Επιςτημονικζσ θεωρίεσ για τη δημιουργία του κόςμου Από τθν αρχαιότθτα ζωσ ςιμερα διατυπώκθκαν διάφορεσ κεωρίεσ ςχετικζσ με τθ δθμιουργία του κόςμου. Οι επικρατζςτερεσ επιςτθμονικζσ κεωρίεσ είναι: ςφμπαν με τουσ γαλαξίεσ. α/ θ κεωρία τθσ μεγάλθσ ζκρθξθσ -Big Bang Theory, Lemaitre 1927- Σφμφωνα με αυτι το ςφμπαν ςτθν αρχι ιταν μια μικρι ςυμπυκνωμζνθ μάηα, θ οποία εξερράγθ, τα υλικά τθσ εκτοξεφτθκαν ςτο κενό και ςχθματίςτθκε το απζραντο β/ θ κεωρία του παλλόμενου ςφμπαντοσ (Α.Σαντζιη,1965). Σφμφωνα με αυτι το ςφμπαν ςυςτζλλεται και ομοιόμορφα κατά περιόδουσ διςεκατομμυρίων ετών. Στθν τωρινι του φάςθ το ςφμπαν βρίςκεται ςε φάςθ διαςτολισ. Μακρή Αλεξάνδρα, Στ2
Οι Αρχαίοι άμθρωποι δημιούργησαμ τημ Κοσμολογική Μυθολογία φτιάχμομτας μύθους για μα απαμτήσουμ στη δημιουργία του σύμπαμτος. Το πνεύμα της Αρχαίας Αιγύπτου Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν διάφορους μύθους δημιουργίας. Όλοι ξεκινούν με τα στροβιλώδη, χαοτικά νερά της Νum. Ο Atum, ο δημιουργός στην αρχετυπική του μορφή, ήρθε στη ζωή και στη συνέχεια δημιούργησε ένα βουνό, ώστε να υπάρχει ένα μέρος για να σταθεί. Δεν είχε φύλο και διέθετε ένα μάτι που μπορούσε να δει τα πάντα. Γέννησε ένα γιο το Shu, που ήταν ο θεός του αέρα. Στη συνέχεια έκανε εμετό μια κόρη τη Tefnut, που ήταν η θεά της υγρασίας. Ο ρόλος τους ήταν να δημιουργήσουν τάξη από το χάος Ο Shu και η Tefnut δημιούργησαν τον Geb και τη Nut που ήταν αντίστοιχα η Γη και ο Ουρανός. Στην αρχή ήταν ενωμένοι αλλά στη συνέχεια ο Geb άφησε τη Nut να υψωθεί πάνω από αυτόν. Σταδιακά σχηματίστηκε η κοσμική τάξη αλλά ο Shu και η Tefnut χάθηκαν στο σκοτάδι που είχε απομείνει. Ο Atum έβγαλε το μάτι που έβλεπε τα πάντα και το έστειλε για να τους ψάξει. Όταν, ο Shu και η Tefnut γύρισαν, ο Atum δάκρυσε από τη χαρά του. Στα σημεία που έπεσαν τα δάκρυα φύτρωσαν οι άνθρωποι. Άγγελος Λιάκας, Στ 2
Ινδουιστική Κοσμολογία Ο Ινδουιστικός Κοσμολογικός μύθος μπορεί να ανασυντεθεί μέσα από τη μελέτη των ιερών βιβλίων των Ινδουιστών, τις Βέδες. Εκεί διαβάζουμε ότι το σύμπαν βρισκόταν σε κατάσταση ύπνου. Το υπέρτατο πνεύμα το ξύπνησε γονιμοποιώντας το θεϊκό σπέρμα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εκτυφλωτικού αυγού μέσα στο οποίο το πνεύμα μεταμορφώθηκε σε Βραχμάνο και έζησε εκεί ένα βραχμανικό έτος, δηλαδή, περίπου 518 δις γήινων ετών. Το αυγό, τελικά, εξερράγη και χωρίστηκε σε δύο μεγάλα κομμάτια, Γη και Ουρανό, και σε πολλά μικρά που δημιούργησαν κάθε τι στο Σύμπαν. Το σύμπαν συγκρατείται στο κενό από ένα Φίδι πάνω στο οποίο ακουμπά μια τεράστια θαλάσσια Χελώνα που στηρίζει με την σειρά της 4 Ελέφαντες, οι οποίοι και στηρίζουν τη Γη. Σταυριάνα Ψωμιάδη, Στ 2
Ο Αναξίμανδρος είπε ότι η αρχή των όντων είναι το άπειρο. από το οποίο έγιναν όλοι οι ουρανοί κι οι κόσμοι που υπάρχουν και απ όπου προέρχεται η γέννηση των όντων. Το άπειρο το προσδιορίζουμε ως στοιχείο αγέννητο, άφθαρτο και αθάνατο. Το άπειρο είναι η ύλη που περιέχει τα πάντα. Στο άπειρο γεννήθηκαν και δημιουργήθηκαν τα τέσσερα στοιχεία, τα οποία μετά χωρίστηκαν απ αυτό. Κατά τον Αναξίμανδρο, η δημιουργία των σωμάτων, οφείλεται στην ποικιλία των διαφόρων ποιοτήτων, από το αρχικό «άπειρο». Το άπειρο που είναι αιώνιο και άχρονο μεταμορφώνεται στα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Ο Αναξίμανδρος στην «Σχολή των Αθηνών» του Ραφαήλ Ο Αναξίμανδρος είχε μεγάλη επιστημονική αξία και υποδειγματικό θάρρος και ακολουθούσε τις δικές του υποδειγματικές θεωρίες, χωρίς να ακολουθεί πιστά τις επιστημονικές θεωρίες της εποχής του.
Η θεωρία του Θαλή του Μιλήσιου Του αποδίδονται δύο απόψεις: Ο Θαλής γεννήθηκε στη Μίλητο, το 630 π.χ. και είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος και ιδρυτής της Μιλησιακής σχολής της φυσικής φιλοσοφίας. Ο Αριστοτέλης αλλά κα άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούν το Θαλή τον πρώτο Έλληνα φιλόσοφο. Ο Θαλής προσπάθησε να εξηγήσει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της επιστήμης, χωρίς να χρησιμοποιεί αναφορές στη μυθολογία όπως γινόταν στην εποχή του. Χαρακτηριστική ήταν η προσπάθεια του να εξηγήσει το φαινόμενο των σεισμών. Σύμφωνα με τον Θαλή η Γη επιπλέει στο νερό και ο σεισμοί προκαλούνται όταν η Γη κλυδωνίζεται από κύματα νερού. Στην Κοσμολογία του φιλόσοφου σημαντικό ρόλο παίζει το νερό. Η Γη έχει τη μορφή ενός κυκλικού δίσκου που στηρίζεται στο νερό Το νερό είναι η αρχή των πάντων Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ήταν η αρχαιότερη θεωρία που είχε διατυπωθεί για τη δημιουργία του κόσμου. Χαριτίνη Βανικιώτη, Στ 2 Ο Θαλής είναι ο είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας, μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και ιδρυτής της Μιλησιακής σχολής της φυσικής φιλοσοφίας. Στην κοσμολογία του φιλόσοφου σημαντικό ρόλο παίζει το νερό (ύδωρ). «Το νερό είναι η αρχή των πάντων», θεωρούσε. Νικολία Στεφανοπούλου, Στ 2
Ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος Ο Ηράκλειτος, ο Εφέσιος ήταν ένας αρχαίος Έλληνας, προσωκρατικός φιλόσοφος που έζησε τον 6ο με 5ο π.χ. αιώνα στην Έφεσο, στην Ιωνία της Μικράς Ασίας. Πίστευε ότι ο κόσμος δεν είναι αποτέλεσμα δημιουργίας ή γένεσης, αλλά προϋπάρχει προαιώνια και περιγράφεται ως ζωντανή φωτιά, η οποία εναλλάξ δυναμώνει και εξασθενεί, χωρίς ποτέ να σβήνει τελείως. Το αείζωον πυρ διανύει μια κυκλική τροχιά κατά την οποία μεταλλάσσεται σε θάλασσα, κατόπιν σε γη, για να ακολουθήσει η αντίστροφη διαδικασία μεταλλαγής της γης σε θάλασσα και της θάλασσας σε φωτιά. Το πυρ του Ηρακλείτου είναι μια κοσμολογική σταθερά που κινείται και μεταμορφώνεται συνεχώς, είναι η πρωταρχική ουσία στον κόσμο. Η φράση που χαρακτηρίζει τη φιλοσοφία του Ηράκλειτου: Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν δηλαδή, τα απάντα κινούνται και τίποτα δε μένει σταθερό. Αλεξάνδρα Μακρή, Στ2 Ο Ηράκλειτος σε λεπτομέρεια της «Σχολής των Αθηνών» του Ραφαήλ
Η θεωρία του Αναξιμένη Αναζήτησε τη ζωή του κόσμου στον αέρα τον οποίο όρισε ως μοναδική και άπειρη αρχή. Ο αέρας είναι ποσοτικά άπειρος και αυτό τον καθιστά ανεξάντλητη πηγή του. Με τη θεωρία της πύκνωσης και της αραίωσης ερμήνευσε όλα όσα δεν είναι αέρας, προκειμένου να γίνουν αντιληπτά ως καταστάσεις που προέκυψαν από τις μεταβολές του αέρα (από τον αέρα μέσω της αέρωσης δημιουργείται η φωτιά, ενώ μέσω της συμπύκνωσης δημιουργείται η γη και το νερό). Καθοριστικός παράγοντας για την επιλογή του αέρα ως βασικού στοιχείου για την κοσμογονία του, είναι η ταύτιση της ψυχής με τον αέρα. Ο Αναξιμένης διαμόρφωσε τόσο την κοσμολογία όσο και την κοσμογονία του με επίκεντρο το στοιχείο του αέρα και τις μεταβολές του. Μαρία Ματακάκη, Στ2