شده از نمونههاي کلینیکی در شهرستان زاهدان نویسندگان: سارا جلیلیان 1 فرخ رخ بخش زمین 2* 1 گروه میکروبیولوژي واحد کرمان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان ایران Pars Journal of Medical Sciences, Vol.15, No.1, Spring 2017 چکیده: مقدمه: اشرشیاکلی یک عامل مهم عفونت مجاري ادراري تناسلی است. این باکتري به علت اکتساب پلاسمیدهایی کد کننده بتالاکتامازهاي طیف گسترده به آنتیبیوتیکهاي بتالاکتام مقاوم شده است و از این رو یک مشکل بهداشتی مهم محسوب میشود. هدف از این مطالعه تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی و تشکیل بیوفیلم توسط سویهه يا اشرشیاکلی جداشده از نمونهه يا کلینیکی در شهرستان زاهدان است. روش کار: تعداد 60 ایزوله از سویههاي اشرشیاکلی جداشده از بیماران مراجعهکننده به آزمایشگاههاي شهر زاهدان جمعآوري شد. شناسایی جدایهها با آزمونه يا جدایهه يا بیوشیمیایی مورد تا یید قرار گرفت و سپس آزمایش PCR براي ردیابی ژنهاي بتا لاکتامازي اشرشیاکلی در تولید بیوفیلم با روش میکروتیتر پلیت و استفاده از الایزا بررسی شد. TEM CTX و SHV انجام شد. توانایی یافتهها: در این بررسی میزان فراوانی ژنهاي بتالاکتاماز به ترتیب براي CTX و TEM برابر با 41 نمونه (%68/3) و 28 نمونه (%46/6) بود ولی در هیچ نمونهاي ژن SHV ردیابی نشد. مطالعه فنوتیپی جدایهها بر اساس اندازهگیري جذب نوري نشان داد که تنها 10 ایزوله توانایی تشکیل بیوفیلم قوي در میکروتیتر پلیت را در میان اشرشیاکلیهاي بالینی را داشتند. نتیجهگیري: نتایج این پژوهش بیانگر لزوم تا کید روي مصرف دوز کافی آنتیبیوتیکها در درمان عفونتها ناشی از بیوفیلم است بنابراین تشخیص سریع جدایههاي داراي توانایی تشکیل بیوفیلم براي اتخاذ تصمیمهاي درمانی و مدیریتی ضروري به نظر میرسد. Pars J Med Sci 2017;15(1):3642 واژگان کلیدي: مقدمه: اشرشیاکلی مقاومت آنتیبیوتیکی PCR بیوفیلم بیشترین گونه باسیل گرم منفی شایع در فلور مدفوعی اشرشیاکلی است. این باکتري یکگونه متنوع است که توانایی کلونیزه شدن و پایداري در میزبانه يا حیوانی انسانی و محیط را دارد. اشرشیاکلی باکتري گرم منفی و میلهاي شکل است که معمولا در روده موجودات خونگرم یافت شده بهعنوان بخشی از فلور طبیعی روده انسان طبیعتا غیر بیماريزا است ولیکن برخی از سروتیپه يا آن میتوانند باعث مسمومیت غذایی جدي در انسان شوند [1]. عفونت مجاري ادراري ناشی از این باکتري یکی از شایعترین عفونتهاي باکتریایی و دومین عفونت شایع و از علل عمده مراجعه بیماران به بیمارستانها است در میان همه عوامل باکتریال یوروپاتوژن در بیماران سرپایی و بستري اشرشیاکلی باسیل گرم منفی و فلور نرمال روده شایعترین عامل است که بین 75 تا 90 درصد در موارد عفونت ادراري جداشده است [2]. شناخت الگوي حساسیت آن نسبت به آنتیبیوتیکهاي مختلف اهمیت دارد. میزان حساسیت باکتريه يا جداشده به آنتیبیوتیکها در مناطق مختلف متفاوت است. اختلاف در الگوي حساسیت آنتیبیوتیکی در مناطق مختلف دنیا میتواند نتیجه اختلاف در میزان و نوع مصرف آنتیبیوتیکها در هر منطقه باشد [3] بنابراین استفاده از آنتیبیوتیکها در هر منطقه باید بر اساس الگوي حساسیت آنتیبیوتیکی آن منطقه باشد زیرا هماکنون 2050 درصد از سویهه يا اشرشیاکلی حتی در کشورهاي توسعهیافته به آنتیبیوتیکهاي خط اول درمان مقاوم شدهاند[ 4 ]. 36 نویسنده مسي ول نشانی: گروه میکروبیولوژي واحد کرمان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان ایران پست الکترونیک: rokhbakhsh@gmail.com تلفن تماس: 31321318(34) 33210051(34) پذیرش: 1396/4/13 اصلاح: 1396/4/11 دریافت: 1395/2/2
آنزیمه يا بتالاکتامازي مهمترین عامل مقاومت به آنتیبیوتیکهاي خانواده بتالاکتام در میان باکتريه يا گرم منفی است. ژنهاي بتالاکتامازي در باکتري بهویژه ژنهاي ESBLs یکی از عوامل مو ثر در افزایش مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهاي بتالاکتام ازجمله سفالوسپورینه يا طیف گسترده است. ارگانیسمهایی که این ژنها را در خود حمل میکنند باعث افزایش بیماريزایی و مرگومیر در بین افراد میشوند [5]. شناسایی جدایهه يا اشرشیاکلی بیماريزا نیازمند جداسازي این ارگانیسمها از جدایهه يا غیرپاتوژنیک (فلور طبیعی روده) است که این مورد توسط تشخیص مولکولی بهخصوص روش PCR انجام میشود [6]. در طبیعت باکتريها به دو شکل پلانکتونیک و بیوفیلم یافت میشوند. بیوفیلم باکتریایی تجمعات پیچیده باکتريها هستند که در یک پوشش گلیکوکالیکس محصورشده و به سطوح مخاطی میچسبند. بیوفیلمها مجموعهاي از سلوله يا میکروبی هستند که بهطور برگشتناپذیر به سطح وابستهاند و بهوسیله شستشو ملایم از بین نمیروند. علاوه بر این تمایز سلوله يا غیر متصل (Planctonic) به شکل بیوفیلم بالغ تغییرات فنوتیپی را ایجاد میکند که داراي پیامدهاي عمدهاي از قبیل افزایش مقاومت به عوامل ضدمیکروبی و از بین نرفتن توسط دفاع میزبان است. بیش از %50 عفونتهاي باکتریایی گزارششده شامل تشکیل بیوفیلم اند [7]. تشکیل بیوفیلم در گونهه يا مختلف باکتريها ازجمله اشرشیاکلی و سودوموناس آي روژینوزا مشاهدهشده است مهمترین خاصیت متمایز بیوفیلمها تفاوت در رشد آنها است که س بب مقاومت داروي ی و نیاز به درمان متفاوت و روشه يا متمایز شناسایی بیوفیلمها میشود [8]. هدف از پژوهش حاضر تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی و تشکیل بیوفیلم توسط نژادهاي اشرشیاکلی ایزوله شده از نمونهه يا کلینیکی در شهرستان زاهدان در سال 1394 است. روش کار: بیماران و جمعآوري نمونه: غلظت جدول : 1 مقادیر موردنیاز براي انجام واکنش PCR در این تحقیق تعداد 60 جدایه از نمونهه يا مدفوعی بیماران با علاي م اسهال و مشکوك به عفونت اشرشیاکلی از آزمایشگاهه يا تشخیص طبی شهر زاهدان جمعآوري شد. نمونهها در ظرف استریل و درپوش دار مخصوص در شرایط 4 درجه سانتیگراد به آزمایشگاه میکروبشناسی منتقل شدند. در آزمایشگاه براي آمادهسازي نمونهها نمونهه يا مدفوعی با محلول فسفات بافرسالین یکنواخت شد. سپس ذرات جامد و مواد خشبی موجود در مدفوع با استفاده از سانتریفیوژ با سرعت 3000 دور در دقیقه به مدت 5 دقیقه رسوب داده و مایع فوقانی در ظرف استریل دیگري در 4 درجه سانتیگراد نگهداري گردید. شناسایی فنوتیپی میکروبی: نمونهها روي مک کانگی آگار گزیلوز لیزین دزوکسی کولات (XLD) سالمونلا شیگلا آگار (SSA) تیوسولفات سیترات نمک صفرا سوکروز (TCBS) کشت داده و در 37 درجه بعد از 24 ساعت براي جداسازي اشرشیاکلی انکوبه شدند. کلنیه يا قرمزرنگ روي مک کانگی تحت عنوان اشرشیا کلی شناسایی شد. پس از یک شبانهروز در دماي 37 درجه پرگنهه يا مشکوك به اشرشیا کلی را بر روي محیط آگاروز در صورت منفی بودن جهت تا یید نهایی روي محیطه يا بیو شیمیایی نظیر TSI سیمون سیترات MRVP و محیط SIM انتقال داده شد. آزمون :PCR تعداد 60 نمونه براي استخراج DNA و انجام PCR آماده شدند. براي استخراج DNA از کیت شرکت مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران استفاده شد. بهمنظور ردیابی ژنهاي بتالاکتامازي TEM CTX و SHV از پرایمرهاي اختصاصی طبق مطالعات گذشته استفاده شد [119]. واکنش PCR طبق جدول 1 انجام شد. برنامه دمایی واکنش PCR به شرح زیر بود: یک سیکل 95 درجه 15 ثانیه 35 سیکل 94 درجه 30 ثانیه 60 درجه 40 ثانیه و 72 درجه 1 دقیقه 72 درجه 10 دقیقه. سپس نتایج روي ژل %1 آگارز الکتروفورز بررسی شد. (10X) 25mM 2mM 5U/μl 20 p.mol 20 p.mol میزان 2/5 μl 2 μl 1 μl 1 μl 1/5 μl 1/5 μl 2 μl 8μl 25 μl نوع ماده PCR buffer MgCl2 dntps Taq polymerase 3Primer F* 3Primer R* DNA Distilled water Total 37
سنجش تشکیل بیوفیلم: جهت بررسی تواناي ی جدایه ه يا اشرشیا کلی در تولید بیوفیلم آزمون تشکیل بیوفیلم در محیط آزمایشگاه طبق روش زیر انجام گردید. جدایهها پس از کشت TSB یک شبانهروزي در دماي 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. سوسپانسیون میکروبی معادل 0/5 مک فارلند از هرکدام از ایزولهها تهیه گردید و تمام چاهکها در یک پلیت 96 خانهاي با 200 میکرو لیتر از محیط پر گردیدند. سپس به هر یک از چاهکها 200 میکرو لیتر از استوك آنتیبیوتیکی هر یک از دو آنتیبیوتیک در حداکثر غلظت (پنیسیلین 32 و ml/g سیپرو فلوکساسین (64ml/g اضافه شد و رقت سازي بهصورت سریا یل انجام گردید. سطح پلیتها پوشیده شد و به مدت 24 ساعت و در دماي 30 درجه سانتیگراد انکوبه گردیدند. بعد از تخلیه محتویات چاهکها سه بار شستشو با PBS انجام شد. پس از 15 دقیقه الکل خارج و پلیت در هوا خشک گردید. تمام خانهها 100 میکرو لیتر کریستال ویوله %2 اضافه و پس از 20 دقیقه پیتها در زیر شیر آب شستشو تا رنگ اضافی از چاهکها خارج شود. سپس اسید استیک %33 حدود 150 میکرو لیتر به پلیتها جهت آزاد شدن رنگ اضافه شد و جذب نوري (OD) هر یک از خانهها در طولموج 570 نانومتر با استفاده از الایزا ریدر خوانش شد. همچنین از آنتیبیوتیک بدون سوسپانسیون و کنترل مثبت (ATCC25923) بهعنوان کنترل منفی و مثبت به ترتیب استفاده شد. توانایی تشکیل جذب نوري در 4 ساعت ثبت شد. در انتها میزان کاهش بیوفیلم ناشی از آنتیبیوتیکها را میتوان از طریق جذب نوري چاهک تیمار شده شاهد کنترل طبق فرمول زیر به دست آورد. درصد کاهش = 100 [(CB)(TB)] C= میانگین جذب نوري چاهکهاي کنترل B= میانگین جذب نوري چاهکهاي شاهد T= میانگین جذب نوري چاهکهاي تیمار شده در مطالعه حاضر کلیه ملاحظات اخلاقی در مورد تمامی نمونه ها و اطلاعات بالینی و سایر موارد پژوهشی رعایت گردید. یافتهها: در این تحقیق 60 جدایه از نمونهه يا مدفوعی بیماران با علاي م اسهال و مشکوك به عفونت اشرشیاکلی پس از انجام کشت و با آزمونهاي بیوشیمیایی تا یید شدند. با روش PCR از 60 نمونه جمعآوريشده 41 نمونه داراي ژن بتالاکتاماز (%68/3) CTX و 28 نمونه داراي ژن بتالاکتاماز (%46/6)TEM بودند و ژن بتالاکتاماز SHV در هیچ نمونهاي مثبت نشد. از مجموع نمونههاي مواجهه شده با غلظت 0/63μg/μl MIC آنتیبیوتیک پنیسیلین تعداد 10 نمونه بیوفیلم قوي و تعداد 6 سویه متوسط و تعداد 4 سویه ضعیف به دست آمد (جدول 2). از مجموع نمونههاي مواجهه شده با غلظت 1/9μg/μl MIC آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین تعداد 3 نمونه بیوفیلم قوي و تعداد 6 سویه متوسط و تعداد 11 سویه ضعیف حاصل شد (جدول 3). جدول 2: نتایج حاصل از تا ثیر آنتیبیوتیک پنیسیلین بر میزان جذب نوري بیوفیلم اشرشیاکلیه يا جداشده پنیسیلین میانگین (µg/mg) MIC بیوفیلم 0 حساس / 25 نیمه حساس 0 / 25 0 / 5 مقاوم منبع نمونههاي بالیتی جنس و گونه اشرشیا کلی تعداد میانگین جذب نوري 0 / 32 تشکیل بیوفیلم در میکرو تیتر پلیت قوي متوسط ضعیف منفی 10 6 4 0 / 63 20 0 / 29 1 اشرشیا کلی 1 شاهد مثبت بدون تا ثیر آنتیبیوتیک ATCC 25923 38
جدول 3: نتایج حاصل از تا ثیر آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین بر میزان جذب نوري بیوفیلم اشرشیاکلیهاي جداشده منبع نمونههاي بالینی جنس و گونه اشرشیا کلی تعداد سیپروفلو کساسین میانگین (µg/mg) MIC بیوفیلم 1 حساس نیمه حساس 2 4 مقاوم میانگین جذب نوري 0 / 26 تشکیل بیوفیلم در میکرو تیتر پلیت قوي متوسط ضعیف منفی 3 6 11 1 / 9 20 0 / 29 1 اشرشیا کلی 1 شاهد مثبت بدون تا ثیر آنتیبیوتیک ATCC25923 است [14]. مطالعه ناظمی در تهران میزان فراوانی ژنهاي TEM CTX و blashv به ترتیب %87/1 %68/8 و %70/6 را نشان داد که بامطالعه فیضآبادي و مطالعه حاضر متفاوت است [15]. همچنین در مطالعهاي توسط ولدبیگی در ایلام نشان دادهشده است که میزان فراوانی ژن %52/5 TEM و تقریبا مشابه بامطالعه حاضر و متفاوت از مطالعه هوري در این شهرستان است [16]. در مطالعهاي در کرمان میزان فراوانی ژنهاي blatem و blashv به ترتیب %2/4 و %5/5 بود که توزیع فراوانی آن بسیار پاي ین تر از جدایه هاي اشرشیاکلی مطالعه حاضر است [17]. در مطالعه دیگري در شیراز میزان فراوانی ژنهاي TEM و SHV و CTXM به ترتیب %83/3 و %20/4 و %31/5 بود که توزیع فراوانی ژن TEM و SHV بالاتر از جدایه هاي اشرشیاکلی مطالعه حاضر است [18]. در مطالعهاي در تهران میزان فراوانی ژنهاي TEM و SHV به ترتیب %60 و %24 بود که توزیع فراوانی ژن SHV بسیار بالاتر از جدایه هاي اشرشیاکلی مطالعه حاضر است [19]. در مطالعه دیگري در تایلند میزان این ژنها فراوانی بالایی داشت که در خصوص ژن SHV بامطالعه حاضر همخوانی ندارد [20]. در مطالعهاي در اصفهان نیز میزان فراوانی ژنهاي TEM CTX و blashv به ترتیب %37/9 %72/4 و %11/9 نشان داد که میزان فراوانی ژن blashv و TEM بالاتر از مطالعه حاضر است [21]. در مطالعهاي توسط امام قریشی در جهرم میزان MIC سیپروفلوکساسین 0/84 در مقابل مقدار (0/26) مربوط به مطالعه حاضر گزارششده است [22]. در مطالعهاي طوسی و همکاران به بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم در استافیلوکوك اوري وس در تهران پرداختند. تمامی جدایهها ازنظر حضور ژنهاي icaa و icad با روش واکنش زنجیرهاي پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند که %87/7 جدایهها داراي ژنهاي icaa و icad بودند. همچنین 39 بحث: تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی ناشی از ژنهاي بتالاکتاماز و تشکیل بیوفیلم توسط نژادهاي اشرشیاکلی که علاوه بر بیماريهاي رودهاي طیف وسیعی از عفونتهاي خارج رودهاي در انسان و حیوانات بهوسیله سویهه يا اشرشیاکلی خارج رودهاي ایجاد میکند بسیار اهمیت دارد. ژنهاي بتالاکتامازي در باکتري بهویژه ژنهاي ESBLs یکی از عوامل مو ثر در افزایش مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهاي بتالاکتام ازجمله سفالوسپورینه يا طیف گسترده است. از این رو تمامی عوامل درگیر در ایجاد و تغییر الگوي آنتیبیوتیکی هر منطقه اهمیت بهداشتی را ایجاد میکند که نیاز به پایش مداوم با روشهاي دقیق دارد. در مطالعه حاضر 41 نمونه (%68/3) داراي ژن بتالاکتاماز CTX و 28 نمونه (%46/6) داراي ژن بتالاکتاماز TEM بودند و ژن بتالاکتاماز SHV در هیچ نمونه مثبت نشد. این نتیجه بامطالعه فانگ در سوي د مبنی بر میزان فراوانی ژنهاي ESBL در اشرشیاکلی جداشده از بیمارستانها طی 5 سال تفاوتهایی دارد. در مطالعه فانگ میزان فراوانی ژنهاي TEM و CTX به ترتیب %63 و %92 به دست آمد که این میزان فراوانی بیشتر از مطالعه حاضر است که دلیل آن مدتزمان مطالعه است که مطالعه حاضر در طی یک سال انجامشده است [12]. در مطالعهاي توسط هوري و همکاران در استان ایلام جدایهها ازنظر وجود ژنهاي بتالاکتاماز blatem) و (blashv با روش RAPDPCR بررسی شدند. بیست جدایه (%64/5) و 6 جدایه (%19/3) واجد ژن blatem و blashv بودند که میزان فراوانی از مطالعه حاضر بیشتر است. در بین جدایهها کمترین میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین گزارش شد [13]. در مطالعهاي توسط فیضآبادي در تهران میزان فراوانی ژنهاي blashv و TEM در جدایه ه يا ESBL داراي MIC=16 به سفتازیدین به ترتیب %22 و %9 گزارششده است که این میزان در مطالعه حاضر بیشتر
بررسی فنوتیپی تشکیل بیوفیلم با استفاده از میکروپلیته يا تیتراسیون نشان داد که به ترتیب %4/4 %40 و %43/3 از جدایهها قادر به تشکیل بیوفیلم بهصورت قوي متوسط و یا ضعیف میباشند و تنها %12/2 جدایهها قادر به تشکیل بیوفیلم در محیط آزمایشگاه نبودند. نتایج این مطالعه شیوع بالایی از ژنهاي ایجادکننده بیوفیلم و بیان فنوتیپی نسبتا بالایی از ژنهاي ایجادکننده بیوفیلم و بیان فنوتیپی نسبتا بالایی را نشان میدهد [23]. در مطالعه حاضر میزان تشکیل بیوفیلم در مواجه با پنیسیلین در غلظت MIC پای نی تري نسبت به سیپروفلوکساسین انجام شد و نتایج نشان داد که مقاومت به سیپروفلوکساسین هنوز کمتر از پنیسیلین در ایزولههاي داراي ژن ESBL وجود دارد و این نشاندهنده مصرف بیرویه آنتیبیوتیک پنیسیلین در عفونتهاي ادراري است. این نتیجه با مطالعات قبلی مشابهت دارد که نشان میدهند میزان تشکیل بیوفیلم در حضور پنیسیلین بیشتر از سیپروفلوکساسین است [24]. از طرفی دیگر نتایج مطالعه بیانگر این است که اغلب نمونهها به آنتیبیوتیک پ یسیلینن مقاوم بوده و پنیسیلین توانایی حذف بیوفیلم را در مقابل آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین نداشته است. به همین دلیل بیوفیلم قويتري در ارتباط با آنتیبیوتیک پنیسیلین ایجاد میشود. ازجمله CTX و TEM در این منطقه جغرافیایی بالا است. از طرفی دیگر نتایج تا کید میکند که مصرف دوز کافی آنتیبیوتیکها ازجمله پنیسیلین و سیپروفلوکساسین در درمان عفونتهاي ادراري باید موردتوجه قرار گیرد. با توجه به اینکه توانایی تشکیل بیوفیلم نقش مهمی در ویرولانس این باکتري دارد ایجاد مقاومت بیشتر به این آنتیبیوتیک از طریق ژنهاي ESBL باید موردتوجه قرارگرفته و تشخیص سریع جدایههاي داراي توانایی تشکیل بیوفیلم براي اتخاذ تصمیمات درمانی و مدیریتی ضروري به نظر میرسد. تشکر و قدردانی: نویسندگان این مقاله مراتب تشکر خود را از مسي ولین و کارشناسان محترم آزمایشگاه میکروبشناسی اعلام میدارند. این مقاله حاصل قسمتی از طرح تحقیقاتی مصوب دانشگاه آزاد کرمان است که بودجه آن از محل طرحهاي تحقیقاتی تا مینشده است. تعارض منافع: نویسندگان مقاله حاضر هیچگونه یا انتشار اعلام نکردهاند. تعارض منافع با توجه به تا لیف و نتیجهگیري: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد میزان فراوانی ژنهاي ESBL References: 1. Levine MM. Escherichia coli that cause diarrhea: enterotoxigenic, enteropathogenic, enteroinvasive, enterohemorrhagic, and enteroadherent. J Infec Dis 1987;155(3):37789. 2. Agarwal J, Srivastava S, Singh M. Pathogenomics of uropathogenic Escherichia coli. Indian J Med Microbiol 2012;30(2):141٠. 3. Mandal J, Acharya NS, Buddhapriya D, et al. Antibiotic resistance pattern among common bacterial uropathogens with a special reference to ciprofloxacin resistant Escherichia coli. Indian J Med Res 2012;136(5):842. 4. Oliveira F, Paludo K, Arend L, et al. Virulence characteristics and antimicrobial susceptibility of uropathogenic Escherichia coli strains. Genet Mol Res 2011;10(4):411425. 5. Piatti G, Mannini A, Balistreri M, Schito AM. Virulence factors in urinary Escherichia coli strains: phylogenetic background and quinolone and fluoroquinolone resistance. J Clin Microbiol 2008;46(2):4807. 6. Ciesielczuk H, Hornsey M, Choi V, et al. Development and evaluation of a multiplex PCR for eight plasmidmediated quinoloneresistance determinants. J Med Microbiol 2013;62(12):18237. 7. Cegelski L, Pinkner JS, Hammer ND, et al. Smallmolecule inhibitors target Escherichia coli amyloid biogenesis and biofilm formation. Nat Chembiol 2009;5(12):9139. 8. Yang L, Barken KB, Skindersoe ME, et al. Effects of iron on DNA release and biofilm development by Pseudomonas aeruginosa. Microbiol 2007;153(5):131828. 9. Olson AB, Silverman M, Boyd DA, et al. Identification of a progenitor of the CTXM9 group of extendedspectrum βlactamases from Kluyvera georgiana isolated in Guyana. Antimicrob Agents Chemother 2005;49(5):21125. 10. Paterson DL, Hujer KM, Hujer AM, et al. Extendedspectrum βlactamases in Klebsiella pneumoniae bloodstream isolates from seven countries: dominance and widespread prevalence of SHVand CTXMtype 40
βlactamases. Antimicrob Agents Chemother 2003;47(11):355460. 11. Ghasemi Y, Archin T, Kargar M, et al. A simple multiplex PCR for assessing prevalence of extendedspectrum βlactamases producing Klebsiella pneumoniae in Intensive Care Units of a referral hospital in Shiraz, Iran. Asian Pac J Trop Med 2013;6(9):7038. 12. Fang H, Ataker F, Hedin G, et al. Molecular epidemiology of extendedspectrum βlactamases among Escherichia coli isolates collected in a Swedish hospital and its associated health care facilities from 2001 to 2006. J Clin Microbiol 2008;46(2):70712. 13. Kazemian H, Heidari H, Ghanavati R, Mohebi R, Ghafourian S, Shavalipour A, et al. Characterization of Antimicrobial Resistance Pattern and Molecular Analysis among Extended Spectrum βlactamase Producing Escherichia coli. Pharm Sci 2016;22(4):27984. 14. Shahcheraghi F, Nikbin VS, Feizabadi MM. Prevalence of ESBLs genes among multidrugresistant isolates of Pseudomonas aeruginosa isolated from patients in Tehran. Microb Drug Resist 2009;15(1):379. 15. Yazd M, Nazemi A, Mir inargasi M, et al. Prevalence of SHV/CTXM/TEM (ESBL) Betalactamase Resistance Genes in Escherichia Coli Isolated from Urinary Tract Infections in Tehran, Iran. Med Lab J 2010;4(1):00. 16. Valadbeigi T and Chalabzardi M. Evaluation Frequency of TEM, VEB and Per Gens Extended Spectrum Beta Lactamase Producing of Escherichia coli Strains Isolated from Urinary Tract Infections in Ilam City. J Ilam Univ Med Sci 2016; 24(1): 5563. 17. Koshesh M, Mansouri S, Hashemizadeh Z, KalantarNeyestanaki D. Identification of extendedspectrum βlactamase genes and ampcβlactamase in clinical isolates of escherichia coli recovered from patients with urinary tract infections in Kerman, Iran. Arch Ped Infect Dis 2016; 5(2): e37968 18. GhorbaniDalini S, Kargar M, Doosti A, et al. Molecular Epidemiology of ESBL Genes and Multi Drug Resistance in Diarrheagenic Escherichia coli strains Isolated from Adults in Iran. Iran J pharm Res 2015; 14(4): 1257 1262. 19. HosseiniMazinani SM, Eftekhar F, Milani M, et al. Characterization of βlactamases from Urinary Isolates of Escherichia coli in Tehran. Iran Biomed J 2007;11(2):959. 20. Kiratisin P, Apisarnthanarak A, Laesripa C, et al. Molecular characterization and epidemiology of extendedspectrumβlactamaseproducing Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae isolates causing health careassociated infection in Thailand, where the CTXM family is endemic. Antimicrob Agents Chemother 2008;52(8):281824. 21. Karimian M, Rostamzad A, Shoaei P. Extended spectrum βlactamaseproducing strains of Escherichia coli in hospitalized children in Isfahan, Iran. Avicenna J Clin Microbiol Infect 2015; 2(3): e27096. 22. Emamghoreishi F and Kohanteb J. Resistance patterns of Escherichia coli causing urinary tract infection. J Jahrom Univ Med Sci 2007; 5(1): 19. 23. Khorramian B, maneini M, Bolourchi M, et al. Evaluation of the biofilmforming ability of Staphylococcus aureus isolates from bovine mastitis in Iran. Iran J Comp Biopathol 2010; 6(4):109114. 24. May T, Ito A, Okabe S. Induction of multidrug resistance mechanism in Escherichia coli biofilms by interplay between tetracycline and ampicillin resistance genes. Antimicrob agents chemother 2009;53(11):462839. 41
Evaluating the ability of Biofilm formation in Escherichia coli isolated from clinical samples in Zahedan Sara Jalilian 1, Farokh Rokhbakhsh Zamin 2* Received: 2017/22/04 Revised: 2017/2/07 Accepted: 2017/4/07 1. Dept of Microbiology, Kerman Branch, Islamic Azad University, Kerman, Iran Pars Journal of Medical Sciences, Vol.15, No.1, Spring 2017 Pars J Med Sci 2017;15(1):3642 Abstract: Introduction: Escherichia coli (E.coli) is the main causative pathogen in urinary tract infections (UTIs). Antibiotic resistance based on Extended Spectrum Lactamase (ESBL) producing Escherichia coli strains is reported to be the cause of community and hospital acquired infections therefore this this is an important problem in public health. The aim of this study was to identify the blatem, blashv and CTX genes in clinical isolates of E. coli recovered from patients with UTIs in Zahedan, Iran. Methods and Materials: Escherichia coli isolates (N=60) were analyzed by biochemistry and phenotypic methods. Each of the initial E. coli screening test isolate was investigated for the presence of blatem, blashv and blactx M genes via polymerase chain reaction (PCR) using genespecific primers. Results: Sixty tested isolates; the prevalence of blatem and blactxm genes was determined to be 68.3%, 46.6% but blashv gene was not detected. Based on phenotypic tests, biofilm capacity was detected in 10 clinical isolates. Conclusions: The results of this study show that the use of adequate doses of antibiotics in the treatment of infections may be caused by biofilms are emphasized. Rapid detection of biofilm formation, therefore isolates have the ability to decide care and management is necessary. Keywords: Escherichia Coli, Antibiotic Resistance, PCR, Biofilm * Corresponding author Email: rokhbakhsh@gmail.com 42