Αλέν ΣουρζΕ Επισκεφθείτε το site του βιβλίου: www.praktoresolympou.gr Αλέν Σουρζέ Ζουλί Φοκ ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ 6 Θησέας και Μινώταυρος ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: LES AGENTS SECRETS DE L OLYMPE Thésée et le Minotaure ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Χριστίνα Μανιά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μαρία Μπανούση ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Αντώνης Αγγελάκης ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Εντύπωσις Copyright Flammarion, 2016. All rights reserved. Copyright για την ελληνική έκδοση Mamaya Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε., 2016 Έτος 1ης έκδοσης: 2017 ISBN: 978-618-5224-18-9 Το παρόν έργο πνευµατικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόµου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιη θεί και ισχύει σήµερα) και τις διεθνείς συµβάσεις περί πνευµατικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του εκδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο ή µέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανοµή, εκµίσθωση ή δανεισµός, µετάφραση, διασκευή, αναµετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε µορφή (ηλεκτρονική, µηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκµετάλλευση του συνόλου ή µέρος του έργου. Mamaya Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε. Κόδρου 19, 152 32 Χαλάνδρι Τηλ.: +30 210 68 96 875 Fax: +30 210 68 96 877 www.mamaya.gr e-mail: info@mamaya.gr Facebook: www.facebook.com/mamayabooks Twitter: www.twitter.com/mamayabooks Pinterest: www.pinterest.com/mamayabooks Instagram: instagram.com/mamaya_books Ζουλί Φοκ ΘΗΣΕΑΣ ΚΑΙ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ
I Ο ΚΛΗΡΟΣ Στην Αγορά της Αθήνας Νεαροί και νεαρές στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλον μπροστά από έναν τεράστιο αμφορέα. Ένας γέροντας χώνει το χέρι του μέσα στον αμφορέα, ανακινεί τα θραύσματα από πηλό που βρίσκονται εκεί, τραβάει ένα και διαβάζει το όνομα που είναι χαραγμένο πάνω. Την ίδια στιγμή το άτομο που ακούει το όνομά του βγαίνει από τη σειρά και πηγαίνει να σταθεί με αυτούς που έχουν ήδη επιλεγεί. Ο βασιλιάς Αιγέας ελέγχει αν η διαδικασία γίνεται σωστά. Μαζί του παρευρίσκεται ο απεσταλμένος του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, ο Κεφτιού,* ο οποίος βαριέται αφόρητα και χασμουριέται ασταμάτητα. 4 * Έτσι αποκαλούσαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τους Μινωίτες.
«Τι κάνει λοιπόν ο Μίνωας αυτούς τους δεκατέσσερις νέους που του στέλνουμε κάθε χρόνο;» ρωτάει ο Αιγέας. «Δε βλέπουμε κανέναν από αυτούς να γυρίζει πίσω». «Είναι γιατί περνάνε καλά στην Κρήτη», απαντάει αφηρημένα ο Κεφτιού. «Και πάλι» επιμένει ο βασιλιάς της Αθήνας. «Τι κάνουν; Παντρεύονται, κάνουν οικογένεια; Γιατί δε δίνουν κανένα σημάδι ζωής; Οι γονείς τους ανησυχούν». Ο απεσταλμένος δεν απαντάει. Κοιτάζει τα σανδάλια του και συνειδητοποιεί ότι έχει πατήσει περιττώματα σκύλου. «Μπλιαχ!» κάνει σκουπίζοντας τη σόλα του πάνω σε μία πέτρα. «Ζέλια!» αναφωνεί ο γέροντας δείχνοντας ένα κομμάτι από πηλό. Εκείνη τη στιγμή ακούγονται κλάματα. Το νεαρό κορίτσι που κλήθηκε πέφτει στην αγκαλιά των γονιών της και χρειάζεται να επέμβουν δύο φρουροί για να την τραβήξουν από τη μητέρα της. «Το κορίτσι μου! Το κακόμοιρο το κορίτσι μου!» φωνάζει με λυγμούς η γυναίκα καθώς η Ζέλια οδηγείται δίπλα στους υπόλοιπους νέους. «Μα πότε θα σταματήσει αυτό το πράγμα;» εκρήγνυται ο Αιγέας μπροστά στον πόνο των γονιών. «Ο Μίνωας παίρνει τους γιους και τις κόρες μας εδώ και τόσα χρόνια! Σε λίγο καιρό στην πρωτεύουσά σας την Κνωσό θα είναι περισσότεροι οι Αθηναίοι από τους Μινωίτες». «Δεν το νομίζω», απαντάει ο Κεφτιού. «Γιατί; Τι τους κάνει, τους τρώει ο βασιλιάς σου;» Ο Κεφτιού χαμηλώνει το κεφάλι, αλλά ένα μοχθηρό χαμόγελο διαφαίνεται από κάτω. «Είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση», λέει στη συνέχεια, κοιτάζοντας τον βασιλιά της Αθήνας κατάματα. «Εσύ έστειλες τον γιο του Μίνωα Ανδρόγεων εναντίον του Μαραθώνιου Κάπρου. Και το κτήνος σκότωσε τον Ανδρόγεων». Ο γέροντας που τραβάει τους κλήρους μουρμουράει μέσα από τα δόντια του ένα όνομα που κανείς δεν καταλαβαίνει. Του ζητάνε να το επαναλάβει πιο δυνατά. Διστάζει και δείχνει το πήλινο κομμάτι στον κόσμο, σαν να τους προσκαλεί να το διαβάσουν αυτοί. «Λοιπόν;» ρωτάει ανυπόμονα ο απεσταλμένος της Κρήτης. «Τι έγινε, κατάπιες τη γλώσσα σου;» «Θ Θησέας!» φωνάζει ο γέροντας τελικά. 6 7
Θησέας; Όλα τα βλέμματα πέφτουν πάνω στον γιο του Αιγέα. Ο βασιλιάς έχει χλομιάσει. Νιώθει τα πόδια του να τρέμουν και την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή. Ψελλίζει: «Όχι όχι όχι τον γιο μου! Όχι το παιδί μου!» Ρίχνει ένα βλέμμα απελπισίας στον Κεφτιού, ένα βλέμμα όλο απόγνωση. «Το πεπρωμένο μίλησε», γελάει χαιρέκακα ο Κεφτιού. «Εφόσον ο Μίνωας είναι γιος του Δία, δε θα με εξέπληττε αν ο ίδιος ο θεός οδήγησε το χέρι του άντρα που τράβηξε τον κλήρο». Ο Αιγέας είναι έτοιμος να πέσει στα πόδια του Κεφτιού, να ικετεύσει τον οίκτο του, αλλά ο Θησέας τον συγκρατεί. «Όχι, πατέρα, μην εξευτελίζεσαι μπροστά στην Κρήτη. Η μοίρα με επέλεξε, οπότε θα φύγω μαζί με τους συντρόφους μου. Υποθέτω πως θα γίνουμε όλοι σκλάβοι του Μίνωα;» ρωτάει τον απεσταλμένο. «Θα ασχοληθείτε με έναν ταύρο», του απαντάει απότομα αυτός. «Α, θα γίνουμε βοσκοί βοοειδών! Σταβλίτες! Θα κουβαλάμε άχυρα! Θα μαζεύουμε τα κόπρανά τους! Θα καθαρίζουμε τις οπλές τους!» λέει ο Θησέας. Ο άντρας βγάζει ένα μουγκρητό, χωρίς να καταλάβει κανείς αν επιβεβαιώνει ή όχι τα λεγόμενα του Θησέα. «Αφού λοιπόν οι επτά έφηβοι * και τα επτά κορίτσια έχουν επιλεγεί», καταλήγει, «θα επιστρέψω στην Κρήτη να ενημερώσω τον Μίνωα ότι ο γιος του βασιλιά της Αθήνας είναι ανάμεσα στην καινούργια φουρνιά που θα έρθει στο νησί. Η χαρά του θα είναι τεράστια και η εκδίκησή του ολοκληρωτική». 8 * Νεαροί άντρες που έχουν κλείσει τα δεκαοκτώ.
«Δηλαδή αυτό θα βάλει ένα τέλος στις απαιτήσεις του;» τον ρωτάει ο Αιγέας. Ο Κεφτιού αρκείται σε ένα ανασήκωμα των ώμων. «Σας αφήνω τρεις μέρες για να αποχαιρετήσετε τις οικογένειές σας», λέει στους νέους που έχουν επιλεγεί. «Οι θεοί υποστηρίζουν τον Μίνωα. Συνεπώς, αν καθυστερήσετε να έρθετε στην Κνωσό, θα ρίξουν μια επιδημία στην Αθήνα και τα θύματα θα είναι χιλιάδες». Και λέγοντας αυτό, κάνει σινιάλο στους φρουρούς να τον ακολουθήσουν. Κάτω από το εχθρικό βλέμμα του πλήθους, κατευθύνονται προς το λιμάνι της Αθήνας, τον Πειραιά, όπου τους περιμένει το καράβι τους. Τρεις μέρες αργότερα, οι Αθηναίοι συνωστίζονται στον Πειραιά για να παρακολουθήσουν την αναχώρηση των δεκατεσσάρων νέων. Το πανί του πλοίου είναι μαύρο, σαν τα φτερά του κόρακα. «Έχω κρύψει ένα μικρό ξίφος κάτω από τον χιτώνα μου», λέει ο Θησέας στον πατέρα του. «Ελπίζω να έχω την ευκαιρία να το χώσω στην καρδιά αυτού του ταύρου. Έτσι δε θα τον υπηρετούμε πια». «Ο Δίας θα σε κεραυνοβολήσει επιτόπου!» λέει έντρομος ο Αιγέας. «Τι με νοιάζει αν πεθάνω! Θα έχω τουλάχιστον ελευθερώσει την Αθήνα από τον ζυγό του Μίνωα. Θεωρώ ότι έχουμε πληρώσει αρκετά για τον θάνατο του γιου του». Ο βασιλιάς σφίγγει τον γιο του στην αγκαλιά του. Τη στιγμή που ο νεαρός πρίγκιπας ανεβαίνει στο καράβι, ο Αιγέας του λέει: «Αν επιστρέψεις νικητής, σήκωσε λευκό πανί στο καράβι σου, για να το δω και να προετοιμάσω μία μεγάλη γιορτή προς τιμήν σου. Σε αντίθετη περίπτωση, το μαύρο πανί θα με ειδοποιήσει για να αρχίσει το πένθος μου». Με το που τακτοποιούνται οι δεκατέσσερις νέοι στο καράβι, οι κωπηλάτες το στρέφουν προς τον άνεμο. Με έναν απότομο ήχο το πανί φουσκώνει και το καράβι βγαίνει αργά από το λιμάνι. Θα πάω να μιλήσω στον Δία, αποφασίζει ο βασιλιάς Αιγέας. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Αν ο βασιλιάς των θεών μαλακώσει λιγάκι, ίσως ο γιος μου να έχει μια πιθανότητα να σωθεί. 10 11