ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ

Ο Τ Σ Ρ Ε Γ Ι Α Σ Η Ν Σ Α Θ Α Γ Κ Α Σ Α Γ Κ Α Ρ Μ Π Α

Ο Dyāni Βούδας Amitābha, συνοδευόμενος από τον Avalokiteśvara, τον Mahāsthāmaprāpta και εικοσιπέντε ακόμη Βοδισάττβας, καλωσορίζουν τους εισερχόμενους πιστούς στον Παράδεισο της Αγνής Φώρας. Ζωγραφική επί χάρτου, Ιαπωνία, 1708, Μουσείο Emile Guimet, Παρίσι.

Ε Π Σ Α Ο Τ Σ Ρ Ε Κ Α Ι Μ Ι Α Α Σ Ρ Α Γ Ι Α Σ Η Ν Σ Α Θ Α Γ Κ Α Σ Α Γ Κ Α Ρ Μ Π Α Επιλογή κειμένων, κατά προσέγγιση απόδοση κι επιμέλεια ΥΙΛΗΜΨΝ Π. ΡΨΗ --

Επιλογή - κατά προσέγγιση απόδοση - Επιμέλεια: ΥΙΛΗΜΨΝ Π. ΡΨΗ τηλ. 210. 93. 34. 961, Εφέσου 25, Νέα μύρνη, 171 21, Αθήνα.

Πίνακας Περιετομένων Προλογικό σημείωμα του Έλληνα Μεταφραστή ριμάλα ούτρα: Ανγκουλιμαλίγια ούτρα: Μαχαπαρινιρβάνα ούτρα (12 ον Κεφάλαιο): Σαθαγκαταγκάρμπα ούτρα: Ανουνάτβα - Απουρνάτβα Νιρντέσα ούτρα: Η ούτρα του Μεγάλου Συμπάνου του Ντάρμα ή Μαχαμπεριχαράκα ούτρα: Λανκαβατάρα ούτρα (Αποσπάσματα): Μαχαγιάνα ραντοτπάντα άστρα (Αποσπάσματα): ζ

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΗΜΕΙΩΜΑ ΣΟΤ ΕΛΛΗΝΑ ΜΕΣΑΥΡΑΣΗ Σαθαγκαταγκάρμπα, Μαχαμάτι, περιέχει μέσα της την αιτία και για το καλό και γιά το κακό, και από αυτήν παράγονται όλες οι μορφές της ύ- παρξης. Αυτή, όπως ένας ηθοποιός, υποδύεται μια ποικιλία μορφών, και *εν εαυτή+ είναι χωρίς μία εγωϊκή-ψυχή και τα συμπαρομαρτούντα της. Καθώς αυτό δεν είναι κατανοητό, υπάρχει η παράλληλη λειτουργία του τριπλού συνδυασμού από την οποία λαμβάνουν χώραν αποτελέσματα... (Λανκαβατάρα ούτρα, σ. 217, Πύρινος Κόσμος, Αθήνα, 1999, μετάφραση Υιλήμων Π. Ρώσσης). Αυτά είναι τά λόγια του Βούδα ο Οποίος σε πάρα πολλά σημεία της Διδασκαλίας Σου δεν παραλείπει νά διακηρύσσει ότι η θεωρία για την Σαθαγκαταγκάρμπα είναι πέραν πάσης αντιληπτικότητας. Κατόπιν αυτού τί μπορώ εγώ να προσθέσω; Γι' αυτό το λόγο φίλτατοι αναγνώστες, απλώς, επιτρέψατέ μου να συστήσω θερμά να ακούσουμε προσεκτικά τί διδάσκει σε αυτές τις ούτρες ο Σαθαγκάτα, ο Αρχάτ, ο αμυάκ-αμβούδας, ο Κύριος του Σριπλού Κόσμου, ο Παγκόσμια Σιμημένος, ο Βούδας. Νέα μύρνη Υεβρουάριος 2009 ΥΙΛΗΜΨΝ Π. ΡΨΗ θ

Ο ΛΙΟΝΣΑΡΙΙΟ ΒΡΤΦΗΘΜΟ ΣΗ ΒΑΙΛΙΑ ΡΙΜΑΛΑ

ΠΡΟΛΟΓΟ τσι άκουσα κάποτε. Ο Κύριος διέμενε στη Σζεταβάνα (Jetavana) στο άλσος του Αναθαπιντίκα (Anāthapiṇḍika) στην ραβάστι (Śrāvastī). Ο Βασιλιάς της Κοσάλα (Kosala), ο Πρασενατζίτ (Prasenajit) και η Βασίλισσά του η Μαλλίκα (Mallikā) είχαν πιστέψει στη Διδαχή του Βούδα πριν από μικρό μόνο χρονικό διάστημα. Επί του παρόντος ήσαν απασχολημένοι με μια συνομιλία. «Βασιλικέ μου σύζυγε, η κόρη μας η Βασίλισσα ριμάλα (Śrimālā) είναι εμβριθής και ευφυέστατη. Αν έβλεπε απλώς και μόνο το Βούδδα, θα αντιλαμβάνονταν τη Διδαχὴ χωρίς κάποια ιδιαιτέρη δυσκολία και δε θα είχε αμφιβολίες σχετικά με τη διδασκαλία του Βούδα. Ο Βασιλιάς Πρασενατζὶτ είπε στη Βασίλισσα Μαλλίκα: «Ας αποστείλλουμε ένα μήνυμα στη Βασίλισσα ριμάλα γιά να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον της.» Η Βασίλισσα Μαλλίκα απάντησε : «Ναι, πράγματι, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή.» Κατόπιν ο Βασιλιάς Πρασενατζὶτ και η Βασίλισσα Μαλλίκα συνέταξαν μιάν επιστολή εξυμνούντες την άπειρη χάρη του Σαθαγκάτα (Tathāgata) και την απέστειλαν μ έναν αξιωματούχο της αυλής τους ο οποίος και ονομαζόνταν Φάντρα (Chandra). Αυτός προχώρησε στην Αγιόντυϊα (Ayodhyā), και κατόπιν στα διαμερίσματα των γυναικών του ανακτόρου, υποκλίθηκε στη Βασίλισσα ριμάλα, αντάλλαξαν χαιρετισμούς, και έδωσε την επιστολή στη Βασίλισσα ριμάλα.

ΠΡΩΣΟ ΚΕΥΑΛΑΙΟ Εξαλείφοντας όλες τις αμφιβολίες 1.Ύμνοι της Άπειρης Φάρης του Σαθαγκάτα Η Βασίλισσα εύχαρις με σεβασμό προς τον πατέρα και τη μητέρα της άγγιξε με την επιστολή αυτή τo κεφάλι της, και τη διάβασε κατόπιν αυτού δήλωσε : «Η επιστολή αυτή έχει μιαν ευοίωνη σημασία.» Έχοντας πεισθεί για τη σημασία της, την άγγιξε με το κεφάλι της, και μ' έκπληξη και βαθύτατα συγκινημένη πρόφερε αυτούς τους στίχους ενώπιον της ακολουθίας της και του Φάντρα : Λέγεται ότι η φωνή του Βούδα είναι πάρα πολύ σπάνια στον κόσμο. Αν αυτός ο λόγος είναι αληθινός, πρέπει να τον υπηρετήσω. Αν ο Κύριος Βούδας μπορεί να έλθει προς χάριν του κόσμου, αυτός μπορεί με ευσπλαχνία, να έλθει εδώ στ όνομα της διδασκαλίας του για μένα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο Κύριος εμφανίστηκε στον [ενώπιόν της+ χώρο και έτσι εκείνη είδε το ασύλληπτο σώμα του Βούδα καθισμένο εκεί, εκπέμποντας ακτίνες αγνού φωτός. Η Βασίλισσα ριμάλα και η ακολουθία της υποκλίθηκαν με σεβασμό φέρουσες τα χέρια τους ενωμένα στις κεφαλές τους, και εκείνη εξύμνησε τον άριστο των ομιλητών : Κύριε, δεν υφίσταται τίποτε που να μπορεί να συγκριθεί με τη σωματική σου μορφή και τη δόξα. Τποκλίνομαι σ εσένα τον απαράμιλλο και τον ασύγκριτον Άρχοντα του Κόσμου. Η σωματική σου μορφή και η γνώση είναι πέραν πάσης φαντασίας. Η Βουδική σου φύση δεν αποθνήσκει έτσι είναι ορθό το να καταφύγει κανείς σ εσένα, το σοφό (muni).

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ Με επιδεξιότητα η οποία είναι άνευ συναγωνισμού έχεις υπερνικήσει τα σφάλματα του σώματος και της διάνοιας. Τποκλίνομαι σ εσένα, Κύριε της Διδαχής, που απέκτησες το χωρίς απώλειες στάδιο. Είσαι ο Κύριος με το σώμα της γνώσης, που έχει κατανοήσει όλα όσα μπορούν να γίνουν γνωστά. Τποκλίνομαι σ εσὲνα που έχεις πετύχει την έσχατη απ όλες τις Βουδικές φύσεις. Σιμή σ εσένα, τον άπειρο. Σιμή σ εσένα, τον πέραν από κάθε σύγκριση. Σιμή σ εσένα, του οποίου η φύση είναι ασυναγώνιστη. Σιμή σ εσένα, του οποίου η μορφή είναι απεριόριστη. Είθε ο Κύριος τώρα να με προστατεύσει και να αναζωογονήσει το σπόρο της φώτισης. Είθε ο σοφός να με ευεργετήσει σ αυτόν και στους επόμενους βίους μου. Σότε ο Κύριος μίλησε λέγωντας: «Βασίλισσα στους προηγούμενους βίους σου σ έχω εξασκήσει προς τη φώτιση, και στους μέλλοντες βίους θα συμπαρίσταμαι ομοίως μαζἰ σου.» Η Βασίλισσα ριμάλα προσευχήθηκε : «Οποιεσδήποτε χάριτες κι αν έχω επιτελέσει σε αυτόν και στους άλλους προγενέστερους βίους, με (τη δύναμη) αυτών των χαρίτων, Κύριε, είθε πάντοτε να σε βλέπω, να μου συμπαρίστασαι.» Αμέσως μετά, η Βασίλισσα ριμάλα μαζί με όλες τις κυρίες της ακολουθίας της και ολόκληρη τη συνοδεία, υποκλίθηκε στα πόδια του Κυρίου. Ο Κύριος καταμεσίς της συναθροισμένης ομάδας, προφήτεψε για τη Βασίλισσα ριμάλα ότι θα πετύχει την ασύγκριτη ορθή και τέλεια φώτιση. «Βασίλισσα, εξαιτίας της ενάρετης ρίζας σου η οποία σχηματίσθηκε από τις συσσωρευθείσες χάρες σου από την εξύμνηση των αυθεντικών ποιοτήτων του Σαθαγκάτα, συ, γιά αναρίθμητους αιώνες, θα έχεις την εμπειρία της τέλειας κυριαρχίας μεταξὺ θεών και ανθρώπων. ε όλους τους βίους σου δε θ' αποτύχεις στο να με βλέπεις. Ακριβώς όπως τώρα με εξυμνείς ἐνώπιος ἐνωπίῳ, έτσι και θα συνεχίσεις να με εξυμνείς. Κι επίσης συ θα κάμνεις προσφορές στους αναρίθμητους Βούδας Κυρίους.»Μετά την πάροδο 20.000 αιώνων συ θα καταστείς ο Σαθαγκάτα-Αρχάτ- αμυακσαμβούδας αμανταπράμπα (Tathāgata-Arhat-Samyaksaṃbuddha Samantaprabha). Κατά την περίοδο εκείνη στη Bουδική σου περιοχή δε θα υφίσταται κακό πεπρωμένο. Εξάλλου, κατά την περίοδο εκείνη τα αισθανόμενα όντα θα βρίσκονται στην Ατραπό των δέκα εναρέτων 14

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ δράσεων τα όντα αυτά δε θα έχουν ασθένειες ή γήρας ή δυσάρεστες διαταραχές κι ακόμη ούτε καν τα ονόματα των μη εναρέτων ατραπών δε θα αναφέρονται.»οποιοδήποτε αισθανόμενο ον το οποίο θα γεννηθεί σ εκείνη τη Βουδική χώρα θα υπερβεί, στην ευχαρίστηση ενδοξότητα σχήματος και χρώματος μεγαλοπρέπεια των αισθητών αντικειμένων της μορφής, του ήχου, της γεύσης, της οσμής, των απτών και την έκσταση εκείνων των αισθανομένων όντων σε όλες τις απολαύσεις, τις θεότητες Παρανιρμιταβασαβαρτὶν (Paranirmitavaśavartin).»Βασίλισσα, οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα γεννηθούν σε εκείνη τη Βουδική χώρα θα εγκατασταθούν επίσης στο Μεγάλο Όχημα. Επομένως, Βασίλισσα, κατά τον καιρό εκείνο τα όντα τα οποία θα έχουν δημιουργήσει ενάρετες ρίζες, θα συγκεντρωθούν όλα σ εκείνη τη Βουδική χώρα.» Ενώ η Βασίλισσα ριμάλα άκουγε την ύψιστη προφητεία, αναρίθμητοι θεοί και άνθρωποι εμπνεύσθηκαν να γεννηθούν σ εκείνη τη Βουδική χώρα, και ο Κύριος προφήτευσε ότι όλοι αυτοί θα γεννιώντουσαν σ εκείνη την περιοχή του κόσμου. 2. Δέκα Μεγάλοι Όρκοι Κατόπιν, η Βασίλισσα ριμάλα, έχουσα ακούσει την προφητεία αυτή γιά τον εαυτό της απ ευθείας από τον Κύριο, ένωσε τα χέρια της σε χαιρετισμό και έκαμε δέκα μεγάλους όρκους : (1) «Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του πρώτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δεν θα επιτρέψω σε οποιαδήποτε σκέψη να παραβιάσει την ηθικότητα. (2)»Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του δεύτερου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δε θα επιτρέψω οποιαδήποτε σκέψη ασέβειας προς τους διδασκάλους (guru). (3)»Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του τρίτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δε θα επιτρέψω οποιαδήποτε σκέψη θυμού και κακοβουλίας προς τα αισθανόμενα όντα. (4)»Κύριε. από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του τέταρτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δε θα επιτρέψω οποιαδήποτε σκέψη ζήλειας για τη δόξα των άλλων καθὼς και για τις τελειότητες των άλλων. 15

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ (5)»Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του πέμπτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δε θα επιτρέψω οποιαδήποτε σκέψη απληστίας άσχετα του πόσο λιτή μπορεί να είναι η προσφερθείσα τροφή. (6)»Κύριε, από τώρα και στο εξής και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του έκτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι δε θα συσσωρεύω πλούτη για προσωπική μου χρήση, αλλά θα τα χρησιμοποιώ για να βοηθώ τους πτωχοὺς και τους εγκαταλελειμμένους από τους φίλους. (7) Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του εβδόμου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι με τα τέσσερα άρθρα της μεταστροφής θα ευεργετήσω τα αισθανόμενα όντα και δε θα τα μεταστρέψω για το δικό μου το συμφέρον πράγματι, θα αναζητήσω να μεταστρέψω τα αισθανόμενα όντα μη έχουσα τη διάνοιά μου απασχολημένη με υλικά πράγματα, πάντοτε ανικανοποίητη κι ουδέποτε υποχωρούσα. (8) Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του ογδόου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι όταν στο μέλλον αντιληφθώ αισθανόμενα όντα που είναι εγκατελειμένα από τους φίλους, παγιδευμένα και δεσμευμένα, ασθενούντα, διαταραγμένα, πτωχά και δυστυχή, δε θα τα εγκαταλείψω ούτε για μια στιγμή μέχρι να αποκατασταθούν. Κύριε, βλέπωντάς τα πάσχοντα από συμφορές, θα τ' απελευθερώσω από κάθε μια από αυτές (και) προσφέρουσα σε αυτά (διάφορα αναγκαιούντα) αγαθά, (τότε μόνο) θα τ' αφήσω. (9)»Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του εννάτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι όταν αντιληφθώ άτομα με αμαρτωλές ενασχολήσεις όπως οι ύποπτες δοσοληψίες, καθώς και άτομα που παραβιάζουν τη Διδαχή και την Πειθάρχηση τη διακηρυχθείσα από τον Σαθαγκάτα, δε θα το εκλάβω ελαφρά και οπουδήποτε κι αν είναι η διαμονή μου σε κωμοπόλεις, χωριά, πόλεις, περιοχές και πρωτεύουσες, θα καταστρέψω ότι πρέπει να καταστραφεί και θα προστατεψω ότι πρέπει να προστατευθεί. Γιατί αυτό; Κύριε, καταστρέφοντας και προστατεύοντας, η Επιφανής Διδαχή θα παραμείνει επί μακρόν στον κόσμο, τα σώματα των θεών και των ανθρώπων θ αναπτυχθούν καλά, και τα κακά πεπρωμένα θα μαραθούν. Και ο Κύριος, έχοντας περιστρέψει τον Σροχό της Διδαχής, θα εξακολουθήσει να περιστρέφει τον Σροχό της Διδαχής. (10)»Κύριε, από τώρα και στο εξής, και μέχρις ότου πετύχω τη φώτιση, θα εμμένω στην τήρηση του δεκάτου αυτού όρκου, δηλαδή, ότι, έχουσα εναγκαλισθεί την Επιφανή Διδαχή, δε θα τη λησμονήσω ακόμη και για μια μόνο σκέψη. Γιατί αυτό; Κύριε, αν λησμονήσει κανείς την Επιφανή Δι- 16

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ δαχή, λησμονεί το Μεγάλο Όχημα. Αν λησμονήσει το Μεγάλο Όχημα, λησμονεί τις Σελειότητες. Αν λησμονήσει τις Σελειότητες απαρνείται το Μεγάλο Όχημα. Κύριε, ο Βοδισάττβα (Bodhisattva = το φωτισμένο-ον, το μεγάλο-ον της σοφίας) ο οποίος είναι αβέβαιος σχετικά με το Μεγάλο Όχημα καθίσταται ενάντιος στο να εναγκαλισθεί την Επιφανή Διδαχή και είναι απασχολημένος με τη δική του φαντασίωση δρέπει το πεπρωμένο της εισόδου στο στάδιο της πνευματικής ανωριμότητας του συνηθισμένου-καθημερινού ατόμου. Κύριε, βλέπω ότι αυτό είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα και κακό. Κύριε, διαβλέπω την τελειότητα του σκοπού του αποφέροντος απροσμέτρητο όφελος για μὲνα προσωπικά και για τους Βοδισάττβας του μέλλοντος μέσα από τον εναγκαλισμό της Επιφανούς Διδαχής κι έτσι αναλαμβάνω αυτό τον όρκο να εναγκαλισθώ την Επιφανή Διδαχή.»Κύριε, αναλαμβάνω αυτούς τους δέκα μεγάλους όρκους ενώπιον του Κυρίου. για αυτό, είθε ο ίδιος ο Κυρίαρχος του Ντάρμα (Dharma) να είναι μάρτυράς μου! Μολονότι (οι όρκοι αυτοί) θα με φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο μ εσένα το Διδάσκαλο, μερικά αισθανόμενα όντα με πενιχρές ρίζες αρετής ίσως να σκεφτούν Ψ, αυτοὶ οι δέκα μεγάλοι όρκοι είναι δύσκολο να τηρηθούν, και θα έχουν αμφιβολία ή δισταγμό προς εμένα. Κύριε, (αυτοί) σκεπτόμενοι έτσι θα επισύρουν για μεγάλο χρονικό διάστημα πολὺ κακό, οδύνη και καταστροφή. Κύριε, προς χάριν της βοήθειας τέτοιου, ακριβώς, είδους ατόμων, επιθυμώ ενώπιον του Κυρίου να εκτελέσω αυτή την Ευλογία της Αλήθειας :»Κύριε, ασφαλώς μόλις κι έχω λάβει ακριβώς τους δέκα μεγάλους αυτούς όρκους, και αν αυτοί μόλις δηλώθηκαν από μένα, τότε Κύριε, με την δύναμη αυτή του αληθινού μου λόγου, είθε ένας καταιωνισμός από ουράνια λουλούδια να πέσει από τον ουρανό επάνω σε αυτήν εδώ τη ομάδα και είθε να ακουστούν ηχούντες θείοι ήχοι!» Μόλις είχε εκστομίσει αυτές τις λέξεις η Βασίλισσα ριμάλα όταν αμέσως κατόπιν ρίχτηκε από τον ουρανό ένας μεγάλος καταιωνισμός ουρανίων λουλουδιών, και ουράνιοι ήχοι ακούγονταν στον αέρα. Ο Κύριος είπε, «Βασίλισσα, είναι ακριβώς έτσι! Ακριβώς όπως ερμήνευσες την Ευλογία της Αλήθειας, έτσι γίνεται και κατά κανέναν άλλο τρόπο.» Ολόκληρη η συνοδεία, έχοντας καταστεί μάρτυρες αυτού του υπέροχου υπερφυσικού φαινομένου και έχοντας ακούσει αυτή την αντίληψη μέσα από θείους ήχους, απαλλάχθηκαν από την αμφιβολία και βίωσαν την έμπειρία της πιο έντονης χαράς. Ολόκληρη η συνοδεία έλαβε όρκο ότι θα παραβρίσκεται συνέχεια και αδιάλειπτα με τη Βασίλισσα ριμάλα, και ο Κύριος προφήτεψε ότι αυτοί κατά συνέπεια δε θ' αποχωριστούν από εκείνη. 17

ΔΕΤΣΕΡΟ ΚΕΥΑΛΑΙΟ Αποφασίζοντας το Αίτιο 3. Σρεις Πανπεριεκτικές Επιδιώξεις Κατόπιν η Βασίλισσα ριμάλα ενώπιον του Κυρίου διατύπωσε τρεις μεγάλες επιδιώξεις της : (α) «Κύριε, με αυτή την ευλογία της αλήθειας και με την ενάρετη ρίζα τη συνισταμένη από συσσωρευθείσα χάρη εξαιτίας των προσφερθεισών ευεργεσιών σε αναρίθμητα αισθανόμενα όντα, είθε να κατανοώ την Επιφανή Διδαχή σε όλους μου τους βίους. (β)»κύριε, έχουσα αποκομίσει αυτή την κατανόηση της Επιφανούς Διδαχής, είθε να μπορέσω να διδάξω την Διδαχή στα αισθανόμενα όντα χωρίς ανάπαυση ή κόπωση. Αυτή είναι η δεύτερή μου μεγάλη επιδίωξη. (γ)»κύριε, ενώ θα διδάσκω την Επιφανή Διδαχή, τότε, αδιαφορώντας για το σώμα μου, την ζωϊκή μου δύναμη, ή τ αγαθά, είθε να επιζητήσω όπως προστατεψω και υποστηρίξω την Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η τρίτη μου μεγάλη επιδίωξη.» Κατόπιν ο Κύριος διευκρίνισε το μεγάλο σκοπό των τριών μεγάλων φιλοδοξιών της Βασίλισσας ριμάλα : «Βασίλισσα, αν για παράδειγμα, όλες οι μορφές επρόκειτο να συγκεντρωθούν μαζί στον χώρο, το βασίλειο του διαστήματος, θα τις συγκρατούσε όλες και θα τις επεξέτεινε περαιτέρω. Καθ όμοιο τρόπον, όταν όλες οι φιλοδοξίες των Βοδισάττβας, οι οποίες είν εξίσου πολυάριθμες όσο και οι κόκκοι της άμμου του Ποταμού Γάγγη, προσαρμόζονται εντός των τριών αυτών μεγάλων φιλοδοξιών, οι τρεις αυτές μεγάλες φιλοδοξίες τις περιλαμβάνουν κι επεκτείνονται περαιτέρω.» 4. Εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής Κατόπιν η Βασίλισσα ριμάλα ικέτεψε τον Κύριο με αυτές τις λέξεις: «Επί πλέον, όταν θα διδάσκω στο πλαίσιο των μεγάλων φιλοδοξιών, είθε η δύναμη του Σαθαγκάτα να με καταστήσει εύγλωττη.» Ο Κύριος

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ απάντησε, «Βασίλισσα με την άδεια του Σαθαγκάτα θα είσαι εύγλωττη!» Η Βασίλισσα ριμάλα απευθύνθηκε στον Κύριο με αυτές τις λέξεις : «Κύριε, οι φιλοδοξίες του Βοδισάττβα πολυάριθμες όσο και οι κόκκοι της άμμου του Ποταμού Γάγγη συγκεντρώνονται όλες και περιλαμβάνονται σε μια μεγάλη φιλοδοξία, στον εναγκαλισμό δηλ., της Επιφανούς Διδαχής. Έτσι ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής ενέχει μεγάλη σημασία.» Ο Κύριος απάντησε, «Πολύ καλά, Βασίλισσα, πολύ καλά! Η ενόρασή σου και τα κατάλληλα δεξιοτεχνικά σου μέσα είναι βαθιά. Βασίλισσα, οποιαδήποτε και αν είναι τα αισθανόμενα όντα στα οποία θα διδάσκεις τη Διδαχή, είναι σπάνια εκείνα τα οποία θα κατανοήσουν την έννοια: είναι εκείνα τα οποία επί μακρό χρόνο παρήγαγαν τις ρίζες της αρετής υπό την καθοδήγηση πολλών Βούδας, Βασίλισσα ακριβώς όπως συ εναγκαλίζεσαι, διδάσκεις, και επεξηγείς την Επιφανή Διδαχή, καθ όμοιο τρόπον οι Σαθαγκάτας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος εναγκαλίζονται, διδάσκουν και επεξηγούν την Επιφανή Διδαχή την έχουν επεξηγήσει και θα την επεξηγούν. Βασίλισσα, κι εγώ επίσης, έχωντας τώρα επιτύχει την υπέρτατη Αποκάλυψη-Υώτιση, εναγκαλίζομαι και διδάσκω την Επιφανή Διδαχή και την επεξηγώ με πολλούς τρόπους. Βασίλισσα, ενώ εγώ τώρα εναγκαλίζομαι, διδάσκω και επεξηγώ την Επιφανή Διδαχή με πολλούς τρόπους, δεν υφίσταται τέλος ή όριο στις χάρες του εναγκαλισμού της Επιφανούς Διδαχής. Η ενόραση και η ευγλωττία του Σαθαγκάτα είν' επίσης χωρίς τέλος ή όριο. Γιατί; Διότι, Βασίλισσα, ο εναγκαλισμός αυτός της Επιφανούς ταύτης Διδαχής έχει ευρέως εκτεινόμενη έννοια και μεγάλη ευεργεσία.» Η Βασίλισσα ριμάλα ικέτεψε τον Κύριο με αυτές τις λέξεις : «Κύριε, είθε η δύναμη του Σαθαγκάτα να με καταστήσει επίσης εύγλωττη για να διδάξω την ευρέως εκτεινόμενη έννοια!» Ο Κύριος απάντησε : «Βασίλισσα, καθὼς γνωρίζεις ότι ήδη έχει έλθει ο κατάλληλος χρόνος προς τούτο, είθε να κηρύττεις με ευγλωττία!» 20 *α. Διδασκαλία εντός του πλαισίου των Μεγάλων Υιλοδοξιών+ Αμέσως έπειτα, με την άδεια του Κυρίου. η Βασίλισσα ριμάλα απευθύνθηκε προς τον Κύριο με αυτές τις λέξεις : «Κύριε, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής θα τελειοποιήσει όλες τις αναρίθμητες φύσεις του Βούδα. Ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής περιλαμβάνει τις 84.000 πύλες της Διδαχής. Για παράδειγμα, κατά την εποχή της νέας διαφοροποίησης των κόσμων ήρθε ένα μεγάλο σύννεφο το οποίο έριξε επί της γης αναρίθμητα χρώματα κι επιπλέον έριξε και αναρίθμητα κοσμήματα επίσης. Καθ όμοιο τρόπον, ο εναγκαλισμός αυ-

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ τός της Επιφανούς Διδαχής ρίχνει αναρίθμητες ώριμες χάριτες καθώς επίσης ρίχνει και αναρίθμητα κοσμήματα γνώσης. Για παράδειγμα, κατά την εποχή της νέας διαφοροποίησης των κόσμων, ένας μέγας χιλιόκοσμος κοσμικών βασιλείων ήταν ο τόπος γέννησης κι από αυτὸν προέκυψαν μυριάδες σύνολα από τέσσερεις ηπείρους ποικίλλων μορφών και χρωμάτων και κολοσσιαίοι αριθμοί ελασσόνων δορυφορικών ηπείρων. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής είναι η πηγή η οποία παράγει το Μεγάλο Όχημα, και η απροσμέτρητη μήτρα η οποία δίνει ώθηση σε όλες τις μαγικές πράξεις του Βοδισάττβα και τις ποικίλλες εισόδους εντός του φωτός της Διδαχής, όπως επίσης σε όλη την εγκόσμια τελειότητα, σε όλη την εγκόσμια κυριαρχία, και σε όλη την υπερκόσμια ευδαιμονία την μη δοκιμασθείσα ακόμη από τους θεούς και από τους ανθρώπους.»κύριε, για παράδειγμα, η μεγάλη γη υποβαστάζει τέσσερα μεγάλα φορτία. Ποιά είναι αυτά τα τέσσερα; Αυτά είναι: Ο μεγάλος ωκεανός όλα τα όρη όλα τα χόρτα, βότανα, θάμνοι, δέντρα, και εσοδείες όλο το πλήθος των αισθανομένων όντων. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο καλός γιός ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή υποβαστάζει τέσσερα μεγάλα φορτία ακόμη μεγαλύτερα από εκείνα της γης. Ποιά είναι αυτά τα τέσσερα; Αυτά είναι τα ακόλουθα : 1. Ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλὴ κόρη της οικογένειας ο οποίος τα αισθανόμενα όντα τα χωρίς πνευματικούς οδηγούς, τα μη ακούγοντα *την Επιφανή Διδαχή+, και στερούμενα τη Διδαχή, τα κατευθύνει να επιδοθούν με αρετή και με ιδιαίτερο ζήλο προς την αφετηρία της επίτευξης της τελειότητος των θεών και των ανθρώπων, υποβαστάζει ένα μεγάλο φορτίο μεγαλύτερο από εκείνο της γης. 2. Ο καλός γιός ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος ενεργεί έτσι ώστε να προσθέσει μερικὰ αισθανόμενα όντα στο Όχημα των Οπαδών υποβαστάζει ένα μεγάλο φορτίο μεγαλύτερο από εκείνο της γης. 3. Ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος ενεργεί έτσι ώστε να προσθέσει μερικά αισθανόμενα όντα στο Όχημα των Αυτο-Υωτιζόμενων υποβαστάζει ένα μεγάλο φορτίο μεγαλύτερο από ε- κείνο της γης. 4. Ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος ενεργεί έτσι ώστε να προσθέσει μερικά αισθανόμενα όντα στο Μεγάλο Ὀχημα υποβαστάζει ένα μεγάλο φορτίο μεγαλύτερο από εκείνο της γης. Αυτά τα τέσσερα είναι τα τέσσερα μεγάλα φορτία. Ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλὴ κόρη της οικογένειας ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή, και μεταφέρει αυτά τα τέσσερα μεγάλα φορτία μεγαλύτερα από εκείνα της γης, μεταφέρει έν' άπειρο φορτίο, γίνεται αυθόρμητα, για όλα τα αισθανόμενα όντα, φιλικός, ευσπλαχνικός, δότης παρηγοριάς, ελεήμων, και αποκαλείται κοσμικὴ μητέρα του Ντάρμα. 21

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ»Κύριε, για παράδειγμα, η μεγάλη αυτή γη είναι η πηγὴ για τα τέσσερα είδη των κοσμημάτων. Σίνων τεσσάρων ειδών; Μια πηγὴ γι' ανεκτίμητα κοσμήματα, γι' ανώτερα κοσμήματα, για κοσμήματα μεσαίας ποιότητας, για κατώτερα κοσμήματα. Ακριβώς όπως η μεγάλη γη είναι η πηγή των τεσσάρων ειδών κοσμημάτων, έτσι επίσης τα αισθανόμενα εκείνα όντα τα οποία βασίζονται στον καλό γιό της οικογένειας ή στην καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος έχει εναγκαλισθεί την Επιφανή Διδαχή κερδίζουν τέσσερα πολύτιμα πράγματα ανώτερα από όλα τα κοσμήματα. Σί είναι τα τέσσερα; Σα αισθανόμενα όντα τα οποία βασίζονται σ' εκείνον τον καλό γιό της οικογένειας ή στην καλή κόρη της οικογένειας όπως σ έναν πνευματικό οδηγό κερδίζουν το θησαυρό της χάρης ο οποίος επιτυγχάνει τις τελειότητες των θεών και των ανθρώπων. Κερδίζουν την απόκτηση της ενάρετης ρίζας για να προσεγγίσουν τ' Όχημα των Οπαδών. Κερδίζουν την απόκτηση της ενάρετης ρίζας για να προσεγγίσουν τ' Όχημα των Αυτο-Υωτιζόμενων. Κερδίζουν την ανώτερη συγκομιδή χαρίτων για να προσεγγίσουν τον Σέλειο Βούδα (Samyak-saṃbuddha). Έτσι, τα αισθανόμενα όντα τα οποία βασίζονται στον καλό γιό της οικογένειας ή στην καλή κόρη της οικογένειας για τον εναγκαλισμό της Επιφανούς Διδαχής κερδίζουν τέσσερα μεγάλα πολύτιμα πράγματα ανώτερα όλων των κοσμημάτων. Η έκφραση άπειρη πηγὴ του θησαυρού των κοσμημάτων αναφέρεται στον εναγκαλισμό της Επιφανούς Διδαχής. *β. Διδάσκοντας την Ευρείας Έκτασης Έννοια+»Κύριε, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής καλείται εναγκαλίζων την Επιφανή Διδαχή. Η Επιφανής Διδαχή δεν είναι ένα τι και ο εναγκαλίζων την Επιφανή Διδαχή κάτι τι άλλο. Εκείνος ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή είναι ο ίδιος η Επιφανής Διδαχή. Ούτε είναι διαφορετικός από τις Σελειότητες, ούτε εκείνες είναι διαφορετικές από τον εναγκαλίζοντα την Επιφανή Διδαχή. Κύριε, αυτός ο εναγκαλίζων την Ἐπιφανή Διδαχή αυτός ο ίδιος είναι οι Σελειότητες. Για ποιό λόγο;»όταν ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλὴ κόρη της οικογένειας ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα με την προσφορά (dāna) αν είναι από εκείνα τα όντα τα οποία μπορούν να ωριμάσουν με την προσφορά τότε με τη δωρεά των μεγάλων ή των μικρών μελών (άκρων) του, αυτά γίνονται ώριμα (Βλ. ΟΙ ΔΕΚΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΡΚΟΙ ΣΟΤ ΑΜΑΝΣΑΜΠΑΝΣΡΑ, στο κείμενο για το βίο της Μεγάλης Υιλευσπλάγχνου, σε μετάφραση Υιλήμονα Π. Ρώσση). Κατ αυτόν τον τρόπο, τα ώριμα όντα τοποθετούνται στην Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η Σελειότητά του του Δίνειν. 22

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ»Όταν αυτός ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα με την ηθική (śīla) αν εκείνα είναι τα αισθανόμενα όντα τα οποία μπορούν να ωριμάσουν μέσα από την περιφρούρηση των έξι αισθήσεων εξαγνίζοντας τις πράξεις του σώματος, της ομιλίας και του νου τότε με την αξιοπρεπή συμπεριφορά του αυτός τα προστατεύει και ωριμάζει το νου τους. Αυτά έχοντας έτσι ωριμάσει, εγκαθίστανται στην Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η Σελειότητά του της Ηθικής.»Όταν αυτός ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα με την ανεκτικότητα (Kṣānti) αν εκείνα τα όντα τον επιπλήττουν, τον βρίζουν ή τον προσβάλλουν αυτός δεν δείχνει κακοβουλία αλλ αναζητά να τα θεραπεύσει και έτσι να τα ωριμάσει διὰ της επιφανούς ισχύος της ανεκτικότητας. Με τη διατήρηση της προσωπικής του αυτοκυριαρχίας, προστατεύει και ωριμάζει το νου τους. Όντας τελικά τόσον ώριμα εγκαθίστανται πλέον στην Επιφανή Διδαχὴ. Αυτή είναι η Σελειότητά του της Ανεκτικότητας.»Όταν αυτός ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα αγωνιζόμενος σθεναρά (vīrya), ωριμάζει αυτά τα όντα με το να μην έχει ένα χαύνο νου, με το να μην είναι οκνηρός, έχωντας μεγάλη φιλοδοξία, και διακατεχόμενος από ένα μεγάλο θάρρος στην αγωνιστικότητα, με τον έλεγχο της αξιοπρεπούς συμπεριφοράς του, αυτός με σθεναρότητα προστατεύει και ωριμάζει το νου των αισθανομένων όντων. Αυτά, έχοντας έτσι ωριμάσει, εγκαθίστανται στην Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η Σελειότητά του του Αγωνίζεσθαι (ή της θεναρότητας).»όταν αυτός ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα με το διαλογισμό (dhyāna), τα ωριμάζει με το να έχει έναν αδιατάρακτο νου, ο νους του να μην περιπλανιέται εξωτερικά, κι ο νους του να μην έχει σφάλμα φροντίδας. με το να μην παρεκκλίνει αν και δρα επί πολύ χρόνο ή ομιλεί επὶ πολύ χρόνο, προστατεύει και ωριμάζει το νου των αισθανομένων όντων. Αυτοί έχοντας καταστεί τόσον ώριμοι παραμένουν στην Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η Σελειότητά του του Διαλογισμού.»Όταν αυτός ωριμάζει οποιαδήποτε αισθανόμενα όντα με την ενόραση (prajñā), τα ωριμάζει ανταποκρινόμενος εμπιστευτικά στις ερωτήσεις τους περί της έννοιας, και επεξηγώντας όλες τις τεχνικές πραγματείες, επιστήμες και τέχνες. Αυτοί όντας έτσι ώριμοι διαμένουν στην Επιφανή Διδαχή. Αυτή είναι η Σελειότητά του της Ενόρασης.»Κύριε, όντας έτσι τα πράγματα οι Σελειότητες δεν είναι ένα πράγμα τι, και ο εναγκαλιζόμενος την Επιφανή Διδαχή κάτι τι το άλλο. Ο εναγκαλιζόμενος την Επιφανή Διδαχή είναι αυτός ο ίδιος οι Σελειότητες. *γ. Διδάσκοντας τη Μεγάλη Έννοια+ 23

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ»Κύριε, είθε η δύναμη του Σαθαγκάτα να με καταστήσει επίσης εύγλωττη για να διδάξω τη μεγάλη έννοια!» Ο Κύριος είπε : «Βασίλισσα, με την άδεια του Σαθαγκάτα, θα είσαι εύγλωττη!» Κατόπιν αυτού, η Βασίλισσα ριμάλα απευθύνθηκε προς τον Κύριο με αυτές τις λέξεις:»κύριε, ο εναγκαλιζόμενος την Επιφανή Διδαχή ονομάζεται εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής. Ο εναγκαλιζόμενος την Επιφανή Διδαχή δεν είναι ένα τι και ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής κάτι τι το άλλο. Ο εναγκαλιζόμενος την Επιφανή Διδαχή είναι αυτός ο ίδιος ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής. Για ποιό λόγο; Ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή, απαρνείται τρία τινά για να κάμει *τα άτομα+ να εναγκαλισθούν την Επιφανή Διδαχή. Αυτά τα τρία είναι το σώμα, η δύναμη της ζωής και τ' αποκτήματα. Κύριε, ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας απαρνούμενος το σώμα του, (κι) αποκτώντας έτσι το σώμα ενός Βούδα, καθίσταται ισότιμος με το έσχατο όριο της σαμσάρα (saṃsāra) έτσι αποκτώντας ελευθερία από το γήρας, την ασθένεια και το θάνατο είναι άφθαρτος έτσι, λοιπόν όντας του λοιπού μόνιμος, σταθερός, ήρεμος κι αιώνιος, είν ελεύθερος από τη *συνήθη+ διέλευση από τη ζωή στο θάνατο και είναι προικισμένος με απεριόριστες και ασύλληπτες χάρες προσεγγίζωντας ηο Νταρμακάγια (Dharmakāya) του Σαθαγκάτα. Κύριε, ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας απαρνούμενος τη δύναμη της ζωής του, και τοποθετούμενος, κατ αυτόν τον τρόπο, στην εξαίσια δραστηριότητα της Διδαχής του Βούδα, καθίσταται ισότιμος με το έσχατο όριο της αμσάρα είν ελεύθερος από *τη συνήθη+ διέλευση από την ζωή στο θάνατο και προικίζεται με όλες τις χωρίς όριο, σταθερές κι ασύλληπτες χάρες επιτυγχάνωντας ολόκληρο το βαθιά εδραιωμένο Βουδικό Ντάρμα (Buddha Dharma). Κύριε, ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας, απαρνούμενος τα αποκτήματα, (και) καθιστάμενος, κατ αυτό τον τρόπο σεβαστός από όλα τα αισθανόμενα όντα, καθίσταται ισότιμος με το έσχατον όριο της saṃsāra είναι άφθαρτος, α- παλλαγμένος από ασυνάρτητη σκέψη και προικισμένος με απεριόριστες, σταθερές και ασύλληπτες χάρες οι οποίες είναι αδιαχώριστες με τα άλλα αισθανόμενα όντα τιμώμενος από όλα τα αισθανόμενα όντα. Κύριε, κατ αυτόν τον τρόπο ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας ο οποίος εναγκαλίζεται την Επιφανή Διδαχή κι απαρνείται αυτά τα ως άνω τρία, αποκτά αυτά τα ασυνήθιστα τρία *είδη+ των χαρίτων και *εκτός αυτού+ του δίνεται μια προφητεία από όλους τους Βούδας.»Κύριε, κατά την εποχή της παρακμής της Διδαχής, όταν μοναχοί, μοναχές, λαϊκοί άνδρες (upāsakas) και λαϊκές γυναίκες (upāsikās) ερίζουν μεταξύ τους για να διασπαστουν σε πλείστες όσες αιρέσεις, οποιοσδήποτε 24

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ καλός γιός της οικογένειας ή καλή κόρη της οικογένειας γοητευμένος από τη Διδαχή η οποία είναι απαλλαγμένη απάτης και ανακριβείας, προς χάρη της διαφύλαξης της Επιφανούς Διδαχής, δημιουργεί μιαν ομάδα Βοδισάττβας από εκείνους οι οποίοι κατέχουν τη Διδαχή, θα είναι ασφαλώς ο καλός γιός της οικογένειας ή η καλή κόρη της οικογένειας οι οποίοι θα πετύχουν μια προφητεία απ όλους τους Βούδας εξαιτίας αυτής τους της δραστηριότητας.»κύριε, υποθέτω ότι ο εναγκαλισμόςτης Επιφανούς Διδαχής είναι έτσι ο μέγας σθεναρά αγωνιζόμενος (mahāvīrya). την περίπτωση αυτή, ο ίδιος ο Κύριος είναι ο Οφθαλμός, είναι η Γνώση (jñāna), είναι η ρίζα όλων των Διδαχών. Ο Κύριος είναι παντοδύναμος, είναι η καταφυγή.» Σότε ο Κύριος με αγαλλίαση από την επεξηγήση της Βασιλίσσας ριμάλα ότι ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής είναι ο μέγας σθεναρά αγωνιζόμενος, είπε, «Βασίλισσα, ακριβώς έτσι! Βασίλισσα, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής είναι η μεγάλη σθεναρή αγωνιστική προσπάθεια.»βασίλισσα, για παράδειγμα, μια μικρή πνοή ανέμου η οποία διατρυπά ένα ευαίσθητο σημείο ενός δυνατού άνδρα του προκαλεί πόνο. Καθ όμοιο τρόπο, ακόμη κι ένας μικρός εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής ο οποίος διατρυπά τους αμαρτωλούς Δαίμονες Mάρας (Māras), τους κάμει να υποφέρουν και ν αναστενάζουν. Βασίλισσα, δε διακρίνω οποιαδήποτε άλλη ενάρετη Διδαχή η οποία να διατρυπά τους αμαρτωλούς Μάρας και η οποία να τους κάμει να υποφέρουν και ν αναστενάζουν όσον αυτός ο μικρός εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής.»Βασίλισσα, για παράδειγμα, ο αρχηγέτης ταύρος σε ύψος και σε εύρος είναι υπέρτερος απ όλη την αγέλη και τις αγελάδες και λάμπωντας, επισκιάζει. Καθ όμοιο τρόπο, ένας μικρός εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής του Μεγάλου Οχήματος, εξαιτίας της έκτασής του, είναι υπέρτερος απ όλες τις ενάρετες διδαχές των Οχημάτων της Μαθητείας και της Αυτο-Υώτισης.»Βασίλισσα, για παράδειγμα, το ουμερού (Sumeru), ο βασιλιάς των βουνών, στο ύψος και στο εύρος είναι υπέρτερο και ανυψώνεται πάνω απ όλες τις αλυσίδες των βουνών. Καθ όμοιο τρόπο, όταν το ον του Μεγάλου Οχήματος χωρίς φροντίδα για το σώμα του και τη δύναμη της ζωής του, και μ ένα γενναιόδωρο νου, έχει εναγκαλιστεί την Επιφανή Διδαχή, αυτό το ον εξαιτίας της έκτασής του, είναι υπέρτερο απ όλες τις ενάρετες φύσεις από εκείνες οι οποίες έχουν εισέλθει πρόσφατα στο Μεγάλο Όχημα και οι οποίες εξακολουθούν να ενδιαφέρονται ακόμη για το σώμα και τη δύναμη της ζωής. Πόσο πιο υπέρτερο από τις *ενάρετες φύσεις των+ δύο άλλων *Οχημάτων+!»Βασίλισσα, έχοντας έτσι τα πράγματα, πρέπει συ να εγκαταστήσεις τα αισθανόμενα όντα εντός της συγκράτησης και του εναγκαλισμού της Επιφανούς Διδαχής. Πρέπει να τα κάμεις να την εμπιστευθούν, να την εγκω- 25

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ μιάσουν, να την χαρούν, να την κρατήσουν ψηλά, και να την επιδείξουν. Βασίλισσα, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής είναι μεγάλου σκοπού, μεγάλου καρπού και μεγάλου οφέλους. Βασίλισσα, παρόλον ότι έχω ήδη επεξηγήσει επί ανυπολόγιστους αιώνες τη χάρη και το όφελος του εναγκαλισμού της Επιφανούς Διδαχής, δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη την επεξήγηση της χάρης και του οφέλους από τον εναγκαλισμό της Ε- πιφανούς Διδαχής. Έτσι λοιπόν, Βασίλισσα, ο εναγκαλισμός της Επιφανούς Διδαχής κατέχει άπειρη χάρη.» 26

ΣΡΙΣΟ ΚΕΥΑΛΑΙΟ Αποσαφηνίζοντας την Σελική Έννοια 5. Ένα Όχημα «Βασίλισσα, συ πρέπει να διδάξεις με ευγλωττία τον εναγκαλισμό της Ε- πιφανούς Διδαχής η οποία τηρήθηκε απ όλους τους Βούδας κι επεξηγήθηκε από εμένα.» Η Βασίλισσα ριμάλα απάντησε στον Κύριο, «Πολύ καλά». Έχωντας σκεφθεί με προσοχή την παραίνεση του Κυρίου, απευθύνθηκε προς τον Κύριο με αυτές τις λέξεις: [ Τα Οχήματα των Οπαδών και των Αυτο-Φωτιζομένων] «Κύριε, εκείνο το οποίο αποκαλείται Επιφανής Διδαχή είναι ένας όρος για το Μεγάλο Όχημα. Γιατί αυτό; Διότι όλα τα οχήματα των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων καθώς κι όλες οι εγκόσμιες και υπερκόσμιες ενάρετες φύσεις διανέμονται από το Μεγάλο Όχημα. Όπως παραδείγματος χάρη, τα τέσσερα μεγάλα υδάτινα ρεύματα τα οποία εκπορεύονται από τη Λίμνη Αναβατάπτα (Anavatapta). Καθ όμοιο τρόπον, όλα τα οχήματα των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων κι όλες οι εγκόσμιες και οι υπερκόσμιες ενάρετες φύσεις εκπορεύονται από το Μεγάλο Όχημα. Παραδείγματος χάρη, οποιοιδήποτε σπόροι υφίστανται, και φυτά, θάμνοι, βότανα, δέντρα εδράζονται όλα επάνω στη μεγάλη γη και επαναπαυόμενα επάνω στη μεγάλη γη, φύονται, βλαστάνουν κι αναπτύσσονται. Καθ όμοιο τρόπον, οποιαδήποτε οχήματα υφίστανται των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων και οποιεσδήποτε εγκόσμιες και υπερκόσμιες ε- νάρετες φύσεις, αυτές εδραζόμενες επί του Μεγάλου Οχήματος φύονται, βλαστάνουν κι αναπτύσσονται. Έτσι, Κύριε, όταν εδράζεται κανείς επάνω στο Μεγάλο Όχημα κι εναγκαλίζεται το Μεγάλο Όχημα, αυτός επίσης το έχει σαν καταφύγιο κι εναγκαλίζεται όλα τα οχήματα των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων κι όλες τις εγκόσμιες και υπερκόσμιες ενάρετες φύσεις.»κύριε, επεξήγησες έξι βασικά επίκαιρα ζητήματα: τη διατήρηση της Επιφανούς Διδαχής, την παρακμή της Επιφανούς Διδαχής, την Prātimokṣa, τη Vinaya, την πρόοδο προς τη θρησκευτική ζωή, και τη μοναχική χειροτονία εξάλλου, τα έξι αυτά βασικά επίκαιρα ζητήματα πηγάζουν α- πό την έννοια του Μεγάλου Οχήματος. Για ποιό λόγο; Κύριε, η

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ έκφραση συντήρηση της Επιφανούς Διδαχής έχει την έννοια του Μεγάλου Οχήματος, εφόσον η ίδια η συντήρηση του Μεγάλου Οχήματος είναι η συντήρηση της Επιφανούς Διδαχής. Η έκφραση παρακμή της Επιφανούς Διδαχής έχει την έννοια του Μεγάλου Οχήματος, εφόσον η ίδια η παρακμή του Μεγάλου Οχήματος είναι η παρακμή της Επιφανούς Διδαχής. Σα δύο Dharmas τα αποκαλούμενα Prātimokṣa και Vinaya διαφέρουν σαν λέξεις αλλὰ έχουν την ίδια σημασία. Εκείνο που αποκαλείται Vinaya είναι η οδηγία για τα άτομα του Μεγάλου Οχήματος. Ο λόγος είναι ότι τούτο είναι για την Σαθαγκατατότητα και για την πρόοδο στη θρησκευτική ζωή και τη μοναχική χειροτονία. Έχοντας έτσι τα πράγματα, εκείνο που αποκαλείται Vinaya και η πρόοδος στη θρησκευτική ζωή και τη μοναχική χειροτονία ισχύουν για το σύνολο της αυστηρής ηθικότητας του Μεγάλου Οχήματος. Κύριε, η πρόοδος και η μοναχικὴ χειροτονία δεν ανήκουν στα Οχήματα των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων. Γιατί έτσι; Διότι η πρόοδος και η μοναχική χειροτονία δεν είναι για το σκοπό κάποιου ο οποίος είναι είτε ένας Οπαδός είτε είναι ένας Αυτο-Υωτιζόμενος. Ψστόσο, επειδὴ υφίσταται Σαθαγκατατότητα, οι Οπαδοί και οι Αυτο-Υωτιζόμενοι προοδεύουν προς την θρησκευτική ζωή και τυγχάνουν μοναχικής χειροτονίας. [ Αρχάτς και Πρατυεκαβούδας]»Κύριε, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας όχι μόνο καταφεύγουν στην Σαθαγκατατότητα, αλλά επίσης φοβούνται. Αυτό συμβαίνει γιατί αμφότεροι οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας κρατούν την ιδέα του ανυπόμονου φόβου προς όλες τις κατασκευές, όπως, παραδείγματος χάρη, ν αντιμετωπίζουν έναν εκτελεστή με ανυψωμένη τη σπάθα. Εξαιτίας αυτού, κανείς δεν επιτυγχάνει την απελευθέρωση η οποία κι έχει ατελεύτητη ευτυχίαευδαιμονία. Αλλά Κύριε, αυτός που καταφεύγει δεν αναζητεί μια καταφυγή. Ακριβώς όπως τα αισθανόμενα όντα εκείνα τα χωρίς μια καταφυγή είναι φοβισμένα από ετούτο και από εκείνο κι αναζητούν απελευθέρωση από ετούτο και από εκείνο, έτσι επίσης και οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας φοβούνται και περιστοιχιζόμενοι από φόβο, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας αναζητούν καταφυγή στον Κύριο.»Κύριε, έχοντας έτσι τα πραγματα, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας, όχι μόνο φοβούνται, αλλά αμφότεροι επίσης έχουν ένα υπόλειμμα επαναγεννώμενης φύσης και τελικά επαναγεννώνται. Έχουν ένα υπόλειμμα καταφυγής γι' αυτό το λόγο δεν είναι αγνοί. Δεν έχουν τελειώσει με το karma έηζι έχουν πολλές ανάγκες. Εξάλλου, έχουν να εξαλείψουν πολλές φύσεις κι επειδή αυτές δεν εξαλείφονται, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας είναι μακριά απὸ το βασίλειο της Νιρβάνα. 28

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ»Κύριε, εκείνο που αποκαλείται Νιρβάνα είν ένα μέσο που ανήκει στους Σαθαγκάτας. Ένας λόγος είναι ότι μόνο οι Σαθαγκάτας-Αρχάτς-αμυακσαμβούδας έχοντας πετύχει τη Νιρβάνα κατέχουν όλες τις χάρες. Ενώ οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας δεν έχουν όλες τις χάρες.»κύριε, εκείνο που αποκαλείται Νιρβάνα είν ένα μέσο που ανήκει στους Σαθαγκάτας. Ένας λόγος είναι ότι μόνο οι Σαθαγκάτας-Αρχάτς- αμυακσαμβούδας έχοντας πετύχει τη Νιρβάνα κατέχουν απροσμέτρητη χάρη, ενώ οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας κατέχουν προσμετρήσιμη χάρη.»κύριε, εκείνο που αποκαλείται Νιρβάνα είν ένα μέσον που ανήκει στους Σαθαγκάτας. Ένας λόγος είναι ότι μόνο οι Σαθαγκάτας-Αρχάτς- αμυακσαμβούδας έχοντας πετύχει τη Νιρβάνα κατέχουν ασύλληπτη χάρη, ενώ οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας κατέχουν συλλήψιμη χάρη.»κύριε, εκείνο που αποκαλείται Νιρβάνα είναι ένα μέσον που ανήκει στους Σαθαγκάτας. Ένας λόγος είναι ότι μόνο οι Σαθαγκάτας-Αρχάτς- αμυακσαμβούδας ἐχοντας πετύχει τη Νιρβάνα έχουν εξαλείψει όλα τα σφάλματα τα οποία πρέπει να εξαλειφθούν και είναι εντελώς αγνοί, ενώ οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας έχουν υπολείμματα σφαλμάτων και δεν είναι εντελώς αγνοί.»κύριε, εκείνο που αποκαλείται Νιρβάνα είν ένα μέσον που ανήκει στους Σαθαγκάτας. Ένας λόγος είναι ότι μόνο οι Σαθαγκάτας-Αρχάτς- αμυακσαμβούδας έχουν, πράγματι, πετύχει τη Νιρβάνα, ενώ οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας βρίσκονται μακριά από το βασίλειο της Νιρβάνα.»Κύριε, όσον αφορά τους Αρχάτς και τους Πρατυεκαβούδας αυτοί αντιλαμβανόμενοι την απελευθέρωσή τους και κερδίζοντας τις τέσσερεις γνώσεις, προσεγγίζουν έτσι το στάδιο του κρατήματος της αναπνοής, η βαθύτερη έννοια του Κυρίου το αναλύει αυτό και το επεξηγεί σαν συνοδευόμενο μεθ υπολείμματος και σα μη τελική έννοια. Γιατί αυτό; Διότι υφίστανται δύο είδη θανάτου *ο κοινός+ ασυνεχής θάνατος κι ο θάνατος ο οποίος είναι μια αδιανόητη μετάσταση. Ο ασυνεχής θάνατος ανήκει στα αισθανόμενα όντα τα οποία έχουν επανασύνδεση (pratisaṃdhi) *με τα όργανα των αισθήσεων+. Ο θάνατος ο οποίος είναι αδιανόητη μετάσταση ανήκει στα σώματα τα κατασκευασμένα από το νου (manomayakāya) των Αρχάτς, των Πρατυεκαβούδας, και των Βοδισάττβας των μεγάλων όντων τα οποία έχουν πετύχει ισχύ, μέχρι το επίπεδο της προσέγγισής τους στη βαθμίδα της φώτισης. *«υνοδευόμενοι με Τπολείμματα» και «Μη Σελική Έννοια»+»Κύριε, μεταξὺ των δύο αυτών ειδών του θανάτου, είναι η γνώση του να έ- χει αποκτηθεί ο έλεγχος επί του ασυνεχούς θανάτου ο οποίος επισυμβαίνει στους Αρχάτς και στους Πρατυεκαβούδας, και αυτοί σκέπτονται, οι 29

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ γεννήσεις μου περατώθηκαν. Έχοντας συνεπώς καταφύγιο σε μιαν άμεση πραγμάτωση του καρπού του συνοδευόμενου με κάποιο υπόλειμμα, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας σκέπτονται, ήταν η εμπιστοσύνη μου στην αγνή ζωή (brahmacarya). Έχοντας καταφύγει στην εξάλειψη όλων των σπιλώσεων που συνοδεύουν τις δραστηριότητες των ανώριμων κοινών ατόμων τόσο όσο και των θεών και των ανθρώπων, και όλων των σπιλώσεων που συνοδεύουν τις επανασυνδέσεις των επτά τάξεων των εκπαιδευομένων, τις οποίες δεν είχαν προηγουμένως διεκπεραιώσει, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας σκέπτονται, το καθήκον διεκπεραιώθηκε.»κύριε, σκέπτονται, Δὲν υφίσταται τίποτε που μπορεί να γνωσθεί πέραν αυτού. Είναι διότι οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας έχουν αποκτήσει τον έλεγχον επί των σπιλώσεων οι οποίες πρόκειται να εξαλειφθούν απὸ τους Αρχάτς, τόσο όσο και τον έλεγχο επί των ἐπανασυνδέσεων στη saṃsāra, οι οποίες επισυμβαίνουν σε αυτούς, Δεν υφίσταται τίποτε που μπορεί να γίνει γνωστό πέραν αυτού. Ψστόσο το άτομο το οποίο σκέπτεται, Δεν υφίσταται τίποτε που μπορεί να γίνει γνωστό πέραν αυτού, δεν έχει εξαλείψει ούτε όλες τις σπιλώσεις ούτε έχει αποφύγει όλες τις επαγεννήσεις. Γιατί αυτό; Διότι, Κύριε, στους Αρχάτς και στους Πρατυεκαβούδας υφίστανται ακόμη μη εξαληφθείσες σπιλώσεις τόσο όσο και σπιλώσεις από επαναγέννηση οι οποίες δεν έχουν ερευνηθεί ακόμη.»οι σπιλώσεις αυτές είναι δύο ειδών, στατικές σπιλώσεις και κινητές σπιλώσεις. Σο στατικό είδος αποτελείται από τέσσερεις ποικιλλίες : (1) το στατικό είδος το βασιζόμενο σε μιαν ιδιαίτερη άποψη (2) το στατικό είδος προσέλκυσης προς την επιθυμία (3) το στατικό είδος προσέλκυσης προς τη μορφή (4) το στατικό είδος προσέλκυσης προς την *εγκόσμια+ κυοφορία. Οι τέσσερεις αυτές στατικές σπιλώσεις παράγουν όλες τις κινητές σπιλώσεις. Oι κινητές σπιλώσεις είναι παροδικές, ήτοι μια στιγμή συνειδητότητας και τα σχετιζόμενα με αυτήν (a dharma).»κύριε, η περιχαράκωση της άγνοιας η οποία υφίσταται από την απαρχή του χρόνου είναι ασυνείδητη. Η μεγάλη δύναμη μεταξύ των τεσσάρων αυτών στατικών ειδών είναι το υπόστρωμα όλων των δευτερευουσών σπιλώσεων, αλλ' αυτά τα τέσσερα δε μπορούν να συγκριθούν με τη μεγάλη δύναμη της περιχαράκωσης της άγνοιας οσοναφορά το μέγεθος, το μερίδιο, τον υπολογισμό, το παράδειγμα, ή την αιτία. Έχοντας έτσι τα πράγματα, η περιχαράκωση της άγνοιας είναι η μεγίστη δύναμη αυτή αποκαλείται επίσης στατικό είδος προσέλκυσης *υπερκόσμίας+ κυοφορίας. Για παράδειγμα, οι αμαρτωλοί Μάρας ανήκουν στην τάξη των θεών Παρανιρμιταβασαβαρντίν υπερβαίνουν ακόμη κι αυτούς τους θεούς στο σχήμα, το χρώμα, την ακτινοβολία, τη δύναμη, την ακολουθία, καθώς και το μεγαλείο. Καθ όμοιο τρόπο, η περιχαράκωση αυτή της άγνοιας αποκαλούμενη στατικό είδος προσέλκυσης της *υπερκόσμιας+ κυοφορίας υπερ- 30

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ βαίνει εκείνες τις τέσσερεις στον τρόπο της περιχαράκωσης. Είναι το οικοδόμημα που υπερβαίνει τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη των δευτερευουσών σπιλώσεων. Έχει συμβιώσει επί μακρὸν με τις τέσσερεις σπιλώσεις. Δε μπορεί ν απαλειφθεί από τη γνώση των Οπαδών και των Αυτο-Υωτιζομένων. Καταστρέφεται μόνο απὸ τη φωτισμένη σοφία των Σαθαγκάτας.»Κύριε, η περιχαράκωση της άγνοιας έχει μεγάλη δύναμη. Παραδείγματος χάρη, με την επιείκεια σαν προϋπόθεση και τη μεταβλητή δράση σα βασική αιτία, εγείρονται τα τρία είδη της κυοφορίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, με την περιχαράκωση της άγνοιας σαν προϋπόθεση και με την αμετάβλητη δράση σαν βασική αιτία, εγείρονται τα τρία σώματα τα κατασκευασμένα από το νου που ανήκουν στους Αρχάτς, στους Πρατυεκαβούδας και στους Βοδισάττβας οι οποίοι έχουν αποκτήσει δύναμη. Η περιχαράκωση της άγνοιας είναι η προϋπόθεση για την εκδήλωση του αμετάβλητου karma και για την έγερση των τριών αυτών σωμάτων των κατασκευασθέντων από το νου σε τρία στάδια. Κύριε, υφισταμένης μιας προϋπόθεσης, εγείρεται μια προϋπόθεση. Έχοντας έτσι τα πράγματα, η περιχαράκωση της άγνοιας είναι η προϋπόθεση για την αμετάβλητη δράση και για τα τρία σώματα τα κατασκευασθέντα από το νου. Γι' αυτό το λόγο έχει το αυτό όνομα όπως το στατικό είδος κατά την έλξη προς την *εγκόσμια+ κυοφορία. Όμως, η δράση της δεν είναι η ίδια με το στατικό είδος κατά την έλξη προς την *εγκόσμια+ κυοφορία, αφότου η περιχαράκωση της άγνοιας είναι, πράγματι, διάφορη από τα τέσσερα στατικά είδη. Αυτή μέλλει να εξαλειφθεί από το στάδιο του Βούδα και να ξεριζωθεί καθ ολοκληρίαν από τη φωτισμένη σοφία του Σαθαγκάτα. Ο λόγος είναι ότι όταν οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας εξαλείφουν τα τέσσερα στατικά είδη, ούτε κερδίζουν τη δύναμη από το τέλος των απορροών, ούτε πετυχαίνουν να τη χειριστούν ευθέως.»κύριε, τέλος των απορροών είν' ένας όρος εφαρμοζόμενος στην περιχαράκωση της άγνοιας. Έχοντας έτσι τα πράγματα, ακόμη και οι Αρχάτς, οι Πρατυεκαβούδας, και οι Βοδισάττβας, στον τελευταίο τους βίο είναι συσκοτισμένοι και εμποδισμένοι, είναι βυθισμένοι και τυφλωμένοι από την περιχαράκωση της άγνοιας. Να γιατί αυτοί δεν αναζητούν και δεν αντιλαμβάνονται ετούτη κι εκείνη τη φύση (dharma). Μη αναζητώντες και μη βλέποντες ετούτη κι εκείνη τη φύση, δεν εξαλείφουν ετούτη κι εκείνη τη φύση οι οποίες θάπρεπε να εξαλειφθούν ή να εξαγνισθούν. Εφόσον οι φύσεις αυτές δεν εξαλείφονται ή δεν εξαγνίζονται, συνοδεύονται από υπολείμματα της απελευθέρωσης από τα σφάλματα, δηλ., δεν είναι απελευθερωμένες απ όλα τα σφάλματα. Τφίστανται άτομα συνοδευόμενα από υπολείμματα αγνότητας εφόσον δεν είναι άτομα πλήρους αγνότητας. Οι χάριτές τους συνοδεύονται από υπολείμματα διότι δεν έχουν όλες τις χάριτες. Κύριε, οποιοιδήποτε συνοδεύονται από υπολείμματα της απε- 31

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ λευθέρωσης από τα σφάλματα κι έτσι δεν έχουν απελευθερωθεί απ όλα τα σφάλματα οι οποίοι είναι άτομα συνοδευόμενα από υπολείμματα αγνότητας και γι αυτό δεν είναι πρόσωπα πλήρους αγνότητας τα οποία συνοδεύονται από υπολείμματα χαρίτων και γι' αυτό δεν έχουν όλες τις χάριτες είναι πρόσωπα συνοδευόμενα από οδύνη προς αναζήτηση, είναι πρόσωπα συνοδευόμενα από υπολείμματα της πηγής της οδύνης προς εξάλειψη, συνοδευόμενα από υπολείμματα της παύσης της οδύνης για να πραγματώσουν άμεσα, και συνοδευόμενα απὸ την Ατραπό την οδηγούσα στην κατάπαυση της οδύνης για να (την) καλλιεργήσουν.»κύριε, οποιοιδήποτε συνοδεύονται από υπολείμματα της οδύνης προς αναζήτηση, από υπολείμματα της πηγής της οδύνης προς εξάλειψη, από την παύση της οδύνης προς άμεση πραγμάτωση, κι από την Ατραπό την οδηγούσα στην κατάπαυση της οδύνης προς καλλιέργεια είναι πρόσωπα τα οποία έχουν μια κλασματική Νιρβάνα. Εκείνοι οι οποίοι έχουν επιτύχει μια κλασματική Νιρβάνα, Κύριε, ονομάζονται κατευθυνόμενοι προς το βασίλειο της Νιρβάνα. Εκείνοι οι οποίοι αναζητούν όλες τις οδύνες, οι οποίοι εξαλείφουν όλες τις πηγές της οδύνης, οι οποίοι αντιλαμβάνονται άμεσα την κατάπαυση της οδύνης, και οι οποίοι έχουν καλλιεργήσει όλες τις ατραπούς τις οδηγούσες στην κατάπαυση της οδύνης πετυχαίνουν τη μόνιμη, ήρεμη, και δροσερή Νιρβάνα σ ένα κόσμο κατεστραμένο από την παροδικότητα και πάντοτε ασθενούντα, καθιστάμενοι έτσι η προστασία και το καταφύγιο του κόσμου σ ένα κόσμο χωρίς προστασία και χωρίς καταφύγιο. Γιατί αυτό; Διότι η Νιρβάνα δεν επιτυγχάνεται από εκείνους οι οποίοι διακρίνουν ανώτερες και κατώτερες φύσεις επιτυγχάνεται από εκείνους για τους οποίους η γνώση είναι ομότιμη από εκείνους για τους οποίους η απελευθέρωση είναι ομότιμη επιτυγχάνεται από εκείνους για τους οποίους η αγνή γνώση και το όραμα είναι ομότιμα. Κατά συνέπεια το βασίλειο της Νιρβάνα έχει μια μόνο γεύση (ekarasa). Με άλλα λόγια, οι γεύσεις της γνώσης και της απελευθερώσης είναι ταυτόσημες. Κύριε, οποιαδήποτε πρόσωπα δεν εξαλείφουν ή δεν εξαγνίζουν την περιχαρακωμένη άγνοια, είναι πρόσωπα χωρίς τη μοναδική γεύση του βασιλείου της Νιρβάνα με άλλα λόγια γι' αυτά, (τα πρόσωπα, ή τα όντα) γνώση και απε-λευθέρωση έχουν διαφορετική γεύση. Γιατί αυτό; Διότι εκείνοι οι οποίοι δεν εξαλείφουν ή δεν εξαγνίζουν την περιχαρακωμένη άγνοια, δεν εξα-λείφουν ή δεν εξαγνίζουν τις φύσεις που οφείλουν να εξαλείψουν οι οποί-ες είναι πλέον πολυάριθμες κι από τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη και όταν δεν εξαλείφουν ή όταν δεν εξαγνίζουν τις φύσεις τις οποίες οφείλουν να εξαγνίσουν και οι οποίες είναι πλέον πολυάριθμες κι από τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη, δεν προσεγγίζουν, δε βιώνουν άμεσα τις ενάρετες φύσεις οι οποίες είναι πλέον πολυάριθμες κι από τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη. 32

ΡΙΜΑΛΑ ΟΤΣΡΑ»Κύριε, έχοντας έτσι τα πράγματα, η περιχαρακωμένη άγνοια είναι η πηγή από την οποία εγείρονται όλες οι *πρωταρχικές+ σπιλώσεις και οι δευτερεύουσες σπιλώσεις οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν μέσα από τη θεώρηση-ενατένιση. Από αυτήν την περιχαρακωμένη άγνοια εγείρονται επίσης οι δευτερεύουσες σπιλώσεις επάνω στις σκέψεις, στον κατευνασμό, στην καθαρή όραση, στο διαλογισμό, επάνω στην έντονη συγκέντρωση, στην ισορροπία, επάνω στη yoga, στη γνώση, στον καρπό, επάνω στην κατανόηση, επάνω στη δύναμη, επάνω στην αφοβία.»κύριε, οι δευτερεύουσες σπιλώσεις οι οποίες είναι πλέον πολυάριθμες κι από τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη είναι τελείως ξεριζωμένες από τη φωτισμένη σοφία των Σαθαγκάτας κι αυτές εγείρονται όλες από την περιχαρακωμένη άγνοια. Η περιχαρακωμένη άγνοια είναι η αιτία και η προϋπόθεση για όλες τις δευτερεύουσες σπιλώσεις και τις εκδηλώσεις τους. Οι εκδηλώσεις αυτές είναι στιγμιαίες, μια στιγμή συνειδητότητας και η συντροφική της (a dharma). Από αμνημόνευτα χρόνια η περιχαράκωση της άγνοιας υπήρξε ασυνείδητη. Οι φύσεις οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν, πλέον πολυάριθμες κι από τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη και οι οποίες είναι τελείως ξεριζωμένες από τη φωτισμένη σοφία των Σαθαγκάτας, είναι όλες (τους) φύσεις των οποίων η θεμελίωση και η δημιουργία είναι η περιχαρακωμένη άγνοια. Για παράδείγμα, οποιοδήποτε είδος σπόρου κι αν υφίσταται, ή χόρτου, ή θάμνου, ή βοτάνου, ή δέντρου, όλα αυτά βρίσκονται στο έδαφος, φυτρώνουν στο έδαφος και ανατύσσονται στο έδαφος. Αν η μεγάλη γη θρυμματίζονταν, έπρεπε να διασπαστεί, εκτοπίζονταν και καθίστατο ανύπαρκτη, τότε οποιοδήποτε είδος σπόρου κι αν υπήρχε, ή χόρτου, θάμνου, βοτάνου ή δέντρου, όλα αυτά θα θρυμματίζονταν, θα εκτοπίζονταν και θα καθίσταντο ανύπαρκτα. Κύριε, καθ όμοιο τρόπο, και οι φύσεις οι οποίες πρόκειται να εξαλειφθούν, φύσεις υπερβαίνουσες τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη, οι οποίες είναι τελείως ξεριζωμένες απὸ τη φωτισμένη σοφία των Σαθαγκάτας, βρίσκονται στην περιχαρακωμένη άγνοια, είναι τοποθετημένες στην περιχαρακωμένη άγνοια, βλαστάνουν κι αναπτύσσονται *εκεί+. Αν η περιχαρακωμένη άγνοια εξαλείφονταν ή εξαγνίζονταν και επρόκειτο να καταστεί ανύπαρκτη, οι φύσεις οι οποίες επρόκειτο να εξαλειφθούν, υπερβαίνουσες τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη, οι οποίες είναι όλες (τους) τελείως ξεριζωμένες από τη φωτισμένη σοφία του Σαθαγκάτα, θα εξαλείφονταν όλες ή θα εξαγνίζονταν και θα καθίσταντο ανύπαρκτες.» *«Σελική ημασία» και «Ένα Όχημα»+ «Κύριε, όταν όλες οι σπιλώσεις και οι δευτερεύουσες σπιλώσεις εξαλειφθούν, αποκτά κανείς τις ασύλληπτες φύσεις του Βούδα υπερβαίνουσες 33

ΟΤΣΡΕ ΓΙΑ ΣΗΝ ΣΑΘΑΓΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ τους κόκκους της άμμου του Ποταμού Γάγγη. Κατόπιν, σαν ένας Σαθαγκάτα-Αρχάτ-αμυακσαμβούδας, κερδίζει κανείς την απρόσκοπτη κατανόηση όλων των φύσεων είναι παντογνώστης και παντεπόπτης, απαλλαγμένος απ όλα τα σφάλματα και κατέχει όλες τις χάρες Βασιλιάς της Διδαχής και Κύριος της Διδαχής κι έχωντας αφιχθεί στο στάδιο που είναι το ανώτατο επάνω απ όλες τις φύσεις, βρυχάται σαν Λιοντάρι κραυγάζωντας: Οι γεννήσεις (μου) τελείωσαν η αγνή ζωή χρησιμοποιήθηκε πλήρως το καθήκον (μου) ξεπληρώθηκε δεν υφίσταται τίποτε πλέον για να γίνει γνωστό πέραν αυτού. Έχοντας έτσι τα πράγματα, ο Λιονταρίσιος βρυχηθμός των Σαθαγκάτας έχει τελική σημασία (nītārtha), και επεξηγεί ευθέως αυτή τη σημασία.»κύριε, υφίστανται επίσης δύο είδη γνώσης εμφαινόμενα από τη δήλωση: Δεν υφίσταται τίποτε για να γίνει γνωστό πέραν αυτού.»ο Σαθαγκάτα, έχωντας συντρίψει και κατανικήσει τους τέσσερεις Māras με την ασύγκριτη νίκη του Βούδδα, κέρδισε το Dharmkāya που είναι ανώτερο όλων των κόσμων και το οποίο δε μπορεί συνειδητά να επιβεβαιωθεί απ οποιοδήποτε αισθανόμενο ον. Έχωντας καταστεί απρόσκοπτα Κύριος της Διδαχής σε όλα τα στάδια της γνώσης, είδε ορθά ότι δεν υφίσταται καθήκον ή στάδιο πέραν αυτού το οποίο να πραγματοποιηθεί περαιτέρω ή να γίνει κατανοητό. Έχωντας κυριολεκτικά εισέλθει στο ανώτερο ασύγκριτο στάδιο που είναι ατρόμητο και εμποτισμένο με την ισχύ των δέκα δυνάμεων, κι έχωντας δεί καθαρά παν ότι μπορεί να γίνει γνωστό με απρόσκοπτη γνώση, κραύγασε τον Λιονταρίσιο βρυχηθμό με το γνωστό, Δεν υφίσταται τίποτε για να γίνει γνωστό πέραν αυτού.»κύριε, οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας κατανίκησαν τους κινδύνους της saṃsāra και γρήγορα εμπειρίωσαν την απόλαυση της απελευθέρωσης, παρατηρώντας με ορθοφροσύνη, Έτσι έχω απελευθερωθεί από τους κινδύνους της saṃsāra και δεν πρόκειται πλέον του λοιπού να βιώσω και πάλι τις οδύνες της saṃsāra περαιτέρω. Οι Αρχάτς και οι Πρατυεκαβούδας, έχοντας αντιληφθεί, ότι Δεν υφίσταται τίποτε άλλο για να γίνει γνωστό πέραν αυτού, αποφάσισαν ότι βρίσκονταν στο στάδιο της υπέρτατης Nirvāṇa, το στάδιο της συγκρατημένης αναπνοής. Περαιτέρω όταν πέτυχαν ν αντιλαμβάνονται με αυτό τον τρόπο κατέστησαν άτομα (dharmin) τα οποία αντελήφθησαν την αλήθεια οσοναφορά εκείνο το στάδιο. Επί πλέον, επέμειναν στην σκέψη: Φωρίς εξάρτηση από κάποιον άλλο, έχω πετύχει το στάδιο της [Nirvāṇa] που έχει κι ένα κάποιο κατάλοιπο βρίσκομαι αναμφίβολα στην ασύγκριτη ορθή καί πλήρη φώτιση.»γιατί αυτό είναι έτσι; Διότι τα οχήματα των Οπαδών και των Αυτο- Υωτιζομένων περιλαμβάνονται στο Μεγάλο Όχημα. Κύριε, Μεγάλο Όχημα είναι μια έκφραση για το Όχημα του Βούδα. Κατ αυτό τον τρόπο, τα τρία οχήματα συνυπολογίζονται σαν ένα όχημα (ekayāna). Αντιλαμ- 34