήµου Αστερούσια (Κόφινας) Κόφινα και 18.500 NATURA Αστερουσίων υτικά Αστερούσια (Αγιοφάραγγου) Μοιρών 20.000 NATURA

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 20 Ονοµασία καταφυγίου Περιοχή ήµου Έκταση (στρ.) Παρατηρήσεις Αγίου Αντωνίου Γοργολαινίου 750 Πρόταση ήµου Κουνάβων Καζαντζάκη 2.000 Πρόταση ήµου Καταφύγια άγριας ζωής νοµού Ρεθύµνου Ονοµασία καταφυγίου Περιοχή ήµου Έκταση στρέµµατα Παρατηρήσεις Βρύσσινα Πρασσιανό φαράγγι Ρεθύµνης & Συβρίτου 30.000 Τροποποίηση ορίων Ψηλορείτης Ανωγείων, Κουρητών, Κουλούκωνα & Συβρίτου 120.000 Τροποποίηση ορίων Κουρούπα Κουρταλιώτη Φοίνικα & Λάµπης 40.000 Ίδρυση µόνιµου καταφυγίου 1/8/2001 Στην περιοχή µελέτης βρίσκονται τα καταφύγια «Γούρνος» έκτασης 6.700 στρµ και το καταφύγιο «Ψηλορείτη» στο νοµό Ηρακλείου και νοµό Ρεθύµνου 48.500 στρµ και 120.000 στρµ αντίστοιχα. Ν.998/1979 Για την προστασία των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας (ΦΕΚ 289/Α) Σκοπός του νόµου είναι ο καθορισµός των συγκεκριµένων µέτρων προστασίας για τη διατήρηση, την ανάπτυξη και τη βελτίωση των δασών και των δασικών εκτάσεων γενικά. Τα µέτρα διαχείρισης αφορούν, τη χαρτογράφηση των δασών, τη σύνταξη δασικού κτηµατολογίου, τους δασικούς δρόµους και τα δασοτεχνικά έργα, την ανανέωση και βελτίωση των δασών, την αντιµετώπιση των πυρκαγιών, τις δασώσεις και αναδασώσεις, κλπ. Ν.1650/1986 : Για την προστασία του περιβάλλοντος, άρθρα 3,4 & 5 (ΦΕΚ 160/Α) : ΚΥΑ 69269/5387/1990 Κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, περιεχόµενο µελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) (ΦΕΚ 678/Β) Σκοπός του νόµου είναι, µεταξύ άλλων, η αποτελεσµατική αποτροπή της ρύπανσης και της υποβάθµισης του περιβάλλοντος µε την αξιολόγηση των άµεσων και

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 21 έµµεσων επιπτώσεων των έργων και των δραστηριοτήτων στο περιβάλλον και τη θέσπιση σχετικών κανόνων. Για την πραγµατοποίηση νέων δηµοσίων ή ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων καθώς και για την επέκταση, τον εκσυγχρονισµό η την µετεγκατάσταση υφιστάµενων έργων και δραστηριοτήτων απαιτείται σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και στη συνέχεια, έγκριση περιβαλλοντικών όρων, και προέγκριση χωροθέτησης. Τα έργα και οι δραστηριότητες αυτές κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα µε τις επιπτώσεις τους (ρύπανση, υποβάθµιση, κίνδυνος σοβαρού ατυχήµατος ) στο περιβάλλον : Η πρώτη κατηγορία περιλαµβάνει έργα και δραστηριότητες τα οποία λόγω της φύσης, του µεγέθους ή της έκτασης τους είναι πιθανόν να προκαλέσουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον. Η δεύτερη κατηγορία περιλαµβάνει έργα και δραστηριότητες που χωρίς να προκαλούν σοβαρούς κινδύνους ή οχλήσεις, πρέπει να υποβάλλονται για την προστασία του περιβάλλοντος σε γενικές προδιαγραφές όρους και περιορισµούς. Η τρίτη κατηγορία περιλαµβάνει έργα και δραστηριότητες που προκαλούν ιδιαίτερα µικρό κίνδυνο, όχληση ή υποβάθµιση στο περιβάλλον. Η έγκριση περιβαλλοντικών όρων Η έγκριση των όρων για τη προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης ή πραγµατοποίησης του έργου ή της δραστηριότητας. Για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για τα έργα και τις δραστηριότητες της πρώτης οµάδας της κατηγορίας Α (βλ. παραπάνω) απαιτείται υποβολή ΜΠΕ και για τα έργα της δεύτερης οµάδας της ίδιας κατηγορίας απαιτείται η υποβολή ερωτηµατολογίου ή ΜΠΕ, εφ όσον κριθεί, κατά το στάδιο της προέγκρισης χωροθέτησης, ότι πρέπει να συνταχθεί τέτοια µελέτη.] Προέγκριση χωροθέτησης Η προέγκριση χωροθέτησης αποτελεί προϋπόθεση της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και στην πραγµατοποίηση νέων έργων ή δραστηριοτήτων της Α κατηγορίας. Αφορά επίσης στον εκσυγχρονισµό ή την επέκταση υφιστάµενων, εφ όσον επέρχονται ουσιώδεις διαφορές σε σχέση µε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.

ΣΧΕ ΙΟ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ 22 Η προέγκριση χωροθέτησης γίνεται µε απόφαση του Υπουργείου ΠΕΧΩ Ε ή του Γενικού Γραµµατέα Περιφερείας, κατά περίπτωση. εν απαιτείται προέγκριση χωροθέτησης για να ανανεωθεί η άδεια λειτουργίας υφιστάµενων βιοµηχανικών και συναφών δραστηριοτήτων καθώς επίσης για την εξόρυξη τύρφης, για γεωτρήσεις βάθους, για γεωθερµικές γεωτρήσεις, για την εξόρυξη ορυκτών, για την εξόρυξη ορυκτών, για την εξόρυξη λιθάνθρακα και λιγνίτη σε ορυχεία βάθους και σε ορυχεία επιφανείας, για άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου, για εξόρυξη µεταλλευµάτων και ασβεστούχων σχιστολίθων και για την εξόρυξη ορυκτών σε ορυχεία επιφανείας. εν απαιτείται επίσης προέγκριση χωροθέτησης στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η χωροθέτηση προβλέπεται από συγκεκριµένο χωροταξικό, πολεοδοµικό ή ρυθµιστικό σχέδιο ή από τις ζώνες ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων καθώς και σε βιοµηχανικές, µεταλλευτικές και λατοµικές περιοχές που έχουν καθοριστεί σύµφωνα µε την ισχύουσα σχετική νοµοθεσία. Ν. 2742/99: Χωροταξικός σχεδιασµός και αειφόρος ανάπτυξη και άλλες διατάξεις. (ΦΕΚ 207/Α) Σκοπός του νόµου µεταξύ άλλων είναι η διευκρίνιση του καθεστώτος διοίκησης, λειτουργίας και διαχείρισης των προστατευόµενων περιοχών της χώρας. Περιγράφονται οι προϋποθέσεις σύστασης και οι δυνατές µορφές των Φορέων ιαχείρισης των προστατευόµενων περιοχών (Άρθρο 15), και διευκρινίζεται ότι µπορούν να δηµιουργούνται φορείς διαχείρισης για περισσότερες από µία προστατευόµενες περιοχές. Υπάρχει ειδική πρόβλεψη (παράγραφος 3), σε περιπτώσεις απουσίας ή καθυστέρησης λειτουργίας φορέα διαχείρισης του προστατευτέου αντικειµένου, για τη δυνατότητα ανάθεσης της ευθύνης σύνταξης, παρακολούθησης της εφαρµογής και αξιολόγησης των κανονισµών διοίκησης και λειτουργίας και των σχεδίων διαχείρισης, σε υφιστάµενες δηµόσιες υπηρεσίες, ή σε ειδικές υπηρεσίες που συνιστώνται για το σκοπό αυτό κατά τις κείµενες διατάξεις, σε ΟΤΑ και των δύο βαθµίδων, σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύµατα και δηµόσια ερευνητικά κέντρα ή άλλα νοµικά πρόσωπα δηµόσιου ή ιδιωτικού δικαίου µη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα, καθώς και σε µη κερδοσκοπικά νοµικά πρόσωπα του ιδιωτικού τοµέα, που έχουν διακριθεί για το έργο τους στον τοµέα προστασίας της φύσης ή γενικότερα της προστασίας του περιβάλλοντος και τα οποία διαθέτουν την κατάλληλη τεχνική και επιστηµονική υποδοµή, καθώς και αποδεδειγµένη εµπειρία στην υλοποίηση ανάλογων έργων. Η ανάθεση στις περιπτώσεις φορέων του δηµόσιου ή του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα