ΑΜΠΕΛΩΝΑ 22/5/2016. Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες - φοι

ΑΜΠΕΛΩΝΑ 22/5/2016 Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες - φοι Η φετινή χρονιά, χρονιά ενταγμένη στο γιορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματός μας, είναι αφιερωμένη στα 70χρονα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Με τη σημερινή μας εκδήλωση τιμάμε τους εκτελεσμένους αγωνιστές του Μάη 1944 στον Αμπελώνα. Με σεβασμό υποκλινόμαστε σε όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους, που αγωνίστηκαν κατά των εισβολέων κατακτητών. Που πάλεψαν ή στήριζαν τους αντάρτες, στα πεδία των μαχών, στις πόλεις, στα βουνά, στις θάλασσες, στη παρανομία. Εκείνους και εκείνες που κράτησαν ηρωική στάση με το όπλο, ή τα χωνιά και τη προκύρηξη, που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, τις απεργίες, στα σαμποτάζ. Αυτούς που συνέχισαν ξανά με το όπλο στο χέρι με το ΔΣΕ. Εκείνους και εκείνες που διώχτηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, όσους εκτελέστηκαν, που έμειναν όμως αλύγιστοι και μας έχουν διδάξει ένα αξιοπρεπές πρότυπο ζωής. Του αταλάντευτου αγωνιστή για τα λαϊκά συμφέροντα σε όλες τις συνθήκες, του αφοσιωμένου αγωνιστή για τη τελική νίκη. Με περηφάνια αντικρίζουμε την ιστορία μας, την ηρωική ιστορία του ΚΚΕ, που υπήρξε η ψυχή, ο καθοδηγητής και ο κύριος αιμοδότης του ΕΑΜικού αγώνα. Είμαστε περήφανοι γιατί ό,τι θετικό έζησε ο λαός στο τόπο μας τα κατέκτησε με σκληρούς αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Το ΚΚΕ έδωσε συνολικά στους λαϊκούς αγώνες και συγκεκριμένα στα χρόνια της κατοχής χιλιάδες από τα καλύτερα παιδιά του. Δημιούργησε πρότυπα στάσης ζωής, καλλιέργησε στην πράξη το μαζικό ηρωισμό. Η ιστορία του Κόμματός μας, η ιστορία της τάξης μας είναι γραμμένη με αίμα σπιθαμή προς σπιθαμή σε όλη την Ελλάδα κι όχι μόνο. Είναι πηγή έμπνευσης και γνώσης, πηγή πολύτιμων συμπερασμάτων για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης σήμερα, που μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο αναγκαία και επιτακτική. Για να πιστέψει ο λαός στις δυνάμεις του, ότι μπορεί να κάνει κουμάντο ο ίδιος στη χώρα μας παίρνοντας τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας στα χέρια του, τσακίζοντας την εξουσία του κεφαλαίου, για να ζήσουμε έξω από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τις παλιές και τις νέες αντιλαϊκές συμφωνίες, τις αντεργατικές κι αντιλαϊκές κατευθύνσεις τους. Γνωρίζουμε ότι όσοι πάλεψαν στα πλαίσια του ΕΑΜικού αγώνα και στη συνέχεια, όσοι αντιμετωπίζοντας στα ίσα μέχρι και το θάνατο, δεν αναζητούσαν τιμές και αναγνώριση. Εμείς όμως έχουμε υποχρέωση να τους τιμάμε. Όχι μόνο με λόγια αλλά κύρια με πράξεις. Με τη συνεχή προσπάθεια να ανταποκρινόμαστε σε κάθε φάση και καμπή στο σύγχρονο αγώνα για τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την εργατική εξουσία. Έχοντας στο μυαλό αυτό που μας έμαθαν οι παλιότεροι ότι κανείς δεν γεννήθηκε ήρωας, ούτε η ηρωική στάση είναι αποστεωμένη από ανθρώπινα συναισθήματα. Τι είναι αυτό που πολλαπλασιάζει τη δύναμη του κάθε αγωνιστή; Είναι η πίστη στο δίκιο, στη δύναμη του λαού και σε υψηλά ιδανικά για τη δυνατότητα της νέας κοινωνίας. Τα γεγονότα του Μάη 1944 στον Αμπελώνα Το ΚΚΕ κατά την περίοδο της Κατοχής, όπως και προπολεμικός, στην επαρχία Τιρνάβου, είχε ισχυρά ερείσματα. Τόσο στον Τίρναβο όσο και στον Αμπελώνα, πριν από τη δικτατορία του Μεταξά, είχε επιτύχει να εκλέξει και στις δύο κοινότητες δικούς του προέδρους. Στην Κατοχή οι οργανώσεις του ΚΚΕ και του ΕΑΜ ήταν ισχυρότατες και στον ΕΛΑΣ είχαν ενταχθεί πάμπολλοι από τους κατοίκους της περιοχής. Στην περιοχή είχε την έδρα του το Τάγμα Μηχανικού του ΕΛΑΣ με διοικητή τον Αντώνη Βρατσάνο. Η ύπαρξη ισχυρής αντάρτικης μονάδας στον Όλυμπο και ΕΑΜικών αντιστασιακών οργανώσεων στα χωριά ανησυχούσε πάρα πολύ τους Γερμανούς. Γι αυτό στις αρχές του 1944 σε 11 από τα 14 χωριά της επαρχίας Τιρνάβου εγκατέστησαν φρουρές ενισχυμένες με στοιχεία αρμάτων μάχης, συνολικής δύναμης τάγματος. Για να εξασφαλιστούν ακόμη περισσότερο από τις επιθέσεις των ανταρτών, εμπιστεύτηκαν στον ΕΑΣΑΔ Λάρισας να εξουδετερώσει τους κομμουνιστές των χωριών που ήταν στον Βρυότοπο, Αμπελώνα και Φαλάνη. 1

Σε χωριά της επαρχίας Τιρνάβου είχε και ο ΕΔΕΣ τους δικούς του πυρήνες. Η αστική τάξη της χώρας είχε μηχανισμούς που διατηρούσαν σχέση με τους κατακτητές. Έτσι μέλη και αξιωματικοί του ΕΔΕΣ είχαν ενταχθεί στα Τάγματα Ασφαλείας και στον ΕΑΣΑΔ, συνεργάζονταν με τα S.S. των Γερμανών. Στις 2 Μάη 1944 οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους ΕΑΣΑΔίτες σε ενέδρα συλλαμβάνουν στο δρόμο Τιρνάβου Δαμασίου Κουτσοχέρου Ζάρκου τους: Ανδρέα Μπιτούνη, (απαγχονίστηκε στο Ορμάν Μαγούλα 31 Μάη), Γιάννη Γαννόπουλο, (μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια των ΕΑΣΑΔιτών πετάχτηκε μισοπεθαμένος στον Πηνειό) από τον Βρυότοπο, τον Γιάννη Ούρδα, Γιάννη Θεοχαρούλη (απαγχονίστηκαν στο Ορμάν Μαγούλα 31 Μάη) και Γιώργο Κολοκοτρώνη ( ελευθερώθηκε μετά από λίγες ημέρες) από τον Αμπελώνα, οι οποίοι μετέφεραν σιτάρι στο Ζάρκο για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στις 12 Μάη 1944 200 γυναίκες από τον Αμπελώνα συγκεντρώθηκαν στον Τίρναβο και διαδήλωσαν ενάντια στην εγκατάσταση ΕΑΣΑΔιτών στον Αμπελώνα. Το βράδυ της ίδιας ημέρας Γερμανοί και ΕΑΣΑΔίτες συλλαμβάνουν τον Κώστα Κουλιαλή φαρμακοποιό, Γραμματέα του ΕΑΜ Αμπελώνα και τη γυναίκα του με τρία ανήλικα παιδιά (την οποία μετά από λίγες μέρες ελευθέρωσαν), τη μάνα και τις δύο αδελφές του Νικόλαο Παπαγιάννη Γραμματέα του ΕΑΜ Βρυοτόπου, Βασιλική και Παρασκευούλα, όλους τους εκτέλεσαν. Στις 17 Μάη 1944 περικύκλωσαν τον Αμπελώνα Γερμανοί SS και ΕΑΣΑΔίτες με επικεφαλή τον δάσκαλο Δημήτριο Μαλλιάρα και τον Δημήτριο Ψαθά. Συνέλαβαν πολλούς και σκότωσαν δεκατρείς, από τους συλληφθέντες. Οι νεκροί: 1) Γεώργιος Κων/νου Πούλιος, 2) Βάϊος Παναγ. Γκουλέτσας, 3) Γεώργιος Κων/νου Καρανίκας, 4) Γεώργιος Νικ. Λαρίγκας, 5) Γεώργιος Ιωαν Ροκάς, 6) Δημήτριος Γεωργ. Βιρβίλης, 7) Δημοσθένης Μιχ. Παπαϊωάννου, 8) Βασίλειος Αθαν. Μούζας, 9) Φίλιππος Δημ. Βλαχόπουλος, 10)Κων/νος Φιλ. Βλαχόπουλος, 11) Γεώργιος Κων?νου Ψύλλας, 12) Νικόλαος Παπακωνσταντίνος από Δεμερλί, και 13) ενας άγνωστης ταυτότητας. Πριν εγκαταλείψουν την κωμόπολη λεηλάτησαν αρκετά σπίτια και στρατολόγησαν περίπου 40 νέους για τον ΕΑΣΑΔ. Στις 27 Μάη με νέα επιδρομή στον Αμπελώνα σκότωσαν στην πλατεία άλλους 4: τους Κων/νο Αθαν. Πούλιο, Βασίλειο Κων/νου Ζαμπούκα, Αθανάσιο Δημ. Ζεστό και Λάζαρο Ευαγ. Μπότσικα. Επίσης τέλη Μάη σε νέα επιδρομή σκότωσαν τον Κώστα Σβώλα μέλος της ΕΠΟΝ καθώς και όποιον αντιστασιακό συναντούσαν. Για τους φόνους, τις κακοποιήσεις τις συλλήψεις και τις λεηλασίες των περιουσιών τους, μερικοί παθόντες ή συγγενείς τους, μετά την απελευθέρωση, υπέβαλλαν μηνύσεις κατά του Δημητρίου Μαλιάρα κα άλλων ΕΑΣΑΔιτών, αλλά το αστικό κράτος μέσω των δικαστικών αποφάσεων δεν δικαίωσε τους παθόντες και συγγενείς. Το ΚΚΕ ήταν ο εμπνευστής και ο αιμοδότης της Εαμικής αντίστασης. Στο ΕΑΜ συσπειρώθηκαν ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες. Από τα χρόνια της κατοχής ήταν φανερό ότι το ΕΑΜ και το ΚΚΕ θα ήταν ο καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων όταν απελευθερωνόταν η Ελλάδα. Το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ είχε στις γραμμές του σχεδόν 150.000 ένοπλους αντάρτες. Η ΕΠΟΝ τράβηξε στις γραμμές της 650.000 νεολαίους. Το αποτέλεσμα αυτής της γενναίας δράσης ήταν η απελευθέρωση μέχρι το 1944 του 90% της κατεχόμενης Ελλάδας. Στις απελευθερωμένες περιοχές έμπαιναν οι βάσεις της Εαμικής εξουσίας. Μέσα από τον ηρωισμό των μελών και των στελεχών του το ΚΚΕ δημιούργησε αγωνιστικά πρότυπα στον λαό. Η ίδρυση και η δράση του ΕΑΜ στάθηκαν από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ήταν το ΕΑΜ που οργάνωσε τον αγώνα και έσωσε το λαό από την πείνα. Που δημιούργησε φύτρα λαϊκής εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Λαϊκή Αυτοδιοίκηση και Λαϊκή Δικαιοσύνη). Που τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση. Που ίδρυσε την ΠΕΕΑ, την κυβέρνηση του Βουνού, το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών, που οργάνωσε, κάτω από τη μύτη των κατακτητών τις εκλογές όπου συμμετείχε μαζικά ο λαός και, για πρώτη φορά ψήφισαν η νέοι από 18 χρονών και οι γυναίκες. Χάρη στο ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης όμηρος για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, αλλά και για να πολεμήσει κατά της σοβιετικής Ένωσης. Ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8-12 εχθρικές Μεραρχίες και προξένησε στους κατακτητές σοβαρές απώλειες, 30.000 νεκρούς και συνέλαβε 6.500 αιχμαλώτους. 2

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώθηκαν και πάλεψαν πλάι - πλάι, κάτω από τις σημαίες μιας ενιαίας πατριωτικής απελευθερωτικής οργάνωσης, τόσο τεράστια πλήθη, που μετρούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια αγωνιστές και αγωνίστριες. Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες - φοι Όπως σήμερα έτσι και τότε δεν ήμασταν όλοι μαζί, όπως λαθραία προσπαθούν κάποιοι να περάσουν στη συνείδηση του λαού. Όπως και σήμερα έτσι και τότε η σύγκρουση γινόταν μεταξύ του λαού και των εκμεταλλευτών του, ντόπιων και ξένων. Η γερμανική κατοχή δεν κατάργησε το καπιταλιστικό σύστημα. Την ίδια ώρα που το ΕΑΜ συσπειρώνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, πολεμούσε για την απελευθέρωση της πατρίδας, η Αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της, είτε συμβιβάζονταν με τους κατακτητές κηρύσσοντας αναμονή, είτε εγκατέλειπαν τη χώρα μαζί με το βασιλιά τους για να συνωμοτούν μαζί με τους εγγλέζους πάτρωνές τους στο Κάϊρο και στο Λονδίνο σε βάρος του λαού, είτε καλούσαν τον ελληνικό λαό να κάτσει φρόνιμα, όπως έκανε και ο Πλαστήρας από τη Νίκαια της Γαλλίας. Και άλλοι, έμπαιναν ανοιχτά στην υπηρεσία των κατακτητών όπως οι κουίσλιγκς πρωθυπουργοί Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλοι, Ράλληδες, οι Χίτες και οι Ταγματασφαλίτες. Δεν αντιστάθηκαν λοιπόν όλοι στους κατακτητές! Υπήρξαν και ριψάσπιδες και προδότες! Κι ας μην προσπαθούν σήμερα οι αναθεωρητές της Ιστορίας και οι συνεργάτες των κατακτητών, οι απόγονοι των Ράλληδων και των Ταγματασφαλιτών να τσουβαλιάζουν τους θύτες με τα θύματα, τους αγωνιστές με τους συνεργάτες των Γερμανών, τους κομμουνιστές με τους φασίστες, με τη γνωστή θεωρία των δύο άκρων και των ολοκληρωτισμών που μας τσαμπουνάει η ιμπεριαλιστική Ε Ε και τα επιτελεία του ιμπεριαλισμού, δίνοντας συγχωροχάρτι στους φασίστες! Να γιατί σηκώνει ξανά, κεφάλι ο φασισμός -ναζισμός. Ποιός τον υποθάλπτει; ο καπιταλισμός που γεννά και θρέφει τον φασισμό και τον χρησιμοποιεί και τον αξιοποιεί όταν ζορίζεται το καπιταλιστικό σύστημα, όπως τώρα, με την καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια, που γέννησε και έθρεψε την χρυσή αυγή, για να χτυπήσει με τα μαντρόσκυλά της το εργατικό λαϊκό κίνημα, για να μη σηκώσει κεφάλι. Οι φασίστες εγκληματίες καλλιεργούν το μίσος και την ξενοφοβία και επιτίθενται στους πρόσφυγες, που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, που όσους δεν σκοτώνουν ή δεν πνίγουν στις θάλασσες, τους χρησιμοποιεί το μεγάλο κεφάλαιο για να αυξήσει τα κέρδη του, καθηλώνοντας τα μεροκάματα σε επίπεδα απόλυτης φτώχειας. Όπως όμως στα χρόνια της κατοχής, ο Λαός με την ΕΑΜική Αντίσταση αντιμετώπισε τους ιδεολογικούς προγόνους τους-τους ταγματασφαλίτες, τους γερμανοτσολιάδες, τους χίτες και όλους τους συνεργάτες των κατακτητών του φασιστικού άξονα, έτσι και σήμερα, με το Ταξικό-Λαϊκό κίνημα, θα τους απομονώσει, θα τους παραδώσει στην περιφρόνηση και θα τους πετάξει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Η ταξική συνέπεια των κατοχικών κυβερνήσεων αλλά και των εχθρών του απελευθερωτικού κινήματος αναγνωρίστηκε από τις μεταπολεμικές αστικές κυβερνήσεις που όχι μόνο δεν τους τιμώρησαν αλλά τους αξιοποίησαν κιόλας ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη στην Αθήνα είναι αποκαλυπτικά για τον ρόλο αυτών των δυνάμεων. Οι επιδιώξεις όλων τους ήταν να επανέλθουν στην εξουσία μετά την κατοχή. Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές γνώριζαν πολύ καλά ότι ο αγώνας που διεξαγόταν κατά των κατακτητών είχε κατά βάθος ταξικό περιεχόμενο. Δεν ξεγελιόταν από το εθνικοαπελευθερωτικό στοιχείο του, που κάλυπτε το κοινωνικό. Κατανοούσαν πως ο ερχομός των λαϊκών μαζών στο προσκήνιο, έστω με αφετηρία την εθνική απελευθέρωση, δε γινόταν να περιοριστεί σ' αυτήν, απ' τα ίδια τα πράγματα. Μετά την απελευθέρωση στην ημερήσια διάταξη έμπαινε το ζήτημα σταθεροποίησης ή ανατροπής της αστικής εξουσίας. Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και η εξαθλίωση μεγάλου τμήματος της αγροτιάς δεν οφειλόταν μόνο στους καταχτητές αλλά και στη ντόπια αστική τάξη. Ωστόσο το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας και τότε ακόμη, ιδίως μετά το 1943, που οι συνθήκες επέβαλαν να θέσει το ζήτημα της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας. Δηλαδή δεν είχε πρόβλεψη και έτσι την κρίσιμη στιγμή δεν έλυσε το ζήτημα της σύμπλεξης του κοινωνικοταξικού περιεχομένου του αγώνα με τον εθνικοαπελευθερωτικό. Οι δυνάμεις που συμμετείχαν στο ΕΑΜ εξέφραζαν διαφορετικά συμφέροντα. Εκτός από το ΚΚΕ συμμετείχαν και δυνάμεις σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες, γενικά αστικής πολιτικής 3

κατεύθυνσης. Έπρεπε να θεωρηθεί βέβαιο ότι, εξαιτίας των ταλαντεύσεων που προσιδιάζουν στη φύση τέτοιων κομμάτων και ατόμων και που δεν είναι διατεθειμένα να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου, δεν ήταν δυνατό η εργατική τάξη να βαδίσει μαζί τους σε όλες τις φάσεις της πάλης, πολύ περισσότερο όσο πλησίαζε το τέλος της Κατοχής και το ζήτημα της εξουσίας ετίθετο επί τάπητος. Η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη διεξάγεται και στο πλαίσιο μιας συμμαχίας και ότι για την επιτυχή έκβαση της ταξικής πάλης δεν επιτρέπονται επιζήμιοι συμβιβασμοί. Πολύ περισσότερο όταν οι συμβιβασμοί δεν αντιστοιχούν στο συσχετισμό των δυνάμεων που υπάρχει ανάμεσα στους συμμάχους. Η πείρα της συγκεκριμένης περιόδου στην Ελλάδα δείχνει ότι η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει να είναι έτοιμος να κτίσει το δικό του μέτωπο για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει από τον πόλεμο νικητής εκείνος και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει διπλή απελευθέρωση από την ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει αντιπαράθεση για την ιστορική αλήθεια κι αυτό είναι λογικό γιατί στην ουσία μιλάμε για την αντιπαράθεση μεταξύ τάξεων. Κάθε αγωνιστής του Κόμματος και της ΚΝΕ αντιμετωπίζει την παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας. Από την ΕΕ, τα υπουργεία, τον εξαγορασμένο τύπο τους, τις τηλεοράσεις, που αναπαράγουν ντοκιμαντέρ και ταινίες κατασκευασμένες στα υπόγεια της CIA κι άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Είναι καλά οργανωμένοι και σε διασύνδεση οι κατασταλτικοί με τους ιδεολογικούς μηχανισμούς χειραγώγησης, που υπηρετούν αυτοτελώς κι ενιαία την εξουσία της αστικής τάξης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αναπτύσσονται αστικές και οπορτουνιστικές ερμηνείες, ιδιαίτερα για τη δεκαετία του '40. Αναπτύσσεται ο μηδενισμός και η λαθολογία αλλά και ο εξωραϊσμός, η αδυναμία εξαγωγής διδαγμάτων. Υπάρχουν και φωνές που μιλάνε γενικά για την ίδρυση και τη δράση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ. Αυτό αφορά και την περιοχή μας. Επειδή όμως η ιστορία δεν γράφεται με «αν», την αντίσταση, την πάλη για την απελευθέρωση της χώρας, τη συμβολή της Ελλάδας για τη νίκη στην Ευρώπη δίπλα στον ηρωικό τιμημένο κόκκινο στρατό που ύψωσε τη νικηφόρα για τους λαούς κόκκινη σημαία στο Ραιχσταγκ, τα έγραψαν με χρυσά γράμματα οι κομμουνιστές κι άλλοι αγωνιστές που συνεργάστηκαν μαζί τους. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Χωρίς το ΕΑΜ δεν θα υπήρχε η νίκη και το ΚΚΕ ήταν αυτό που ίδρυσε το ΕΑΜ, που ήταν η κύρια και μαζική δύναμή του. Το να κάνουμε γνωστή την ιστορική πραγματικότητα, εξάγοντας κι αξιοποιώντας τα διδάγματα, είναι μέρος της προσπάθειας για να εκπληρωθούν τα οράματα αυτών που έπεσαν ηρωικά, ισχυροποιείται η πάλη για το σοσιαλισμό, θωρακίζεται η εργατική και λαϊκή πάλη στις σύγχρονες συνθήκες. Διδασκόμαστε από την ιστορία, ισχυροποιούμε την πάλη για τον Σοσιαλισμό- Κομμουνισμό. Σήμερα ζούμε τα κοιλοπονέματα μεγάλων γεγονότων. Η εξέλιξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οι δυσκολίες στη πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας, η όξυνση των ανταγωνισμών στο κυνήγι του κέρδους, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, η πιθανότητα ενός γενικευμένου πολέμου, που είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, αποτελούν την εύφλεκτη ύλη που συσσωρεύετε, την περίοδο που διανύουμε και ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Βεβαιώνουν ότι το βάρβαρο και αντιλαϊκό, σε κάθε πτυχή και εκδήλωσή του, ιμπεριαλιστικό σύστημα, ο καπιταλισμός, δεν εξανθρωπίζεται. Φτώχεια, ανεργία, ιμπεριαλιστικός πόλεμος, προσφυγιά, αναγκαστική μετανάστευση μια απάντηση μπορούν να έχουν από τη σκοπιά των λαών: Αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη για την ανατροπή του σάπιου συστήματος. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ η καθημερινή πάλη για τα οξυμένα προβλήματα του λαού να συμβάλει στη συγκέντρωση δυνάμεων, ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, να κατευθύνεται στην κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, στην κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική - λαϊκή εξουσία. Μόνο σε αυτήν την πορεία του αγώνα για ριζική λύση, μπορούν οι λαϊκές δυνάμεις να παρεμποδίζουν μέτρα, να αμβλύνουν συνέπειες, να αποσπούν κατακτήσεις 4

Αυτό προϋποθέτει ισχυρό ΚΚΕ, ριζωμένο μέσα στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, τους τόπους δουλειάς, στους χώρους κατοικίας, στους αγροτικούς συλλόγους. Ικανότητα δημιουργίας και αξιοποίησης εστιών αντίστασης, ενοποίηση της πάλης με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες. Εργατικό κίνημα και λαϊκή συμμαχία που στρέφεται ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων. Η ιστορία, ο ΕΑΜικός αγώνας διδάσκει ότι όταν ένας λαός θελήσει, μπορεί να τα βάλει και με έναν υπέρτερο εχθρό, εξωτερικό και εσωτερικό. Στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις στα εργοστάσια, τους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές σε σχολεία και σχολές. Με τη δύναμη του δίκιου, της οργάνωσης και της λαϊκής συμμαχίας. Με μαζική συμμετοχή στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή του αγώνα. Στα σωματεία, στις επιτροπές αγώνα στους αγροτικούς συλλόγους και τις άλλες μαζικές οργανώσεις. Η πάλη, ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή θα είναι σκληρή. Με θυσίες που θα φέρουν αποτέλεσμα κι αυτές δεν είναι οι θυσίες της υποταγής. Σε μια πορεία πάλης, συγκρούσεων, ανατροπών κι όχι εκλογικών εφόδων για μια άλλη κυβέρνηση χωρίς ρήξη με την ΕΕ το κεφάλαιο και την εξουσία του. Τόλμη και ηρωισμός. Αλλεπάλληλες μάχες εκεί που κρίνεται το δίκιο μέχρι τη τελική σύγκρουση και με όλες τις μορφές πάλης. Οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί αλλά μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν. Η αταλάντευτη μαχητική στάση και δράση μας, η καλυτέρευση της δουλειάς μας για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα, θα παίξει καθοριστικό ρόλο για τη πορεία του κινήματος. Η πολιτική γραμμή, το πρόγραμμα, οι θέσεις και η δράση του ΚΚΕ αποτελούν και σήμερα την ελπίδα, τη μήτρα της αντίστασης και της οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης. Αυτή είναι η προσφορά του ΚΚΕ και σήμερα, έτσι διασφαλίζεται η αγωνιστική ιστορική συνέχεια, η αταλάντευτη προσήλωση στα δίκια της εργατικής τάξης και στην επαναστατική αποστολή του. Έτσι τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, του λαού μας του Κόμματος μας, με ακλόνητη πεποίθηση για τη σοσιαλιστική κομμουνιστική προοπτική, με αταλάντευτη δράση για τη τελική νίκη. Η Τομεακή Οργάνωση Λάρισας απευθύνει κάλεσμα σε αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, σε συγγενείς τους, καθώς και στους φίλους και οπαδούς του Κόμματος για συλλογή και καταγραφή ιστορικών στοιχείων και αντικειμένων (προσωπικές μαρτυρίες, γράμματα, φωτογραφίες κ.α.). Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές τιμάμε τους εκτελεσθέντες Αμπελωνίτες αγωνιστές με τον τρόπο που τους αξίζει, δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε στο ίδιο μετερίζι. Το επόμενο διάστημα δεσμευόμαστε να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις που θα αναδεικνύουν τον αγώνα αυτών των αγωνιστών με βάση το ιστορικό και πολιτικό περιεχόμενο της εποχής, τις θυσίες του λαού. Το ΚΚΕ έμπειρο και διδαγμένο από την ταξική πάλη του τότε και του σήμερα, μπορεί να γίνει ο φάρος της νέας και νικηφόρας αναμέτρησης για το σοσιαλισμό, που είναι αναγκαίος, επίκαιρος και ρεαλιστικός». 5