Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΘΕΜΑ ο Α. ) ΛΑΘΟΣ 2) ΣΩΣΤΗ 3) ΣΩΣΤΗ 4) ΣΩΣΤΗ 5) ΣΩΣΤΗ Β.. α 2. δ ΘΕΜΑ 2 ο Κεφάλαιο, σελ. 2 σχ. βιβλίου, παράγραφος 4. «Προϊόντα ή οικονοµικά αγαθά.» ΘΕΜΑ 3 ο α. Κ.Ε. του Ψ = Μοναδες & του Χ που θυσιαζονται & Μοναδες & του Ψ που παραγονται & Ο συνδυασµός Α είναι ακραίος, άρα, Χ = 0. Β " Α: x - = 0 Û x = 50. 2 00 Γ " Β: x - = 50 Û x = 00 4 200 Δ " Γ: x - = 00 Û x = 50 6 300 Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΓΑΘΟ Χ ΑΓΑΘΟ Ψ Α 0 600 Β 50 500 Γ 00 300 Δ 50 0 []
β. Η παραγωγή X = 40 και X = 80 αποτελούν ενδιάµεσες παραγωγές στους συνδυασµούς Α " Β και Β " Γ αντίστοιχα. Μοναδες & του Ψ που θυσιαζονται & Θα χρησιµοποιήσουµε: Κ.Ε. του X = Μοναδες & του Χ που παραγονται & 00 600 - ψ ΆΡΑ: Κ.Ε του Χ= = 2, άρα, 2 = Û ψ = 520. Α Β 50 40 ( ) Δηλαδή για δεδοµένο X = 40 το µέγιστο Ψ = 520. 200 500 - ψ2 Κ.Ε του Χ= = 4, άρα, 4 = Û ψ2 = 380. 50 30 ( Β Γ) Δηλαδή, για δεδοµένο X = 80 το µέγιστο Ψ = 380. ΆΡΑ: Για να µειωθεί η παραγωγή του Χ από 80 σε 40 µονάδες πρέπει να παραχθούν 520-380 = 40 μοναδες & του αγαθου& Ψ γ. Η παραγωγή X = 20 αποτελεί ενδιάµεση παραγωγή,στο συνδυασµό Α " Β. 600 - ψ Κ.Ε του Χ= 2, άρα, 2 = Û ψ = 560. Α Β 20 ( ) Δηλαδή, για δεδοµένο X = 20 το µέγιστο Ψ = 560. Αφού κάθε εργάτης παράγει την ίδια ποσότητα από το αγαθό Ψ, µπορούµε να υπολογίσουµε την παραγωγή ανά εργάτη (παραγωγικότητα εργασίας). Γνωρίζουµε ότι το εργατικό δυναµικό της οικονοµίας είναι 20 εργάτες, άρα, στον ακραίο συνδυασµό Α χρησιµοποιούνται και οι 20 εργάτες για να παράγουν Ψ = 600 και X= 0. Έτσι, έχουµε: QΨ 600 ΑΡΨ = = = 5 µονάδες (η παραγωγή του Ψ ανά εργάτη) L 20 Ψ ΆΡΑ, στον άριστο συνδυασµό ( Χ 20, Ψ 560) = =, για να παραχθεί Ψ = 560 απασχολούνται: 560 = 5 LΨ Û LΨ = 2 εργάτες. Εποµένως, οι υπόλοιποι 20-2 = 8 εργατες & παράγουν 20 µονάδες του αγαθού Χ. [2]
ΘΕΜΑ 4 ο [3] Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας α. ΖΗΤΗΣΗ: Δίνεται ότι η Ε = κατά µήκος της καµπύλης ζήτησης, άρα, είναι ισοσκελής υπερβολή, δηλαδή Ρ Q= A ΆΡΑ: Ρ = 60, Q = 5 δηλαδή, Ρ Q = 60 5 = 900, άρα: Q 900 ΠΡΟΣΦΟΡΑ: Για = 0 : Q = = 90 0 ` Ελλειμμα = 55 ÛQ - Q = 55 Û90 - Q = 55 Û Q = 35 ΆΡΑ: Ρ = 0, Q 2 = 35, = 7 ΔQ 2 Q - 35 0 = Û = Û Q = 25+ Δ Q 7-0 35 900 = β. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΓΟΡΑΣ: 900 2 = 20= Q = Q Û = 25 + Û + 25-900 = 0 =- 45 αδυνατη & 900 ü Q= = 45 ï 20 ý Q Q= 25 + 20 = 45ï þ = 45 μοναδες & ' ' ' Q = Q + 20 Û Q = 25 + + 20 Û Q = 45 + γ. ( ) ΝΕΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΓΟΡΑΣ: ' ' 900 2 = 5= 2 2 ( ) Q = Q Û = 45 + Û + 45-900 = 0 =- 60 αδυνατη & 900 ü Q = = 60 ï ' 5 ýq = 60 μοναδες & ' Q = 45 + 5 = 60ï þ δ. Αρχικά ΣΕ = Q = 20 45 = 900 ' ' ' Τελικά ΣΕ = Q = 5 60 = 900 ( ) ' ΆΡΑ: ΣΕ - ΣΕ = 900-900 = 0 Η καµπύλη ζήτησης είναι ισοσκελής υπερβολή. Εποµένως, ανεξάρτητα από τη µεταβολή της προσφοράς, η ποσοστιαία µεταβολή της ζητούµενης ποσότητας θα
æ ΔQ Δ ö είναι ίση µε την ποσοστιαία µεταβολή της τιµής ç =. Άρα, τα συνολικά è Q ø των παραγωγών θα παραµείνουν σταθερά και ίσα µε 900. έσοδα ( Q) ε. = 20 ' = 5 0 5 0 5 0 5 20 25 30 35 40 45 50 55 60 Q Q ' Q Επιµέλεια: Κατερίνα Κουτσουµπέλη [4]
Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 2 ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΘΕΜΑ ο Α. ) ΛΑΘΟΣ 2) ΣΩΣΤΗ 3) ΣΩΣΤΗ 4) ΛΑΘΟΣ 5) ΛΑΘΟΣ Β.. β 2. γ ΘΕΜΑ 2 ο Κεφάλαιο, σελ. 6 7 σχ. βιβλίου, παράγραφος (i). «Οι Συντελεστές της Παραγωγής.» ΘΕΜΑ 3 ο α. Ζήτηση: = 40, Q = 60, =- 0, 25 ΔQ Q -60 40 = Û - 0, 25 = Û Q = 200 - ΔQ Q - 40 60 Προσφορά: = 90, Q = 200, = 0,9 ΔQ Q - 200 90 = Û 0,9 = Û Q = 20 + 2 Δ Q -90 200 β. Ισορροπία αγοράς: Q = Q Û 200-2 = 20 + 2 Û = 60 χ.μ. Q = 200-60 = 40 ü ýq Q = 20 + 2 60 = 40þ γ. Συνολικά Έσοδα = Q = 60 40 = 8.400 χ.μ. [5] = 40 μον. δ. Η κατώτατη τιµή ( K ) που επιβάλλεται από το Κράτος είναι µεγαλύτερη από την τιµή ισορροπίας ( ), µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται πλεόνασµα στην αγορά, ίσο µε Q - Q. Q = 200 -Kü Για Ρ Κ : ý Q Q 20 2 - Q = ( 20 + 2 )-( 200 - ) =- 80 + 3 = + K þ K K K Το πλεόνασµα αυτό το αγοράζει το Κράτος στην τιµή K. ()
Άρα: Επιβάρυνση Κρατικού Προϋπολογισµού = Πλεονασμα & K Û 2.000 = Πλεονασμα & K (2) Από τις σχέσεις (), (2) έχω: 2 =-40( αδυνατη & ) 2.000 = (- 80 + 3K) K Û3K -80K - 2.000 = 0 = 00 Άρα: Η κατώτατη τιµή είναι K = 00 χ.μ. ε. Για K = 00 : Q = 200-00 = 00 K Άρα: ΣΔ = Q = 00 00 = 0.000 χ.μ. Κ K K στ. Για K = 00 : Q = 20 + 2 00 = 220 K Άρα: ΣΕ = Q = 00 220 = 22.000 χ.μ. K K K ΣΕ = Q = 60 40 = 8.400 χ.μ. Ε Ε Ε Άρα, οι παραγωγοί ωφελήθηκαν κατά ΣΕK - ΣΕΕ = 22.000-8.400 = 3.600 χ.μ. ΘΕΜΑ 4 ο Q α. Α = Û Q = A L, άρα Q2 = 0 2 = 20 L A 3 max σηµαίνει A3 = M3 = x και Q3 = 3x Q3 -Q2 3x -20 M3 = Û x = Û x = 0 και Q3 = 30 L3 -L2 Q-Q0 8-0 Q6 42 M = = = 8, A6 = = = 7 L-L0 L6 6 Μοναδικός µεταβλητός συντελεστής είναι η εργασία, άρα, VC= WL Για Q= 8: VC8 = AVC8 Q8 = 30 8 = 240 Άρα, VC8 = W L Û 240 = W I Û W = 240. Εποµένως, µπορούµε να υπολογίσουµε το VC σε όλα τα επίπεδα παραγωγής. VC8 -VC0 240-0 VC20 480 MC8 = = = 30 AVC20 = = = 24 8-0 8 20 20 VC30 - VC20 720-480 VC30 720 MC30 = = = 24 AVC30 = = = 24 30-20 0 30 30 VC40 - VC36 200-960 VC40 200 MC40 = = = 60 AVC40 = = = 30 40-36 4 40 40 [6] 2
Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ L ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ Q ΜΕΣΟ ΠΡΟΪΟΝ A ΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΪΟΝ M ΟΡΙΑΚΟ ΚΟΣΤΟΣ MC ΜΕΣΟ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟ ΚΟΣΤΟΣ AVC ΜΕΤΑΒΛΗΤΟ ΚΟΣΤΟΣ VC 8 8 30 30 30 240 2 20 0 2 20 24 480 3 30 0 0 24 24 720 4 36 9 6 40 26,6 960 5 40 8 4 60 30 200 6 42 7 2 20 34,2 440 β. Ο Ν.Φ.Α αρχίζει να ισχύει µε την προσθήκη του 3 ου εργάτη, γιατί το M αρχίζει να µειώνεται και το T (Q) αρχίζει να αυξάνεται µε φθίνοντα ρυθµό. γ. Για Q = 20: VC20 = 480 Για Q αγνωστο & : VCQ = 480-200 = 280 (αντιστοιχεί σε ενδιάµεση παραγωγή). VC20 -VCQ 480-280 Άρα: MC20 = Û 20 = Û Q = 0 μον. 20-Q 20-Q δ. Στη βραχυχρόνια περίοδο, το ανερχόµενο τµήµα της καµπύλης MC από το σηµείο τοµής της µε το ελάχιστο AVC και πάνω, αποτελεί την καµπύλη προσφοράς της επιχείρησης. [7]
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ Q 24 30 40 36 60 40 20 42 Q = Q Αριθμος & επιχειρησεων & αγοραια & ατομικη& ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΓΟΡΑΙΑΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ Q 24 30 0 = 300 40 36 0 = 360 60 40 0 = 400 20 42 0 = 420 Επιµέλεια: Κατερίνα Κουτσουµπέλη [8]
Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 3 ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΘΕΜΑ ο Α. Β.. Β.2. : Λάθος 2: Λάθος 3: Σωστή 4: Σωστή 5: Λάθος γ β ΘΕΜΑ 2 ο Σχολικό βιβλίο κεφ. ο 3. Οι ανάγκες σελ 0, ΘΕΜΑ 3 ο MonάdeV Y pou qusiάzontai α) KtouC=. seόrouvy Mon ά dev C pou par ά gontai ( ) YB -0 @ Β " Α: 8 = Û Y B = 800 00 MonάdeV C pou qusiάzontai KtouY=. Mon ά dev Y pou par ά gontai ( se όrouv X) 200 -CG @ Β " Γ: 0, 25 = Û C G = 00 400 00 K. tou Y = = = 0,25 800 8 ( A B) 00 K. tou Y = = = 0,5 200 2 ( G ) [9]
400 K. tou C= = 4 00 ( G B) 200 & K. tou C = = 2 00 ( G) ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΑΓΑΘΟ Χ ΑΓΑΘΟ Ψ Κ.Ε. του Χ Κ. Ε. του Ψ Α 300 0 Β 200 800 Γ 00 200 Δ 0 400 " 8 " 4 "2 "0,25 "0,25 "0,5 β) Το κόστος ευκαιρίας του Χ είναι αυξανόµενο. Αυτό σηµαίνει ότι οι παραγωγικοί συντελεστές δεν είναι εξίσου κατάλληλοι στην παραγωγή και των δύο αγαθών. Δηλαδή, καθώς αυξάνεται η παραγωγή του Χ, αποσπώνται από την παραγωγή του Ψ παραγωγικοί συντελεστές ολοένα και λιγότερο κατάλληλοι για την παραγωγή του Χ. Με άλλα λόγια, για κάθε επιπλέον µονάδα του αγαθού Χ που παράγεται, θυσιάζονται ολοένα και περισσότερες µονάδες του αγαθού Ψ (κοίλη Κ.Π.Δ.). ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Για να µελετήσουµε ορθά το κόστος ευκαιρίας του Χ πρέπει να το διαβάσουµε από το συνδυασµό Δ προς το συνδυασµό Α. γ) ος τρόπος: Η παραγωγή Y= 000 αποτελεί ενδιάµεση παραγωγή και τοποθετείται µεταξύ των συνδυασµών Β και Γ. K.. touc= 4, άρα, ( G B) 200 4 = ÛC= 50. C-00 Χ Β 200 800 Ψ Κ C= 50 000 Γ 00 200 Άρα, για να παραχθούν οι πρώτες 000 µονάδες Ψ (από 0 να γίνουν 000), πρέπει να θυσιαστούν 300-50 = 50 µονάδες του αγαθού Χ. [0]
Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας 2 ος τρόπος: Από τον πίνακα παρατηρούµε ότι για να παραχθούν οι πρώτες 800 µονάδες του αγαθού Ψ, θυσιάζονται 00 µονάδες από το αγαθό Χ. Οι επόµενες 200 µονάδες του αγαθού Ψ βρίσκονται στη περιοχή Β " Γ. Το K.. touy= 0, 25, δηλαδή, για µία επιπλέον µονάδα του Ψ απαιτείται θυσία ( B G) 0,25 µονάδων του Χ. Άρα, για 200 Y= η θυσία είναι ( ) 200 0, 25 = 50 µονάδες Χ. Συνολικά, για τις πρώτες 000 µονάδες του αγαθού Ψ απαιτείται θυσία 50 µονάδων του αγαθού Χ. δ) ος τρόπος: Οι τελευταίες 50 µονάδες Χ σηµαίνει ότι θέλουµε300-50 = 250 µονάδες Χ στον πίνακα δεδοµένων. Η παραγωγή C= 250 αποτελεί ενδιάµεση παραγωγή και τοποθετείται µεταξύ των συνδυασµών Α και Β. K.. touc= 8, άρα, ( B A) Y-0 8 = ÛY= 400. 50 Χ Α 300 0 Ψ Λ 250 Y= 400 Β 200 800 Άρα, για να παραχθούν οι τελευταίες 50 µονάδες Χ, πρέπει να θυσιαστούν 400-0 = 400 µονάδες του αγαθού Ψ. 2 ος τρόπος: Οι 50 τελευταίες µονάδες του Χ βρίσκονται στην περιοχή Β " Α. Το K.. touc= 8, δηλαδή, για την παραγωγή µίας επιπλέον µονάδας του Χ ( B A) απαιτείται θυσία 8 µονάδων Ψ. Άρα, για τις 50 τελευταίες µονάδες του Χ, η θυσία είναι ( 50 8) = 400 µονάδες του αγαθού Ψ. []
ΘΕΜΑ 4 ο α) ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΓΟΡΑΣ: Q= QÛ400-5 =- 00 + 20 Û = 20χ.µ. Q = 400-5 20 = 300 ü ýq = 300 mon. Q = - 00 + 20 20 = 300þ / / β) «Kapέ lo» = 0 Û - = 0 Û = + 0 () Στην A A, οι παραγωγοί προσφέρουν Q 00 20 ( 2) A =- + ενώ οι καταναλωτές είναι διατεθειµένοι να απορροφήσουν την ποσότητα αυτή σε µία /, δηλαδή / Q = 400-5 3. ( ) A Για / και A, η Q= Q. Άρα: Από ( 2 ), ( 3 ) έχω: / A A A A () ( ) Q = Q Û 400-5 = - 00 + 20 Û400-5 + 0 = - 00 + 20 Û = 8 cm.. γ) Για A = 8: Q = 400-5 8 = 30 ü ý Έ lleimma = Q - Q = 30-260 = 50 mon. Q = - 00 + 20 8 = 260þ [2]
δ) Αρχές Οικονοµικής Θεωρίας 80 70 60 50 40 30 / = 28 = 20 A = 8 G A B 0 5 0 50 00 50 200 έλλειμμα 260 300 30 350 400 Q Επιµέλεια: Κατερίνα Κουτσουµπέλη [3]
ΘΕΜΑ ο Α. Β.. Λάθος 2. Σωστό 3. Σωστό 4. Σωστό 5. Λάθος. β 2. γ ΘΕΜΑ 2 ο ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 4 ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ Βλέπε σχολικό βιβλίο σελ. 83-84 (παράγραφοι α, β, γ). ΘΕΜΑ 3 ο www.thetiko.gr α) L M MC ATC Q VC 8 8 2 0 8 20 400 3 2 000 30 32 400 4 20 840 064 50 49 400 5 0 60 Άρα: β) TC 50 = ATC 50 Q 50 =.064 50=53.200 χ.µ. VC 50 = (4 4.800)+(50 600)=49.200 χ.µ. Άρα: FC 50 = TC 50 VC 50 = 53.200 49.200 = 4.000 χ.µ. = FC γ) TC 40 = FC + VC 40 = 4.000 + 40.800 = 44.800 χ.µ. Άρα: [4]
www.thetiko.gr δ) VC 50 = 49.200 Δ(VC) = Δ(TC) = 22.800 χ.µ. (γιατί Δ(FC)=0) Θέλουµε VC Q = 49.200 22.800 = 26.400 χ.µ. (ενδιάµεσος) Χρειαζόµαστε MC 30 =.000 χ.µ. Άρα: ΘΕΜΑ 4 ο α) ceteris paribus Γ Α: Για Y = 4000 = 30: ΣΔ = Q 450=30 Q Q = 5 2 = 20: ΣΔ 2 = 2 Q 2 800=20 Q 2 Q 2 = 40 Άρα: : Ελαστική ζήτηση β) Για Y = 4.000: ΣΔ = 450 x.µ. ΣΔ 2 = 800 x.µ. Άρα: ΣΔ 2 - ΣΔ = 800 450= 350 x.µ. Η και η τιµή µειώνεται, άρα, στο γινόµενο Q επικράτησε η ισχυρότερη µεταβολή τη ποσότητας και η ΣΔ αυξήθηκε κατά 350 x.µ. γ) ΣΔ Β = B Q B.600 = 20 Q B Q B = 80 B A: Για Ρ = 20 Q = 80 Y = 6.000 Q 2 = 40 Y 2 = 4.000 Άρα: Κανονικό αγαθό δ) Για Y = 4.000: Q = α + βρ (σηµεία Α και Γ) Άρα: Q = 90 2,5 [5]
www.thetiko.gr Ρ 36 30 20 Γ A 0 0 5 40 90 Q Επιµέλεια: Λυµπεροπούλου Κατερίνα [6]
ΘΕΜΑ ο Α. Β.. Σωστό 2. Λάθος 3. Σωστό 4. Λάθος 5. Λάθος. δ 2. β ΘΕΜΑ 2 ο ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 5 ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ α. Βλέπε σχολικό βιβλίο σελ.60. β. Βλέπε σχολικό βιβλίο σελ.60-6. γ. Βλέπε σχολικό βιβλίο σελ.57. ΘΕΜΑ 3 ο α. Gia R = 8 : Έlleimma = Q - Q Û 44 = 520 - e Û e = 376 Gia R = 55 : leόnasma = Q - Q Û 420 = 470 m Û m=50 Gia R = 20 iscύei Q = Q = 400, ά ra, w = 400 = -02, = 0 Q =k = 8 Q = 520 2 2 Q 520 - k 0 = Û -0, 2 = Û k = 500 Q -2 k = 0, 2 = 45 Q =j = 55 Q = 470 2 2 Q 470 - j 45 = Û 0, 2 = Û j = 450 Q 0 j Gia R = 45 : leόnasma = Q - Q Û 300 = 450 l Û l =50 www.thetiko.gr [7]
www.thetiko.gr β. ΖΗΤΗΣΗ : Q = α+βρ Για Ρ=0: 500 = α+β 0 α=600 Για Ρ=20: 400 = α+β 20 β=-0 Άρα : Q =600-0 ΠΡΟΣΦΟΡΑ: Q = γ+δρ Για Ρ=45: 450 = γ+δ 45 γ=360 Για Ρ=55: 470 = γ+δ 55 δ=2 Άρα : Q =360 +2 γ. 60 50 40 30 20 0 0 360 00 200 300 400 500 600 Q ΘΕΜΑ 4 ο α. Κ.Ε του Χ= Α Β : 4 Το κόστος ευκαιρίας είναι αυξανόµενο (σελ.2-22 σχολ.βιβλίου) β. Για Χ=30 (ενδιάµεσος): 50 - Y K. tou C=5Û5=,, ÛY max =35 ( B G) 0 Άρα : Ο συνδυασµός K ( X=30), Ψ=40) είναι ανέφικτος γ. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ Χ(+50%) Ψ Α 0 70 Β 30 50 Γ 60 20 Δ 90 80 Ε 20 0 [8]
www.thetiko.gr ( Y) 80 70 60 50 40 20 A= A B B G G 80 40 20 30 40 60 80 9000 20 ( X) δ. Από τη νέα Κ.Π.Δ., στο συνδυασµό Β, για Χ=30, Ψ max = 50 Άρα, ο Κ ( X=30, Ψ=40) είναι εφικτός (σελ 9 20 σχολ.βιβλίου ) ε. α. Για Χ=55 (ενδιάµεσος): 20 - Y K. tou C=2Û2= ÛY max =90 ( G ) 5 Άρα, για τις πρώτες 55 µονάδες από το Χ πρέπει να θυσιαστούν 70-90= 80 µονάδες Ψ. β. Για Χ=55 (ενδιάµεσος στη νέα Κ.Π.Δ): 30 50 - Y K. tou C = = Û = Û Y max = 25 ( B G ) 30 25 Άρα, για τις πρώτες 55 µονάδες από το Χ πρέπει να θυσιαστούν 70-25= 45 µονάδες Ψ. Επιµέλεια: Λυµπεροπούλου Κατερίνα [9]
ΘΕΜΑ ο Α. Β.. Σωστό 2. Σωστό 3. Λάθος 4. Λάθος 5. Λάθος. γ 2. δ ΘΕΜΑ 2 ο ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 6 ου ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ Βλέπε σχολικό βιβλίο σελ. 22. ΘΕΜΑ 3 ο α) Γ Α: Για W = 500 και ενοίκιο = 8000 Ρ = 25 Q = 80 Ρ 2 = 20 Q 2 = 40 www.thetiko.gr s >: Ελαστική προσφορά Ε Β: Για W = 400 και ενοίκιο = 6000 Ρ = 48 Q = 00 Ρ 2 = 24 Q 2 = 70 s <: Ανελαστική προσφορά β) Q s = γ + δρ (ceteris paribus) Συνδυασµοί Α και Γ Άρα: [20]
www.thetiko.gr Συνδυασµοί Β και Ε Άρα: γ) 50 48 45 40 35 32 30 25 24 20 5 0 5 2 Δ (άπειρες) Ζ (άπειρες) 0 20 40 60 80 9500 4050 Q ΘΕΜΑ 4 ο α) L Q VC AVC MC M 4 4 2 0 3.000 6 3 8 4.800 225 8 4 28 6.800 200 0 5 ; 40 225 2 6 ; 48 0.800 8 VC 8= W L3 + Q8 Axίa prώthv ύlhv Û ( ) 4800 = ( 000 3 ) + 8 Axίa prώthv ύlhv Û Axίa prώthv ύlhv=00 c.m. [2]
β) Q5 Q5 () ( ) VC = AVC Q = 225 Q 5 5 ( ) ( ) VC = W L + Q 00 Û 225 Q = 000 5 + Q 00 Û Q = 40mon. 5 5 5 5 5 Q6 - Q5 Q6-40 MR 6 = Û8= Û Q 6 =48mon. L -L γ) 6 5 ( ) ( ) VC = 2 000 + 0 00 = 3000c.. m 0 VC8 - VC0 4800-3000 MC 8 = = = 225c.. m Q -Q 8 8 0 VC8 - VC5 4800 - VC5 MC8 = Û 225 = Û VC 5 = 425c.. m Q -Q 3 Άρα: 8 5 VC5 425 AVC 5 = = = 275c.. m Q 5 δ) ( ) ( ) 5 VC = 000 6 + 48 00 =0. 800c.. m 48 Θέλουµε VC Q = 0. 800-5. 800 = 5. 000c.. m (ενδιάµεσος) Χρειαζόµαστε ΜC 28 και το υπολογίζουµε ( VC 28 = 000 4 + 28 00 = 6. 800c.. m ) VC28 - VC 8 6. 800-4. 800 MC 28 = = = 200c.. m Q - Q 0 28 8 www.thetiko.gr Άρα: VC - VC 6. 800-5. 000 28-Q 28-Q 28 Q MC28 = Û 200 = Û Q = 9 mon. Q ε) Βρίσκουµε το M =. Η λειτουργία του Νόµου της Φθίνουσας ή µη Ανάλογης L Απόδοσης αρχίζει µε την προσθήκη του 6 ου εργάτη, γιατί το ΜΡ µειώνεται και το ΤΡ (Q) αρχίζει να αυξάνεται µε φθίνοντα ρυθµό. Επιµέλεια: Λυµπεροπούλου Κατερίνα [22]