ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ Αξιώτης Αλέξανδρος Μάθημα: Το Αιγαίο και η Μεσόγειος κατά την 2 η χιλιετία π.χ. Διδάσκων: Βλαχόπουλος Α.
Χάρτης της Αιγύπτου.
Ο Θεός Ρα.
Αιγυπτιακή κοινωνική πυραμίδα
Ημερολόγιο
Σεληνιακό Ημερολόγιο. Πλήρης σεληνιακός κύκλος (29 30 ημέρες). Ένας μήνας αντιστοιχούσε σε κάθε πλήρη σεληνιακό κύκλο. Το σεληνιακό έτος ολοκληρώνονταν από 12 μήνες. Αρχή νέου σεληνιακού μήνα τελευταία μέρα ορατότητας φθίνουσας Σελήνης. Παρεμβολή συνοδικού μήνα (13 ος ) αν δεν είχε κάνει την εμφάνισή του το αστέρι του Σείριου. Το Πρόβλημα Μετακίνηση του έτους 11-12 ημέρες σύγχυση στον υπολογισμό των εποχών.
Ηλιακό Ημερολόγιο. Το έτος αποτελούταν από 3 εποχές: I. Εποχή της πλημμύρας Εσούτ II. Εποχή της σποράς Προζέ III. Εποχή της συγκομιδής Σομόβ Κάθε μία αποτελούταν από 3 μήνες ενώ καθένας τους απαρτίζονταν από 30 ημέρες. Προσθήκη 5 συμπληρωματικών ημερών στο τέλος κάθε έτους. Διαίρεση του έτους σε 36 δεκαήμερα. Σήμανση έναρξης του έτους η εωθινή επιτολή. Το πρόβλημα. Δεν είχαν υπολογιστεί οι 6 ακόμη ώρες που αντιστοιχούν σε ένα πλήρες έτος με αποτέλεσμα κάθε 4 χρόνια το ημερολόγιο να παρεκκλίνει κατά μία ημέρα.
Κτηριακοί προσανατολισμοί
Μινωική Κρήτη Μαρινάτος (1934), τα δωμάτια λατρείας στα Μινωικά ανάκτορα είχαν ηλιοκεντρικό προσανατολισμό (προς την ανατολή). Shaw (1977), πρώτος που υπολογίζει τον ακριβή προσανατολισμό του ανακτόρου. Blomberg & Henrikkson (2001), αποδεικνύουν ότι ο προσανατολισμός των μινωικών θρησκευτικών κτηρίων (ανάκτορα, βίλλες, ιερά κορυφής), είναι άμεσα συσχετισμένος με σημαντικά ουράνια γεγονότα (ηλιακή ανατολή κατά τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια, διάφορες κινήσεις αστρικών σωμάτων).
Χάρτης Μινωικής Κρήτης
Μινωική Κρήτη: Ηλιακή λατρεία και σύμβολα.
Ο Ταύρος
Κέρατα του Καθαγιασμού. Κατασκευασμένα από πέτρα ή πηλό. Απεικονίζονται σε μικρές σφραγίδες και σε μινωικές λάρνακες, είτε εμφανίζονται με τη μορφή μεγαλιθικών μνημείων σε στέγες, τάφους, ιερά.
Από τον Evans ερμηνεύτηκαν ως ιερά κέρατα τα οποία προσέδιναν μυστηριακό χαρακτήρα στα αντικείμενα που περιέβαλλαν μιας και άνηκαν στο ιερότερο ζώο, τον ταύρο. Για τον Nilsson τα κέρατα δεν αποτέλεσαν σύμβολο, αλλά σκεύος για χρήση σε θρησκευτικές τελετουργίες. Η Marinatos καταρρίπτοντας την θεωρία του δεύτερου, υποστηρίζει την ερμηνεία τους ως βουνό.
Διπλός πέλεκυς
Είτε από χρυσό, είτε απεικονισμένο σε Ο λατρευτικές Evans προσκολλημένος παραστάσεις ανάμεσα σε στην κέρατα ιδέα ταύρου, της κυριαρχίας είτε συνδυασμένο μιας με Μεγάλης άλλα Η Nanno σημαντικά Μινωικής σύμβολα θεότητας δημιουργώντας υποστήριξε Marinatosτην μέσα πολύσημες πρώτη από από τις παραστάσεις, δύο μία λέγοντας σειρά αποτελεί ότι ο πέλεκυς αναμφίβολα ένα συμβόλιζε απαντήσεων από τα πιο διττά συχνά σεκαι την ανασκαφικά ίδια ευρήματα την διαφορετικά θεά αλλά μέσα και και τον γύρω γιό από ή τον μινωικό σύζυγό ερωτήματα χώρο της. που δράσης. η ίδια θέτει, εξάγει ένα Ο τρίτο πραγματιστής συμπέρασμα Nilsson από αναθεωρώντας την άλλη, υποστήριξε τις την παγιωμένες δεύτερη η απόψεις οποία αναφέρονταν των προηγουμένων. στην πρακτικότητα Γι αυτή, ο διπλός της χρήσης του πέλεκυς πέλεκυ ως θυσιαστικό μέσο αντιπροσωπεύει στις ιεροτελεστίες. τον αναδυόμενο ήλιο από τον ορίζοντα.
Η απεικόνιση του πέλεκυ σε ιεροτελεστίες αφιερωμένες στον ήλιο και την σελήνη Καθώς και η περιστοίχιση η ανάμειξη του με κόσμου σύμβολα από της ζωής αυτό και της.. αναγέννησης όπως το ankh, ο κρίνος και η ροζέτα Akhet
Ροζέτα Κυκλική ή Οβάλ, με πέταλα ή χωρίς, η Ροζέτα αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα μοτίβο που ο μινωικός κόσμος είχε να προβάλλει. Απεικονίζεται συνηθέστερα σε παραστάσεις γλυπτού διακόσμου αλλά περισσότερο στον ζωγραφικό διάκοσμο ταφικών στηλών και μνημείων. Η πιο δημοφιλής της εμφάνιση, είναι αυτή στον δίσκο της Φαιστού
Ακρωτήρι, Θήρα.
Η γυναικεία μορφή, μέσα από ποικιλόμορφες αναπαραστάσεις, συσχετίζεται άμεσα με την θέση της ιέρειας η οποία εικάζεται ότι μπορεί να αποτελούσε και σύμβολο κοσμικής εξουσίας εκτός από θρησκευτικό. Γυναικεία θεότητα
Μήτρα από Σητεία
Ο Evans (1921), στον πρώτο τόμο του Palace of Minos, υποστηρίζει ότι αυτό το αντικείμενο δεν θα μπορούσε να αποτελεί τίποτε διαφορετικό παρά την εικόνα ενός ηλιακού σώματος.
Άλλα σύμβολα
Βιβλιογραφία (ενδεικτική) Marinatos N., 2010, Minoan Kingship and the Solar Goddess, Urbana, Chicago and Springfield Evans A.J., 1921, The Palace of Minos at Knossos I, London. Ridderstad M., 2009, Evidence of Minoan Astronomy and Calendrical practices, titlos periodikou I vivliou, selides. Βέργος Ι., 2007, Η αστρονομική σχέση των πυραμίδων, 5 ο Πανελλήνιο συνέδριο ερασιτεχνικής αστρονομίας??????.????????, Ιστορία και εξέλιξη των Ημερολογίων, Νέα Ακρόπολη, 2013 Σφακιανού Μ., 2005, Ρα ο Θεός του Ήλιου,???????? 3D Παρουσίαση ανακτόρου Κνωσού. https://vimeo.com/183068652