Η ποινική αντιμετώπιση των μη επιτρεπόμενων

116 Expressis Verbis Law Journal 1:1 I ΑΤΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ποινική αντιμετώπιση των μη επιτρεπόμενων μορφών ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής Τραγιάννης Αθανάσιος 2 ο έτος Νομικής ΑΠΘ 1. Εισαγωγικά Δια του ν. 3089/2002 με τίτλο «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή» αναγνωρίζεται από τον Έλληνα νομοθέτη - για πρώτη φορά 1 - η εφαρμογή των μεθόδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (Ι.Υ.Α.) και επέρχεται τροποποίηση του Αστικού Κώδικα με τη δημιουργία οικείου για τον τομέα αυτό κεφαλαίου 2. Ορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία εφαρμογής των συγκεκριμένων μεθόδων ιατρικής υποβοήθησης στην αναπαραγωγή καθώς, και οι έννομες συνέπειες αυτής στον άξονα του αστικού δικαίου. 3 Πριν τη ψήφιση του ν. 3305/2005 4 με τίτλο «Εφαρμογή των μεθόδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής» καμία ρύθμιση στο εγχώριο δίκαιο δεν προέβλεπε ποινικές κυρώσεις προς διασφάλιση των νόμιμων προϋποθέσεων και όρων διεξαγωγής της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πέραν της τυποποίησης των σχετικών πράξεων ως εγκλήματα, ο νόμος περιγράφει τον τρόπο διεξαγωγής των ειδικών μορφών ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ρυθμίζει τη διάθεση και διακίνηση του γεννητικού υλικού, τη σύσταση και λειτουργία 1 Εισηγητική Έκθεση ν. 3089/2002, παρ. 2, όπου διαπιστώνεται η ύπαρξη σχετικού νομοθετικού κενού και η ανάγκη διαμόρφωσης ειδικού ελληνικού νομοθετικού πλαισίου. 2 ΦΕΚ 327 Α /23.12.2002 3 Βλ. σχετικά με την κείμενη νομοθεσία και Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Τεχνητή γονιμοποίηση και Οικογενειακό Δίκαιο, Η ειδική ελληνική νομοθεσία: Νόμοι 3089/2002 και 3305/2005, β έκδ., 2005, 1-6. 4 ΦΕΚ 17 Α /27.01.2005 Μονάδων Ι.Υ.Α., ενώ παράλληλα προβλέπει τη δημιουργία της Εθνικής Αρχής για την Ι.Υ.Α. Τέλος, δια του ίδιου νόμου, εκτός των προαναφερόμενων ποινικών, τίθενται επίσης διοικητικές κυρώσεις προς πάταξη των παραβάσεων των οριζόμενων στο νόμο και στις αντίστοιχες διατάξεις του ΑΚ. Το αρθρ. 26 του ν. 3305/2005 προσεγγίζει από ποινική σκοπιά το νομικό ζήτημα της ιατρικής υποβοήθησης στην ανθρώπινη αναπαραγωγή. Τυποποιεί σε 14 επιμέρους παραγράφους ορισμένες συμπεριφορές στο πλαίσιο της διενέργειας της ιατρικής πράξης ως αξιόποινες και προσδιορίζει τις σχετικές ποινές. Δεδομένου ότι το ύψος των ποινών καθορίζεται από το νομοθέτη με κριτήριο τη βαρύτητα της παράβασης και τον εφαρμόσιμο χαρακτήρα της ποινής 5 και δεδομένου του ύψους των απειλούμενων ποινών (με κατώτατο όριο την ποινή φυλάκισης τριών μηνών και ανώτατο τη δεκαπενταετή κάθειρξη, που αποτελεί αυστηρή ποινή κακουργηματικού χαρακτήρα) συνάγεται το συμπέρασμα ότι εν γένει, κατά την κρίση του νομοθέτη, οι πράξεις που πλήττουν το συγκεκριμένο ποινικά προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι ιδιαιτέρως εκτεταμένης απαξίας 6. Σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι να εξεταστεί το ποινικό πλαίσιο της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μέσω της συστηματοποίησης των απειλούμενων ποινικών κυρώσεων, του εντοπισμού των ποινικώς προ- 5 Εισηγητική έκθεση ν. 3305/2005, σελ.9, παρ. 5 6 Βλ. Μ. Καϊάφα- Γκμπάντι, Οι ποινικές διατάξεις του Ν. 3305/2005: Συμβολικό ποινικό δίκαιο για τις καταχρήσεις της βιοϊατρικής στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 1186/2006

Expressis Verbis Law Journal. 1:1 117 στατευόμενων εννόμων αγαθών, και της διακρίβωσης των ορίων εντός των οποίων εκτείνεται η ποινική καταστολή. 2. Ερμηνευτική κατάταξη των ποινικών διατάξεων Προκειμένου να καταστεί αποτελεσματική και ευέλικτη η κριτική - βάσει των αρχών του ποινικού δικαίου - εξέταση των ποινικών κυρωτικών κανόνων που θεσπίζονται από το ν. 3305/2005 κρίνεται σκόπιμη η ερμηνευτική κατηγοριοποίηση και συστηματοποίηση των διατάξεων. Ο Έλληνας νομοθέτης διακρίνει δύο μεγάλες ομάδες αξιόποινων συμπεριφορών σε συνάρτηση με την ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή. Αφενός, στην πρώτη ομάδα, αναγνωρίζει πράξεις οι οποίες σχετίζονται με το γεννητικό υλικό. Ειδικότερα, οι πράξεις αυτές, κατά βάση, κείνται εκτός του πλαισίου εφαρμογής συγκεκριμένης μεθόδου ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και εν πάση περιπτώσει προηγούνται χρονικά από αυτήν. Αφετέρου, στη δεύτερη ομάδα, αναγνωρίζει πράξεις οι οποίες παραβιάζουν τις προβλεπόμενες από το νόμο τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις και όρους διεξαγωγής των σχετικών εφαρμοσμένων ιατρικών πράξεων. 7 Στην πρώτη ομάδα ανήκουν τρείς κατηγορίες πράξεων. Πρώτον, πράξεις εισαγωγής γεννητικού υλικού, ήτοι γαμετών και γονιμοποιημένων ωαρίων από χώρες εκτός Ελλάδος, με σκοπό τη χρήση τους σε εφαρμογές Ι.Υ.Α. ή για ερευνητικούς σκοπούς, αλλά πάντως χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων (ελέγχου και ιχνηλασιμότητας) που θέτει ο νόμος. 8 Δεύτερον, πράξεις αγοραπωλησίας, προσφοράς για αγοραπωλησία και μεσολάβησης κατά την αγοραπωλησία γεννητικού υλικού ή προϊόντων αυτού. Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και οι, επίσης με σκοπό αγοραπωλησίας του γεννητικού υλικού, πράξεις απόκρυψης ή παραποίησης στοιχείων του ιατρικού φακέλου. 9 Τρίτον, πράξεις ουσιώδους επέμβασης επί του γεννητικού υλικού και εν γένει χρήσης αυτού σε συνάρτηση με τη δυνατότητα του 7 Για τη συγκεκριμένη συστηματοποίηση των ποινικών διατάξεων του ν. 3305/2005: βλ. Μ. Καϊάφα-Γκμπάντι, ό.π. 8 Αρθρ. 26 παρ. 14 ν. 3305/2005 9 Αρθρ. 26 παρ. 2 ν. 3305/2005 να οδηγήσει σε ανθρώπινη αναπαραγωγή. Οι συμπεριφορές οι οποίες υπάγονται στην τρίτη αυτή κατηγορία εκτρέπονται εκτός των επιτρεπόμενων από το νόμο αναπαραγωγικών τεχνικών και μεθόδων και πάντως αποτελούν σημαντικές παρεκκλίσεις από την ανθρώπινη αναπαραγωγική διαδικασία. Συγκεκριμένα, διαλαμβάνονται στον ποινικό νόμο πράξεις αναπαραγωγικής κλωνοποίησης, επιλογής φύλου για μη ιατρικούς λόγους, δημιουργίας χιμαιρών και υβριδίων, τροποποίησης του γονιδιώματος ανθρώπινων γαμετών και γονιμοποιημένων ωαρίων, μεταφοράς ανθρώπινου γονιμοποιημένου ωαρίου σε ζώο και ανάπτυξης ανθρώπινων γονιμοποιημένων ωαρίων εκτός του ανθρώπινου σώματος μετά το πέρας 14 ημερών από τη γονιμοποίηση. 10 Επίσης, διαλαμβάνονται πράξεις έρευνας επί του γεννητικού υλικού, όπως η δημιουργία γονιμοποιημένων ωαρίων για έρευνα, η έρευνα σε ήδη γονιμοποιημένα ωάρια κατά παράβαση των συγκεκριμένων νόμιμων όρων, η χρήση γεννητικού υλικού που έχει υποβληθεί σε έρευνα για την επίτευξη εγκυμοσύνης. 11 Επίσης, διαλαμβάνονται πράξεις χρήσης του γεννητικού υλικού για μη προβλεπόμενους από τους ν. 3089/2002 και ν. 3305/2005 σκοπούς. 12 Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν δύο κατηγορίες πράξεων, σύμφωνα με την ως άνω διάκριση. Πρώτον, πράξεις, μέσω των οποίων παραβιάζονται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος για τη διενέργεια μεθόδων Ι.Υ.Α., όπως η συμμετοχή σε διαδικασία απόκτησης τέκνου μέσω παρένθετης μητρότητα χωρίς να τηρηθούν οι νόμιμοι όροι, η δημόσια και διαφημιστικού χαρακτήρα αναγγελία και προβολή της απόκτησης τέκνου μέσω τρίτης γυναίκας, η κατ επάγγελμα ή με αντάλλαγμα παροχή μεσιτικών υπηρεσιών για την επίτευξη του προαναφερθέντος σκοπού. 13 Επίσης, στην ίδια κατηγορία, όπου τυποποιούνται ως εγκλήματα οι παραβιάσεις ουσιαστικών προϋποθέσεων του νόμου, ανήκει και η χρήση, σε περίπτωση διάθεσης γαμετών ή γονιμοποιημένων ωαρίων, αυτού του γεννητικού υλικού χωρίς τον αναγκαίο προγενέστερο κλινικό και εργαστηριακό 10 Αρθρ. 26 παρ. 1 ν. 3305/2005 11 Αρθρ. 26 παρ. 4 ν. 3305/2005 12 Αρθρ. 26 παρ. 3 ν. 3305/2005 13 Αρθρ. 26 παρ. 8 ν. 3305/2005

118 Expressis Verbis Law Journal. 1:1 έλεγχο και η χρήση νωπού σπέρματος τρίτου δότη στο πλαίσιο της Ι.Υ.Α. κατά παράβαση του νόμου. 14 Επίσης, διαλαμβάνονται πράξεις αποκάλυψης της ταυτότητας των δοτών και ληπτών γεννητικού υλικού κατά παράβαση του νόμου. 15 Παράλληλα, αξιόποινη καθίσταται η διεξαγωγή μεθόδων Ι.Υ.Α. χωρίς την νομοθετικά απαιτούμενη έγγραφη συναίνεση των προσώπων και η χρήση γεννητικού υλικού τρίτων προσώπων χωρίς την έγγραφη συναίνεση των συζύγων ή συντρόφων αυτών. 16 Επίσης, στις παραβιάσεις των ουσιαστικών προϋποθέσεων του νόμου ανήκει η χρήση γαμετών από περισσότερους του ενός δότες κατά τη διάρκεια του ίδιου κύκλου θεραπείας, η πρόκληση γέννησης περισσότερων από δέκα τέκνα με γαμέτες του ίδιου δότη, 17 η χρήση γεννητικού υλικού μετά το θάνατο του προσώπου από το οποίο αυτό προέρχεται, η απόσπαση γαμετών από κλινικά νεκρό άτομο, κατά παράβαση των νόμιμων όρων, 18 η εφαρμογή μεθόδων Ι.Υ.Α. κατά παράβαση των ειδικά προβλεπόμενων ορίων ηλικίας, 19 και κατά παράβαση του απαιτούμενου ελέγχου ή της άδειας αρχής που προβλέπονται σε σχέση με ορισμένες ασθένειες. 20 Στη δεύτερη κατηγορία της ίδιας ομάδας πράξεων ανήκουν συμπεριφορές μέσω των οποίων παραβιάζονται τυπικές προϋποθέσεις, τιθέμενες από το νόμο, για τη διεξαγωγή της Ι.Υ.Α., όπως η ίδρυση και λειτουργία Μονάδων Ι.Υ.Α. ή Τραπεζών Κρυοσυντήρησης κατά παράβαση του νόμου ή η εφαρμογή μεθόδων Ι.Υ.Α. εκτός των Μ.Ι.Υ.Α. και των Τραπεζών Κρυοσυντήρησης. 21 3. Το έννομο αγαθό Από την ως άνω περιγραφόμενη τυποποίηση συμπεριφορών ως εγκληματικών προκύπτει το ερώτημα σχετικά με το εν προκειμένω προστατευόμενο έννομο αγαθό. Γενικώς, θεμελιώδης αρχή του ποινικού δικαίου αποτελεί η έννοια του εννόμου αγαθού. Τα έννομα αγαθά είναι τα κοινωνικά και φυσικά μεγέθη, τα οποία εμφανίζουν μεταξύ τους ομοιότητα και ισοτιμία, παρουσιάζουν συγκεκριμένες ιδιότητες, σχετίζονται και αλληλεπιδρούν κατά τη διάρκεια του κοινωνικού γίγνεσθαι. 22 Είναι βασικά στοιχεία και όροι της κοινωνικής ζωής, η πραγματική βλάβη και η προσβολή των οποίων δύναται να διαταράξει την κοινωνική ζωή και συνεπώς νομιμοποιεί την επέλευση οξείας μορφής κοινωνικής αντίδρασης, εκδηλούμενης δια της ποινής. Ως εκ τούτου, σε ένα σύγχρονο και φιλελεύθερο κράτος δικαίου, ποινικοποίηση μιας συγκεκριμένης ανθρώπινης συμπεριφοράς μπορεί να υπάρξει μόνον όταν αυτή προσβάλει κάποιο έννομο αγαθό, κατά την ως άνω αναφερόμενη έννοια αυτού. Είναι σαφές ότι η διατήρηση του εννόμου αγαθού ενσωματώνει ένα γενικότερο συμφέρον για το κοινωνικό σύνολο. 23 Δεδομένου, μάλιστα, ότι το ποινικό δίκαιο διαθέτει οξύτατο στιγματιστικό χαρακτήρα και διαλαμβάνει επαχθείς κυρώσεις που κατά την επιβολή τους δύνανται να επενεργήσουν επώδυνα στη ζωή του ατόμου πρέπει να αξιοποιείται ως τελευταία επιλογή, όταν υφίσταται πραγματική προσβολή υπαρκτού εννόμου αγαθού και προκαλείται ζημία στην κοινωνία, σε άτομα ή σε ομάδα ατόμων, όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα λοιπά πρόσφορα και λιγότερο παρεμβατικά μέτρα και δεν υπάρχει εξίσου επαρκής προστασία του εννόμου αγαθού. Επίσης, η ποινική καταστολή πρέπει να περιορίζεται από την ακριβή τήρηση της αναλογίας ανάμεσα στην απαξία του ποινικού αδικήματος και την αυστηρότητα της ποινής. Πρέπει δε να υπόκειται στην αρχή της νομιμότητας, δηλαδή της περιγραφής της πράξης με ευκρίνεια και αντικειμενισμό, στην αρχή της προσωπικής ενοχής και της απαγόρευσης διπλής τιμώρησης για το ίδιο έγκλημα. 24 14 Αρθρ. 26 παρ. 9 ν. 3305/2005 15 Αρθρ. 26 παρ. 11 ν. 3305/2005 16 Αρθρ. 26 παρ. 5 ν. 3305/2005 17 Αρθρ. 26 παρ. 10 ν. 3305/2005 18 Αρθρ. 26 παρ. 12 ν. 3305/2005 19 Αρθρ. 26 παρ. 6 ν. 3305/2005 20 Αρθρ. 26 παρ. 7 ν. 3305/2005 21 Αρθρ. 26 παρ. 13 ν. 3305/2005 22 Βλ. Ι. Μανωλεδάκη, Το έννομο αγαθό ως βασική έννοια του ποινικού δικαίου, Έκδ. Σάκκουλα, 1998, σ. 91, αρ. περ. 157 23 Βλ. ό.π., σ. 40 επ. 24 Βλ. ό.π. και Ψήφισμα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2010/2310)

Expressis Verbis Law Journal. 1:1 119 4. Έκταση ποινικοποίησης και έννομο αγαθό στο πεδίο της Ι.Υ.Α. Η περίπλοκη δόμηση του συστήματος των ποινικών διατάξεων σχετικά με την Ι.Υ.Α. οι οποίες διατυπώνονται στο ν. 3305/2005 αυξάνει τη δυσκολία στον εντοπισμό του εννόμου αγαθού, ενός ή περισσοτέρων, που προστατεύει η κάθε διάταξη. Παρά ταύτα, η εξακρίβωση του προστατευόμενου εννόμου αγαθού συνιστά βασικό βήμα προς τον κριτικό έλεγχο κάθε ποινικής διάταξης, καθώς το ποινικό δίκαιο αρμόζει να αξιοποιείται μόνον υπέρ της προστασίας εννόμου αγαθού, όπως αναλυτικά προαναφέρθηκε. Ωστόσο, συχνά παρατηρείται η αξιοποίηση του ποινικού δικαίου για συμβολικούς και επικοινωνιακούς λόγους. Μάλιστα, το ζήτημα της υποβοήθησης στην αναπαραγωγή συναρτάται με ηθικές αντιλήψεις του κοινωνικού συνόλου σχετικά με τη δημιουργία της ανθρώπινης ζωής 25 και ενδεχομένως διεγείρει ενδιαφέρον, φόβο και προκαταλήψεις. Το γεγονός αυτό προλειαίνει πολλές φορές το έδαφος για την εξυπηρέτηση ποικίλων συμφερόντων μέσω του ποινικού δικαίου, το οποίο λόγω της δραστικότητας του μπορεί να ανταποκριθεί σε σκοπούς που απάδουν προς την ποινική Επιστήμη. 26 Παρακάτω, στη βάση της τυπικής κατάταξης σε ομάδες εγκλημάτων που υιοθετήθηκε πιο πάνω, θα επιχειρηθεί ο εντοπισμός του προστατευόμενου εννόμου αγαθού κάθε διάταξης, και ο προσδιορισμός της έκτασης και των ορίων της ποινικοποίησης. 4.1 Πράξεις σχετιζόμενες με το γεννητικό υλικό, εκτός πλαισίου Ι.Υ.Α (A) Πράξεις εισαγωγής γεννητικού υλικού Ξεκινώντας από τις πράξεις εκτός πλαισίου της Ι.Υ.Α και σίγουρα πριν κάποια ειδικώς εφαρμοσμένη ιατρική μέθοδος λάβει χώρα επί συγκεκριμένου ατόμου, παρατηρεί κανείς την αυστηρότητα των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων. Στην πρώτη κατηγορία, η εισαγωγή γεννητικού υλικού από χώρες εκτός Ελλάδος για να χρησιμοποιηθεί αυτό στην Ι.Υ.Α. ή για ερευνητικούς σκοπούς χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων (ελέγχου και ιχνηλασιμότητας) του ν. 3305/2005 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους (αρθρ. 26 παρ.14). Η εισαγωγή από το εξωτερικό γεννητικού υλικού χωρίς έλεγχο για την ασφάλεια αυτού (αρθρ. 14 ν. 3305/2005) και χωρίς την τήρηση στοιχείων ιχνηλασιμότητας δότη και λήπτη (αρθρ. 15 ν. 3305/2005) δεν διασφαλίζει την τήρηση των προτύπων ασφαλείας και την πιστοποίηση της ποιότητας του γεννητικού υλικού. Συνεπώς, η εισαγωγή επικίνδυνου γεννητικού υλικού το οποίο δύναται να οδηγήσει στη γέννηση μη υγιών τέκνων ή να προκαλέσει βλάβη στην υγεία και τη σωματική ακεραιότητα της κυοφόρου εμπεριέχει άδικο. 27 Ωστόσο, ο σχετικός κυρωτικός κανόνας δεν προσδιορίζει για ποιές ασθένειες θα πρέπει το γεννητικό υλικό να υφίσταται έλεγχο. 28 Ακόμη περισσότερο, ο κυρωτικός κανόνας δεν τυποποιεί ως έγκλημα την εισαγωγή επικίνδυνου γεννητικού υλικού, αλλά κάθε εισαγωγή γεννητικού υλικού από χώρα εκτός Ελλάδος. Ως εκ τούτου, διαλαμβάνονται και εισαγωγικές πράξεις ασφαλούς γεννητικού υλικού το οποίο δεν θέτει σε διακινδύνευση ούτε την υγεία του τέκνου, ούτε την υγεία της κυοφόρου. Επίσης, ο ίδιος κανόνας ποινικοποιεί την εισαγωγή γεννητικού υλικού ακόμη και αν αυτό δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στην Ι.Υ.Α., αλλά να αξιοποιηθεί για ερευνητικούς σκοπούς. Στην περίπτωση που η διενεργούμενη έρευνα δεν σχετίζεται με το ανθρώπινο σώμα, αλλά διεξάγεται μόνο σε εργαστηριακό επίπεδο, κανένας κίνδυνος για την υγεία προσώπου δεν προκύπτει και άρα πάλι τίθεται το ερώτημα σχετικά με την ανεύρεση του εν προκειμένω προστατευόμενου εννόμου αγαθού. 25 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο ρύθμισης της Ι.Υ.Α., σε Ιατρικά Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή: προς μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, σειρά: Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 21, Έκδ. Σάκκουλας, 2015, σ. 400. 26 Βλ. Ι. Μανωλεδάκη, Το έννομο αγαθό ως βασική έννοια του ποινικού δικαίου, Έκδ. Σάκκουλα, 1998, σ. 77 επ., αρ. περ. 135 επ. 27 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο ρύθμισης της Ι.Υ.Α., σε Ιατρικά Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή: προς μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, σειρά: Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 21, Έκδ. Σάκκουλας, 2015, σ. 406 28 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, ό.π. Όπου δικαιολογείται η ποινικοποίηση μόνον υπ αυτήν την προϋπόθεση.

120 Expressis Verbis Law Journal. 1:1 (B) Πράξεις σχετικές με την αγοραπωλησία γεννητικού υλικού Στη δεύτερη κατηγορία των πράξεων εκτός πλαισίου εφαρμογής της Ι.Υ.Α., με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών τιμωρείται όποιος διαπράττει αγοραπωλησία, προσφορά για αγοραπωλησία και μεσολάβηση κατά την αγοραπωλησία γεννητικού υλικού ή προϊόντων αυτού. Η ίδια ποινή επιβάλλεται και σε όποιον με σκοπό αγοραπωλησίας του γεννητικού υλικού τελεί πράξεις απόκρυψης ή παραποίησης στοιχείων του ιατρικού φακέλου. Το πλαίσιο της ποινής μάλιστα αυστηροποιείται για την κατ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση των ως άνω πράξεων με όριο ποινής τη φυλάκιση έως δέκα χρόνια (αρθρ. 26 παρ. 2, όπως αντικαταστάθηκε από το αρθρ. 20 του ν. 4272/2014). Ως προστατευόμενο έννομο αγαθό από την παρούσα ποινική διάταξη αναδεικνύεται το ίδιο το γεννητικό υλικό, το οποίο υπό οποιαδήποτε μορφή (σπέρμα, ωάρια, γονιμοποιημένα ωάρια) διαθέτει την ιδιότητα να οδηγεί στη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου, όταν χρησιμοποιηθεί καταλλήλως. Πέρα βεβαίως από την άμεση σύνδεση του γεννητικού υλικού με την αναπαραγωγική διαδικασία αυτό ενσωματώνει παράλληλα και στοιχεία της προσωπικότητας του ατόμου από το οποίο προέρχεται. Για τους λόγους αυτούς στο αρθρ. 26 παρ. 2 προστατεύεται η ιδιότητα του γεννητικού υλικού, ως αντικειμένου απαγορευμένης συναλλαγής με οικονομικό αντάλλαγμα. 29 Όμως, το εξομοιωμένο πλαίσιο ποινής για τα διαφορετικά στάδια της προσβολής όπως περιγράφονται μέσα στο κυρωτικό κανόνα εμφανίζει προφανή αντιεπιστημονικά χαρακτηριστικά, ιδίως κρινόμενο με βάση και την αρχή της αναλογίας ανάμεσα στην απαξία της πράξης και την αυστηρότητα της ποινής. Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ως αντικείμενο προστασίας της διάταξης αναδεικνύεται το γεννητικό υλικό ως πράγμα που διαθέτει τη συγκεκριμένη και μοναδική δυναμική σε σχέση με την αναπαραγωγική διαδικασία του ανθρώπου. Στοιχείο που συνηγορεί στην ανωτέρω διαπίστωση είναι ότι από τον παρόντα νόμο δεν τιμωρούνται πράξεις φθοράς, καταστροφής, αφαίρεσης με σκοπό ιδιοποίησης ή υπεξαίρεσης του γεννητικού υλικού, δυνατότητα των οποίων πράξεων ασφαλώς και υφίσταται, δεδομένης της φύλαξης του υλικού σε Τράπεζες Κρυοσυντήρησης, Μονάδες Ι.Υ.Α, κλπ. Συνεπώς, ο νομοθέτης δεν εστιάζει στην προστασία αυτού καθ αυτού του πράγματος και της ιδιοκτησίας επ αυτού, αλλά στο πράγμα σε συνάρτηση με τα δυναμικά χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες αυτού. Πιο συγκεκριμένα, προστατεύεται το πράγμα σε σχέση με την ιδιότητα του να δημιουργεί νέες ανθρώπινες υπάρξεις. Η διαπίστωση αυτή δημιουργεί το ερώτημα σχετικά με το αν (εφόσον αντικείμενο προστασίας είναι και η ιδιότητα του πράγματος να οδηγεί σε γέννηση νέου ανθρώπου) για τη διαπίστωση της τέλεσης του εγκλήματος θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψη τα μεταγενέστερα στάδια εξέλιξης του πράγματος και της ιδιότητας του σε σχέση με την αναπαραγωγή, δηλαδή το κυοφορούμενο έμβρυο. 30 Ωστόσο, η πρόβλεψη αυτή δεν διαλαμβάνεται στον ποινικό κυρωτικό κανόνα και έτσι, αφενός, είναι μάλλον αμφίβολη η πραγματική ύπαρξη προσβεβλημένου εννόμου αγαθού και, αφετέρου, τιμωρούνται αδικήματα τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικό σημείο εξέλιξης με το ίδιο πλαίσιο ποινής, πλήττοντας την αρχή της αναλογίας. 29 Για την ιδιότητα του γεννητικού υλικού ως πράγματος εκτός συναλλαγής, βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Γενετική Τεχνολογία και ποινικό δίκαιο, σε: Εμβάθυνση στο ουσιαστικό ποινικό δίκαιο, Έκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, 2008, σ. 685 επ., Ε. Κουνουγέρη - Μανωλεδάκη, Σπέρμα, ωάριο και γονιμοποιημένο ωάριο που βρίσκονται έξω από το ανθρώπινο σώμα - Η νομική τους φύση και μεταχείριση κατά το Αστικό Δίκαιο, Αρμενόπουλος, 1999, σ. 465 επ., Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, Οι ποινικές διατάξεις του Ν 3305/2005: Συμβολικό ποινικό δίκαιο για τις καταχρήσεις της βιοϊατρικής στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 1186/2006. (Γ) Πράξεις επέμβασης επί του γεννητικού υλικού και χρήσης αυτού Στην τρίτη κατηγορία πράξεων σχετιζόμενων με το γεννητικό υλικό, εκτός του πλαισίου εφαρμογής της Ι.Υ.Α. κατατάσσονται συμπεριφορές που επισύρουν τις βαρύτερες ποινές που προβλέπονται από το ν. 3305/2005, ο οποίος και ρυθμίζει τις ποινικές προεκτάσεις της Ι.Υ.Α. Συγκεκριμένα, αυτές περαιτέρω διακρίνονται σε (α) πράξεις απαγορευμένων 30 Υπέρ της άποψης, βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π., σ. 1190

Expressis Verbis Law Journal. 1:1 121 μεθόδων Ι.Υ.Α. ή παρεκκλίσεων αυτής (αρθρ. 26 παρ. 1), (β) πράξεις παράνομης έρευνας επί γεννητικού υλικού ή χρήσης προϊόντος αυτής (αρθρ. 26 παρ. 4) (γ) πράξεις χρήσης γεννητικού υλικού για σκοπούς άλλους από αυτούς που επιτρέπει ο νόμος (αρθρ. 26 παρ. 3). (α) Πράξεις απαγορευμένων μεθόδων Ι.Υ.Α. ή παρεκκλίσεων αυτής Με τη βαρύτερη ποινή που προβλέπεται στο νόμο, δηλαδή με την ποινή της κάθειρξης μέχρι 15 ετών τιμωρείται όποιος παραβιάζοντας τις διατάξεις του νόμου διαπράττει αναπαραγωγική κλωνοποίηση, επιλογή φύλου για μη ιατρικούς λόγους, δημιουργία χιμαιρών και υβριδίων, τροποποίηση του γονιδιώματος ανθρώπινων γαμετών ή γονιμοποιημένων ωαρίων, μεταφορά ανθρώπινου γονιμοποιημένου ωαρίου σε ζώο, ανάπτυξη ανθρώπινων γονιμοποιημένων ωαρίων εκτός του ανθρώπινου σώματος μετά την πάροδο δεκατεσσάρων ημερών. Ειδική δε αναφορά θα πρέπει να γίνει στη Σύμβαση του Οβιέδο 31 η οποία απαγορεύει τη τροποποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος για σκοπούς μη θεραπευτικούς, διασφαλίζοντας την αποτροπή εισαγωγής τροποποιήσεων στο γονιδίωμα τυχόν κατιόντων (αρθρ. 13). Επίσης, ρητά η Σύμβαση απαγορεύει την προεπιλογή φύλου του τέκνου που πρόκειται να γεννηθεί, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου η προεπιλογή αυτή πρόκειται να οδηγήσει στην αποφυγή σοβαρής νόσου, που σχετίζεται με το φύλο (αρθρ.14). Το σύνολο των συμπεριφορών που υπάγονται στην παρούσα κατηγορία τυποποιούνται από το ποινικό νομοθέτη ως βαριά κακουργήματα κι έτσι αναφύεται έντονα το ερώτημα σχετικά με το προστατευόμενο από τις διατάξεις έννομο αγαθό. Η αναπαραγωγική κλωνοποίηση, η δημιουργία χιμαιρών και υβριδίων, η τροποποίηση του γονιδιώματος ανθρώπινων γαμετών ή γονιμοποιημένων ωαρίων, η μεταφορά ανθρώπινου γονιμοποι- 31 Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου σε σχέση με τις εφαρμογές της βιολογίας και ιατρικής: Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βιοϊατρική υπεγράφη στο Οβιέδο, Ισπανίας την 4.4.1997, κυρώθηκε και τέθηκε σε ισχύ δια του ν. 2619/1998 (ΦΕΚ 132/19.06.1998). ημένου ωαρίου σε ζώο, η ανάπτυξη ανθρώπινων γονιμοποιημένων ωαρίων εκτός του ανθρώπινου σώματος μετά την πάροδο δεκατεσσάρων ημερών συνιστούν επεμβάσεις επί του γεννητικού υλικού και τεχνικές χρήσης αυτού που εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους 32 για το αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξει η διαδικασία εφαρμογής τους. Συνιστούν δε σοβαρές παρεκκλίσεις της ασφαλούς εφαρμογής της Ι.Υ.Α. 33 Ως εκ τούτου, διαφαίνεται ότι αντικείμενο προστασίας των διατάξεων αποτελεί το γεννητικό υλικό και κυρίως η ιδιότητα του υπό τις κατάλληλες συνθήκες και όταν συνενώνεται με άλλα στοιχεία να οδηγεί σε αναπαραγωγή. Διαφαίνεται παράλληλα η πρόθεση του νομοθέτη να διατηρήσει την ιδιότητα αυτή ασφαλή, να προκαταλάβει το αποτέλεσμα των σχετικών μεθόδων, με την έννοια της αποφυγής φαινομένων όπου η έκβαση της εφαρμογής των μεθόδων θα είναι προβληματική. Άρα, έννομο αγαθό θεωρείται η αναλυτικά περιγραφόμενη ανωτέρω ιδιότητα του γεννητικού υλικού, με σκοπό τη διαφύλαξη αυτής κατά τρόπο που να μην δημιουργούνται προβληματικές συνέπειες από την εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Γίνεται σαφές ότι από τις ως άνω συμπεριφορές που τυποποιούνται ως εγκλήματα στο αρθρ. 26 παρ. 1 του ν. 3305/2005 προκύπτουν σοβαροί κίνδυνοι για το απότοκο της αναπαραγωγικής διαδικασίας. Ωστόσο, το ίδιο δεν προκύπτει επιστημονικά και για τη μέθοδο της επιλογής φύλου, η οποία, ωστόσο, ποινικοποιείται στην ίδια διάταξη και τιμωρείται με την ίδια ποινή, ενώ είναι πρόδηλη η διαφορά απαξίας μεταξύ της επιλογής φύλου και των άλλων προαναφερόμενων πράξεων, οι οποίες σοβαρά απειλούν το υγιές αποτέλεσμα της διαδικασίας. Ως εκ τούτου, προκύπτει το ερώτημα σχετικά με το σκεπτικό της ποινικής αυτής εξομοίωσης και της - αντίθετης στις βασικές αρχές του ποινικού δικαίου - απαλοιφής της διαφοράς απαξίας μεταξύ των πράξεων, που επέλεξε ο νομοθέτης, απειλώντας ενιαία ποινή για την τέλεση των πράξεων. Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη ποινική πρό- 32 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π., 33 Για τις σοβαρές επιβαρύνσεις στην υγεία και τον οργανισμό των τέκνων αλλά και της μητέρας από μεθόδους κλωνοποίησης: βλ. Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, Εισήγηση της 17.1.2003

122 Expressis Verbis Law Journal. 1:1 βλεψη (του αρθρ. 26 παρ. 1) είναι ιδιαιτέρως αυστηρή θα οδηγούσε ευλόγως στη σκέψη ότι πρόκειται να ρυθμίσει ζήτημα το οποίο έχει λάβει ογκώδεις διαστάσεις. Από την κοινή πείρα, ωστόσο, συνάγεται ότι οι μέθοδοι της κλωνοποίησης, της τροποποίησης του ανθρώπινου γονιδιώματος, η δημιουργία υβριδίων και χιμαιρών, οι οποίες ποινικοποιούνται από τον παρόντα νόμο δεν συνιστούν τη συνήθη πρακτική του ιατρικού χώρου. Συνεπώς, ο νομοθέτης με τους εξής χειρισμούς του προσδίδει μιαν ασύμβατη με ένα φιλελεύθερο κράτος δικαίου προληπτική λειτουργία στο ποινικό δίκαιο. Με άλλα λόγια, ποινικοποιεί πιθανές μελλοντικές προσβολές εννόμων αγαθών, χωρίς αυτές να υφίστανται τη στιγμή της ποινικοποίησης, ή και σε περίπτωση που υφίστανται, χωρίς αυτές πάντως να έχουν έκταση τόση, ώστε να διαγνωστεί με ασφάλεια η πραγματική ταυτότητα της προσβολής και τα όρια ύπαρξης του εννόμου αγαθού μέσα στο κοινωνικό σύνολο. 34 (β) Πράξεις παράνομης έρευνας επί γεννητικού υλικού ή χρήσης προϊόντος αυτής Με τη διάταξη του αρθρ. 26 παρ. 4 (ν.3305/2005) τιμωρείται με την ιδιαίτερα βαριά ποινή της κάθειρξης μέχρι δέκα ετών όποιος δημιουργεί γονιμοποιημένα ωάρια για ερευνητικούς σκοπούς, διενεργεί έρευνα κατά παράβαση των αρθρ. 11 και 12 του ίδιου νόμου, χρησιμοποιεί για την επίτευξη εγκυμοσύνης γαμέτες και γονιμοποιημένα ωάρια που έχουν υποβληθεί σε έρευνα κατά παράβαση των ίδιων άρθρων. Αρχικά, είναι σαφές ότι με την παρούσα διάταξη διασφαλίζεται η τήρηση του κρατικού ελέγχου επί του υπό έρευνα γεννητικού υλικού και η αποφυγή της ανέλεγκτης έρευνας και χρήσης των προϊόντων αυτής έξω από το πλαίσιο της νόμιμης αδειοδότησης, καθώς ποινικοποιείται η παράβαση των όρων των άρθρων 11 και 12 κατά τη διεξαγωγή έρευνας και η χρήση του προϊόντος αυτής, στο πλαίσιο της προστασίας του γεννητικού υλικού, ως εννόμου αγαθού, κατά την έννοια που περιγράφηκε ήδη πιο πάνω. Επίσης, είναι σαφές ότι προστατεύεται, 34 Βλ. Μ. Μηλαπίδου/Κ. Κηπουρίδου, 10 χρόνια από τη θέσπιση του Ν 3305/2005: Προβλήματα από την εφαρμογή του και προοπτικές, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 977/2015 μάλλον, η υγεία της κυοφόρου γυναίκας, όταν απαγορεύεται η χρήση γεννητικού υλικού που έχει υποβληθεί σε έρευνα κατά παράβαση των όρων του νόμου. Ως εκ τούτου, ως προστατευόμενα εν προκειμένω έννομα αγαθά αναδεικνύονται το γεννητικό υλικό, η ιδιότητα αυτού σε σχέση με την ανθρώπινη αναπαραγωγή και σε σχέση με την υγιή και μη προβληματική έκβαση της χρήσης αυτού, και επιπροσθέτως η υγεία και σωματική ακεραιότητα της μελλοντικής μητέρας. 35 Ωστόσο, όπως είναι λογικό η διεξαγωγή έρευνας επί του γεννητικού υλικού δεν σημαίνει αυτονόητα ότι αυτό βλάπτεται και εν πάση περιπτώσει χάνει την ιδιότητα του να οδηγεί με ασφάλεια στη γέννηση νέων ανθρώπων, γεννώντας και πάλι ερωτήματα σχετικά με τη νομιμοποιητική βάση της ποινικοποίησης. 36 Ακόμη περισσότερο, επιστημονικά αστήρικτος εμφανίζεται ο εξής ποινικός κυρωτικός κανόνας όταν ποινικοποιεί τη χρήση γεννητικού υλικού που προέρχεται από παράνομη έρευνα, χωρίς όμως να γίνεται ταυτόχρονη σύνδεση με τη δυνητική επέλευση ορισμένου κινδύνου. 37 (γ) Πράξεις χρήσης γεννητικού υλικού για σκοπούς άλλους από αυτούς που επιτρέπει ο νόμος Με την ίδια λογική σχετικά με το γεννητικό υλικό και την ιδιότητα αυτού να οδηγεί στη γέννηση υγιών ανθρώπων που θα φέρουν τα γενετικά χαρακτηριστικά των γεννητόρων του, ο νομοθέτης επιλέγει να επιβάλλει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 2 ετών σε όποιον χρησιμοποιεί γεννητικό υλικό ή προϊόντα αυτού για σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπονται στο νόμο. Η γενική αυτή διάταξη περιγράφει κατά τρόπο αφηρημένο τις αξιόποινες συμπεριφορές. Επίσης, δημιουργεί το εξής ερώτημα: με ποιά λογική, συμβατή με τις αρχές του ποινικού δικαίου και με τις ανωτέρω σκέψεις για το εν προκειμένω προστα- 35 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π. 36 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο ρύθμισης της Ι.Υ.Α., σε Ιατρικά Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή: προς μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, σειρά: Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 21, Εκδ. Σάκκουλας, 2015, σ. 407 37 Βλ. Μ. Μηλαπίδου, Σωματική ακεραιότητα και υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, σ. 199 επ.

Expressis Verbis Law Journal. 1:1 123 τευόμενο έννομο αγαθό, μπορεί να δικαιολογηθεί η ποινικοποίηση κάθε χρήσης του γεννητικού υλικού με σκοπό που τυγχάνει να μην αντιστοιχεί στους σκοπούς του νόμου, αν δεν συνδεθεί η χρήση με συγκεκριμένο κίνδυνο του εννόμου αγαθού και άρα την επέλευση δυνητικού κινδύνου για το γεννητικό υλικό ή για την υγεία της γυναίκας; 4.2 Πράξεις οι οποίες παραβιάζουν τις νομοθετικά προβλεπόμενες προϋποθέσεις (Α) Πράξεις οι οποίες παραβιάζουν τις ουσιαστικές νομοθετικά προβλεπόμενες προϋποθέσεις Με την ποινή της φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και με χρηματική ποινή τουλ. 1500 ευρώ τιμωρείται όποιος μετέχει στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, παραβιάζοντας τις προϋποθέσεις και τους όρους διεξαγωγής της μεθόδου που θέτει ο νόμος (1458 ΑΚ, αρθρ. 13 ν. 3305/2005). Τα έννομα αγαθά που ενδέχεται να προστατεύονται από την παρούσα διάταξη (αρθρ.26 παρ. 8 του ν. 3305/2005) ποικίλουν, διότι η ιατρική μέθοδος της παρένθετης μητρότητας συναρτάται με διάφορα αγαθά και συμφέροντα. Ενδεικτικά, σε αυτά περιλαμβάνεται η υγεία του εμβρύου, αν κατά παράβαση των νόμιμων προϋποθέσεων διεξαγωγής της παρένθετης μητρότητας, η κυοφόρος δεν ελεγχθεί, αλλά είναι ακατάλληλη προς κυοφορία του τέκνου. Επίσης, περιλαμβάνεται ενδεχομένως η προσωπική ελευθερία των συζύγων των ατόμων που εμπλέκονται στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, η οποία προσβάλλεται όταν δεν χορηγούνται οι απαραίτητες έγγραφες συναινέσεις. Παρά ταύτα, η γενικόλογη και αόριστη διατύπωση του κανόνα στον οποίον ποινικοποιείται κάθε παράβαση των όρων της διαδικασίας με ενιαίο πλαίσιο ποινής και η αδυναμία εξακρίβωσης του εν προκειμένω προστατευόμενων εννόμων αγαθών εμφωλεύει τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης ευρύτητας ποινικοποίησης και διαταράσσει την αρχή της αναλογικότητας μεταξύ απαξίας της πράξης και ύψους της ποινής. Πολλώ δε μάλλον, η αρχή αυτή καταστρατηγείται όταν στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 8 (του αρθρ. 26) τιμωρείται με το ίδιο αδιαφοροποίητο πλαίσιο ποινής η δημόσια προβολή, αναγγελία και διαφήμιση της απόκτησης τέκνου με αυτή τη διαδικασία. Άρα, εξομοιώνεται η ποινή που επιβάλλεται για πράξεις διαφήμισης παρένθετης μητρότητας με πράξεις που παραβιάζουν τη διαδικασία με την οποία αυτή διεξάγεται. Η διαφορά της απαξίας μεταξύ των δύο πράξεων είναι προφανής, ωστόσο η προβλεπόμενη ποινή είναι ενιαία και για τις δύο πράξεις. 38 Με την ποινή της φυλάκισης τουλ. δύο ετών τιμωρείται όποιος σε περίπτωση διάθεσης του γεννητικού υλικού προβαίνει σε χρήση αυτού, χωρίς προγενέστερο εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο ή χρησιμοποιεί νωπό σπέρμα τρίτου δότη, κατά παράβαση του νόμου. Είναι μάλλον προφανές ότι προστατευόμενο έννομο αγαθό της διάταξης αποτελεί το γεννητικό υλικό, το οποίο πρέπει να διαφυλαχθεί ως ασφαλές και να πληροί συγκεκριμένα ποιοτικά πρότυπα. Το γεννητικό υλικό, με την ιδιαίτερη δυναμική του σχετικά με την ανθρώπινη αναπαραγωγή πρέπει να ελέγχεται προκειμένου να διαπιστώνεται ότι δεν φέρει ασθένειες προερχόμενες από το δότη αυτού. Επιπλέον, σε περίπτωση συνένωσης του ανέλεγκτου γεννητικού υλικού με γεννητικό υλικό άλλου δότη, στο πλαίσιο της εφαρμογής της Ι.Υ.Α., θα πρέπει να αποκλείεται το ενδεχόμενο μόλυνσης αυτού. Η τέλεση των ως άνω φευκτέων πράξεων έχει ποινικό άδικο, στο μέτρο που πλήττει το έννομο αγαθό του γεννητικού υλικού και της ιδιότητας αυτού. Η - κατά παράβαση των προϋποθέσεων του νόμου - αποκάλυψη της ταυτότητας των δοτών και ληπτών γεννητικού υλικού τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλ. δύο ετών. Η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων αναδεικνύεται ως στόχευση του νομοθέτη στην παρούσα διάταξη. Αποφεύγεται κατ αυτόν τον τρόπο η εκμετάλλευση των δεδομένων αυτών σε βάρος των προσώπων που εμπλέκονται. 39 Περαιτέρω, από τις διατάξεις του νόμου και ιδίως την ΑΚ 1460 προκύπτει ότι η απόλυτη μυστικότητα των πληροφοριών δεν λύεται ούτε καν για τα πρόσωπα στα οποία αυτές αφορούν. Έτσι, ούτε το τέκνο δύναται να πληροφορηθεί την ταυτότητα των δοτών του γεννητικού υλικού, το οποίο οδήγησε στη γέννηση του, παρά μόνον όταν συντρέχουν λόγοι υγείας. Στην περίπτωση αυτή, η προστασία 38 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, Οι ποινικές διατάξεις του Ν 3305/2005: Συμβολικό ποινικό δίκαιο για τις καταχρήσεις της βιοϊατρικής στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 1186/2006. 39 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π.

124 Expressis Verbis Law Journal. 1:1 του νομοθέτη εκτείνεται στη σχέση της «κοινωνικοσυναισθηματικής συγγένειας» που αναπτύσσεται ανάμεσα στο γεννημένο τέκνο και στα πρόσωπα που το επιθύμησαν και ενεπλάκησαν στη διαδικασία απόκτησης αυτού μέσω παρένθετης μητρότητας. 40 Συνεχίζοντας με τις ποινικές κυρώσεις της παρούσας κατηγορίας, με την ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους όποιος εφαρμόζει μεθόδους Ι.Υ.Α. χωρίς την έγγραφη συναίνεση των προσώπων που προβλέπει ο νόμος. Σε περίπτωση χρήσης γεννητικού υλικού τρίτων δοτών χωρίς την έγγραφη συναίνεση των συζύγων ή συντρόφων ο υπαίτιος τιμωρείται με την ποινή της φυλάκισης τουλ. ενός έτους (αρθρ. 26 παρ. 5 ν. 3305/2005). Απαιτώντας τη συναίνεση των εμπλεκόμενων προσώπων στη διαδικασία απόκτησης τέκνου από τις οδούς της Ι.Υ.Α., ο νόμος διασφαλίζει εμφανώς την προσωπική ελευθερία των προσώπων και την διατήρηση της τάξης του οίκου τους, αποφεύγοντας τυχόν διασάλευση αυτής και εν γένει διαφοροποίηση της κατάστασης του οίκου, παρά τη βούληση τους. Η προφανής δε διαφορά απαξίας της πράξης κατά την οποία χρησιμοποιείται γεννητικό υλικό τρίτων δοτών με εκείνην κατά την οποία λ.χ. χρησιμοποιείται γεννητικό υλικό συζύγων σε εφαρμογή Ι.Υ.Α. με εμπλεκόμενα πρόσωπα τους ίδιους αποτυπώνεται και στον κυρωτικό κανόνα. Στη συνέχεια των παραβιάσεων ουσιαστικών προϋποθέσεων, όποιος κατά παράβαση του νόμου αφενός χρησιμοποιεί γαμέτες που προέρχονται από περισσότερους δότες κατά τη διάρκεια του ίδιου κύκλου θεραπείας και αφετέρου προκαλεί τη γέννηση περισσότερων από δέκα τέκνων με γαμέτες του ίδιου δότη τιμωρείται με ενιαίο πλαίσιο ποινής φυλάκισης τουλ. τριών μηνών. 40 Βλ. Εισηγητική έκθεση του ν. 3089/2002, σχετικά με την ΑΚ 1460, όπου διαπιστώνεται ότι: στο πλαίσιο της αρχής της κοινωνικοσυναισθηματικής συγγένειας, η ανωνυμία των τρίτων δοτών γεννητικού υλικού είναι επιβεβλημένη, καθώς μάλιστα προφυλάσσει και τα δύο μέρη από δυσάρεστες μελλοντικές ψυχολογικές αλλαγές και αλληλοεπεμβάσεις μεταξύ «βιολογικής» και «κοινωνικής» οικογένειας, που θα αποβούν ασφαλώς σε βάρος του παιδιού. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν γαμέτες από περισσότερους του ενός δότες κατά τη διάρκεια του ίδιου κύκλου θεραπείας, ώστε σε περιπτώσεις προβλημάτων υγείας του παιδιού, να μπορεί να αναζητηθεί ο συγκεκριμένος δότης. 41 Άρα, γίνεται σαφές ότι από αυτή καθαυτή την πράξη, η οποία ποινικοποιείται, δεν προκύπτει κίνδυνος για την υγεία, κίνδυνος κάποιου εννόμου αγαθού. Ωστόσο, στόχευση του νομοθέτη είναι να διαφυλαχθεί το δικαίωμα και η δυνατότητα του παιδιού, αξιοποιώντας τις προβλέψεις του νόμου 42, να πληροφορηθεί το βιολογικό του γεννήτορα, όταν θα συντρέχουν λόγοι υγείας που θα καθιστούν την πληροφόρηση αυτή επιτακτική. Πάντως, ο κίνδυνος υγείας ή και ζωής, τον οποίον η διάταξη προσπαθεί να αποτρέψει, είναι αβέβαιος και μελλοντικός, και μάλιστα κανένας κίνδυνος για την υγεία ή τη ζωή δεν προκύπτει άμεσα και αιτιωδώς από την κατά τα άλλα αξιόποινη συμπεριφορά. 43 Παράλληλα, με την ίδια διάταξη, η οποία στο πρώτο της εδάφιο επιχειρεί να αποτρέψει πιθανούς κινδύνους για την υγεία και ζωή του τέκνου, επιχειρείται να αποτραπεί ο κίνδυνος αιμομιξίας 44 περιορίζοντας τον αριθμό τέκνων που θα μπορούσαν να γεννηθούν με χρήση ενός γεννητικού υλικού, παρά και τη στατιστικά εξαιρετικά μικρή διάσταση του φαινομένου στο κοινωνικό χώρο. Με άλλα λόγια, η ποινικοποίηση στηρίζεται στη μελλοντική και αβέβαιη συνάντηση δύο τέκνων, τα οποία θα έχουν γεννη- 41 Βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 3305/2005, σ. 5 42 ΑΚ 1460, όπου: Ιατρικές πληροφορίες που αφορούν τον τρίτο δότη τηρούνται σε απόρρητο αρχείο χωρίς ένδειξη της ταυτότητας του. Πρόσβαση στο αρχείο αυτό επιτρέπεται μόνο στο τέκνο και για λόγους σχετικούς με την υγεία του. 43 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, Οι ποινικές διατάξεις του Ν 3305/2005: Συμβολικό ποινικό δίκαιο για τις καταχρήσεις της βιοϊατρικής στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 1186/2006. 44 Βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 3305/2005, όπου: περιορίζεται ο αριθμός των τέκνων ανά δότη σε δέκα, με στόχο να μειωθεί ο κίνδυνος αιμομιξίας, αν και τα στατιστικά δεδομένα δείχνουν ότι ο κίνδυνος αυτός είναι εξαιρετικά μικρός. Εξαίρεση γίνεται στις περιπτώσεις που το ζεύγος έχει ήδη αποκτήσει τέκνο και επιθυμεί τη γέννηση νέου τέκνου από τον ίδιο δότη, ώστε όλα τα τέκνα του ζεύγους να έχουν τον ίδιο βιολογικό γονέα.

Expressis Verbis Law Journal. 1:1 125 θεί με γεννητικό υλικό του ίδιου γεννήτορα, θα έχουν συνδεθεί και θα έχουν τελέσει την πράξη της αιμομιξίας. Για όλους τους παραπάνω λόγους η συγκεκριμένη διάταξη του αρθρ. 26 παρ. 10 παρουσιάζει δυσκολία στη διάγνωση του αδίκου της συμπεριφοράς που τιμωρεί και έχει συγκεντρώσει την κριτική της θεωρίας, η οποία τάσσεται υπέρ της αποποινικοποίησης της συγκεκριμένης πράξης. 45 Περαιτέρω, με την ποινή της φυλάκισης τουλ. τριών μηνών τιμωρείται η χρήση γεννητικού υλικού μετά το θάνατο του προσώπου από το οποίο αυτό προέρχεται και η απόσπαση γαμετών από κλινικά νεκρό άτομο, κατά παράβαση των νόμιμων όρων (αρθρ. 26 παρ. 12). Απορία δημιουργεί ο εντοπισμός του εννόμου αγαθού που προστατεύεται από τη διάταξη που ποινικοποιεί την απόσπαση γαμετών από κλινικά νεκρό άτομο, αφού αυτή δεν συνδέεται με δυνητική επέλευση κινδύνου για το τέκνο που θα γεννηθεί και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη που πλήττει το έννομο αγαθό της ιδιοκτησίας του νεκρού, αφού τέτοια δεν μπορεί να υπάρξει επί νεκρού 46. Πιθανότερο είναι να προφυλάσσεται με τη διάταξη ο σεβασμός στη μνήμη του νεκρού. Σχετικά με την μεταθανάτια γονιμοποίηση η οποία τελείται παραβιάζοντας τους όρους που θέτει ο νόμος, όπως λ.χ. τη συναίνεση του θανόντος με συμβολαιογραφικό έγγραφο και για τη μεταθανάτια γονιμοποίηση, προστατεύεται η οικογενειακή τάξη των συγγενών εξ αίματος του νεκρού. Οδηγούμαστε έτσι στην απορία σχετικά με το αν είναι απαραίτητο να γεννηθεί το τέκνο και να αναγνωριστεί ως γνήσιο τέκνο του θανόντος προκειμένου να επηρεαστεί η οικογενειακή τάξη των συγγενών αυτού. Αν η ερώτηση απαντηθεί καταφατικά, τότε η προσβολή του εννόμου αγαθού (οικογενειακή τάξη συγγενών νεκρού) συναρτάται με ένα μελλοντικό γεγονός (γέννηση και αναγνώριση τέκνου), το οποίο όμως είναι αβέβαιο και δεν 45 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο ρύθμισης της Ι.Υ.Α., σε Ιατρικά Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή: προς μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, σειρά: Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 21, Εκδ. Σάκκουλας, 2015, σ. 413, Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π. 46 Βλ. σχετικά Ι. Μανωλεδάκη - Ν. Μπιτζιλέκη, Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας, Εκδ. Σάκκουλας, 12 η έκδ., 22. αποτυπώνεται στη διάταξη που τυποποιεί την πράξη σε έγκλημα (αρθρ. 26 παρ. 12). Συνεχίζοντας, η εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά παράβαση των ορίων ηλικίας που προβλέπει ο νόμος τιμωρείται με την ποινή της φυλάκισης μέχρις ενός έτους (αρθρ. 26 παρ. 6 ν. 3305/2005). Επιστημονικά παρατηρείται ότι η εφαρμογή πράξεων Ι.Υ.Α. σε γυναίκες μεγάλης ηλικίας ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και τη ζωή τους. 47 Επιπλέον, το ανώτατο ηλικιακό όριο τίθεται για ιατρικούς λόγους, δεδομένου ότι όπως προκύπτει επιστημονικά η εγκυμοσύνη και η τεκνοποιία σε προχωρημένη ηλικία πέρα από τους κινδύνους για την κυοφόρο, συνδέεται και κινδύνους για το συμφέρον του παιδιού. 48 Ωστόσο, αν η γυναίκα συναινεί στο βαθμό επικινδυνότητας των πράξεων στις οποίες επιθυμεί να υποβληθεί, προκειμένου να αποκτήσει παιδί, τίθεται το ερώτημα αν δικαιολογείται η τιμώρηση της πράξης. 49 Επίσης, το αυστηρό ηλικιακό όριο το οποίο τίθεται στα πενήντα έτη είναι μάλλον προβληματικό, διότι δεν είναι ασφαλές να υποστηρίξει κανείς υπάρχει διαφοροποίηση στον τρόπο που θα αντιδράσει ο ανθρώπινος οργανισμός λίγες ημέρες πριν ή λίγες ημέρες μετά τη πάροδο του ορίου. Άρα, ενδέχεται να μη συμβεί η προσβολή του εννόμου αγαθού που σκοπεύεται να προστατευτεί, αλλά η πράξη να τιμωρηθεί παραδόξως κανονικά. Συνεπώς, υπάρχει δυσκολία στη διάγνωση του ποινικού αδίκου της προσβολής. 50 Σχετικά με το συμφέρον του παιδιού, γίνεται κατανοητό ότι το παιδί δεν θα πρέπει να ανατρέφεται από ηλικιωμένοι γονείς, προκειμένου 47 Βλ. Μ. Μηλαπίδου, Σωματική ακεραιότητα και υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 14, Εκδ. Σάκκουλα, 2011, σ. 141 48 Βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 3305/2005, σ. 2 49 Βλ. Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, Οι ποινικές διατάξεις του Ν 3305/2005: Συμβολικό ποινικό δίκαιο για τις καταχρήσεις της βιοϊατρικής στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, ΠΟΙΝ ΔΙΚ, 1186/2006. 50 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο ρύθμισης της Ι.Υ.Α., σε Ιατρικά Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή: προς μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, σειρά: Δημοσιεύματα Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής 21, Εκδ. Σάκκουλας, 2015, σ. 409

126 Expressis Verbis Law Journal. 1:1 να είναι πλήρως ικανοί αυτοί να το στηρίξουν κατά την περίοδο της ανηλικότητας. Ωστόσο, η διάκριση αυτή σχετικά με την ικανότητα των γονέων βάσει της ηλικίας αυτών δεν μπορεί να προσδιοριστεί με σαφήνεια. Επίσης, δεν είναι σαφές το συγκεκριμένο έννομο αγαθό του τέκνου, το οποίο και θα προσβληθεί. Ως εκ τούτου, μάλλον η δικαιολογητική βάση της ποινικοποίησης δεν είναι επαρκής. 51 Ολοκληρώνοντας με τις παραβιάσεις ουσιαστικών προϋποθέσεων που τίθενται από το νόμο, με την ποινή της φυλάκισης μέχρις ενός έτους τιμωρείται όποιος προβαίνει σε εφαρμογή μεθόδων Ι.Υ.Α., παραβιάζοντας τις νομοθετικά προβλεπόμενες προϋποθέσεις του απαιτούμενου ελέγχου και της προηγούμενης άδειας της Αρχής (αρθρ. 26 παρ. 7 ν. 3305/2005) Στη διάταξη αυτή ποινικοποιείται μια πράξη εφαρμογής μεθόδου Ι.Υ.Α. κατά παράβαση διαδικαστικών ρυθμίσεων αυτή καθεαυτή, χωρίς να επιχειρείται από το νομοθέτη σύνδεση της πράξης με δυνητικό κίνδυνο που θα προκύψει από αυτήν, και άρα σύνδεση με τη διακινδύνευση κάποιου πραγματικού εννόμου αγαθού. Και πάντως, η ανυπαρξία του συνδέσμου μεταξύ του αξιόποινου και κάποιας μορφής κινδύνου για την αναπαραγωγική διαδικασία και την έκβαση αυτής καθιστά δυσχερή την νομιμοποιητική δικαιολόγηση του άδικου χαρακτήρα της πράξης. 52 (Β) Πράξεις οι οποίες παραβιάζουν τις τυπικές νομοθετικά προβλεπόμενες προϋποθέσεις Με την ποινή της φυλάκισης τουλ.3 μηνών τιμωρείται και με χρηματική ποινή τουλ. 2000 ευρώ τιμωρείται όποιος θέτει σε λειτουργία Μ.Ι.Υ.Α. ή Τράπεζα Κρυοσυντήρησης, κατά παράβαση του νόμου. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος εφαρμόζει μεθόδους Ι.Υ.Α. εκτός των Μ.Ι.Υ.Α ή Τραπεζών Κρυοσυντήρησης. Είναι προφανής ο σκοπός του νομοθέτη να διασφαλίσει την τήρηση της διεξαγωγής Ι.Υ.Α. υπό τον κρατικό έλεγχο. Ο νομοθέτης, δηλαδή, επιχειρεί να αποτρέψει τυχόν προσβολές των διάφορων εννόμων αγαθών που συνδέονται με την Ι.Υ.Α. όταν αυτή εκτυλίσσεται πέρα και έξω από το κανάλι ελέγχου του Κράτους. Και κίνδυνος σαφώς μπορεί να υπάρξει για το γεννητικό υλικό λόγω τυπικών παραβιάσεων, που εδώ ποινικοποιούνται. Ωστόσο, η επέλευση κινδύνου και βλάβης εννόμου αγαθού δεν προκύπτει απευθείας κατά την τέλεση της πράξης - παράβασης. Πέραν αυτού η αναγνώριση και οριοθέτηση του συγκεκριμένου εννόμου αγαθού που προστατεύεται είναι δυσχερής εξαιτίας του γενικότερου περιεχομένου και της αόριστης δόμησης του κυρωτικού κανόνα. Παρά ταύτα ο νομοθέτης επιλέγει να αξιοποιεί την ποινική κύρωση για να αποτρέψει απολύτως τυπικές παραβιάσεις της διαδικασίας, μολονότι ο σκοπός αυτός προσιδιάζει στο ρόλο της διοικητικής κύρωσης. 5. Συμπέρασμα Ποινικοί κυρωτικοί κανόνες διαμορφώνονται προκειμένου να προστατευτεί από προσβολές υπαρκτό και σημαντικό για την ατομική και κοινωνική ζωή έννομο αγαθό, το οποίο προκρίνεται ως άξιο ποινικής προστασίας και δεν μπορεί να προστατευτεί εξίσου αποτελεσματικά με τα λοιπά μέσα. Ο νομοθέτης σεβόμενος την ως άνω αρχή του ποινικού δικαίου, σε ορισμένες μόνο διατάξεις προστατεύει ουσιωδώς υπαρκτό έννομο αγαθό, το οποίο οριοθετείται σαφώς στον κυρωτικό κανόνα. Παρά ταύτα, σε άλλες διατάξεις ανάγει σε ποινικά αδικήματα παραβιάσεις τυπικών και διαδικαστικών όρων που θέτει ο νόμος, όπου είναι προφανής η ανυπαρξία διακινδυνευόμενου ή προσβαλλόμενου εννόμου αγαθού, ωσάν να επρόκειτο για μέτρα αστικού και διοικητικού δικαίου. Τέλος, δεδομένου ότι το ζήτημα των καταχρήσεων στην βιοϊατρική εξάπτει το ενδιαφέρον και το φόβο των πολιτών αναφύεται το ερώτημα αν ο νομοθέτης επέλεξε τη διεύρυνση της ποινικής καταστολής και τη σχετική αποστασιοποίηση του από την αρχή του εννόμου αγαθού για συμβολικούς, πολιτικούς, ιδεολογικούς και επικοινωνιακούς σκοπούς, καθιστώντας το δίκαιο εργαλείο. 51 Βλ. σχετικά Μ. Καϊάφα - Γκμπάντι, ό.π. 52 Βλ. Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, ό.π.